1 Introduction
Kolmogorov systems was first proposed by Kolomogorov in [17 ] to describe the growth rate of populations in a community of n π n italic_n interacting species in population dynamics, which is defined by the following ordinary differential equations,
d β’ x i β’ ( t ) d β’ t = x i β’ ( t ) β’ G i β’ ( x 1 β’ ( t ) , β¦ , x n β’ ( t ) ) , i = 1 , β¦ , n , formulae-sequence π subscript π₯ π π‘ π π‘ subscript π₯ π π‘ subscript πΊ π subscript π₯ 1 π‘ β¦ subscript π₯ π π‘ π 1 β¦ π
\frac{dx_{i}(t)}{dt}=x_{i}(t)G_{i}(x_{1}(t),...,x_{n}(t)),i=1,...,n, divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) , β¦ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) ) , italic_i = 1 , β¦ , italic_n ,
(1.1)
where ( x 1 , β¦ , x n ) β β + n = { x β β n : x = ( x 1 , β¦ , x n ) , x i β₯ 0 } subscript π₯ 1 β¦ subscript π₯ π superscript subscript β π conditional-set π₯ superscript β π formulae-sequence π₯ subscript π₯ 1 β¦ subscript π₯ π subscript π₯ π 0 (x_{1},...,x_{n})\in\mathbb{R}_{+}^{n}=\{x\in\mathbb{R}^{n}:x=(x_{1},...,x_{n}%
),x_{i}\geq 0\} ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , β¦ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) β blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT = { italic_x β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT : italic_x = ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , β¦ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β₯ 0 } , and G i β’ ( x 1 , β¦ , x n ) subscript πΊ π subscript π₯ 1 β¦ subscript π₯ π G_{i}(x_{1},...,x_{n}) italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , β¦ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) is continuous differentiable, i = 1 , β¦ , n π 1 β¦ π
i=1,...,n italic_i = 1 , β¦ , italic_n . The dynamical behavior of system (1.1 ) indicates the changing law of populations in the community, and the extinction and coexistence of species correspond to the existence of some attractive invariant sets for system (1.1 ). Hence, the study on the existence and structure of attractive invariant set of system (1.1 ) is a central topic in population dynamics. Arneodo et. al. in [1 ] observed chaotic behaviour of a class of three-dimensional Lotka-Volterra systems by numerical simulation. Note that Lotka-Volterra system is Kolomogorov system (1.1 ) with linear polynomials G i β’ ( x 1 β’ ( t ) , β¦ , x n β’ ( t ) ) subscript πΊ π subscript π₯ 1 π‘ β¦ subscript π₯ π π‘ G_{i}(x_{1}(t),...,x_{n}(t)) italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) , β¦ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) ) for i = 1 , 2 , β― , n π 1 2 β― π
i=1,2,\cdots,n italic_i = 1 , 2 , β― , italic_n .
Almost at the same time Busse and his collaborators in [4 , 5 , 12 ] studied the turbulent convection in a fluid layer by a three dimensional Kolmogorov system and pointed out that the occurrence of turbulent was approximately described by a manifold in the mode
space and disturbances may come from the external environment noise. It is well known that the existence of invariant manifolds plays important role in understanding global dynamics of dynamical systems. Li in [7 , 8 ] found that the existence of invariant manifolds has some implications to exclude the existence of periodic solutions, which greatly improved higher dimensional Dulac criterion. On the other hand, the external environment noise induce a random perturbation of dynamical systems. The change of steady measures and persistence of invariant manifolds under random perturbations attract many mathematicians, see [2 , 9 , 13 , 14 , 15 , 20 ] and reference therein.
Inspired by aforementioned remarkable works, we consider two problems in mathematics: what kinds of three-dimensional Kolmogorov systems have two-dimensional attractive invariant compact manifold in β 3 superscript β 3 \mathbb{R}^{3} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT ? What happens the two-dimensional attractive invariant compact manifold under noise perturbation?
The aim of this paper is to explore the conditions of three-dimensional polynomial Kolmogorov systems having two-dimensional attractive invariant compact manifold π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT (the euclidean unit sphere) in β 3 superscript β 3 \mathbb{R}^{3} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT , study global dynamics of this Kolmogorov system and itβs stochastic dynamics under the perturbation of linear multiplicative Wiener noise, and discuss bifurcation of stationary measures when the noise intensity changes.
In Section 2 , using Darboux theory, we give the sufficient and necessary conditions for three-dimensional cubic polynomial Kolmogorov systems possessing invariant compact manifold π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT (see Proposition 2.2 ), and establish a global attracting criterion for this invariant sphere in β 3 β { O } superscript β 3 π \mathbb{R}^{3}\setminus\{O\} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β { italic_O } by Lyapunov function (see Theorem 2.4 ). Different from the results in [7 ] , we find that the Kolmogorov system has either periodic orbits or non-periodic orbits on this invariant manifold π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT (see Theorem 2.6 and Figure 2.1 ).
Further, in Section 3 , we consider the Kolmogorov system with attractor π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT under the perturbation
induced by linear multiplicative Wiener noise. Combined Lyapunov function coming from the structure of the associated deterministic system with the Doss-Sussmann transform in [6 , 18 ] , we prove that there exists a threshold Ο 0 subscript π 0 \sigma_{0} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT such that when the noise intensity Ο > Ο 0 π subscript π 0 \sigma>\sigma_{0} italic_Ο > italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , the noise destroys the attracting invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT . Moreover, the change of the noise intensity Ο π \sigma italic_Ο in neighborhoods of some thresholds leads to transitions of stationary measures, that is, there exists another threshold Ο 1 < Ο 0 subscript π 1 subscript π 0 \sigma_{1}<\sigma_{0} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT such that when Ο > Ο 0 π subscript π 0 \sigma>\sigma_{0} italic_Ο > italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , there is a unique stationary measure; while 0 < Ο 1 < Ο < Ο 0 0 subscript π 1 π subscript π 0 0<\sigma_{1}<\sigma<\sigma_{0} 0 < italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_Ο < italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT leads to at least two stationary measures; and the weaker noise Ο < Ο 1 π subscript π 1 \sigma<\sigma_{1} italic_Ο < italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT causes at least four stationary measures (see Theorem 3.2 ).
It is worth noting that there have been many associated works on additive noise such as Crauel and Flandoli [10 ] , BrzezΕiak et. al. [3 ] and references therein. Compared with additive noise, there is less study on multiplicative noise. Recently, we studied stochastic bifurcations of a three-dimensional Kolmogorov system with the same intrinsic growth rate under the perturbation of linear multiplicative noise, see [19 ] . Unfortunately, the methods used in [10 , 3 , 19 ] can not be directly applied to deal with stochastic bifurcations of our three-dimensional Kolmogorov system with the different intrinsic growth rate by linear multiplicative noise perturbing. Doss-Sussmann transform
and Lyapunov function are our key tools in this paper.
2 Three-dimensional polynomial Kolmogorov systems with an invariant sphere
In this section, we consider three-dimensional polynomial Kolmogorov differential systems
d β’ x i d β’ t = x i β’ G i β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) , i = 1 , 2 , 3 , formulae-sequence π subscript π₯ π π π‘ subscript π₯ π subscript πΊ π subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 π 1 2 3
\frac{dx_{i}}{dt}=x_{i}G_{i}(x_{1},x_{2},x_{3}),\ i=1,2,3, divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_i = 1 , 2 , 3 ,
(2.1)
where ( x 1 , x 2 , x 3 ) β β 3 subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 superscript β 3 (x_{1},x_{2},x_{3})\in\mathbb{R}^{3} ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT , x i β’ G i β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) , i = 1 , 2 , 3 , formulae-sequence subscript π₯ π subscript πΊ π subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 π
1 2 3
x_{i}G_{i}(x_{1},x_{2},x_{3}),i=1,2,3, italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_i = 1 , 2 , 3 , are coprime polynomials, and the degree of system (2.1 ) is denoted by m = max i = 1 , 2 , 3 β‘ deg β’ ( x i β’ G i β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) ) π subscript π 1 2 3
deg subscript π₯ π subscript πΊ π subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 m=\max_{i=1,2,3}{\textrm{deg}}\left(x_{i}G_{i}(x_{1},x_{2},x_{3})\right) italic_m = roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 , 2 , 3 end_POSTSUBSCRIPT deg ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ) .
We first give the necessary condition for system (2.1 ) having an isolated invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT as follows.
Proposition 2.1 .
If three-dimensional system (1.1 ) has an isolated invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , then the degree m π m italic_m of system (2.1 ) satisfies m β₯ 3 π 3 m\geq 3 italic_m β₯ 3 .
Proof.
Since π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is an isolated invariant sphere, we have that F β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) = x 1 2 + x 2 2 + x 3 2 β 1 πΉ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 superscript subscript π₯ 1 2 superscript subscript π₯ 2 2 superscript subscript π₯ 3 2 1 F(x_{1},x_{2},x_{3})=x_{1}^{2}+x_{2}^{2}+x_{3}^{2}-1 italic_F ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 1 is a Darboux polynomial of system (2.1 ) with a nonzero cofactor K β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) πΎ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 K(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) by Darboux Thoerem, where
we say that F β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) πΉ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 F(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_F ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) is a Darboux polynomial of system (2.1 ) if there exists a
polynomial K β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) πΎ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 K(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) of degree at most m β 1 π 1 m-1 italic_m - 1 , called the cofactor of F β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) πΉ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 F(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_F ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) , such that
d β’ F β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) d β’ t | = ( β’ 2.1 β’ ) β i = 1 3 β F β x i x i G i ( x 1 , x 2 , x 3 ) = F ( x 1 , x 2 , x 3 ) K ( x 1 , x 2 , x 3 ) , \frac{dF(x_{1},x_{2},x_{3})}{dt}\left|{}_{\eqref{Kol3}}\right.=\sum_{i=1}^{3}%
\frac{\partial F}{\partial x_{i}}x_{i}G_{i}(x_{1},x_{2},x_{3})=F(x_{1},x_{2},x%
_{3})K(x_{1},x_{2},x_{3}), divide start_ARG italic_d italic_F ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG | start_FLOATSUBSCRIPT italic_( italic_) end_FLOATSUBSCRIPT = β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG β italic_F end_ARG start_ARG β italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_F ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
(2.2)
see [11 ] . Obvious, F β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) πΉ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 F(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_F ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) is a first integral of system (2.1 ) if the cofactor K β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) β‘ 0 πΎ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 0 K(x_{1},x_{2},x_{3})\equiv 0 italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β‘ 0 .
Assume that K β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) = β j = 0 m β 1 K j β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) πΎ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 superscript subscript π 0 π 1 subscript πΎ π subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 K(x_{1},x_{2},x_{3})=\sum_{j=0}^{m-1}K_{j}(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = β start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_m - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) in which K j β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) subscript πΎ π subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 K_{j}(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) is a homogeneous polynomial of ( x 1 , x 2 , x 3 ) subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 (x_{1},x_{2},x_{3}) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) with degree j π j italic_j .
Then (2.2 ) becomes
β i = 1 3 2 β’ x i 2 β’ G i β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) = β β j = 0 m β 1 K j β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) + ( x 1 2 + x 2 2 + x 3 2 ) β’ ( β j = 0 m β 1 K j β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) ) . superscript subscript π 1 3 2 superscript subscript π₯ π 2 subscript πΊ π subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 superscript subscript π 0 π 1 subscript πΎ π subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 superscript subscript π₯ 1 2 superscript subscript π₯ 2 2 superscript subscript π₯ 3 2 superscript subscript π 0 π 1 subscript πΎ π subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 \sum_{i=1}^{3}2x_{i}^{2}G_{i}(x_{1},x_{2},x_{3})=-\sum_{j=0}^{m-1}K_{j}(x_{1},%
x_{2},x_{3})+(x_{1}^{2}+x_{2}^{2}+x_{3}^{2})\left(\sum_{j=0}^{m-1}K_{j}(x_{1},%
x_{2},x_{3})\right). β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = - β start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_m - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) + ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) ( β start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_m - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ) .
(2.3)
It can be seen that the polynomial of left part of (2.3 ) does not have constant term and linear term. By comparing the coefficients of the polynomials in the same power at (2.3 ), one has K 0 = 0 subscript πΎ 0 0 K_{0}=0 italic_K start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = 0 and K 1 β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) β‘ 0 subscript πΎ 1 subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 0 K_{1}(x_{1},x_{2},x_{3})\equiv 0 italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β‘ 0 . This means the degree of cofactor K β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) πΎ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 K(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) is at least two. As a result, m β₯ 3 π 3 m\geq 3 italic_m β₯ 3 .
β
Proposition 2.1 tells us that three-dimensional Lotka-Volterra systems can not have an isolated invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT . In order to avoid the tedious calculation, we consider the conditions for the following cubic polynomial Kolmogorov differential systems possessing isolated invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .
