Abstract
Let s p e x ( n , H m i n o r ) 𝑠 𝑝 𝑒 𝑥 𝑛 subscript 𝐻 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 spex(n,H_{minor}) italic_s italic_p italic_e italic_x ( italic_n , italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) denote the maximum spectral radius of
n 𝑛 n italic_n -vertex H 𝐻 H italic_H -minor free graphs.
The problem on determining this extremal value
can be dated back to the early 1990s.
Up to now, it has been solved
for n 𝑛 n italic_n sufficiently large and some special minors, such as
{ K 2 , 3 , K 4 } subscript 𝐾 2 3
subscript 𝐾 4 \{K_{2,3},K_{4}\} { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 , 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } , { K 3 , 3 , K 5 } subscript 𝐾 3 3
subscript 𝐾 5 \{K_{3,3},K_{5}\} { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 , 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 5 end_POSTSUBSCRIPT } , K r subscript 𝐾 𝑟 K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT and K s , t subscript 𝐾 𝑠 𝑡
K_{s,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s , italic_t end_POSTSUBSCRIPT .
In this paper, we find some unified phenomena on general minors.
Every graph G 𝐺 G italic_G on n 𝑛 n italic_n vertices with spectral radius
ρ ≥ s p e x ( n , H m i n o r ) 𝜌 𝑠 𝑝 𝑒 𝑥 𝑛 subscript 𝐻 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 \rho\geq spex(n,H_{minor}) italic_ρ ≥ italic_s italic_p italic_e italic_x ( italic_n , italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
contains either an H 𝐻 H italic_H minor or a spanning book
K γ H ∇ ( n − γ H ) K 1 subscript 𝐾 subscript 𝛾 𝐻 ∇ 𝑛 subscript 𝛾 𝐻 subscript 𝐾 1 K_{\gamma_{H}}\nabla(n-\gamma_{H})K_{1} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∇ ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ,
where γ H = | H | − α ( H ) − 1 subscript 𝛾 𝐻 𝐻 𝛼 𝐻 1 \gamma_{H}=|H|-\alpha(H)-1 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = | italic_H | - italic_α ( italic_H ) - 1 .
Furthermore,
assume that G 𝐺 G italic_G is H 𝐻 H italic_H -minor free and Γ s ∗ ( H ) subscript superscript Γ 𝑠 𝐻 \Gamma^{*}_{s}(H) roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) is the family of
s 𝑠 s italic_s -vertex irreducible induced subgraphs of H 𝐻 H italic_H , then
G 𝐺 G italic_G minus its γ H subscript 𝛾 𝐻 \gamma_{H} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT dominating vertices
is Γ α ( H ) + 1 ∗ ( H ) subscript superscript Γ 𝛼 𝐻 1 𝐻 \Gamma^{*}_{\alpha(H)+1}(H) roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α ( italic_H ) + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) -minor saturate,
and it is further edge-maximal
if Γ α ( H ) + 1 ∗ ( H ) subscript superscript Γ 𝛼 𝐻 1 𝐻 \Gamma^{*}_{\alpha(H)+1}(H) roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α ( italic_H ) + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) is a connected family.
As applications, we obtain some known results on minors mentioned above.
We also determine the extremal values
for some other minors, such as flowers, wheels, generalized books
and complete multi-partite graphs.
Our results extend some conjectures on planar graphs,
outer-planar graphs and K s , t subscript 𝐾 𝑠 𝑡
K_{s,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s , italic_t end_POSTSUBSCRIPT -minor free graphs.
To obtain the results,
we combine stability method, spectral techniques
and structural analyses.
Especially, we give an exploration of using absorbing method
in spectral extremal problems.
Keywords:
graph minor; spectral radius; stability method; absorbing method
AMS Classification: 05C50; 05C35.
1 Introduction
In the last few decades much research has been done on spectra of graphs,
especially, the eigenvalues of adjacency matrices of graphs; Alon [2 ] , Bollobás, Lee and Letzter [5 ] , Bollobás and Nikiforov [6 ] ,
Hoory, Linial and Widgerson [26 ] , Huang [29 ] ,
Jiang [30 ] , Jiang, Tidor, Yao, Zhang and Zhao [31 ] , Lubetzky, Sudakov and Vu [36 ] , Tait [46 ] , Tait and Tobin [47 ] , Wilf [53 ] .
Given a simple graph H 𝐻 H italic_H , we define H 𝐻 H italic_H to be a minor of some graph G 𝐺 G italic_G if H 𝐻 H italic_H can be obtained from G 𝐺 G italic_G by means of a sequence of vertex deletions, edge deletions and edge contractions.
Given a family of graphs ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H , a graph is said to be ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free if it does not have any member of ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H as a minor.
Minor plays a very important role in graph theory.
We refer the reader to a survey by Robertson and Seymour [44 ] .
Wagner [51 ] proved that a graph is planar if and only if it is { K 5 , K 3 , 3 } subscript 𝐾 5 subscript 𝐾 3 3
\{K_{5},K_{3,3}\} { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 5 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 , 3 end_POSTSUBSCRIPT } -minor free.
The study on planar graphs has a rich history, such as, the curvature of planar graphs [1 , 19 , 22 , 27 , 28 ] , the automorphism groups of planar graphs [4 , 13 , 39 , 45 ] , the partitions of planar graphs [9 , 16 , 32 ] ,
and the eigenvalues of planar graphs [7 , 8 , 14 , 17 , 18 , 23 , 24 , 35 , 47 ] .
As a generalization of planar graphs, it is interesting to study problems on graphs with no K r subscript 𝐾 𝑟 K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT minor or no K s , t subscript 𝐾 𝑠 𝑡
K_{s,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s , italic_t end_POSTSUBSCRIPT minor.
Mader [38 ] showed that B r − 2 , n − r + 2 subscript 𝐵 𝑟 2 𝑛 𝑟 2
B_{r-2,n-r+2} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 2 , italic_n - italic_r + 2 end_POSTSUBSCRIPT yields the maximum number of edges over
all n 𝑛 n italic_n -vertex graphs with no K r subscript 𝐾 𝑟 K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT minor when r ≤ 7 𝑟 7 r\leq 7 italic_r ≤ 7 , however this is not best possible when r > 7 𝑟 7 r>7 italic_r > 7 .
A famous conjecture was posed by Hadwiger [20 ] in 1943, which stated that for every integer r ≥ 1 𝑟 1 r\geq 1 italic_r ≥ 1 , every graph with no K r subscript 𝐾 𝑟 K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT minor is ( r − 1 ) 𝑟 1 (r-1) ( italic_r - 1 ) -colorable.
In the 1980s, Kostochka [33 , 34 ] and Thomason [48 ] independently proved that the maximum number of edges in a K r subscript 𝐾 𝑟 K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT minor-free graph G 𝐺 G italic_G
is Θ ( r l o g r n ) Θ 𝑟 𝑙 𝑜 𝑔 𝑟 𝑛 \Theta(r\sqrt{logr}n) roman_Θ ( italic_r square-root start_ARG italic_l italic_o italic_g italic_r end_ARG italic_n ) for large r 𝑟 r italic_r and hence G 𝐺 G italic_G is O ( r log r ) 𝑂 𝑟 𝑟 O(r\sqrt{\log r}) italic_O ( italic_r square-root start_ARG roman_log italic_r end_ARG ) -colorable.
In 2001, Thomason [49 ] found the asymptotic value of this edge-extremal function.
Very recently, Alon, Krivelevich and Sudakov [3 ] provided a short and self-contained proof of the celebrated Kostochka-Thomason bound.
Simultaneously, Norin, Postle and Song [43 ] showed that every graph with no K r subscript 𝐾 𝑟 K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT minor is O ( r ( log r ) β ) 𝑂 𝑟 superscript 𝑟 𝛽 O(r(\log r)^{\beta}) italic_O ( italic_r ( roman_log italic_r ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_β end_POSTSUPERSCRIPT ) -colorable for β > 1 / 4 𝛽 1 4 \beta>1/4 italic_β > 1 / 4 .
From spectral perspective, Tait [46 ] determined the maximum spectral radius for graphs with no K r subscript 𝐾 𝑟 K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT minor.
The next one is K s , t subscript 𝐾 𝑠 𝑡
K_{s,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s , italic_t end_POSTSUBSCRIPT minor.
Ding, Johnson and Seymour [15 ] showed that
e ( G ) ≤ ( t 2 ) + n − t 𝑒 𝐺 binomial 𝑡 2 𝑛 𝑡 e(G)\leq{t\choose 2}+n-t italic_e ( italic_G ) ≤ ( binomial start_ARG italic_t end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_n - italic_t for every connected graph G 𝐺 G italic_G with no K 1 , t subscript 𝐾 1 𝑡
K_{1,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_t end_POSTSUBSCRIPT minor.
Chudnovsky, Reed and Seymour [11 ] proved that
e ( G ) ≤ 1 2 ( t + 1 ) ( n − 1 ) 𝑒 𝐺 1 2 𝑡 1 𝑛 1 e(G)\leq\frac{1}{2}(t+1)(n-1) italic_e ( italic_G ) ≤ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_t + 1 ) ( italic_n - 1 ) for every graph G 𝐺 G italic_G with no K 2 , t subscript 𝐾 2 𝑡
K_{2,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 , italic_t end_POSTSUBSCRIPT minor,
which confirms a conjecture of Myers [40 ] .
Zhai and Lin [55 ] obtained the maximum spectral radius of K s , t subscript 𝐾 𝑠 𝑡
K_{s,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s , italic_t end_POSTSUBSCRIPT -minor free graphs for s = 1 𝑠 1 s=1 italic_s = 1 and s ≥ 2 𝑠 2 s\geq 2 italic_s ≥ 2 respectively,
which solved a conjecture of Tait [46 ] .
Extensive studies have been conducted on the properties of graphs, and exploring the properties of graphs through minors is a valuable approach,
as minor is very useful for characterizing inclusion relations between graphs.
In particular, Mader [37 ] proved that for every given graph H 𝐻 H italic_H ,
there exists a constant C H subscript 𝐶 𝐻 C_{H} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT
such that e ( G ) ≤ C H | G | 𝑒 𝐺 subscript 𝐶 𝐻 𝐺 e(G)\leq C_{H}|G| italic_e ( italic_G ) ≤ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT | italic_G | for any H 𝐻 H italic_H -minor free G 𝐺 G italic_G .
Let A ( G ) 𝐴 𝐺 A(G) italic_A ( italic_G ) denote the adjacency matrix of G 𝐺 G italic_G
and ρ ( G ) 𝜌 𝐺 \rho(G) italic_ρ ( italic_G ) be its spectral radius.
In this paper, we fundamentally investigate the following extremal problem.
Problem 1.1 .
Given a graph H 𝐻 H italic_H or a graph family ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H .
What is the maximum spectral radius of
an H 𝐻 H italic_H -minor (ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor) free graph of order n 𝑛 n italic_n ?
For many specific graphs H 𝐻 H italic_H , Problem 1.1 has gained great popularity and has attracted the attention of many researchers (see for example, [25 , 42 , 47 , 46 , 52 , 55 ] ).
However, a unified perspective on Problem 1.1 has not yet been found.
A generalized book , denoted by B γ , n − γ subscript 𝐵 𝛾 𝑛 𝛾
B_{\gamma,n-\gamma} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n - italic_γ end_POSTSUBSCRIPT , is obtained
by joining a γ 𝛾 \gamma italic_γ -clique with an independent set of n − γ 𝑛 𝛾 n-\gamma italic_n - italic_γ vertices,
in other words, B γ , n − γ ≅ K γ ∇ ( n − γ ) K 1 subscript 𝐵 𝛾 𝑛 𝛾
subscript 𝐾 𝛾 ∇ 𝑛 𝛾 subscript 𝐾 1 B_{\gamma,n-\gamma}\cong K_{\gamma}\nabla(n-\gamma)K_{1} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n - italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ∇ ( italic_n - italic_γ ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
For a given graph family ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H , we define
γ H := | H | − α ( H ) − 1 and γ ℍ := min H ∈ ℍ γ H , assign subscript 𝛾 𝐻 𝐻 𝛼 𝐻 1 and subscript 𝛾 ℍ assign subscript 𝐻 ℍ subscript 𝛾 𝐻 \gamma_{H}:=|H|-\alpha(H)-1~{}~{}~{}\mbox{and}~{}~{}~{}\gamma_{\mathbb{H}}:=%
\min_{H\in\mathbb{H}}\gamma_{H}, italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT := | italic_H | - italic_α ( italic_H ) - 1 and italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT := roman_min start_POSTSUBSCRIPT italic_H ∈ blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT ,
where α ( H ) 𝛼 𝐻 \alpha(H) italic_α ( italic_H ) (or α H subscript 𝛼 𝐻 \alpha_{H} italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT for simplicity)
is the independence number of H 𝐻 H italic_H .
In the following, we use S P E X ( n , ℍ m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
to denote the family of graphs with maximum spectral radius over all n 𝑛 n italic_n -vertex ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free graphs.
We shall assume that n 𝑛 n italic_n is sufficiently large and
ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H contains no member isomorphic to a star.
Then γ ℍ ≥ 1 subscript 𝛾 ℍ 1 \gamma_{\mathbb{H}}\geq 1 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ≥ 1 .
The first main result for Problem 1.1 is as follows.
Theorem 1.1 .
Every graph in S P E X ( n , ℍ m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) contains a spanning subgraph B γ ℍ , n − γ ℍ subscript 𝐵 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
B_{\gamma_{\mathbb{H}},n-\gamma_{\mathbb{H}}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
We now introduce some new notations and terminologies.
Choose an arbitrary graph H ∈ ℍ . 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H}. italic_H ∈ blackboard_H .
We define a family of induced subgraphs of H 𝐻 H italic_H as follows.
Γ s ( H ) = { H [ S ] : S ⊆ V ( H ) and | S | = s } . subscript Γ 𝑠 𝐻 conditional-set 𝐻 delimited-[] 𝑆 𝑆 𝑉 𝐻 and 𝑆 𝑠 \Gamma_{s}(H)=\{H[S]:~{}S\subseteq V(H)~{}~{}\mbox{and}~{}~{}|S|=s\}. roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = { italic_H [ italic_S ] : italic_S ⊆ italic_V ( italic_H ) and | italic_S | = italic_s } .
A member H [ S ] 𝐻 delimited-[] 𝑆 H[S] italic_H [ italic_S ] in Γ s ( H ) subscript Γ 𝑠 𝐻 \Gamma_{s}(H) roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) is said to irreducible ,
if Γ s ( H ) subscript Γ 𝑠 𝐻 \Gamma_{s}(H) roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) does not contain any member isomorphic to a proper
subgraph of H [ S ] 𝐻 delimited-[] 𝑆 H[S] italic_H [ italic_S ] .
Now let Γ s ∗ ( H ) superscript subscript Γ 𝑠 𝐻 \Gamma_{s}^{*}(H) roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) be the family of s 𝑠 s italic_s -vertex
irreducible induced subgraphs of H 𝐻 H italic_H and
Γ ( ℍ ) = ⋃ H ∈ ℍ Γ | H | − γ ℍ ∗ ( H ) . Γ ℍ subscript 𝐻 ℍ superscript subscript Γ 𝐻 subscript 𝛾 ℍ 𝐻 \Gamma(\mathbb{H})=\bigcup_{H\in\mathbb{H}}\Gamma_{|H|-\gamma_{\mathbb{H}}}^{*%
}(H). roman_Γ ( blackboard_H ) = ⋃ start_POSTSUBSCRIPT italic_H ∈ blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) .
It is obvious that
Γ | H | − γ ℍ ∗ ( H ) = Γ α H + 1 ∗ ( H ) superscript subscript Γ 𝐻 subscript 𝛾 ℍ 𝐻 superscript subscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 \Gamma_{|H|-\gamma_{\mathbb{H}}}^{*}(H)=\Gamma_{\alpha_{H}+1}^{*}(H) roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) = roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H )
for every H ∈ ℍ 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H} italic_H ∈ blackboard_H
with γ H = γ ℍ . subscript 𝛾 𝐻 subscript 𝛾 ℍ \gamma_{H}=\gamma_{\mathbb{H}}. italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
A graph is said to be ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor saturated ,
if it is ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free but adding an edge between
a pair of non-adjacent vertices always yields an H 𝐻 H italic_H minor for some H ∈ ℍ . 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H}. italic_H ∈ blackboard_H .
Let S A T ( n , ℍ m i n o r ) 𝑆 𝐴 𝑇 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SAT(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_S italic_A italic_T ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
be the family of n 𝑛 n italic_n -vertex ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor saturated graphs.
Choose an arbitrary G ∗ ∈ S P E X ( n , ℍ m i n o r ) superscript 𝐺 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}\in SPEX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) ,
and let L 𝐿 L italic_L be the set of dominating vertices in G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .
Then | L | = γ ℍ 𝐿 subscript 𝛾 ℍ |L|=\gamma_{\mathbb{H}} | italic_L | = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT by Theorem 1.1 .
One may expect a characterization of G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
Theorem 1.2 .
The induced subgraph G ∗ − L ∈ S A T ( n − γ ℍ , Γ ( ℍ ) m i n o r ) superscript 𝐺 𝐿 𝑆 𝐴 𝑇 𝑛 subscript 𝛾 ℍ Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}-L\in SAT(n-\gamma_{\mathbb{H}},\Gamma(\mathbb{H})_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_S italic_A italic_T ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Particularly, if ℍ = { H } ℍ 𝐻 \mathbb{H}=\{H\} blackboard_H = { italic_H } , then G ∗ − L ∈ S A T ( n − γ H , Γ α H + 1 ∗ ( H ) m i n o r ) superscript 𝐺 𝐿 𝑆 𝐴 𝑇 𝑛 subscript 𝛾 𝐻 subscript superscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 subscript 𝐻 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}-L\in SAT(n-\gamma_{H},\Gamma^{*}_{\alpha_{H}+1}(H)_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_S italic_A italic_T ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Let e x ( n , ℍ m i n o r ) 𝑒 𝑥 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 ex(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_e italic_x ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) denote the maximum number of edges in an
n 𝑛 n italic_n -vertex ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free graph, and let E X ( n , ℍ m i n o r ) 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 EX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
be the family of n 𝑛 n italic_n -vertex ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free graphs
each of which has e x ( n , ℍ m i n o r ) 𝑒 𝑥 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 ex(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_e italic_x ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) edges.
If all the members in Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) are connected graphs,
then we can obtain a stronger result than Theorem 1.2 .
Theorem 1.3 .
If Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) is a connected family,
then G ∗ − L ∈ E X ( n − γ ℍ , Γ ( ℍ ) m i n o r ) superscript 𝐺 𝐿 𝐸 𝑋 𝑛 subscript 𝛾 ℍ Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}-L\in EX(n-\gamma_{\mathbb{H}},\Gamma(\mathbb{H})_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_E italic_X ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Theorems 1.1 , 1.2 and 1.3
can be viewed as three fundamental
tools on Problem 1.1 .
We now show some applications of these theorems.
Example 1. ℍ = { K t } ℍ subscript 𝐾 𝑡 \mathbb{H}=\{K_{t}\} blackboard_H = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT } .
Then γ H = | H | − α H − 1 = t − 2 subscript 𝛾 𝐻 𝐻 subscript 𝛼 𝐻 1 𝑡 2 \gamma_{H}=|H|-\alpha_{H}-1=t-2 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = | italic_H | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 = italic_t - 2 and Γ α H + 1 ∗ ( H ) = { K 2 } subscript superscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 subscript 𝐾 2 \Gamma^{*}_{\alpha_{H}+1}(H)=\{K_{2}\} roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT }
for H = K t 𝐻 subscript 𝐾 𝑡 H=K_{t} italic_H = italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT .
By Theorems 1.1 and 1.2 ,
G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT has t − 2 𝑡 2 t-2 italic_t - 2 dominating vertices and
G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is { K 2 } subscript 𝐾 2 \{K_{2}\} { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } -minor saturated.
Thus, G ∗ ≅ B t − 2 , n − t + 2 superscript 𝐺 subscript 𝐵 𝑡 2 𝑛 𝑡 2
G^{*}\cong B_{t-2,n-t+2} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≅ italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_t - 2 , italic_n - italic_t + 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Example 2. ℍ = { K a , 3 , K a + 2 } ℍ subscript 𝐾 𝑎 3
subscript 𝐾 𝑎 2 \mathbb{H}=\{K_{a,3},K_{a+2}\} blackboard_H = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_a , 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_a + 2 end_POSTSUBSCRIPT } , where a ∈ { 2 , 3 } 𝑎 2 3 a\in\{2,3\} italic_a ∈ { 2 , 3 } .
Then γ ℍ = a − 1 subscript 𝛾 ℍ 𝑎 1 \gamma_{\mathbb{H}}=a-1 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_a - 1 .
Consequently, Γ | H | − γ ℍ ∗ ( H ) = Γ 4 ∗ ( H ) = { K 1 , 3 , K 2 , 2 } subscript superscript Γ 𝐻 subscript 𝛾 ℍ 𝐻 subscript superscript Γ 4 𝐻 subscript 𝐾 1 3
subscript 𝐾 2 2
\Gamma^{*}_{|H|-\gamma_{\mathbb{H}}}(H)=\Gamma^{*}_{4}(H)=\{K_{1,3},K_{2,2}\} roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 , 2 end_POSTSUBSCRIPT } for H = K a , 3 𝐻 subscript 𝐾 𝑎 3
H=K_{a,3} italic_H = italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_a , 3 end_POSTSUBSCRIPT and Γ | H | − γ ℍ ∗ ( H ) = Γ 3 ∗ ( H ) = { K 3 } subscript superscript Γ 𝐻 subscript 𝛾 ℍ 𝐻 subscript superscript Γ 3 𝐻 subscript 𝐾 3 \Gamma^{*}_{|H|-\gamma_{\mathbb{H}}}(H)=\Gamma^{*}_{3}(H)=\{K_{3}\} roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } for H = K a + 2 𝐻 subscript 𝐾 𝑎 2 H=K_{a+2} italic_H = italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_a + 2 end_POSTSUBSCRIPT . By Theorem 1.1 ,
G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT has a − 1 𝑎 1 a-1 italic_a - 1 dominating vertices, and by Theorem 1.2 ,
G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is { K 1 , 3 , K 2 , 2 , K 3 } subscript 𝐾 1 3
subscript 𝐾 2 2
subscript 𝐾 3 \{K_{1,3},K_{2,2},K_{3}\} { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 , 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } -minor saturated.
Thus, G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is a path, and so G ∗ ≅ K a − 1 ∇ P n − a + 1 superscript 𝐺 subscript 𝐾 𝑎 1 ∇ subscript 𝑃 𝑛 𝑎 1 G^{*}\cong K_{a-1}\nabla P_{n-a+1} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_a - 1 end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n - italic_a + 1 end_POSTSUBSCRIPT .
To sum up the above discussions, we have the following statements.
Theorem 1.4 .
i 𝑖 i italic_i ) (Tait, [46 ] ) If r ≥ 3 𝑟 3 r\geq 3 italic_r ≥ 3 , then S P E X ( n , { K r } m i n o r ) = { B r − 2 , n − r + 2 } . 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 𝑟 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝐵 𝑟 2 𝑛 𝑟 2
SPEX\big{(}n,\{K_{r}\}_{minor}\big{)}=\{B_{r-2,n-r+2}\}. italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 2 , italic_n - italic_r + 2 end_POSTSUBSCRIPT } .
i i 𝑖 𝑖 ii italic_i italic_i ) (Tait and Tobin, [47 ] ) If a ∈ { 2 , 3 } 𝑎 2 3 a\in\{2,3\} italic_a ∈ { 2 , 3 } , then S P E X ( n , { K a , 3 , K a + 2 } m i n o r ) = { K a − 1 ∇ P n − a + 1 } . 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 𝑎 3
subscript 𝐾 𝑎 2 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝐾 𝑎 1 ∇ subscript 𝑃 𝑛 𝑎 1 SPEX\big{(}n,\{K_{a,3},K_{a+2}\}_{minor}\big{)}=\{K_{a-1}\nabla P_{n-a+1}\}. italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_a , 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_a + 2 end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_a - 1 end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_n - italic_a + 1 end_POSTSUBSCRIPT } .
Example 3. ℍ = { K r − E ( H 0 ) } ℍ subscript 𝐾 𝑟 𝐸 subscript 𝐻 0 \mathbb{H}=\{K_{r}-E(H_{0})\} blackboard_H = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT - italic_E ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) } ,
where H 0 ⊆ K r subscript 𝐻 0 subscript 𝐾 𝑟 H_{0}\subseteq K_{r} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT and δ ( H 0 ) ≥ 1 𝛿 subscript 𝐻 0 1 \delta(H_{0})\geq 1 italic_δ ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ 1 .
Then α H = ω ( H 0 ) subscript 𝛼 𝐻 𝜔 subscript 𝐻 0 \alpha_{H}=\omega(H_{0}) italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_ω ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) and γ H = r − ω ( H 0 ) − 1 subscript 𝛾 𝐻 𝑟 𝜔 subscript 𝐻 0 1 \gamma_{H}=r-\omega(H_{0})-1 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_r - italic_ω ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) - 1
for H = K r − E ( H 0 ) 𝐻 subscript 𝐾 𝑟 𝐸 subscript 𝐻 0 H=K_{r}-E(H_{0}) italic_H = italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT - italic_E ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) , where ω ( H 0 ) 𝜔 subscript 𝐻 0 \omega(H_{0}) italic_ω ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) is the clique number of H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
By Theorem 1.1 , G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT has r − ω ( H 0 ) − 1 𝑟 𝜔 subscript 𝐻 0 1 r-\omega(H_{0})-1 italic_r - italic_ω ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) - 1 dominating vertices.
Specially, if ω ( H 0 ) = 2 𝜔 subscript 𝐻 0 2 \omega(H_{0})=2 italic_ω ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = 2 , then
Γ α H + 1 ∗ ( H ) = { P 3 } subscript superscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 subscript 𝑃 3 \Gamma^{*}_{\alpha_{H}+1}(H)=\{P_{3}\} roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = { italic_P start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } for H 0 = | H 0 | 2 K 2 subscript 𝐻 0 subscript 𝐻 0 2 subscript 𝐾 2 H_{0}=\frac{|H_{0}|}{2}K_{2} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT
and Γ α H + 1 ∗ ( H ) = { K 2 ∪ K 1 } subscript superscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 subscript 𝐾 2 subscript 𝐾 1 \Gamma^{*}_{\alpha_{H}+1}(H)=\{K_{2}\cup K_{1}\} roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } otherwise.
Recently, Chen, Liu and Zhang [10 ]
characterized the spectral extremal graphs
for ( K r − E ( H 0 ) ) subscript 𝐾 𝑟 𝐸 subscript 𝐻 0 (K_{r}-E(H_{0})) ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT - italic_E ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) -minor free graphs,
where H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT consists of vertex-disjoint paths.
Now we present a result in a slightly stronger form.
Let B s , t k subscript superscript 𝐵 𝑘 𝑠 𝑡
B^{k}_{s,t} italic_B start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s , italic_t end_POSTSUBSCRIPT denote the graph obtained from
B s , t subscript 𝐵 𝑠 𝑡
B_{s,t} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_s , italic_t end_POSTSUBSCRIPT by adding k 𝑘 k italic_k
isolated edges within its independent set.
By Theorems 1.1 and 1.2 ,
we have the following result.
Theorem 1.5 .
Let γ = r − ω ( H 0 ) − 1 𝛾 𝑟 𝜔 subscript 𝐻 0 1 \gamma=r-\omega(H_{0})-1 italic_γ = italic_r - italic_ω ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) - 1 and G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT be a graph in S P E X ( n , { K r − E ( H 0 ) } m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 𝑟 𝐸 subscript 𝐻 0 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX\big{(}n,\{K_{r}-E(H_{0})\}_{minor}\big{)} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT - italic_E ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Then G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT contains B γ , n − γ subscript 𝐵 𝛾 𝑛 𝛾
B_{\gamma,n-\gamma} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n - italic_γ end_POSTSUBSCRIPT as a spanning subgraph.
Particularly, if ω ( H 0 ) = 2 𝜔 subscript 𝐻 0 2 \omega(H_{0})=2 italic_ω ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = 2 , then
G ∗ ≅ B r − 3 , n − r + 3 ⌊ n − r + 3 2 ⌋ superscript 𝐺 subscript superscript 𝐵 𝑛 𝑟 3 2 𝑟 3 𝑛 𝑟 3
G^{*}\cong B^{\lfloor\frac{n-r+3}{2}\rfloor}_{r-3,n-r+3} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≅ italic_B start_POSTSUPERSCRIPT ⌊ divide start_ARG italic_n - italic_r + 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ⌋ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 3 , italic_n - italic_r + 3 end_POSTSUBSCRIPT for H 0 = | H 0 | 2 K 2 subscript 𝐻 0 subscript 𝐻 0 2 subscript 𝐾 2 H_{0}=\frac{|H_{0}|}{2}K_{2} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ,
and G ∗ ≅ B r − 3 , n − r + 3 superscript 𝐺 subscript 𝐵 𝑟 3 𝑛 𝑟 3
G^{*}\cong B_{r-3,n-r+3} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≅ italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 3 , italic_n - italic_r + 3 end_POSTSUBSCRIPT otherwise.
A ( k + 1 ) 𝑘 1 (k+1) ( italic_k + 1 ) -wheel W k + 1 subscript 𝑊 𝑘 1 W_{k+1} italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT , where k ≥ 3 𝑘 3 k\geq 3 italic_k ≥ 3 , is defined as W k + 1 = K 1 ∇ C k subscript 𝑊 𝑘 1 subscript 𝐾 1 ∇ subscript 𝐶 𝑘 W_{k+1}=K_{1}\nabla C_{k} italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT .
Recently, Cioabă, Desai, Tait [12 ] obtained
a spectral extremal result on W 2 k + 1 subscript 𝑊 2 𝑘 1 W_{2k+1} italic_W start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT -free graphs.
Example 4. ℍ = { W k + 1 } ℍ subscript 𝑊 𝑘 1 \mathbb{H}=\{W_{k+1}\} blackboard_H = { italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT } .
Then α H = ⌊ k 2 ⌋ subscript 𝛼 𝐻 𝑘 2 \alpha_{H}=\lfloor\frac{k}{2}\rfloor italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = ⌊ divide start_ARG italic_k end_ARG start_ARG 2 end_ARG ⌋ and γ H = | H | − α H − 1 = ⌈ k 2 ⌉ subscript 𝛾 𝐻 𝐻 subscript 𝛼 𝐻 1 𝑘 2 \gamma_{H}=|H|-\alpha_{H}-1=\lceil\frac{k}{2}\rceil italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = | italic_H | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 = ⌈ divide start_ARG italic_k end_ARG start_ARG 2 end_ARG ⌉
for H = W k + 1 𝐻 subscript 𝑊 𝑘 1 H=W_{k+1} italic_H = italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT .
By Theorem 1.1 , G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT has ⌈ k 2 ⌉ 𝑘 2 \lceil\frac{k}{2}\rceil ⌈ divide start_ARG italic_k end_ARG start_ARG 2 end_ARG ⌉ dominating vertices.
Similarly, we have Γ α H + 1 ∗ ( H ) = { K 2 ∪ ( α H − 1 ) K 1 } subscript superscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 subscript 𝐾 2 subscript 𝛼 𝐻 1 subscript 𝐾 1 \Gamma^{*}_{\alpha_{H}+1}(H)=\{K_{2}\cup(\alpha_{H}-1)K_{1}\} roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∪ ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT }
for odd k 𝑘 k italic_k , and Γ α H + 1 ∗ ( H ) = { P 3 ∪ ( α H − 2 ) K 1 , 2 P 2 ∪ ( α H − 3 ) K 1 } subscript superscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 subscript 𝑃 3 subscript 𝛼 𝐻 2 subscript 𝐾 1 2 subscript 𝑃 2 subscript 𝛼 𝐻 3 subscript 𝐾 1 \Gamma^{*}_{\alpha_{H}+1}(H)=\{P_{3}\cup(\alpha_{H}-2)K_{1},2P_{2}\cup(\alpha_%
{H}-3)K_{1}\} roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = { italic_P start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ∪ ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 2 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 2 italic_P start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∪ ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 3 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT }
for even k 𝑘 k italic_k . By Theorem 1.2 , we have the following result on W k + 1 subscript 𝑊 𝑘 1 W_{k+1} italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT -minor free graphs.
Theorem 1.6 .
Let γ = ⌈ k 2 ⌉ 𝛾 𝑘 2 \gamma=\lceil\frac{k}{2}\rceil italic_γ = ⌈ divide start_ARG italic_k end_ARG start_ARG 2 end_ARG ⌉ .
Then S P E X ( n , { W k + 1 } m i n o r ) = { B γ , n − γ } 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝑊 𝑘 1 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝐵 𝛾 𝑛 𝛾
SPEX\big{(}n,\{W_{k+1}\}_{minor}\big{)}=\{B_{\gamma,n-\gamma}\} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n - italic_γ end_POSTSUBSCRIPT } for odd k 𝑘 k italic_k ,
and S P E X ( n , { W k + 1 } m i n o r ) = { B γ , n − γ 1 } 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝑊 𝑘 1 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript superscript 𝐵 1 𝛾 𝑛 𝛾
SPEX\big{(}n,\{W_{k+1}\}_{minor}\big{)}=\{B^{1}_{\gamma,n-\gamma}\} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_B start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n - italic_γ end_POSTSUBSCRIPT } otherwise.
A t 𝑡 t italic_t -flower F s 1 , … , s t subscript 𝐹 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑡
F_{s_{1},\ldots,s_{t}} italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
is the graph obtained from t 𝑡 t italic_t cycles of lengths
s 1 , … , s t subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑡
s_{1},\ldots,s_{t} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT respectively by identifying one vertex.
A t 𝑡 t italic_t -flower is said to be odd , if there exists an odd s i subscript 𝑠 𝑖 s_{i} italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT
for i ∈ { 1 , … , t } 𝑖 1 … 𝑡 i\in\{1,\ldots,t\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_t } .
If s 1 = ⋯ = s t = 3 subscript 𝑠 1 ⋯ subscript 𝑠 𝑡 3 s_{1}=\cdots=s_{t}=3 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ⋯ = italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT = 3 , then it is
a friendship graph.
Very recently, He, Li and Feng [21 ]
determined S P E X ( n , { F s , … , s } m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐹 𝑠 … 𝑠
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX\big{(}n,\{F_{s,\ldots,s}\}_{minor}\big{)} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_s , … , italic_s end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) for
s ∈ { 3 , 4 } 𝑠 3 4 s\in\{3,4\} italic_s ∈ { 3 , 4 } .
Example 5.
ℍ = { F s 1 , … , s t } . ℍ subscript 𝐹 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑡
\mathbb{H}=\{F_{s_{1},\ldots,s_{t}}\}. blackboard_H = { italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } .
Then | H | = ∑ i = 1 t s i − ( t − 1 ) 𝐻 superscript subscript 𝑖 1 𝑡 subscript 𝑠 𝑖 𝑡 1 |H|=\sum_{i=1}^{t}s_{i}-(t-1) | italic_H | = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_t - 1 ) ,
α H = ∑ i = 1 t ⌊ s i 2 ⌋ subscript 𝛼 𝐻 superscript subscript 𝑖 1 𝑡 subscript 𝑠 𝑖 2 \alpha_{H}=\sum_{i=1}^{t}\lfloor\frac{s_{i}}{2}\rfloor italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ⌊ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ⌋ and γ H = | H | − α H − 1 = ∑ i = 1 t ⌈ s i 2 ⌉ − t . subscript 𝛾 𝐻 𝐻 subscript 𝛼 𝐻 1 superscript subscript 𝑖 1 𝑡 subscript 𝑠 𝑖 2 𝑡 \gamma_{H}=|H|-\alpha_{H}-1=\sum_{i=1}^{t}\lceil\frac{s_{i}}{2}\rceil-t. italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = | italic_H | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ⌈ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ⌉ - italic_t .
If there exists an odd s i subscript 𝑠 𝑖 s_{i} italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , then we define
a subset S ∗ ⊆ V ( H ) superscript 𝑆 𝑉 𝐻 S^{*}\subseteq V(H) italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ⊆ italic_V ( italic_H ) by
choosing α H subscript 𝛼 𝐻 \alpha_{H} italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT independent vertices
and an extra vertex in C s i subscript 𝐶 subscript 𝑠 𝑖 C_{s_{i}} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Now H [ S ∗ ] ≅ K 2 ∪ ( α H − 1 ) K 1 𝐻 delimited-[] superscript 𝑆 subscript 𝐾 2 subscript 𝛼 𝐻 1 subscript 𝐾 1 H[S^{*}]\cong K_{2}\cup(\alpha_{H}-1)K_{1} italic_H [ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ] ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∪ ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Clearly, Γ α H + 1 ∗ ( H ) = { H [ S ∗ ] } . subscript superscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 𝐻 delimited-[] superscript 𝑆 \Gamma^{*}_{\alpha_{H}+1}(H)=\{H[S^{*}]\}. roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = { italic_H [ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ] } .
By Theorems 1.1 and 1.2 ,
G ∗ ≅ B γ , n − γ superscript 𝐺 subscript 𝐵 𝛾 𝑛 𝛾
G^{*}\cong B_{\gamma,n-\gamma} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≅ italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n - italic_γ end_POSTSUBSCRIPT , where γ = γ H 𝛾 subscript 𝛾 𝐻 \gamma=\gamma_{H} italic_γ = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT .
If each s i subscript 𝑠 𝑖 s_{i} italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is even, then
α H = ∑ i = 1 t s i 2 . subscript 𝛼 𝐻 superscript subscript 𝑖 1 𝑡 subscript 𝑠 𝑖 2 \alpha_{H}=\sum_{i=1}^{t}\frac{s_{i}}{2}. italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG .
Thus, for every ( α H + 1 ) subscript 𝛼 𝐻 1 (\alpha_{H}+1) ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) -subset S 𝑆 S italic_S of V ( H ) 𝑉 𝐻 V(H) italic_V ( italic_H ) ,
there exists some i 𝑖 i italic_i with | S ∩ C s i | ≥ s i 2 + 1 𝑆 subscript 𝐶 subscript 𝑠 𝑖 subscript 𝑠 𝑖 2 1 |S\cap C_{s_{i}}|\geq\frac{s_{i}}{2}+1 | italic_S ∩ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | ≥ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG + 1 .
Hence, H [ S ] 𝐻 delimited-[] 𝑆 H[S] italic_H [ italic_S ] contains either a P 3 subscript 𝑃 3 P_{3} italic_P start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT or a copy of 2 P 2 2 subscript 𝑃 2 2P_{2} 2 italic_P start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ,
and so
Γ α H + 1 ∗ ( H ) = { P 3 ∪ ( α H − 2 ) K 1 , 2 P 2 ∪ ( α H − 3 ) K 1 } . subscript superscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 subscript 𝑃 3 subscript 𝛼 𝐻 2 subscript 𝐾 1 2 subscript 𝑃 2 subscript 𝛼 𝐻 3 subscript 𝐾 1 \Gamma^{*}_{\alpha_{H}+1}(H)=\{P_{3}\cup(\alpha_{H}-2)K_{1},2P_{2}\cup(\alpha_%
{H}-3)K_{1}\}. roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = { italic_P start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ∪ ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 2 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 2 italic_P start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∪ ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 3 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } .
By Theorem 1.2 ,
G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L contains exactly one edge.
Thus, G ∗ ≅ B γ , n − γ 1 superscript 𝐺 subscript superscript 𝐵 1 𝛾 𝑛 𝛾
G^{*}\cong B^{1}_{\gamma,n-\gamma} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≅ italic_B start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n - italic_γ end_POSTSUBSCRIPT .
Consequently, we have the following result.
Theorem 1.7 .
Let γ = ∑ i = 1 t ⌈ s i 2 ⌉ − t 𝛾 superscript subscript 𝑖 1 𝑡 subscript 𝑠 𝑖 2 𝑡 \gamma=\sum_{i=1}^{t}\lceil\frac{s_{i}}{2}\rceil-t italic_γ = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ⌈ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ⌉ - italic_t . Then
S P E X ( n , { F s 1 , … , s t } m i n o r ) = { B γ , n − γ } 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐹 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑡
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝐵 𝛾 𝑛 𝛾
SPEX\big{(}n,\{F_{s_{1},\ldots,s_{t}}\}_{minor}\big{)}=\{B_{\gamma,n-\gamma}\} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n - italic_γ end_POSTSUBSCRIPT } for an odd flower F s 1 , … , s t subscript 𝐹 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑡
F_{s_{1},\ldots,s_{t}} italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , and S P E X ( n , { F s 1 , … , s t } m i n o r ) = { B γ , n − γ 1 } 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐹 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑡
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript superscript 𝐵 1 𝛾 𝑛 𝛾
SPEX\big{(}n,\{F_{s_{1},\ldots,s_{t}}\}_{minor}\big{)}=\{B^{1}_{\gamma,n-%
\gamma}\} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_B start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n - italic_γ end_POSTSUBSCRIPT } otherwise.
As usual, we denote by G ¯ ¯ 𝐺 \overline{G} over¯ start_ARG italic_G end_ARG the complement of a graph G 𝐺 G italic_G and K s 1 , … , s r subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑟
K_{s_{1},\ldots,s_{r}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT a complete r 𝑟 r italic_r -partite graph
with min { r , s 1 } ≥ 2 𝑟 subscript 𝑠 1 2 \min\{r,s_{1}\}\geq 2 roman_min { italic_r , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } ≥ 2 and s 1 ≥ ⋯ ≥ s r subscript 𝑠 1 ⋯ subscript 𝑠 𝑟 s_{1}\geq\cdots\geq s_{r} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ ⋯ ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT .
Let H s 1 , s 2 = ( β − 1 ) K 1 , s 2 ∪ K 1 , s 2 + β 0 subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
𝛽 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 2
subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 2 subscript 𝛽 0
H_{s_{1},s_{2}}=(\beta-1)K_{1,s_{2}}\cup K_{1,s_{2}+\beta_{0}} italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_β - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
where β ( s 2 + 1 ) + β 0 = s 1 + 1 𝛽 subscript 𝑠 2 1 subscript 𝛽 0 subscript 𝑠 1 1 \beta(s_{2}+1)+\beta_{0}=s_{1}+1 italic_β ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 and 0 ≤ β 0 ≤ s 2 0 subscript 𝛽 0 subscript 𝑠 2 0\leq\beta_{0}\leq s_{2} 0 ≤ italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Obviously, H s 1 , s 2 subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
H_{s_{1},s_{2}} italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is a star forest of order s 1 + 1 subscript 𝑠 1 1 s_{1}+1 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 .
Let S ( H s 1 , s 2 ¯ ) 𝑆 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
S\big{(}\overline{H_{s_{1},s_{2}}}\big{)} italic_S ( over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) denote the graph obtained
from H s 1 , s 2 ¯ ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
\overline{H_{s_{1},s_{2}}} over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG by subdividing
an edge u v 𝑢 𝑣 uv italic_u italic_v with minimum degree sum d ( u ) + d ( v ) 𝑑 𝑢 𝑑 𝑣 d(u)+d(v) italic_d ( italic_u ) + italic_d ( italic_v ) .
Denote by P e t ⋆ 𝑃 𝑒 superscript 𝑡 ⋆ {Pet}^{\star} italic_P italic_e italic_t start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT the Petersen graph.
Set β = ⌊ s 1 + 1 s 2 + 1 ⌋ 𝛽 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 2 1 \beta=\lfloor\frac{s_{1}+1}{s_{2}+1}\rfloor italic_β = ⌊ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG ⌋ and n − ∑ 2 r s i + 1 := p s 1 + q assign 𝑛 superscript subscript 2 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 1 𝑝 subscript 𝑠 1 𝑞 n-\sum_{2}^{r}s_{i}+1:=ps_{1}+q italic_n - ∑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + 1 := italic_p italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q (1 ≤ q ≤ s 1 1 𝑞 subscript 𝑠 1 1\leq q\leq s_{1} 1 ≤ italic_q ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Now we introduce a graph G ▲ superscript 𝐺 ▲ G^{\blacktriangle} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▲ end_POSTSUPERSCRIPT ,
which will play an important role in our next theorem.
