Вес выпуклых компактов и их границ

Евгений Резниченко erezn@inbox.ru Department of General Topology and Geometry, Mechanics and Mathematics Faculty, M. V. Lomonosov Moscow State University, Leninskie Gory 1, Moscow, 199991 Russia
Аннотация

Доказано, что если некоторая граница B𝐵Bitalic_B выпуклого компактного подмножества X𝑋Xitalic_X локально выпуклого линейного пространства имеет счетную сеть, то выпуклый компакт X𝑋Xitalic_X метризуем. Если граница B𝐵Bitalic_B линделефовово ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространство, то сетевой вес nw(B)𝑛𝑤𝐵nw(B)italic_n italic_w ( italic_B ) границы K𝐾Kitalic_K совпадает с весом w(K)𝑤𝐾w(K)italic_w ( italic_K ) выпуклого компакта K𝐾Kitalic_K.

keywords:
выпуклые компакты , крайние точки выпуклого компакта , границы выпуклого компакта , вес пространства , сетевой вес пространства

1 Введение

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклое компактное подмножество некоторого локально выпуклого пространства, (K)𝐾{\mathcal{E}}(K)caligraphic_E ( italic_K ) множество крайних точек выпуклого компакта K𝐾Kitalic_K. В [1] доказано, что вес w((K))𝑤𝐾w({\mathcal{E}}(K))italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ) крайних точек совпадает с сетевым весом nw((K))𝑛𝑤𝐾nw({\mathcal{E}}(K))italic_n italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ) и получены условия, при которых вес w((K))𝑤𝐾w({\mathcal{E}}(K))italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ) крайних точек совпадает с весом w(K)𝑤𝐾w(K)italic_w ( italic_K ) выпуклого компакта. Например, когда (K)𝐾{\mathcal{E}}(K)caligraphic_E ( italic_K ) линделефово пространство или K𝐾Kitalic_K является симплексом Шоке. Но ответ на следующий вопрос до сих пор неизвестен.

Проблема 1 (А.В. Архангелький).

Верно ли, что вес w(K)𝑤𝐾w(K)italic_w ( italic_K ) выпуклого компакта K𝐾Kitalic_K совпадает с весом w((K))𝑤𝐾w({\mathcal{E}}(K))italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ) его крайних точек (K)𝐾{\mathcal{E}}(K)caligraphic_E ( italic_K )?

Пусть BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K некоторая граница выпуклого компакта K𝐾Kitalic_K. В работах [2, 3] исследуется, как связаны вес w(K)𝑤𝐾w(K)italic_w ( italic_K ) выпуклого компакта, вес w(B)𝑤𝐵w(B)italic_w ( italic_B ) и сетевой вес nw(B)𝑛𝑤𝐵nw(B)italic_n italic_w ( italic_B ) границы B𝐵Bitalic_B и каким образом результаты о крайних точках можно перенести на границы.

В [3, Example 5.3] построен выпуклый компакт K𝐾Kitalic_K и граница BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K, для которых nw(B)<w(B)=w(K)𝑛𝑤𝐵𝑤𝐵𝑤𝐾nw(B)<w(B)=w(K)italic_n italic_w ( italic_B ) < italic_w ( italic_B ) = italic_w ( italic_K ). В [3] ставится вопрос: верно ли что вес w(B)𝑤𝐵w(B)italic_w ( italic_B ) границы B𝐵Bitalic_B выпуклого компакта K𝐾Kitalic_K совпадает с весом w(K)𝑤𝐾w(K)italic_w ( italic_K ) выпуклого компакта K𝐾Kitalic_K? В этой заметки получен отрицательный ответ на этот вопрос, построен выпуклый компакт K𝐾Kitalic_K и граница BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K, так что w(B)<w(K)𝑤𝐵𝑤𝐾w(B)<w(K)italic_w ( italic_B ) < italic_w ( italic_K ) (Пример 1). В [2, Corollary 1.4] И.Спурны доказал, что если граница B𝐵Bitalic_B линделефова, то w(K)=w(B)𝑤𝐾𝑤𝐵w(K)=w(B)italic_w ( italic_K ) = italic_w ( italic_B ). В [2, Question 1.5] ставится следующий вопрос.

Проблема 2 (И.Спурны).

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт, B𝐵Bitalic_B граница в K𝐾Kitalic_K и B𝐵Bitalic_B линделефово. Верно ли, что w(K)=nw(B)𝑤𝐾𝑛𝑤𝐵w(K)=nw(B)italic_w ( italic_K ) = italic_n italic_w ( italic_B )?

Если B=(K)𝐵𝐾B={\mathcal{E}}(K)italic_B = caligraphic_E ( italic_K ), то ответ на этот вопрос положителен [1, Theorem 3.3]. В этой работе дается частичный ответ на вопрос И.Спурны. Пусть τ𝜏\tauitalic_τ кардинал. Определим класс пространств τsubscript𝜏{\mathcal{R}}_{\tau}caligraphic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT: Xτ𝑋subscript𝜏X\in{\mathcal{R}}_{\tau}italic_X ∈ caligraphic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT если существует семейство подмножеств 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N множества X𝑋Xitalic_X, так что для каждого нуль множества UX𝑈𝑋U\subset Xitalic_U ⊂ italic_X существует 𝒩𝒩\mathcal{L}\subset{\mathcal{N}}caligraphic_L ⊂ caligraphic_N, ||ω𝜔|\mathcal{L}|\leqslant\omega| caligraphic_L | ⩽ italic_ω, такое что =U𝑈\bigcup\mathcal{L}=U⋃ caligraphic_L = italic_U. Тогда выполняются следующие условия (см. теоремы 1 и 10):

  1. (1)

    если K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт, BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K граница K𝐾Kitalic_K и Bτ𝐵subscript𝜏B\in{\mathcal{R}}_{\tau}italic_B ∈ caligraphic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT, то w(K)τ𝑤𝐾𝜏w(K)\leqslant\tauitalic_w ( italic_K ) ⩽ italic_τ;

  2. (2)

    если X𝑋Xitalic_X линделефово пространство и w(X)τ𝑤𝑋𝜏w(X)\leqslant\tauitalic_w ( italic_X ) ⩽ italic_τ, то Xτ𝑋subscript𝜏X\in{\mathcal{R}}_{\tau}italic_X ∈ caligraphic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT;

  3. (3)

    если Yτ𝑌subscript𝜏Y\in{\mathcal{R}}_{\tau}italic_Y ∈ caligraphic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT и XY𝑋𝑌X\subset Yitalic_X ⊂ italic_Y z𝑧zitalic_z-вложено в Y𝑌Yitalic_Y, то Xτ𝑋subscript𝜏X\in{\mathcal{R}}_{\tau}italic_X ∈ caligraphic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT;

  4. (4)

    если Yτ𝑌subscript𝜏Y\in{\mathcal{R}}_{\tau}italic_Y ∈ caligraphic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT и X𝑋Xitalic_X является непрерывным образом Y𝑌Yitalic_Y, то Xτ𝑋subscript𝜏X\in{\mathcal{R}}_{\tau}italic_X ∈ caligraphic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT;

  5. (5)

    если X𝑋Xitalic_X является линделефовым ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространством и nw(X)τ𝑛𝑤𝑋𝜏nw(X)\leqslant\tauitalic_n italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_τ, то Xτ𝑋subscript𝜏X\in{\mathcal{R}}_{\tau}italic_X ∈ caligraphic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT;

  6. (6)

    если X𝑋Xitalic_X плотное подмножество произведения α<τXαsubscriptproduct𝛼𝜏subscript𝑋𝛼\prod_{\alpha<\tau}X_{\alpha}∏ start_POSTSUBSCRIPT italic_α < italic_τ end_POSTSUBSCRIPT italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_α end_POSTSUBSCRIPT, где Xαsubscript𝑋𝛼X_{\alpha}italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_α end_POSTSUBSCRIPT метризуемое сепарабельное пространство для α<τ𝛼𝜏\alpha<\tauitalic_α < italic_τ, то Xτ𝑋subscript𝜏X\in{\mathcal{R}}_{\tau}italic_X ∈ caligraphic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT.

Получаем, что если граница B𝐵Bitalic_B является линделефовым ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространством, то w(K)=nw(B)𝑤𝐾𝑛𝑤𝐵w(K)=nw(B)italic_w ( italic_K ) = italic_n italic_w ( italic_B ) (теорема 12). В частности, если K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K граница со счетной сетью, то выпуклый компакт K𝐾Kitalic_K метризуем (теорема 11). В [4] Р. Хейдон доказал это утверждение в случае, когда B𝐵Bitalic_B является множеством (K)𝐾{\mathcal{E}}(K)caligraphic_E ( italic_K ) крайних точек выпуклого компакта K𝐾Kitalic_K. Из (1) и (6) вытекает, что если граница B𝐵Bitalic_B гомеоморфна τsuperscript𝜏\mathbb{R}^{\tau}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_τ end_POSTSUPERSCRIPT, то w(K)τ𝑤𝐾𝜏w(K)\leqslant\tauitalic_w ( italic_K ) ⩽ italic_τ. Это утверждение интересно и неожиданно и для случая, когда B=(K)𝐵𝐾B={\mathcal{E}}(K)italic_B = caligraphic_E ( italic_K ).

Раздел 2 содержит определения, обозначения и предварительные сведения. В разделе 3 изучается, когда в подпространствах функциональных пространств есть секвенциально плотные подпространства фиксированной мощности. В разделе 4 изучается связь между весом выпуклых компактов и пространством вероятностных мер над границами. В разделе 5 изучается связь между весом выпуклых компактов и пространством аффинных функций над выпуклым компактом. В разделе 6 строятся примеры и формулируются вопросы.

2 Определения, обозначения и предварительные сведения

Натуральные числа обозначаются как \mathbb{N}blackboard_N, ω={0}𝜔0\omega=\{0\}\cup\mathbb{N}italic_ω = { 0 } ∪ blackboard_N — первый счетный ординал, ω1subscript𝜔1\omega_{1}italic_ω start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT — первый несчетный ординал. Под пространством мы подразумеваем тихоновское пространство. Пусть X𝑋Xitalic_X пространство.

Семейство 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N подмножеств пространства X𝑋Xitalic_X называется сетью пространства X𝑋Xitalic_X если для любого открытого множества UX𝑈𝑋U\subset Xitalic_U ⊂ italic_X существует подсемейство 𝒩𝒩{\mathcal{M}}\subset{\mathcal{N}}caligraphic_M ⊂ caligraphic_N, такое что U=𝑈U=\bigcup{\mathcal{M}}italic_U = ⋃ caligraphic_M. Семейство 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N называется базой пространства X𝑋Xitalic_X если 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N состоит из открытых множеств и является сетью пространства X𝑋Xitalic_X.

Подмножество SX𝑆𝑋S\subset Xitalic_S ⊂ italic_X называется секвенциально плотным в X𝑋Xitalic_X, если для любого xX𝑥𝑋x\in Xitalic_x ∈ italic_X существует последовательность (xn)nSsubscriptsubscript𝑥𝑛𝑛𝑆(x_{n})_{n}\subset S( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ⊂ italic_S, сходящаяся к точке x𝑥xitalic_x.

Пространство X𝑋Xitalic_X называется пространством Фреше–Урысона, если для каждого AX𝐴𝑋A\subset Xitalic_A ⊂ italic_X и xX¯𝑥¯𝑋x\in\overline{X}italic_x ∈ over¯ start_ARG italic_X end_ARG существует последовательность (xn)nAsubscriptsubscript𝑥𝑛𝑛𝐴(x_{n})_{n}\subset A( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ⊂ italic_A, сходящаяся к x𝑥xitalic_x.

Пусть f:XY:𝑓𝑋𝑌f\colon X\to Yitalic_f : italic_X → italic_Y отображение пространств. Отображение f𝑓fitalic_f называется уплотнением, если f𝑓fitalic_f непрерывная биекция. Отображение f𝑓fitalic_f называется совершенным, если f𝑓fitalic_f непрерывное замкнутое отображение, такое что f1(x)superscript𝑓1𝑥f^{-1}(x)italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x ) компактно для всех xY𝑥𝑌x\in Yitalic_x ∈ italic_Y.

Определим некоторые кардинальнве инварианты:

iw(X)𝑖𝑤𝑋\displaystyle iw(X)italic_i italic_w ( italic_X ) =min{τ:X уплотняется на пространство с весом не более τ}+ω,absent:𝜏𝑋 уплотняется на пространство с весом не более 𝜏𝜔\displaystyle=\min\{\ \tau:X\text{ уплотняется на пространство с весом не боле% е }\tau\}+\omega,= roman_min { italic_τ : italic_X уплотняется на пространство с весом не более italic_τ } + italic_ω ,
w(X)𝑤𝑋\displaystyle w(X)italic_w ( italic_X ) =min{||: является базой пространства X}+ω,absent: является базой пространства 𝑋𝜔\displaystyle=\min\{\ |{\mathcal{B}}|:{\mathcal{B}}\text{ является базой прост% ранства }X\}+\omega,= roman_min { | caligraphic_B | : caligraphic_B является базой пространства italic_X } + italic_ω ,
nw(X)𝑛𝑤𝑋\displaystyle nw(X)italic_n italic_w ( italic_X ) =min{|𝒩|:𝒩 является сетью пространства X}+ω,absent:𝒩𝒩 является сетью пространства 𝑋𝜔\displaystyle=\min\{\ |{\mathcal{N}}|:{\mathcal{N}}\text{ является сетью прост% ранства }X\}+\omega,= roman_min { | caligraphic_N | : caligraphic_N является сетью пространства italic_X } + italic_ω ,
d(X)𝑑𝑋\displaystyle d(X)italic_d ( italic_X ) =min{|M|:MX=M¯}+ω,absent:𝑀𝑀𝑋¯𝑀𝜔\displaystyle=\min\{\ |M|:M\subset X=\overline{M}\}+\omega,= roman_min { | italic_M | : italic_M ⊂ italic_X = over¯ start_ARG italic_M end_ARG } + italic_ω ,
hd(X)𝑑𝑋\displaystyle hd(X)italic_h italic_d ( italic_X ) =sup{d(M):MX},absentsupremumconditional-set𝑑𝑀𝑀𝑋\displaystyle=\sup\{\ d(M):M\subset X\},= roman_sup { italic_d ( italic_M ) : italic_M ⊂ italic_X } ,
l(X)𝑙𝑋\displaystyle l(X)italic_l ( italic_X ) =min{τ: для любого открытого покрытия γ пространства X\displaystyle=\min\{\ \tau:\text{ для любого открытого покрытия }\gamma\text{ % пространства }X= roman_min { italic_τ : для любого открытого покрытия italic_γ пространства italic_X
 существует λγ, такое что |λ|τ и λ=X},\displaystyle\qquad\qquad\quad\text{ существует }\lambda\subset\gamma,\text{ т% акое что }|\lambda|\leqslant\tau\text{ и }\bigcup\lambda=X\ \},существует italic_λ ⊂ italic_γ , такое что | italic_λ | ⩽ italic_τ и ⋃ italic_λ = italic_X } ,
hl(X)𝑙𝑋\displaystyle hl(X)italic_h italic_l ( italic_X ) =sup{l(M):MX},absentsupremumconditional-set𝑙𝑀𝑀𝑋\displaystyle=\sup\{\ l(M):M\subset X\},= roman_sup { italic_l ( italic_M ) : italic_M ⊂ italic_X } ,
hl(X)superscript𝑙𝑋\displaystyle hl^{*}(X)italic_h italic_l start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X ) =sup{hl(Xn):nω},absentsupremumconditional-set𝑙superscript𝑋𝑛𝑛𝜔\displaystyle=\sup\{\ hl(X^{n}):n\in\omega\},= roman_sup { italic_h italic_l ( italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ) : italic_n ∈ italic_ω } ,
wl(X)𝑤𝑙𝑋\displaystyle wl(X)italic_w italic_l ( italic_X ) =min{τ: для любого открытого покрытия γ пространства X\displaystyle=\min\{\ \tau:\text{ для любого открытого покрытия }\gamma\text{ % пространства }X= roman_min { italic_τ : для любого открытого покрытия italic_γ пространства italic_X
 существует λγ, такое что |λ|τ и λ¯=X}.\displaystyle\qquad\qquad\quad\text{ существует }\lambda\subset\gamma,\text{ т% акое что }|\lambda|\leqslant\tau\text{ и }\overline{\bigcup\lambda}=X\ \}.существует italic_λ ⊂ italic_γ , такое что | italic_λ | ⩽ italic_τ и over¯ start_ARG ⋃ italic_λ end_ARG = italic_X } .

