License: CC BY-NC-ND 4.0
arXiv:2402.11332v1 [math.RA] 17 Feb 2024

Algebras of Toeplitz Matrices with Quaternion Entries

Muhammad Ahsan Khan 11{}^{1}start_FLOATSUPERSCRIPT 1 end_FLOATSUPERSCRIPT, Ameur Yagoub 22{}^{2}start_FLOATSUPERSCRIPT 2 end_FLOATSUPERSCRIPT 11{}^{1}start_FLOATSUPERSCRIPT 1 end_FLOATSUPERSCRIPT Department of Mathematics, University of Kotli Azad Jammu &\&& Kashmir, Kotli 11100, Azad Jammu &\&& Kashmir, Pakistan. ahsankhan388@hotmail.com 22{}^{2}start_FLOATSUPERSCRIPT 2 end_FLOATSUPERSCRIPT Laboratoire de mathématiques pures et appliqués. Université de Amar Telidji. Laghouat, 03000. Algeria. a.yagoub@lagh-univ.dz
Abstract.

The classification of maximal left algebras of quaternion Toeplitz matrices is a harder problem that has received little attention up to now. In this paper, we introduce certain families of maximal left algebras of Toeplitz matrices with entries from an algebra of quaternions that cover various classes of the left algebras of quaternion Toeplitz matrices.

Key words and phrases:
Quaternions; Toeplitz matrices; maximal algebras; circulant matrices
2010 Mathematics Subject Classification:
15B33, 15B05, 11R52
The first author is the corresponding author, ahsankhan388@hotmail.com.

1. Introduction

A square matrix is called Toeplitz if every descending diagonal from left to right is constant. In other words, the elements of the matrix are arranged in such a way that each row is a shifted version of the previous row. These matrices arise naturally in many areas of Mathematics and are important both in theory and applications. For instance, it is well known that a large class of matrices is similar to Toeplitz matrices [20, 22]. Moreover, it is proved that every matrix can be expressed as a product of Toeplitz matrices (see [19]). Apart from this, these matrices have some of the most attractive computational properties and are amenable to a wide range of disparate algorithms. We refer the reader to [16] for a detailed study of these matrices. Quaternions are a fascinating Mathematical construct and extend the concept of complex numbers. Instead of two components like complex numbers, quaternions have four components. These numbers play important roles across many areas of Mathematics generally as algebraic systems, signal processing, differential geometry, and quantum mechanics, etc. Matrices over commutative rings take attention but, matrices having noncommuting entries (quaternion entries) have not been investigated very much yet. This is basically due to intrinsic algebraic difficulties that appear with respect to their non-commutativity. During the last decade, a large amount of research has been concentrated on Toeplitz matrices over the field of complex numbers, while their study over quaternions is quite negligible.

Hamilton first introduced the set of real quaternions (see [5]). While the seminal work concerning commutative quaternions was first presented by [12]. Kosal and Tosun [13, 14] investigated some algebraic properties of commutative quaternion matrices using complex representations of commutative quaternion matrices. We refer the reader to [13, 11, 21, 6, 15, 7, 10, 9, 14] and [18, 3, 4] for a detailed study of quaternions and their matrices. In [1], the authors provide basic properties of Toeplitz and Hankel matrices over the algebra of complex numbers; most of the results therein deal with the products of these structured matrices, which, in general, are not structured over the algebra of quaternions. The most usual and basic reference for complex Toeplitz matrices is Grenander and Szeg¨o [8]. The collection of quaternion Toeplitz matrices is not closed with respect to the multiplication of matrices. So it is interesting to find classes of quaternion Toeplitz matrices that have the structure of left vector space as well as the ring. The general problem of characterizing the left algebras (or right algebras) of quaternion Toeplitz matrices is a very hard problem and no work has been done hitherto. The purpose of the present paper is to obtain the classification of maximal left algebras of quaternion Toeplitz matrices. It is probably too tough to hope for a complete classification, but the purpose is to identify possible classes of such left algebras for quaternion Toeplitz matrices. This paper is structured as follows: By means of Section 2, we want to make sure that the reader has become acquainted with quaternions and their algebraic properties required when we start the main work in upcoming sections. In Section 3 we will introduce Toeplitz matrices over an algebra of quaternions. In the last Section, we introduce a certain class of left maximal algebras of quaternion Toeplitz matrices and prove some fundamental results concerning it.

2. Quaternions and their Basic Algebraic Properties

In this section, the main object of study is the set of real quaternions and their algebraic properties. Hamilton introduced the Hamiltonian quaternions for representing vectors in space, [5, 2].

Definition 2.1.

The set of real quaternions denoted by \mathbb{H}blackboard_H and is defined as

:={α=α0+α1i+α2j+α3k:α0,α1,α2,α3}assignconditional-set𝛼subscript𝛼0subscript𝛼1𝑖subscript𝛼2𝑗subscript𝛼3𝑘subscript𝛼0subscript𝛼1subscript𝛼2subscript𝛼3\mathbb{H}:=\Big{\{}\alpha=\alpha_{0}+\alpha_{1}i+\alpha_{2}j+\alpha_{3}k:% \alpha_{0},\alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3}\in\mathbb{R}\Big{\}}blackboard_H := { italic_α = italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_j + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_k : italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_R }

where i,j,k𝑖𝑗𝑘i,j,k\notin\mathbb{R}italic_i , italic_j , italic_k ∉ blackboard_R are versors satisfying the following multiplication rule:

i2=j2=k2=ijk=1superscript𝑖2superscript𝑗2superscript𝑘2𝑖𝑗𝑘1i^{2}=j^{2}=k^{2}=ijk=-1italic_i start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_i italic_j italic_k = - 1

.

The name \mathbb{H}blackboard_H is given in honor of an Irish Mathematician William Rowan Hamilton who first discovered these in the 1840s. Since quaternion arithmetic is defined by the behavior of versors, We can also derive lots of other relations from these, for instance, ij=k𝑖𝑗𝑘ij=kitalic_i italic_j = italic_k, ki=j𝑘𝑖𝑗ki=jitalic_k italic_i = italic_j, jk=i𝑗𝑘𝑖jk=iitalic_j italic_k = italic_i, ji=k𝑗𝑖𝑘ji=-kitalic_j italic_i = - italic_k, ik=j𝑖𝑘𝑗ik=-jitalic_i italic_k = - italic_j, kj=i𝑘𝑗𝑖kj=-iitalic_k italic_j = - italic_i and jki=1𝑗𝑘𝑖1jki=-1italic_j italic_k italic_i = - 1. As an additive group \mathbb{H}blackboard_H is isomorphic to four copies of \mathbb{R}blackboard_R, i.e., direct-sum\mathbb{R}\oplus\mathbb{R}\oplus\mathbb{R}\oplus\mathbb{R}blackboard_R ⊕ blackboard_R ⊕ blackboard_R ⊕ blackboard_R. The map α0+α1i+α2j+α3k(α0,α1,α2,α3)subscript𝛼0subscript𝛼1𝑖subscript𝛼2𝑗subscript𝛼3𝑘subscript𝛼0subscript𝛼1subscript𝛼2subscript𝛼3\alpha_{0}+\alpha_{1}i+\alpha_{2}j+\alpha_{3}k\longrightarrow(\alpha_{0},% \alpha_{1},\alpha_{2},\alpha_{3})italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_j + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_k ⟶ ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) is clearly a group isomorphism of \mathbb{H}blackboard_H onto direct-sum\mathbb{R}\oplus\mathbb{R}\oplus\mathbb{R}\oplus\mathbb{R}blackboard_R ⊕ blackboard_R ⊕ blackboard_R ⊕ blackboard_R. The real quaternions are the obvious generalization of complex numbers, We define the addition and multiplication of quaternions as follows:
If α=α0+α1i+α2j+α3k𝛼subscript𝛼0subscript𝛼1𝑖subscript𝛼2𝑗subscript𝛼3𝑘\alpha=\alpha_{0}+\alpha_{1}i+\alpha_{2}j+\alpha_{3}kitalic_α = italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_j + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_k, β=β0+β1i+β2j+β3k𝛽subscript𝛽0subscript𝛽1𝑖subscript𝛽2𝑗subscript𝛽3𝑘\beta=\beta_{0}+\beta_{1}i+\beta_{2}j+\beta_{3}kitalic_β = italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_j + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_k are \mathbb{H}blackboard_H, then

