Gradient-adjusted underdamped Langevin dynamics for sampling

Xinzhe Zuo Department of Mathematics, University of California, Los Angeles, CA, 90095.    Stanley Osher 11footnotemark: 1    Wuchen Li Department of Mathematics, University of South Carolina, Columbia, SC, 29208.
Abstract

Sampling from a target distribution is a fundamental problem with wide-ranging applications in scientific computing and machine learning. Traditional Markov chain Monte Carlo (MCMC) algorithms, such as the unadjusted Langevin algorithm (ULA), derived from the overdamped Langevin dynamics, have been extensively studied. From an optimization perspective, the Kolmogorov forward equation of the overdamped Langevin dynamics can be treated as the gradient flow of the relative entropy in the space of probability densities embedded with Wasserstein-2 metrics. Several efforts have also been devoted to including momentum-based methods, such as underdamped Langevin dynamics for faster convergence of sampling algorithms. Recent advances in optimizations have demonstrated the effectiveness of primal-dual damping and Hessian-driven damping dynamics for achieving faster convergence in solving optimization problems. Motivated by these developments, we introduce a class of stochastic differential equations (SDEs) called gradient-adjusted underdamped Langevin dynamics (GAUL), which add stochastic perturbations in primal-dual damping dynamics and Hessian-driven damping dynamics from optimization. We prove that GAUL admits the correct stationary distribution, whose marginal is the target distribution. The proposed method outperforms overdamped and underdamped Langevin dynamics regarding convergence speed in the total variation distance for Gaussian target distributions. Moreover, using the Euler-Maruyama discretization, we show that the mixing time towards a biased target distribution only depends on the square root of the condition number of the target covariance matrix. Numerical experiments for non-Gaussian target distributions, such as Bayesian regression problems and Bayesian neural networks, further illustrate the advantages of our approach over classical methods based on overdamped or underdamped Langevin dynamics.

1 Introduction

Sampling from a target distribution is a long-standing quest and has numerous applications in scientific computing, including Bayesian statistical inference MacKay [2003], Robert et al. [1999], Liu [2001], Gelman et al. [1995], Bayesian inverse problems Stuart [2010], Idier [2013], Dashti and Stuart [2013], Garbuno-Inigo et al. [2020], as well as Bayesian neural networks Welling and Teh [2011], Andrieu et al. [2003], Teh et al. [2016], Izmailov et al. [2021], MacKay [1995], Neal [2012]. In this direction, various algorithms have been developed to sample a target distribution πexp(f)proportional-to𝜋𝑓\pi\propto\exp(-f)italic_π ∝ roman_exp ( - italic_f ) for a given function f:d:𝑓superscript𝑑f:\mathbb{R}^{d}\to\mathbb{R}italic_f : blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT → blackboard_R, where π𝜋\piitalic_π is only known up to a normalization constant. In this area, a simple and popular algorithm is the unadjusted Langevin algorithm (ULA):

𝒙k+1=𝒙khf(𝒙k)+2h𝒛k,subscript𝒙𝑘1subscript𝒙𝑘𝑓subscript𝒙𝑘2subscript𝒛𝑘{\bm{x}}_{k+1}={\bm{x}}_{k}-h\nabla f({\bm{x}}_{k})+\sqrt{2h}{\bm{z}}_{k}\,,bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT = bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - italic_h ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) + square-root start_ARG 2 italic_h end_ARG bold_italic_z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , (1.1)

where 𝒙kdsubscript𝒙𝑘superscript𝑑{\bm{x}}_{k}\in\mathbb{R}^{d}bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT, k𝑘kitalic_k is the iteration number, f𝑓fitalic_f is assumed to be a differentiable function, h>00h>0italic_h > 0 is a step size, and 𝒛ksubscript𝒛𝑘{\bm{z}}_{k}bold_italic_z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT is a d𝑑ditalic_d-dimensional random variable with independently and identically distributed (i.i.d) entries following standard Gaussian distributions. The ULA algorithm eq. 1.1 comes from the forward Euler discretization of a stochastic differential equation (SDE) known as overdamped Langevin dynamics:

d𝒙t=f(𝒙t)dt+2d𝑩t,𝑑subscript𝒙𝑡𝑓subscript𝒙𝑡𝑑𝑡2𝑑subscript𝑩𝑡d{\bm{x}}_{t}=-\nabla f({\bm{x}}_{t})dt+\sqrt{2}d{\bm{B}}_{t}\,,italic_d bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT = - ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) italic_d italic_t + square-root start_ARG 2 end_ARG italic_d bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT , (1.2)

where 𝒙tdsubscript𝒙𝑡superscript𝑑{\bm{x}}_{t}\in\mathbb{R}^{d}bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT and 𝑩tsubscript𝑩𝑡{\bm{B}}_{t}bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT is a standard d𝑑ditalic_d-dimensional Brownian motion. Under some mild conditions on f𝑓fitalic_f, it has been shown that the SDE eq. 2.15 has a unique strong solution {𝒙t,t0}subscript𝒙𝑡𝑡0\{{\bm{x}}_{t},t\geq 0\}{ bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT , italic_t ≥ 0 } that is a Markov process Roberts and Tweedie [1996], Meyn and Tweedie [2012]. Moreover, the distribution of 𝒙tsubscript𝒙𝑡{\bm{x}}_{t}bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT converges to the invariant distribution πexp(f)proportional-to𝜋𝑓\pi\propto\exp(-f)italic_π ∝ roman_exp ( - italic_f ) as t𝑡t\to\inftyitalic_t → ∞. The asymptotic convergence guarantees of eq. 1.1 have been established decades ago Talay and Tubaro [1990], Gelfand and Mitter [1991], Mattingly et al. [2002]. In more recent years, non-asymptotic behaviors of eq. 1.1 have also been explored by several works Dalalyan [2017a, b], Durmus and Moulines [2017], Dalalyan and Karagulyan [2019], Cheng and Bartlett [2018], Vempala and Wibisono [2019].

An important result by Jordan et al. [1998] states that the Kolmogorov forward equation of Langevin dynamics corresponds to the gradient flow of the relative entropy functional in the space of probability density functions with the Wasserstein-2 metric. This observation serves as a bridge between the sampling community and the optimization community by studying optimization problems in Wasserstein-2 space. In the field of optimization, Nesterov’s accelerated gradient Nesterov [1983] is a first order algorithm for finding the minimum of a convex/strongly convex objective function f𝑓fitalic_f. The intuition is that Nesterov’s method incorporates momentum into the updates. It is much faster than the traditional gradient descent method, in the sense that the convergence speed for convex functions is 𝒪(1k2)𝒪1superscript𝑘2\mathcal{O}(\frac{1}{k^{2}})caligraphic_O ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) where k𝑘kitalic_k is the number of iterations compared to 𝒪(1k)𝒪1𝑘\mathcal{O}(\frac{1}{k})caligraphic_O ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_k end_ARG ) for gradient descent. The convergence speed of Nesterov’s method for L𝐿Litalic_L-smooth, m𝑚mitalic_m-strongly convex functions is 𝒪(exp(k/κ))𝒪𝑘𝜅\mathcal{O}\big{(}\exp(-k/\sqrt{\kappa})\big{)}caligraphic_O ( roman_exp ( - italic_k / square-root start_ARG italic_κ end_ARG ) ) where κ=L/m𝜅𝐿𝑚\kappa=L/mitalic_κ = italic_L / italic_m is the condition number of f𝑓fitalic_f compared to 𝒪(exp(k/κ))𝒪𝑘𝜅\mathcal{O}\big{(}\exp(-k/\kappa)\big{)}caligraphic_O ( roman_exp ( - italic_k / italic_κ ) ) for gradient descent. By taking the step size to 0, one obtains a second-order ODE for Nesterov’s method called the Nesterov’s accelerated gradient flow or Nesterov’s ODE Su et al. [2016], Attouch et al. [2019]. In recent years, one extends the gradient flow of the relative entropy into Nesterov’s accelerated gradient flow Su et al. [2016], which is explored in Wang and Li [2022], Taghvaei and Mehta [2019], Ma et al. [2021] from different perspectives. For the optimization in Wasserstein-2 space perspective, Wang and Li [2022], Taghvaei and Mehta [2019], Chen et al. [2023a] study a class of accelerated dynamics with depending on the score function, i.e., the gradient of logarithm of density function. This results in the approximation of a non-linear partial differential equation, known as the damped Euler equation Carrillo et al. [2019]. In this case, the optimal choices of parameters for sampling a target distribution share similarities with the classical Nesterov’s accelerated gradient flow. On the other hand, from a stochastic dynamics perspective, a line of research has been devoted to study the accelerated version of Langevin dynamics, known as the underdamped Langevin dynamics Cao et al. [2023], Cheng et al. [2018], Ma et al. [2021], Zhang et al. [2023]. As explained later in Section 2.2, the underdamped Langevin dynamics consists of a deterministic component and a stochastic component. The deterministic component exactly corresponds to the Nesterov’s accelerated gradient flow. The marginal of invariant distribution in x𝑥xitalic_x-axis satisfies the target distribution. However, the optimal choice of parameters in underdamped Langevin dynamics might not directly follow the classical Nesterov’s method Cheng et al. [2018].

Recently, Zuo et al. [2024] proposed to use the primal-dual hybrid gradient (PDHG) method Chambolle and Pock [2011], Valkonen [2014] to solve unconstrained optimization problems. The original PDHG method is designed for optimization problem with linear constraints. Zuo et al. [2024] formulated the optimality condition f(𝒙)=0𝑓𝒙0\nabla f({\bm{x}})=0∇ italic_f ( bold_italic_x ) = 0 of a strongly convex function f𝑓fitalic_f into the solution of a saddle point problem

inf𝒙dsup𝒑df(𝒙),𝒑γ2𝒑2,subscriptinfimum𝒙superscript𝑑subscriptsupremum𝒑superscript𝑑𝑓𝒙𝒑𝛾2superscriptnorm𝒑2\inf_{{\bm{x}}\in\mathbb{R}^{d}}\sup_{{\bm{p}}\in\mathbb{R}^{d}}\quad\langle% \nabla f({\bm{x}}),{\bm{p}}\rangle-\frac{\gamma}{2}\|{\bm{p}}\|^{2}\,,roman_inf start_POSTSUBSCRIPT bold_italic_x ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT roman_sup start_POSTSUBSCRIPT bold_italic_p ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ⟨ ∇ italic_f ( bold_italic_x ) , bold_italic_p ⟩ - divide start_ARG italic_γ end_ARG start_ARG 2 end_ARG ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,

where γ>0𝛾0\gamma>0italic_γ > 0 is a selected regularization parameter. They proceed by using the PDHG algorithm with appropriate preconditioners to solve the above saddle point problem. By taking the limit as the step size goes to zero, their algorithm yields a continuous-time flow, which is a second-order ordinary differential equation (ODE) called the primal-dual damping (PDD) dynamics. In particular, the PDD dynamic contains Nesterov’s ODE Su et al. [2016]. In other words, Nesterov’s ODE is a special case of PDD dynamics. The PDD dynamics also shares similarities with the Hessian–driven damping dynamics that has been studied in recent years Attouch et al. [2019, 2020, 2021]. The main difference between the PDD dynamics and the Nesterov’s ODE is a second-order term 2f(𝒙)𝒙˙superscript2𝑓𝒙˙𝒙\nabla^{2}f({\bm{x}})\dot{\bm{x}}∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_f ( bold_italic_x ) over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG that appears in the former. This term is also presented in the Hessian driven damping dynamics. It has been observed that the PDD dynamics and the Hessian driven damping dynamics yield faster convergence towards the global minimum than the traditional gradient flow and Nesterov’s ODE. Therefore, it is natural to extend the PDD dynamics and Hessian driven damping dynamics to SDEs for sampling a target distribution.

In this paper, we take inspirations from Zuo et al. [2024], Attouch et al. [2020] to design a system of SDE called gradient-adjusted underdamped Langevin dynamics (GAUL) that resembles the primal-dual damping dynamics and the Hessian driven damping dynamics. Consider

(d𝒙td𝒑t)matrix𝑑subscript𝒙𝑡𝑑subscript𝒑𝑡\displaystyle\begin{pmatrix}d{\bm{x}}_{t}\\ d{\bm{p}}_{t}\end{pmatrix}( start_ARG start_ROW start_CELL italic_d bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_d bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) =(a𝑪f(𝒙t)dt+𝑪𝒑tdtf(𝒙t)dtγ𝒑tdt)+(2a𝑪I𝑪I𝑪2γI)(d𝑩t(1)d𝑩t(2)),absentmatrix𝑎𝑪𝑓subscript𝒙𝑡𝑑𝑡𝑪subscript𝒑𝑡𝑑𝑡𝑓subscript𝒙𝑡𝑑𝑡𝛾subscript𝒑𝑡𝑑𝑡matrix2𝑎𝑪I𝑪I𝑪2𝛾Imatrix𝑑subscriptsuperscript𝑩1𝑡𝑑subscriptsuperscript𝑩2𝑡\displaystyle=\begin{pmatrix}-a{\bm{C}}\nabla f({\bm{x}}_{t})dt+{\bm{C}}{\bm{p% }}_{t}dt\\ -\nabla f({\bm{x}}_{t})dt-\gamma{\bm{p}}_{t}dt\end{pmatrix}+\sqrt{\begin{% pmatrix}2a{\bm{C}}&\textbf{I}-{\bm{C}}\\ \textbf{I}-{\bm{C}}&2\gamma\textbf{I}\end{pmatrix}}\begin{pmatrix}d{\bm{B}}^{(% 1)}_{t}\\ d{\bm{B}}^{(2)}_{t}\end{pmatrix}\,,= ( start_ARG start_ROW start_CELL - italic_a bold_italic_C ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) italic_d italic_t + bold_italic_C bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_d italic_t end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) italic_d italic_t - italic_γ bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_d italic_t end_CELL end_ROW end_ARG ) + square-root start_ARG ( start_ARG start_ROW start_CELL 2 italic_a bold_italic_C end_CELL start_CELL I - bold_italic_C end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL I - bold_italic_C end_CELL start_CELL 2 italic_γ I end_CELL end_ROW end_ARG ) end_ARG ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_d bold_italic_B start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_d bold_italic_B start_POSTSUPERSCRIPT ( 2 ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) , (1.3)

for some constants a,γ>0𝑎𝛾0a,\gamma>0italic_a , italic_γ > 0, whose detailed choices will be explained later. 𝑪𝑪{\bm{C}}bold_italic_C is a preconditioner such that the diffusion matrix in front of the Brownian motion term is well-defined and positive semidefinite. And 𝑩t(i)subscriptsuperscript𝑩𝑖𝑡{\bm{B}}^{(i)}_{t}bold_italic_B start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT is a standard Brownian motion in dsuperscript𝑑\mathbb{R}^{d}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT for i=1,2𝑖12i=1,2italic_i = 1 , 2. The supercript on 𝑩tsubscript𝑩𝑡{\bm{B}}_{t}bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT indicates that 𝑩t(1)subscriptsuperscript𝑩1𝑡{\bm{B}}^{(1)}_{t}bold_italic_B start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT and 𝑩t(2)subscriptsuperscript𝑩2𝑡{\bm{B}}^{(2)}_{t}bold_italic_B start_POSTSUPERSCRIPT ( 2 ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT are independent. We show that the stationary distribution GAUL eq. 1.3 is the desired target distribution of the form 1Zexp(f(𝒙)𝒑2/2)1𝑍𝑓𝒙superscriptnorm𝒑22\frac{1}{Z}\exp(-f({\bm{x}})-\|{\bm{p}}\|^{2}/2)divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z end_ARG roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) - ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2 ). Noticeably, the 𝒙𝒙{\bm{x}}bold_italic_x-marginal distribution is the target distribution π𝜋\piitalic_π. Additionally, we demonstrate that for a quadratic function f𝑓fitalic_f, GAUL achieves the exponential convergence and outperforms both overdamped and underdamped Langevin dynamics. A series of numerical examples are provided to demonstrate the advantage of the proposed method.

To illustrate the main idea, we summarize main theoretical results into the following informal theorem.

Theorem 1.1 (Informal).

Suppose that f:dd:𝑓superscript𝑑superscript𝑑f:\mathbb{R}^{d}\to\mathbb{R}^{d}italic_f : blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT → blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT is given by f(𝐱)=12𝐱TΛ𝐱𝑓𝐱12superscript𝐱𝑇Λ𝐱f({\bm{x}})=\frac{1}{2}{\bm{x}}^{T}\Lambda{\bm{x}}italic_f ( bold_italic_x ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG bold_italic_x start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT roman_Λ bold_italic_x with a symmetric positive definite matrix Λd×dΛsuperscript𝑑𝑑\Lambda\in\mathbb{R}^{d\times d}roman_Λ ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUPERSCRIPT with eigenvalues s1s2sd>0subscript𝑠1subscript𝑠2subscript𝑠𝑑0s_{1}\geq s_{2}\geq\ldots\geq s_{d}>0italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≥ … ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT > 0. Let κ=s1/sd𝜅subscript𝑠1subscript𝑠𝑑\kappa=s_{1}/s_{d}italic_κ = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT be the condition number of matrix ΛΛ\Lambdaroman_Λ. And let 𝐂=I𝐂I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I.

  • (1)

    Denote by ρx(𝒙,t)subscript𝜌𝑥𝒙𝑡\rho_{x}({\bm{x}},t)italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT ( bold_italic_x , italic_t ) the law of 𝒙tsubscript𝒙𝑡{\bm{x}}_{t}bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT driven by eq. 1.3, and π(𝒙)exp(f(𝒙))proportional-to𝜋𝒙𝑓𝒙\pi({\bm{x}})\propto\exp(-f({\bm{x}}))italic_π ( bold_italic_x ) ∝ roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ) the target distribution. Let a>0𝑎0a>0italic_a > 0, γ=asd+2sd𝛾𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG. Then it takes at most t=𝒪(log(d/δ))/(asd+2sd)𝑡𝒪𝑑𝛿𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑t=\mathcal{O}(\log(d/\delta))/(as_{d}+2\sqrt{s_{d}})italic_t = caligraphic_O ( roman_log ( italic_d / italic_δ ) ) / ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) for the total variation distance between ρx(𝒙,t)subscript𝜌𝑥𝒙𝑡\rho_{x}({\bm{x}},t)italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT ( bold_italic_x , italic_t ) and π(𝒙)𝜋𝒙\pi({\bm{x}})italic_π ( bold_italic_x ) to decrease to δ𝛿\deltaitalic_δ.

  • (2)

    Denote by ρ~x(𝒙,k)subscript~𝜌𝑥𝒙𝑘\tilde{\rho}_{x}({\bm{x}},k)over~ start_ARG italic_ρ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT ( bold_italic_x , italic_k ) the law of 𝒙𝒙{\bm{x}}bold_italic_x after k𝑘kitalic_k iterations of the Euler-Maruyama discretization of eq. 1.3. Suppose s1sd2subscript𝑠1subscript𝑠𝑑2\sqrt{s_{1}}-\sqrt{s_{d}}\geq 2square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ≥ 2, a=1𝑎1a=1italic_a = 1, γ=sd+2sd𝛾subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma=s_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG and consider the Euler-Maruyama discretization of eq. 1.3 with step size h=1/5s115subscript𝑠1h=1/5s_{1}italic_h = 1 / 5 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT. Then it takes at most N=𝒪(log(d/δ)/(κ1+(κs1)1/2)N=\mathcal{O}(\log(d/\delta)/(\kappa^{-1}+(\kappa s_{1})^{-1/2})italic_N = caligraphic_O ( roman_log ( italic_d / italic_δ ) / ( italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_κ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) iterations for the total variation distance between ρ~x(𝒙,k)subscript~𝜌𝑥𝒙𝑘\tilde{\rho}_{x}({\bm{x}},k)over~ start_ARG italic_ρ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT ( bold_italic_x , italic_k ) and π~(𝒙)~𝜋𝒙\tilde{\pi}({\bm{x}})over~ start_ARG italic_π end_ARG ( bold_italic_x ) to decrease to δ𝛿\deltaitalic_δ, where π~(𝒙)~𝜋𝒙\tilde{\pi}({\bm{x}})over~ start_ARG italic_π end_ARG ( bold_italic_x ) is a biased target distribution given by Equation B.24.

  • (3)

    When taking a=2s1sd𝑎2subscript𝑠1subscript𝑠𝑑a=\frac{2}{\sqrt{s_{1}}-\sqrt{s_{d}}}italic_a = divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG, γ=asd+2sd𝛾𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG and h=12(as1+γ)12𝑎subscript𝑠1𝛾h=\frac{1}{2(as_{1}+\gamma)}italic_h = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ ) end_ARG, we can improve the number of iterations in (2) to N=𝒪(κlog(d/δ))𝑁𝒪𝜅𝑑𝛿N=\mathcal{O}(\sqrt{\kappa}\log(d/\delta))italic_N = caligraphic_O ( square-root start_ARG italic_κ end_ARG roman_log ( italic_d / italic_δ ) ).

The detailed version of Theorem 1.1 is given in Theorem 3.9, Theorem 3.15 and Theorem 3.16. It is worth noting that GAUL eq. 1.3 reduces to underdamped Langevin dynamics when a=0𝑎0a=0italic_a = 0 and 𝑪=I𝑪I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I. Our theorem implies that in the Gaussian case, GAUL converges to the target measure faster than underdamped Langvein dynamics. In particular, we demonstrate that the Euler-Maruyama discretization admits a mixing time proportional to the square root of the condition number of covariance matrix. While this work primarily focuses on Gaussian distributions, our numerical experiments also explore non-log-concave target distributions in Bayesian linear regressions and Bayesian neural networks, which demonstrate potential advantages of GAUL over overdamped and underdamped Langevin dynamics. Extending these results to more general distributions and discretization schemes is an important future research direction. The choice of preconditoner 𝑪𝑪{\bm{C}}bold_italic_C is tricky as one needs to guarantee that the diffusion matrix in eq. 1.3 is positive semidefinite. Therefore, we mainly focus on the case when 𝑪=I𝑪I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I. We address on our results for 𝑪I𝑪I{\bm{C}}\neq\textbf{I}bold_italic_C ≠ I in remark 3.10 and remark 3.19. For 𝑪=I𝑪I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I, Li et al. [2022] also explored dynamics eq. 1.3, which they called Hessian-Free High-Resolution (HFHR) dynamics. For this closely related work, we provide some comparisons later in remark 2.4.

This paper is organized as follows. In Section 2, we review the connection between optimization methods and sampling dynamics, which leads to the construction of our proposed SDE called gradient-adjusted underdamped Langevin dynamics (GAUL). Our main results are presented in Section 3, where we prove the exponential convergence of GAUL to the target distribution when the target measure follows a Gaussian distribution. We also study the Euler-Maruyama discretization of GAUL and prove its linear convergence to a biased target distribution. Lastly, in Section 4, we present several numerical examples to compare GAUL with both overdamped and underdamped Langevin dynamics.

2 Preliminaries

In this section, we briefly review the relation among Euclidean gradient flows, overdamped Langevin dynamics and Wasserstein gradient flows. We then draw the connection between the underdamped Langevin dynamics and Nesterov’s ODEs. We next review primal-dual damping (PDD) flows Zuo et al. [2024] and Hessian driven damping dynamics. Finally, we introduce a new SDE called gradient-adjusted underdamped Langevin dynamics (GAUL) for sampling, which resembles the PDD flow and the Hessian-driven damping dynamics with designed stochastic perturbations in terms of Brownian motions.

2.1 Gradient descent, unadjusted Langevin algorithms, and optimal transport gradient flows

Let f:d:𝑓superscript𝑑f:\mathbb{R}^{d}\to\mathbb{R}italic_f : blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT → blackboard_R be a differentiable convex function with L𝐿Litalic_L-Lipschitz gradient. The classical gradient descent algorithm for finding the global minimum of f(𝒙)𝑓𝒙f({\bm{x}})italic_f ( bold_italic_x ) is an iterative algorithm that reads:

𝒙k+1=𝒙khf(𝒙k),subscript𝒙𝑘1subscript𝒙𝑘𝑓subscript𝒙𝑘{\bm{x}}_{k+1}={\bm{x}}_{k}-h\nabla f({\bm{x}}_{k})\,,bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT = bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - italic_h ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) , (2.1)

where h>00h>0italic_h > 0 is the step size. When f𝑓fitalic_f is convex and the step size is not too large, this algorithm converges at a rate of 𝒪(k1)𝒪superscript𝑘1\mathcal{O}(k^{-1})caligraphic_O ( italic_k start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ). When f𝑓fitalic_f is m𝑚mitalic_m-strongly convex, the same algorithm can be shown to converge at a rate of 𝒪((1m/L)k)𝒪superscript1𝑚𝐿𝑘\mathcal{O}\big{(}(1-m/L)^{k}\big{)}caligraphic_O ( ( 1 - italic_m / italic_L ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ), if the step size is chosen appropriately. The gradient descent algorithm eq. 2.1 can be understood as the forward Euler time discretization of the gradient flow

𝒙˙(t)=f(𝒙(t)),˙𝒙𝑡𝑓𝒙𝑡\dot{\bm{x}}(t)=-\nabla f({\bm{x}}(t))\,,over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG ( italic_t ) = - ∇ italic_f ( bold_italic_x ( italic_t ) ) , (2.2)

where 𝒙(t)𝒙𝑡{\bm{x}}(t)bold_italic_x ( italic_t ) describes a trajectory in dsuperscript𝑑\mathbb{R}^{d}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT that travels in the direction of the steepest descent. Similar convergence results can be obtained for the gradient flow eq. 2.2. When f𝑓fitalic_f is convex, the gradient flow eq. 2.2 converges at a rate of 𝒪(t1)𝒪superscript𝑡1\mathcal{O}(t^{-1})caligraphic_O ( italic_t start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ). When f𝑓fitalic_f is assumed to be m𝑚mitalic_m-strongly convex, the gradient flow eq. 2.2 converges at a rate of 𝒪(exp(mt))𝒪𝑚𝑡\mathcal{O}\big{(}\exp(-mt)\big{)}caligraphic_O ( roman_exp ( - italic_m italic_t ) ).

While the goal of optimization is to find the global minimum of f𝑓fitalic_f, the goal of sampling algorithm is to sample from a distribution of the form 1Z1exp(f(𝒙))1subscript𝑍1𝑓𝒙\frac{1}{Z_{1}}\exp(-f({\bm{x}}))divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ), where the normalization constant Z1>0subscript𝑍10Z_{1}>0italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT > 0 is assumed to be finite, i.e.,

Z1=def(x)𝑑x<+.subscript𝑍1subscriptsuperscript𝑑superscript𝑒𝑓𝑥differential-d𝑥Z_{1}=\int_{\mathbb{R}^{d}}e^{-f(x)}dx<+\infty.italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_f ( italic_x ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_x < + ∞ .

The classical unadjusted Langevin algorithm (ULA) given in eq. 1.1 is a simple modification to the gradient descent method. Recall that ULA is given by

𝒙k+1=𝒙khf(𝒙k)+2h𝒛k,subscript𝒙𝑘1subscript𝒙𝑘𝑓subscript𝒙𝑘2subscript𝒛𝑘{\bm{x}}_{k+1}={\bm{x}}_{k}-h\nabla f({\bm{x}}_{k})+\sqrt{2h}{\bm{z}}_{k}\,,bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT = bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - italic_h ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) + square-root start_ARG 2 italic_h end_ARG bold_italic_z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , (2.3)

where 𝒛ksubscript𝒛𝑘{\bm{z}}_{k}bold_italic_z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT is a d𝑑ditalic_d-dimensional standard Gaussian random variable and hhitalic_h is the step size. We obtain eq. 2.3 from eq. 2.1 by adding a Gaussian noise term 𝒛ksubscript𝒛𝑘{\bm{z}}_{k}bold_italic_z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT scaled by 2h2\sqrt{2h}square-root start_ARG 2 italic_h end_ARG. Similar to how eq. 2.1 can be viewed as the Euler discretization of eq. 2.2, ULA eq. 2.3 represents the forward Euler discretization of the overdamped Langevin dynamics:

d𝒙t=f(𝒙t)dt+2d𝑩t,𝑑subscript𝒙𝑡𝑓subscript𝒙𝑡𝑑𝑡2𝑑subscript𝑩𝑡d{\bm{x}}_{t}=-\nabla f({\bm{x}}_{t})dt+\sqrt{2}d{\bm{B}}_{t}\,,italic_d bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT = - ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) italic_d italic_t + square-root start_ARG 2 end_ARG italic_d bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT , (2.4)

where 𝑩tsubscript𝑩𝑡{\bm{B}}_{t}bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT is a standard d𝑑ditalic_d-dimensional Brownian motion. Denote by ρ(𝒙,t)𝜌𝒙𝑡\rho({\bm{x}},t)italic_ρ ( bold_italic_x , italic_t ) the probability density function for 𝒙tsubscript𝒙𝑡{\bm{x}}_{t}bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT. Then the Kolmogorov forward equation (also known as the Fokker-Planck equation) of the overdamped Langevin dynamics eq. 2.4 is given as

ρt=(ρf)+Δρ.𝜌𝑡𝜌𝑓Δ𝜌\frac{\partial\rho}{\partial t}=\nabla\cdot(\rho\nabla f)+\Delta\rho\,.divide start_ARG ∂ italic_ρ end_ARG start_ARG ∂ italic_t end_ARG = ∇ ⋅ ( italic_ρ ∇ italic_f ) + roman_Δ italic_ρ . (2.5)

Clearly, π(𝒙)=1Z1exp(f(𝒙))𝜋𝒙1subscript𝑍1𝑓𝒙\pi({\bm{x}})=\frac{1}{Z_{1}}\exp(-f({\bm{x}}))italic_π ( bold_italic_x ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ) is a stationary solution of the Fokker-Planck equation eq. 2.5. In other words, note that π=πf𝜋𝜋𝑓\nabla\pi=-\pi\nabla f∇ italic_π = - italic_π ∇ italic_f, then

0=tπ=(πf)+Δπ=((πf+π)).0subscript𝑡𝜋𝜋𝑓Δ𝜋𝜋𝑓𝜋0=\partial_{t}\pi=\nabla\cdot(\pi\nabla f)+\Delta\pi=\nabla\cdot((\pi\nabla f+% \nabla\pi))\,.0 = ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_π = ∇ ⋅ ( italic_π ∇ italic_f ) + roman_Δ italic_π = ∇ ⋅ ( ( italic_π ∇ italic_f + ∇ italic_π ) ) .

In the literature, one can also study the gradient drift Fokker-Planck equation eq. 2.5 from a gradient flow point of view. This means that equation eq. 2.5 is a gradient flow in the probability space embedded with a Wasserstein-2 metric. We review some facts on a formal manner; see rigorous treatment in Ambrosio et al. [2008].

Define the probability space on dsuperscript𝑑\mathbb{R}^{d}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT with finite second-order moment:

𝒫(d)={ρ()C:dρ(𝒙)𝑑𝒙=1,d|𝒙|2ρ(𝒙)𝑑𝒙<,ρ()0}.𝒫superscript𝑑conditional-set𝜌superscript𝐶formulae-sequencesubscriptsuperscript𝑑𝜌𝒙differential-d𝒙1formulae-sequencesubscriptsuperscript𝑑superscript𝒙2𝜌𝒙differential-d𝒙𝜌0\mathcal{P}(\mathbb{R}^{d})=\left\{\rho(\cdot)\in C^{\infty}:\leavevmode% \nobreak\ \int_{\mathbb{R}^{d}}\rho({\bm{x}})d{\bm{x}}=1,\;\int_{\mathbb{R}^{d% }}|{\bm{x}}|^{2}\rho({\bm{x}})\ d{\bm{x}}<\infty,\quad\rho(\cdot)\geq 0\right\}.caligraphic_P ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT ) = { italic_ρ ( ⋅ ) ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT : ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_ρ ( bold_italic_x ) italic_d bold_italic_x = 1 , ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | bold_italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ρ ( bold_italic_x ) italic_d bold_italic_x < ∞ , italic_ρ ( ⋅ ) ≥ 0 } .

We note that 𝒫(d)𝒫superscript𝑑\mathcal{P}(\mathbb{R}^{d})caligraphic_P ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT ) can be equipped with the L2subscript𝐿2L_{2}italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT–Wasserstein metric gWsubscript𝑔𝑊g_{W}italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_W end_POSTSUBSCRIPT at each ρ𝒫(d)𝜌𝒫superscript𝑑\rho\in\mathcal{P}(\mathbb{R}^{d})italic_ρ ∈ caligraphic_P ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT ) to form a Riemannian manifold (𝒫(d),gW)𝒫superscript𝑑subscript𝑔𝑊(\mathcal{P}(\mathbb{R}^{d}),g_{W})( caligraphic_P ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT ) , italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_W end_POSTSUBSCRIPT ). Let :𝒫(d):𝒫superscript𝑑\mathcal{F}:\mathcal{P}(\mathbb{R}^{d})\to\mathbb{R}caligraphic_F : caligraphic_P ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT ) → blackboard_R be an energy functional on 𝒫(d)𝒫superscript𝑑\mathcal{P}(\mathbb{R}^{d})caligraphic_P ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT ). To be more precise, denote the Wassertein gradient operator of functional (ρ)𝜌\mathcal{F}(\rho)caligraphic_F ( italic_ρ ) at the density function ρ𝒫(d)𝜌𝒫superscript𝑑\rho\in\mathcal{P}(\mathbb{R}^{d})italic_ρ ∈ caligraphic_P ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT ), such that

gradW(ρ):=(ρδδρ(ρ)),assignsubscriptgrad𝑊𝜌𝜌𝛿𝛿𝜌𝜌\mathrm{grad}_{W}\mathcal{F}(\rho):=-\nabla\cdot\Big{(}\rho\nabla\frac{\delta}% {\delta\rho}\mathcal{F}(\rho)\Big{)}\,,roman_grad start_POSTSUBSCRIPT italic_W end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_F ( italic_ρ ) := - ∇ ⋅ ( italic_ρ ∇ divide start_ARG italic_δ end_ARG start_ARG italic_δ italic_ρ end_ARG caligraphic_F ( italic_ρ ) ) ,

where δδρ𝛿𝛿𝜌\frac{\delta}{\delta\rho}divide start_ARG italic_δ end_ARG start_ARG italic_δ italic_ρ end_ARG is the L2subscript𝐿2L_{2}italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT–first variation with respect to ρ𝜌\rhoitalic_ρ. This yields that the gradient descent flow in the Wasserstein-2 space satsifies

ρt=gradW(ρ)=(ρδδρ(ρ)).𝜌𝑡subscriptgrad𝑊𝜌𝜌𝛿𝛿𝜌𝜌\frac{\partial\rho}{\partial t}=-\mathrm{grad}_{W}\mathcal{F}(\rho)=\nabla% \cdot\Big{(}\rho\nabla\frac{\delta}{\delta\rho}\mathcal{F}(\rho)\Big{)}\,.divide start_ARG ∂ italic_ρ end_ARG start_ARG ∂ italic_t end_ARG = - roman_grad start_POSTSUBSCRIPT italic_W end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_F ( italic_ρ ) = ∇ ⋅ ( italic_ρ ∇ divide start_ARG italic_δ end_ARG start_ARG italic_δ italic_ρ end_ARG caligraphic_F ( italic_ρ ) ) .

The above PDE is also named the Wasserstein gradient descent flow, in short Wasserstein gradient flows, which depend on the choices of the energy functionals (ρ)𝜌\mathcal{F}(\rho)caligraphic_F ( italic_ρ ).

An important example observed by Jordan et al. [1998] is as follows. Consider the relative entropy functional, also named Kullback–Leibler(KL) divergence

(ρ):=DKL(ρπ)=dρ(𝒙)log(ρ(𝒙)π(𝒙))𝑑𝒙.assign𝜌subscriptDKLconditional𝜌𝜋subscriptsuperscript𝑑𝜌𝒙𝜌𝒙𝜋𝒙differential-d𝒙\mathcal{F}(\rho):=\mathrm{D}_{\mathrm{KL}}(\rho\|\pi)=\int_{\mathbb{R}^{d}}% \rho({\bm{x}})\log\big{(}\frac{\rho({\bm{x}})}{\pi({\bm{x}})}\big{)}d{\bm{x}}\,.caligraphic_F ( italic_ρ ) := roman_D start_POSTSUBSCRIPT roman_KL end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ρ ∥ italic_π ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_ρ ( bold_italic_x ) roman_log ( divide start_ARG italic_ρ ( bold_italic_x ) end_ARG start_ARG italic_π ( bold_italic_x ) end_ARG ) italic_d bold_italic_x .

One can show that the Fokker-Planck equation eq. 2.5 is the gradient flow of the relative entropy in (𝒫(d),gW)𝒫superscript𝑑subscript𝑔𝑊(\mathcal{P}(\mathbb{R}^{d}),g_{W})( caligraphic_P ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT ) , italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_W end_POSTSUBSCRIPT ). Upon recognizing δδρDKL(ρπ)=log(ρπ)+1𝛿𝛿𝜌subscriptDKLconditional𝜌𝜋𝜌𝜋1\frac{\delta}{\delta\rho}\mathrm{D}_{\mathrm{KL}}(\rho\|\pi)=\log\big{(}\frac{% \rho}{\pi}\big{)}+1divide start_ARG italic_δ end_ARG start_ARG italic_δ italic_ρ end_ARG roman_D start_POSTSUBSCRIPT roman_KL end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ρ ∥ italic_π ) = roman_log ( divide start_ARG italic_ρ end_ARG start_ARG italic_π end_ARG ) + 1, we obtain that eq. 2.5 can be expressed as

ρt=gradWDKL(ρπ)=(ρlog(ρπ))=(ρlogρ)(ρlogπ)=Δρ+(ρf),𝜌𝑡subscriptgrad𝑊subscriptDKLconditional𝜌𝜋𝜌𝜌𝜋𝜌𝜌𝜌𝜋Δ𝜌𝜌𝑓\begin{split}\frac{\partial\rho}{\partial t}=&-\mathrm{grad}_{W}\mathrm{D}_{% \mathrm{KL}}(\rho\|\pi)=\nabla\cdot\Big{(}\rho\nabla\log\big{(}\frac{\rho}{\pi% }\big{)}\Big{)}\\ =&\nabla\cdot(\rho\nabla\log\rho)-\nabla\cdot(\rho\nabla\log\pi)\\ =&\Delta\rho+\nabla\cdot(\rho\nabla f),\end{split}start_ROW start_CELL divide start_ARG ∂ italic_ρ end_ARG start_ARG ∂ italic_t end_ARG = end_CELL start_CELL - roman_grad start_POSTSUBSCRIPT italic_W end_POSTSUBSCRIPT roman_D start_POSTSUBSCRIPT roman_KL end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ρ ∥ italic_π ) = ∇ ⋅ ( italic_ρ ∇ roman_log ( divide start_ARG italic_ρ end_ARG start_ARG italic_π end_ARG ) ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL = end_CELL start_CELL ∇ ⋅ ( italic_ρ ∇ roman_log italic_ρ ) - ∇ ⋅ ( italic_ρ ∇ roman_log italic_π ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL = end_CELL start_CELL roman_Δ italic_ρ + ∇ ⋅ ( italic_ρ ∇ italic_f ) , end_CELL end_ROW (2.6)

where we use facts that ρlogρ=ρ𝜌𝜌𝜌\rho\nabla\log\rho=\nabla\rhoitalic_ρ ∇ roman_log italic_ρ = ∇ italic_ρ and logπ=f𝜋𝑓\nabla\log\pi=-\nabla f∇ roman_log italic_π = - ∇ italic_f.

We note that the gradient of the logarithm of the density function, i.e. logρ𝜌\nabla\log\rho∇ roman_log italic_ρ, is often called the score function. The analysis of score functions are essential in understanding the convergence behavior of the Fokker-Planck equation eq. 2.5 toward its invariant distribution; see related analytical studies in Feng et al. [2024].