G ▲ = { ( p − 1 ) K s 1 ∪ S ( H s 1 , s 2 ¯ ) if ( q , β ) = ( 2 , 2 ) ; ( p − 1 ) K s 1 ∪ P e t ⋆ ¯ if ( q , β , s 1 ) = ( 2 , 1 , 8 ) ; ( p − q ) K s 1 ∪ q H s 1 , s 2 ¯ if q ≤ 2 ( β − 1 ) and ( q , β ) ≠ ( 2 , 2 ) ; p K s 1 ∪ K q if q > 2 ( β − 1 ) and ( q , β , s 1 ) ≠ ( 2 , 1 , 8 ) . G^{\blacktriangle}=\left\{\begin{aligned} &(p-1)K_{s_{1}}\cup S\left(\overline%
{H_{s_{1},s_{2}}}\right)&&\hbox{if $(q,\beta)=(2,2)$};\\
&(p-1)K_{s_{1}}\cup\overline{{Pet}^{\star}}&&\hbox{if $(q,\beta,s_{1})=(2,1,8)%
$};\\
&(p-q)K_{s_{1}}\cup q\overline{H_{s_{1},s_{2}}}&&\hbox{if $q\leq 2(\beta-1)$ %
and $(q,\beta)\neq(2,2)$};\\
&pK_{s_{1}}\cup K_{q}&&\hbox{if $q>2(\beta-1)$ and $(q,\beta,s_{1})\neq(2,1,8)%
$}.\end{aligned}\right. italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▲ end_POSTSUPERSCRIPT = { start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL ( italic_p - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_S ( over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if ( italic_q , italic_β ) = ( 2 , 2 ) ; end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL ( italic_p - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ over¯ start_ARG italic_P italic_e italic_t start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if ( italic_q , italic_β , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = ( 2 , 1 , 8 ) ; end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL ( italic_p - italic_q ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_q over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if italic_q ≤ 2 ( italic_β - 1 ) and ( italic_q , italic_β ) ≠ ( 2 , 2 ) ; end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL italic_p italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if italic_q > 2 ( italic_β - 1 ) and ( italic_q , italic_β , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ≠ ( 2 , 1 , 8 ) . end_CELL end_ROW
Example 6.
ℍ = { K s 1 , … , s r } . ℍ subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑟
\mathbb{H}=\{K_{s_{1},\ldots,s_{r}}\}. blackboard_H = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } .
Then | H | = ∑ i = 1 r s i 𝐻 superscript subscript 𝑖 1 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 |H|=\sum_{i=1}^{r}s_{i} | italic_H | = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ,
α H = s 1 subscript 𝛼 𝐻 subscript 𝑠 1 \alpha_{H}=s_{1} italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and γ H = | H | − α H − 1 = ∑ i = 2 r s i − 1 . subscript 𝛾 𝐻 𝐻 subscript 𝛼 𝐻 1 superscript subscript 𝑖 2 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 1 \gamma_{H}=|H|-\alpha_{H}-1=\sum_{i=2}^{r}s_{i}-1. italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = | italic_H | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 1 .
If s 2 = 1 subscript 𝑠 2 1 s_{2}=1 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = 1 , then γ H = r − 2 subscript 𝛾 𝐻 𝑟 2 \gamma_{H}=r-2 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_r - 2 .
If H 𝐻 H italic_H is not a star, that is,
∑ i = 2 r s i − 1 ≥ 1 superscript subscript 𝑖 2 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 1 1 \sum_{i=2}^{r}s_{i}-1\geq 1 ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 1 ≥ 1 ,
then G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT contains a set L 𝐿 L italic_L of γ H subscript 𝛾 𝐻 \gamma_{H} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT dominating vertices.
However, it is not easy to characterize the structure of G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
Hence, we present the result here,
and give its proof in Section 4 .
Theorem 1.8 .
Let min { r , s 1 } ≥ 2 𝑟 subscript 𝑠 1 2 \min\{r,s_{1}\}\geq 2 roman_min { italic_r , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } ≥ 2 , s 1 ≥ ⋯ ≥ s r ≥ 1 subscript 𝑠 1 ⋯ subscript 𝑠 𝑟 1 s_{1}\geq\cdots\geq s_{r}\geq 1 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ ⋯ ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ≥ 1
and γ = ∑ i = 2 r s i − 1 ≥ 1 𝛾 superscript subscript 𝑖 2 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 1 1 \gamma=\sum_{i=2}^{r}s_{i}-1\geq 1 italic_γ = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 1 ≥ 1 . Then
i) if s 2 ≥ 2 subscript 𝑠 2 2 s_{2}\geq 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 2 or s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is even,
then S P E X ( n , { K s 1 , … , s r } m i n o r ) = { K γ ∇ G ▲ } 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑟
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝐾 𝛾 ∇ superscript 𝐺 ▲ SPEX\big{(}n,\{K_{s_{1},\ldots,s_{r}}\}_{minor}\big{)}=\{K_{\gamma}\nabla G^{%
\blacktriangle}\} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▲ end_POSTSUPERSCRIPT } ;
ii) if s 2 = 1 subscript 𝑠 2 1 s_{2}=1 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = 1 and s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is odd, then S P E X ( n , { K s 1 , … , s r } m i n o r ) = { K γ ∇ G ▼ } 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑟
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝐾 𝛾 ∇ superscript 𝐺 ▼ SPEX\big{(}n,\{K_{s_{1},\ldots,s_{r}}\}_{minor}\big{)}=\{K_{\gamma}\nabla G^{%
\blacktriangledown}\} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▼ end_POSTSUPERSCRIPT } ,
where every component of G ▼ superscript 𝐺 ▼ G^{\blacktriangledown} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▼ end_POSTSUPERSCRIPT is a cycle for s 1 = 3 subscript 𝑠 1 3 s_{1}=3 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 3 ,
and is either K s 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 K_{s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT or H s 1 , 1 ¯ ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
\overline{H_{s_{1},1}} over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG for s 1 ≥ 5 subscript 𝑠 1 5 s_{1}\geq 5 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 5 .
The rest of the paper is organized as follows.
In Section 2 , we provide some preliminary results.
Especially, we give a stability theorem, which is a key tool of this paper.
For the sake of readability of the article,
we shall postpone its proof to the last section.
In Section 3 , we use the above stability theorem
and an absorbing method to prove Theorem 1.1 .
Based on Theorem 1.1 ,
we further present the proof of Theorems 1.2 and 1.3 ,
which give a more refined description of extremal graphs
in S P E X ( n , ℍ m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
In Section 4 ,
we will use Theorems 1.1 , 1.2 and 1.3
to characterize S P E X ( n , ℍ m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) for
complete multipartite minors.
This extends a conjecture proposed by Tait [46 ] .
2 Preliminary results
Observe that an isolated vertex in a graph H 𝐻 H italic_H does not work
on determining whether a graph G 𝐺 G italic_G of order large enough is H 𝐻 H italic_H -minor free or not.
Throughout the paper,
let ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H be a family of graphs
in which every member H 𝐻 H italic_H is a finite graph with minimum degree δ ( H ) ≥ 1 𝛿 𝐻 1 \delta(H)\geq 1 italic_δ ( italic_H ) ≥ 1 .
We use | G | 𝐺 |G| | italic_G | and e ( G ) 𝑒 𝐺 e(G) italic_e ( italic_G ) to denote the numbers of vertices and edges
in a graph G 𝐺 G italic_G , respectively.
For a subset S 𝑆 S italic_S of V ( G ) 𝑉 𝐺 V(G) italic_V ( italic_G ) , let G [ S ] 𝐺 delimited-[] 𝑆 G[S] italic_G [ italic_S ] be the subgraph induced by S 𝑆 S italic_S .
In 1967, Mader [37 ]
proved an elegant result on minors, more precisely,
if G 𝐺 G italic_G is an H 𝐻 H italic_H -minor free graph of order n 𝑛 n italic_n
then there exists a positive constant C H subscript 𝐶 𝐻 C_{H} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT such that e ( G ) < C H n 𝑒 𝐺 subscript 𝐶 𝐻 𝑛 e(G)<C_{H}n italic_e ( italic_G ) < italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT italic_n .
The following lemma was obtained by Thomason [50 ] .
Lemma 2.1 .
Every non-empty graph G 𝐺 G italic_G with e ( G ) ≥ 2 s + 1 t | G | 𝑒 𝐺 superscript 2 𝑠 1 𝑡 𝐺 e(G)\geq 2^{s+1}t|G| italic_e ( italic_G ) ≥ 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_s + 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t | italic_G |
has a proper K s , t subscript 𝐾 𝑠 𝑡
K_{s,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s , italic_t end_POSTSUBSCRIPT minor.
Lemma 2.1 implies
a more precise bound for K s , t subscript 𝐾 𝑠 𝑡
K_{s,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s , italic_t end_POSTSUBSCRIPT minor.
Using it, we can obtain the following bound for general H 𝐻 H italic_H minor.
Lemma 2.2 .
Let G 𝐺 G italic_G be an H 𝐻 H italic_H -minor free graph on n 𝑛 n italic_n vertices. Then
e ( G ) < C H ⋅ n 𝑒 𝐺 ⋅ subscript 𝐶 𝐻 𝑛 e(G)<C_{H}\cdot n italic_e ( italic_G ) < italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT ⋅ italic_n , where C H = 2 | H | + 1 e ( H ) subscript 𝐶 𝐻 superscript 2 𝐻 1 𝑒 𝐻 C_{H}=2^{|H|+1}e(H) italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = 2 start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H | + 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e ( italic_H ) .
Proof.
Let H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT be the graph obtained from H 𝐻 H italic_H by subdividing every edge once.
Clearly, H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is a bipartite graph with | H | + e ( H ) 𝐻 𝑒 𝐻 |H|+e(H) | italic_H | + italic_e ( italic_H ) vertices and
it can be embedded in K | H | , e ( H ) subscript 𝐾 𝐻 𝑒 𝐻
K_{|H|,e(H)} italic_K start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | , italic_e ( italic_H ) end_POSTSUBSCRIPT .
Therefore, K | H | , e ( H ) subscript 𝐾 𝐻 𝑒 𝐻
K_{|H|,e(H)} italic_K start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | , italic_e ( italic_H ) end_POSTSUBSCRIPT contains a subgraph H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT and thus an H 𝐻 H italic_H minor.
Now suppose to the contrary that e ( G ) ≥ 2 | H | + 1 e ( H ) n . 𝑒 𝐺 superscript 2 𝐻 1 𝑒 𝐻 𝑛 e(G)\geq 2^{|H|+1}e(H)n. italic_e ( italic_G ) ≥ 2 start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H | + 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e ( italic_H ) italic_n .
Then by Lemma 2.1 , G 𝐺 G italic_G has a K | H | , e ( H ) subscript 𝐾 𝐻 𝑒 𝐻
K_{|H|,e(H)} italic_K start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | , italic_e ( italic_H ) end_POSTSUBSCRIPT minor
and thus an H 𝐻 H italic_H minor, a contradiction.
Hence, the result holds.
∎
The following lemma can be found in [11 ] ,
and its original version is shown in [15 ] .
Lemma 2.3 .
([11 , 15 ] )
Let t ≥ 3 𝑡 3 t\geq 3 italic_t ≥ 3 and n ≥ t + 2 𝑛 𝑡 2 n\geq t+2 italic_n ≥ italic_t + 2 .
If G 𝐺 G italic_G is an n 𝑛 n italic_n -vertex connected graph with no K 1 , t subscript 𝐾 1 𝑡
K_{1,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_t end_POSTSUBSCRIPT minor,
then e ( G ) ≤ ( t 2 ) + n − t 𝑒 𝐺 binomial 𝑡 2 𝑛 𝑡 e(G)\leq\binom{t}{2}+n-t italic_e ( italic_G ) ≤ ( FRACOP start_ARG italic_t end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_n - italic_t ,
and for all n 𝑛 n italic_n , this is the best possible.
Let S ℓ ( K t ) superscript 𝑆 ℓ subscript 𝐾 𝑡 S^{\ell}(K_{t}) italic_S start_POSTSUPERSCRIPT roman_ℓ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) be the graph obtained from K t subscript 𝐾 𝑡 K_{t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT by replacing
an edge with a path of length ℓ + 1 ℓ 1 \ell+1 roman_ℓ + 1 .
As pointed by Ding, Johnson and Seymour [15 ] ,
the upper bound in Lemma 2.3 is sharp
and S n − t ( K t ) superscript 𝑆 𝑛 𝑡 subscript 𝐾 𝑡 S^{n-t}(K_{t}) italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) is an extremal graph.
A natural question is to characterize all the extremal graphs.
If t = 3 𝑡 3 t=3 italic_t = 3 , then S n − t ( K t ) superscript 𝑆 𝑛 𝑡 subscript 𝐾 𝑡 S^{n-t}(K_{t}) italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) is an n 𝑛 n italic_n -cycle
and is clearly the unique extremal graph.
We now consider the case t = 4 𝑡 4 t=4 italic_t = 4 , which is useful for our main theorem.
Lemma 2.4 .
Let n ≥ 5 𝑛 5 n\geq 5 italic_n ≥ 5 and G 𝐺 G italic_G be a K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT -minor free connected graph of order n 𝑛 n italic_n
with maximum number of edges. Then G ≅ S n − 4 ( K 4 ) 𝐺 superscript 𝑆 𝑛 4 subscript 𝐾 4 G\cong S^{n-4}(K_{4}) italic_G ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 4 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Proof.
Since S n − 4 ( K 4 ) superscript 𝑆 𝑛 4 subscript 𝐾 4 S^{n-4}(K_{4}) italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 4 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) is K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT -minor free for n ≥ 5 𝑛 5 n\geq 5 italic_n ≥ 5 ,
we have e ( G ) ≥ e ( S n − 4 ( K 4 ) ) = n + 2 𝑒 𝐺 𝑒 superscript 𝑆 𝑛 4 subscript 𝐾 4 𝑛 2 e(G)\geq e(S^{n-4}(K_{4}))=n+2 italic_e ( italic_G ) ≥ italic_e ( italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 4 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) ) = italic_n + 2 .
On the other hand, for n ≥ 6 𝑛 6 n\geq 6 italic_n ≥ 6 we obtain e ( G ) ≤ n + 2 𝑒 𝐺 𝑛 2 e(G)\leq n+2 italic_e ( italic_G ) ≤ italic_n + 2 by Lemma 2.3 ,
and for n = 5 𝑛 5 n=5 italic_n = 5 we can see e ( G ) ≤ ⌊ 3 × 5 2 ⌋ = 7 𝑒 𝐺 3 5 2 7 e(G)\leq\lfloor\frac{3\times 5}{2}\rfloor=7 italic_e ( italic_G ) ≤ ⌊ divide start_ARG 3 × 5 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ⌋ = 7 as Δ ( G ) ≤ 3 Δ 𝐺 3 \Delta(G)\leq 3 roman_Δ ( italic_G ) ≤ 3 .
Therefore, e ( G ) = n + 2 𝑒 𝐺 𝑛 2 e(G)=n+2 italic_e ( italic_G ) = italic_n + 2 .
Since G 𝐺 G italic_G is a K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT -minor free connected graph,
we have Δ ( G ) ≤ 3 Δ 𝐺 3 \Delta(G)\leq 3 roman_Δ ( italic_G ) ≤ 3 and δ ( G ) ≥ 1 𝛿 𝐺 1 \delta(G)\geq 1 italic_δ ( italic_G ) ≥ 1 .
Now let U i subscript 𝑈 𝑖 U_{i} italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT denote the set of vertices of degree i 𝑖 i italic_i in G 𝐺 G italic_G
for i ∈ { 1 , 2 , 3 } 𝑖 1 2 3 i\in\{1,2,3\} italic_i ∈ { 1 , 2 , 3 } . Then
2 n − | U 1 | + | U 3 | = | U 1 | + 2 | U 2 | + 3 | U 3 | = 2 e ( G ) = 2 n + 4 , 2 𝑛 subscript 𝑈 1 subscript 𝑈 3 subscript 𝑈 1 2 subscript 𝑈 2 3 subscript 𝑈 3 2 𝑒 𝐺 2 𝑛 4 2n-|U_{1}|+|U_{3}|=|U_{1}|+2|U_{2}|+3|U_{3}|=2e(G)=2n+4, 2 italic_n - | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + 2 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | + 3 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | = 2 italic_e ( italic_G ) = 2 italic_n + 4 ,
which yields that | U 3 | − | U 1 | = 4 subscript 𝑈 3 subscript 𝑈 1 4 |U_{3}|-|U_{1}|=4 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | - | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | = 4 .
In the following, we show G ≅ S n − 4 ( K 4 ) 𝐺 superscript 𝑆 𝑛 4 subscript 𝐾 4 G\cong S^{n-4}(K_{4}) italic_G ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 4 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) .
The proof is proceeded by induction on n 𝑛 n italic_n .
If n = 5 𝑛 5 n=5 italic_n = 5 ,
then combining | U 1 | + | U 2 | + | U 3 | = 5 subscript 𝑈 1 subscript 𝑈 2 subscript 𝑈 3 5 |U_{1}|+|U_{2}|+|U_{3}|=5 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | = 5 and | U 3 | − | U 1 | = 4 subscript 𝑈 3 subscript 𝑈 1 4 |U_{3}|-|U_{1}|=4 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | - | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | = 4 gives 2 | U 1 | + | U 2 | = 1 2 subscript 𝑈 1 subscript 𝑈 2 1 2|U_{1}|+|U_{2}|=1 2 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | = 1 .
Thus, | U 1 | = 0 , | U 2 | = 1 formulae-sequence subscript 𝑈 1 0 subscript 𝑈 2 1 |U_{1}|=0,|U_{2}|=1 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | = 0 , | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | = 1 and | U 3 | = 4 subscript 𝑈 3 4 |U_{3}|=4 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | = 4 .
Assume that U 2 = { u } subscript 𝑈 2 𝑢 U_{2}=\{u\} italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = { italic_u } and U 3 = { v 1 , v 2 , v 3 , v 4 } subscript 𝑈 3 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 4 U_{3}=\{v_{1},v_{2},v_{3},v_{4}\} italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } , where N G ( u ) = { v 1 , v 2 } subscript 𝑁 𝐺 𝑢 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 N_{G}(u)=\{v_{1},v_{2}\} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } .
Then, N G ( v 3 ) = { v 1 , v 2 , v 4 } subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 subscript 𝑣 4 N_{G}(v_{3})=\{v_{1},v_{2},v_{4}\} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } and N G ( v 4 ) = { v 1 , v 2 , v 3 } subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑣 4 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 subscript 𝑣 3 N_{G}(v_{4})=\{v_{1},v_{2},v_{3}\} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } .
It follows that G ≅ S 1 ( K 4 ) 𝐺 superscript 𝑆 1 subscript 𝐾 4 G\cong S^{1}(K_{4}) italic_G ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) , as desired.
Assume now that n ≥ 6 𝑛 6 n\geq 6 italic_n ≥ 6 .
We first show that U 1 subscript 𝑈 1 U_{1} italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is empty.
Suppose to the contrary that u ∈ U 1 𝑢 subscript 𝑈 1 u\in U_{1} italic_u ∈ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Then e ( G − { u } ) = ( n − 1 ) + 2 𝑒 𝐺 𝑢 𝑛 1 2 e(G-\{u\})=(n-1)+2 italic_e ( italic_G - { italic_u } ) = ( italic_n - 1 ) + 2
and G − { u } 𝐺 𝑢 G-\{u\} italic_G - { italic_u } is a K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT -minor free connected graph.
By the induction hypothesis, G − { u } ≅ S n − 5 ( K 4 ) 𝐺 𝑢 superscript 𝑆 𝑛 5 subscript 𝐾 4 G-\{u\}\cong S^{n-5}(K_{4}) italic_G - { italic_u } ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 5 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Whether u 𝑢 u italic_u is adjacent to a vertex of degree two or degree three in G − { u } 𝐺 𝑢 G-\{u\} italic_G - { italic_u } ,
G 𝐺 G italic_G always contains a K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT minor, a contradiction.
Thus, U 1 = ∅ subscript 𝑈 1 U_{1}=\varnothing italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ∅ .
It follows that | U 3 | = | U 1 | + 4 = 4 subscript 𝑈 3 subscript 𝑈 1 4 4 |U_{3}|=|U_{1}|+4=4 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + 4 = 4 and | U 2 | = n − 4 ≥ 2 subscript 𝑈 2 𝑛 4 2 |U_{2}|=n-4\geq 2 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_n - 4 ≥ 2 .
Assume that U 3 = { v 1 , v 2 , v 3 , v 4 } subscript 𝑈 3 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 4 U_{3}=\{v_{1},v_{2},v_{3},v_{4}\} italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } .
In the following, we distinguish two cases.
v 1 subscript 𝑣 1 v_{1} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT v 2 subscript 𝑣 2 v_{2} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT v 3 subscript 𝑣 3 v_{3} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT v 4 subscript 𝑣 4 v_{4} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT u 𝑢 u italic_u v 1 subscript 𝑣 1 v_{1} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT v 2 subscript 𝑣 2 v_{2} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT v 3 subscript 𝑣 3 v_{3} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT v 4 subscript 𝑣 4 v_{4} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT u 𝑢 u italic_u w 1 subscript 𝑤 1 w_{1} italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT w 1 subscript 𝑤 1 w_{1} italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT w n − 5 subscript 𝑤 𝑛 5 w_{n-5} italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 5 end_POSTSUBSCRIPT w n − 5 subscript 𝑤 𝑛 5 w_{n-5} italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 5 end_POSTSUBSCRIPT
Figure 1: The extremal graph G 𝐺 G italic_G in Case 1.
Case 1. Every vertex in U 2 subscript 𝑈 2 U_{2} italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT belongs to a triangle.
Recall that | U 2 | ≥ 2 subscript 𝑈 2 2 |U_{2}|\geq 2 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 2 .
Choose u 1 , u 2 ∈ U 2 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2
subscript 𝑈 2 u_{1},u_{2}\in U_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
If u 1 , u 2 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2
u_{1},u_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT contains two common neighbors w 1 subscript 𝑤 1 w_{1} italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and w 2 subscript 𝑤 2 w_{2} italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ,
then w 1 w 2 ∈ E ( G ) subscript 𝑤 1 subscript 𝑤 2 𝐸 𝐺 w_{1}w_{2}\in E(G) italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_G ) as u 1 , u 2 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2
u_{1},u_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT belong to
a triangle respectively.
Now d G ( w 1 ) = d G ( w 2 ) = 3 subscript 𝑑 𝐺 subscript 𝑤 1 subscript 𝑑 𝐺 subscript 𝑤 2 3 d_{G}(w_{1})=d_{G}(w_{2})=3 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = 3 and G [ { u 1 , u 2 , w 1 , w 2 } ] 𝐺 delimited-[] subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 subscript 𝑤 1 subscript 𝑤 2 G[\{u_{1},u_{2},w_{1},w_{2}\}] italic_G [ { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } ] is a component of G 𝐺 G italic_G ,
contradicting the fact that G 𝐺 G italic_G is a connected graph of order n ≥ 6 𝑛 6 n\geq 6 italic_n ≥ 6 .
Assume now that N G ( u 1 ) ∩ N G ( u 2 ) = { w } subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑢 1 subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑢 2 𝑤 N_{G}(u_{1})\cap N_{G}(u_{2})=\{w\} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ∩ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_w } ,
and w i ∈ N G ( u i ) ∖ { w } subscript 𝑤 𝑖 subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑢 𝑖 𝑤 w_{i}\in N_{G}(u_{i})\setminus\{w\} italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ∖ { italic_w }
for i ∈ { 1 , 2 } 𝑖 1 2 i\in\{1,2\} italic_i ∈ { 1 , 2 } .
Then w w 1 , w w 2 ∈ E ( G ) 𝑤 subscript 𝑤 1 𝑤 subscript 𝑤 2
𝐸 𝐺 ww_{1},ww_{2}\in E(G) italic_w italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_G ) and u 1 , u 2 , w 1 , w 2 ∈ N G ( w ) subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 subscript 𝑤 1 subscript 𝑤 2
subscript 𝑁 𝐺 𝑤 u_{1},u_{2},w_{1},w_{2}\in N_{G}(w) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) ,
which implies that u 1 u 2 ∈ E ( G ) subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 𝐸 𝐺 u_{1}u_{2}\in E(G) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_G ) (otherwise,
G 𝐺 G italic_G contains a K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT ).
Thus, { u 1 , u 2 , w } subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 𝑤 \{u_{1},u_{2},w\} { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w } induces a triangle.
Since G 𝐺 G italic_G is connected and n ≥ 6 𝑛 6 n\geq 6 italic_n ≥ 6 , we have d G ( w ) = 3 subscript 𝑑 𝐺 𝑤 3 d_{G}(w)=3 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) = 3 .
Let N G ( w ) = { u 1 , u 2 , u 3 } subscript 𝑁 𝐺 𝑤 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 subscript 𝑢 3 N_{G}(w)=\{u_{1},u_{2},u_{3}\} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) = { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } . Then d G ( u 3 ) = 2 subscript 𝑑 𝐺 subscript 𝑢 3 2 d_{G}(u_{3})=2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = 2 (otherwise,
d G ( u 3 ) ≥ 3 subscript 𝑑 𝐺 subscript 𝑢 3 3 d_{G}(u_{3})\geq 3 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ 3 , we will get a K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT minor).
Let N G ( u 3 ) = { w , u 4 } subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑢 3 𝑤 subscript 𝑢 4 N_{G}(u_{3})=\{w,u_{4}\} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_w , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } .
Then w u 4 ∈ E ( G ) 𝑤 subscript 𝑢 4 𝐸 𝐺 wu_{4}\in E(G) italic_w italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_G ) as u 3 subscript 𝑢 3 u_{3} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT belongs to a triangle.
But now d G ( w ) ≥ 4 subscript 𝑑 𝐺 𝑤 4 d_{G}(w)\geq 4 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) ≥ 4 , a contradiction.
Now we can conclude that N G ( u 1 ) ∩ N G ( u 2 ) = ∅ subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑢 1 subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑢 2 N_{G}(u_{1})\cap N_{G}(u_{2})=\varnothing italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ∩ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = ∅ .
Since u 1 subscript 𝑢 1 u_{1} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT belongs to a triangle, we have u 1 u 2 ∉ E ( G ) subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 𝐸 𝐺 u_{1}u_{2}\notin E(G) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∉ italic_E ( italic_G ) .
Let P = u 1 w 1 … w s u 2 𝑃 subscript 𝑢 1 subscript 𝑤 1 … subscript 𝑤 𝑠 subscript 𝑢 2 P=u_{1}w_{1}\dots w_{s}u_{2} italic_P = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT … italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT be a shortest path connecting u 1 subscript 𝑢 1 u_{1} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and u 2 subscript 𝑢 2 u_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT in G 𝐺 G italic_G .
Assume that N G ( u 1 ) = { w 1 , u 3 } subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑢 1 subscript 𝑤 1 subscript 𝑢 3 N_{G}(u_{1})=\{w_{1},u_{3}\} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } and N G ( u 2 ) = { w s , u 4 } subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑢 2 subscript 𝑤 𝑠 subscript 𝑢 4 N_{G}(u_{2})=\{w_{s},u_{4}\} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } .
Then u 3 , u 4 ∉ V ( P ) subscript 𝑢 3 subscript 𝑢 4
𝑉 𝑃 u_{3},u_{4}\notin V(P) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ∉ italic_V ( italic_P ) and u 3 ≠ u 4 subscript 𝑢 3 subscript 𝑢 4 u_{3}\neq u_{4} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ≠ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT .
Furthermore, w 1 u 3 , w s u 4 ∈ E ( G ) subscript 𝑤 1 subscript 𝑢 3 subscript 𝑤 𝑠 subscript 𝑢 4
𝐸 𝐺 w_{1}u_{3},w_{s}u_{4}\in E(G) italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_G ) , as u 1 , u 2 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2
u_{1},u_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT belong to triangles.
Thus, u 1 , u 3 ∈ N G ( w 1 ) subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 3
subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑤 1 u_{1},u_{3}\in N_{G}(w_{1}) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) and u 2 , u 4 ∈ N G ( w s ) subscript 𝑢 2 subscript 𝑢 4
subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑤 𝑠 u_{2},u_{4}\in N_{G}(w_{s}) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) .
Contracting the subpath w 1 … w s subscript 𝑤 1 … subscript 𝑤 𝑠 w_{1}\ldots w_{s} italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT … italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT as a vertex,
we obtain a copy of K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT , a contradiction.
The proof of Case 1 is completed.
Case 2. There exists a vertex u ∈ U 2 𝑢 subscript 𝑈 2 u\in U_{2} italic_u ∈ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT with two non-adjacent neighbors.
Assume N G ( u ) = { u 1 , u 2 } subscript 𝑁 𝐺 𝑢 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 N_{G}(u)=\{u_{1},u_{2}\} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) = { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } and u 1 u 2 ∉ E ( G ) subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 𝐸 𝐺 u_{1}u_{2}\notin E(G) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∉ italic_E ( italic_G ) .
Let G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT be the graph obtained from G 𝐺 G italic_G by contracting the path u 1 u u 2 subscript 𝑢 1 𝑢 subscript 𝑢 2 u_{1}uu_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT
as an edge u 1 u 2 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 u_{1}u_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT (that is, u 𝑢 u italic_u is absorbed).
Then e ( G ′ ) = e ( G ) − 1 = ( n − 1 ) + 2 𝑒 superscript 𝐺 ′ 𝑒 𝐺 1 𝑛 1 2 e(G^{\prime})=e(G)-1=(n-1)+2 italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_e ( italic_G ) - 1 = ( italic_n - 1 ) + 2 .
Since G 𝐺 G italic_G is K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT -minor free, G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is too.
By the induction hypothesis, G ′ ≅ S n − 5 ( K 4 ) superscript 𝐺 ′ superscript 𝑆 𝑛 5 subscript 𝐾 4 G^{\prime}\cong S^{n-5}(K_{4}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 5 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Let P 𝑃 P italic_P be the induced path of length n − 4 𝑛 4 n-4 italic_n - 4 in G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Then both ends are of degree three in G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT and G 𝐺 G italic_G .
We may assume P = v 1 w 1 … w n − 5 v 2 𝑃 subscript 𝑣 1 subscript 𝑤 1 … subscript 𝑤 𝑛 5 subscript 𝑣 2 P=v_{1}w_{1}\ldots w_{n-5}v_{2} italic_P = italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT … italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 5 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ,
where v 1 , v 2 ∈ U 3 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2
subscript 𝑈 3 v_{1},v_{2}\in U_{3} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT .
If u 1 u 2 ∈ E ( G ′ ) ∖ E ( P ) subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 𝐸 superscript 𝐺 ′ 𝐸 𝑃 u_{1}u_{2}\in E(G^{\prime})\setminus E(P) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_E ( italic_P ) ,
then u 1 , u 2 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2
u_{1},u_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT are of degree three in G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT and G 𝐺 G italic_G .
Now if { u 1 , u 2 } = { v 3 , v 4 } subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 4 \{u_{1},u_{2}\}=\{v_{3},v_{4}\} { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } , then G [ { v 1 , v 2 , v 3 , v 4 , w 1 , u } ] 𝐺 delimited-[] subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 4 subscript 𝑤 1 𝑢 G[\{v_{1},v_{2},v_{3},v_{4},w_{1},u\}] italic_G [ { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u } ] has
a K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT minor (see Fig. 1 ), a contradiction.
Thus u 1 ∈ { v 1 , v 2 } subscript 𝑢 1 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 u_{1}\in\{v_{1},v_{2}\} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } and u 2 ∈ { v 3 , v 4 } subscript 𝑢 2 subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 4 u_{2}\in\{v_{3},v_{4}\} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } .
Assume without loss of generality that { u 1 , u 2 } = { v 1 , v 3 } subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 3 \{u_{1},u_{2}\}=\{v_{1},v_{3}\} { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } .
Then G [ { v 1 , v 2 , v 3 , v 4 , w 1 , u } ] 𝐺 delimited-[] subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 4 subscript 𝑤 1 𝑢 G[\{v_{1},v_{2},v_{3},v_{4},w_{1},u\}] italic_G [ { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u } ] still has a K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT minor
(see Fig. 1 ),
a contradiction.
Hence, u 1 u 2 ∈ E ( P ) subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 𝐸 𝑃 u_{1}u_{2}\in E(P) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_P ) , and
now G ≅ S n − 4 ( K 4 ) 𝐺 superscript 𝑆 𝑛 4 subscript 𝐾 4 G\cong S^{n-4}(K_{4}) italic_G ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 4 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) , as desired.
The proof is completed.
∎
In the following, we introduce some basic notations and terminologies.
A generalized book , denoted by B γ , n − γ subscript 𝐵 𝛾 𝑛 𝛾
B_{\gamma,n-\gamma} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n - italic_γ end_POSTSUBSCRIPT , is obtained
by joining a γ 𝛾 \gamma italic_γ -clique with an independent set of n − γ 𝑛 𝛾 n-\gamma italic_n - italic_γ vertices.
Specially, B 2 , n − 2 subscript 𝐵 2 𝑛 2
B_{2,n-2} italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 , italic_n - 2 end_POSTSUBSCRIPT is called a book .
Let α H subscript 𝛼 𝐻 \alpha_{H} italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT
be the independence number of a graph H 𝐻 H italic_H , that is,
the cardinality of a maximum independent set in H 𝐻 H italic_H .
We now define an important variation on a given family ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H
which contains no star as a member.
γ ℍ := min H ∈ ℍ γ H , where γ H = | H | − α H − 1 . formulae-sequence assign subscript 𝛾 ℍ subscript 𝐻 ℍ subscript 𝛾 𝐻 where subscript 𝛾 𝐻 𝐻 subscript 𝛼 𝐻 1 \displaystyle\gamma_{\mathbb{H}}:=\min_{H\in\mathbb{H}}\gamma_{H},~{}~{}\mbox{%
where}~{}~{}\gamma_{H}=|H|-\alpha_{H}-1. italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT := roman_min start_POSTSUBSCRIPT italic_H ∈ blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , where italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = | italic_H | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 .
(1)
A graph H 𝐻 H italic_H is said to be minimal with respect to ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H ,
if H ∈ ℍ 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H} italic_H ∈ blackboard_H such that
(i) γ H = γ ℍ subscript 𝛾 𝐻 subscript 𝛾 ℍ \gamma_{H}=\gamma_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ; (ii) subject to (i), | H | 𝐻 |H| | italic_H | is also minimal.
It is obvious that all minimal graphs have the same independence number.
Thus, we can set α ℍ := α H ∗ assign subscript 𝛼 ℍ subscript 𝛼 superscript 𝐻 \alpha_{\mathbb{H}}:=\alpha_{H^{*}} italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT := italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
for an arbitrary minimal graph H ∗ superscript 𝐻 H^{*} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .
Moreover, we define
C ℍ := min C H ∗ assign subscript 𝐶 ℍ subscript 𝐶 superscript 𝐻 C_{\mathbb{H}}:=\min C_{H^{*}} italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT := roman_min italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , where H ∗ superscript 𝐻 H^{*} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT takes over all minimal graphs.
Recall that γ H ∗ = | H ∗ | − α H ∗ − 1 subscript 𝛾 superscript 𝐻 superscript 𝐻 subscript 𝛼 superscript 𝐻 1 \gamma_{H^{*}}=|H^{*}|-\alpha_{H^{*}}-1 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - 1 and C H ∗ = 2 | H ∗ | + 1 e ( H ∗ ) subscript 𝐶 superscript 𝐻 superscript 2 superscript 𝐻 1 𝑒 superscript 𝐻 C_{H^{*}}=2^{|H^{*}|+1}e(H^{*}) italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 2 start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT | + 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Hence, γ ℍ + α ℍ < C ℍ . subscript 𝛾 ℍ subscript 𝛼 ℍ subscript 𝐶 ℍ \gamma_{\mathbb{H}}+\alpha_{\mathbb{H}}<C_{\mathbb{H}}. italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT < italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
An elementary operation on a graph is one of the following, that is,
deleting a vertex, or deleting an edge, or contracting an edge.
Clearly, a graph G 𝐺 G italic_G contains an H 𝐻 H italic_H minor
if H 𝐻 H italic_H can be obtained from G 𝐺 G italic_G by a sequence of elementary operations.
A graph is said to be ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free ,
if it does not contain an H 𝐻 H italic_H minor for any H ∈ ℍ 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H} italic_H ∈ blackboard_H .
Observe that H 𝐻 H italic_H is a spanning subgraph of B γ H + 1 , α H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 1 subscript 𝛼 𝐻
B_{\gamma_{H}+1,\alpha_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Thus we have the following lemma.
Lemma 2.5 .
B γ H + 1 , α H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 1 subscript 𝛼 𝐻
B_{\gamma_{H}+1,\alpha_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT contains an H 𝐻 H italic_H minor.
Let s p e x ( n , ℍ m i n o r ) 𝑠 𝑝 𝑒 𝑥 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 spex(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_s italic_p italic_e italic_x ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
be the extremal spectral radius of graphs in S P E X ( n , ℍ m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Lemma 2.6 .
B γ ℍ , n − γ ℍ subscript 𝐵 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
B_{\gamma_{\mathbb{H}},n-\gamma_{\mathbb{H}}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free,
and s p e x ( n , ℍ m i n o r ) ≥ γ ℍ ( n − γ ℍ ) 𝑠 𝑝 𝑒 𝑥 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ spex(n,\mathbb{H}_{minor})\geq\sqrt{\gamma_{\mathbb{H}}(n-\gamma_{\mathbb{H}})} italic_s italic_p italic_e italic_x ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG .
Proof.
Choose an arbitrary member H ∈ ℍ 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H} italic_H ∈ blackboard_H .
We first claim that B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT contains no copy of H 𝐻 H italic_H .
Indeed, otherwise, H ⊆ B γ H , n − γ H 𝐻 subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
H\subseteq B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_H ⊆ italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Let S 𝑆 S italic_S be the ( n − γ H ) 𝑛 subscript 𝛾 𝐻 (n-\gamma_{H}) ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT ) -vertex independent set and
T 𝑇 T italic_T be the γ H subscript 𝛾 𝐻 \gamma_{H} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT -clique in B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Then,
| V ( H ) ∩ S | = | V ( H ) ∖ T | ≥ | H | − γ H = α H + 1 . 𝑉 𝐻 𝑆 𝑉 𝐻 𝑇 𝐻 subscript 𝛾 𝐻 subscript 𝛼 𝐻 1 |V(H)\cap S|=|V(H)\setminus T|\geq|H|-\gamma_{H}=\alpha_{H}+1. | italic_V ( italic_H ) ∩ italic_S | = | italic_V ( italic_H ) ∖ italic_T | ≥ | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 .
Furthermore, since V ( H ) ∩ S 𝑉 𝐻 𝑆 V(H)\cap S italic_V ( italic_H ) ∩ italic_S is also an independent set in H 𝐻 H italic_H ,
we have α H ≥ | V ( H ) ∩ S | ≥ α H + 1 subscript 𝛼 𝐻 𝑉 𝐻 𝑆 subscript 𝛼 𝐻 1 \alpha_{H}\geq|V(H)\cap S|\geq\alpha_{H}+1 italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT ≥ | italic_V ( italic_H ) ∩ italic_S | ≥ italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 , a contradiction.
Therefore, the claim holds.
We now show that B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is H 𝐻 H italic_H -minor free.
Suppose to the contrary that B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT has an H 𝐻 H italic_H minor.
Then H 𝐻 H italic_H can be obtained
by a sequence of elementary operations on B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
These elementary operations give rise to a graph sequence
H 0 , H 1 , ⋯ , H a ( = H ) subscript 𝐻 0 subscript 𝐻 1 ⋯ annotated subscript 𝐻 𝑎 absent 𝐻
H_{0},H_{1},\cdots,H_{a}(=H) italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , ⋯ , italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT ( = italic_H ) .
From the structure of a generalized book,
we know that every elementary operation
on a subgraph of B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
always gives a new subgraph of B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
This implies that H 𝐻 H italic_H is a subgraph of B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
contradicting the claim proved above.
Thus, B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is H 𝐻 H italic_H -minor free.
In view of (1 ),
γ ℍ ≤ γ H subscript 𝛾 ℍ subscript 𝛾 𝐻 \gamma_{\mathbb{H}}\leq\gamma_{H} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT and hence
B γ ℍ , n − γ ℍ subscript 𝐵 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
B_{\gamma_{\mathbb{H}},n-\gamma_{\mathbb{H}}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
is a subgraph of B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Since B γ H , n − γ H subscript 𝐵 subscript 𝛾 𝐻 𝑛 subscript 𝛾 𝐻
B_{\gamma_{H},n-\gamma_{H}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is H 𝐻 H italic_H -minor free, B γ ℍ , n − γ ℍ subscript 𝐵 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
B_{\gamma_{\mathbb{H}},n-\gamma_{\mathbb{H}}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
is too.
Considering the choice of H 𝐻 H italic_H , we can see that
B γ ℍ , n − γ ℍ subscript 𝐵 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
B_{\gamma_{\mathbb{H}},n-\gamma_{\mathbb{H}}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
is ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free,
and so s p e x ( n , ℍ m i n o r ) ≥ ρ ( B γ ℍ , n − γ ℍ ) 𝑠 𝑝 𝑒 𝑥 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 𝜌 subscript 𝐵 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
spex(n,\mathbb{H}_{minor})\geq\rho(B_{\gamma_{\mathbb{H}},n-\gamma_{\mathbb{H}%
}}) italic_s italic_p italic_e italic_x ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ italic_ρ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
Note that K γ ℍ , n − γ ℍ ⊆ B γ ℍ , n − γ ℍ subscript 𝐾 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
subscript 𝐵 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
K_{\gamma_{\mathbb{H}},n-\gamma_{\mathbb{H}}}\subseteq B_{\gamma_{\mathbb{H}},%
n-\gamma_{\mathbb{H}}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Therefore,
we have s p e x ( n , ℍ m i n o r ) ≥ ρ ( K γ ℍ , n − γ ℍ ) = γ ℍ ( n − γ ℍ ) 𝑠 𝑝 𝑒 𝑥 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 𝜌 subscript 𝐾 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ spex(n,\mathbb{H}_{minor})\geq\rho(K_{\gamma_{\mathbb{H}},n-\gamma_{\mathbb{H}%
}})=\sqrt{\gamma_{\mathbb{H}}(n-\gamma_{\mathbb{H}})} italic_s italic_p italic_e italic_x ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ italic_ρ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) = square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG ,
as desired.
∎
We end this section with the following stability result.
For the sake of readability of the article,
we postpone its proof to the last section.
Theorem 2.1 .
Let G 𝐺 G italic_G be a graph of order n 𝑛 n italic_n large enough.
Let X 𝑋 X italic_X be a non-negative eigenvector corresponding to ρ ( G ) 𝜌 𝐺 \rho(G) italic_ρ ( italic_G )
with x u ∗ = max u ∈ V ( G ) x u subscript 𝑥 superscript 𝑢 subscript 𝑢 𝑉 𝐺 subscript 𝑥 𝑢 x_{u^{*}}=\max_{u\in V(G)}x_{u} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_V ( italic_G ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT .
If ρ ( G ) ≥ γ ℍ ( n − γ ℍ ) 𝜌 𝐺 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ \rho(G)\geq\sqrt{\gamma_{\mathbb{H}}(n-\gamma_{\mathbb{H}})} italic_ρ ( italic_G ) ≥ square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG ,
then either G 𝐺 G italic_G contains an H 𝐻 H italic_H minor for some H ∈ ℍ 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H} italic_H ∈ blackboard_H ,
or G 𝐺 G italic_G admits a set L 𝐿 L italic_L of exactly γ ℍ subscript 𝛾 ℍ \gamma_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT vertices
such that x u ≥ ( 1 − 1 2 ( 10 C ℍ ) 2 ) x u ∗ subscript 𝑥 𝑢 1 1 2 superscript 10 subscript 𝐶 ℍ 2 subscript 𝑥 superscript 𝑢 x_{u}\geq\big{(}1-\frac{1}{2(10C_{\mathbb{H}})^{2}}\big{)}x_{u^{*}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ≥ ( 1 - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 ( 10 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
and d G ( u ) ≥ ( 1 − 1 ( 10 C ℍ ) 2 ) n subscript 𝑑 𝐺 𝑢 1 1 superscript 10 subscript 𝐶 ℍ 2 𝑛 d_{G}(u)\geq\big{(}1-\frac{1}{(10C_{\mathbb{H}})^{2}}\big{)}n italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) ≥ ( 1 - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG ( 10 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) italic_n
for every u ∈ L 𝑢 𝐿 u\in L italic_u ∈ italic_L .
3 Absorbing method on S P E X ( n , ℍ m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
Choose an arbitrary G ∗ ∈ S P E X ( n , ℍ m i n o r ) superscript 𝐺 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}\in SPEX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Let X ∗ = ( x 1 , … , x n ) T superscript 𝑋 superscript subscript 𝑥 1 … subscript 𝑥 𝑛 𝑇 X^{*}=(x_{1},\ldots,x_{n})^{T} italic_X start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT be a non-negative unit eigenvector with respect to ρ ( G ∗ ) 𝜌 superscript 𝐺 \rho(G^{*}) italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ,
and u ∗ ∈ V ( G ∗ ) superscript 𝑢 𝑉 superscript 𝐺 u^{*}\in V(G^{*}) italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) with x u ∗ = max u ∈ V ( G ∗ ) x u subscript 𝑥 superscript 𝑢 subscript 𝑢 𝑉 superscript 𝐺 subscript 𝑥 𝑢 x_{u^{*}}=\max_{u\in V(G^{*})}x_{u} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT .
Set ρ ∗ := ρ ( G ∗ ) assign superscript 𝜌 𝜌 superscript 𝐺 \rho^{*}:=\rho(G^{*}) italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT := italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Then, ρ ∗ = s p e x ( n , ℍ m i n o r ) ≥ γ ℍ ( n − γ ℍ ) superscript 𝜌 𝑠 𝑝 𝑒 𝑥 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ \rho^{*}=spex(n,\mathbb{H}_{minor})\geq\sqrt{\gamma_{\mathbb{H}}(n-\gamma_{%
\mathbb{H}})} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_s italic_p italic_e italic_x ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG
by Lemma 2.6 .