α+β=(α0+β0)+(α1+β1)i+(α2+β2)j+(α3+β3)k𝛼𝛽subscript𝛼0subscript𝛽0subscript𝛼1subscript𝛽1𝑖subscript𝛼2subscript𝛽2𝑗subscript𝛼3subscript𝛽3𝑘\alpha+\beta=(\alpha_{0}+\beta_{0})+(\alpha_{1}+\beta_{1})i+(\alpha_{2}+\beta_% {2})j+(\alpha_{3}+\beta_{3})kitalic_α + italic_β = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) + ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_i + ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_j + ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_k

and

αβ𝛼𝛽\displaystyle\alpha\betaitalic_α italic_β =(α0β0α1β1α2β2α3β3)absentsubscript𝛼0subscript𝛽0subscript𝛼1subscript𝛽1subscript𝛼2subscript𝛽2subscript𝛼3subscript𝛽3\displaystyle=(\alpha_{0}\beta_{0}-\alpha_{1}\beta_{1}-\alpha_{2}\beta_{2}-% \alpha_{3}\beta_{3})= ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT )
+(α0β1+α1β0+α2β3α3β2)isubscript𝛼0subscript𝛽1subscript𝛼1subscript𝛽0subscript𝛼2subscript𝛽3subscript𝛼3subscript𝛽2𝑖\displaystyle+(\alpha_{0}\beta_{1}+\alpha_{1}\beta_{0}+\alpha_{2}\beta_{3}-% \alpha_{3}\beta_{2})i+ ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_i
+(α0β2+α2β0+α1β3α3β1)jsubscript𝛼0subscript𝛽2subscript𝛼2subscript𝛽0subscript𝛼1subscript𝛽3subscript𝛼3subscript𝛽1𝑗\displaystyle+(\alpha_{0}\beta_{2}+\alpha_{2}\beta_{0}+\alpha_{1}\beta_{3}-% \alpha_{3}\beta_{1})j+ ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_j
+(α0β3+α3β0+α1β2α2β1)k.subscript𝛼0subscript𝛽3subscript𝛼3subscript𝛽0subscript𝛼1subscript𝛽2subscript𝛼2subscript𝛽1𝑘\displaystyle+(\alpha_{0}\beta_{3}+\alpha_{3}\beta_{0}+\alpha_{1}\beta_{2}-% \alpha_{2}\beta_{1})k.+ ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_k .

It is easy to see that with respect to the above operations, \mathbb{H}blackboard_H is a division ring and also that under multiplication quaternions are not commutative. Due to this reason, one must take some care in order to perform the multiplication of quaternions. Under the usual operation of addition and scalar multiplication, \mathbb{H}blackboard_H is a four-dimensional vector space over \mathbb{R}blackboard_R. The following theorem from [18] summarizes some of the main algebraic properties of quaternions.

Theorem 2.2.

Let α=α0+α1i+α2j+α3k𝛼subscript𝛼0subscript𝛼1𝑖subscript𝛼2𝑗subscript𝛼3𝑘\alpha=\alpha_{0}+\alpha_{1}i+\alpha_{2}j+\alpha_{3}kitalic_α = italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_j + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_k and β=β0+β1i+β2j+β3k𝛽subscript𝛽0subscript𝛽1𝑖subscript𝛽2𝑗subscript𝛽3𝑘\beta=\beta_{0}+\beta_{1}i+\beta_{2}j+\beta_{3}kitalic_β = italic_β start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_j + italic_β start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_k in \mathbb{H}blackboard_H, then

  • (i)

    Every α𝛼\alphaitalic_α can be expressed in a unique way as α=γ0+γ1j𝛼subscript𝛾0subscript𝛾1𝑗\alpha=\gamma_{0}+\gamma_{1}jitalic_α = italic_γ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_j, γ0,γ1subscript𝛾0subscript𝛾1\gamma_{0},\gamma_{1}\in\mathbb{C}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_γ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_C;

  • (ii)

    In general, (α+β)2α2+2αβ+β2superscript𝛼𝛽2superscript𝛼22𝛼𝛽superscript𝛽2(\alpha+\beta)^{2}\neq\alpha^{2}+2\alpha\beta+\beta^{2}( italic_α + italic_β ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ≠ italic_α start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 2 italic_α italic_β + italic_β start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT;

  • (iii)

    α2+1=0superscript𝛼210\alpha^{2}+1=0italic_α start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + 1 = 0 has infinitely many roots over \mathbb{H}blackboard_H.

It is also notable that one can express any quaternion in terms of a 2×2222\times 22 × 2 matrix having complex entries. Let α=α0+α1i+α2j+α3k𝛼subscript𝛼0subscript𝛼1𝑖subscript𝛼2𝑗subscript𝛼3𝑘\alpha=\alpha_{0}+\alpha_{1}i+\alpha_{2}j+\alpha_{3}kitalic_α = italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_j + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_k is in \mathbb{H}blackboard_H. Expressing the versors 1,i,j1𝑖𝑗1,i,j1 , italic_i , italic_j, and k𝑘kitalic_k as

1=(1001),i=(i00i),j=(0110),k=(0ii0).formulae-sequence1matrix1001formulae-sequence𝑖matrix𝑖00𝑖formulae-sequence𝑗matrix0110𝑘matrix0𝑖𝑖01=\begin{pmatrix}1&0\\ 0&1\end{pmatrix},\quad i=\begin{pmatrix}i&0\\ 0&-i\end{pmatrix},\quad j=\begin{pmatrix}0&1\\ -1&0\end{pmatrix},\quad k=\begin{pmatrix}0&i\\ i&0\end{pmatrix}.1 = ( start_ARG start_ROW start_CELL 1 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 1 end_CELL end_ROW end_ARG ) , italic_i = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_i end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL - italic_i end_CELL end_ROW end_ARG ) , italic_j = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 1 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - 1 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) , italic_k = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL italic_i end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_i end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) .

Then simple computation imply that i2=j2=k2=1superscript𝑖2superscript𝑗2superscript𝑘21i^{2}=j^{2}=k^{2}=-1italic_i start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = - 1 and ij=k𝑖𝑗𝑘ij=kitalic_i italic_j = italic_k, jk=i𝑗𝑘𝑖jk=iitalic_j italic_k = italic_i, and ki=j𝑘𝑖𝑗ki=jitalic_k italic_i = italic_j. So α𝛼\alphaitalic_α takes the following form

α𝛼\displaystyle\alphaitalic_α =α0+α1j+α2j+α3kabsentsubscript𝛼0subscript𝛼1𝑗subscript𝛼2𝑗subscript𝛼3𝑘\displaystyle=\alpha_{0}+\alpha_{1}j+\alpha_{2}j+\alpha_{3}k= italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_j + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_j + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_k
=(α0+α1iα2+α3iα2+α3iα0α1i).absentmatrixsubscript𝛼0subscript𝛼1𝑖subscript𝛼2subscript𝛼3𝑖subscript𝛼2subscript𝛼3𝑖subscript𝛼0subscript𝛼1𝑖\displaystyle=\begin{pmatrix}\alpha_{0}+\alpha_{1}i&\alpha_{2}+\alpha_{3}i\\ -\alpha_{2}+\alpha_{3}i&\alpha_{0}-\alpha_{1}i\end{pmatrix}.= ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL end_ROW end_ARG ) .

We now quote from [17], the definition of the inner product on nsuperscript𝑛\mathbb{H}^{n}blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT.

Definition 2.3.

Let n+𝑛superscriptn\in\mathbb{Z}^{+}italic_n ∈ blackboard_Z start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT, and x=(x0x1xn1)𝑥matrixsubscript𝑥0subscript𝑥1subscript𝑥𝑛1x=\begin{pmatrix}x_{0}\\ x_{1}\\ \vdots\\ x_{n-1}\end{pmatrix}italic_x = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) and y=(y0y1yn1)𝑦matrixsubscript𝑦0subscript𝑦1subscript𝑦𝑛1y=\begin{pmatrix}y_{0}\\ y_{1}\\ \vdots\\ y_{n-1}\end{pmatrix}italic_y = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_y start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) be in nsuperscript𝑛\mathbb{H}^{n}blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT. The quaternion valued function <,>:n×n<\cdot,\cdot>:\mathbb{H}^{n}\times\mathbb{H}^{n}\longrightarrow\mathbb{H}< ⋅ , ⋅ > : blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT × blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ⟶ blackboard_H given by

<x,y>=k=0n1yk¯xkformulae-sequenceabsent𝑥𝑦superscriptsubscript𝑘0𝑛1¯subscript𝑦𝑘subscript𝑥𝑘<x,y>=\sum_{k=0}^{n-1}\overline{y_{k}}\ x_{k}< italic_x , italic_y > = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT over¯ start_ARG italic_y start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT

defined an inner product on nsuperscript𝑛\mathbb{H}^{n}blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT.