2.2 Nesterov’s ODEs and underdamped Langevin dynamics

Consider the problem of minimizing f:d:𝑓superscript𝑑f:\mathbb{R}^{d}\to\mathbb{R}italic_f : blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT → blackboard_R for some convex function f𝑓fitalic_f with L𝐿Litalic_L-Lipschitz gradient. Nesterov [1983] proposed the following iterations:

𝒙k+1subscript𝒙𝑘1\displaystyle{\bm{x}}_{k+1}bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT =𝒑khf(𝒑k)absentsubscript𝒑𝑘𝑓subscript𝒑𝑘\displaystyle={\bm{p}}_{k}-h\nabla f({\bm{p}}_{k})= bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - italic_h ∇ italic_f ( bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) (2.7a)
𝒑k+1subscript𝒑𝑘1\displaystyle{\bm{p}}_{k+1}bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT =𝒙k+1+γk(𝒙k+1𝒙k),absentsubscript𝒙𝑘1subscript𝛾𝑘subscript𝒙𝑘1subscript𝒙𝑘\displaystyle={\bm{x}}_{k+1}+\gamma_{k}({\bm{x}}_{k+1}-{\bm{x}}_{k})\,,= bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT - bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) , (2.7b)

where γk=(k1)/(k2)subscript𝛾𝑘𝑘1𝑘2\gamma_{k}=(k-1)/(k-2)italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_k - 1 ) / ( italic_k - 2 ). Nesterov [1983] showed that the above method converges at a rate of 𝒪(k2)𝒪superscript𝑘2\mathcal{O}(k^{-2})caligraphic_O ( italic_k start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) instead of 𝒪(k1)𝒪superscript𝑘1\mathcal{O}(k^{-1})caligraphic_O ( italic_k start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) which is the convergence rate of the classical gradient descent method. If f𝑓fitalic_f is further assumed to be m𝑚mitalic_m-strongly convex, then taking h=1/L1𝐿h=1/Litalic_h = 1 / italic_L and γk=1κ1+κsubscript𝛾𝑘1𝜅1𝜅\gamma_{k}=\frac{1-\sqrt{\kappa}}{1+\sqrt{\kappa}}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 - square-root start_ARG italic_κ end_ARG end_ARG start_ARG 1 + square-root start_ARG italic_κ end_ARG end_ARG where κ=L/m𝜅𝐿𝑚\kappa=L/mitalic_κ = italic_L / italic_m, yields a convergence rate of 𝒪(exp(k/κ))𝒪𝑘𝜅\mathcal{O}\big{(}\exp(-k/\sqrt{\kappa})\big{)}caligraphic_O ( roman_exp ( - italic_k / square-root start_ARG italic_κ end_ARG ) ). This is also considerably faster than gradient descent, which is 𝒪((1κ1)k)𝒪superscript1superscript𝜅1𝑘\mathcal{O}\big{(}(1-\kappa^{-1})^{k}\big{)}caligraphic_O ( ( 1 - italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ). Su et al. [2016] showed that the continuous-time limit of Nesterov’s accelerated gradient method Nesterov [1983] satisfies a second order ODE:

𝒙¨+γt𝒙˙+f(𝒙)=0.¨𝒙subscript𝛾𝑡˙𝒙𝑓𝒙0\ddot{{\bm{x}}}+\gamma_{t}\dot{\bm{x}}+\nabla f({\bm{x}})=0\,.over¨ start_ARG bold_italic_x end_ARG + italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG + ∇ italic_f ( bold_italic_x ) = 0 . (2.8)

If f𝑓fitalic_f is a convex function, then γt=3/tsubscript𝛾𝑡3𝑡\gamma_{t}=3/titalic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT = 3 / italic_t; if f𝑓fitalic_f is a m𝑚mitalic_m-strongly convex function, then γt=γ=2msubscript𝛾𝑡𝛾2𝑚\gamma_{t}=\gamma=2\sqrt{m}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT = italic_γ = 2 square-root start_ARG italic_m end_ARG. As observed in Maddison et al. [2018], eq. 2.8 can be formulated as a damped Hamiltonian system:

(𝒙˙𝒑˙)=(0γt𝒑)+(0II0)(xH(𝒙,𝒑)pH(𝒙,𝒑))=(0IIγtI)(xH(𝒙,𝒑)pH(𝒙,𝒑)),matrix˙𝒙˙𝒑matrix0subscript𝛾𝑡𝒑matrix0II0matrixsubscript𝑥𝐻𝒙𝒑subscript𝑝𝐻𝒙𝒑matrix0IIsubscript𝛾𝑡Imatrixsubscript𝑥𝐻𝒙𝒑subscript𝑝𝐻𝒙𝒑\begin{pmatrix}\dot{\bm{x}}\\ \dot{\bm{p}}\end{pmatrix}=\begin{pmatrix}0\\ -\gamma_{t}{\bm{p}}\end{pmatrix}+\begin{pmatrix}0&\textbf{I}\\ -\textbf{I}&0\end{pmatrix}\begin{pmatrix}\nabla_{x}H({\bm{x}},{\bm{p}})\\ \nabla_{p}H({\bm{x}},{\bm{p}})\end{pmatrix}=\begin{pmatrix}0&\textbf{I}\\ -\textbf{I}&-\gamma_{t}\textbf{I}\end{pmatrix}\begin{pmatrix}\nabla_{x}H({\bm{% x}},{\bm{p}})\\ \nabla_{p}H({\bm{x}},{\bm{p}})\end{pmatrix}\,,( start_ARG start_ROW start_CELL over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL over˙ start_ARG bold_italic_p end_ARG end_CELL end_ROW end_ARG ) = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT bold_italic_p end_CELL end_ROW end_ARG ) + ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL I end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - I end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) ( start_ARG start_ROW start_CELL ∇ start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ∇ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) end_CELL end_ROW end_ARG ) = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL I end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - I end_CELL start_CELL - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT I end_CELL end_ROW end_ARG ) ( start_ARG start_ROW start_CELL ∇ start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ∇ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) end_CELL end_ROW end_ARG ) , (2.9)

where the Hamiltonian function is defined as H(𝒙,𝒑)=f(𝒙)+𝒑2/2𝐻𝒙𝒑𝑓𝒙superscriptnorm𝒑22H({\bm{x}},{\bm{p}})=f({\bm{x}})+\|{\bm{p}}\|^{2}/2italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) = italic_f ( bold_italic_x ) + ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2, 𝒑d𝒑superscript𝑑{\bm{p}}\in\mathbb{R}^{d}bold_italic_p ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT. On the other hand, the underdamped Langevin dynamics for sampling Π(𝒙,𝒑)exp(f(𝒙)𝒑2/2)proportional-toΠ𝒙𝒑𝑓𝒙superscriptnorm𝒑22\Pi({\bm{x}},{\bm{p}})\propto\exp(-f({\bm{x}})-\|{\bm{p}}\|^{2}/2)roman_Π ( bold_italic_x , bold_italic_p ) ∝ roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) - ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2 ) is given by the system of SDE:

d𝒙t𝑑subscript𝒙𝑡\displaystyle d{\bm{x}}_{t}italic_d bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT =𝒑tdt,absentsubscript𝒑𝑡𝑑𝑡\displaystyle={\bm{p}}_{t}dt,= bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_d italic_t ,
d𝒑t𝑑subscript𝒑𝑡\displaystyle d{\bm{p}}_{t}italic_d bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT =f(𝒙t)dtγt𝒑tdt+2γtd𝑩t,absent𝑓subscript𝒙𝑡𝑑𝑡subscript𝛾𝑡subscript𝒑𝑡𝑑𝑡2subscript𝛾𝑡𝑑subscript𝑩𝑡\displaystyle=-\nabla f({\bm{x}}_{t})dt-\gamma_{t}{\bm{p}}_{t}dt+\sqrt{2\gamma% _{t}}d{\bm{B}}_{t},= - ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) italic_d italic_t - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_d italic_t + square-root start_ARG 2 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_d bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ,

where γtsubscript𝛾𝑡\gamma_{t}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT is some damping parameter, and 𝑩tsubscript𝑩𝑡{\bm{B}}_{t}bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT is a d𝑑ditalic_d-dimensional standard Brownian motion. This can be reformulated as

(d𝒙td𝒑t)=(0IIγtI)(xH(𝒙,𝒑)pH(𝒙,𝒑))dt+(0002γtI)d𝑩t,matrix𝑑subscript𝒙𝑡𝑑subscript𝒑𝑡matrix0IIsubscript𝛾𝑡Imatrixsubscript𝑥𝐻𝒙𝒑subscript𝑝𝐻𝒙𝒑𝑑𝑡matrix0002subscript𝛾𝑡I𝑑subscript𝑩𝑡\begin{pmatrix}d{\bm{x}}_{t}\\ d{\bm{p}}_{t}\end{pmatrix}=\begin{pmatrix}0&\textbf{I}\\ -\textbf{I}&-\gamma_{t}\textbf{I}\end{pmatrix}\begin{pmatrix}\nabla_{x}H({\bm{% x}},{\bm{p}})\\ \nabla_{p}H({\bm{x}},{\bm{p}})\end{pmatrix}dt+\begin{pmatrix}0&0\\ 0&\sqrt{2\gamma_{t}}\textbf{I}\end{pmatrix}d{\bm{B}}_{t}\,,( start_ARG start_ROW start_CELL italic_d bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_d bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL I end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - I end_CELL start_CELL - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT I end_CELL end_ROW end_ARG ) ( start_ARG start_ROW start_CELL ∇ start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ∇ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) end_CELL end_ROW end_ARG ) italic_d italic_t + ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL square-root start_ARG 2 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_ARG I end_CELL end_ROW end_ARG ) italic_d bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT , (2.10)

where 𝑩tsubscript𝑩𝑡{\bm{B}}_{t}bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT is a 2d2𝑑2d2 italic_d-dimensional standard Brownian motion. Observe that by adding a suitable Brownian motion term (the last term on the right hand side of eq. 2.10) to eq. 2.9, Nesterov’s accelerated gradient method for convex optimization becomes an algorithm for sampling Π(𝒙,𝒑)=1Zexp(f(𝒙)𝒑2/2)Π𝒙𝒑1𝑍𝑓𝒙superscriptnorm𝒑22\Pi({\bm{x}},{\bm{p}})=\frac{1}{Z}\exp(-f({\bm{x}})-\|{\bm{p}}\|^{2}/2)roman_Π ( bold_italic_x , bold_italic_p ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z end_ARG roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) - ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2 ), where Z:=2dexp(f(𝒙)𝒑2/2)𝑑𝒙𝑑𝒑<+assign𝑍subscriptsuperscript2𝑑𝑓𝒙superscriptnorm𝒑22differential-d𝒙differential-d𝒑Z:=\int_{\mathbb{R}^{2d}}\exp(-f({\bm{x}})-\|{\bm{p}}\|^{2}/2)d{\bm{x}}d{\bm{p% }}<+\inftyitalic_Z := ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) - ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2 ) italic_d bold_italic_x italic_d bold_italic_p < + ∞ is a noramlization constant. Moreover, the 𝒙𝒙{\bm{x}}bold_italic_x-marginal of Π(𝒙,𝒑)Π𝒙𝒑\Pi({\bm{x}},{\bm{p}})roman_Π ( bold_italic_x , bold_italic_p ) is simply π(𝒙)=1Z1exp(f(𝒙))𝜋𝒙1subscript𝑍1𝑓𝒙\pi({\bm{x}})=\frac{1}{Z_{1}}\exp(-f({\bm{x}}))italic_π ( bold_italic_x ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ) up to a normalizing constant Z1:=2dexp(f(𝒙)𝒑2/2)𝑑𝒙𝑑𝒑<+assignsubscript𝑍1subscriptsuperscript2𝑑𝑓𝒙superscriptnorm𝒑22differential-d𝒙differential-d𝒑Z_{1}:=\int_{\mathbb{R}^{2d}}\exp(-f({\bm{x}})-\|{\bm{p}}\|^{2}/2)d{\bm{x}}d{% \bm{p}}<+\inftyitalic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT := ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) - ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2 ) italic_d bold_italic_x italic_d bold_italic_p < + ∞. Therefore, eq. 2.10 can be used to sample distributions of the form exp(f(𝒙))/Z1𝑓𝒙subscript𝑍1\exp(-f({\bm{x}}))/Z_{1}roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ) / italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT. We postpone the proofs in terms of Fokker-Planck equations and there invariant distributions in Proposition 2.1 and 2.2.

2.3 Primal-dual damping dynamics and Hessian driven damping dynamics

Recently, Zuo et al. [2024] proposed to solve an unconstrained strongly convex optimization problem using the PDHG method by considering the saddle point problem

inf𝒙dsup𝒑df(𝒙),𝒑γ2𝒑2,subscriptinfimum𝒙superscript𝑑subscriptsupremum𝒑superscript𝑑𝑓𝒙𝒑𝛾2superscriptnorm𝒑2\inf_{{\bm{x}}\in\mathbb{R}^{d}}\sup_{{\bm{p}}\in\mathbb{R}^{d}}\quad\langle% \nabla f({\bm{x}}),{\bm{p}}\rangle-\frac{\gamma}{2}\|{\bm{p}}\|^{2}\,,roman_inf start_POSTSUBSCRIPT bold_italic_x ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT roman_sup start_POSTSUBSCRIPT bold_italic_p ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ⟨ ∇ italic_f ( bold_italic_x ) , bold_italic_p ⟩ - divide start_ARG italic_γ end_ARG start_ARG 2 end_ARG ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,

where γ𝛾\gammaitalic_γ is a damping parameter, and f:d:𝑓superscript𝑑f:\mathbb{R}^{d}\to\mathbb{R}italic_f : blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT → blackboard_R is m𝑚mitalic_m-strongly convex. Note that the saddle point (𝒙,𝒑)superscript𝒙superscript𝒑({\bm{x}}^{*},{\bm{p}}^{*})( bold_italic_x start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT , bold_italic_p start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) for the above inf-sup problem satisfies f(𝒙)=𝒑=0𝑓superscript𝒙superscript𝒑0\nabla f({\bm{x}}^{*})={\bm{p}}^{*}=0∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) = bold_italic_p start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = 0. Then the primal-dual damping (PDD) algorithm Zuo et al. [2024] admits the following iterations

𝒑k+1subscript𝒑𝑘1\displaystyle{\bm{p}}_{k+1}bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT =11+τ1γ𝒑k+τ11+τ1γf(𝒙k),absent11subscript𝜏1𝛾subscript𝒑𝑘subscript𝜏11subscript𝜏1𝛾𝑓subscript𝒙𝑘\displaystyle=\frac{1}{1+\tau_{1}\gamma}{\bm{p}}_{k}+\frac{\tau_{1}}{1+\tau_{1% }\gamma}\nabla f({\bm{x}}_{k})\,,= divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 1 + italic_τ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_ARG bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT + divide start_ARG italic_τ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 1 + italic_τ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_ARG ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) ,
𝒑~k+1subscript~𝒑𝑘1\displaystyle\tilde{\bm{p}}_{k+1}over~ start_ARG bold_italic_p end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT =𝒑k+1+ω(𝒑k+1𝒑k),absentsubscript𝒑𝑘1𝜔subscript𝒑𝑘1subscript𝒑𝑘\displaystyle={\bm{p}}_{k+1}+\omega({\bm{p}}_{k+1}-{\bm{p}}_{k})\,,= bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_ω ( bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT - bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) ,
𝒙k+1subscript𝒙𝑘1\displaystyle{\bm{x}}_{k+1}bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT =𝒙kτ2𝑪(𝒙k)𝒑~k+1,absentsubscript𝒙𝑘subscript𝜏2𝑪subscript𝒙𝑘subscript~𝒑𝑘1\displaystyle={\bm{x}}_{k}-\tau_{2}{\bm{C}}({\bm{x}}_{k})\tilde{\bm{p}}_{k+1}\,,= bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - italic_τ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT bold_italic_C ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) over~ start_ARG bold_italic_p end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT ,

where τ1,τ2>0subscript𝜏1subscript𝜏20\tau_{1},\tau_{2}>0italic_τ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT > 0 are dual and primal step sizes, ω>0𝜔0\omega>0italic_ω > 0 is an extrapolation parameter, and 𝑪d×d𝑪superscript𝑑𝑑{\bm{C}}\in\mathbb{R}^{d\times d}bold_italic_C ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUPERSCRIPT is a preconditioning positive definite matrix that could depend on 𝒙ksubscript𝒙𝑘{\bm{x}}_{k}bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT and t𝑡titalic_t. The continuous-time limit of the PDD algorithm can be obtained by letting τ1,τ20subscript𝜏1subscript𝜏20\tau_{1},\tau_{2}\to 0italic_τ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_τ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT → 0 while keeping τ1ωasubscript𝜏1𝜔𝑎\tau_{1}\omega\to aitalic_τ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_ω → italic_a for some a>0𝑎0a>0italic_a > 0. This yields a second-order ODE called the PDD flow:

𝒙¨+(γ+a𝑪2f(𝒙)𝑪˙𝑪1)𝒙˙+𝑪f(𝒙)=0.¨𝒙𝛾𝑎𝑪superscript2𝑓𝒙˙𝑪superscript𝑪1˙𝒙𝑪𝑓𝒙0\ddot{{\bm{x}}}+\Big{(}\gamma+a{\bm{C}}\nabla^{2}f({\bm{x}})-\dot{\bm{C}}{\bm{% C}}^{-1}\Big{)}\dot{\bm{x}}+{\bm{C}}\nabla f({\bm{x}})=0\,.over¨ start_ARG bold_italic_x end_ARG + ( italic_γ + italic_a bold_italic_C ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_f ( bold_italic_x ) - over˙ start_ARG bold_italic_C end_ARG bold_italic_C start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG + bold_italic_C ∇ italic_f ( bold_italic_x ) = 0 . (2.11)

In the case when 𝑪𝑪{\bm{C}}bold_italic_C is constant, eq. 2.11 reads

𝒙¨+(γ+a𝑪2f(𝒙))𝒙˙+𝑪f(𝒙)=0.¨𝒙𝛾𝑎𝑪superscript2𝑓𝒙˙𝒙𝑪𝑓𝒙0\ddot{{\bm{x}}}+\Big{(}\gamma+a{\bm{C}}\nabla^{2}f({\bm{x}})\Big{)}\dot{\bm{x}% }+{\bm{C}}\nabla f({\bm{x}})=0\,.over¨ start_ARG bold_italic_x end_ARG + ( italic_γ + italic_a bold_italic_C ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_f ( bold_italic_x ) ) over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG + bold_italic_C ∇ italic_f ( bold_italic_x ) = 0 . (2.12)

And when 𝑪=I𝑪I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I, the PDD flow simplifies to

𝒙¨+γ𝒙˙+a2f(𝒙)𝒙˙+f(𝒙)=0.¨𝒙𝛾˙𝒙𝑎superscript2𝑓𝒙˙𝒙𝑓𝒙0\ddot{{\bm{x}}}+\gamma\dot{\bm{x}}+a\nabla^{2}f({\bm{x}})\dot{\bm{x}}+\nabla f% ({\bm{x}})=0\,.over¨ start_ARG bold_italic_x end_ARG + italic_γ over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG + italic_a ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_f ( bold_italic_x ) over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG + ∇ italic_f ( bold_italic_x ) = 0 . (2.13)

This corresponds to the Hessian driven damping dynamic Attouch et al. [2020] when γ=2m𝛾2𝑚\gamma=2\sqrt{m}italic_γ = 2 square-root start_ARG italic_m end_ARG. The terminology ‘Hessian driven damping’ comes from the Hessian term 2f(𝒙)𝒙˙superscript2𝑓𝒙˙𝒙\nabla^{2}f({\bm{x}})\dot{\bm{x}}∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_f ( bold_italic_x ) over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG in eq. 2.13, which is controlled by a constant a0𝑎0a\geq 0italic_a ≥ 0. When a=0𝑎0a=0italic_a = 0, equation eq. 2.13 reduces to Nesterov’s ODE eq. 2.8. As in dynamics eq. 2.9, we can express equation eq. 2.11 as

(𝒙˙𝒑˙)=(a𝑪𝑪(γa1)IγI)(xH(𝒙,𝒑)pH(𝒙,𝒑)),matrix˙𝒙˙𝒑matrix𝑎𝑪𝑪𝛾𝑎1I𝛾Imatrixsubscript𝑥𝐻𝒙𝒑subscript𝑝𝐻𝒙𝒑\begin{pmatrix}\dot{\bm{x}}\\ \dot{\bm{p}}\end{pmatrix}=\begin{pmatrix}-a{\bm{C}}&{\bm{C}}\\ (\gamma a-1)\textbf{I}&-\gamma\textbf{I}\end{pmatrix}\begin{pmatrix}\nabla_{x}% H({\bm{x}},{\bm{p}})\\ \nabla_{p}H({\bm{x}},{\bm{p}})\end{pmatrix}\,,( start_ARG start_ROW start_CELL over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL over˙ start_ARG bold_italic_p end_ARG end_CELL end_ROW end_ARG ) = ( start_ARG start_ROW start_CELL - italic_a bold_italic_C end_CELL start_CELL bold_italic_C end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ( italic_γ italic_a - 1 ) I end_CELL start_CELL - italic_γ I end_CELL end_ROW end_ARG ) ( start_ARG start_ROW start_CELL ∇ start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ∇ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) end_CELL end_ROW end_ARG ) , (2.14)

where as before the Hamiltonian function is H(𝒙,𝒑)=f(𝒙)+𝒑2/2𝐻𝒙𝒑𝑓𝒙superscriptnorm𝒑22H({\bm{x}},{\bm{p}})=f({\bm{x}})+\|{\bm{p}}\|^{2}/2italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) = italic_f ( bold_italic_x ) + ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2. Note that one of the key differences between eq. 2.9 and eq. 2.14 is that the top left block of the preconditioner matrix is nonzero in eq. 2.14, which gives rise to the Hessian damping term 2f(𝒙)𝒙˙superscript2𝑓𝒙˙𝒙\nabla^{2}f({\bm{x}})\dot{\bm{x}}∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_f ( bold_italic_x ) over˙ start_ARG bold_italic_x end_ARG. Throughout this paper, we focus on the dynamical system eq. 2.14.

2.4 Gradient-adjusted underdamped Langevin dynamics

We design a sampling dynamics that resembles the PDD flow and the Hessian driven damping with stochastic perturbations by Brownian motions. Our goal is still to sample a distribution proportional to exp(f(𝒙))𝑓𝒙\exp(-f({\bm{x}}))roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ) for some f:d:𝑓superscript𝑑f:\mathbb{R}^{d}\to\mathbb{R}italic_f : blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT → blackboard_R. Let H(𝒙,𝒑)=f(𝒙)+𝒑2/2𝐻𝒙𝒑𝑓𝒙superscriptdelimited-∥∥𝒑22H({\bm{x}},{\bm{p}})=f({\bm{x}})+\left\lVert{\bm{p}}\right\rVert^{2}/2italic_H ( bold_italic_x , bold_italic_p ) = italic_f ( bold_italic_x ) + ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2. And denote by 𝑿=(𝒙,𝒑)2d𝑿𝒙𝒑superscript2𝑑{\bm{X}}=({\bm{x}},{\bm{p}})\in\mathbb{R}^{2d}bold_italic_X = ( bold_italic_x , bold_italic_p ) ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT. We consider the following SDE.

d𝑿t=𝐐H(𝑿t)dt+2sym(𝐐)d𝑩t,𝑑subscript𝑿𝑡𝐐𝐻subscript𝑿𝑡𝑑𝑡2sym𝐐𝑑subscript𝑩𝑡d{\bm{X}}_{t}=-\mathbf{Q}\nabla H({\bm{X}}_{t})dt+\sqrt{2\,\mathrm{sym}(% \mathbf{Q})}d{\bm{B}}_{t}\,,italic_d bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT = - bold_Q ∇ italic_H ( bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) italic_d italic_t + square-root start_ARG 2 roman_sym ( bold_Q ) end_ARG italic_d bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT , (2.15)

where 𝐐2d×2d𝐐superscript2𝑑2𝑑\mathbf{Q}\in\mathbb{R}^{2d\times 2d}bold_Q ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d × 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT is of the form

𝐐=(a𝑪𝑪IγI),𝐐matrix𝑎𝑪𝑪I𝛾I\mathbf{Q}=\begin{pmatrix}a{\bm{C}}&-{\bm{C}}\\ \textbf{I}&\gamma\textbf{I}\end{pmatrix}\,,bold_Q = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_a bold_italic_C end_CELL start_CELL - bold_italic_C end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL I end_CELL start_CELL italic_γ I end_CELL end_ROW end_ARG ) , (2.16)

for some constant a,γ𝑎𝛾a,\gamma\in\mathbb{R}italic_a , italic_γ ∈ blackboard_R, and symmetric positive definite 𝑪d×d𝑪superscript𝑑𝑑{\bm{C}}\in\mathbb{R}^{d\times d}bold_italic_C ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUPERSCRIPT. H(𝑿t)=(xH(𝑿t),pH(𝑿t))T𝐻subscript𝑿𝑡superscriptsubscript𝑥𝐻subscript𝑿𝑡subscript𝑝𝐻subscript𝑿𝑡𝑇\nabla H({\bm{X}}_{t})=(\nabla_{x}H({\bm{X}}_{t}),\nabla_{p}H({\bm{X}}_{t}))^{T}∇ italic_H ( bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) = ( ∇ start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT italic_H ( bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) , ∇ start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT italic_H ( bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT. And sym(𝐐)=12(𝐐+𝐐T)sym𝐐12𝐐superscript𝐐𝑇\mathrm{sym}(\mathbf{Q})=\frac{1}{2}(\mathbf{Q}+\mathbf{Q}^{T})roman_sym ( bold_Q ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( bold_Q + bold_Q start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT ) is the symmetrization of 𝐐𝐐\mathbf{Q}bold_Q. We assume that sym(𝐐)sym𝐐\mathrm{sym}(\mathbf{Q})roman_sym ( bold_Q ) is positive semidefinite.

Throughout this paper, we will limit our discussion to a,γ0𝑎𝛾0a,\gamma\geq 0italic_a , italic_γ ≥ 0. 𝑩tsubscript𝑩𝑡{\bm{B}}_{t}bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT is a 2d2𝑑2d2 italic_d-dimensional standard Brownian motion. Observe that when a=0𝑎0a=0italic_a = 0, eq. 2.15 reduces to underdamped Langevin dynamics eq. 2.10. When a>0𝑎0a>0italic_a > 0, eq. 2.15 has an additional gradient term a𝑪f(𝒙t)𝑎𝑪𝑓subscript𝒙𝑡a{\bm{C}}\nabla f({\bm{x}}_{t})italic_a bold_italic_C ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) in the d𝒙t𝑑subscript𝒙𝑡d{\bm{x}}_{t}italic_d bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT equation. Thus, we call eq. 2.15 gradient-adjusted underdamped Langevin dynamics. Let us examine the probability density function ρ(𝑿,t)𝜌𝑿𝑡\rho({\bm{X}},t)italic_ρ ( bold_italic_X , italic_t ) of the diffusion governed by eq. 2.15. This is described by the following Fokker-Planck equation:

ρt=(𝐐Hρ)+i,j=12d2XiXj(Qijρ).𝜌𝑡𝐐𝐻𝜌superscriptsubscript𝑖𝑗12𝑑superscript2subscript𝑋𝑖subscript𝑋𝑗subscript𝑄𝑖𝑗𝜌\frac{\partial\rho}{\partial t}=\nabla\cdot(\mathbf{Q}\nabla H\rho)+\sum_{i,j=% 1}^{2d}\frac{\partial^{2}}{\partial X_{i}\partial X_{j}}(Q_{ij}\rho)\,.divide start_ARG ∂ italic_ρ end_ARG start_ARG ∂ italic_t end_ARG = ∇ ⋅ ( bold_Q ∇ italic_H italic_ρ ) + ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i , italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG ∂ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ∂ italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∂ italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ( italic_Q start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_ρ ) . (2.17)

We assume that f𝑓fitalic_f is differentiable and f𝑓\nabla f∇ italic_f is a smooth Lipschitz vector field. This ensures that the Fokker-Planck equation eq. 2.17 has a smooth solution when t>0𝑡0t>0italic_t > 0 for a given initial condition, such that ρ(𝑿,0)0𝜌𝑿00\rho({\bm{X}},0)\geq 0italic_ρ ( bold_italic_X , 0 ) ≥ 0 and 2dρ(𝑿,0)𝑑𝑿=1subscriptsuperscript2𝑑𝜌𝑿0differential-d𝑿1\int_{\mathbb{R}^{2d}}\rho({\bm{X}},0)d{\bm{X}}=1∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_ρ ( bold_italic_X , 0 ) italic_d bold_italic_X = 1.

Denote by Π(𝑿)=1ZeH(𝑿)Π𝑿1𝑍superscript𝑒𝐻𝑿\Pi({\bm{X}})=\frac{1}{Z}e^{-H({\bm{X}})}roman_Π ( bold_italic_X ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z end_ARG italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_H ( bold_italic_X ) end_POSTSUPERSCRIPT, where Z𝑍Zitalic_Z is a normalization constant such that Π(𝑿)Π𝑿\Pi({\bm{X}})roman_Π ( bold_italic_X ) integrates to one on 2dsuperscript2𝑑\mathbb{R}^{2d}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT. We show that Π(𝑿)Π𝑿\Pi({\bm{X}})roman_Π ( bold_italic_X ) is the stationary distribution of eq. 2.17. First, we have the following decomposition for eq. 2.17.

Proposition 2.1 (Feng et al. [2024] Proposition 1).

The Fokker-Planck equation eq. 2.17 can be decomposed as

ρt=(ρsym(𝐐)logρΠ)+(ρΓ),𝜌𝑡𝜌sym𝐐𝜌Π𝜌Γ\frac{\partial\rho}{\partial t}=\nabla\cdot\Big{(}\rho\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q% })\nabla\log\frac{\rho}{\Pi}\Big{)}+\nabla\cdot(\rho\Gamma)\,,divide start_ARG ∂ italic_ρ end_ARG start_ARG ∂ italic_t end_ARG = ∇ ⋅ ( italic_ρ roman_sym ( bold_Q ) ∇ roman_log divide start_ARG italic_ρ end_ARG start_ARG roman_Π end_ARG ) + ∇ ⋅ ( italic_ρ roman_Γ ) , (2.18)

where

Γ(𝑿):=sym(𝐐)log(Π(𝑿))+𝐐H(𝑿)=12(𝐐𝐐T)H(𝑿).assignΓ𝑿sym𝐐Π𝑿𝐐𝐻𝑿12𝐐superscript𝐐𝑇𝐻𝑿\begin{split}\Gamma({\bm{X}}):=&\mathrm{sym}(\mathbf{Q})\nabla\log(\Pi({\bm{X}% }))+\mathbf{Q}\nabla H({\bm{X}})\\ =&\frac{1}{2}(\mathbf{Q}-\mathbf{Q}^{T})\nabla H({\bm{X}})\,.\end{split}start_ROW start_CELL roman_Γ ( bold_italic_X ) := end_CELL start_CELL roman_sym ( bold_Q ) ∇ roman_log ( roman_Π ( bold_italic_X ) ) + bold_Q ∇ italic_H ( bold_italic_X ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL = end_CELL start_CELL divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( bold_Q - bold_Q start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT ) ∇ italic_H ( bold_italic_X ) . end_CELL end_ROW (2.19)

In particular, the following equality holds:

(Π(𝑿)Γ(𝑿))=0.Π𝑿Γ𝑿0\nabla\cdot(\Pi({\bm{X}})\Gamma({\bm{X}}))=0.∇ ⋅ ( roman_Π ( bold_italic_X ) roman_Γ ( bold_italic_X ) ) = 0 .

The proof is presented in Appendix C. Observe that the first term on the right-hand side of eq. 2.18 is a Kullback–Leibler (KL) divergence functional that appears in a Fokker-Planck equation associated with the overdamped Langevin dynamics eq. 2.5. The second term is due to the fact that the drift term 𝐐H𝐐𝐻-\mathbf{Q}\nabla H- bold_Q ∇ italic_H in eq. 2.15 is a non-gradient vector field.

Proposition 2.2.

Π(𝑿)Π𝑿\Pi({\bm{X}})roman_Π ( bold_italic_X ) is a stationary distribution for eq. 2.17.

The proof is based on a straightforward calculation: When ρ=Π𝜌Π\rho=\Piitalic_ρ = roman_Π, we have (ρΓ)=0𝜌Γ0\nabla\cdot(\rho\Gamma)=0∇ ⋅ ( italic_ρ roman_Γ ) = 0, and therefore ρt=0𝜌𝑡0\frac{\partial\rho}{\partial t}=0divide start_ARG ∂ italic_ρ end_ARG start_ARG ∂ italic_t end_ARG = 0. For completeness, we have included this calculation in Appendix C. This shows that Π(𝑿)Π𝑿\Pi({\bm{X}})roman_Π ( bold_italic_X ) is indeed the stationary distribution of eq. 2.17. Like the underdamped Langevin dynamics, the 𝒙𝒙{\bm{x}}bold_italic_x-marginal of the stationary distribution is exp(f(𝒙))𝑓𝒙\exp(-f({\bm{x}}))roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ) up to some normalization constant. Therefore, eq. 2.15 can be used for sampling 1Z1exp(f(𝒙))1subscript𝑍1𝑓𝒙\frac{1}{Z_{1}}\exp(-f({\bm{x}}))divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ) by first jointly sampling 𝑿=(𝒙,𝒑)𝑿𝒙𝒑{\bm{X}}=({\bm{x}},{\bm{p}})bold_italic_X = ( bold_italic_x , bold_italic_p ) and then taking out the 𝒙𝒙{\bm{x}}bold_italic_x-marginal.

Remark 2.3.

GAUL can also be viewed as a preconditioned overdamped Langevin dynamics on the space of (𝒙,𝒑)2d𝒙𝒑superscript2𝑑({\bm{x}},{\bm{p}})\in\mathbb{R}^{2d}( bold_italic_x , bold_italic_p ) ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT. Designing optimal preconditioning matrix and optimal diffusion matrix have been studied in literature; see Casas et al. [2022], Bennett [1975], Girolami and Calderhead [2011], Leimkuhler et al. [2018], Goodman and Weare [2010], Chen et al. [2023b], Lelièvre et al. [2024], Lelievre et al. [2013]. In particular, Lelièvre et al. [2024] considered the necessary condition on the optimal diffusion coefficient by studying the spectral gap of the generator assosiated with the SDE, which requires the solution to an optimization subproblem. While the problem considered by Lelièvre et al. [2024] is more general, our diffusion matrix eq. 2.16 is much simpler and does not require solving an optimization problem. Another closely related work is Lelievre et al. [2013], which considered preconditioning of the form 𝐐=I+𝑱𝐐I𝑱\mathbf{Q}=\textbf{I}+{\bm{J}}bold_Q = I + bold_italic_J. Here I is the identity matrix and 𝑱𝑱{\bm{J}}bold_italic_J is skew-symmetric, i.e. 𝑱=𝑱T𝑱superscript𝑱𝑇{\bm{J}}=-{\bm{J}}^{T}bold_italic_J = - bold_italic_J start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT. Lelievre et al. [2013] studied the optimal 𝑱𝑱{\bm{J}}bold_italic_J when the potential f𝑓fitalic_f is a quadratic function, which is also the focus of this work.

Remark 2.4.

In Li et al. [2022], the authors also studied eq. 1.3 with 𝑪=I𝑪I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I which they called Hessian-Free High-Resolution (HFHR) dynamics. They considered potential functions f𝑓fitalic_f that are L𝐿Litalic_L-smooth and m𝑚mitalic_m-strongly convex. They proved a convergence rate of m2κ𝑚2𝜅\frac{\sqrt{m}}{2\sqrt{\kappa}}divide start_ARG square-root start_ARG italic_m end_ARG end_ARG start_ARG 2 square-root start_ARG italic_κ end_ARG end_ARG in continuous time in terms of Wasserstein-2 distance between the target and sample measure. Li et al. [2022] used the randomized midpoint method Shen and Lee [2019] combined with Strang splitting as their discretization and showed an interation complexity of 𝒪~(d/ε)~𝒪𝑑𝜀\widetilde{\mathcal{O}}(\sqrt{d}/\varepsilon)over~ start_ARG caligraphic_O end_ARG ( square-root start_ARG italic_d end_ARG / italic_ε ). Specifically, Li et al. [2022] showed that for a two-dimensional Gaussian target measure, under the optimal choice of parameter (damping parameter γ𝛾\gammaitalic_γ and step size hhitalic_h) for underdamped Langevin dynamics with Euler-Maruyama discretization, the convergence rate is 𝒪((1κ1)k)𝒪superscript1superscript𝜅1𝑘\mathcal{O}\big{(}(1-\kappa^{-1})^{k}\big{)}caligraphic_O ( ( 1 - italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ). This rate is recovered in Corollary 3.17. On the other hand, Li et al. [2022] showed that under their choice of parameter for HRHF, the convergence rate is 𝒪((12κ1)k)𝒪superscript12superscript𝜅1𝑘\mathcal{O}\big{(}(1-2\kappa^{-1})^{k}\big{)}caligraphic_O ( ( 1 - 2 italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ), which is a slight improvement compared with underdamped Langevin dynamics. In this work, we performed a detailed eigenvalue analysis of GAUL on Gaussian target measure. We showed that under our choice of parameters (γ,a,h)𝛾𝑎(\gamma,a,h)( italic_γ , italic_a , italic_h ), the convergence rate towards the biased target measure is 𝒪((1cκ)k)𝒪superscript1𝑐𝜅𝑘\mathcal{O}\big{(}(1-c\sqrt{\kappa})^{k}\big{)}caligraphic_O ( ( 1 - italic_c square-root start_ARG italic_κ end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) for some constant c𝑐citalic_c.

3 Analysis of GAUL on quadratic potential functions

In this section, we establish the convergence rate for the proposed SDE eq. 2.17 towards the target distribution following a Gaussian distribution.

3.1 Problem set-up

In this subsection, we present the main problem addressed in this paper. We are interested in sampling from a distribution whose probability density function is proportional to exp(f(𝒙))𝑓𝒙\exp(-f({\bm{x}}))roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ) for f:d:𝑓superscript𝑑f:\mathbb{R}^{d}\to\mathbb{R}italic_f : blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT → blackboard_R. In this paper, we focus on a concrete example in which the potential function f𝑓fitalic_f is quadratic, and thus the target distribution is a Gaussian distribution. Let

f(𝒙)=12𝒙TΣ1𝒙,𝑓𝒙12superscript𝒙𝑇superscriptsubscriptΣ1𝒙f({\bm{x}})=\frac{1}{2}{\bm{x}}^{T}\Sigma_{*}^{-1}{\bm{x}},italic_f ( bold_italic_x ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG bold_italic_x start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_x , (3.1)

where 𝒙d𝒙superscript𝑑{\bm{x}}\in\mathbb{R}^{d}bold_italic_x ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT and Σ0succeedssubscriptΣ0\Sigma_{*}\succ 0roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ≻ 0 is a symmetric positive definite matrix in d×dsuperscript𝑑𝑑\mathbb{R}^{d\times d}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUPERSCRIPT. Define

Σ~=(Σ00I).~ΣmatrixsubscriptΣ00I\widetilde{\Sigma}=\begin{pmatrix}\Sigma_{*}&0\\ 0&\textbf{I}\end{pmatrix}\,.over~ start_ARG roman_Σ end_ARG = ( start_ARG start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL I end_CELL end_ROW end_ARG ) . (3.2)

As in the previous section, denote by 𝑿=(𝒙,𝒑)2d𝑿𝒙𝒑superscript2𝑑{\bm{X}}=({\bm{x}},{\bm{p}})\in\mathbb{R}^{2d}bold_italic_X = ( bold_italic_x , bold_italic_p ) ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT. And H(𝑿)=f(𝒙)+𝒑2/2𝐻𝑿𝑓𝒙superscriptnorm𝒑22H({\bm{X}})=f({\bm{x}})+\|{\bm{p}}\|^{2}/2italic_H ( bold_italic_X ) = italic_f ( bold_italic_x ) + ∥ bold_italic_p ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2. Then, we can write

H(𝑿)=12𝑿T(Σ100I)X:=12XTΣ~1X.𝐻𝑿12superscript𝑿𝑇matrixsuperscriptsubscriptΣ100IXassign12superscriptX𝑇superscript~Σ1XH({\bm{X}})=\frac{1}{2}{\bm{X}}^{T}\begin{pmatrix}\Sigma_{*}^{-1}&0\\ 0&\textbf{I}\end{pmatrix}\textbf{X}:=\frac{1}{2}\textbf{X}^{T}\widetilde{% \Sigma}^{-1}\textbf{X}\,.italic_H ( bold_italic_X ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG bold_italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT ( start_ARG start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL I end_CELL end_ROW end_ARG ) X := divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG X start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT X . (3.3)

Define the target density π:2d:𝜋superscript2𝑑\pi:\mathbb{R}^{2d}\to\mathbb{R}italic_π : blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT → blackboard_R to be

Π(X)=1Zexp(H(X)),ΠX1𝑍𝐻X\Pi(\textbf{X})=\frac{1}{Z}\exp(-H(\textbf{X}))\,,roman_Π ( X ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z end_ARG roman_exp ( - italic_H ( X ) ) , (3.4)

where H(X)𝐻XH(\textbf{X})italic_H ( X ) is given by eq. 3.3 and Z=2dexp(H(X))𝑑X𝑍subscriptsuperscript2𝑑𝐻Xdifferential-dXZ=\int_{\mathbb{R}^{2d}}\exp(-H(\textbf{X}))d\textbf{X}italic_Z = ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT roman_exp ( - italic_H ( X ) ) italic_d X is a normalization constant such that Π(X)ΠX\Pi(\textbf{X})roman_Π ( X ) integrates to one on 2dsuperscript2𝑑\mathbb{R}^{2d}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT. We also define the 𝒙𝒙{\bm{x}}bold_italic_x-marginal target density to be

π(𝒙)=1Z1exp(f(𝒙)),𝜋𝒙1subscript𝑍1𝑓𝒙\pi({\bm{x}})=\frac{1}{Z_{1}}\exp(-f({\bm{x}}))\,,italic_π ( bold_italic_x ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ) , (3.5)

where f(𝒙)𝑓𝒙f({\bm{x}})italic_f ( bold_italic_x ) is given by eq. 3.1 and Z1=dexp(f(𝒙))𝑑𝒙subscript𝑍1subscriptsuperscript𝑑𝑓𝒙differential-d𝒙Z_{1}=\int_{\mathbb{R}^{d}}\exp(-f({\bm{x}}))d{\bm{x}}italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT roman_exp ( - italic_f ( bold_italic_x ) ) italic_d bold_italic_x is a normalization constant.

Remark 3.1.

