1 Introduction
In 1955 1955 1955 1955 , Harary [6 ] obtained the number of non-isomorphic linear and connected graphs with p π p italic_p points and k π k italic_k lines. In 1956 1956 1956 1956 , Gilbert [4 ] enumerated
connected labeled graphs. In 1973 1973 1973 1973 , Harary and Palmer [7 ] obtained the number of ways to label a graph, and also posed the problem of enumeration of labeled graphs on n β₯ 1 π 1 n\geq 1 italic_n β₯ 1 unisolated vertices and l β₯ 0 π 0 l\geq 0 italic_l β₯ 0 edges.
In 1997 1997 1997 1997 , Bender et al.Β [2 ] obtained asymptotic number of labeled graphs on n π n italic_n unisolated vertices with q π q italic_q edges.
Bender et al.Β [2 ] also obtained the recurrence relation representing the number d β’ ( n , q ) π π π d(n,q) italic_d ( italic_n , italic_q ) of labeled graphs on n π n italic_n unisolated vertices, containing q π q italic_q edges
as q β’ d β’ ( n , q ) = ( N β q + 1 ) β’ d β’ ( n , q β 1 ) + n β’ ( n β 1 ) β’ d β’ ( n β 1 , q β 1 ) + N β’ d β’ ( n β 2 , q β 1 ) π π π π π π 1 π π π 1 π π 1 π π 1 π 1 π π π 2 π 1 qd(n,q)=(N-q+1)d(n,q-1)+n(n-1)d(n-1,q-1)+Nd(n-2,q-1) italic_q italic_d ( italic_n , italic_q ) = ( italic_N - italic_q + 1 ) italic_d ( italic_n , italic_q - 1 ) + italic_n ( italic_n - 1 ) italic_d ( italic_n - 1 , italic_q - 1 ) + italic_N italic_d ( italic_n - 2 , italic_q - 1 ) with boundary conditions d β’ ( 0 , 0 ) = 1 π 0 0 1 d(0,0)=1 italic_d ( 0 , 0 ) = 1 , and for non-zero values of n π n italic_n and q π q italic_q ,
d β’ ( 0 , q ) = d β’ ( n , 0 ) = 0 π 0 π π π 0 0 d(0,q)=d(n,0)=0 italic_d ( 0 , italic_q ) = italic_d ( italic_n , 0 ) = 0 , where n 2 β€ q β€ N = ( n 2 ) π 2 π π binomial π 2 \frac{n}{2}\leq q\leq N=\binom{n}{2} divide start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG β€ italic_q β€ italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
In 2008 2008 2008 2008 , Tauraso [11 ] obtained the (triangular) sequence of edge coverings of the complete graph K n subscript πΎ π K_{n} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT for n β₯ 1 π 1 n\geq 1 italic_n β₯ 1 , which is interestingly the sequence A β’ 054548 π΄ 054548 A054548 italic_A 054548 (see Sloane [10 ] ).
In 2020 2020 2020 2020 , Bhavale and Waphare [1 ] introduced the concept of a fundamental basic block. Let β± n β’ ( l ) subscript β± π π \mathscr{F}_{n}(l) script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) be the set of all non-isomorphic fundamental basic blocks of nullity l π l italic_l , containing n π n italic_n comparable reducible elements. Bhavale and Waphare [1 ] obtained the recurrence relation representing the number of all non-isomorphic
fundamental basic blocks on n β₯ 1 π 1 n\geq 1 italic_n β₯ 1 comparable reducible elements, having nullity l π l italic_l , as | β± n + 1 β’ ( l ) | = β k = 1 n β j = 0 k ( n j ) β’ ( n β j k β j ) β’ | β± n β j β’ ( l β k ) | subscript β± π 1 π superscript subscript π 1 π superscript subscript π 0 π binomial π π binomial π π π π subscript β± π π π π |\mathscr{F}_{n+1}(l)|=\displaystyle\sum_{k=1}^{n}\sum_{j=0}^{k}\binom{n}{j}%
\binom{n-j}{k-j}|\mathscr{F}_{n-j}(l-k)| | script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) | = β start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT β start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG italic_j end_ARG ) ( FRACOP start_ARG italic_n - italic_j end_ARG start_ARG italic_k - italic_j end_ARG ) | script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n - italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l - italic_k ) | with | β± 0 β’ ( 0 ) | = 1 , | β± 1 β’ ( l ) | = 0 formulae-sequence subscript β± 0 0 1 subscript β± 1 π 0 |\mathscr{F}_{0}(0)|=1,|\mathscr{F}_{1}(l)|=0 | script_F start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) | = 1 , | script_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) | = 0 , where β n + 2 2 β β€ l β€ ( n + 1 2 ) π 2 2 π binomial π 1 2 \lfloor\frac{n+2}{2}\rfloor\leq l\leq\binom{n+1}{2} β divide start_ARG italic_n + 2 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β β€ italic_l β€ ( FRACOP start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) . Bhavale and Waphare [1 ] also observed that for n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 , the sequence ( f β’ ( n , l ) ) π π π (f(n,l)) ( italic_f ( italic_n , italic_l ) ) where f β’ ( n , l ) = | β± n β’ ( l ) | π π π subscript β± π π f(n,l)=|\mathscr{F}_{n}(l)| italic_f ( italic_n , italic_l ) = | script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) | , is equivalent to the sequence ( d β’ ( n , l ) ) π π π (d(n,l)) ( italic_d ( italic_n , italic_l ) ) . But this equivalence is yet to establish. Moreover, both of these sequences are equivalent to A β’ 054548 π΄ 054548 A054548 italic_A 054548 . In this paper, we prove the equivalence of the sequence ( f β’ ( n , l ) ) π π π (f(n,l)) ( italic_f ( italic_n , italic_l ) ) with the sequence ( d β’ ( n , l ) ) π π π (d(n,l)) ( italic_d ( italic_n , italic_l ) ) . We also provide an edge labeling which is uniquely determined for a given vertex labeling of a finite simple graph/directed graph.
A labeled graph G = ( V β’ ( G ) , E β’ ( G ) ) πΊ π πΊ πΈ πΊ G=(V(G),E(G)) italic_G = ( italic_V ( italic_G ) , italic_E ( italic_G ) ) is a finite set of graph vertices V β’ ( G ) π πΊ V(G) italic_V ( italic_G ) with a set of graph edges E β’ ( G ) πΈ πΊ E(G) italic_E ( italic_G ) of 2 2 2 2 -subsets of V β’ ( G ) π πΊ V(G) italic_V ( italic_G ) . Two labeled graphs G πΊ G italic_G and H π» H italic_H are said to be isomorphic if and only if there is a one-one (or injective) map from V β’ ( G ) π πΊ V(G) italic_V ( italic_G ) onto (or surjective) V β’ ( H ) π π» V(H) italic_V ( italic_H ) which preserves not only adjacency but also the labeling. The nullity of a graph G πΊ G italic_G is given by | E β’ ( G ) | β | V β’ ( G ) | + c πΈ πΊ π πΊ π |E(G)|-|V(G)|+c | italic_E ( italic_G ) | - | italic_V ( italic_G ) | + italic_c , where c π c italic_c is the number of connected components of G πΊ G italic_G .
Let β€ \leq β€ be a partial order relation on a non-empty set P π P italic_P , and let ( P , β€ ) π (P,\leq) ( italic_P , β€ ) be a poset. A subset S π S italic_S of a poset ( P , β€ ) π (P,\leq) ( italic_P , β€ ) is subposet of P π P italic_P if S π S italic_S itself is a poset under the same relation β€ \leq β€ of P π P italic_P . Elements x , y β P π₯ π¦
π x,y\in P italic_x , italic_y β italic_P are said to be c β’ o β’ m β’ p β’ a β’ r β’ a β’ b β’ l β’ e π π π π π π π π π π comparable italic_c italic_o italic_m italic_p italic_a italic_r italic_a italic_b italic_l italic_e , if either x β€ y π₯ π¦ x\leq y italic_x β€ italic_y or y β€ x π¦ π₯ y\leq x italic_y β€ italic_x . Elements x , y β P π₯ π¦
π x,y\in P italic_x , italic_y β italic_P are said to be incomparable , denoted by x | | y x||y italic_x | | italic_y , if x , y π₯ π¦
x,y italic_x , italic_y are not comparable. A chain (or a linear order ) is a poset in which any two elements are comparable. An element c β P π π c\in P italic_c β italic_P is a lower bound (upper bound ) of a , b β P π π
π a,b\in P italic_a , italic_b β italic_P if c β€ a , c β€ b β’ ( a β€ c , b β€ c ) formulae-sequence π π π π formulae-sequence π π π π c\leq a,c\leq b~{}(a\leq c,b\leq c) italic_c β€ italic_a , italic_c β€ italic_b ( italic_a β€ italic_c , italic_b β€ italic_c ) . A meet of a , b β P π π
π a,b\in P italic_a , italic_b β italic_P , denoted by a β§ b π π a\wedge b italic_a β§ italic_b , is defined as the greatest lower bound of a π a italic_a and b π b italic_b . A join of a , b β P π π
π a,b\in P italic_a , italic_b β italic_P , denoted by a β¨ b π π a\vee b italic_a β¨ italic_b , is defined as the least upper bound of a π a italic_a and b π b italic_b . An element b π b italic_b in P π P italic_P covers an element a π a italic_a in P π P italic_P if a < b π π a<b italic_a < italic_b , and there is no element c π c italic_c in P π P italic_P such that a < c < b π π π a<c<b italic_a < italic_c < italic_b .
This fact is denoted by a βΊ b precedes π π a\prec b italic_a βΊ italic_b and called as a covering or an edge .
If a βΊ b precedes π π a\prec b italic_a βΊ italic_b then a π a italic_a is called a lower cover of b π b italic_b , and b π b italic_b is called an upper cover of a π a italic_a . The graph on a poset P π P italic_P with edges as coverings is called cover graph and is denoted by C β’ ( P ) πΆ π C(P) italic_C ( italic_P ) . The number of coverings in a chain is called length of the chain. If C πΆ C italic_C is a chain on n π n italic_n elements, that is, if | C | = n πΆ π |C|=n | italic_C | = italic_n then its length is n β 1 π 1 n-1 italic_n - 1 . Bhavale and Waphare [1 ] defined nullity of a poset P π P italic_P , denoted by Ξ· β’ ( P ) π π \eta(P) italic_Ξ· ( italic_P ) , to be the nullity of its cover graph C β’ ( P ) πΆ π C(P) italic_C ( italic_P ) .
A poset L πΏ L italic_L is a lattice if both a β§ b π π a\wedge b italic_a β§ italic_b and a β¨ b π π a\vee b italic_a β¨ italic_b , exist in L πΏ L italic_L , β a , b β L for-all π π
πΏ \forall~{}a,b\in L β italic_a , italic_b β italic_L . A sublattice of a lattice L πΏ L italic_L is a subset of L πΏ L italic_L which is a lattice under the same operations β§ \wedge β§ and β¨ \vee β¨ of L πΏ L italic_L . For a β€ b π π a\leq b italic_a β€ italic_b , the interval [ a , b ] = { x β L | a β€ x β€ b } π π conditional-set π₯ πΏ π π₯ π [a,b]=\{x\in L|a\leq x\leq b\} [ italic_a , italic_b ] = { italic_x β italic_L | italic_a β€ italic_x β€ italic_b } is a sublattice of L πΏ L italic_L . An element x π₯ x italic_x in a lattice L πΏ L italic_L is join-reducible (meet-reducible ) in L πΏ L italic_L , if there exist y , z β L π¦ π§
πΏ y,z\in L italic_y , italic_z β italic_L both distinct from x π₯ x italic_x , such that y β¨ z = x β’ ( y β§ z = x ) π¦ π§ π₯ π¦ π§ π₯ y\vee z=x(y\wedge z=x) italic_y β¨ italic_z = italic_x ( italic_y β§ italic_z = italic_x ) . An element x π₯ x italic_x in a lattice L πΏ L italic_L is reducible , if it is either join-reducible or meet-reducible. The set of all reducible elements of L πΏ L italic_L is denoted by Red β‘ ( L ) Red πΏ \operatorname{Red}(L) roman_Red ( italic_L ) .
An element x π₯ x italic_x is join-irreducible (meet-irreducible ), if it is not join-reducible(meet-reducible); An element x π₯ x italic_x is doubly irreducible , if it is both join-irreducible and meet-irreducible. Lattices L 1 subscript πΏ 1 L_{1} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and L 2 subscript πΏ 2 L_{2} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT are isomorphic (in symbol, L 1 β
L 2 subscript πΏ 1 subscript πΏ 2 L_{1}\cong L_{2} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β
italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ), and the map Ο : L 1 β L 2 : italic-Ο β subscript πΏ 1 subscript πΏ 2 \phi:L_{1}\to L_{2} italic_Ο : italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT is an isomorphism if and only if Ο italic-Ο \phi italic_Ο is one-one and onto (or bijective), and a β€ b π π a\leq b italic_a β€ italic_b in L 1 subscript πΏ 1 L_{1} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT if and only if Ο β’ ( a ) β€ Ο β’ ( b ) italic-Ο π italic-Ο π \phi(a)\leq\phi(b) italic_Ο ( italic_a ) β€ italic_Ο ( italic_b ) in L 2 subscript πΏ 2 L_{2} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
For the other definitions, notation, and terminology see [5 , 7 , 13 ] . The following result is due to Rival [8 ] .
Lemma 1.1 .
[ 8 ]
If L πΏ L italic_L is a lattice then L β A πΏ π΄ L\setminus A italic_L β italic_A is a sublattice of L πΏ L italic_L for every subset A π΄ A italic_A of all doubly irreducible elements of L πΏ L italic_L .
In 1974 1974 1974 1974 , Rival [8 ] introduced and studied the class of dismantlable lattices.
Definition 1.2 .
[8 ]
A finite lattice of order n π n italic_n is called dismantlable if there exists a chain L 1 β L 2 β β― β L n ( = L ) subscript πΏ 1 subscript πΏ 2 β― annotated subscript πΏ π absent πΏ L_{1}\subset L_{2}\subset\cdots\subset L_{n}(=L) italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β β― β italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( = italic_L ) of sublattices of L πΏ L italic_L such that | L i | = i subscript πΏ π π |L_{i}|=i | italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = italic_i , for all i π i italic_i .
Brucker and GΓ©ly [3 ] characterized dismantlable lattices as follows.
Theorem 1.3 .
[ 3 ]
A lattice L πΏ L italic_L is dismantlable lattice if and only if there exists a chain of lattices L 1 β L 2 β β― β L n = L subscript πΏ 1 subscript πΏ 2 β― subscript πΏ π πΏ L_{1}\subset L_{2}\subset\cdots\subset L_{n}=L italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β β― β italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_L such that L 1 subscript πΏ 1 L_{1} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is a singleton and L i β 1 = L i β { x } subscript πΏ π 1 subscript πΏ π π₯ L_{i-1}=L_{i}\setminus\{x\} italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_i - 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β { italic_x } , where x π₯ x italic_x is a doubly irreducible element of L i subscript πΏ π L_{i} italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .
Thakare et al.Β [12 ] introduced the concept of an adjunct operation of lattices . Suppose L 1 subscript πΏ 1 L_{1} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and L 2 subscript πΏ 2 L_{2} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT are two disjoint lattices and ( a , b ) π π (a,b) ( italic_a , italic_b ) is a pair of elements in L 1 subscript πΏ 1 L_{1} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT such that a < b π π a<b italic_a < italic_b and a β b not-precedes π π a\not\prec b italic_a β italic_b . Define the partial order β€ \leq β€ on L = L 1 βͺ L 2 πΏ subscript πΏ 1 subscript πΏ 2 L=L_{1}\cup L_{2} italic_L = italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT βͺ italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT with respect to the pair ( a , b ) π π (a,b) ( italic_a , italic_b ) as follows: x β€ y π₯ π¦ x\leq y italic_x β€ italic_y in L πΏ L italic_L if x , y β L 1 π₯ π¦
subscript πΏ 1 x,y\in L_{1} italic_x , italic_y β italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and x β€ y π₯ π¦ x\leq y italic_x β€ italic_y in L 1 subscript πΏ 1 L_{1} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , or x , y β L 2 π₯ π¦
subscript πΏ 2 x,y\in L_{2} italic_x , italic_y β italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT and x β€ y π₯ π¦ x\leq y italic_x β€ italic_y in L 2 subscript πΏ 2 L_{2} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , or x β L 1 π₯ subscript πΏ 1 x\in L_{1} italic_x β italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , y β L 2 π¦ subscript πΏ 2 y\in L_{2} italic_y β italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT and x β€ a π₯ π x\leq a italic_x β€ italic_a in L 1 subscript πΏ 1 L_{1} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , or x β L 2 π₯ subscript πΏ 2 x\in L_{2} italic_x β italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , y β L 1 π¦ subscript πΏ 1 y\in L_{1} italic_y β italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and b β€ y π π¦ b\leq y italic_b β€ italic_y in L 1 subscript πΏ 1 L_{1} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT . The pair ( a , b ) π π (a,b) ( italic_a , italic_b ) is called an adjunct pair of L πΏ L italic_L . If L πΏ L italic_L is an adjunct of lattices L 1 subscript πΏ 1 L_{1} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and L 2 subscript πΏ 2 L_{2} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT with an adjunct pair ( a , b ) π π (a,b) ( italic_a , italic_b ) then it is denoted by
L = L 1 ] a b L 2 L=L_{1}]_{a}^{b}L_{2} italic_L = italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_b end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
The following structure theorem is due to Thakare et al.Β [12 ] .
Theorem 1.4 .
[ 12 ]
A finite lattice is dismantlable if and only if it is an adjunct of chains.
Suppose a dismantlable lattice L πΏ L italic_L is an adjunct of the chains C 0 , C 1 , C 2 , β¦ , C r subscript πΆ 0 subscript πΆ 1 subscript πΆ 2 β¦ subscript πΆ π
C_{0},C_{1},C_{2},\ldots,C_{r} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , β¦ , italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT , where C 0 subscript πΆ 0 C_{0} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is a maximal chain of L πΏ L italic_L . Then an adjunct representation of L πΏ L italic_L is given by L = C 0 ] a 1 b 1 C 1 ] a 2 b 2 C 2 β― L=C_{0}]_{a_{1}}^{b_{1}}C_{1}]_{a_{2}}^{b_{2}}C_{2}\cdots italic_L = italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β―
] a r b r C r ]_{a_{r}}^{b_{r}}C_{r} ] start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT , where ( a i , b i ) ; 1 β€ i β€ r subscript π π subscript π π 1
π π (a_{i},b_{i});1\leq i\leq r ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ; 1 β€ italic_i β€ italic_r are adjunct pairs. Moreover, an adjunct representation of lattice L πΏ L italic_L is unique up to the order in which adjunct pairs occur.
Proposition 1.5 .
If L = L 1 ] a b L 2 L=L_{1}]_{a}^{b}L_{2} italic_L = italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_b end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT then Ξ· β’ ( L ) = Ξ· β’ ( L 1 ) + Ξ· β’ ( L 2 ) + 1 π πΏ π subscript πΏ 1 π subscript πΏ 2 1 \eta(L)=\eta(L_{1})+\eta(L_{2})+1 italic_Ξ· ( italic_L ) = italic_Ξ· ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_Ξ· ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) + 1 .
Proof.
Note that | E β’ ( L ) | = | E β’ ( L 1 ) | + | E β’ ( L 2 ) | + 2 πΈ πΏ πΈ subscript πΏ 1 πΈ subscript πΏ 2 2 |E(L)|=|E(L_{1})|+|E(L_{2})|+2 | italic_E ( italic_L ) | = | italic_E ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) | + | italic_E ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) | + 2 and | V β’ ( L ) | = | V β’ ( L 1 ) | + | V β’ ( L 2 ) | π πΏ π subscript πΏ 1 π subscript πΏ 2 |V(L)|=|V(L_{1})|+|V(L_{2})| | italic_V ( italic_L ) | = | italic_V ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) | + | italic_V ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) | . Further, Ξ· β’ ( L 1 ) + Ξ· β’ ( L 2 ) = ( | E β’ ( L 1 ) | β | V β’ ( L 1 ) | + 1 ) + ( | E β’ ( L 2 ) | β | V β’ ( L 2 ) | + 1 ) = ( | E β’ ( L 1 ) | + | E β’ ( L 2 ) | + 2 ) β ( | V β’ ( L 1 ) | + | V β’ ( L 2 ) | ) = | E β’ ( L ) | β | V β’ ( L ) | = Ξ· β’ ( L ) β 1 π subscript πΏ 1 π subscript πΏ 2 πΈ subscript πΏ 1 π subscript πΏ 1 1 πΈ subscript πΏ 2 π subscript πΏ 2 1 πΈ subscript πΏ 1 πΈ subscript πΏ 2 2 π subscript πΏ 1 π subscript πΏ 2 πΈ πΏ π πΏ π πΏ 1 \eta(L_{1})+\eta(L_{2})=(|E(L_{1})|-|V(L_{1})|+1)+(|E(L_{2})|-|V(L_{2})|+1)=(|%
E(L_{1})|+|E(L_{2})|+2)-(|V(L_{1})|+|V(L_{2})|)=|E(L)|-|V(L)|=\eta(L)-1 italic_Ξ· ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_Ξ· ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = ( | italic_E ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) | - | italic_V ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) | + 1 ) + ( | italic_E ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) | - | italic_V ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) | + 1 ) = ( | italic_E ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) | + | italic_E ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) | + 2 ) - ( | italic_V ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) | + | italic_V ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) | ) = | italic_E ( italic_L ) | - | italic_V ( italic_L ) | = italic_Ξ· ( italic_L ) - 1 . Thus Ξ· β’ ( L ) = Ξ· β’ ( L 1 ) + Ξ· β’ ( L 2 ) + 1 π πΏ π subscript πΏ 1 π subscript πΏ 2 1 \eta(L)=\eta(L_{1})+\eta(L_{2})+1 italic_Ξ· ( italic_L ) = italic_Ξ· ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_Ξ· ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) + 1 .
β
Using Theorem 1.4 and Proposition 1.5 , we get the following result.
Corollary 1.6 .
A dismantlable lattice with n π n italic_n elements has nullity r π r italic_r if and only if it is an adjunct of r + 1 π 1 r+1 italic_r + 1 chains.
Now given a vertex labeling of a simple graph on n π n italic_n unisolated vertices, we obtain an edge labeling of that graph in the following section. Using this edge labeling, in Section 4 , we obtain an equivalence between the sequences ( f β’ ( n , l ) ) π π π (f(n,l)) ( italic_f ( italic_n , italic_l ) ) and ( d β’ ( n , l ) ) π π π (d(n,l)) ( italic_d ( italic_n , italic_l ) ) .
2 Edge labeling of graphs
A labeling of a graph G πΊ G italic_G is an assignment of labels to either the vertices or the edges or both subject to certain conditions.
The origin of labelings can be attributed to Rosa [9 ] .
In this section, given a vertex labeling of the complete graph K n subscript πΎ π K_{n} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , we obtain an edge labeling of K n subscript πΎ π K_{n} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT which is determined uniquely. In this regard, we begin with the fact that dictionary order is a linear order. That is, if S = { ( i , j ) | 1 β€ i < j β€ n } π conditional-set π π 1 π π π S=\{(i,j)|1\leq i<j\leq n\} italic_S = { ( italic_i , italic_j ) | 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n } , with a dictionary order as follows for
( i , j ) , ( i β² , j β² ) β S , ( i , j ) β€ ( i β² , j β² ) formulae-sequence π π superscript π β² superscript π β²
π π π superscript π β² superscript π β² (i,j),(i^{\prime},j^{\prime})\in S,(i,j)\leq(i^{\prime},j^{\prime}) ( italic_i , italic_j ) , ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT ) β italic_S , ( italic_i , italic_j ) β€ ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT ) , if i β€ i β² π superscript π β² i\leq i^{\prime} italic_i β€ italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , or if i = i β² π superscript π β² i=i^{\prime} italic_i = italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT and j β€ j β² π superscript π β² j\leq j^{\prime} italic_j β€ italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , then ( S , β€ ) π (S,\leq) ( italic_S , β€ ) is a chain.
For 1 β€ r < n 1 π π 1\leq r<n 1 β€ italic_r < italic_n , define S r = { ( r , j ) | r < j β€ n } subscript π π conditional-set π π π π π S_{r}=\{(r,j)|r<j\leq n\} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT = { ( italic_r , italic_j ) | italic_r < italic_j β€ italic_n } .
Proposition 2.1 .
For 1 β€ r < n 1 π π 1\leq r<n 1 β€ italic_r < italic_n , S r subscript π π S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT is a subchain of S π S italic_S . Further, | S r | = n β r subscript π π π π |S_{r}|=n-r | italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT | = italic_n - italic_r and S i β© S j = Ο , β i β j formulae-sequence subscript π π subscript π π italic-Ο for-all π π S_{i}\cap S_{j}=\phi,\forall i\neq j italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β© italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_Ο , β italic_i β italic_j .
Proof.
As S r β S subscript π π π S_{r}\subseteq S italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT β italic_S , S r subscript π π S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT is a chain. Now, it follows that | S r | = n β r subscript π π π π |S_{r}|=n-r | italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT | = italic_n - italic_r , since r < j β€ n π π π r<j\leq n italic_r < italic_j β€ italic_n implies that r + 1 β€ j β€ r + ( n β r ) π 1 π π π π r+1\leq j\leq r+(n-r) italic_r + 1 β€ italic_j β€ italic_r + ( italic_n - italic_r ) . Also, by the definition of S r subscript π π S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT , S i β© S j = Ο , β i β j formulae-sequence subscript π π subscript π π italic-Ο for-all π π S_{i}\cap S_{j}=\phi,\forall i\neq j italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β© italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_Ο , β italic_i β italic_j .
β
Proposition 2.2 .
For n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 , S = S 1 β S 2 β β― β S n β 1 π direct-sum subscript π 1 subscript π 2 β― subscript π π 1 S=S_{1}\oplus S_{2}\oplus\cdots\oplus S_{n-1} italic_S = italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β italic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β β― β italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Proof.
By Proposition 2.1 , suppose S r subscript π π S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT is the chain ( r , r + 1 ) βΊ ( r , r + 2 ) βΊ β― βΊ ( r , n ) precedes π π 1 π π 2 precedes β― precedes π π (r,r+1)\prec(r,r+2)\prec\cdots\prec(r,n) ( italic_r , italic_r + 1 ) βΊ ( italic_r , italic_r + 2 ) βΊ β― βΊ ( italic_r , italic_n ) , where 1 β€ r β€ n β 1 1 π π 1 1\leq r\leq n-1 1 β€ italic_r β€ italic_n - 1 . It is sufficient to prove that ( r , n ) βΊ ( r + 1 , r + 2 ) , β r precedes π π π 1 π 2 for-all π
(r,n)\prec(r+1,r+2),\forall r ( italic_r , italic_n ) βΊ ( italic_r + 1 , italic_r + 2 ) , β italic_r , where 1 β€ r β€ n β 2 1 π π 2 1\leq r\leq n-2 1 β€ italic_r β€ italic_n - 2 . Suppose ( r , n ) β€ ( i , j ) β€ ( r + 1 , r + 2 ) π π π π π 1 π 2 (r,n)\leq(i,j)\leq(r+1,r+2) ( italic_r , italic_n ) β€ ( italic_i , italic_j ) β€ ( italic_r + 1 , italic_r + 2 ) . If ( i , j ) = ( r , n ) π π π π (i,j)=(r,n) ( italic_i , italic_j ) = ( italic_r , italic_n ) then we are done. Otherwise, i β r π π i\neq r italic_i β italic_r or j β n π π j\neq n italic_j β italic_n which implies that r < i π π r<i italic_r < italic_i , since ( r , n ) β€ ( i , j ) π π π π (r,n)\leq(i,j) ( italic_r , italic_n ) β€ ( italic_i , italic_j ) . Also, ( i , j ) β€ ( r + 1 , r + 2 ) π π π 1 π 2 (i,j)\leq(r+1,r+2) ( italic_i , italic_j ) β€ ( italic_r + 1 , italic_r + 2 ) implies that i β€ r + 1 π π 1 i\leq r+1 italic_i β€ italic_r + 1 , or i = r + 1 π π 1 i=r+1 italic_i = italic_r + 1 and j β€ r + 2 π π 2 j\leq r+2 italic_j β€ italic_r + 2 . If i β€ r + 1 π π 1 i\leq r+1 italic_i β€ italic_r + 1 then i = r + 1 π π 1 i=r+1 italic_i = italic_r + 1 as r < i π π r<i italic_r < italic_i . But then we must have j β€ r + 2 π π 2 j\leq r+2 italic_j β€ italic_r + 2 . Now i = r + 1 < j β€ r + 2 π π 1 π π 2 i=r+1<j\leq r+2 italic_i = italic_r + 1 < italic_j β€ italic_r + 2 . Therefore j = r + 2 π π 2 j=r+2 italic_j = italic_r + 2 . Hence ( i , j ) = ( r + 1 , r + 2 ) π π π 1 π 2 (i,j)=(r+1,r+2) ( italic_i , italic_j ) = ( italic_r + 1 , italic_r + 2 ) . Thus, S = S 1 β S 2 β β― β S n β 1 π direct-sum subscript π 1 subscript π 2 β― subscript π π 1 S=S_{1}\oplus S_{2}\oplus\cdots\oplus S_{n-1} italic_S = italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β italic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β β― β italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT .
β
Proposition 2.3 .
For fixed r π r italic_r , where 1 β€ r < n 1 π π 1\leq r<n 1 β€ italic_r < italic_n , if the pair ( r , n ) π π (r,n) ( italic_r , italic_n ) is l th superscript π th l^{\rm th} italic_l start_POSTSUPERSCRIPT roman_th end_POSTSUPERSCRIPT element of S π S italic_S then l = r β’ n β ( r + 1 2 ) π π π binomial π 1 2 l=rn-\binom{r+1}{2} italic_l = italic_r italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_r + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
Proof.
Observe that for 1 β€ r < n 1 π π 1\leq r<n 1 β€ italic_r < italic_n , ( r , n ) π π (r,n) ( italic_r , italic_n ) is the largest element of the subchain S r subscript π π S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT of S π S italic_S . So consider a subchain C ( r ) = S 1 β S 2 β β― β S r superscript πΆ π direct-sum subscript π 1 subscript π 2 β― subscript π π C^{(r)}=S_{1}\oplus S_{2}\oplus\cdots\oplus S_{r} italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) end_POSTSUPERSCRIPT = italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β italic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β β― β italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT of S π S italic_S . Note that, the pair ( r , n ) π π (r,n) ( italic_r , italic_n ) is also the largest element of C ( r ) superscript πΆ π C^{(r)} italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) end_POSTSUPERSCRIPT . Therefore ( r , n ) π π (r,n) ( italic_r , italic_n ) is the l th superscript π th l^{\rm th} italic_l start_POSTSUPERSCRIPT roman_th end_POSTSUPERSCRIPT element of S π S italic_S , and l π l italic_l is one more than the length of the chain C ( r ) superscript πΆ π C^{(r)} italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) end_POSTSUPERSCRIPT . Therefore l = ( | C ( r ) | β 1 ) + 1 = | C ( r ) | = | S 1 β S 2 β β― β S r | = β i = 1 r | S i | = r β’ n β ( r + 1 2 ) π superscript πΆ π 1 1 superscript πΆ π direct-sum subscript π 1 subscript π 2 β― subscript π π superscript subscript π 1 π subscript π π π π binomial π 1 2 l=(|C^{(r)}|-1)+1=|C^{(r)}|=|S_{1}\oplus S_{2}\oplus\cdots\oplus S_{r}|=%
\displaystyle\sum_{i=1}^{r}|S_{i}|=rn-\binom{r+1}{2} italic_l = ( | italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) end_POSTSUPERSCRIPT | - 1 ) + 1 = | italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) end_POSTSUPERSCRIPT | = | italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β italic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β β― β italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT | = β start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT | italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = italic_r italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_r + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) , since by Proposition 2.1 , | S i | = n β i subscript π π π π |S_{i}|=n-i | italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = italic_n - italic_i and S i β© S j = Ο subscript π π subscript π π italic-Ο S_{i}\cap S_{j}=\phi italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β© italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_Ο , for all i β j π π i\neq j italic_i β italic_j .