With this inner product nsuperscript𝑛\mathbb{H}^{n}blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT is a left inner product space over \mathbb{H}blackboard_H and likewise the unitary space nsuperscript𝑛\mathbb{C}^{n}blackboard_C start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT, the set of vectors

e0=(100),e1=(010),,en1=(001)formulae-sequencesubscript𝑒0matrix100formulae-sequencesubscript𝑒1matrix010subscript𝑒𝑛1matrix001e_{0}=\begin{pmatrix}1\\ 0\\ \vdots\\ 0\end{pmatrix},e_{1}=\begin{pmatrix}0\\ 1\\ \vdots\\ 0\end{pmatrix},\cdots,e_{n-1}=\begin{pmatrix}0\\ 0\\ \vdots\\ 1\end{pmatrix}italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = ( start_ARG start_ROW start_CELL 1 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) , italic_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 1 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) , ⋯ , italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 1 end_CELL end_ROW end_ARG )

form an orthonormal basis for nsuperscript𝑛\mathbb{H}^{n}blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT(these vectors also serve as the standard Hamel Basis for nsuperscript𝑛\mathbb{H}^{n}blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT).

3. Toeplitz Matrices with Quaternion Entries

Throughout we label the indices of any matrix A𝐴Aitalic_A from 00 to n1𝑛1n-1italic_n - 1. We denote by n[]subscript𝑛delimited-[]{\mathcal{M}}_{n}\left[\mathbb{H}\right]caligraphic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ], the set of all square matrices with quaternion entries. Thus if An[]𝐴subscript𝑛delimited-[]A\in{\mathcal{M}}_{n}[\mathbb{H}]italic_A ∈ caligraphic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] then A=(αrs)r,s=0n1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A=(\alpha_{rs})_{r,s=0}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT, with αrssubscript𝛼𝑟𝑠\alpha_{rs}\in\mathbb{H}italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r italic_s end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_H for every 0r,sn1formulae-sequence0𝑟𝑠𝑛10\leq r,s\leq n-10 ≤ italic_r , italic_s ≤ italic_n - 1. If A=(αrs)r,s=0n1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A=(\alpha_{rs})_{r,s=0}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT, and, B=(βrs)r,s=0n1𝐵superscriptsubscriptsubscript𝛽𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1B=(\beta_{rs})_{r,s=0}^{n-1}italic_B = ( italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT are in n[]subscript𝑛delimited-[]{\mathcal{M}}_{n}\left[\mathbb{H}\right]caligraphic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] and α𝛼\alpha\in\mathbb{H}italic_α ∈ blackboard_H, then define matrix addition and scalar multiplication component-wise as follows:

A+B𝐴𝐵\displaystyle A+Bitalic_A + italic_B =(αrs+βrs)r,s=0n1,absentsuperscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠subscript𝛽𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1\displaystyle=(\alpha_{rs}+\beta_{rs})_{r,s=0}^{n-1},= ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r italic_s end_POSTSUBSCRIPT + italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ,
αA𝛼𝐴\displaystyle\alpha Aitalic_α italic_A =(ααrs)r,s=0n1.absentsuperscriptsubscript𝛼subscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1\displaystyle=(\alpha\alpha_{rs})_{r,s=0}^{n-1}.= ( italic_α italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT .

With respect to the above defining operations, n[]subscript𝑛delimited-[]{\mathcal{M}}_{n}\left[\mathbb{H}\right]caligraphic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] is a left vector space over \mathbb{H}blackboard_H. If one multiply A=(αrs)r,s=0n1n[]𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1subscript𝑛delimited-[]A=(\alpha_{rs})_{r,s=0}^{n-1}\in{\mathcal{M}}_{n}[\mathbb{H}]italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ caligraphic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] by α𝛼\alpha\in\mathbb{H}italic_α ∈ blackboard_H from right then, n[]subscript𝑛delimited-[]{\mathcal{M}}_{n}\left[\mathbb{H}\right]caligraphic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] is also a right vector space over \mathbb{H}blackboard_H. Now we define a Toeplitz matrix, whose entries all belong to \mathbb{H}blackboard_H. A finite square matrix is called a quaternion Toeplitz matrix if its entries along each negative sloping diagonal are constant. That is, the matrix A=(αrs)r,s=0n1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A=(\alpha_{rs})_{r,s=0}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is quaternion Toeplitz if αr1,s1=αr2,s2subscript𝛼subscript𝑟1subscript𝑠1subscript𝛼subscript𝑟2subscript𝑠2\alpha_{r_{1},s_{1}}=\alpha_{r_{2},s_{2}}italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT whenever r1s1=r2s2subscript𝑟1subscript𝑠1subscript𝑟2subscript𝑠2r_{1}-s_{1}=r_{2}-s_{2}italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT, for all r1,s1,r2,s2=1n,2n,,1,0,1,,n1formulae-sequencesubscript𝑟1subscript𝑠1subscript𝑟2subscript𝑠21𝑛2𝑛101𝑛1r_{1},s_{1},r_{2},s_{2}=1-n,2-n,\cdots,-1,0,1,\cdots,n-1italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_s start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = 1 - italic_n , 2 - italic_n , ⋯ , - 1 , 0 , 1 , ⋯ , italic_n - 1. From the definition, it is clear that a quaternion Toeplitz matrix of size n2superscript𝑛2n^{2}italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT depends upon 2n12𝑛12n-12 italic_n - 1 parameters 1n,2n,1,0,1,,n1.1𝑛2𝑛101𝑛11-n,2-n,\cdots-1,0,1,\cdots,n-1.1 - italic_n , 2 - italic_n , ⋯ - 1 , 0 , 1 , ⋯ , italic_n - 1 . The word “quaternion” refers to the fact that in the above matrix representation, the entries are from the algebra of quaternions. Thus if An[]𝐴subscript𝑛delimited-[]A\in{\mathcal{M}}_{n}[\mathbb{H}]italic_A ∈ caligraphic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] is Toeplitz then it has the following structure:

A=(α0α1α2α1nα1α0α1α2nα2α1α0α3nαn1αn2αn3α0),αrfor all1nrn1.formulae-sequence𝐴matrixsubscript𝛼0subscript𝛼1subscript𝛼2subscript𝛼1𝑛subscript𝛼1subscript𝛼0subscript𝛼1subscript𝛼2𝑛subscript𝛼2subscript𝛼1subscript𝛼0subscript𝛼3𝑛subscript𝛼𝑛1subscript𝛼𝑛2subscript𝛼𝑛3subscript𝛼0formulae-sequencesubscript𝛼𝑟for all1𝑛𝑟𝑛1A=\begin{pmatrix}\alpha_{0}&\alpha_{-1}&\alpha_{-2}&\cdots&\alpha_{1-n}\\ \alpha_{1}&\alpha_{0}&\alpha_{-1}&\cdots&\alpha_{2-n}\\ \alpha_{2}&\alpha_{1}&\alpha_{0}&\cdots&\alpha_{3-n}\\ \vdots&\vdots&\vdots&\ddots&\vdots\\ \alpha_{n-1}&\alpha_{n-2}&\alpha_{n-3}&\cdots&\alpha_{0}\end{pmatrix},\quad% \alpha_{r}\in\mathbb{H}\quad\hbox{for all}\quad 1-n\leq r\leq n-1.italic_A = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT - 2 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 - italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 - italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 - italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 2 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 3 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) , italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_H for all 1 - italic_n ≤ italic_r ≤ italic_n - 1 .

We denote by 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] the set of all Toeplitz matrices with entries from \mathbb{H}blackboard_H. If A=(αrs)r,s=0n1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A=(\alpha_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is in 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] then A𝐴Aitalic_A is called quaternion circulant matrix if αr=αrnsubscript𝛼𝑟subscript𝛼𝑟𝑛\alpha_{r}=\alpha_{r-n}italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT = italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT for every 1rn11𝑟𝑛11\leq r\leq n-11 ≤ italic_r ≤ italic_n - 1.