{ d β’ x 1 d β’ t = x 1 β’ ( r 1 + β i = 1 3 a i β’ x i + β 1 β€ i β€ j β€ 3 a i β’ j β’ x i β’ x j ) , d β’ x 2 d β’ t = x 2 β’ ( r 2 + β i = 1 3 b i β’ x i + β 1 β€ i β€ j β€ 3 b i β’ j β’ x i β’ x j ) , d β’ x 3 d β’ t = x 3 β’ ( r 3 + β i = 1 3 c i β’ x i + β 1 β€ i β€ j β€ 3 c i β’ j β’ x i β’ x j ) , cases π subscript π₯ 1 π π‘ subscript π₯ 1 subscript π 1 superscript subscript π 1 3 subscript π π subscript π₯ π subscript 1 π π 3 subscript π π π subscript π₯ π subscript π₯ π otherwise π subscript π₯ 2 π π‘ subscript π₯ 2 subscript π 2 superscript subscript π 1 3 subscript π π subscript π₯ π subscript 1 π π 3 subscript π π π subscript π₯ π subscript π₯ π otherwise π subscript π₯ 3 π π‘ subscript π₯ 3 subscript π 3 superscript subscript π 1 3 subscript π π subscript π₯ π subscript 1 π π 3 subscript π π π subscript π₯ π subscript π₯ π otherwise \begin{cases}\frac{dx_{1}}{dt}=x_{1}\,\big{(}r_{1}+\sum_{i=1}^{3}a_{i}x_{i}+%
\sum_{1\leq i\leq j\leq 3}a_{ij}x_{i}x_{j}\big{)},\\
\frac{dx_{2}}{dt}=x_{2}\,\big{(}r_{2}+\sum_{i=1}^{3}b_{i}x_{i}+\sum_{1\leq i%
\leq j\leq 3}b_{ij}x_{i}x_{j}\big{)},\\
\frac{dx_{3}}{dt}=x_{3}\,\big{(}r_{3}+\sum_{i=1}^{3}c_{i}x_{i}+\sum_{1\leq i%
\leq j\leq 3}c_{ij}x_{i}x_{j}\big{)},\\
\end{cases} { start_ROW start_CELL divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + β start_POSTSUBSCRIPT 1 β€ italic_i β€ italic_j β€ 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + β start_POSTSUBSCRIPT 1 β€ italic_i β€ italic_j β€ 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + β start_POSTSUBSCRIPT 1 β€ italic_i β€ italic_j β€ 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW
(2.4)
where r i , a i , b i subscript π π subscript π π subscript π π
r_{i},a_{i},b_{i} italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , c i subscript π π c_{i} italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , a i β’ j subscript π π π a_{ij} italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT , b i β’ j subscript π π π b_{ij} italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT and c i β’ j subscript π π π c_{ij} italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT are real parameters, here i , j β { 1 , 2 , 3 } π π
1 2 3 i,j\in\{1,2,3\} italic_i , italic_j β { 1 , 2 , 3 } .
2.1 Cubic polynomial Kolmogorov differential systems with an attractive invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
Now we characterize system (2.4 ) having an invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT in β 3 superscript β 3 \mathbb{R}^{3} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT as follows.
Proposition 2.2 .
System (2.4 ) has an invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT in β 3 superscript β 3 \mathbb{R}^{3} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT if and only if
{ a i = b i = c i = 0 , i = 1 , 2 , 3 , a i β’ j = b i β’ j = c i β’ j = 0 , i β j , a 11 = β r 1 , a 22 = β ( r 1 + r 2 + b 11 ) , b 22 = β r 2 , b 33 = β ( r 2 + r 3 + c 22 ) , c 11 = β ( r 1 + r 3 + a 33 ) , c 33 = β r 3 . cases formulae-sequence subscript π π subscript π π subscript π π 0 π 1 2 3
otherwise formulae-sequence subscript π π π subscript π π π subscript π π π 0 π π otherwise formulae-sequence subscript π 11 subscript π 1 subscript π 22 subscript π 1 subscript π 2 subscript π 11 otherwise formulae-sequence subscript π 22 subscript π 2 subscript π 33 subscript π 2 subscript π 3 subscript π 22 otherwise formulae-sequence subscript π 11 subscript π 1 subscript π 3 subscript π 33 subscript π 33 subscript π 3 otherwise \begin{cases}a_{i}=b_{i}=c_{i}=0,\ i=1,2,3,\\
a_{ij}=b_{ij}=c_{ij}=0,\ i\not=j,\\
a_{11}=-r_{1},a_{22}=-(r_{1}+r_{2}+b_{11}),\\
b_{22}=-r_{2},b_{33}=-(r_{2}+r_{3}+c_{22}),\\
c_{11}=-(r_{1}+r_{3}+a_{33}),c_{33}=-r_{3}.\\
\end{cases} { start_ROW start_CELL italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = 0 , italic_i = 1 , 2 , 3 , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = 0 , italic_i β italic_j , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_a start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT = - italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_a start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT = - ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_b start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_b start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT = - italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT 33 end_POSTSUBSCRIPT = - ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_c start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_c start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT = - ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_a start_POSTSUBSCRIPT 33 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_c start_POSTSUBSCRIPT 33 end_POSTSUBSCRIPT = - italic_r start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT . end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW
(2.5)
Proof.
Assume that π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is an invariant sphere. Then one has that (2.2 ) holds with cofactor K β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) πΎ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 K(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) of degree 2 2 2 2 . Moreover, it follows from (2.3 ) that K β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) = K 2 β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) πΎ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 subscript πΎ 2 subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 K(x_{1},x_{2},x_{3})=K_{2}(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) , where K 2 β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) subscript πΎ 2 subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 K_{2}(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) is a homogeneous polynomial with degree 2. Thus, equation (2.2 ) can be written as
K 2 β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) β’ ( x 1 2 + x 2 2 + x 3 2 β 1 ) subscript πΎ 2 subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 superscript subscript π₯ 1 2 superscript subscript π₯ 2 2 superscript subscript π₯ 3 2 1 \displaystyle K_{2}(x_{1},x_{2},x_{3})(x_{1}^{2}+x_{2}^{2}+x_{3}^{2}-1) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 1 )
= 2 β’ ( r 1 β’ x 1 2 + r 2 β’ x 2 2 + r 3 β’ x 3 2 ) absent 2 subscript π 1 superscript subscript π₯ 1 2 subscript π 2 superscript subscript π₯ 2 2 subscript π 3 superscript subscript π₯ 3 2 \displaystyle=2(r_{1}x_{1}^{2}+r_{2}x_{2}^{2}+r_{3}x_{3}^{2}) = 2 ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT )
(2.6)
+ 2 β’ x 1 2 β’ ( β i 3 a i β’ x i ) + 2 β’ x 2 2 β’ ( β i 3 b i β’ x i ) + 2 β’ x 3 2 β’ ( β i 3 c i β’ x i ) 2 superscript subscript π₯ 1 2 superscript subscript π 3 subscript π π subscript π₯ π 2 superscript subscript π₯ 2 2 superscript subscript π 3 subscript π π subscript π₯ π 2 superscript subscript π₯ 3 2 superscript subscript π 3 subscript π π subscript π₯ π \displaystyle+2x_{1}^{2}(\sum_{i}^{3}a_{i}x_{i})+2x_{2}^{2}(\sum_{i}^{3}b_{i}x%
_{i})+2x_{3}^{2}(\sum_{i}^{3}c_{i}x_{i}) + 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( β start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) + 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( β start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) + 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( β start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT )
+ 2 β’ x 1 2 β’ ( β 1 β€ i β€ j β€ 3 a i β’ j β’ x i β’ x j ) + 2 β’ x 2 2 β’ ( β 1 β€ i β€ j β€ 3 b i β’ j β’ x i β’ x j ) 2 superscript subscript π₯ 1 2 subscript 1 π π 3 subscript π π π subscript π₯ π subscript π₯ π 2 superscript subscript π₯ 2 2 subscript 1 π π 3 subscript π π π subscript π₯ π subscript π₯ π \displaystyle+2x_{1}^{2}(\sum_{1\leq i\leq j\leq 3}a_{ij}x_{i}x_{j})+2x_{2}^{2%
}(\sum_{1\leq i\leq j\leq 3}b_{ij}x_{i}x_{j}) + 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( β start_POSTSUBSCRIPT 1 β€ italic_i β€ italic_j β€ 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) + 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( β start_POSTSUBSCRIPT 1 β€ italic_i β€ italic_j β€ 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT )
+ 2 β’ x 3 2 β’ ( β 1 β€ i β€ j β€ 3 c i β’ j β’ x i β’ x j ) . 2 superscript subscript π₯ 3 2 subscript 1 π π 3 subscript π π π subscript π₯ π subscript π₯ π \displaystyle+2x_{3}^{2}(\sum_{1\leq i\leq j\leq 3}c_{ij}x_{i}x_{j}). + 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( β start_POSTSUBSCRIPT 1 β€ italic_i β€ italic_j β€ 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) .
By comparing the coefficients of the polynomials in the same power of equality (2.6 ),
we immediately have
K 2 β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) = β 2 β’ r 1 β’ x 1 2 β 2 β’ r 2 β’ x 2 2 β 2 β’ r 3 β’ x 3 2 , subscript πΎ 2 subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 2 subscript π 1 superscript subscript π₯ 1 2 2 subscript π 2 superscript subscript π₯ 2 2 2 subscript π 3 superscript subscript π₯ 3 2 \displaystyle K_{2}(x_{1},x_{2},x_{3})=-2r_{1}x_{1}^{2}-2r_{2}x_{2}^{2}-2r_{3}%
x_{3}^{2}, italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = - 2 italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_r start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,
(2.7)
a i = b i = c i = 0 , i = 1 , 2 , 3 , formulae-sequence subscript π π subscript π π subscript π π 0 π 1 2 3
\displaystyle a_{i}=b_{i}=c_{i}=0,\ \ i=1,2,3, italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = 0 , italic_i = 1 , 2 , 3 ,
a i β’ j = b i β’ j = c i β’ j = 0 , i β j . formulae-sequence subscript π π π subscript π π π subscript π π π 0 π π \displaystyle a_{ij}=b_{ij}=c_{ij}=0,\ \ i\neq j. italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = 0 , italic_i β italic_j .
This yields that
β 2 β’ ( r 1 β’ x 1 2 + r 2 β’ x 2 2 + r 3 β’ x 3 2 ) β’ ( x 1 2 + x 2 2 + x 3 2 ) 2 subscript π 1 superscript subscript π₯ 1 2 subscript π 2 superscript subscript π₯ 2 2 subscript π 3 superscript subscript π₯ 3 2 superscript subscript π₯ 1 2 superscript subscript π₯ 2 2 superscript subscript π₯ 3 2 \displaystyle-2(r_{1}x_{1}^{2}+r_{2}x_{2}^{2}+r_{3}x_{3}^{2})(x_{1}^{2}+x_{2}^%
{2}+x_{3}^{2}) - 2 ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT )
= 2 β’ x 1 2 β’ ( a 11 β’ x 1 2 + a 22 β’ x 2 2 + a 33 β’ x 3 2 ) absent 2 superscript subscript π₯ 1 2 subscript π 11 superscript subscript π₯ 1 2 subscript π 22 superscript subscript π₯ 2 2 subscript π 33 superscript subscript π₯ 3 2 \displaystyle=2x_{1}^{2}(a_{11}x_{1}^{2}+a_{22}x_{2}^{2}+a_{33}x_{3}^{2}) = 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_a start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_a start_POSTSUBSCRIPT 33 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT )
(2.8)
+ 2 β’ x 2 2 β’ ( b 11 β’ x 1 2 + b 22 β’ x 2 2 + b 33 β’ x 3 2 ) 2 superscript subscript π₯ 2 2 subscript π 11 superscript subscript π₯ 1 2 subscript π 22 superscript subscript π₯ 2 2 subscript π 33 superscript subscript π₯ 3 2 \displaystyle+2x_{2}^{2}(b_{11}x_{1}^{2}+b_{22}x_{2}^{2}+b_{33}x_{3}^{2}) + 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_b start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_b start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_b start_POSTSUBSCRIPT 33 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT )
+ 2 β’ x 3 2 β’ ( c 11 β’ x 1 2 + c 22 β’ x 2 2 + c 33 β’ x 3 2 ) . 2 superscript subscript π₯ 3 2 subscript π 11 superscript subscript π₯ 1 2 subscript π 22 superscript subscript π₯ 2 2 subscript π 33 superscript subscript π₯ 3 2 \displaystyle+2x_{3}^{2}(c_{11}x_{1}^{2}+c_{22}x_{2}^{2}+c_{33}x_{3}^{2}). + 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_c start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_c start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_c start_POSTSUBSCRIPT 33 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Hence, conditions (2.5 ) are true by comparing the coefficients of the polynomials in the same power of the equality (2.8 ).