β
Proposition 2.4 .
If ( i , j ) β S π π π (i,j)\in S ( italic_i , italic_j ) β italic_S is k th superscript π th k^{\rm th} italic_k start_POSTSUPERSCRIPT roman_th end_POSTSUPERSCRIPT element of S π S italic_S then 1 β€ k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i β€ N = ( n 2 ) 1 π π 1 π binomial π 2 π π π binomial π 2 1\leq k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i\leq N=\binom{n}{2} 1 β€ italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i β€ italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
Proof.
Consider the chain S i : ( i , i + 1 ) βΊ ( i , i + 2 ) βΊ β― βΊ ( i , n ) : subscript π π precedes π π 1 π π 2 precedes β― precedes π π S_{i}:(i,i+1)\prec(i,i+2)\prec\cdots\prec(i,n) italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT : ( italic_i , italic_i + 1 ) βΊ ( italic_i , italic_i + 2 ) βΊ β― βΊ ( italic_i , italic_n ) . Now j th superscript π th j^{\rm th} italic_j start_POSTSUPERSCRIPT roman_th end_POSTSUPERSCRIPT pair in S i subscript π π S_{i} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is ( i , i + j ) π π π (i,i+j) ( italic_i , italic_i + italic_j ) . This implies that the pair ( i , j ) π π (i,j) ( italic_i , italic_j ) in S i subscript π π S_{i} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is ( j β i ) th superscript π π th (j-i)^{\rm th} ( italic_j - italic_i ) start_POSTSUPERSCRIPT roman_th end_POSTSUPERSCRIPT pair in S i subscript π π S_{i} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT . Now by Proposition 2.3 , if a pair ( i β 1 , n ) π 1 π (i-1,n) ( italic_i - 1 , italic_n ) is the l th superscript π th l^{\rm th} italic_l start_POSTSUPERSCRIPT roman_th end_POSTSUPERSCRIPT element of S π S italic_S , then l = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) π π 1 π binomial π 2 l=(i-1)n-\binom{i}{2} italic_l = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) . Note that ( i β 1 , n ) π 1 π (i-1,n) ( italic_i - 1 , italic_n ) is the largest element of S i β 1 subscript π π 1 S_{i-1} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i - 1 end_POSTSUBSCRIPT . Therefore if ( i , j ) π π (i,j) ( italic_i , italic_j ) is k th superscript π th k^{\rm th} italic_k start_POSTSUPERSCRIPT roman_th end_POSTSUPERSCRIPT element of S π S italic_S then ( i , j ) β S i π π subscript π π (i,j)\in S_{i} ( italic_i , italic_j ) β italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT and k = l + ( j β i ) = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π π π π 1 π binomial π 2 π π k=l+(j-i)=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = italic_l + ( italic_j - italic_i ) = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i .
β
Proposition 2.5 .
For 1 β€ k β€ N = ( n 2 ) 1 π π binomial π 2 1\leq k\leq N=\binom{n}{2} 1 β€ italic_k β€ italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) , there exists unique ( i , j ) β S π π π (i,j)\in S ( italic_i , italic_j ) β italic_S such that k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i .
Proof.
For if, suppose there exist ( i , j ) , ( i β² , j β² ) β S π π superscript π β² superscript π β²
π (i,j),(i^{\prime},j^{\prime})\in S ( italic_i , italic_j ) , ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT ) β italic_S such that ( i , j ) β ( i β² , j β² ) π π superscript π β² superscript π β² (i,j)\neq(i^{\prime},j^{\prime}) ( italic_i , italic_j ) β ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT ) but
k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i = ( i β² β 1 ) β’ n β ( i β² 2 ) + j β² β i β² . π π 1 π binomial π 2 π π superscript π β² 1 π binomial superscript π β² 2 superscript π β² superscript π β² k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i=(i^{\prime}-1)n-\binom{i^{\prime}}{2}+j^{\prime}-i^{%
\prime}. italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i = ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT .
(2.1)
If i = i β² π superscript π β² i=i^{\prime} italic_i = italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT then by equation (2.1 ), we have j = j β² π superscript π β² j=j^{\prime} italic_j = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , and hence ( i , j ) = ( i β² , j β² ) π π superscript π β² superscript π β² (i,j)=(i^{\prime},j^{\prime}) ( italic_i , italic_j ) = ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT ) , which is a contradiction. Therefore i β i β² π superscript π β² i\neq i^{\prime} italic_i β italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT . Without loss of generality, suppose i < i β² π superscript π β² i<i^{\prime} italic_i < italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT . Now from equation (2.1 ), j β j β² = ( i β² β i ) β’ ( n β 1 ) + ( i β² β i ) β’ ( 1 β ( i β² + i ) 2 ) = ( i β² β i ) β’ ( n β 1 2 β i β² 2 β i 2 ) = ( i β² β i ) β’ ( n β i β² 2 + n β i β 1 2 ) β₯ 0 π superscript π β² superscript π β² π π 1 superscript π β² π 1 superscript π β² π 2 superscript π β² π π 1 2 superscript π β² 2 π 2 superscript π β² π π superscript π β² 2 π π 1 2 0 j-j^{\prime}=(i^{\prime}-i)(n-1)+(i^{\prime}-i)(\frac{1-(i^{\prime}+i)}{2})=(i%
^{\prime}-i)(n-\frac{1}{2}-\frac{i^{\prime}}{2}-\frac{i}{2})=(i^{\prime}-i)(%
\frac{n-i^{\prime}}{2}+\frac{n-i-1}{2})\geq 0 italic_j - italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - italic_i ) ( italic_n - 1 ) + ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - italic_i ) ( divide start_ARG 1 - ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT + italic_i ) end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) = ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - italic_i ) ( italic_n - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG - divide start_ARG italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG - divide start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) = ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - italic_i ) ( divide start_ARG italic_n - italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG + divide start_ARG italic_n - italic_i - 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) β₯ 0 , as 1 β€ i < i β² β€ n 1 π superscript π β² π 1\leq i<i^{\prime}\leq n 1 β€ italic_i < italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT β€ italic_n . This implies that j β₯ j β² π superscript π β² j\geq j^{\prime} italic_j β₯ italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , a contradiction, since there exists j β₯ i + 1 π π 1 j\geq i+1 italic_j β₯ italic_i + 1 such that j < j β² π superscript π β² j<j^{\prime} italic_j < italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , as i < j π π i<j italic_i < italic_j and i < i + 1 β€ i β² < j β² π π 1 superscript π β² superscript π β² i<i+1\leq i^{\prime}<j^{\prime} italic_i < italic_i + 1 β€ italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT < italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT .
Thus ( i , j ) β ( i β² , j β² ) π π superscript π β² superscript π β² (i,j)\neq(i^{\prime},j^{\prime}) ( italic_i , italic_j ) β ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT ) implies that ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i β ( i β² β 1 ) β’ n β ( i β² 2 ) + j β² β i β² π 1 π binomial π 2 π π superscript π β² 1 π binomial superscript π β² 2 superscript π β² superscript π β² (i-1)n-\binom{i}{2}+j-i\neq(i^{\prime}-1)n-\binom{i^{\prime}}{2}+j^{\prime}-i^%
{\prime} ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i β ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , which is not possible by equation (2.1 ). Hence ( i , j ) = ( i β² , j β² ) π π superscript π β² superscript π β² (i,j)=(i^{\prime},j^{\prime}) ( italic_i , italic_j ) = ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT ) .
β
Let J N = { i | 1 β€ i β€ N = ( n 2 ) } subscript π½ π conditional-set π 1 π π binomial π 2 J_{N}=\{i|1\leq i\leq N=\binom{n}{2}\} italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT = { italic_i | 1 β€ italic_i β€ italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) } , where n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 .
Then the following result follows immediately from Proposition 2.5 .
Theorem 2.6 .
Let n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 . Define f : S β J N : π β π subscript π½ π f:S\to J_{N} italic_f : italic_S β italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT by f β’ ( i , j ) = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i , β ( i , j ) β S formulae-sequence π π π π 1 π binomial π 2 π π for-all π π π f(i,j)=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i,\forall(i,j)\in S italic_f ( italic_i , italic_j ) = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i , β ( italic_i , italic_j ) β italic_S . Then f π f italic_f is bijective, and hence | S | = N = ( n 2 ) π π binomial π 2 |S|=N=\binom{n}{2} | italic_S | = italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
Proof.
Clearly f π f italic_f is a well defined function, since if ( i , j ) = ( i β² , j β² ) β S π π superscript π β² superscript π β² π (i,j)=(i^{\prime},j^{\prime})\in S ( italic_i , italic_j ) = ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT ) β italic_S then i = i β² π superscript π β² i=i^{\prime} italic_i = italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT and j = j β² π superscript π β² j=j^{\prime} italic_j = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT . Therefore f β’ ( i , j ) = f β’ ( i β² , j β² ) π π π π superscript π β² superscript π β² f(i,j)=f(i^{\prime},j^{\prime}) italic_f ( italic_i , italic_j ) = italic_f ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT ) . Further by Proposition 2.5 , f π f italic_f is clearly surjective. Note that, if ( i , j ) β ( i β² , j β² ) π π superscript π β² superscript π β² (i,j)\neq(i^{\prime},j^{\prime}) ( italic_i , italic_j ) β ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT ) in S π S italic_S then we get ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i β ( i β² β 1 ) β’ n β ( i β² 2 ) + j β² β i β² π 1 π binomial π 2 π π superscript π β² 1 π binomial superscript π β² 2 superscript π β² superscript π β² (i-1)n-\binom{i}{2}+j-i\neq(i^{\prime}-1)n-\binom{i^{\prime}}{2}+j^{\prime}-i^%
{\prime} ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i β ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT . Hence f π f italic_f is injective.
β
Let K n subscript πΎ π K_{n} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT be a complete graph on n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 vertices, say { 1 , 2 , β¦ , n } 1 2 β¦ π \{1,2,\ldots,n\} { 1 , 2 , β¦ , italic_n } . Let K n β β subscript πΎ π \overrightarrow{K_{n}} overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG be the digraph associated with K n subscript πΎ π K_{n} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT such that 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n whenever edge ( i , j ) β E β’ ( K n β ) π π πΈ β subscript πΎ π (i,j)\in E(\overrightarrow{K_{n}}) ( italic_i , italic_j ) β italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) .
Then using Theorem 2.6 , we get the following result.
Corollary 2.7 .
Consider a directed graph K n β β subscript πΎ π \overrightarrow{K_{n}} overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG with vertex labeling 1 , 2 , β¦ , n 1 2 β¦ π
1,2,\ldots,n 1 , 2 , β¦ , italic_n . Then for i < j π π i<j italic_i < italic_j , a directed edge ( i , j ) β β E β’ ( K n β ) β π π πΈ β subscript πΎ π \overrightarrow{(i,j)}\in E(\overrightarrow{K_{n}}) overβ start_ARG ( italic_i , italic_j ) end_ARG β italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) can be labeled as k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i β J N π π 1 π binomial π 2 π π subscript π½ π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i\in J_{N} italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i β italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT . Moreover, for any k β J N π subscript π½ π k\in J_{N} italic_k β italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT , there exists unique directed edge ( i , j ) β β E β’ ( K n β ) β π π πΈ β subscript πΎ π \overrightarrow{(i,j)}\in E(\overrightarrow{K_{n}}) overβ start_ARG ( italic_i , italic_j ) end_ARG β italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) .
In Corollary 2.7 , we obtained unique edge labeling of K β n subscript β πΎ π \overrightarrow{K}_{n} overβ start_ARG italic_K end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT . Using this kind of edge labeling, we obtain in the following an edge labeling for a directed subgraph (on n π n italic_n unisolated vertices) of K β n subscript β πΎ π \overrightarrow{K}_{n} overβ start_ARG italic_K end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
Theorem 2.8 .
Suppose G β β πΊ \overrightarrow{G} overβ start_ARG italic_G end_ARG is a directed subgraph (on n π n italic_n unisolated vertices) of K β n subscript β πΎ π \overrightarrow{K}_{n} overβ start_ARG italic_K end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT with vertex labeling { v 1 , v 2 , β¦ , v n } subscript π£ 1 subscript π£ 2 β¦ subscript π£ π \{v_{1},v_{2},\ldots,v_{n}\} { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , β¦ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT } . Then for i < j π π i<j italic_i < italic_j , if ( v i , v j ) β β E β’ ( G β ) β subscript π£ π subscript π£ π πΈ β πΊ \overrightarrow{(v_{i},v_{j})}\in E(\overrightarrow{G}) overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG β italic_E ( overβ start_ARG italic_G end_ARG ) then ( v i , v j ) β β subscript π£ π subscript π£ π \overrightarrow{(v_{i},v_{j})} overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG can be labeled as k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i β J N π π 1 π binomial π 2 π π subscript π½ π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i\in J_{N} italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i β italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT . Moreover, if k β J N π subscript π½ π k\in J_{N} italic_k β italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT is a label of an edge e β β E β’ ( G β ) β π πΈ β πΊ \overrightarrow{e}\in E(\overrightarrow{G}) overβ start_ARG italic_e end_ARG β italic_E ( overβ start_ARG italic_G end_ARG ) then e β = ( v i , v j ) β β π β subscript π£ π subscript π£ π \overrightarrow{e}=\overrightarrow{(v_{i},v_{j})} overβ start_ARG italic_e end_ARG = overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG .
If we remove direction of each edge of a subgraph G β β πΊ \overrightarrow{G} overβ start_ARG italic_G end_ARG of K β n subscript β πΎ π \overrightarrow{K}_{n} overβ start_ARG italic_K end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , then we get a simple subgraph G πΊ G italic_G (on n π n italic_n unisolated vertices) of K n subscript πΎ π K_{n} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
Thus using Theorem 2.8 , for a given finite simple graph G πΊ G italic_G on n π n italic_n unisolated vertices, we get an edge labeling for the graph G πΊ G italic_G , which is uniquely determined.
In order to prove equivalence of the sequences ( f β’ ( n , l ) ) π π π (f(n,l)) ( italic_f ( italic_n , italic_l ) ) and ( d β’ ( n , l ) ) π π π (d(n,l)) ( italic_d ( italic_n , italic_l ) ) , we need to study the class β± n β’ ( l ) subscript β± π π \mathscr{F}_{n}(l) script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) firstly. For this sake in Section 3 , we introduce the concept of a complete fundamental basic block, and obtain in general an adjunct representation of a fundamental basic block.
3 Fundamental basic blocks
Bhavale and Waphare [1 ] defined the class of βRC-latticesβas class of all lattices such that each member of the class has all the reducible elements comparable.
Theorem 3.1 .
[ 1 ]
A lattice in which all the reducible elements are comparable is a dismantlable lattice.