Furthermore, by Theorem 2.1 we have the following
proposition.
Proposition 3.1 .
G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT contains a set L 𝐿 L italic_L of exactly γ ℍ subscript 𝛾 ℍ \gamma_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT vertices
such that x u ≥ ( 1 − 1 2 ( 10 C ℍ ) 2 ) x u ∗ subscript 𝑥 𝑢 1 1 2 superscript 10 subscript 𝐶 ℍ 2 subscript 𝑥 superscript 𝑢 x_{u}\geq\big{(}1-\frac{1}{2(10C_{\mathbb{H}})^{2}}\big{)}x_{u^{*}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ≥ ( 1 - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 ( 10 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
and d G ∗ ( u ) ≥ ( 1 − 1 ( 10 C ℍ ) 2 ) n subscript 𝑑 superscript 𝐺 𝑢 1 1 superscript 10 subscript 𝐶 ℍ 2 𝑛 d_{G^{*}}(u)\geq\big{(}1-\frac{1}{(10C_{\mathbb{H}})^{2}}\big{)}n italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) ≥ ( 1 - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG ( 10 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) italic_n
for every u ∈ L 𝑢 𝐿 u\in L italic_u ∈ italic_L .
In this section, we partition V ( G ∗ ) ∖ L 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 V(G^{*})\setminus L italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L into L ′ ∪ L ′′ superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
where L ′′ = { v : N G ∗ ( v ) = L } superscript 𝐿 ′′ conditional-set 𝑣 subscript 𝑁 superscript 𝐺 𝑣 𝐿 L^{\prime\prime}=\{v:~{}N_{G^{*}}(v)=L\} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT = { italic_v : italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) = italic_L } .
The key lemma is Lemma 3.3 , which will be proved
by absorbing method .
We shall find an absorbing set in L ′′ superscript 𝐿 ′′ L^{\prime\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
and then use it to absorb vertices in L ′ superscript 𝐿 ′ L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
To this end,
we need some more definitions and propositions.
Definition 3.1 .
A path P = v 1 v 2 … v s 𝑃 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 … subscript 𝑣 𝑠 P=v_{1}v_{2}\ldots v_{s} italic_P = italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT … italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT (where possibly v 1 = v s subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 𝑠 v_{1}=v_{s} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) is called a
linear path in G 𝐺 G italic_G , if P ⊆ G 𝑃 𝐺 P\subseteq G italic_P ⊆ italic_G and d G ( v i ) = 2 subscript 𝑑 𝐺 subscript 𝑣 𝑖 2 d_{G}(v_{i})=2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = 2
for each i ∈ { 2 , … s − 1 } 𝑖 2 … 𝑠 1 i\in\{2,\ldots s-1\} italic_i ∈ { 2 , … italic_s - 1 } .
A linear path P 𝑃 P italic_P is said to be maximal , if there exists
no any linear path P ′ superscript 𝑃 ′ P^{\prime} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT such that P ⊆ P ′ 𝑃 superscript 𝑃 ′ P\subseteq P^{\prime} italic_P ⊆ italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT and P ≠ P ′ 𝑃 superscript 𝑃 ′ P\neq P^{\prime} italic_P ≠ italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
By Definition 3.1 ,
every linear path is either an induced path or an induced cycle in
G 𝐺 G italic_G . Given a connected graph G 𝐺 G italic_G with | G | ≥ 2 𝐺 2 |G|\geq 2 | italic_G | ≥ 2 .
Definition 3.1 also implies the following two propositions.
Proposition 3.2 .
Let P 𝑃 P italic_P be a maximal linear path in G 𝐺 G italic_G .
If P 𝑃 P italic_P is a path, then
d G ( v ) ≠ 2 subscript 𝑑 𝐺 𝑣 2 d_{G}(v)\neq 2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≠ 2 for each endpoint v 𝑣 v italic_v ;
if P 𝑃 P italic_P is a cycle, then d G ( v ) ≠ 2 subscript 𝑑 𝐺 𝑣 2 d_{G}(v)\neq 2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≠ 2
for at most one vertex v 𝑣 v italic_v .
Proposition 3.3 .
Every non-trivial connected graph has an edge-decomposition
of its maximal linear paths.
For a graph H 𝐻 H italic_H with V ( H ) = { v 1 , … , v h } 𝑉 𝐻 subscript 𝑣 1 … subscript 𝑣 ℎ V(H)=\{v_{1},\ldots,v_{h}\} italic_V ( italic_H ) = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_h end_POSTSUBSCRIPT } ,
a model of H 𝐻 H italic_H in a graph G 𝐺 G italic_G is a collection of vertex-disjoint
connected subgraphs G v 1 subscript 𝐺 subscript 𝑣 1 G_{v_{1}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , …, G v h subscript 𝐺 subscript 𝑣 ℎ G_{v_{h}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_h end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT such that
for any v i v j ∈ E ( H ) subscript 𝑣 𝑖 subscript 𝑣 𝑗 𝐸 𝐻 v_{i}v_{j}\in E(H) italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_H ) , there exists an edge with one end in G v i subscript 𝐺 subscript 𝑣 𝑖 G_{v_{i}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
and the other end in G v j subscript 𝐺 subscript 𝑣 𝑗 G_{v_{j}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
It is not hard to see that G 𝐺 G italic_G has an H 𝐻 H italic_H minor if and only if
there is a model of H 𝐻 H italic_H in G 𝐺 G italic_G .
Based on this terminology,
we can further introduce a definition.
Definition 3.2 .
Let G 𝐺 G italic_G be a graph with an H 𝐻 H italic_H minor and { G v i : v i ∈ V ( H ) } conditional-set subscript 𝐺 subscript 𝑣 𝑖 subscript 𝑣 𝑖 𝑉 𝐻 \{G_{v_{i}}:~{}v_{i}\in V(H)\} { italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT : italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_V ( italic_H ) } be
a model of H 𝐻 H italic_H in G 𝐺 G italic_G .
Then, ( V ( G v 1 ) , … , V ( G v h ) ) 𝑉 subscript 𝐺 subscript 𝑣 1 … 𝑉 subscript 𝐺 subscript 𝑣 ℎ (V(G_{v_{1}}),\dots,V(G_{v_{h}})) ( italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) , … , italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_h end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) )
is called an H 𝐻 H italic_H -partition of G 𝐺 G italic_G .
Note that ∪ v i ∈ V ( H ) V ( G v i ) ⊆ V ( G ) subscript subscript 𝑣 𝑖 𝑉 𝐻 𝑉 subscript 𝐺 subscript 𝑣 𝑖 𝑉 𝐺 \cup_{v_{i}\in V(H)}V(G_{v_{i}})\subseteq V(G) ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_V ( italic_H ) end_POSTSUBSCRIPT italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ⊆ italic_V ( italic_G ) .
Hence, an H 𝐻 H italic_H -partition of G 𝐺 G italic_G may not be a partition of V ( G ) 𝑉 𝐺 V(G) italic_V ( italic_G )
although its members are vertex-disjoint.
An H 𝐻 H italic_H -partition is said to be minimal ,
if ∑ i = 1 | H | | G v i | superscript subscript 𝑖 1 𝐻 subscript 𝐺 subscript 𝑣 𝑖 \sum_{i=1}^{|H|}|G_{v_{i}}| ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H | end_POSTSUPERSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | is minimum over all H 𝐻 H italic_H -partitions of G 𝐺 G italic_G .
By Proposition 3.1 ,
| L | = γ ℍ = min H ∈ ℍ ( | H | − α H − 1 ) 𝐿 subscript 𝛾 ℍ subscript 𝐻 ℍ 𝐻 subscript 𝛼 𝐻 1 |L|=\gamma_{\mathbb{H}}=\min_{H\in\mathbb{H}}(|H|-\alpha_{H}-1) | italic_L | = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT = roman_min start_POSTSUBSCRIPT italic_H ∈ blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_H | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) .
Recall that V ( G ∗ ) ∖ L = L ′ ∪ L ′′ , 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ V(G^{*})\setminus L=L^{\prime}\cup L^{\prime\prime}, italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L = italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
where L ′′ = { v : N G ∗ ( v ) = L } superscript 𝐿 ′′ conditional-set 𝑣 subscript 𝑁 superscript 𝐺 𝑣 𝐿 L^{\prime\prime}=\{v:~{}N_{G^{*}}(v)=L\} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT = { italic_v : italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) = italic_L } .
Also by Proposition 3.1 , every vertex in L 𝐿 L italic_L has at most
n ( 10 C ℍ ) 2 𝑛 superscript 10 subscript 𝐶 ℍ 2 \frac{n}{(10C_{\mathbb{H}})^{2}} divide start_ARG italic_n end_ARG start_ARG ( 10 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG non-neighbors in L ′ superscript 𝐿 ′ L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT . Hence,
| L ′ | ≤ n ( 10 C ℍ ) 2 | L | = γ ℍ n ( 10 C ℍ ) 2 . superscript 𝐿 ′ 𝑛 superscript 10 subscript 𝐶 ℍ 2 𝐿 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 superscript 10 subscript 𝐶 ℍ 2 \displaystyle|L^{\prime}|\leq\frac{n}{(10C_{\mathbb{H}})^{2}}|L|=\frac{\gamma_%
{\mathbb{H}}n}{(10C_{\mathbb{H}})^{2}}. | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≤ divide start_ARG italic_n end_ARG start_ARG ( 10 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG | italic_L | = divide start_ARG italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_n end_ARG start_ARG ( 10 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG .
(2)
Before proceeding we need some more notations.
Given a graph G 𝐺 G italic_G with u ∈ V ( G ) 𝑢 𝑉 𝐺 u\in V(G) italic_u ∈ italic_V ( italic_G ) and
S ⊆ V ( G ) 𝑆 𝑉 𝐺 S\subseteq V(G) italic_S ⊆ italic_V ( italic_G ) ,
we write N S ( u ) := N G ( u ) ∩ S assign subscript 𝑁 𝑆 𝑢 subscript 𝑁 𝐺 𝑢 𝑆 N_{S}(u):=N_{G}(u)\cap S italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_S end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) := italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) ∩ italic_S and d S ( u ) := | N S ( u ) | assign subscript 𝑑 𝑆 𝑢 subscript 𝑁 𝑆 𝑢 d_{S}(u):=|N_{S}(u)| italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_S end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) := | italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_S end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) | .
Let G ∪ G ′ 𝐺 superscript 𝐺 ′ G\cup G^{\prime} italic_G ∪ italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT be the union of two vertex-disjoint graphs G 𝐺 G italic_G and G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Specially, we use k G 𝑘 𝐺 kG italic_k italic_G to denote the disjoint union of k 𝑘 k italic_k copies of G 𝐺 G italic_G .
For two disjoint subsets S , T ⊆ V ( G ) 𝑆 𝑇
𝑉 𝐺 S,T\subseteq V(G) italic_S , italic_T ⊆ italic_V ( italic_G ) ,
let G [ S , T ] 𝐺 𝑆 𝑇 G[S,T] italic_G [ italic_S , italic_T ] be the bipartite subgraph obtained
from G [ S ∪ T ] 𝐺 delimited-[] 𝑆 𝑇 G[S\cup T] italic_G [ italic_S ∪ italic_T ] by deleting all its edges within S 𝑆 S italic_S and within T 𝑇 T italic_T .
We use e ( S ) 𝑒 𝑆 e(S) italic_e ( italic_S ) and e ( S , T ) 𝑒 𝑆 𝑇 e(S,T) italic_e ( italic_S , italic_T ) to denote the numbers of edges in
G [ S ] 𝐺 delimited-[] 𝑆 G[S] italic_G [ italic_S ] and G [ S , T ] 𝐺 𝑆 𝑇 G[S,T] italic_G [ italic_S , italic_T ] , respectively.
Lemma 3.1 .
d L ′′ ( v ) ≤ α ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ 𝑣 subscript 𝛼 ℍ d_{L^{\prime\prime}}(v)\leq\alpha_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT for each v ∈ L ′ ∪ L ′′ 𝑣 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ v\in L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT
and G ∗ [ L ′′ ] superscript 𝐺 delimited-[] superscript 𝐿 ′′ G^{*}[L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] is
( K 1 , α ℍ + 1 ∪ γ ℍ K 1 ) subscript 𝐾 1 subscript 𝛼 ℍ 1
subscript 𝛾 ℍ subscript 𝐾 1 (K_{1,\alpha_{\mathbb{H}}+1}\cup\gamma_{\mathbb{H}}K_{1}) ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) -minor free.
Proof.
We first show d L ′′ ( v ) ≤ α ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ 𝑣 subscript 𝛼 ℍ d_{L^{\prime\prime}}(v)\leq\alpha_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT for v ∈ L ′ ∪ L ′′ 𝑣 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ v\in L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Suppose to the contrary that d L ′′ ( v 0 ) ≥ α ℍ + 1 subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑣 0 subscript 𝛼 ℍ 1 d_{L^{\prime\prime}}(v_{0})\geq\alpha_{\mathbb{H}}+1 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1
for some v 0 ∈ L ′ ∪ L ′′ subscript 𝑣 0 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ v_{0}\in L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Let L = { u 1 , … , u γ ℍ } 𝐿 subscript 𝑢 1 … subscript 𝑢 subscript 𝛾 ℍ L=\{u_{1},\ldots,u_{\gamma_{\mathbb{H}}}\} italic_L = { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT }
and { w 0 , … , w α ℍ } ⊆ N L ′′ ( v 0 ) subscript 𝑤 0 … subscript 𝑤 subscript 𝛼 ℍ subscript 𝑁 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑣 0 \{w_{0},\ldots,w_{\alpha_{\mathbb{H}}}\}\subseteq N_{L^{\prime\prime}}(v_{0}) { italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } ⊆ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) .
In view of (2 ),
we have | L ′′ | = n − | L | − | L ′ | ≥ γ ℍ + α ℍ + 2 superscript 𝐿 ′′ 𝑛 𝐿 superscript 𝐿 ′ subscript 𝛾 ℍ subscript 𝛼 ℍ 2 |L^{\prime\prime}|=n-|L|-|L^{\prime}|\geq\gamma_{\mathbb{H}}+\alpha_{\mathbb{H%
}}+2 | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | = italic_n - | italic_L | - | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≥ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 2
for n 𝑛 n italic_n large enough.
Thus we can choose γ ℍ subscript 𝛾 ℍ \gamma_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT vertices
v 1 , v 2 , … , v γ ℍ subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 … subscript 𝑣 subscript 𝛾 ℍ
v_{1},v_{2},\ldots,v_{\gamma_{\mathbb{H}}} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
in L ′′ ∖ { v 0 , w 0 , w 1 , … , w α ℍ } superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑣 0 subscript 𝑤 0 subscript 𝑤 1 … subscript 𝑤 subscript 𝛼 ℍ L^{\prime\prime}\setminus\{v_{0},w_{0},w_{1},\ldots,w_{\alpha_{\mathbb{H}}}\} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∖ { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } .
Note that G ∗ [ L , L ′′ ] ≅ K | L | , | L ′′ | . superscript 𝐺 𝐿 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝐾 𝐿 superscript 𝐿 ′′
G^{*}[L,L^{\prime\prime}]\cong K_{|L|,|L^{\prime\prime}|}. italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT | italic_L | , | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT .
Now let G 𝐺 G italic_G be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by
contracting each edge u i v i subscript 𝑢 𝑖 subscript 𝑣 𝑖 u_{i}v_{i} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT as a new vertex u ¯ i subscript ¯ 𝑢 𝑖 \overline{u}_{i} over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT
for i ∈ { 1 , … , γ ℍ } 𝑖 1 … subscript 𝛾 ℍ i\in\{1,\ldots,\gamma_{\mathbb{H}}\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT } .
Then, { u ¯ 1 , … , u ¯ γ ℍ } subscript ¯ 𝑢 1 … subscript ¯ 𝑢 subscript 𝛾 ℍ \{\overline{u}_{1},\ldots,\overline{u}_{\gamma_{\mathbb{H}}}\} { over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT }
is a clique in G 𝐺 G italic_G and u ¯ i ∈ N G ( w j ) subscript ¯ 𝑢 𝑖 subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑤 𝑗 \overline{u}_{i}\in N_{G}(w_{j}) over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) for
i ∈ { 1 , … , γ ℍ } 𝑖 1 … subscript 𝛾 ℍ i\in\{1,\ldots,\gamma_{\mathbb{H}}\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT } and j ∈ { 0 , … , α ℍ } 𝑗 0 … subscript 𝛼 ℍ j\in\{0,\ldots,\alpha_{\mathbb{H}}\} italic_j ∈ { 0 , … , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT } .
Furthermore, let G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT be the graph obtained from G 𝐺 G italic_G
by contracting the edge v 0 w 0 subscript 𝑣 0 subscript 𝑤 0 v_{0}w_{0} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT as a new vertex u ¯ 0 subscript ¯ 𝑢 0 \overline{u}_{0} over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
Recall that u ¯ i ∈ N G ( w 0 ) subscript ¯ 𝑢 𝑖 subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑤 0 \overline{u}_{i}\in N_{G}(w_{0}) over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) for i ∈ { 1 , … , γ ℍ } 𝑖 1 … subscript 𝛾 ℍ i\in\{1,\ldots,\gamma_{\mathbb{H}}\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT }
and w j ∈ N G ( v 0 ) subscript 𝑤 𝑗 subscript 𝑁 𝐺 subscript 𝑣 0 w_{j}\in N_{G}(v_{0}) italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) for j ∈ { 1 , … , α ℍ } 𝑗 1 … subscript 𝛼 ℍ j\in\{1,\ldots,\alpha_{\mathbb{H}}\} italic_j ∈ { 1 , … , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT } .
Thus, u ¯ i , w j ∈ N G ′ ( u ¯ 0 ) subscript ¯ 𝑢 𝑖 subscript 𝑤 𝑗
subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ subscript ¯ 𝑢 0 \overline{u}_{i},w_{j}\in N_{G^{\prime}}(\overline{u}_{0}) over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) for
i ∈ { 1 , … , γ ℍ } 𝑖 1 … subscript 𝛾 ℍ i\in\{1,\ldots,\gamma_{\mathbb{H}}\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT } and j ∈ { 1 , … , α ℍ } 𝑗 1 … subscript 𝛼 ℍ j\in\{1,\ldots,\alpha_{\mathbb{H}}\} italic_j ∈ { 1 , … , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT } .
Now, we can see that G ′ [ { u ¯ i , w j : 0 ≤ i ≤ γ ℍ ; 1 ≤ j ≤ α ℍ } ] superscript 𝐺 ′ delimited-[] conditional-set subscript ¯ 𝑢 𝑖 subscript 𝑤 𝑗
formulae-sequence 0 𝑖 subscript 𝛾 ℍ 1 𝑗 subscript 𝛼 ℍ G^{\prime}[\{\overline{u}_{i},w_{j}:~{}0\leq i\leq\gamma_{\mathbb{H}};1\leq j%
\leq\alpha_{\mathbb{H}}\}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ { over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT : 0 ≤ italic_i ≤ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ; 1 ≤ italic_j ≤ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT } ] contains
B γ ℍ + 1 , α ℍ subscript 𝐵 subscript 𝛾 ℍ 1 subscript 𝛼 ℍ
B_{\gamma_{\mathbb{H}}+1,\alpha_{\mathbb{H}}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT as a spanning subgraph.
By Lemma 2.5 ,
G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT contains an H 𝐻 H italic_H minor for some H ∈ ℍ 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H} italic_H ∈ blackboard_H and thus G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT too, a contradiction.
Therefore, d L ′′ ( v ) ≤ α ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ 𝑣 subscript 𝛼 ℍ d_{L^{\prime\prime}}(v)\leq\alpha_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT for each v ∈ L ′ ∪ L ′′ 𝑣 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ v\in L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Next suppose that
G ∗ [ L ′′ ] superscript 𝐺 delimited-[] superscript 𝐿 ′′ G^{*}[L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] contains an H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT -minor, where H 0 ≅ K 1 , α ℍ + 1 ∪ γ ℍ K 1 . subscript 𝐻 0 subscript 𝐾 1 subscript 𝛼 ℍ 1
subscript 𝛾 ℍ subscript 𝐾 1 H_{0}\cong K_{1,\alpha_{\mathbb{H}}+1}\cup\gamma_{\mathbb{H}}K_{1}. italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Let G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by replacing G ∗ [ L ′′ ] superscript 𝐺 delimited-[] superscript 𝐿 ′′ G^{*}[L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ]
with a copy of H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
Then for G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT , | L ′′ | = | H 0 | = γ ℍ + α ℍ + 2 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝐻 0 subscript 𝛾 ℍ subscript 𝛼 ℍ 2 |L^{\prime\prime}|=|H_{0}|=\gamma_{\mathbb{H}}+\alpha_{\mathbb{H}}+2 | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | = | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 2 and there exists a vertex v 0 ∈ L ′′ subscript 𝑣 0 superscript 𝐿 ′′ v_{0}\in L^{\prime\prime} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT with d L ′′ ( v 0 ) ≥ α ℍ + 1 subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑣 0 subscript 𝛼 ℍ 1 d_{L^{\prime\prime}}(v_{0})\geq\alpha_{\mathbb{H}}+1 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 .
By the above discussion, G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT contains an H 𝐻 H italic_H minor for some H ∈ ℍ 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H} italic_H ∈ blackboard_H
and thus G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT too, a contradiction.
Therefore, the lemma holds.
∎
Lemma 3.2 .
x v ≤ 4 x u ∗ 100 C ℍ subscript 𝑥 𝑣 4 subscript 𝑥 superscript 𝑢 100 subscript 𝐶 ℍ x_{v}\leq\frac{4x_{u^{*}}}{100C_{\mathbb{H}}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≤ divide start_ARG 4 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 100 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG for each v ∈ L ′ ∪ L ′′ 𝑣 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ v\in L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Proof.
Choose an arbitrary v ∈ L ′ ∪ L ′′ 𝑣 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ v\in L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Then d L ( v ) ≤ | L | = γ ℍ subscript 𝑑 𝐿 𝑣 𝐿 subscript 𝛾 ℍ d_{L}(v)\leq|L|=\gamma_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ | italic_L | = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , and
by Lemma 3.1 d L ′′ ( v ) ≤ α ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ 𝑣 subscript 𝛼 ℍ d_{L^{\prime\prime}}(v)\leq\alpha_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
Recall that
γ ℍ + α ℍ < C ℍ subscript 𝛾 ℍ subscript 𝛼 ℍ subscript 𝐶 ℍ \gamma_{\mathbb{H}}+\alpha_{\mathbb{H}}<C_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT < italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
Thus
d G ∗ ( v ) = d L ∪ L ′′ ( v ) + d L ′ ( v ) ≤ ( γ ℍ + α ℍ ) + d L ′ ( v ) < C ℍ + d L ′ ( v ) . subscript 𝑑 superscript 𝐺 𝑣 subscript 𝑑 𝐿 superscript 𝐿 ′′ 𝑣 subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′ 𝑣 subscript 𝛾 ℍ subscript 𝛼 ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′ 𝑣 subscript 𝐶 ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′ 𝑣 \displaystyle d_{G^{*}}(v)=d_{L\cup L^{\prime\prime}}(v)+d_{L^{\prime}}(v)\leq%
(\gamma_{\mathbb{H}}+\alpha_{\mathbb{H}})+d_{L^{\prime}}(v)<C_{\mathbb{H}}+d_{%
L^{\prime}}(v). italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) + italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ ( italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) < italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) .
Since ρ ∗ x v = ∑ u ∈ N G ∗ ( v ) x u ≤ d G ∗ ( v ) x u ∗ superscript 𝜌 subscript 𝑥 𝑣 subscript 𝑢 subscript 𝑁 superscript 𝐺 𝑣 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑑 superscript 𝐺 𝑣 subscript 𝑥 superscript 𝑢 \rho^{*}x_{v}=\sum_{u\in N_{G^{*}}(v)}x_{u}\leq d_{G^{*}}(v)x_{u^{*}} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
we have
∑ v ∈ L ′ ρ ∗ x v ≤ ∑ v ∈ L ′ ( C ℍ + d L ′ ( v ) ) x u ∗ = ( C ℍ | L ′ | + 2 e ( L ′ ) ) x u ∗ , subscript 𝑣 superscript 𝐿 ′ superscript 𝜌 subscript 𝑥 𝑣 subscript 𝑣 superscript 𝐿 ′ subscript 𝐶 ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′ 𝑣 subscript 𝑥 superscript 𝑢 subscript 𝐶 ℍ superscript 𝐿 ′ 2 𝑒 superscript 𝐿 ′ subscript 𝑥 superscript 𝑢 \displaystyle\sum_{v\in L^{\prime}}\rho^{*}x_{v}\leq\sum_{v\in L^{\prime}}\big%
{(}C_{\mathbb{H}}+d_{L^{\prime}}(v)\big{)}x_{u^{*}}=\big{(}C_{\mathbb{H}}|L^{%
\prime}|+2e(L^{\prime})\big{)}x_{u^{*}}, ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≤ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | + 2 italic_e ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
where e ( L ′ ) < C ℍ | L ′ | 𝑒 superscript 𝐿 ′ subscript 𝐶 ℍ superscript 𝐿 ′ e(L^{\prime})<C_{\mathbb{H}}|L^{\prime}| italic_e ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) < italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | by Lemma 2.2 .
Combining (2 ) gives
ρ ∗ ∑ v ∈ L ′ x v ≤ 3 C ℍ | L ′ | x u ∗ ≤ 3 γ ℍ n 100 C ℍ x u ∗ . superscript 𝜌 subscript 𝑣 superscript 𝐿 ′ subscript 𝑥 𝑣 3 subscript 𝐶 ℍ superscript 𝐿 ′ subscript 𝑥 superscript 𝑢 3 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 100 subscript 𝐶 ℍ subscript 𝑥 superscript 𝑢 \rho^{*}\sum_{v\in L^{\prime}}x_{v}\leq 3C_{\mathbb{H}}|L^{\prime}|x_{u^{*}}%
\leq\frac{3\gamma_{\mathbb{H}}n}{100C_{\mathbb{H}}}x_{u^{*}}. italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≤ 3 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≤ divide start_ARG 3 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_n end_ARG start_ARG 100 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Again by d L ∪ L ′′ ( v ) ≤ γ ℍ + α ℍ < C ℍ subscript 𝑑 𝐿 superscript 𝐿 ′′ 𝑣 subscript 𝛾 ℍ subscript 𝛼 ℍ subscript 𝐶 ℍ d_{L\cup L^{\prime\prime}}(v)\leq\gamma_{\mathbb{H}}+\alpha_{\mathbb{H}}<C_{%
\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT < italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ,
we have
ρ ∗ x v = ∑ u ∈ N G ∗ ( v ) x u = ∑ u ∈ N L ∪ L ′′ ( v ) x u + ∑ u ∈ L ′ x u ≤ C ℍ x u ∗ + 3 γ ℍ n 100 C ℍ ρ ∗ x u ∗ . superscript 𝜌 subscript 𝑥 𝑣 subscript 𝑢 subscript 𝑁 superscript 𝐺 𝑣 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑢 subscript 𝑁 𝐿 superscript 𝐿 ′′ 𝑣 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑢 superscript 𝐿 ′ subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝐶 ℍ subscript 𝑥 superscript 𝑢 3 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 100 subscript 𝐶 ℍ superscript 𝜌 subscript 𝑥 superscript 𝑢 \displaystyle\rho^{*}x_{v}=\sum_{u\in N_{G^{*}}(v)}x_{u}=\sum_{u\in N_{L\cup L%
^{\prime\prime}}(v)}x_{u}+\sum_{u\in L^{\prime}}x_{u}\leq C_{\mathbb{H}}x_{u^{%
*}}+\frac{3\gamma_{\mathbb{H}}n}{100C_{\mathbb{H}}\rho^{*}}x_{u^{*}}. italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_L ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT + ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + divide start_ARG 3 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_n end_ARG start_ARG 100 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
(3)
Dividing both sides of (3 ) by ρ ∗ superscript 𝜌 \rho^{*} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT
and combining ρ ∗ 2 ≥ γ ℍ ( n − γ ℍ ) superscript superscript 𝜌 2 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ {\rho^{*}}^{2}\geq\gamma_{\mathbb{H}}(n-\gamma_{\mathbb{H}}) italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ≥ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) ,
we obtain that x v ≤ 4 x u ∗ 100 C ℍ subscript 𝑥 𝑣 4 subscript 𝑥 superscript 𝑢 100 subscript 𝐶 ℍ x_{v}\leq\frac{4x_{u^{*}}}{100C_{\mathbb{H}}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≤ divide start_ARG 4 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 100 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG
for n 𝑛 n italic_n sufficiently large,
as desired.
∎
Now we are ready to show a key lemma, which states that L ′ superscript 𝐿 ′ L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is empty.
We proceed the proof by contradiction and absorbing method.
To make the proof readable,
we divide it into some claims and present a sketch
as follows.
i 𝑖 i italic_i ) Construct a graph G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT such that
ρ ( G ′ ) > ρ ( G ∗ ) 𝜌 superscript 𝐺 ′ 𝜌 superscript 𝐺 \rho(G^{\prime})>\rho(G^{*}) italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) > italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) and G ′ − L ′ = G ∗ − L ′ superscript 𝐺 ′ superscript 𝐿 ′ superscript 𝐺 superscript 𝐿 ′ G^{\prime}-L^{\prime}=G^{*}-L^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Then G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT admits an H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT minor for some H ′ ∈ ℍ superscript 𝐻 ′ ℍ H^{\prime}\in\mathbb{H} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ blackboard_H ,
and thus an H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT -partition 𝒱 𝒱 \mathcal{V} caligraphic_V .
i i 𝑖 𝑖 ii italic_i italic_i ) Using the H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT -partition 𝒱 𝒱 \mathcal{V} caligraphic_V ,
we find an absorbing set P ∗ superscript 𝑃 P^{*} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT in G ′ [ L ′′ ] superscript 𝐺 ′ delimited-[] superscript 𝐿 ′′ G^{\prime}[L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] ,
which should be a maximal linear path of length sufficiently large.
i i i 𝑖 𝑖 𝑖 iii italic_i italic_i italic_i ) Based on G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
we construct a graph G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT by using P ∗ superscript 𝑃 P^{*} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT to absorb vertices in
L ′ superscript 𝐿 ′ L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT . Now we obtain a new maximal linear path P 𝑃 P italic_P
of order | P ∗ | + | L ′ | superscript 𝑃 superscript 𝐿 ′ |P^{*}|+|L^{\prime}| | italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT | + | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | in G ′′ [ L ′ ∪ L ′′ ] superscript 𝐺 ′′ delimited-[] superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ G^{\prime\prime}[L^{\prime}\cup L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] .
i v 𝑖 𝑣 iv italic_i italic_v ) Prove ρ ( G ′′ ) > ρ ( G ∗ ) 𝜌 superscript 𝐺 ′′ 𝜌 superscript 𝐺 \rho(G^{\prime\prime})>\rho(G^{*}) italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) > italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) . Then
G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT contains an H ′′ superscript 𝐻 ′′ H^{\prime\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT minor for some H ′′ ∈ ℍ superscript 𝐻 ′′ ℍ H^{\prime\prime}\in\mathbb{H} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ blackboard_H ,
and thus an H ′′ superscript 𝐻 ′′ H^{\prime\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT -partition 𝒱 ′′ superscript 𝒱 ′′ \mathcal{V}^{\prime\prime} caligraphic_V start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Based on 𝒱 ′′ superscript 𝒱 ′′ \mathcal{V}^{\prime\prime} caligraphic_V start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT , we shall construct a graph G ′′′ superscript 𝐺 ′′′ G^{\prime\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
by contracting P 𝑃 P italic_P in G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT as a new path
of order r ≤ 2 | H ′′ | + 1 𝑟 2 superscript 𝐻 ′′ 1 r\leq 2|H^{\prime\prime}|+1 italic_r ≤ 2 | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | + 1 , such that G ′′′ superscript 𝐺 ′′′ G^{\prime\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT also contains an H ′′ superscript 𝐻 ′′ H^{\prime\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT minor.
v 𝑣 v italic_v ) Contract P ∗ superscript 𝑃 P^{*} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT in G ∗ − L ′ superscript 𝐺 superscript 𝐿 ′ G^{*}-L^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT as a new path
of order r 𝑟 r italic_r . The resulting graph is isomorphic to G ′′′ superscript 𝐺 ′′′ G^{\prime\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Hence, G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT contains a G ′′′ superscript 𝐺 ′′′ G^{\prime\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT minor and thus an H ′′ superscript 𝐻 ′′ H^{\prime\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT minor,
a contradiction.
Lemma 3.3 .
L ′ superscript 𝐿 ′ L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is an empty set.
Proof.
Suppose to the contrary that L ′ ≠ ∅ superscript 𝐿 ′ L^{\prime}\neq\varnothing italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ≠ ∅ .
Let G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT be the graph obtained from
G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by deleting all edges incident to vertices in L ′ superscript 𝐿 ′ L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT
and joining all edges from L ′ superscript 𝐿 ′ L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT to L 𝐿 L italic_L .
Claim 3.1 .
Let ρ ′ := ρ ( G ′ ) . assign superscript 𝜌 ′ 𝜌 superscript 𝐺 ′ \rho^{\prime}:=\rho(G^{\prime}). italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT := italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) . Then ρ ′ > ρ ∗ superscript 𝜌 ′ superscript 𝜌 \rho^{\prime}>\rho^{*} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .
Proof.
Since e ( L ′ ) ≤ C ℍ | L ′ | 𝑒 superscript 𝐿 ′ subscript 𝐶 ℍ superscript 𝐿 ′ e(L^{\prime})\leq C_{\mathbb{H}}|L^{\prime}| italic_e ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ≤ italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ,
there exists v 1 ∈ L ′ subscript 𝑣 1 superscript 𝐿 ′ v_{1}\in L^{\prime} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT with
d L ′ ( v 1 ) ≤ 2 e ( L ′ ) | L ′ | ≤ 2 C ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′ subscript 𝑣 1 2 𝑒 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′ 2 subscript 𝐶 ℍ d_{L^{\prime}}(v_{1})\leq\frac{2e(L^{\prime})}{|L^{\prime}|}\leq 2C_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ divide start_ARG 2 italic_e ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG ≤ 2 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
Set L 1 ′ := L ′ assign subscript superscript 𝐿 ′ 1 superscript 𝐿 ′ L^{\prime}_{1}:=L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT := italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT and L 2 ′ := L 1 ′ ∖ { v 1 } assign subscript superscript 𝐿 ′ 2 superscript subscript 𝐿 1 ′ subscript 𝑣 1 L^{\prime}_{2}:=L_{1}^{\prime}\setminus\{v_{1}\} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT := italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∖ { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } .
Then we also have e ( L 2 ′ ) ≤ C ℍ | L 2 ′ | 𝑒 subscript superscript 𝐿 ′ 2 subscript 𝐶 ℍ subscript superscript 𝐿 ′ 2 e(L^{\prime}_{2})\leq C_{\mathbb{H}}|L^{\prime}_{2}| italic_e ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | ,
and thus there exists v 2 ∈ L 2 ′ subscript 𝑣 2 subscript superscript 𝐿 ′ 2 v_{2}\in L^{\prime}_{2} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT with
d L 2 ′ ( v 2 ) ≤ 2 C ℍ subscript 𝑑 subscript superscript 𝐿 ′ 2 subscript 𝑣 2 2 subscript 𝐶 ℍ d_{L^{\prime}_{2}}(v_{2})\leq 2C_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ 2 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
Repeating this step, we obtain a sequence
L 1 ′ , … , L | L ′ | ′ subscript superscript 𝐿 ′ 1 … subscript superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′
L^{\prime}_{1},\ldots,L^{\prime}_{|L^{\prime}|} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT such that
L i + 1 ′ = L i ′ ∖ { v i } subscript superscript 𝐿 ′ 𝑖 1 subscript superscript 𝐿 ′ 𝑖 subscript 𝑣 𝑖 L^{\prime}_{i+1}=L^{\prime}_{i}\setminus\{v_{i}\} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∖ { italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT }
and d L i ′ ( v i ) ≤ 2 C ℍ subscript 𝑑 subscript superscript 𝐿 ′ 𝑖 subscript 𝑣 𝑖 2 subscript 𝐶 ℍ d_{L^{\prime}_{i}}(v_{i})\leq 2C_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ 2 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT for each i 𝑖 i italic_i .
Now we can decompose E ( G ∗ [ L ′ ] ) 𝐸 superscript 𝐺 delimited-[] superscript 𝐿 ′ E(G^{*}[L^{\prime}]) italic_E ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] ) into
| L ′ | superscript 𝐿 ′ |L^{\prime}| | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | subsets { v i v : v ∈ N L i ′ ( v i ) } conditional-set subscript 𝑣 𝑖 𝑣 𝑣 subscript 𝑁 subscript superscript 𝐿 ′ 𝑖 subscript 𝑣 𝑖 \{v_{i}v:~{}v\in N_{L^{\prime}_{i}}(v_{i})\} { italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_v : italic_v ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) } ,
where i = 1 , … , | L ′ | 𝑖 1 … superscript 𝐿 ′
i=1,\ldots,|L^{\prime}| italic_i = 1 , … , | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | .
Thus,
ρ ′ − ρ ∗ ≥ X ∗ T ( A ( G ′ ) − A ( G ∗ ) ) X ∗ ≥ ∑ i = 1 | L ′ | 2 x v i ( ∑ u ∈ L x u − ∑ v ∈ N L ∪ L ′′ ∪ L i ′ ( v i ) x v ) . superscript 𝜌 ′ superscript 𝜌 superscript superscript 𝑋 𝑇 𝐴 superscript 𝐺 ′ 𝐴 superscript 𝐺 superscript 𝑋 superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐿 ′ 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 𝑖 subscript 𝑢 𝐿 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑣 subscript 𝑁 𝐿 superscript 𝐿 ′′ subscript superscript 𝐿 ′ 𝑖 subscript 𝑣 𝑖 subscript 𝑥 𝑣 \displaystyle\rho^{\prime}-\rho^{*}\geq{X^{*}}^{T}\big{(}A(G^{\prime})-A(G^{*}%
)\big{)}X^{*}\geq\sum_{i=1}^{|L^{\prime}|}2x_{v_{i}}\Big{(}\sum_{u\in L}x_{u}-%
\!\!\!\sum_{v\in N_{L\cup L^{\prime\prime}\cup L^{\prime}_{i}}(v_{i})}\!\!\!x_%
{v}\Big{)}. italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ italic_X start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_A ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_A ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ) italic_X start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_L end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_L ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ) .
(4)
Recall that γ ℍ + α ℍ < C ℍ subscript 𝛾 ℍ subscript 𝛼 ℍ subscript 𝐶 ℍ \gamma_{\mathbb{H}}+\alpha_{\mathbb{H}}<C_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT < italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
Moreover, by Proposition 3.1 ,
we have | L | = γ ℍ 𝐿 subscript 𝛾 ℍ |L|=\gamma_{\mathbb{H}} | italic_L | = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT and
∑ u ∈ L x u ≥ γ ℍ ( 1 − 1 2 ( 10 C ℍ ) 2 ) x u ∗ ≥ ( γ ℍ − 1 10 ) x u ∗ . subscript 𝑢 𝐿 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝛾 ℍ 1 1 2 superscript 10 subscript 𝐶 ℍ 2 subscript 𝑥 superscript 𝑢 subscript 𝛾 ℍ 1 10 subscript 𝑥 superscript 𝑢 \displaystyle\sum_{u\in L}x_{u}\geq\gamma_{\mathbb{H}}\big{(}1-\frac{1}{2(10C_%
{\mathbb{H}})^{2}}\big{)}x_{u^{*}}\geq\big{(}\gamma_{\mathbb{H}}-\frac{1}{10}%
\big{)}x_{u^{*}}. ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_L end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ≥ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( 1 - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 ( 10 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≥ ( italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 10 end_ARG ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
(5)
On the other hand, for each v i ∈ L ′ subscript 𝑣 𝑖 superscript 𝐿 ′ v_{i}\in L^{\prime} italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
we have d L ( v i ) ≤ | L | − 1 = γ ℍ − 1 subscript 𝑑 𝐿 subscript 𝑣 𝑖 𝐿 1 subscript 𝛾 ℍ 1 d_{L}(v_{i})\leq|L|-1=\gamma_{\mathbb{H}}-1 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ | italic_L | - 1 = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 by the definition of L ′ superscript 𝐿 ′ L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
d L ′′ ( v i ) ≤ α ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑣 𝑖 subscript 𝛼 ℍ d_{L^{\prime\prime}}(v_{i})\leq\alpha_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT by Lemma 3.1 ,
and d L i ′ ( v i ) ≤ 2 C ℍ subscript 𝑑 subscript superscript 𝐿 ′ 𝑖 subscript 𝑣 𝑖 2 subscript 𝐶 ℍ d_{L^{\prime}_{i}}(v_{i})\leq 2C_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ 2 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT by the choice of v i subscript 𝑣 𝑖 v_{i} italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .
Moreover, Lemma 3.2 gives
x v ≤ 4 x u ∗ 100 C ℍ subscript 𝑥 𝑣 4 subscript 𝑥 superscript 𝑢 100 subscript 𝐶 ℍ x_{v}\leq\frac{4x_{u^{*}}}{100C_{\mathbb{H}}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≤ divide start_ARG 4 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 100 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG for v ∈ L ′ ∪ L ′′ 𝑣 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ v\in L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Thus,
∑ v ∈ N L ∪ L ′′ ∪ L i ′ ( v i ) x v ≤ d L ( v i ) x u ∗ + d L ′′ ∪ L i ′ ( v i ) 4 x u ∗ 100 C ℍ ≤ ( γ ℍ − 1 ) x u ∗ + ( α ℍ + 2 C ℍ ) 4 x u ∗ 100 C ℍ , subscript 𝑣 subscript 𝑁 𝐿 superscript 𝐿 ′′ subscript superscript 𝐿 ′ 𝑖 subscript 𝑣 𝑖 subscript 𝑥 𝑣 subscript 𝑑 𝐿 subscript 𝑣 𝑖 subscript 𝑥 superscript 𝑢 subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ subscript superscript 𝐿 ′ 𝑖 subscript 𝑣 𝑖 4 subscript 𝑥 superscript 𝑢 100 subscript 𝐶 ℍ subscript 𝛾 ℍ 1 subscript 𝑥 superscript 𝑢 subscript 𝛼 ℍ 2 subscript 𝐶 ℍ 4 subscript 𝑥 superscript 𝑢 100 subscript 𝐶 ℍ \sum_{v\in N_{L\cup L^{\prime\prime}\cup L^{\prime}_{i}}(v_{i})}\!\!\!x_{v}%
\leq d_{L}(v_{i})x_{u^{*}}+d_{L^{\prime\prime}\cup L^{\prime}_{i}}(v_{i})\frac%
{4x_{u^{*}}}{100C_{\mathbb{H}}}\leq(\gamma_{\mathbb{H}}-1)x_{u^{*}}+(\alpha_{%
\mathbb{H}}+2C_{\mathbb{H}})\frac{4x_{u^{*}}}{100C_{\mathbb{H}}}, ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_L ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) divide start_ARG 4 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 100 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ≤ ( italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 2 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) divide start_ARG 4 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 100 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ,
which implies that
∑ v ∈ N L ∪ L ′′ ∪ L i ′ ( v i ) x v < ( γ ℍ − 1 10 ) x u ∗ subscript 𝑣 subscript 𝑁 𝐿 superscript 𝐿 ′′ subscript superscript 𝐿 ′ 𝑖 subscript 𝑣 𝑖 subscript 𝑥 𝑣 subscript 𝛾 ℍ 1 10 subscript 𝑥 superscript 𝑢 \sum_{v\in N_{L\cup L^{\prime\prime}\cup L^{\prime}_{i}}(v_{i})}x_{v}<\big{(}%
\gamma_{\mathbb{H}}-\frac{1}{10}\big{)}x_{u^{*}} ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_L ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT < ( italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 10 end_ARG ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
as α ℍ + 2 C ℍ < 3 C ℍ subscript 𝛼 ℍ 2 subscript 𝐶 ℍ 3 subscript 𝐶 ℍ \alpha_{\mathbb{H}}+2C_{\mathbb{H}}<3C_{\mathbb{H}} italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 2 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT < 3 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
Combining with (4 ) and (5 ),
we obtain ρ ′ ≥ ρ ∗ superscript 𝜌 ′ superscript 𝜌 \rho^{\prime}\geq\rho^{*} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ,
with equality if and only if X ∗ superscript 𝑋 X^{*} italic_X start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is also an eigenvector
corresponding to ρ ( G ′ ) 𝜌 superscript 𝐺 ′ \rho(G^{\prime}) italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT )
and x v i = 0 subscript 𝑥 subscript 𝑣 𝑖 0 x_{v_{i}}=0 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 0 for each v i ∈ L ′ subscript 𝑣 𝑖 superscript 𝐿 ′ v_{i}\in L^{\prime} italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Observe that G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is connected.