On the contrary, if system (2.4 ) satisfies condition (2.5 ), then one can check that
d β’ F β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) d β’ t | = ( β’ 2.1 β’ ) F ( x 1 , x 2 , x 3 ) K ( x 1 , x 2 , x 3 ) , \frac{dF(x_{1},x_{2},x_{3})}{dt}\left|{}_{\eqref{Kol3}}\right.=F(x_{1},x_{2},x%
_{3})K(x_{1},x_{2},x_{3}), divide start_ARG italic_d italic_F ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG | start_FLOATSUBSCRIPT italic_( italic_) end_FLOATSUBSCRIPT = italic_F ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
where K β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) = β 2 β’ r 1 β’ x 1 2 β 2 β’ r 2 β’ x 2 2 β 2 β’ r 3 β’ x 3 2 πΎ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 2 subscript π 1 superscript subscript π₯ 1 2 2 subscript π 2 superscript subscript π₯ 2 2 2 subscript π 3 superscript subscript π₯ 3 2 K(x_{1},x_{2},x_{3})=-2r_{1}x_{1}^{2}-2r_{2}x_{2}^{2}-2r_{3}x_{3}^{2} italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = - 2 italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_r start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT . So the set π 2 = { ( x 1 , x 2 , x 3 ) β β 3 : F β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) = 0 } superscript π 2 conditional-set subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 superscript β 3 πΉ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 0 \mathbb{S}^{2}=\{(x_{1},x_{2},x_{3})\in\mathbb{R}^{3}:\ F(x_{1},x_{2},x_{3})=0\} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = { ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_F ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 } is invariant by the flow of system (2.4 ),
which implies that π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is an invariant sphere. This completes the proof.
β
Note that K β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) β‘ 0 πΎ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 0 K(x_{1},x_{2},x_{3})\equiv 0 italic_K ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β‘ 0 if and only if r 1 2 + r 2 2 + r 3 2 = 0 superscript subscript π 1 2 superscript subscript π 2 2 superscript subscript π 3 2 0 r_{1}^{2}+r_{2}^{2}+r_{3}^{2}=0 italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 0 , which leads that F β’ ( x 1 , x 2 , x 3 ) πΉ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 F(x_{1},x_{2},x_{3}) italic_F ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) is a first integral of system (2.4 ). Therefore, we have
Corollary 2.3 .
System (2.4 ) has an isolated invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT in β 3 superscript β 3 \mathbb{R}^{3} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT if and only if both (2.5 ) and r 1 2 + r 2 2 + r 3 2 β 0 superscript subscript π 1 2 superscript subscript π 2 2 superscript subscript π 3 2 0 r_{1}^{2}+r_{2}^{2}+r_{3}^{2}\neq 0 italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_r start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT β 0 hold.
For simplicity of notations, let
Ξ± = Ξ± 1 , Ξ² = Ξ± 2 , Ξ³ = Ξ± 3 , d 1 = b 11 , d 2 = a 33 , d 3 = c 22 . formulae-sequence πΌ subscript πΌ 1 formulae-sequence π½ subscript πΌ 2 formulae-sequence πΎ subscript πΌ 3 formulae-sequence subscript π 1 subscript π 11 formulae-sequence subscript π 2 subscript π 33 subscript π 3 subscript π 22 \alpha=\alpha_{1},\beta=\alpha_{2},\gamma=\alpha_{3},d_{1}=b_{11},d_{2}=a_{33}%
,d_{3}=c_{22}. italic_Ξ± = italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ² = italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ³ = italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_b start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT , italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_a start_POSTSUBSCRIPT 33 end_POSTSUBSCRIPT , italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = italic_c start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT .
Then system (2.4 ) with an invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT can be written as
{ d β’ x 1 d β’ t = x 1 β’ ( Ξ± 1 β Ξ± 1 β’ x 1 2 β ( Ξ± 1 + Ξ± 2 + d 1 ) β’ x 2 2 + d 2 β’ x 3 2 ) , d β’ x 2 d β’ t = x 2 β’ ( Ξ± 2 + d 1 β’ x 1 2 β Ξ± 2 β’ x 2 2 β ( Ξ± 2 + Ξ± 3 + d 3 ) β’ x 3 2 ) , d β’ x 3 d β’ t = x 3 β’ ( Ξ± 3 β ( Ξ± 3 + Ξ± 1 + d 2 ) β’ x 1 2 + d 3 β’ x 2 2 β Ξ± 3 β’ x 3 2 ) , cases π subscript π₯ 1 π π‘ subscript π₯ 1 subscript πΌ 1 subscript πΌ 1 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 1 superscript subscript π₯ 2 2 subscript π 2 superscript subscript π₯ 3 2 otherwise π subscript π₯ 2 π π‘ subscript π₯ 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 2 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 superscript subscript π₯ 3 2 otherwise π subscript π₯ 3 π π‘ subscript π₯ 3 subscript πΌ 3 subscript πΌ 3 subscript πΌ 1 subscript π 2 superscript subscript π₯ 1 2 subscript π 3 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 3 superscript subscript π₯ 3 2 otherwise \begin{cases}\frac{dx_{1}}{dt}=x_{1}\,\big{(}\alpha_{1}-\alpha_{1}\,x_{1}^{2}-%
(\alpha_{1}+\alpha_{2}+d_{1})\,x_{2}^{2}+d_{2}\,x_{3}^{2}\big{)},\\
\frac{dx_{2}}{dt}=x_{2}\,\big{(}\alpha_{2}+d_{1}\,x_{1}^{2}-\alpha_{2}\,x_{2}^%
{2}-(\alpha_{2}+\alpha_{3}+d_{3})\,x_{3}^{2}\big{)},\\
\frac{dx_{3}}{dt}=x_{3}\,\big{(}\alpha_{3}-(\alpha_{3}+\alpha_{1}+d_{2})\,x_{1%
}^{2}+d_{3}\,x_{2}^{2}-\alpha_{3}\,x_{3}^{2}\big{)},\\
\end{cases} { start_ROW start_CELL divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW
(2.9)
where Ξ± i subscript πΌ π \alpha_{i} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT and d i subscript π π d_{i} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 are real parameters.
Next theorem gives the necessary and sufficient conditions of system (2.9 ) has a global attractor π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT in β 3 β { O } superscript β 3 π \mathbb{R}^{3}\setminus\{O\} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β { italic_O } .
Theorem 2.4 .
The invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is a global attractor of system (2.9 ) in β 3 β { O } superscript β 3 π \mathbb{R}^{3}\setminus\{O\} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β { italic_O } if and only if Ξ± i > 0 , i = 1 , 2 , 3 formulae-sequence subscript πΌ π 0 π 1 2 3
\alpha_{i}>0,i=1,2,3 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT > 0 , italic_i = 1 , 2 , 3 .
Proof.
Note that the origin O π O italic_O is an equilibrium of system (2.9 )
and all three eigenvalues of the Jacobian matrix at O π O italic_O are Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3
\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT . And so,
O π O italic_O is a local repeller (attractor) of system (2.9 ) if Ξ± i > 0 subscript πΌ π 0 \alpha_{i}>0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT > 0 (Ξ± i < 0 subscript πΌ π 0 \alpha_{i}<0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT < 0 , resp.) for all i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 . And O π O italic_O is a degenerate equilibrium if at least one of Ξ± i , i = 1 , 2 , 3 formulae-sequence subscript πΌ π π
1 2 3
\alpha_{i},i=1,2,3 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_i = 1 , 2 , 3 is zero. By straightforward computations, if Ξ± i = 0 subscript πΌ π 0 \alpha_{i}=0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = 0 , then the positive x i subscript π₯ π x_{i} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT -axis is filled with equilibria.
This leads that there exist some x 0 β β 3 β { O } subscript π₯ 0 superscript β 3 π x_{0}\in\mathbb{R}^{3}\setminus\{O\} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β { italic_O }
such that Ο d β’ ( x 0 ) β π 2 subscript π π subscript π₯ 0 superscript π 2 \omega_{d}(x_{0})\notin\mathbb{S}^{2} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) β blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT if Ξ± i β€ 0 subscript πΌ π 0 \alpha_{i}\leq 0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β€ 0 , i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 . Therefore, Ξ± i > 0 subscript πΌ π 0 \alpha_{i}>0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT > 0 , i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 if π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is a global attractor in β 3 β { O } superscript β 3 π \mathbb{R}^{3}\setminus\{O\} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β { italic_O } .
On the other hand, if Ξ± i > 0 subscript πΌ π 0 \alpha_{i}>0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT > 0 , i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 , then O π O italic_O is a local repeller of system (2.9 ).
Hence,
for any x 0 β β 3 β { O } subscript π₯ 0 superscript β 3 π x_{0}\in\mathbb{R}^{3}\setminus\{O\} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β { italic_O }
there exists a constant c β’ ( x 0 ) > 0 π subscript π₯ 0 0 c(x_{0})>0 italic_c ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) > 0 such that the solution Ξ¨ β’ ( t , x 0 ) Ξ¨ π‘ subscript π₯ 0 \Psi(t,x_{0}) roman_Ξ¨ ( italic_t , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) of system (2.9 ) passing through x β’ ( 0 ) = x 0 π₯ 0 subscript π₯ 0 x(0)=x_{0} italic_x ( 0 ) = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT satisfies
inf t β₯ 0 β Ξ¨ β’ ( t , x 0 ) β β₯ c β’ ( x 0 ) > 0 . subscript infimum π‘ 0 norm Ξ¨ π‘ subscript π₯ 0 π subscript π₯ 0 0 \inf\limits_{t\geq 0}\|\Psi(t,x_{0})\|\geq c(x_{0})>0. roman_inf start_POSTSUBSCRIPT italic_t β₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT β₯ roman_Ξ¨ ( italic_t , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) β₯ β₯ italic_c ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) > 0 .
(2.10)
Note that π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is an invariant sphere of system (2.9 ). Let us define
L β’ ( x ) := x 1 2 + x 2 2 + x 3 2 β 1 , x = ( x 1 , x 2 , x 3 ) β β 3 , formulae-sequence assign πΏ π₯ superscript subscript π₯ 1 2 superscript subscript π₯ 2 2 superscript subscript π₯ 3 2 1 π₯ subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 superscript β 3 L(x):=x_{1}^{2}+x_{2}^{2}+x_{3}^{2}-1,\,\,x=(x_{1},x_{2},x_{3})\in\mathbb{R}^{%
3}, italic_L ( italic_x ) := italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 1 , italic_x = ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT ,
and without loss of generality, we assume that Ξ± 1 β₯ Ξ± 2 β₯ Ξ± 3 > 0 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 0 \alpha_{1}\geq\alpha_{2}\geq\alpha_{3}>0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT > 0 .
Then, by some computations,
β x 0 β β 3 for-all subscript π₯ 0 superscript β 3 \forall\ x_{0}\in\mathbb{R}^{3} β italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT ,
d β’ L β’ ( Ξ¨ β’ ( t , x 0 ) ) d β’ t | ( β’ 2.9 β’ ) evaluated-at π πΏ Ξ¨ π‘ subscript π₯ 0 π π‘ italic-( 2.9 italic-) \displaystyle\frac{dL(\Psi(t,x_{0}))}{dt}|_{\eqref{sys1}} divide start_ARG italic_d italic_L ( roman_Ξ¨ ( italic_t , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG | start_POSTSUBSCRIPT italic_( italic_) end_POSTSUBSCRIPT
= β 2 β’ ( Ξ± 1 β’ x 1 2 + Ξ± 2 β’ x 2 2 + Ξ± 3 β’ x 3 2 ) β’ L β’ ( Ξ¨ β’ ( t , x 0 ) ) absent 2 subscript πΌ 1 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 2 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 3 superscript subscript π₯ 3 2 πΏ Ξ¨ π‘ subscript π₯ 0 \displaystyle=-2(\alpha_{1}x_{1}^{2}+\alpha_{2}x_{2}^{2}+\alpha_{3}x_{3}^{2})L%
(\Psi(t,x_{0})) = - 2 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_L ( roman_Ξ¨ ( italic_t , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) )
(2.11)
β€ β 2 β’ Ξ± 3 β’ β Ξ¨ β’ ( t , x 0 ) β 2 β’ L β’ ( Ξ¨ β’ ( t , x 0 ) ) absent 2 subscript πΌ 3 superscript norm Ξ¨ π‘ subscript π₯ 0 2 πΏ Ξ¨ π‘ subscript π₯ 0 \displaystyle\leq-2\alpha_{3}\|\Psi(t,x_{0})\|^{2}L(\Psi(t,x_{0})) β€ - 2 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT β₯ roman_Ξ¨ ( italic_t , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) β₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_L ( roman_Ξ¨ ( italic_t , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) )
Taking into account (2.11 ) and (2.10 ) we have
β L β’ ( Ξ¨ β’ ( t , x 0 ) ) β β€ β L β’ ( x 0 ) β β’ exp β‘ { β« 0 t β 2 β’ Ξ± 3 β’ c 2 β’ ( x 0 ) β’ d β’ s } , β t β₯ 0 , x 0 β β 3 β { O } . formulae-sequence norm πΏ Ξ¨ π‘ subscript π₯ 0 norm πΏ subscript π₯ 0 superscript subscript 0 π‘ 2 subscript πΌ 3 superscript π 2 subscript π₯ 0 π π formulae-sequence for-all π‘ 0 subscript π₯ 0 superscript β 3 π \|L(\Psi(t,x_{0}))\|\leq\|L(x_{0})\|\exp\{\int_{0}^{t}-2\alpha_{3}{c^{2}(x_{0}%
)}ds\},\ \forall t\geq 0,x_{0}\in\mathbb{R}^{3}\setminus\{O\}. β₯ italic_L ( roman_Ξ¨ ( italic_t , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) β₯ β€ β₯ italic_L ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) β₯ roman_exp { β« start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_c start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_d italic_s } , β italic_t β₯ 0 , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β { italic_O } .