Thus an RC-lattice is dismantlable. Bhavale and Waphare [1 ] also introduced the concepts of a doubly irreducible element, a basic block, and a fundamental basic block. An element of a poset P π P italic_P is doubly irreducible in P π P italic_P , if it has at most one upper cover and at most one lower cover in P π P italic_P . Let Irr β‘ ( P ) Irr π \operatorname{Irr}(P) roman_Irr ( italic_P ) denote the set of all doubly irreducible elements in the poset P π P italic_P .
Definition 3.2 .
[1 ]
A poset B π΅ B italic_B is a basic block , if it is one element, or Irr β‘ ( B ) = Ο Irr π΅ italic-Ο \operatorname{Irr}(B)=\phi roman_Irr ( italic_B ) = italic_Ο , or removal of a doubly irreducible element from B π΅ B italic_B reduces nullity of B π΅ B italic_B by one.
Definition 3.3 .
[1 ]
An RC-lattice F πΉ F italic_F is said to be a fundamental basic block , if it is a basic block, and all the adjunct pairs in an adjunct representation of F πΉ F italic_F are distinct.
Definition 3.4 .
For n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 , complete fundamental basic block , denoted by CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) , is the fundamental basic block on n π n italic_n reducible elements, having nullity N = ( n 2 ) π binomial π 2 N=\binom{n}{2} italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
Using Definition 3.4 , Theorem 1.4 and Proposition 2.5 , we get an adjunct representation of a complete fundamental basic block in the following result.
Theorem 3.5 .
Let C : u 1 β€ u 2 β€ β― β€ u n : πΆ subscript π’ 1 subscript π’ 2 β― subscript π’ π C:u_{1}\leq u_{2}\leq\cdots\leq u_{n} italic_C : italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β€ β― β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT be the chain of reducible elements of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) . Then an adjunct representation of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) is given by CF ( n ) = C 0 ] u 1 u 2 { c 1 } ] u 1 u 3 { c 2 } β― ] u n u 1 { c n β 1 } \operatorname{CF}(n)=C_{0}]^{u_{2}}_{u_{1}}\{c_{1}\}]^{u_{3}}_{u_{1}}\{c_{2}\}%
\cdots]^{u_{n}}_{u_{1}}\{c_{n-1}\} roman_CF ( italic_n ) = italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } β― ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT }
] u 2 u 3 { c n } ] u 2 u 4 { c n + 1 } β― ] u 2 u n { c 2 β’ n β 3 } ] u 3 u 4 { c 2 β’ n β 2 } β― ] u i u j { c k } β― ] u n u n β 1 { c N } ]^{u_{3}}_{u_{2}}\{c_{n}\}]^{u_{4}}_{u_{2}}\{c_{n+1}\}\cdots]^{u_{n}}_{u_{2}}%
\{c_{2n-3}\}]^{u_{4}}_{u_{3}}\{c_{2n-2}\}\cdots]^{u_{j}}_{u_{i}}\{c_{k}\}%
\cdots]^{u_{n}}_{u_{n-1}}\{c_{N}\} ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT } ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT } β― ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_n - 3 end_POSTSUBSCRIPT } ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_n - 2 end_POSTSUBSCRIPT } β― ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT } β― ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT } , where N = ( n 2 ) π binomial π 2 N=\binom{n}{2} italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) , k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i , 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n , and C 0 subscript πΆ 0 C_{0} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is the chain u 1 βΊ x 1 βΊ u 2 βΊ x 2 βΊ β― βΊ u n β 1 βΊ x n β 1 βΊ u n precedes subscript π’ 1 subscript π₯ 1 precedes subscript π’ 2 precedes subscript π₯ 2 precedes β― precedes subscript π’ π 1 precedes subscript π₯ π 1 precedes subscript π’ π u_{1}\prec x_{1}\prec u_{2}\prec x_{2}\prec\cdots\prec u_{n-1}\prec x_{n-1}%
\prec u_{n} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT βΊ β― βΊ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT with x i | | c k x_{i}||c_{k} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | | italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT for k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + 1 π π 1 π binomial π 2 1 k=(i-1)n-\binom{i}{2}+1 italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + 1 .
Proof.
By Theorem 3.1 , CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) is a dismantlable lattice. Therefore by Theorem 1.4 and Corollary 1.6 , CF ( n ) = C 0 ] a 1 b 1 C 1 ] a 2 b 2 C 2 β― ] b N a N C N \operatorname{CF}(n)=C_{0}]^{b_{1}}_{a_{1}}C_{1}]^{b_{2}}_{a_{2}}C_{2}\cdots]^%
{b_{N}}_{a_{N}}C_{N} roman_CF ( italic_n ) = italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β― ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT , where C 0 subscript πΆ 0 C_{0} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is a maximal chain containing the chain C : u 1 β€ u 2 β€ β― β€ u n : πΆ subscript π’ 1 subscript π’ 2 β― subscript π’ π C:u_{1}\leq u_{2}\leq\cdots\leq u_{n} italic_C : italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β€ β― β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , C i subscript πΆ π C_{i} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a chain and ( a i , b i ) subscript π π subscript π π (a_{i},b_{i}) ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) is an adjunct pair for each i , 1 β€ i β€ N = ( n 2 ) π 1
π π binomial π 2 i,1\leq i\leq N=\binom{n}{2} italic_i , 1 β€ italic_i β€ italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) . Clearly | C k | = 1 , β k , 1 β€ k β€ N formulae-sequence subscript πΆ π 1 for-all π
1 π π |C_{k}|=1,\forall k,1\leq k\leq N | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT | = 1 , β italic_k , 1 β€ italic_k β€ italic_N . For if, suppose | C k | β₯ 2 subscript πΆ π 2 |C_{k}|\geq 2 | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT | β₯ 2 for some k π k italic_k , where 1 β€ k β€ N 1 π π 1\leq k\leq N 1 β€ italic_k β€ italic_N .
Now removal of a doubly irreducible element from C k subscript πΆ π C_{k} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT results in removal of an (incident) edge from C k subscript πΆ π C_{k} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , as | C k | β₯ 2 subscript πΆ π 2 |C_{k}|\geq 2 | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT | β₯ 2 .
Therefore there exists y β Irr β‘ ( C k ) π¦ Irr subscript πΆ π y\in\operatorname{Irr}(C_{k}) italic_y β roman_Irr ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) such that Ξ· β’ ( CF β‘ ( n ) β { y } ) = Ξ· β’ ( CF β‘ ( n ) ) π CF π π¦ π CF π \eta(\operatorname{CF}(n)\setminus\{y\})=\eta(\operatorname{CF}(n)) italic_Ξ· ( roman_CF ( italic_n ) β { italic_y } ) = italic_Ξ· ( roman_CF ( italic_n ) ) .
This is a contradiction to the fact that CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) is a basic block. Therefore suppose C k = { c k } subscript πΆ π subscript π π C_{k}=\{c_{k}\} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT } , where 1 β€ k β€ N 1 π π 1\leq k\leq N 1 β€ italic_k β€ italic_N .
Now a k , b k β U = { u 1 , u 2 , β¦ , u n } , β k , 1 β€ k β€ N formulae-sequence subscript π π subscript π π
π subscript π’ 1 subscript π’ 2 β¦ subscript π’ π for-all π 1
π π a_{k},b_{k}\in U=\{u_{1},u_{2},\ldots,u_{n}\},\forall k,1\leq k\leq N italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT β italic_U = { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , β¦ , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT } , β italic_k , 1 β€ italic_k β€ italic_N . Also by Proposition 2.5 , for each 1 β€ k β€ N 1 π π 1\leq k\leq N 1 β€ italic_k β€ italic_N , there exists unique ( i , j ) β S π π π (i,j)\in S ( italic_i , italic_j ) β italic_S such that k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i . Hence for each c k subscript π π c_{k} italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT or an adjunct pair ( a k , b k ) subscript π π subscript π π (a_{k},b_{k}) ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) , there corresponds a unique pair ( u i , u j ) subscript π’ π subscript π’ π (u_{i},u_{j}) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) such that k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i , where 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n . Moreover, a k = u i subscript π π subscript π’ π a_{k}=u_{i} italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT and b k = u j subscript π π subscript π’ π b_{k}=u_{j} italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT .
Now if [ u i , u i + 1 ] β© C 0 subscript π’ π subscript π’ π 1 subscript πΆ 0 [u_{i},u_{i+1}]\cap C_{0} [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT ] β© italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT consists of more than one doubly irreducible elements, then again we get a contradiction to the fact that CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) is a basic block. Therefore for each i π i italic_i , 1 β€ i β€ n β 1 1 π π 1 1\leq i\leq n-1 1 β€ italic_i β€ italic_n - 1 , [ u i , u i + 1 ] β© C 0 subscript π’ π subscript π’ π 1 subscript πΆ 0 [u_{i},u_{i+1}]\cap C_{0} [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT ] β© italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT consists of exactly one doubly irreducible element, say x i subscript π₯ π x_{i} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT . Thus C 0 subscript πΆ 0 C_{0} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is the chain u 1 βΊ x 1 βΊ u 2 βΊ x 2 βΊ β― βΊ u n β 1 βΊ x n β 1 βΊ u n precedes subscript π’ 1 subscript π₯ 1 precedes subscript π’ 2 precedes subscript π₯ 2 precedes β― precedes subscript π’ π 1 precedes subscript π₯ π 1 precedes subscript π’ π u_{1}\prec x_{1}\prec u_{2}\prec x_{2}\prec\cdots\prec u_{n-1}\prec x_{n-1}%
\prec u_{n} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT βΊ β― βΊ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
Moreover x i | | c k x_{i}||c_{k} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | | italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT for k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + 1 π π 1 π binomial π 2 1 k=(i-1)n-\binom{i}{2}+1 italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + 1 , as u i βΊ c k βΊ u i + 1 precedes subscript π’ π subscript π π precedes subscript π’ π 1 u_{i}\prec c_{k}\prec u_{i+1} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT .
β
Let X = C 0 β C π subscript πΆ 0 πΆ X=C_{0}\setminus C italic_X = italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β italic_C and Y = { c k | k β J N } π conditional-set subscript π π π subscript π½ π Y=\{c_{k}|k\in J_{N}\} italic_Y = { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT | italic_k β italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT } .
Then from Theorem 3.5 , X = { x 1 , x 2 , β¦ , x n β 1 } π subscript π₯ 1 subscript π₯ 2 β¦ subscript π₯ π 1 X=\{x_{1},x_{2},\ldots,x_{n-1}\} italic_X = { italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , β¦ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT } and as a set CF β‘ ( n ) = C 0 βͺ Y CF π subscript πΆ 0 π \operatorname{CF}(n)=C_{0}\cup Y roman_CF ( italic_n ) = italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βͺ italic_Y . Moreover, | CF β‘ ( n ) | = | C 0 | + | Y | = | C | + | X | + | Y | = n + ( n β 1 ) + N = 2 β’ n β 1 + ( n 2 ) CF π subscript πΆ 0 π πΆ π π π π 1 π 2 π 1 binomial π 2 |\operatorname{CF}(n)|=|C_{0}|+|Y|=|C|+|X|+|Y|=n+(n-1)+N=2n-1+\binom{n}{2} | roman_CF ( italic_n ) | = | italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_Y | = | italic_C | + | italic_X | + | italic_Y | = italic_n + ( italic_n - 1 ) + italic_N = 2 italic_n - 1 + ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
Also using Theorem 3.5 , the total number of coverings or edges in CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) is ( 2 β’ n β 2 ) + 2 β’ ( n 2 ) 2 π 2 2 binomial π 2 (2n-2)+2\binom{n}{2} ( 2 italic_n - 2 ) + 2 ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) . Thus it can be verified that Ξ· β’ ( CF β‘ ( n ) ) = ( n 2 ) π CF π binomial π 2 \eta(\operatorname{CF}(n))=\binom{n}{2} italic_Ξ· ( roman_CF ( italic_n ) ) = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
The following result immediately follows from Theorem 3.5 .
Proposition 3.6 .
If F πΉ F italic_F is a fundamental basic block obtained from CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) by removal of a doubly irreducible element, then F β β± n β’ ( N β 1 ) πΉ subscript β± π π 1 F\in\mathscr{F}_{n}(N-1) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_N - 1 ) , where n > 2 π 2 n>2 italic_n > 2 and
N = Ξ· β’ ( CF β‘ ( n ) ) = ( n 2 ) π π CF π binomial π 2 N=\eta(\operatorname{CF}(n))=\binom{n}{2} italic_N = italic_Ξ· ( roman_CF ( italic_n ) ) = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
Proof.
Let z β Irr β‘ ( CF β‘ ( n ) ) π§ Irr CF π z\in\operatorname{Irr}(\operatorname{CF}(n)) italic_z β roman_Irr ( roman_CF ( italic_n ) ) , where n > 2 π 2 n>2 italic_n > 2 . Let L = CF β‘ ( n ) β { z } πΏ CF π π§ L=\operatorname{CF}(n)\setminus\{z\} italic_L = roman_CF ( italic_n ) β { italic_z } . Then it is clear that Red β‘ ( L ) = Red β‘ ( CF β‘ ( n ) ) Red πΏ Red CF π \operatorname{Red}(L)=\operatorname{Red}(\operatorname{CF}(n)) roman_Red ( italic_L ) = roman_Red ( roman_CF ( italic_n ) ) .
By Lemma 1.1 , L πΏ L italic_L is a sublattice of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) . By Theorem 3.5 , either z = c k π§ subscript π π z=c_{k} italic_z = italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT where 1 β€ k β€ N 1 π π 1\leq k\leq N 1 β€ italic_k β€ italic_N or z = x i π§ subscript π₯ π z=x_{i} italic_z = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT where 1 β€ i β€ n β 1 1 π π 1 1\leq i\leq n-1 1 β€ italic_i β€ italic_n - 1 . If z = x i π§ subscript π₯ π z=x_{i} italic_z = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT then L β
CF β‘ ( n ) β { c k } πΏ CF π subscript π π L\cong\operatorname{CF}(n)\setminus\{c_{k}\} italic_L β
roman_CF ( italic_n ) β { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT } for k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + 1 π π 1 π binomial π 2 1 k=(i-1)n-\binom{i}{2}+1 italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + 1 .
Therefore without loss of generality, we assume that z = c k π§ subscript π π z=c_{k} italic_z = italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , where 1 β€ k β€ N 1 π π 1\leq k\leq N 1 β€ italic_k β€ italic_N .
As k β J N π subscript π½ π k\in J_{N} italic_k β italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT , by Proposition 2.5 , there exists unique ( i , j ) β S π π π (i,j)\in S ( italic_i , italic_j ) β italic_S such that k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i , where 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n . As c k β L subscript π π πΏ c_{k}\notin L italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT β italic_L , ( u i , u j ) subscript π’ π subscript π’ π (u_{i},u_{j}) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) does not remain an adjunct pair in an adjunct representation of L πΏ L italic_L . Therefore by Theorem 3.5 , L πΏ L italic_L is an adjunct of N π N italic_N chains,
and hence by Corollary 1.6 , Ξ· β’ ( L ) = N β 1 π πΏ π 1 \eta(L)=N-1 italic_Ξ· ( italic_L ) = italic_N - 1 .
Note that the elements u i subscript π’ π u_{i} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT and u j subscript π’ π u_{j} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT remains reducible in L πΏ L italic_L , since Red β‘ ( L ) = Red β‘ ( CF β‘ ( n ) ) Red πΏ Red CF π \operatorname{Red}(L)=\operatorname{Red}(\operatorname{CF}(n)) roman_Red ( italic_L ) = roman_Red ( roman_CF ( italic_n ) ) .
Now if j > i + 1 π π 1 j>i+1 italic_j > italic_i + 1 then by Definition 3.3 and using Theorem 3.5 , L πΏ L italic_L itself is the fundamental basic block on n π n italic_n reducible elements with Ξ· β’ ( L ) = N β 1 π πΏ π 1 \eta(L)=N-1 italic_Ξ· ( italic_L ) = italic_N - 1 .