If X ∗ superscript 𝑋 X^{*} italic_X start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is an eigenvector corresponding to ρ ( G ′ ) 𝜌 superscript 𝐺 ′ \rho(G^{\prime}) italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
then X ∗ superscript 𝑋 X^{*} italic_X start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is positive by the Perron-Frobenius theorem.
Hence, ρ ′ > ρ ∗ superscript 𝜌 ′ superscript 𝜌 \rho^{\prime}>\rho^{*} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT , as desired.
∎
In view of Claim 3.1 and
the choice of G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ,
G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT must contain an H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT minor for some H ′ ∈ ℍ superscript 𝐻 ′ ℍ H^{\prime}\in\mathbb{H} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ blackboard_H .
Let 𝒱 = ( V 1 , … , V | H ′ | ) 𝒱 subscript 𝑉 1 … subscript 𝑉 superscript 𝐻 ′ \mathcal{V}=(V_{1},\dots,V_{|H^{\prime}|}) caligraphic_V = ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT ) be a minimal H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT -partition of G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
A set V i subscript 𝑉 𝑖 V_{i} italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , where i ∈ { 1 , … , | H ′ | } 𝑖 1 … superscript 𝐻 ′ i\in\{1,\ldots,|H^{\prime}|\} italic_i ∈ { 1 , … , | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | } , is called a good set
if both V i ∩ L subscript 𝑉 𝑖 𝐿 V_{i}\cap L italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_L and V i ∖ L subscript 𝑉 𝑖 𝐿 V_{i}\setminus L italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∖ italic_L are non-empty.
Since | L | = γ ℍ 𝐿 subscript 𝛾 ℍ |L|=\gamma_{\mathbb{H}} | italic_L | = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT and V 1 , … , V | H ′ | subscript 𝑉 1 … subscript 𝑉 superscript 𝐻 ′
V_{1},\dots,V_{|H^{\prime}|} italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT are vertex-disjoint,
there are at most γ ℍ subscript 𝛾 ℍ \gamma_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT good sets in 𝒱 𝒱 \mathcal{V} caligraphic_V .
We now give a precise characterization for good sets.
Claim 3.2 .
Every good set has exactly two vertices.
Proof.
By the definition, we have | V i | ≥ 2 subscript 𝑉 𝑖 2 |V_{i}|\geq 2 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 2 for each good set V i subscript 𝑉 𝑖 V_{i} italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .
Now, suppose that there exists a good set V i subscript 𝑉 𝑖 V_{i} italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT with | V i | ≥ 3 subscript 𝑉 𝑖 3 |V_{i}|\geq 3 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 3 .
Choose u ∈ V i ∩ L 𝑢 subscript 𝑉 𝑖 𝐿 u\in V_{i}\cap L italic_u ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_L and v ∈ V i ∖ L 𝑣 subscript 𝑉 𝑖 𝐿 v\in V_{i}\setminus L italic_v ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∖ italic_L .
Note that G ′ [ L , L ′ ∪ L ′′ ] ≅ K | L ′ | , | L ′ ∪ L ′′ | superscript 𝐺 ′ 𝐿 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ subscript 𝐾 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′
G^{\prime}[L,L^{\prime}\cup L^{\prime\prime}]\cong K_{|L^{\prime}|,|L^{\prime}%
\cup L^{\prime\prime}|} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | , | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT .
Thus L ′ ∪ L ′′ ⊆ N G ′ ( u ) superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ 𝑢 L^{\prime}\cup L^{\prime\prime}\subseteq N_{G^{\prime}}(u) italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊆ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) and L ⊆ N G ′ ( v ) 𝐿 subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ 𝑣 L\subseteq N_{G^{\prime}}(v) italic_L ⊆ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) .
Thus, if we contract the edge u v 𝑢 𝑣 uv italic_u italic_v as a new vertex w 𝑤 w italic_w in G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
then w 𝑤 w italic_w is a dominating vertex in the resulting graph.
Let V i ′ = { u , v } superscript subscript 𝑉 𝑖 ′ 𝑢 𝑣 V_{i}^{\prime}=\{u,v\} italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = { italic_u , italic_v } and 𝒱 ′ = ( V 1 , … , V i ′ , … , V | H ′ | ) superscript 𝒱 ′ subscript 𝑉 1 … superscript subscript 𝑉 𝑖 ′ … subscript 𝑉 superscript 𝐻 ′ \mathcal{V}^{\prime}=(V_{1},\dots,V_{i}^{\prime},\dots,V_{|H^{\prime}|}) caligraphic_V start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT ) .
Then, 𝒱 ′ superscript 𝒱 ′ \mathcal{V}^{\prime} caligraphic_V start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is also an H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT -partition of G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
contradicting the fact that 𝒱 𝒱 \mathcal{V} caligraphic_V is minimal.
Therefore, the claim holds.
∎
Claim 3.3 .
For i ∈ { 1 , … , | H ′ | } 𝑖 1 … superscript 𝐻 ′ i\in\{1,\ldots,|H^{\prime}|\} italic_i ∈ { 1 , … , | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | } ,
every induced subgraph G ′ [ V i ∩ ( L ′ ∪ L ′′ ) ] superscript 𝐺 ′ delimited-[] subscript 𝑉 𝑖 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ G^{\prime}[V_{i}\cap(L^{\prime}\cup L^{\prime\prime})] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ] is connected
provided that V i ∩ ( L ′ ∪ L ′′ ) ≠ ∅ subscript 𝑉 𝑖 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ V_{i}\cap(L^{\prime}\cup L^{\prime\prime})\neq\varnothing italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ≠ ∅ .
Proof.
Suppose to the contrary that
G ′ [ V i ∩ ( L ′ ∪ L ′′ ) ] superscript 𝐺 ′ delimited-[] subscript 𝑉 𝑖 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ G^{\prime}[V_{i}\cap(L^{\prime}\cup L^{\prime\prime})] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ] is not connected for some i 𝑖 i italic_i .
Then | V i ∩ ( L ′ ∪ L ′′ ) | ≥ 2 subscript 𝑉 𝑖 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ 2 |V_{i}\cap(L^{\prime}\cup L^{\prime\prime})|\geq 2 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) | ≥ 2 .
However, G ′ [ V i ] superscript 𝐺 ′ delimited-[] subscript 𝑉 𝑖 G^{\prime}[V_{i}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ] is connected
by the definition of model.
Thus V i ∩ L ≠ ∅ subscript 𝑉 𝑖 𝐿 V_{i}\cap L\neq\varnothing italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_L ≠ ∅ .
This implies that V i subscript 𝑉 𝑖 V_{i} italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a good set and | V i | ≥ 3 subscript 𝑉 𝑖 3 |V_{i}|\geq 3 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 3 ,
contradicting Claim 3.2 .
∎
In the following, we further assume that 𝒱 = ( V 1 , … , V | H ′ | ) 𝒱 subscript 𝑉 1 … subscript 𝑉 superscript 𝐻 ′ \mathcal{V}=(V_{1},\dots,V_{|H^{\prime}|}) caligraphic_V = ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT )
is a minimal H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT -partition of G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT such that
| L ′ ∩ ( ∪ i = 1 | H ′ | V i ) | superscript 𝐿 ′ superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 |L^{\prime}\cap(\cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i})| | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∩ ( ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) | is also minimal.
Moreover, assume that G ′ [ L ′′ ] superscript 𝐺 ′ delimited-[] superscript 𝐿 ′′ G^{\prime}[L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] have c 𝑐 c italic_c connected components G 1 , … , G c subscript 𝐺 1 … subscript 𝐺 𝑐
G_{1},\dots,G_{c} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT .
Claim 3.4 .
L ′′ ⊆ ∪ i = 1 | H ′ | V i superscript 𝐿 ′′ superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 L^{\prime\prime}\subseteq\cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊆ ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT and c ≤ | H ′ | 𝑐 superscript 𝐻 ′ c\leq|H^{\prime}| italic_c ≤ | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | .
Proof.
Note that G ∗ [ L ∪ L ′′ ] = G ′ [ L ∪ L ′′ ] superscript 𝐺 delimited-[] 𝐿 superscript 𝐿 ′′ superscript 𝐺 ′ delimited-[] 𝐿 superscript 𝐿 ′′ G^{*}[L\cup L^{\prime\prime}]=G^{\prime}[L\cup L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] = italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] .
If ∪ i = 1 | H ′ | V i ⊆ L ∪ L ′′ superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 𝐿 superscript 𝐿 ′′ \cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i}\subseteq L\cup L^{\prime\prime} ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_L ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
then 𝒱 𝒱 \mathcal{V} caligraphic_V is an H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT -partition of G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ,
contradicting the fact that G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT -minor free.
Hence, L ′ ∩ ( ∪ i = 1 | H ′ | V i ) ≠ ∅ superscript 𝐿 ′ superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 L^{\prime}\cap(\cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i})\neq\varnothing italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∩ ( ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ≠ ∅ .
Now suppose to the contrary that
there exists a vertex u ∈ L ′′ ∖ ( ∪ i = 1 | H ′ | V i ) 𝑢 superscript 𝐿 ′′ superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 u\in L^{\prime\prime}\setminus(\cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i}) italic_u ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∖ ( ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) .
Choose a vertex v ∈ L ′ ∩ ( ∪ i = 1 | H ′ | V i ) 𝑣 superscript 𝐿 ′ superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 v\in L^{\prime}\cap(\cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i}) italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∩ ( ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) .
We may assume without loss of generality that v ∈ L ′ ∩ V 1 𝑣 superscript 𝐿 ′ subscript 𝑉 1 v\in L^{\prime}\cap V_{1} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∩ italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Then, set V 1 ′ := ( V 1 ∖ { v } ) ∪ { u } assign superscript subscript 𝑉 1 ′ subscript 𝑉 1 𝑣 𝑢 V_{1}^{\prime}:=(V_{1}\setminus\{v\})\cup\{u\} italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT := ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∖ { italic_v } ) ∪ { italic_u }
and 𝒱 ′ := ( V 1 ′ , V 2 , … , V | H ′ | ) assign superscript 𝒱 ′ superscript subscript 𝑉 1 ′ subscript 𝑉 2 … subscript 𝑉 superscript 𝐻 ′ \mathcal{V}^{\prime}:=(V_{1}^{\prime},V_{2},\dots,V_{|H^{\prime}|}) caligraphic_V start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT := ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_V start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT ) .
Note that N G ′ ( v ) = L ⊆ N G ′ ( u ) subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ 𝑣 𝐿 subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ 𝑢 N_{G^{\prime}}(v)=L\subseteq N_{G^{\prime}}(u) italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) = italic_L ⊆ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) .
Then, 𝒱 ′ superscript 𝒱 ′ \mathcal{V}^{\prime} caligraphic_V start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is also an H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT -partition of G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
contradicting the assumption that | L ′ ∩ ( ∪ i = 1 | H ′ | V i ) | superscript 𝐿 ′ superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 |L^{\prime}\cap(\cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i})| | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∩ ( ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) | is minimal.
Thus, L ′′ ⊆ ∪ i = 1 | H ′ | V i superscript 𝐿 ′′ superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 L^{\prime\prime}\subseteq\cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊆ ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .
In the following, we show c ≤ | H ′ | 𝑐 superscript 𝐻 ′ c\leq|H^{\prime}| italic_c ≤ | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | .
On the one hand,
∪ j = 1 c V ( G j ) = L ′′ ⊆ ∪ i = 1 | H ′ | V i . superscript subscript 𝑗 1 𝑐 𝑉 subscript 𝐺 𝑗 superscript 𝐿 ′′ superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 \cup_{j=1}^{c}V(G_{j})=L^{\prime\prime}\subseteq\cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i}. ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_c end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊆ ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .
On the other hand, by Claim 3.3
we can see that for each V i subscript 𝑉 𝑖 V_{i} italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT (where 1 ≤ i ≤ | H ′ | 1 𝑖 superscript 𝐻 ′ 1\leq i\leq|H^{\prime}| 1 ≤ italic_i ≤ | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ),
there exists at most one G j subscript 𝐺 𝑗 G_{j} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT with V ( G j ) ∩ V i ≠ ∅ 𝑉 subscript 𝐺 𝑗 subscript 𝑉 𝑖 V(G_{j})\cap V_{i}\neq\varnothing italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) ∩ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ≠ ∅ .
Therefore, c ≤ | H ′ | 𝑐 superscript 𝐻 ′ c\leq|H^{\prime}| italic_c ≤ | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | .
∎
Claim 3.5 .
Let | G 1 | = max 1 ≤ j ≤ c | G j | subscript 𝐺 1 subscript 1 𝑗 𝑐 subscript 𝐺 𝑗 |G_{1}|=\max_{1\leq j\leq c}|G_{j}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | = roman_max start_POSTSUBSCRIPT 1 ≤ italic_j ≤ italic_c end_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT | .
Then e ( G 1 ) ≤ | G 1 | + 1 6 n . 𝑒 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 1 1 6 𝑛 e(G_{1})\leq|G_{1}|+\frac{1}{6}\sqrt{n}. italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 6 end_ARG square-root start_ARG italic_n end_ARG .
Proof.
Recall that | L | = γ ℍ 𝐿 subscript 𝛾 ℍ |L|=\gamma_{\mathbb{H}} | italic_L | = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
It follows from (2 ) that | L ′′ | = n − | L | − | L ′ | ≥ n 2 superscript 𝐿 ′′ 𝑛 𝐿 superscript 𝐿 ′ 𝑛 2 |L^{\prime\prime}|=n-|L|-|L^{\prime}|\geq\frac{n}{2} | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | = italic_n - | italic_L | - | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≥ divide start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 end_ARG .
Combining Claim 3.4 ,
we have
| G 1 | ≥ 1 c | L ′′ | ≥ 1 | H ′ | | L ′′ | ≥ n 2 | H ′ | , subscript 𝐺 1 1 𝑐 superscript 𝐿 ′′ 1 superscript 𝐻 ′ superscript 𝐿 ′′ 𝑛 2 superscript 𝐻 ′ \displaystyle|G_{1}|\geq\frac{1}{c}|L^{\prime\prime}|\geq\frac{1}{|H^{\prime}|%
}|L^{\prime\prime}|\geq\frac{n}{2|H^{\prime}|}, | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_c end_ARG | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≥ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≥ divide start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG ,
(6)
which implies that | G 1 | ≥ γ H ∗ + α H ∗ + 3 subscript 𝐺 1 subscript 𝛾 superscript 𝐻 subscript 𝛼 superscript 𝐻 3 |G_{1}|\geq\gamma_{H^{*}}+\alpha_{H^{*}}+3 | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + 3
(where H ∗ superscript 𝐻 H^{*} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is minimal with respect to ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H ).
Now using a spanning tree of G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ,
we can find a vertex subset S ⊆ V ( G 1 ) 𝑆 𝑉 subscript 𝐺 1 S\subseteq V(G_{1}) italic_S ⊆ italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) such that
| S | = γ H ∗ 𝑆 subscript 𝛾 superscript 𝐻 |S|=\gamma_{H^{*}} | italic_S | = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and G 1 − S subscript 𝐺 1 𝑆 G_{1}-S italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_S is also connected.
Observe that G ∗ [ L ′′ ] = G ′ [ L ′′ ] superscript 𝐺 delimited-[] superscript 𝐿 ′′ superscript 𝐺 ′ delimited-[] superscript 𝐿 ′′ G^{*}[L^{\prime\prime}]=G^{\prime}[L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] = italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] . Set t := α H ∗ + 1 . assign 𝑡 subscript 𝛼 superscript 𝐻 1 t:=\alpha_{H^{*}}+1. italic_t := italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + 1 .
Then by Lemma 3.1 ,
G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is ( K 1 , t ∪ γ H ∗ K 1 ) subscript 𝐾 1 𝑡
subscript 𝛾 superscript 𝐻 subscript 𝐾 1 (K_{1,t}\cup\gamma_{H^{*}}K_{1}) ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_t end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) -minor free
and thus G 1 − S subscript 𝐺 1 𝑆 G_{1}-S italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_S is K 1 , t subscript 𝐾 1 𝑡
K_{1,t} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_t end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
Since G 1 − S subscript 𝐺 1 𝑆 G_{1}-S italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_S is a connected graph of order at least t + 2 𝑡 2 t+2 italic_t + 2 ,
it contains a K 1 , 2 subscript 𝐾 1 2
K_{1,2} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUBSCRIPT .
This implies that t ≥ 3 𝑡 3 t\geq 3 italic_t ≥ 3 .
Now using Lemma 2.3 , we obtain
e ( G 1 − S ) ≤ ( t 2 ) + | G 1 − S | − t 𝑒 subscript 𝐺 1 𝑆 binomial 𝑡 2 subscript 𝐺 1 𝑆 𝑡 e(G_{1}-S)\leq\binom{t}{2}+|G_{1}-S|-t italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_S ) ≤ ( FRACOP start_ARG italic_t end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_S | - italic_t .
Moreover, Lemma 3.1 also gives d L ′′ ( v ) ≤ α H ∗ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ 𝑣 subscript 𝛼 superscript 𝐻 d_{L^{\prime\prime}}(v)\leq\alpha_{H^{*}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
for each v ∈ L ′′ 𝑣 superscript 𝐿 ′′ v\in L^{\prime\prime} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Consequently,
e ( G 1 ) ≤ e ( G 1 − S ) + ∑ v ∈ S d L ′′ ( v ) ≤ 1 2 t ( t − 1 ) + | G 1 | − | S | − t + | S | α H ∗ . 𝑒 subscript 𝐺 1 𝑒 subscript 𝐺 1 𝑆 subscript 𝑣 𝑆 subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ 𝑣 1 2 𝑡 𝑡 1 subscript 𝐺 1 𝑆 𝑡 𝑆 subscript 𝛼 superscript 𝐻 e(G_{1})\leq e(G_{1}-S)+\sum_{v\in S}d_{L^{\prime\prime}}(v)\leq\frac{1}{2}t(t%
-1)+|G_{1}|-|S|-t+|S|\alpha_{H^{*}}. italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_S ) + ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_S end_POSTSUBSCRIPT italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_t ( italic_t - 1 ) + | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | - | italic_S | - italic_t + | italic_S | italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
It follows that e ( G 1 ) ≤ | G 1 | + 1 6 n 𝑒 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 1 1 6 𝑛 e(G_{1})\leq|G_{1}|+\frac{1}{6}\sqrt{n} italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 6 end_ARG square-root start_ARG italic_n end_ARG for n 𝑛 n italic_n large enough.
∎
Claim 3.6 .
Let U 1 subscript 𝑈 1 U_{1} italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT be the set of vertices of degree one in G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Then | U 1 | ≤ | H ′ | subscript 𝑈 1 superscript 𝐻 ′ |U_{1}|\leq|H^{\prime}| | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | .
Proof.
We first show
| V i ∩ U 1 | ≤ 1 subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑈 1 1 |V_{i}\cap U_{1}|\leq 1 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 for each i ∈ { 1 , … , | H ′ | } 𝑖 1 … superscript 𝐻 ′ i\in\{1,\ldots,|H^{\prime}|\} italic_i ∈ { 1 , … , | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | } .
Suppose to the contrary that | V i ∩ U 1 | ≥ 2 subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑈 1 2 |V_{i}\cap U_{1}|\geq 2 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 2 for some i 𝑖 i italic_i .
Note that V i ∩ U 1 ⊆ V i ∖ L subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑈 1 subscript 𝑉 𝑖 𝐿 V_{i}\cap U_{1}\subseteq V_{i}\setminus L italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∖ italic_L .
Then | V i ∖ L | ≥ | V i ∩ U 1 | ≥ 2 subscript 𝑉 𝑖 𝐿 subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑈 1 2 |V_{i}\setminus L|\geq|V_{i}\cap U_{1}|\geq 2 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∖ italic_L | ≥ | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 2 .
Now if V i ∩ L ≠ ∅ subscript 𝑉 𝑖 𝐿 V_{i}\cap L\neq\varnothing italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_L ≠ ∅ , then V i subscript 𝑉 𝑖 V_{i} italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a good set,
and thus | V i | = 2 subscript 𝑉 𝑖 2 |V_{i}|=2 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = 2 by Claim 3.2 , a contradiction.
Hence, V i ∩ L = ∅ subscript 𝑉 𝑖 𝐿 V_{i}\cap L=\varnothing italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_L = ∅ , that is,
V i ⊆ L ′ ∪ L ′′ subscript 𝑉 𝑖 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ V_{i}\subseteq L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Since G ′ [ V i ] superscript 𝐺 ′ delimited-[] subscript 𝑉 𝑖 G^{\prime}[V_{i}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ] is connected
and | V i | ≥ | V i ∩ U 1 | ≥ 2 subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑈 1 2 |V_{i}|\geq|V_{i}\cap U_{1}|\geq 2 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≥ | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 2 ,
there exist u 0 ∈ V i ∩ U 1 subscript 𝑢 0 subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑈 1 u_{0}\in V_{i}\cap U_{1} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and w 0 ∈ N V i ( u 0 ) subscript 𝑤 0 subscript 𝑁 subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑢 0 w_{0}\in N_{V_{i}}(u_{0}) italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Recall that L ⊆ N G ′ ( v ) 𝐿 subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ 𝑣 L\subseteq N_{G^{\prime}}(v) italic_L ⊆ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) for each v ∈ L ′ ∪ L ′′ 𝑣 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ v\in L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Consequently, L ⊆ N G ′ ( u 0 ) ∩ N G ′ ( w 0 ) 𝐿 subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ subscript 𝑢 0 subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ subscript 𝑤 0 L\subseteq N_{G^{\prime}}(u_{0})\cap N_{G^{\prime}}(w_{0}) italic_L ⊆ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ∩ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
as u 0 , w 0 ∈ V i ⊆ L ′ ∪ L ′′ subscript 𝑢 0 subscript 𝑤 0
subscript 𝑉 𝑖 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ u_{0},w_{0}\in V_{i}\subseteq L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Since G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is a component of G ′ [ L ′ ∪ L ′′ ] superscript 𝐺 ′ delimited-[] superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ G^{\prime}[L^{\prime}\cup L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ]
and u 0 subscript 𝑢 0 u_{0} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is a vertex of degree one in G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ,
we can see that w 0 subscript 𝑤 0 w_{0} italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is the unique neighbor of u 0 subscript 𝑢 0 u_{0} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT in L ′ ∪ L ′′ superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ L^{\prime}\cup L^{\prime\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
and thus
N G ′ ( u 0 ) ∖ { w 0 } ⊆ N G ′ ( w 0 ) ∖ { u 0 } . subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ subscript 𝑢 0 subscript 𝑤 0 subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ subscript 𝑤 0 subscript 𝑢 0 N_{G^{\prime}}(u_{0})\setminus\{w_{0}\}\subseteq N_{G^{\prime}}(w_{0})%
\setminus\{u_{0}\}. italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ∖ { italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT } ⊆ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ∖ { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT } .
Hence, ( V 1 , … , V i ∖ { u 0 } , … , V | H ′ | ) subscript 𝑉 1 … subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑢 0 … subscript 𝑉 superscript 𝐻 ′ (V_{1},\dots,V_{i}\setminus\{u_{0}\},\dots,V_{|H^{\prime}|}) ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∖ { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT } , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT )
is also an H ′ superscript 𝐻 ′ H^{\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT -partition of G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
contradicting the minimality of 𝒱 𝒱 \mathcal{V} caligraphic_V .
Hence, | V i ∩ U 1 | ≤ 1 subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑈 1 1 |V_{i}\cap U_{1}|\leq 1 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 for each i 𝑖 i italic_i , as desired.
Note that U 1 ⊆ V ( G 1 ) ⊆ L ′′ subscript 𝑈 1 𝑉 subscript 𝐺 1 superscript 𝐿 ′′ U_{1}\subseteq V(G_{1})\subseteq L^{\prime\prime} italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ⊆ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Moreover, L ′′ ⊆ ∪ i = 1 | H ′ | V i superscript 𝐿 ′′ superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 L^{\prime\prime}\subseteq\cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊆ ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT by Claim 3.4 .
Thus, U 1 ⊆ ∪ i = 1 | H ′ | V i subscript 𝑈 1 superscript subscript 𝑖 1 superscript 𝐻 ′ subscript 𝑉 𝑖 U_{1}\subseteq\cup_{i=1}^{|H^{\prime}|}V_{i} italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ⊆ ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .
Since | V i ∩ U 1 | ≤ 1 subscript 𝑉 𝑖 subscript 𝑈 1 1 |V_{i}\cap U_{1}|\leq 1 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 for each i ∈ { 1 , … , | H ′ | } 𝑖 1 … superscript 𝐻 ′ i\in\{1,\ldots,|H^{\prime}|\} italic_i ∈ { 1 , … , | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | } ,
we obtain | U 1 | ≤ | H ′ | subscript 𝑈 1 superscript 𝐻 ′ |U_{1}|\leq|H^{\prime}| | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | .
∎
Claim 3.7 .
G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT admits a maximal linear path P ∗ superscript 𝑃 P^{*} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT of order at least
n 2 | H ′ | 𝑛 2 superscript 𝐻 ′ \frac{\sqrt{n}}{2|H^{\prime}|} divide start_ARG square-root start_ARG italic_n end_ARG end_ARG start_ARG 2 | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG .
Proof.
Let U 2 = { v ∈ V ( G 1 ) : d G 1 ( v ) = 2 } subscript 𝑈 2 conditional-set 𝑣 𝑉 subscript 𝐺 1 subscript 𝑑 subscript 𝐺 1 𝑣 2 U_{2}=\{v\in V(G_{1}):~{}d_{G_{1}}(v)=2\} italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = { italic_v ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) : italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) = 2 } and U 3 = V ( G 1 ) ∖ ( U 1 ∪ U 2 ) . subscript 𝑈 3 𝑉 subscript 𝐺 1 subscript 𝑈 1 subscript 𝑈 2 U_{3}=V(G_{1})\setminus(U_{1}\cup U_{2}). italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ∖ ( italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Then,
3 | G 1 | − 2 | U 1 | − | U 2 | = | U 1 | + 2 | U 2 | + 3 | U 3 | ≤ 2 e ( G 1 ) , 3 subscript 𝐺 1 2 subscript 𝑈 1 subscript 𝑈 2 subscript 𝑈 1 2 subscript 𝑈 2 3 subscript 𝑈 3 2 𝑒 subscript 𝐺 1 3|G_{1}|-2|U_{1}|-|U_{2}|=|U_{1}|+2|U_{2}|+3|U_{3}|\leq 2e(G_{1}), 3 | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | - 2 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | - | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + 2 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | + 3 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 2 italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
which yields that e ( G 1 ) − | U 2 | ≤ 3 ( e ( G 1 ) − | G 1 | ) + 2 | U 1 | 𝑒 subscript 𝐺 1 subscript 𝑈 2 3 𝑒 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 1 2 subscript 𝑈 1 e(G_{1})-|U_{2}|\leq 3\big{(}e(G_{1})-|G_{1}|\big{)}+2|U_{1}| italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) - | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 3 ( italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) - | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ) + 2 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | .
Combining Claims 3.5 and 3.6 gives that
e ( G 1 ) − | U 2 | ≤ 1 2 n + 2 | H ′ | ≤ n . 𝑒 subscript 𝐺 1 subscript 𝑈 2 1 2 𝑛 2 superscript 𝐻 ′ 𝑛 \displaystyle e(G_{1})-|U_{2}|\leq\frac{1}{2}\sqrt{n}+2|H^{\prime}|\leq\sqrt{n}. italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) - | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG square-root start_ARG italic_n end_ARG + 2 | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≤ square-root start_ARG italic_n end_ARG .
(7)
Assume now that there are ϕ ( G 1 ) italic-ϕ subscript 𝐺 1 \phi(G_{1}) italic_ϕ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) maximal linear paths in G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
If G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT itself is a cycle,
then ϕ ( G 1 ) = 1 italic-ϕ subscript 𝐺 1 1 \phi(G_{1})=1 italic_ϕ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = 1 by Definition 3.1 .
If G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is not a cycle, then
by Proposition 3.2 ,
two ends of every maximal linear path occupies exactly two degrees of vertices in
V ( G 1 ) ∖ U 2 𝑉 subscript 𝐺 1 subscript 𝑈 2 V(G_{1})\setminus U_{2} italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ∖ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Thus, 2 ϕ ( G 1 ) = ∑ v ∈ V ( G 1 ) ∖ U 2 d G 1 ( v ) . 2 italic-ϕ subscript 𝐺 1 subscript 𝑣 𝑉 subscript 𝐺 1 subscript 𝑈 2 subscript 𝑑 subscript 𝐺 1 𝑣 2\phi(G_{1})=\sum_{v\in V(G_{1})\setminus U_{2}}d_{G_{1}}(v). 2 italic_ϕ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ∖ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) .
Combining (7 ) gives
ϕ ( G 1 ) = 1 2 ∑ v ∈ V ( G 1 ) ∖ U 2 d G 1 ( v ) = e ( G 1 ) − | U 2 | ≤ n . italic-ϕ subscript 𝐺 1 1 2 subscript 𝑣 𝑉 subscript 𝐺 1 subscript 𝑈 2 subscript 𝑑 subscript 𝐺 1 𝑣 𝑒 subscript 𝐺 1 subscript 𝑈 2 𝑛 \phi(G_{1})=\frac{1}{2}\sum_{v\in V(G_{1})\setminus U_{2}}d_{G_{1}}(v)=e(G_{1}%
)-|U_{2}|\leq\sqrt{n}. italic_ϕ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ∖ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) = italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) - | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ square-root start_ARG italic_n end_ARG .
But in view of (6 ), we have | G 1 | ≥ n 2 | H ′ | subscript 𝐺 1 𝑛 2 superscript 𝐻 ′ |G_{1}|\geq\frac{n}{2|H^{\prime}|} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ divide start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG .
Moreover, by Proposition 3.3 ,
G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT admits an edge-decomposition of its maximal linear paths.
Therefore, there exists a maximal linear path P ∗ superscript 𝑃 P^{*} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT of length at least e ( G 1 ) ϕ ( G 1 ) 𝑒 subscript 𝐺 1 italic-ϕ subscript 𝐺 1 \frac{e(G_{1})}{\phi(G_{1})} divide start_ARG italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG italic_ϕ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG , and thus | P ∗ | ≥ e ( G 1 ) ϕ ( G 1 ) + 1 ≥ | G 1 | ϕ ( G 1 ) ≥ n 2 | H ′ | superscript 𝑃 𝑒 subscript 𝐺 1 italic-ϕ subscript 𝐺 1 1 subscript 𝐺 1 italic-ϕ subscript 𝐺 1 𝑛 2 superscript 𝐻 ′ |P^{*}|\geq\frac{e(G_{1})}{\phi(G_{1})}+1\geq\frac{|G_{1}|}{\phi(G_{1})}\geq%
\frac{\sqrt{n}}{2|H^{\prime}|} | italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT | ≥ divide start_ARG italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG italic_ϕ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG + 1 ≥ divide start_ARG | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | end_ARG start_ARG italic_ϕ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG ≥ divide start_ARG square-root start_ARG italic_n end_ARG end_ARG start_ARG 2 | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG .
∎
Note that V ( P ∗ ) ⊆ L ′′ 𝑉 superscript 𝑃 superscript 𝐿 ′′ V(P^{*})\subseteq L^{\prime\prime} italic_V ( italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ⊆ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT and L ′ superscript 𝐿 ′ L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is an independent set in G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Now we use P ∗ superscript 𝑃 P^{*} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT to absorb vertices in L ′ superscript 𝐿 ′ L^{\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Assume that P ∗ = w 1 w 2 … w a superscript 𝑃 subscript 𝑤 1 subscript 𝑤 2 … subscript 𝑤 𝑎 P^{*}=w_{1}w_{2}\ldots w_{a} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT … italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT and L ′ = { v 1 , v 2 , … , v b } superscript 𝐿 ′ subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 … subscript 𝑣 𝑏 L^{\prime}=\{v_{1},v_{2},\ldots,v_{b}\} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT } .
Let G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT be the graph obtained from G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT by replacing the edge w 1 w 2 subscript 𝑤 1 subscript 𝑤 2 w_{1}w_{2} italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT
with a path w 1 v 1 v 2 … v b w 2 subscript 𝑤 1 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 … subscript 𝑣 𝑏 subscript 𝑤 2 w_{1}v_{1}v_{2}\ldots v_{b}w_{2} italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT … italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Claim 3.8 .
Let ρ ′′ := ρ ( G ′′ ) assign superscript 𝜌 ′′ 𝜌 superscript 𝐺 ′′ \rho^{\prime\prime}:=\rho(G^{\prime\prime}) italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT := italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) . Then ρ ′′ > ρ ∗ superscript 𝜌 ′′ superscript 𝜌 \rho^{\prime\prime}>\rho^{*} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .
Proof.
Recall that ρ ( G ′ ) = ρ ′ > ρ ∗ 𝜌 superscript 𝐺 ′ superscript 𝜌 ′ superscript 𝜌 \rho(G^{\prime})=\rho^{\prime}>\rho^{*} italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by Claim 3.1 .
It suffices to show ρ ′′ ≥ ρ ′ . superscript 𝜌 ′′ superscript 𝜌 ′ \rho^{\prime\prime}\geq\rho^{\prime}. italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Note that G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is connected.
By the Perron-Frobenius theorem, there exists a positive unit eigenvector
Y = ( y 1 , … , y n ) T 𝑌 superscript subscript 𝑦 1 … subscript 𝑦 𝑛 𝑇 Y=(y_{1},\ldots,y_{n})^{T} italic_Y = ( italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT corresponding to ρ ( G ′ ) 𝜌 superscript 𝐺 ′ \rho(G^{\prime}) italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Set σ L := ∑ u ∈ L y u assign subscript 𝜎 𝐿 subscript 𝑢 𝐿 subscript 𝑦 𝑢 \sigma_{L}:=\sum_{u\in L}y_{u} italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT := ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_L end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT
and y L ′′ ∗ := max w ∈ L ′′ y w assign superscript subscript 𝑦 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑤 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑦 𝑤 y_{L^{\prime\prime}}^{*}:=\max_{w\in L^{\prime\prime}}y_{w} italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT := roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_w ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w end_POSTSUBSCRIPT .
For every v i ∈ L ′ subscript 𝑣 𝑖 superscript 𝐿 ′ v_{i}\in L^{\prime} italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , since N G ′ ( v i ) = L subscript 𝑁 superscript 𝐺 ′ subscript 𝑣 𝑖 𝐿 N_{G^{\prime}}(v_{i})=L italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_L ,
we have ρ ′ y v i = σ L superscript 𝜌 ′ subscript 𝑦 subscript 𝑣 𝑖 subscript 𝜎 𝐿 \rho^{\prime}y_{v_{i}}=\sigma_{L} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT .
Consequently, y v 1 = y v b = σ L ρ ′ . subscript 𝑦 subscript 𝑣 1 subscript 𝑦 subscript 𝑣 𝑏 subscript 𝜎 𝐿 superscript 𝜌 ′ y_{v_{1}}=y_{v_{b}}=\frac{\sigma_{L}}{\rho^{\prime}}. italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG .
Moreover, by Lemma 3.1 ,
d L ′′ ( w ) ≤ α ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ 𝑤 subscript 𝛼 ℍ d_{L^{\prime\prime}}(w)\leq\alpha_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) ≤ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT for each w ∈ L ′′ 𝑤 superscript 𝐿 ′′ w\in L^{\prime\prime} italic_w ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Thus, ρ ′ y L ′′ ∗ ≤ σ L + α ℍ y L ′′ ∗ superscript 𝜌 ′ superscript subscript 𝑦 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝜎 𝐿 subscript 𝛼 ℍ superscript subscript 𝑦 superscript 𝐿 ′′ \rho^{\prime}y_{L^{\prime\prime}}^{*}\leq\sigma_{L}+\alpha_{\mathbb{H}}y_{L^{%
\prime\prime}}^{*} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≤ italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ,
which yields y L ′′ ∗ ≤ σ L ρ ′ − α ℍ . superscript subscript 𝑦 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝜎 𝐿 superscript 𝜌 ′ subscript 𝛼 ℍ y_{L^{\prime\prime}}^{*}\leq\frac{\sigma_{L}}{\rho^{\prime}-\alpha_{\mathbb{H}%
}}. italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≤ divide start_ARG italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
By Lemma 2.6 ,
ρ ∗ ≥ γ ℍ ( n − γ ℍ ) superscript 𝜌 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ \rho^{*}\geq\sqrt{\gamma_{\mathbb{H}}(n-\gamma_{\mathbb{H}})} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG ,
and thus ρ ′ > γ ℍ ( n − γ ℍ ) ≥ 2 α ℍ superscript 𝜌 ′ subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ 2 subscript 𝛼 ℍ \rho^{\prime}>\sqrt{\gamma_{\mathbb{H}}(n-\gamma_{\mathbb{H}})}\geq 2\alpha_{%
\mathbb{H}} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG ≥ 2 italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
Combining these inequalities, we obtain
max { y w 1 , y w 2 } ≤ y L ′′ ∗ ≤ σ L ρ ′ − α ℍ ≤ 2 σ L ρ ′ = 2 y v 1 = 2 y v b . subscript 𝑦 subscript 𝑤 1 subscript 𝑦 subscript 𝑤 2 superscript subscript 𝑦 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝜎 𝐿 superscript 𝜌 ′ subscript 𝛼 ℍ 2 subscript 𝜎 𝐿 superscript 𝜌 ′ 2 subscript 𝑦 subscript 𝑣 1 2 subscript 𝑦 subscript 𝑣 𝑏 \displaystyle\max\{y_{w_{1}},y_{w_{2}}\}\leq y_{L^{\prime\prime}}^{*}\leq\frac%
{\sigma_{L}}{\rho^{\prime}-\alpha_{\mathbb{H}}}\leq\frac{2\sigma_{L}}{\rho^{%
\prime}}=2y_{v_{1}}=2y_{v_{b}}. roman_max { italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } ≤ italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≤ divide start_ARG italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ≤ divide start_ARG 2 italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG = 2 italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
(8)
On the other hand, one can see that
ρ ′′ − ρ ′ ≥ 2 ( y w 1 y v 1 + y w 2 y v b − y w 1 y w 2 ) = y w 1 ( 2 y v 1 − y w 2 ) + y w 2 ( 2 y v b − y w 1 ) . superscript 𝜌 ′′ superscript 𝜌 ′ 2 subscript 𝑦 subscript 𝑤 1 subscript 𝑦 subscript 𝑣 1 subscript 𝑦 subscript 𝑤 2 subscript 𝑦 subscript 𝑣 𝑏 subscript 𝑦 subscript 𝑤 1 subscript 𝑦 subscript 𝑤 2 subscript 𝑦 subscript 𝑤 1 2 subscript 𝑦 subscript 𝑣 1 subscript 𝑦 subscript 𝑤 2 subscript 𝑦 subscript 𝑤 2 2 subscript 𝑦 subscript 𝑣 𝑏 subscript 𝑦 subscript 𝑤 1 \rho^{\prime\prime}-\rho^{\prime}\geq 2(y_{w_{1}}y_{v_{1}}+y_{w_{2}}y_{v_{b}}-%
y_{w_{1}}y_{w_{2}})=y_{w_{1}}(2y_{v_{1}}-y_{w_{2}})+y_{w_{2}}(2y_{v_{b}}-y_{w_%
{1}}). italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ 2 ( italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( 2 italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( 2 italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
Combining (8 ), we have ρ ′′ ≥ ρ ′ , superscript 𝜌 ′′ superscript 𝜌 ′ \rho^{\prime\prime}\geq\rho^{\prime}, italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
and so ρ ′′ > ρ ∗ superscript 𝜌 ′′ superscript 𝜌 \rho^{\prime\prime}>\rho^{*} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .
∎
We are ready to complete the proof of Lemma 3.3 .
Note that G ′′ [ L ′ ∪ L ′′ ] superscript 𝐺 ′′ delimited-[] superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ G^{\prime\prime}[L^{\prime}\cup L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] has a maximal linear path
P = w 1 v 1 v 2 … v b w 2 … w a − 1 w a 𝑃 subscript 𝑤 1 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 … subscript 𝑣 𝑏 subscript 𝑤 2 … subscript 𝑤 𝑎 1 subscript 𝑤 𝑎 P=w_{1}v_{1}v_{2}\ldots v_{b}w_{2}\ldots w_{a-1}w_{a} italic_P = italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT … italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT … italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_a - 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT .
In view of
Claim 3.8 and the definition of G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ,
G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT contains an H ′′ superscript 𝐻 ′′ H^{\prime\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT minor for some H ′′ ∈ ℍ superscript 𝐻 ′′ ℍ H^{\prime\prime}\in\mathbb{H} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ blackboard_H .
Let 𝒱 ′′ = ( V 1 , … , V | H ′′ | ) superscript 𝒱 ′′ subscript 𝑉 1 … subscript 𝑉 superscript 𝐻 ′′ \mathcal{V^{\prime\prime}}=(V_{1},\dots,V_{|H^{\prime\prime}|}) caligraphic_V start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT ) be a minimal H ′′ superscript 𝐻 ′′ H^{\prime\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT -partition of G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Applying Claim 3.3 on G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT and 𝒱 ′′ superscript 𝒱 ′′ \mathcal{V^{\prime\prime}} caligraphic_V start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
we know that either V i ∩ ( L ′ ∪ L ′′ ) = ∅ subscript 𝑉 𝑖 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ V_{i}\cap(L^{\prime}\cup L^{\prime\prime})=\varnothing italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = ∅ or
G ′′ [ V i ∩ ( L ′ ∪ L ′′ ) ] superscript 𝐺 ′′ delimited-[] subscript 𝑉 𝑖 superscript 𝐿 ′ superscript 𝐿 ′′ G^{\prime\prime}[V_{i}\cap(L^{\prime}\cup L^{\prime\prime})] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ] is connected for every i ∈ { 1 , … , | H ′′ | } 𝑖 1 … superscript 𝐻 ′′ i\in\{1,\ldots,|H^{\prime\prime}|\} italic_i ∈ { 1 , … , | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | } .
This implies that V i ∩ V ( P ) = ∅ subscript 𝑉 𝑖 𝑉 𝑃 V_{i}\cap V(P)=\varnothing italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_V ( italic_P ) = ∅ ,
G ′′ [ V i ∩ V ( P ) ] superscript 𝐺 ′′ delimited-[] subscript 𝑉 𝑖 𝑉 𝑃 G^{\prime\prime}[V_{i}\cap V(P)] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_V ( italic_P ) ] is a subpath of P 𝑃 P italic_P ,
or G ′′ [ V i ∩ V ( P ) ] superscript 𝐺 ′′ delimited-[] subscript 𝑉 𝑖 𝑉 𝑃 G^{\prime\prime}[V_{i}\cap V(P)] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_V ( italic_P ) ] consists of two subpaths P ′ , P ′′ superscript 𝑃 ′ superscript 𝑃 ′′
P^{\prime},P^{\prime\prime} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT such that
w 1 ∈ V ( P ′ ) subscript 𝑤 1 𝑉 superscript 𝑃 ′ w_{1}\in V(P^{\prime}) italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_V ( italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) and w a ∈ V ( P ′′ ) subscript 𝑤 𝑎 𝑉 superscript 𝑃 ′′ w_{a}\in V(P^{\prime\prime}) italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_V ( italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Now let P ( i ) = G ′′ [ V i ∩ V ( P ) ] 𝑃 𝑖 superscript 𝐺 ′′ delimited-[] subscript 𝑉 𝑖 𝑉 𝑃 P(i)=G^{\prime\prime}[V_{i}\cap V(P)] italic_P ( italic_i ) = italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_V ( italic_P ) ] , i = 1 , … , | H ′′ | . 𝑖 1 … superscript 𝐻 ′′
i=1,\ldots,|H^{\prime\prime}|. italic_i = 1 , … , | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | .
Then P ( 1 ) , … , P ( | H ′′ | ) 𝑃 1 … 𝑃 superscript 𝐻 ′′
P(1),\ldots,P(|H^{\prime\prime}|) italic_P ( 1 ) , … , italic_P ( | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ) separate P 𝑃 P italic_P into r 𝑟 r italic_r subpaths,
where r ≤ 2 | H ′′ | + 1 𝑟 2 superscript 𝐻 ′′ 1 r\leq 2|H^{\prime\prime}|+1 italic_r ≤ 2 | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | + 1 .
Let G ′′′ superscript 𝐺 ′′′ G^{\prime\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT be the graph obtained from G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT
by contracting each of these r 𝑟 r italic_r subpaths as a vertex.
Then by the definition of model, G ′′′ superscript 𝐺 ′′′ G^{\prime\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT also has an H ′′ superscript 𝐻 ′′ H^{\prime\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT minor.
On the other hand, recall that G ∗ [ L ′′ ] = G ′ [ L ′′ ] superscript 𝐺 delimited-[] superscript 𝐿 ′′ superscript 𝐺 ′ delimited-[] superscript 𝐿 ′′ G^{*}[L^{\prime\prime}]=G^{\prime}[L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] = italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] and
P ∗ ⊆ G ′ [ L ′′ ] superscript 𝑃 superscript 𝐺 ′ delimited-[] superscript 𝐿 ′′ P^{*}\subseteq G^{\prime}[L^{\prime\prime}] italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ⊆ italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] .