Thus,
lim t β + β β L β’ ( Ξ¨ β’ ( t , x 0 ) ) β = 0 . subscript β π‘ norm πΏ Ξ¨ π‘ subscript π₯ 0 0 \displaystyle\lim_{t\rightarrow+\infty}\|L(\Psi(t,x_{0}))\|=0. roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_t β + β end_POSTSUBSCRIPT β₯ italic_L ( roman_Ξ¨ ( italic_t , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) β₯ = 0 .
This yields that for any x 0 β β 3 β { O } subscript π₯ 0 superscript β 3 π x_{0}\in\mathbb{R}^{3}\setminus\{O\} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β { italic_O } , Ο d β’ ( x 0 ) β π 2 subscript π π subscript π₯ 0 superscript π 2 \omega_{d}(x_{0})\subseteq\mathbb{S}^{2} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) β blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT . Therefore, the invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
is a global attractor of system (2.9 ) in β 3 β { O } superscript β 3 π \mathbb{R}^{3}\setminus\{O\} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β { italic_O } .
β
Therefore, from Proposition 2.2 and Theorem 2.4 , we know that the three-dimensional cubic polynomial Kolmogorov system (2.4 ) has a global attractor in β 3 β { O } superscript β 3 π \mathbb{R}^{3}\setminus\{O\} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β { italic_O } , which is exactly π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , if and only if it can be written as
{ d β’ x 1 d β’ t = x 1 β’ ( Ξ± 1 β Ξ± 1 β’ x 1 2 β ( Ξ± 1 + Ξ± 2 + d 1 ) β’ x 2 2 + d 2 β’ x 3 2 ) , d β’ x 2 d β’ t = x 2 β’ ( Ξ± 2 + d 1 β’ x 1 2 β Ξ± 2 β’ x 2 2 β ( Ξ± 2 + Ξ± 3 + d 3 ) β’ x 3 2 ) , d β’ x 3 d β’ t = x 3 β’ ( Ξ± 3 β ( Ξ± 3 + Ξ± 1 + d 2 ) β’ x 1 2 + d 3 β’ x 2 2 β Ξ± 3 β’ x 3 2 ) , cases π subscript π₯ 1 π π‘ subscript π₯ 1 subscript πΌ 1 subscript πΌ 1 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 1 superscript subscript π₯ 2 2 subscript π 2 superscript subscript π₯ 3 2 otherwise π subscript π₯ 2 π π‘ subscript π₯ 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 2 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 superscript subscript π₯ 3 2 otherwise π subscript π₯ 3 π π‘ subscript π₯ 3 subscript πΌ 3 subscript πΌ 3 subscript πΌ 1 subscript π 2 superscript subscript π₯ 1 2 subscript π 3 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 3 superscript subscript π₯ 3 2 otherwise \begin{cases}\frac{dx_{1}}{dt}=x_{1}\,\big{(}\alpha_{1}-\alpha_{1}\,x_{1}^{2}-%
(\alpha_{1}+\alpha_{2}+d_{1})\,x_{2}^{2}+d_{2}\,x_{3}^{2}\big{)},\\
\frac{dx_{2}}{dt}=x_{2}\,\big{(}\alpha_{2}+d_{1}\,x_{1}^{2}-\alpha_{2}\,x_{2}^%
{2}-(\alpha_{2}+\alpha_{3}+d_{3})\,x_{3}^{2}\big{)},\\
\frac{dx_{3}}{dt}=x_{3}\,\big{(}\alpha_{3}-(\alpha_{3}+\alpha_{1}+d_{2})\,x_{1%
}^{2}+d_{3}\,x_{2}^{2}-\alpha_{3}\,x_{3}^{2}\big{)},\\
\end{cases} { start_ROW start_CELL divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW
(2.12)
where Ξ± i > 0 subscript πΌ π 0 \alpha_{i}>0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT > 0 , i = 1 , 2 , 3 . π 1 2 3
i=1,2,3. italic_i = 1 , 2 , 3 .
2.2 Global dynamics of system (2.12 ) with isolated equilibria
Global dynamics of system (2.12 ) has been studied in [19 ] when 0 < Ξ± 1 = Ξ± 2 = Ξ± 3 0 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 0<\alpha_{1}=\alpha_{2}=\alpha_{3} 0 < italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT . In this subsection we investigate the topological classification of global dynamics of system (2.12 ) when at least two of Ξ± 1 subscript πΌ 1 \alpha_{1} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , Ξ± 2 subscript πΌ 2 \alpha_{2} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT and Ξ± 3 subscript πΌ 3 \alpha_{3} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT are not equal and all of equilibria of system (2.12 ) are isolated. Note that system (2.12 ) in β 3 superscript β 3 \mathbb{R}^{3} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT is symmetric with respect to the three coordinate planes x i = 0 subscript π₯ π 0 x_{i}=0 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = 0 , i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 , respectively. Hence, we just need to consider system (2.12 ) in β + 3 = { ( x 1 , x 2 , x 3 ) β β 3 : x 1 β₯ 0 , x 2 β₯ 0 , x 3 β₯ 0 } superscript subscript β 3 conditional-set subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 superscript β 3 formulae-sequence subscript π₯ 1 0 formulae-sequence subscript π₯ 2 0 subscript π₯ 3 0 \mathbb{R}_{+}^{3}=\{(x_{1},x_{2},x_{3})\in\mathbb{R}^{3}:\ x_{1}\geq 0,x_{2}%
\geq 0,x_{3}\geq 0\} blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT = { ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β₯ 0 , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β₯ 0 , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT β₯ 0 } . For convenience, let us define
Ο 1 = Ξ± 1 β’ ( Ξ± 3 + d 3 ) + Ξ± 2 β’ ( Ξ± 1 + d 2 ) + Ξ± 3 β’ ( Ξ± 2 + d 1 ) , Ο 2 = β i = 1 3 Ξ± i + d i . formulae-sequence subscript π 1 subscript πΌ 1 subscript πΌ 3 subscript π 3 subscript πΌ 2 subscript πΌ 1 subscript π 2 subscript πΌ 3 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript π 2 superscript subscript π 1 3 subscript πΌ π subscript π π \sigma_{1}=\alpha_{1}(\alpha_{3}+d_{3})+\alpha_{2}(\alpha_{1}+d_{2})+\alpha_{3%
}(\alpha_{2}+d_{1}),\quad\sigma_{2}=\sum_{i=1}^{3}\alpha_{i}+d_{i}. italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .
We first study the existence and topological classification of equilibria of system (2.12 ) in β + 3 subscript superscript β 3 \mathbb{R}^{3}_{+} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT . It is easy to see that O = ( 0 , 0 , 0 ) π 0 0 0 O=(0,0,0) italic_O = ( 0 , 0 , 0 ) , e 1 = ( 1 , 0 , 0 ) subscript π 1 1 0 0 e_{1}=(1,0,0) italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ( 1 , 0 , 0 ) , e 2 = ( 0 , 1 , 0 ) subscript π 2 0 1 0 e_{2}=(0,1,0) italic_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = ( 0 , 1 , 0 ) , e 3 = ( 0 , 0 , 1 ) subscript π 3 0 0 1 e_{3}=(0,0,1) italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = ( 0 , 0 , 1 ) are equilibria in β + 3 subscript superscript β 3 \mathbb{R}^{3}_{+} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT for any Ξ± i subscript πΌ π \alpha_{i} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 and ( d 1 , d 2 , d 3 ) β β 3 subscript π 1 subscript π 2 subscript π 3 superscript β 3 (d_{1},d_{2},d_{3})\in\mathbb{R}^{3} ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT . By straightforward computations, we have
Lemma 2.5 (Existence of isolated equilibria).
System (2.12 ) has only isolated equilibria in β + 3 subscript superscript β 3 \mathbb{R}^{3}_{+} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT if and only if ( Ξ± 1 + d 2 ) β’ ( Ξ± 2 + d 1 ) β’ ( Ξ± 3 + d 3 ) β 0 subscript πΌ 1 subscript π 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript πΌ 3 subscript π 3 0 (\alpha_{1}+d_{2})(\alpha_{2}+d_{1})(\alpha_{3}+d_{3})\neq 0 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β 0 . More precisely,
(i)
if Ξ± 1 + d 2 , Ξ± 2 + d 1 , Ξ± 3 + d 3 subscript πΌ 1 subscript π 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript πΌ 3 subscript π 3
\alpha_{1}+d_{2},\alpha_{2}+d_{1},\alpha_{3}+d_{3} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT have the same sign, then system ( 2.12 ) has five isolated equilibria O , e 1 , e 2 , e 3 , Q β π subscript π 1 subscript π 2 subscript π 3 superscript π
O,e_{1},e_{2},e_{3},Q^{*} italic_O , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT in β + 3 subscript superscript β 3 \mathbb{R}^{3}_{+} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , where Q β = ( q 1 β , q 2 β , q 3 β ) superscript π superscript subscript π 1 superscript subscript π 2 superscript subscript π 3 Q^{*}=(q_{1}^{*},q_{2}^{*},q_{3}^{*}) italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_q start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT , italic_q start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT , italic_q start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT ) is a positive equilibrium, here
Q β = ( Ξ± 3 + d 3 Ο 2 , Ξ± 1 + d 2 Ο 2 , Ξ± 2 + d 1 Ο 2 ) . superscript π subscript πΌ 3 subscript π 3 subscript π 2 subscript πΌ 1 subscript π 2 subscript π 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript π 2 Q^{*}=\left(\sqrt{\frac{\alpha_{3}+d_{3}}{\sigma_{2}}},\sqrt{\frac{\alpha_{1}+%
d_{2}}{\sigma_{2}}},\sqrt{\frac{\alpha_{2}+d_{1}}{\sigma_{2}}}\right). italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT = ( square-root start_ARG divide start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG , square-root start_ARG divide start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG , square-root start_ARG divide start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG ) .
(ii)
if at least one of ( Ξ± 1 + d 2 ) β’ ( Ξ± 2 + d 1 ) < 0 subscript πΌ 1 subscript π 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 0 (\alpha_{1}+d_{2})(\alpha_{2}+d_{1})<0 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) < 0 and ( Ξ± 2 + d 1 ) β’ ( Ξ± 3 + d 3 ) < 0 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript πΌ 3 subscript π 3 0 (\alpha_{2}+d_{1})(\alpha_{3}+d_{3})<0 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) < 0 holds, system ( 2.12 ) has only four isolated equilibria O , e 1 , e 2 , e 3 π subscript π 1 subscript π 2 subscript π 3
O,e_{1},e_{2},e_{3} italic_O , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT in β + 3 subscript superscript β 3 \mathbb{R}^{3}_{+} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT .
To study the topological classification of these isolated equilibria, we compute the associated three eigenvalues as follows.