Тогда iw(X)𝑖𝑤𝑋iw(X)italic_i italic_w ( italic_X )i𝑖iitalic_i-вес, w(X)𝑤𝑋w(X)italic_w ( italic_X )вес, nw(X)𝑛𝑤𝑋nw(X)italic_n italic_w ( italic_X )сетевой вес, d(X)𝑑𝑋d(X)italic_d ( italic_X )плотность, hd(X)𝑑𝑋hd(X)italic_h italic_d ( italic_X )наследственная плотность, l(X)𝑙𝑋l(X)italic_l ( italic_X )число Линделефа, hl(X)𝑙𝑋hl(X)italic_h italic_l ( italic_X )наследственное число Линделефа, wl(X)𝑤𝑙𝑋wl(X)italic_w italic_l ( italic_X )слабое число Линделефа пространства X𝑋Xitalic_X.

Пространства со счетной сетью (т.е. пространства со счетным сетевым весом) так же называются космическими пространствами (cosmic space). Пространства со счетной плотностью называются сепарабельными пространствами.

Пространство X𝑋Xitalic_X называется линделефовым пространством, если l(X)ω𝑙𝑋𝜔l(X)\leqslant\omegaitalic_l ( italic_X ) ⩽ italic_ω. Пространство X𝑋Xitalic_X является линделефовым p𝑝pitalic_p-пространством, если X𝑋Xitalic_X можно совершенно отобразить на пространство со счетной базой. Непрерывные образы линделефовых p𝑝pitalic_p-пространств называют линделефовыми ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространствами.

Линделефовы ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространства также называют счетно определяемыми (countably determined) или K𝐾Kitalic_K-счетно определяемыми (K𝐾Kitalic_K-countably determined).

Множество FX𝐹𝑋F\subset Xitalic_F ⊂ italic_X называется нуль множеством пространства X𝑋Xitalic_X, если F=f1(0)𝐹superscript𝑓10F=f^{-1}(0)italic_F = italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( 0 ) для некоторой непрерывной функции на X𝑋Xitalic_X. Дополнения до нуль множеств называется ко-нуль множествами.

Пространство X𝑋Xitalic_X называется совершенно κ𝜅\kappaitalic_κ-нормальным, если для любого открытого UX𝑈𝑋U\subset Xitalic_U ⊂ italic_X замыкание U¯¯𝑈\overline{U}over¯ start_ARG italic_U end_ARG является нуль множеством.

Множество YX𝑌𝑋Y\subset Xitalic_Y ⊂ italic_X z𝑧zitalic_z-вложено в X𝑋Xitalic_X, если для любого нуль множества Q𝑄Qitalic_Q множества Y𝑌Yitalic_Y существует нуль множество F𝐹Fitalic_F пространства X𝑋Xitalic_X, такое что Q=FY𝑄𝐹𝑌Q=F\cap Yitalic_Q = italic_F ∩ italic_Y.

Непрерывные функции на X𝑋Xitalic_X обозначим C(X)𝐶𝑋C(X)italic_C ( italic_X ). Пусть BX𝐵𝑋B\subset Xitalic_B ⊂ italic_X. Обозначим

C(X|B)={πB(f):fC(X)}C(B),𝐶conditional𝑋𝐵conditional-setsubscript𝜋𝐵𝑓𝑓𝐶𝑋𝐶𝐵C(X|B)=\{\pi_{B}(f)\,:\,f\in C(X)\}\subset C(B),italic_C ( italic_X | italic_B ) = { italic_π start_POSTSUBSCRIPT italic_B end_POSTSUBSCRIPT ( italic_f ) : italic_f ∈ italic_C ( italic_X ) } ⊂ italic_C ( italic_B ) ,

где πB(f)=f|Bsubscript𝜋𝐵𝑓evaluated-at𝑓𝐵\pi_{B}(f)=\left.f\right|_{B}italic_π start_POSTSUBSCRIPT italic_B end_POSTSUBSCRIPT ( italic_f ) = italic_f | start_POSTSUBSCRIPT italic_B end_POSTSUBSCRIPT. Семейство функций вида

δx:C(X),ff(x):subscript𝛿𝑥formulae-sequence𝐶𝑋maps-to𝑓𝑓𝑥\delta_{x}\colon C(X)\to\mathbb{R},\ f\mapsto f(x)italic_δ start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT : italic_C ( italic_X ) → blackboard_R , italic_f ↦ italic_f ( italic_x )

для xB𝑥𝐵x\in Bitalic_x ∈ italic_B определяют топологию τp(B)subscript𝜏𝑝𝐵\tau_{p}(B)italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) множества C(X)𝐶𝑋C(X)italic_C ( italic_X ) с топологией поточечной сходимости на множестве B𝐵Bitalic_B. Если MC(X)𝑀𝐶𝑋M\subset C(X)italic_M ⊂ italic_C ( italic_X ), то будем обозначать через (M,τp(B))𝑀subscript𝜏𝑝𝐵(M,\tau_{p}(B))( italic_M , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) подпространство M𝑀Mitalic_M топологического пространства (C(X),τp(B))𝐶𝑋subscript𝜏𝑝𝐵(C(X),\tau_{p}(B))( italic_C ( italic_X ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ). В общем случае пространство (M,τp(B))𝑀subscript𝜏𝑝𝐵(M,\tau_{p}(B))( italic_M , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) неотделимо, но мы будем рассматривать такие M𝑀Mitalic_M и B𝐵Bitalic_B, что пространство (M,τp(B))𝑀subscript𝜏𝑝𝐵(M,\tau_{p}(B))( italic_M , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) отделимо. Пространство (C(X),τp(X))𝐶𝑋subscript𝜏𝑝𝑋(C(X),\tau_{p}(X))( italic_C ( italic_X ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) с топологией поточечной сходимости на всем множестве X𝑋Xitalic_X обозначим Cp(X)subscript𝐶𝑝𝑋C_{p}(X)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Обозначим Cp(X|B)subscript𝐶𝑝conditional𝑋𝐵C_{p}(X|B)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X | italic_B ) множество C(X|B)𝐶conditional𝑋𝐵C(X|B)italic_C ( italic_X | italic_B ) с топологией, наследуемой из пространства Cp(X)subscript𝐶𝑝𝑋C_{p}(X)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Если пространство (M,τp(B))𝑀subscript𝜏𝑝𝐵(M,\tau_{p}(B))( italic_M , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) отделимо, то отображение πBsubscript𝜋𝐵\pi_{B}italic_π start_POSTSUBSCRIPT italic_B end_POSTSUBSCRIPT гомеоморфно отображает (M,τp(B))𝑀subscript𝜏𝑝𝐵(M,\tau_{p}(B))( italic_M , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) на πB(M)Cp(X|B)Cp(B)subscript𝜋𝐵𝑀subscript𝐶𝑝conditional𝑋𝐵subscript𝐶𝑝𝐵\pi_{B}(M)\subset C_{p}(X|B)\subset C_{p}(B)italic_π start_POSTSUBSCRIPT italic_B end_POSTSUBSCRIPT ( italic_M ) ⊂ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X | italic_B ) ⊂ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ).

Если SX𝑆superscript𝑋S\subset\mathbb{R}^{X}italic_S ⊂ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_X end_POSTSUPERSCRIPT, то S𝑆Sitalic_S разделяет точки X𝑋Xitalic_X, если для различных x,yX𝑥𝑦𝑋x,y\in Xitalic_x , italic_y ∈ italic_X существует fS𝑓𝑆f\in Sitalic_f ∈ italic_S, такое что f(x)f(y)𝑓𝑥𝑓𝑦f(x)\neq f(y)italic_f ( italic_x ) ≠ italic_f ( italic_y ).

Предложение 1 ([5]).

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство.

  1. (1)

    d(X)nw(X)w(X)𝑑𝑋𝑛𝑤𝑋𝑤𝑋d(X)\leqslant nw(X)\leqslant w(X)italic_d ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_X ) и iw(X)nw(X)𝑖𝑤𝑋𝑛𝑤𝑋iw(X)\leqslant nw(X)italic_i italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_X );

  2. (2)

    если X𝑋Xitalic_X метризуемое пространство, то d(X)=nw(X)=w(X)𝑑𝑋𝑛𝑤𝑋𝑤𝑋d(X)=nw(X)=w(X)italic_d ( italic_X ) = italic_n italic_w ( italic_X ) = italic_w ( italic_X );

  3. (3)

    если Y𝑌Yitalic_Y пространство и X𝑋Xitalic_X непрерывный образ Y𝑌Yitalic_Y, то nw(X)nw(Y)𝑛𝑤𝑋𝑛𝑤𝑌nw(X)\leqslant nw(Y)italic_n italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_Y );

  4. (4)

    nw(X)=nw(Cp(X))𝑛𝑤𝑋𝑛𝑤subscript𝐶𝑝𝑋nw(X)=nw(C_{p}(X))italic_n italic_w ( italic_X ) = italic_n italic_w ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) );

  5. (5)

    d(X)=iw(Cp(X))𝑑𝑋𝑖𝑤subscript𝐶𝑝𝑋d(X)=iw(C_{p}(X))italic_d ( italic_X ) = italic_i italic_w ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ), iw(X)=d(Cp(X))𝑖𝑤𝑋𝑑subscript𝐶𝑝𝑋iw(X)=d(C_{p}(X))italic_i italic_w ( italic_X ) = italic_d ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) );

  6. (6)

    nw(X)=iw(X)𝑛𝑤𝑋𝑖𝑤𝑋nw(X)=iw(X)italic_n italic_w ( italic_X ) = italic_i italic_w ( italic_X ) если X𝑋Xitalic_X линделефово ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространство;

  7. (7)

    w(X)=nw(X)=iw(X)𝑤𝑋𝑛𝑤𝑋𝑖𝑤𝑋w(X)=nw(X)=iw(X)italic_w ( italic_X ) = italic_n italic_w ( italic_X ) = italic_i italic_w ( italic_X ) если X𝑋Xitalic_X линделефово p𝑝pitalic_p-пространство, в частности, если X𝑋Xitalic_X компактно;

  8. (8)

    hd(Cp(X))=hl(X)𝑑subscript𝐶𝑝𝑋superscript𝑙𝑋hd(C_{p}(X))=hl^{*}(X)italic_h italic_d ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) = italic_h italic_l start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X ).

Счетно-аддитивная мера μ𝜇\muitalic_μ на σ𝜎\sigmaitalic_σ-алгебре (X)𝑋{\mathcal{B}}(X)caligraphic_B ( italic_X ) борелевских множеств пространства X𝑋Xitalic_X называется борелевской мерой. Обозначим

μ(A)superscript𝜇𝐴\displaystyle\mu^{*}(A)italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_A ) =inf{μ(B):AB(X)},absentinfimumconditional-set𝜇𝐵𝐴𝐵𝑋\displaystyle=\inf\{\mu(B)\,:\,A\subset B\in{\mathcal{B}}(X)\},= roman_inf { italic_μ ( italic_B ) : italic_A ⊂ italic_B ∈ caligraphic_B ( italic_X ) } , μ(A)subscript𝜇𝐴\displaystyle\mu_{*}(A)italic_μ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) =sup{μ(B):AB(X)}absentsupremumconditional-set𝜇𝐵superset-of𝐴𝐵𝑋\displaystyle=\sup\{\mu(B)\,:\,A\supset B\in{\mathcal{B}}(X)\}= roman_sup { italic_μ ( italic_B ) : italic_A ⊃ italic_B ∈ caligraphic_B ( italic_X ) }

внешнюю и внутреннюю меру множества AX𝐴𝑋A\subset Xitalic_A ⊂ italic_X. Множество вероятностных борелевских мер на пространстве X𝑋Xitalic_X обозначим через Pb(X)subscript𝑃𝑏𝑋P_{b}(X)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Пусть μPb(X)𝜇subscript𝑃𝑏𝑋\mu\in P_{b}(X)italic_μ ∈ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Вероятностная мера μ𝜇\muitalic_μ называется радоновской, если для всякого борелевского множества BX𝐵𝑋B\subset Xitalic_B ⊂ italic_X и для всякого ε>0𝜀0\varepsilon>0italic_ε > 0 существует компактное KB𝐾𝐵K\subset Bitalic_K ⊂ italic_B, такое что μ(BK)<ε𝜇𝐵𝐾𝜀\mu(B\setminus K)<\varepsilonitalic_μ ( italic_B ∖ italic_K ) < italic_ε. Множество вероятностных радоновских мер на пространстве X𝑋Xitalic_X обозначим через P(X)𝑃𝑋P(X)italic_P ( italic_X ). Мера μ𝜇\muitalic_μ называется τ𝜏\tauitalic_τ-аддитивной, если

μ(𝒰)=sup{μ(𝒱):𝒱𝒰,|𝒱|<ω}𝜇𝒰supremumconditional-set𝜇𝒱formulae-sequence𝒱𝒰𝒱𝜔\mu(\bigcup{\mathcal{U}})=\sup\{\mu(\bigcup{\mathcal{V}})\,:\,{\mathcal{V}}% \subset{\mathcal{U}},\ |{\mathcal{V}}|<\omega\}italic_μ ( ⋃ caligraphic_U ) = roman_sup { italic_μ ( ⋃ caligraphic_V ) : caligraphic_V ⊂ caligraphic_U , | caligraphic_V | < italic_ω }

для любого семейства 𝒰𝒰{\mathcal{U}}caligraphic_U открытых подмножеств пространства X𝑋Xitalic_X. Множество вероятностных τ𝜏\tauitalic_τ-аддитивных мер на пространстве X𝑋Xitalic_X обозначим через Pτ(X)subscript𝑃𝜏𝑋P_{\tau}(X)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Отметим, что P(X)Pτ(X)𝑃𝑋subscript𝑃𝜏𝑋P(X)\subset P_{\tau}(X)italic_P ( italic_X ) ⊂ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ).

Пусть Y𝑌Yitalic_Y пространство и XY𝑋𝑌X\subset Yitalic_X ⊂ italic_Y. Множество Pb(X)subscript𝑃𝑏𝑋P_{b}(X)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) естественным образом вложено в Pb(Y)subscript𝑃𝑏𝑌P_{b}(Y)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Y ), мере μPb(X)𝜇subscript𝑃𝑏𝑋\mu\in P_{b}(X)italic_μ ∈ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) соответствует мера μ~Pb(Y)~𝜇subscript𝑃𝑏𝑌\tilde{\mu}\in P_{b}(Y)over~ start_ARG italic_μ end_ARG ∈ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Y ), такая что μ~(B)=μ(BY)~𝜇𝐵𝜇𝐵𝑌\tilde{\mu}(B)=\mu(B\cap Y)over~ start_ARG italic_μ end_ARG ( italic_B ) = italic_μ ( italic_B ∩ italic_Y ) для B(Y)𝐵𝑌B\in{\mathcal{B}}(Y)italic_B ∈ caligraphic_B ( italic_Y ). Будем считать, что Pb(X)Pb(Y)subscript𝑃𝑏𝑋subscript𝑃𝑏𝑌P_{b}(X)\subset P_{b}(Y)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⊂ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Y ). Если Y𝑌Yitalic_Y компактно, то P(X)Pτ(X)P(Y)𝑃𝑋subscript𝑃𝜏𝑋𝑃𝑌P(X)\subset P_{\tau}(X)\subset P(Y)italic_P ( italic_X ) ⊂ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⊂ italic_P ( italic_Y ). Положим Pσ(X)={μP(βX):μ(C)=0P_{\sigma}(X)=\{\mu\in P(\operatorname{\beta}X):\mu(C)=0italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_σ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) = { italic_μ ∈ italic_P ( italic_β italic_X ) : italic_μ ( italic_C ) = 0 для любого компактного множества CβXX𝐶𝛽𝑋𝑋C\subset\operatorname{\beta}X\setminus Xitalic_C ⊂ italic_β italic_X ∖ italic_X типа Gδ}G_{\delta}\}italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT }. Меры из Pσ(X)subscript𝑃𝜎𝑋P_{\sigma}(X)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_σ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) соответствуют вероятностным σ𝜎\sigmaitalic_σ-аддитивным мерам на σ𝜎\sigmaitalic_σ-алгебре бэровских множеств пространства X𝑋Xitalic_X.