Also, if j = i + 1 π π 1 j=i+1 italic_j = italic_i + 1 then by Definition 3.2 , L πΏ L italic_L does not remain a basic block, since Ξ· β’ ( L β { x i } ) = Ξ· β’ ( L ) π πΏ subscript π₯ π π πΏ \eta(L\setminus\{x_{i}\})=\eta(L) italic_Ξ· ( italic_L β { italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT } ) = italic_Ξ· ( italic_L ) . But in this case, by Definition 3.3 and using Theorem 3.5 , L β { x i } πΏ subscript π₯ π L\setminus\{x_{i}\} italic_L β { italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT } becomes the fundamental basic block on n π n italic_n reducible elements, having nullity same as that of L πΏ L italic_L .
Note that by Lemma 1.1 , L β { x i } πΏ subscript π₯ π L\setminus\{x_{i}\} italic_L β { italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT } is also a sublattice of L πΏ L italic_L , and hence of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) .
Thus removal of a doubly irreducible element from CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) gives rise to the fundamental basic block on n π n italic_n reducible elements, having nullity exactly one less than that of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) .
β
Note that, removal of an arbitrary number of doubly irreducible elements from CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) does not guarantee the preservation of all the n π n italic_n reducible elements. However, removal of at most n β 2 π 2 n-2 italic_n - 2 doubly reducible elements from CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) preserves all the n π n italic_n reducible elements, since each reducible element is connected to the remaining all n β 1 π 1 n-1 italic_n - 1 reducible elements via n β 1 π 1 n-1 italic_n - 1 adjunct pairs.
Now by Lemma 1.1 and using the repeated application of the treatment which is used in the proof of Proposition 3.6 , we get the following result.
Corollary 3.7 .
If F πΉ F italic_F is a fundamental basic block obtained from CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) by removal of N β l π π N-l italic_N - italic_l doubly irreducible elements such that Red β‘ ( F ) = Red β‘ ( CF β‘ ( n ) ) Red πΉ Red CF π \operatorname{Red}(F)=\operatorname{Red}(\operatorname{CF}(n)) roman_Red ( italic_F ) = roman_Red ( roman_CF ( italic_n ) ) where n > 2 π 2 n>2 italic_n > 2 , then
F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) , where N = Ξ· β’ ( CF β‘ ( n ) ) = ( n 2 ) π π CF π binomial π 2 N=\eta(\operatorname{CF}(n))=\binom{n}{2} italic_N = italic_Ξ· ( roman_CF ( italic_n ) ) = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) and β n + 1 2 β β€ l β€ N π 1 2 π π \lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor\leq l\leq N β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β β€ italic_l β€ italic_N .
Further, if l β₯ N β n + 2 π π π 2 l\geq N-n+2 italic_l β₯ italic_N - italic_n + 2 then f β’ ( n , l ) = | β± n β’ ( l ) | = ( N l ) π π π subscript β± π π binomial π π f(n,l)=|\mathscr{F}_{n}(l)|=\binom{N}{l} italic_f ( italic_n , italic_l ) = | script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) | = ( FRACOP start_ARG italic_N end_ARG start_ARG italic_l end_ARG ) .
Proof.
In Proposition 3.6 , we have seen that removal of a doubly irreducible element from CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) gives rise to the fundamental basic block on n π n italic_n reducible elements, having nullity exactly one less than that of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) . Now by Theorem 1.3 , removal of more than n β 2 π 2 n-2 italic_n - 2 doubly irreducible elements from CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) gives rise to the fundamental basic block, but may contain β€ n absent π \leq n β€ italic_n reducible elements. But Red β‘ ( F ) = Red β‘ ( CF β‘ ( n ) ) Red πΉ Red CF π \operatorname{Red}(F)=\operatorname{Red}(\operatorname{CF}(n)) roman_Red ( italic_F ) = roman_Red ( roman_CF ( italic_n ) ) . Therefore removal of N β l π π N-l italic_N - italic_l doubly irreducible elements from CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) (which are precisely the elements of the set Y π Y italic_Y ) gives rise to the fundamental basic block, say F πΉ F italic_F (on n π n italic_n reducible elements) having nullity N β ( N β l ) = l π π π π N-(N-l)=l italic_N - ( italic_N - italic_l ) = italic_l . Thus F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) .
Now by Lemma 1.1 , F πΉ F italic_F is a sublattice of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) . Hence Ξ· β’ ( F ) = l β€ Ξ· β’ ( CF β‘ ( n ) ) = N = ( n 2 ) π πΉ π π CF π π binomial π 2 \eta(F)=l\leq\eta(\operatorname{CF}(n))=N=\binom{n}{2} italic_Ξ· ( italic_F ) = italic_l β€ italic_Ξ· ( roman_CF ( italic_n ) ) = italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
Also, as far as the lower bound on l π l italic_l is concerned, there are the following two cases.
Case i: Suppose n π n italic_n is even, say n = 2 β’ k , k β β formulae-sequence π 2 π π β n=2k,k\in\mathbb{N} italic_n = 2 italic_k , italic_k β blackboard_N .
By Definition 3.3 , the multiplicity of each adjunct pair in an adjunct representation of F πΉ F italic_F is one. Moreover, an adjunct pair corresponds to exactly two reducible elements of F πΉ F italic_F . Therefore, if we want to cover all the n π n italic_n reducible elements of F πΉ F italic_F , then at least k π k italic_k adjunct pairs are required. Therefore l β₯ k = n 2 = β n + 1 2 β π π π 2 π 1 2 l\geq k=\frac{n}{2}=\lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor italic_l β₯ italic_k = divide start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG = β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β . Note that, if we consider l π l italic_l adjunct pairs, where l < k π π l<k italic_l < italic_k then care of all the 2 β’ k 2 π 2k 2 italic_k reducible elements can not be taken.
Case ii: Suppose n π n italic_n is odd, say n = 2 β’ k + 1 , k β β formulae-sequence π 2 π 1 π β n=2k+1,k\in\mathbb{N} italic_n = 2 italic_k + 1 , italic_k β blackboard_N .
Again in this case, at least k π k italic_k adjunct pairs are required to cover n β 1 π 1 n-1 italic_n - 1 reducible elements. Therefore one more adjunct pair is required to cover all the n π n italic_n reducible elements of F πΉ F italic_F , so that none of the reducible elements is left unassigned. Hence in this case, at least
k + 1 = n β 1 2 + 1 = n + 1 2 = β n + 1 2 β π 1 π 1 2 1 π 1 2 π 1 2 k+1=\frac{n-1}{2}+1=\frac{n+1}{2}=\lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor italic_k + 1 = divide start_ARG italic_n - 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + 1 = divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG = β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β reducible elements are required. Thus l β₯ β n + 1 2 β π π 1 2 l\geq\lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor italic_l β₯ β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β .
Further, if l β₯ N β n + 2 π π π 2 l\geq N-n+2 italic_l β₯ italic_N - italic_n + 2 then N β l β€ n β 2 π π π 2 N-l\leq n-2 italic_N - italic_l β€ italic_n - 2 . But then Red β‘ ( F ) = Red β‘ ( CF β‘ ( n ) ) Red πΉ Red CF π \operatorname{Red}(F)=\operatorname{Red}(\operatorname{CF}(n)) roman_Red ( italic_F ) = roman_Red ( roman_CF ( italic_n ) ) , and hence F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) . Therefore in this situation,
f β’ ( n , l ) = ( N N β l ) π π π binomial π π π f(n,l)=\binom{N}{N-l} italic_f ( italic_n , italic_l ) = ( FRACOP start_ARG italic_N end_ARG start_ARG italic_N - italic_l end_ARG ) , which is the number of ways to choose N β l π π N-l italic_N - italic_l doubly irreducible elements for the removal, out of N π N italic_N doubly irreducible elements of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) (or the set Y π Y italic_Y ). Thus f β’ ( n , l ) = ( N l ) π π π binomial π π f(n,l)=\binom{N}{l} italic_f ( italic_n , italic_l ) = ( FRACOP start_ARG italic_N end_ARG start_ARG italic_l end_ARG ) .
β
In Theorem 3.5 , we have obtained an adjunct representation of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) which is the fundamental basic block on n π n italic_n reducible elements, having maximum nullity
N = ( n 2 ) π binomial π 2 N=\binom{n}{2} italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) . By Lemma 1.1 and by Corollary 3.7 , each F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) where β n + 1 2 β β€ l β€ N π 1 2 π π \lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor\leq l\leq N β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β β€ italic_l β€ italic_N , is a sublattice of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) , since Red β‘ ( F ) = Red β‘ ( CF β‘ ( n ) ) Red πΉ Red CF π \operatorname{Red}(F)=\operatorname{Red}(\operatorname{CF}(n)) roman_Red ( italic_F ) = roman_Red ( roman_CF ( italic_n ) ) . Therefore using Theorem 3.5 and Corollary 3.7 , we get an adjunct representation of F πΉ F italic_F in general, by restricting an adjunct representation of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) to that of F πΉ F italic_F . In fact, we have the following result.
Corollary 3.8 .
An adjunct representation of F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) is given by F = C 0 β² ] a 1 b 1 { c q 1 } ] b 2 a 2 { c q 2 } F=C^{\prime}_{0}]^{b_{1}}_{a_{1}}\{c_{q_{1}}\}]^{b_{2}}_{a_{2}}\{c_{q_{2}}\} italic_F = italic_C start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT }
β― ] b l a l { c q l } \cdots]^{b_{l}}_{a_{l}}\{c_{q_{l}}\} β― ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } , where for each s , 1 β€ s β€ l β€ N = ( n 2 ) π 1
π π π binomial π 2 s,1\leq s\leq l\leq N=\binom{n}{2} italic_s , 1 β€ italic_s β€ italic_l β€ italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) , a s = u i , b s = u j formulae-sequence subscript π π subscript π’ π subscript π π subscript π’ π a_{s}=u_{i},b_{s}=u_{j} italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT with q s = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i , 1 β€ i < j β€ n formulae-sequence subscript π π π 1 π binomial π 2 π π 1 π π π q_{s}=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i,1\leq i<j\leq n italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i , 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n , (q 1 < q 2 < β― < q l subscript π 1 subscript π 2 β― subscript π π q_{1}<q_{2}<\cdots<q_{l} italic_q start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_q start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT < β― < italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT ), and C 0 β² subscript superscript πΆ β² 0 C^{\prime}_{0} italic_C start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is the chain containing chain C : u 1 β€ u 2 β€ β― β€ u n : πΆ subscript π’ 1 subscript π’ 2 β― subscript π’ π C:u_{1}\leq u_{2}\leq\cdots\leq u_{n} italic_C : italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β€ β― β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of all the reducible elements of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) and all those x i β X = C 0 β C subscript π₯ π π subscript πΆ 0 πΆ x_{i}\in X=C_{0}\setminus C italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β italic_X = italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β italic_C which satisfy x i | | c q s x_{i}||c_{q_{s}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | | italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT in F πΉ F italic_F for q s = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + 1 subscript π π π 1 π binomial π 2 1 q_{s}=(i-1)n-\binom{i}{2}+1 italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + 1 .
4 Equivalence of labeled graphs and lattices
Let π β’ ( n , q ) π π π \mathscr{D}(n,q) script_D ( italic_n , italic_q ) be the set of all non-isomorphic labeled graphs on n π n italic_n unisolated vertices, containing q π q italic_q edges. Then π β’ ( n , q ) π π π \mathscr{D}(n,q) script_D ( italic_n , italic_q ) is precisely the set of all non-isomorphic labeled subgraphs (on n π n italic_n unisolated vertices, containing q π q italic_q edges) of K n subscript πΎ π K_{n} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT . Clearly d β’ ( n , q ) = | π β’ ( n , q ) | π π π π π π d(n,q)=|\mathscr{D}(n,q)| italic_d ( italic_n , italic_q ) = | script_D ( italic_n , italic_q ) | .
Let π β β’ ( n , q ) β π π π \overrightarrow{\mathscr{D}}(n,q) overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_q ) be the set of all non-isomorphic labeled digraphs on n π n italic_n unisolated vertices v 1 , v 2 , β¦ , v n subscript π£ 1 subscript π£ 2 β¦ subscript π£ π
v_{1},v_{2},\ldots,v_{n} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , β¦ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT such that for G β β π β β’ ( n , q ) β πΊ β π π π \overrightarrow{G}\in\overrightarrow{\mathscr{D}}(n,q) overβ start_ARG italic_G end_ARG β overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_q ) , ( v i , v j ) β β subscript π£ π subscript π£ π \overrightarrow{(v_{i},v_{j})} overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG is a directed edge of G β β πΊ \overrightarrow{G} overβ start_ARG italic_G end_ARG whenever i < j π π i<j italic_i < italic_j . Note that, π β β’ ( n , q ) β π π π \overrightarrow{\mathscr{D}}(n,q) overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_q ) is precisely the set of all non-isomorphic labeled directed subgraphs (on n π n italic_n unisolated vertices, containing q π q italic_q directed edges) of K β n subscript β πΎ π \overrightarrow{K}_{n} overβ start_ARG italic_K end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
Lemma 4.1 .
For n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 and for G β π β’ ( n , q ) πΊ π π π G\in\mathscr{D}(n,q) italic_G β script_D ( italic_n , italic_q ) , β n + 1 2 β β€ q β€ ( n 2 ) π 1 2 π binomial π 2 \lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor\leq q\leq\binom{n}{2} β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β β€ italic_q β€ ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
Proof.
Let G β π β’ ( n , q ) πΊ π π π G\in\mathscr{D}(n,q) italic_G β script_D ( italic_n , italic_q ) and n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 . Note that the complete graph K n subscript πΎ π K_{n} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is the largest (simple) graph on n π n italic_n unisolated vertices which has N = ( n 2 ) π binomial π 2 N=\binom{n}{2} italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) edges. As G πΊ G italic_G is a subgraph of K n subscript πΎ π K_{n} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , q β€ N π π q\leq N italic_q β€ italic_N . Now as far as lower bound on q π q italic_q is concerned, there are the following two cases.
Case i: Suppose n π n italic_n is even, say n = 2 β’ k , k β β formulae-sequence π 2 π π β n=2k,k\in\mathbb{N} italic_n = 2 italic_k , italic_k β blackboard_N . Since an edge consists of two vertices, at least k = n 2 = β n + 1 2 β π π 2 π 1 2 k=\frac{n}{2}=\lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor italic_k = divide start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG = β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β edges are required to cover all the vertices of G πΊ G italic_G , so that none of the vertex remains isolated.
Case ii: Suppose n π n italic_n is odd, say n = 2 β’ k + 1 , k β β formulae-sequence π 2 π 1 π β n=2k+1,k\in\mathbb{N} italic_n = 2 italic_k + 1 , italic_k β blackboard_N . Again, in this case at least k π k italic_k edges of G πΊ G italic_G are required to cover n β 1 π 1 n-1 italic_n - 1 vertices out of n π n italic_n . Therefore we require one more edge to cover all the n π n italic_n vertices of G πΊ G italic_G , so that none of the vertex remains isolated. Thus, in this case at least
k + 1 = n β 1 2 + 1 = β n + 1 2 β π 1 π 1 2 1 π 1 2 k+1=\frac{n-1}{2}+1=\lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor italic_k + 1 = divide start_ARG italic_n - 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + 1 = β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β edges are required.
β
The following result follows immediately from Lemma 4.1 .
Corollary 4.2 .