Table 1 : Possible isolated equilibria and the corresponding three eigenvalues
Equilibrium
three eigenvalues
O = ( 0 , 0 , 0 ) π 0 0 0 O=(0,0,0) italic_O = ( 0 , 0 , 0 )
Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3
\alpha_{1},\,\alpha_{2},\,\alpha_{3} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT
e 1 = ( 1 , 0 , 0 ) subscript e 1 1 0 0 \textbf{e}_{1}=(1,0,0) e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ( 1 , 0 , 0 )
β 2 β’ Ξ± 1 , Ξ± 2 + d 1 , β ( Ξ± 1 + d 2 ) 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript πΌ 1 subscript π 2
-2\alpha_{1},\,\alpha_{2}+d_{1},\,-(\alpha_{1}+d_{2}) - 2 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT )
e 2 = ( 0 , 1 , 0 ) subscript e 2 0 1 0 \textbf{e}_{2}=(0,1,0) e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = ( 0 , 1 , 0 )
β ( Ξ± 2 + d 1 ) , β 2 β’ Ξ± 2 , Ξ± 3 + d 3 subscript πΌ 2 subscript π 1 2 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 subscript π 3
\,-(\alpha_{2}+d_{1}),-2\alpha_{2},\,\alpha_{3}+d_{3} - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , - 2 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT
e 3 = ( 0 , 0 , 1 ) subscript e 3 0 0 1 \textbf{e}_{3}=(0,0,1) e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = ( 0 , 0 , 1 )
Ξ± 1 + d 2 , β ( Ξ± 3 + d 3 ) , β 2 β’ Ξ± 3 subscript πΌ 1 subscript π 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 2 subscript πΌ 3
\,\alpha_{1}+d_{2},\,-(\alpha_{3}+d_{3}),-2\alpha_{3} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) , - 2 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT
Q β = ( q 1 β , q 2 β , q 3 β ) superscript π superscript subscript π 1 superscript subscript π 2 superscript subscript π 3 Q^{*}=(q_{1}^{*},q_{2}^{*},q_{3}^{*}) italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_q start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT , italic_q start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT , italic_q start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT )
Ξ» Q β β’ i , β Ξ» Q β β’ i , β 2 β’ Ο 1 Ο 2 subscript π superscript π π subscript π superscript π π 2 subscript π 1 subscript π 2
\lambda_{Q^{*}}i,-\lambda_{Q^{*}}i,-\frac{2\sigma_{1}}{\sigma_{2}} italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_i , - italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_i , - divide start_ARG 2 italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , here Ξ» Q β = 2 β’ ( Ξ± 2 + d 1 ) β’ ( Ξ± 1 + d 2 ) β’ ( Ξ± 3 + d 3 ) Ο 2 subscript π superscript π 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript πΌ 1 subscript π 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 subscript π 2 \lambda_{Q^{*}}=2\sqrt{\frac{(\alpha_{2}+d_{1})(\alpha_{1}+d_{2})(\alpha_{3}+d%
_{3})}{\sigma_{2}}} italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 2 square-root start_ARG divide start_ARG ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG
Now, we are ready to study the global dynamics when system (2.12 ) has only isolated equilibria in β + 3 subscript superscript β 3 \mathbb{R}^{3}_{+} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT .
Theorem 2.6 (Global dynamics).
If Ξ± i > 0 subscript πΌ π 0 \alpha_{i}>0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT > 0 , i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 and ( Ξ± 1 + d 2 ) β’ ( Ξ± 2 + d 1 ) β’ ( Ξ± 3 + d 3 ) β 0 subscript πΌ 1 subscript π 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript πΌ 3 subscript π 3 0 (\alpha_{1}+d_{2})(\alpha_{2}+d_{1})(\alpha_{3}+d_{3})\neq 0 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β 0 , then system (2.12 ) has exactly two different topological classifications of global dynamics in β + 3 subscript superscript β 3 \mathbb{R}^{3}_{+} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT . More precisely,
(i)
if Ξ± 1 + d 2 , Ξ± 2 + d 1 , Ξ± 3 + d 3 subscript πΌ 1 subscript π 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript πΌ 3 subscript π 3
\alpha_{1}+d_{2},\alpha_{2}+d_{1},\alpha_{3}+d_{3} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT have the same sign, then system ( 2.12 ) has five equiliria: { O , e 1 , e 2 , e 3 , Q β } π subscript π 1 subscript π 2 subscript π 3 superscript π \{O,e_{1},e_{2},e_{3},Q^{*}\} { italic_O , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT } . Moreover, π + 2 subscript superscript π 2 \mathbb{S}^{2}_{+} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT consists of periodic orbits, positive equilibria Q β superscript π Q^{*} italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT and the heteroclinic polycycle β π + 2 subscript superscript π 2 \partial\mathbb{S}^{2}_{+} β blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT . And for any x β β + 3 β { O } π₯ subscript superscript β 3 π x\in\mathbb{R}^{3}_{+}\setminus\{O\} italic_x β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT β { italic_O } , Ο β’ ( x ) β π + 2 π π₯ subscript superscript π 2 \omega(x)\subset\mathbb{S}^{2}_{+} italic_Ο ( italic_x ) β blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT . The phase portrait is shown in Figure 2.1 (a).
(ii)
if at least one of ( Ξ± 1 + d 2 ) β’ ( Ξ± 2 + d 1 ) < 0 subscript πΌ 1 subscript π 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 0 (\alpha_{1}+d_{2})(\alpha_{2}+d_{1})<0 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) < 0 and ( Ξ± 2 + d 1 ) β’ ( Ξ± 3 + d 3 ) < 0 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript πΌ 3 subscript π 3 0 (\alpha_{2}+d_{1})(\alpha_{3}+d_{3})<0 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) < 0 holds, then system ( 2.12 ) has four equiliria: { O , e 1 , e 2 , e 3 } π subscript π 1 subscript π 2 subscript π 3 \{O,e_{1},e_{2},e_{3}\} { italic_O , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } and there exists unique an equilibrium e i β { e 1 , e 2 , e 3 } subscript π π subscript π 1 subscript π 2 subscript π 3 e_{i}\in\{e_{1},e_{2},e_{3}\} italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β { italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } such that for any x β Int β’ β + 3 π₯ Int subscript superscript β 3 x\in\textrm{Int}\mathbb{R}^{3}_{+} italic_x β Int blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , Ο β’ ( x ) = { e i } π π₯ subscript π π \omega(x)=\{e_{i}\} italic_Ο ( italic_x ) = { italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT } . The phase portrait is shown in Figure 2.1 (b).
Figure 2.1 : The global dynamics of system (2.12 ) with isolated equilibria
Proof.
(i) Using Lemma 2.5 it remains to prove that Q β superscript π Q^{*} italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT is a center on π + 2 subscript superscript π 2 \mathbb{S}^{2}_{+} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT . For this, let us consider system (2.12 ) restricted on π + 2 subscript superscript π 2 \mathbb{S}^{2}_{+} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , that is,
{ x 1 Λ = x 1 β’ ( β ( Ξ± 1 + d 2 ) β’ x 1 2 β ( Ξ± 1 + Ξ± 2 + d 1 + d 2 ) β’ x 2 2 + ( Ξ± 1 + d 2 ) ) , x 2 Λ = x 2 β’ ( ( Ξ± 2 + Ξ± 3 + d 1 + d 3 ) β’ x 1 2 + ( Ξ± 3 + d 3 ) β’ x 2 2 β ( Ξ± 3 + d 3 ) ) . cases Λ subscript π₯ 1 subscript π₯ 1 subscript πΌ 1 subscript π 2 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript π 2 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 1 subscript π 2 otherwise Λ subscript π₯ 2 subscript π₯ 2 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 subscript π 1 subscript π 3 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 otherwise \begin{cases}\dot{x_{1}}=x_{1}(-(\alpha_{1}+d_{2})x_{1}^{2}-(\alpha_{1}+\alpha%
_{2}+d_{1}+d_{2})x_{2}^{2}+(\alpha_{1}+d_{2})),\\
\dot{x_{2}}=x_{2}((\alpha_{2}+\alpha_{3}+d_{1}+d_{3})x_{1}^{2}+(\alpha_{3}+d_{%
3})x_{2}^{2}-(\alpha_{3}+d_{3})).\end{cases} { start_ROW start_CELL overΛ start_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ) , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL overΛ start_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ) . end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW
(2.13)
One can check that
H β’ ( x 1 , x 2 ) = x 1 2 β’ ( Ξ± 3 + d 3 ) β’ x 2 2 β’ ( Ξ± 1 + d 2 ) β’ ( x 1 2 + x 2 2 β 1 ) Ξ± 2 + d 1 π» subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 1 subscript π 2 superscript superscript subscript π₯ 1 2 superscript subscript π₯ 2 2 1 subscript πΌ 2 subscript π 1 H(x_{1},x_{2})=x_{1}^{2(\alpha_{3}+d_{3})}x_{2}^{2(\alpha_{1}+d_{2})}(x_{1}^{2%
}+x_{2}^{2}-1)^{\alpha_{2}+d_{1}} italic_H ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT
is a first integral of system (2.13 ). And so, Q β superscript π Q^{*} italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT β end_POSTSUPERSCRIPT is a center on π + 2 subscript superscript π 2 \mathbb{S}^{2}_{+} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT by PoincarΓ© center Theorem. Taking into account Theorem 2.4 we derive this statement.
(ii) From Lemma 2.5 , system (2.12 ) has four isolated equilibria O , e 1 , e 2 , e 3 π subscript π 1 subscript π 2 subscript π 3
O,e_{1},e_{2},e_{3} italic_O , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT in β + 3 subscript superscript β 3 \mathbb{R}^{3}_{+} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT and only one of e 1 , e 2 , e 3 subscript π 1 subscript π 2 subscript π 3
e_{1},e_{2},e_{3} italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT
is local asymptotic stable by computation of eigenvalues. Note that e 1 , e 2 , e 3 subscript π 1 subscript π 2 subscript π 3
e_{1},e_{2},e_{3} italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT are on the compact invariant attractive manifold π + 2 subscript superscript π 2 \mathbb{S}^{2}_{+} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT by Theorem 2.4 . So any x β Int β’ β + 3 π₯ Int subscript superscript β 3 x\in\textrm{Int}\mathbb{R}^{3}_{+} italic_x β Int blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , Ο β’ ( x ) = { e i } π π₯ subscript π π \omega(x)=\{e_{i}\} italic_Ο ( italic_x ) = { italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT } .
β
3 System (2.12 ) driven by linear multiplicative noise
In this Section, we consider the stochastic dynamics of system (2.12 ) under the perturbation of linear multiplicative Wiener noise, that is the following system:
{ d β’ x 1 β’ ( t ) = x 1 β’ ( Ξ± 1 β Ξ± 1 β’ x 1 2 β ( Ξ± 1 + Ξ± 2 + d 1 ) β’ x 2 2 + d 2 β’ x 3 2 ) β’ d β’ t + Ο β’ x 1 β’ d β’ W t , d β’ x 2 β’ ( t ) = x 2 β’ ( Ξ± 2 + d 1 β’ x 1 2 β Ξ± 2 β’ x 2 2 β ( Ξ± 2 + Ξ± 3 + d 3 ) β’ x 3 2 ) β’ d β’ t + Ο β’ x 2 β’ d β’ W t , d β’ x 3 β’ ( t ) = x 3 β’ ( Ξ± 3 β ( Ξ± 3 + Ξ± 1 + d 2 ) β’ x 1 2 + d 3 β’ x 2 2 β Ξ± 3 β’ x 3 2 ) β’ d β’ t + Ο β’ x 3 β’ d β’ W t , cases π subscript π₯ 1 π‘ subscript π₯ 1 subscript πΌ 1 subscript πΌ 1 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 1 superscript subscript π₯ 2 2 subscript π 2 superscript subscript π₯ 3 2 π π‘ π subscript π₯ 1 π subscript π π‘ otherwise π subscript π₯ 2 π‘ subscript π₯ 2 subscript πΌ 2 subscript π 1 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 2 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 superscript subscript π₯ 3 2 π π‘ π subscript π₯ 2 π subscript π π‘ otherwise π subscript π₯ 3 π‘ subscript π₯ 3 subscript πΌ 3 subscript πΌ 3 subscript πΌ 1 subscript π 2 superscript subscript π₯ 1 2 subscript π 3 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 3 superscript subscript π₯ 3 2 π π‘ π subscript π₯ 3 π subscript π π‘ otherwise \begin{cases}dx_{1}(t)=x_{1}(\alpha_{1}-\alpha_{1}x_{1}^{2}-(\alpha_{1}+\alpha%
_{2}+d_{1})x_{2}^{2}+d_{2}x_{3}^{2})dt+\sigma x_{1}dW_{t},\\
dx_{2}(t)=x_{2}(\alpha_{2}+d_{1}x_{1}^{2}-\alpha_{2}x_{2}^{2}-(\alpha_{2}+%
\alpha_{3}+d_{3})x_{3}^{2})dt+\sigma x_{2}dW_{t},\\
dx_{3}(t)=x_{3}(\alpha_{3}-(\alpha_{3}+\alpha_{1}+d_{2})x_{1}^{2}+d_{3}x_{2}^{%
2}-\alpha_{3}x_{3}^{2})dt+\sigma x_{3}dW_{t},\end{cases} { start_ROW start_CELL italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_d italic_t + italic_Ο italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_d italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_d italic_t + italic_Ο italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_d italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_d italic_t + italic_Ο italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_d italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW
(3.1)
where ( x 1 , x 2 , x 3 ) β β 3 subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 superscript β 3 (x_{1},x_{2},x_{3})\in\mathbb{R}^{3} ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT , Ο > 0 π 0 \sigma>0 italic_Ο > 0 represents the strength of noise,
( W t ) subscript π π‘ (W_{t}) ( italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) is the Wiener process, Ξ± i > 0 subscript πΌ π 0 \alpha_{i}>0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT > 0 , d i β β subscript π π β d_{i}\in\mathbb{R} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β blackboard_R , i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 .