Let S𝑆Sitalic_S be the matrix consisting of zeros except for ones below the principal diagonal, i.e,

S=(00000100000100000010)𝑆matrix00000100000100000010S=\begin{pmatrix}0&0&0&\cdots&0&0\\ 1&0&0&\cdots&0&0\\ 0&1&0&\cdots&0&0\\ \vdots&\vdots&\vdots&\ddots&\vdots\\ 0&0&0&\cdots&1&0\end{pmatrix}italic_S = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 1 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 1 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 1 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG )

Then its its adjoint Ssuperscript𝑆S^{\ast}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT is the matrix given as

S=(00000100000100000010)superscript𝑆matrix00000100000100000010S^{\ast}=\begin{pmatrix}0&0&0&\cdots&0&0\\ 1&0&0&\cdots&0&0\\ 0&1&0&\cdots&0&0\\ \vdots&\vdots&\vdots&\ddots&\vdots\\ 0&0&0&\cdots&1&0\end{pmatrix}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 1 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 1 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 1 end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG )

It is clear that both S𝑆Sitalic_S and S*superscript𝑆S^{*}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT * end_POSTSUPERSCRIPT are in 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ]. Recall that if x𝑥xitalic_x and y𝑦yitalic_y are in nsuperscript𝑛\mathbb{H}^{n}blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT, then the tensor product xytensor-product𝑥𝑦x\otimes yitalic_x ⊗ italic_y is a square matrix of size n2superscript𝑛2n^{2}italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT over \mathbb{H}blackboard_H and is defined as xy(z)=<z,y>x,for everyx,ynx\otimes y(z)=<z,y>x,\quad\hbox{for every}\quad x,y\in\mathbb{H}^{n}italic_x ⊗ italic_y ( italic_z ) = < italic_z , italic_y > italic_x , for every italic_x , italic_y ∈ blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT.

The following result characterized all the matrices of 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] among the matrices of n[]subscript𝑛delimited-[]{\mathcal{M}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ]. We are adding its detailed proof just for completeness as it is similar to the proof of Lemma 2.2 of [1].

Proposition 3.1.

An[]𝐴subscript𝑛delimited-[]A\in{\mathcal{M}}_{n}[\mathbb{H}]italic_A ∈ caligraphic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] is in 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] if and only if there exist vectors x𝑥xitalic_x and y𝑦yitalic_y in nsuperscript𝑛\mathbb{H}^{n}blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT such that

ASAS*=xe0+e0y.𝐴𝑆𝐴superscript𝑆tensor-product𝑥subscript𝑒0tensor-productsubscript𝑒0𝑦A-SAS^{*}=x\otimes e_{0}+e_{0}\otimes y.italic_A - italic_S italic_A italic_S start_POSTSUPERSCRIPT * end_POSTSUPERSCRIPT = italic_x ⊗ italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ⊗ italic_y .
Proof.

Suppose that A𝐴Aitalic_A is in 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ], then A𝐴Aitalic_A has the form A=(αrs)r,sn1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠𝑛1A=(\alpha_{r-s})_{r,s}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT. Simple computation yields that

ASAS*=(α0α1α2αn1α1000α2000α1n000).𝐴𝑆𝐴superscript𝑆matrixsubscript𝛼0subscript𝛼1subscript𝛼2subscript𝛼𝑛1subscript𝛼1000subscript𝛼2000subscript𝛼1𝑛000A-SAS^{*}=\begin{pmatrix}\alpha_{0}&\alpha_{1}&\alpha_{2}&\cdots&\alpha_{n-1}% \\ \alpha_{-1}&0&0&\cdots&0\\ \alpha_{-2}&0&0&\cdots&0\\ \vdots&\vdots&\vdots&\ddots&\vdots\\ \alpha_{1-n}&0&0&\cdots&0\end{pmatrix}.italic_A - italic_S italic_A italic_S start_POSTSUPERSCRIPT * end_POSTSUPERSCRIPT = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT - 2 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 - italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) .

If one take x=(α0α1α1n)𝑥matrixsubscript𝛼0subscript𝛼1subscript𝛼1𝑛x=\begin{pmatrix}\alpha_{0}\\ \alpha_{-1}\\ \vdots\\ \alpha_{1-n}\end{pmatrix}italic_x = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 - italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) and y=(0α1αn1)𝑦matrix0subscript𝛼1subscript𝛼𝑛1y=\begin{pmatrix}0\\ \alpha_{1}\\ \vdots\\ \alpha_{n-1}\end{pmatrix}italic_y = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ), then it is easy to see that

ASAS*=xe0+e0y.𝐴𝑆𝐴superscript𝑆tensor-product𝑥subscript𝑒0tensor-productsubscript𝑒0𝑦A-SAS^{*}=x\otimes e_{0}+e_{0}\otimes y.italic_A - italic_S italic_A italic_S start_POSTSUPERSCRIPT * end_POSTSUPERSCRIPT = italic_x ⊗ italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ⊗ italic_y .

In order to establish converse, let A=(αrs)r,s=0n1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A=(\alpha_{rs})_{r,s=0}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT be any arbitrary n×n𝑛𝑛n\times nitalic_n × italic_n matrix such that for some x=(α0α1α1n)𝑥matrixsubscript𝛼0subscript𝛼1subscript𝛼1𝑛x=\begin{pmatrix}\alpha_{0}\\ \alpha_{-1}\\ \vdots\\ \alpha_{1-n}\end{pmatrix}italic_x = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 - italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) and y=(0α1αn1)𝑦matrix0subscript𝛼1subscript𝛼𝑛1y=\begin{pmatrix}0\\ \alpha_{1}\\ \vdots\\ \alpha_{n-1}\end{pmatrix}italic_y = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) in nsuperscript𝑛\mathbb{H}^{n}blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT, the identity ASAS*=xe0+e0y𝐴𝑆𝐴superscript𝑆tensor-product𝑥subscript𝑒0tensor-productsubscript𝑒0𝑦A-SAS^{*}=x\otimes e_{0}+e_{0}\otimes yitalic_A - italic_S italic_A italic_S start_POSTSUPERSCRIPT * end_POSTSUPERSCRIPT = italic_x ⊗ italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ⊗ italic_y holds. In standard basis of nsuperscript𝑛\mathbb{H}^{n}blackboard_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT, one has

xe0(er)={k=0n1αkek,forr=00forr=1,2,,n1,.tensor-product𝑥subscript𝑒0subscript𝑒𝑟casessuperscriptsubscript𝑘0𝑛1subscript𝛼𝑘subscript𝑒𝑘for𝑟00formulae-sequencefor𝑟12𝑛1\displaystyle x\otimes e_{0}(e_{r})=\begin{cases}\displaystyle\sum_{k=0}^{n-1}% \alpha_{k}e_{k},\quad&\mbox{for}\quad r=0\\ 0\quad&\mbox{for}\quad r=1,2,\cdots,n-1,\end{cases}.italic_x ⊗ italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = { start_ROW start_CELL ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL start_CELL for italic_r = 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL for italic_r = 1 , 2 , ⋯ , italic_n - 1 , end_CELL end_ROW .

and

e0y(er)=δre0,forr=0,1,,n1.formulae-sequencetensor-productsubscript𝑒0𝑦subscript𝑒𝑟subscript𝛿𝑟subscript𝑒0for𝑟01𝑛1e_{0}\otimes y(e_{r})=\delta_{r}e_{0},\quad\hbox{for}\quad r=0,1,\cdots,n-1.italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ⊗ italic_y ( italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_δ start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , for italic_r = 0 , 1 , ⋯ , italic_n - 1 .