Hence, P ∗ superscript 𝑃 P^{*} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is also a maximal linear path in G ∗ [ L ′′ ] superscript 𝐺 delimited-[] superscript 𝐿 ′′ G^{*}[L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] .
By Claim 3.7 , | P ∗ | ≥ n 2 | H ′ | ≥ 2 | H ′′ | + 1 superscript 𝑃 𝑛 2 superscript 𝐻 ′ 2 superscript 𝐻 ′′ 1 |P^{*}|\geq\frac{\sqrt{n}}{2|H^{\prime}|}\geq 2|H^{\prime\prime}|+1 | italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT | ≥ divide start_ARG square-root start_ARG italic_n end_ARG end_ARG start_ARG 2 | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG ≥ 2 | italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | + 1 .
One can observe that
if we contract the path P ∗ superscript 𝑃 P^{*} italic_P start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT as a new path of order r 𝑟 r italic_r in G ∗ − L ′ superscript 𝐺 superscript 𝐿 ′ G^{*}-L^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
then the resulting graph is isomorphic to G ′′′ superscript 𝐺 ′′′ G^{\prime\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Hence, G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT contains a G ′′′ superscript 𝐺 ′′′ G^{\prime\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT minor and thus an H ′′ superscript 𝐻 ′′ H^{\prime\prime} italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT minor,
a contradiction.
Therefore, L ′ = ∅ superscript 𝐿 ′ L^{\prime}=\varnothing italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = ∅ .
This completes the proof of Lemma 3.3 .
∎
In the following, we complete the proof of Theorem 1.1 .
Proof.
Now, we know that | L | = γ ℍ 𝐿 subscript 𝛾 ℍ |L|=\gamma_{\mathbb{H}} | italic_L | = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT by Proposition 3.1
and V ( G ∗ ) = L ∪ L ′′ 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 superscript 𝐿 ′′ V(G^{*})=L\cup L^{\prime\prime} italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_L ∪ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT by Lemma 3.3 .
Thus, G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT contains K γ ℍ , n − γ ℍ subscript 𝐾 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
K_{\gamma_{\mathbb{H}},n-\gamma_{\mathbb{H}}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
as a spanning subgraph.
To prove Theorem 1.1 , that is, G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT contains B γ ℍ , n − γ ℍ subscript 𝐵 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ
B_{\gamma_{\mathbb{H}},n-\gamma_{\mathbb{H}}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
it suffices to show G ∗ [ L ] ≅ K γ ℍ superscript 𝐺 delimited-[] 𝐿 subscript 𝐾 subscript 𝛾 ℍ G^{*}[L]\cong K_{\gamma_{\mathbb{H}}} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L ] ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Suppose to the contrary that L 𝐿 L italic_L is not a clique in G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .
Then we can find u 1 , u 2 ∈ L subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2
𝐿 u_{1},u_{2}\in L italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L with u 1 u 2 ∉ E ( G ∗ ) subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 𝐸 superscript 𝐺 u_{1}u_{2}\notin E(G^{*}) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∉ italic_E ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Since | L ′′ | = n − | L | > max H ∈ ℍ ( | H | + 1 ) superscript 𝐿 ′′ 𝑛 𝐿 subscript 𝐻 ℍ 𝐻 1 |L^{\prime\prime}|=n-|L|>\max_{H\in\mathbb{H}}(|H|+1) | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | = italic_n - | italic_L | > roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_H ∈ blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_H | + 1 ) ,
we can choose a subset L ′′′ ⊂ L ′′ superscript 𝐿 ′′′ superscript 𝐿 ′′ L^{\prime\prime\prime}\subset L^{\prime\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊂ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT
with | L ′′′ | = max H ∈ ℍ ( | H | + 1 ) superscript 𝐿 ′′′ subscript 𝐻 ℍ 𝐻 1 |L^{\prime\prime\prime}|=\max_{H\in\mathbb{H}}(|H|+1) | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | = roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_H ∈ blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_H | + 1 ) .
Now set L ′′′′ := L ′′ ∖ L ′′′ assign superscript 𝐿 ′′′′ superscript 𝐿 ′′ superscript 𝐿 ′′′ L^{\prime\prime\prime\prime}:=L^{\prime\prime}\setminus L^{\prime\prime\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT := italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∖ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
By Lemma 3.1 , d L ′′ ( w ) ≤ α ℍ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ 𝑤 subscript 𝛼 ℍ d_{L^{\prime\prime}}(w)\leq\alpha_{\mathbb{H}} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) ≤ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT for each w ∈ L ′′ 𝑤 superscript 𝐿 ′′ w\in L^{\prime\prime} italic_w ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
It follows that
e ( L ′′ ) − e ( L ′′′′ ) ≤ ∑ v ∈ L ′′′ d L ′′ ( v ) ≤ max H ∈ ℍ ( | H | + 1 ) α ℍ ≤ n . 𝑒 superscript 𝐿 ′′ 𝑒 superscript 𝐿 ′′′′ subscript 𝑣 superscript 𝐿 ′′′ subscript 𝑑 superscript 𝐿 ′′ 𝑣 subscript 𝐻 ℍ 𝐻 1 subscript 𝛼 ℍ 𝑛 e(L^{\prime\prime})-e(L^{\prime\prime\prime\prime})\leq\sum_{v\in L^{\prime%
\prime\prime}}d_{L^{\prime\prime}}(v)\leq\max_{H\in\mathbb{H}}(|H|+1)\alpha_{%
\mathbb{H}}\leq\sqrt{n}. italic_e ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_e ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ≤ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_H ∈ blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_H | + 1 ) italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ≤ square-root start_ARG italic_n end_ARG .
Moreover, let x L ′′ ∗ := max w ∈ L ′′ x w assign superscript subscript 𝑥 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑤 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑥 𝑤 x_{L^{\prime\prime}}^{*}:=\max_{w\in L^{\prime\prime}}x_{w} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT := roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_w ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w end_POSTSUBSCRIPT .
Then we have ρ ∗ x L ′′ ∗ ≤ ∑ u ∈ L x u + α ℍ x L ′′ ∗ , superscript 𝜌 superscript subscript 𝑥 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑢 𝐿 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝛼 ℍ superscript subscript 𝑥 superscript 𝐿 ′′ \rho^{*}x_{L^{\prime\prime}}^{*}\leq\sum_{u\in L}x_{u}+\alpha_{\mathbb{H}}x_{L%
^{\prime\prime}}^{*}, italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≤ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_L end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ,
Recall that ρ ∗ ≥ γ ℍ ( n − γ ℍ ) . superscript 𝜌 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ \rho^{*}\geq\sqrt{\gamma_{\mathbb{H}}(n-\gamma_{\mathbb{H}})}. italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG .
Hence,
x L ′′ ∗ ≤ ∑ u ∈ L x u ρ ∗ − α ℍ ≤ γ ℍ x u ∗ ρ ∗ − α ℍ ≤ 2 γ ℍ n x u ∗ . superscript subscript 𝑥 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑢 𝐿 subscript 𝑥 𝑢 superscript 𝜌 subscript 𝛼 ℍ subscript 𝛾 ℍ subscript 𝑥 superscript 𝑢 superscript 𝜌 subscript 𝛼 ℍ 2 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝑥 superscript 𝑢 x_{L^{\prime\prime}}^{*}\leq\frac{\sum_{u\in L}x_{u}}{\rho^{*}-\alpha_{\mathbb%
{H}}}\leq\frac{\gamma_{\mathbb{H}}x_{u^{*}}}{\rho^{*}-\alpha_{\mathbb{H}}}\leq%
\sqrt{\frac{2\gamma_{\mathbb{H}}}{n}}x_{u^{*}}. italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≤ divide start_ARG ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_L end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ≤ divide start_ARG italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ≤ square-root start_ARG divide start_ARG 2 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_n end_ARG end_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Now let G 𝐺 G italic_G be the graph obtained from
G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by deleting all edges in E ( L ′′ ) ∖ E ( L ′′′′ ) 𝐸 superscript 𝐿 ′′ 𝐸 superscript 𝐿 ′′′′ E(L^{\prime\prime})\setminus E(L^{\prime\prime\prime\prime}) italic_E ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_E ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT )
and adding an edge u 1 u 2 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 u_{1}u_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
By Proposition 3.1 ,
min { x u 1 , x u 2 } ≥ ( 1 − 1 2 ( 10 C ℍ ) 2 ) x u ∗ subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑢 2 1 1 2 superscript 10 subscript 𝐶 ℍ 2 subscript 𝑥 superscript 𝑢 \min\{x_{u_{1}},x_{u_{2}}\}\geq(1-\frac{1}{2(10C_{\mathbb{H}})^{2}})x_{u^{*}} roman_min { italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } ≥ ( 1 - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 ( 10 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
and thus
ρ ( G ) − ρ ( G ∗ ) 𝜌 𝐺 𝜌 superscript 𝐺 \displaystyle\rho(G)-\rho(G^{*}) italic_ρ ( italic_G ) - italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT )
≥ \displaystyle\geq ≥
2 ( x u 1 x u 2 − ∑ w 1 w 2 ∈ E ( L ′′ ) ∖ E ( L ′′′′ ) x w 1 x w 2 ) 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑢 2 subscript subscript 𝑤 1 subscript 𝑤 2 𝐸 superscript 𝐿 ′′ 𝐸 superscript 𝐿 ′′′′ subscript 𝑥 subscript 𝑤 1 subscript 𝑥 subscript 𝑤 2 \displaystyle 2\Big{(}x_{u_{1}}x_{u_{2}}-\sum_{w_{1}w_{2}\in E(L^{\prime\prime%
})\setminus E(L^{\prime\prime\prime\prime})}x_{w_{1}}x_{w_{2}}\Big{)} 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_E ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT )
≥ \displaystyle\geq ≥
2 ( ( 1 − 1 2 ( 10 C ℍ ) 2 ) 2 − n ⋅ 2 γ ℍ n ) x u ∗ 2 2 superscript 1 1 2 superscript 10 subscript 𝐶 ℍ 2 2 ⋅ 𝑛 2 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 superscript subscript 𝑥 superscript 𝑢 2 \displaystyle 2\Big{(}\big{(}1-\frac{1}{2(10C_{\mathbb{H}})^{2}}\big{)}^{2}-%
\sqrt{n}\cdot\frac{2\gamma_{\mathbb{H}}}{n}\Big{)}x_{u^{*}}^{2} 2 ( ( 1 - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 ( 10 italic_C start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - square-root start_ARG italic_n end_ARG ⋅ divide start_ARG 2 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_n end_ARG ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
> \displaystyle> >
0 , 0 \displaystyle 0, 0 ,
which implies that G 𝐺 G italic_G contains an H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT minor for some H 0 ∈ ℍ subscript 𝐻 0 ℍ H_{0}\in\mathbb{H} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_H .
Now let 𝒱 = ( V 1 , … , V | H 0 | ) 𝒱 subscript 𝑉 1 … subscript 𝑉 subscript 𝐻 0 \mathcal{V}=(V_{1},\dots,V_{|H_{0}|}) caligraphic_V = ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT ) be a minimal H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT -partition of G 𝐺 G italic_G .
Observe that N G ( v ) = L subscript 𝑁 𝐺 𝑣 𝐿 N_{G}(v)=L italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) = italic_L for each vertex v ∈ L ′′′ 𝑣 superscript 𝐿 ′′′ v\in L^{\prime\prime\prime} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Applying Claim 3.3 on G 𝐺 G italic_G and 𝒱 𝒱 \mathcal{V} caligraphic_V ,
we can see that | V i ∩ L ′′′ | ≤ 1 subscript 𝑉 𝑖 superscript 𝐿 ′′′ 1 |V_{i}\cap L^{\prime\prime\prime}|\leq 1 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≤ 1 for i = 1 , … , | H 0 | 𝑖 1 … subscript 𝐻 0
i=1,\ldots,|H_{0}| italic_i = 1 , … , | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | .
Since | L ′′′ | = max H ∈ ℍ ( | H | + 1 ) ≥ | H 0 | + 1 superscript 𝐿 ′′′ subscript 𝐻 ℍ 𝐻 1 subscript 𝐻 0 1 |L^{\prime\prime\prime}|=\max_{H\in\mathbb{H}}(|H|+1)\geq|H_{0}|+1 | italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | = roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_H ∈ blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_H | + 1 ) ≥ | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | + 1 ,
there exists a vertex
v ∈ L ′′′ ∖ ∪ i = 1 | H 0 | V i v\in L^{\prime\prime\prime}\setminus\cup_{i=1}^{|H_{0}|}V_{i} italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∖ ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .
Consequently,
𝒱 = ( V 1 , … , V | H 0 | ) 𝒱 subscript 𝑉 1 … subscript 𝑉 subscript 𝐻 0 \mathcal{V}=(V_{1},\dots,V_{|H_{0}|}) caligraphic_V = ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT ) is also an H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT -partition of G − { v } 𝐺 𝑣 G-\{v\} italic_G - { italic_v } .
In other words, G − { v } 𝐺 𝑣 G-\{v\} italic_G - { italic_v } contains an H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT minor.
Now let G u 1 v ∗ subscript superscript 𝐺 subscript 𝑢 1 𝑣 G^{*}_{u_{1}v} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by contracting the edge u 1 v subscript 𝑢 1 𝑣 u_{1}v italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v
as a new vertex u ¯ 1 subscript ¯ 𝑢 1 \overline{u}_{1} over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT . Then u ¯ 1 u 2 ∈ E ( G u 1 v ∗ ) subscript ¯ 𝑢 1 subscript 𝑢 2 𝐸 subscript superscript 𝐺 subscript 𝑢 1 𝑣 \overline{u}_{1}u_{2}\in E(G^{*}_{u_{1}v}) over¯ start_ARG italic_u end_ARG start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ) ,
and thus G − { v } 𝐺 𝑣 G-\{v\} italic_G - { italic_v } is isomorphic to some subgraph of G u 1 v ∗ subscript superscript 𝐺 subscript 𝑢 1 𝑣 G^{*}_{u_{1}v} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT .
This implies that G u 1 v ∗ subscript superscript 𝐺 subscript 𝑢 1 𝑣 G^{*}_{u_{1}v} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT also contains an H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT minor.
Correspondingly, G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT contains an H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT minor, a contradiction.
Therefore, L 𝐿 L italic_L is a clique in G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .
This completes the proof of Theorem 1.1 .
∎
Having Theorem 1.1 ,
we shall focus on the characterization of
G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
We now recall some notations and terminologies.
For a member H ∈ ℍ , 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H}, italic_H ∈ blackboard_H ,
Γ s ∗ ( H ) superscript subscript Γ 𝑠 𝐻 \Gamma_{s}^{*}(H) roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) denotes the family of s 𝑠 s italic_s -vertex
irreducible induced subgraphs of H 𝐻 H italic_H and
Γ ( ℍ ) = ⋃ H ∈ ℍ Γ | H | − γ ℍ ∗ ( H ) , Γ ℍ subscript 𝐻 ℍ superscript subscript Γ 𝐻 subscript 𝛾 ℍ 𝐻 \Gamma(\mathbb{H})=\bigcup_{H\in\mathbb{H}}\Gamma_{|H|-\gamma_{\mathbb{H}}}^{*%
}(H), roman_Γ ( blackboard_H ) = ⋃ start_POSTSUBSCRIPT italic_H ∈ blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) ,
where γ ℍ = min H ∈ ℍ γ H subscript 𝛾 ℍ subscript 𝐻 ℍ subscript 𝛾 𝐻 \gamma_{\mathbb{H}}=\min_{H\in\mathbb{H}}\gamma_{H} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT = roman_min start_POSTSUBSCRIPT italic_H ∈ blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT
and γ H = | H | − α H − 1 . subscript 𝛾 𝐻 𝐻 subscript 𝛼 𝐻 1 \gamma_{H}=|H|-\alpha_{H}-1. italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = | italic_H | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 .
Lemma 3.4 .
Let G 𝐺 G italic_G be a graph with a set L 𝐿 L italic_L of γ ℍ subscript 𝛾 ℍ \gamma_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT dominating vertices.
Then, G 𝐺 G italic_G is ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free if and only if G − L 𝐺 𝐿 G-L italic_G - italic_L
is Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free.
Proof.
Firstly, assume that G − L 𝐺 𝐿 G-L italic_G - italic_L contains an H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT minor for some
H 0 ∈ Γ ( ℍ ) . subscript 𝐻 0 Γ ℍ H_{0}\in\Gamma(\mathbb{H}). italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ roman_Γ ( blackboard_H ) .
Then there exists an H ∈ ℍ 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H} italic_H ∈ blackboard_H such that H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is
an ( | H | − γ ℍ ) 𝐻 subscript 𝛾 ℍ (|H|-\gamma_{\mathbb{H}}) ( | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) -vertex induced subgraph of H 𝐻 H italic_H .
Combining this H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT minor with γ ℍ subscript 𝛾 ℍ \gamma_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT dominating vertices in L 𝐿 L italic_L ,
we obtain an H 𝐻 H italic_H minor in G 𝐺 G italic_G .
Conversely, assume that G 𝐺 G italic_G contains an H 𝐻 H italic_H minor for some
H ∈ ℍ . 𝐻 ℍ H\in\mathbb{H}. italic_H ∈ blackboard_H .
Then by Definition 3.2 ,
G 𝐺 G italic_G has an H 𝐻 H italic_H -partition 𝒱 = ( V 1 , … , V | H | ) 𝒱 subscript 𝑉 1 … subscript 𝑉 𝐻 \mathcal{V}=(V_{1},\dots,V_{|H|}) caligraphic_V = ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | end_POSTSUBSCRIPT ) .
We may assume that 𝒱 𝒱 \mathcal{V} caligraphic_V is a minimal H 𝐻 H italic_H -partition
such that | L ∩ ( ∪ i = 1 | H | V i ) | 𝐿 superscript subscript 𝑖 1 𝐻 subscript 𝑉 𝑖 |L\cap(\cup_{i=1}^{|H|}V_{i})| | italic_L ∩ ( ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) | is maximal.
Then there exist exactly γ ℍ subscript 𝛾 ℍ \gamma_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT members of 𝒱 𝒱 \mathcal{V} caligraphic_V ,
say V 1 , … , V γ ℍ subscript 𝑉 1 … subscript 𝑉 subscript 𝛾 ℍ
V_{1},\ldots,V_{\gamma_{\mathbb{H}}} italic_V start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
such that | V i | = | L ∩ V i | = 1 subscript 𝑉 𝑖 𝐿 subscript 𝑉 𝑖 1 |V_{i}|=|L\cap V_{i}|=1 | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_L ∩ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = 1 for i ∈ { 1 , … , γ ℍ } 𝑖 1 … subscript 𝛾 ℍ i\in\{1,\ldots,\gamma_{\mathbb{H}}\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT } .
Consequently, ∪ i = γ ℍ + 1 | H | V i ⊆ V ( G ) ∖ L . superscript subscript 𝑖 subscript 𝛾 ℍ 1 𝐻 subscript 𝑉 𝑖 𝑉 𝐺 𝐿 \cup_{i=\gamma_{\mathbb{H}}+1}^{|H|}V_{i}\subseteq V(G)\setminus L. ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT | italic_H | end_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_V ( italic_G ) ∖ italic_L .
This implies that G − L 𝐺 𝐿 G-L italic_G - italic_L contains an H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT minor, where H 0 ∈ Γ | H | − γ ℍ ( H ) subscript 𝐻 0 subscript Γ 𝐻 subscript 𝛾 ℍ 𝐻 H_{0}\in\Gamma_{|H|-\gamma_{\mathbb{H}}}(H) italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) .
It follows that G − L 𝐺 𝐿 G-L italic_G - italic_L has an H 1 subscript 𝐻 1 H_{1} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT minor
with H 1 ∈ Γ | H | − γ ℍ ∗ ( H ) subscript 𝐻 1 superscript subscript Γ 𝐻 subscript 𝛾 ℍ 𝐻 H_{1}\in\Gamma_{|H|-\gamma_{\mathbb{H}}}^{*}(H) italic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) .
∎
In the following, we give the proof of Theorem 1.2 .
Proof.
Theorem 1.1 gives that G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT has γ ℍ subscript 𝛾 ℍ \gamma_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT dominating vertices,
which implies that G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is connected.
Hence, adding an arbitrary edge within its independent set increases
the spectral radius.
Furthermore, by Lemma 3.4 ,
G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free.
Thus G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor saturated,
that is,
G ∗ − L ∈ S A T ( n − γ ℍ , Γ ( ℍ ) m i n o r ) superscript 𝐺 𝐿 𝑆 𝐴 𝑇 𝑛 subscript 𝛾 ℍ Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}-L\in SAT(n-\gamma_{\mathbb{H}},\Gamma(\mathbb{H})_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_S italic_A italic_T ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Particularly, if ℍ = { H } ℍ 𝐻 \mathbb{H}=\{H\} blackboard_H = { italic_H } ,
then | H | − γ ℍ = α H + 1 . 𝐻 subscript 𝛾 ℍ subscript 𝛼 𝐻 1 |H|-\gamma_{\mathbb{H}}=\alpha_{H}+1. | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 .
Hence, Γ ( ℍ ) = Γ α H + 1 ∗ ( H ) Γ ℍ superscript subscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 \Gamma(\mathbb{H})=\Gamma_{\alpha_{H}+1}^{*}(H) roman_Γ ( blackboard_H ) = roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) ,
and thus G ∗ − L ∈ S A T ( n − γ H , Γ α H + 1 ∗ ( H ) m i n o r ) superscript 𝐺 𝐿 𝑆 𝐴 𝑇 𝑛 subscript 𝛾 𝐻 superscript subscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 subscript 𝐻 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}-L\in SAT(n-\gamma_{H},\Gamma_{\alpha_{H}+1}^{*}(H)_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_S italic_A italic_T ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT , roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
This completes the proof of Theorem 1.2 .
∎
A subset R 𝑅 R italic_R of V ( G ∗ ) ∖ L 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 V(G^{*})\setminus L italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L is called a component subset ,
if G ∗ [ R ] superscript 𝐺 delimited-[] 𝑅 G^{*}[R] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_R ] consists of some connected components.
Furthermore, R 𝑅 R italic_R is said to be small , if | R | ≤ C 𝑅 𝐶 |R|\leq C | italic_R | ≤ italic_C for a constant C 𝐶 C italic_C .
To prove Theorem 1.3 , we need some more lemmas.
We always assume that
Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) is a family of connected graphs in
the following lemmas.
Lemma 3.5 .
If R 𝑅 R italic_R is a small component subset of V ( G ∗ ) ∖ L 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 V(G^{*})\setminus L italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L ,
then e ( R ) = e x ( | R | , Γ ( ℍ ) m i n o r ) 𝑒 𝑅 𝑒 𝑥 𝑅 Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 e(R)=ex\big{(}|R|,\Gamma(\mathbb{H})_{minor}\big{)} italic_e ( italic_R ) = italic_e italic_x ( | italic_R | , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Proof.
Let H 𝐻 H italic_H be a minimal member in ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H .
Recall that γ H = γ ℍ subscript 𝛾 𝐻 subscript 𝛾 ℍ \gamma_{H}=\gamma_{\mathbb{H}} italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT and α H = α ℍ subscript 𝛼 𝐻 subscript 𝛼 ℍ \alpha_{H}=\alpha_{\mathbb{H}} italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
Then | H | − γ ℍ = α ℍ + 1 𝐻 subscript 𝛾 ℍ subscript 𝛼 ℍ 1 |H|-\gamma_{\mathbb{H}}=\alpha_{\mathbb{H}}+1 | italic_H | - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 , and thus
Γ α ℍ + 1 ∗ ( H ) ⊆ Γ ( ℍ ) . superscript subscript Γ subscript 𝛼 ℍ 1 𝐻 Γ ℍ \Gamma_{\alpha_{\mathbb{H}}+1}^{*}(H)\subseteq\Gamma(\mathbb{H}). roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) ⊆ roman_Γ ( blackboard_H ) .
By Lemma 3.4 ,
G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is Γ α ℍ + 1 ∗ ( H ) superscript subscript Γ subscript 𝛼 ℍ 1 𝐻 \Gamma_{\alpha_{\mathbb{H}}+1}^{*}(H) roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) -minor free.
Now, choose an ( α ℍ + 1 ) subscript 𝛼 ℍ 1 (\alpha_{\mathbb{H}}+1) ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) -subset S 𝑆 S italic_S of V ( H ) 𝑉 𝐻 V(H) italic_V ( italic_H )
such that it contains α ℍ subscript 𝛼 ℍ \alpha_{\mathbb{H}} italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT independent vertices of H 𝐻 H italic_H .
Then H [ S ] ⊆ K 1 , α ℍ 𝐻 delimited-[] 𝑆 subscript 𝐾 1 subscript 𝛼 ℍ
H[S]\subseteq K_{1,\alpha_{\mathbb{H}}} italic_H [ italic_S ] ⊆ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
and hence G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is K 1 , α ℍ subscript 𝐾 1 subscript 𝛼 ℍ
K_{1,\alpha_{\mathbb{H}}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
Similarly to the proof of Theorem 1.1 ,
we let L ′′ = V ( G ∗ ) ∖ L superscript 𝐿 ′′ 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 L^{\prime\prime}=V(G^{*})\setminus L italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L and x L ′′ ∗ = max w ∈ L ′′ x w subscript superscript 𝑥 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑤 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝑥 𝑤 x^{*}_{L^{\prime\prime}}=\max_{w\in L^{\prime\prime}}x_{w} italic_x start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_w ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w end_POSTSUBSCRIPT .
We also set ∑ u ∈ L x u := σ L assign subscript 𝑢 𝐿 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝜎 𝐿 \sum_{u\in L}x_{u}:=\sigma_{L} ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_L end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT := italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT .
Clearly, x w ≥ σ L ρ ∗ subscript 𝑥 𝑤 subscript 𝜎 𝐿 superscript 𝜌 x_{w}\geq\frac{\sigma_{L}}{\rho^{*}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w end_POSTSUBSCRIPT ≥ divide start_ARG italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG for each w ∈ L ′′ 𝑤 superscript 𝐿 ′′ w\in L^{\prime\prime} italic_w ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Since G ∗ [ L ′′ ] superscript 𝐺 delimited-[] superscript 𝐿 ′′ G^{*}[L^{\prime\prime}] italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] is K 1 , α ℍ subscript 𝐾 1 subscript 𝛼 ℍ
K_{1,\alpha_{\mathbb{H}}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free,
we have ρ ∗ x L ′′ ∗ ≤ σ L + ( α ℍ − 1 ) x L ′′ ∗ , superscript 𝜌 subscript superscript 𝑥 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝜎 𝐿 subscript 𝛼 ℍ 1 subscript superscript 𝑥 superscript 𝐿 ′′ \rho^{*}x^{*}_{L^{\prime\prime}}\leq\sigma_{L}+(\alpha_{\mathbb{H}}-1)x^{*}_{L%
^{\prime\prime}}, italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) italic_x start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
which gives
x L ′′ ∗ ≤ σ L ρ ∗ − α ℍ + 1 . subscript superscript 𝑥 superscript 𝐿 ′′ subscript 𝜎 𝐿 superscript 𝜌 subscript 𝛼 ℍ 1 x^{*}_{L^{\prime\prime}}\leq\frac{\sigma_{L}}{\rho^{*}-\alpha_{\mathbb{H}}+1}. italic_x start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≤ divide start_ARG italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG .
Now suppose to the contrary that there exists a small component subset
R 𝑅 R italic_R of L ′′ superscript 𝐿 ′′ L^{\prime\prime} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT such that e ( R ) < e x ( | R | , Γ ( ℍ ) m i n o r ) 𝑒 𝑅 𝑒 𝑥 𝑅 Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 e(R)<ex\big{(}|R|,\Gamma(\mathbb{H})_{minor}\big{)} italic_e ( italic_R ) < italic_e italic_x ( | italic_R | , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Then we can find a Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free graph G i ′′ superscript subscript 𝐺 𝑖 ′′ G_{i}^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT
on the vertex set R 𝑅 R italic_R with at least e ( R ) + 1 𝑒 𝑅 1 e(R)+1 italic_e ( italic_R ) + 1 edges.
Let G 𝐺 G italic_G be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by replacing E ( G ∗ [ R ] ) 𝐸 superscript 𝐺 delimited-[] 𝑅 E(G^{*}[R]) italic_E ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_R ] ) with E ( G i ′′ ) 𝐸 superscript subscript 𝐺 𝑖 ′′ E(G_{i}^{\prime\prime}) italic_E ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Since Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) is a connected family,
G [ L ′′ ] 𝐺 delimited-[] superscript 𝐿 ′′ G[L^{\prime\prime}] italic_G [ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] is still Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free.
By Lemma 3.4 , G 𝐺 G italic_G is ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free.
Let ρ = ρ ( G ) 𝜌 𝜌 𝐺 \rho=\rho(G) italic_ρ = italic_ρ ( italic_G ) . Then
1 2 ( ρ − ρ ∗ ) ≥ ∑ u v ∈ E ( G i ′′ ) x u x v − ∑ u v ∈ E ( G ∗ [ R ] ) x u x v ≥ e ( G i ′′ ) σ L 2 ρ ∗ 2 − e ( R ) σ L 2 ( ρ ∗ − α ℍ + 1 ) 2 . 1 2 𝜌 superscript 𝜌 subscript 𝑢 𝑣 𝐸 superscript subscript 𝐺 𝑖 ′′ subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 subscript 𝑢 𝑣 𝐸 superscript 𝐺 delimited-[] 𝑅 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 𝑒 superscript subscript 𝐺 𝑖 ′′ superscript subscript 𝜎 𝐿 2 superscript superscript 𝜌 2 𝑒 𝑅 superscript subscript 𝜎 𝐿 2 superscript superscript 𝜌 subscript 𝛼 ℍ 1 2 \displaystyle\frac{1}{2}(\rho-\rho^{*})\geq\!\!\!\sum\limits_{uv\in E(G_{i}^{%
\prime\prime})}\!\!\!x_{u}x_{v}-\!\!\!\sum\limits_{uv\in E(G^{*}[R])}\!\!\!x_{%
u}x_{v}\geq\frac{e(G_{i}^{\prime\prime})\sigma_{L}^{2}}{{\rho^{*}}^{2}}-\frac{%
e(R)\sigma_{L}^{2}}{(\rho^{*}-\alpha_{\mathbb{H}}+1)^{2}}. divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_ρ - italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ≥ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_v ∈ italic_E ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_v ∈ italic_E ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_R ] ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≥ divide start_ARG italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG - divide start_ARG italic_e ( italic_R ) italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG .
(9)
Since R 𝑅 R italic_R is small, e ( R ) 𝑒 𝑅 e(R) italic_e ( italic_R ) is also bounded by a constant.
Recall that e ( G i ′′ ) ≥ e ( R ) + 1 𝑒 superscript subscript 𝐺 𝑖 ′′ 𝑒 𝑅 1 e(G_{i}^{\prime\prime})\geq e(R)+1 italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ≥ italic_e ( italic_R ) + 1 and ρ ∗ ≥ γ ℍ ( n − γ ℍ ) superscript 𝜌 subscript 𝛾 ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ \rho^{*}\geq\sqrt{\gamma_{\mathbb{H}}(n-\gamma_{\mathbb{H}})} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ square-root start_ARG italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG .
It is clear that ρ ( G ) > ρ ∗ 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 \rho(G)>\rho^{*} italic_ρ ( italic_G ) > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT
for n 𝑛 n italic_n sufficiently large, a contradiction.
The proof is completed.
∎
Let 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G be the family
of connected Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free graphs
on at most n − γ ℍ 𝑛 subscript 𝛾 ℍ n-\gamma_{\mathbb{H}} italic_n - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT vertices.
In fact, the proof of Lemma 3.5 implies that
every member in 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G is K 1 , α ℍ subscript 𝐾 1 subscript 𝛼 ℍ
K_{1,\alpha_{\mathbb{H}}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
Given a member G i ∈ 𝔾 subscript 𝐺 𝑖 𝔾 G_{i}\in\mathbb{G} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G ,
we denote by d i subscript 𝑑 𝑖 d_{i} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT its average degree,
and we say that G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is small
if | G i | ≤ c subscript 𝐺 𝑖 𝑐 |G_{i}|\leq c | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≤ italic_c for some constant c 𝑐 c italic_c
(in other words, | G i | subscript 𝐺 𝑖 |G_{i}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | is independent of n 𝑛 n italic_n ).
Now, let G 0 subscript 𝐺 0 G_{0} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT be a member with d 0 = max G i ∈ 𝔾 d i subscript 𝑑 0 subscript subscript 𝐺 𝑖 𝔾 subscript 𝑑 𝑖 d_{0}=\max_{G_{i}\in\mathbb{G}}d_{i} italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G end_POSTSUBSCRIPT italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ,
and let G 1 , … , G s subscript 𝐺 1 … subscript 𝐺 𝑠
G_{1},\ldots,G_{s} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT be all the non-isomorphic components
in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L . We may assume that m ( G 1 ) ≥ ⋯ ≥ m ( G s ) 𝑚 subscript 𝐺 1 ⋯ 𝑚 subscript 𝐺 𝑠 m(G_{1})\geq\cdots\geq m(G_{s}) italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ ⋯ ≥ italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) ,
where m ( G i ) 𝑚 subscript 𝐺 𝑖 m(G_{i}) italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) is the number of copies of G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
By Lemma 3.4 ,
G i ∈ 𝔾 subscript 𝐺 𝑖 𝔾 G_{i}\in\mathbb{G} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G for every i ∈ { 1 , … , s } 𝑖 1 … 𝑠 i\in\{1,\ldots,s\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_s } .
Lemma 3.6 .
If all the members are small in { G i : i = 0 , 1 , … , s } conditional-set subscript 𝐺 𝑖 𝑖 0 1 … 𝑠
\{G_{i}:i=0,1,\ldots,s\} { italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT : italic_i = 0 , 1 , … , italic_s } ,
then we have d 1 = d 0 subscript 𝑑 1 subscript 𝑑 0 d_{1}=d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and
m ( G i ) < | G 1 | 𝑚 subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝐺 1 m(G_{i})<|G_{1}| italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) < | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | for every G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT with d i < d 0 subscript 𝑑 𝑖 subscript 𝑑 0 d_{i}<d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT < italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
Proof.
In view of the choice of G 0 subscript 𝐺 0 G_{0} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ,
we know that d i ≤ d 0 subscript 𝑑 𝑖 subscript 𝑑 0 d_{i}\leq d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT for every i ∈ { 0 , 1 … , s } 𝑖 0 1 … 𝑠 i\in\{0,1\ldots,s\} italic_i ∈ { 0 , 1 … , italic_s } .
Since max 1 ≤ i ≤ s | G i | = c subscript 1 𝑖 𝑠 subscript 𝐺 𝑖 𝑐 \max_{1\leq i\leq s}|G_{i}|=c roman_max start_POSTSUBSCRIPT 1 ≤ italic_i ≤ italic_s end_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = italic_c for some constant integer c 𝑐 c italic_c ,
we have s ≤ ∑ k = 1 c 2 ( k 2 ) 𝑠 superscript subscript 𝑘 1 𝑐 superscript 2 binomial 𝑘 2 s\leq\sum_{k=1}^{c}2^{k\choose 2} italic_s ≤ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_c end_POSTSUPERSCRIPT 2 start_POSTSUPERSCRIPT ( binomial start_ARG italic_k end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) end_POSTSUPERSCRIPT , that is, s 𝑠 s italic_s is constant.
However, | G ∗ − L | superscript 𝐺 𝐿 |G^{*}-L| | italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L | is sufficiently large,
thus m ( G 1 ) 𝑚 subscript 𝐺 1 m(G_{1}) italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) is a function on n 𝑛 n italic_n .
We first prove that d 1 = d 0 subscript 𝑑 1 subscript 𝑑 0 d_{1}=d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
Otherwise, d 1 < d 0 subscript 𝑑 1 subscript 𝑑 0 d_{1}<d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ,
then we define G 𝐺 G italic_G to be
the graph obtain from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by replacing | G 0 | subscript 𝐺 0 |G_{0}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | copies of G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT with
| G 1 | subscript 𝐺 1 |G_{1}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | copies of G 0 subscript 𝐺 0 G_{0} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
The component subset V ( | G 0 | G 1 ) 𝑉 subscript 𝐺 0 subscript 𝐺 1 V(|G_{0}|G_{1}) italic_V ( | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) is small
and G − L 𝐺 𝐿 G-L italic_G - italic_L is Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free.
However, | G 0 | e ( G 1 ) − | G 1 | e ( G 0 ) = 1 2 | G 0 | | G 1 | ( d 1 − d 0 ) < 0 subscript 𝐺 0 𝑒 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 1 𝑒 subscript 𝐺 0 1 2 subscript 𝐺 0 subscript 𝐺 1 subscript 𝑑 1 subscript 𝑑 0 0 |G_{0}|e(G_{1})-|G_{1}|e(G_{0})=\frac{1}{2}|G_{0}||G_{1}|(d_{1}-d_{0})<0 | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) - | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) < 0 ,
contradicting Lemma 3.5 .
Hence, d 1 = d 0 subscript 𝑑 1 subscript 𝑑 0 d_{1}=d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
Now suppose that there exists a component G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT
with d i < d 0 subscript 𝑑 𝑖 subscript 𝑑 0 d_{i}<d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT < italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT but m ( G i ) ≥ | G 1 | 𝑚 subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝐺 1 m(G_{i})\geq|G_{1}| italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | .
Then we define G 𝐺 G italic_G to be
a new graph obtain from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by replacing | G 1 | subscript 𝐺 1 |G_{1}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | copies of G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT with
| G i | subscript 𝐺 𝑖 |G_{i}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | copies of G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
Clearly, | G 1 | e ( G i ) − | G i | e ( G 1 ) = 1 2 | G 1 | | G i | ( d i − d 0 ) < 0 subscript 𝐺 1 𝑒 subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝐺 𝑖 𝑒 subscript 𝐺 1 1 2 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝑑 𝑖 subscript 𝑑 0 0 |G_{1}|e(G_{i})-|G_{i}|e(G_{1})=\frac{1}{2}|G_{1}||G_{i}|(d_{i}-d_{0})<0 | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) - | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) < 0 ,
and we similarly get a contradiction.
Hence, the lemma holds.
∎
Now, let G ⋆ superscript 𝐺 ⋆ G^{\star} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT be a graph of order n 𝑛 n italic_n with a set L 𝐿 L italic_L of dominating vertices
such that G ⋆ − L ∈ E X ( n − | L | , Γ ( ℍ ) m i n o r ) superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 𝐸 𝑋 𝑛 𝐿 Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{\star}-L\in EX(n-|L|,\Gamma(\mathbb{H})_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_E italic_X ( italic_n - | italic_L | , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Moreover, assume that
G i 1 , … , G i t subscript 𝐺 subscript 𝑖 1 … subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑡
G_{i_{1}},\ldots,G_{i_{t}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT are all the non-isomorphic components
in G ⋆ − L superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 G^{\star}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L . Clearly, G i j ∈ 𝔾 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 𝔾 G_{i_{j}}\in\mathbb{G} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G for every j ∈ { 1 , … , t } 𝑗 1 … 𝑡 j\in\{1,\ldots,t\} italic_j ∈ { 1 , … , italic_t } .
Lemma 3.7 .
If all the members are small in { G i : i = 0 , 1 , … , s } conditional-set subscript 𝐺 𝑖 𝑖 0 1 … 𝑠
\{G_{i}:i=0,1,\ldots,s\} { italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT : italic_i = 0 , 1 , … , italic_s }
and { G i j : j = 1 , … , t } conditional-set subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 𝑗 1 … 𝑡
\{G_{i_{j}}:j=1,\ldots,t\} { italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT : italic_j = 1 , … , italic_t } ,
then we have G ∗ − L ∈ E X ( n − | L | , Γ ( ℍ ) m i n o r ) superscript 𝐺 𝐿 𝐸 𝑋 𝑛 𝐿 Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}-L\in EX(n-|L|,\Gamma(\mathbb{H})_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_E italic_X ( italic_n - | italic_L | , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Proof.
Suppose to the contrary, then e ( G ∗ − L ) < e ( G ⋆ − L ) 𝑒 superscript 𝐺 𝐿 𝑒 superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 e(G^{*}-L)<e(G^{\star}-L) italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) < italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) .
Since max 1 ≤ j ≤ t | G i j | subscript 1 𝑗 𝑡 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 \max_{1\leq j\leq t}|G_{i_{j}}| roman_max start_POSTSUBSCRIPT 1 ≤ italic_j ≤ italic_t end_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | is a constant,
t 𝑡 t italic_t is too.
The proof of Lemma 3.6 also implies that
m ( G i j ) < | G 1 | 𝑚 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 subscript 𝐺 1 m(G_{i_{j}})<|G_{1}| italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) < | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | for every G i j subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 G_{i_{j}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with d i j < d 0 subscript 𝑑 subscript 𝑖 𝑗 subscript 𝑑 0 d_{i_{j}}<d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT < italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
Recall that m ( G i ) 𝑚 subscript 𝐺 𝑖 m(G_{i}) italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) denotes the number of copies of G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
We now define m ′ ( G i j ) superscript 𝑚 ′ subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 m^{\prime}(G_{i_{j}}) italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) to be the number of copies of G i j subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 G_{i_{j}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT in G ⋆ − L superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 G^{\star}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
Write m i ≡ m ( G i ) ( mod | G 1 | ) subscript 𝑚 𝑖 annotated 𝑚 subscript 𝐺 𝑖 modulo absent subscript 𝐺 1 {m_{i}}\equiv m(G_{i})(\!\!\mod|G_{1}|) italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ≡ italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ( roman_mod | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ) for i ∈ { 1 , … , s } 𝑖 1 … 𝑠 i\in\{1,\ldots,s\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_s } and m i j ′ ≡ m ′ ( G i j ) subscript superscript 𝑚 ′ subscript 𝑖 𝑗 superscript 𝑚 ′ subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 {m^{\prime}_{i_{j}}}\equiv m^{\prime}(G_{i_{j}}) italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≡ italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ( mod | G 1 | ) (\!\!\mod|G_{1}|) ( roman_mod | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ) for j ∈ { 1 , … , t } 𝑗 1 … 𝑡 j\in\{1,\ldots,t\} italic_j ∈ { 1 , … , italic_t } .
Then, we can see that
m i = m ( G i ) subscript 𝑚 𝑖 𝑚 subscript 𝐺 𝑖 {m_{i}}=m(G_{i}) italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) if d i < d 0 subscript 𝑑 𝑖 subscript 𝑑 0 d_{i}<d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT < italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT
and m i j ′ = m ( G i j ′ ) subscript superscript 𝑚 ′ subscript 𝑖 𝑗 𝑚 subscript superscript 𝐺 ′ subscript 𝑖 𝑗 {m^{\prime}_{i_{j}}}=m(G^{\prime}_{i_{j}}) italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_m ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) if d i j < d 0 subscript 𝑑 subscript 𝑖 𝑗 subscript 𝑑 0 d_{i_{j}}<d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT < italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
Now we denote G 1 ′ = G ∗ − L − ∪ i = 1 s V ( m i G i ) G^{\prime}_{1}=G^{*}-L-\cup_{i=1}^{s}V(m_{i}G_{i}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L - ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT )
and G 2 ′ = G ⋆ − L − ∪ j = 1 t V ( m i j ′ G i j ) G^{\prime}_{2}=G^{\star}-L-\cup_{j=1}^{t}V(m^{\prime}_{i_{j}}G_{i_{j}}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L - ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) for simplicity.
Then, both | G 1 ′ | subscript superscript 𝐺 ′ 1 |G^{\prime}_{1}| | italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | and
| G 2 ′ | subscript superscript 𝐺 ′ 2 |G^{\prime}_{2}| | italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | are divisible by | G 1 | subscript 𝐺 1 |G_{1}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | , which gives that
| ∪ j = 1 t V ( m i j ′ G i j ) | − | ∪ i = 1 s V ( m i G i ) | = | G 1 ′ | − | G 2 ′ | = r | G 1 | superscript subscript 𝑗 1 𝑡 𝑉 subscript superscript 𝑚 ′ subscript 𝑖 𝑗 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 superscript subscript 𝑖 1 𝑠 𝑉 subscript 𝑚 𝑖 subscript 𝐺 𝑖 subscript superscript 𝐺 ′ 1 subscript superscript 𝐺 ′ 2 𝑟 subscript 𝐺 1 \displaystyle|\cup_{j=1}^{t}V(m^{\prime}_{i_{j}}G_{i_{j}})|-|\cup_{i=1}^{s}V(m%
_{i}G_{i})|=|G^{\prime}_{1}|-|G^{\prime}_{2}|=r|G_{1}| | ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) | - | ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) | = | italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | - | italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_r | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT |
(10)
for an integer r 𝑟 r italic_r .