Обозначим через C(X)superscript𝐶𝑋C^{*}(X)italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X ) множество непрерывных ограниченных функций на X𝑋Xitalic_X. Семейство функции вида

φf:Pτ(X),μμ(f)=Xfdμ:subscript𝜑𝑓formulae-sequencesubscript𝑃𝜏𝑋maps-to𝜇𝜇𝑓subscript𝑋𝑓differential-d𝜇\varphi_{f}\colon P_{\tau}(X)\to\mathbb{R},\ \mu\mapsto\mu(f)=\int_{X}f\mathrm% {d}\,\muitalic_φ start_POSTSUBSCRIPT italic_f end_POSTSUBSCRIPT : italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) → blackboard_R , italic_μ ↦ italic_μ ( italic_f ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT italic_f roman_d italic_μ

для fC(X)𝑓superscript𝐶𝑋f\in C^{*}(X)italic_f ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X ) определяют слабую топология пространства Pτ(X)subscript𝑃𝜏𝑋P_{\tau}(X)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ).

Предложение 2 ([6]).

Пусть Y𝑌Yitalic_Y компактное пространство и XY𝑋𝑌X\subset Yitalic_X ⊂ italic_Y. Тогда w(X)=w(P(X))=w(Pτ(X))𝑤𝑋𝑤𝑃𝑋𝑤subscript𝑃𝜏𝑋w(X)=w(P(X))=w(P_{\tau}(X))italic_w ( italic_X ) = italic_w ( italic_P ( italic_X ) ) = italic_w ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) и

P(X)𝑃𝑋\displaystyle P(X)italic_P ( italic_X ) ={μP(Y):μ(X)=1},absentconditional-set𝜇𝑃𝑌subscript𝜇𝑋1\displaystyle=\{\mu\in P(Y)\,:\,\mu_{*}(X)=1\},= { italic_μ ∈ italic_P ( italic_Y ) : italic_μ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) = 1 } , Pτ(X)subscript𝑃𝜏𝑋\displaystyle P_{\tau}(X)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ={μP(Y):μ(X)=1}.absentconditional-set𝜇𝑃𝑌superscript𝜇𝑋1\displaystyle=\{\mu\in P(Y)\,:\,\mu^{*}(X)=1\}.= { italic_μ ∈ italic_P ( italic_Y ) : italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X ) = 1 } .

Вложение P(X)𝑃𝑋P(X)italic_P ( italic_X ) и Pτ(X)subscript𝑃𝜏𝑋P_{\tau}(X)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) в P(Y)𝑃𝑌P(Y)italic_P ( italic_Y ) является топологическим вложением.

Компактные выпуклые подмножества линейных локально выпуклых пространств будем называть выпуклыми компактами. Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт.

Точка xK𝑥𝐾x\in Kitalic_x ∈ italic_K называется крайней точкой, если из того, что y,zK𝑦𝑧𝐾y,z\in Kitalic_y , italic_z ∈ italic_K и x=y+z2𝑥𝑦𝑧2x=\frac{y+z}{2}italic_x = divide start_ARG italic_y + italic_z end_ARG start_ARG 2 end_ARG вытекает, что x=y=z𝑥𝑦𝑧x=y=zitalic_x = italic_y = italic_z. Множество крайних точек выпуклого компакта K𝐾Kitalic_K обозначим как (X)𝑋{\mathcal{E}}(X)caligraphic_E ( italic_X ). Множество непрерывных аффинных функций на K𝐾Kitalic_K обозначим как 𝒜(K)𝒜𝐾{\mathcal{A}}(K)caligraphic_A ( italic_K ). Пусть subscriptdelimited-∥∥\lVert\cdot\rVert_{\infty}∥ ⋅ ∥ start_POSTSUBSCRIPT ∞ end_POSTSUBSCRIPT есть supsupremum\suproman_sup-норма на 𝒜(K)𝒜𝐾{\mathcal{A}}(K)caligraphic_A ( italic_K ), f=supxK|f(x)|subscriptdelimited-∥∥𝑓subscriptsupremum𝑥𝐾𝑓𝑥\lVert f\rVert_{\infty}=\sup_{x\in K}|f(x)|∥ italic_f ∥ start_POSTSUBSCRIPT ∞ end_POSTSUBSCRIPT = roman_sup start_POSTSUBSCRIPT italic_x ∈ italic_K end_POSTSUBSCRIPT | italic_f ( italic_x ) | и 𝒜1(K)={f𝒜(K):f1}subscript𝒜1𝐾conditional-set𝑓𝒜𝐾subscriptdelimited-∥∥𝑓1{\mathcal{A}}_{1}(K)=\{f\in{\mathcal{A}}(K)\,:\,\lVert f\rVert_{\infty}% \leqslant 1\}caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) = { italic_f ∈ caligraphic_A ( italic_K ) : ∥ italic_f ∥ start_POSTSUBSCRIPT ∞ end_POSTSUBSCRIPT ⩽ 1 } — единичный шар в (𝒜(K),)𝒜𝐾subscriptdelimited-∥∥({\mathcal{A}}(K),\lVert\cdot\rVert_{\infty})( caligraphic_A ( italic_K ) , ∥ ⋅ ∥ start_POSTSUBSCRIPT ∞ end_POSTSUBSCRIPT ). Для M𝒜(K)𝑀𝒜𝐾M\subset{\mathcal{A}}(K)italic_M ⊂ caligraphic_A ( italic_K ) будем обозначать через (M,)𝑀subscriptdelimited-∥∥(M,\lVert\cdot\rVert_{\infty})( italic_M , ∥ ⋅ ∥ start_POSTSUBSCRIPT ∞ end_POSTSUBSCRIPT ) множество M𝑀Mitalic_M с метрикой (и, соответственно, с топологией), наследуемой из (𝒜(K),)𝒜𝐾subscriptdelimited-∥∥({\mathcal{A}}(K),\lVert\cdot\rVert_{\infty})( caligraphic_A ( italic_K ) , ∥ ⋅ ∥ start_POSTSUBSCRIPT ∞ end_POSTSUBSCRIPT ).

Множество BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K называется границей, если максимум любой аффинной непрерывной функции f𝒜(K)𝑓𝒜𝐾f\in{\mathcal{A}}(K)italic_f ∈ caligraphic_A ( italic_K ) достигается в некоторой точке bB𝑏𝐵b\in Bitalic_b ∈ italic_B, то есть f(b)=maxxKf(x)𝑓𝑏subscript𝑥𝐾𝑓𝑥f(b)=\max_{x\in K}f(x)italic_f ( italic_b ) = roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_x ∈ italic_K end_POSTSUBSCRIPT italic_f ( italic_x ). Множество крайних точек (K)𝐾{\mathcal{E}}(K)caligraphic_E ( italic_K ) является границей в K𝐾Kitalic_K. Так как выпуклая оболочка границы B𝐵Bitalic_B плотна в K𝐾Kitalic_K, то (𝒜(K),τp(B))𝒜𝐾subscript𝜏𝑝𝐵({\mathcal{A}}(K),\tau_{p}(B))( caligraphic_A ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) отделимое пространство и (𝒜(K),τp(B))𝒜𝐾subscript𝜏𝑝𝐵({\mathcal{A}}(K),\tau_{p}(B))( caligraphic_A ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) вкладывается в Cp(K|B)Cp(B)subscript𝐶𝑝conditional𝐾𝐵subscript𝐶𝑝𝐵C_{p}(K|B)\subset C_{p}(B)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K | italic_B ) ⊂ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) [7].

Предложение 3.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K некоторая граница K𝐾Kitalic_K.

  1. (1)

    (теорема Рейнуотер–Симонс, [8]) Если (fn)n𝒜1(K)subscriptsubscript𝑓𝑛𝑛subscript𝒜1𝐾(f_{n})_{n}\subset{\mathcal{A}}_{1}(K)( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ⊂ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) сходится к f𝒜1(K)𝑓subscript𝒜1𝐾f\in{\mathcal{A}}_{1}(K)italic_f ∈ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) в (𝒜(K),τp(B))𝒜𝐾subscript𝜏𝑝𝐵({\mathcal{A}}(K),\tau_{p}(B))( caligraphic_A ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ), то (fn)nsubscriptsubscript𝑓𝑛𝑛(f_{n})_{n}( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT сходится к f𝑓fitalic_f в (𝒜(K),τp(K))𝒜𝐾subscript𝜏𝑝𝐾({\mathcal{A}}(K),\tau_{p}(K))( caligraphic_A ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ). Другими словами, сходящиеся последовательности в (𝒜1(K),τp(B))subscript𝒜1𝐾subscript𝜏𝑝𝐵({\mathcal{A}}_{1}(K),\tau_{p}(B))( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) и (𝒜1(K),τp(K))subscript𝒜1𝐾subscript𝜏𝑝𝐾({\mathcal{A}}_{1}(K),\tau_{p}(K))( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ) совпадают.

  2. (2)

    (теорема Пфицнер, [9]) Если Y𝒜1(K)𝑌subscript𝒜1𝐾Y\subset{\mathcal{A}}_{1}(K)italic_Y ⊂ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) и (Y,τp(B))𝑌subscript𝜏𝑝𝐵(Y,\tau_{p}(B))( italic_Y , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) компактно, то (Y,τp(K))𝑌subscript𝜏𝑝𝐾(Y,\tau_{p}(K))( italic_Y , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ) компактно. Другими словами, компактные подмножества в (𝒜1(K),τp(B))subscript𝒜1𝐾subscript𝜏𝑝𝐵({\mathcal{A}}_{1}(K),\tau_{p}(B))( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) и (𝒜1(K),τp(K))subscript𝒜1𝐾subscript𝜏𝑝𝐾({\mathcal{A}}_{1}(K),\tau_{p}(K))( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ) совпадают.

Пусть μP(K)𝜇𝑃𝐾\mu\in P(K)italic_μ ∈ italic_P ( italic_K ). Точка xK𝑥𝐾x\in Kitalic_x ∈ italic_K называется барицентром меры μ𝜇\muitalic_μ, если f(x)=Xfdμ𝑓𝑥subscript𝑋𝑓differential-d𝜇f(x)=\int_{X}f\mathrm{d}\,\muitalic_f ( italic_x ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT italic_f roman_d italic_μ для любого f𝒜(K)𝑓𝒜𝐾f\in{\mathcal{A}}(K)italic_f ∈ caligraphic_A ( italic_K ). Обозначим через rK(μ)subscript𝑟𝐾𝜇r_{K}(\mu)italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT ( italic_μ ) барицентр меры μ𝜇\muitalic_μ в выпуклом компакте K𝐾Kitalic_K. Обозначим через Pmax(K)subscript𝑃𝐾P_{\max}(K)italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) множество максимальных мер на выпуклом компакте K𝐾Kitalic_K (см. определение и свойства максимальных мер в главе 1, $4 [10]).

Предложение 4.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт.

  1. (1)

    (теорема Мильмана, [11, теорема 1.12.6]) если CK𝐶𝐾C\subset Kitalic_C ⊂ italic_K замкнуто и выпуклая оболочка C𝐶Citalic_C плотна в K𝐾Kitalic_K, то (K)C𝐾𝐶{\mathcal{E}}(K)\subset Ccaligraphic_E ( italic_K ) ⊂ italic_C;

  2. (2)

    (теорема Шоке–Бишоп–де Леу, [10, теорема I.4.8]) pK(Pmax(K))=Ksubscript𝑝𝐾subscript𝑃𝐾𝐾p_{K}(P_{\max}(K))=Kitalic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ) = italic_K;

  3. (3)

    (теорема Бишопа–де Леу, [10, следствие I.4.12.]) если μPmax(K)𝜇subscript𝑃𝐾\mu\in P_{\max}(K)italic_μ ∈ italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) и FK(K)𝐹𝐾𝐾F\subset K\setminus{\mathcal{E}}(K)italic_F ⊂ italic_K ∖ caligraphic_E ( italic_K ) компакт типа Gδsubscript𝐺𝛿G_{\delta}italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT, то μ(F)=0𝜇𝐹0\mu(F)=0italic_μ ( italic_F ) = 0;

  4. (4)

    ([12, предложение 2.38]) отображение rK:P(K)K:subscript𝑟𝐾𝑃𝐾𝐾r_{K}\colon P(K)\to Kitalic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT : italic_P ( italic_K ) → italic_K является непрерывным аффинным отображением;

  5. (5)

    ([12, следствие 3.60]) Pτ((X))Pmax(K)subscript𝑃𝜏𝑋subscript𝑃𝐾P_{\tau}({\mathcal{E}}(X))\subset P_{\max}(K)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_E ( italic_X ) ) ⊂ italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ).

3 Cеквенциально плотные подмножества функциональных пространств

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство. Семейство подмножеств 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N пространства X𝑋Xitalic_X назовем cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сетью, если для любого ко-нуль множества UX𝑈𝑋U\subset Xitalic_U ⊂ italic_X существует не более чем счетное 𝒩𝒩{\mathcal{M}}\subset{\mathcal{N}}caligraphic_M ⊂ caligraphic_N, такое что =U𝑈\bigcup{\mathcal{M}}=U⋃ caligraphic_M = italic_U. Ясно, любая cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сеть является сетью. Положим

nwcz(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋\displaystyle nw_{cz}(X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) =min{|𝒩|:𝒩является cz-сетью пространства X}+ω,absent:𝒩𝒩является cz-сетью пространства 𝑋𝜔\displaystyle=\min\{\ |{\mathcal{N}}|:{\mathcal{N}}\text{является $cz$-сетью п% ространства }X\}+\omega,= roman_min { | caligraphic_N | : caligraphic_N является italic_c italic_z -сетью пространства italic_X } + italic_ω ,
ds(X)subscript𝑑𝑠𝑋\displaystyle d_{s}(X)italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) =min{|S|:S является секвенциально плотным в X}+ω,absent:𝑆𝑆 является секвенциально плотным в 𝑋𝜔\displaystyle=\min\{\ |S|:S\text{ является секвенциально плотным в }X\}+\omega,= roman_min { | italic_S | : italic_S является секвенциально плотным в italic_X } + italic_ω ,
hds(X)subscript𝑑𝑠𝑋\displaystyle hd_{s}(X)italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) =sup{ds(M):MX}.absentsupremumconditional-setsubscript𝑑𝑠𝑀𝑀𝑋\displaystyle=\sup\{\ d_{s}(M):M\subset X\}.= roman_sup { italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_M ) : italic_M ⊂ italic_X } .

В пространстве Фреше–Урысона плотное подмножество секвенциально плотно, поэтому верно следующие утверждение.

Предложение 5.

Если X𝑋Xitalic_X пространство Фреше–Урысона, то ds(X)=d(X)subscript𝑑𝑠𝑋𝑑𝑋d_{s}(X)=d(X)italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) = italic_d ( italic_X ) и hds(X)=hd(X)subscript𝑑𝑠𝑋𝑑𝑋hd_{s}(X)=hd(X)italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) = italic_h italic_d ( italic_X ).

Лемма 1.

Пусть X𝑋Xitalic_X линделефово ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространство. Существует линделефово p𝑝pitalic_p-пространство Y𝑌Yitalic_Y, такое что X𝑋Xitalic_X является непрерывным образом пространства Y𝑌Yitalic_Y и w(Y)=nw(X)𝑤𝑌𝑛𝑤𝑋w(Y)=nw(X)italic_w ( italic_Y ) = italic_n italic_w ( italic_X ).

Доказательство.