Therefore

xe0+e0y=(α0+δ0δ1δn1α100αn100).tensor-product𝑥subscript𝑒0tensor-productsubscript𝑒0𝑦matrixsubscript𝛼0subscript𝛿0subscript𝛿1subscript𝛿𝑛1subscript𝛼100subscript𝛼𝑛100x\otimes e_{0}+e_{0}\otimes y=\begin{pmatrix}\alpha_{0}+\delta_{0}&\delta_{1}&% \cdots&\delta_{n-1}\\ \alpha_{1}&0&\cdots&0\\ \vdots&\vdots&\ddots&\vdots\\ \alpha_{n-1}&0&\cdots&0\end{pmatrix}.italic_x ⊗ italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ⊗ italic_y = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_δ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_δ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_δ start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) . (3.1)

On the other hand one note that

ASAS*=(α00α01α0,n1α10α11α1,n1α0,n2α1n,0αn1,1αn2,0αn1,n1αn2,n2).𝐴𝑆𝐴superscript𝑆matrixsubscript𝛼00subscript𝛼01subscript𝛼0𝑛1subscript𝛼10subscript𝛼11subscript𝛼1𝑛1subscript𝛼0𝑛2subscript𝛼1𝑛0subscript𝛼𝑛11subscript𝛼𝑛20subscript𝛼𝑛1𝑛1subscript𝛼𝑛2𝑛2A-SAS^{*}=\begin{pmatrix}\alpha_{00}&\alpha_{01}&\cdots&\alpha_{0,n-1}\\ \alpha_{10}&\alpha_{11}&\cdots&\alpha_{1,n-1}-\alpha_{0,n-2}\\ \vdots&\vdots&\ddots&\vdots\\ \alpha_{1-n,0}&\alpha_{n-1,1}-\alpha_{n-2,0}&\cdots&\alpha_{n-1,n-1}-\alpha_{n% -2,n-2}\end{pmatrix}.italic_A - italic_S italic_A italic_S start_POSTSUPERSCRIPT * end_POSTSUPERSCRIPT = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 00 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 01 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 10 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 11 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_n - 2 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 - italic_n , 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 , 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 2 , 0 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 , italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 2 , italic_n - 2 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW end_ARG ) . (3.2)

Comparing corresponding entries of (3.1) and (3.2) , one sees that αr,s=αr1,s1subscript𝛼𝑟𝑠subscript𝛼𝑟1𝑠1\alpha_{r,s}=\alpha_{r-1,s-1}italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_s - 1 end_POSTSUBSCRIPT for every 1r,sn1formulae-sequence1𝑟𝑠𝑛11\leq r,s\leq n-11 ≤ italic_r , italic_s ≤ italic_n - 1 . This shows that A𝐴Aitalic_A is in 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ], which is what we wanted to prove. ∎

Proposition 3.2.

𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] is a subspace of a left vector space n[]subscript𝑛delimited-[]{\mathcal{M}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ].

Proof.

The proof is immediate by noting that if A=(αrs)r,s=0n1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A=(\alpha_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT, B=(βrs)r,s=0n1𝐵superscriptsubscriptsubscript𝛽𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1B=(\beta_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}italic_B = ( italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT and γ𝛾\gamma\in\mathbb{H}italic_γ ∈ blackboard_H, then A+γB=(αrs+γβrs)r,s=0n1𝐴𝛾𝐵superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝛾subscript𝛽𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A+\gamma B=(\alpha_{r-s}+\gamma\beta_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}italic_A + italic_γ italic_B = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT + italic_γ italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is in 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ]. ∎

Note that A=(αrs)r,s=0n1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A=(\alpha_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT with

αrs={iifrs=1,jifrs=1,0otherwise,subscript𝛼𝑟𝑠cases𝑖if𝑟𝑠1𝑜𝑡ℎ𝑒𝑟𝑤𝑖𝑠𝑒𝑗if𝑟𝑠1𝑜𝑡ℎ𝑒𝑟𝑤𝑖𝑠𝑒0otherwise𝑜𝑡ℎ𝑒𝑟𝑤𝑖𝑠𝑒\alpha_{r-s}=\begin{cases}i\quad\hbox{if}\quad r-s=1,\\ j\quad\hbox{if}\quad r-s=-1,\\ 0\quad\hbox{otherwise},\end{cases}italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT = { start_ROW start_CELL italic_i if italic_r - italic_s = 1 , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_j if italic_r - italic_s = - 1 , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 otherwise , end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW

is purely a quaternion Toeplitz the matrix, but the product

A2=(k000000010100000000k)superscript𝐴2matrix𝑘000000010100000000𝑘A^{2}=\begin{pmatrix}k&0&0&0&\cdots&0\\ 0&0&0&-1&\cdots&0\\ -1&0&0&0&\cdots&0\\ \vdots&\vdots&\vdots&\vdots&\cdots&\vdots\\ 0&0&0&0&\cdots&-k\end{pmatrix}italic_A start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_k end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL - 1 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - 1 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL - italic_k end_CELL end_ROW end_ARG )

is not a quaternion Toeplitz matrix. Thus likewise the case of complex entries, the product of two quaternion Toeplitz matrices needs not be a quaternion Toeplitz matrix. The following proposition gives us the precise criteria in this direction.

Proposition 3.3.

Suppose that A=(αrs)r,s=0n1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A=(\alpha_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT and B=(βrs)r.s=0n1𝐵superscriptsubscriptsubscript𝛽𝑟𝑠formulae-sequence𝑟𝑠0𝑛1B=(\beta_{r-s})_{r.s=0}^{n-1}italic_B = ( italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r . italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT are Toeplitz matrices with quaternion entries then AB𝐴𝐵ABitalic_A italic_B is in 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] if and only if

αrβsn=αrnβsfor allr,s=1,2,n1.formulae-sequencesubscript𝛼𝑟subscript𝛽𝑠𝑛subscript𝛼𝑟𝑛subscript𝛽𝑠for all𝑟𝑠12𝑛1\alpha_{r}\beta_{s-n}=\alpha_{r-n}\beta_{s}\quad\hbox{for all}\quad r,s=1,2,% \dots n-1.italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_s - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT for all italic_r , italic_s = 1 , 2 , … italic_n - 1 . (3.3)
Proof.

Suppose that AB𝐴𝐵ABitalic_A italic_B is in 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ]. Let us denote the product AB𝐴𝐵ABitalic_A italic_B by C=(γr,s)r,s=0n1𝐶superscriptsubscriptsubscript𝛾𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1C=(\gamma_{r,s})_{r,s=0}^{n-1}italic_C = ( italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT, then for every r,s=1,2,,n1formulae-sequence𝑟𝑠12𝑛1r,s=1,2,\dots,n-1italic_r , italic_s = 1 , 2 , … , italic_n - 1, we have

γr,ns=k=0n1αrkβk+snsubscript𝛾𝑟𝑛𝑠superscriptsubscript𝑘0𝑛1subscript𝛼𝑟𝑘subscript𝛽𝑘𝑠𝑛\gamma_{r,n-s}=\displaystyle\sum_{k=0}^{n-1}\alpha_{r-k}\beta_{k+s-n}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_n - italic_s end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k + italic_s - italic_n end_POSTSUBSCRIPT (3.4)
γr1,ns1=k=0n1αrk1βk+sn+1subscript𝛾𝑟1𝑛𝑠1superscriptsubscript𝑘0𝑛1subscript𝛼𝑟𝑘1subscript𝛽𝑘𝑠𝑛1\gamma_{r-1,n-s-1}=\displaystyle\sum_{k=0}^{n-1}\alpha_{r-k-1}\beta_{k+s-n+1}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_n - italic_s - 1 end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k - 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k + italic_s - italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT (3.5)

Subtracting (3.4) and (3.5) yields

γr,nsγr1,ns1=αrβsnαrnβrsubscript𝛾𝑟𝑛𝑠subscript𝛾𝑟1𝑛𝑠1subscript𝛼𝑟subscript𝛽𝑠𝑛subscript𝛼𝑟𝑛subscript𝛽𝑟\gamma_{r,n-s}-\gamma_{r-1,n-s-1}=\alpha_{r}\beta_{s-n}-\alpha_{r-n}\beta_{r}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_n - italic_s end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_n - italic_s - 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_s - italic_n end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT (3.6)

Since the product AB𝐴𝐵ABitalic_A italic_B is a quaternion Toeplitz matrix, then its elements along the negative sloping diagonals have the same value, consequently from (3.6)

αrβsn=αrnβrfor everyr,s=1,2,,n1.formulae-sequencesubscript𝛼𝑟subscript𝛽𝑠𝑛subscript𝛼𝑟𝑛subscript𝛽𝑟for every𝑟𝑠12𝑛1\alpha_{r}\beta_{s-n}=\alpha_{r-n}\beta_{r}\quad\hbox{for every}\quad r,s=1,2,% \dots,n-1.italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_s - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT for every italic_r , italic_s = 1 , 2 , … , italic_n - 1 .

Conversely suppose that the identity (3.3) is true, then for every r,s=1,2,,n1formulae-sequence𝑟𝑠12𝑛1r,s=1,2,\dots,n-1italic_r , italic_s = 1 , 2 , … , italic_n - 1, we have

γr,nsγr1,ns1subscript𝛾𝑟𝑛𝑠subscript𝛾𝑟1𝑛𝑠1\displaystyle\gamma_{r,n-s}-\gamma_{r-1,n-s-1}italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_n - italic_s end_POSTSUBSCRIPT - italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_r - 1 , italic_n - italic_s - 1 end_POSTSUBSCRIPT =αrβsnαrnβrabsentsubscript𝛼𝑟subscript𝛽𝑠𝑛subscript𝛼𝑟𝑛subscript𝛽𝑟\displaystyle=\alpha_{r}\beta_{s-n}-\alpha_{r-n}\beta_{r}= italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_s - italic_n end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT
=0.absent0\displaystyle=0.= 0 .