Moreover, since both | ∪ j = 1 t V ( m i j ′ G i j ) | superscript subscript 𝑗 1 𝑡 𝑉 subscript superscript 𝑚 ′ subscript 𝑖 𝑗 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 |\cup_{j=1}^{t}V(m^{\prime}_{i_{j}}G_{i_{j}})| | ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) | and
| ∪ i = 1 s V ( m i G i ) | superscript subscript 𝑖 1 𝑠 𝑉 subscript 𝑚 𝑖 subscript 𝐺 𝑖 |\cup_{i=1}^{s}V(m_{i}G_{i})| | ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) | are finite, r 𝑟 r italic_r is too.
Note that
every component in G 1 ′ subscript superscript 𝐺 ′ 1 G^{\prime}_{1} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and G 2 ′ subscript superscript 𝐺 ′ 2 G^{\prime}_{2} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT
has average degree d 0 subscript 𝑑 0 d_{0} italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
Combining (10 ) and d 0 = d 1 subscript 𝑑 0 subscript 𝑑 1 d_{0}=d_{1} italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_d start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , we have
e ( G 1 ′ ) − e ( G 2 ′ ) = 1 2 d 0 ( | G 1 ′ | − | G 2 ′ | ) = r e ( G 1 ) 𝑒 subscript superscript 𝐺 ′ 1 𝑒 subscript superscript 𝐺 ′ 2 1 2 subscript 𝑑 0 subscript superscript 𝐺 ′ 1 subscript superscript 𝐺 ′ 2 𝑟 𝑒 subscript 𝐺 1 e(G^{\prime}_{1})-e(G^{\prime}_{2})=\frac{1}{2}d_{0}(|G^{\prime}_{1}|-|G^{%
\prime}_{2}|)=re(G_{1}) italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) - italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | - | italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | ) = italic_r italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Consequently,
∑ j = 1 t e ( m i j ′ G i j ) − ∑ i = 1 s e ( m i G i ) = e ( G ⋆ − L ) − e ( G ∗ − L ) + r e ( G 1 ) > r e ( G 1 ) . superscript subscript 𝑗 1 𝑡 𝑒 subscript superscript 𝑚 ′ subscript 𝑖 𝑗 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 superscript subscript 𝑖 1 𝑠 𝑒 subscript 𝑚 𝑖 subscript 𝐺 𝑖 𝑒 superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 𝑒 superscript 𝐺 𝐿 𝑟 𝑒 subscript 𝐺 1 𝑟 𝑒 subscript 𝐺 1 \displaystyle\sum_{j=1}^{t}e(m^{\prime}_{i_{j}}G_{i_{j}})-\sum_{i=1}^{s}e(m_{i%
}G_{i})=e(G^{\star}-L)-e(G^{*}-L)+re(G_{1})>re(G_{1}). ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_e ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e ( italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) - italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) + italic_r italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) > italic_r italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) .
(11)
Recall that m ( G 1 ) 𝑚 subscript 𝐺 1 m(G_{1}) italic_m ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) is a function on n 𝑛 n italic_n .
If r ≥ 0 𝑟 0 r\geq 0 italic_r ≥ 0 , we define R = ( ∪ i = 1 s V ( m i G i ) ) ∪ V ( r G 1 ) 𝑅 superscript subscript 𝑖 1 𝑠 𝑉 subscript 𝑚 𝑖 subscript 𝐺 𝑖 𝑉 𝑟 subscript 𝐺 1 R=(\cup_{i=1}^{s}V(m_{i}G_{i}))\cup V(rG_{1}) italic_R = ( ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ) ∪ italic_V ( italic_r italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Then R 𝑅 R italic_R is a small component subset of V ( G ∗ ) ∖ L 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 V(G^{*})\setminus L italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L ,
and | R | = | ∪ j = 1 t V ( m i j ′ G i j ) | 𝑅 superscript subscript 𝑗 1 𝑡 𝑉 subscript superscript 𝑚 ′ subscript 𝑖 𝑗 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 |R|=|\cup_{j=1}^{t}V(m^{\prime}_{i_{j}}G_{i_{j}})| | italic_R | = | ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) |
by (10 ).
However, (11 ) gives
e ( R ) < ∑ j = 1 t e ( m i j ′ G i j ) 𝑒 𝑅 superscript subscript 𝑗 1 𝑡 𝑒 subscript superscript 𝑚 ′ subscript 𝑖 𝑗 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 e(R)<\sum_{j=1}^{t}e(m^{\prime}_{i_{j}}G_{i_{j}}) italic_e ( italic_R ) < ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_e ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ,
contradicting Lemma 3.5 .
If r < 0 𝑟 0 r<0 italic_r < 0 , we define R = ∪ i = 1 s V ( m i G i ) 𝑅 superscript subscript 𝑖 1 𝑠 𝑉 subscript 𝑚 𝑖 subscript 𝐺 𝑖 R=\cup_{i=1}^{s}V(m_{i}G_{i}) italic_R = ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) .
Then R 𝑅 R italic_R is still a small component subset of V ( G ∗ ) ∖ L 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 V(G^{*})\setminus L italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L ,
and by (10 )
| R | = | ∪ j = 1 t V ( m i j ′ G i j ) | + | V ( − r G 1 ) | 𝑅 superscript subscript 𝑗 1 𝑡 𝑉 subscript superscript 𝑚 ′ subscript 𝑖 𝑗 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 𝑉 𝑟 subscript 𝐺 1 |R|=|\cup_{j=1}^{t}V(m^{\prime}_{i_{j}}G_{i_{j}})|+|V(-rG_{1})| | italic_R | = | ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) | + | italic_V ( - italic_r italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) | .
However, by (11 )
we have e ( R ) < ∑ j = 1 t e ( m i j ′ G i j ) + ( − r ) e ( G 1 ) 𝑒 𝑅 superscript subscript 𝑗 1 𝑡 𝑒 subscript superscript 𝑚 ′ subscript 𝑖 𝑗 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 𝑟 𝑒 subscript 𝐺 1 e(R)<\sum_{j=1}^{t}e(m^{\prime}_{i_{j}}G_{i_{j}})+(-r)e(G_{1}) italic_e ( italic_R ) < ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT italic_e ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) + ( - italic_r ) italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
also a contradiction.
Hence, the lemma holds.
∎
Lemma 3.8 .
If there exists a member in 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G which contains a bicyclic subgraph,
then all the members are small in { G i : i = 0 , 1 , … , s } conditional-set subscript 𝐺 𝑖 𝑖 0 1 … 𝑠
\{G_{i}:i=0,1,\ldots,s\} { italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT : italic_i = 0 , 1 , … , italic_s }
and { G i j : j = 1 , … , t } conditional-set subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 𝑗 1 … 𝑡
\{G_{i_{j}}:j=1,\ldots,t\} { italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT : italic_j = 1 , … , italic_t } .
Proof.
Recall that every member in 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G is K 1 , α ℍ subscript 𝐾 1 subscript 𝛼 ℍ
K_{1,\alpha_{\mathbb{H}}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
If some member in 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G contains a bicyclic subgraph,
then it has an H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT minor,
where H 0 ∈ { K 1 ∇ 2 P 2 , K 1 ∇ P 3 } subscript 𝐻 0 subscript 𝐾 1 ∇ 2 subscript 𝑃 2 subscript 𝐾 1 ∇ subscript 𝑃 3 H_{0}\in\{K_{1}\nabla 2P_{2},K_{1}\nabla P_{3}\} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∇ 2 italic_P start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_P start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } ,
and thus a K 1 , 3 subscript 𝐾 1 3
K_{1,3} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUBSCRIPT minor.
This implies that α ℍ ≥ 4 subscript 𝛼 ℍ 4 \alpha_{\mathbb{H}}\geq 4 italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT ≥ 4 .
Let 𝔾 ′ superscript 𝔾 ′ \mathbb{G}^{\prime} blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT be the subset of 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G
in which any member is not small.
If 𝔾 ′ superscript 𝔾 ′ \mathbb{G}^{\prime} blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is empty, then we are done.
Suppose to the contrary that 𝔾 ′ superscript 𝔾 ′ \mathbb{G}^{\prime} blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is non-empty and
G i 0 ∈ 𝔾 ′ subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 superscript 𝔾 ′ G_{i_{0}}\in\mathbb{G}^{\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Since G i 0 subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 G_{i_{0}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is K 1 , α ℍ subscript 𝐾 1 subscript 𝛼 ℍ
K_{1,\alpha_{\mathbb{H}}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free, by Lemma 2.3
we have e ( G i 0 ) ≤ ( α ℍ 2 ) + | G i 0 | − α ℍ . 𝑒 subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 binomial subscript 𝛼 ℍ 2 subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 subscript 𝛼 ℍ e(G_{i_{0}})\leq{\alpha_{\mathbb{H}}\choose 2}+|G_{i_{0}}|-\alpha_{\mathbb{H}}. italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ ( binomial start_ARG italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
Thus, d i 0 = 2 e ( G i 0 ) / | G i 0 | → 2 subscript 𝑑 subscript 𝑖 0 2 𝑒 subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 → 2 d_{i_{0}}=2e(G_{i_{0}})/|G_{i_{0}}|\rightarrow 2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 2 italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) / | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | → 2
( | G i 0 | → ∞ ) → subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 (|G_{i_{0}}|\rightarrow\infty) ( | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | → ∞ ) ,
and hence d i 0 < 2.2 subscript 𝑑 subscript 𝑖 0 2.2 d_{i_{0}}<2.2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT < 2.2 as | G i 0 | subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 |G_{i_{0}}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | is sufficiently large.
Now we know that d i < 2.2 subscript 𝑑 𝑖 2.2 d_{i}<2.2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT < 2.2 for every G i ∈ 𝔾 ′ subscript 𝐺 𝑖 superscript 𝔾 ′ G_{i}\in\mathbb{G}^{\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Since a member in 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G contains an H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT minor,
H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free.
A simple calculation gives that
2 e ( H 0 ) / | H 0 | ≥ 2.4 2 𝑒 subscript 𝐻 0 subscript 𝐻 0 2.4 2e(H_{0})/|H_{0}|\geq 2.4 2 italic_e ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) / | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 2.4 .
By the definition of G 0 subscript 𝐺 0 G_{0} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ,
we have d 0 ≥ 2 e ( H 0 ) / | H 0 | ≥ 2.4 subscript 𝑑 0 2 𝑒 subscript 𝐻 0 subscript 𝐻 0 2.4 d_{0}\geq 2e(H_{0})/|H_{0}|\geq 2.4 italic_d start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 2 italic_e ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) / | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 2.4 .
Since d i < 2.2 subscript 𝑑 𝑖 2.2 d_{i}<2.2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT < 2.2 for every G i ∈ 𝔾 ′ subscript 𝐺 𝑖 superscript 𝔾 ′ G_{i}\in\mathbb{G}^{\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
it is clear that G 0 ∉ 𝔾 ′ subscript 𝐺 0 superscript 𝔾 ′ G_{0}\notin\mathbb{G}^{\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∉ blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT .
Now suppose that G i j ∈ 𝔾 ′ subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 superscript 𝔾 ′ G_{i_{j}}\in\mathbb{G}^{\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT for some j ∈ { 1 , … , t } 𝑗 1 … 𝑡 j\in\{1,\ldots,t\} italic_j ∈ { 1 , … , italic_t } .
that is, | G i j | subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 |G_{i_{j}}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | is sufficiently large.
Then d i j < 2.2 subscript 𝑑 subscript 𝑖 𝑗 2.2 d_{i_{j}}<2.2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT < 2.2 and | G i j | = a | H 0 | + b subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 𝑎 subscript 𝐻 0 𝑏 |G_{i_{j}}|=a|H_{0}|+b | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | = italic_a | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | + italic_b ,
where 0 ≤ b < | H 0 | 0 𝑏 subscript 𝐻 0 0\leq b<|H_{0}| 0 ≤ italic_b < | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | and a 𝑎 a italic_a depends on n 𝑛 n italic_n .
Hence, e ( G i j ) < 1.1 ( a | H 0 | + b ) . 𝑒 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 1.1 𝑎 subscript 𝐻 0 𝑏 e(G_{i_{j}})<1.1(a|H_{0}|+b). italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) < 1.1 ( italic_a | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | + italic_b ) .
Now define G i j ′′ = a H 0 ∪ b K 1 subscript superscript 𝐺 ′′ subscript 𝑖 𝑗 𝑎 subscript 𝐻 0 𝑏 subscript 𝐾 1 G^{\prime\prime}_{i_{j}}=aH_{0}\cup bK_{1} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_a italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_b italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Then G i j ′′ subscript superscript 𝐺 ′′ subscript 𝑖 𝑗 G^{\prime\prime}_{i_{j}} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free,
and e ( G i j ′′ ) = a e ( H 0 ) ≥ 1.2 a | H 0 | . 𝑒 subscript superscript 𝐺 ′′ subscript 𝑖 𝑗 𝑎 𝑒 subscript 𝐻 0 1.2 𝑎 subscript 𝐻 0 e(G^{\prime\prime}_{i_{j}})=ae(H_{0})\geq 1.2a|H_{0}|. italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_a italic_e ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ 1.2 italic_a | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | .
Thus, e ( G i j ′′ ) > e ( G i j ) , 𝑒 subscript superscript 𝐺 ′′ subscript 𝑖 𝑗 𝑒 subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 e(G^{\prime\prime}_{i_{j}})>e(G_{i_{j}}), italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) > italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ,
contradicting the fact that
G ⋆ − L ∈ E X ( n − | L | , Γ ( ℍ ) m i n o r ) superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 𝐸 𝑋 𝑛 𝐿 Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{\star}-L\in EX(n-|L|,\Gamma(\mathbb{H})_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_E italic_X ( italic_n - | italic_L | , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Hence, G i j ∉ 𝔾 ′ subscript 𝐺 subscript 𝑖 𝑗 superscript 𝔾 ′ G_{i_{j}}\notin\mathbb{G}^{\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∉ blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT for any j ∈ { 1 , … , t } 𝑗 1 … 𝑡 j\in\{1,\ldots,t\} italic_j ∈ { 1 , … , italic_t } .
Finally, suppose G i ∈ 𝔾 ′ subscript 𝐺 𝑖 superscript 𝔾 ′ G_{i}\in\mathbb{G}^{\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT
for some i ∈ { 1 , … , s } 𝑖 1 … 𝑠 i\in\{1,\ldots,s\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_s } .
Then d i < 2.2 subscript 𝑑 𝑖 2.2 d_{i}<2.2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT < 2.2 and | G i | = a ′ | H 0 | + b ′ subscript 𝐺 𝑖 superscript 𝑎 ′ subscript 𝐻 0 superscript 𝑏 ′ |G_{i}|=a^{\prime}|H_{0}|+b^{\prime} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | + italic_b start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
where 0 ≤ b ′ < | H 0 | 0 superscript 𝑏 ′ subscript 𝐻 0 0\leq b^{\prime}<|H_{0}| 0 ≤ italic_b start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT < | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | and a ′ superscript 𝑎 ′ a^{\prime} italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT depends on n 𝑛 n italic_n .
Thus, e ( G i ) < 1.1 ( a ′ | H 0 | + b ′ ) . 𝑒 subscript 𝐺 𝑖 1.1 superscript 𝑎 ′ subscript 𝐻 0 superscript 𝑏 ′ e(G_{i})<1.1(a^{\prime}|H_{0}|+b^{\prime}). italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) < 1.1 ( italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | + italic_b start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Now define G i ′′ = a ′ H 0 ∪ b ′ K 1 subscript superscript 𝐺 ′′ 𝑖 superscript 𝑎 ′ subscript 𝐻 0 superscript 𝑏 ′ subscript 𝐾 1 G^{\prime\prime}_{i}=a^{\prime}H_{0}\cup b^{\prime}K_{1} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_b start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Then G i ′′ subscript superscript 𝐺 ′′ 𝑖 G^{\prime\prime}_{i} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free,
and e ( G i ′′ ) = a ′ e ( H 0 ) ≥ 1.2 a ′ | H 0 | . 𝑒 subscript superscript 𝐺 ′′ 𝑖 superscript 𝑎 ′ 𝑒 subscript 𝐻 0 1.2 superscript 𝑎 ′ subscript 𝐻 0 e(G^{\prime\prime}_{i})=a^{\prime}e(H_{0})\geq 1.2a^{\prime}|H_{0}|. italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_e ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ 1.2 italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | .
It is easy to see that e ( G i ′′ ) > 1.05 e ( G i ) . 𝑒 subscript superscript 𝐺 ′′ 𝑖 1.05 𝑒 subscript 𝐺 𝑖 e(G^{\prime\prime}_{i})>1.05e(G_{i}). italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) > 1.05 italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) .
Let G 𝐺 G italic_G be obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT
by replacing E ( G i ) 𝐸 subscript 𝐺 𝑖 E(G_{i}) italic_E ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) with E ( G i ′′ ) 𝐸 superscript subscript 𝐺 𝑖 ′′ E(G_{i}^{\prime\prime}) italic_E ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
By Lemma 3.4 , G 𝐺 G italic_G is ℍ ℍ \mathbb{H} blackboard_H -minor free.
Choosing R = V ( G i ) 𝑅 𝑉 subscript 𝐺 𝑖 R=V(G_{i}) italic_R = italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) in (9 ),
we have
1 2 ( ρ ( G ) − ρ ∗ ) ≥ ∑ u v ∈ E ( G i ′′ ) x u x v − ∑ u v ∈ E ( G i ) x u x v ≥ e ( G i ′′ ) σ L 2 ρ ∗ 2 − e ( G i ) σ L 2 ( ρ ∗ − α ℍ + 1 ) 2 . 1 2 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 subscript 𝑢 𝑣 𝐸 superscript subscript 𝐺 𝑖 ′′ subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 subscript 𝑢 𝑣 𝐸 subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 𝑒 superscript subscript 𝐺 𝑖 ′′ superscript subscript 𝜎 𝐿 2 superscript superscript 𝜌 2 𝑒 subscript 𝐺 𝑖 superscript subscript 𝜎 𝐿 2 superscript superscript 𝜌 subscript 𝛼 ℍ 1 2 \displaystyle\frac{1}{2}\big{(}\rho(G)-\rho^{*}\big{)}\geq\!\!\!\sum\limits_{%
uv\in E(G_{i}^{\prime\prime})}\!\!\!x_{u}x_{v}-\!\!\!\sum\limits_{uv\in E(G_{i%
})}\!\!\!x_{u}x_{v}\geq\frac{e(G_{i}^{\prime\prime})\sigma_{L}^{2}}{{\rho^{*}}%
^{2}}-\frac{e(G_{i})\sigma_{L}^{2}}{(\rho^{*}-\alpha_{\mathbb{H}}+1)^{2}}. divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_ρ ( italic_G ) - italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ≥ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_v ∈ italic_E ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_v ∈ italic_E ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≥ divide start_ARG italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG - divide start_ARG italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG .
Combining e ( G i ′′ ) > 1.05 e ( G i ) 𝑒 subscript superscript 𝐺 ′′ 𝑖 1.05 𝑒 subscript 𝐺 𝑖 e(G^{\prime\prime}_{i})>1.05e(G_{i}) italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) > 1.05 italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) yields that ρ ( G ) > ρ ∗ 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 \rho(G)>\rho^{*} italic_ρ ( italic_G ) > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .
This contradicts the fact that
G ∗ ∈ S P E X ( n , ℍ m i n o r ) superscript 𝐺 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}\in SPEX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Therefore, G i ∉ 𝔾 ′ subscript 𝐺 𝑖 superscript 𝔾 ′ G_{i}\notin\mathbb{G}^{\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∉ blackboard_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT
for any i ∈ { 1 , … , s } 𝑖 1 … 𝑠 i\in\{1,\ldots,s\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_s } .
∎
Given a rooted tree T 𝑇 T italic_T .
A branching vertex in T 𝑇 T italic_T
is a vertex of degree at least three.
An edge-switching on T 𝑇 T italic_T means that
we construct a new tree T ′ = T − { u 1 v 1 } + { u 2 v 2 } superscript 𝑇 ′ 𝑇 subscript 𝑢 1 subscript 𝑣 1 subscript 𝑢 2 subscript 𝑣 2 T^{\prime}=T-\{u_{1}v_{1}\}+\{u_{2}v_{2}\} italic_T start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_T - { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } + { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } ,
where u 1 v 1 ∈ E ( T ) subscript 𝑢 1 subscript 𝑣 1 𝐸 𝑇 u_{1}v_{1}\in E(T) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_E ( italic_T ) and u 2 v 2 subscript 𝑢 2 subscript 𝑣 2 u_{2}v_{2} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT is a non-edge in T 𝑇 T italic_T .
A pruning on T 𝑇 T italic_T is an edge-switching
T ′ = T − { u 1 v 1 } + { v 1 v 2 } superscript 𝑇 ′ 𝑇 subscript 𝑢 1 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 T^{\prime}=T-\{u_{1}v_{1}\}+\{v_{1}v_{2}\} italic_T start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_T - { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } + { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } ,
where u 1 subscript 𝑢 1 u_{1} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is a branching vertex,
v 1 subscript 𝑣 1 v_{1} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is its son and v 2 subscript 𝑣 2 v_{2} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT is a leaf (which is not a descendant of v 1 subscript 𝑣 1 v_{1} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ).
We end this section by
proving Theorem 1.3 .
Proof.
Combining Lemmas 3.7 and 3.8 ,
we can see that if all the members in 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G are small
or some member has a bicyclic subgraph,
then G ∗ − L ∈ E X ( n − | L | , Γ ( ℍ ) m i n o r ) superscript 𝐺 𝐿 𝐸 𝑋 𝑛 𝐿 Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}-L\in EX(n-|L|,\Gamma(\mathbb{H})_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_E italic_X ( italic_n - | italic_L | , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
and we are done.
Thus we may assume that
every member in 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G is either a tree or a unicyclic graph,
and there exists a member G i 0 ∈ 𝔾 subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 𝔾 G_{i_{0}}\in\mathbb{G} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G such that
| G i 0 | subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 |G_{i_{0}}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | is sufficiently large.
Recall that G ⋆ − L ∈ E X ( n − | L | , Γ ( ℍ ) m i n o r ) superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 𝐸 𝑋 𝑛 𝐿 Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{\star}-L\in EX(n-|L|,\Gamma(\mathbb{H})_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_E italic_X ( italic_n - | italic_L | , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Now e ( G ⋆ − L ) ≤ | G ⋆ − L | = n − | L | 𝑒 superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 𝑛 𝐿 e(G^{\star}-L)\leq|G^{\star}-L|=n-|L| italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) ≤ | italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L | = italic_n - | italic_L |
as every component of G ⋆ − L superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 G^{\star}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is a member of 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G .
Let G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT be an arbitrary member in 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G and
V ( G i ) = ∪ k = 1 3 U k 𝑉 subscript 𝐺 𝑖 superscript subscript 𝑘 1 3 subscript 𝑈 𝑘 V(G_{i})=\cup_{k=1}^{3}U_{k} italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ,
where U k = { v ∈ V ( G i ) : d G i ( v ) = k } subscript 𝑈 𝑘 conditional-set 𝑣 𝑉 subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝑑 subscript 𝐺 𝑖 𝑣 𝑘 U_{k}=\{v\in V(G_{i}):d_{G_{i}}(v)=k\} italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = { italic_v ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) : italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) = italic_k } for k ∈ { 1 , 2 } 𝑘 1 2 k\in\{1,2\} italic_k ∈ { 1 , 2 }
and U 3 = V ( G i ) ∖ ( U 1 ∪ U 2 ) subscript 𝑈 3 𝑉 subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝑈 1 subscript 𝑈 2 U_{3}=V(G_{i})\setminus(U_{1}\cup U_{2}) italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ∖ ( italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Recall that every member in 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G is K 1 , α ℍ subscript 𝐾 1 subscript 𝛼 ℍ
K_{1,\alpha_{\mathbb{H}}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
Then max { Δ ( G i ) , | U 1 | } < α ℍ . Δ subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝑈 1 subscript 𝛼 ℍ \max\{\Delta(G_{i}),|U_{1}|\}<\alpha_{\mathbb{H}}. roman_max { roman_Δ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) , | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | } < italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
Since G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a tree or a unicyclic graph,
we have e ( G i ) ≤ | G i | = ∑ i = 1 3 | U k | 𝑒 subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝐺 𝑖 superscript subscript 𝑖 1 3 subscript 𝑈 𝑘 e(G_{i})\leq|G_{i}|=\sum_{i=1}^{3}|U_{k}| italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT | .
Moreover,
e ( G i ) ≥ 1 2 ( | U 1 | + 2 | U 2 | + 3 | U 3 | ) . 𝑒 subscript 𝐺 𝑖 1 2 subscript 𝑈 1 2 subscript 𝑈 2 3 subscript 𝑈 3 e(G_{i})\geq\frac{1}{2}(|U_{1}|+2|U_{2}|+3|U_{3}|). italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + 2 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | + 3 | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | ) .
Combining the above three inequalities, we can deduce that | U 3 | ≤ | U 1 | < α ℍ . subscript 𝑈 3 subscript 𝑈 1 subscript 𝛼 ℍ |U_{3}|\leq|U_{1}|<\alpha_{\mathbb{H}}. | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | < italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT .
On the one hand,
the inequality max { Δ ( G i ) , | U 3 | } < α ℍ Δ subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝑈 3 subscript 𝛼 ℍ \max\{\Delta(G_{i}),|U_{3}|\}<\alpha_{\mathbb{H}} roman_max { roman_Δ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) , | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | } < italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT
implies that every G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT can be transformed to a path or a lollipop graph
by at most α ℍ 2 superscript subscript 𝛼 ℍ 2 {\alpha_{\mathbb{H}}}^{2} italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT steps of pruning.
On the other hand,
since | U 1 | + | U 3 | < 2 α ℍ subscript 𝑈 1 subscript 𝑈 3 2 subscript 𝛼 ℍ |U_{1}|+|U_{3}|<2\alpha_{\mathbb{H}} | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_U start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT | < 2 italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT for G i 0 subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 G_{i_{0}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
but | G i 0 | subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 |G_{i_{0}}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | is sufficiently large,
we can see that G i 0 subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 G_{i_{0}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT contains a path of length large enough.
Note that G i 0 subscript 𝐺 subscript 𝑖 0 G_{i_{0}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free.
Thus, P k ∉ Γ ( ℍ ) subscript 𝑃 𝑘 Γ ℍ P_{k}\notin\Gamma(\mathbb{H}) italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ∉ roman_Γ ( blackboard_H ) for any positive integer k 𝑘 k italic_k .
Recall that G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L contains s 𝑠 s italic_s non-isomorphic components G 1 , … , G s subscript 𝐺 1 … subscript 𝐺 𝑠
G_{1},\ldots,G_{s} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ,
each of which is a tree or a unicyclic graph.
Suppose that G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L contains at least two tree components, say G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and G 2 subscript 𝐺 2 G_{2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Then for i ∈ { 1 , 2 } 𝑖 1 2 i\in\{1,2\} italic_i ∈ { 1 , 2 } ,
G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT can be transformed to a path P | G i | subscript 𝑃 subscript 𝐺 𝑖 P_{|G_{i}|} italic_P start_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT
by at most α ℍ 2 superscript subscript 𝛼 ℍ 2 {\alpha_{\mathbb{H}}}^{2} italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT steps of pruning.
This implies that P | G i | = G i − E i ′ + E i ′′ subscript 𝑃 subscript 𝐺 𝑖 subscript 𝐺 𝑖 superscript subscript 𝐸 𝑖 ′ superscript subscript 𝐸 𝑖 ′′ P_{|G_{i}|}=G_{i}-E_{i}^{\prime}+E_{i}^{\prime\prime} italic_P start_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT = italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT + italic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ,
where E i ′ ⊆ E ( G i ) superscript subscript 𝐸 𝑖 ′ 𝐸 subscript 𝐺 𝑖 E_{i}^{\prime}\subseteq E(G_{i}) italic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊆ italic_E ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) , E i ′′ superscript subscript 𝐸 𝑖 ′′ E_{i}^{\prime\prime} italic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT is set of non-edges of G i subscript 𝐺 𝑖 G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT
and | E i ′ | = | E i ′′ | ≤ α ℍ 2 superscript subscript 𝐸 𝑖 ′ superscript subscript 𝐸 𝑖 ′′ superscript subscript 𝛼 ℍ 2 |E_{i}^{\prime}|=|E_{i}^{\prime\prime}|\leq{\alpha_{\mathbb{H}}}^{2} | italic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | = | italic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≤ italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .
Let P 𝑃 P italic_P be a path obtained from
P | G 1 | ∪ P | G 2 | subscript 𝑃 subscript 𝐺 1 subscript 𝑃 subscript 𝐺 2 P_{|G_{1}|}\cup P_{|G_{2}|} italic_P start_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_P start_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT by adding an edge.
Moreover, define G 𝐺 G italic_G to be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT
by replacing E ( G 1 ∪ G 2 ) 𝐸 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 2 E(G_{1}\cup G_{2}) italic_E ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) with E ( P ) 𝐸 𝑃 E(P) italic_E ( italic_P ) .
Since P k ∉ Γ ( ℍ ) subscript 𝑃 𝑘 Γ ℍ P_{k}\notin\Gamma(\mathbb{H}) italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ∉ roman_Γ ( blackboard_H ) for any positive integer k 𝑘 k italic_k ,
G − L 𝐺 𝐿 G-L italic_G - italic_L is still Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free.
However, similarly as (9 ), we have
1 2 ( ρ ( G ) − ρ ∗ ) ≥ ∑ u v ∈ E ( P ) x u x v − ∑ u v ∈ E ( G 1 ∪ G 2 ) x u x v ≥ ( | E 1 ′′ ∪ E 2 ′′ | + 1 ) σ L 2 ρ ∗ 2 − | E 1 ′ ∪ E 2 ′ | σ L 2 ( ρ ∗ − α ℍ + 1 ) 2 , 1 2 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 subscript 𝑢 𝑣 𝐸 𝑃 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 subscript 𝑢 𝑣 𝐸 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 2 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 superscript subscript 𝐸 1 ′′ superscript subscript 𝐸 2 ′′ 1 superscript subscript 𝜎 𝐿 2 superscript superscript 𝜌 2 superscript subscript 𝐸 1 ′ superscript subscript 𝐸 2 ′ superscript subscript 𝜎 𝐿 2 superscript superscript 𝜌 subscript 𝛼 ℍ 1 2 \displaystyle\frac{1}{2}\big{(}\rho(G)\!-\!\rho^{*}\big{)}\geq\!\!\!\!\!\sum%
\limits_{uv\in E(P)}\!\!\!\!x_{u}x_{v}-\!\!\!\!\!\!\sum\limits_{uv\in E(G_{1}%
\cup G_{2})}\!\!\!\!\!\!\!\!x_{u}x_{v}\geq\frac{(|E_{1}^{\prime\prime}\!\cup\!%
E_{2}^{\prime\prime}|\!+\!1)\sigma_{L}^{2}}{{\rho^{*}}^{2}}-\frac{|E_{1}^{%
\prime}\!\cup\!E_{2}^{\prime}|\sigma_{L}^{2}}{(\rho^{*}\!-\!\alpha_{\mathbb{H}%
}\!+\!1)^{2}}, divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_ρ ( italic_G ) - italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ≥ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_v ∈ italic_E ( italic_P ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_v ∈ italic_E ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≥ divide start_ARG ( | italic_E start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_E start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT | + 1 ) italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG - divide start_ARG | italic_E start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∪ italic_E start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_σ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ,
(12)
which yields that ρ ( G ) > ρ ∗ 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 \rho(G)>\rho^{*} italic_ρ ( italic_G ) > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ,
a contradiction.
Hence, G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L contains at most one tree component.
If G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L does not contain any tree component,
then e ( G ∗ − L ) = n − | L | ≥ e ( G ⋆ − L ) 𝑒 superscript 𝐺 𝐿 𝑛 𝐿 𝑒 superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 e(G^{*}-L)=n-|L|\geq e(G^{\star}-L) italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) = italic_n - | italic_L | ≥ italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) and thus G ∗ − L ∈ E X ( n − | L | , Γ ( ℍ ) m i n o r ) superscript 𝐺 𝐿 𝐸 𝑋 𝑛 𝐿 Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}-L\in EX(n-|L|,\Gamma(\mathbb{H})_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_E italic_X ( italic_n - | italic_L | , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) ,
as desired.
Now, it remains the case that G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L has exactly one tree component, say G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Now e ( G ∗ − L ) = n − | L | − 1 𝑒 superscript 𝐺 𝐿 𝑛 𝐿 1 e(G^{*}-L)=n-|L|-1 italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) = italic_n - | italic_L | - 1 .
If e ( G ⋆ − L ) ≤ n − | L | − 1 𝑒 superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 𝑛 𝐿 1 e(G^{\star}-L)\leq n-|L|-1 italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) ≤ italic_n - | italic_L | - 1 ,
then G ∗ − L ∈ E X ( n − | L | , Γ ( ℍ ) m i n o r ) superscript 𝐺 𝐿 𝐸 𝑋 𝑛 𝐿 Γ subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}-L\in EX(n-|L|,\Gamma(\mathbb{H})_{minor}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ∈ italic_E italic_X ( italic_n - | italic_L | , roman_Γ ( blackboard_H ) start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
In the following, suppose that e ( G ⋆ − L ) = n − | L | 𝑒 superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 𝑛 𝐿 e(G^{\star}-L)=n-|L| italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) = italic_n - | italic_L | .
Then every component of G ⋆ − L superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 G^{\star}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is unicyclic.
We shall complete the proof by getting a contradiction.
We can choose at most three components G 1 , G 2 , G 3 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 2 subscript 𝐺 3
G_{1},G_{2},G_{3} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_G start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT of G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ,
where G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is a tree, such that
∑ i = 1 3 | G i | ≥ 6 superscript subscript 𝑖 1 3 subscript 𝐺 𝑖 6 \sum_{i=1}^{3}|G_{i}|\geq 6 ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 6 (G 3 subscript 𝐺 3 G_{3} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT can choose a copy of G 2 subscript 𝐺 2 G_{2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT provided s = 2 𝑠 2 s=2 italic_s = 2 and | G 1 | + | G 2 | ≤ 5 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 2 5 |G_{1}|+|G_{2}|\leq 5 | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 5 ).
Recall that G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT can be transformed to a path P | G 1 | subscript 𝑃 subscript 𝐺 1 P_{|G_{1}|} italic_P start_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT
by at most α ℍ 2 superscript subscript 𝛼 ℍ 2 {\alpha_{\mathbb{H}}}^{2} italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT steps of pruning,
and G 2 ∪ G 3 subscript 𝐺 2 subscript 𝐺 3 G_{2}\cup G_{3} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_G start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT can be transformed to two lollipop graphs
by at most 2 α ℍ 2 2 superscript subscript 𝛼 ℍ 2 2{\alpha_{\mathbb{H}}}^{2} 2 italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT steps of pruning.
Consequently, ∪ i = 1 3 G i superscript subscript 𝑖 1 3 subscript 𝐺 𝑖 \cup_{i=1}^{3}G_{i} ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT can be transformed to a cycle C ∑ i = 1 3 | G i | subscript 𝐶 superscript subscript 𝑖 1 3 subscript 𝐺 𝑖 C_{\sum_{i=1}^{3}|G_{i}|} italic_C start_POSTSUBSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT
by adding an edge and switching
at most 3 α ℍ 2 + 2 3 superscript subscript 𝛼 ℍ 2 2 3{\alpha_{\mathbb{H}}}^{2}+2 3 italic_α start_POSTSUBSCRIPT blackboard_H end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 2 edges.
Define G 𝐺 G italic_G to be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT
by replacing ∪ i = 1 3 E ( G i ) superscript subscript 𝑖 1 3 𝐸 subscript 𝐺 𝑖 \cup_{i=1}^{3}E(G_{i}) ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_E ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) with E ( C ∑ i = 1 3 | G i | ) 𝐸 subscript 𝐶 superscript subscript 𝑖 1 3 subscript 𝐺 𝑖 E(C_{\sum_{i=1}^{3}|G_{i}|}) italic_E ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT ) .
Similarly as (12 ), we get that ρ ( G ) > ρ ∗ 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 \rho(G)>\rho^{*} italic_ρ ( italic_G ) > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .
Let ∑ i = 1 3 | G i | = 3 a + b superscript subscript 𝑖 1 3 subscript 𝐺 𝑖 3 𝑎 𝑏 \sum_{i=1}^{3}|G_{i}|=3a+b ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = 3 italic_a + italic_b , where b ∈ { 0 , 1 , 2 } 𝑏 0 1 2 b\in\{0,1,2\} italic_b ∈ { 0 , 1 , 2 } ,
and let G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT be the graph obtained from G 𝐺 G italic_G
by replacing edges in C ∑ i = 1 3 | G i | subscript 𝐶 superscript subscript 𝑖 1 3 subscript 𝐺 𝑖 C_{\sum_{i=1}^{3}|G_{i}|} italic_C start_POSTSUBSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT with a − b 𝑎 𝑏 a-b italic_a - italic_b copies of C 3 subscript 𝐶 3 C_{3} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT and b 𝑏 b italic_b copies of C 4 subscript 𝐶 4 C_{4} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT .
Then for G 𝐺 G italic_G and G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , the subgraphs induced by vertices in ∪ i = 1 3 V ( G i ) superscript subscript 𝑖 1 3 𝑉 subscript 𝐺 𝑖 \cup_{i=1}^{3}V(G_{i}) ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) are 2 2 2 2 -regular.
It is not hard to verify that ρ ( G ′ ) = ρ ( G ) 𝜌 superscript 𝐺 ′ 𝜌 𝐺 \rho(G^{\prime})=\rho(G) italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_ρ ( italic_G ) .
Recall that every component of G ⋆ − L superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 G^{\star}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is unicyclic.
Hence, G ⋆ − L superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 G^{\star}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L contains C 3 subscript 𝐶 3 C_{3} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT as a minor, and thus C 3 subscript 𝐶 3 C_{3} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT is Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free.
If every unicyclic member in 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G is a triangle,
then G ⋆ − L superscript 𝐺 ⋆ 𝐿 G^{\star}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L consists of n − | L | 3 𝑛 𝐿 3 \frac{n-|L|}{3} divide start_ARG italic_n - | italic_L | end_ARG start_ARG 3 end_ARG copies of C 3 subscript 𝐶 3 C_{3} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ,
which implies that 3 ∣ ( n − | L | ) 3\mid(n-|L|) 3 ∣ ( italic_n - | italic_L | ) .
Similarly, we have b = 0 𝑏 0 b=0 italic_b = 0 . Now G ′ − L superscript 𝐺 ′ 𝐿 G^{\prime}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free but
ρ ( G ′ ) = ρ ( G ) > ρ ( G ∗ ) 𝜌 superscript 𝐺 ′ 𝜌 𝐺 𝜌 superscript 𝐺 \rho(G^{\prime})=\rho(G)>\rho(G^{*}) italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_ρ ( italic_G ) > italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) , a contradiction.
Hence, 𝔾 𝔾 \mathbb{G} blackboard_G contains at least one unicyclic member which is not isomorphic to C 3 subscript 𝐶 3 C_{3} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT .
Now this member must contain H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT as a minor, where H 0 subscript 𝐻 0 H_{0} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is either C 4 subscript 𝐶 4 C_{4} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT or K 1 , 3 + e subscript 𝐾 1 3
𝑒 K_{1,3}+e italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_e .
If H 0 ≅ C 4 subscript 𝐻 0 subscript 𝐶 4 H_{0}\cong C_{4} italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_C start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT or b = 0 𝑏 0 b=0 italic_b = 0 , then G ′ − L superscript 𝐺 ′ 𝐿 G^{\prime}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is still Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free but
ρ ( G ′ ) = ρ ( G ) > ρ ( G ∗ ) 𝜌 superscript 𝐺 ′ 𝜌 𝐺 𝜌 superscript 𝐺 \rho(G^{\prime})=\rho(G)>\rho(G^{*}) italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_ρ ( italic_G ) > italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) , a contradiction.
If H 0 ≅ K 1 , 3 + e subscript 𝐻 0 subscript 𝐾 1 3
𝑒 H_{0}\cong K_{1,3}+e italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_e and b ≠ 0 𝑏 0 b\neq 0 italic_b ≠ 0 , then we further define G ′′ superscript 𝐺 ′′ G^{\prime\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT
to be the graph obtained from G ′ superscript 𝐺 ′ G^{\prime} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT
by replacing b 𝑏 b italic_b copies of C 4 subscript 𝐶 4 C_{4} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT with b 𝑏 b italic_b copies of K 1 , 3 + e subscript 𝐾 1 3
𝑒 K_{1,3}+e italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_e .
By a well-known theorem of Wu, Xiao and Hong (see [54 ] , Theorem 1),
we can easily see that ρ ( G ′′ ) > ρ ( G ′ ) > ρ ( G ∗ ) 𝜌 superscript 𝐺 ′′ 𝜌 superscript 𝐺 ′ 𝜌 superscript 𝐺 \rho(G^{\prime\prime})>\rho(G^{\prime})>\rho(G^{*}) italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) > italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) > italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
But now G ′′ − L superscript 𝐺 ′′ 𝐿 G^{\prime\prime}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ′ ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is clearly Γ ( ℍ ) Γ ℍ \Gamma(\mathbb{H}) roman_Γ ( blackboard_H ) -minor free,
also a contradiction.
This completes the proof of Theorem 1.3 .
∎
4 Complete multi-partite minors
In this section, we will use Theorems 1.1 , 1.2 and 1.3
to characterize S P E X ( n , ℍ m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript ℍ 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\mathbb{H}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , blackboard_H start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
for ℍ = { K s 1 , … , s r } ℍ subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑟
\mathbb{H}=\{K_{s_{1},\ldots,s_{r}}\} blackboard_H = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } .
Above all, we shall recall some notations.
Let G ¯ ¯ 𝐺 \overline{G} over¯ start_ARG italic_G end_ARG be the complement of a graph G 𝐺 G italic_G
and P e t ⋆ 𝑃 𝑒 superscript 𝑡 ⋆ {Pet}^{\star} italic_P italic_e italic_t start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT be the Petersen graph.
Let H s 1 , s 2 = ( β − 1 ) K 1 , s 2 ∪ K 1 , s 2 + β 0 subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
𝛽 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 2
subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 2 subscript 𝛽 0
H_{s_{1},s_{2}}=(\beta-1)K_{1,s_{2}}\cup K_{1,s_{2}+\beta_{0}} italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_β - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
where β ( s 2 + 1 ) + β 0 = s 1 + 1 𝛽 subscript 𝑠 2 1 subscript 𝛽 0 subscript 𝑠 1 1 \beta(s_{2}+1)+\beta_{0}=s_{1}+1 italic_β ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 and 0 ≤ β 0 ≤ s 2 0 subscript 𝛽 0 subscript 𝑠 2 0\leq\beta_{0}\leq s_{2} 0 ≤ italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Obviously, H s 1 , s 2 subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
H_{s_{1},s_{2}} italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is a star forest of order s 1 + 1 subscript 𝑠 1 1 s_{1}+1 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 .
Moreover, H s 1 , 1 ≅ s 1 + 1 2 K 1 , 1 subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
subscript 𝑠 1 1 2 subscript 𝐾 1 1
H_{s_{1},1}\cong\frac{s_{1}+1}{2}K_{1,1} italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT ≅ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUBSCRIPT for odd s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT
and H s 1 , 1 ≅ s 1 − 2 2 K 1 , 1 ∪ K 1 , 2 subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
subscript 𝑠 1 2 2 subscript 𝐾 1 1
subscript 𝐾 1 2
H_{s_{1},1}\cong\frac{s_{1}-2}{2}K_{1,1}\cup K_{1,2} italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT ≅ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUBSCRIPT for even s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Let S ( H s 1 , s 2 ¯ ) 𝑆 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
S\big{(}\overline{H_{s_{1},s_{2}}}\big{)} italic_S ( over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) denote the graph obtained
from H s 1 , s 2 ¯ ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
\overline{H_{s_{1},s_{2}}} over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG by subdividing
an edge u v 𝑢 𝑣 uv italic_u italic_v with minimum degree sum d ( u ) + d ( v ) 𝑑 𝑢 𝑑 𝑣 d(u)+d(v) italic_d ( italic_u ) + italic_d ( italic_v ) .
Particularly, one can observe that S ( H 4 , 1 ¯ ) ≅ S 2 ( K 4 ) 𝑆 ¯ subscript 𝐻 4 1
superscript 𝑆 2 subscript 𝐾 4 S(\overline{H_{4,1}})\cong S^{2}(K_{4}) italic_S ( over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT 4 , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) .
For ( s 1 , s 2 ) ∈ { ( 2 , 2 ) , ( 3 , 2 ) , ( 3 , 3 ) } subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2 2 2 3 2 3 3 (s_{1},s_{2})\in\{(2,2),(3,2),(3,3)\} ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ∈ { ( 2 , 2 ) , ( 3 , 2 ) , ( 3 , 3 ) } ,
S P E X ( n , { K s 1 , s 2 } m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\{K_{s_{1},s_{2}}\}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) was determined
in [41 , 42 , 52 , 56 ] .
In [55 ] , the authors characterized
S P E X ( n , { K s 1 , s 2 } m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\{K_{s_{1},s_{2}}\}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) for s 1 ≥ 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}\geq 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 4 and s 2 ≥ 2 subscript 𝑠 2 2 s_{2}\geq 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 2 .