Существует линделефово p𝑝pitalic_p-пространство Z𝑍Zitalic_Z и непрерывное сюрьективное отображение f:ZX:𝑓𝑍𝑋f\colon Z\to Xitalic_f : italic_Z → italic_X. Существует сепарабельное метризуемое пространство M𝑀Mitalic_M и непрерывное сюрьективное совершенное отображение g:ZM:𝑔𝑍𝑀g\colon Z\to Mitalic_g : italic_Z → italic_M. Положим

h=fg:ZX×M,x(f(x),g(x)),:𝑓𝑔formulae-sequence𝑍𝑋𝑀maps-to𝑥𝑓𝑥𝑔𝑥h=f\mathop{\bigtriangleup}g\colon Z\to X\times M,\ x\mapsto(f(x),g(x)),italic_h = italic_f △ italic_g : italic_Z → italic_X × italic_M , italic_x ↦ ( italic_f ( italic_x ) , italic_g ( italic_x ) ) ,

π𝜋\piitalic_π проекция Y=h(Z)X×M𝑌𝑍𝑋𝑀Y=h(Z)\subset X\times Mitalic_Y = italic_h ( italic_Z ) ⊂ italic_X × italic_M на X𝑋Xitalic_X и p𝑝pitalic_p проекция Y𝑌Yitalic_Y на M𝑀Mitalic_M. Так как отображение g𝑔gitalic_g совершенно, то отображение h=fg𝑓𝑔h=f\mathop{\bigtriangleup}gitalic_h = italic_f △ italic_g совершенно [13, теорема 3.7.11]. Так как g=ph𝑔𝑝g=p\circ hitalic_g = italic_p ∘ italic_h и отображения g𝑔gitalic_g и hhitalic_h совершенны, то отображение p:YM:𝑝𝑌𝑀p\colon Y\to Mitalic_p : italic_Y → italic_M совершенно. Следовательно, пространство Y𝑌Yitalic_Y является линделефовым p𝑝pitalic_p-пространством. Так как YX×M𝑌𝑋𝑀Y\subset X\times Mitalic_Y ⊂ italic_X × italic_M, то iw(Y)iw(X×M)=iw(X)𝑖𝑤𝑌𝑖𝑤𝑋𝑀𝑖𝑤𝑋iw(Y)\leqslant iw(X\times M)=iw(X)italic_i italic_w ( italic_Y ) ⩽ italic_i italic_w ( italic_X × italic_M ) = italic_i italic_w ( italic_X ). Так как X𝑋Xitalic_X линделефово ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространство, Y𝑌Yitalic_Y линделефово p𝑝pitalic_p-пространство и X𝑋Xitalic_X непрерывный образ Y𝑌Yitalic_Y, то

w(Y)=iw(Y)iw(X)=nw(X)nw(Y)w(Y)𝑤𝑌𝑖𝑤𝑌𝑖𝑤𝑋𝑛𝑤𝑋𝑛𝑤𝑌𝑤𝑌w(Y)=iw(Y)\leqslant iw(X)=nw(X)\leqslant nw(Y)\leqslant w(Y)italic_w ( italic_Y ) = italic_i italic_w ( italic_Y ) ⩽ italic_i italic_w ( italic_X ) = italic_n italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_Y ) ⩽ italic_w ( italic_Y )

(см. предложение 1). Следовательно, w(Y)=nw(X)𝑤𝑌𝑛𝑤𝑋w(Y)=nw(X)italic_w ( italic_Y ) = italic_n italic_w ( italic_X ). ∎

Теорема 1.

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство. Тогда

  1. (1)

    nw(X)nwcz(X)2nw(X)𝑛𝑤𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋superscript2𝑛𝑤𝑋nw(X)\leqslant nw_{cz}(X)\leqslant 2^{nw(X)}italic_n italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_n italic_w ( italic_X ) end_POSTSUPERSCRIPT;

  2. (2)

    если X𝑋Xitalic_X компактно, то nwcz(X)=nw(X)=w(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑛𝑤𝑋𝑤𝑋nw_{cz}(X)=nw(X)=w(X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) = italic_n italic_w ( italic_X ) = italic_w ( italic_X );

  3. (3)

    если Y𝑌Yitalic_Y пространство и XY𝑋𝑌X\subset Yitalic_X ⊂ italic_Y z𝑧zitalic_z-вложено в Y𝑌Yitalic_Y, то nwcz(X)nwcz(Y)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑌nw_{cz}(X)\leqslant nw_{cz}(Y)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Y );

  4. (4)

    если Y𝑌Yitalic_Y пространство и f:YX:𝑓𝑌𝑋f\colon Y\to Xitalic_f : italic_Y → italic_X непрерывное сюрьективное отображение, то nwcz(X)nwcz(Y)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑌nw_{cz}(X)\leqslant nw_{cz}(Y)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Y );

  5. (5)

    если X𝑋Xitalic_X линделефово, то nwcz(X)w(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑤𝑋nw_{cz}(X)\leqslant w(X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_X );

  6. (6)

    если X𝑋Xitalic_X линделефово ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространство, то nwcz(X)=nw(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑛𝑤𝑋nw_{cz}(X)=nw(X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) = italic_n italic_w ( italic_X );

  7. (7)

    если nw(X)=ω𝑛𝑤𝑋𝜔nw(X)=\omegaitalic_n italic_w ( italic_X ) = italic_ω, то nwcz(X)=ω𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝜔nw_{cz}(X)=\omegaitalic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) = italic_ω;

  8. (8)

    если X𝑋Xitalic_X плотно в произведении αAXαsubscriptproduct𝛼𝐴subscript𝑋𝛼\prod_{\alpha\in A}X_{\alpha}∏ start_POSTSUBSCRIPT italic_α ∈ italic_A end_POSTSUBSCRIPT italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_α end_POSTSUBSCRIPT сепарабельных метризуемых не однототочечных пространств и множество A𝐴Aitalic_A бесконечно, то nwcz(X)w(X)=|A|𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑤𝑋𝐴nw_{cz}(X)\leqslant w(X)=|A|italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_X ) = | italic_A |.

Доказательство.

(1) Так как cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сеть является сетью, то nw(X)nwcz(X)𝑛𝑤𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋nw(X)\leqslant nw_{cz}(X)italic_n italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Так как мощность топологии X𝑋Xitalic_X не превосходит 2nw(X)superscript2𝑛𝑤𝑋2^{nw(X)}2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_n italic_w ( italic_X ) end_POSTSUPERSCRIPT, то nwcz(X)2nw(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋superscript2𝑛𝑤𝑋nw_{cz}(X)\leqslant 2^{nw(X)}italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_n italic_w ( italic_X ) end_POSTSUPERSCRIPT.

(2) Так как любое ко-нуль множество в компакте линделефово, то любая база является cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сетью. Следовательно, nwcz(X)w(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑤𝑋nw_{cz}(X)\leqslant w(X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_X ). Так как X𝑋Xitalic_X компактно, то w(X)=nw(X)𝑤𝑋𝑛𝑤𝑋w(X)=nw(X)italic_w ( italic_X ) = italic_n italic_w ( italic_X ) [14]. Так как w(X)=nw(X)nwcz(X)w(X)𝑤𝑋𝑛𝑤𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑤𝑋w(X)=nw(X)\leqslant nw_{cz}(X)\leqslant w(X)italic_w ( italic_X ) = italic_n italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_X ), то nwcz(X)=nw(X)=w(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑛𝑤𝑋𝑤𝑋nw_{cz}(X)=nw(X)=w(X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) = italic_n italic_w ( italic_X ) = italic_w ( italic_X ).

(3) Пусть 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сеть в Y𝑌Yitalic_Y. Положим ={MX:M𝒩}conditional-set𝑀𝑋𝑀𝒩\mathcal{L}=\{M\cap X\,:\,M\in{\mathcal{N}}\}caligraphic_L = { italic_M ∩ italic_X : italic_M ∈ caligraphic_N }. Достаточно показать, что \mathcal{L}caligraphic_L cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сеть в X𝑋Xitalic_X. Пусть U𝑈Uitalic_U ко-нуль множество в X𝑋Xitalic_X. Так как X𝑋Xitalic_X z𝑧zitalic_z-вложено в Y𝑌Yitalic_Y, то U=WX𝑈𝑊𝑋U=W\cap Xitalic_U = italic_W ∩ italic_X для некоторого ко-нуль множества W𝑊Witalic_W в Y𝑌Yitalic_Y. Так как 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сеть в Y𝑌Yitalic_Y, то W=𝒩𝑊superscript𝒩W=\bigcup{\mathcal{N}}^{\prime}italic_W = ⋃ caligraphic_N start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT для некоторого счетного 𝒩𝒩superscript𝒩𝒩{\mathcal{N}}^{\prime}\subset{\mathcal{N}}caligraphic_N start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊂ caligraphic_N. Тогда ={MX:M𝒩}superscriptconditional-set𝑀𝑋𝑀superscript𝒩\mathcal{L}^{\prime}=\{M\cap X\,:\,M\in{\mathcal{N}}^{\prime}\}\subset\mathcal% {L}caligraphic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = { italic_M ∩ italic_X : italic_M ∈ caligraphic_N start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT } ⊂ caligraphic_L, то U=𝑈superscriptU=\bigcup\mathcal{L}^{\prime}italic_U = ⋃ caligraphic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT.

(4) Пусть 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сеть в Y𝑌Yitalic_Y. Тогда ={f(M):M𝒩}conditional-set𝑓𝑀𝑀𝒩\mathcal{L}=\{f(M)\,:\,M\in{\mathcal{N}}\}caligraphic_L = { italic_f ( italic_M ) : italic_M ∈ caligraphic_N } cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сеть в X𝑋Xitalic_X.

(5) Так как любое ко-нуль множество в линделефовым пространстве линделефово, то любая база является cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сетью. Следовательно, nwcz(X)w(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑤𝑋nw_{cz}(X)\leqslant w(X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_X ).

(6) Из леммы 1 вытекает, что существует линделефово p𝑝pitalic_p-пространство Y𝑌Yitalic_Y, такое что X𝑋Xitalic_X является непрерывным образом пространства Y𝑌Yitalic_Y и w(Y)=nw(X)𝑤𝑌𝑛𝑤𝑋w(Y)=nw(X)italic_w ( italic_Y ) = italic_n italic_w ( italic_X ). Из пунктов (4) и (5) вытекает, что nwcz(X)nwcz(Y)w(Y)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑌𝑤𝑌nw_{cz}(X)\leqslant nw_{cz}(Y)\leqslant w(Y)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Y ) ⩽ italic_w ( italic_Y ). Так как w(Y)=nw(X)𝑤𝑌𝑛𝑤𝑋w(Y)=nw(X)italic_w ( italic_Y ) = italic_n italic_w ( italic_X ), то nwcz(X)nw(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑛𝑤𝑋nw_{cz}(X)\leqslant nw(X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_X ).

(7) Счетная сеть является cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сетью.

(8) Пусть Kαsubscript𝐾𝛼K_{\alpha}italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_α end_POSTSUBSCRIPT компактное метризуемое расширение пространства Xαsubscript𝑋𝛼X_{\alpha}italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_α end_POSTSUBSCRIPT для αK𝛼𝐾\alpha\in Kitalic_α ∈ italic_K. Тогда X𝑋Xitalic_X плотное подмножество K=αAKα𝐾subscriptproduct𝛼𝐴subscript𝐾𝛼K=\prod_{\alpha\in A}K_{\alpha}italic_K = ∏ start_POSTSUBSCRIPT italic_α ∈ italic_A end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_α end_POSTSUBSCRIPT и w(K)=|A|𝑤𝐾𝐴w(K)=|A|italic_w ( italic_K ) = | italic_A |. Произведение метризуемых пространств является совершенно κ𝜅\kappaitalic_κ-нормальным пространством [15], поэтому K𝐾Kitalic_K совершенно κ𝜅\kappaitalic_κ-нормально. Плотные подмножества совершенно κ𝜅\kappaitalic_κ-нормальных пространств z𝑧zitalic_z-вложено в них [16, Lemma 8.4.5], поэтому X𝑋Xitalic_X z𝑧zitalic_z-вложено в компакт K𝐾Kitalic_K. Из (2) и (3) вытекает, что nwcz(X)w(K)=|A|𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑤𝐾𝐴nw_{cz}(X)\leqslant w(K)=|A|italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_K ) = | italic_A |. ∎

Предложение 6.

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство и 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N семейство подмножеств X𝑋Xitalic_X. Следующие условия эквивалентны:

  1. (1)

    семейство 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N является cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сетью пространства X𝑋Xitalic_X;

  2. (2)

    для любого fC(X)𝑓𝐶𝑋f\in C(X)italic_f ∈ italic_C ( italic_X ) существует 𝒫𝒩𝒫𝒩{\mathcal{P}}\subset{\mathcal{N}}caligraphic_P ⊂ caligraphic_N, |𝒫|ω𝒫𝜔|{\mathcal{P}}|\leqslant\omega| caligraphic_P | ⩽ italic_ω, такое что выполняется условие

    1. (Fcz)subscript𝐹𝑐𝑧(F_{cz})( italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT )

      для каждого xX𝑥𝑋x\in Xitalic_x ∈ italic_X и ε>0𝜀0\varepsilon>0italic_ε > 0 существует P𝒫𝑃𝒫P\in{\mathcal{P}}italic_P ∈ caligraphic_P, для которого xP𝑥𝑃x\in Pitalic_x ∈ italic_P и

      Ω(f,P)=supx1,x2P|f(x1)f(x2)|<ε.Ω𝑓𝑃subscriptsupremumsubscript𝑥1subscript𝑥2𝑃𝑓subscript𝑥1𝑓subscript𝑥2𝜀\Omega(f,P)=\sup_{x_{1},x_{2}\in P}|f(x_{1})-f(x_{2})|<\varepsilon.roman_Ω ( italic_f , italic_P ) = roman_sup start_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_P end_POSTSUBSCRIPT | italic_f ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) - italic_f ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) | < italic_ε .
Доказательство.

(1)(2)12(1)\Rightarrow(2)( 1 ) ⇒ ( 2 ) Пусть {\mathcal{B}}caligraphic_B есть счетная база \mathbb{R}blackboard_R. Для U𝑈U\in{\mathcal{B}}italic_U ∈ caligraphic_B существует 𝒫U𝒩subscript𝒫𝑈𝒩{\mathcal{P}}_{U}\subset{\mathcal{N}}caligraphic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_U end_POSTSUBSCRIPT ⊂ caligraphic_N, |𝒫U|ωsubscript𝒫𝑈𝜔|{\mathcal{P}}_{U}|\leqslant\omega| caligraphic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_U end_POSTSUBSCRIPT | ⩽ italic_ω, такое что 𝒫U=Usubscript𝒫𝑈𝑈\bigcup{\mathcal{P}}_{U}=U⋃ caligraphic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_U end_POSTSUBSCRIPT = italic_U. Положим 𝒫=U𝒫subscript𝑈{\mathcal{P}}=\bigcup_{U\in{\mathcal{B}}}caligraphic_P = ⋃ start_POSTSUBSCRIPT italic_U ∈ caligraphic_B end_POSTSUBSCRIPT. Тогда для 𝒫𝒫{\mathcal{P}}caligraphic_P выполняется условие (Fcz)subscript𝐹𝑐𝑧(F_{cz})( italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ).

(2)(1)21(2)\Rightarrow(1)( 2 ) ⇒ ( 1 ) Пусть W=f1({0})𝑊superscript𝑓10W=f^{-1}(\mathbb{R}\setminus\{0\})italic_W = italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R ∖ { 0 } ) ко-нуль множество и fC(X)𝑓𝐶𝑋f\in C(X)italic_f ∈ italic_C ( italic_X ). Возьмем 𝒫𝒩𝒫𝒩{\mathcal{P}}\subset{\mathcal{N}}caligraphic_P ⊂ caligraphic_N, |𝒫|ω𝒫𝜔|{\mathcal{P}}|\leqslant\omega| caligraphic_P | ⩽ italic_ω, для которого выполняется условие (Fcz)subscript𝐹𝑐𝑧(F_{cz})( italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ). Положим ={P𝒫:PW}conditional-set𝑃𝒫𝑃𝑊{\mathcal{M}}=\{P\in{\mathcal{P}}\,:\,P\subset W\}caligraphic_M = { italic_P ∈ caligraphic_P : italic_P ⊂ italic_W }. Тогда W=𝑊W=\bigcup{\mathcal{M}}italic_W = ⋃ caligraphic_M. ∎

Теорема 2.

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство. Тогда hds(Cp(X))nwcz(X)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋hd_{s}(C_{p}(X))\leqslant nw_{cz}(X)italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ).

Доказательство.

Пусть MCp(X)𝑀subscript𝐶𝑝𝑋M\subset C_{p}(X)italic_M ⊂ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Надо найти SM𝑆𝑀S\subset Mitalic_S ⊂ italic_M, такое что S𝑆Sitalic_S секвенциально плотно в M𝑀Mitalic_M и |S|nwcz(X)𝑆𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋|S|\leqslant nw_{cz}(X)| italic_S | ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Пространство Cp(X)subscript𝐶𝑝𝑋C_{p}(X)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) гомеоморфно пространству Cp(X,(1,1))subscript𝐶𝑝𝑋11C_{p}(X,(-1,1))italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X , ( - 1 , 1 ) ), так что будем считать, что MCp(X,(1,1))𝑀subscript𝐶𝑝𝑋11M\subset C_{p}(X,(-1,1))italic_M ⊂ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X , ( - 1 , 1 ) ).