Note that for any symmetric positive definite ΣsubscriptΣ\Sigma_{*}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT, we have that Σ1=𝐏Λ𝐏TsuperscriptsubscriptΣ1𝐏Λsuperscript𝐏𝑇\Sigma_{*}^{-1}={\mathbf{P}}\Lambda{\mathbf{P}}^{T}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT = bold_P roman_Λ bold_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT for some orthogonal matrix 𝐏𝐏{\mathbf{P}}bold_P and diagonal matrix Λ=diag(s1,,sd)Λdiagsubscript𝑠1subscript𝑠𝑑\Lambda=\mathrm{diag}(s_{1},\ldots,s_{d})roman_Λ = roman_diag ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ) with s1sd>0subscript𝑠1subscript𝑠𝑑0s_{1}\geq\cdots s_{d}>0italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ ⋯ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT > 0. By a change of variable 𝒚=𝐏T𝒙𝒚superscript𝐏𝑇𝒙{\bm{y}}={\mathbf{P}}^{T}{\bm{x}}bold_italic_y = bold_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_x, one can rewrite f(𝒙)𝑓𝒙f({\bm{x}})italic_f ( bold_italic_x ) in terms of 𝒚𝒚{\bm{y}}bold_italic_y, such that

f(𝒙)=12𝒙TΣ1𝒙=12𝒙T𝐏Λ𝐏T𝒙=12𝒚TΛ𝒚.𝑓𝒙12superscript𝒙𝑇superscriptsubscriptΣ1𝒙12superscript𝒙𝑇𝐏Λsuperscript𝐏𝑇𝒙12superscript𝒚𝑇Λ𝒚f({\bm{x}})=\frac{1}{2}{\bm{x}}^{T}\Sigma_{*}^{-1}{\bm{x}}=\frac{1}{2}{\bm{x}}% ^{T}{\mathbf{P}}\Lambda{\mathbf{P}}^{T}{\bm{x}}=\frac{1}{2}{\bm{y}}^{T}\Lambda% {\bm{y}}.italic_f ( bold_italic_x ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG bold_italic_x start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_x = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG bold_italic_x start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT bold_P roman_Λ bold_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_x = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG bold_italic_y start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT roman_Λ bold_italic_y .

For simplicity of notation, we assume that 𝐏=I𝐏I{\mathbf{P}}=\textbf{I}bold_P = I and Σ1=ΛsuperscriptsubscriptΣ1Λ\Sigma_{*}^{-1}=\Lambdaroman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT = roman_Λ is a diagonal matrix. We denote by κ=s1/sd𝜅subscript𝑠1subscript𝑠𝑑\kappa=s_{1}/s_{d}italic_κ = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT the condition number of f𝑓fitalic_f. We will also assume that s1>1>sdsubscript𝑠11subscript𝑠𝑑s_{1}>1>s_{d}italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT > 1 > italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT throughout this paper. Furthermore, to simplify our analysis, we consider 𝑪=diag(c1,,cd)𝑪diagsubscript𝑐1subscript𝑐𝑑{\bm{C}}=\mathrm{diag}(c_{1},\ldots,c_{d})bold_italic_C = roman_diag ( italic_c start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ).

3.2 Continuous time analysis

In this subsection, we study the convergence of GAUL. In particular, we analyze the convergence of the Fokker-Planck equation eq. 2.17 to the target density eq. 3.4, eq. 3.5 by directly studying an ODE system of the covariance of the distribution.

Proposition 3.2.

Let XtsubscriptX𝑡\textbf{X}_{t}X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT be the solution of eq. 2.15 where H(X)𝐻XH(\textbf{X})italic_H ( X ) is given by eq. 3.3, and X0𝒩(0,I2d×2d)similar-tosubscriptX0𝒩0subscriptI2𝑑2𝑑\textbf{X}_{0}\sim\mathcal{N}(0,\textbf{I}_{2d\times 2d})X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∼ caligraphic_N ( 0 , I start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_d × 2 italic_d end_POSTSUBSCRIPT ). Then Xt𝒩(0,Σ(t))similar-tosubscriptX𝑡𝒩0Σ𝑡\textbf{X}_{t}\sim\mathcal{N}(0,\Sigma(t))X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ∼ caligraphic_N ( 0 , roman_Σ ( italic_t ) ) where the covariance Σ(t)Σ𝑡\Sigma(t)roman_Σ ( italic_t ) satisfies the following matrix ODE:

Σ˙(t)=2sym(𝐐(IΣ~1Σ(t))).˙Σ𝑡2sym𝐐Isuperscript~Σ1Σ𝑡\dot{\Sigma}(t)=2\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q}(\textbf{I}-\widetilde{\Sigma}^{-1}% \Sigma(t)))\,.over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG ( italic_t ) = 2 roman_sym ( bold_Q ( I - over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ ( italic_t ) ) ) . (3.6)

Moreover, equation eq. 3.6 is well-defined, and has a solution for all t0𝑡0t\geq 0italic_t ≥ 0, such that Σ(t)Σ𝑡\Sigma(t)roman_Σ ( italic_t ) is symmetric semi-positive definite.

The proof is postponed in Appendix C. We denote by Σij(t)d×dsubscriptΣ𝑖𝑗𝑡superscript𝑑𝑑\Sigma_{ij}(t)\in\mathbb{R}^{d\times d}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUPERSCRIPT the block components of Σ(t)2d×2dΣ𝑡superscript2𝑑2𝑑\Sigma(t)\in\mathbb{R}^{2d\times 2d}roman_Σ ( italic_t ) ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d × 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT:

Σ(t)=(Σ11(t)Σ12(t)Σ12T(t)Σ22(t)).Σ𝑡matrixsubscriptΣ11𝑡subscriptΣ12𝑡superscriptsubscriptΣ12𝑇𝑡subscriptΣ22𝑡\Sigma(t)=\begin{pmatrix}\Sigma_{11}(t)&\Sigma_{12}(t)\\ \Sigma_{12}^{T}(t)&\Sigma_{22}(t)\end{pmatrix}\,.roman_Σ ( italic_t ) = ( start_ARG start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) end_CELL start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t ) end_CELL start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) end_CELL end_ROW end_ARG ) .

Then we can write eq. 3.6 in terms of the block components.

Corollary 3.3.

The componentwise covariance matrix Σij(t)subscriptΣ𝑖𝑗𝑡\Sigma_{ij}(t)roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) satisfies the following ODE system

Σ˙11subscript˙Σ11\displaystyle\dot{\Sigma}_{11}over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT =2a(sym(𝑪Σ1Σ11)𝑪)+2sym(𝑪Σ12),absent2𝑎sym𝑪superscriptsubscriptΣ1subscriptΣ11𝑪2sym𝑪subscriptΣ12\displaystyle=-2a(\mathrm{sym}({\bm{C}}\Sigma_{*}^{-1}\Sigma_{11})-{\bm{C}})+2% \,\mathrm{sym}({\bm{C}}\Sigma_{12})\,,= - 2 italic_a ( roman_sym ( bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ) - bold_italic_C ) + 2 roman_sym ( bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT ) , (3.7a)
Σ˙22subscript˙Σ22\displaystyle\dot{\Sigma}_{22}over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT =2sym(Σ1Σ12)2γ(Σ22I),absent2symsuperscriptsubscriptΣ1subscriptΣ122𝛾subscriptΣ22I\displaystyle=-2\,\mathrm{sym}(\Sigma_{*}^{-1}\Sigma_{12})-2\gamma(\Sigma_{22}% -\textbf{I})\,,= - 2 roman_sym ( roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT ) - 2 italic_γ ( roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT - I ) , (3.7b)
Σ˙12subscript˙Σ12\displaystyle\dot{\Sigma}_{12}over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT =a𝑪Σ1Σ12(𝑪𝑪Σ22)+(IΣ11Σ1)γΣ12,absent𝑎𝑪superscriptsubscriptΣ1subscriptΣ12𝑪𝑪subscriptΣ22IsubscriptΣ11superscriptsubscriptΣ1𝛾subscriptΣ12\displaystyle=-a{\bm{C}}\Sigma_{*}^{-1}\Sigma_{12}-({\bm{C}}-{\bm{C}}\Sigma_{2% 2})+(\textbf{I}-\Sigma_{11}\Sigma_{*}^{-1})-\gamma\Sigma_{12}\,,= - italic_a bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT - ( bold_italic_C - bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ) + ( I - roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_γ roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT , (3.7c)
Moreover, with initial conditions Σ11(0)=Σ22(0)=IsubscriptΣ110subscriptΣ220I\Sigma_{11}(0)=\Sigma_{22}(0)=\textbf{I}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = I and Σ12(0)=0subscriptΣ1200\Sigma_{12}(0)=0roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = 0, the stationary states of Σ11(t)subscriptΣ11𝑡\Sigma_{11}(t)roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ), Σ22(t)subscriptΣ22𝑡\Sigma_{22}(t)roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) and Σ12(t)subscriptΣ12𝑡\Sigma_{12}(t)roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) are given by ΣsubscriptΣ\Sigma_{*}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT, I and 0 respectively.

From now on, we consider 𝑪=I𝑪I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I in our analysis. We address our results for 𝑪I𝑪I{\bm{C}}\neq\textbf{I}bold_italic_C ≠ I in Remark 3.10 and Remark 3.19. Note that when 𝑪=I𝑪I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I, we have 𝐐=sym(𝐐)𝐐sym𝐐\mathbf{Q}=\mathrm{sym}(\mathbf{Q})bold_Q = roman_sym ( bold_Q ) is always positive semidefinite for a,γ0𝑎𝛾0a,\gamma\geq 0italic_a , italic_γ ≥ 0. Our next theorem makes sure that the stationary state of equation eq. 3.6 is actually unique and characterizes the convergence speed of the convariance matrix towards its stationary state.

Theorem 3.4.

Let XtsubscriptX𝑡\textbf{X}_{t}X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT be the solution of eq. 2.15 where H(X)𝐻XH(\textbf{X})italic_H ( X ) is given by eq. 3.3, and X0𝒩(0,I2d×2d)similar-tosubscriptX0𝒩0subscriptI2𝑑2𝑑\textbf{X}_{0}\sim\mathcal{N}(0,\textbf{I}_{2d\times 2d})X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∼ caligraphic_N ( 0 , I start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_d × 2 italic_d end_POSTSUBSCRIPT ). Then Σ(t)Σ𝑡\Sigma(t)roman_Σ ( italic_t ) converges to the unique stationary state Σ~~Σ\widetilde{\Sigma}over~ start_ARG roman_Σ end_ARG given in eq. 3.2. The optimal choice of γ𝛾\gammaitalic_γ is given by γ=asd+2sdsuperscript𝛾𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma^{*}=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG under which we have Σ11(t)ΣF=𝒪(te(2asd+2sd)t)subscriptnormsubscriptΣ11𝑡subscriptΣF𝒪𝑡superscript𝑒2𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑𝑡\|\Sigma_{11}(t)-\Sigma_{*}\|_{\mathrm{F}}=\mathcal{O}(te^{-(2as_{d}+2\sqrt{s_% {d}})t})∥ roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) - roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT = caligraphic_O ( italic_t italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ) and Σ22(t)IF=𝒪(te(2asd+2sd)t)subscriptnormsubscriptΣ22𝑡IF𝒪𝑡superscript𝑒2𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑𝑡\|\Sigma_{22}(t)-\textbf{I}\|_{\mathrm{F}}=\mathcal{O}(te^{-(2as_{d}+2\sqrt{s_% {d}})t})∥ roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) - I ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT = caligraphic_O ( italic_t italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ) for t1𝑡1t\geq 1italic_t ≥ 1.

Proof.

As mentioned in Remark 3.1, we consider Σ1=ΛsuperscriptsubscriptΣ1Λ\Sigma_{*}^{-1}=\Lambdaroman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT = roman_Λ. By our assumption on X0subscriptX0\textbf{X}_{0}X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT, eq. 3.7 implies that Σ11(t)subscriptΣ11𝑡\Sigma_{11}(t)roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ), Σ22(t)subscriptΣ22𝑡\Sigma_{22}(t)roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) and Σ12(t)subscriptΣ12𝑡\Sigma_{12}(t)roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) will be diagonal matrices for all t>0𝑡0t>0italic_t > 0. This simplifies the ODE system eq. 3.7. After some manipulation, we obtain

(Σ˙11Σ˙22Σ¨22)=(2a𝑪Σ12γ𝑪Σ𝑪Σ00I2Σ22(1aγ)𝑪Σ12γ2I3γIa𝑪Σ1)𝒟(Σ11Σ22Σ˙22)+𝐓,matrixsubscript˙Σ11subscript˙Σ22subscript¨Σ22subscriptmatrix2𝑎𝑪superscriptsubscriptΣ12𝛾𝑪subscriptΣ𝑪subscriptΣ00I2superscriptsubscriptΣ221𝑎𝛾𝑪superscriptsubscriptΣ12superscript𝛾2I3𝛾I𝑎𝑪superscriptsubscriptΣ1𝒟matrixsubscriptΣ11subscriptΣ22subscript˙Σ22𝐓\begin{pmatrix}\dot{\Sigma}_{11}\\ \dot{\Sigma}_{22}\\ \ddot{\Sigma}_{22}\end{pmatrix}=\underbrace{\begin{pmatrix}-2a{\bm{C}}\Sigma_{% *}^{-1}&-2\gamma{\bm{C}}\Sigma_{*}&-{\bm{C}}\Sigma_{*}\\ 0&0&\textbf{I}\\ 2\Sigma_{*}^{-2}&2(-1-a\gamma){\bm{C}}\Sigma_{*}^{-1}-2\gamma^{2}\textbf{I}&-3% \gamma\textbf{I}-a{\bm{C}}\Sigma_{*}^{-1}\end{pmatrix}}_{\mathcal{D}}\begin{% pmatrix}\Sigma_{11}\\ \Sigma_{22}\\ \dot{\Sigma}_{22}\end{pmatrix}+\mathbf{T}\,,( start_ARG start_ROW start_CELL over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL over¨ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) = under⏟ start_ARG ( start_ARG start_ROW start_CELL - 2 italic_a bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL start_CELL - 2 italic_γ bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL - bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL I end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 2 roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL start_CELL 2 ( - 1 - italic_a italic_γ ) bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT I end_CELL start_CELL - 3 italic_γ I - italic_a bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) end_ARG start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_D end_POSTSUBSCRIPT ( start_ARG start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) + bold_T , (3.8)

where

𝐓=(2a𝑪+2γ𝑪Σ02aγΣ1𝑪+2γ2I+2Σ1𝑪2Σ1),𝐓matrix2𝑎𝑪2𝛾𝑪subscriptΣ02𝑎𝛾superscriptsubscriptΣ1𝑪2superscript𝛾2I2superscriptsubscriptΣ1𝑪2superscriptsubscriptΣ1\mathbf{T}=\begin{pmatrix}2a{\bm{C}}+2\gamma{\bm{C}}\Sigma_{*}\\ 0\\ 2a\gamma\Sigma_{*}^{-1}{\bm{C}}+2\gamma^{2}\textbf{I}+2\Sigma_{*}^{-1}{\bm{C}}% -2\Sigma_{*}^{-1}\end{pmatrix}\,,bold_T = ( start_ARG start_ROW start_CELL 2 italic_a bold_italic_C + 2 italic_γ bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 2 italic_a italic_γ roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_C + 2 italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT I + 2 roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_C - 2 roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) ,

And 𝑪=I𝑪I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I. We have already seen in Corollary 3.3 that the stationary state of Σ(t)Σ𝑡\Sigma(t)roman_Σ ( italic_t ) is Σ~~Σ\widetilde{\Sigma}over~ start_ARG roman_Σ end_ARG given in eq. 3.2. To show uniqueness, we compute the eigenvalues of 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D:

λ0(i)subscriptsuperscript𝜆𝑖0\displaystyle\lambda^{(i)}_{0}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT =asiγ,absent𝑎subscript𝑠𝑖𝛾\displaystyle=-as_{i}-\gamma\,,= - italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ ,
λ1(i)subscriptsuperscript𝜆𝑖1\displaystyle\lambda^{(i)}_{1}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT =asiγγ22aγsi+si(4+a2si),absent𝑎subscript𝑠𝑖𝛾superscript𝛾22𝑎𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖4superscript𝑎2subscript𝑠𝑖\displaystyle=-as_{i}-\gamma-\sqrt{\gamma^{2}-2a\gamma s_{i}+s_{i}(-4+a^{2}s_{% i})}\,,= - italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ - square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( - 4 + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG ,
λ2(i)subscriptsuperscript𝜆𝑖2\displaystyle\lambda^{(i)}_{2}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT =asiγ+γ22aγsi+si(4+a2si),absent𝑎subscript𝑠𝑖𝛾superscript𝛾22𝑎𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖4superscript𝑎2subscript𝑠𝑖\displaystyle=-as_{i}-\gamma+\sqrt{\gamma^{2}-2a\gamma s_{i}+s_{i}(-4+a^{2}s_{% i})}\,,= - italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( - 4 + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG ,

where sisubscript𝑠𝑖s_{i}italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT’s are the diagonal elements of ΛΛ\Lambdaroman_Λ for i=1,,d𝑖1𝑑i=1,\ldots,ditalic_i = 1 , … , italic_d. It is clear that 0 is not an eigenvalue of 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D. Therefore, Σ~~Σ\widetilde{\Sigma}over~ start_ARG roman_Σ end_ARG is the unique stationary state for Σ(t)Σ𝑡\Sigma(t)roman_Σ ( italic_t ). The convergence speed of eq. 3.8 is essentially controlled by the largest real part of the eigenvalues of 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D. Note that for all i𝑖iitalic_i,

(λ2(i))(λ0(i))(λ1(i)),subscriptsuperscript𝜆𝑖2subscriptsuperscript𝜆𝑖0subscriptsuperscript𝜆𝑖1\Re(\lambda^{(i)}_{2})\geq\Re(\lambda^{(i)}_{0})\geq\Re(\lambda^{(i)}_{1})\,,roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ,

where (z)𝑧\Re(z)roman_ℜ ( italic_z ) denotes the real part of z𝑧z\in\mathbb{C}italic_z ∈ blackboard_C. Therefore, to characterize the convergence speed of eq. 3.8, it suffices to control maxi(λ2(i))subscript𝑖subscriptsuperscript𝜆𝑖2\max_{i}\Re(\lambda^{(i)}_{2})roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ). By Lemma B.7, we know that for any given a0𝑎0a\geq 0italic_a ≥ 0, the optimal choice of γ𝛾\gammaitalic_γ is

γ=argminγ>0maxi(λ2(i))=asd+2sd.superscript𝛾subscriptargmin𝛾0subscript𝑖subscriptsuperscript𝜆𝑖2𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma^{*}=\operatorname*{arg\,min}_{\gamma>0}\max_{i}\Re(\lambda^{(i)}_{2})=% as_{d}+2\sqrt{s_{d}}\,.italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = start_OPERATOR roman_arg roman_min end_OPERATOR start_POSTSUBSCRIPT italic_γ > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .

With γ=γ𝛾superscript𝛾\gamma=\gamma^{*}italic_γ = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT, we get that

maxi,j(λj(i))maxi(λ2(i))2asd2sd.subscript𝑖𝑗subscriptsuperscript𝜆𝑖𝑗subscript𝑖subscriptsuperscript𝜆𝑖22𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\max_{i,j}\Re(\lambda^{(i)}_{j})\leq\max_{i}\Re(\lambda^{(i)}_{2})\leq-2as_{d}% -2\sqrt{s_{d}}\,.roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i , italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ - 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT - 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .

This leads to

(Σ11(t)ΣΣ22(t)IΣ˙22(t))FC1te(2asd+2sd)t,subscriptnormmatrixsubscriptΣ11𝑡subscriptΣsubscriptΣ22𝑡Isubscript˙Σ22𝑡Fsubscript𝐶1𝑡superscript𝑒2𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑𝑡\left\|\begin{pmatrix}\Sigma_{11}(t)-\Sigma_{*}\\ \Sigma_{22}(t)-\textbf{I}\\ \dot{\Sigma}_{22}(t)\end{pmatrix}\right\|_{\mathrm{F}}\leq C_{1}te^{-(2as_{d}+% 2\sqrt{s_{d}})t}\,,∥ ( start_ARG start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) - roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) - I end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) end_CELL end_ROW end_ARG ) ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) italic_t end_POSTSUPERSCRIPT , (3.9)

which is valid for t1𝑡1t\geq 1italic_t ≥ 1. The constant C1subscript𝐶1C_{1}italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT depends on d𝑑ditalic_d, s1subscript𝑠1s_{1}italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT, sd1superscriptsubscript𝑠𝑑1s_{d}^{-1}italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT at most polynomially according to Lemma B.8. Note that the extra t𝑡titalic_t dependence comes from the repeated eigenvalue λ0(d)=λ1(d)=λ2(d)subscriptsuperscript𝜆𝑑0subscriptsuperscript𝜆𝑑1subscriptsuperscript𝜆𝑑2\lambda^{(d)}_{0}=\lambda^{(d)}_{1}=\lambda^{(d)}_{2}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT when γ=γ𝛾superscript𝛾\gamma=\gamma^{*}italic_γ = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT. By a triangle inequality, we get

Σ11ΣF(Σ11(t)ΣΣ22(t)IΣ˙22(t))FC1te(2asd+2sd)t.subscriptnormsubscriptΣ11subscriptΣFsubscriptnormmatrixsubscriptΣ11𝑡subscriptΣsubscriptΣ22𝑡Isubscript˙Σ22𝑡Fsubscript𝐶1𝑡superscript𝑒2𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑𝑡\|\Sigma_{11}-\Sigma_{*}\|_{\mathrm{F}}\leq\left\|\begin{pmatrix}\Sigma_{11}(t% )-\Sigma_{*}\\ \Sigma_{22}(t)-\textbf{I}\\ \dot{\Sigma}_{22}(t)\end{pmatrix}\right\|_{\mathrm{F}}\leq C_{1}te^{-(2as_{d}+% 2\sqrt{s_{d}})t}\,.∥ roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT - roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT ≤ ∥ ( start_ARG start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) - roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) - I end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) end_CELL end_ROW end_ARG ) ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) italic_t end_POSTSUPERSCRIPT .

And similarly,

Σ22IFC1te(2asd+2sd)t.subscriptnormsubscriptΣ22IFsubscript𝐶1𝑡superscript𝑒2𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑𝑡\|\Sigma_{22}-\textbf{I}\|_{\mathrm{F}}\leq C_{1}te^{-(2as_{d}+2\sqrt{s_{d}})t% }\,.∥ roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT - I ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) italic_t end_POSTSUPERSCRIPT .

Remark 3.5.

The choice a=0𝑎0a=0italic_a = 0 corresponds to underdamped Langevin dynamics (UL). Taking a>0𝑎0a>0italic_a > 0 gives an extra factor of e2asdtsuperscript𝑒2𝑎subscript𝑠𝑑𝑡e^{-2as_{d}t}italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT in terms of convergence.

Definition 3.6 (Mixing time).

The total variation between two probability measures 𝒫𝒫\mathcal{P}caligraphic_P and 𝒬𝒬\mathcal{Q}caligraphic_Q over a measurable space (d,)superscript𝑑(\mathbb{R}^{d},\mathcal{F})( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT , caligraphic_F ) is

TV(𝒫,𝒬)=supA|𝒫(A)𝒬(A)|.TV𝒫𝒬subscriptsupremum𝐴𝒫𝐴𝒬𝐴\mathrm{TV}(\mathcal{P},\mathcal{Q})=\sup_{A\in\mathcal{F}}|\mathcal{P}(A)-% \mathcal{Q}(A)|\,.roman_TV ( caligraphic_P , caligraphic_Q ) = roman_sup start_POSTSUBSCRIPT italic_A ∈ caligraphic_F end_POSTSUBSCRIPT | caligraphic_P ( italic_A ) - caligraphic_Q ( italic_A ) | .

Let 𝒯psubscript𝒯𝑝\mathcal{T}_{p}caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT be an operator on the space of probability distributions. Assume that 𝒯pk(ν0)νsuperscriptsubscript𝒯𝑝𝑘subscript𝜈0𝜈\mathcal{T}_{p}^{k}(\nu_{0})\to\nucaligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) → italic_ν as k𝑘k\to\inftyitalic_k → ∞ for some initial distribution ν0subscript𝜈0\nu_{0}italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and stationary distribution ν𝜈\nuitalic_ν. The discrete δ𝛿\deltaitalic_δ-mixing time (δ(0,1))𝛿01(\delta\in(0,1))( italic_δ ∈ ( 0 , 1 ) ) is given by

tmixdis(δ;ν0,ν)=min{k|TV(𝒯pk(ν0),ν)δ}.superscriptsubscript𝑡mixdis𝛿subscript𝜈0𝜈conditional𝑘TVsuperscriptsubscript𝒯𝑝𝑘subscript𝜈0𝜈𝛿t_{\mathrm{mix}}^{\mathrm{dis}}(\delta;\nu_{0},\nu)=\min\{k\,|\,\mathrm{TV}(% \mathcal{T}_{p}^{k}(\nu_{0}),\nu)\leq\delta\}\,.italic_t start_POSTSUBSCRIPT roman_mix end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_dis end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_δ ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ν ) = roman_min { italic_k | roman_TV ( caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_ν ) ≤ italic_δ } .

Similarly, if 𝒯p(t;)subscript𝒯𝑝𝑡\mathcal{T}_{p}(t;\cdot)caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ; ⋅ ) is an operator for each t0𝑡0t\geq 0italic_t ≥ 0 with 𝒯p(0;)=id()subscript𝒯𝑝0id\mathcal{T}_{p}(0;\cdot)=\mathrm{id}(\cdot)caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ; ⋅ ) = roman_id ( ⋅ ) and assume that 𝒯p(t;ν0)νsubscript𝒯𝑝𝑡subscript𝜈0𝜈\mathcal{T}_{p}(t;\nu_{0})\to\nucaligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) → italic_ν as t𝑡t\to\inftyitalic_t → ∞. The continuous δ𝛿\deltaitalic_δ-mixing time (δ(0,1))𝛿01(\delta\in(0,1))( italic_δ ∈ ( 0 , 1 ) ) is given by

tmixcont(δ;ν0,ν)=min{t|TV(𝒯p(t;ν0),ν)δ}.superscriptsubscript𝑡mixcont𝛿subscript𝜈0𝜈conditional𝑡TVsubscript𝒯𝑝𝑡subscript𝜈0𝜈𝛿t_{\mathrm{mix}}^{\mathrm{cont}}(\delta;\nu_{0},\nu)=\min\{t\,|\,\mathrm{TV}(% \mathcal{T}_{p}(t;\nu_{0}),\nu)\leq\delta\}\,.italic_t start_POSTSUBSCRIPT roman_mix end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_cont end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_δ ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ν ) = roman_min { italic_t | roman_TV ( caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_ν ) ≤ italic_δ } .
Theorem 3.7 (Devroye et al. [2018]).

Let μd𝜇superscript𝑑\mu\in\mathbb{R}^{d}italic_μ ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT, Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT, Σ2subscriptΣ2\Sigma_{2}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT be two positive definite covariance matrices, and λ1,,λdsubscript𝜆1subscript𝜆𝑑\lambda_{1},\ldots,\lambda_{d}italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT denote the eigenvalues of Σ11Σ2IsuperscriptsubscriptΣ11subscriptΣ2I\Sigma_{1}^{-1}\Sigma_{2}-\textbf{I}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - I. Then the total variation satisfies

TV(𝒩(μ,Σ1),𝒩(μ,Σ2))32min{1,i=1dλi2}.TV𝒩𝜇subscriptΣ1𝒩𝜇subscriptΣ2321superscriptsubscript𝑖1𝑑superscriptsubscript𝜆𝑖2\mathrm{TV}(\mathcal{N}(\mu,\Sigma_{1}),\mathcal{N}(\mu,\Sigma_{2}))\leq\frac{% 3}{2}\min\left\{1,\sqrt{\sum_{i=1}^{d}\lambda_{i}^{2}}\right\}\,.roman_TV ( caligraphic_N ( italic_μ , roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , caligraphic_N ( italic_μ , roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ) ≤ divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG roman_min { 1 , square-root start_ARG ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG } .

A straightforward corollary follows from Schur decomposition theorem.

Corollary 3.8.

We have

TV(𝒩(μ,Σ1),𝒩(μ,Σ2))32min{1,Σ11Σ2IF}.TV𝒩𝜇subscriptΣ1𝒩𝜇subscriptΣ2321subscriptnormsuperscriptsubscriptΣ11subscriptΣ2IF\mathrm{TV}(\mathcal{N}(\mu,\Sigma_{1}),\mathcal{N}(\mu,\Sigma_{2}))\leq\frac{% 3}{2}\min\left\{1,\|\Sigma_{1}^{-1}\Sigma_{2}-\textbf{I}\|_{\mathrm{F}}\right% \}\,.roman_TV ( caligraphic_N ( italic_μ , roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , caligraphic_N ( italic_μ , roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ) ≤ divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG roman_min { 1 , ∥ roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - I ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT } .

Using Theorem 3.4 and Corollary 3.8, we obtain the following mixing time theorem when the potential function f𝑓fitalic_f is quadratic.

Theorem 3.9 (Continuous mixing time).

Consider the same setting as in Theorem 3.4. Consider 0<δ10𝛿much-less-than10<\delta\ll 10 < italic_δ ≪ 1. Then

tmixcont(δ;ν0,π)𝒪(log(d)+log(κ))+log(1/δ)asd+2sd.superscriptsubscript𝑡mixcont𝛿subscript𝜈0𝜋𝒪𝑑𝜅1𝛿𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑t_{\mathrm{mix}}^{\mathrm{cont}}(\delta;\nu_{0},\pi)\leq\frac{\mathcal{O}(\log% (d)+\log(\kappa))+\log(1/\delta)}{as_{d}+2\sqrt{s_{d}}}\,.italic_t start_POSTSUBSCRIPT roman_mix end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_cont end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_δ ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_π ) ≤ divide start_ARG caligraphic_O ( roman_log ( italic_d ) + roman_log ( italic_κ ) ) + roman_log ( 1 / italic_δ ) end_ARG start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG .

Here ν0subscript𝜈0\nu_{0}italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is the distribution of 𝐱𝐱{\bm{x}}bold_italic_x, which is 𝒩(0,Id×d)𝒩0subscriptI𝑑𝑑\mathcal{N}(0,\textbf{I}_{d\times d})caligraphic_N ( 0 , I start_POSTSUBSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUBSCRIPT ). π𝜋\piitalic_π is the target density in the 𝐱𝐱{\bm{x}}bold_italic_x variable given in eq. 3.5.

Proof.

We shall use Corollary 3.8 with

Σ1=Σ,Σ2=Σ11(t).formulae-sequencesubscriptΣ1subscriptΣsubscriptΣ2subscriptΣ11𝑡\Sigma_{1}=\Sigma_{*}\,,\qquad\Sigma_{2}=\Sigma_{11}(t)\,.roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT , roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) .

We have

Σ11Σ2IFsubscriptnormsuperscriptsubscriptΣ11subscriptΣ2IF\displaystyle\|\Sigma_{1}^{-1}\Sigma_{2}-\textbf{I}\|_{\mathrm{F}}∥ roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - I ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT =Σ1(Σ11(t)Σ)FabsentsubscriptnormsuperscriptsubscriptΣ1subscriptΣ11𝑡subscriptΣF\displaystyle=\left\|\Sigma_{*}^{-1}(\Sigma_{11}(t)-\Sigma_{*})\right\|_{% \mathrm{F}}= ∥ roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) - roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ) ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT
C1te(2asd+2sd)ts1.absentsubscript𝐶1𝑡superscript𝑒2𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑𝑡subscript𝑠1\displaystyle\leq C_{1}te^{-(2as_{d}+2\sqrt{s_{d}})t}s_{1}\,.≤ italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .

By a direct computation, we get

tmixcont(δ;ν0,π)log(C~1/δ)asd+2sd,superscriptsubscript𝑡mixcont𝛿subscript𝜈0𝜋subscript~𝐶1𝛿𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\displaystyle t_{\mathrm{mix}}^{\mathrm{cont}}(\delta;\nu_{0},\pi)\leq\frac{% \log(\tilde{C}_{1}/\delta)}{as_{d}+2\sqrt{s_{d}}}\,,italic_t start_POSTSUBSCRIPT roman_mix end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_cont end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_δ ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_π ) ≤ divide start_ARG roman_log ( over~ start_ARG italic_C end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / italic_δ ) end_ARG start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG ,

where C~1=32C1s1subscript~𝐶132subscript𝐶1subscript𝑠1\tilde{C}_{1}=\frac{3}{2}C_{1}s_{1}over~ start_ARG italic_C end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT. By Lemma B.8, we have that

tmixcont(δ;ν0,π)𝒪(log(dκ))+log(1/δ)asd+2sd.superscriptsubscript𝑡mixcont𝛿subscript𝜈0𝜋𝒪𝑑𝜅1𝛿𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑t_{\mathrm{mix}}^{\mathrm{cont}}(\delta;\nu_{0},\pi)\leq\frac{\mathcal{O}(\log% (d\kappa))+\log(1/\delta)}{as_{d}+2\sqrt{s_{d}}}\,.italic_t start_POSTSUBSCRIPT roman_mix end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_cont end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_δ ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_π ) ≤ divide start_ARG caligraphic_O ( roman_log ( italic_d italic_κ ) ) + roman_log ( 1 / italic_δ ) end_ARG start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG .

Remark 3.10.

When 𝑪=diag(c1,,cd)𝑪diagsubscript𝑐1subscript𝑐𝑑{\bm{C}}=\mathrm{diag}(c_{1},\ldots,c_{d})bold_italic_C = roman_diag ( italic_c start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ) and sym(𝐐)0succeeds-or-equalssym𝐐0\mathrm{sym}(\mathbf{Q})\succeq 0roman_sym ( bold_Q ) ⪰ 0 in eq. 2.16, our proof can be easily adapted to show similar results in Theorem 3.9:

tmixcont(δ;ν0,π)𝒪(log(d)+log(κ^))+log(1/δ)as^d+2s^d,superscriptsubscript𝑡mixcont𝛿subscript𝜈0𝜋𝒪𝑑^𝜅1𝛿𝑎subscript^𝑠𝑑2subscript^𝑠𝑑t_{\mathrm{mix}}^{\mathrm{cont}}(\delta;\nu_{0},\pi)\leq\frac{\mathcal{O}(\log% (d)+\log(\hat{\kappa}))+\log(1/\delta)}{a\hat{s}_{d}+2\sqrt{\hat{s}_{d}}}\,,italic_t start_POSTSUBSCRIPT roman_mix end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_cont end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_δ ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_π ) ≤ divide start_ARG caligraphic_O ( roman_log ( italic_d ) + roman_log ( over^ start_ARG italic_κ end_ARG ) ) + roman_log ( 1 / italic_δ ) end_ARG start_ARG italic_a over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG ,

where s^isubscript^𝑠𝑖\hat{s}_{i}over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is the i𝑖iitalic_i-th largest eigenvalue of matrix 𝑪Σ1𝑪superscriptsubscriptΣ1{\bm{C}}\Sigma_{*}^{-1}bold_italic_C roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT. And κ^=s^1/s^d^𝜅subscript^𝑠1subscript^𝑠𝑑\hat{\kappa}=\hat{s}_{1}/\hat{s}_{d}over^ start_ARG italic_κ end_ARG = over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT. In other words, the matrix 𝑪𝑪{\bm{C}}bold_italic_C can be viewed as a preconditioner for the target covariance matrix in the sampling problem.

3.3 Discrete time analysis

To implement eq. 2.15, we need to consider its time discretization. As discretization is not the focus of this paper, we will only analyze the simplest discretization using the Euler-Maruyama method in Appendix A.

Let us first make a few observations regarding the discretization in Appendix A. After a straightforward computation, we obtain the following update rule.

Proposition 3.11.

The Euler-Maruyama discretization of eq. 2.15 given in Appendix A with step size hhitalic_h can be written in the following form

(𝒙n+1𝒑n+1)=𝑨(𝒙n𝒑n)+𝑳𝒛,matrixsubscript𝒙𝑛1subscript𝒑𝑛1𝑨matrixsubscript𝒙𝑛subscript𝒑𝑛𝑳𝒛\displaystyle\begin{pmatrix}{\bm{x}}_{n+1}\\ {\bm{p}}_{n+1}\end{pmatrix}={\bm{A}}\begin{pmatrix}{\bm{x}}_{n}\\ {\bm{p}}_{n}\end{pmatrix}+{\bm{L}}{\bm{z}}\,,( start_ARG start_ROW start_CELL bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) = bold_italic_A ( start_ARG start_ROW start_CELL bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) + bold_italic_L bold_italic_z , (3.10)

where

𝑨=I2d×2dh(aΛId×dΛγId×d)𝑮,𝑳=(2ahI002γhI).formulae-sequence𝑨subscriptI2𝑑2𝑑subscriptmatrix𝑎ΛsubscriptI𝑑𝑑Λ𝛾subscriptI𝑑𝑑𝑮𝑳matrix2𝑎I002𝛾I{\bm{A}}=\textbf{I}_{2d\times 2d}-\underbrace{h\begin{pmatrix}a\Lambda&-% \textbf{I}_{d\times d}\\ \Lambda&\gamma\textbf{I}_{d\times d}\end{pmatrix}}_{{\bm{G}}}\,,\qquad{\bm{L}}% =\begin{pmatrix}\sqrt{2ah}\textbf{I}&0\\ 0&\sqrt{2\gamma h}\textbf{I}\end{pmatrix}\,.bold_italic_A = I start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_d × 2 italic_d end_POSTSUBSCRIPT - under⏟ start_ARG italic_h ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_a roman_Λ end_CELL start_CELL - I start_POSTSUBSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL roman_Λ end_CELL start_CELL italic_γ I start_POSTSUBSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) end_ARG start_POSTSUBSCRIPT bold_italic_G end_POSTSUBSCRIPT , bold_italic_L = ( start_ARG start_ROW start_CELL square-root start_ARG 2 italic_a italic_h end_ARG I end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL square-root start_ARG 2 italic_γ italic_h end_ARG I end_CELL end_ROW end_ARG ) . (3.11)

And 𝐳𝐳{\bm{z}}bold_italic_z is a 2d2𝑑2d2 italic_d-dimensional Brownian motion, i.e., 𝐳𝒩(0,I2d×2d)similar-to𝐳𝒩0subscriptI2𝑑2𝑑{\bm{z}}\sim\mathcal{N}(0,\textbf{I}_{2d\times 2d})bold_italic_z ∼ caligraphic_N ( 0 , I start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_d × 2 italic_d end_POSTSUBSCRIPT ).

Using eq. 3.10, we can derive the evolution of the mean and covariance at each time step. As before, let us denote by 𝑿n=(𝒙n,𝒑n)subscript𝑿𝑛subscript𝒙𝑛subscript𝒑𝑛{\bm{X}}_{n}=({\bm{x}}_{n},{\bm{p}}_{n})bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ).

Corollary 3.12.

Suppose that 𝔼(𝐱0)=𝔼(𝐩0)=0𝔼subscript𝐱0𝔼subscript𝐩00\mathbb{E}({\bm{x}}_{0})=\mathbb{E}({\bm{p}}_{0})=0blackboard_E ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = blackboard_E ( bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = 0. Then

cov(𝑿n+1,𝑿n+1)=𝑨cov(𝑿n,𝑿n)𝑨T+𝑳𝑳T.covsubscript𝑿𝑛1subscript𝑿𝑛1𝑨covsubscript𝑿𝑛subscript𝑿𝑛superscript𝑨𝑇𝑳superscript𝑳𝑇\mathrm{cov}({\bm{X}}_{n+1},{\bm{X}}_{n+1})={\bm{A}}\mathrm{cov}({\bm{X}}_{n},% {\bm{X}}_{n}){\bm{A}}^{T}+{\bm{L}}{\bm{L}}^{T}\,.roman_cov ( bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT , bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = bold_italic_A roman_cov ( bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) bold_italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + bold_italic_L bold_italic_L start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT .
Proof.

From eq. 3.10, it is clear that 𝔼(𝒙n)=𝔼(𝒑n)=0𝔼subscript𝒙𝑛𝔼subscript𝒑𝑛0\mathbb{E}({\bm{x}}_{n})=\mathbb{E}({\bm{p}}_{n})=0blackboard_E ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) = blackboard_E ( bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 for all n0𝑛0n\geq 0italic_n ≥ 0. We calculate

cov(𝑿n+1,𝑿n+1)covsubscript𝑿𝑛1subscript𝑿𝑛1\displaystyle\mathrm{cov}({\bm{X}}_{n+1},{\bm{X}}_{n+1})roman_cov ( bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT , bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) =𝔼(𝑨𝑿n𝑿nT𝑨T+𝑨𝑿n𝒛T𝑳T+𝑳𝒛𝑿nT𝑨T+𝑳𝒛𝒛T𝑳T)absent𝔼𝑨subscript𝑿𝑛superscriptsubscript𝑿𝑛𝑇superscript𝑨𝑇𝑨subscript𝑿𝑛superscript𝒛𝑇superscript𝑳𝑇𝑳𝒛superscriptsubscript𝑿𝑛𝑇superscript𝑨𝑇𝑳𝒛superscript𝒛𝑇superscript𝑳𝑇\displaystyle=\mathbb{E}\big{(}{\bm{A}}{\bm{X}}_{n}{\bm{X}}_{n}^{T}{\bm{A}}^{T% }+{\bm{A}}{\bm{X}}_{n}{\bm{z}}^{T}{\bm{L}}^{T}+{\bm{L}}{\bm{z}}{\bm{X}}_{n}^{T% }{\bm{A}}^{T}+{\bm{L}}{\bm{z}}{\bm{z}}^{T}{\bm{L}}^{T}\big{)}= blackboard_E ( bold_italic_A bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + bold_italic_A bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT bold_italic_z start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_L start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + bold_italic_L bold_italic_z bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + bold_italic_L bold_italic_z bold_italic_z start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_L start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT )
=𝑨cov(𝑿n,𝑿n)𝑨T+𝑳𝑳T.absent𝑨covsubscript𝑿𝑛subscript𝑿𝑛superscript𝑨𝑇𝑳superscript𝑳𝑇\displaystyle={\bm{A}}\mathrm{cov}({\bm{X}}_{n},{\bm{X}}_{n}){\bm{A}}^{T}+{\bm% {L}}{\bm{L}}^{T}\,.= bold_italic_A roman_cov ( bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) bold_italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + bold_italic_L bold_italic_L start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT .

Corollary 3.13.

Denote by YsuperscriptY\textbf{Y}^{*}Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT a solution to the fixed point equation 𝐘=𝐀𝐘𝐀T+𝐋𝐋T𝐘𝐀𝐘superscript𝐀𝑇𝐋superscript𝐋𝑇{\bm{Y}}={\bm{A}}{\bm{Y}}{\bm{A}}^{T}+{\bm{L}}{\bm{L}}^{T}bold_italic_Y = bold_italic_A bold_italic_Y bold_italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + bold_italic_L bold_italic_L start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT. And let 𝐘n=cov(𝐗n,𝐗n)𝐘subscript𝐘𝑛covsubscript𝐗𝑛subscript𝐗𝑛superscript𝐘{\bm{Y}}_{n}=\mathrm{cov}({\bm{X}}_{n},{\bm{X}}_{n})-{\bm{Y}}^{*}bold_italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = roman_cov ( bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) - bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT. Then

𝒀n+1=𝑨𝒀n𝑨T.subscript𝒀𝑛1𝑨subscript𝒀𝑛superscript𝑨𝑇{\bm{Y}}_{n+1}={\bm{A}}{\bm{Y}}_{n}{\bm{A}}^{T}\,.bold_italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT = bold_italic_A bold_italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT bold_italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT .
Theorem 3.14.

Suppose a2s1sd𝑎2subscript𝑠1subscript𝑠𝑑a\geq\frac{2}{\sqrt{s_{1}}-\sqrt{s_{d}}}italic_a ≥ divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG and the step size hhitalic_h satisfies 0<h<1/(as1+γ)01𝑎subscript𝑠1𝛾0<h<1/(as_{1}+\gamma)0 < italic_h < 1 / ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ ) and γ=γ=asd+2sd𝛾superscript𝛾𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma=\gamma^{*}=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG. Then there exists a unique 𝐘superscript𝐘{\bm{Y}}^{*}bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT satisfying

𝒀=𝑨𝒀𝑨T+𝑳𝑳T.superscript𝒀𝑨superscript𝒀superscript𝑨𝑇𝑳superscript𝑳𝑇{\bm{Y}}^{*}={\bm{A}}{\bm{Y}}^{*}{\bm{A}}^{T}+{\bm{L}}{\bm{L}}^{T}\,.bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = bold_italic_A bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + bold_italic_L bold_italic_L start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT .

Moreover, the iteration 𝐘k+1=𝐀𝐘k𝐀T+𝐋𝐋Tsubscript𝐘𝑘1𝐀subscript𝐘𝑘superscript𝐀𝑇𝐋superscript𝐋𝑇{\bm{Y}}_{k+1}={\bm{A}}{\bm{Y}}_{k}{\bm{A}}^{T}+{\bm{L}}{\bm{L}}^{T}bold_italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT = bold_italic_A bold_italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT bold_italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + bold_italic_L bold_italic_L start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT converges to 𝐘superscript𝐘{\bm{Y}}^{*}bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT linearly: 𝐘k𝐘FC~h2k2(1h2(asd+sd))2k2subscriptnormsubscript𝐘𝑘superscript𝐘F~𝐶superscript2superscript𝑘2superscript12𝑎subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑2𝑘2\|{\bm{Y}}_{k}-{\bm{Y}}^{*}\|_{\mathrm{F}}\leq\widetilde{C}h^{2}k^{2}(1-\frac{% h}{2}(as_{d}+\sqrt{s_{d}}))^{2k-2}∥ bold_italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT ≤ over~ start_ARG italic_C end_ARG italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 - divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k - 2 end_POSTSUPERSCRIPT, where the constant C~=d2𝒪(poly(κ))~𝐶superscript𝑑2𝒪poly𝜅\widetilde{C}=d^{2}\cdot\mathcal{O}(\mathrm{poly}(\kappa))over~ start_ARG italic_C end_ARG = italic_d start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ⋅ caligraphic_O ( roman_poly ( italic_κ ) ).

Proof.

Existence: we directly compute this stationary point in Lemma B.17. Uniqueness: by Lemma B.14 and Corollary B.10 we see that 𝒀superscript𝒀{\bm{Y}}^{*}bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is unique. The convergence rate is proved in Lemma B.14 and Theorem B.16.

Theorem 3.15 (Discrete mixing time).

Suppose s1sd2subscript𝑠1subscript𝑠𝑑2\sqrt{s_{1}}-\sqrt{s_{d}}\geq 2square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ≥ 2. We take a=1𝑎1a=1italic_a = 1, γ=γ=sd+2sd𝛾superscript𝛾subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma=\gamma^{*}=s_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG, h=1/5s115subscript𝑠1h=1/5s_{1}italic_h = 1 / 5 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT. If we use the Euler-Maruyama scheme for eq. 2.15, then for 0<δ10𝛿much-less-than10<\delta\ll 10 < italic_δ ≪ 1,

tmixdis(δ;ν0,π~)=𝒪(log(κ)+log(1/δ)+log(d)1κ+1κs1).superscriptsubscript𝑡mixdis𝛿subscript𝜈0~𝜋𝒪𝜅1𝛿𝑑1𝜅1𝜅subscript𝑠1t_{\mathrm{mix}}^{\mathrm{dis}}(\delta;\nu_{0},\tilde{\pi})=\mathcal{O}\left(% \frac{\log(\kappa)+\log(1/\delta)+\log(d)}{\frac{1}{\kappa}+\frac{1}{\sqrt{% \kappa s_{1}}}}\right)\,.italic_t start_POSTSUBSCRIPT roman_mix end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_dis end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_δ ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , over~ start_ARG italic_π end_ARG ) = caligraphic_O ( divide start_ARG roman_log ( italic_κ ) + roman_log ( 1 / italic_δ ) + roman_log ( italic_d ) end_ARG start_ARG divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_κ end_ARG + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_κ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG end_ARG ) . (3.12)

Here ν0subscript𝜈0\nu_{0}italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is the distribution of 𝐱𝐱{\bm{x}}bold_italic_x, which is 𝒩(0,Id×d)𝒩0subscriptI𝑑𝑑\mathcal{N}(0,\textbf{I}_{d\times d})caligraphic_N ( 0 , I start_POSTSUBSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUBSCRIPT ). π~~𝜋\tilde{\pi}over~ start_ARG italic_π end_ARG is the target density in the 𝐱𝐱{\bm{x}}bold_italic_x variable which is a zero mean Gaussian distribution with a variance given by eq. B.24.

Proof.

Note that from our previous notation, we have that

cov(𝒙k,𝒙k)=(Id×d0)cov(𝑿k,𝑿k)(Id×d0)=:𝒀~k.\mathrm{cov}({\bm{x}}_{k},{\bm{x}}_{k})=\begin{pmatrix}\textbf{I}_{d\times d}&% 0\end{pmatrix}\mathrm{cov}({\bm{X}}_{k},{\bm{X}}_{k})\begin{pmatrix}\textbf{I}% _{d\times d}\\ 0\end{pmatrix}=:\widetilde{\bm{Y}}_{k}\,.roman_cov ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) = ( start_ARG start_ROW start_CELL I start_POSTSUBSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) roman_cov ( bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) ( start_ARG start_ROW start_CELL I start_POSTSUBSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) = : over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT .

Moreover, let us define

𝒀~=(Id×d0)𝒀(Id×d0)superscript~𝒀matrixsubscriptI𝑑𝑑0superscript𝒀matrixsubscriptI𝑑𝑑0\widetilde{\bm{Y}}^{*}=\begin{pmatrix}\textbf{I}_{d\times d}&0\end{pmatrix}{% \bm{Y}}^{*}\begin{pmatrix}\textbf{I}_{d\times d}\\ 0\end{pmatrix}over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = ( start_ARG start_ROW start_CELL I start_POSTSUBSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( start_ARG start_ROW start_CELL I start_POSTSUBSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG )

to be the limiting covariance in the 𝒙𝒙{\bm{x}}bold_italic_x variable for the discretization (𝒀superscript𝒀{\bm{Y}}^{*}bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is defined in Theorem 3.14). Clearly, we have that

𝒀~k𝒀~F𝒀k𝒀FC~h2k2(1h2(asd+sd))2k2.subscriptnormsubscript~𝒀𝑘superscript~𝒀Fsubscriptnormsubscript𝒀𝑘superscript𝒀F~𝐶superscript2superscript𝑘2superscript12𝑎subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑2𝑘2\|\widetilde{\bm{Y}}_{k}-\widetilde{\bm{Y}}^{*}\|_{\mathrm{F}}\leq\|{\bm{Y}}_{% k}-{\bm{Y}}^{*}\|_{\mathrm{F}}\leq\widetilde{C}h^{2}k^{2}(1-\frac{h}{2}(as_{d}% +\sqrt{s_{d}}))^{2k-2}\,.∥ over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT ≤ ∥ bold_italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT ≤ over~ start_ARG italic_C end_ARG italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 - divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k - 2 end_POSTSUPERSCRIPT . (3.13)

Using Corollary 3.8, we compute

(𝒀~)1𝒀~kIFsubscriptnormsuperscriptsuperscript~𝒀1subscript~𝒀𝑘IF\displaystyle\|(\widetilde{\bm{Y}}^{*})^{-1}\widetilde{\bm{Y}}_{k}-\textbf{I}% \|_{\mathrm{F}}∥ ( over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - I ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT =(𝒀~)1(𝒀~k𝒀~)Fabsentsubscriptnormsuperscriptsuperscript~𝒀1subscript~𝒀𝑘superscript~𝒀F\displaystyle=\|(\widetilde{\bm{Y}}^{*})^{-1}(\widetilde{\bm{Y}}_{k}-% \widetilde{\bm{Y}}^{*})\|_{\mathrm{F}}= ∥ ( over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT
(𝒀~)1F𝒀~k𝒀~F.absentsubscriptnormsuperscriptsuperscript~𝒀1Fsubscriptnormsubscript~𝒀𝑘superscript~𝒀F\displaystyle\leq\|(\widetilde{\bm{Y}}^{*})^{-1}\|_{\mathrm{F}}\|\widetilde{% \bm{Y}}_{k}-\widetilde{\bm{Y}}^{*}\|_{\mathrm{F}}\,.≤ ∥ ( over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT ∥ over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT .

By Lemma B.17, 𝒀~superscript~𝒀\widetilde{\bm{Y}}^{*}over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is a diagonal matrix. Therefore (𝒀~)1superscriptsuperscript~𝒀1(\widetilde{\bm{Y}}^{*})^{-1}( over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is also a diagonal matrix. Moreover, from eq. B.24, we see that (𝒀~)1Fd𝒪(poly(κ))subscriptnormsuperscriptsuperscript~𝒀1F𝑑𝒪poly𝜅\|(\widetilde{\bm{Y}}^{*})^{-1}\|_{\mathrm{F}}\leq\sqrt{d}\mathcal{O}(\mathrm{% poly}(\kappa))∥ ( over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT ≤ square-root start_ARG italic_d end_ARG caligraphic_O ( roman_poly ( italic_κ ) ). Therefore, we obtain

(𝒀~)1𝒀~kIFsubscriptnormsuperscriptsuperscript~𝒀1subscript~𝒀𝑘IF\displaystyle\|(\widetilde{\bm{Y}}^{*})^{-1}\widetilde{\bm{Y}}_{k}-\textbf{I}% \|_{\mathrm{F}}∥ ( over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG bold_italic_Y end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT - I ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT d5/2𝒪(poly(κ))h2k2(1h2(sd+sd))2k2absentsuperscript𝑑52𝒪poly𝜅superscript2superscript𝑘2superscript12subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑2𝑘2\displaystyle\leq d^{5/2}\cdot\mathcal{O}(\mathrm{poly}(\kappa))h^{2}k^{2}(1-% \frac{h}{2}(s_{d}+\sqrt{s_{d}}))^{2k-2}≤ italic_d start_POSTSUPERSCRIPT 5 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT ⋅ caligraphic_O ( roman_poly ( italic_κ ) ) italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 - divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k - 2 end_POSTSUPERSCRIPT
d5/2𝒪(poly(κ))h2k2e(k1)h(sd+sd),absentsuperscript𝑑52𝒪poly𝜅superscript2superscript𝑘2superscript𝑒𝑘1subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑\displaystyle\leq d^{5/2}\cdot\mathcal{O}(\mathrm{poly}(\kappa))h^{2}k^{2}e^{-% (k-1)h(s_{d}+\sqrt{s_{d}})}\,,≤ italic_d start_POSTSUPERSCRIPT 5 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT ⋅ caligraphic_O ( roman_poly ( italic_κ ) ) italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_k - 1 ) italic_h ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) end_POSTSUPERSCRIPT ,

where we used 1xex1𝑥superscript𝑒𝑥1-x\leq e^{-x}1 - italic_x ≤ italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_x end_POSTSUPERSCRIPT for x𝑥x\in\mathbb{R}italic_x ∈ blackboard_R to get the second inequality. Letting h=1/5s115subscript𝑠1h=1/5s_{1}italic_h = 1 / 5 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and taking logarithm on both hand sides, we conclude that

tmixdis(δ;ν0,π~)𝒪(log(d))+𝒪(log(κ))+log(1/δ)110(1κ+1κs1).superscriptsubscript𝑡mixdis𝛿subscript𝜈0~𝜋𝒪𝑑𝒪𝜅1𝛿1101𝜅1𝜅subscript𝑠1t_{\mathrm{mix}}^{\mathrm{dis}}(\delta;\nu_{0},\tilde{\pi})\leq\frac{\mathcal{% O}(\log(d))+\mathcal{O}(\log(\kappa))+\log(1/\delta)}{\frac{1}{10}(\frac{1}{% \kappa}+\frac{1}{\sqrt{\kappa s_{1}}})}\,.italic_t start_POSTSUBSCRIPT roman_mix end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_dis end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_δ ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , over~ start_ARG italic_π end_ARG ) ≤ divide start_ARG caligraphic_O ( roman_log ( italic_d ) ) + caligraphic_O ( roman_log ( italic_κ ) ) + roman_log ( 1 / italic_δ ) end_ARG start_ARG divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 10 end_ARG ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_κ end_ARG + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_κ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG ) end_ARG .

Theorem 3.16 (A better choice of a𝑎aitalic_a).

The denominator of the mixing time given in Theorem 3.15 can be improved to κ1/2superscript𝜅12\kappa^{-1/2}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT by choosing a=2s1sd𝑎2subscript𝑠1subscript𝑠𝑑a=\frac{2}{\sqrt{s_{1}}-\sqrt{s_{d}}}italic_a = divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG, γ=asd+2sd𝛾𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG and h=12(as1+γ)12𝑎subscript𝑠1𝛾h=\frac{1}{2(as_{1}+\gamma)}italic_h = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ ) end_ARG. To be more precise, we have

tmixdis(δ;ν0,π~)=𝒪(log(κ)+log(1/δ)+log(d)1κ).superscriptsubscript𝑡mixdis𝛿subscript𝜈0~𝜋𝒪𝜅1𝛿𝑑1𝜅t_{\mathrm{mix}}^{\mathrm{dis}}(\delta;\nu_{0},\tilde{\pi})=\mathcal{O}\left(% \frac{\log(\kappa)+\log(1/\delta)+\log(d)}{\frac{1}{\sqrt{\kappa}}}\right)\,.italic_t start_POSTSUBSCRIPT roman_mix end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_dis end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_δ ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , over~ start_ARG italic_π end_ARG ) = caligraphic_O ( divide start_ARG roman_log ( italic_κ ) + roman_log ( 1 / italic_δ ) + roman_log ( italic_d ) end_ARG start_ARG divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_κ end_ARG end_ARG end_ARG ) . (3.14)
Proof.

The proof will be very similar to that of Theorem 3.15. We start with eq. 3.13. And we can explicitly calculate

1h2(asd+sd)12𝑎subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑\displaystyle 1-\frac{h}{2}(as_{d}+\sqrt{s_{d}})1 - divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) =1asd+sd4(as1+asd+2sd)absent1𝑎subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑4𝑎subscript𝑠1𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\displaystyle=1-\frac{as_{d}+\sqrt{s_{d}}}{4(as_{1}+as_{d}+2\sqrt{s_{d}})}= 1 - divide start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG 4 ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) end_ARG
=12sd+sd(s1sd)8(s1+sd+sd(s1sd))absent12subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑subscript𝑠1subscript𝑠𝑑8subscript𝑠1subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑subscript𝑠1subscript𝑠𝑑\displaystyle=1-\frac{2s_{d}+\sqrt{s_{d}}(\sqrt{s_{1}}-\sqrt{s_{d}})}{8(s_{1}+% s_{d}+\sqrt{s_{d}}(\sqrt{s_{1}}-\sqrt{s_{d}}))}= 1 - divide start_ARG 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ( square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) end_ARG start_ARG 8 ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ( square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ) end_ARG
=1s1sd+sd8(s1+s1sd)absent1subscript𝑠1subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑8subscript𝑠1subscript𝑠1subscript𝑠𝑑\displaystyle=1-\frac{\sqrt{s_{1}s_{d}}+s_{d}}{8(s_{1}+\sqrt{s_{1}s_{d}})}= 1 - divide start_ARG square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 8 ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) end_ARG
1116κ.absent1116𝜅\displaystyle\leq 1-\frac{1}{16\sqrt{\kappa}}\,.≤ 1 - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 16 square-root start_ARG italic_κ end_ARG end_ARG .

The rest of the proof is the same as the proof of Theorem 3.15 and we will suppress it for brevity. ∎

The following corollary follows from Lemma B.15 and the proof of Theorem 3.15.

Corollary 3.17 (Underdamped Langevin mixing time).

Suppose a=0𝑎0a=0italic_a = 0, γ=2sd,h=sd/s1formulae-sequence𝛾2subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑subscript𝑠1\gamma=2\sqrt{s_{d}},h=\sqrt{s_{d}}/s_{1}italic_γ = 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , italic_h = square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG / italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT. If we use the Euler-Maruyama scheme for eq. 2.15, then for 0<δ10𝛿much-less-than10<\delta\ll 10 < italic_δ ≪ 1,

tmixdis(δ;ν0,π~)=𝒪(log(κ)+log(1/δ)+log(d)1κ),superscriptsubscript𝑡mixdis𝛿subscript𝜈0~𝜋𝒪𝜅1𝛿𝑑1𝜅t_{\mathrm{mix}}^{\mathrm{dis}}(\delta;\nu_{0},\tilde{\pi})=\mathcal{O}\left(% \frac{\log(\kappa)+\log(1/\delta)+\log(d)}{\frac{1}{\kappa}}\right)\,,italic_t start_POSTSUBSCRIPT roman_mix end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_dis end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_δ ; italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , over~ start_ARG italic_π end_ARG ) = caligraphic_O ( divide start_ARG roman_log ( italic_κ ) + roman_log ( 1 / italic_δ ) + roman_log ( italic_d ) end_ARG start_ARG divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_κ end_ARG end_ARG ) , (3.15)

ν0subscript𝜈0\nu_{0}italic_ν start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is the distribution of 𝐱𝐱{\bm{x}}bold_italic_x, which is 𝒩(0,Id×d)𝒩0subscriptI𝑑𝑑\mathcal{N}(0,\textbf{I}_{d\times d})caligraphic_N ( 0 , I start_POSTSUBSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUBSCRIPT ). π~~𝜋\tilde{\pi}over~ start_ARG italic_π end_ARG is the target density in the 𝐱𝐱{\bm{x}}bold_italic_x variable which is a zero mean Gaussian with variance given by eq. B.24 with a=0𝑎0a=0italic_a = 0.

Remark 3.18.

a=0𝑎0a=0italic_a = 0 in eq. 2.15 corresponds to the underdamped Langevin dynamics. In this case, we show in Lemma B.15 that to guarantee convergence (to a biased target) the step size restriction on hhitalic_h is more strict than when a=1𝑎1a=1italic_a = 1. In particular, when a=0𝑎0a=0italic_a = 0 it follows from Lemma B.15 that the choice h=1/5s115subscript𝑠1h=1/5s_{1}italic_h = 1 / 5 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT does not guarantee convergence if sd<102subscript𝑠𝑑superscript102s_{d}<10^{-2}italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT < 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT. Comparing eq. 3.14 and eq. 3.15, we see that the mixing time for GAUL beats that of underdamped Langevin dynamics under the Euler-Maruyama discretization. We are aware that this does not imply the same result will hold when comparing the mixing time towards the true target distribution π(𝒙)𝜋𝒙\pi({\bm{x}})italic_π ( bold_italic_x ) given in eq. 3.5, due to the presence of bias in the Euler-Maruyama scheme. Designing better discretization and reducing the bias in the stationary distribution is left as future works.

Remark 3.19.

When 𝑪=diag(c1,,cd)𝑪diagsubscript𝑐1subscript𝑐𝑑{\bm{C}}=\mathrm{diag}(c_{1},\ldots,c_{d})bold_italic_C = roman_diag ( italic_c start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ) and sym(𝐐)0succeeds-or-equalssym𝐐0\mathrm{sym}(\mathbf{Q})\succeq 0roman_sym ( bold_Q ) ⪰ 0 in eq. 2.16, we also have a similar mixing time described in Theorem 3.16, which is
𝒪(κ^(log(κ^)+log(1/δ)+log(d)))𝒪^𝜅^𝜅1𝛿𝑑\mathcal{O}\big{(}\sqrt{\hat{\kappa}}(\log(\hat{\kappa})+\log(1/\delta)+\log(d% ))\big{)}caligraphic_O ( square-root start_ARG over^ start_ARG italic_κ end_ARG end_ARG ( roman_log ( over^ start_ARG italic_κ end_ARG ) + roman_log ( 1 / italic_δ ) + roman_log ( italic_d ) ) ) when a=2s^1s^d𝑎2subscript^𝑠1subscript^𝑠𝑑a=\frac{2}{\sqrt{\hat{s}_{1}}-\sqrt{\hat{s}_{d}}}italic_a = divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG, γ=as^d+2s^d𝛾𝑎subscript^𝑠𝑑2subscript^𝑠𝑑\gamma=a\hat{s}_{d}+2\sqrt{\hat{s}_{d}}italic_γ = italic_a over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG and h=12(as^1+γ)12𝑎subscript^𝑠1𝛾h=\frac{1}{2(a\hat{s}_{1}+\gamma)}italic_h = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 ( italic_a over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ ) end_ARG. The notation s^isubscript^𝑠𝑖\hat{s}_{i}over^ start_ARG italic_s end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT and κ^^𝜅\hat{\kappa}over^ start_ARG italic_κ end_ARG are defined in Remark 3.10.

Remark 3.20.

When the target potential f𝑓fitalic_f is not a quadratic function, it is more technical in proving the convergence speed. A common technique to prove convergence in the Wasserstein-2 distance is by a coupling argument (see Cheng et al. [2018], Dalalyan and Riou-Durand [2020]). Cao et al. [2023] proved L2subscript𝐿2L_{2}italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT convergence under a Poincarè-type inequality using Bochner’s formula. In the L1subscript𝐿1L_{1}italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT distance and KL divergence, Feng et al. [2024] design convergence analysis towards these problems. We leave the convergence analysis of general f𝑓fitalic_f with optimal choices of preconditioned matrices 𝐐𝐐\mathbf{Q}bold_Q in future works.

4 Numerical experiment

In this section, we implement several numerical examples to compare the proposed SDE with the overdamped (labeled ‘ol’) and underdamped (labeled ‘ul’) Langevin dynamics. We use the same step size for all three algorithms. Recall that ‘ol’ corresponds to the choice a=1,γ=0formulae-sequence𝑎1𝛾0a=1,\gamma=0italic_a = 1 , italic_γ = 0 and ‘ul’ corresponds to a=0𝑎0a=0italic_a = 0 in eq. 2.15. We set 𝑪=I𝑪I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I.

4.1 Gaussian examples

4.1.1 One dimension

We begin with a simple example, a one dimensional Gaussian distribution with zero mean. In Figure 1, we consider two cases where the variances are given by 0.01 and 100 respectively. We first sample M=105𝑀superscript105M=10^{5}italic_M = 10 start_POSTSUPERSCRIPT 5 end_POSTSUPERSCRIPT particles from 𝒩(0,I2×2)𝒩0subscriptI22\mathcal{N}(0,\textbf{I}_{2\times 2})caligraphic_N ( 0 , I start_POSTSUBSCRIPT 2 × 2 end_POSTSUBSCRIPT ) (although our experiment is in one dimension, we need both 𝒙𝒙{\bm{x}}bold_italic_x and 𝒑𝒑{\bm{p}}bold_italic_p variables). When measuring the convergence speed, we use KL divergence in Gaussian distributions to measure the change of covariances. Note that we will only measure the KL divergence in the x𝑥xitalic_x variable, since we are primarily interested in sampling distribution of the form 1Zef(x)1𝑍superscript𝑒𝑓𝑥\frac{1}{Z}e^{-f(x)}divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z end_ARG italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_f ( italic_x ) end_POSTSUPERSCRIPT. In this experiment, we can make use of the fact that the sample distribution and the target distribution are both Gaussians. And the KL divergence between two centered Gaussians has a closed form expression:

DKL(Σ(t),Σ~)=12(tr(Σ(t)Σ~1)logdet(Σ(t)Σ~1)d).subscriptDKLΣ𝑡~Σ12trΣ𝑡superscript~Σ1detΣ𝑡superscript~Σ1𝑑\mathrm{D}_{\mathrm{KL}}(\Sigma(t),\widetilde{\Sigma})=\frac{1}{2}\left(% \mathrm{tr}(\Sigma(t)\widetilde{\Sigma}^{-1})-\log\mathrm{det}(\Sigma(t)% \widetilde{\Sigma}^{-1})-d\right)\,.roman_D start_POSTSUBSCRIPT roman_KL end_POSTSUBSCRIPT ( roman_Σ ( italic_t ) , over~ start_ARG roman_Σ end_ARG ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( roman_tr ( roman_Σ ( italic_t ) over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) - roman_log roman_det ( roman_Σ ( italic_t ) over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_d ) . (4.1)

In this one dimensional example, we study two cases where Σ~=0.01~Σ0.01\widetilde{\Sigma}=0.01over~ start_ARG roman_Σ end_ARG = 0.01 or 100100100100. Σ(t)Σ𝑡\Sigma(t)roman_Σ ( italic_t ) can be approximated by the unbiased sample variance. For Σ~=0.01~Σ0.01\widetilde{\Sigma}=0.01over~ start_ARG roman_Σ end_ARG = 0.01, we choose time step size h=104superscript104h=10^{-4}italic_h = 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 4 end_POSTSUPERSCRIPT, total number of steps N=400𝑁400N=400italic_N = 400, γul=2Σ~1/2=20subscript𝛾𝑢𝑙2superscript~Σ1220\gamma_{ul}=2\widetilde{\Sigma}^{-1/2}=20italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_l end_POSTSUBSCRIPT = 2 over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 20, γpdd=2Σ~1/2+Σ~1=120subscript𝛾𝑝𝑑𝑑2superscript~Σ12superscript~Σ1120\gamma_{pdd}=2\widetilde{\Sigma}^{-1/2}+\widetilde{\Sigma}^{-1}=120italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_d italic_d end_POSTSUBSCRIPT = 2 over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT + over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT = 120. For Σ~=100~Σ100\widetilde{\Sigma}=100over~ start_ARG roman_Σ end_ARG = 100, we choose the time step size h=102superscript102h=10^{-2}italic_h = 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT, total number of steps N=600𝑁600N=600italic_N = 600, γul=2Σ~1/2=0.2subscript𝛾𝑢𝑙2superscript~Σ120.2\gamma_{ul}=2\widetilde{\Sigma}^{-1/2}=0.2italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_l end_POSTSUBSCRIPT = 2 over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 0.2, γpdd=2Σ~1/2+Σ~1=0.21subscript𝛾𝑝𝑑𝑑2superscript~Σ12superscript~Σ10.21\gamma_{pdd}=2\widetilde{\Sigma}^{-1/2}+\widetilde{\Sigma}^{-1}=0.21italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_d italic_d end_POSTSUBSCRIPT = 2 over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT + over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT = 0.21. In Figure 1, we observe that our proposed method outperforms both overdamped and underdamped Langevin dynamics in both cases.

Refer to caption
(a) KL decay
Refer to caption
(b) Density
Refer to caption
(c) KL decay
Refer to caption
(d) Density
Figure 1: Convergence and density comparisons of three methods. (a) and (c): KL divergence between the sample and the target distribution, which is a one-dimensional Gaussian with zero mean and variance 0.01 (a), 100 (c). ‘ol’ represents overdamped Langevin dynamics; ‘ul’ represents underdamped Langevin dynamics. x-axis represents time and y-axis is in log10subscript10\log_{10}roman_log start_POSTSUBSCRIPT 10 end_POSTSUBSCRIPT scale. (b) and (d): density comparison at the end of the experiment between the three methods and the true density.

4.1.2 20 dimensions

Let the target distribution be a 20-dimensional Gaussian with zero mean and covariance given by a diagonal matrix with entries 0.05+5i0.055𝑖0.05+5i0.05 + 5 italic_i for i=0,,19𝑖019i=0,\ldots,19italic_i = 0 , … , 19. The last dimension has the largest variance, which is σmax2=95.05superscriptsubscript𝜎max295.05\sigma_{\mathrm{max}}^{2}=95.05italic_σ start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 95.05. Therefore, we choose a=2σmin1/2σmax1/2𝑎2superscriptsubscript𝜎min12superscriptsubscript𝜎max12a=\frac{2}{\sigma_{\mathrm{min}}^{-1/2}-\sigma_{\mathrm{max}}^{-1/2}}italic_a = divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_σ start_POSTSUBSCRIPT roman_min end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_σ start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG, γul=2σmax1subscript𝛾𝑢𝑙2superscriptsubscript𝜎max1\gamma_{ul}=2\sigma_{\mathrm{max}}^{-1}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_l end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_σ start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT and γpdd=2σmax1+aσmax2subscript𝛾𝑝𝑑𝑑2superscriptsubscript𝜎max1𝑎superscriptsubscript𝜎max2\gamma_{pdd}=2\sigma_{\mathrm{max}}^{-1}+a\sigma_{\mathrm{max}}^{-2}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_d italic_d end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_σ start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_a italic_σ start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT. In this experiment, we use (1) time step size h=5×1035superscript103h=5\times 10^{-3}italic_h = 5 × 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 3 end_POSTSUPERSCRIPT and run for 4000 steps; (2) time step size h=5×1025superscript102h=5\times 10^{-2}italic_h = 5 × 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT and run for 400 steps. The KL divergence can still be computed using eq. 4.1. To visualize the final distribution in a two-dimensional plane, we plot the scatter plot of the samples in the first and the last dimensions. All results are presented in Figure 2.

Refer to caption
(a) KL decay
Refer to caption
(b) ol
Refer to caption
(c) ul
Refer to caption
(d) gaul
Refer to caption
(e) KL decay
Refer to caption
(f) ol
Refer to caption
(g) ul
Refer to caption
(h) gaul
Figure 2: Convergence and scatter plots. (a)–(d): h=0.0050.005h=0.005italic_h = 0.005. (e)–(h): h=0.050.05h=0.05italic_h = 0.05. (a) and (e): KL divergence between the sample and target distribution. The x-axis represents time and the y-axis is in log10subscript10\log_{10}roman_log start_POSTSUBSCRIPT 10 end_POSTSUBSCRIPT scale. Rest panels: scatter plot of the three methods at the end of the experiment for different step sizes. Contours of the true density are also provided for comparisons. In (g) there are no scatter points shown as ‘ul’ does not converge for this choice of hhitalic_h.

4.2 Mixture of Gaussian

4.2.1 Strongly log-concave

Consider the problem of sampling from a mixture of Gaussian distributions 𝒩(α,I)𝒩𝛼I\mathcal{N}(\alpha,\textbf{I})caligraphic_N ( italic_α , I ) and 𝒩(α,I)𝒩𝛼I\mathcal{N}(-\alpha,\textbf{I})caligraphic_N ( - italic_α , I ), whose density satisfies:

p(𝒙)=12(2π)d/2(e𝒙α22/2+e𝒙+α22/2).𝑝𝒙12superscript2𝜋𝑑2superscript𝑒superscriptsubscriptnorm𝒙𝛼222superscript𝑒superscriptsubscriptnorm𝒙𝛼222p({\bm{x}})=\frac{1}{2(2\pi)^{d/2}}\left(e^{-\|{\bm{x}}-\alpha\|_{2}^{2}/2}+e^% {-\|{\bm{x}}+\alpha\|_{2}^{2}/2}\right).italic_p ( bold_italic_x ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 ( 2 italic_π ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_d / 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ∥ bold_italic_x - italic_α ∥ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ∥ bold_italic_x + italic_α ∥ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) .

The corresponding potential is given as

f(𝒙)=12𝒙α22log(1+e2𝒙α),𝑓𝒙12superscriptsubscriptnorm𝒙𝛼221superscript𝑒2superscript𝒙top𝛼f({\bm{x}})=\frac{1}{2}\|{\bm{x}}-\alpha\|_{2}^{2}-\log\left(1+e^{-2{\bm{x}}^{% \top}\alpha}\right),italic_f ( bold_italic_x ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ∥ bold_italic_x - italic_α ∥ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - roman_log ( 1 + italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - 2 bold_italic_x start_POSTSUPERSCRIPT ⊤ end_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ) , (4.2)
f(𝒙)=𝒙α+2α(1+e2𝒙α)1.𝑓𝒙𝒙𝛼2𝛼superscript1superscript𝑒2superscript𝒙top𝛼1\nabla f({\bm{x}})={\bm{x}}-\alpha+2\alpha(1+e^{2{\bm{x}}^{\top}\alpha})^{-1}.∇ italic_f ( bold_italic_x ) = bold_italic_x - italic_α + 2 italic_α ( 1 + italic_e start_POSTSUPERSCRIPT 2 bold_italic_x start_POSTSUPERSCRIPT ⊤ end_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT . (4.3)

Following Dwivedi et al. [2019], Dalalyan [2017b], we set α=(1/2,1/2)𝛼1212\alpha=(1/2,1/2)italic_α = ( 1 / 2 , 1 / 2 ) and d=2𝑑2d=2italic_d = 2. This choice of parameters yields strong convexity parameter m=1/2𝑚12m=1/2italic_m = 1 / 2 and Lipschitz constant L=1𝐿1L=1italic_L = 1. We choose a=2Lm𝑎2𝐿𝑚a=\frac{2}{\sqrt{L}-\sqrt{m}}italic_a = divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_L end_ARG - square-root start_ARG italic_m end_ARG end_ARG, γul=2m1/2subscript𝛾𝑢𝑙2superscript𝑚12\gamma_{ul}=2m^{1/2}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_l end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT and γpdd=2m1/2+amsubscript𝛾𝑝𝑑𝑑2superscript𝑚12𝑎𝑚\gamma_{pdd}=2m^{1/2}+amitalic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_d italic_d end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_a italic_m. Initially particles are sampled from 𝒩(0,I)𝒩0I\mathcal{N}(0,\textbf{I})caligraphic_N ( 0 , I ). We use time step h=2×1042superscript104h=2\times 10^{-4}italic_h = 2 × 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 4 end_POSTSUPERSCRIPT and run for 2000 steps. We use 5×1055superscript1055\times 10^{5}5 × 10 start_POSTSUPERSCRIPT 5 end_POSTSUPERSCRIPT particles and n2=2500superscript𝑛22500n^{2}=2500italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 2500 bins to approximate the KL divergence between the sample points and the target distribution (see Remark 4.1). The results are shown in Figure 3.

Refer to caption
(a) KL decay
Refer to caption
(b) ol
Refer to caption
(c) ul
Refer to caption
(d) gaul
Figure 3: Convergence and scatter plots. (a): KL divergence between the sample and target distribution, which is a mixture of two unit variance Gaussians located at (1/2,1/2)1212(1/2,1/2)( 1 / 2 , 1 / 2 ) and (1/2,1/2)1212(-1/2,-1/2)( - 1 / 2 , - 1 / 2 ). x-axis represents time and y-axis is in log10subscript10\log_{10}roman_log start_POSTSUBSCRIPT 10 end_POSTSUBSCRIPT scale. (b)–(d): scatter plot of the three methods a the end of the experiment. Contour of the true density is also provided for comparison.
Remark 4.1.

To compute the KL divergence between sample points and a non-Gaussian target distribution in two dimension, we first get the 2d histogram of the samples points using n2superscript𝑛2n^{2}italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT bins (n𝑛nitalic_n in each dimension). We then use this 2d histogram as an approximation of the empirical distribution of the samples. Similarly, we can get a discretized target distribution by evaluating the target distribution at the center of each bins. Finally, we can compute the discrete KL divergence using n2superscript𝑛2n^{2}italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT values from the histogram and the discretized target distribution.

4.2.2 Non log-concave

We also consider the same example as in Section 4.2.1 with α=(3,3)𝛼33\alpha=(3,3)italic_α = ( 3 , 3 ). As the distance between the two Gaussians increases, the target density is no longer log-concave. We use time step size h=103superscript103h=10^{-3}italic_h = 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 3 end_POSTSUPERSCRIPT and run for 2000 steps. We use a=1𝑎1a=1italic_a = 1, γul=2subscript𝛾𝑢𝑙2\gamma_{ul}=\sqrt{2}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_l end_POSTSUBSCRIPT = square-root start_ARG 2 end_ARG, and γpdd=2+1/2subscript𝛾𝑝𝑑𝑑212\gamma_{pdd}=\sqrt{2}+1/2italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_d italic_d end_POSTSUBSCRIPT = square-root start_ARG 2 end_ARG + 1 / 2. We use 5×1055superscript1055\times 10^{5}5 × 10 start_POSTSUPERSCRIPT 5 end_POSTSUPERSCRIPT particles and n2=2500superscript𝑛22500n^{2}=2500italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 2500 bins to evaluate the KL divergence. The results are demonstrated in Figure 4.

Refer to caption
(a) KL decay
Refer to caption
(b) ol
Refer to caption
(c) ul
Refer to caption
(d) gaul
Figure 4: Convergence and scatter plots for mixture of Guassians centered at (3,3)33(3,3)( 3 , 3 ) and (3,3)33(-3,-3)( - 3 , - 3 ).

4.3 Quadratic cosine

Consider a potential function given by a quadratic function and a cosine term:

f(𝒙)=12𝒙TB1𝒙cos(𝒄T𝒙)𝑓𝒙12superscript𝒙𝑇superscript𝐵1𝒙superscript𝒄𝑇𝒙f({\bm{x}})=\frac{1}{2}{\bm{x}}^{T}B^{-1}{\bm{x}}-\cos({\bm{c}}^{T}{\bm{x}})italic_f ( bold_italic_x ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG bold_italic_x start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_B start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_x - roman_cos ( bold_italic_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_x )

where B=𝑷diag(1,25)𝑷T𝐵𝑷diag125superscript𝑷𝑇B={\bm{P}}\,\mathrm{diag}(1,25)\,{\bm{P}}^{T}italic_B = bold_italic_P roman_diag ( 1 , 25 ) bold_italic_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT for an orthogonal matrix 𝑷𝑷{\bm{P}}bold_italic_P and 𝒄=0.95(1,1)T𝒄0.95superscript11𝑇{\bm{c}}=\sqrt{0.95}\,(1,1)^{T}bold_italic_c = square-root start_ARG 0.95 end_ARG ( 1 , 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT. Here 𝑷𝑷{\bm{P}}bold_italic_P is generated by using torch.linalg.qr(torch.randn(d)) in Pytorch, where d=2𝑑2d=2italic_d = 2 is the dimension. We set a=1𝑎1a=1italic_a = 1, γul=2m1/2subscript𝛾𝑢𝑙2superscript𝑚12\gamma_{ul}=2m^{1/2}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_l end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT and γpdd=2m1/2+msubscript𝛾𝑝𝑑𝑑2superscript𝑚12𝑚\gamma_{pdd}=2m^{1/2}+mitalic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_d italic_d end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_m where we choose m=1/25𝑚125m=1/25italic_m = 1 / 25. We use time step size h=102superscript102h=10^{-2}italic_h = 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT and run for 1000 steps. We use 5×1055superscript1055\times 10^{5}5 × 10 start_POSTSUPERSCRIPT 5 end_POSTSUPERSCRIPT particles and n2=2500superscript𝑛22500n^{2}=2500italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 2500 bins to evaluate the KL divergence. The results are demonstrated in Figure 5.