For n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 and for G β β π β β’ ( n , q ) β πΊ β π π π \overrightarrow{G}\in\overrightarrow{\mathscr{D}}(n,q) overβ start_ARG italic_G end_ARG β overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_q ) , β n + 1 2 β β€ q β€ ( n 2 ) π 1 2 π binomial π 2 \lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor\leq q\leq\binom{n}{2} β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β β€ italic_q β€ ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
u 2 subscript π’ 2 u_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT u 1 subscript π’ 1 u_{1} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT u 3 subscript π’ 3 u_{3} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT u 4 subscript π’ 4 u_{4} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT c 1 subscript π 1 c_{1} italic_c start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT c 3 subscript π 3 c_{3} italic_c start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT c 4 subscript π 4 c_{4} italic_c start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT c 5 subscript π 5 c_{5} italic_c start_POSTSUBSCRIPT 5 end_POSTSUBSCRIPT c 2 subscript π 2 c_{2} italic_c start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT c 6 subscript π 6 c_{6} italic_c start_POSTSUBSCRIPT 6 end_POSTSUBSCRIPT CF β‘ ( 4 ) CF 4 \operatorname{CF}(4) roman_CF ( 4 ) v 1 subscript π£ 1 v_{1} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT v 2 subscript π£ 2 v_{2} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT v 3 subscript π£ 3 v_{3} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT v 4 subscript π£ 4 v_{4} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT e 1 β β subscript π 1 \overrightarrow{e_{1}} overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG e 4 β β subscript π 4 \overrightarrow{e_{4}} overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG e 3 β β subscript π 3 \overrightarrow{e_{3}} overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG e 5 β β subscript π 5 \overrightarrow{e_{5}} overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT 5 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG u 2 subscript π’ 2 u_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT u 1 subscript π’ 1 u_{1} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT u 3 subscript π’ 3 u_{3} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT u 4 subscript π’ 4 u_{4} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT c 3 subscript π 3 c_{3} italic_c start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT c 5 subscript π 5 c_{5} italic_c start_POSTSUBSCRIPT 5 end_POSTSUBSCRIPT c 1 subscript π 1 c_{1} italic_c start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT c 4 subscript π 4 c_{4} italic_c start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT F β β± 4 β’ ( 4 ) πΉ subscript β± 4 4 F\in\mathscr{F}_{4}(4) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ( 4 ) v 1 subscript π£ 1 v_{1} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT v 2 subscript π£ 2 v_{2} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT v 3 subscript π£ 3 v_{3} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT v 4 subscript π£ 4 v_{4} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT K β 4 subscript β πΎ 4 \overrightarrow{K}_{4} overβ start_ARG italic_K end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT x 1 subscript π₯ 1 x_{1} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT x 2 subscript π₯ 2 x_{2} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT x 3 subscript π₯ 3 x_{3} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT x 1 subscript π₯ 1 x_{1} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT x 2 subscript π₯ 2 x_{2} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT F β’ i β’ g β’ u β’ r β’ e β’ I πΉ π π π’ π π πΌ Figure\ I italic_F italic_i italic_g italic_u italic_r italic_e italic_I G F β β π β β’ ( 4 , 4 ) β subscript πΊ πΉ β π 4 4 \overrightarrow{G_{F}}\in\overrightarrow{\mathscr{D}}(4,4) overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG β overβ start_ARG script_D end_ARG ( 4 , 4 )
Consider the chain C : u 1 β€ u 2 β€ β― β€ u n : πΆ subscript π’ 1 subscript π’ 2 β― subscript π’ π C:u_{1}\leq u_{2}\leq\cdots\leq u_{n} italic_C : italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β€ β― β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of all the reducible elements of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) , where n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 . Then an interval [ u i , u j ] subscript π’ π subscript π’ π [u_{i},u_{j}] [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] is a sublattice of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) for 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n . Further, [ u i , u j ] β
CF β‘ ( m ) subscript π’ π subscript π’ π CF π [u_{i},u_{j}]\cong\operatorname{CF}(m) [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] β
roman_CF ( italic_m ) , where m = j β i + 1 β€ n π π π 1 π m=j-i+1\leq n italic_m = italic_j - italic_i + 1 β€ italic_n . Let I = { I i β’ j = [ u i , u j ] | 1 β€ i < j β€ n } πΌ conditional-set subscript πΌ π π subscript π’ π subscript π’ π 1 π π π I=\{I_{ij}=[u_{i},u_{j}]|1\leq i<j\leq n\} italic_I = { italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] | 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n } . By Theorem 2.6 , it clearly follows that | I | = | S | = ( n 2 ) πΌ π binomial π 2 |I|=|S|=\binom{n}{2} | italic_I | = | italic_S | = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
By Proposition 2.4 , each I i β’ j β I subscript πΌ π π πΌ I_{ij}\in I italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT β italic_I can be associated with a unique directed edge e β k β E β’ ( K n β ) subscript β π π πΈ β subscript πΎ π \overrightarrow{e}_{k}\in E(\overrightarrow{K_{n}}) overβ start_ARG italic_e end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT β italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) . Conversely, by Proposition 2.5 , each directed edge e β k β E β’ ( K n β ) subscript β π π πΈ β subscript πΎ π \overrightarrow{e}_{k}\in E(\overrightarrow{K_{n}}) overβ start_ARG italic_e end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT β italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) can be associated with a unique interval I i β’ j β I subscript πΌ π π πΌ I_{ij}\in I italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT β italic_I .
In fact, using Proposition 2.5 and Theorem 3.5 , we get the following result which provides unique association of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) with K n β β subscript πΎ π \overrightarrow{K_{n}} overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
Theorem 4.3 .
Let u 1 β€ u 2 β€ β― β€ u n subscript π’ 1 subscript π’ 2 β― subscript π’ π u_{1}\leq u_{2}\leq\cdots\leq u_{n} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β€ β― β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT be the chain of all reducible elements of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) , where n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 .
Consider the class π = { u i , I i β’ j = [ u i , u j ] | 1 β€ i β€ n , I i β’ j β I } π conditional-set subscript π’ π subscript πΌ π π
subscript π’ π subscript π’ π formulae-sequence 1 π π subscript πΌ π π πΌ \mathscr{A}=\{u_{i},I_{ij}=[u_{i},u_{j}]|1\leq i\leq n,I_{ij}\in I\} script_A = { italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] | 1 β€ italic_i β€ italic_n , italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT β italic_I } associated with CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) .
Let V β’ ( K n β ) = { v 1 , v 2 , β¦ , v n } π β subscript πΎ π subscript π£ 1 subscript π£ 2 β¦ subscript π£ π V(\overrightarrow{K_{n}})=\{v_{1},v_{2},\ldots,v_{n}\} italic_V ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , β¦ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT } and E β’ ( K n β ) = { e k β | k β J N } πΈ β subscript πΎ π conditional-set β subscript π π π subscript π½ π E(\overrightarrow{K_{n}})=\{\overrightarrow{e_{k}}|k\in J_{N}\} italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) = { overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG | italic_k β italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT } .
Define Ο : π β K n β : π β π β subscript πΎ π \psi:\mathscr{A}\to\overrightarrow{K_{n}} italic_Ο : script_A β overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG by Ο β’ ( u i ) = v i π subscript π’ π subscript π£ π \psi(u_{i})=v_{i} italic_Ο ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT where 1 β€ i β€ n 1 π π 1\leq i\leq n 1 β€ italic_i β€ italic_n , and Ο β’ ( I i β’ j ) = Ο β’ ( [ u i , u j ] ) = ( v i , v j ) β = e k β π subscript πΌ π π π subscript π’ π subscript π’ π β subscript π£ π subscript π£ π β subscript π π \psi(I_{ij})=\psi([u_{i},u_{j}])=\overrightarrow{(v_{i},v_{j})}=%
\overrightarrow{e_{k}} italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_Ο ( [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] ) = overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG = overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG where k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i , 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n . Then Ο π \psi italic_Ο is a well-defined bijective map.
Proof.
To show that Ο π \psi italic_Ο is well-defined, it is sufficient to prove Ο β’ ( I i β’ j ) = Ο β’ ( I p β’ q ) π subscript πΌ π π π subscript πΌ π π \psi(I_{ij})=\psi(I_{pq}) italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_q end_POSTSUBSCRIPT ) in E β’ ( K n β ) πΈ β subscript πΎ π E(\overrightarrow{K_{n}}) italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) whenever I i β’ j = I p β’ q subscript πΌ π π subscript πΌ π π I_{ij}=I_{pq} italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_q end_POSTSUBSCRIPT in I πΌ I italic_I . So suppose I i β’ j = I p β’ q subscript πΌ π π subscript πΌ π π I_{ij}=I_{pq} italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_q end_POSTSUBSCRIPT in I πΌ I italic_I . Therefore u i = u p subscript π’ π subscript π’ π u_{i}=u_{p} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT and u j = u q subscript π’ π subscript π’ π u_{j}=u_{q} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT , since [ u i , u j ] = [ u p , u q ] subscript π’ π subscript π’ π subscript π’ π subscript π’ π [u_{i},u_{j}]=[u_{p},u_{q}] [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] = [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT ] . Also 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n , 1 β€ p < q β€ n 1 π π π 1\leq p<q\leq n 1 β€ italic_p < italic_q β€ italic_n . This implies that i = p π π i=p italic_i = italic_p and j = q π π j=q italic_j = italic_q . Therefore v i = v p , v j = v q formulae-sequence subscript π£ π subscript π£ π subscript π£ π subscript π£ π v_{i}=v_{p},v_{j}=v_{q} italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT , and k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i = ( p β 1 ) β’ n β ( p 2 ) + q β p π π 1 π binomial π 2 π π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i=(p-1)n-\binom{p}{2}+q-p italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i = ( italic_p - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_p end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_q - italic_p . Therefore ( v i , v j ) β = ( v p , v q ) β = e k β β subscript π£ π subscript π£ π β subscript π£ π subscript π£ π β subscript π π \overrightarrow{(v_{i},v_{j})}=\overrightarrow{(v_{p},v_{q})}=\overrightarrow{%
e_{k}} overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG = overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG = overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
Thus Ο β’ ( I i β’ j ) = Ο β’ ( I p β’ q ) π subscript πΌ π π π subscript πΌ π π \psi(I_{ij})=\psi(I_{pq}) italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_q end_POSTSUBSCRIPT ) in E β’ ( K n β ) πΈ β subscript πΎ π E(\overrightarrow{K_{n}}) italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) .
To show that Ο π \psi italic_Ο is injective, it is sufficient to prove that I i β’ j = I p β’ q subscript πΌ π π subscript πΌ π π I_{ij}=I_{pq} italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_q end_POSTSUBSCRIPT in I πΌ I italic_I whenever Ο β’ ( I i β’ j ) = Ο β’ ( I p β’ q ) π subscript πΌ π π π subscript πΌ π π \psi(I_{ij})=\psi(I_{pq}) italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_q end_POSTSUBSCRIPT ) in E β’ ( K n β ) πΈ β subscript πΎ π E(\overrightarrow{K_{n}}) italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) . So suppose Ο β’ ( I i β’ j ) = Ο β’ ( I p β’ q ) π subscript πΌ π π π subscript πΌ π π \psi(I_{ij})=\psi(I_{pq}) italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_q end_POSTSUBSCRIPT ) in E β’ ( K n β ) πΈ β subscript πΎ π E(\overrightarrow{K_{n}}) italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) . But then e k β = ( v i , v j ) β = ( v p , v q ) β β subscript π π β subscript π£ π subscript π£ π β subscript π£ π subscript π£ π \overrightarrow{e_{k}}=\overrightarrow{(v_{i},v_{j})}=\overrightarrow{(v_{p},v%
_{q})} overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG = overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG = overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG , with k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i = ( p β 1 ) β’ n β ( p 2 ) + q β p π π 1 π binomial π 2 π π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i=(p-1)n-\binom{p}{2}+q-p italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i = ( italic_p - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_p end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_q - italic_p . Therefore v i = v p subscript π£ π subscript π£ π v_{i}=v_{p} italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT and v j = v q subscript π£ π subscript π£ π v_{j}=v_{q} italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT . Now by Proposition 2.5 , ( i , j ) = ( p , q ) π π π π (i,j)=(p,q) ( italic_i , italic_j ) = ( italic_p , italic_q ) . This implies that i = p π π i=p italic_i = italic_p and j = q π π j=q italic_j = italic_q . Hence we have u i = u p subscript π’ π subscript π’ π u_{i}=u_{p} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT and u j = u q subscript π’ π subscript π’ π u_{j}=u_{q} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT . Therefore I i β’ j = [ u i , u j ] = [ u p , u q ] = I p β’ q subscript πΌ π π subscript π’ π subscript π’ π subscript π’ π subscript π’ π subscript πΌ π π I_{ij}=[u_{i},u_{j}]=[u_{p},u_{q}]=I_{pq} italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] = [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT ] = italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_q end_POSTSUBSCRIPT in I πΌ I italic_I .
To show that Ο π \psi italic_Ο is surjective, it is sufficient to prove that for each e k β β E β’ ( K n β ) β subscript π π πΈ β subscript πΎ π \overrightarrow{e_{k}}\in E(\overrightarrow{K_{n}}) overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG β italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) , there exists I i β’ j β I subscript πΌ π π πΌ I_{ij}\in I italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT β italic_I such that Ο β’ ( I i β’ j ) = e k β π subscript πΌ π π β subscript π π \psi(I_{ij})=\overrightarrow{e_{k}} italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG . So suppose e k β β E β’ ( K n β ) β subscript π π πΈ β subscript πΎ π \overrightarrow{e_{k}}\in E(\overrightarrow{K_{n}}) overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG β italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) , where 1 β€ k β€ ( n 2 ) 1 π binomial π 2 1\leq k\leq\binom{n}{2} 1 β€ italic_k β€ ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) . By Proposition 2.5 , there exists unique ( i , j ) π π (i,j) ( italic_i , italic_j ) such that k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i , 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n . Thus there exists a unique pair ( u i , u j ) subscript π’ π subscript π’ π (u_{i},u_{j}) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) of reducible elements of F πΉ F italic_F , and hence a unique interval [ u i , u j ] = I i β’ j β I subscript π’ π subscript π’ π subscript πΌ π π πΌ [u_{i},u_{j}]=I_{ij}\in I [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] = italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT β italic_I such that Ο β’ ( I i β’ j ) = e k β π subscript πΌ π π β subscript π π \psi(I_{ij})=\overrightarrow{e_{k}} italic_Ο ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
β
Consider the chain u 1 β€ u 2 β€ β― β€ u n subscript π’ 1 subscript π’ 2 β― subscript π’ π u_{1}\leq u_{2}\leq\cdots\leq u_{n} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β€ β― β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of all reducible elements of F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) , where n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 . Let U = { u i | 1 β€ i β€ n } π conditional-set subscript π’ π 1 π π U=\{u_{i}|1\leq i\leq n\} italic_U = { italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | 1 β€ italic_i β€ italic_n } .
Now if l < N π π l<N italic_l < italic_N then there exists ( i , j ) β S π π π (i,j)\in S ( italic_i , italic_j ) β italic_S such that ( u i , u j ) subscript π’ π subscript π’ π (u_{i},u_{j}) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) need not be an adjunct pair in an adjunct representation of F πΉ F italic_F .
So let I F = { I i β’ j = [ u i , u j ] | 1 β€ i < j β€ n β’ and β’ ( u i , u j ) β’ is an adjunct pair in β’ F } subscript πΌ πΉ conditional-set subscript πΌ π π subscript π’ π subscript π’ π 1 π π π and subscript π’ π subscript π’ π is an adjunct pair in πΉ I_{F}=\{I_{ij}=[u_{i},u_{j}]|1\leq i<j\leq n~{}\text{and}~{}(u_{i},u_{j})~{}%
\text{is an adjunct pair in}~{}F\} italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT = { italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] | 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n and ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) is an adjunct pair in italic_F } , and let π F = U βͺ I F subscript π πΉ π subscript πΌ πΉ \mathscr{A}_{F}=U\cup I_{F} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT = italic_U βͺ italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT . Then π F = { u i , I i β’ j | 1 β€ i β€ n , I i β’ j β I F } subscript π πΉ conditional-set subscript π’ π subscript πΌ π π
formulae-sequence 1 π π subscript πΌ π π subscript πΌ πΉ \mathscr{A}_{F}=\{u_{i},I_{ij}|1\leq i\leq n,I_{ij}\in I_{F}\} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT = { italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT | 1 β€ italic_i β€ italic_n , italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT β italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT } . By Corollary 1.6 and by Corollary 3.8 , | I F | = l subscript πΌ πΉ π |I_{F}|=l | italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT | = italic_l .