For convenience, we first give some useful notations. Let b β’ ( x ) π π₯ b(x) italic_b ( italic_x ) be the drift term of system (3.1 ) and ( a i β’ j ) superscript π π π (a^{ij}) ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ) the diffusion matrix, i.e., a i β’ i = Ο 2 β’ x i 2 subscript π π π superscript π 2 superscript subscript π₯ π 2 a_{ii}=\sigma^{2}x_{i}^{2} italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 and a i β’ j = 0 subscript π π π 0 a_{ij}=0 italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = 0 if i β j π π i\neq j italic_i β italic_j .
We rewrite the drift term of system (3.1 ) into the following form:
d β’ x i = x i β’ ( Ξ± i + β j = 1 3 b i β’ j β’ x j 2 ) β’ d β’ t . π subscript π₯ π subscript π₯ π subscript πΌ π superscript subscript π 1 3 subscript π π π subscript superscript π₯ 2 π π π‘ dx_{i}=x_{i}(\alpha_{i}+\sum_{j=1}^{3}b_{ij}x^{2}_{j})dt. italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + β start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) italic_d italic_t .
We first show the existence of global solutions of stochastic system (3.1 ).
Theorem 3.1 (Existence of global solutions).
For any x β β 3 π₯ superscript β 3 x\in\mathbb{R}^{3} italic_x β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT and almost surely Ο β Ξ© π Ξ© \omega\in\Omega italic_Ο β roman_Ξ© , there exists a global unique solution Ξ¦ β’ ( β
, Ο , x ) Ξ¦ β
π π₯ \Phi(\cdot,\omega,x) roman_Ξ¦ ( β
, italic_Ο , italic_x ) to (3.1 ) with initial data x π₯ x italic_x .
Proof.
Define the Lyapunov function V : β 3 β R + : π β superscript β 3 subscript π
V:\mathbb{R}^{3}\rightarrow R_{+} italic_V : blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β italic_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT by
V β’ ( x ) := x 1 2 + x 2 2 + x 3 2 , assign π π₯ superscript subscript π₯ 1 2 superscript subscript π₯ 2 2 superscript subscript π₯ 3 2 V(x):=x_{1}^{2}+x_{2}^{2}+x_{3}^{2}, italic_V ( italic_x ) := italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,
and the operator β β \mathscr{L} script_L by
β β’ f β’ ( x ) := β¨ β f β’ ( x ) , b β’ ( x ) β© + 1 2 β’ a i β’ j β’ β i β’ j 2 f β’ ( x ) , f β C 2 β’ ( β 3 ) , formulae-sequence assign β π π₯ β π π₯ π π₯
1 2 superscript π π π subscript superscript 2 π π π π₯ π superscript πΆ 2 superscript β 3 \mathscr{L}f(x):=\langle\nabla f(x),b(x)\rangle+\frac{1}{2}a^{ij}\partial^{2}_%
{ij}f(x),\ \ f\in C^{2}(\mathbb{R}^{3}), script_L italic_f ( italic_x ) := β¨ β italic_f ( italic_x ) , italic_b ( italic_x ) β© + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_a start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUPERSCRIPT β start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_f ( italic_x ) , italic_f β italic_C start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT ) ,
(3.2)
where a i β’ j superscript π π π a^{ij} italic_a start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUPERSCRIPT is the diffusion matrix of (3.1 ).
Then, by some computations,
β β’ V β’ ( x ) β π π₯ \displaystyle\mathscr{L}V(x) script_L italic_V ( italic_x )
= 2 β’ β¨ x , b β’ ( x ) β© + Ο 2 β’ β i = 1 3 x i 2 absent 2 π₯ π π₯
superscript π 2 superscript subscript π 1 3 superscript subscript π₯ π 2 \displaystyle=2\langle x,b(x)\rangle+\sigma^{2}\sum_{i=1}^{3}x_{i}^{2} = 2 β¨ italic_x , italic_b ( italic_x ) β© + italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
= β 2 β’ ( Ξ± 1 β’ x 1 2 + Ξ± 2 β’ x 2 2 + Ξ± 3 β’ x 3 2 ) β’ ( x 1 2 + x 2 2 + x 3 2 β 1 ) + Ο 2 β’ β i = 1 3 x i 2 absent 2 subscript πΌ 1 superscript subscript π₯ 1 2 subscript πΌ 2 superscript subscript π₯ 2 2 subscript πΌ 3 superscript subscript π₯ 3 2 superscript subscript π₯ 1 2 superscript subscript π₯ 2 2 superscript subscript π₯ 3 2 1 superscript π 2 superscript subscript π 1 3 superscript subscript π₯ π 2 \displaystyle=-2(\alpha_{1}x_{1}^{2}+\alpha_{2}x_{2}^{2}+\alpha_{3}x_{3}^{2})(%
x_{1}^{2}+x_{2}^{2}+x_{3}^{2}-1)+\sigma^{2}\sum_{i=1}^{3}x_{i}^{2} = - 2 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 1 ) + italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
β€ β 2 β’ πππ β’ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } β’ β x β 4 + ( 2 β’ max β‘ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } + Ο 2 ) β’ β x β 2 absent 2 πππ subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 superscript norm π₯ 4 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 superscript π 2 superscript norm π₯ 2 \displaystyle\leq-2\mathsf{min}\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}\|x\|^{4}+(%
2\max\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}+\sigma^{2})\|x\|^{2} β€ - 2 sansserif_min { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } β₯ italic_x β₯ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT + ( 2 roman_max { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } + italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) β₯ italic_x β₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
= V β’ ( x ) β’ ( β 2 β’ πππ β’ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } β’ β x β 2 + 2 β’ max β‘ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } + Ο 2 ) . absent π π₯ 2 πππ subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 superscript norm π₯ 2 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 superscript π 2 \displaystyle=V(x)(-2\mathsf{min}\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}\|x\|^{2}%
+2\max\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}+\sigma^{2}). = italic_V ( italic_x ) ( - 2 sansserif_min { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } β₯ italic_x β₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 2 roman_max { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } + italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Therefore, we get
β β’ V β’ ( x ) β€ ( 2 β’ max β‘ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } + Ο 2 ) β’ V β’ ( x ) . β π π₯ 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 superscript π 2 π π₯ \mathscr{L}V(x)\leq(2\max\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}+\sigma^{2})V(x). script_L italic_V ( italic_x ) β€ ( 2 roman_max { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } + italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_V ( italic_x ) .
Using Theorem 3.3.5 in [16 ] we derive the global existence and uniqueness of the solution to (3.1 ).
β
Now we state our main result as follows.
Theorem 3.2 (Stochastic dynamics).
Let Ξ± i > 0 , i = 1 , 2 , 3 formulae-sequence subscript πΌ π 0 π 1 2 3
\alpha_{i}>0,i=1,2,3 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT > 0 , italic_i = 1 , 2 , 3 and assume that d 1 β€ 0 , d 3 β€ 0 formulae-sequence subscript π 1 0 subscript π 3 0 d_{1}\leq 0,d_{3}\leq 0 italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ 0 , italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT β€ 0 and Ξ± 1 + Ξ± 3 + d 2 β₯ 0 subscript πΌ 1 subscript πΌ 3 subscript π 2 0 \alpha_{1}+\alpha_{3}+d_{2}\geq 0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β₯ 0 . Then, there exists a threshold Ο 0 = 2 β’ max β‘ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } subscript π 0 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 \sigma_{0}=\sqrt{2\max\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = square-root start_ARG 2 roman_max { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } end_ARG such that when Ο > Ο 0 π subscript π 0 \sigma>\sigma_{0} italic_Ο > italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , the noise destroys the attracting invariant sphere π 2 superscript π 2 \mathbb{S}^{2} blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT . And the change of noise intensity leads to transitions of stationary measures. More precisely,
(i)
if 2 β’ max β‘ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } < Ο 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 π \sqrt{2\max\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}}<\sigma square-root start_ARG 2 roman_max { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } end_ARG < italic_Ο , then for any x β β 3 π₯ superscript β 3 x\in\mathbb{R}^{3} italic_x β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT , Ξ¦ β’ ( t , Ο , x ) β O β Ξ¦ π‘ π π₯ π \Phi(t,\omega,x)\to O roman_Ξ¦ ( italic_t , italic_Ο , italic_x ) β italic_O as t β β β π‘ t\to\infty italic_t β β for almost surely Ο β Ξ© π Ξ© \omega\in\Omega italic_Ο β roman_Ξ© . And Ξ΄ O subscript πΏ π \delta_{O} italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT is the unique stationary measure of system ( 3.1 ).
(ii)
if 2 β’ πππ β’ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } < Ο < 2 β’ max β‘ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } 2 πππ subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 π 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 \sqrt{2\mathsf{min}\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}}<\sigma<\sqrt{2\max\{%
\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}} square-root start_ARG 2 sansserif_min { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } end_ARG < italic_Ο < square-root start_ARG 2 roman_max { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } end_ARG , then system ( 3.1 ) has at least two stationary measures: one is Ξ΄ O subscript πΏ π \delta_{O} italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT and the other is supported on a ray.
(iii)
if 0 < Ο < 2 β’ πππ β’ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } 0 π 2 πππ subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 0<\sigma<\sqrt{2\mathsf{min}\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}} 0 < italic_Ο < square-root start_ARG 2 sansserif_min { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } end_ARG , then ( 3.1 ) has at least four stationary measures: one is Ξ΄ O subscript πΏ π \delta_{O} italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT and the others are supported on rays.
The proof of Theorem 3.2 :
We first claim that: if there exist i β { 1 , 2 , 3 } π 1 2 3 i\in\{1,2,3\} italic_i β { 1 , 2 , 3 } such that Ξ± i < 1 2 β’ Ο 2 subscript πΌ π 1 2 superscript π 2 \alpha_{i}<\frac{1}{2}\sigma^{2} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT < divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , then for any x β β 3 π₯ superscript β 3 x\in\mathbb{R}^{3} italic_x β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT , x i β’ ( t , Ο , x ) β 0 β subscript π₯ π π‘ π π₯ 0 x_{i}(t,\omega,x)\to 0 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t , italic_Ο , italic_x ) β 0 as t β β β π‘ t\to\infty italic_t β β for almost surely Ο β Ξ© π Ξ© \omega\in\Omega italic_Ο β roman_Ξ© . For this purpose,
let y = ( y 1 , y 2 , y 3 ) π¦ subscript π¦ 1 subscript π¦ 2 subscript π¦ 3 y=(y_{1},y_{2},y_{3}) italic_y = ( italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) and
y i β’ ( t , Ο , x 0 ) := e β ( Ξ± i β 1 2 β’ Ο 2 ) β’ t β Ο β’ W t β’ x i β’ ( t , Ο , x 0 ) assign subscript π¦ π π‘ π subscript π₯ 0 superscript π subscript πΌ π 1 2 superscript π 2 π‘ π subscript π π‘ subscript π₯ π π‘ π subscript π₯ 0 y_{i}(t,\omega,x_{0}):=e^{-(\alpha_{i}-\frac{1}{2}\sigma^{2})t-\sigma W_{t}}x_%
{i}(t,\omega,x_{0}) italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t , italic_Ο , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) := italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_t - italic_Ο italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t , italic_Ο , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
t β₯ 0 π‘ 0 t\geq 0 italic_t β₯ 0 , Ο β Ξ© π Ξ© \omega\in\Omega italic_Ο β roman_Ξ© , x 0 β β 3 subscript π₯ 0 superscript β 3 x_{0}\in\mathbb{R}^{3} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT .
Then (3.1 ) becomes
d β’ y i = y i β’ ( β j m j β’ b i β’ j β’ y j 2 ) β’ d β’ t , i = 1 , 2 , 3 , formulae-sequence π subscript π¦ π subscript π¦ π subscript π subscript π π subscript π π π superscript subscript π¦ π 2 π π‘ π 1 2 3
dy_{i}=y_{i}(\sum_{j}m_{j}b_{ij}y_{j}^{2})dt,\ \ i=1,2,3, italic_d italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( β start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_d italic_t , italic_i = 1 , 2 , 3 ,
(3.3)
where m j = exp β‘ { 2 β’ ( Ξ± j β 1 2 β’ Ο 2 ) β’ t + 2 β’ Ο β’ W t β’ ( Ο ) } subscript π π 2 subscript πΌ π 1 2 superscript π 2 π‘ 2 π subscript π π‘ π m_{j}=\exp\{2(\alpha_{j}-\frac{1}{2}\sigma^{2})t+2\sigma W_{t}(\omega)\} italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = roman_exp { 2 ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_t + 2 italic_Ο italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ο ) } .