Пусть τ=nwcz(X)𝜏𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋\tau=nw_{cz}(X)italic_τ = italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) и 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N есть cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сеть пространства X𝑋Xitalic_X, мощность которой не превосходит τ𝜏\tauitalic_τ. Для P𝒫𝑃𝒫P\in{\mathcal{P}}italic_P ∈ caligraphic_P положим

ΦP+subscriptsuperscriptΦ𝑃\displaystyle\Phi^{+}_{P}roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_P end_POSTSUBSCRIPT :M,fsup{f(x)):xP},\displaystyle\colon M\to\mathbb{R},\ f\mapsto\sup\{f(x))\,:\,x\in P\},: italic_M → blackboard_R , italic_f ↦ roman_sup { italic_f ( italic_x ) ) : italic_x ∈ italic_P } ,
ΦPsubscriptsuperscriptΦ𝑃\displaystyle\Phi^{-}_{P}roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT - end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_P end_POSTSUBSCRIPT :M,finf{f(x)):xP}.\displaystyle\colon M\to\mathbb{R},\ f\mapsto\inf\{f(x))\,:\,x\in P\}.: italic_M → blackboard_R , italic_f ↦ roman_inf { italic_f ( italic_x ) ) : italic_x ∈ italic_P } .

Пусть 𝒯𝒯{\mathcal{T}}caligraphic_T есть топология на M𝑀Mitalic_M, порожденная семейством функций {ΦP+,ΦP:α<τ}conditional-setsubscriptsuperscriptΦ𝑃subscriptsuperscriptΦ𝑃𝛼𝜏\{\Phi^{+}_{P},\Phi^{-}_{P}\,:\,\alpha<\tau\}{ roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_P end_POSTSUBSCRIPT , roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT - end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_P end_POSTSUBSCRIPT : italic_α < italic_τ }. Тогда вес пространства (M,𝒯)𝑀𝒯(M,{\mathcal{T}})( italic_M , caligraphic_T ) не превосходит τ𝜏\tauitalic_τ. Возьмем SM𝑆𝑀S\subset Mitalic_S ⊂ italic_M таким образом, что |S|τ𝑆𝜏|S|\leqslant\tau| italic_S | ⩽ italic_τ и S𝑆Sitalic_S плотно в M𝑀Mitalic_M относительно топологии 𝒯𝒯{\mathcal{T}}caligraphic_T.

Покажем, что множество S𝑆Sitalic_S секвенциально плотно в M𝑀Mitalic_M относительно топологии Cp(X)subscript𝐶𝑝𝑋C_{p}(X)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Пусть fM𝑓𝑀f\in Mitalic_f ∈ italic_M. Из предложения 6 вытекает, что существует 𝒫={Pn:n<ω}𝒩𝒫conditional-setsubscript𝑃𝑛𝑛𝜔𝒩{\mathcal{P}}=\{P_{n}\,:\,n<\omega\}\subset{\mathcal{N}}caligraphic_P = { italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT : italic_n < italic_ω } ⊂ caligraphic_N, для которого выполняется условие (Fcz)subscript𝐹𝑐𝑧(F_{cz})( italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ). Для n,mω𝑛𝑚𝜔n,m\in\omegaitalic_n , italic_m ∈ italic_ω положим

Wn,m={gM:12m+ΦPn(f)<ΦPn(g)ΦPn+(g)<12m+ΦPn+(f)}.subscript𝑊𝑛𝑚conditional-set𝑔𝑀1superscript2𝑚subscriptsuperscriptΦsubscript𝑃𝑛𝑓subscriptsuperscriptΦsubscript𝑃𝑛𝑔subscriptsuperscriptΦsubscript𝑃𝑛𝑔1superscript2𝑚subscriptsuperscriptΦsubscript𝑃𝑛𝑓W_{n,m}=\{g\in M\,:\,-\tfrac{1}{2^{m}}+\Phi^{-}_{P_{n}}(f)<\Phi^{-}_{P_{n}}(g)% \leqslant\Phi^{+}_{P_{n}}(g)<\tfrac{1}{2^{m}}+\Phi^{+}_{P_{n}}(f)\}.italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n , italic_m end_POSTSUBSCRIPT = { italic_g ∈ italic_M : - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG + roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT - end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_f ) < roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT - end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_g ) ⩽ roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_g ) < divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG + roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_f ) } .

Множество Wn,msubscript𝑊𝑛𝑚W_{n,m}italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n , italic_m end_POSTSUBSCRIPT является открытой в (M,𝒯)𝑀𝒯(M,{\mathcal{T}})( italic_M , caligraphic_T ) окрестностью точки f𝑓fitalic_f. Пусть (nk,mk)k<ωsubscriptsubscript𝑛𝑘subscript𝑚𝑘𝑘𝜔(n_{k},m_{k})_{k<\omega}( italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_k < italic_ω end_POSTSUBSCRIPT есть нумерация множества ω×ω𝜔𝜔\omega\times\omegaitalic_ω × italic_ω. Положим Uk=ikWni,misubscript𝑈𝑘subscript𝑖𝑘subscript𝑊subscript𝑛𝑖subscript𝑚𝑖U_{k}=\bigcap_{i\leqslant k}W_{n_{i},m_{i}}italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = ⋂ start_POSTSUBSCRIPT italic_i ⩽ italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT и выберем fkUkSsubscript𝑓𝑘subscript𝑈𝑘𝑆f_{k}\in U_{k}\cap Sitalic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_S для k<ω𝑘𝜔k<\omegaitalic_k < italic_ω.

Докажем, что последовательность (fk)ksubscriptsubscript𝑓𝑘𝑘(f_{k})_{k}( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT поточечно сходится к f𝑓fitalic_f. Пусть xX𝑥𝑋x\in Xitalic_x ∈ italic_X и ε>0𝜀0\varepsilon>0italic_ε > 0. Возьмем m<ω𝑚𝜔m<\omegaitalic_m < italic_ω, такое что 12m<ε21superscript2𝑚𝜀2\frac{1}{2^{m}}<\frac{\varepsilon}{2}divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG < divide start_ARG italic_ε end_ARG start_ARG 2 end_ARG. Из (Fcz)subscript𝐹𝑐𝑧(F_{cz})( italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ) вытекает, что существует nω𝑛𝜔n\in\omegaitalic_n ∈ italic_ω, такое что xPn𝑥subscript𝑃𝑛x\in P_{n}italic_x ∈ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT и Ω(f,Pn)<ε2Ω𝑓subscript𝑃𝑛𝜀2\Omega(f,P_{n})<\frac{\varepsilon}{2}roman_Ω ( italic_f , italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) < divide start_ARG italic_ε end_ARG start_ARG 2 end_ARG. Тогда |f(x)g(x)|<ε𝑓𝑥𝑔𝑥𝜀|f(x)-g(x)|<\varepsilon| italic_f ( italic_x ) - italic_g ( italic_x ) | < italic_ε для любого gWn,m𝑔subscript𝑊𝑛𝑚g\in W_{n,m}italic_g ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n , italic_m end_POSTSUBSCRIPT. Для некоторого N<ω𝑁𝜔N<\omegaitalic_N < italic_ω, n=nN𝑛subscript𝑛𝑁n=n_{N}italic_n = italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT и m=mN𝑚subscript𝑚𝑁m=m_{N}italic_m = italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT. Тогда fkWn,msubscript𝑓𝑘subscript𝑊𝑛𝑚f_{k}\in W_{n,m}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n , italic_m end_POSTSUBSCRIPT и |f(x)fk(x)|<ε𝑓𝑥subscript𝑓𝑘𝑥𝜀|f(x)-f_{k}(x)|<\varepsilon| italic_f ( italic_x ) - italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) | < italic_ε для kN𝑘𝑁k\geqslant Nitalic_k ⩾ italic_N. ∎

Предложение 7 (Теорема Комфорда–Хагера [17]).

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство. Тогда

w(βX)ω=|C(X)|ω=|C(X)|w(X)wl(X).𝑤superscript𝛽𝑋𝜔superscript𝐶𝑋𝜔𝐶𝑋𝑤superscript𝑋𝑤𝑙𝑋w(\operatorname{\beta}X)^{\omega}=|C(X)|^{\omega}=|C(X)|\leqslant w(X)^{wl(X)}.italic_w ( italic_β italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT = | italic_C ( italic_X ) | start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT = | italic_C ( italic_X ) | ⩽ italic_w ( italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_w italic_l ( italic_X ) end_POSTSUPERSCRIPT .
Теорема 3.

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство. Тогда

nwcz(X)w(βX)w(βX)ω=ds(Cp(X))ω=nwcz(X)ω.𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑤𝛽𝑋𝑤superscript𝛽𝑋𝜔subscript𝑑𝑠superscriptsubscript𝐶𝑝𝑋𝜔𝑛subscript𝑤𝑐𝑧superscript𝑋𝜔nw_{cz}(X)\leqslant w(\operatorname{\beta}X)\leqslant w(\operatorname{\beta}X)% ^{\omega}=d_{s}(C_{p}(X))^{\omega}=nw_{cz}(X)^{\omega}.italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT = italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT .
Доказательство.

Из теоремы 2 вытекает, что ds(Cp(X))nwcz(X)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋d_{s}(C_{p}(X))\leqslant nw_{cz}(X)italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Cуществует SCp(X)𝑆subscript𝐶𝑝𝑋S\subset C_{p}(X)italic_S ⊂ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ), такое что S𝑆Sitalic_S секвенциально плотно в Cp(X)subscript𝐶𝑝𝑋C_{p}(X)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) и |S|ds(Cp(X))𝑆subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋|S|\leqslant d_{s}(C_{p}(X))| italic_S | ⩽ italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ). Так как S𝑆Sitalic_S секвенциально плотно в Cp(X)subscript𝐶𝑝𝑋C_{p}(X)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ), то |C(X)||S|ω=ds(Cp(X))ω𝐶𝑋superscript𝑆𝜔subscript𝑑𝑠superscriptsubscript𝐶𝑝𝑋𝜔|C(X)|\leqslant|S|^{\omega}=d_{s}(C_{p}(X))^{\omega}| italic_C ( italic_X ) | ⩽ | italic_S | start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT. Так как X𝑋Xitalic_X Csuperscript𝐶C^{*}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT-вложено в βX𝛽𝑋\operatorname{\beta}Xitalic_β italic_X, то X𝑋Xitalic_X z𝑧zitalic_z-вложено в βX𝛽𝑋\operatorname{\beta}Xitalic_β italic_X. Из теоремы 1(2) и (3) вытекает nwcz(X)w(βX)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑤𝛽𝑋nw_{cz}(X)\leqslant w(\operatorname{\beta}X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_X ). Следовательно, nwcz(X)ωw(βX)ω𝑛subscript𝑤𝑐𝑧superscript𝑋𝜔𝑤superscript𝛽𝑋𝜔nw_{cz}(X)^{\omega}\leqslant w(\operatorname{\beta}X)^{\omega}italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT ⩽ italic_w ( italic_β italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT. Теоремы Комфорда–Хагера влечет, что w(βX)ω=|C(X)|ωnwcz(X)ωabsent𝑤superscript𝛽𝑋𝜔superscript𝐶𝑋𝜔𝑛subscript𝑤𝑐𝑧superscript𝑋𝜔\leqslant w(\operatorname{\beta}X)^{\omega}=|C(X)|^{\omega}\leqslant nw_{cz}(X% )^{\omega}⩽ italic_w ( italic_β italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT = | italic_C ( italic_X ) | start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT. Получаем nwcz(X)w(βX)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑤𝛽𝑋nw_{cz}(X)\leqslant w(\operatorname{\beta}X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_X ) и w(βX)ω=ds(Cp(X))ω=nwcz(X)ω𝑤superscript𝛽𝑋𝜔subscript𝑑𝑠superscriptsubscript𝐶𝑝𝑋𝜔𝑛subscript𝑤𝑐𝑧superscript𝑋𝜔w(\operatorname{\beta}X)^{\omega}=d_{s}(C_{p}(X))^{\omega}=nw_{cz}(X)^{\omega}italic_w ( italic_β italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT = italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT. ∎

Из теорем 1(5), 2 и 3 и теоремы Комфорда–Хагера (предложение 7) вытекают следующие утверждение.

Следствие 1.

Пусть X𝑋Xitalic_X линделефово пространство. Тогда hds(Cp(X))w(X)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝑤𝑋hd_{s}(C_{p}(X))\leqslant w(X)italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_w ( italic_X ) и

w(X)w(βX)w(βX)ω=w(X)ω.𝑤𝑋𝑤𝛽𝑋𝑤superscript𝛽𝑋𝜔𝑤superscript𝑋𝜔w(X)\leqslant w(\operatorname{\beta}X)\leqslant w(\operatorname{\beta}X)^{% \omega}=w(X)^{\omega}.italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT = italic_w ( italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT .

В [18] было доказано, что ds(Cp(X))w(X)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝑤𝑋d_{s}(C_{p}(X))\leqslant w(X)italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_w ( italic_X ) и |C(X)|=w(X)ω𝐶𝑋𝑤superscript𝑋𝜔|C(X)|=w(X)^{\omega}| italic_C ( italic_X ) | = italic_w ( italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT для линделефово пространства X𝑋Xitalic_X.

Из теорем 1(6), 2 и 3 следующие утверждение.

Следствие 2.

Пусть X𝑋Xitalic_X линделефово ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространство. Тогда hds(Cp(X))nw(X)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝑛𝑤𝑋hd_{s}(C_{p}(X))\leqslant nw(X)italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_X ) и

nw(X)w(βX)w(βX)ω=nw(X)ω.𝑛𝑤𝑋𝑤𝛽𝑋𝑤superscript𝛽𝑋𝜔𝑛𝑤superscript𝑋𝜔nw(X)\leqslant w(\operatorname{\beta}X)\leqslant w(\operatorname{\beta}X)^{% \omega}=nw(X)^{\omega}.italic_n italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_X ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT = italic_n italic_w ( italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT .

В [19] было доказано, что w(βX)|C(X)|nw(X)ω𝑤𝛽𝑋𝐶𝑋𝑛𝑤superscript𝑋𝜔w(\operatorname{\beta}X)\leqslant|C(X)|\leqslant nw(X)^{\omega}italic_w ( italic_β italic_X ) ⩽ | italic_C ( italic_X ) | ⩽ italic_n italic_w ( italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT для линделефово ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространства X𝑋Xitalic_X.

4 Вес выпуклых компактов и пространство вероятностных мер

Предложение 8.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт. Тогда w(K)=nw(Pmax(K))𝑤𝐾𝑛𝑤subscript𝑃𝐾w(K)=nw(P_{\max}(K))italic_w ( italic_K ) = italic_n italic_w ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ).

Доказательство.

Отображение pK:P(K)K:subscript𝑝𝐾𝑃𝐾𝐾p_{K}\colon P(K)\to Kitalic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT : italic_P ( italic_K ) → italic_K взятия барицентра меры непрерывно (предложение 4(4)). Из теоремы Шоке–Бишоп–де Леу (предложение 4(2)) вытекает, что pK(Pmax(K))=Ksubscript𝑝𝐾subscript𝑃𝐾𝐾p_{K}(P_{\max}(K))=Kitalic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ) = italic_K. Следовательно, w(K)=nw(K)nw(Pmax(K))𝑤𝐾𝑛𝑤𝐾𝑛𝑤subscript𝑃𝐾w(K)=nw(K)\leqslant nw(P_{\max}(K))italic_w ( italic_K ) = italic_n italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ). Ясно, nw(Pmax(K))w(P(K))=w(K)𝑛𝑤subscript𝑃𝐾𝑤𝑃𝐾𝑤𝐾nw(P_{\max}(K))\leqslant w(P(K))=w(K)italic_n italic_w ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ) ⩽ italic_w ( italic_P ( italic_K ) ) = italic_w ( italic_K ). ∎

Предложение 9.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт. Если pK(Pτ((K)))=Ksubscript𝑝𝐾subscript𝑃𝜏𝐾𝐾p_{K}(P_{\tau}({\mathcal{E}}(K)))=Kitalic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_E ( italic_K ) ) ) = italic_K, то w(K)=w((K))𝑤𝐾𝑤𝐾w(K)=w({\mathcal{E}}(K))italic_w ( italic_K ) = italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ).