Note that for every F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) , there is a unique class π F subscript π πΉ \mathscr{A}_{F} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT associated with F πΉ F italic_F .
Clearly π F β π subscript π πΉ π \mathscr{A}_{F}\subseteq\mathscr{A} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT β script_A . Therefore, if we restrict the domain of the map Ο π \psi italic_Ο (see Theorem 4.3 ) to π F subscript π πΉ \mathscr{A}_{F} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT , then we get the following result.
Corollary 4.4 .
For n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 and for F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) , the (restricted) map Ο F : π F β K n β : subscript π πΉ β subscript π πΉ β subscript πΎ π \psi_{F}:{\mathscr{A}_{F}}\to\overrightarrow{K_{n}} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT : script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT β overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG given by Ο F β’ ( u i ) = v i subscript π πΉ subscript π’ π subscript π£ π \psi_{F}(u_{i})=v_{i} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , 1 β€ i β€ n 1 π π 1\leq i\leq n 1 β€ italic_i β€ italic_n , and for I i β’ j β I F subscript πΌ π π subscript πΌ πΉ I_{ij}\in I_{F} italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT β italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT , Ο F β’ ( I i β’ j ) = Ο F β’ ( [ u i , u j ] ) = ( v i , v j ) β = e k β subscript π πΉ subscript πΌ π π subscript π πΉ subscript π’ π subscript π’ π β subscript π£ π subscript π£ π β subscript π π \psi_{F}(I_{ij})=\psi_{F}([u_{i},u_{j}])=\overrightarrow{(v_{i},v_{j})}=%
\overrightarrow{e_{k}} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ( [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] ) = overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG = overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , where k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i , 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n . Then Ο F subscript π πΉ \psi_{F} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT is a well-defined injective map.
Using Corollary 3.8 and Corollary 4.4 , we get the following result.
Proposition 4.5 .
For each F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) there exists unique G F β β π β β’ ( n , l ) β subscript πΊ πΉ β π π π \overrightarrow{G_{F}}\in\overrightarrow{\mathscr{D}}(n,l) overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG β overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_l ) such that Ο F β’ ( π F ) = G F β subscript π πΉ subscript π πΉ β subscript πΊ πΉ \psi_{F}(\mathscr{A}_{F})=\overrightarrow{G_{F}} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ( script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ) = overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
Proof.
By Corollary 4.4 , for each F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) , Ο F : π F β K n β : subscript π πΉ β subscript π πΉ β subscript πΎ π \psi_{F}:{\mathscr{A}_{F}}\to\overrightarrow{K_{n}} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT : script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT β overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG is a well defined injective map, where π F = U βͺ I F subscript π πΉ π subscript πΌ πΉ \mathscr{A}_{F}=U\cup I_{F} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT = italic_U βͺ italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT .
Suppose Ο F β’ ( π F ) = G F β subscript π πΉ subscript π πΉ β subscript πΊ πΉ \psi_{F}(\mathscr{A}_{F})=\overrightarrow{G_{F}} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ( script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ) = overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG . Then G F β β subscript πΊ πΉ \overrightarrow{G_{F}} overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG is a (directed) subgraph of K n β β subscript πΎ π \overrightarrow{K_{n}} overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG with V β’ ( G F β ) = Ο F β’ ( U ) π β subscript πΊ πΉ subscript π πΉ π V(\overrightarrow{G_{F}})=\psi_{F}(U) italic_V ( overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) = italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ( italic_U ) , E β’ ( G F β ) = Ο F β’ ( I F ) πΈ β subscript πΊ πΉ subscript π πΉ subscript πΌ πΉ E(\overrightarrow{G_{F}})=\psi_{F}(I_{F}) italic_E ( overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) = italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ( italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ) , and Ο F : π F β G F β : subscript π πΉ β subscript π πΉ β subscript πΊ πΉ \psi_{F}:{\mathscr{A}_{F}}\to\overrightarrow{G_{F}} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT : script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT β overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG is a bijection. Clearly | V β’ ( G F β ) | = n π β subscript πΊ πΉ π |V(\overrightarrow{G_{F}})|=n | italic_V ( overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) | = italic_n . Also | E β’ ( G F β ) | = l πΈ β subscript πΊ πΉ π |E(\overrightarrow{G_{F}})|=l | italic_E ( overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) | = italic_l , since by Corollary 3.8 , | I F | = l subscript πΌ πΉ π |I_{F}|=l | italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT | = italic_l .
Thus G F β β π β β’ ( n , l ) β subscript πΊ πΉ β π π π \overrightarrow{G_{F}}\in\overrightarrow{\mathscr{D}}(n,l) overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG β overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_l ) , since none of the vertex of G F β β subscript πΊ πΉ \overrightarrow{G_{F}} overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG is isolated.
For if, suppose for some i π i italic_i , there is an isolated vertex v i subscript π£ π v_{i} italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT in V β’ ( G F β ) π β subscript πΊ πΉ V(\overrightarrow{G_{F}}) italic_V ( overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) . Therefore ( v i , v j ) β β E β’ ( G F β ) β subscript π£ π subscript π£ π πΈ β subscript πΊ πΉ \overrightarrow{(v_{i},v_{j})}\notin E(\overrightarrow{G_{F}}) overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG β italic_E ( overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) for any vertex v j β V β’ ( G F β ) subscript π£ π π β subscript πΊ πΉ v_{j}\in V(\overrightarrow{G_{F}}) italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT β italic_V ( overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) , where j > i π π j>i italic_j > italic_i .
This implies that Ο F β 1 β’ ( ( v i , v j ) β ) = I i β’ j = [ u i , u j ] β I F superscript subscript π πΉ 1 β subscript π£ π subscript π£ π subscript πΌ π π subscript π’ π subscript π’ π subscript πΌ πΉ \psi_{F}^{-1}(\overrightarrow{(v_{i},v_{j})})=I_{ij}=[u_{i},u_{j}]\notin I_{F} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG ) = italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = [ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] β italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT for any reducible element u j subscript π’ π u_{j} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT of F πΉ F italic_F , where j > i π π j>i italic_j > italic_i .
In other words, ( u i , u j ) subscript π’ π subscript π’ π (u_{i},u_{j}) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) is not an adjunct pair in an adjunct representation of F πΉ F italic_F for any u j subscript π’ π u_{j} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , where j > i π π j>i italic_j > italic_i .
Similarly, we can prove that ( u j , u i ) subscript π’ π subscript π’ π (u_{j},u_{i}) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) is not an adjunct pair in an adjunct representation of F πΉ F italic_F for any reducible element u j subscript π’ π u_{j} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT of F πΉ F italic_F , where j < i π π j<i italic_j < italic_i .
Thus u i subscript π’ π u_{i} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT does not remain as a reducible element of F πΉ F italic_F .
This is a contradiction to the fact that F πΉ F italic_F is a fundamental basic block on n π n italic_n reducible elements.
Thus for any F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) , there is a unique class π F subscript π πΉ \mathscr{A}_{F} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT , and hence there exists a unique directed graph G F β β π β β’ ( n , l ) β subscript πΊ πΉ β π π π \overrightarrow{G_{F}}\in\overrightarrow{\mathscr{D}}(n,l) overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG β overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_l ) .
β
In particular, if F β β± 4 β’ ( 4 ) πΉ subscript β± 4 4 F\in\mathscr{F}_{4}(4) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ( 4 ) then π F = U βͺ I F subscript π πΉ π subscript πΌ πΉ \mathscr{A}_{F}=U\cup I_{F} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT = italic_U βͺ italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT with U = { u 1 , u 2 , u 3 , u 4 } π subscript π’ 1 subscript π’ 2 subscript π’ 3 subscript π’ 4 U=\{u_{1},u_{2},u_{3},u_{4}\} italic_U = { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } and I F = { I 12 , I 14 , I 23 , I 24 } subscript πΌ πΉ subscript πΌ 12 subscript πΌ 14 subscript πΌ 23 subscript πΌ 24 I_{F}=\{I_{12},I_{14},I_{23},I_{24}\} italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT = { italic_I start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT , italic_I start_POSTSUBSCRIPT 14 end_POSTSUBSCRIPT , italic_I start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT , italic_I start_POSTSUBSCRIPT 24 end_POSTSUBSCRIPT } . Also G F β β π β β’ ( 4 , 4 ) β subscript πΊ πΉ β π 4 4 \overrightarrow{G_{F}}\in\overrightarrow{\mathscr{D}}(4,4) overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG β overβ start_ARG script_D end_ARG ( 4 , 4 ) with V β’ ( G F β ) = { v 1 , v 2 , v 3 , v 4 } π β subscript πΊ πΉ subscript π£ 1 subscript π£ 2 subscript π£ 3 subscript π£ 4 V(\overrightarrow{G_{F}})=\{v_{1},v_{2},v_{3},v_{4}\} italic_V ( overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } and E ( G F β ) = { e 1 β , e 3 β , e 4 β , E(\overrightarrow{G_{F}})=\{\overrightarrow{e_{1}},\overrightarrow{e_{3}},%
\overrightarrow{e_{4}}, italic_E ( overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) = { overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ,
e 5 β } \overrightarrow{e_{5}}\} overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT 5 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG } (see Figure I ).
Now using Corollary 3.8 and Proposition 4.5 , we get the following result.
Theorem 4.6 .
For n β₯ 2 π 2 n\geq 2 italic_n β₯ 2 and for fixed l π l italic_l , β n + 1 2 β β€ l β€ ( n 2 ) π 1 2 π binomial π 2 \lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor\leq l\leq\binom{n}{2} β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β β€ italic_l β€ ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) , there is a one-to-one correspondence between β± n β’ ( l ) subscript β± π π \mathscr{F}_{n}(l) script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) and π β β’ ( n , l ) β π π π \overrightarrow{\mathscr{D}}(n,l) overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_l ) .
Proof.
Define Ο : β± n β’ ( l ) β π β β’ ( n , l ) : italic-Ο β subscript β± π π β π π π \phi:\mathscr{F}_{n}(l)\to\overrightarrow{\mathscr{D}}(n,l) italic_Ο : script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) β overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_l ) by Ο β’ ( F ) = G β ( = G F β ) italic-Ο πΉ annotated β πΊ absent β subscript πΊ πΉ \phi(F)=\overrightarrow{G}~{}(=\overrightarrow{G_{F}}) italic_Ο ( italic_F ) = overβ start_ARG italic_G end_ARG ( = overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) , for all F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) .
By Proposition 4.5 , Ο italic-Ο \phi italic_Ο is a well defined map.
Now using Theorem 4.3 , Corollary 4.4 and Proposition 4.5 , for each F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) , Ο F : π F β G β : subscript π πΉ β subscript π πΉ β πΊ \psi_{F}:\mathscr{A}_{F}\to\overrightarrow{G} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT : script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT β overβ start_ARG italic_G end_ARG is a bijection, where Ο F subscript π πΉ \psi_{F} italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT is a restriction of the bijective map Ο : π β K n β : π β π β subscript πΎ π \psi:\mathscr{A}\to\overrightarrow{K_{n}} italic_Ο : script_A β overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
Let G β β π β β’ ( n , l ) β πΊ β π π π \overrightarrow{G}\in\overrightarrow{\mathscr{D}}(n,l) overβ start_ARG italic_G end_ARG β overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_l ) . Then G β β πΊ \overrightarrow{G} overβ start_ARG italic_G end_ARG is a (directed) subgraph of K n β β subscript πΎ π \overrightarrow{K_{n}} overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG . Suppose V β’ ( G β ) = V β’ ( K n β ) = { v 1 , v 2 , β¦ , v n } π β πΊ π β subscript πΎ π subscript π£ 1 subscript π£ 2 β¦ subscript π£ π V(\overrightarrow{G})=V(\overrightarrow{K_{n}})=\{v_{1},v_{2},\ldots,v_{n}\} italic_V ( overβ start_ARG italic_G end_ARG ) = italic_V ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , β¦ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT } and
E β’ ( G β ) = { e q 1 β , e q 2 β , β¦ , e q l β } β E β’ ( K n β ) = { e k β | k β J N } πΈ β πΊ β subscript π subscript π 1 β subscript π subscript π 2 β¦ β subscript π subscript π π πΈ β subscript πΎ π conditional-set β subscript π π π subscript π½ π E(\overrightarrow{G})=\{\overrightarrow{e_{q_{1}}},\overrightarrow{e_{q_{2}}},%
\ldots,\overrightarrow{e_{q_{l}}}\}\subseteq E(\overrightarrow{K_{n}})=\{%
\overrightarrow{e_{k}}|k\in J_{N}\} italic_E ( overβ start_ARG italic_G end_ARG ) = { overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , β¦ , overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG } β italic_E ( overβ start_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) = { overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG | italic_k β italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT } .
By Theorem 2.8 , e k β = ( v i , v j ) β β subscript π π β subscript π£ π subscript π£ π \overrightarrow{e_{k}}=\overrightarrow{(v_{i},v_{j})} overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG = overβ start_ARG ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG where k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i .
Now suppose U = Ο β 1 β’ ( V β’ ( G β ) ) π superscript π 1 π β πΊ U=\psi^{-1}(V(\overrightarrow{G})) italic_U = italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_V ( overβ start_ARG italic_G end_ARG ) ) and J = Ο β 1 β’ ( E β’ ( G β ) ) π½ superscript π 1 πΈ β πΊ J=\psi^{-1}(E(\overrightarrow{G})) italic_J = italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_E ( overβ start_ARG italic_G end_ARG ) ) . Then there exists F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) with π F = U βͺ J subscript π πΉ π π½ \mathscr{A}_{F}=U\cup J script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT = italic_U βͺ italic_J such that Ο β’ ( π F ) = G β π subscript π πΉ β πΊ \psi(\mathscr{A}_{F})=\overrightarrow{G} italic_Ο ( script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ) = overβ start_ARG italic_G end_ARG . Thus there exists F β β± n β’ ( l ) πΉ subscript β± π π F\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) with π F = U βͺ J subscript π πΉ π π½ \mathscr{A}_{F}=U\cup J script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT = italic_U βͺ italic_J such that Ο β’ ( F ) = G β italic-Ο πΉ β πΊ \phi(F)=\overrightarrow{G} italic_Ο ( italic_F ) = overβ start_ARG italic_G end_ARG .
Therefore Ο italic-Ο \phi italic_Ο is a surjective map.