Refer to caption
(a) KL decay
Refer to caption
(b) ol
Refer to caption
(c) ul
Refer to caption
(d) gaul
Figure 5: Convergence and scatter plots for the quadratic cosine example.

4.4 Bimodal

We consider a two-dimensional bimodal distribution studied in Wang and Li [2022] whose target density has the following form:

p(𝒙)exp(2(𝒙3)2)[exp(2(x13)2)+exp(2(x1+3)2)].proportional-to𝑝𝒙2superscriptnorm𝒙32delimited-[]2superscriptsubscript𝑥1322superscriptsubscript𝑥132p({\bm{x}})\propto\exp\big{(}-2(\|{\bm{x}}\|-3)^{2}\big{)}\Big{[}\exp\big{(}-2% (x_{1}-3)^{2}\big{)}+\exp\big{(}-2(x_{1}+3)^{2}\big{)}\Big{]}\,.italic_p ( bold_italic_x ) ∝ roman_exp ( - 2 ( ∥ bold_italic_x ∥ - 3 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) [ roman_exp ( - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 3 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) + roman_exp ( - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) ] .

The corresponding potential function is given by

f(𝒙)=2(𝒙3)22log[exp(2(x13)2)+exp(2(x1+3)2)].𝑓𝒙2superscriptnorm𝒙3222superscriptsubscript𝑥1322superscriptsubscript𝑥132f({\bm{x}})=2(\|{\bm{x}}\|-3)^{2}-2\log\Big{[}\exp\big{(}-2(x_{1}-3)^{2}\big{)% }+\exp\big{(}-2(x_{1}+3)^{2}\big{)}\Big{]}\,.italic_f ( bold_italic_x ) = 2 ( ∥ bold_italic_x ∥ - 3 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 roman_log [ roman_exp ( - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 3 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) + roman_exp ( - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) ] .

The gradient is

f(𝒙)𝑓𝒙\displaystyle\nabla f({\bm{x}})∇ italic_f ( bold_italic_x ) =4(x13)exp(2(x13)2)+4(x1+3)exp(2(x1+3)2)exp(2(x13)2)+exp(2(x1+3)2)𝒆1absent4subscript𝑥132superscriptsubscript𝑥1324subscript𝑥132superscriptsubscript𝑥1322superscriptsubscript𝑥1322superscriptsubscript𝑥132subscript𝒆1\displaystyle=\frac{4(x_{1}-3)\exp\big{(}-2(x_{1}-3)^{2}\big{)}+4(x_{1}+3)\exp% \big{(}-2(x_{1}+3)^{2}\big{)}}{\exp\big{(}-2(x_{1}-3)^{2}\big{)}+\exp\big{(}-2% (x_{1}+3)^{2}\big{)}}{\bm{e}}_{1}= divide start_ARG 4 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 3 ) roman_exp ( - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 3 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) + 4 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 ) roman_exp ( - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG roman_exp ( - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 3 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) + roman_exp ( - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG bold_italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT
+4(𝒙3)𝒙𝒙,4norm𝒙3𝒙norm𝒙\displaystyle\qquad+4\frac{(\|{\bm{x}}\|-3){\bm{x}}}{\|{\bm{x}}\|}\,,+ 4 divide start_ARG ( ∥ bold_italic_x ∥ - 3 ) bold_italic_x end_ARG start_ARG ∥ bold_italic_x ∥ end_ARG ,

where 𝒆1=(1,0)Tsubscript𝒆1superscript10𝑇{\bm{e}}_{1}=(1,0)^{T}bold_italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ( 1 , 0 ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT is the first standard coordinate vector. We set γul=2m1/2subscript𝛾𝑢𝑙2superscript𝑚12\gamma_{ul}=2m^{1/2}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_l end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT and γpdd=2m1/2+msubscript𝛾𝑝𝑑𝑑2superscript𝑚12𝑚\gamma_{pdd}=2m^{1/2}+mitalic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_d italic_d end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_m where we choose m=1/2𝑚12m=1/2italic_m = 1 / 2. We use time step size h=103superscript103h=10^{-3}italic_h = 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 3 end_POSTSUPERSCRIPT and run for 500 iterations. We use 106superscript10610^{6}10 start_POSTSUPERSCRIPT 6 end_POSTSUPERSCRIPT particles and n2=2500superscript𝑛22500n^{2}=2500italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 2500 bins to evaluate the KL divergence. The results are shown in Figure 6.

Refer to caption
(a) KL decay
Refer to caption
(b) ol
Refer to caption
(c) ul
Refer to caption
(d) gaul
Figure 6: Convergence and scatter plots for the bimodal example.

4.5 Bayesian logistic regression

We consider the Bayesian logistic regression problem studied in Dwivedi et al. [2019], Dalalyan [2017b], Tan et al. [2023]. We give a brief description of the problem. Suppose we are given a feature matrix Xn×d𝑋superscript𝑛𝑑X\in\mathbb{R}^{n\times d}italic_X ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_n × italic_d end_POSTSUPERSCRIPT with rows xidsubscript𝑥𝑖superscript𝑑x_{i}\in\mathbb{R}^{d}italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT. Correspondingly we are given Y{0,1}n𝑌superscript01𝑛Y\in\{0,1\}^{n}italic_Y ∈ { 0 , 1 } start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT the binary response vector for each of the covariates in our feature matrix. The logistic model for the probability of yi=1subscript𝑦𝑖1y_{i}=1italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = 1 given xidsubscript𝑥𝑖superscript𝑑x_{i}\in\mathbb{R}^{d}italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT and a parameter θd𝜃superscript𝑑\theta\in\mathbb{R}^{d}italic_θ ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT is

(yi=1|xi,θ)=exp(θTxi)1+exp(θTxi).subscript𝑦𝑖conditional1subscript𝑥𝑖𝜃superscript𝜃𝑇subscript𝑥𝑖1superscript𝜃𝑇subscript𝑥𝑖\mathbb{P}(y_{i}=1|x_{i},\theta)=\frac{\exp(\theta^{T}x_{i})}{1+\exp(\theta^{T% }x_{i})}\,.blackboard_P ( italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = 1 | italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_θ ) = divide start_ARG roman_exp ( italic_θ start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG 1 + roman_exp ( italic_θ start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG . (4.4)

Suppose we impose a prior distribution on the parameter θ𝒩(0,ΣX)similar-to𝜃𝒩0subscriptΣ𝑋\theta\sim\mathcal{N}(0,\Sigma_{X})italic_θ ∼ caligraphic_N ( 0 , roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT ), where ΣX=1nXTXsubscriptΣ𝑋1𝑛superscript𝑋𝑇𝑋\Sigma_{X}=\frac{1}{n}X^{T}Xroman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_n end_ARG italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X is the sample covariance of X𝑋Xitalic_X. Then the posterior distribution for θ𝜃\thetaitalic_θ can be calculated by

p(θ|X,Y)exp[YTXθi=1nlog(1+exp(θTxi))α2θTΣXθ],proportional-to𝑝conditional𝜃𝑋𝑌superscript𝑌𝑇𝑋𝜃superscriptsubscript𝑖1𝑛1superscript𝜃𝑇subscript𝑥𝑖𝛼2superscript𝜃𝑇subscriptΣ𝑋𝜃p(\theta|X,Y)\propto\exp\Big{[}Y^{T}X\theta-\sum_{i=1}^{n}\log\big{(}1+\exp(% \theta^{T}x_{i})\big{)}-\frac{\alpha}{2}\theta^{T}\Sigma_{X}\theta\Big{]}\,,italic_p ( italic_θ | italic_X , italic_Y ) ∝ roman_exp [ italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_θ - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT roman_log ( 1 + roman_exp ( italic_θ start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ) - divide start_ARG italic_α end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_θ start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT italic_θ ] ,

where α>0𝛼0\alpha>0italic_α > 0 is a regularization parameter. The potential function is

f(θ)=YTXθ+i=1nlog(1+exp(θTxi))+α2θTΣXθ.𝑓𝜃superscript𝑌𝑇𝑋𝜃superscriptsubscript𝑖1𝑛1superscript𝜃𝑇subscript𝑥𝑖𝛼2superscript𝜃𝑇subscriptΣ𝑋𝜃f(\theta)=-Y^{T}X\theta+\sum_{i=1}^{n}\log\big{(}1+\exp(\theta^{T}x_{i})\big{)% }+\frac{\alpha}{2}\theta^{T}\Sigma_{X}\theta\,.italic_f ( italic_θ ) = - italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_θ + ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT roman_log ( 1 + roman_exp ( italic_θ start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ) + divide start_ARG italic_α end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_θ start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT italic_θ .

Its gradient is

f(θ)=XTY+i=1nxi1+exp(θTxi)+αΣXθ.𝑓𝜃superscript𝑋𝑇𝑌superscriptsubscript𝑖1𝑛subscript𝑥𝑖1superscript𝜃𝑇subscript𝑥𝑖𝛼subscriptΣ𝑋𝜃\nabla f(\theta)=-X^{T}Y+\sum_{i=1}^{n}\frac{x_{i}}{1+\exp(-\theta^{T}x_{i})}+% \alpha\Sigma_{X}\theta\,.∇ italic_f ( italic_θ ) = - italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y + ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 1 + roman_exp ( - italic_θ start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG + italic_α roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT italic_θ .

As shown in Dwivedi et al. [2019], the Hessian of f𝑓fitalic_f is upper bounded by L=(0.25n+α)λmax(ΣX)𝐿0.25𝑛𝛼subscript𝜆maxsubscriptΣ𝑋L=(0.25n+\alpha)\lambda_{\mathrm{max}}(\Sigma_{X})italic_L = ( 0.25 italic_n + italic_α ) italic_λ start_POSTSUBSCRIPT roman_max end_POSTSUBSCRIPT ( roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT ) and lower bounded by m=αλmin𝑚𝛼subscript𝜆minm=\alpha\lambda_{\mathrm{min}}italic_m = italic_α italic_λ start_POSTSUBSCRIPT roman_min end_POSTSUBSCRIPT. To generate X𝑋Xitalic_X and Y𝑌Yitalic_Y, we set xi,jsubscript𝑥𝑖𝑗x_{i,j}italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i , italic_j end_POSTSUBSCRIPT to be independent Rademacher random variables for each i𝑖iitalic_i and j𝑗jitalic_j. And each yisubscript𝑦𝑖y_{i}italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is generated according to eq. 4.4 with θ=θ=(1,1)T𝜃superscript𝜃superscript11𝑇\theta=\theta^{*}=(1,1)^{T}italic_θ = italic_θ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = ( 1 , 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT. We set α=0.5𝛼0.5\alpha=0.5italic_α = 0.5, d=2𝑑2d=2italic_d = 2, n=50𝑛50n=50italic_n = 50, γul=2m1/2subscript𝛾𝑢𝑙2superscript𝑚12\gamma_{ul}=2m^{1/2}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_l end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT and γpdd=2m1/2+msubscript𝛾𝑝𝑑𝑑2superscript𝑚12𝑚\gamma_{pdd}=2m^{1/2}+mitalic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_d italic_d end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_m. To sample the posterior distribution, we use time step size h=103superscript103h=10^{-3}italic_h = 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 3 end_POSTSUPERSCRIPT and run for 400 iterations. The initial distribution of particles is 𝒩(0,L1I)𝒩0superscript𝐿1I\mathcal{N}(0,L^{-1}\textbf{I})caligraphic_N ( 0 , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT I ). As for evaluation metric, we directly evaluate the KL divergence between the sampled posterior and the true posterior. We use 106superscript10610^{6}10 start_POSTSUPERSCRIPT 6 end_POSTSUPERSCRIPT particles and n2=2500superscript𝑛22500n^{2}=2500italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 2500 bins to evaluate the KL divergence as before. This is different from the choice by Dwivedi et al. [2019] and Tan et al. [2023], where Dwivedi et al. [2019] compared the samples with θsuperscript𝜃\theta^{*}italic_θ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT. Tan et al. [2023] compared samples with the true minimizer of f(θ)𝑓𝜃f(\theta)italic_f ( italic_θ ), i.e. the maximum a posteriori (MAP) estimate in the Bayesian optimization literature. We believe that directly measuring the KL divergence gives a better understanding of how ‘close’ our samples are to the true posterior distribution. The results are presented in Figure 7.

Refer to caption
(a) KL decay
Refer to caption
(b) ol
Refer to caption
(c) ul
Refer to caption
(d) gaul
Figure 7: Convergence and scatter plots for Bayesian logistic regression.

4.6 Bayesian neural network

In this section, we compare GAUL with overdamped (‘ol’) and underdamped Langevin (‘ul’) dynamics in training Bayesian neural network. We test a one-hidden-layer fully connected neural network with 50 hidden neurons and ReLU activation function on the UCI concrete dataset. We use h=103superscript103h=10^{-3}italic_h = 10 start_POSTSUPERSCRIPT - 3 end_POSTSUPERSCRIPT, a=0.1𝑎0.1a=0.1italic_a = 0.1, γ=0.5𝛾0.5\gamma=0.5italic_γ = 0.5. For each method, we sample M=20𝑀20M=20italic_M = 20 particles (each particle corresponds to a neural network) and take the average output as the final output. Figure 8(a) and Table 1 show the rMSE averaged over 10 experiments. We see that ‘ul’ can achieve smaller training and validation error than ‘ol’. However, ‘ul’ also exhibits a slow start and an oscillatory behavior at the beginning of training as is commonly seen in acceleration methods in optimization. GAUL can get rid of the oscillation and achieve a even smaller training and validation error as is demonstrated in Table 1. We have also tested out the three methods using the Combined Cycle Power Plant (CCPP) dataset. We choose the same parameter as the concrete experiment. The results are presented in Figure 8(b) and Table 1.

Refer to caption
(a) Concrete dataset
Refer to caption
(b) CCPP dataset
Figure 8: Convergence comparison. x-axis represents number of epochs. y-axis represents rMSE averaged over 10 experiments.
ol ul gaul
concrete tr err 6.39±0.44plus-or-minus6.390.446.39\pm 0.446.39 ± 0.44 6.23±0.15plus-or-minus6.230.156.23\pm 0.156.23 ± 0.15 5.74±0.06plus-or-minus5.740.06\bm{5.74\pm 0.06}bold_5.74 bold_± bold_0.06
concrete val err 6.76±0.49plus-or-minus6.760.496.76\pm 0.496.76 ± 0.49 6.28±0.24plus-or-minus6.280.246.28\pm 0.246.28 ± 0.24 5.90±0.14plus-or-minus5.900.14\bm{5.90\pm 0.14}bold_5.90 bold_± bold_0.14
ccpp tr err 4.84±0.22plus-or-minus4.840.224.84\pm 0.224.84 ± 0.22 4.48±0.11plus-or-minus4.480.114.48\pm 0.114.48 ± 0.11 4.28±0.03plus-or-minus4.280.03\bm{4.28\pm 0.03}bold_4.28 bold_± bold_0.03
ccpp val err 4.63±0.25plus-or-minus4.630.254.63\pm 0.254.63 ± 0.25 4.25±0.11plus-or-minus4.250.114.25\pm 0.114.25 ± 0.11 4.04±0.04plus-or-minus4.040.04\bm{4.04\pm 0.04}bold_4.04 bold_± bold_0.04
Table 1: Training and validation rmse.

5 Conclusions

In this work, we introduced gradient-adjusted underdamped Langevin dynamics (GAUL) inspired by primal-dual damping dynamics and Hessian-driven damping dynamics. We demonstrated that GAUL admitted the correct stationary target distribution πexp(f)proportional-to𝜋𝑓\pi\propto\exp(-f)italic_π ∝ roman_exp ( - italic_f ) under appropriate conditions and achieves exponential convergence for quadratic functions, outperforming both the overdamped and underdamped Langevin dynamics in terms of convergence speed. Our numerical experiments further illustrate the practical advantages of GAUL, showcasing faster convergence and more efficient sampling compared to classical methods, such as overdamped and underdamped Langevin dynamics.

We also note a connection between the primal-dual damping dynamics and GAUL. A key challenge in the primal-dual damping algorithm is the design of preconditioner matrices, which can accelerate the algorithm’s convergence compared to the gradient descent method. In the context of solving a linear problem where f is a quadratic function and the diffusion constant is zero, Zuo et al. [2024] demonstrates that the convergence rate depends on the square root of the smallest eigenvalue. In this paper, we extend the study from a sampling perspective, where f𝑓fitalic_f is also a quadratic function but the diffusion is non-zero. Towards a Gaussian target distribution, GAUL converges to a biased target distribution with the mixing time depending on κ𝜅\sqrt{\kappa}square-root start_ARG italic_κ end_ARG. This is in contrast with overdamped and underdamped Langevin sampling algorithms.

Several possible future directions are worth exploring. First, can we show that GAUL converges faster than overdamped and underdamped Langevin dynamics for more general potentials, which is beyond the current study of Gaussian distributions? One common assumption is that the potential f𝑓fitalic_f is strongly log-concave Cao et al. [2020], Chewi et al. [2022, 2021], Dalalyan [2017a], Durmus et al. [2019], Dwivedi et al. [2019], He et al. [2020], Lee et al. [2020], Li et al. [2022]. Recently, Cao et al. [2023] proved that for a class of distributions that satisfy a Poincaré-type inequality, underdamped Langevin dynamics converges in L2subscript𝐿2L_{2}italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT with rate exp(mt)𝑚𝑡\exp(-\sqrt{m}t)roman_exp ( - square-root start_ARG italic_m end_ARG italic_t ) where m𝑚mitalic_m is the Poincaré constant. Then it is interesting to study for the same class of distributions, whether GAUL could converge at an even faster rate. Another direction is to study the convergence of GAUL under different metrics. From a more practical perspective, designing new time discretization schemes Shen and Lee [2019], Cheng et al. [2018], Mou et al. [2019], Tan et al. [2023], Li et al. [2022] for implementing GAUL is also an important direction. We proved that using the Euler-Maruyama discretization, GAUL will converge to a biased target distribution, which is not surprising since ULA is also biased. Therefore, another promising direction could be to combine GAUL with MCMC methods Besag [1994], Dwivedi et al. [2019], such as Metropolis-Hastings algorithms, to design a hybrid method with accept/reject options so that the algorithm converges to the correct target distribution in the discrete-time update. Finally, choosing the preconditioner 𝑪𝑪{\bm{C}}bold_italic_C to accelerate convergence is an important topic. The difficulty of picking 𝑪𝑪{\bm{C}}bold_italic_C arises from the positive semidefinite constraint on sym(𝐐)sym𝐐\mathrm{sym}(\mathbf{Q})roman_sym ( bold_Q ) in eq. 2.16, which we should explore in future work.

References

  • Ambrosio et al. [2008] L. Ambrosio, N. Gigli, and G. Savaré. Gradient flows: in metric spaces and in the space of probability measures. Springer Science & Business Media, 2008.
  • Andrieu et al. [2003] C. Andrieu, N. De Freitas, A. Doucet, and M. I. Jordan. An introduction to MCMC for machine learning. Machine learning, 50:5–43, 2003.
  • Attouch et al. [2019] H. Attouch, Z. Chbani, and H. Riahi. Fast proximal methods via time scaling of damped inertial dynamics. SIAM Journal on Optimization, 29(3):2227–2256, 2019.
  • Attouch et al. [2020] H. Attouch, Z. Chbani, J. Fadili, and H. Riahi. First-order optimization algorithms via inertial systems with Hessian driven damping. Mathematical Programming, pages 1–43, 2020.
  • Attouch et al. [2021] H. Attouch, Z. Chbani, J. Fadili, and H. Riahi. Convergence of iterates for first-order optimization algorithms with inertia and Hessian driven damping. Optimization, pages 1–40, 2021.
  • Bennett [1975] C. H. Bennett. Mass tensor molecular dynamics. Journal of Computational Physics, 19(3):267–279, 1975.
  • Besag [1994] J. Besag. Comments on “Representations of knowledge in complex systems” by U. Grenander and MI Miller. J. Roy. Statist. Soc. Ser. B, 56(591-592):4, 1994.
  • Cao et al. [2020] Y. Cao, J. Lu, and L. Wang. Complexity of randomized algorithms for underdamped Langevin dynamics. arXiv preprint arXiv:2003.09906, 2020.
  • Cao et al. [2023] Y. Cao, J. Lu, and L. Wang. On explicit L2subscript𝐿2L_{2}italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT-convergence rate estimate for underdamped Langevin dynamics. Archive for Rational Mechanics and Analysis, 247(5):90, 2023.
  • Carrillo et al. [2019] J. A. Carrillo, Y.-P. Choi, and O. Tse. Convergence to Equilibrium in Wasserstein Distance for Damped Euler Equations with Interaction Forces. Communications in Mathematical Physics, 365(1):329–361, 2019.
  • Casas et al. [2022] F. Casas, J. M. Sanz-Serna, and L. Shaw. Split hamiltonian monte carlo revisited. Statistics and Computing, 32(5):86, 2022.
  • Chambolle and Pock [2011] A. Chambolle and T. Pock. A first-order primal-dual algorithm for convex problems with applications to imaging. Journal of mathematical imaging and vision, 40:120–145, 2011.
  • Chen et al. [2023a] S. Chen, Q. Li, O. Tse, and S. J. Wright. Accelerating optimization over the space of probability measures. arXiv preprint arXiv:2310.04006, 2023a.
  • Chen et al. [2023b] Y. Chen, D. Z. Huang, J. Huang, S. Reich, and A. M. Stuart. Gradient flows for sampling: mean-field models, gaussian approximations and affine invariance. arXiv preprint arXiv:2302.11024, 2023b.
  • Cheng and Bartlett [2018] X. Cheng and P. Bartlett. Convergence of Langevin MCMC in KL-divergence. In Algorithmic Learning Theory, pages 186–211. PMLR, 2018.
  • Cheng et al. [2018] X. Cheng, N. S. Chatterji, P. L. Bartlett, and M. I. Jordan. Underdamped Langevin MCMC: A non-asymptotic analysis. In Conference on learning theory, pages 300–323. PMLR, 2018.
  • Chewi et al. [2021] S. Chewi, C. Lu, K. Ahn, X. Cheng, T. Le Gouic, and P. Rigollet. Optimal dimension dependence of the Metropolis-adjusted Langevin algorithm. In Conference on Learning Theory, pages 1260–1300. PMLR, 2021.
  • Chewi et al. [2022] S. Chewi, P. R. Gerber, C. Lu, T. Le Gouic, and P. Rigollet. The query complexity of sampling from strongly log-concave distributions in one dimension. In Conference on Learning Theory, pages 2041–2059. PMLR, 2022.
  • Dalalyan [2017a] A. Dalalyan. Further and stronger analogy between sampling and optimization: Langevin Monte Carlo and gradient descent. In Conference on Learning Theory, pages 678–689. PMLR, 2017a.
  • Dalalyan [2017b] A. S. Dalalyan. Theoretical guarantees for approximate sampling from smooth and log-concave densities. Journal of the Royal Statistical Society Series B: Statistical Methodology, 79(3):651–676, 2017b.
  • Dalalyan and Karagulyan [2019] A. S. Dalalyan and A. Karagulyan. User-friendly guarantees for the Langevin Monte Carlo with inaccurate gradient. Stochastic Processes and their Applications, 129(12):5278–5311, 2019.
  • Dalalyan and Riou-Durand [2020] A. S. Dalalyan and L. Riou-Durand. On sampling from a log-concave density using kinetic Langevin diffusions. Bernoulli, 26(3):1956–1988, 2020.
  • Dashti and Stuart [2013] M. Dashti and A. M. Stuart. The Bayesian approach to inverse problems. arXiv preprint arXiv:1302.6989, 2013.
  • Devroye et al. [2018] L. Devroye, A. Mehrabian, and T. Reddad. The total variation distance between high-dimensional Gaussians with the same mean. arXiv preprint arXiv:1810.08693, 2018.
  • Durmus and Moulines [2017] A. Durmus and E. Moulines. Nonasymptotic convergence analysis for the unadjusted Langevin algorithm. Annals of Applied Probability, 27(3):1551–1587, 2017.
  • Durmus et al. [2019] A. Durmus, S. Majewski, and B. Miasojedow. Analysis of Langevin Monte Carlo via convex optimization. Journal of Machine Learning Research, 20(73):1–46, 2019.
  • Dwivedi et al. [2019] R. Dwivedi, Y. Chen, M. J. Wainwright, and B. Yu. Log-concave sampling: Metropolis-Hastings algorithms are fast. Journal of Machine Learning Research, 20(183):1–42, 2019.
  • Feng et al. [2024] Q. Feng, X. Zuo, and W. Li. Fisher information dissipation for time inhomogeneous stochastic differential equations. arXiv preprint arXiv:2402.01036, 2024.
  • Garbuno-Inigo et al. [2020] A. Garbuno-Inigo, F. Hoffmann, W. Li, and A. M. Stuart. Interacting langevin diffusions: Gradient structure and ensemble kalman sampler. SIAM Journal on Applied Dynamical Systems, 19(1):412–441, 2020.
  • Gelfand and Mitter [1991] S. B. Gelfand and S. K. Mitter. Simulated annealing type algorithms for multivariate optimization. Algorithmica, 6:419–436, 1991.
  • Gelman et al. [1995] A. Gelman, J. B. Carlin, H. S. Stern, and D. B. Rubin. Bayesian data analysis. Chapman and Hall/CRC, 1995.
  • Girolami and Calderhead [2011] M. Girolami and B. Calderhead. Riemann manifold langevin and hamiltonian monte carlo methods. Journal of the Royal Statistical Society Series B: Statistical Methodology, 73(2):123–214, 2011.
  • Goodman and Weare [2010] J. Goodman and J. Weare. Ensemble samplers with affine invariance. Communications in applied mathematics and computational science, 5(1):65–80, 2010.
  • He et al. [2020] Y. He, K. Balasubramanian, and M. A. Erdogdu. On the ergodicity, bias and asymptotic normality of randomized midpoint sampling method. Advances in Neural Information Processing Systems, 33:7366–7376, 2020.
  • Idier [2013] J. Idier. Bayesian approach to inverse problems. John Wiley & Sons, 2013.
  • Izmailov et al. [2021] P. Izmailov, S. Vikram, M. D. Hoffman, and A. G. Wilson. What are Bayesian neural network posteriors really like? In International conference on machine learning, pages 4629–4640. PMLR, 2021.
  • Jordan et al. [1998] R. Jordan, D. Kinderlehrer, and F. Otto. The variational formulation of the Fokker–Planck equation. SIAM journal on mathematical analysis, 29(1):1–17, 1998.
  • Lee et al. [2020] Y. T. Lee, R. Shen, and K. Tian. Logsmooth gradient concentration and tighter runtimes for Metropolized Hamiltonian Monte Carlo. In Conference on learning theory, pages 2565–2597. PMLR, 2020.
  • Leimkuhler et al. [2018] B. Leimkuhler, C. Matthews, and J. Weare. Ensemble preconditioning for markov chain monte carlo simulation. Statistics and Computing, 28:277–290, 2018.
  • Lelievre et al. [2013] T. Lelievre, F. Nier, and G. A. Pavliotis. Optimal non-reversible linear drift for the convergence to equilibrium of a diffusion. Journal of Statistical Physics, 152(2):237–274, 2013.
  • Lelièvre et al. [2024] T. Lelièvre, G. A. Pavliotis, G. Robin, R. Santet, and G. Stoltz. Optimizing the diffusion of overdamped langevin dynamics. arXiv preprint arXiv:2404.12087, 2024.
  • Li et al. [2022] R. Li, H. Zha, and M. Tao. Hessian-free high-resolution nesterov acceleration for sampling. In International Conference on Machine Learning, pages 13125–13162. PMLR, 2022.
  • Liu [2001] J. S. Liu. Monte Carlo strategies in scientific computing, volume 10. Springer, 2001.
  • Ma et al. [2021] Y.-A. Ma, N. S. Chatterji, X. Cheng, N. Flammarion, P. L. Bartlett, and M. I. Jordan. Is there an analog of nesterov acceleration for gradient-based MCMC? Bernoulli, 27(3):1942–1992, 2021.
  • MacKay [1995] D. J. MacKay. Bayesian neural networks and density networks. Nuclear Instruments and Methods in Physics Research Section A: Accelerators, Spectrometers, Detectors and Associated Equipment, 354(1):73–80, 1995.
  • MacKay [2003] D. J. MacKay. Information theory, inference and learning algorithms. Cambridge university press, 2003.
  • Maddison et al. [2018] C. J. Maddison, D. Paulin, Y. W. Teh, B. O’Donoghue, and A. Doucet. Hamiltonian descent methods. arXiv preprint arXiv:1809.05042, 2018.
  • Mattingly et al. [2002] J. C. Mattingly, A. M. Stuart, and D. J. Higham. Ergodicity for SDEs and approximations: locally lipschitz vector fields and degenerate noise. Stochastic processes and their applications, 101(2):185–232, 2002.
  • Meyn and Tweedie [2012] S. P. Meyn and R. L. Tweedie. Markov chains and stochastic stability. Springer Science & Business Media, 2012.
  • Mou et al. [2019] W. Mou, Y.-A. Ma, M. J. Wainwright, P. L. Bartlett, and M. I. Jordan. High-order Langevin diffusion yields an accelerated MCMC algorithm. arXiv preprint arXiv:1908.10859, 2019.
  • Neal [2012] R. M. Neal. Bayesian learning for neural networks, volume 118. Springer Science & Business Media, 2012.
  • Nesterov [1983] Y. E. Nesterov. A method of solving a convex programming problem with convergence rate 𝒪(1k2)𝒪1superscript𝑘2\mathcal{O}(\frac{1}{k^{2}})caligraphic_O ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ). In Doklady Akademii Nauk, volume 269, pages 543–547. Russian Academy of Sciences, 1983.
  • Robert et al. [1999] C. P. Robert, G. Casella, and G. Casella. Monte Carlo statistical methods, volume 2. Springer, 1999.
  • Roberts and Tweedie [1996] G. O. Roberts and R. L. Tweedie. Exponential convergence of Langevin distributions and their discrete approximations. Bernoulli, pages 341––363, 1996.
  • Shen and Lee [2019] R. Shen and Y. T. Lee. The randomized midpoint method for log-concave sampling. Advances in Neural Information Processing Systems, 32, 2019.
  • Stuart [2010] A. M. Stuart. Inverse problems: a Bayesian perspective. Acta numerica, 19:451–559, 2010.
  • Su et al. [2016] W. Su, S. Boyd, and E. J. Candes. A differential equation for modeling Nesterov’s accelerated gradient method: Theory and insights. Journal of Machine Learning Research, 17(153):1–43, 2016.
  • Taghvaei and Mehta [2019] A. Taghvaei and P. Mehta. Accelerated flow for probability distributions. In International conference on machine learning, pages 6076–6085. PMLR, 2019.
  • Talay and Tubaro [1990] D. Talay and L. Tubaro. Expansion of the global error for numerical schemes solving stochastic differential equations. Stochastic analysis and applications, 8(4):483–509, 1990.
  • Tan et al. [2023] H. Y. Tan, S. Osher, and W. Li. Noise-free sampling algorithms via regularized Wasserstein proximals. arXiv preprint arXiv:2308.14945, 2023.
  • Teh et al. [2016] Y. W. Teh, A. Thiéry, and S. J. Vollmer. Consistency and fluctuations for stochastic gradient Langevin dynamics. Journal of Machine Learning Research, 17(7), 2016.
  • Valkonen [2014] T. Valkonen. A primal–dual hybrid gradient method for nonlinear operators with applications to mri. Inverse Problems, 30(5):055012, 2014.
  • Vempala and Wibisono [2019] S. Vempala and A. Wibisono. Rapid convergence of the unadjusted Langevin algorithm: Isoperimetry suffices. Advances in neural information processing systems, 32, 2019.
  • Wang and Li [2022] Y. Wang and W. Li. Accelerated information gradient flow. Journal of Scientific Computing, 90:1–47, 2022.
  • Welling and Teh [2011] M. Welling and Y. W. Teh. Bayesian learning via stochastic gradient Langevin dynamics. In Proceedings of the 28th international conference on machine learning (ICML-11), pages 681–688. Citeseer, 2011.
  • Zhang et al. [2023] S. Zhang, S. Chewi, M. Li, K. Balasubramanian, and M. A. Erdogdu. Improved discretization analysis for underdamped Langevin Monte Carlo. In The Thirty Sixth Annual Conference on Learning Theory, pages 36–71. PMLR, 2023.
  • Zuo et al. [2024] X. Zuo, S. Osher, and W. Li. Primal-dual damping algorithms for optimization. Annals of Mathematical Sciences and Applications, 9(2):467–504, 2024.

Appendix A Euler-Maruyama Discretization

The Euler-Maruyama scheme of eq. 2.15 with step size hhitalic_h and 𝑪=I𝑪I{\bm{C}}=\textbf{I}bold_italic_C = I reads

𝒙t+1subscript𝒙𝑡1\displaystyle{\bm{x}}_{t+1}bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t + 1 end_POSTSUBSCRIPT =𝒙taf(𝒙t)h+𝒑th+2ah𝒛(1),absentsubscript𝒙𝑡𝑎𝑓subscript𝒙𝑡subscript𝒑𝑡2𝑎superscript𝒛1\displaystyle={\bm{x}}_{t}-a\nabla f({\bm{x}}_{t})h+{\bm{p}}_{t}h+\sqrt{2ah}{% \bm{z}}^{(1)}\,,= bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT - italic_a ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) italic_h + bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_h + square-root start_ARG 2 italic_a italic_h end_ARG bold_italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT , (A.1a)
𝒑t+1subscript𝒑𝑡1\displaystyle{\bm{p}}_{t+1}bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t + 1 end_POSTSUBSCRIPT =𝒑tf(𝒙t)hγ𝒑th+2γh𝒛(2).absentsubscript𝒑𝑡𝑓subscript𝒙𝑡𝛾subscript𝒑𝑡2𝛾superscript𝒛2\displaystyle={\bm{p}}_{t}-\nabla f({\bm{x}}_{t})h-\gamma{\bm{p}}_{t}h+\sqrt{2% \gamma h}{\bm{z}}^{(2)}\,.= bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT - ∇ italic_f ( bold_italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) italic_h - italic_γ bold_italic_p start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_h + square-root start_ARG 2 italic_γ italic_h end_ARG bold_italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ( 2 ) end_POSTSUPERSCRIPT . (A.1b)

𝒛(i)superscript𝒛𝑖{\bm{z}}^{(i)}bold_italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT is a standard Gaussian random variable for i=1,2𝑖12i=1,2italic_i = 1 , 2.

Appendix B A matrix lemma

Let a0𝑎0a\geq 0italic_a ≥ 0, s>0𝑠0s>0italic_s > 0, γ>0𝛾0\gamma>0italic_γ > 0, and consider the 3×3333\times 33 × 3 matrix

𝐃=(2as2γs1s10012s22(1aγ)s12γ23γas).𝐃matrix2𝑎𝑠2𝛾superscript𝑠1superscript𝑠10012superscript𝑠221𝑎𝛾superscript𝑠12superscript𝛾23𝛾𝑎𝑠\mathbf{D}=\begin{pmatrix}-2as&-2\gamma s^{-1}&-s^{-1}\\ 0&0&1\\ 2s^{2}&2(-1-a\gamma)s^{-1}-2\gamma^{2}&-3\gamma-as\end{pmatrix}\,.bold_D = ( start_ARG start_ROW start_CELL - 2 italic_a italic_s end_CELL start_CELL - 2 italic_γ italic_s start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL start_CELL - italic_s start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 1 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 2 italic_s start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL start_CELL 2 ( - 1 - italic_a italic_γ ) italic_s start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL start_CELL - 3 italic_γ - italic_a italic_s end_CELL end_ROW end_ARG ) . (B.1)

A direct calculation shows that the eigenvalues are given by

λ0(a,γ,s)subscript𝜆0𝑎𝛾𝑠\displaystyle\lambda_{0}(a,\gamma,s)italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) =asγ,absent𝑎𝑠𝛾\displaystyle=-as-\gamma\,,= - italic_a italic_s - italic_γ , (B.2a)
λ(a,γ,s)subscript𝜆𝑎𝛾𝑠\displaystyle\lambda_{-}(a,\gamma,s)italic_λ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) =asγγ22aγs+s(4+a2s),absent𝑎𝑠𝛾superscript𝛾22𝑎𝛾𝑠𝑠4superscript𝑎2𝑠\displaystyle=-as-\gamma-\sqrt{\gamma^{2}-2a\gamma s+s(-4+a^{2}s)}\,,= - italic_a italic_s - italic_γ - square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s + italic_s ( - 4 + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s ) end_ARG , (B.2b)
λ+(a,γ,s)subscript𝜆𝑎𝛾𝑠\displaystyle\lambda_{+}(a,\gamma,s)italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) =asγ+γ22aγs+s(4+a2s).absent𝑎𝑠𝛾superscript𝛾22𝑎𝛾𝑠𝑠4superscript𝑎2𝑠\displaystyle=-as-\gamma+\sqrt{\gamma^{2}-2a\gamma s+s(-4+a^{2}s)}\,.= - italic_a italic_s - italic_γ + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s + italic_s ( - 4 + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s ) end_ARG . (B.2c)

We have the following lemmas regarding the eigenvalues given by eq. B.2.

Lemma B.1.

Let 𝐃𝐃\mathbf{D}bold_D be as eq. B.1. If a=0𝑎0a=0italic_a = 0, then

argminγ>0(λ+(0,γ,s))=2s.subscriptargmin𝛾0subscript𝜆0𝛾𝑠2𝑠\operatorname*{arg\,min}_{\gamma>0}\Re\big{(}\lambda_{+}(0,\gamma,s)\big{)}=2% \sqrt{s}\,.start_OPERATOR roman_arg roman_min end_OPERATOR start_POSTSUBSCRIPT italic_γ > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , italic_s ) ) = 2 square-root start_ARG italic_s end_ARG .
Proof.

We have that λ+(0,γ,s)=12(γ+γ24s)subscript𝜆0𝛾𝑠12𝛾superscript𝛾24𝑠\lambda_{+}(0,\gamma,s)=\frac{1}{2}\left(-\gamma+\sqrt{\gamma^{2}-4s}\right)italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , italic_s ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( - italic_γ + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 italic_s end_ARG ). If γ2s𝛾2𝑠\gamma\leq 2\sqrt{s}italic_γ ≤ 2 square-root start_ARG italic_s end_ARG, then (λ+(0,γ,s))ssubscript𝜆0𝛾𝑠𝑠\Re\big{(}\lambda_{+}(0,\gamma,s)\big{)}\geq-\sqrt{s}roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , italic_s ) ) ≥ - square-root start_ARG italic_s end_ARG. When γ2s𝛾2𝑠\gamma\geq 2\sqrt{s}italic_γ ≥ 2 square-root start_ARG italic_s end_ARG, we have that (λ+(0,γ,s))=λ+(0,γ,s)subscript𝜆0𝛾𝑠subscript𝜆0𝛾𝑠\Re\big{(}\lambda_{+}(0,\gamma,s)\big{)}=\lambda_{+}(0,\gamma,s)roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , italic_s ) ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , italic_s ). And γλ+(0,γ,s)0𝛾subscript𝜆0𝛾𝑠0\frac{\partial}{\partial\gamma}\lambda_{+}(0,\gamma,s)\geq 0divide start_ARG ∂ end_ARG start_ARG ∂ italic_γ end_ARG italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , italic_s ) ≥ 0. Therefore, the minimum of (λ+(0,γ,s))subscript𝜆0𝛾𝑠\Re\big{(}\lambda_{+}(0,\gamma,s)\big{)}roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , italic_s ) ) takes place at γ=2s𝛾2𝑠\gamma=2\sqrt{s}italic_γ = 2 square-root start_ARG italic_s end_ARG. ∎

Lemma B.2.

Let 𝐃𝐃\mathbf{D}bold_D be as eq. B.1. Let γ>0𝛾0\gamma>0italic_γ > 0 be fixed. Then

argmina>0(λ+(a,γ,s))=γs+2s.subscriptargmin𝑎0subscript𝜆𝑎𝛾𝑠𝛾𝑠2𝑠\operatorname*{arg\,min}_{a>0}\Re\big{(}\lambda_{+}(a,\gamma,s)\big{)}=\frac{% \gamma}{s}+\frac{2}{\sqrt{s}}\,.start_OPERATOR roman_arg roman_min end_OPERATOR start_POSTSUBSCRIPT italic_a > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) ) = divide start_ARG italic_γ end_ARG start_ARG italic_s end_ARG + divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s end_ARG end_ARG . (B.3)
Proof.

Let us define Δ(a)=γ22aγs+s(a2s4)Δ𝑎superscript𝛾22𝑎𝛾𝑠𝑠superscript𝑎2𝑠4\Delta(a)=\gamma^{2}-2a\gamma s+s(a^{2}s-4)roman_Δ ( italic_a ) = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s + italic_s ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s - 4 ). It can be seen that ΔΔ\Deltaroman_Δ is a quadratic function of a𝑎aitalic_a. The two roots of ΔΔ\Deltaroman_Δ are given by

a±=γs±2s.subscript𝑎plus-or-minusplus-or-minus𝛾𝑠2𝑠a_{\pm}=\frac{\gamma}{s}\pm\frac{2}{\sqrt{s}}\,.italic_a start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG italic_γ end_ARG start_ARG italic_s end_ARG ± divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s end_ARG end_ARG .