Доказательство.

Отображение pK:P(K)K:subscript𝑝𝐾𝑃𝐾𝐾p_{K}\colon P(K)\to Kitalic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT : italic_P ( italic_K ) → italic_K взятия барицентра меры непрерывно (предложение 4(4)). Из теоремы Т.Банаха (предложение 2) вытекает, что w(Pτ((K)))=w((K))𝑤subscript𝑃𝜏𝐾𝑤𝐾w(P_{\tau}({\mathcal{E}}(K)))=w({\mathcal{E}}(K))italic_w ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_E ( italic_K ) ) ) = italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ). Следовательно, w(K)=nw(K)w(Pτ((K)))𝑤𝐾𝑛𝑤𝐾𝑤subscript𝑃𝜏𝐾w(K)=nw(K)\leqslant w(P_{\tau}({\mathcal{E}}(K)))italic_w ( italic_K ) = italic_n italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_w ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_E ( italic_K ) ) ). ∎

Отметим, Pτ((X))Pmax(K)subscript𝑃𝜏𝑋subscript𝑃𝐾P_{\tau}({\mathcal{E}}(X))\subset P_{\max}(K)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_E ( italic_X ) ) ⊂ italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) для выпуклого компакта K𝐾Kitalic_K.

Теорема 4.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт. Если Pmax(K)=Pτ((K))subscript𝑃𝐾subscript𝑃𝜏𝐾P_{\max}(K)=P_{\tau}({\mathcal{E}}(K))italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) = italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_E ( italic_K ) ), то w(K)=w((K))=nw((K))𝑤𝐾𝑤𝐾𝑛𝑤𝐾w(K)=w({\mathcal{E}}(K))=nw({\mathcal{E}}(K))italic_w ( italic_K ) = italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ) = italic_n italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ).

Доказательство.

Равенство w((K))=nw((K))𝑤𝐾𝑛𝑤𝐾w({\mathcal{E}}(K))=nw({\mathcal{E}}(K))italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ) = italic_n italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ) было доказано в [1, теорема 3.2]. Осталось применить предложения 9 и 4(5). ∎

Теорема 4 является усилением теоремы 1.2 из [2].

Предложение 10.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт. Если (K)BK𝐾𝐵𝐾{\mathcal{E}}(K)\subset B\subset Kcaligraphic_E ( italic_K ) ⊂ italic_B ⊂ italic_K и B𝐵Bitalic_B линделефово, то Pmax(K)Pτ(B)subscript𝑃𝐾subscript𝑃𝜏𝐵P_{\max}(K)\subset P_{\tau}(B)italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ⊂ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ).

Доказательство.

Пусть μPmax(K)𝜇subscript𝑃𝐾\mu\in P_{\max}(K)italic_μ ∈ italic_P start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ). Для доказательства μPτ(B)𝜇subscript𝑃𝜏𝐵\mu\in P_{\tau}(B)italic_μ ∈ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) нужно проверить, что если CKB𝐶𝐾𝐵C\subset K\setminus Bitalic_C ⊂ italic_K ∖ italic_B компактно, то μ(C)=0𝜇𝐶0\mu(C)=0italic_μ ( italic_C ) = 0. Пусть γ={UKC:U\gamma=\{U\subset K\setminus C:Uitalic_γ = { italic_U ⊂ italic_K ∖ italic_C : italic_U ко-нуль множество в K}K\}italic_K }. Тогда γ=KC𝛾𝐾𝐶\bigcup\gamma=K\setminus C⋃ italic_γ = italic_K ∖ italic_C. Так как B𝐵Bitalic_B линделефово, то существует (Un)nγsubscriptsubscript𝑈𝑛𝑛𝛾(U_{n})_{n}\subset\gamma( italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ⊂ italic_γ, такое что BU=nUn𝐵𝑈subscript𝑛subscript𝑈𝑛B\subset U=\bigcup_{n}U_{n}italic_B ⊂ italic_U = ⋃ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT. Тогда BUKC𝐵𝑈𝐾𝐶B\subset U\subset K\setminus Citalic_B ⊂ italic_U ⊂ italic_K ∖ italic_C и CG=KUKB𝐶𝐺𝐾𝑈𝐾𝐵C\subset G=K\setminus U\subset K\setminus Bitalic_C ⊂ italic_G = italic_K ∖ italic_U ⊂ italic_K ∖ italic_B. Множество G𝐺Gitalic_G является нуль множеством. Из теоремы Бишопа–де Леу (предложение 4) вытекает, что μ(G)=0𝜇𝐺0\mu(G)=0italic_μ ( italic_G ) = 0. Следовательно, μ(C)=0𝜇𝐶0\mu(C)=0italic_μ ( italic_C ) = 0. ∎

Из теоремы 4 и предложения 4 вытекает следующие утверждение.

Теорема 5 ([1, теорема 3.3]).

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт. Если (K)𝐾{\mathcal{E}}(K)caligraphic_E ( italic_K ) линделефово, то и w(K)=w((K))=nw((K))𝑤𝐾𝑤𝐾𝑛𝑤𝐾w(K)=w({\mathcal{E}}(K))=nw({\mathcal{E}}(K))italic_w ( italic_K ) = italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ) = italic_n italic_w ( caligraphic_E ( italic_K ) ).

Из предложений 8 и 10 вытекает следующие утверждение.

Теорема 6.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт. Если (K)BK𝐾𝐵𝐾{\mathcal{E}}(K)\subset B\subset Kcaligraphic_E ( italic_K ) ⊂ italic_B ⊂ italic_K и B𝐵Bitalic_B линделефово, то w(K)=nw(Pτ(B))𝑤𝐾𝑛𝑤subscript𝑃𝜏𝐵w(K)=nw(P_{\tau}(B))italic_w ( italic_K ) = italic_n italic_w ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ).

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство. Положим

zw(X)=min{w(K):X z-владывается в компакт K}.𝑧𝑤𝑋:𝑤𝐾𝑋 z-владывается в компакт 𝐾zw(X)=\min\{w(K):X\text{ $z$-владывается в компакт }K\}.italic_z italic_w ( italic_X ) = roman_min { italic_w ( italic_K ) : italic_X italic_z -владывается в компакт italic_K } .

Кардинал zw(X)𝑧𝑤𝑋zw(X)italic_z italic_w ( italic_X ) называется z𝑧zitalic_z-весом пространства X𝑋Xitalic_X. Тогда w(Pσ(X))zw(X)𝑤subscript𝑃𝜎𝑋𝑧𝑤𝑋w(P_{\sigma}(X))\leqslant zw(X)italic_w ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_σ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_z italic_w ( italic_X ) ([20, теорема 2.4]). Из предложения 1 (2) и (3) вытекает, что nwcz(X)zw(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑧𝑤𝑋nw_{cz}(X)\leqslant zw(X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_z italic_w ( italic_X ).

Предложение 11.

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство. Тогда nw(Pσ(X))nwcz(X)𝑛𝑤subscript𝑃𝜎𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋nw(P_{\sigma}(X))\leqslant nw_{cz}(X)italic_n italic_w ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_σ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ).

Доказательство.

Пусть 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N есть cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сеть пространства X𝑋Xitalic_X и |𝒩|nwcz(X)𝒩𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋|{\mathcal{N}}|\leqslant nw_{cz}(X)| caligraphic_N | ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Можно считать, что 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N состоит из замкнутых множеств и семейство 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N замкнуто относительно конечных пересечений, то есть 𝒩𝒩\bigcup\mathcal{L}\in{\mathcal{N}}⋃ caligraphic_L ∈ caligraphic_N для конечного 𝒩𝒩\mathcal{L}\subset{\mathcal{N}}caligraphic_L ⊂ caligraphic_N. Положим ={W(F,ε):F𝒩,ε(0,1)}conditional-set𝑊𝐹𝜀formulae-sequence𝐹𝒩𝜀01{\mathcal{R}}=\{W(F,\varepsilon):F\in{\mathcal{N}},\ \varepsilon\in(0,1)\cap% \mathbb{Q}\}caligraphic_R = { italic_W ( italic_F , italic_ε ) : italic_F ∈ caligraphic_N , italic_ε ∈ ( 0 , 1 ) ∩ blackboard_Q }, где

W(F,ε)={μPσ(X):μ(F)>ε}.𝑊𝐹𝜀conditional-set𝜇subscript𝑃𝜎𝑋𝜇𝐹𝜀W(F,\varepsilon)=\{\mu\in P_{\sigma}(X):\mu(F)>\varepsilon\}.italic_W ( italic_F , italic_ε ) = { italic_μ ∈ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_σ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) : italic_μ ( italic_F ) > italic_ε } .

Предбазу топологии Pσ(X)subscript𝑃𝜎𝑋P_{\sigma}(X)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_σ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) образуют множества вида W(U,ε)𝑊𝑈𝜀W(U,\varepsilon)italic_W ( italic_U , italic_ε ) для ко-нуль множества UX𝑈𝑋U\subset Xitalic_U ⊂ italic_X и ε>0𝜀0\varepsilon>0italic_ε > 0 [21, 4.3]. Покажем, что {\mathcal{R}}caligraphic_R есть сеть пространства Pσ(X)subscript𝑃𝜎𝑋P_{\sigma}(X)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_σ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Пусть μW(F,ε)𝜇𝑊𝐹𝜀\mu\in W(F,\varepsilon)italic_μ ∈ italic_W ( italic_F , italic_ε ). Пусть c(ε,μ(U))𝑐𝜀𝜇𝑈c\in\mathbb{Q}\cap(\varepsilon,\mu(U))italic_c ∈ blackboard_Q ∩ ( italic_ε , italic_μ ( italic_U ) ). Так как 𝒩𝒩{\mathcal{N}}caligraphic_N cz𝑐𝑧czitalic_c italic_z-сеть X𝑋Xitalic_X, то существует последовательность (Fn)n𝒩subscriptsubscript𝐹𝑛𝑛𝒩(F_{n})_{n}\subset{\mathcal{N}}( italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ⊂ caligraphic_N, такая что nFn=Usubscript𝑛subscript𝐹𝑛𝑈\bigcup_{n}F_{n}=U⋃ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_U. Положим Pn=inFisubscript𝑃𝑛subscript𝑖𝑛subscript𝐹𝑖P_{n}=\bigcup_{i\leqslant n}F_{i}italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = ⋃ start_POSTSUBSCRIPT italic_i ⩽ italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT. Тогда μ(U)=limnμ(Pn)𝜇𝑈subscript𝑛𝜇subscript𝑃𝑛\mu(U)=\lim_{n\to\infty}\mu(P_{n})italic_μ ( italic_U ) = roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_n → ∞ end_POSTSUBSCRIPT italic_μ ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) и, следовательно, μ(Pm)>c𝜇subscript𝑃𝑚𝑐\mu(P_{m})>citalic_μ ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ) > italic_c для некоторого m𝑚mitalic_m. Получаем, μW(Pm,c)W(U,ε)𝜇𝑊subscript𝑃𝑚𝑐𝑊𝑈𝜀\mu\in W(P_{m},c)\subset W(U,\varepsilon)italic_μ ∈ italic_W ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT , italic_c ) ⊂ italic_W ( italic_U , italic_ε ) и W(Pm,c)𝑊subscript𝑃𝑚𝑐W(P_{m},c)\in{\mathcal{R}}italic_W ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT , italic_c ) ∈ caligraphic_R. ∎

Из теоремы 12(7) и предложения 11 вытекает следующие утверждение.

Следствие 3.

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство. Если X𝑋Xitalic_X со счетной сетью, то Pσ(X)subscript𝑃𝜎𝑋P_{\sigma}(X)italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_σ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) со счетной сетью.

Из теоремы 6 и предложения 11 вытекает следующие утверждение.

Следствие 4.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт. Если (K)BK𝐾𝐵𝐾{\mathcal{E}}(K)\subset B\subset Kcaligraphic_E ( italic_K ) ⊂ italic_B ⊂ italic_K и B𝐵Bitalic_B линделефово, то w(K)nwcz(B)𝑤𝐾𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝐵w(K)\leqslant nw_{cz}(B)italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ).

В следующем разделе это следствие будет значительно усилено (теорема 10).

5 Вес выпуклых компактов и пространство аффинных функций

Пространство X𝑋Xitalic_X называется k𝑘kitalic_k-пространством если для FX𝐹𝑋F\subset Xitalic_F ⊂ italic_X, F𝐹Fitalic_F замкнуто в X𝑋Xitalic_X если и только если FK𝐹𝐾F\cap Kitalic_F ∩ italic_K замкнуто в X𝑋Xitalic_X для каждого компакта KX𝐾𝑋K\subset Xitalic_K ⊂ italic_X. Любое метризуемое пространство является k𝑘kitalic_k-пространством. Пространство X𝑋Xitalic_X называется ksubscript𝑘k_{\mathbb{R}}italic_k start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R end_POSTSUBSCRIPT-пространством если для f:X:𝑓𝑋f\colon X\to\mathbb{R}italic_f : italic_X → blackboard_R, функция f𝑓fitalic_f непрерывна если и только если для каждого компакта KX𝐾𝑋K\subset Xitalic_K ⊂ italic_X ограничение f|Kevaluated-at𝑓𝐾\left.f\right|_{K}italic_f | start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT функции f𝑓fitalic_f на K𝐾Kitalic_K непрерывно. Любое k𝑘kitalic_k-пространство является ksubscript𝑘k_{\mathbb{R}}italic_k start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R end_POSTSUBSCRIPT-пространством.

Непосредственно проверяется следующие утверждение.

Лемма 2.

Пусть X𝑋Xitalic_X ksubscript𝑘k_{\mathbb{R}}italic_k start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R end_POSTSUBSCRIPT-пространство. Отображение пространств f:XY:𝑓𝑋𝑌f\colon X\to Yitalic_f : italic_X → italic_Y непрерывно если и только если для каждого компакта KX𝐾𝑋K\subset Xitalic_K ⊂ italic_X ограничение f|Kevaluated-at𝑓𝐾\left.f\right|_{K}italic_f | start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT отображения f𝑓fitalic_f на K𝐾Kitalic_K непрерывно.

Лемма 3.

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство и SCp(X)𝑆subscript𝐶𝑝𝑋S\subset C_{p}(X)italic_S ⊂ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) разделяет точки X𝑋Xitalic_X. Тогда iw(X)|S|𝑖𝑤𝑋𝑆iw(X)\leqslant|S|italic_i italic_w ( italic_X ) ⩽ | italic_S |. Если X𝑋Xitalic_X компактно, то w(X)|S|𝑤𝑋𝑆w(X)\leqslant|S|italic_w ( italic_X ) ⩽ | italic_S |. Если QS𝑄𝑆Q\subset Sitalic_Q ⊂ italic_S плотно в S𝑆Sitalic_S, то Q𝑄Qitalic_Q разделяет точки X𝑋Xitalic_X.

Доказательство.