This shows that AB𝐴𝐵ABitalic_A italic_B is a quaternion Toeplitz matrix. ∎

Proposition 3.4.

If A=(αrs)r,s=0n1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A=(\alpha_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT and B=(βrs)r,s=0n1𝐵superscriptsubscriptsubscript𝛽𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1B=(\beta_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}italic_B = ( italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT are in 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ] with commuting entries then A𝐴Aitalic_A and B𝐵Bitalic_B commute with each other.

Proof.

We have for every r,s=0,1,,n1,formulae-sequence𝑟𝑠01𝑛1r,s=0,1,\cdots,n-1,italic_r , italic_s = 0 , 1 , ⋯ , italic_n - 1 ,

(AB)r,ssubscript𝐴𝐵𝑟𝑠\displaystyle(AB)_{r,s}( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT =k=0n1αrkβksabsentsuperscriptsubscript𝑘0𝑛1subscript𝛼𝑟𝑘subscript𝛽𝑘𝑠\displaystyle=\sum_{k=0}^{n-1}\alpha_{r-k}\beta_{k-s}= ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_s end_POSTSUBSCRIPT
(BA)r,ssubscript𝐵𝐴𝑟𝑠\displaystyle(BA)_{r,s}( italic_B italic_A ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT =k=0n1βrkαks.absentsuperscriptsubscript𝑘0𝑛1subscript𝛽𝑟𝑘subscript𝛼𝑘𝑠\displaystyle=\sum_{k=0}^{n-1}\beta_{r-k}\alpha_{k-s}.= ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_s end_POSTSUBSCRIPT .

Since entries are commuting, then rewriting the sum by denoting k=r+sksuperscript𝑘𝑟𝑠𝑘k^{\prime}=r+s-kitalic_k start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_r + italic_s - italic_k, we obtain

(BA)r,s=k=0n1αksβrk=k=r+s(n1)r+sαrkβkssubscript𝐵𝐴𝑟𝑠superscriptsubscript𝑘0𝑛1subscript𝛼𝑘𝑠subscript𝛽𝑟𝑘superscriptsubscriptsuperscript𝑘𝑟𝑠𝑛1𝑟𝑠subscript𝛼𝑟superscript𝑘subscript𝛽superscript𝑘𝑠(BA)_{r,s}=\sum_{k=0}^{n-1}\alpha_{k-s}\beta_{r-k}=\sum_{k^{\prime}=r+s-(n-1)}% ^{r+s}\alpha_{r-k^{\prime}}\beta_{k^{\prime}-s}( italic_B italic_A ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_r + italic_s - ( italic_n - 1 ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r + italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_s end_POSTSUBSCRIPT

If r+s=n1𝑟𝑠𝑛1r+s=n-1italic_r + italic_s = italic_n - 1, then the above sum is the same as the formula for (AB)r,ssubscript𝐴𝐵𝑟𝑠(AB)_{r,s}( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT. So (BA)r,s=(AB)r,ssubscript𝐵𝐴𝑟𝑠subscript𝐴𝐵𝑟𝑠(BA)_{r,s}=(AB)_{r,s}( italic_B italic_A ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT. Now, for instance, let us suppose that r+s<n1𝑟𝑠𝑛1r+s<n-1italic_r + italic_s < italic_n - 1. Then only part of the sum is the same, and from the rest, we obtain

(AB)r,s(BA)r,ssubscript𝐴𝐵𝑟𝑠subscript𝐵𝐴𝑟𝑠\displaystyle(AB)_{r,s}-(BA)_{r,s}( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_B italic_A ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT =k=r+s+1n1αrkβksr+s(n1)1αrkβksabsentsuperscriptsubscript𝑘𝑟𝑠1𝑛1subscript𝛼𝑟𝑘subscript𝛽𝑘𝑠superscriptsubscript𝑟𝑠𝑛11subscript𝛼𝑟𝑘subscript𝛽𝑘𝑠\displaystyle=\sum_{k=r+s+1}^{n-1}\alpha_{r-k}\beta_{k-s}-\sum_{r+s-(n-1)}^{-1% }\alpha_{r-k}\beta_{k-s}= ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = italic_r + italic_s + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_s end_POSTSUBSCRIPT - ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_r + italic_s - ( italic_n - 1 ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_s end_POSTSUBSCRIPT
=k=r+s+1n1(αrkβksαrk+nβksn)absentsuperscriptsubscript𝑘𝑟𝑠1𝑛1subscript𝛼𝑟𝑘subscript𝛽𝑘𝑠subscript𝛼𝑟𝑘𝑛subscript𝛽𝑘𝑠𝑛\displaystyle=\sum_{k=r+s+1}^{n-1}(\alpha_{r-k}\beta_{k-s}-\alpha_{r-k+n}\beta% _{k-s-n})= ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = italic_r + italic_s + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_s end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k + italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_s - italic_n end_POSTSUBSCRIPT )

Applying Proposition 3.3, we get (AB)r,s(BA)r,s=0subscript𝐴𝐵𝑟𝑠subscript𝐵𝐴𝑟𝑠0(AB)_{r,s}-(BA)_{r,s}=0( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_B italic_A ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT = 0. The proof for the case r+s>n1𝑟𝑠𝑛1r+s>n-1italic_r + italic_s > italic_n - 1 can be established in a similar fashion. ∎

The converse of the above proposition is not true in general. This is because if one takes

A=(0001000000001000)andB=(000k00000000k000).formulae-sequence𝐴matrix0001000000001000and𝐵matrix000𝑘00000000𝑘000A=\begin{pmatrix}0&0&0&\cdots&1\\ 0&0&0&\cdots&0\\ 0&0&0&\cdots&0\\ \vdots&\vdots&\vdots&\ddots&\vdots\\ 1&0&0&\cdots&0\end{pmatrix}\quad\hbox{and}\quad B=\begin{pmatrix}0&0&0&\cdots&% k\\ 0&0&0&\cdots&0\\ 0&0&0&\cdots&0\\ \vdots&\vdots&\vdots&\ddots&\vdots\\ k&0&0&\cdots&0\end{pmatrix}.italic_A = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 1 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 1 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) and italic_B = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_k end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_k end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG ) .

Then A𝐴Aitalic_A and B𝐵Bitalic_B are commuting quaternion Toeplitz matrices but their product

AB=(k00000000000000k).𝐴𝐵matrix𝑘00000000000000𝑘AB=\begin{pmatrix}k&0&0&\cdots&0\\ 0&0&0&\cdots&0\\ 0&0&0&\cdots&0\\ \vdots&\vdots&\vdots&\ddots&\vdots\\ 0&0&0&\cdots&k\end{pmatrix}.italic_A italic_B = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_k end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL ⋯ end_CELL start_CELL italic_k end_CELL end_ROW end_ARG ) .

is not a quaternion Toeplitz matrix.

4. Algebras of Toeplitz Matrices with Quaternions Entries

Fixing an algebra 𝒜𝒜{\mathcal{A}}caligraphic_A in \mathbb{H}blackboard_H and p,q𝒜𝑝𝑞superscript𝒜p,q\in{\mathcal{A}}^{\prime}italic_p , italic_q ∈ caligraphic_A start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT. where 𝒜superscript𝒜{\mathcal{A}}^{\prime}caligraphic_A start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT denotes the commutant of 𝒜𝒜{\mathcal{A}}caligraphic_A (the set of all quaternions commuting with each element of 𝒜𝒜{\mathcal{A}}caligraphic_A). It is easy to see that 𝒜superscript𝒜{\mathcal{A}}^{\prime}caligraphic_A start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is also an algebra. We symbolize by 𝒯n[𝒜]subscript𝒯𝑛delimited-[]𝒜{\mathcal{T}}_{n}\left[{\mathcal{A}}\right]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] the left vector space of Toeplitz matrices contained in 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ]. We define the family by

𝒢p,q[𝒜]:={A=(αrs)r,s=0n1|αr𝒜,pαrn=qαr}assignsubscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜conditional-set𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1formulae-sequencesubscript𝛼𝑟𝒜𝑝subscript𝛼𝑟𝑛𝑞subscript𝛼𝑟{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]:=\Big{\{}A=(\alpha_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}|% \alpha_{r}\in{\mathcal{A}},\quad p\alpha_{r-n}=q\alpha_{r}\Big{\}}caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] := { italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ∈ caligraphic_A , italic_p italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_q italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT } (4.1)

We will use the following simple Lemma.