These results solved a conjecture proposed by Tait [46 ] .
In fact, the above results can be rewritten as a slightly stronger version
(see Theorem 4.1 ).
Theorem 4.1 .
Assume that s 1 ≥ s 2 ≥ 2 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2 2 s_{1}\geq s_{2}\geq 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 2 ,
β = ⌊ s 1 + 1 s 2 + 1 ⌋ 𝛽 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 2 1 \beta=\lfloor\frac{s_{1}+1}{s_{2}+1}\rfloor italic_β = ⌊ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG ⌋ , γ ≥ 1 𝛾 1 \gamma\geq 1 italic_γ ≥ 1 and
n − γ = p s 1 + q 𝑛 𝛾 𝑝 subscript 𝑠 1 𝑞 n-\gamma=ps_{1}+q italic_n - italic_γ = italic_p italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q (1 ≤ q ≤ s 1 1 𝑞 subscript 𝑠 1 1\leq q\leq s_{1} 1 ≤ italic_q ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Let G 𝐺 G italic_G be the join of a copy of K γ subscript 𝐾 𝛾 K_{\gamma} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT
and an ( n − γ ) 𝑛 𝛾 (n-\gamma) ( italic_n - italic_γ ) -vertex Γ s 1 + 1 ∗ ( K s 1 , s 2 ) subscript superscript Γ subscript 𝑠 1 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
\Gamma^{*}_{s_{1}+1}(K_{s_{1},s_{2}}) roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) -minor free graph.
Then ρ ( G ) ≤ ρ ( K γ ∇ G ▲ ) 𝜌 𝐺 𝜌 subscript 𝐾 𝛾 ∇ superscript 𝐺 ▲ \rho(G)\leq\rho(K_{\gamma}\nabla G^{\blacktriangle}) italic_ρ ( italic_G ) ≤ italic_ρ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▲ end_POSTSUPERSCRIPT ) , with equality if and only if
G ≅ K γ ∇ G ▲ 𝐺 subscript 𝐾 𝛾 ∇ superscript 𝐺 ▲ G\cong K_{\gamma}\nabla G^{\blacktriangle} italic_G ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▲ end_POSTSUPERSCRIPT , where
G ▲ = { ( p − 1 ) K s 1 ∪ S ( H s 1 , s 2 ¯ ) if ( q , β ) = ( 2 , 2 ) ; ( p − 1 ) K s 1 ∪ P e t ⋆ ¯ if ( q , β , s 1 ) = ( 2 , 1 , 8 ) ; ( p − q ) K s 1 ∪ q H s 1 , s 2 ¯ if q ≤ 2 ( β − 1 ) and ( q , β ) ≠ ( 2 , 2 ) ; p K s 1 ∪ K q if q > 2 ( β − 1 ) and ( q , β , s 1 ) ≠ ( 2 , 1 , 8 ) . G^{\blacktriangle}=\left\{\begin{aligned} &(p-1)K_{s_{1}}\cup S\left(\overline%
{H_{s_{1},s_{2}}}\right)&&\hbox{if $(q,\beta)=(2,2)$};\\
&(p-1)K_{s_{1}}\cup\overline{{Pet}^{\star}}&&\hbox{if $(q,\beta,s_{1})=(2,1,8)%
$};\\
&(p-q)K_{s_{1}}\cup q\overline{H_{s_{1},s_{2}}}&&\hbox{if $q\leq 2(\beta-1)$ %
and $(q,\beta)\neq(2,2)$};\\
&pK_{s_{1}}\cup K_{q}&&\hbox{if $q>2(\beta-1)$ and $(q,\beta,s_{1})\neq(2,1,8)%
$}.\end{aligned}\right. italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▲ end_POSTSUPERSCRIPT = { start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL ( italic_p - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_S ( over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if ( italic_q , italic_β ) = ( 2 , 2 ) ; end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL ( italic_p - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ over¯ start_ARG italic_P italic_e italic_t start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if ( italic_q , italic_β , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = ( 2 , 1 , 8 ) ; end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL ( italic_p - italic_q ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_q over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if italic_q ≤ 2 ( italic_β - 1 ) and ( italic_q , italic_β ) ≠ ( 2 , 2 ) ; end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL italic_p italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if italic_q > 2 ( italic_β - 1 ) and ( italic_q , italic_β , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ≠ ( 2 , 1 , 8 ) . end_CELL end_ROW
Now we characterize S P E X ( n , { H } m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript 𝐻 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\{H\}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_H } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
for H = K s 1 , … , s r 𝐻 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑟
H=K_{s_{1},\ldots,s_{r}} italic_H = italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
where s 1 ≥ ⋯ ≥ s r subscript 𝑠 1 ⋯ subscript 𝑠 𝑟 s_{1}\geq\cdots\geq s_{r} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ ⋯ ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT
and n 𝑛 n italic_n is sufficiently large.
Clearly, α H = s 1 subscript 𝛼 𝐻 subscript 𝑠 1 \alpha_{H}=s_{1} italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT and
Γ α H + 1 ∗ ( H ) = Γ s 1 + 1 ∗ ( H ) . superscript subscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 superscript subscript Γ subscript 𝑠 1 1 𝐻 \Gamma_{\alpha_{H}+1}^{*}(H)=\Gamma_{s_{1}+1}^{*}(H). roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) = roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) .
We first consider the case s 2 ≥ 2 subscript 𝑠 2 2 s_{2}\geq 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 2 .
Now we have ∑ 2 r s i − 1 ≥ 1 superscript subscript 2 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 1 1 \sum_{2}^{r}s_{i}-1\geq 1 ∑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 1 ≥ 1 .
Theorem 4.2 .
Let s 2 ≥ 2 subscript 𝑠 2 2 s_{2}\geq 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 2 ,
β = ⌊ s 1 + 1 s 2 + 1 ⌋ 𝛽 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 2 1 \beta=\lfloor\frac{s_{1}+1}{s_{2}+1}\rfloor italic_β = ⌊ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG ⌋ ,
γ = ∑ 2 r s i − 1 𝛾 superscript subscript 2 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 1 \gamma=\sum_{2}^{r}s_{i}-1 italic_γ = ∑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 1
and n − γ = p s 1 + q 𝑛 𝛾 𝑝 subscript 𝑠 1 𝑞 n-\gamma=ps_{1}+q italic_n - italic_γ = italic_p italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q (1 ≤ q ≤ s 1 1 𝑞 subscript 𝑠 1 1\leq q\leq s_{1} 1 ≤ italic_q ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Then S P E X ( n , { K s 1 , … , s r } m i n o r ) = { K γ ∇ G ▲ } 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑟
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝐾 𝛾 ∇ superscript 𝐺 ▲ SPEX\big{(}n,\{K_{s_{1},\ldots,s_{r}}\}_{minor}\big{)}=\{K_{\gamma}\nabla G^{%
\blacktriangle}\} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▲ end_POSTSUPERSCRIPT } ,
where G ▲ superscript 𝐺 ▲ G^{\blacktriangle} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▲ end_POSTSUPERSCRIPT is defined as in Theorem 4.1 .
Proof.
Let ∪ i = 1 r S i superscript subscript 𝑖 1 𝑟 subscript 𝑆 𝑖 \cup_{i=1}^{r}S_{i} ∪ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT be the r 𝑟 r italic_r -partite partition of V ( H ) 𝑉 𝐻 V(H) italic_V ( italic_H ) ,
where | S i | = s i subscript 𝑆 𝑖 subscript 𝑠 𝑖 |S_{i}|=s_{i} | italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | = italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT for i ∈ { 1 , … , r } 𝑖 1 … 𝑟 i\in\{1,\ldots,r\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_r } .
Given an arbitrary ( α H + 1 ) subscript 𝛼 𝐻 1 (\alpha_{H}+1) ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) -subset S 𝑆 S italic_S of V ( H ) 𝑉 𝐻 V(H) italic_V ( italic_H ) .
We first claim that there exists an ( α H + 1 ) subscript 𝛼 𝐻 1 (\alpha_{H}+1) ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) -subset S ′ superscript 𝑆 ′ S^{\prime} italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT
such that S ′ ⊆ S 1 ∪ S 2 superscript 𝑆 ′ subscript 𝑆 1 subscript 𝑆 2 S^{\prime}\subseteq S_{1}\cup S_{2} italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊆ italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT
and H [ S ′ ] 𝐻 delimited-[] superscript 𝑆 ′ H[S^{\prime}] italic_H [ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] is isomorphic to a subgraph of H [ S ] 𝐻 delimited-[] 𝑆 H[S] italic_H [ italic_S ] .
Let t i = | S i ∩ S | subscript 𝑡 𝑖 subscript 𝑆 𝑖 𝑆 t_{i}=|S_{i}\cap S| italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = | italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_S | for i ∈ { 1 , … , r } 𝑖 1 … 𝑟 i\in\{1,\ldots,r\} italic_i ∈ { 1 , … , italic_r } .
Up to isomorphism of H [ S ] 𝐻 delimited-[] 𝑆 H[S] italic_H [ italic_S ] , one can assume that t 1 ≥ ⋯ ≥ t r subscript 𝑡 1 ⋯ subscript 𝑡 𝑟 t_{1}\geq\cdots\geq t_{r} italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ ⋯ ≥ italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT .
If t 3 = 0 subscript 𝑡 3 0 t_{3}=0 italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = 0 , then we choose S ′ = S superscript 𝑆 ′ 𝑆 S^{\prime}=S italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_S , as required.
Suppose now that t 3 ≥ 1 subscript 𝑡 3 1 t_{3}\geq 1 italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 1 . Then t 2 ≥ 1 subscript 𝑡 2 1 t_{2}\geq 1 italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 1 .
Note that ∑ i = 1 r t i = | S | = s 1 + 1 superscript subscript 𝑖 1 𝑟 subscript 𝑡 𝑖 𝑆 subscript 𝑠 1 1 \sum_{i=1}^{r}t_{i}=|S|=s_{1}+1 ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = | italic_S | = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 .
Thus, ∑ i = 3 r t i = s 1 + 1 − t 1 − t 2 ≤ s 1 − t 1 = | S 1 ∖ S | . superscript subscript 𝑖 3 𝑟 subscript 𝑡 𝑖 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑡 1 subscript 𝑡 2 subscript 𝑠 1 subscript 𝑡 1 subscript 𝑆 1 𝑆 \sum_{i=3}^{r}t_{i}=s_{1}+1-t_{1}-t_{2}\leq s_{1}-t_{1}=|S_{1}\setminus S|. ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 - italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = | italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∖ italic_S | .
Now let S ′ superscript 𝑆 ′ S^{\prime} italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT be obtained from S 𝑆 S italic_S by replacing ∑ i = 3 r t i superscript subscript 𝑖 3 𝑟 subscript 𝑡 𝑖 \sum_{i=3}^{r}t_{i} ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT vertices
in S ∖ ( S 1 ∪ S 2 ) 𝑆 subscript 𝑆 1 subscript 𝑆 2 S\setminus(S_{1}\cup S_{2}) italic_S ∖ ( italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) with ∑ i = 3 r t i superscript subscript 𝑖 3 𝑟 subscript 𝑡 𝑖 \sum_{i=3}^{r}t_{i} ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT vertices in
S 1 ∖ S subscript 𝑆 1 𝑆 S_{1}\setminus S italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∖ italic_S .
Then S ′ ⊆ S 1 ∪ S 2 superscript 𝑆 ′ subscript 𝑆 1 subscript 𝑆 2 S^{\prime}\subseteq S_{1}\cup S_{2} italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊆ italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ,
and it is easy to see that
H [ S ′ ] 𝐻 delimited-[] superscript 𝑆 ′ H[S^{\prime}] italic_H [ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ] is isomorphic to a subgraph of H [ S ] 𝐻 delimited-[] 𝑆 H[S] italic_H [ italic_S ] .
Hence, the claim holds, which
further implies
Γ α H + 1 ∗ ( H ) = Γ s 1 + 1 ( K s 1 , s 2 ) superscript subscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 subscript Γ subscript 𝑠 1 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
\Gamma_{\alpha_{H}+1}^{*}(H)=\Gamma_{s_{1}+1}(K_{s_{1},s_{2}}) roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) = roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
Note that γ H = | H | − α H − 1 = ∑ 2 r s i − 1 subscript 𝛾 𝐻 𝐻 subscript 𝛼 𝐻 1 superscript subscript 2 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 1 \gamma_{H}=|H|-\alpha_{H}-1=\sum_{2}^{r}s_{i}-1 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = | italic_H | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 = ∑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 1 .
By Theorem 1.1 , the extremal graph G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT has a set L 𝐿 L italic_L of
dominating vertices, where | L | = ∑ 2 r s i − 1 𝐿 superscript subscript 2 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 1 |L|=\sum_{2}^{r}s_{i}-1 | italic_L | = ∑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 1 .
By Theorem 1.2 , G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is Γ α H + 1 ∗ ( H ) superscript subscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 \Gamma_{\alpha_{H}+1}^{*}(H) roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H ) -minor free,
that is, Γ s 1 + 1 ( K s 1 , s 2 ) subscript Γ subscript 𝑠 1 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2
\Gamma_{s_{1}+1}(K_{s_{1},s_{2}}) roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) -minor free.
Now setting γ = ∑ 2 r s i − 1 𝛾 superscript subscript 2 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 1 \gamma=\sum_{2}^{r}s_{i}-1 italic_γ = ∑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 1 in Theorem 4.1 ,
we obtain that S P E X ( n , { K s 1 , … , s r } m i n o r ) = { K γ ∇ G ▲ } 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 … subscript 𝑠 𝑟
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝐾 𝛾 ∇ superscript 𝐺 ▲ SPEX\big{(}n,\{K_{s_{1},\ldots,s_{r}}\}_{minor}\big{)}=\{K_{\gamma}\nabla G^{%
\blacktriangle}\} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▲ end_POSTSUPERSCRIPT } immediately.
∎
Having Theorem 4.2 , it remains to characterize S P E X ( n , { H } m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript 𝐻 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\{H\}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_H } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
for a complete r 𝑟 r italic_r -partite graph H = K s 1 , 1 , … , 1 𝐻 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 1 … 1
H=K_{s_{1},1,\ldots,1} italic_H = italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 , … , 1 end_POSTSUBSCRIPT .
If s 1 = 1 subscript 𝑠 1 1 s_{1}=1 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 1 , then H ≅ K r 𝐻 subscript 𝐾 𝑟 H\cong K_{r} italic_H ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT and S P E X ( n , { K r } m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 𝑟 𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\{K_{r}\}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
was determined by Tait (see Theorem 1.4 ).
If r = 2 𝑟 2 r=2 italic_r = 2 , then H ≅ K 1 , s 1 𝐻 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
H\cong K_{1,s_{1}} italic_H ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and S P E X ( n , { K 1 , s 1 } m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX(n,\{K_{1,s_{1}}\}_{minor}) italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT )
was determined in [55 ] .
In the following, we may assume that min { r − 1 , s 1 } ≥ 2 𝑟 1 subscript 𝑠 1 2 \min\{r-1,s_{1}\}\geq 2 roman_min { italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } ≥ 2 .
In fact, we have H ≅ B r − 1 , s 1 𝐻 subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
H\cong B_{r-1,s_{1}} italic_H ≅ italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT . Moreover,
α H = s 1 subscript 𝛼 𝐻 subscript 𝑠 1 \alpha_{H}=s_{1} italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , γ H = | H | − α H − 1 = r − 2 subscript 𝛾 𝐻 𝐻 subscript 𝛼 𝐻 1 𝑟 2 \gamma_{H}=|H|-\alpha_{H}-1=r-2 italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = | italic_H | - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT - 1 = italic_r - 2 and
Γ α H + 1 ∗ ( H ) = Γ s 1 + 1 ∗ ( B r − 1 , s 1 ) = { K 1 , s 1 } . subscript superscript Γ subscript 𝛼 𝐻 1 𝐻 subscript superscript Γ subscript 𝑠 1 1 subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
\displaystyle\Gamma^{*}_{\alpha_{H}+1}(H)=\Gamma^{*}_{s_{1}+1}(B_{r-1,s_{1}})=%
\{K_{1,s_{1}}\}. roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_H ) = roman_Γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } .
(13)
Assume that G ∗ ∈ S P E X ( n , { B r − 1 , s 1 } m i n o r ) superscript 𝐺 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 G^{*}\in SPEX\big{(}n,\{B_{r-1,s_{1}}\}_{minor}\big{)} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) ,
and X ∗ = ( x 1 , … , x n ) T superscript 𝑋 superscript subscript 𝑥 1 … subscript 𝑥 𝑛 𝑇 X^{*}=(x_{1},\ldots,x_{n})^{T} italic_X start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT is the positive
unit eigenvector corresponding to ρ ∗ := ρ ( G ∗ ) assign superscript 𝜌 𝜌 superscript 𝐺 \rho^{*}:=\rho(G^{*}) italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT := italic_ρ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Let L 𝐿 L italic_L be the set of dominating vertices in G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT .
Then | L | = γ H = r − 2 𝐿 subscript 𝛾 𝐻 𝑟 2 |L|=\gamma_{H}=r-2 | italic_L | = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_H end_POSTSUBSCRIPT = italic_r - 2 by Theorem 1.1 .
In the following, we set γ := | L | = r − 2 assign 𝛾 𝐿 𝑟 2 \gamma:=|L|=r-2 italic_γ := | italic_L | = italic_r - 2 .
Lemma 4.1 .
Assume that s 1 ≥ 2 subscript 𝑠 1 2 s_{1}\geq 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 2 and γ ≥ 1 𝛾 1 \gamma\geq 1 italic_γ ≥ 1 . Then we have
ρ ∗ 2 − ( s 1 + γ − 2 ) ρ ∗ ≤ γ ( n − γ ) − ( γ − 1 ) ( s 1 − 1 ) , superscript superscript 𝜌 2 subscript 𝑠 1 𝛾 2 superscript 𝜌 𝛾 𝑛 𝛾 𝛾 1 subscript 𝑠 1 1 \displaystyle{\rho^{*}}^{2}-(s_{1}+\gamma-2)\rho^{*}\leq\gamma(n-\gamma)-(%
\gamma-1)(s_{1}-1), italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ - 2 ) italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≤ italic_γ ( italic_n - italic_γ ) - ( italic_γ - 1 ) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) ,
(14)
with equality if and only if G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is
an ( s 1 − 1 ) subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) -regular K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free graph.
Proof.
By Theorem 1.2 and (13 ),
we can see that
G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is a
K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor saturated graph. Hence, G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is
K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
By symmetry, x u subscript 𝑥 𝑢 x_{u} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT is constant for u ∈ L 𝑢 𝐿 u\in L italic_u ∈ italic_L .
Choose u ∗ ∈ L superscript 𝑢 𝐿 u^{*}\in L italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_L
and v ∗ ∈ V ( G ∗ ) ∖ L superscript 𝑣 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 v^{*}\in V(G^{*})\setminus L italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L with x v ∗ = max v ∈ V ( G ∗ ) ∖ L x v . subscript 𝑥 superscript 𝑣 subscript 𝑣 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 subscript 𝑥 𝑣 x_{v^{*}}=\max_{v\in V(G^{*})\setminus L}x_{v}. italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT .
Since G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free, we have Δ ( G ∗ − L ) ≤ s 1 − 1 Δ superscript 𝐺 𝐿 subscript 𝑠 1 1 \Delta(G^{*}-L)\leq s_{1}-1 roman_Δ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 .
Note that ρ ∗ x u = ∑ v ∈ N G ∗ ( u ) x v superscript 𝜌 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑣 subscript 𝑁 superscript 𝐺 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 \rho^{*}x_{u}=\sum_{v\in N_{G^{*}}(u)}x_{v} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_v ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT for each u ∈ V ( G ∗ ) 𝑢 𝑉 superscript 𝐺 u\in V(G^{*}) italic_u ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) . Thus,
ρ ∗ x v ∗ ≤ γ x u ∗ + ( s 1 − 1 ) x v ∗ and ρ ∗ x u ∗ ≤ ( γ − 1 ) x u ∗ + ( n − γ ) x v ∗ . superscript 𝜌 subscript 𝑥 superscript 𝑣 𝛾 subscript 𝑥 superscript 𝑢 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑥 superscript 𝑣 and superscript 𝜌 subscript 𝑥 superscript 𝑢 𝛾 1 subscript 𝑥 superscript 𝑢 𝑛 𝛾 subscript 𝑥 superscript 𝑣 \displaystyle\rho^{*}x_{v^{*}}\leq\gamma x_{u^{*}}+(s_{1}-1)x_{v^{*}}~{}~{}%
\mbox{and}~{}~{}\rho^{*}x_{u^{*}}\leq(\gamma-1)x_{u^{*}}+(n-\gamma)x_{v^{*}}. italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_γ italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≤ ( italic_γ - 1 ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_n - italic_γ ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
(15)
Combining the two inequalities in (15 ),
we obtain (14 ) immediately.
Next, we characterize equality case in (14 ).
If the equality holds, then both
inequalities in (15 ) become equalities.
Hence, d G ∗ − L ( v ) = s 1 − 1 subscript 𝑑 superscript 𝐺 𝐿 𝑣 subscript 𝑠 1 1 d_{G^{*}-L}(v)=s_{1}-1 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 for each v ∈ V ( G ∗ ) ∖ L 𝑣 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 v\in V(G^{*})\setminus L italic_v ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L ,
that is, G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is ( s 1 − 1 ) subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) -regular.
Conversely, if G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is ( s 1 − 1 ) subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) -regular,
then G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is the join of two regular graphs, which implies that
both X ∗ ∥ L evaluated-at superscript 𝑋 𝐿 X^{*}\parallel_{L} italic_X start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT italic_L end_POSTSUBSCRIPT and X ∗ ∥ V ( G ∗ ) ∖ L evaluated-at superscript 𝑋 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 X^{*}\parallel_{V(G^{*})\setminus L} italic_X start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ∥ start_POSTSUBSCRIPT italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L end_POSTSUBSCRIPT
are constant vectors.
Hence, both inequalities of (15 ) hold in equality,
and thus (14 ) too.
∎
Given an arbitrary v ∈ V ( G ∗ ) ∖ L 𝑣 𝑉 superscript 𝐺 𝐿 v\in V(G^{*})\setminus L italic_v ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L .
Then ρ ∗ x v = γ x u ∗ + ∑ w ∈ N G ∗ ( v ) ∖ L x w superscript 𝜌 subscript 𝑥 𝑣 𝛾 subscript 𝑥 superscript 𝑢 subscript 𝑤 subscript 𝑁 superscript 𝐺 𝑣 𝐿 subscript 𝑥 𝑤 \rho^{*}x_{v}=\gamma x_{u^{*}}+\sum_{w\in N_{G^{*}}(v)\setminus L}x_{w} italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT = italic_γ italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_w ∈ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ∖ italic_L end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w end_POSTSUBSCRIPT .
Clearly, ρ ∗ x v ≥ γ x u ∗ , superscript 𝜌 subscript 𝑥 𝑣 𝛾 subscript 𝑥 superscript 𝑢 \rho^{*}x_{v}\geq\gamma x_{u^{*}}, italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≥ italic_γ italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
and by (15 ) we have ( ρ ∗ − s 1 + 1 ) x v ≤ γ x u ∗ . superscript 𝜌 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑥 𝑣 𝛾 subscript 𝑥 superscript 𝑢 (\rho^{*}-s_{1}+1)x_{v}\leq\gamma x_{u^{*}}. ( italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_γ italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Hence,
γ ρ ∗ x u ∗ ≤ x v ≤ γ ρ ∗ − s 1 + 1 x u ∗ . 𝛾 superscript 𝜌 subscript 𝑥 superscript 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 𝛾 superscript 𝜌 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑥 superscript 𝑢 \frac{\gamma}{\rho^{*}}x_{u^{*}}\leq x_{v}\leq\frac{\gamma}{\rho^{*}-s_{1}+1}x%
_{u^{*}}. divide start_ARG italic_γ end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ≤ divide start_ARG italic_γ end_ARG start_ARG italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Recall that Δ ( G ∗ − L ) ≤ s 1 − 1 Δ superscript 𝐺 𝐿 subscript 𝑠 1 1 \Delta(G^{*}-L)\leq s_{1}-1 roman_Δ ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ) ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 .
We can further deduce that
x u < x v subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 \displaystyle x_{u}<x_{v} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT < italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT
(16)
for any two vertices u , v ∈ V ( G ∗ ) ∖ L 𝑢 𝑣
𝑉 superscript 𝐺 𝐿 u,v\in V(G^{*})\setminus L italic_u , italic_v ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∖ italic_L with d G ∗ ( u ) < d G ∗ ( v ) . subscript 𝑑 superscript 𝐺 𝑢 subscript 𝑑 superscript 𝐺 𝑣 d_{G^{*}}(u)<d_{G^{*}}(v). italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) < italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) .
Lemma 4.2 .
Assume that s 1 ≥ 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}\geq 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 4 and G 𝐺 G italic_G is a connected
K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free graph.
If G 𝐺 G italic_G is ( s 1 − 1 ) subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) -regular, then either G ≅ K s 1 𝐺 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 G\cong K_{s_{1}} italic_G ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , or
G ≅ H s 1 , 1 ¯ 𝐺 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G\cong\overline{H_{s_{1},1}} italic_G ≅ over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG only for odd s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Proof.
We shall first note that both K s 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 K_{s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and H s 1 , 1 ¯ ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
\overline{H_{s_{1},1}} over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG
are K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
Indeed, recall that H s 1 , 1 ≅ s 1 + 1 2 K 1 , 1 subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
subscript 𝑠 1 1 2 subscript 𝐾 1 1
H_{s_{1},1}\cong\frac{s_{1}+1}{2}K_{1,1} italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT ≅ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUBSCRIPT for odd s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT
and H s 1 , 1 ≅ s 1 − 2 2 K 1 , 1 ∪ K 1 , 2 subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
subscript 𝑠 1 2 2 subscript 𝐾 1 1
subscript 𝐾 1 2
H_{s_{1},1}\cong\frac{s_{1}-2}{2}K_{1,1}\cup K_{1,2} italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT ≅ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUBSCRIPT for even s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Thus, | H s 1 , 1 | = s 1 + 1 subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
subscript 𝑠 1 1 |H_{s_{1},1}|=s_{1}+1 | italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 and Δ ( H s 1 , 1 ¯ ) = s 1 − 1 Δ ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
subscript 𝑠 1 1 \Delta(\overline{H_{s_{1},1}})=s_{1}-1 roman_Δ ( over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 .
Therefore, H s 1 , 1 ¯ ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
\overline{H_{s_{1},1}} over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG
is K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free,
and K s 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 K_{s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is obviously too.
Since G 𝐺 G italic_G is ( s 1 − 1 ) subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) -regular, we have | G | ≥ s 1 𝐺 subscript 𝑠 1 |G|\geq s_{1} | italic_G | ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
If | G | = s 1 𝐺 subscript 𝑠 1 |G|=s_{1} | italic_G | = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , then G ≅ K s 1 𝐺 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 G\cong K_{s_{1}} italic_G ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
If | G | = s 1 + 1 𝐺 subscript 𝑠 1 1 |G|=s_{1}+1 | italic_G | = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 , then G 𝐺 G italic_G can only be obtained from K s 1 + 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 1 K_{s_{1}+1} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT by
deleting a perfect matching,
which implies that s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is odd and G ¯ ≅ s 1 + 1 2 K 1 , 1 ≅ H s 1 , 1 . ¯ 𝐺 subscript 𝑠 1 1 2 subscript 𝐾 1 1
subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
\overline{G}\cong\frac{s_{1}+1}{2}K_{1,1}\cong H_{s_{1},1}. over¯ start_ARG italic_G end_ARG ≅ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Consequently, G ≅ H s 1 , 1 ¯ 𝐺 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G\cong\overline{H_{s_{1},1}} italic_G ≅ over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
Next assume that | G | ≥ s 1 + 2 𝐺 subscript 𝑠 1 2 |G|\geq s_{1}+2 | italic_G | ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 2 .
Since G 𝐺 G italic_G is connected and K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free,
by Lemma 2.3 we have
e ( G ) ≤ ( s 1 2 ) + | G | − s 1 𝑒 𝐺 binomial subscript 𝑠 1 2 𝐺 subscript 𝑠 1 e(G)\leq{s_{1}\choose 2}+|G|-s_{1} italic_e ( italic_G ) ≤ ( binomial start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + | italic_G | - italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ,
which implies that e ( G ) < 1 2 ( s 1 − 1 ) | G | 𝑒 𝐺 1 2 subscript 𝑠 1 1 𝐺 e(G)<\frac{1}{2}(s_{1}-1)|G| italic_e ( italic_G ) < divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) | italic_G | for s 1 ≥ 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}\geq 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 4 .
Thus, G 𝐺 G italic_G is not ( s 1 − 1 ) subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) -regular,
a contradiction.
Hence, the lemma holds.
∎
The following theorem follows immediately
from Lemmas 4.1 and 4.2 .
Theorem 4.3 .
Let s 1 ≥ 3 subscript 𝑠 1 3 s_{1}\geq 3 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 3 be odd and γ ≥ 1 𝛾 1 \gamma\geq 1 italic_γ ≥ 1 .
Then S P E X ( n , { B r − 1 , s 1 } m i n o r ) = { K γ ∇ G ▼ } 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝐾 𝛾 ∇ superscript 𝐺 ▼ SPEX\big{(}n,\{B_{r-1,s_{1}}\}_{minor}\big{)}=\{K_{\gamma}\nabla G^{%
\blacktriangledown}\} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▼ end_POSTSUPERSCRIPT } ,
where G ▼ superscript 𝐺 ▼ G^{\blacktriangledown} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▼ end_POSTSUPERSCRIPT takes over all the
( n − γ ) 𝑛 𝛾 (n-\gamma) ( italic_n - italic_γ ) -vertex ( s 1 − 1 ) subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) -regular K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free graphs,
more precisely, every component of G ▼ superscript 𝐺 ▼ G^{\blacktriangledown} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▼ end_POSTSUPERSCRIPT is a cycle for s 1 = 3 subscript 𝑠 1 3 s_{1}=3 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 3 ,
and is K s 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 K_{s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT or H s 1 , 1 ¯ ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
\overline{H_{s_{1},1}} over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG for s 1 ≥ 5 subscript 𝑠 1 5 s_{1}\geq 5 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 5 .
Next, we consider the case that s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is even.
Let 𝔾 i subscript 𝔾 𝑖 \mathbb{G}_{i} blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT denote the family of i 𝑖 i italic_i -vertex components in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ,
and | 𝔾 i | subscript 𝔾 𝑖 |\mathbb{G}_{i}| | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | be the number of components in 𝔾 i subscript 𝔾 𝑖 \mathbb{G}_{i} blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .
Lemma 4.3 .
Assume that s 1 ≥ 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}\geq 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 4 is even and γ ≥ 1 𝛾 1 \gamma\geq 1 italic_γ ≥ 1 .
If 𝔾 i ≠ ∅ subscript 𝔾 𝑖 \mathbb{G}_{i}\neq\varnothing blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ≠ ∅ , then
we have s 1 − 1 ≤ i ≤ s 1 + 3 subscript 𝑠 1 1 𝑖 subscript 𝑠 1 3 s_{1}-1\leq i\leq s_{1}+3 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ≤ italic_i ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 , where
i ∈ { s 1 + 2 , s 1 + 3 } 𝑖 subscript 𝑠 1 2 subscript 𝑠 1 3 i\in\{s_{1}+2,s_{1}+3\} italic_i ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 2 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 } only for s 1 = 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}=4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 4 .
Proof.
We first claim that 𝔾 i = ∅ subscript 𝔾 𝑖 \mathbb{G}_{i}=\varnothing blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = ∅ for each i ≥ 3 s 1 𝑖 3 subscript 𝑠 1 i\geq 3s_{1} italic_i ≥ 3 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Indeed, otherwise, G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L contains a component
G 0 subscript 𝐺 0 G_{0} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT with | G 0 | = a s 1 + b subscript 𝐺 0 𝑎 subscript 𝑠 1 𝑏 |G_{0}|=as_{1}+b | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_b , where a ≥ 3 𝑎 3 a\geq 3 italic_a ≥ 3 and 0 ≤ b < s 1 . 0 𝑏 subscript 𝑠 1 0\leq b<s_{1}. 0 ≤ italic_b < italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Then e ( G 0 ) ≤ ( s 1 2 ) + | G 0 | − s 1 < ( s 1 2 ) + a s 1 𝑒 subscript 𝐺 0 binomial subscript 𝑠 1 2 subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 binomial subscript 𝑠 1 2 𝑎 subscript 𝑠 1 e(G_{0})\leq{s_{1}\choose 2}+|G_{0}|-s_{1}<{s_{1}\choose 2}+as_{1} italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ ( binomial start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | - italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < ( binomial start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT
by Lemma 2.3 .
Now let G 0 ′ = a K s 1 ∪ b K 1 superscript subscript 𝐺 0 ′ 𝑎 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 𝑏 subscript 𝐾 1 G_{0}^{\prime}=aK_{s_{1}}\cup bK_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_a italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_b italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Clearly, G 0 ′ superscript subscript 𝐺 0 ′ G_{0}^{\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free and
e ( G 0 ′ ) = a ( s 1 2 ) 𝑒 superscript subscript 𝐺 0 ′ 𝑎 binomial subscript 𝑠 1 2 e(G_{0}^{\prime})=a{s_{1}\choose 2} italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_a ( binomial start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) .
A straightforward calculation gives that e ( G 0 ) < e ( G 0 ′ ) 𝑒 subscript 𝐺 0 𝑒 superscript subscript 𝐺 0 ′ e(G_{0})<e(G_{0}^{\prime}) italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) < italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT )
for a ≥ 3 𝑎 3 a\geq 3 italic_a ≥ 3 and s 1 ≥ 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}\geq 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 4 ,
which contradicts Theorem 1.3 .
Secondly, we claim that | 𝔾 i | ≤ s 1 − 1 subscript 𝔾 𝑖 subscript 𝑠 1 1 |\mathbb{G}_{i}|\leq s_{1}-1 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 for
i ≠ s 1 𝑖 subscript 𝑠 1 i\neq s_{1} italic_i ≠ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Otherwise, there exists some
i 1 ≠ s 1 subscript 𝑖 1 subscript 𝑠 1 i_{1}\neq s_{1} italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≠ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT with | 𝔾 i 1 | ≥ s 1 subscript 𝔾 subscript 𝑖 1 subscript 𝑠 1 |\mathbb{G}_{i_{1}}|\geq s_{1} | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Let G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT be a union of s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT components in 𝔾 i 1 subscript 𝔾 subscript 𝑖 1 \mathbb{G}_{i_{1}} blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Then Δ ( G 1 ) ≤ s 1 − 1 Δ subscript 𝐺 1 subscript 𝑠 1 1 \Delta(G_{1})\leq s_{1}-1 roman_Δ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 as G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
Moreover, G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is not ( s 1 − 1 ) subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) -regular
(otherwise, G 1 ≅ s 1 K s 1 subscript 𝐺 1 subscript 𝑠 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 G_{1}\cong s_{1}K_{s_{1}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT by Lemma 4.2 ).
Thus,
e ( G 1 ) < 1 2 ( s 1 − 1 ) | G 1 | = e ( i 1 K s 1 ) , 𝑒 subscript 𝐺 1 1 2 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝐺 1 𝑒 subscript 𝑖 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 e(G_{1})<\frac{1}{2}(s_{1}-1)|G_{1}|=e(i_{1}K_{s_{1}}), italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) < divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_e ( italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ,
also contradicting Theorem 1.3 .
The above claims implies that
∑ i ≠ s 1 i | 𝔾 i | subscript 𝑖 subscript 𝑠 1 𝑖 subscript 𝔾 𝑖 \sum_{i\neq s_{1}}i|\mathbb{G}_{i}| ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i ≠ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_i | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | is constant.
Thus s 1 | 𝔾 s 1 | = n − γ − ∑ i ≠ s 1 i | 𝔾 i | subscript 𝑠 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 𝑛 𝛾 subscript 𝑖 subscript 𝑠 1 𝑖 subscript 𝔾 𝑖 s_{1}|\mathbb{G}_{s_{1}}|=n-\gamma-\sum_{i\neq s_{1}}i|\mathbb{G}_{i}| italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | = italic_n - italic_γ - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i ≠ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_i | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT |
≥ n 2 s 1 absent 𝑛 2 subscript 𝑠 1 \geq\frac{n}{2s_{1}} ≥ divide start_ARG italic_n end_ARG start_ARG 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
For an arbitrary i 2 ∈ { 1 , 2 , … , 3 s 1 − 1 } ∖ { s 1 , s 1 + 1 } subscript 𝑖 2 1 2 … 3 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 1 1 i_{2}\in\{1,2,\ldots,3s_{1}-1\}\setminus\{s_{1},s_{1}+1\} italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ { 1 , 2 , … , 3 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 } ∖ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 } ,
we set i 2 = a s 1 + b subscript 𝑖 2 𝑎 subscript 𝑠 1 𝑏 i_{2}=as_{1}+b italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_a italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_b , where 0 ≤ a ≤ 2 0 𝑎 2 0\leq a\leq 2 0 ≤ italic_a ≤ 2 and 0 ≤ b < s 1 0 𝑏 subscript 𝑠 1 0\leq b<s_{1} 0 ≤ italic_b < italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
If 𝔾 i 2 ≠ ∅ subscript 𝔾 subscript 𝑖 2 \mathbb{G}_{i_{2}}\neq\varnothing blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≠ ∅ ,
we choose a subgraph G 2 subscript 𝐺 2 G_{2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ,
which consists of b 𝑏 b italic_b components in 𝔾 s 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 \mathbb{G}_{s_{1}} blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
and one in 𝔾 i 2 subscript 𝔾 subscript 𝑖 2 \mathbb{G}_{i_{2}} blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Then e ( G 2 ) ≤ b ⋅ e ( K s 1 ) + e ( K b ) 𝑒 subscript 𝐺 2 ⋅ 𝑏 𝑒 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 𝑒 subscript 𝐾 𝑏 e(G_{2})\leq b\cdot e(K_{s_{1}})+e(K_{b}) italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ italic_b ⋅ italic_e ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_e ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_b end_POSTSUBSCRIPT ) for a = 0 𝑎 0 a=0 italic_a = 0 ,
and by Lemma 2.3 ,
e ( G 2 ) ≤ b ⋅ e ( K s 1 ) + ( s 1 2 ) + ( i 2 − s 1 ) 𝑒 subscript 𝐺 2 ⋅ 𝑏 𝑒 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 binomial subscript 𝑠 1 2 subscript 𝑖 2 subscript 𝑠 1 e(G_{2})\leq b\cdot e(K_{s_{1}})+{s_{1}\choose 2}+(i_{2}-s_{1}) italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ italic_b ⋅ italic_e ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) + ( binomial start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) + ( italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) for a ∈ { 1 , 2 } 𝑎 1 2 a\in\{1,2\} italic_a ∈ { 1 , 2 } .
Now let G 2 ′ = a K s 1 ∪ b H s 1 , 1 ¯ . superscript subscript 𝐺 2 ′ 𝑎 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 𝑏 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G_{2}^{\prime}=aK_{s_{1}}\cup b\overline{H_{s_{1},1}}. italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_a italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_b over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
Then | G 2 ′ | = | G 2 | superscript subscript 𝐺 2 ′ subscript 𝐺 2 |G_{2}^{\prime}|=|G_{2}| | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | = | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | and e ( G 2 ′ ) = a ⋅ e ( K s 1 ) + b ⋅ 1 2 ( s 1 2 − 2 ) . 𝑒 superscript subscript 𝐺 2 ′ ⋅ 𝑎 𝑒 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 ⋅ 𝑏 1 2 superscript subscript 𝑠 1 2 2 e(G_{2}^{\prime})=a\cdot e(K_{s_{1}})+b\cdot\frac{1}{2}(s_{1}^{2}-2). italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_a ⋅ italic_e ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_b ⋅ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 ) .
Straightforward calculations give
e ( G 2 ) ≤ e ( G 2 ′ ) , 𝑒 subscript 𝐺 2 𝑒 superscript subscript 𝐺 2 ′ e(G_{2})\leq e(G_{2}^{\prime}), italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ≤ italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ,
with equality if and only if i 2 = s 1 − 1 subscript 𝑖 2 subscript 𝑠 1 1 i_{2}=s_{1}-1 italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 or i 2 ∈ { s 1 + 2 , s 1 + 3 : s 1 = 4 } subscript 𝑖 2 conditional-set subscript 𝑠 1 2 subscript 𝑠 1 3
subscript 𝑠 1 4 i_{2}\in\{s_{1}+2,s_{1}+3:~{}s_{1}=4\} italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 2 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 : italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 4 } .
On the other hand, recall that
both K s 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 K_{s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and H s 1 , 1 ¯ ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
\overline{H_{s_{1},1}} over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG are K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free,
then G 2 ′ superscript subscript 𝐺 2 ′ G_{2}^{\prime} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is too.
By Theorem 1.3 ,
e ( G 2 ) ≥ e ( G 2 ′ ) 𝑒 subscript 𝐺 2 𝑒 superscript subscript 𝐺 2 ′ e(G_{2})\geq e(G_{2}^{\prime}) italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ≥ italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Hence, e ( G 2 ) = e ( G 2 ′ ) 𝑒 subscript 𝐺 2 𝑒 superscript subscript 𝐺 2 ′ e(G_{2})=e(G_{2}^{\prime}) italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Consequently,
i 2 = s 1 − 1 subscript 𝑖 2 subscript 𝑠 1 1 i_{2}=s_{1}-1 italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 or i 2 ∈ { s 1 + 2 , s 1 + 3 : s 1 = 4 } subscript 𝑖 2 conditional-set subscript 𝑠 1 2 subscript 𝑠 1 3
subscript 𝑠 1 4 i_{2}\in\{s_{1}+2,s_{1}+3:~{}s_{1}=4\} italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 2 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 : italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 4 } .
In view of the choice of i 2 subscript 𝑖 2 i_{2} italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , we completes the proof.
∎
Lemma 4.4 .
Assume that s 1 ≥ 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}\geq 4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 4 is even and γ ≥ 1 𝛾 1 \gamma\geq 1 italic_γ ≥ 1 .
Then | 𝔾 s 1 − 1 | ≤ 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 1 |\mathbb{G}_{s_{1}-1}|\leq 1 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 and | 𝔾 s 1 + 1 | ≤ s 1 − 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 2 |\mathbb{G}_{s_{1}+1}|\leq s_{1}-2 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 .
Moreover, if | 𝔾 s 1 − 1 | = 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 1 |\mathbb{G}_{s_{1}-1}|=1 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT | = 1 , then
𝔾 i = ∅ subscript 𝔾 𝑖 \mathbb{G}_{i}=\varnothing blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = ∅ unless i ∈ { s 1 − 1 , s } 𝑖 subscript 𝑠 1 1 𝑠 i\in\{s_{1}-1,s\} italic_i ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 , italic_s } .
Proof.
We first assume that there exists a G 0 ∈ 𝔾 s 1 − 1 subscript 𝐺 0 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 G_{0}\in\mathbb{G}_{s_{1}-1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT .
By Theorem 1.2 , G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor saturated.
Hence, G 0 ≅ K s 1 − 1 subscript 𝐺 0 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 1 G_{0}\cong K_{s_{1}-1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Choose another component G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT arbitrarily in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
We now claim that | G 1 | = s 1 subscript 𝐺 1 subscript 𝑠 1 |G_{1}|=s_{1} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Indeed, otherwise, | G 1 | ≠ s 1 subscript 𝐺 1 subscript 𝑠 1 |G_{1}|\neq s_{1} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≠ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Then by Lemma 4.2 ,
G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is not ( s 1 − 1 ) subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) -regular,
and thus there exists v ∈ V ( G 1 ) 𝑣 𝑉 subscript 𝐺 1 v\in V(G_{1}) italic_v ∈ italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) with d G 1 ( v ) ≤ s 1 − 2 subscript 𝑑 subscript 𝐺 1 𝑣 subscript 𝑠 1 2 d_{G_{1}}(v)\leq s_{1}-2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 .
Let G 𝐺 G italic_G be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by replacing G 0 ∪ G 1 subscript 𝐺 0 subscript 𝐺 1 G_{0}\cup G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT with
K s 1 ∪ ( G 1 − { v } ) subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝐺 1 𝑣 K_{s_{1}}\cup(G_{1}-\{v\}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - { italic_v } ) .
Since K s 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 K_{s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and G 1 − { v } subscript 𝐺 1 𝑣 G_{1}-\{v\} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - { italic_v } are K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free,
G 𝐺 G italic_G is B r − 1 , s 1 subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
B_{r-1,s_{1}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free by Lemma 3.4 .