When a[a,a+]𝑎subscript𝑎subscript𝑎a\in[a_{-},a_{+}]italic_a ∈ [ italic_a start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , italic_a start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ], Δ(a)0Δ𝑎0\Delta(a)\leq 0roman_Δ ( italic_a ) ≤ 0 and

(λ+(a,γ,s))=12(γas)12(γa+s)=(λ+(a+,γ,s))=γs.subscript𝜆𝑎𝛾𝑠12𝛾𝑎𝑠12𝛾subscript𝑎𝑠subscript𝜆subscript𝑎𝛾𝑠𝛾𝑠\Re\big{(}\lambda_{+}(a,\gamma,s)\big{)}=\frac{1}{2}(-\gamma-as)\geq\frac{1}{2% }(-\gamma-a_{+}s)=\Re\big{(}\lambda_{+}(a_{+},\gamma,s)\big{)}=-\gamma-\sqrt{s% }\,.roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( - italic_γ - italic_a italic_s ) ≥ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( - italic_γ - italic_a start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_s ) = roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , italic_γ , italic_s ) ) = - italic_γ - square-root start_ARG italic_s end_ARG .

When a<a𝑎subscript𝑎a<a_{-}italic_a < italic_a start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT, we can calculate that

aλ+(a,γ,s)=s+γs+as2Δ<0.𝑎subscript𝜆𝑎𝛾𝑠𝑠𝛾𝑠𝑎superscript𝑠2Δ0\frac{\partial}{\partial a}\lambda_{+}(a,\gamma,s)=-s+\frac{-\gamma s+as^{2}}{% \sqrt{\Delta}}<0\,.divide start_ARG ∂ end_ARG start_ARG ∂ italic_a end_ARG italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) = - italic_s + divide start_ARG - italic_γ italic_s + italic_a italic_s start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG square-root start_ARG roman_Δ end_ARG end_ARG < 0 .

This implies that λ+(aε,γ,s)>λ+(a,γ,s)subscript𝜆subscript𝑎𝜀𝛾𝑠subscript𝜆subscript𝑎𝛾𝑠\lambda_{+}(a_{-}-\varepsilon,\gamma,s)>\lambda_{+}(a_{-},\gamma,s)italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT - italic_ε , italic_γ , italic_s ) > italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , italic_γ , italic_s ) for any ε>0𝜀0\varepsilon>0italic_ε > 0. Similarly, when a>a+𝑎subscript𝑎a>a_{+}italic_a > italic_a start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT, we have that aλ+(a,γ,s)>0𝑎subscript𝜆𝑎𝛾𝑠0\frac{\partial}{\partial a}\lambda_{+}(a,\gamma,s)>0divide start_ARG ∂ end_ARG start_ARG ∂ italic_a end_ARG italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) > 0. Thus, λ+(a++ε,γ,s)>λ+(a,γ,s)subscript𝜆subscript𝑎𝜀𝛾𝑠subscript𝜆subscript𝑎𝛾𝑠\lambda_{+}(a_{+}+\varepsilon,\gamma,s)>\lambda_{+}(a_{-},\gamma,s)italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT + italic_ε , italic_γ , italic_s ) > italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , italic_γ , italic_s ) for any ε>0𝜀0\varepsilon>0italic_ε > 0. Combining the above results, we conclude our proof. ∎

Lemma B.3.

Let 𝐃𝐃\mathbf{D}bold_D be as eq. B.1. Let a>0𝑎0a>0italic_a > 0 be fixed. Then

argminγ>0(λ+(a,γ,s))=as+2s.subscriptargmin𝛾0subscript𝜆𝑎𝛾𝑠𝑎𝑠2𝑠\operatorname*{arg\,min}_{\gamma>0}\Re\big{(}\lambda_{+}(a,\gamma,s)\big{)}=as% +2\sqrt{s}\,.start_OPERATOR roman_arg roman_min end_OPERATOR start_POSTSUBSCRIPT italic_γ > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) ) = italic_a italic_s + 2 square-root start_ARG italic_s end_ARG . (B.4)
Proof.

The proof will be similar to that of Lemma B.2. This time we define Δ(γ)=γ22aγs+s(a2s4)Δ𝛾superscript𝛾22𝑎𝛾𝑠𝑠superscript𝑎2𝑠4\Delta(\gamma)=\gamma^{2}-2a\gamma s+s(a^{2}s-4)roman_Δ ( italic_γ ) = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s + italic_s ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s - 4 ). It can be seen that Δ(γ)Δ𝛾\Delta(\gamma)roman_Δ ( italic_γ ) is a quadratic function of γ𝛾\gammaitalic_γ. The two roots of Δ(γ)Δ𝛾\Delta(\gamma)roman_Δ ( italic_γ ) are given by

γ±=as±2s.subscript𝛾plus-or-minusplus-or-minus𝑎𝑠2𝑠\gamma_{\pm}=as\pm 2\sqrt{s}\,.italic_γ start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT = italic_a italic_s ± 2 square-root start_ARG italic_s end_ARG .

When γ[γ,γ+],Δ(γ)<0formulae-sequence𝛾subscript𝛾subscript𝛾Δ𝛾0\gamma\in[\gamma_{-},\gamma_{+}],\Delta(\gamma)<0italic_γ ∈ [ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , italic_γ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ] , roman_Δ ( italic_γ ) < 0 and

(λ+(a,γ,s))=12(γas)12(γ+as)=(λ+(a,γ+,s))=ass.subscript𝜆𝑎𝛾𝑠12𝛾𝑎𝑠12subscript𝛾𝑎𝑠subscript𝜆𝑎subscript𝛾𝑠𝑎𝑠𝑠\Re\big{(}\lambda_{+}(a,\gamma,s)\big{)}=\frac{1}{2}(-\gamma-as)\geq\frac{1}{2% }(-\gamma_{+}-as)=\Re\big{(}\lambda_{+}(a,\gamma_{+},s)\big{)}=-as-\sqrt{s}\,.roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( - italic_γ - italic_a italic_s ) ≥ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT - italic_a italic_s ) = roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , italic_s ) ) = - italic_a italic_s - square-root start_ARG italic_s end_ARG .

When γ<γ𝛾subscript𝛾\gamma<\gamma_{-}italic_γ < italic_γ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT, we have

γλ+(a,γ,s)𝛾subscript𝜆𝑎𝛾𝑠\displaystyle\frac{\partial}{\partial\gamma}\lambda_{+}(a,\gamma,s)divide start_ARG ∂ end_ARG start_ARG ∂ italic_γ end_ARG italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) =1+γas(γas)24sabsent1𝛾𝑎𝑠superscript𝛾𝑎𝑠24𝑠\displaystyle=-1+\frac{\gamma-as}{\sqrt{(\gamma-as)^{2}-4s}}= - 1 + divide start_ARG italic_γ - italic_a italic_s end_ARG start_ARG square-root start_ARG ( italic_γ - italic_a italic_s ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 italic_s end_ARG end_ARG
1<0,absent10\displaystyle\leq-1<0\,,≤ - 1 < 0 ,

since γas<0𝛾𝑎𝑠0\gamma-as<0italic_γ - italic_a italic_s < 0. When γ>γ+𝛾subscript𝛾\gamma>\gamma_{+}italic_γ > italic_γ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT, we have

γλ+(a,γ,s)𝛾subscript𝜆𝑎𝛾𝑠\displaystyle\frac{\partial}{\partial\gamma}\lambda_{+}(a,\gamma,s)divide start_ARG ∂ end_ARG start_ARG ∂ italic_γ end_ARG italic_λ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , italic_s ) =1+γas(γas)24sabsent1𝛾𝑎𝑠superscript𝛾𝑎𝑠24𝑠\displaystyle=-1+\frac{\gamma-as}{\sqrt{(\gamma-as)^{2}-4s}}= - 1 + divide start_ARG italic_γ - italic_a italic_s end_ARG start_ARG square-root start_ARG ( italic_γ - italic_a italic_s ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 italic_s end_ARG end_ARG
1+1=0.absent110\displaystyle\geq-1+1=0\,.≥ - 1 + 1 = 0 .

Combining the above arguments, we conclude that the optimal γ𝛾\gammaitalic_γ is γ+subscript𝛾\gamma_{+}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT. ∎

We now turn to a more general setting. Let a0𝑎0a\geq 0italic_a ≥ 0, γ>0𝛾0\gamma>0italic_γ > 0 and define

𝒟=(2a𝑺2γ𝑺1𝑺100I2𝑺22(1aγ)𝑺12γ2I3γIa𝑺),𝒟matrix2𝑎𝑺2𝛾superscript𝑺1superscript𝑺100I2superscript𝑺221𝑎𝛾superscript𝑺12superscript𝛾2I3𝛾I𝑎𝑺\mathcal{D}=\begin{pmatrix}-2a{\bm{S}}&-2\gamma{\bm{S}}^{-1}&-{\bm{S}}^{-1}\\ 0&0&\textbf{I}\\ 2{\bm{S}}^{2}&2(-1-a\gamma){\bm{S}}^{-1}-2\gamma^{2}\textbf{I}&-3\gamma\textbf% {I}-a{\bm{S}}\end{pmatrix}\,,caligraphic_D = ( start_ARG start_ROW start_CELL - 2 italic_a bold_italic_S end_CELL start_CELL - 2 italic_γ bold_italic_S start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL start_CELL - bold_italic_S start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL I end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 2 bold_italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL start_CELL 2 ( - 1 - italic_a italic_γ ) bold_italic_S start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT I end_CELL start_CELL - 3 italic_γ I - italic_a bold_italic_S end_CELL end_ROW end_ARG ) , (B.5)

where now 𝑺𝑺{\bm{S}}bold_italic_S is a diagonal matrix whose diagonal is given by s1s2sd>0subscript𝑠1subscript𝑠2subscript𝑠𝑑0s_{1}\geq s_{2}\geq\ldots\geq s_{d}>0italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≥ … ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT > 0. And I is the identity matrix. Just like Lemma B.1, Lemma B.2, and Lemma B.7 we want to characterize the eigenvalues of 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D. In particular, we would like to characterize the largest real part of the eigenvalue of 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D in terms of a𝑎aitalic_a and γ𝛾\gammaitalic_γ.

Proposition B.4.

The eigenvalues for 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D are given by

λ0(i)(a,γ,𝑺)subscriptsuperscript𝜆𝑖0𝑎𝛾𝑺\displaystyle\lambda^{(i)}_{0}(a,\gamma,{\bm{S}})italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , bold_italic_S ) =asiγ,absent𝑎subscript𝑠𝑖𝛾\displaystyle=-as_{i}-\gamma\,,= - italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ , (B.6a)
λ(i)(a,γ,𝑺)subscriptsuperscript𝜆𝑖𝑎𝛾𝑺\displaystyle\lambda^{(i)}_{-}(a,\gamma,{\bm{S}})italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , bold_italic_S ) =asiγγ22aγsi+si(4+a2si),absent𝑎subscript𝑠𝑖𝛾superscript𝛾22𝑎𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖4superscript𝑎2subscript𝑠𝑖\displaystyle=-as_{i}-\gamma-\sqrt{\gamma^{2}-2a\gamma s_{i}+s_{i}(-4+a^{2}s_{% i})}\,,= - italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ - square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( - 4 + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG , (B.6b)
λ+(i)(a,γ,𝑺)subscriptsuperscript𝜆𝑖𝑎𝛾𝑺\displaystyle\lambda^{(i)}_{+}(a,\gamma,{\bm{S}})italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , bold_italic_S ) =asiγ+γ22aγsi+si(4+a2si),absent𝑎subscript𝑠𝑖𝛾superscript𝛾22𝑎𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖4superscript𝑎2subscript𝑠𝑖\displaystyle=-as_{i}-\gamma+\sqrt{\gamma^{2}-2a\gamma s_{i}+s_{i}(-4+a^{2}s_{% i})}\,,= - italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( - 4 + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG , (B.6c)

for i=1,,d𝑖1𝑑i=1,\ldots,ditalic_i = 1 , … , italic_d. The corresponding eigenvectors are sparse and take the following form. (Here we only write out the non-zero part of the eigenvectors)

v0,i(i)subscriptsuperscript𝑣𝑖0𝑖\displaystyle v^{(i)}_{0,i}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_i end_POSTSUBSCRIPT =1si(γ+asi),absent1subscript𝑠𝑖𝛾𝑎subscript𝑠𝑖\displaystyle=\frac{-1}{s_{i}(\gamma+as_{i})}\,,= divide start_ARG - 1 end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG , (B.7a)
v0,i+d(i)subscriptsuperscript𝑣𝑖0𝑖𝑑\displaystyle v^{(i)}_{0,i+d}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_i + italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1γ+asi,absent1𝛾𝑎subscript𝑠𝑖\displaystyle=\frac{-1}{\gamma+as_{i}}\,,= divide start_ARG - 1 end_ARG start_ARG italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , (B.7b)
v0,i+2d(i)subscriptsuperscript𝑣𝑖0𝑖2𝑑\displaystyle v^{(i)}_{0,i+2d}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_i + 2 italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1,absent1\displaystyle=1\,,= 1 , (B.7c)
v,i(i)subscriptsuperscript𝑣𝑖𝑖\displaystyle v^{(i)}_{-,i}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - , italic_i end_POSTSUBSCRIPT =2γγ22aγsi+si(a2si4)2(γ2+si+aγsi)γ+asi+γ22aγsi+si(a2si4)2si2,absent2𝛾superscript𝛾22𝑎𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖superscript𝑎2subscript𝑠𝑖42superscript𝛾2subscript𝑠𝑖𝑎𝛾subscript𝑠𝑖𝛾𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾22𝑎𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖superscript𝑎2subscript𝑠𝑖42superscriptsubscript𝑠𝑖2\displaystyle=\frac{2\gamma-\sqrt{\gamma^{2}-2a\gamma s_{i}+s_{i}(a^{2}s_{i}-4% )}-\frac{2(\gamma^{2}+s_{i}+a\gamma s_{i})}{\gamma+as_{i}+\sqrt{\gamma^{2}-2a% \gamma s_{i}+s_{i}(a^{2}s_{i}-4)}}}{2s_{i}^{2}}\,,= divide start_ARG 2 italic_γ - square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 4 ) end_ARG - divide start_ARG 2 ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 4 ) end_ARG end_ARG end_ARG start_ARG 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG , (B.8a)
v,i+d(i)subscriptsuperscript𝑣𝑖𝑖𝑑\displaystyle v^{(i)}_{-,i+d}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - , italic_i + italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1γ+asi+γ22aγsi+si(a2si4),absent1𝛾𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾22𝑎𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖superscript𝑎2subscript𝑠𝑖4\displaystyle=\frac{-1}{\gamma+as_{i}+\sqrt{\gamma^{2}-2a\gamma s_{i}+s_{i}(a^% {2}s_{i}-4)}}\,,= divide start_ARG - 1 end_ARG start_ARG italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 4 ) end_ARG end_ARG , (B.8b)
v,i+2d(i)subscriptsuperscript𝑣𝑖𝑖2𝑑\displaystyle v^{(i)}_{-,i+2d}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - , italic_i + 2 italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1,absent1\displaystyle=1\,,= 1 , (B.8c)
v+,i(i)subscriptsuperscript𝑣𝑖𝑖\displaystyle v^{(i)}_{+,i}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + , italic_i end_POSTSUBSCRIPT =2γ+γ22aγsi+si(a2si4)2(γ2+si+aγsi)γ+asiγ22aγsi+si(a2si4)2si2,absent2𝛾superscript𝛾22𝑎𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖superscript𝑎2subscript𝑠𝑖42superscript𝛾2subscript𝑠𝑖𝑎𝛾subscript𝑠𝑖𝛾𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾22𝑎𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖superscript𝑎2subscript𝑠𝑖42superscriptsubscript𝑠𝑖2\displaystyle=\frac{2\gamma+\sqrt{\gamma^{2}-2a\gamma s_{i}+s_{i}(a^{2}s_{i}-4% )}-\frac{2(\gamma^{2}+s_{i}+a\gamma s_{i})}{\gamma+as_{i}-\sqrt{\gamma^{2}-2a% \gamma s_{i}+s_{i}(a^{2}s_{i}-4)}}}{2s_{i}^{2}}\,,= divide start_ARG 2 italic_γ + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 4 ) end_ARG - divide start_ARG 2 ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 4 ) end_ARG end_ARG end_ARG start_ARG 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG , (B.9a)
v+,i+d(i)subscriptsuperscript𝑣𝑖𝑖𝑑\displaystyle v^{(i)}_{+,i+d}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + , italic_i + italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1γ+asiγ22aγsi+si(a2si4),absent1𝛾𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾22𝑎𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖superscript𝑎2subscript𝑠𝑖4\displaystyle=\frac{-1}{\gamma+as_{i}-\sqrt{\gamma^{2}-2a\gamma s_{i}+s_{i}(a^% {2}s_{i}-4)}}\,,= divide start_ARG - 1 end_ARG start_ARG italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 4 ) end_ARG end_ARG , (B.9b)
v+,i+2d(i)subscriptsuperscript𝑣𝑖𝑖2𝑑\displaystyle v^{(i)}_{+,i+2d}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + , italic_i + 2 italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1.absent1\displaystyle=1\,.= 1 . (B.9c)

In the above, v,j(i)subscriptsuperscript𝑣𝑖𝑗v^{(i)}_{*,j}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ , italic_j end_POSTSUBSCRIPT represents the j𝑗jitalic_j-th component of the eigenvector corresponding to the eigenvalue λ(i)subscriptsuperscript𝜆𝑖\lambda^{(i)}_{*}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT, where {0,+,}*\in\{0,+,-\}∗ ∈ { 0 , + , - }.

Moreover, when γ𝛾\gammaitalic_γ is chosen according to Lemma B.7, we have a defective eigenvalue λ0(d)=λ±(d)=asdγsubscriptsuperscript𝜆𝑑0subscriptsuperscript𝜆𝑑plus-or-minus𝑎subscript𝑠𝑑𝛾\lambda^{(d)}_{0}=\lambda^{(d)}_{\pm}=-as_{d}-\gammaitalic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT = - italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ, which is accompanied with two generalized eigenvectors η𝜂\etaitalic_η, ξ𝜉\xiitalic_ξ that satisfy (𝒟λ0(d))η=v0(d)𝒟subscriptsuperscript𝜆𝑑0𝜂subscriptsuperscript𝑣𝑑0(\mathcal{D}-\lambda^{(d)}_{0})\eta=v^{(d)}_{0}( caligraphic_D - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_η = italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT, (𝒟λ0(d))ξ=v0(d)𝒟subscriptsuperscript𝜆𝑑0𝜉subscriptsuperscript𝑣𝑑0(\mathcal{D}-\lambda^{(d)}_{0})\xi=v^{(d)}_{0}( caligraphic_D - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_ξ = italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT. In details, the nonzero components of v0(d)subscriptsuperscript𝑣𝑑0v^{(d)}_{0}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT, η𝜂\etaitalic_η and ξ𝜉\xiitalic_ξ are given by

v0,d(d)subscriptsuperscript𝑣𝑑0𝑑\displaystyle v^{(d)}_{0,d}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1sd(γ+asd),absent1subscript𝑠𝑑𝛾𝑎subscript𝑠𝑑\displaystyle=\frac{-1}{s_{d}(\gamma+as_{d})}\,,= divide start_ARG - 1 end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG , (B.10a)
v0,2d(d)subscriptsuperscript𝑣𝑑02𝑑\displaystyle v^{(d)}_{0,2d}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 , 2 italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1γ+asd,absent1𝛾𝑎subscript𝑠𝑑\displaystyle=\frac{-1}{\gamma+as_{d}}\,,= divide start_ARG - 1 end_ARG start_ARG italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , (B.10b)
v0,3d(d)subscriptsuperscript𝑣𝑑03𝑑\displaystyle v^{(d)}_{0,3d}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 , 3 italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1,absent1\displaystyle=1\,,= 1 , (B.10c)
ηdsubscript𝜂𝑑\displaystyle\eta_{d}italic_η start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT =γas2sd2,absent𝛾𝑎𝑠2superscriptsubscript𝑠𝑑2\displaystyle=\frac{\gamma-as}{2s_{d}^{2}}\,,= divide start_ARG italic_γ - italic_a italic_s end_ARG start_ARG 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG , (B.11a)
η3dsubscript𝜂3𝑑\displaystyle\eta_{3d}italic_η start_POSTSUBSCRIPT 3 italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1,absent1\displaystyle=1\,,= 1 , (B.11b)
ξdsubscript𝜉𝑑\displaystyle\xi_{d}italic_ξ start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT =γ2(1+aγ)sdsd2,absentsuperscript𝛾21𝑎𝛾subscript𝑠𝑑superscriptsubscript𝑠𝑑2\displaystyle=\frac{\gamma^{2}-(1+a\gamma)s_{d}}{s_{d}^{2}}\,,= divide start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( 1 + italic_a italic_γ ) italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG , (B.12a)
ξ2dsubscript𝜉2𝑑\displaystyle\xi_{2d}italic_ξ start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUBSCRIPT =1.absent1\displaystyle=1\,.= 1 . (B.12b)
Proof.

One can directly verify that the above computation gives an eigensystem for 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D. ∎

From the sparsity structure of v±(j)subscriptsuperscript𝑣𝑗plus-or-minusv^{(j)}_{\pm}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT and v0(j)subscriptsuperscript𝑣𝑗0v^{(j)}_{0}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT, we immediately have the following corollary.

Corollary B.5.

v(j)subscriptsuperscript𝑣𝑗v^{(j)}_{*}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT is orthogonal to v(k)subscriptsuperscript𝑣𝑘v^{(k)}_{\star}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_k ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋆ end_POSTSUBSCRIPT for ,{0,+,}*,\star\in\{0,+,-\}∗ , ⋆ ∈ { 0 , + , - } if jk𝑗𝑘j\neq kitalic_j ≠ italic_k.

Lemma B.6.

Let 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D be as eq. B.5. If a=0𝑎0a=0italic_a = 0, then

argminγ>0maxj(λ+(j)(0,γ,𝑺))=2sd.subscriptargmin𝛾0subscript𝑗subscriptsuperscript𝜆𝑗0𝛾𝑺2subscript𝑠𝑑\operatorname*{arg\,min}_{\gamma>0}\max_{j}\Re(\lambda^{(j)}_{+}(0,\gamma,{\bm% {S}}))=2\sqrt{s_{d}}\,.start_OPERATOR roman_arg roman_min end_OPERATOR start_POSTSUBSCRIPT italic_γ > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ) ) = 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG . (B.13)
Proof.

Plugging a=0𝑎0a=0italic_a = 0 into eq. B.6 we have

λ+(j)(0,γ,𝑺)=12(γ+γ24sj).subscriptsuperscript𝜆𝑗0𝛾𝑺12𝛾superscript𝛾24subscript𝑠𝑗\lambda^{(j)}_{+}(0,\gamma,{\bm{S}})=\frac{1}{2}\left(-\gamma+\sqrt{\gamma^{2}% -4s_{j}}\right)\,.italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( - italic_γ + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) .

We first note that since sdsd1s1subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑1subscript𝑠1s_{d}\leq s_{d-1}\leq\ldots\leq s_{1}italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d - 1 end_POSTSUBSCRIPT ≤ … ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT, if γ2sd𝛾2subscript𝑠𝑑\gamma\leq 2\sqrt{s_{d}}italic_γ ≤ 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG then (λ+(j)(0,γ,𝑺))=γ/2subscriptsuperscript𝜆𝑗0𝛾𝑺𝛾2\Re(\lambda^{(j)}_{+}(0,\gamma,{\bm{S}}))=-\gamma/2roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ) ) = - italic_γ / 2 for all 1jd1𝑗𝑑1\leq j\leq d1 ≤ italic_j ≤ italic_d. In particular, this implies that

argmin0<γ2sdmaxj(λ+(j)(0,γ,𝑺))=2sd.subscriptargmin0𝛾2subscript𝑠𝑑subscript𝑗subscriptsuperscript𝜆𝑗0𝛾𝑺2subscript𝑠𝑑\operatorname*{arg\,min}_{0<\gamma\leq 2\sqrt{s_{d}}}\max_{j}\Re(\lambda^{(j)}% _{+}(0,\gamma,{\bm{S}}))=2\sqrt{s_{d}}\,.start_OPERATOR roman_arg roman_min end_OPERATOR start_POSTSUBSCRIPT 0 < italic_γ ≤ 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_POSTSUBSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ) ) = 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .

We then need to show that if γ>2sd𝛾2subscript𝑠𝑑\gamma>2\sqrt{s_{d}}italic_γ > 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG, maxj(λ+(j)(0,γ,𝑺))>sdsubscript𝑗subscriptsuperscript𝜆𝑗0𝛾𝑺subscript𝑠𝑑\max_{j}\Re(\lambda^{(j)}_{+}(0,\gamma,{\bm{S}}))>-\sqrt{s_{d}}roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ) ) > - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG. This will be very similar to the argument in the proof of Lemma B.1. Now consider γ>2sd𝛾2subscript𝑠𝑑\gamma>2\sqrt{s_{d}}italic_γ > 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG. We showed in the proof of Lemma B.1 that (λ+(n)(0,γ,𝑺))=λ+(n)(0,γ,𝑺)subscriptsuperscript𝜆𝑛0𝛾𝑺subscriptsuperscript𝜆𝑛0𝛾𝑺\Re\big{(}\lambda^{(n)}_{+}(0,\gamma,{\bm{S}})\big{)}=\lambda^{(n)}_{+}(0,% \gamma,{\bm{S}})roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ) ) = italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ). And γλ+(n)(0,γ,𝑺)0𝛾subscriptsuperscript𝜆𝑛0𝛾𝑺0\frac{\partial}{\partial\gamma}\lambda^{(n)}_{+}(0,\gamma,{\bm{S}})\geq 0divide start_ARG ∂ end_ARG start_ARG ∂ italic_γ end_ARG italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ) ≥ 0. Hence, we have

maxj(λ+(j)(0,γ,𝑺))>(λ+(n)(0,γ,𝑺))=λ+(n)(0,γ,𝑺)λ+(n)(0,2sd,𝑺)=sd.subscript𝑗subscriptsuperscript𝜆𝑗0𝛾𝑺subscriptsuperscript𝜆𝑛0𝛾𝑺subscriptsuperscript𝜆𝑛0𝛾𝑺subscriptsuperscript𝜆𝑛02subscript𝑠𝑑𝑺subscript𝑠𝑑\max_{j}\Re(\lambda^{(j)}_{+}(0,\gamma,{\bm{S}}))>\Re(\lambda^{(n)}_{+}(0,% \gamma,{\bm{S}}))=\lambda^{(n)}_{+}(0,\gamma,{\bm{S}})\geq\lambda^{(n)}_{+}(0,% 2\sqrt{s_{d}},{\bm{S}})=-\sqrt{s_{d}}\,.roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ) ) > roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ) ) = italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , italic_γ , bold_italic_S ) ≥ italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG , bold_italic_S ) = - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .

This concludes our proof. ∎

Lemma B.7.

Let 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D be as eq. B.5. Let a>0𝑎0a>0italic_a > 0. Then

argminγ>0maxj(λ+(j)(a,γ,𝑺))=asd+2sd.subscriptargmin𝛾0subscript𝑗subscriptsuperscript𝜆𝑗𝑎𝛾𝑺𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\operatorname*{arg\,min}_{\gamma>0}\max_{j}\Re(\lambda^{(j)}_{+}(a,\gamma,{\bm% {S}}))=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}\,.start_OPERATOR roman_arg roman_min end_OPERATOR start_POSTSUBSCRIPT italic_γ > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , bold_italic_S ) ) = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG . (B.14)
Proof.

Let us define Δ(γ,s)=γ22aγs+s(a2s4)Δ𝛾𝑠superscript𝛾22𝑎𝛾𝑠𝑠superscript𝑎2𝑠4\Delta(\gamma,s)=\gamma^{2}-2a\gamma s+s(a^{2}s-4)roman_Δ ( italic_γ , italic_s ) = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ italic_s + italic_s ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s - 4 ). A straightforward calculation shows that the two roots of Δ(γ,sj)Δ𝛾subscript𝑠𝑗\Delta(\gamma,s_{j})roman_Δ ( italic_γ , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) (when viewing ΔΔ\Deltaroman_Δ as a function of γ𝛾\gammaitalic_γ) are given by

γ±(j)=asj±2sj.subscriptsuperscript𝛾𝑗plus-or-minusplus-or-minus𝑎subscript𝑠𝑗2subscript𝑠𝑗\gamma^{(j)}_{\pm}=as_{j}\pm 2\sqrt{s_{j}}\,.italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ± 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .

We have shown in Lemma B.3 that

argminγ>0(λ+(d)(a,γ,𝑺))=asd+2sd.subscriptargmin𝛾0subscriptsuperscript𝜆𝑑𝑎𝛾𝑺𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\operatorname*{arg\,min}_{\gamma>0}\Re(\lambda^{(d)}_{+}(a,\gamma,{\bm{S}}))=% as_{d}+2\sqrt{s_{d}}\,.start_OPERATOR roman_arg roman_min end_OPERATOR start_POSTSUBSCRIPT italic_γ > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , bold_italic_S ) ) = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .

Denote by γ(a)=asd+2sdsuperscript𝛾𝑎𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma^{*}(a)=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG. Let us consider s~>sd~𝑠subscript𝑠𝑑\tilde{s}>s_{d}over~ start_ARG italic_s end_ARG > italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT. If Δ(γ(a),s~)0Δsuperscript𝛾𝑎~𝑠0\Delta(\gamma^{*}(a),\tilde{s})\leq 0roman_Δ ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , over~ start_ARG italic_s end_ARG ) ≤ 0, then we have

(γ(a)as~+γ(a)22aγ(a)s~+s~(a2s~4))superscript𝛾𝑎𝑎~𝑠superscript𝛾superscript𝑎22𝑎superscript𝛾𝑎~𝑠~𝑠superscript𝑎2~𝑠4\displaystyle\Re\left(-\gamma^{*}(a)-a\tilde{s}+\sqrt{\gamma^{*}(a)^{2}-2a% \gamma^{*}(a)\tilde{s}+\tilde{s}(a^{2}\tilde{s}-4)}\right)roman_ℜ ( - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) - italic_a over~ start_ARG italic_s end_ARG + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) over~ start_ARG italic_s end_ARG + over~ start_ARG italic_s end_ARG ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG italic_s end_ARG - 4 ) end_ARG ) =γ(a)as~absentsuperscript𝛾𝑎𝑎~𝑠\displaystyle=-\gamma^{*}(a)-a\tilde{s}= - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) - italic_a over~ start_ARG italic_s end_ARG
γ(a)asdabsentsuperscript𝛾𝑎𝑎subscript𝑠𝑑\displaystyle\leq-\gamma^{*}(a)-as_{d}≤ - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) - italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT
=(λ+(d)(a,γ(a),𝑺)),absentsubscriptsuperscript𝜆𝑑𝑎superscript𝛾𝑎𝑺\displaystyle=\Re(\lambda^{(d)}_{+}(a,\gamma^{*}(a),{\bm{S}}))\,,= roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , bold_italic_S ) ) , (B.15)

where the last line follows from Δ(γ(a),sd)=0Δsuperscript𝛾𝑎subscript𝑠𝑑0\Delta(\gamma^{*}(a),s_{d})=0roman_Δ ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 by definition of γ(a)superscript𝛾𝑎\gamma^{*}(a)italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ). If Δ(γ(a),s~)>0Δsuperscript𝛾𝑎~𝑠0\Delta(\gamma^{*}(a),\tilde{s})>0roman_Δ ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , over~ start_ARG italic_s end_ARG ) > 0, we compute

s(γ(a)as+γ(a)22aγ(a)s+s(a2s4))|s=s~evaluated-at𝑠superscript𝛾𝑎𝑎𝑠superscript𝛾superscript𝑎22𝑎superscript𝛾𝑎𝑠𝑠superscript𝑎2𝑠4𝑠~𝑠\displaystyle\frac{\partial}{\partial s}\left(-\gamma^{*}(a)-as+\sqrt{\gamma^{% *}(a)^{2}-2a\gamma^{*}(a)s+s(a^{2}s-4)}\right)|_{s=\tilde{s}}divide start_ARG ∂ end_ARG start_ARG ∂ italic_s end_ARG ( - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) - italic_a italic_s + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) italic_s + italic_s ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s - 4 ) end_ARG ) | start_POSTSUBSCRIPT italic_s = over~ start_ARG italic_s end_ARG end_POSTSUBSCRIPT
=a+aγ(a)+a2s~2γ(a)22aγ(a)s~+s~(a2s~4)>0.absent𝑎𝑎superscript𝛾𝑎superscript𝑎2~𝑠2superscript𝛾superscript𝑎22𝑎superscript𝛾𝑎~𝑠~𝑠superscript𝑎2~𝑠40\displaystyle=-a+\frac{-a\gamma^{*}(a)+a^{2}\tilde{s}-2}{\sqrt{\gamma^{*}(a)^{% 2}-2a\gamma^{*}(a)\tilde{s}+\tilde{s}(a^{2}\tilde{s}-4)}}>0\,.= - italic_a + divide start_ARG - italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG italic_s end_ARG - 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) over~ start_ARG italic_s end_ARG + over~ start_ARG italic_s end_ARG ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG italic_s end_ARG - 4 ) end_ARG end_ARG > 0 . (B.16)

We now verify that the above derivative is indeed positive. First observe that given s~>sd~𝑠subscript𝑠𝑑\tilde{s}>s_{d}over~ start_ARG italic_s end_ARG > italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT, the two roots for Δ(γ,s~)Δ𝛾~𝑠\Delta(\gamma,\tilde{s})roman_Δ ( italic_γ , over~ start_ARG italic_s end_ARG ) are

γ~±=as~±2s~.subscript~𝛾plus-or-minusplus-or-minus𝑎~𝑠2~𝑠\tilde{\gamma}_{\pm}=a\tilde{s}\pm 2\sqrt{\tilde{s}}\,.over~ start_ARG italic_γ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT = italic_a over~ start_ARG italic_s end_ARG ± 2 square-root start_ARG over~ start_ARG italic_s end_ARG end_ARG .

Clearly, γ~+>γ(a)subscript~𝛾superscript𝛾𝑎\tilde{\gamma}_{+}>\gamma^{*}(a)over~ start_ARG italic_γ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT > italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ). Hence, Δ(γ(a),s~)>0Δsuperscript𝛾𝑎~𝑠0\Delta(\gamma^{*}(a),\tilde{s})>0roman_Δ ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , over~ start_ARG italic_s end_ARG ) > 0 implies that γ(a)<γ~superscript𝛾𝑎subscript~𝛾\gamma^{*}(a)<\tilde{\gamma}_{-}italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) < over~ start_ARG italic_γ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT, or equivalently s~>sd+(2sd+2s~)/a~𝑠subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑2~𝑠𝑎\tilde{s}>s_{d}+(2\sqrt{s_{d}}+2\sqrt{\tilde{s}})/aover~ start_ARG italic_s end_ARG > italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + ( 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG + 2 square-root start_ARG over~ start_ARG italic_s end_ARG end_ARG ) / italic_a. This further implies s~>2/a~𝑠2𝑎\sqrt{\tilde{s}}>2/asquare-root start_ARG over~ start_ARG italic_s end_ARG end_ARG > 2 / italic_a. Therefore,

aγ(a)+a2s~2𝑎superscript𝛾𝑎superscript𝑎2~𝑠2\displaystyle-a\gamma^{*}(a)+a^{2}\tilde{s}-2- italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG italic_s end_ARG - 2 >a2(sd+(2sd+2s~)/a)aγ(a)2absentsuperscript𝑎2subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑2~𝑠𝑎𝑎superscript𝛾𝑎2\displaystyle>a^{2}(s_{d}+(2\sqrt{s_{d}}+2\sqrt{\tilde{s}})/a)-a\gamma^{*}(a)-2> italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + ( 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG + 2 square-root start_ARG over~ start_ARG italic_s end_ARG end_ARG ) / italic_a ) - italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) - 2
=2as~2absent2𝑎~𝑠2\displaystyle=2a\sqrt{\tilde{s}}-2= 2 italic_a square-root start_ARG over~ start_ARG italic_s end_ARG end_ARG - 2
>2a2a2>0.absent2𝑎2𝑎20\displaystyle>2a\frac{2}{a}-2>0\,.> 2 italic_a divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_a end_ARG - 2 > 0 .

Knowing that the numerator in the second term of appendix B is positive, we know that appendix B is positive if and only if

(aγ(a)+a2s~2)2>a2(γ(a)22aγ(a)s~+s~(a2s~4)),superscript𝑎superscript𝛾𝑎superscript𝑎2~𝑠22superscript𝑎2superscript𝛾superscript𝑎22𝑎superscript𝛾𝑎~𝑠~𝑠superscript𝑎2~𝑠4(-a\gamma^{*}(a)+a^{2}\tilde{s}-2)^{2}>a^{2}(\gamma^{*}(a)^{2}-2a\gamma^{*}(a)% \tilde{s}+\tilde{s}(a^{2}\tilde{s}-4))\,,( - italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG italic_s end_ARG - 2 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT > italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) over~ start_ARG italic_s end_ARG + over~ start_ARG italic_s end_ARG ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG italic_s end_ARG - 4 ) ) ,

which can be verified by expanding the square on the left hand side and comparing with the right hand side directly.

Since the derivative in appendix B is positive, let us examine the limit

limsγ(a)as+γ(a)22aγ(a)s+s(a2s4)subscript𝑠superscript𝛾𝑎𝑎𝑠superscript𝛾superscript𝑎22𝑎superscript𝛾𝑎𝑠𝑠superscript𝑎2𝑠4\displaystyle\lim_{s\to\infty}-\gamma^{*}(a)-as+\sqrt{\gamma^{*}(a)^{2}-2a% \gamma^{*}(a)s+s(a^{2}s-4)}roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_s → ∞ end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) - italic_a italic_s + square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) italic_s + italic_s ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s - 4 ) end_ARG
=\displaystyle== limsγ(a)as+sγ(a)2s22aγ(a)s1+a24s1subscript𝑠superscript𝛾𝑎𝑎𝑠𝑠superscript𝛾superscript𝑎2superscript𝑠22𝑎superscript𝛾𝑎superscript𝑠1superscript𝑎24superscript𝑠1\displaystyle\lim_{s\to\infty}-\gamma^{*}(a)-as+s\sqrt{\gamma^{*}(a)^{2}s^{-2}% -2a\gamma^{*}(a)s^{-1}+a^{2}-4s^{-1}}roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_s → ∞ end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) - italic_a italic_s + italic_s square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) italic_s start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 italic_s start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG
=\displaystyle== limsγ(a)as+as(γ(a)+2a)+𝒪(s1)subscript𝑠superscript𝛾𝑎𝑎𝑠𝑎𝑠superscript𝛾𝑎2𝑎𝒪superscript𝑠1\displaystyle\lim_{s\to\infty}-\gamma^{*}(a)-as+as-(\gamma^{*}(a)+\frac{2}{a})% +\mathcal{O}(s^{-1})roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_s → ∞ end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) - italic_a italic_s + italic_a italic_s - ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) + divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_a end_ARG ) + caligraphic_O ( italic_s start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT )
=\displaystyle== 2γ(a)2a2superscript𝛾𝑎2𝑎\displaystyle-2\gamma^{*}(a)-\frac{2}{a}- 2 italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) - divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_a end_ARG
=\displaystyle== 2(asd+2sd)2a<(λ+(d)(a,γ(a),𝑺)).2𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑2𝑎subscriptsuperscript𝜆𝑑𝑎superscript𝛾𝑎𝑺\displaystyle-2(as_{d}+2\sqrt{s_{d}})-\frac{2}{a}<\Re(\lambda^{(d)}_{+}(a,% \gamma^{*}(a),{\bm{S}}))\,.- 2 ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) - divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_a end_ARG < roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , bold_italic_S ) ) . (B.17)

Combining appendix B, appendix B and appendix B, we obtain that for 1jd1𝑗𝑑1\leq j\leq d1 ≤ italic_j ≤ italic_d

(λ+(j)(a,γ(a),𝑺))λ+(d)(a,γ(a),𝑺)=(λ+(d)(a,γ(a),𝑺)),subscriptsuperscript𝜆𝑗𝑎superscript𝛾𝑎𝑺subscriptsuperscript𝜆𝑑𝑎superscript𝛾𝑎𝑺subscriptsuperscript𝜆𝑑𝑎superscript𝛾𝑎𝑺\Re(\lambda^{(j)}_{+}(a,\gamma^{*}(a),{\bm{S}}))\leq\lambda^{(d)}_{+}(a,\gamma% ^{*}(a),{\bm{S}})=\Re(\lambda^{(d)}_{+}(a,\gamma^{*}(a),{\bm{S}}))\,,roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , bold_italic_S ) ) ≤ italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , bold_italic_S ) = roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , bold_italic_S ) ) ,

which implies

minγ>0maxj(λ+(j)(a,γ,𝑺))maxj(λ+(j)(a,γ(a),𝑺))=(λ+(d)(a,γ(a),𝑺)).subscript𝛾0subscript𝑗subscriptsuperscript𝜆𝑗𝑎𝛾𝑺subscript𝑗subscriptsuperscript𝜆𝑗𝑎superscript𝛾𝑎𝑺subscriptsuperscript𝜆𝑑𝑎superscript𝛾𝑎𝑺\min_{\gamma>0}\max_{j}\Re(\lambda^{(j)}_{+}(a,\gamma,{\bm{S}}))\leq\max_{j}% \Re(\lambda^{(j)}_{+}(a,\gamma^{*}(a),{\bm{S}}))=\Re(\lambda^{(d)}_{+}(a,% \gamma^{*}(a),{\bm{S}}))\,.roman_min start_POSTSUBSCRIPT italic_γ > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , bold_italic_S ) ) ≤ roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , bold_italic_S ) ) = roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , bold_italic_S ) ) .