Define the Lyapunov function V : β 3 β β + : π β superscript β 3 subscript β V:\mathbb{R}^{3}\to\mathbb{R}_{+} italic_V : blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT β blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT by
V β’ ( y ) := β i = 1 3 y i 2 , ( y 1 , y 2 , y 3 ) β β 3 . formulae-sequence assign π π¦ superscript subscript π 1 3 superscript subscript π¦ π 2 subscript π¦ 1 subscript π¦ 2 subscript π¦ 3 superscript β 3 V(y):=\sum_{i=1}^{3}y_{i}^{2},\ \ (y_{1},y_{2},y_{3})\in\mathbb{R}^{3}. italic_V ( italic_y ) := β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , ( italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT .
(3.4)
Then, along the trajectory of (3.3 ) with initial data x 0 β O subscript π₯ 0 π x_{0}\neq O italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β italic_O we compute
d β’ V β’ ( y β’ ( t ) ) d β’ t π π π¦ π‘ π π‘ \displaystyle\frac{dV(y(t))}{dt} divide start_ARG italic_d italic_V ( italic_y ( italic_t ) ) end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG
= 2 β’ β i y i 2 β’ ( β j b i β’ j β’ m j β’ y j 2 ) absent 2 subscript π superscript subscript π¦ π 2 subscript π subscript π π π subscript π π superscript subscript π¦ π 2 \displaystyle=2\sum_{i}y_{i}^{2}(\sum_{j}b_{ij}m_{j}y_{j}^{2}) = 2 β start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( β start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT )
(3.5)
= 2 β’ I 0 + 2 β’ I 1 + 2 β’ I 2 + 2 β’ I 3 , absent 2 subscript πΌ 0 2 subscript πΌ 1 2 subscript πΌ 2 2 subscript πΌ 3 \displaystyle=2I_{0}+2I_{1}+2I_{2}+2I_{3}, = 2 italic_I start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + 2 italic_I start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 2 italic_I start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + 2 italic_I start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ,
(3.6)
where
{ I 0 = β β i = 1 3 Ξ± i β’ m i β’ y i 4 , I 1 = ( d 1 β’ m 1 β ( Ξ± 1 + Ξ± 2 + d 1 ) β’ m 2 ) β’ y 1 2 β’ y 2 2 , I 2 = ( d 2 β’ m 3 β ( Ξ± 1 + Ξ± 3 + d 2 ) β’ m 1 ) β’ y 1 2 β’ y 3 2 , I 3 = ( d 3 β’ m 2 β ( Ξ± 2 + Ξ± 3 + d 3 ) β’ m 3 ) β’ y 2 2 β’ y 3 2 . cases subscript πΌ 0 superscript subscript π 1 3 subscript πΌ π subscript π π superscript subscript π¦ π 4 otherwise subscript πΌ 1 subscript π 1 subscript π 1 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript π 2 superscript subscript π¦ 1 2 superscript subscript π¦ 2 2 otherwise subscript πΌ 2 subscript π 2 subscript π 3 subscript πΌ 1 subscript πΌ 3 subscript π 2 subscript π 1 superscript subscript π¦ 1 2 superscript subscript π¦ 3 2 otherwise subscript πΌ 3 subscript π 3 subscript π 2 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 subscript π 3 superscript subscript π¦ 2 2 superscript subscript π¦ 3 2 otherwise \begin{cases}I_{0}=-\sum_{i=1}^{3}\alpha_{i}m_{i}y_{i}^{4},\\
I_{1}=(d_{1}m_{1}-(\alpha_{1}+\alpha_{2}+d_{1})m_{2})y_{1}^{2}y_{2}^{2},\\
I_{2}=(d_{2}m_{3}-(\alpha_{1}+\alpha_{3}+d_{2})m_{1})y_{1}^{2}y_{3}^{2},\\
I_{3}=(d_{3}m_{2}-(\alpha_{2}+\alpha_{3}+d_{3})m_{3})y_{2}^{2}y_{3}^{2}.\end{cases} { start_ROW start_CELL italic_I start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = - β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_I start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_I start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_I start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT . end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW
(3.7)
Without loss of generality, we assume that Ξ± 1 β₯ Ξ± 2 β₯ Ξ± 3 > 0 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 0 \alpha_{1}\geq\alpha_{2}\geq\alpha_{3}>0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT > 0 , and so, m 1 β₯ m 2 β₯ m 3 > 0 subscript π 1 subscript π 2 subscript π 3 0 m_{1}\geq m_{2}\geq m_{3}>0 italic_m start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β₯ italic_m start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β₯ italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT > 0 for any t β₯ 0 π‘ 0 t\geq 0 italic_t β₯ 0 and Ο β Ξ© π Ξ© \omega\in\Omega italic_Ο β roman_Ξ© . Therefore, we have
I 0 β€ β m 3 β’ ( Ξ± 1 β’ y 1 4 + Ξ± 2 β’ y 2 4 + Ξ± 3 β’ y 3 4 ) . subscript πΌ 0 subscript π 3 subscript πΌ 1 superscript subscript π¦ 1 4 subscript πΌ 2 superscript subscript π¦ 2 4 subscript πΌ 3 superscript subscript π¦ 3 4 I_{0}\leq-m_{3}(\alpha_{1}y_{1}^{4}+\alpha_{2}y_{2}^{4}+\alpha_{3}y_{3}^{4}). italic_I start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β€ - italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) .
(3.8)
Now we estimate I i subscript πΌ π I_{i} italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , i = 1 , 2 , 3 π 1 2 3
i=1,2,3 italic_i = 1 , 2 , 3 .
Since d 1 β€ 0 subscript π 1 0 d_{1}\leq 0 italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ 0 and Ξ± 1 + Ξ± 2 > 0 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 0 \alpha_{1}+\alpha_{2}>0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT > 0 , we have d 1 β’ m 1 β€ d 1 β’ m 2 subscript π 1 subscript π 1 subscript π 1 subscript π 2 d_{1}m_{1}\leq d_{1}m_{2} italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT and β ( Ξ± 1 + Ξ± 2 ) β’ m 2 β€ β ( Ξ± 1 + Ξ± 2 ) β’ m 3 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 3 -(\alpha_{1}+\alpha_{2})m_{2}\leq-(\alpha_{1}+\alpha_{2})m_{3} - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β€ - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT . Thus,
I 1 subscript πΌ 1 \displaystyle I_{1} italic_I start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT
β€ ( d 1 β’ m 2 β ( Ξ± 1 + Ξ± 2 + d 1 ) β’ m 2 ) β’ y 1 2 β’ y 2 2 , absent subscript π 1 subscript π 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 1 subscript π 2 superscript subscript π¦ 1 2 superscript subscript π¦ 2 2 \displaystyle\leq(d_{1}m_{2}-(\alpha_{1}+\alpha_{2}+d_{1})m_{2})y_{1}^{2}y_{2}%
^{2}, β€ ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,
(3.9)
= β ( Ξ± 1 + Ξ± 2 ) β’ m 2 β’ y 1 2 β’ y 2 2 , absent subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 2 superscript subscript π¦ 1 2 superscript subscript π¦ 2 2 \displaystyle=-(\alpha_{1}+\alpha_{2})m_{2}y_{1}^{2}y_{2}^{2}, = - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,
β€ β ( Ξ± 1 + Ξ± 2 ) β’ m 3 β’ y 1 2 β’ y 2 2 . absent subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript π 3 superscript subscript π¦ 1 2 superscript subscript π¦ 2 2 \displaystyle\leq-(\alpha_{1}+\alpha_{2})m_{3}y_{1}^{2}y_{2}^{2}. β€ - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .
Note that Ξ± 1 + Ξ± 3 + d 2 β₯ 0 subscript πΌ 1 subscript πΌ 3 subscript π 2 0 \alpha_{1}+\alpha_{3}+d_{2}\geq 0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β₯ 0 , we derive
I 2 subscript πΌ 2 \displaystyle I_{2} italic_I start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT
β€ ( d 2 β’ m 3 β ( Ξ± 1 + Ξ± 3 + d 2 ) β’ m 3 ) β’ y 1 2 β’ y 3 2 , absent subscript π 2 subscript π 3 subscript πΌ 1 subscript πΌ 3 subscript π 2 subscript π 3 superscript subscript π¦ 1 2 superscript subscript π¦ 3 2 \displaystyle\leq(d_{2}m_{3}-(\alpha_{1}+\alpha_{3}+d_{2})m_{3})y_{1}^{2}y_{3}%
^{2}, β€ ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,
(3.10)
= β ( Ξ± 1 + Ξ± 3 ) β’ m 3 β’ y 1 2 β’ y 3 2 . absent subscript πΌ 1 subscript πΌ 3 subscript π 3 superscript subscript π¦ 1 2 superscript subscript π¦ 3 2 \displaystyle=-(\alpha_{1}+\alpha_{3})m_{3}y_{1}^{2}y_{3}^{2}. = - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .
Since d 3 β€ 0 subscript π 3 0 d_{3}\leq 0 italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT β€ 0 , we obtain
I 3 subscript πΌ 3 \displaystyle I_{3} italic_I start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT
β€ ( d 3 β’ m 3 β ( Ξ± 2 + Ξ± 3 + d 3 ) β’ m 3 ) β’ y 2 2 β’ y 3 2 , absent subscript π 3 subscript π 3 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 subscript π 3 superscript subscript π¦ 2 2 superscript subscript π¦ 3 2 \displaystyle\leq(d_{3}m_{3}-(\alpha_{2}+\alpha_{3}+d_{3})m_{3})y_{2}^{2}y_{3}%
^{2}, β€ ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,
(3.11)
= β ( Ξ± 2 + Ξ± 3 ) β’ m 3 β’ y 2 2 β’ y 3 2 . absent subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 subscript π 3 superscript subscript π¦ 2 2 superscript subscript π¦ 3 2 \displaystyle=-(\alpha_{2}+\alpha_{3})m_{3}y_{2}^{2}y_{3}^{2}. = - ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .
Thus, combined with estimations (3.8 )-(3.11 ), one derive
d β’ V β’ ( y β’ ( t ) ) d β’ t π π π¦ π‘ π π‘ \displaystyle\frac{dV(y(t))}{dt} divide start_ARG italic_d italic_V ( italic_y ( italic_t ) ) end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG
β€ β 2 β’ m 3 β’ ( β i = 1 3 Ξ± i β’ y i 4 + ( Ξ± 1 + Ξ± 2 ) β’ y 1 2 β’ y 2 2 + ( Ξ± 1 + Ξ± 3 ) β’ y 1 2 β’ y 3 2 + ( Ξ± 2 + Ξ± 3 ) β’ y 2 2 β’ y 3 2 ) absent 2 subscript π 3 superscript subscript π 1 3 subscript πΌ π superscript subscript π¦ π 4 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 superscript subscript π¦ 1 2 superscript subscript π¦ 2 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 3 superscript subscript π¦ 1 2 superscript subscript π¦ 3 2 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 superscript subscript π¦ 2 2 superscript subscript π¦ 3 2 \displaystyle\leq-2m_{3}(\sum_{i=1}^{3}\alpha_{i}y_{i}^{4}+(\alpha_{1}+\alpha_%
{2})y_{1}^{2}y_{2}^{2}+(\alpha_{1}+\alpha_{3})y_{1}^{2}y_{3}^{2}+(\alpha_{2}+%
\alpha_{3})y_{2}^{2}y_{3}^{2}) β€ - 2 italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT )
= β 2 β’ m 3 β’ ( y 1 2 + y 2 2 + y 3 2 ) β’ ( Ξ± 1 β’ y 1 2 + Ξ± 2 β’ y 2 2 + Ξ± 3 β’ y 3 2 ) absent 2 subscript π 3 superscript subscript π¦ 1 2 superscript subscript π¦ 2 2 superscript subscript π¦ 3 2 subscript πΌ 1 superscript subscript π¦ 1 2 subscript πΌ 2 superscript subscript π¦ 2 2 subscript πΌ 3 superscript subscript π¦ 3 2 \displaystyle=-2m_{3}(y_{1}^{2}+y_{2}^{2}+y_{3}^{2})(\alpha_{1}y_{1}^{2}+%
\alpha_{2}y_{2}^{2}+\alpha_{3}y_{3}^{2}) = - 2 italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT )
β€ β 2 β’ m 3 β’ Ξ± 3 β’ V 2 < 0 . absent 2 subscript π 3 subscript πΌ 3 superscript π 2 0 \displaystyle\leq-2m_{3}\alpha_{3}V^{2}<0. β€ - 2 italic_m start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_V start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT < 0 .