Note that e ( K s 1 ) − e ( G 0 ) = s 1 − 1 𝑒 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 𝑒 subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 1 e(K_{s_{1}})-e(G_{0})=s_{1}-1 italic_e ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) - italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 but e ( G 1 ) − e ( G 1 − { v } ) ≤ s 1 − 2 . 𝑒 subscript 𝐺 1 𝑒 subscript 𝐺 1 𝑣 subscript 𝑠 1 2 e(G_{1})-e(G_{1}-\{v\})\leq s_{1}-2. italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) - italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - { italic_v } ) ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 .
Then, e ( G ) > e ( G ∗ ) 𝑒 𝐺 𝑒 superscript 𝐺 e(G)>e(G^{*}) italic_e ( italic_G ) > italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) , contradicting Theorem 1.3 .
Therefore, | G 1 | = s 1 subscript 𝐺 1 subscript 𝑠 1 |G_{1}|=s_{1} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , as claimed.
Now we know that if there exists G 0 ∈ 𝔾 s 1 − 1 subscript 𝐺 0 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 G_{0}\in\mathbb{G}_{s_{1}-1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT ,
then every component in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L other than G 0 subscript 𝐺 0 G_{0} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT can only
belong to 𝔾 s 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 \mathbb{G}_{s_{1}} blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
This implies that
| 𝔾 s 1 − 1 | ≤ 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 1 |\mathbb{G}_{s_{1}-1}|\leq 1 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 , and if | 𝔾 s 1 − 1 | = 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 1 |\mathbb{G}_{s_{1}-1}|=1 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT | = 1 , then
𝔾 i = ∅ subscript 𝔾 𝑖 \mathbb{G}_{i}=\varnothing blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = ∅ unless i ∈ { s 1 − 1 , s } 𝑖 subscript 𝑠 1 1 𝑠 i\in\{s_{1}-1,s\} italic_i ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 , italic_s } .
It remains to show | 𝔾 s 1 + 1 | ≤ s 1 − 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 2 |\mathbb{G}_{s_{1}+1}|\leq s_{1}-2 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 .
Suppose to the contrary that
| 𝔾 s 1 + 1 | ≥ s 1 − 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 1 |\mathbb{G}_{s_{1}+1}|\geq s_{1}-1 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 , and
let G 2 subscript 𝐺 2 G_{2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT be a component in 𝔾 s 1 + 1 . subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 \mathbb{G}_{s_{1}+1}. blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT .
By Theorem 1.3 , e ( G 2 ) = e x ( s 1 + 1 , { K 1 , s 1 } m i n o r ) 𝑒 subscript 𝐺 2 𝑒 𝑥 subscript 𝑠 1 1 subscript subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 e(G_{2})=ex(s_{1}+1,\{K_{1,s_{1}}\}_{minor}) italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_e italic_x ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Thus, G 2 subscript 𝐺 2 G_{2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT can only be the complement of s 1 − 2 2 K 1 , 1 ∪ K 1 , 2 subscript 𝑠 1 2 2 subscript 𝐾 1 1
subscript 𝐾 1 2
\frac{s_{1}-2}{2}K_{1,1}\cup K_{1,2} divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUBSCRIPT ,
that is, G 2 ≅ H s 1 , 1 ¯ subscript 𝐺 2 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G_{2}\cong\overline{H_{s_{1},1}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≅ over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
Now let G 𝐺 G italic_G be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by replacing
( s 1 − 1 ) G 2 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝐺 2 (s_{1}-1)G_{2} ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT with
( s 1 − 1 ) K s 1 ∪ K s 1 − 1 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1)K_{s_{1}}\cup K_{s_{1}-1} ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Then,
G 𝐺 G italic_G is B r − 1 , s 1 subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
B_{r-1,s_{1}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free by Lemma 3.4 .
Since G 2 ¯ ≅ s 1 − 2 2 K 2 ∪ K 1 , 2 ¯ subscript 𝐺 2 subscript 𝑠 1 2 2 subscript 𝐾 2 subscript 𝐾 1 2
\overline{G_{2}}\cong\frac{s_{1}-2}{2}K_{2}\cup K_{1,2} over¯ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ≅ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUBSCRIPT ,
we may assume that V ( G 2 ) = { v 0 , v 1 , … , v s 1 } 𝑉 subscript 𝐺 2 subscript 𝑣 0 subscript 𝑣 1 … subscript 𝑣 subscript 𝑠 1 V(G_{2})=\{v_{0},v_{1},\ldots,v_{s_{1}}\} italic_V ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT }
such that { v 0 v 1 , v 0 v 2 } ∪ { v 3 v 4 , v 5 v 6 , … , v s 1 − 1 v s 1 } subscript 𝑣 0 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 0 subscript 𝑣 2 subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 4 subscript 𝑣 5 subscript 𝑣 6 … subscript 𝑣 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑣 subscript 𝑠 1 \{v_{0}v_{1},v_{0}v_{2}\}\cup\{v_{3}v_{4},v_{5}v_{6},\ldots,v_{s_{1}-1}v_{s_{1%
}}\} { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } ∪ { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 5 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 6 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT }
is the set of non-edges in G 2 . subscript 𝐺 2 G_{2}. italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Then by symmetry, x v i = x v 3 subscript 𝑥 subscript 𝑣 𝑖 subscript 𝑥 subscript 𝑣 3 x_{v_{i}}=x_{v_{3}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT for each i ∈ { 3 , … , s 1 } 𝑖 3 … subscript 𝑠 1 i\in\{3,\ldots,s_{1}\} italic_i ∈ { 3 , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } .
Furthermore, since d G 2 ( v 0 ) = s 1 − 2 subscript 𝑑 subscript 𝐺 2 subscript 𝑣 0 subscript 𝑠 1 2 d_{G_{2}}(v_{0})=s_{1}-2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 and d G 2 ( v 3 ) = s 1 − 1 subscript 𝑑 subscript 𝐺 2 subscript 𝑣 3 subscript 𝑠 1 1 d_{G_{2}}(v_{3})=s_{1}-1 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ,
we have x v 0 < x v 3 subscript 𝑥 subscript 𝑣 0 subscript 𝑥 subscript 𝑣 3 x_{v_{0}}<x_{v_{3}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT < italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT by (16 ).
Observe that ( s 1 − 1 ) K s 1 ∪ K s 1 − 1 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 1 (s_{1}-1)K_{s_{1}}\cup K_{s_{1}-1} ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT
can be obtained from ( s 1 − 1 ) G 2 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝐺 2 (s_{1}-1)G_{2} ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT
by replacing the edge set { v 0 v i : i = 3 , … , s 1 } conditional-set subscript 𝑣 0 subscript 𝑣 𝑖 𝑖 3 … subscript 𝑠 1
\{v_{0}v_{i}:~{}i=3,\ldots,s_{1}\} { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT : italic_i = 3 , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } with { v 3 v 4 , v 5 v 6 , … , v s 1 − 1 v s 1 } subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 4 subscript 𝑣 5 subscript 𝑣 6 … subscript 𝑣 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑣 subscript 𝑠 1 \{v_{3}v_{4},v_{5}v_{6},\ldots,v_{s_{1}-1}v_{s_{1}}\} { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 5 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 6 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } in every copy of G 2 subscript 𝐺 2 G_{2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT
and then forming s 1 − 1 subscript 𝑠 1 1 s_{1}-1 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 copies of v 0 subscript 𝑣 0 v_{0} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT into a copy of K s 1 − 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 1 K_{s_{1}-1} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Thus, e ( G ) = e ( G ∗ ) 𝑒 𝐺 𝑒 superscript 𝐺 e(G)=e(G^{*}) italic_e ( italic_G ) = italic_e ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) and
∑ u v ∈ E ( G ) 2 x u x v − ∑ u v ∈ E ( G ∗ ) 2 x u x v subscript 𝑢 𝑣 𝐸 𝐺 2 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 subscript 𝑢 𝑣 𝐸 superscript 𝐺 2 subscript 𝑥 𝑢 subscript 𝑥 𝑣 \displaystyle\sum_{uv\in E(G)}\!\!\!\!2x_{u}x_{v}-\!\!\!\!\sum_{uv\in E(G^{*})%
}\!\!\!\!2x_{u}x_{v}\!\! ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_v ∈ italic_E ( italic_G ) end_POSTSUBSCRIPT 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_u italic_v ∈ italic_E ( italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT
= \displaystyle= =
2 e ( K s 1 − 1 ) x v 0 2 + 2 ( s − 1 ) ( ∑ i = 2 s 1 / 2 x v 2 i − 1 x v 2 i − ∑ i = 3 s 1 x v 0 x v i ) 2 𝑒 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 1 superscript subscript 𝑥 subscript 𝑣 0 2 2 𝑠 1 superscript subscript 𝑖 2 subscript 𝑠 1 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 𝑖 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 𝑖 superscript subscript 𝑖 3 subscript 𝑠 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 0 subscript 𝑥 subscript 𝑣 𝑖 \displaystyle\!\!2e(K_{s_{1}-1})x_{v_{0}}^{2}+2(s-1)\big{(}\sum_{i=2}^{s_{1}/2%
}x_{v_{2i-1}}x_{v_{2i}}-\sum_{i=3}^{s_{1}}x_{v_{0}}x_{v_{i}}\big{)} 2 italic_e ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 2 ( italic_s - 1 ) ( ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_i - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT )
= \displaystyle= =
( s 1 − 1 ) ( s 1 − 2 ) ( x v 0 2 + x v 3 2 − 2 x v 0 x v 3 ) . subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 2 subscript superscript 𝑥 2 subscript 𝑣 0 subscript superscript 𝑥 2 subscript 𝑣 3 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 0 subscript 𝑥 subscript 𝑣 3 \displaystyle\!\!(s_{1}-1)(s_{1}-2)(x^{2}_{v_{0}}+x^{2}_{v_{3}}-2x_{v_{0}}x_{v%
_{3}}). ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 ) ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 ) ( italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
Since x v 0 < x v 3 , subscript 𝑥 subscript 𝑣 0 subscript 𝑥 subscript 𝑣 3 x_{v_{0}}<x_{v_{3}}, italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT < italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
we have ρ ( G ) > ρ ∗ 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 \rho(G)>\rho^{*} italic_ρ ( italic_G ) > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT , a contradiction.
Hence, | 𝔾 s 1 + 1 | ≤ s 1 − 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 2 |\mathbb{G}_{s_{1}+1}|\leq s_{1}-2 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 .
∎
Lemma 4.5 .
Assume that s 1 = 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}=4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 4 and γ ≥ 1 𝛾 1 \gamma\geq 1 italic_γ ≥ 1 .
Then 𝔾 s 1 + 3 = ∅ subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 3 \mathbb{G}_{s_{1}+3}=\varnothing blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 end_POSTSUBSCRIPT = ∅
and ∑ i ∈ { − 1 , 1 , 2 } | 𝔾 s 1 + i | ≤ 1 subscript 𝑖 1 1 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 𝑖 1 \sum_{i\in\{-1,1,2\}}|\mathbb{G}_{s_{1}+i}|\leq 1 ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i ∈ { - 1 , 1 , 2 } end_POSTSUBSCRIPT | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 .
Proof.
Let G 0 subscript 𝐺 0 G_{0} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT be an arbitrary component in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
Then | G 0 | ≤ s 1 + 3 subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 3 |G_{0}|\leq s_{1}+3 | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 by Lemma 4.3 .
Furthermore,
by Theorem 1.3 ,
e ( G 0 ) = e x ( | G 0 | , { K 1 , s 1 } m i n o r ) 𝑒 subscript 𝐺 0 𝑒 𝑥 subscript 𝐺 0 subscript subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 e(G_{0})=ex(|G_{0}|,\{K_{1,s_{1}}\}_{minor}) italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_e italic_x ( | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Now s 1 = 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}=4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 4 .
By Lemma 2.4 ,
every member in 𝔾 s 1 + i subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 𝑖 \mathbb{G}_{s_{1}+i} blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_i end_POSTSUBSCRIPT
is isomorphic to S i ( K s 1 ) superscript 𝑆 𝑖 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 S^{i}(K_{s_{1}}) italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) for i ∈ { 1 , 2 , 3 } 𝑖 1 2 3 i\in\{1,2,3\} italic_i ∈ { 1 , 2 , 3 } .
We first show 𝔾 s 1 + 3 = ∅ . subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 3 \mathbb{G}_{s_{1}+3}=\varnothing. blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 end_POSTSUBSCRIPT = ∅ .
Suppose to contrary that there exists G 0 ∈ 𝔾 s 1 + 3 subscript 𝐺 0 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 3 G_{0}\in\mathbb{G}_{s_{1}+3} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 end_POSTSUBSCRIPT .
Then G 0 ≅ S 3 ( K 4 ) subscript 𝐺 0 superscript 𝑆 3 subscript 𝐾 4 G_{0}\cong S^{3}(K_{4}) italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
that is, G 0 subscript 𝐺 0 G_{0} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is obtained from K 4 subscript 𝐾 4 K_{4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT
by replacing an edge v 1 v 2 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 v_{1}v_{2} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT with a path v 1 w 1 w 2 w 3 v 2 subscript 𝑣 1 subscript 𝑤 1 subscript 𝑤 2 subscript 𝑤 3 subscript 𝑣 2 v_{1}w_{1}w_{2}w_{3}v_{2} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Now let G 1 = G 0 − { v 1 w 1 , v 2 w 3 } + { v 1 v 2 , w 1 w 3 } . subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 0 subscript 𝑣 1 subscript 𝑤 1 subscript 𝑣 2 subscript 𝑤 3 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 subscript 𝑤 1 subscript 𝑤 3 G_{1}=G_{0}-\{v_{1}w_{1},v_{2}w_{3}\}+\{v_{1}v_{2},w_{1}w_{3}\}. italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT - { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } + { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } .
Then G 1 ≅ K 4 ∪ K 3 subscript 𝐺 1 subscript 𝐾 4 subscript 𝐾 3 G_{1}\cong K_{4}\cup K_{3} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , and obviously G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
Define G 𝐺 G italic_G to be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by replacing G 0 subscript 𝐺 0 G_{0} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT with G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Then G 𝐺 G italic_G is B r − 1 , s 1 subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
B_{r-1,s_{1}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free by Lemma 3.4 . Moreover,
ρ ( G ) − ρ ∗ ≥ 2 ( x v 1 x v 2 + x w 1 x w 3 ) − 2 ( x v 1 x w 1 + x v 2 x w 3 ) . 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 subscript 𝑥 subscript 𝑤 1 subscript 𝑥 subscript 𝑤 3 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑤 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 subscript 𝑥 subscript 𝑤 3 \rho(G)-\rho^{*}\geq 2(x_{v_{1}}x_{v_{2}}+x_{w_{1}}x_{w_{3}})-2(x_{v_{1}}x_{w_%
{1}}+x_{v_{2}}x_{w_{3}}). italic_ρ ( italic_G ) - italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
By symmetry, we have x v 1 = x v 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 x_{v_{1}}=x_{v_{2}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and x w 1 = x w 3 subscript 𝑥 subscript 𝑤 1 subscript 𝑥 subscript 𝑤 3 x_{w_{1}}=x_{w_{3}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Thus ρ ( G ) − ρ ∗ ≥ 2 ( x v 1 2 + x w 1 2 − 2 x v 1 x w 1 ) 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 2 subscript superscript 𝑥 2 subscript 𝑣 1 subscript superscript 𝑥 2 subscript 𝑤 1 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑤 1 \rho(G)-\rho^{*}\geq 2(x^{2}_{v_{1}}+x^{2}_{w_{1}}-2x_{v_{1}}x_{w_{1}}) italic_ρ ( italic_G ) - italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ 2 ( italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
Note that d G 0 ( w 1 ) = 2 subscript 𝑑 subscript 𝐺 0 subscript 𝑤 1 2 d_{G_{0}}(w_{1})=2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = 2 and d G 0 ( v 1 ) = 3 subscript 𝑑 subscript 𝐺 0 subscript 𝑣 1 3 d_{G_{0}}(v_{1})=3 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = 3 .
By (16 )
we obtain
x w 1 < x v 1 , subscript 𝑥 subscript 𝑤 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 x_{w_{1}}<x_{v_{1}}, italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT < italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
and hence ρ ( G ) > ρ ∗ 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 \rho(G)>\rho^{*} italic_ρ ( italic_G ) > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT , a contradiction.
Thus, 𝔾 s 1 + 3 = ∅ . subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 3 \mathbb{G}_{s_{1}+3}=\varnothing. blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 3 end_POSTSUBSCRIPT = ∅ .
Secondly,
we claim that
| 𝔾 s 1 + i | ≤ 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 𝑖 1 |\mathbb{G}_{s_{1}+i}|\leq 1 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 for i ∈ { 1 , 2 } 𝑖 1 2 i\in\{1,2\} italic_i ∈ { 1 , 2 } .
Indeed, if | 𝔾 s 1 + 2 | ≥ 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 2 2 |\mathbb{G}_{s_{1}+2}|\geq 2 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 2 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 2 , then we replace
two copies of S 2 ( K 4 ) superscript 𝑆 2 subscript 𝐾 4 S^{2}(K_{4}) italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) in 𝔾 s 1 + 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 2 \mathbb{G}_{s_{1}+2} blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 2 end_POSTSUBSCRIPT with three copies of K 4 subscript 𝐾 4 K_{4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT .
Now, 2 e ( S 2 ( K 4 ) ) = 16 < 3 e ( K 4 ) 2 𝑒 superscript 𝑆 2 subscript 𝐾 4 16 3 𝑒 subscript 𝐾 4 2e(S^{2}(K_{4}))=16<3e(K_{4}) 2 italic_e ( italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) ) = 16 < 3 italic_e ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
contradicting Theorem 1.3 .
If | 𝔾 s 1 + 1 | ≥ 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 2 |\mathbb{G}_{s_{1}+1}|\geq 2 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≥ 2 ,
we choose G 0 , G 1 ∈ 𝔾 s 1 + 1 subscript 𝐺 0 subscript 𝐺 1
subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 G_{0},G_{1}\in\mathbb{G}_{s_{1}+1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT .
For j ∈ { 0 , 1 } 𝑗 0 1 j\in\{0,1\} italic_j ∈ { 0 , 1 } , G j ≅ S 1 ( K 4 ) subscript 𝐺 𝑗 superscript 𝑆 1 subscript 𝐾 4 G_{j}\cong S^{1}(K_{4}) italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) and thus G j subscript 𝐺 𝑗 G_{j} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT is obtained from K 4 subscript 𝐾 4 K_{4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT
by replacing an edge u j w j subscript 𝑢 𝑗 subscript 𝑤 𝑗 u_{j}w_{j} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT with a path u j v j w j subscript 𝑢 𝑗 subscript 𝑣 𝑗 subscript 𝑤 𝑗 u_{j}v_{j}w_{j} italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT .
Now let G 2 = ( G 0 ∪ G 1 ) − { u 1 v 1 , v 1 w 1 , u 0 v 0 } + { u 1 w 1 , u 0 v 1 , v 1 v 0 } . subscript 𝐺 2 subscript 𝐺 0 subscript 𝐺 1 subscript 𝑢 1 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 1 subscript 𝑤 1 subscript 𝑢 0 subscript 𝑣 0 subscript 𝑢 1 subscript 𝑤 1 subscript 𝑢 0 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 0 G_{2}=(G_{0}\cup G_{1})-\{u_{1}v_{1},v_{1}w_{1},u_{0}v_{0}\}+\{u_{1}w_{1},u_{0%
}v_{1},v_{1}v_{0}\}. italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) - { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT } + { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT } .
Then G 2 ≅ K 4 ∪ S 2 ( K 4 ) subscript 𝐺 2 subscript 𝐾 4 superscript 𝑆 2 subscript 𝐾 4 G_{2}\cong K_{4}\cup S^{2}(K_{4}) italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) , and G 2 subscript 𝐺 2 G_{2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT is clearly K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
Define G 𝐺 G italic_G to be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by replacing G 0 ∪ G 1 subscript 𝐺 0 subscript 𝐺 1 G_{0}\cup G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT with G 2 subscript 𝐺 2 G_{2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Then G 𝐺 G italic_G is B r − 1 , s 1 subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
B_{r-1,s_{1}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free and
ρ ( G ) − ρ ∗ ≥ 2 ( x u 1 x w 1 + x u 0 x v 1 + x v 1 x v 0 ) − 2 ( x u 1 x v 1 + x v 1 x w 1 + x u 0 x v 0 ) . 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑤 1 subscript 𝑥 subscript 𝑢 0 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 0 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑤 1 subscript 𝑥 subscript 𝑢 0 subscript 𝑥 subscript 𝑣 0 \rho(G)-\rho^{*}\geq 2(x_{u_{1}}x_{w_{1}}+x_{u_{0}}x_{v_{1}}+x_{v_{1}}x_{v_{0}%
})-2(x_{u_{1}}x_{v_{1}}+x_{v_{1}}x_{w_{1}}+x_{u_{0}}x_{v_{0}}). italic_ρ ( italic_G ) - italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
By symmetry, x v 0 = x v 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 0 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 x_{v_{0}}=x_{v_{1}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , x u 0 = x u 1 = x w 0 = x w 1 subscript 𝑥 subscript 𝑢 0 subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑤 0 subscript 𝑥 subscript 𝑤 1 x_{u_{0}}=x_{u_{1}}=x_{w_{0}}=x_{w_{1}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
and thus ρ ( G ) − ρ ∗ ≥ 2 ( x u 0 2 + x v 0 2 − 2 x u 0 x v 0 ) 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 2 subscript superscript 𝑥 2 subscript 𝑢 0 subscript superscript 𝑥 2 subscript 𝑣 0 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 0 subscript 𝑥 subscript 𝑣 0 \rho(G)-\rho^{*}\geq 2(x^{2}_{u_{0}}+x^{2}_{v_{0}}-2x_{u_{0}}x_{v_{0}}) italic_ρ ( italic_G ) - italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ 2 ( italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
Since d G 0 ( v 0 ) = 2 subscript 𝑑 subscript 𝐺 0 subscript 𝑣 0 2 d_{G_{0}}(v_{0})=2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = 2 and d G 0 ( u 0 ) = 3 subscript 𝑑 subscript 𝐺 0 subscript 𝑢 0 3 d_{G_{0}}(u_{0})=3 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = 3 ,
By (16 ) we similarly have
x v 0 < x u 0 subscript 𝑥 subscript 𝑣 0 subscript 𝑥 subscript 𝑢 0 x_{v_{0}}<x_{u_{0}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT < italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT
and ρ ( G ) > ρ ∗ 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 \rho(G)>\rho^{*} italic_ρ ( italic_G ) > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT , a contradiction.
Therefore, the claim holds.
Now we are ready to prove
∑ i ∈ { − 1 , 1 , 2 } | 𝔾 s 1 + i | ≤ 1 subscript 𝑖 1 1 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 𝑖 1 \sum_{i\in\{-1,1,2\}}|\mathbb{G}_{s_{1}+i}|\leq 1 ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i ∈ { - 1 , 1 , 2 } end_POSTSUBSCRIPT | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 .
If 𝔾 s 1 − 1 ≠ ∅ subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 \mathbb{G}_{s_{1}-1}\neq\varnothing blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT ≠ ∅ , then we are done by Lemma
4.4 .
Next, assume that 𝔾 s 1 − 1 = ∅ subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 \mathbb{G}_{s_{1}-1}=\varnothing blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT = ∅ .
It suffices to show
∑ i = 1 2 | 𝔾 s 1 + i | ≤ 1 superscript subscript 𝑖 1 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 𝑖 1 \sum_{i=1}^{2}|\mathbb{G}_{s_{1}+i}|\leq 1 ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 .
Suppose to the contrary,
then by the above claim,
there simultaneously exist G 1 ∈ 𝔾 s 1 + 1 subscript 𝐺 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 G_{1}\in\mathbb{G}_{s_{1}+1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT and
G 2 ∈ 𝔾 s 1 + 2 subscript 𝐺 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 2 G_{2}\in\mathbb{G}_{s_{1}+2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 2 end_POSTSUBSCRIPT , where
G i ≅ S i ( K 4 ) subscript 𝐺 𝑖 superscript 𝑆 𝑖 subscript 𝐾 4 G_{i}\cong S^{i}(K_{4}) italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) for i ∈ { 1 , 2 } 𝑖 1 2 i\in\{1,2\} italic_i ∈ { 1 , 2 } .
Let G 3 = ( G 1 ∪ G 2 ) − { u 1 u 2 , u 2 u 3 , v 1 v 2 , v 3 v 4 } + { u 1 u 3 , v 1 v 4 , u 2 v 2 , u 2 v 3 } , subscript 𝐺 3 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 2 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 subscript 𝑢 2 subscript 𝑢 3 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 4 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 3 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 4 subscript 𝑢 2 subscript 𝑣 2 subscript 𝑢 2 subscript 𝑣 3 G_{3}=(G_{1}\cup G_{2})-\{u_{1}u_{2},u_{2}u_{3},v_{1}v_{2},v_{3}v_{4}\}+\{u_{1%
}u_{3},v_{1}v_{4},u_{2}v_{2},u_{2}v_{3}\}, italic_G start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) - { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT } + { italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } ,
where u 1 u 2 u 3 subscript 𝑢 1 subscript 𝑢 2 subscript 𝑢 3 u_{1}u_{2}u_{3} italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT is the induced path of length two in G 1 subscript 𝐺 1 G_{1} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT
and v 1 v 2 v 3 v 4 subscript 𝑣 1 subscript 𝑣 2 subscript 𝑣 3 subscript 𝑣 4 v_{1}v_{2}v_{3}v_{4} italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT is the induced path of length three in G 2 subscript 𝐺 2 G_{2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Then G 3 ≅ 2 K 4 ∪ K 3 subscript 𝐺 3 2 subscript 𝐾 4 subscript 𝐾 3 G_{3}\cong 2K_{4}\cup K_{3} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ≅ 2 italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , and thus it is K 1 , 4 subscript 𝐾 1 4
K_{1,4} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 4 end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
Define G 𝐺 G italic_G to be the graph obtained from G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT by replacing G 1 ∪ G 2 subscript 𝐺 1 subscript 𝐺 2 G_{1}\cup G_{2} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT with G 3 subscript 𝐺 3 G_{3} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT .
Then G 𝐺 G italic_G is B r − 1 , s 1 subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
B_{r-1,s_{1}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor free.
By symmetry, x u 1 = x u 3 subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑢 3 x_{u_{1}}=x_{u_{3}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , x v 1 = x v 4 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 4 x_{v_{1}}=x_{v_{4}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and x v 2 = x v 3 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 3 x_{v_{2}}=x_{v_{3}} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Thus,
ρ ( G ) − ρ ∗ 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 \displaystyle\rho(G)-\rho^{*}\!\! italic_ρ ( italic_G ) - italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT
≥ \displaystyle\geq ≥
2 ( x u 1 x u 3 + x v 1 x v 4 + x u 2 x v 2 + x u 2 x v 3 ) − 2 ( x u 1 x u 2 + x u 2 x u 3 + x v 1 x v 2 + x v 3 x v 4 ) 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑢 3 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 4 subscript 𝑥 subscript 𝑢 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 3 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑢 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 3 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 3 subscript 𝑥 subscript 𝑣 4 \displaystyle\!\!2(x_{u_{1}}x_{u_{3}}+x_{v_{1}}x_{v_{4}}+x_{u_{2}}x_{v_{2}}+x_%
{u_{2}}x_{v_{3}})-2(x_{u_{1}}x_{u_{2}}+x_{u_{2}}x_{u_{3}}+x_{v_{1}}x_{v_{2}}+x%
_{v_{3}}x_{v_{4}}) 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) - 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT )
= \displaystyle= =
2 ( x u 1 2 + x v 1 2 + 2 x u 2 x v 2 ) − 2 ( 2 x u 1 x u 2 + 2 x v 1 x v 2 ) 2 subscript superscript 𝑥 2 subscript 𝑢 1 subscript superscript 𝑥 2 subscript 𝑣 1 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 2 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑢 2 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 \displaystyle\!\!2(x^{2}_{u_{1}}+x^{2}_{v_{1}}+2x_{u_{2}}x_{v_{2}})-2(2x_{u_{1%
}}x_{u_{2}}+2x_{v_{1}}x_{v_{2}}) 2 ( italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) - 2 ( 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + 2 italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT )
= \displaystyle= =
2 ( x u 1 − x v 1 ) 2 + 4 ( x u 1 − x v 2 ) ( x v 1 − x u 2 ) . 2 superscript subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 2 4 subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 subscript 𝑥 subscript 𝑢 2 \displaystyle\!\!2(x_{u_{1}}-x_{v_{1}})^{2}+4(x_{u_{1}}-x_{v_{2}})(x_{v_{1}}-x%
_{u_{2}}). 2 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 4 ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) .
Note that d G 1 ( u 2 ) = d G 2 ( v 2 ) = 2 subscript 𝑑 subscript 𝐺 1 subscript 𝑢 2 subscript 𝑑 subscript 𝐺 2 subscript 𝑣 2 2 d_{G_{1}}(u_{2})=d_{G_{2}}(v_{2})=2 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = 2
and d G 1 ( u 1 ) = d G 2 ( v 1 ) = 3 subscript 𝑑 subscript 𝐺 1 subscript 𝑢 1 subscript 𝑑 subscript 𝐺 2 subscript 𝑣 1 3 d_{G_{1}}(u_{1})=d_{G_{2}}(v_{1})=3 italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = 3 .
In view of (16 ), we get that
max { x u 2 , x v 2 } < min { x u 1 , x v 1 } subscript 𝑥 subscript 𝑢 2 subscript 𝑥 subscript 𝑣 2 subscript 𝑥 subscript 𝑢 1 subscript 𝑥 subscript 𝑣 1 \max\{x_{u_{2}},x_{v_{2}}\}<\min\{x_{u_{1}},x_{v_{1}}\} roman_max { italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } < roman_min { italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } and
hence ρ ( G ) > ρ ∗ 𝜌 𝐺 superscript 𝜌 \rho(G)>\rho^{*} italic_ρ ( italic_G ) > italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT , a contradiction.
This completes the proof.
∎
We now determine S P E X ( n , { B r − 1 , s 1 } m i n o r ) 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 SPEX\big{(}n,\{B_{r-1,s_{1}}\}_{minor}\big{)} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) for even s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
Theorem 4.4 .
Let s 1 ≥ 2 subscript 𝑠 1 2 s_{1}\geq 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 2 be even, γ ≥ 1 𝛾 1 \gamma\geq 1 italic_γ ≥ 1 ,
and n − γ = p s 1 + q 𝑛 𝛾 𝑝 subscript 𝑠 1 𝑞 n-\gamma=ps_{1}+q italic_n - italic_γ = italic_p italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q (where 1 ≤ q ≤ s 1 1 𝑞 subscript 𝑠 1 1\leq q\leq s_{1} 1 ≤ italic_q ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ).
Then S P E X ( n , { B r − 1 , s 1 } m i n o r ) = { K γ ∇ G △ } 𝑆 𝑃 𝐸 𝑋 𝑛 subscript subscript 𝐵 𝑟 1 subscript 𝑠 1
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 subscript 𝐾 𝛾 ∇ superscript 𝐺 △ SPEX\big{(}n,\{B_{r-1,s_{1}}\}_{minor}\big{)}=\{K_{\gamma}\nabla G^{%
\vartriangle}\} italic_S italic_P italic_E italic_X ( italic_n , { italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ∇ italic_G start_POSTSUPERSCRIPT △ end_POSTSUPERSCRIPT } , where
G △ = { ( p − 1 ) K s 1 ∪ S ( H s 1 , 1 ¯ ) if ( q , s 1 ) = ( 2 , 4 ) ; ( p − q ) K s 1 ∪ q H s 1 , 1 ¯ if q ≤ s 1 − 2 and ( q , s 1 ) ≠ ( 2 , 4 ) ; p K s 1 ∪ K q if q > s 1 − 2 . G^{\vartriangle}=\left\{\begin{aligned} &(p-1)K_{s_{1}}\cup S(\overline{H_{s_{%
1},1}})&&~{}\hbox{if}~{}(q,s_{1})=(2,4);\\
&(p-q)K_{s_{1}}\cup q\overline{H_{s_{1},1}}&&~{}\hbox{if}~{}q\leq s_{1}-2~{}%
\hbox{and}~{}(q,s_{1})\neq(2,4);\\
&pK_{s_{1}}\cup K_{q}&&\hbox{if}~{}q>s_{1}-2.\end{aligned}\right. italic_G start_POSTSUPERSCRIPT △ end_POSTSUPERSCRIPT = { start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL ( italic_p - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_S ( over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if ( italic_q , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = ( 2 , 4 ) ; end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL ( italic_p - italic_q ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_q over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if italic_q ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 and ( italic_q , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ≠ ( 2 , 4 ) ; end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL italic_p italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL if italic_q > italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 . end_CELL end_ROW
Proof.
By Theorem 1.1 ,
G ∗ superscript 𝐺 G^{*} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT has a set L 𝐿 L italic_L of γ 𝛾 \gamma italic_γ dominating vertices,
where γ = r − 2 𝛾 𝑟 2 \gamma=r-2 italic_γ = italic_r - 2 .
Furthermore, by Theorem 1.2 we know that
G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is K 1 , s 1 subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
K_{1,s_{1}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT -minor saturated.
Let G 0 subscript 𝐺 0 G_{0} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT be a component in G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L .
By Theorem 1.3 , e ( G 0 ) = e x ( | G 0 | , { K 1 , s 1 } m i n o r ) 𝑒 subscript 𝐺 0 𝑒 𝑥 subscript 𝐺 0 subscript subscript 𝐾 1 subscript 𝑠 1
𝑚 𝑖 𝑛 𝑜 𝑟 e(G_{0})=ex(|G_{0}|,\{K_{1,s_{1}}\}_{minor}) italic_e ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_e italic_x ( | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | , { italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT } start_POSTSUBSCRIPT italic_m italic_i italic_n italic_o italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Therefore, G 0 ≅ K | G 0 | subscript 𝐺 0 subscript 𝐾 subscript 𝐺 0 G_{0}\cong K_{|G_{0}|} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT if | G 0 | ∈ { s 1 − 1 , s 1 } subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 |G_{0}|\in\{s_{1}-1,s_{1}\} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } , and
G 0 ≅ H s 1 , 1 ¯ subscript 𝐺 0 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G_{0}\cong\overline{H_{s_{1},1}} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≅ over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG if | G 0 | = s 1 + 1 subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 1 |G_{0}|=s_{1}+1 | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 .
If | G 0 | = s 1 + 2 = 6 subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 2 6 |G_{0}|=s_{1}+2=6 | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 2 = 6 , then
G 0 ≅ S 2 ( K 4 ) subscript 𝐺 0 superscript 𝑆 2 subscript 𝐾 4 G_{0}\cong S^{2}(K_{4}) italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) by Lemma 2.4 ,
and one can further see that S 2 ( K s 1 ) ≅ S ( H s 1 , 1 ¯ ) superscript 𝑆 2 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 𝑆 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
S^{2}(K_{s_{1}})\cong S(\overline{H_{s_{1},1}}) italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ≅ italic_S ( over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG )
for s 1 = 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}=4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 4 .
In the following, we distinguish
the proof into three cases.
If s 1 = 2 subscript 𝑠 1 2 s_{1}=2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 2 , then q ∈ { 1 , 2 } = { s 1 − 1 , s 1 } 𝑞 1 2 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 q\in\{1,2\}=\{s_{1}-1,s_{1}\} italic_q ∈ { 1 , 2 } = { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT }
and G ∗ − L superscript 𝐺 𝐿 G^{*}-L italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L is K 1 , 2 subscript 𝐾 1 2
K_{1,2} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUBSCRIPT -minor saturated.
It is easy to see that G ∗ − L ≅ p K s 1 ∪ K q superscript 𝐺 𝐿 𝑝 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝐾 𝑞 G^{*}-L\cong pK_{s_{1}}\cup K_{q} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ≅ italic_p italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT ,
as desired.
If s 1 = 4 subscript 𝑠 1 4 s_{1}=4 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 4 , then 1 ≤ q ≤ 4 1 𝑞 4 1\leq q\leq 4 1 ≤ italic_q ≤ 4 , and by Lemmas 4.3 and 4.5 ,
| G 0 | ∈ { s 1 + i : − 1 ≤ i ≤ 2 } subscript 𝐺 0 conditional-set subscript 𝑠 1 𝑖 1 𝑖 2 |G_{0}|\in\{s_{1}+i:-1\leq i\leq 2\} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_i : - 1 ≤ italic_i ≤ 2 } .
Lemma 4.5 also gives that ∑ i ∈ { − 1 , 1 , 2 } | 𝔾 s 1 + i | ≤ 1 subscript 𝑖 1 1 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 𝑖 1 \sum_{i\in\{-1,1,2\}}|\mathbb{G}_{s_{1}+i}|\leq 1 ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i ∈ { - 1 , 1 , 2 } end_POSTSUBSCRIPT | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_i end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 .
Consequently, if q = 1 = s 1 − 3 𝑞 1 subscript 𝑠 1 3 q=1=s_{1}-3 italic_q = 1 = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 3 , then | G 0 | ∈ { s 1 , s 1 + 1 } subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 1 1 |G_{0}|\in\{s_{1},s_{1}+1\} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 } , and
G 0 ∈ { K s 1 , H s 1 , 1 ¯ } subscript 𝐺 0 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G_{0}\in\{K_{s_{1}},\overline{H_{s_{1},1}}\} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG } as stated above.
Now G ∗ − L ≅ ( p − 1 ) K s 1 ∪ H s 1 , 1 ¯ superscript 𝐺 𝐿 𝑝 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G^{*}-L\cong(p-1)K_{s_{1}}\cup\overline{H_{s_{1},1}} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ≅ ( italic_p - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
If q = 2 = s 1 − 2 𝑞 2 subscript 𝑠 1 2 q=2=s_{1}-2 italic_q = 2 = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 , then | G 0 | ∈ { s 1 , s 1 + 2 } subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 1 2 |G_{0}|\in\{s_{1},s_{1}+2\} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 2 } , and
G 0 ∈ { K s 1 , S ( H s 1 , 1 ¯ ) } subscript 𝐺 0 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 𝑆 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G_{0}\in\{K_{s_{1}},S(\overline{H_{s_{1},1}})\} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , italic_S ( over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) } as discussed above.
Hence, G ∗ − L ≅ ( p − 1 ) K s 1 ∪ S ( H s 1 , 1 ¯ ) superscript 𝐺 𝐿 𝑝 1 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 𝑆 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G^{*}-L\cong(p-1)K_{s_{1}}\cup S(\overline{H_{s_{1},1}}) italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ≅ ( italic_p - 1 ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_S ( over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) .
If q ∈ { 3 , 4 } = { s 1 − 1 , s 1 } 𝑞 3 4 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 q\in\{3,4\}=\{s_{1}-1,s_{1}\} italic_q ∈ { 3 , 4 } = { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } , then | G 0 | ∈ { s 1 − 1 , s 1 } subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 |G_{0}|\in\{s_{1}-1,s_{1}\} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } , and thus
G 0 ≅ K | G 0 | subscript 𝐺 0 subscript 𝐾 subscript 𝐺 0 G_{0}\cong K_{|G_{0}|} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT .
It follows that G ∗ − L ≅ p K s 1 ∪ K q superscript 𝐺 𝐿 𝑝 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝐾 𝑞 G^{*}-L\cong pK_{s_{1}}\cup K_{q} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ≅ italic_p italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT .
If s 1 ≥ 6 subscript 𝑠 1 6 s_{1}\geq 6 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 6 , then by Lemma 4.3 ,
we have | G 0 | ∈ { s 1 + i : − 1 ≤ i ≤ 1 } subscript 𝐺 0 conditional-set subscript 𝑠 1 𝑖 1 𝑖 1 |G_{0}|\in\{s_{1}+i:-1\leq i\leq 1\} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_i : - 1 ≤ italic_i ≤ 1 } .
From Lemma 4.4 , we know that | 𝔾 s 1 − 1 | ≤ 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 1 |\mathbb{G}_{s_{1}-1}|\leq 1 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ 1 , | 𝔾 s 1 + 1 | ≤ s 1 − 2 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 2 |\mathbb{G}_{s_{1}+1}|\leq s_{1}-2 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT | ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 ,
and 𝔾 s 1 + 1 = ∅ subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 \mathbb{G}_{s_{1}+1}=\varnothing blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT = ∅ provided that | 𝔾 s 1 − 1 | = 1 subscript 𝔾 subscript 𝑠 1 1 1 |\mathbb{G}_{s_{1}-1}|=1 | blackboard_G start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT | = 1 .
Thus, if q ∈ { s 1 − 1 , s 1 } 𝑞 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 q\in\{s_{1}-1,s_{1}\} italic_q ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } ,
then | G 0 | ∈ { s 1 − 1 , s 1 } subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 1 |G_{0}|\in\{s_{1}-1,s_{1}\} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 1 , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } and so G 0 ≅ K | G 0 | subscript 𝐺 0 subscript 𝐾 subscript 𝐺 0 G_{0}\cong K_{|G_{0}|} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ≅ italic_K start_POSTSUBSCRIPT | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | end_POSTSUBSCRIPT ,
which implies that G ∗ − L ≅ p K s 1 ∪ K q superscript 𝐺 𝐿 𝑝 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝐾 𝑞 G^{*}-L\cong pK_{s_{1}}\cup K_{q} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ≅ italic_p italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_q end_POSTSUBSCRIPT .
If q ≤ s 1 − 2 𝑞 subscript 𝑠 1 2 q\leq s_{1}-2 italic_q ≤ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 ,
then | G 0 | ∈ { s 1 , s 1 + 1 } subscript 𝐺 0 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 1 1 |G_{0}|\in\{s_{1},s_{1}+1\} | italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ∈ { italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 } and thus
G 0 ∈ { K s 1 , H s 1 , 1 ¯ } subscript 𝐺 0 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G_{0}\in\{K_{s_{1}},\overline{H_{s_{1},1}}\} italic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ { italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG } ,
which implies that G ∗ − L ≅ ( p − q ) K s 1 ∪ q H s 1 , 1 ¯ superscript 𝐺 𝐿 𝑝 𝑞 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 𝑞 ¯ subscript 𝐻 subscript 𝑠 1 1
G^{*}-L\cong(p-q)K_{s_{1}}\cup q\overline{H_{s_{1},1}} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_L ≅ ( italic_p - italic_q ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∪ italic_q over¯ start_ARG italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .
This completes the proof.
∎
We end this section with the proof of Theorem 1.8 .
Proof.
Let H = K s 1 , s 2 , … , s r 𝐻 subscript 𝐾 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2 … subscript 𝑠 𝑟
H=K_{s_{1},s_{2},\ldots,s_{r}} italic_H = italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , where s 1 ≥ s 2 ≥ ⋯ ≥ s r ≥ 1 subscript 𝑠 1 subscript 𝑠 2 ⋯ subscript 𝑠 𝑟 1 s_{1}\geq s_{2}\geq\cdots\geq s_{r}\geq 1 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≥ ⋯ ≥ italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ≥ 1 ,
and γ = ∑ i = 2 r s i − 1 ≥ 1 𝛾 superscript subscript 𝑖 2 𝑟 subscript 𝑠 𝑖 1 1 \gamma=\sum_{i=2}^{r}s_{i}-1\geq 1 italic_γ = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - 1 ≥ 1 .
Let β = ⌊ s 1 + 1 s 2 + 1 ⌋ 𝛽 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 2 1 \beta=\lfloor\frac{s_{1}+1}{s_{2}+1}\rfloor italic_β = ⌊ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG ⌋ .
If s 2 ≥ 2 subscript 𝑠 2 2 s_{2}\geq 2 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ≥ 2 ,
then Theorem 1.8 holds by Theorem 4.2 .
If s 2 = 1 subscript 𝑠 2 1 s_{2}=1 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = 1 and s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is odd,
then Theorem 1.8 holds by Theorem 4.3 .
If s 2 = 1 subscript 𝑠 2 1 s_{2}=1 italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = 1 and s 1 subscript 𝑠 1 s_{1} italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is even,
then β = ⌊ s 1 + 1 s 2 + 1 ⌋ = s 1 2 𝛽 subscript 𝑠 1 1 subscript 𝑠 2 1 subscript 𝑠 1 2 \beta=\lfloor\frac{s_{1}+1}{s_{2}+1}\rfloor=\frac{s_{1}}{2} italic_β = ⌊ divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG ⌋ = divide start_ARG italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ,
and so 2 ( β − 1 ) = s 1 − 2 2 𝛽 1 subscript 𝑠 1 2 2(\beta-1)=s_{1}-2 2 ( italic_β - 1 ) = italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 .
Moreover, the case ( q , β , s 1 ) = ( 2 , 1 , 8 ) 𝑞 𝛽 subscript 𝑠 1 2 1 8 (q,\beta,s_{1})=(2,1,8) ( italic_q , italic_β , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = ( 2 , 1 , 8 ) never occurs.
Hence, G △ = G ▲ superscript 𝐺 △ superscript 𝐺 ▲ G^{\vartriangle}=G^{\blacktriangle} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT △ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_G start_POSTSUPERSCRIPT ▲ end_POSTSUPERSCRIPT ,
and Theorem 1.8 follows from Theorem 4.4 .
This completes the proof.
∎