Finally, by Lemma B.3 again, we have

minγ>0maxj(λ+(j)(a,γ,𝑺))minγ>0(λ+(d)(a,γ,𝑺))=(λ+(d)(a,γ(a),𝑺)).subscript𝛾0subscript𝑗subscriptsuperscript𝜆𝑗𝑎𝛾𝑺subscript𝛾0subscriptsuperscript𝜆𝑑𝑎𝛾𝑺subscriptsuperscript𝜆𝑑𝑎superscript𝛾𝑎𝑺\min_{\gamma>0}\max_{j}\Re(\lambda^{(j)}_{+}(a,\gamma,{\bm{S}}))\geq\min_{% \gamma>0}\Re(\lambda^{(d)}_{+}(a,\gamma,{\bm{S}}))=\Re(\lambda^{(d)}_{+}(a,% \gamma^{*}(a),{\bm{S}}))\,.roman_min start_POSTSUBSCRIPT italic_γ > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , bold_italic_S ) ) ≥ roman_min start_POSTSUBSCRIPT italic_γ > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , bold_italic_S ) ) = roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) , bold_italic_S ) ) .

We now conclude that

argminγ>0maxj(λ+(j)(a,γ,𝑺))=γ(a).subscriptargmin𝛾0subscript𝑗subscriptsuperscript𝜆𝑗𝑎𝛾𝑺superscript𝛾𝑎\operatorname*{arg\,min}_{\gamma>0}\max_{j}\Re(\lambda^{(j)}_{+}(a,\gamma,{\bm% {S}}))=\gamma^{*}(a)\,.start_OPERATOR roman_arg roman_min end_OPERATOR start_POSTSUBSCRIPT italic_γ > 0 end_POSTSUBSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a , italic_γ , bold_italic_S ) ) = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_a ) .

Lemma B.8.

The constant C1subscript𝐶1C_{1}italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT in Equation 3.9 depends at most polynomially on d𝑑ditalic_d, s1subscript𝑠1s_{1}italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT, 1/sd1subscript𝑠𝑑1/s_{d}1 / italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT, i.e. C1=poly(d,s1,sd1)poly(d,κ)subscript𝐶1poly𝑑subscript𝑠1superscriptsubscript𝑠𝑑1poly𝑑𝜅C_{1}=\mathrm{poly}(d,s_{1},s_{d}^{-1})\leq\mathrm{poly}(d,\kappa)italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = roman_poly ( italic_d , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) ≤ roman_poly ( italic_d , italic_κ ).

Proof.

First, we show that C1subscript𝐶1C_{1}italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT depends linearly on the dimension d𝑑ditalic_d. Let us recall the following fact from linear ODE: if x˙=Ax˙𝑥𝐴𝑥\dot{x}=Axover˙ start_ARG italic_x end_ARG = italic_A italic_x for some constant matrix Ad×d𝐴superscript𝑑𝑑A\in\mathbb{R}^{d\times d}italic_A ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUPERSCRIPT, with eigenvalues λ1,,λdsubscript𝜆1subscript𝜆𝑑\lambda_{1},\ldots,\lambda_{d}italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT and eigenvectors v1,,vdsubscript𝑣1subscript𝑣𝑑v_{1},\ldots,v_{d}italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT, then the solution is of the form x(t)=iaieλitvi𝑥𝑡subscript𝑖subscript𝑎𝑖superscript𝑒subscript𝜆𝑖𝑡subscript𝑣𝑖x(t)=\sum_{i}a_{i}e^{\lambda_{i}t}v_{i}italic_x ( italic_t ) = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT. In case there are repeated eigenvalues (e.g. λisubscript𝜆𝑖\lambda_{i}italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT) and generalized eigenvectors, the corresponding term in the sum will be replaced with some jbjtkjeλitvisubscript𝑗subscript𝑏𝑗superscript𝑡𝑘𝑗superscript𝑒subscript𝜆𝑖𝑡subscript𝑣𝑖\sum_{j}b_{j}t^{k-j}e^{\lambda_{i}t}v_{i}∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_k - italic_j end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT where the sum is over j=1,,k𝑗1𝑘j=1,\ldots,kitalic_j = 1 , … , italic_k and k𝑘kitalic_k is the dimension of the generalized eigenspace associated with λisubscript𝜆𝑖\lambda_{i}italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT. Let 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D and 𝐓𝐓\mathbf{T}bold_T be as defined in eq. 3.8. By our choice of γ𝛾\gammaitalic_γ, we know that eigenvalues of 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D are nonzero. Therefore, 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D is invertible. Denote by

𝐘(t)=(Σ11(t)Σ22(t)Σ˙22(t))+𝒟1𝐓.𝐘𝑡matrixsubscriptΣ11𝑡subscriptΣ22𝑡subscript˙Σ22𝑡superscript𝒟1𝐓\mathbf{Y}(t)=\begin{pmatrix}\Sigma_{11}(t)\\ \Sigma_{22}(t)\\ \dot{\Sigma}_{22}(t)\end{pmatrix}+\mathcal{D}^{-1}\mathbf{T}\,.bold_Y ( italic_t ) = ( start_ARG start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) end_CELL end_ROW end_ARG ) + caligraphic_D start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT bold_T .

Then eq. 3.8 reads

ddt𝐘=𝒟𝐘.dd𝑡𝐘𝒟𝐘\frac{\mathrm{d}}{\mathrm{d}t}\mathbf{Y}=\mathcal{D}\mathbf{Y}\,.divide start_ARG roman_d end_ARG start_ARG roman_d italic_t end_ARG bold_Y = caligraphic_D bold_Y . (B.18)

We follow the notation in Proposition B.4 and use (λ(i),v(i))subscriptsuperscript𝜆𝑖subscriptsuperscript𝑣𝑖(\lambda^{(i)}_{*},v^{(i)}_{*})( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ) to represent an eigenvalue eigenvector pair of 𝒟𝒟\mathcal{D}caligraphic_D, for i=1,,d𝑖1𝑑i=1,\ldots,ditalic_i = 1 , … , italic_d, and {0,+,}*\in\{0,+,-\}∗ ∈ { 0 , + , - }. Note that for our choice of γ=asd+2sd𝛾𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG, we have λ0(d)=λ±(d)subscriptsuperscript𝜆𝑑0subscriptsuperscript𝜆𝑑plus-or-minus\lambda^{(d)}_{0}=\lambda^{(d)}_{\pm}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT. Correspondingly, there will be generalized eigenvectors. Following the notation in Proposition B.4, we use v0(d)subscriptsuperscript𝑣𝑑0v^{(d)}_{0}italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT to represent the eigenvector associated with λ0(d)subscriptsuperscript𝜆𝑑0\lambda^{(d)}_{0}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT; and we use η𝜂\etaitalic_η and ξ𝜉\xiitalic_ξ to represent the generalized eigenvectors associated with λ0(d)subscriptsuperscript𝜆𝑑0\lambda^{(d)}_{0}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT. We have already shown in Proposition B.4 that both η𝜂\etaitalic_η and ξ𝜉\xiitalic_ξ are generalized eigenvector of rank 2. Therefore, the solution to eq. B.18 takes the form

𝐘(t)𝐘𝑡\displaystyle\mathbf{Y}(t)bold_Y ( italic_t ) =(i=1d1{0,+,}α(i)eλ(i)tv(i))+α0(d)eλ0(d)tv0(d)+α(d)eλ0(d)t(tv0(d)+η)absentsuperscriptsubscript𝑖1𝑑1subscriptabsent0subscriptsuperscript𝛼𝑖superscript𝑒subscriptsuperscript𝜆𝑖𝑡subscriptsuperscript𝑣𝑖subscriptsuperscript𝛼𝑑0superscript𝑒subscriptsuperscript𝜆𝑑0𝑡subscriptsuperscript𝑣𝑑0subscriptsuperscript𝛼𝑑superscript𝑒subscriptsuperscript𝜆𝑑0𝑡𝑡subscriptsuperscript𝑣𝑑0𝜂\displaystyle=\left(\sum_{i=1}^{d-1}\sum_{*\in\{0,+,-\}}\alpha^{(i)}_{*}e^{% \lambda^{(i)}_{*}t}v^{(i)}_{*}\right)+\alpha^{(d)}_{0}e^{\lambda^{(d)}_{0}t}v^% {(d)}_{0}+\alpha^{(d)}_{-}e^{\lambda^{(d)}_{0}t}(tv^{(d)}_{0}+\eta)= ( ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_d - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT ∗ ∈ { 0 , + , - } end_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_η )
+α+(d)eλ0(d)t(tv0(d)+ξ),subscriptsuperscript𝛼𝑑superscript𝑒subscriptsuperscript𝜆𝑑0𝑡𝑡subscriptsuperscript𝑣𝑑0𝜉\displaystyle\qquad+\alpha^{(d)}_{+}e^{\lambda^{(d)}_{0}t}(tv^{(d)}_{0}+\xi)\,,+ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_ξ ) , (B.19)

where the constants α(i)subscriptsuperscript𝛼𝑖\alpha^{(i)}_{*}italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT are to be determined by 𝐘(0)𝐘0\mathbf{Y}(0)bold_Y ( 0 ). By Lemma B.7 and our choice of γ𝛾\gammaitalic_γ, we have that

maxidmax{0,+,}(λ(i))=λ0(d)=2asd2sd.subscript𝑖𝑑subscriptabsent0subscriptsuperscript𝜆𝑖subscriptsuperscript𝜆𝑑02𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\max_{i\leq d}\max_{*\in\{0,+,-\}}\Re(\lambda^{(i)}_{*})=\lambda^{(d)}_{0}=-2% as_{d}-2\sqrt{s_{d}}\,.roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i ≤ italic_d end_POSTSUBSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT ∗ ∈ { 0 , + , - } end_POSTSUBSCRIPT roman_ℜ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = - 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT - 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .

Without loss of generality, consider t1𝑡1t\geq 1italic_t ≥ 1. We have

𝐘(t)2superscriptnorm𝐘𝑡2\displaystyle\|\mathbf{Y}(t)\|^{2}∥ bold_Y ( italic_t ) ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT =(i=1d1{0,+,}α(i)eλ(i)tv(i))+α0(d)eλ0(d)tv0(d)+α(d)eλ0(d)t(tv0(d)+η)\displaystyle=\Bigg{\|}\left(\sum_{i=1}^{d-1}\sum_{*\in\{0,+,-\}}\alpha^{(i)}_% {*}e^{\lambda^{(i)}_{*}t}v^{(i)}_{*}\right)+\alpha^{(d)}_{0}e^{\lambda^{(d)}_{% 0}t}v^{(d)}_{0}+\alpha^{(d)}_{-}e^{\lambda^{(d)}_{0}t}(tv^{(d)}_{0}+\eta)= ∥ ( ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_d - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT ∗ ∈ { 0 , + , - } end_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_η )
+α+(d)eλ0(d)t(tv0(d)+ξ)2\displaystyle\qquad+\alpha^{(d)}_{+}e^{\lambda^{(d)}_{0}t}(tv^{(d)}_{0}+\xi)% \Bigg{\|}^{2}+ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_ξ ) ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
=i=1d1{0,+,}α(i)eλ(i)tv(i)2+α0(d)eλ0(d)tv0(d)+α(d)eλ0(d)t(tv0(d)+η)\displaystyle=\sum_{i=1}^{d-1}\left\|\sum_{*\in\{0,+,-\}}\alpha^{(i)}_{*}e^{% \lambda^{(i)}_{*}t}v^{(i)}_{*}\right\|^{2}+\Big{\|}\alpha^{(d)}_{0}e^{\lambda^% {(d)}_{0}t}v^{(d)}_{0}+\alpha^{(d)}_{-}e^{\lambda^{(d)}_{0}t}(tv^{(d)}_{0}+\eta)= ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_d - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∥ ∑ start_POSTSUBSCRIPT ∗ ∈ { 0 , + , - } end_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_η )
+α+(d)eλ0(d)t(tv0(d)+ξ)2\displaystyle\qquad+\alpha^{(d)}_{+}e^{\lambda^{(d)}_{0}t}(tv^{(d)}_{0}+\xi)% \Big{\|}^{2}+ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_ξ ) ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
i=1d1{0,+,}3α(i)eλ(i)tv(i)2+3α0(d)eλ0(d)tv0(d)2+3α(d)eλ0(d)t(tv0(d)+η)2absentsuperscriptsubscript𝑖1𝑑1subscriptabsent03superscriptnormsubscriptsuperscript𝛼𝑖superscript𝑒subscriptsuperscript𝜆𝑖𝑡subscriptsuperscript𝑣𝑖23superscriptnormsubscriptsuperscript𝛼𝑑0superscript𝑒subscriptsuperscript𝜆𝑑0𝑡subscriptsuperscript𝑣𝑑023superscriptnormsubscriptsuperscript𝛼𝑑superscript𝑒subscriptsuperscript𝜆𝑑0𝑡𝑡subscriptsuperscript𝑣𝑑0𝜂2\displaystyle\leq\sum_{i=1}^{d-1}\sum_{*\in\{0,+,-\}}3\left\|\alpha^{(i)}_{*}e% ^{\lambda^{(i)}_{*}t}v^{(i)}_{*}\right\|^{2}+3\left\|\alpha^{(d)}_{0}e^{% \lambda^{(d)}_{0}t}v^{(d)}_{0}\right\|^{2}+3\left\|\alpha^{(d)}_{-}e^{\lambda^% {(d)}_{0}t}(tv^{(d)}_{0}+\eta)\right\|^{2}≤ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_d - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT ∗ ∈ { 0 , + , - } end_POSTSUBSCRIPT 3 ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 3 ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 3 ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_η ) ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
+3α+(d)eλ0(d)t(tv0(d)+ξ)23superscriptnormsubscriptsuperscript𝛼𝑑superscript𝑒subscriptsuperscript𝜆𝑑0𝑡𝑡subscriptsuperscript𝑣𝑑0𝜉2\displaystyle\qquad+3\left\|\alpha^{(d)}_{+}e^{\lambda^{(d)}_{0}t}(tv^{(d)}_{0% }+\xi)\right\|^{2}+ 3 ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_ξ ) ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
3t2e2λ0(d)t[(i=1d1{0,+,}α(i)v(i)2)+v0(d)2((α0(d))2+2(α(d))2+2(α+(d))2)\displaystyle\leq 3t^{2}e^{2\lambda^{(d)}_{0}t}\Bigg{[}\left(\sum_{i=1}^{d-1}% \sum_{*\in\{0,+,-\}}\left\|\alpha^{(i)}_{*}v^{(i)}_{*}\right\|^{2}\right)+% \left\|v^{(d)}_{0}\right\|^{2}\big{(}(\alpha^{(d)}_{0})^{2}+2(\alpha^{(d)}_{-}% )^{2}+2(\alpha^{(d)}_{+})^{2}\big{)}≤ 3 italic_t start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT [ ( ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_d - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT ∗ ∈ { 0 , + , - } end_POSTSUBSCRIPT ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) + ∥ italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( ( italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 2 ( italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 2 ( italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT )
+2η2(α(d))2+2ξ2(α+(d))2]\displaystyle\qquad+2\left\|\eta\right\|^{2}(\alpha^{(d)}_{-})^{2}+2\left\|\xi% \right\|^{2}(\alpha^{(d)}_{+})^{2}\Bigg{]}+ 2 ∥ italic_η ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 2 ∥ italic_ξ ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ]
6t2e2λ0(d)t[(i=1d1{0,+,}α(i)v(i)2)+v0(d)2((α0(d))2+(α(d))2+(α+(d))2)\displaystyle\leq 6t^{2}e^{2\lambda^{(d)}_{0}t}\Bigg{[}\left(\sum_{i=1}^{d-1}% \sum_{*\in\{0,+,-\}}\left\|\alpha^{(i)}_{*}v^{(i)}_{*}\right\|^{2}\right)+% \left\|v^{(d)}_{0}\right\|^{2}\big{(}(\alpha^{(d)}_{0})^{2}+(\alpha^{(d)}_{-})% ^{2}+(\alpha^{(d)}_{+})^{2}\big{)}≤ 6 italic_t start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT [ ( ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_d - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT ∗ ∈ { 0 , + , - } end_POSTSUBSCRIPT ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) + ∥ italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( ( italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT )
+η2(α(d))2+ξ2(α+(d))2]\displaystyle\qquad+\left\|\eta\right\|^{2}(\alpha^{(d)}_{-})^{2}+\left\|\xi% \right\|^{2}(\alpha^{(d)}_{+})^{2}\Bigg{]}+ ∥ italic_η ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ∥ italic_ξ ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ]
6t2e2λ0(d)t[(i=1d1{0,+,}α(i)v(i)2)+(α+(d)v0(d)2+α(d)η2+α+(d)ξ2)\displaystyle\leq 6t^{2}e^{2\lambda^{(d)}_{0}t}\Bigg{[}\left(\sum_{i=1}^{d-1}% \sum_{*\in\{0,+,-\}}\left\|\alpha^{(i)}_{*}v^{(i)}_{*}\right\|^{2}\right)+\Big% {(}\left\|\alpha^{(d)}_{+}v^{(d)}_{0}\right\|^{2}+\left\|\alpha^{(d)}_{-}\eta% \right\|^{2}+\left\|\alpha^{(d)}_{+}\xi\right\|^{2}\Big{)}≤ 6 italic_t start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT [ ( ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_d - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT ∗ ∈ { 0 , + , - } end_POSTSUBSCRIPT ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) + ( ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_η ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_ξ ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT )
(1+v0(d)2ξ2+v0(d)2η2)]\displaystyle\qquad\left(1+\frac{\Big{\|}v^{(d)}_{0}\Big{\|}^{2}}{\|\xi\|^{2}}% +\frac{\Big{\|}v^{(d)}_{0}\Big{\|}^{2}}{\|\eta\|^{2}}\right)\Bigg{]}( 1 + divide start_ARG ∥ italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ∥ italic_ξ ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG + divide start_ARG ∥ italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ∥ italic_η ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) ]
6t2e2λ0(d)t(1+v0(d)2ξ2+v0(d)2η2)[i=1d1{0,+,}α(i)v(i)2\displaystyle\leq 6t^{2}e^{2\lambda^{(d)}_{0}t}\left(1+\frac{\Big{\|}v^{(d)}_{% 0}\Big{\|}^{2}}{\|\xi\|^{2}}+\frac{\Big{\|}v^{(d)}_{0}\Big{\|}^{2}}{\|\eta\|^{% 2}}\right)\Bigg{[}\sum_{i=1}^{d-1}\sum_{*\in\{0,+,-\}}\left\|\alpha^{(i)}_{*}v% ^{(i)}_{*}\right\|^{2}≤ 6 italic_t start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 + divide start_ARG ∥ italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ∥ italic_ξ ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG + divide start_ARG ∥ italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ∥ italic_η ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) [ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_d - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT ∗ ∈ { 0 , + , - } end_POSTSUBSCRIPT ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
+α+(d)v0(d)2+α(d)η2+α+(d)ξ2].\displaystyle\qquad+\left\|\alpha^{(d)}_{+}v^{(d)}_{0}\right\|^{2}+\left\|% \alpha^{(d)}_{-}\eta\right\|^{2}+\left\|\alpha^{(d)}_{+}\xi\right\|^{2}\Bigg{]% }\,.+ ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_η ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_ξ ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ] . (B.20)
𝐘(0)2=i=1d1{0,+,}α(i)v(i)2+α0(d)v0(d)+α(d)η+α+(d)ξ2.superscriptnorm𝐘02superscriptsubscript𝑖1𝑑1superscriptnormsubscriptabsent0subscriptsuperscript𝛼𝑖subscriptsuperscript𝑣𝑖2superscriptnormsubscriptsuperscript𝛼𝑑0subscriptsuperscript𝑣𝑑0subscriptsuperscript𝛼𝑑𝜂subscriptsuperscript𝛼𝑑𝜉2\|\mathbf{Y}(0)\|^{2}=\sum_{i=1}^{d-1}\left\|\sum_{*\in\{0,+,-\}}\alpha^{(i)}_% {*}v^{(i)}_{*}\right\|^{2}+\Big{\|}\alpha^{(d)}_{0}v^{(d)}_{0}+\alpha^{(d)}_{-% }\eta+\alpha^{(d)}_{+}\xi\Big{\|}^{2}\,.∥ bold_Y ( 0 ) ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_d - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∥ ∑ start_POSTSUBSCRIPT ∗ ∈ { 0 , + , - } end_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ∥ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_η + italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_ξ ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .

Denote by 𝐘(0)(i)𝐘superscript0𝑖\mathbf{Y}(0)^{(i)}bold_Y ( 0 ) start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT the projection of 𝐘(0)𝐘0\mathbf{Y}(0)bold_Y ( 0 ) onto the subspace Φi=Span({v0(i),v+(i),v(i)})subscriptΦ𝑖Spansubscriptsuperscript𝑣𝑖0subscriptsuperscript𝑣𝑖subscriptsuperscript𝑣𝑖\Phi_{i}=\mathrm{Span}(\{v^{(i)}_{0},v^{(i)}_{+},v^{(i)}_{-}\})roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = roman_Span ( { italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT } ). And accordingly, Φd=Span({v0(d),η,ξ})subscriptΦ𝑑Spansubscriptsuperscript𝑣𝑑0𝜂𝜉\Phi_{d}=\mathrm{Span}(\{v^{(d)}_{0},\eta,\xi\})roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT = roman_Span ( { italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_η , italic_ξ } ). By Corollary B.5, we know that ΦisubscriptΦ𝑖\Phi_{i}roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is orthogonal to ΦjsubscriptΦ𝑗\Phi_{j}roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT for ij𝑖𝑗i\neq jitalic_i ≠ italic_j. Therefore, |α(i)|subscriptsuperscript𝛼𝑖|\alpha^{(i)}_{*}|| italic_α start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ∗ end_POSTSUBSCRIPT | depends on the inverse of the Gram matrix of {v0(i),v+(i),v(i)}subscriptsuperscript𝑣𝑖0subscriptsuperscript𝑣𝑖subscriptsuperscript𝑣𝑖\{v^{(i)}_{0},v^{(i)}_{+},v^{(i)}_{-}\}{ italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT } as well as 𝐘(0)(i)norm𝐘superscript0𝑖\|\mathbf{Y}(0)^{(i)}\|∥ bold_Y ( 0 ) start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT ∥. This inverse Gram matrix can be computed analytically since it is a 3 by 3 matrix for each 1id1𝑖𝑑1\leq i\leq d1 ≤ italic_i ≤ italic_d. However, the exact computation does not add more insights to the proof and we will not include the computation. Since each eigenvector and generalized eigenvector depends on {s1,sd,s11,sd1}subscript𝑠1subscript𝑠𝑑superscriptsubscript𝑠11superscriptsubscript𝑠𝑑1\{s_{1},\ldots\,s_{d},s_{1}^{-1},\ldots\,s_{d}^{-1}\}{ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT , … italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT } polynomially, we know that the inverse of the Gram matrix also also depends on {s1,sd,s11,sd1}subscript𝑠1subscript𝑠𝑑superscriptsubscript𝑠11superscriptsubscript𝑠𝑑1\{s_{1},\ldots\,s_{d},s_{1}^{-1},\ldots\,s_{d}^{-1}\}{ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT , … italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT } polynomially. From appendix B, we conclude that

𝐘(t)2=𝒪(t2e2λ0(d)td2poly(s1,sd1))=𝒪(t2e2λ0(d)td2poly(κ)).superscriptnorm𝐘𝑡2𝒪superscript𝑡2superscript𝑒2subscriptsuperscript𝜆𝑑0𝑡superscript𝑑2polysubscript𝑠1superscriptsubscript𝑠𝑑1𝒪superscript𝑡2superscript𝑒2subscriptsuperscript𝜆𝑑0𝑡superscript𝑑2poly𝜅\|\mathbf{Y}(t)\|^{2}=\mathcal{O}\big{(}t^{2}e^{2\lambda^{(d)}_{0}t}d^{2}\cdot% \mathrm{poly}(s_{1},s_{d}^{-1})\big{)}=\mathcal{O}\big{(}t^{2}e^{2\lambda^{(d)% }_{0}t}d^{2}\cdot\mathrm{poly}(\kappa)\big{)}\,.∥ bold_Y ( italic_t ) ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = caligraphic_O ( italic_t start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_d start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ⋅ roman_poly ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) ) = caligraphic_O ( italic_t start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_d start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ⋅ roman_poly ( italic_κ ) ) .

Lemma B.9.

Suppose X𝕊n𝑋superscript𝕊𝑛X\in\mathbb{S}^{n}italic_X ∈ blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT satisfies X=AXAT𝑋𝐴𝑋superscript𝐴𝑇X=AXA^{T}italic_X = italic_A italic_X italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT for some An𝐴superscript𝑛A\in\mathbb{R}^{n}italic_A ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT. If all eigenvalues of A𝐴Aitalic_A has absolute value less than 1, then X𝑋Xitalic_X is the zero matrix.

Proof.

Let us first assume that ATsuperscript𝐴𝑇A^{T}italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT is diagonalizable: AT=QDQ1superscript𝐴𝑇𝑄𝐷superscript𝑄1A^{T}=QDQ^{-1}italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT = italic_Q italic_D italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT, where D𝐷Ditalic_D is a diagonal matrix of eigenvalues d1,,dnsubscript𝑑1subscript𝑑𝑛d_{1},\ldots,d_{n}italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT, and the columns of Q𝑄Qitalic_Q contains the eigenvectors q1,,qnsubscript𝑞1subscript𝑞𝑛q_{1},\ldots,q_{n}italic_q start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT. Then it follows that

|qiTXqj|=|didj||qiTXqj|.superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑗subscript𝑑𝑖subscript𝑑𝑗superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑗|q_{i}^{T}Xq_{j}|=|d_{i}d_{j}||q_{i}^{T}Xq_{j}|\,.| italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT | | italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT | .

This implies |qiTXqj|=0superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑗0|q_{i}^{T}Xq_{j}|=0| italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT | = 0 for all 1i,jnformulae-sequence1𝑖𝑗𝑛1\leq i,j\leq n1 ≤ italic_i , italic_j ≤ italic_n, since |didj|<1subscript𝑑𝑖subscript𝑑𝑗1|d_{i}d_{j}|<1| italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT | < 1 by assumption. Now suppose that A𝐴Aitalic_A has some generalized eigenvalues. Without loss of generality, assume that dn1subscript𝑑𝑛1d_{n-1}italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT is a generalized eigenvalue such that ATqn1=dn1qn1superscript𝐴𝑇subscript𝑞𝑛1subscript𝑑𝑛1subscript𝑞𝑛1A^{T}q_{n-1}=d_{n-1}q_{n-1}italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT and ATqn=dn1qn+qn1superscript𝐴𝑇subscript𝑞𝑛subscript𝑑𝑛1subscript𝑞𝑛subscript𝑞𝑛1A^{T}q_{n}=d_{n-1}q_{n}+q_{n-1}italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT + italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT. Let qisubscript𝑞𝑖q_{i}italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT be an eigenvector. Then we still have qiTXqn1=0superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑛10q_{i}^{T}Xq_{n-1}=0italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT = 0 as before. And

|qiTXqn|=|didn1qiTXqn+diqiTXqn1|=|didn1qiTXqn|=|didn1||qiTXqn|.superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑛subscript𝑑𝑖subscript𝑑𝑛1superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑛subscript𝑑𝑖superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑛1subscript𝑑𝑖subscript𝑑𝑛1superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑛subscript𝑑𝑖subscript𝑑𝑛1superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑛|q_{i}^{T}Xq_{n}|=|d_{i}d_{n-1}q_{i}^{T}Xq_{n}+d_{i}q_{i}^{T}Xq_{n-1}|=|d_{i}d% _{n-1}q_{i}^{T}Xq_{n}|=|d_{i}d_{n-1}|\,|q_{i}^{T}Xq_{n}|\,.| italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT | | italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | .

Again this implies |qiTXqn|=0superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑛0|q_{i}^{T}Xq_{n}|=0| italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | = 0. The case where dn1subscript𝑑𝑛1d_{n-1}italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT has algebraic multiplicity greater than 2 or qisubscript𝑞𝑖q_{i}italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a generalized eigenvector can be proved in a similar fashion. Therefore, we have shown that if A𝐴Aitalic_A has Jordan decomposition A=PJP1𝐴𝑃𝐽superscript𝑃1A=PJP^{-1}italic_A = italic_P italic_J italic_P start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT, then qiTXqj=0superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇𝑋subscript𝑞𝑗0q_{i}^{T}Xq_{j}=0italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = 0 where qisubscript𝑞𝑖q_{i}italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT and qjsubscript𝑞𝑗q_{j}italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT are the i𝑖iitalic_i-th and j𝑗jitalic_j-th column of P𝑃Pitalic_P. Equivalently, we have PTXP=0superscript𝑃𝑇𝑋𝑃0P^{T}XP=0italic_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_X italic_P = 0. This proves that X=0𝑋0X=0italic_X = 0. ∎

Corollary B.10.

Suppose X,Y𝕊n𝑋𝑌superscript𝕊𝑛X,Y\in\mathbb{S}^{n}italic_X , italic_Y ∈ blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT satisfy X=AXAT+B𝑋𝐴𝑋superscript𝐴𝑇𝐵X=AXA^{T}+Bitalic_X = italic_A italic_X italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + italic_B, Y=AYAT+B𝑌𝐴𝑌superscript𝐴𝑇𝐵Y=AYA^{T}+Bitalic_Y = italic_A italic_Y italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + italic_B for some B𝕊n𝐵superscript𝕊𝑛B\in\mathbb{S}^{n}italic_B ∈ blackboard_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT. If all eigenvalues of A𝐴Aitalic_A have absolute value less than 1, then X=Y𝑋𝑌X=Yitalic_X = italic_Y.

Proof.

The proof follows by Lemma B.9 and that XY=A(XY)AT𝑋𝑌𝐴𝑋𝑌superscript𝐴𝑇X-Y=A(X-Y)A^{T}italic_X - italic_Y = italic_A ( italic_X - italic_Y ) italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT. ∎

Taking inspiration from system of linear ODE, we have the following lemma regarding the solution to the iteration Xk+1=AXkATsubscript𝑋𝑘1𝐴subscript𝑋𝑘superscript𝐴𝑇X_{k+1}=AX_{k}A^{T}italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_A italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT.

Lemma B.11.

Let An×n𝐴superscript𝑛𝑛A\in\mathbb{R}^{n\times n}italic_A ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_n × italic_n end_POSTSUPERSCRIPT be given by A=IhG~𝐴I~𝐺A=\textbf{I}-h\tilde{G}italic_A = I - italic_h over~ start_ARG italic_G end_ARG for some G~n×n~𝐺superscript𝑛𝑛\tilde{G}\in\mathbb{R}^{n\times n}over~ start_ARG italic_G end_ARG ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_n × italic_n end_POSTSUPERSCRIPT, h>00h>0italic_h > 0. Suppose G~~𝐺\tilde{G}over~ start_ARG italic_G end_ARG has Jordan decomposition G~=PJP1~𝐺𝑃𝐽superscript𝑃1\tilde{G}=PJP^{-1}over~ start_ARG italic_G end_ARG = italic_P italic_J italic_P start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT. And consider the iteration Xk+1=AXkATsubscript𝑋𝑘1𝐴subscript𝑋𝑘superscript𝐴𝑇X_{k+1}=AX_{k}A^{T}italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_A italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT. If qisubscript𝑞𝑖q_{i}italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is an eigenvector of G~~𝐺\tilde{G}over~ start_ARG italic_G end_ARG with associated eigenvalue disubscript𝑑𝑖d_{i}italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT and X0=qiqiTsubscript𝑋0subscript𝑞𝑖superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇X_{0}=q_{i}q_{i}^{T}italic_X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT, then Xk=(1hdi)2kX0subscript𝑋𝑘superscript1subscript𝑑𝑖2𝑘subscript𝑋0X_{k}=(1-hd_{i})^{2k}X_{0}italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = ( 1 - italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k end_POSTSUPERSCRIPT italic_X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT. Moreover, if qisubscript𝑞𝑖q_{i}italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a generalized eigenvector of G~~𝐺\tilde{G}over~ start_ARG italic_G end_ARG of algebraic multiplicity 2, i.e. G~qi=djqi+qj~𝐺subscript𝑞𝑖subscript𝑑𝑗subscript𝑞𝑖subscript𝑞𝑗\tilde{G}q_{i}=d_{j}q_{i}+q_{j}over~ start_ARG italic_G end_ARG italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT for some eigenvector qjsubscript𝑞𝑗q_{j}italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT and eigenvalue djsubscript𝑑𝑗d_{j}italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT, and X0=qiqiTsubscript𝑋0subscript𝑞𝑖superscriptsubscript𝑞𝑖𝑇X_{0}=q_{i}q_{i}^{T}italic_X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT, then Xk=((1hdj)kqikh(1hdj)k1qj)((1hdj)kqikh(1hdj)k1qj)Tsubscript𝑋𝑘superscript1subscript𝑑𝑗𝑘subscript𝑞𝑖𝑘superscript1subscript𝑑𝑗𝑘1subscript𝑞𝑗superscriptsuperscript1subscript𝑑𝑗𝑘subscript𝑞𝑖𝑘superscript1subscript𝑑𝑗𝑘1subscript𝑞𝑗𝑇X_{k}=\big{(}(1-hd_{j})^{k}q_{i}-kh(1-hd_{j})^{k-1}q_{j}\big{)}\big{(}(1-hd_{j% })^{k}q_{i}-kh(1-hd_{j})^{k-1}q_{j}\big{)}^{T}italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = ( ( 1 - italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_k italic_h ( 1 - italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) ( ( 1 - italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_k italic_h ( 1 - italic_h italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT

Lemma B.12.

The eigenvalues of 𝐆𝐆{\bm{G}}bold_italic_G in eq. 3.11 are given by the following

λ~±(i)=h(asi+γ)±(asiγ)24si2.subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minusplus-or-minus𝑎subscript𝑠𝑖𝛾superscript𝑎subscript𝑠𝑖𝛾24subscript𝑠𝑖2\displaystyle\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}=h\,\frac{(as_{i}+\gamma)\pm\sqrt{(as_% {i}-\gamma)^{2}-4s_{i}}}{2}\,.over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT = italic_h divide start_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ ) ± square-root start_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG 2 end_ARG . (B.21)
Proof.

The proof follows by a direct computation. ∎

Lemma B.13.

Consider γ=γ=asd+2sd𝛾superscript𝛾𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma=\gamma^{*}=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG. Let s>sd𝑠subscript𝑠𝑑s>s_{d}italic_s > italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT. Then a2ssd𝑎2𝑠subscript𝑠𝑑a\leq\frac{2}{\sqrt{s}-\sqrt{s_{d}}}italic_a ≤ divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG if and only if (asγ)24s0superscript𝑎𝑠superscript𝛾24𝑠0(as-\gamma^{*})^{2}-4s\leq 0( italic_a italic_s - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 italic_s ≤ 0.

Proof.

Multiplying by ssd𝑠subscript𝑠𝑑s-s_{d}italic_s - italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT, we obtain

a2ssda(ssd)2s+2sdas2sγ.𝑎2𝑠subscript𝑠𝑑𝑎𝑠subscript𝑠𝑑2𝑠2subscript𝑠𝑑𝑎𝑠2𝑠superscript𝛾a\leq\frac{2}{\sqrt{s}-\sqrt{s_{d}}}\Longleftrightarrow a(s-s_{d})\leq 2\sqrt{% s}+2\sqrt{s_{d}}\Longleftrightarrow as-2\sqrt{s}\leq\gamma^{*}\,.italic_a ≤ divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG ⟺ italic_a ( italic_s - italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ 2 square-root start_ARG italic_s end_ARG + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⟺ italic_a italic_s - 2 square-root start_ARG italic_s end_ARG ≤ italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .

And it is straightforward to verify that 2s>as+γ2𝑠𝑎𝑠superscript𝛾2\sqrt{s}>-as+\gamma^{*}2 square-root start_ARG italic_s end_ARG > - italic_a italic_s + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT always holds. Squaring on both hand sides completes the proof. ∎

Lemma B.14.

Consider λ~±(i)subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT given by eq. B.21. Suppose a2s1sd𝑎2subscript𝑠1subscript𝑠𝑑a\geq\frac{2}{\sqrt{s_{1}}-\sqrt{s_{d}}}italic_a ≥ divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG. If the step size hhitalic_h satisfies 0<h1/(as1+γ)01𝑎subscript𝑠1𝛾0<h\leq 1/(as_{1}+\gamma)0 < italic_h ≤ 1 / ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ ), and γ=γ=asd+2sd𝛾superscript𝛾𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma=\gamma^{*}=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG, then

maxi|1λ~±(i)|1h2(asd+sd).subscript𝑖1subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus12𝑎subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑\max_{i}|1-\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}|\leq 1-\frac{h}{2}(as_{d}+\sqrt{s_{d}})\,.roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | 1 - over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 - divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) .
Proof.

Observe that the eigenvalues given in eq. B.21 is almost the same as the eigenvalues given in eq. B.6 except for an extra factor of h/22h/2italic_h / 2. This allows us to use previous lemma regarding the eigenvalues from eq. B.6. We consider two cases. Define

j=inf{n:a2snsd}.𝑗infimumconditional-set𝑛𝑎2subscript𝑠𝑛subscript𝑠𝑑j=\inf\left\{n:a\leq\frac{2}{\sqrt{s_{n}}-\sqrt{s_{d}}}\right\}\,.italic_j = roman_inf { italic_n : italic_a ≤ divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG } .

Case 1: Consider ij1𝑖𝑗1i\leq j-1italic_i ≤ italic_j - 1 (if j=1𝑗1j=1italic_j = 1, we directly consider Case 2). Then a2sisd𝑎2subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑑a\geq\frac{2}{\sqrt{s_{i}}-\sqrt{s_{d}}}italic_a ≥ divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG. By Lemma B.13 and our assumption on a𝑎aitalic_a, we have (asiγ)24si0superscript𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾24subscript𝑠𝑖0(as_{i}-\gamma^{*})^{2}-4s_{i}\geq 0( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ≥ 0. Then, one can verify that 0<h1as1+γ01𝑎subscript𝑠1superscript𝛾0<h\leq\frac{1}{as_{1}+\gamma^{*}}0 < italic_h ≤ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG is a sufficient condition for 1λ~±(i)>01subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus01-\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}>01 - over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT > 0. Indeed, we compute

λ~±(i)subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus\displaystyle\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT 1as1+γ(asi+γ)+(asiγ)24si2absent1𝑎subscript𝑠1superscript𝛾𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾superscript𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾24subscript𝑠𝑖2\displaystyle\leq\frac{1}{as_{1}+\gamma^{*}}\frac{(as_{i}+\gamma^{*})+\sqrt{(% as_{i}-\gamma^{*})^{2}-4s_{i}}}{2}≤ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG divide start_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) + square-root start_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG 2 end_ARG
1as1+γ(asi+γ)+(asi+γ)22absent1𝑎subscript𝑠1superscript𝛾𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾superscript𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾22\displaystyle\leq\frac{1}{as_{1}+\gamma^{*}}\frac{(as_{i}+\gamma^{*})+\sqrt{(% as_{i}+\gamma^{*})^{2}}}{2}≤ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG divide start_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) + square-root start_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG 2 end_ARG
=asi+γas1+γabsent𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾𝑎subscript𝑠1superscript𝛾\displaystyle=\frac{as_{i}+\gamma^{*}}{as_{1}+\gamma^{*}}= divide start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG
1.absent1\displaystyle\leq 1\,.≤ 1 . (B.22)

Moreover, we clearly have λ~±(i)>0subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus0\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}>0over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT > 0. Therefore, |1λ~±(i)|11subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus1|1-\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}|\leq 1| 1 - over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1. On the other hand, by appendix B and appendix B, we have that

λ~±(i)subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus\displaystyle\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT limsh2((as+γ)+(asγ)24s)absentsubscript𝑠2𝑎𝑠superscript𝛾superscript𝑎𝑠superscript𝛾24𝑠\displaystyle\geq\lim_{s\to\infty}\frac{h}{2}\Big{(}(as+\gamma^{*})+\sqrt{(as-% \gamma^{*})^{2}-4s}\Big{)}≥ roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_s → ∞ end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( ( italic_a italic_s + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) + square-root start_ARG ( italic_a italic_s - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 italic_s end_ARG )
=h2(2γ+2a)absent22superscript𝛾2𝑎\displaystyle=\frac{h}{2}\Big{(}2\gamma^{*}+\frac{2}{a}\Big{)}= divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( 2 italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT + divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_a end_ARG )
hγ.absentsuperscript𝛾\displaystyle\geq h\gamma^{*}\,.≥ italic_h italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .

Therefore,

maxij1|1λ~±(i)|1h(asd+2sd).subscript𝑖𝑗11subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus1𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\max_{i\leq j-1}|1-\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}|\leq 1-h(as_{d}+2\sqrt{s_{d}})\,.roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i ≤ italic_j - 1 end_POSTSUBSCRIPT | 1 - over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 - italic_h ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) .

Case 2: Consider ij𝑖𝑗i\geq jitalic_i ≥ italic_j. Note that for a complex number z=z1+iz2𝑧subscript𝑧1𝑖subscript𝑧2z=z_{1}+iz_{2}italic_z = italic_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_i italic_z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT and h>00h>0italic_h > 0, we have that

|1hz|2=(1hz1)2+h2z221hz1(1hz1/2)2,superscript1𝑧2superscript1subscript𝑧12superscript2superscriptsubscript𝑧221subscript𝑧1superscript1subscript𝑧122|1-hz|^{2}=(1-hz_{1})^{2}+h^{2}z_{2}^{2}\leq 1-hz_{1}\leq(1-hz_{1}/2)^{2}\,,| 1 - italic_h italic_z | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = ( 1 - italic_h italic_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ≤ 1 - italic_h italic_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≤ ( 1 - italic_h italic_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / 2 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,

where the first inequality holds if and only if hz1/(z12+z22)subscript𝑧1superscriptsubscript𝑧12superscriptsubscript𝑧22h\leq z_{1}/(z_{1}^{2}+z_{2}^{2})italic_h ≤ italic_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ). Therefore, we have

|1λ~±(i)|2(1(λ~±(i))2)2,superscript1subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus2superscript1subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus22|1-\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}|^{2}\leq\Big{(}1-\frac{\Re(\tilde{\lambda}^{(i)% }_{\pm})}{2}\Big{)}^{2}\,,| 1 - over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ≤ ( 1 - divide start_ARG roman_ℜ ( over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,

if

h2(asi+γ)(asi+γ)2+4si(asiγ)2=asi+γ2asiγ+2si.2𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾superscript𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾24subscript𝑠𝑖superscript𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾2𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾2𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾2subscript𝑠𝑖h\leq\frac{2(as_{i}+\gamma^{*})}{(as_{i}+\gamma^{*})^{2}+4s_{i}-(as_{i}-\gamma% ^{*})^{2}}=\frac{as_{i}+\gamma^{*}}{2as_{i}\gamma^{*}+2s_{i}}\,.italic_h ≤ divide start_ARG 2 ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG = divide start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT + 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .

We now verify that h1/(as1+γ)1𝑎subscript𝑠1superscript𝛾h\leq 1/(as_{1}+\gamma^{*})italic_h ≤ 1 / ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) is a sufficient condition. We have

1as1+γasi+γ2asiγ+2sia2s1si+γas1+(γ)2asiγ+2si.1𝑎subscript𝑠1superscript𝛾𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾2𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾2subscript𝑠𝑖superscript𝑎2subscript𝑠1subscript𝑠𝑖superscript𝛾𝑎subscript𝑠1superscriptsuperscript𝛾2𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾2subscript𝑠𝑖\frac{1}{as_{1}+\gamma^{*}}\leq\frac{as_{i}+\gamma^{*}}{2as_{i}\gamma^{*}+2s_{% i}}\Longleftrightarrow a^{2}s_{1}s_{i}+\gamma^{*}as_{1}+(\gamma^{*})^{2}\geq as% _{i}\gamma^{*}+2s_{i}\,.divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ≤ divide start_ARG italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT + 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⟺ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ≥ italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT + 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .

By Lemma B.13, we have that

a2s12+(γ)22as1γsuperscript𝑎2superscriptsubscript𝑠12superscriptsuperscript𝛾22𝑎subscript𝑠1superscript𝛾\displaystyle a^{2}s_{1}^{2}+(\gamma^{*})^{2}-2as_{1}\gamma^{*}italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT 4s1absent4subscript𝑠1\displaystyle\geq 4s_{1}≥ 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT
a2s1+(γ)2s12aγsuperscript𝑎2subscript𝑠1superscriptsuperscript𝛾2subscript𝑠12𝑎superscript𝛾\displaystyle a^{2}s_{1}+\frac{(\gamma^{*})^{2}}{s_{1}}-2a\gamma^{*}italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + divide start_ARG ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT 4absent4\displaystyle\geq 4≥ 4
a2s1superscript𝑎2subscript𝑠1\displaystyle a^{2}s_{1}italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT 4+2aγ(γ)2s1.absent42𝑎superscript𝛾superscriptsuperscript𝛾2subscript𝑠1\displaystyle\geq 4+2a\gamma^{*}-\frac{(\gamma^{*})^{2}}{s_{1}}\,.≥ 4 + 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .

Then

a2s1si+γas1+(γ)2superscript𝑎2subscript𝑠1subscript𝑠𝑖superscript𝛾𝑎subscript𝑠1superscriptsuperscript𝛾2\displaystyle a^{2}s_{1}s_{i}+\gamma^{*}as_{1}+(\gamma^{*})^{2}italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT si(4+2aγ(γ)2s1)+γas1+(γ)2absentsubscript𝑠𝑖42𝑎superscript𝛾superscriptsuperscript𝛾2subscript𝑠1superscript𝛾𝑎subscript𝑠1superscriptsuperscript𝛾2\displaystyle\geq s_{i}\Big{(}4+2a\gamma^{*}-\frac{(\gamma^{*})^{2}}{s_{1}}% \Big{)}+\gamma^{*}as_{1}+(\gamma^{*})^{2}≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( 4 + 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
=4si+2aγsisi(γ)2s1+γas1+(γ)2absent4subscript𝑠𝑖2𝑎superscript𝛾subscript𝑠𝑖subscript𝑠𝑖superscriptsuperscript𝛾2subscript𝑠1superscript𝛾𝑎subscript𝑠1superscriptsuperscript𝛾2\displaystyle=4s_{i}+2a\gamma^{*}s_{i}-\frac{s_{i}(\gamma^{*})^{2}}{s_{1}}+% \gamma^{*}as_{1}+(\gamma^{*})^{2}= 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
4si+2aγsi+γas1absent4subscript𝑠𝑖2𝑎superscript𝛾subscript𝑠𝑖superscript𝛾𝑎subscript𝑠1\displaystyle\geq 4s_{i}+2a\gamma^{*}s_{i}+\gamma^{*}as_{1}≥ 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + 2 italic_a italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT
>asiγ+2si.absent𝑎subscript𝑠𝑖superscript𝛾2subscript𝑠𝑖\displaystyle>as_{i}\gamma^{*}+2s_{i}\,.> italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT + 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .

This shows that h1/(as1+γ)1𝑎subscript𝑠1superscript𝛾h\leq 1/(as_{1}+\gamma^{*})italic_h ≤ 1 / ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) is sufficient. By Lemma B.7 and our choice of hhitalic_h, we obtain that

maxij|1λ~±(i)|<maxi1(λ~±(i))21h2(asd+sd).subscript𝑖𝑗1subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minussubscript𝑖1subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus212𝑎subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑\max_{i\geq j}|1-\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}|<\max_{i}1-\frac{\Re(\tilde{% \lambda}^{(i)}_{\pm})}{2}\leq 1-\frac{h}{2}(as_{d}+\sqrt{s_{d}})\,.roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i ≥ italic_j end_POSTSUBSCRIPT | 1 - over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT | < roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT 1 - divide start_ARG roman_ℜ ( over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG 2 end_ARG ≤ 1 - divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) .

Combining the two cases, we complete the proof. ∎

Lemma B.15.

Consider λ~±(i)subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT given by eq. B.21. Suppose a=0𝑎0a=0italic_a = 0 and γ=γ=2sd𝛾superscript𝛾2subscript𝑠𝑑\gamma=\gamma^{*}=2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG. Then

maxi|1λ~±(i)|1,subscript𝑖1subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus1\max_{i}|1-\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}|\leq 1\,,roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | 1 - over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 ,

if and only if h2sd/s12subscript𝑠𝑑subscript𝑠1h\leq 2\sqrt{s_{d}}/s_{1}italic_h ≤ 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG / italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT.

Proof.

We directly compute

|1λ~±(i)|21superscript1subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus21\displaystyle|1-\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}|^{2}\leq 1| 1 - over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ≤ 1 |1hsdhsdsi|21absentsuperscriptminus-or-plus1subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑖21\displaystyle\Longleftrightarrow|1-h\sqrt{s_{d}}\mp h\sqrt{s_{d}-s_{i}}|^{2}\leq 1⟺ | 1 - italic_h square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ∓ italic_h square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT - italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ≤ 1
12hsd+h2si1absent12subscript𝑠𝑑superscript2subscript𝑠𝑖1\displaystyle\Longleftrightarrow 1-2h\sqrt{s_{d}}+h^{2}s_{i}\leq 1⟺ 1 - 2 italic_h square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG + italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ≤ 1
h2sd/s1.absent2subscript𝑠𝑑subscript𝑠1\displaystyle\Longleftrightarrow h\leq 2\sqrt{s_{d}}/s_{1}\,.⟺ italic_h ≤ 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG / italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .

Theorem B.16.

Consider the iteration given in Corollary 3.13. Suppose a2s1sd𝑎2subscript𝑠1subscript𝑠𝑑a\geq\frac{2}{\sqrt{s_{1}}-\sqrt{s_{d}}}italic_a ≥ divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG - square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG. We choose γ=γ=asd+2sd𝛾superscript𝛾𝑎subscript𝑠𝑑2subscript𝑠𝑑\gamma=\gamma^{*}=as_{d}+2\sqrt{s_{d}}italic_γ = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + 2 square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG and 0<h1/(as1+γ)01𝑎subscript𝑠1superscript𝛾0<h\leq 1/(as_{1}+\gamma^{*})0 < italic_h ≤ 1 / ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ). Then for k1/h𝑘1k\geq 1/hitalic_k ≥ 1 / italic_h we have YkFC~h2k2(1h2(asd+sd)2k2\|Y_{k}\|_{\mathrm{F}}\leq\widetilde{C}h^{2}k^{2}(1-\frac{h}{2}(as_{d}+\sqrt{s% _{d}})^{2k-2}∥ italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT ≤ over~ start_ARG italic_C end_ARG italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 - divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k - 2 end_POSTSUPERSCRIPT, where the constant C~=d2𝒪(poly(κ))~𝐶superscript𝑑2𝒪poly𝜅\widetilde{C}=d^{2}\cdot\mathcal{O}(\mathrm{poly}(\kappa))over~ start_ARG italic_C end_ARG = italic_d start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ⋅ caligraphic_O ( roman_poly ( italic_κ ) ).

Proof.

Let us denote by A=PJP1𝐴𝑃𝐽superscript𝑃1A=PJP^{-1}italic_A = italic_P italic_J italic_P start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT the Jordan decomposition of A𝐴Aitalic_A. Then we know from eq. B.21 that A𝐴Aitalic_A has precisely 2d12𝑑12d-12 italic_d - 1 eigenvectors and one generalized eigenvector of algebraic multiplicity 2. Let q±(i),,q±(d1)subscriptsuperscript𝑞𝑖plus-or-minussubscriptsuperscript𝑞𝑑1plus-or-minusq^{(i)}_{\pm},\ldots,q^{(d-1)}_{\pm}italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT be the eigenvectors with associated eigenvalues λ±(i)=1λ~±(i)subscriptsuperscript𝜆𝑖plus-or-minus1subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus\lambda^{(i)}_{\pm}=1-\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT = 1 - over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT, where λ~±(i)subscriptsuperscript~𝜆𝑖plus-or-minus\tilde{\lambda}^{(i)}_{\pm}over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT are from eq. B.21. With γ=γ𝛾superscript𝛾\gamma=\gamma^{*}italic_γ = italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT, one has that λ~+(d)=λ~(d)subscriptsuperscript~𝜆𝑑subscriptsuperscript~𝜆𝑑\tilde{\lambda}^{(d)}_{+}=\tilde{\lambda}^{(d)}_{-}over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT = over~ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT is a generalized eigenvalue. Abusing notation, let us use q+(d)subscriptsuperscript𝑞𝑑q^{(d)}_{+}italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT to represent the eigenvector and q(d)subscriptsuperscript𝑞𝑑q^{(d)}_{-}italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT to represent the generalized eigenvector of λ(d)=λ+(d)subscriptsuperscript𝜆𝑑subscriptsuperscript𝜆𝑑\lambda^{(d)}_{-}=\lambda^{(d)}_{+}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT = italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT. This means

Aq+(d)=λ+(d)q+(d),Aq(d)=λ(d)q(d)+q+(d).formulae-sequence𝐴subscriptsuperscript𝑞𝑑subscriptsuperscript𝜆𝑑subscriptsuperscript𝑞𝑑𝐴subscriptsuperscript𝑞𝑑subscriptsuperscript𝜆𝑑subscriptsuperscript𝑞𝑑subscriptsuperscript𝑞𝑑Aq^{(d)}_{+}=\lambda^{(d)}_{+}q^{(d)}_{+}\,,\qquad Aq^{(d)}_{-}=\lambda^{(d)}_% {-}q^{(d)}_{-}+q^{(d)}_{+}\,.italic_A italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT = italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , italic_A italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT = italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_d ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT .

We can express Y0subscript𝑌0Y_{0}italic_Y start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT by a basis representation

Y0=,{±}i,jdα,i,jq(i)(q(j))T.subscript𝑌0subscriptabsentplus-or-minussubscript𝑖𝑗𝑑subscriptsuperscript𝛼𝑖𝑗subscriptsuperscript𝑞𝑖superscriptsubscriptsuperscript𝑞𝑗𝑇Y_{0}=\sum_{\star,\diamond\in\{\pm\}}\sum_{i,j\leq d}\alpha^{i,j}_{\star,% \diamond}\,q^{(i)}_{\star}(q^{(j)}_{\diamond})^{T}\,.italic_Y start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT ⋆ , ⋄ ∈ { ± } end_POSTSUBSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i , italic_j ≤ italic_d end_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUPERSCRIPT italic_i , italic_j end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋆ , ⋄ end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋆ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋄ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT .

Then using Lemma B.11, we have that for k1/h𝑘1k\geq 1/hitalic_k ≥ 1 / italic_h,

YkFsubscriptnormsubscript𝑌𝑘F\displaystyle\|Y_{k}\|_{\mathrm{F}}∥ italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT 4d2h2k2maxi|λ±(i)|2k2maxi,j,,|α,i,j|q(i)q(j)Fabsent4superscript𝑑2superscript2superscript𝑘2subscript𝑖superscriptsubscriptsuperscript𝜆𝑖plus-or-minus2𝑘2subscript𝑖𝑗subscriptsuperscript𝛼𝑖𝑗subscriptnormsubscriptsuperscript𝑞𝑖subscriptsuperscript𝑞𝑗F\displaystyle\leq 4d^{2}h^{2}k^{2}\max_{i}|\lambda^{(i)}_{\pm}|^{2k-2}\max_{i,% j,\star,\diamond}|\alpha^{i,j}_{\star,\diamond}|\|q^{(i)}_{\star}q^{(j)}_{% \diamond}\|_{\mathrm{F}}≤ 4 italic_d start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ± end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k - 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i , italic_j , ⋆ , ⋄ end_POSTSUBSCRIPT | italic_α start_POSTSUPERSCRIPT italic_i , italic_j end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋆ , ⋄ end_POSTSUBSCRIPT | ∥ italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋆ end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋄ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT
4d2h2k2(1h2(asd+sd))2k2maxi,j,,|α,i,j|q(i)q(j)F.absent4superscript𝑑2superscript2superscript𝑘2superscript12𝑎subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑2𝑘2subscript𝑖𝑗subscriptsuperscript𝛼𝑖𝑗subscriptnormsubscriptsuperscript𝑞𝑖subscriptsuperscript𝑞𝑗F\displaystyle\leq 4d^{2}h^{2}k^{2}\left(1-\frac{h}{2}(as_{d}+\sqrt{s_{d}})% \right)^{2k-2}\max_{i,j,\star,\diamond}|\alpha^{i,j}_{\star,\diamond}|\|q^{(i)% }_{\star}q^{(j)}_{\diamond}\|_{\mathrm{F}}\,.≤ 4 italic_d start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 - divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k - 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i , italic_j , ⋆ , ⋄ end_POSTSUBSCRIPT | italic_α start_POSTSUPERSCRIPT italic_i , italic_j end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋆ , ⋄ end_POSTSUBSCRIPT | ∥ italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋆ end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋄ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT . (B.23)

The second inequality is due to Lemma B.14. The maximum in the above is over 1i,jdformulae-sequence1𝑖𝑗𝑑1\leq i,j\leq d1 ≤ italic_i , italic_j ≤ italic_d and ,{±}\star,\diamond\in\{\pm\}⋆ , ⋄ ∈ { ± }. It remains to show that maxi,j,,|α,i,j|q(i)q(j)F=𝒪(poly(κ))subscript𝑖𝑗subscriptsuperscript𝛼𝑖𝑗subscriptnormsubscriptsuperscript𝑞𝑖subscriptsuperscript𝑞𝑗F𝒪poly𝜅\max_{i,j,\star,\diamond}|\alpha^{i,j}_{\star,\diamond}|\|q^{(i)}_{\star}q^{(j% )}_{\diamond}\|_{\mathrm{F}}=\mathcal{O}(\mathrm{poly}(\kappa))roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i , italic_j , ⋆ , ⋄ end_POSTSUBSCRIPT | italic_α start_POSTSUPERSCRIPT italic_i , italic_j end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋆ , ⋄ end_POSTSUBSCRIPT | ∥ italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋆ end_POSTSUBSCRIPT italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT ⋄ end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT = caligraphic_O ( roman_poly ( italic_κ ) ). Note that 𝑨𝑨{\bm{A}}bold_italic_A in Corollary 3.13 can be written as 𝑨=IhG~𝑨I~𝐺{\bm{A}}=\textbf{I}-h\tilde{G}bold_italic_A = I - italic_h over~ start_ARG italic_G end_ARG where G~~𝐺\tilde{G}over~ start_ARG italic_G end_ARG does not depend on hhitalic_h when taking the first order approximation as in Lemma B.12. The rest of the argument is very similar to the proof of Lemma B.8 which we will not present due to brevity. We conclude that

YkFsubscriptnormsubscript𝑌𝑘F\displaystyle\|Y_{k}\|_{\mathrm{F}}∥ italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT roman_F end_POSTSUBSCRIPT d2h2k2(1h2(asd+sd))2k2𝒪(poly(κ))absentsuperscript𝑑2superscript2superscript𝑘2superscript12𝑎subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑2𝑘2𝒪poly𝜅\displaystyle\leq d^{2}h^{2}k^{2}\left(1-\frac{h}{2}(as_{d}+\sqrt{s_{d}})% \right)^{2k-2}\mathcal{O}(\mathrm{poly}(\kappa))≤ italic_d start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 - divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k - 2 end_POSTSUPERSCRIPT caligraphic_O ( roman_poly ( italic_κ ) )
=C~h2k2(1h2(asd+sd))2k2.absent~𝐶superscript2superscript𝑘2superscript12𝑎subscript𝑠𝑑subscript𝑠𝑑2𝑘2\displaystyle=\widetilde{C}h^{2}k^{2}\left(1-\frac{h}{2}(as_{d}+\sqrt{s_{d}})% \right)^{2k-2}\,.= over~ start_ARG italic_C end_ARG italic_h start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 - divide start_ARG italic_h end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT + square-root start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k - 2 end_POSTSUPERSCRIPT .

Lemma B.17.

A solution to the fixed point equation 𝐘=𝐀𝐘𝐀T+𝐋𝐋Tsuperscript𝐘𝐀superscript𝐘superscript𝐀𝑇𝐋superscript𝐋𝑇{\bm{Y}}^{*}={\bm{A}}{\bm{Y}}^{*}{\bm{A}}^{T}+{\bm{L}}{\bm{L}}^{T}bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = bold_italic_A bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT + bold_italic_L bold_italic_L start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT where 𝐀𝐀{\bm{A}}bold_italic_A and 𝐋𝐋{\bm{L}}bold_italic_L are given in Proposition 3.11, is given by

𝒀=(Y11Y12Y12Y22),superscript𝒀matrixsubscriptsuperscript𝑌11subscriptsuperscript𝑌12subscriptsuperscript𝑌12subscriptsuperscript𝑌22{\bm{Y}}^{*}=\begin{pmatrix}Y^{*}_{11}&Y^{*}_{12}\\ Y^{*}_{12}&Y^{*}_{22}\end{pmatrix}\,,bold_italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 22 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) ,

where Yijdsubscriptsuperscript𝑌𝑖𝑗superscript𝑑Y^{*}_{ij}\in\mathbb{R}^{d}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d end_POSTSUPERSCRIPT are diagonal matrices. And the diagonal elements of Yijsubscriptsuperscript𝑌𝑖𝑗Y^{*}_{ij}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT are given by

Y11,isubscriptsuperscript𝑌11𝑖\displaystyle Y^{*}_{11,i}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 11 , italic_i end_POSTSUBSCRIPT =1si(1hsi(4+(h+a(hγ2))(hsiγ+asi(hγ1)))(hsiγ+asi(hγ1))(4+h(hsi2γ+asi(hγ2)))),absent1subscript𝑠𝑖1subscript𝑠𝑖4𝑎𝛾2subscript𝑠𝑖𝛾𝑎subscript𝑠𝑖𝛾1subscript𝑠𝑖𝛾𝑎subscript𝑠𝑖𝛾14subscript𝑠𝑖2𝛾𝑎subscript𝑠𝑖𝛾2\displaystyle=\frac{1}{s_{i}}\Big{(}1-\frac{hs_{i}(4+(h+a(h\gamma-2))(hs_{i}-% \gamma+as_{i}(h\gamma-1)))}{(hs_{i}-\gamma+as_{i}(h\gamma-1))(4+h(hs_{i}-2% \gamma+as_{i}(h\gamma-2)))}\Big{)}\,,= divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ( 1 - divide start_ARG italic_h italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( 4 + ( italic_h + italic_a ( italic_h italic_γ - 2 ) ) ( italic_h italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_h italic_γ - 1 ) ) ) end_ARG start_ARG ( italic_h italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_h italic_γ - 1 ) ) ( 4 + italic_h ( italic_h italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 2 italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_h italic_γ - 2 ) ) ) end_ARG ) , (B.24)
Y12,isubscriptsuperscript𝑌12𝑖\displaystyle Y^{*}_{12,i}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 12 , italic_i end_POSTSUBSCRIPT =2h(asiγ)(hsiγ+asi(hγ1))(4+h(hsi2γ+asi(hγ2))),absent2𝑎subscript𝑠𝑖𝛾subscript𝑠𝑖𝛾𝑎subscript𝑠𝑖𝛾14subscript𝑠𝑖2𝛾𝑎subscript𝑠𝑖𝛾2\displaystyle=\frac{2h(as_{i}-\gamma)}{(hs_{i}-\gamma+as_{i}(h\gamma-1))(4+h(% hs_{i}-2\gamma+as_{i}(h\gamma-2)))}\,,= divide start_ARG 2 italic_h ( italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ ) end_ARG start_ARG ( italic_h italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_h italic_γ - 1 ) ) ( 4 + italic_h ( italic_h italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 2 italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_h italic_γ - 2 ) ) ) end_ARG , (B.25)
Y22,isubscriptsuperscript𝑌22𝑖\displaystyle Y^{*}_{22,i}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 22 , italic_i end_POSTSUBSCRIPT =4γ2asi(2+h(hsi3γ+asi(hγ1)))(hsiγ+asi(hγ1))(4+h(hsi2γ+asi(hγ2))).absent4𝛾2𝑎subscript𝑠𝑖2subscript𝑠𝑖3𝛾𝑎subscript𝑠𝑖𝛾1subscript𝑠𝑖𝛾𝑎subscript𝑠𝑖𝛾14subscript𝑠𝑖2𝛾𝑎subscript𝑠𝑖𝛾2\displaystyle=\frac{-4\gamma-2as_{i}(2+h(hs_{i}-3\gamma+as_{i}(h\gamma-1)))}{(% hs_{i}-\gamma+as_{i}(h\gamma-1))(4+h(hs_{i}-2\gamma+as_{i}(h\gamma-2)))}\,.= divide start_ARG - 4 italic_γ - 2 italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( 2 + italic_h ( italic_h italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 3 italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_h italic_γ - 1 ) ) ) end_ARG start_ARG ( italic_h italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_h italic_γ - 1 ) ) ( 4 + italic_h ( italic_h italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 2 italic_γ + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_h italic_γ - 2 ) ) ) end_ARG . (B.26)

Appendix C Postponed proofs

proof of Proposition 2.1.

We directly plug eq. 2.19 into eq. 2.18 and verify that we recover eq. 2.17.

(ρsym(𝐐)logρΠ)+(ρ(sym(𝐐)log(Π)+𝐐H))𝜌sym𝐐𝜌Π𝜌sym𝐐Π𝐐𝐻\displaystyle\nabla\cdot\Big{(}\rho\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q})\nabla\log\frac{% \rho}{\Pi}\Big{)}+\nabla\cdot\big{(}\rho(\mathrm{sym}(\mathbf{Q})\nabla\log(% \Pi)+\mathbf{Q}\nabla H)\big{)}∇ ⋅ ( italic_ρ roman_sym ( bold_Q ) ∇ roman_log divide start_ARG italic_ρ end_ARG start_ARG roman_Π end_ARG ) + ∇ ⋅ ( italic_ρ ( roman_sym ( bold_Q ) ∇ roman_log ( roman_Π ) + bold_Q ∇ italic_H ) )
=sym(𝐐):2ρ+ρsym(𝐐)H+ρsym(𝐐):2H+ρsym(𝐐)log(Π):absentsym𝐐superscript2𝜌𝜌sym𝐐𝐻𝜌sym𝐐:superscript2𝐻𝜌sym𝐐Π\displaystyle=\mathrm{sym}(\mathbf{Q}):\nabla^{2}\rho+\nabla\rho\,\mathrm{sym}% (\mathbf{Q})\nabla H+\rho\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q}):\nabla^{2}H+\nabla\rho\,% \mathrm{sym}(\mathbf{Q})\nabla\log(\Pi)= roman_sym ( bold_Q ) : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ρ + ∇ italic_ρ roman_sym ( bold_Q ) ∇ italic_H + italic_ρ roman_sym ( bold_Q ) : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_H + ∇ italic_ρ roman_sym ( bold_Q ) ∇ roman_log ( roman_Π )
+ρsym(𝐐):2log(Π)+(ρ𝐐H):𝜌sym𝐐superscript2Π𝜌𝐐𝐻\displaystyle\qquad+\rho\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q}):\nabla^{2}\log(\Pi)+\nabla% \cdot\big{(}\rho\mathbf{Q}\nabla H\big{)}+ italic_ρ roman_sym ( bold_Q ) : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_log ( roman_Π ) + ∇ ⋅ ( italic_ρ bold_Q ∇ italic_H )
=sym(𝐐):2ρ+(ρ𝐐H):absentsym𝐐superscript2𝜌𝜌𝐐𝐻\displaystyle=\mathrm{sym}(\mathbf{Q}):\nabla^{2}\rho+\nabla\cdot\big{(}\rho% \mathbf{Q}\nabla H\big{)}= roman_sym ( bold_Q ) : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ρ + ∇ ⋅ ( italic_ρ bold_Q ∇ italic_H )
=(𝐐Hρ)+i,j=12d2XiXj(Qijρ),absent𝐐𝐻𝜌superscriptsubscript𝑖𝑗12𝑑superscript2subscript𝑋𝑖subscript𝑋𝑗subscript𝑄𝑖𝑗𝜌\displaystyle=\nabla\cdot(\mathbf{Q}\nabla H\rho)+\sum_{i,j=1}^{2d}\frac{% \partial^{2}}{\partial X_{i}\partial X_{j}}(Q_{ij}\rho)\,,= ∇ ⋅ ( bold_Q ∇ italic_H italic_ρ ) + ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i , italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG ∂ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ∂ italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∂ italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ( italic_Q start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_ρ ) ,

where we denote by A:𝐁=i,j=12dAijBij:A𝐁superscriptsubscript𝑖𝑗12𝑑subscript𝐴𝑖𝑗subscript𝐵𝑖𝑗\textbf{A}:\mathbf{B}=\sum_{i,j=1}^{2d}A_{ij}B_{ij}A : bold_B = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i , italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_d end_POSTSUPERSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT for A,𝐁d×dA𝐁superscript𝑑𝑑\textbf{A},\mathbf{B}\in\mathbb{R}^{d\times d}A , bold_B ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_d × italic_d end_POSTSUPERSCRIPT. We have used log(Π)=HΠ𝐻\nabla\log(\Pi)=-\nabla H∇ roman_log ( roman_Π ) = - ∇ italic_H and 2log(Π)=2Hsuperscript2Πsuperscript2𝐻\nabla^{2}\log(\Pi)=-\nabla^{2}H∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_log ( roman_Π ) = - ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_H to get the second equality. ∎

proof of Proposition 2.2.

We just need to verify that when ρ(𝑿,t)=Π(𝑿)𝜌𝑿𝑡Π𝑿\rho({\bm{X}},t)=\Pi({\bm{X}})italic_ρ ( bold_italic_X , italic_t ) = roman_Π ( bold_italic_X ), we have ρt=0𝜌𝑡0\frac{\partial\rho}{\partial t}=0divide start_ARG ∂ italic_ρ end_ARG start_ARG ∂ italic_t end_ARG = 0. It is clear that when ρ(𝑿,t)=Π(𝑿)𝜌𝑿𝑡Π𝑿\rho({\bm{X}},t)=\Pi({\bm{X}})italic_ρ ( bold_italic_X , italic_t ) = roman_Π ( bold_italic_X ), the first term on the right hand side of eq. 2.18 is 0, since log(ρΠ)=0𝜌Π0\nabla\log(\frac{\rho}{\Pi})=0∇ roman_log ( divide start_ARG italic_ρ end_ARG start_ARG roman_Π end_ARG ) = 0. For the second term, let us use eq. 2.19 to get

(ΠΓ)ΠΓ\displaystyle\nabla\cdot(\Pi\Gamma)∇ ⋅ ( roman_Π roman_Γ ) =(Π𝐐HΠsym(𝐐)log(Π))absentΠ𝐐𝐻Πsym𝐐Π\displaystyle=\nabla\cdot\big{(}\Pi\mathbf{Q}\nabla H-\Pi\,\mathrm{sym}(% \mathbf{Q})\nabla\log(\Pi)\big{)}= ∇ ⋅ ( roman_Π bold_Q ∇ italic_H - roman_Π roman_sym ( bold_Q ) ∇ roman_log ( roman_Π ) )
=Π𝐐H+Π𝐐:2H+Πsym(𝐐)log(Π)+Πsym(𝐐):2log(Π):absentΠ𝐐𝐻Π𝐐superscript2𝐻Πsym𝐐ΠΠsym𝐐:superscript2Π\displaystyle=\nabla\Pi\mathbf{Q}\nabla H+\Pi\mathbf{Q}:\nabla^{2}H+\nabla\Pi% \,\mathrm{sym}(\mathbf{Q})\nabla\log(\Pi)+\Pi\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q}):\nabla% ^{2}\log(\Pi)= ∇ roman_Π bold_Q ∇ italic_H + roman_Π bold_Q : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_H + ∇ roman_Π roman_sym ( bold_Q ) ∇ roman_log ( roman_Π ) + roman_Π roman_sym ( bold_Q ) : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_log ( roman_Π )
=ΠH𝐐H+Π𝐐:2H+ΠHsym(𝐐)H+Πsym(𝐐):2log(Π):absentΠ𝐻𝐐𝐻Π𝐐superscript2𝐻Π𝐻sym𝐐𝐻Πsym𝐐:superscript2Π\displaystyle=-\Pi\nabla H\mathbf{Q}\nabla H+\Pi\mathbf{Q}:\nabla^{2}H+\Pi% \nabla H\mathrm{sym}(\mathbf{Q})\nabla H+\Pi\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q}):\nabla^% {2}\log(\Pi)= - roman_Π ∇ italic_H bold_Q ∇ italic_H + roman_Π bold_Q : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_H + roman_Π ∇ italic_H roman_sym ( bold_Q ) ∇ italic_H + roman_Π roman_sym ( bold_Q ) : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_log ( roman_Π )
=Π𝐐:2H+Πsym(𝐐):2log(Π):absentΠ𝐐superscript2𝐻Πsym𝐐:superscript2Π\displaystyle=\Pi\mathbf{Q}:\nabla^{2}H+\Pi\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q}):\nabla^{% 2}\log(\Pi)= roman_Π bold_Q : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_H + roman_Π roman_sym ( bold_Q ) : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_log ( roman_Π )
=Π𝐐:2HΠsym(𝐐):2H:absentΠ𝐐superscript2𝐻Πsym𝐐:superscript2𝐻\displaystyle=\Pi\mathbf{Q}:\nabla^{2}H-\Pi\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q}):\nabla^{% 2}H= roman_Π bold_Q : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_H - roman_Π roman_sym ( bold_Q ) : ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_H
=0,absent0\displaystyle=0\,,= 0 ,

We have used Π=ΠHΠΠ𝐻\nabla\Pi=-\Pi\nabla H∇ roman_Π = - roman_Π ∇ italic_H to get the third equality. And we used 2log(Π)=2Hsuperscript2Πsuperscript2𝐻\nabla^{2}\log(\Pi)=-\nabla^{2}H∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_log ( roman_Π ) = - ∇ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_H to get the fifth equality. This proves that when ρ=Π𝜌Π\rho=\Piitalic_ρ = roman_Π, we indeed have

ρt|ρ=Π=(Πsym(𝐐)logΠΠ)+(ΠΓ)=0+0=0.evaluated-at𝜌𝑡𝜌ΠΠsym𝐐ΠΠΠΓ000\frac{\partial\rho}{\partial t}\Big{|}_{\rho=\Pi}=\nabla\cdot\Big{(}\Pi\,% \mathrm{sym}(\mathbf{Q})\nabla\log\frac{\Pi}{\Pi}\Big{)}+\nabla\cdot(\Pi\Gamma% )=0+0=0\,.divide start_ARG ∂ italic_ρ end_ARG start_ARG ∂ italic_t end_ARG | start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ = roman_Π end_POSTSUBSCRIPT = ∇ ⋅ ( roman_Π roman_sym ( bold_Q ) ∇ roman_log divide start_ARG roman_Π end_ARG start_ARG roman_Π end_ARG ) + ∇ ⋅ ( roman_Π roman_Γ ) = 0 + 0 = 0 .

proof of Proposition 3.2.

With our choice of H𝐻Hitalic_H, eq. 2.15 is a multidimensional OU process. And since X0subscriptX0\textbf{X}_{0}X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT follows a Gaussian distribution, it shows that XtsubscriptX𝑡\textbf{X}_{t}X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT will also be a Gaussian distribution. It is well known that the solution to eq. 2.15 with H𝐻Hitalic_H given by eq. 3.3 is

𝑿t=et𝐐Σ~1𝑿0+0te(tτ)𝐐Σ~12sym(𝐐)𝑑𝑩τ.subscript𝑿𝑡superscript𝑒𝑡𝐐superscript~Σ1subscript𝑿0superscriptsubscript0𝑡superscript𝑒𝑡𝜏𝐐superscript~Σ12sym𝐐differential-dsubscript𝑩𝜏{\bm{X}}_{t}=e^{-t\mathbf{Q}\widetilde{\Sigma}^{-1}}{\bm{X}}_{0}+\int_{0}^{t}e% ^{-(t-\tau)\mathbf{Q}\widetilde{\Sigma}^{-1}}\sqrt{2\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q})% }\,d{\bm{B}}_{\tau}\,.bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_t bold_Q over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT bold_italic_X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_t - italic_τ ) bold_Q over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT square-root start_ARG 2 roman_sym ( bold_Q ) end_ARG italic_d bold_italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT .

The mean of XtsubscriptX𝑡\textbf{X}_{t}X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT is given by

𝔼Xt=et𝐐Σ~1𝔼X0=0.𝔼subscriptX𝑡superscript𝑒𝑡𝐐superscript~Σ1𝔼subscriptX00\mathbb{E}\textbf{X}_{t}=e^{-t\mathbf{Q}\widetilde{\Sigma}^{-1}}\mathbb{E}% \textbf{X}_{0}=0.blackboard_E X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_t bold_Q over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT blackboard_E X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = 0 .

We can compute the covariance Σ(t)Σ𝑡\Sigma(t)roman_Σ ( italic_t ) of XtsubscriptX𝑡\textbf{X}_{t}X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT. Since XtsubscriptX𝑡\textbf{X}_{t}X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT has zero mean, we obtain the following using Ito’s isometry

Σ(t)=𝔼XtXtTΣ𝑡𝔼subscriptX𝑡superscriptsubscriptX𝑡𝑇\displaystyle\Sigma(t)=\mathbb{E}\textbf{X}_{t}\textbf{X}_{t}^{T}roman_Σ ( italic_t ) = blackboard_E X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT X start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT =20te(tτ)𝐐Σ~1sym(𝐐)(e(tτ)𝐐Σ~1)T𝑑τ+𝔼X0X0T.absent2superscriptsubscript0𝑡superscript𝑒𝑡𝜏𝐐superscript~Σ1sym𝐐superscriptsuperscript𝑒𝑡𝜏𝐐superscript~Σ1𝑇differential-d𝜏𝔼subscriptX0superscriptsubscriptX0𝑇\displaystyle=2\int_{0}^{t}e^{-(t-\tau)\mathbf{Q}\widetilde{\Sigma}^{-1}}% \mathrm{sym}(\mathbf{Q})\Big{(}e^{-(t-\tau)\mathbf{Q}\widetilde{\Sigma}^{-1}}% \Big{)}^{T}d\tau+\mathbb{E}\textbf{X}_{0}\textbf{X}_{0}^{T}\,.= 2 ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_t - italic_τ ) bold_Q over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT roman_sym ( bold_Q ) ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_t - italic_τ ) bold_Q over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_τ + blackboard_E X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT X start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT . (C.1)

From the above expression, Σ(t)Σ𝑡\Sigma(t)roman_Σ ( italic_t ) is clearly well-defined, symmetric, positive definite for all t>0𝑡0t>0italic_t > 0. We proceed by differentiating Σ(t)Σ𝑡\Sigma(t)roman_Σ ( italic_t )

Σ˙(t)˙Σ𝑡\displaystyle\dot{\Sigma}(t)over˙ start_ARG roman_Σ end_ARG ( italic_t ) =2ddt0te(tτ)𝐐Σ~1sym(𝐐)(e(tτ)𝐐Σ~1)T𝑑τabsent2𝑑𝑑𝑡superscriptsubscript0𝑡superscript𝑒𝑡𝜏𝐐superscript~Σ1sym𝐐superscriptsuperscript𝑒𝑡𝜏𝐐superscript~Σ1𝑇differential-d𝜏\displaystyle=2\frac{d}{dt}\int_{0}^{t}e^{-(t-\tau)\mathbf{Q}\widetilde{\Sigma% }^{-1}}\mathrm{sym}(\mathbf{Q})\Big{(}e^{-(t-\tau)\mathbf{Q}\widetilde{\Sigma}% ^{-1}}\Big{)}^{T}d\tau= 2 divide start_ARG italic_d end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_t - italic_τ ) bold_Q over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT roman_sym ( bold_Q ) ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_t - italic_τ ) bold_Q over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_τ
=2sym(𝐐)+0tddte(tτ)𝐐Σ~1sym(𝐐)(e(tτ)𝐐Σ~1)T𝑑τabsent2sym𝐐superscriptsubscript0𝑡𝑑𝑑𝑡superscript𝑒𝑡𝜏𝐐superscript~Σ1sym𝐐superscriptsuperscript𝑒𝑡𝜏𝐐superscript~Σ1𝑇differential-d𝜏\displaystyle=2\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q})+\int_{0}^{t}\frac{d}{dt}e^{-(t-\tau)% \mathbf{Q}\widetilde{\Sigma}^{-1}}\mathrm{sym}(\mathbf{Q})\Big{(}e^{-(t-\tau)% \mathbf{Q}\widetilde{\Sigma}^{-1}}\Big{)}^{T}d\tau= 2 roman_sym ( bold_Q ) + ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_d end_ARG start_ARG italic_d italic_t end_ARG italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_t - italic_τ ) bold_Q over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT roman_sym ( bold_Q ) ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_t - italic_τ ) bold_Q over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_τ
=2sym(𝐐)𝐐Σ~1Σ(t)Σ(t)Σ~1𝐐Tabsent2sym𝐐𝐐superscript~Σ1Σ𝑡Σ𝑡superscript~Σ1superscript𝐐𝑇\displaystyle=2\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q})-\mathbf{Q}\widetilde{\Sigma}^{-1}% \Sigma(t)-\Sigma(t)\widetilde{\Sigma}^{-1}\mathbf{Q}^{T}= 2 roman_sym ( bold_Q ) - bold_Q over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ ( italic_t ) - roman_Σ ( italic_t ) over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT bold_Q start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT
=2sym(𝐐(IΣ~1Σ)).absent2sym𝐐Isuperscript~Σ1Σ\displaystyle=2\,\mathrm{sym}(\mathbf{Q}(\textbf{I}-\widetilde{\Sigma}^{-1}% \Sigma))\,.= 2 roman_sym ( bold_Q ( I - over~ start_ARG roman_Σ end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Σ ) ) .

This finishes the proof. ∎