Let F 1 , F 2 β β± n β’ ( l ) subscript πΉ 1 subscript πΉ 2
subscript β± π π F_{1},F_{2}\in\mathscr{F}_{n}(l) italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) . Suppose Ο β’ ( F 1 ) = G 1 β italic-Ο subscript πΉ 1 β subscript πΊ 1 \phi(F_{1})=\overrightarrow{G_{1}} italic_Ο ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , Ο β’ ( F 2 ) = G 2 β italic-Ο subscript πΉ 2 β subscript πΊ 2 \phi(F_{2})=\overrightarrow{G_{2}} italic_Ο ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , and G 1 β β
G 2 β β subscript πΊ 1 β subscript πΊ 2 \overrightarrow{G_{1}}\cong\overrightarrow{G_{2}} overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG β
overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
By Corollary 3.8 , suppose F 1 = C 0 β² ] a 1 b 1 { c q 1 } ] a 2 b 2 { c q 2 } β― ] b l a l { c q l } F_{1}=C^{\prime}_{0}]^{b_{1}}_{a_{1}}\{c_{q_{1}}\}]^{b_{2}}_{a_{2}}\{c_{q_{2}}%
\}\cdots]^{b_{l}}_{a_{l}}\{c_{q_{l}}\} italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_C start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } β― ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } , where for each s , 1 β€ s β€ l β€ N = ( n 2 ) π 1
π π π binomial π 2 s,1\leq s\leq l\leq N=\binom{n}{2} italic_s , 1 β€ italic_s β€ italic_l β€ italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) , a s = u i , b s = u j formulae-sequence subscript π π subscript π’ π subscript π π subscript π’ π a_{s}=u_{i},b_{s}=u_{j} italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT with q s = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i subscript π π π 1 π binomial π 2 π π q_{s}=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i , 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n , (q 1 < q 2 < β― < q l subscript π 1 subscript π 2 β― subscript π π q_{1}<q_{2}<\cdots<q_{l} italic_q start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_q start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT < β― < italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT ), and C 0 β² subscript superscript πΆ β² 0 C^{\prime}_{0} italic_C start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is the chain containing chain C : u 1 β€ u 2 β€ β― β€ u n : πΆ subscript π’ 1 subscript π’ 2 β― subscript π’ π C:u_{1}\leq u_{2}\leq\cdots\leq u_{n} italic_C : italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β€ β― β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of all reducible elements of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) , and all those x i β X = C 0 β C subscript π₯ π π subscript πΆ 0 πΆ x_{i}\in X=C_{0}\setminus C italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β italic_X = italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β italic_C which satisfy x i | | c q s x_{i}||c_{q_{s}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | | italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT in F 1 subscript πΉ 1 F_{1} italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT for
q s = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + 1 subscript π π π 1 π binomial π 2 1 q_{s}=(i-1)n-\binom{i}{2}+1 italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + 1 .
Note that C 0 subscript πΆ 0 C_{0} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is a maximal chain u 1 βΊ x 1 βΊ u 2 βΊ x 2 βΊ β― βΊ u n β 1 βΊ x n β 1 βΊ u n precedes subscript π’ 1 subscript π₯ 1 precedes subscript π’ 2 precedes subscript π₯ 2 precedes β― precedes subscript π’ π 1 precedes subscript π₯ π 1 precedes subscript π’ π u_{1}\prec x_{1}\prec u_{2}\prec x_{2}\prec\cdots\prec u_{n-1}\prec x_{n-1}%
\prec u_{n} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT βΊ β― βΊ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) .
Similarly by Corollary 3.8 , suppose F 2 = C 0 β²β² ] a 1 β² b 1 β² { c r 1 } ] a 2 β² b 2 β² { c r 2 } β― ] b l β² a l β² { c r l } F_{2}=C^{\prime\prime}_{0}]^{b^{\prime}_{1}}_{a^{\prime}_{1}}\{c_{r_{1}}\}]^{b%
^{\prime}_{2}}_{a^{\prime}_{2}}\{c_{r_{2}}\}\cdots]^{b^{\prime}_{l}}_{a^{%
\prime}_{l}}\{c_{r_{l}}\} italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_C start_POSTSUPERSCRIPT β² β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } β― ] start_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } , where for each s π s italic_s , 1 β€ s β€ l β€ N = ( n 2 ) 1 π π π binomial π 2 1\leq s\leq l\leq N=\binom{n}{2} 1 β€ italic_s β€ italic_l β€ italic_N = ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) , a s β² = u i β² , b s β² = u j β² formulae-sequence subscript superscript π β² π subscript π’ superscript π β² subscript superscript π β² π subscript π’ superscript π β² a^{\prime}_{s}=u_{i^{\prime}},b^{\prime}_{s}=u_{j^{\prime}} italic_a start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with r s = ( i β² β 1 ) β’ n β ( i β² 2 ) + j β² β i β² subscript π π superscript π β² 1 π binomial superscript π β² 2 superscript π β² superscript π β² r_{s}=(i^{\prime}-1)n-\binom{i^{\prime}}{2}+j^{\prime}-i^{\prime} italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT - italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT , 1 β€ i β² < j β² β€ n 1 superscript π β² superscript π β² π 1\leq i^{\prime}<j^{\prime}\leq n 1 β€ italic_i start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT < italic_j start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT β€ italic_n , (r 1 < r 2 < β― < r l subscript π 1 subscript π 2 β― subscript π π r_{1}<r_{2}<\cdots<r_{l} italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT < β― < italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT ), and C 0 β²β² subscript superscript πΆ β²β² 0 C^{\prime\prime}_{0} italic_C start_POSTSUPERSCRIPT β² β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is the chain containing chain C : u 1 β€ u 2 β€ β― β€ u n : πΆ subscript π’ 1 subscript π’ 2 β― subscript π’ π C:u_{1}\leq u_{2}\leq\cdots\leq u_{n} italic_C : italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT β€ β― β€ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of all reducible elements of CF β‘ ( n ) CF π \operatorname{CF}(n) roman_CF ( italic_n ) , and all those x i β X = C 0 β C subscript π₯ π π subscript πΆ 0 πΆ x_{i}\in X=C_{0}\setminus C italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT β italic_X = italic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT β italic_C which satisfy x i | | c r s x_{i}||c_{r_{s}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | | italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT in F 2 subscript πΉ 2 F_{2} italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT for r s = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + 1 subscript π π π 1 π binomial π 2 1 r_{s}=(i-1)n-\binom{i}{2}+1 italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + 1 .
As G 1 β β
G 2 β β subscript πΊ 1 β subscript πΊ 2 \overrightarrow{G_{1}}\cong\overrightarrow{G_{2}} overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG β
overβ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , Ο F 1 β’ ( π F 1 ) β
Ο F 2 β’ ( π F 2 ) subscript π subscript πΉ 1 subscript π subscript πΉ 1 subscript π subscript πΉ 2 subscript π subscript πΉ 2 \psi_{F_{1}}(\mathscr{A}_{F_{1}})\cong\psi_{F_{2}}(\mathscr{A}_{F_{2}}) italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) β
italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
As Ο π \psi italic_Ο is bijective, Ο β 1 β’ ( Ο F 1 β’ ( π F 1 ) ) = Ο β 1 β’ ( Ο F 2 β’ ( π F 2 ) ) superscript π 1 subscript π subscript πΉ 1 subscript π subscript πΉ 1 superscript π 1 subscript π subscript πΉ 2 subscript π subscript πΉ 2 \psi^{-1}(\psi_{F_{1}}(\mathscr{A}_{F_{1}}))=\psi^{-1}(\psi_{F_{2}}(\mathscr{A%
}_{F_{2}})) italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ) = italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ) .
That is, ( Ο β 1 β Ο F 1 ) β’ ( π F 1 ) = ( Ο β 1 β Ο F 2 ) β’ ( π F 2 ) superscript π 1 subscript π subscript πΉ 1 subscript π subscript πΉ 1 superscript π 1 subscript π subscript πΉ 2 subscript π subscript πΉ 2 (\psi^{-1}\circ\psi_{F_{1}})(\mathscr{A}_{F_{1}})=(\psi^{-1}\circ\psi_{F_{2}})%
(\mathscr{A}_{F_{2}}) ( italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT β italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ( script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) = ( italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT β italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ( script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
Hence π F 1 = π F 2 subscript π subscript πΉ 1 subscript π subscript πΉ 2 \mathscr{A}_{F_{1}}=\mathscr{A}_{F_{2}} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , since Ο β 1 β Ο F 1 superscript π 1 subscript π subscript πΉ 1 \psi^{-1}\circ\psi_{F_{1}} italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT β italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and Ο β 1 β Ο F 2 superscript π 1 subscript π subscript πΉ 2 \psi^{-1}\circ\psi_{F_{2}} italic_Ο start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT β italic_Ο start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT are identity maps on π F 1 subscript π subscript πΉ 1 \mathscr{A}_{F_{1}} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and π F 2 subscript π subscript πΉ 2 \mathscr{A}_{F_{2}} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT respectively.
As π F 1 = π F 2 subscript π subscript πΉ 1 subscript π subscript πΉ 2 \mathscr{A}_{F_{1}}=\mathscr{A}_{F_{2}} script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = script_A start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , we have U βͺ I F 1 = U βͺ I F 2 π subscript πΌ subscript πΉ 1 π subscript πΌ subscript πΉ 2 U\cup I_{F_{1}}=U\cup I_{F_{2}} italic_U βͺ italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_U βͺ italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
This implies that I F 1 = I F 2 subscript πΌ subscript πΉ 1 subscript πΌ subscript πΉ 2 I_{F_{1}}=I_{F_{2}} italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , that is , { [ a s , b s ] | 1 β€ s β€ l } = { [ a s β² , b s β² ] | 1 β€ s β€ l } conditional-set subscript π π subscript π π 1 π π conditional-set subscript superscript π β² π subscript superscript π β² π 1 π π \{[a_{s},b_{s}]|1\leq s\leq l\}=\{[a^{\prime}_{s},b^{\prime}_{s}]|1\leq s\leq l\} { [ italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ] | 1 β€ italic_s β€ italic_l } = { [ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ] | 1 β€ italic_s β€ italic_l } .
Now suppose for fixed s π s italic_s where 1 β€ s β€ l 1 π π 1\leq s\leq l 1 β€ italic_s β€ italic_l , [ a s , b s ] β
[ a t β² , b t β² ] subscript π π subscript π π subscript superscript π β² π‘ subscript superscript π β² π‘ [a_{s},b_{s}]\cong[a^{\prime}_{t},b^{\prime}_{t}] [ italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ] β
[ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ] for some t , 1 β€ t β€ l π‘ 1
π‘ π t,1\leq t\leq l italic_t , 1 β€ italic_t β€ italic_l . Then a s = a t β² subscript π π subscript superscript π β² π‘ a_{s}=a^{\prime}_{t} italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_a start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT and b s = b t β² subscript π π subscript superscript π β² π‘ b_{s}=b^{\prime}_{t} italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_b start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT .
But a s βΊ c q s βΊ b s precedes subscript π π subscript π subscript π π precedes subscript π π a_{s}\prec c_{q_{s}}\prec b_{s} italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT and a t β² βΊ c r t βΊ b t β² precedes subscript superscript π β² π‘ subscript π subscript π π‘ precedes subscript superscript π β² π‘ a^{\prime}_{t}\prec c_{r_{t}}\prec b^{\prime}_{t} italic_a start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT βΊ italic_b start_POSTSUPERSCRIPT β² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT . Therefore c q s = c r t subscript π subscript π π subscript π subscript π π‘ c_{q_{s}}=c_{r_{t}} italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , and hence q s = r t subscript π π subscript π π‘ q_{s}=r_{t} italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT .
Thus for all s , 1 β€ s β€ l π 1
π π s,1\leq s\leq l italic_s , 1 β€ italic_s β€ italic_l , there exists t π‘ t italic_t , where 1 β€ t β€ l 1 π‘ π 1\leq t\leq l 1 β€ italic_t β€ italic_l such that c q s = c r t subscript π subscript π π subscript π subscript π π‘ c_{q_{s}}=c_{r_{t}} italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT . Therefore Y F 1 = Y β© F 1 β Y F 2 = Y β© F 2 subscript π subscript πΉ 1 π subscript πΉ 1 subscript π subscript πΉ 2 π subscript πΉ 2 Y_{F_{1}}=Y\cap{F_{1}}\subseteq Y_{F_{2}}=Y\cap{F_{2}} italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_Y β© italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_Y β© italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ,
where Y = { c k | k β J N } π conditional-set subscript π π π subscript π½ π Y=\{c_{k}|k\in J_{N}\} italic_Y = { italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT | italic_k β italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT } . Similarly, we can prove that Y F 2 β Y F 1 subscript π subscript πΉ 2 subscript π subscript πΉ 1 Y_{F_{2}}\subseteq Y_{F_{1}} italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT β italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT . Therefore Y F 1 = Y F 2 subscript π subscript πΉ 1 subscript π subscript πΉ 2 Y_{F_{1}}=Y_{F_{2}} italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Hence by Remark 3.9 , F 1 β
F 2 subscript πΉ 1 subscript πΉ 2 F_{1}\cong F_{2} italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT β
italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT . Thus Ο italic-Ο \phi italic_Ο is an injective map.
β
Note that, for every G β β π β β’ ( n , l ) β πΊ β π π π \overrightarrow{G}\in\overrightarrow{\mathscr{D}}(n,l) overβ start_ARG italic_G end_ARG β overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_l ) , there is a unique G β π β’ ( n , l ) πΊ π π π G\in{\mathscr{D}}(n,l) italic_G β script_D ( italic_n , italic_l ) which is obtained from G β β πΊ \overrightarrow{G} overβ start_ARG italic_G end_ARG by removing direction of each edge e β β G β β π β πΊ \overrightarrow{e}\in\overrightarrow{G} overβ start_ARG italic_e end_ARG β overβ start_ARG italic_G end_ARG . Also for every G β π β’ ( n , l ) πΊ π π π G\in{\mathscr{D}}(n,l) italic_G β script_D ( italic_n , italic_l ) , there is a unique G β β π β β’ ( n , l ) β πΊ β π π π \overrightarrow{G}\in\overrightarrow{\mathscr{D}}(n,l) overβ start_ARG italic_G end_ARG β overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_l ) with V β’ ( G β ) = V β’ ( G ) π β πΊ π πΊ V(\overrightarrow{G})=V(G) italic_V ( overβ start_ARG italic_G end_ARG ) = italic_V ( italic_G ) , and ( v i , v j ) = e k β subscript π£ π subscript π£ π β subscript π π (v_{i},v_{j})=\overrightarrow{e_{k}} ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = overβ start_ARG italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG is a directed edge in G β β πΊ \overrightarrow{G} overβ start_ARG italic_G end_ARG whenever k = ( i β 1 ) β’ n β ( i 2 ) + j β i π π 1 π binomial π 2 π π k=(i-1)n-\binom{i}{2}+j-i italic_k = ( italic_i - 1 ) italic_n - ( FRACOP start_ARG italic_i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_j - italic_i , 1 β€ i < j β€ n 1 π π π 1\leq i<j\leq n 1 β€ italic_i < italic_j β€ italic_n . Thus there is a one-to-one correspondence between π β’ ( n , l ) π π π {\mathscr{D}}(n,l) script_D ( italic_n , italic_l ) and π β β’ ( n , l ) β π π π \overrightarrow{\mathscr{D}}(n,l) overβ start_ARG script_D end_ARG ( italic_n , italic_l ) . Thus by Theorem 4.6 , we get the following main result.
Theorem 4.7 .
For n β₯ 0 π 0 n\geq 0 italic_n β₯ 0 and for fixed l π l italic_l , β n + 1 2 β β€ l β€ ( n 2 ) π 1 2 π binomial π 2 \lfloor\frac{n+1}{2}\rfloor\leq l\leq\binom{n}{2} β divide start_ARG italic_n + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG β β€ italic_l β€ ( FRACOP start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) , there is a one-to-one correspondence between β± n β’ ( l ) subscript β± π π \mathscr{F}_{n}(l) script_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l ) and π β’ ( n , l ) π π π \mathscr{D}(n,l) script_D ( italic_n , italic_l ) , that is, f β’ ( n , l ) = d β’ ( n , l ) π π π π π π f(n,l)=d(n,l) italic_f ( italic_n , italic_l ) = italic_d ( italic_n , italic_l ) .
Thus from Theorem 4.7 , it clearly follows that the sequences ( f β’ ( n , l ) ) π π π (f(n,l)) ( italic_f ( italic_n , italic_l ) ) and ( d β’ ( n , l ) ) π π π (d(n,l)) ( italic_d ( italic_n , italic_l ) ) are equivalent.