Так как S𝑆Sitalic_S разделяет точки X𝑋Xitalic_X, то X𝑋Xitalic_X непрерывно и иньективно отображается в Ssuperscript𝑆\mathbb{R}^{S}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_S end_POSTSUPERSCRIPT [5, Предложение 0.5.4]. Если X𝑋Xitalic_X компактно, то w(X)=iw(X)𝑤𝑋𝑖𝑤𝑋w(X)=iw(X)italic_w ( italic_X ) = italic_i italic_w ( italic_X ) (предложение 1). Покажем, что Q𝑄Qitalic_Q разделяет точки X𝑋Xitalic_X. Пусть x,yX𝑥𝑦𝑋x,y\in Xitalic_x , italic_y ∈ italic_X и xy𝑥𝑦x\neq yitalic_x ≠ italic_y. Тогда f(x)f(y)𝑓𝑥𝑓𝑦f(x)\neq f(y)italic_f ( italic_x ) ≠ italic_f ( italic_y ) для некоторого fS𝑓𝑆f\in Sitalic_f ∈ italic_S. Пусть ε=|f(x)f(y)|2𝜀𝑓𝑥𝑓𝑦2\varepsilon=\frac{|f(x)-f(y)|}{2}italic_ε = divide start_ARG | italic_f ( italic_x ) - italic_f ( italic_y ) | end_ARG start_ARG 2 end_ARG. Множество U={gCp(X):|f(x)g(x)|<εU=\{g\in C_{p}(X):|f(x)-g(x)|<\varepsilonitalic_U = { italic_g ∈ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) : | italic_f ( italic_x ) - italic_g ( italic_x ) | < italic_ε и |f(y)g(y)|<ε}|f(y)-g(y)|<\varepsilon\}| italic_f ( italic_y ) - italic_g ( italic_y ) | < italic_ε } является открытой окрестностью функции f𝑓fitalic_f в Cp(X)subscript𝐶𝑝𝑋C_{p}(X)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ). Пусть gUQ𝑔𝑈𝑄g\in U\cap Qitalic_g ∈ italic_U ∩ italic_Q. Тогда g(x)g(y)𝑔𝑥𝑔𝑦g(x)\neq g(y)italic_g ( italic_x ) ≠ italic_g ( italic_y ). ∎

Предложение 12.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт, BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K граница K𝐾Kitalic_K, A1=(𝒜1(K),τp(B))subscript𝐴1subscript𝒜1𝐾subscript𝜏𝑝𝐵A_{1}=({\mathcal{A}}_{1}(K),\tau_{p}(B))italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ), A1=(𝒜1(K),τp(K))superscriptsubscript𝐴1subscript𝒜1𝐾subscript𝜏𝑝𝐾A_{1}^{\prime}=({\mathcal{A}}_{1}(K),\tau_{p}(K))italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = ( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ) и τ𝜏\tauitalic_τ кардинал. Следующие условия эквивалентны:

  1. (1)

    w(K)τ𝑤𝐾𝜏w(K)\leqslant\tauitalic_w ( italic_K ) ⩽ italic_τ;

  2. (2)

    d(A1)τ𝑑superscriptsubscript𝐴1𝜏d(A_{1}^{\prime})\leqslant\tauitalic_d ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ⩽ italic_τ;

  3. (3)

    ds(A1)τsubscript𝑑𝑠subscript𝐴1𝜏d_{s}(A_{1})\leqslant\tauitalic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ⩽ italic_τ;

  4. (4)

    A1subscript𝐴1A_{1}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT является непрерывным образом метризуемого пространства X𝑋Xitalic_X, для которого d(X)τ𝑑𝑋𝜏d(X)\leqslant\tauitalic_d ( italic_X ) ⩽ italic_τ;

  5. (5)

    A1subscript𝐴1A_{1}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT является непрерывным образом ksubscript𝑘k_{\mathbb{R}}italic_k start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R end_POSTSUBSCRIPT-пространства X𝑋Xitalic_X, для которого d(X)τ𝑑𝑋𝜏d(X)\leqslant\tauitalic_d ( italic_X ) ⩽ italic_τ.

Доказательство.

(1)(2)12(1)\Rightarrow(2)( 1 ) ⇒ ( 2 ) Пространство A1superscriptsubscript𝐴1A_{1}^{\prime}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT является подпространством пространства Cp(K)subscript𝐶𝑝𝐾C_{p}(K)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ). Тогда nw(Cp(K))=nw(K)=w(K)τ𝑛𝑤subscript𝐶𝑝𝐾𝑛𝑤𝐾𝑤𝐾𝜏nw(C_{p}(K))=nw(K)=w(K)\leqslant\tauitalic_n italic_w ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) ) = italic_n italic_w ( italic_K ) = italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_τ (Предложение 1). Следовательно, d(A1)nw(A1)τ𝑑superscriptsubscript𝐴1𝑛𝑤superscriptsubscript𝐴1𝜏d(A_{1}^{\prime})\leqslant nw(A_{1}^{\prime})\leqslant\tauitalic_d ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ⩽ italic_τ.

(2)(1)21(2)\Rightarrow(1)( 2 ) ⇒ ( 1 ) Пусть SA1=S¯𝑆superscriptsubscript𝐴1¯𝑆S\subset A_{1}^{\prime}=\overline{S}italic_S ⊂ italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = over¯ start_ARG italic_S end_ARG и |S|τ𝑆𝜏|S|\leqslant\tau| italic_S | ⩽ italic_τ. Так как 𝒜(K)𝒜𝐾{\mathcal{A}}(K)caligraphic_A ( italic_K ) разделяет точки K𝐾Kitalic_K, то 𝒜1(K)subscript𝒜1𝐾{\mathcal{A}}_{1}(K)caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) тоже разделяет точки K𝐾Kitalic_K. Из леммы 3 вытекает w(K)|S|τ𝑤𝐾𝑆𝜏w(K)\leqslant|S|\leqslant\tauitalic_w ( italic_K ) ⩽ | italic_S | ⩽ italic_τ.

(1)(4)14(1)\Rightarrow(4)( 1 ) ⇒ ( 4 ) Из (1) вытекает, что d((𝒜(K),))=w((𝒜(K),))τ𝑑𝒜𝐾subscriptdelimited-∥∥𝑤𝒜𝐾subscriptdelimited-∥∥𝜏d(({\mathcal{A}}(K),\lVert\cdot\rVert_{\infty}))=w(({\mathcal{A}}(K),\lVert% \cdot\rVert_{\infty}))\leqslant\tauitalic_d ( ( caligraphic_A ( italic_K ) , ∥ ⋅ ∥ start_POSTSUBSCRIPT ∞ end_POSTSUBSCRIPT ) ) = italic_w ( ( caligraphic_A ( italic_K ) , ∥ ⋅ ∥ start_POSTSUBSCRIPT ∞ end_POSTSUBSCRIPT ) ) ⩽ italic_τ. Следовательно, d(X)τ𝑑𝑋𝜏d(X)\leqslant\tauitalic_d ( italic_X ) ⩽ italic_τ, где X=(𝒜1(K),)𝑋subscript𝒜1𝐾subscriptdelimited-∥∥X=({\mathcal{A}}_{1}(K),\lVert\cdot\rVert_{\infty})italic_X = ( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , ∥ ⋅ ∥ start_POSTSUBSCRIPT ∞ end_POSTSUBSCRIPT ). Пространство X𝑋Xitalic_X метризуемо и непрерывно отображается на A1subscript𝐴1A_{1}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT.

(4)(3)43(4)\Rightarrow(3)( 4 ) ⇒ ( 3 ) Пусть f:XA1:𝑓𝑋subscript𝐴1f\colon X\to A_{1}italic_f : italic_X → italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT непрерывное сюрьективное отображение. Пусть SX=S¯𝑆𝑋¯𝑆S\subset X=\overline{S}italic_S ⊂ italic_X = over¯ start_ARG italic_S end_ARG и |S|τ𝑆𝜏|S|\leqslant\tau| italic_S | ⩽ italic_τ. Тогда S𝑆Sitalic_S секвенциально плотно в X𝑋Xitalic_X и, следовательно, f(S)𝑓𝑆f(S)italic_f ( italic_S ) секвенциально плотно в A1subscript𝐴1A_{1}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT. Кроме того, |f(S)||S|τ𝑓𝑆𝑆𝜏|f(S)|\leqslant|S|\leqslant\tau| italic_f ( italic_S ) | ⩽ | italic_S | ⩽ italic_τ.

(3)(2)32(3)\Rightarrow(2)( 3 ) ⇒ ( 2 ) Пусть S𝒜(K)𝑆𝒜𝐾S\subset{\mathcal{A}}(K)italic_S ⊂ caligraphic_A ( italic_K ) секвенциально плотно в A1subscript𝐴1A_{1}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT и |S|τ𝑆𝜏|S|\leqslant\tau| italic_S | ⩽ italic_τ. Из теоремы Рейнуотер–Симонс (предложение 3(1)) вытекает, что S𝑆Sitalic_S секвенциально плотно в A1superscriptsubscript𝐴1A_{1}^{\prime}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT.

(4)(5)45(4)\Rightarrow(5)( 4 ) ⇒ ( 5 ) Метризуемое пространство является ksubscript𝑘k_{\mathbb{R}}italic_k start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R end_POSTSUBSCRIPT-пространством.

(5)(2)52(5)\Rightarrow(2)( 5 ) ⇒ ( 2 ) Пусть f:XA1:𝑓𝑋subscript𝐴1f\colon X\to A_{1}italic_f : italic_X → italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT непрерывное сюрьюктивное отображение. Пусть CX𝐶𝑋C\subset Xitalic_C ⊂ italic_X компактно. Тогда f(C)𝑓𝐶f(C)italic_f ( italic_C ) компактно. Из теоремы Пфицнера (предложение 3(2)) вытекает, что f(C)𝑓𝐶f(C)italic_f ( italic_C ) компактно в топологии A1superscriptsubscript𝐴1A_{1}^{\prime}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT и имеет ту же топологию, что f(C)𝑓𝐶f(C)italic_f ( italic_C ) в топологии A1subscript𝐴1A_{1}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT. Следовательно, f|C:CA1:evaluated-at𝑓𝐶𝐶superscriptsubscript𝐴1\left.f\right|_{C}\colon C\to A_{1}^{\prime}italic_f | start_POSTSUBSCRIPT italic_C end_POSTSUBSCRIPT : italic_C → italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT непрерывно. Из леммы 2 вытекает, что f:XA1:𝑓𝑋superscriptsubscript𝐴1f\colon X\to A_{1}^{\prime}italic_f : italic_X → italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT непрерывно. Тогда d(A1)d(X)τ𝑑superscriptsubscript𝐴1𝑑𝑋𝜏d(A_{1}^{\prime})\leqslant d(X)\leqslant\tauitalic_d ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ⩽ italic_d ( italic_X ) ⩽ italic_τ. ∎

Отметим, что в пункте (3) нельзя заменить ds(A1)τsubscript𝑑𝑠subscript𝐴1𝜏d_{s}(A_{1})\leqslant\tauitalic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ⩽ italic_τ на d(A1)τ𝑑subscript𝐴1𝜏d(A_{1})\leqslant\tauitalic_d ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ⩽ italic_τ. Существует выпуклый неметризуемый компакт K𝐾Kitalic_K, для которого (𝒜(K),τp((K)))𝒜𝐾subscript𝜏𝑝𝐾({\mathcal{A}}(K),\tau_{p}({\mathcal{E}}(K)))( caligraphic_A ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_E ( italic_K ) ) ) сепарабельно [7, Example 4.6].

Из предложения 12 вытекает следующие утверждение.

Теорема 7.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K граница K𝐾Kitalic_K. Тогда w(K)=ds((𝒜1(K),τp(B)))𝑤𝐾subscript𝑑𝑠subscript𝒜1𝐾subscript𝜏𝑝𝐵w(K)=d_{s}(({\mathcal{A}}_{1}(K),\tau_{p}(B)))italic_w ( italic_K ) = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( ( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) ).

Теорема 8.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K граница K𝐾Kitalic_K. Тогда w(K)hds(Cp(B))𝑤𝐾subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝐵w(K)\leqslant hd_{s}(C_{p}(B))italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ).

Доказательство.

Пространство A1=(𝒜1(K),τp(B))subscript𝐴1subscript𝒜1𝐾subscript𝜏𝑝𝐵A_{1}=({\mathcal{A}}_{1}(K),\tau_{p}(B))italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) является подпространством пространства Cp(B)subscript𝐶𝑝𝐵C_{p}(B)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ). Тогда из теоремы 7 вытекает w(K)=ds(A1)hds(Cp(B))𝑤𝐾subscript𝑑𝑠subscript𝐴1subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝐵w(K)=d_{s}(A_{1})\leqslant hd_{s}(C_{p}(B))italic_w ( italic_K ) = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ⩽ italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ). ∎

Теорема 9.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K граница K𝐾Kitalic_K. Если Cp(B)subscript𝐶𝑝𝐵C_{p}(B)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) пространство Фреше–Урысона, то w(K)hl(X)𝑤𝐾superscript𝑙𝑋w(K)\leqslant hl^{*}(X)italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_h italic_l start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X ).

Доказательство.

Так как hd(Cp(X))=hl(X)𝑑subscript𝐶𝑝𝑋superscript𝑙𝑋hd(C_{p}(X))=hl^{*}(X)italic_h italic_d ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) = italic_h italic_l start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X ) (предложение 1), то из предложения 5 вытекает hds(Cp(X))hl(X)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋superscript𝑙𝑋hd_{s}(C_{p}(X))\leqslant hl^{*}(X)italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_h italic_l start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X ). Из теоремы 8 вытекает w(K)hl(X)𝑤𝐾superscript𝑙𝑋w(K)\leqslant hl^{*}(X)italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_h italic_l start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X ). ∎

Теорема 10.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K граница K𝐾Kitalic_K. Тогда w(K)nwcz(B)𝑤𝐾𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝐵w(K)\leqslant nw_{cz}(B)italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ).

Доказательство.

Так как hds(Cp(B))nwcz(B)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝐵𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝐵hd_{s}(C_{p}(B))\leqslant nw_{cz}(B)italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) (теорема 2), то из теоремы 8 вытекает, что w(K)nwcz(B)𝑤𝐾𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝐵w(K)\leqslant nw_{cz}(B)italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ). ∎

Из теорем 1(7) и 10 вытекает следующие утверждение.

Теорема 11.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K граница K𝐾Kitalic_K. Если B𝐵Bitalic_B со счетной сетью, то K𝐾Kitalic_K метризуемо.

Из теорем 1(6) и 10 вытекает следующие утверждение.

Теорема 12.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K граница K𝐾Kitalic_K. Если B𝐵Bitalic_B линделефово ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространство, то w(K)nw(B)𝑤𝐾𝑛𝑤𝐵w(K)\leqslant nw(B)italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_B ).

Из теорем 1(5) и 10 вытекает следующие утверждение.

Теорема 13 (И.Спурны [2, Corollary 1.4]).

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K граница K𝐾Kitalic_K. Если B𝐵Bitalic_B линделефово, то w(K)w(B)𝑤𝐾𝑤𝐵w(K)\leqslant w(B)italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_w ( italic_B ).

Теорема 14.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт, BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K и выпуклая оболочка B𝐵Bitalic_B плотна в K𝐾Kitalic_K. Тогда w(K)w(βB)𝑤𝐾𝑤𝛽𝐵w(K)\leqslant w(\operatorname{\beta}B)italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_B ).

Доказательство.

Пусть C=B¯𝐶¯𝐵C=\overline{B}italic_C = over¯ start_ARG italic_B end_ARG. Тогда w(C)w(βB)𝑤𝐶𝑤𝛽𝐵w(C)\leqslant w(\operatorname{\beta}B)italic_w ( italic_C ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_B ) и выпуклая оболочка C𝐶Citalic_C плотна в K𝐾Kitalic_K. Из теоремы Мильмана (предложение 4) вытекает (K)C𝐾𝐶{\mathcal{E}}(K)\subset Ccaligraphic_E ( italic_K ) ⊂ italic_C. Следовательно, C𝐶Citalic_C граница K𝐾Kitalic_K. Из теоремы Спурны (теорема 13) вытекает, что w(K)w(C)w(βB)𝑤𝐾𝑤𝐶𝑤𝛽𝐵w(K)\leqslant w(C)\leqslant w(\operatorname{\beta}B)italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_w ( italic_C ) ⩽ italic_w ( italic_β italic_B ). ∎

Из теоремы 14, теоремы Комфорда–Хагера (предложение 7), теоремы 3 и следствий 1 и 2 вытекает следующие утверждение.

Теорема 15.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт, BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K и выпуклая оболочка B𝐵Bitalic_B плотна в K𝐾Kitalic_K. Тогда

  1. (1)

    w(B)w(K)w(B)wl(B)𝑤𝐵𝑤𝐾𝑤superscript𝐵𝑤𝑙𝐵w(B)\leqslant w(K)\leqslant w(B)^{wl(B)}italic_w ( italic_B ) ⩽ italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_w ( italic_B ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_w italic_l ( italic_B ) end_POSTSUPERSCRIPT;

  2. (2)

    nwcz(B)w(K)nwcz(B)ω𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝐵𝑤𝐾𝑛subscript𝑤𝑐𝑧superscript𝐵𝜔nw_{cz}(B)\leqslant w(K)\leqslant nw_{cz}(B)^{\omega}italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ⩽ italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT;

  3. (3)

    w(B)w(K)w(B)ω𝑤𝐵𝑤𝐾𝑤superscript𝐵𝜔w(B)\leqslant w(K)\leqslant w(B)^{\omega}italic_w ( italic_B ) ⩽ italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_w ( italic_B ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT если B𝐵Bitalic_B линделефово;

  4. (4)

    nw(B)w(K)nw(B)ω𝑛𝑤𝐵𝑤𝐾𝑛𝑤superscript𝐵𝜔nw(B)\leqslant w(K)\leqslant nw(B)^{\omega}italic_n italic_w ( italic_B ) ⩽ italic_w ( italic_K ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_B ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT если B𝐵Bitalic_B линделефово ΣΣ\Sigmaroman_Σ-пространство.