This yields that
sup t β₯ 0 β y β’ ( t , Ο , x 0 ) β < β , β β a . s . formulae-sequence subscript supremum π‘ 0 norm π¦ π‘ π subscript π₯ 0 β π
π \sup\limits_{t\geq 0}\|y(t,\omega,x_{0})\|<\infty,\ \ \mathbb{P}-a.s. roman_sup start_POSTSUBSCRIPT italic_t β₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT β₯ italic_y ( italic_t , italic_Ο , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) β₯ < β , blackboard_P - italic_a . italic_s .
(3.12)
Note that
x i β’ ( t , Ο , x 0 ) = e ( Ξ± i β 1 2 β’ Ο 2 ) β’ t + Ο β’ W t β’ y i β’ ( t , Ο , x 0 ) . subscript π₯ π π‘ π subscript π₯ 0 superscript π subscript πΌ π 1 2 superscript π 2 π‘ π subscript π π‘ subscript π¦ π π‘ π subscript π₯ 0 x_{i}(t,\omega,x_{0})=e^{(\alpha_{i}-\frac{1}{2}\sigma^{2})t+\sigma W_{t}}y_{i%
}(t,\omega,x_{0}). italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t , italic_Ο , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_t + italic_Ο italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t , italic_Ο , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) .
(3.13)
Therefore, if there exists i β { 1 , 2 , 3 } π 1 2 3 i\in\{1,2,3\} italic_i β { 1 , 2 , 3 } such that Ξ± i < 1 2 β’ Ο 2 subscript πΌ π 1 2 superscript π 2 \alpha_{i}<\frac{1}{2}\sigma^{2} italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT < divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , then, by (3.13 ), we obtain β β \mathbb{P} blackboard_P -a.s.
x i β’ ( t , Ο , x 0 ) β 0 a β’ s β’ t β β , formulae-sequence β subscript π₯ π π‘ π subscript π₯ 0 0 β π π π‘ x_{i}(t,\omega,x_{0})\rightarrow 0\ \ as\,\,t\rightarrow\infty, italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t , italic_Ο , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) β 0 italic_a italic_s italic_t β β ,
which completes the claim.
(i) Since max β‘ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } < 1 2 β’ Ο 2 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 1 2 superscript π 2 \max\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}<\frac{1}{2}\sigma^{2} roman_max { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } < divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , taking into account (3.13 ) one immediately has β β \mathbb{P} blackboard_P -a.s.
x β’ ( t , Ο , x 0 ) β O a β’ s β’ t β β , formulae-sequence β π₯ π‘ π subscript π₯ 0 π β π π π‘ x(t,\omega,x_{0})\rightarrow O\ \ as\,\,t\rightarrow\infty, italic_x ( italic_t , italic_Ο , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) β italic_O italic_a italic_s italic_t β β ,
which yields that the noise destroys the attracting invariant sphere π 2 . superscript π 2 \mathbb{S}^{2}. blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .
It remains to prove that Ξ΄ O subscript πΏ π \delta_{O} italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT is the unique stationary measure of system (3.1 ) in β 3 superscript β 3 \mathbb{R}^{3} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT . For this purpose, first note that O π O italic_O is a random equilibrium, and so Ξ΄ O subscript πΏ π \delta_{O} italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT is an ergodic stationary measure. Taking into account that for any x β β 3 π₯ superscript β 3 x\in\mathbb{R}^{3} italic_x β blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT , Ξ¦ β’ ( t , Ο , x ) β O β Ξ¦ π‘ π π₯ π \Phi(t,\omega,x)\to O roman_Ξ¦ ( italic_t , italic_Ο , italic_x ) β italic_O almost surely and using Lebesgue-dominated convergence theorem, for any f β C b β’ ( β 3 ) π subscript πΆ π superscript β 3 f\in C_{b}(\mathbb{R}^{3}) italic_f β italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT ) , we derive
lim t β β β« β 3 f β’ ( z ) β’ P β’ ( t , x , d β’ z ) = lim t β β β« Ξ© f β’ ( Ξ¦ β’ ( t , Ο , x ) ) β’ β β’ ( d β’ Ο ) = β« β 3 f β’ ( z ) β’ Ξ΄ O β’ ( d β’ z ) , subscript β π‘ subscript superscript β 3 π π§ π π‘ π₯ π π§ subscript β π‘ subscript Ξ© π Ξ¦ π‘ π π₯ β π π subscript superscript β 3 π π§ subscript πΏ π π π§ \displaystyle\displaystyle\lim\limits_{t\rightarrow\infty}\int_{\mathbb{R}^{3}%
}f(z)P(t,x,dz)=\displaystyle\lim\limits_{t\rightarrow\infty}\int_{\Omega}f(%
\Phi(t,\omega,x))\mathbb{P}(d\omega)=\int_{\mathbb{R}^{3}}f(z)\delta_{O}(dz), roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_t β β end_POSTSUBSCRIPT β« start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_f ( italic_z ) italic_P ( italic_t , italic_x , italic_d italic_z ) = roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_t β β end_POSTSUBSCRIPT β« start_POSTSUBSCRIPT roman_Ξ© end_POSTSUBSCRIPT italic_f ( roman_Ξ¦ ( italic_t , italic_Ο , italic_x ) ) blackboard_P ( italic_d italic_Ο ) = β« start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_f ( italic_z ) italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT ( italic_d italic_z ) ,
which implies that
lim t β β P β’ ( t , x , β
) β Ξ΄ O weakly β’ in β’ π« β’ ( β 3 ) . β subscript β π‘ π π‘ π₯ β
subscript πΏ π weakly in π« superscript β 3
\displaystyle\lim\limits_{t\rightarrow\infty}P(t,x,\cdot)\rightarrow\delta_{O}%
\ \ \textrm{weakly}\,\,\textrm{in}\,\,\mathcal{P}(\mathbb{R}^{3}). roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_t β β end_POSTSUBSCRIPT italic_P ( italic_t , italic_x , β
) β italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT weakly in caligraphic_P ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT ) .
(3.14)
Now we are ready to prove the uniqueness of Ξ΄ O subscript πΏ π \delta_{O} italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT . For this, we use the same analysis as in the proof of Theorem 1.1 in [19 ] . Assume that Ξ½ β π« β’ ( β 3 ) π π« superscript β 3 \nu\in\mathcal{P}(\mathbb{R}^{3}) italic_Ξ½ β caligraphic_P ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT ) is another ergodic stationary measure such that Ξ½ β’ ( β
) β Ξ΄ O β’ ( β
) π β
subscript πΏ π β
\nu(\cdot)\neq\delta_{O}(\cdot) italic_Ξ½ ( β
) β italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT ( β
) .
Then, taking into account (3.14 ) we derive
β« β 3 P β’ ( t , x , β
) β’ Ξ½ β’ ( d β’ x ) β w Ξ΄ O β’ ( β
) , a β’ s β’ t β β . formulae-sequence superscript β π€ subscript superscript β 3 π π‘ π₯ β
π π π₯ subscript πΏ π β
β π π π‘ \int_{\mathbb{R}^{3}}P(t,x,\cdot)\nu(dx)\stackrel{{\scriptstyle w}}{{%
\rightharpoonup}}\delta_{O}(\cdot),\ \ as\ t\rightarrow\infty. β« start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_P ( italic_t , italic_x , β
) italic_Ξ½ ( italic_d italic_x ) start_RELOP SUPERSCRIPTOP start_ARG β end_ARG start_ARG italic_w end_ARG end_RELOP italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT ( β
) , italic_a italic_s italic_t β β .
(3.15)
However, using the definition of stationary measures, for any t β₯ 0 π‘ 0 t\geq 0 italic_t β₯ 0 , one has
β« β 3 P β’ ( t , x , β
) β’ Ξ½ β’ ( d β’ x ) = Ξ½ β’ ( β
) , subscript superscript β 3 π π‘ π₯ β
π π π₯ π β
\int_{\mathbb{R}^{3}}P(t,x,\cdot)\nu(dx)=\nu(\cdot), β« start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_P ( italic_t , italic_x , β
) italic_Ξ½ ( italic_d italic_x ) = italic_Ξ½ ( β
) ,
which violates (3.15 ).
(ii) Without loss of generality, we assume that Ξ± 1 β₯ Ξ± 2 β₯ Ξ± 3 > 0 subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 0 \alpha_{1}\geq\alpha_{2}\geq\alpha_{3}>0 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT > 0 , and so 2 β’ Ξ± 3 < Ο < 2 β’ Ξ± 1 2 subscript πΌ 3 π 2 subscript πΌ 1 \sqrt{2\alpha_{3}}<\sigma<\sqrt{2\alpha_{1}} square-root start_ARG 2 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG < italic_Ο < square-root start_ARG 2 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG . Note that H 1 := { ( x 1 , x 2 , x 3 ) : x 2 = x 3 = 0 , x 1 > 0 } assign subscript π» 1 conditional-set subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 formulae-sequence subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 0 subscript π₯ 1 0 H_{1}:=\{(x_{1},x_{2},x_{3}):x_{2}=x_{3}=0,x_{1}>0\} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT := { ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) : italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = 0 , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT > 0 } is invariant under system (3.1 ). So, we consider the restriction of system (3.1 ) on H 1 subscript π» 1 H_{1} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , that is,
d β’ x 1 d β’ t = x 1 β’ ( Ξ± 1 β Ξ± 1 β’ x 1 2 ) β’ d β’ t + Ο β’ x 1 β’ d β’ W t . π subscript π₯ 1 π π‘ subscript π₯ 1 subscript πΌ 1 subscript πΌ 1 superscript subscript π₯ 1 2 π π‘ π subscript π₯ 1 π subscript π π‘ \frac{dx_{1}}{dt}=x_{1}(\alpha_{1}-\alpha_{1}x_{1}^{2})dt+\sigma x_{1}dW_{t}. divide start_ARG italic_d italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_d italic_t + italic_Ο italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_d italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT .
(3.16)
Since 2 β’ Ξ± 3 < Ο < 2 β’ Ξ± 1 2 subscript πΌ 3 π 2 subscript πΌ 1 \sqrt{2\alpha_{3}}<\sigma<\sqrt{2\alpha_{1}} square-root start_ARG 2 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG < italic_Ο < square-root start_ARG 2 italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , applying Lemma 3.4 and 3.5 in [19 ] system (3.16 ) has two stationary measures: Ξ΄ O subscript πΏ π \delta_{O} italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT and ΞΌ 1 subscript π 1 \mu_{1} italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT which is supported on H 1 subscript π» 1 H_{1} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT . This yields that system (3.1 ) has at least two stationary measures.
(iii) Note that
H 2 = { ( x 1 , x 2 , x 3 ) : x 2 > 0 , x 1 = x 3 = 0 } subscript π» 2 conditional-set subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 formulae-sequence subscript π₯ 2 0 subscript π₯ 1 subscript π₯ 3 0 H_{2}=\{(x_{1},x_{2},x_{3}):x_{2}>0,x_{1}=x_{3}=0\} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = { ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) : italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT > 0 , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = 0 } and H 3 = { ( x 1 , x 2 , x 3 ) : x 1 = x 2 = 0 , x 3 > 0 } subscript π» 3 conditional-set subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 subscript π₯ 3 formulae-sequence subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 0 subscript π₯ 3 0 H_{3}=\{(x_{1},x_{2},x_{3}):x_{1}=x_{2}=0,x_{3}>0\} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = { ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) : italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = 0 , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT > 0 } and H 1 subscript π» 1 H_{1} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT are invariant under system (3.1 ). Since 0 < Ο < 2 β’ πππ β’ { Ξ± 1 , Ξ± 2 , Ξ± 3 } 0 π 2 πππ subscript πΌ 1 subscript πΌ 2 subscript πΌ 3 0<\sigma<\sqrt{2\mathsf{min}\{\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\}} 0 < italic_Ο < square-root start_ARG 2 sansserif_min { italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } end_ARG , restricting system (3.1 ) on H i subscript π» π H_{i} italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT and applying Lemma 3.4 and 3.5 in [19 ] again there exists a nontrivial stationary measure denoted by ΞΌ i subscript π π \mu_{i} italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT supported on the positive x i subscript π₯ π x_{i} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT -axis, for each i = 1 , 2 , 3 . π 1 2 3
i=1,2,3. italic_i = 1 , 2 , 3 . Thus, system (3.1 ) has at least 4 stationary measures: Ξ΄ O subscript πΏ π \delta_{O} italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_O end_POSTSUBSCRIPT , ΞΌ i subscript π π \mu_{i} italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , i = 1 , 2 , 3 . π 1 2 3
i=1,2,3. italic_i = 1 , 2 , 3 .
β‘ β‘ \square β‘