6 Примеры и вопросы

Обозначим 𝔠=2ω𝔠superscript2𝜔{\mathfrak{c}}=2^{\omega}fraktur_c = 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT — мощность континуума.

Пример 1.

Пусть D𝔠subscript𝐷𝔠D_{{\mathfrak{c}}}italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT дискретное множество мощности континуума. Положим

D𝔠,ω={M¯βD𝔠:MD𝔠,|M|ω}βD𝔠.subscript𝐷𝔠𝜔conditional-setsuperscript¯𝑀𝛽subscript𝐷𝔠formulae-sequence𝑀subscript𝐷𝔠𝑀𝜔𝛽subscript𝐷𝔠D_{{\mathfrak{c}},\omega}=\bigcup\{\overline{M}^{\,\operatorname{\beta}D_{{% \mathfrak{c}}}}:M\subset D_{{\mathfrak{c}}},\ |M|\leqslant\omega\}\subset% \operatorname{\beta}D_{{\mathfrak{c}}}.italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT = ⋃ { over¯ start_ARG italic_M end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_β italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT : italic_M ⊂ italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT , | italic_M | ⩽ italic_ω } ⊂ italic_β italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT .

Пространство D𝔠,ωsubscript𝐷𝔠𝜔D_{{\mathfrak{c}},\omega}italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT локально компактно, счетнокомпактно, D𝔠,ωsubscript𝐷𝔠𝜔D_{{\mathfrak{c}},\omega}italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT плотно в βD𝔠𝛽subscript𝐷𝔠\operatorname{\beta}D_{{\mathfrak{c}}}italic_β italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT и D𝔠D𝔠,ωβD𝔠,ω=βD𝔠subscript𝐷𝔠subscript𝐷𝔠𝜔𝛽subscript𝐷𝔠𝜔𝛽subscript𝐷𝔠D_{{\mathfrak{c}}}\subset D_{{\mathfrak{c}},\omega}\subset\operatorname{\beta}% D_{{\mathfrak{c}},\omega}=\operatorname{\beta}D_{{\mathfrak{c}}}italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT ⊂ italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT ⊂ italic_β italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT = italic_β italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT. Локально компактное пространство D𝔠,ωsubscript𝐷𝔠𝜔D_{{\mathfrak{c}},\omega}italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT является объединением 𝔠𝔠{\mathfrak{c}}fraktur_c компактов веса 𝔠𝔠{\mathfrak{c}}fraktur_c. Следовательно, w(D𝔠,ω)=𝔠𝑤subscript𝐷𝔠𝜔𝔠w(D_{{\mathfrak{c}},\omega})={\mathfrak{c}}italic_w ( italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT ) = fraktur_c.

Положим K𝔠=P(βD𝔠)subscript𝐾𝔠𝑃𝛽subscript𝐷𝔠K_{{\mathfrak{c}}}=P(\operatorname{\beta}D_{{\mathfrak{c}}})italic_K start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT = italic_P ( italic_β italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT ). Тогда w(K𝔠)=w(βD𝔠)=2𝔠𝑤subscript𝐾𝔠𝑤𝛽subscript𝐷𝔠superscript2𝔠w(K_{{\mathfrak{c}}})=w(\operatorname{\beta}D_{{\mathfrak{c}}})=2^{\mathfrak{c}}italic_w ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_w ( italic_β italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT ) = 2 start_POSTSUPERSCRIPT fraktur_c end_POSTSUPERSCRIPT и (K𝔠)=βD𝔠subscript𝐾𝔠𝛽subscript𝐷𝔠{\mathcal{E}}(K_{{\mathfrak{c}}})=\operatorname{\beta}D_{{\mathfrak{c}}}caligraphic_E ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_β italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT. Так как D𝔠,ωsubscript𝐷𝔠𝜔D_{{\mathfrak{c}},\omega}italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT счетнокомпактно и плотно в (K𝔠)subscript𝐾𝔠{\mathcal{E}}(K_{{\mathfrak{c}}})caligraphic_E ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT ), то D𝔠,ωsubscript𝐷𝔠𝜔D_{{\mathfrak{c}},\omega}italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT является границей K𝔠subscript𝐾𝔠K_{{\mathfrak{c}}}italic_K start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT. Получаем w(K𝔠)=2𝔠>𝔠=w(D𝔠,ω)𝑤subscript𝐾𝔠superscript2𝔠𝔠𝑤subscript𝐷𝔠𝜔w(K_{{\mathfrak{c}}})=2^{\mathfrak{c}}>{\mathfrak{c}}=w(D_{{\mathfrak{c}},% \omega})italic_w ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c end_POSTSUBSCRIPT ) = 2 start_POSTSUPERSCRIPT fraktur_c end_POSTSUPERSCRIPT > fraktur_c = italic_w ( italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT ). Следовательно, вес выпуклого компакта и вес границы не обязательно совпадают. Из теоремы 10 вытекает, что nwcz(D𝔠,ω)=2𝔠>𝔠=nw(D𝔠,ω)=w(D𝔠,ω)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧subscript𝐷𝔠𝜔superscript2𝔠𝔠𝑛𝑤subscript𝐷𝔠𝜔𝑤subscript𝐷𝔠𝜔nw_{cz}(D_{{\mathfrak{c}},\omega})=2^{\mathfrak{c}}>{\mathfrak{c}}=nw(D_{{% \mathfrak{c}},\omega})=w(D_{{\mathfrak{c}},\omega})italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT ) = 2 start_POSTSUPERSCRIPT fraktur_c end_POSTSUPERSCRIPT > fraktur_c = italic_n italic_w ( italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_w ( italic_D start_POSTSUBSCRIPT fraktur_c , italic_ω end_POSTSUBSCRIPT ).

Проблема 3.

Пусть X𝑋Xitalic_X линделефово пространство. Какие из перечисленных ниже утверждений верны?

  1. (1)

    X𝑋Xitalic_X является непрерывным образом линделефового пространства Y𝑌Yitalic_Y, для которого w(Y)nw(X)𝑤𝑌𝑛𝑤𝑋w(Y)\leqslant nw(X)italic_w ( italic_Y ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_X );

  2. (2)

    nwcz(X)=nw(X)𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝑛𝑤𝑋nw_{cz}(X)=nw(X)italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) = italic_n italic_w ( italic_X );

  3. (3)

    hds(Cp(X))nw(X)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝑛𝑤𝑋hd_{s}(C_{p}(X))\leqslant nw(X)italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_X );

  4. (4)

    ds(Cp(X))nw(X)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝑛𝑤𝑋d_{s}(C_{p}(X))\leqslant nw(X)italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_X );

  5. (5)

    w(X)nw(X)ω𝑤𝑋𝑛𝑤superscript𝑋𝜔w(X)\leqslant nw(X)^{\omega}italic_w ( italic_X ) ⩽ italic_n italic_w ( italic_X ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT;

  6. (6)

    w(X)|X|ω𝑤𝑋superscript𝑋𝜔w(X)\leqslant|X|^{\omega}italic_w ( italic_X ) ⩽ | italic_X | start_POSTSUPERSCRIPT italic_ω end_POSTSUPERSCRIPT;

  7. (7)

    w(X)𝔠𝑤𝑋𝔠w(X)\leqslant{\mathfrak{c}}italic_w ( italic_X ) ⩽ fraktur_c если X𝑋Xitalic_X субметризуемое пространство.

Отметим, (1)(2)(3)(4)(5)(6)(7)1234567(1)\Rightarrow(2)\Rightarrow(3)\Rightarrow(4)\Rightarrow(5)\Rightarrow(6)% \Rightarrow(7)( 1 ) ⇒ ( 2 ) ⇒ ( 3 ) ⇒ ( 4 ) ⇒ ( 5 ) ⇒ ( 6 ) ⇒ ( 7 ) (см. разделы 3). Если ответ на пункты (1), (2) или (3) в проблеме 3 положителен, то ответ на проблему 2 И.Спурны положителен (см. раздел 5).

Пример 2.

Существует неметризуемый выпуклый компакт K𝐾Kitalic_K и (K)BK𝐾𝐵𝐾{\mathcal{E}}(K)\subset B\subset Kcaligraphic_E ( italic_K ) ⊂ italic_B ⊂ italic_K, так что B𝐵Bitalic_B линделефово и (𝒜1(K),τp(B))subscript𝒜1𝐾subscript𝜏𝑝𝐵({\mathcal{A}}_{1}(K),\tau_{p}(B))( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) ) сепарабельно [7, Example 4.5]. Тогда B𝐵Bitalic_B линделефова субметризуемая граница неметризуемого выпуклого компакта K𝐾Kitalic_K.

Проблема 4.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K линделефова субметризуемая граница. Верно ли, что w(K)𝔠𝑤𝐾𝔠w(K)\leqslant{\mathfrak{c}}italic_w ( italic_K ) ⩽ fraktur_c? Что, если дополнительно предположить, (K)B𝐾𝐵{\mathcal{E}}(K)\subset Bcaligraphic_E ( italic_K ) ⊂ italic_B?

Если ответ на проблему 3(6) положителен, то ответ на проблему 5 тоже положителен.

Проблема 5.

Пусть X𝑋Xitalic_X пространство. Какие из перечисленных ниже утверждений верны?

  1. (1)

    hds(Cp(X))=nwcz(X)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋hd_{s}(C_{p}(X))=nw_{cz}(X)italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) = italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X );

  2. (2)

    [22, Question 4.2] если hds(Cp(X))ωsubscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝜔hd_{s}(C_{p}(X))\leqslant\omegaitalic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_ω, то X𝑋Xitalic_X со счетной сетью;

  3. (3)

    [22, Question 4.1] если hd(Cp(X))ω𝑑subscript𝐶𝑝𝑋𝜔hd(C_{p}(X))\leqslant\omegaitalic_h italic_d ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_ω, то hds(Cp(X))ωsubscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝜔hd_{s}(C_{p}(X))\leqslant\omegaitalic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_ω;

  4. (4)

    если Cp(X)subscript𝐶𝑝𝑋C_{p}(X)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) пространство Фреше–Урысона, то nw(X)=hl(X)𝑛𝑤𝑋superscript𝑙𝑋nw(X)=hl^{*}(X)italic_n italic_w ( italic_X ) = italic_h italic_l start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X );

  5. (5)

    если Cp(X)subscript𝐶𝑝𝑋C_{p}(X)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) пространство Фреше–Урысона и Xnsuperscript𝑋𝑛X^{n}italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT наследственно линделефово для всех натуральных n𝑛nitalic_n, то X𝑋Xitalic_X со счетной сетью.

Напомним, hds(Cp(X))nwcz(X)subscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋hd_{s}(C_{p}(X))\leqslant nw_{cz}(X)italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) (теорема 2) и nwcz(X)ω𝑛subscript𝑤𝑐𝑧𝑋𝜔nw_{cz}(X)\leqslant\omegaitalic_n italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_c italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ⩽ italic_ω если и только если X𝑋Xitalic_X со счетной сетью (теорема 1(7)).

Если hds(Cp(X))ωsubscript𝑑𝑠subscript𝐶𝑝𝑋𝜔hd_{s}(C_{p}(X))\leqslant\omegaitalic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_ω, то hd(Cp(X))ω𝑑subscript𝐶𝑝𝑋𝜔hd(C_{p}(X))\leqslant\omegaitalic_h italic_d ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) ) ⩽ italic_ω, что эквивалентно тому, что Xnsuperscript𝑋𝑛X^{n}italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT наследственно линделефово для всех натуральных n𝑛nitalic_n [5, Теорема II.5.33]. Не известно примера в ZFC наследственно линделефового в конечных степенях пространства, которое было бы без счетной сети [23, Question 3.1].

Проблема 6.

Пусть K𝐾Kitalic_K выпуклый компакт и BK𝐵𝐾B\subset Kitalic_B ⊂ italic_K наследственно линделефовая в конечных степенях граница. Верно ли, что K𝐾Kitalic_K метризуем?

Если ответ на проблему 5(3) положителен, то ответ на проблему 6 также положителен. Если Cp(B)subscript𝐶𝑝𝐵C_{p}(B)italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) пространство Фреше–Урысона, то ответ на проблему 6 положителен (теорема 9).

Список литературы

  • [1] E. A. Reznichenko, Convex compact spaces and their maps, Topology and its Applications 36 (2) (1990) 117–141. doi:https://doi.org/10.1016/0166-8641(90)90004-L.
    URL https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/016686419090004L
  • [2] J. Spurnỳ, Weights of boundaries of compact convex sets, Journal of mathematical analysis and applications 365 (1) (2010) 115–119.
  • [3] O. F. Kalenda, J. Spurnỳ, Boundaries of compact convex sets and fragmentability, Journal of Functional Analysis 256 (3) (2009) 865–880.
  • [4] R. Haydon, An extreme point criterion for separability of a dual Banach space, and a new proof of a theorem of Corson, The Quarterly Journal of Mathematics 27 (3) (1976) 379–385.
  • [5] А. В. Архангельский, Топологические пространства функций, МГУ, 1989.
  • [6] Т. Банах, Топология пространств вероятностных мер, I: Функторы Pτsubscript𝑃𝜏P_{\tau}italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT и P^^𝑃\hat{P}over^ start_ARG italic_P end_ARG., Мат. Студii 5 (1-2) (1995) 65–87.
    URL https://arxiv.org/abs/1112.6161
  • [7] W. B. Moors, E. A. Reznichenko, Separable subspaces of affine function spaces on convex compact sets, Topology and its Applications 155 (12) (2008) 1306–1322. doi:https://doi.org/10.1016/j.topol.2008.03.015.
  • [8] S. Simons, A convergence theorem with boundary, Pacific Journal of Mathematics 40 (3) (1972) 703–708.
  • [9] H. Pfitzner, Boundaries for banach spaces determine weak compactness, Inventiones mathematicae 182 (2010) 585–604.
  • [10] E. M. Alfsen, Compact convex sets and boundary integrals, Springer Science & Business Media, 1971.
  • [11] В. Богачев, О. Смолянов, В. Соболев, Топологические векторные пространства и их приложения, М.- Ижевск: НИЦ «Регулярная и хаотическая динамика», 2012.
  • [12] J. Lukeš, J. Malỳ, I. Netuka, J. Spurnỳ, Integral Representation Theory. Applications to Convexity, Banach Spaces and Potential Theory, De Gruyter, Berlin, New York, 2010. doi:10.1515/9783110203219.
  • [13] Р. Энгелькинг, Общая топология, М.: Мир, 1986.
  • [14] R. Hodel, Cardinal functions I, in: Handbook of set-theoretic topology, Elsevier, 1984, pp. 1–61.
  • [15] Е. В. Щепин, Топология предельных пространств несчетных обратных спектров, Успехи мат. наук 31 (5) (1976) 191–226.
  • [16] A. Arhangel’skii, M. Tkachenko, Topological Groups and Related Structures, Atlantis Press, 2008. doi:10.2991/978-94-91216-35-0.
    URL https://doi.org/10.2991/978-94-91216-35-0
  • [17] W. Comfort, A. W. Hager, Estimates for the number of real-valued continuous functions, Transactions of the American Mathematical Society 150 (2) (1970) 619–631.
  • [18] A. W. Hager, Approximation of Real Continuous Functions of Lindelöf Spaces, Proceedings of the American Mathematical Society (1969) 156–163.
  • [19] M. G. Tkachenko, The weight and Lindelöf property in spaces and topological groups, Topology and its Applications 221 (2017) 465–475.
  • [20] T. Banakh, A. Chigogidze, V. Fedorchuk, On spaces of σ𝜎\sigmaitalic_σ-additive probability measures, Topology and its Applications 133 (2) (2003) 139–155.
  • [21] В. Богачев, Слабая сходимость мер, Москва–Ижевск: Институт компьютерных исследований, 2016.
  • [22] A. V. Osipov, Velichko’s notions close to sequential separability and their hereditary variants in Cpsubscript𝐶𝑝C_{p}italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT-theory, Topology and its Applications 357 (2024) 109076.
  • [23] G. Gruenhage, Perfectly normal compacta, cosmic spaces, and some partition problems, in: Open problems in topology, Amsterdam: Elsevier Science Publishers, 1990, pp. 85–95.