Lemma 4.1.

Suppose that p𝑝pitalic_p, q𝑞q\in\mathbb{H}italic_q ∈ blackboard_H be fixed. If α𝛼\alphaitalic_α is any arbitrary element of \mathbb{H}blackboard_H such that pα=qα=0𝑝𝛼𝑞𝛼0p\alpha=q\alpha=0italic_p italic_α = italic_q italic_α = 0 , then α=0.𝛼0\alpha=0.italic_α = 0 .

Proof.

Suppose that p𝑝pitalic_p, q𝑞q\in\mathbb{H}italic_q ∈ blackboard_H, then we may write

p=(p0+p1ip2+p3ip2+p3ip0p1i)𝑝matrixsubscript𝑝0subscript𝑝1𝑖subscript𝑝2subscript𝑝3𝑖subscript𝑝2subscript𝑝3𝑖subscript𝑝0subscript𝑝1𝑖p=\begin{pmatrix}p_{0}+p_{1}i&p_{2}+p_{3}i\\ -p_{2}+p_{3}i&p_{0}-p_{1}i\end{pmatrix}italic_p = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_p start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_p start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL start_CELL italic_p start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_p start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - italic_p start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_p start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL start_CELL italic_p start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT - italic_p start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL end_ROW end_ARG )

and

q=(q0+q1iq2+q3iq2+q3iq0q1i).𝑞matrixsubscript𝑞0subscript𝑞1𝑖subscript𝑞2subscript𝑞3𝑖subscript𝑞2subscript𝑞3𝑖subscript𝑞0subscript𝑞1𝑖q=\begin{pmatrix}q_{0}+q_{1}i&q_{2}+q_{3}i\\ -q_{2}+q_{3}i&q_{0}-q_{1}i\end{pmatrix}.italic_q = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_q start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL start_CELL italic_q start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - italic_q start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL start_CELL italic_q start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT - italic_q start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL end_ROW end_ARG ) .

Let α=(α0+α1iα2+α3iα2+α3iα0α1i)𝛼matrixsubscript𝛼0subscript𝛼1𝑖subscript𝛼2subscript𝛼3𝑖subscript𝛼2subscript𝛼3𝑖subscript𝛼0subscript𝛼1𝑖\alpha=\begin{pmatrix}\alpha_{0}+\alpha_{1}i&\alpha_{2}+\alpha_{3}i\\ -\alpha_{2}+\alpha_{3}i&\alpha_{0}-\alpha_{1}i\end{pmatrix}italic_α = ( start_ARG start_ROW start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL start_CELL italic_α start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT - italic_α start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_i end_CELL end_ROW end_ARG ) be any arbitrary element of \mathbb{H}blackboard_H, such that pα=qα=0𝑝𝛼𝑞𝛼0p\alpha=q\alpha=0italic_p italic_α = italic_q italic_α = 0. Then if at least one of p𝑝pitalic_p or q𝑞qitalic_q is nonzero then α=0𝛼0\alpha=0italic_α = 0. ∎

The above Lemma enables us to prove the following main result of this section.

Theorem 4.2.

The family 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] form a left algebra in 𝒯n[𝒜]subscript𝒯𝑛delimited-[]𝒜{\mathcal{T}}_{n}[{\mathcal{A}}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ].

Proof.

A simple straightforward verification shows that 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is a left subspace of 𝒯n[]subscript𝒯𝑛delimited-[]{\mathcal{T}}_{n}[\mathbb{H}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ blackboard_H ]. We need to only show that it is closed up to the usual multiplication of matrices. For this, let us suppose that A𝐴Aitalic_A and B𝐵Bitalic_B be any two arbitrary elements of 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ], then we must have

A=(αrs),pαrn=qαrB=(βrs),pβrn=qβr.\begin{split}&A=(\alpha_{r-s}),\quad p\alpha_{r-n}=q\alpha_{r}\\ &B=(\beta_{r-s}),\quad p\beta_{r-n}=q\beta_{r}.\\ \end{split}start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_p italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_q italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL italic_B = ( italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_p italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_q italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT . end_CELL end_ROW (4.2)

We have

(AB)r,s(AB)r+1,s+1subscript𝐴𝐵𝑟𝑠subscript𝐴𝐵𝑟1𝑠1\displaystyle(AB)_{r,s}-(AB)_{r+1,s+1}( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r + 1 , italic_s + 1 end_POSTSUBSCRIPT =k=0n1αrkβksabsentsuperscriptsubscript𝑘0𝑛1subscript𝛼𝑟𝑘subscript𝛽𝑘𝑠\displaystyle=\sum_{k=0}^{n-1}\alpha_{r-k}\beta_{k-s}= ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_s end_POSTSUBSCRIPT
=αrn+1βn1s+αr+1β1s.absentsubscript𝛼𝑟𝑛1subscript𝛽𝑛1𝑠subscript𝛼𝑟1subscript𝛽1𝑠\displaystyle=\alpha_{r-n+1}\beta_{n-1-s}+\alpha_{r+1}\beta_{-1-s}.= italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 - italic_s end_POSTSUBSCRIPT + italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r + 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT - 1 - italic_s end_POSTSUBSCRIPT .

Using formulas 4.2 and multiplying with p𝑝pitalic_p and q𝑞qitalic_q, it follows that

p[(AB)r,s(AB)r+1,s+1]𝑝delimited-[]subscript𝐴𝐵𝑟𝑠subscript𝐴𝐵𝑟1𝑠1\displaystyle p\left[(AB)_{r,s}-(AB)_{r+1,s+1}\right]italic_p [ ( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r + 1 , italic_s + 1 end_POSTSUBSCRIPT ] =0absent0\displaystyle=0= 0
q[(AB)r,s(AB)r+1,s+1]𝑞delimited-[]subscript𝐴𝐵𝑟𝑠subscript𝐴𝐵𝑟1𝑠1\displaystyle q\left[(AB)_{r,s}-(AB)_{r+1,s+1}\right]italic_q [ ( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r + 1 , italic_s + 1 end_POSTSUBSCRIPT ] =0absent0\displaystyle=0= 0

By applying Lemma 4.1 we obtained that

(AB)r,s(AB)r+1,s+1=0.subscript𝐴𝐵𝑟𝑠subscript𝐴𝐵𝑟1𝑠10(AB)_{r,s}-(AB)_{r+1,s+1}=0.( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT - ( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r + 1 , italic_s + 1 end_POSTSUBSCRIPT = 0 .

Consequently AB𝐴𝐵ABitalic_A italic_B is in 𝒯n[𝒜]subscript𝒯𝑛delimited-[]𝒜{\mathcal{T}}_{n}[{\mathcal{A}}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ]. We denote the product AB𝐴𝐵ABitalic_A italic_B by C=(γr,s)r,s=0n1𝐶superscriptsubscriptsubscript𝛾𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1C=(\gamma_{r,s})_{r,s=0}^{n-1}italic_C = ( italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT, and since p,q𝒜𝑝𝑞superscript𝒜p,q\in{\mathcal{A}}^{\prime}italic_p , italic_q ∈ caligraphic_A start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT, we have

qγr=q(AB)r,0=qk=0n1αkrβk=k=0n1αkrpβkn=pk=0n1αkrβkn=pγrn.𝑞subscript𝛾𝑟𝑞subscript𝐴𝐵𝑟0𝑞superscriptsubscript𝑘0𝑛1subscript𝛼𝑘𝑟subscript𝛽𝑘superscriptsubscript𝑘0𝑛1subscript𝛼𝑘𝑟𝑝subscript𝛽𝑘𝑛𝑝superscriptsubscript𝑘0𝑛1subscript𝛼𝑘𝑟subscript𝛽𝑘𝑛𝑝subscript𝛾𝑟𝑛q\gamma_{r}=q(AB)_{r,0}=q\sum_{k=0}^{n-1}\alpha_{k-r}\beta_{k}=\sum_{k=0}^{n-1% }\alpha_{k-r}p\beta_{k-n}=p\sum_{k=0}^{n-1}\alpha_{k-r}\beta_{k-n}=p\gamma_{r-% n}.italic_q italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT = italic_q ( italic_A italic_B ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_q ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_r end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_r end_POSTSUBSCRIPT italic_p italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_p ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_r end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_k - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_p italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT .

Therefore the product AB𝐴𝐵ABitalic_A italic_B is in 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ]. This proves, along with the previous fact that 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is a left vector space, that 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is a left algebra in 𝒯n[𝒜]subscript𝒯𝑛delimited-[]𝒜{\mathcal{T}}_{n}[{\mathcal{A}}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ]. ∎

Remark 4.3.

One sees that the algebra 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] covers various classes of the algebras of 𝒯n[𝒜]subscript𝒯𝑛delimited-[]𝒜{\mathcal{T}}_{n}[{\mathcal{A}}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ], as is seen below:

  • If p=q=1𝑝𝑞1p=q=1italic_p = italic_q = 1, then 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is the left algebra of all quaternion circulant matrices.

  • If p=0𝑝0p=0italic_p = 0, then 𝒢0,q[𝒜]subscript𝒢0𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{0,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is the left algebra of all upper triangular quaternion Toeplitz matrices.

  • Similarly, if q=0𝑞0q=0italic_q = 0, then 𝒢p,0[𝒜]subscript𝒢𝑝0delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,0}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , 0 end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is the left algebra of all lower triangular quaternion Toeplitz matrices.

  • 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] obviously contains the algebra of diagonal quaternion Toeplitz matrices.

Proposition 4.4.

If 𝒜𝒜{\mathcal{A}}caligraphic_A is commutative then 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is commutative.

The following result describes when two left algebras of this type are equal.

Theorem 4.5.

Suppose that there also exist p˘,q˘𝒜normal-˘𝑝normal-˘𝑞𝒜\breve{p},\breve{q}\in{\mathcal{A}}over˘ start_ARG italic_p end_ARG , over˘ start_ARG italic_q end_ARG ∈ caligraphic_A, then 𝒢p,q[𝒜]=𝒢p˘,q˘[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜subscript𝒢normal-˘𝑝normal-˘𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]={\mathcal{G}}_{\breve{p},\breve{q}}[{% \mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] = caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT over˘ start_ARG italic_p end_ARG , over˘ start_ARG italic_q end_ARG end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] if and only if pq˘=p˘q𝑝normal-˘𝑞normal-˘𝑝𝑞p\breve{q}=\breve{p}qitalic_p over˘ start_ARG italic_q end_ARG = over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_q.

Proof.

Suppose that pq˘=p˘q𝑝˘𝑞˘𝑝𝑞p\breve{q}=\breve{p}qitalic_p over˘ start_ARG italic_q end_ARG = over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_q, and A=(αrs)r,s=0n1𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1A=(\alpha_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is in 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ], then pαrn=qαr𝑝subscript𝛼𝑟𝑛𝑞subscript𝛼𝑟p\alpha_{r-n}=q\alpha_{r}italic_p italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_q italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT. Multiplying the identity pαrn=qαr𝑝subscript𝛼𝑟𝑛𝑞subscript𝛼𝑟p\alpha_{r-n}=q\alpha_{r}italic_p italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_q italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT with p˘˘𝑝\breve{p}over˘ start_ARG italic_p end_ARG, we have

p˘pαrn˘𝑝𝑝subscript𝛼𝑟𝑛\displaystyle\breve{p}p\alpha_{r-n}over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_p italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT =p˘qαrabsent˘𝑝𝑞subscript𝛼𝑟\displaystyle=\breve{p}q\alpha_{r}= over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_q italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT
=pq˘αrabsent𝑝˘𝑞subscript𝛼𝑟\displaystyle=p\breve{q}\alpha_{r}= italic_p over˘ start_ARG italic_q end_ARG italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT

or

p(p˘αrnqαr)=0.𝑝˘𝑝subscript𝛼𝑟𝑛𝑞subscript𝛼𝑟0p(\breve{p}\alpha_{r-n}-q\alpha_{r})=0.italic_p ( over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT - italic_q italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 .

In the same way, multiplying both sides of pαrn=qαr𝑝subscript𝛼𝑟𝑛𝑞subscript𝛼𝑟p\alpha_{r-n}=q\alpha_{r}italic_p italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_q italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT with q˘˘𝑞\breve{q}over˘ start_ARG italic_q end_ARG, we get

q(p˘αrnqαr)=0.𝑞˘𝑝subscript𝛼𝑟𝑛𝑞subscript𝛼𝑟0q(\breve{p}\alpha_{r-n}-q\alpha_{r})=0.italic_q ( over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT - italic_q italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 .

Lemma 4.1 then imply that p˘αrn=q˘αr˘𝑝subscript𝛼𝑟𝑛˘𝑞subscript𝛼𝑟\breve{p}\alpha_{r-n}=\breve{q}\alpha_{r}over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = over˘ start_ARG italic_q end_ARG italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT. Consequently A𝒢p˘,q˘[𝒜]𝐴subscript𝒢˘𝑝˘𝑞delimited-[]𝒜A\in{\mathcal{G}}_{\breve{p},\breve{q}}[{\mathcal{A}}]italic_A ∈ caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT over˘ start_ARG italic_p end_ARG , over˘ start_ARG italic_q end_ARG end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] and therefore 𝒢p,q[𝒜]𝒢p˘,q˘[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜subscript𝒢˘𝑝˘𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]\subset{\mathcal{G}}_{\breve{p},\breve{q}}[{% \mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] ⊂ caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT over˘ start_ARG italic_p end_ARG , over˘ start_ARG italic_q end_ARG end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ]. Now for the reverse inclusion, let A=(αrs)r,s=0n1𝒢p˘,q˘[𝒜]𝐴superscriptsubscriptsubscript𝛼𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1subscript𝒢˘𝑝˘𝑞delimited-[]𝒜A=(\alpha_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}\in{\mathcal{G}}_{\breve{p},\breve{q}}[{\mathcal% {A}}]italic_A = ( italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT over˘ start_ARG italic_p end_ARG , over˘ start_ARG italic_q end_ARG end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ], then we have p˘αrn=q˘αr˘𝑝subscript𝛼𝑟𝑛˘𝑞subscript𝛼𝑟\breve{p}\alpha_{r-n}=\breve{q}\alpha_{r}over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = over˘ start_ARG italic_q end_ARG italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT. Multiplying the equation p˘αrn=q˘αr˘𝑝subscript𝛼𝑟𝑛˘𝑞subscript𝛼𝑟\breve{p}\alpha_{r-n}=\breve{q}\alpha_{r}over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = over˘ start_ARG italic_q end_ARG italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT by q𝑞qitalic_q and using pq˘=p˘q𝑝˘𝑞˘𝑝𝑞p\breve{q}=\breve{p}qitalic_p over˘ start_ARG italic_q end_ARG = over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_q, we get pαrn=qαr𝑝subscript𝛼𝑟𝑛𝑞subscript𝛼𝑟p\alpha_{r-n}=q\alpha_{r}italic_p italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_q italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT. Therefore, 𝒢p˘,q˘[𝒜]𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢˘𝑝˘𝑞delimited-[]𝒜subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{\breve{p},\breve{q}}[{\mathcal{A}}]\subset{\mathcal{G}}_{p,q}[{% \mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT over˘ start_ARG italic_p end_ARG , over˘ start_ARG italic_q end_ARG end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] ⊂ caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ]. Conversely suppose that 𝒢p,q[𝒜]=𝒢p˘,q˘[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜subscript𝒢˘𝑝˘𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]={\mathcal{G}}_{\breve{p},\breve{q}}[{% \mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] = caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT over˘ start_ARG italic_p end_ARG , over˘ start_ARG italic_q end_ARG end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ]. We will show that pq˘=p˘q𝑝˘𝑞˘𝑝𝑞p\breve{q}=\breve{p}qitalic_p over˘ start_ARG italic_q end_ARG = over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_q. Since the matrix

B=(0qqqp0qqpp0qppp0)𝐵matrix0𝑞𝑞𝑞𝑝0𝑞𝑞𝑝𝑝0𝑞𝑝𝑝𝑝0B=\begin{pmatrix}0&q&q\cdots&q\\ p&0&q\cdots&q\\ p&p&0\cdots&q\\ \vdots&\vdots&\vdots\ddots&\vdots\\ p&p&p\cdots&0\end{pmatrix}italic_B = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL italic_q end_CELL start_CELL italic_q ⋯ end_CELL start_CELL italic_q end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_p end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL italic_q ⋯ end_CELL start_CELL italic_q end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_p end_CELL start_CELL italic_p end_CELL start_CELL 0 ⋯ end_CELL start_CELL italic_q end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_p end_CELL start_CELL italic_p end_CELL start_CELL italic_p ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG )

is in 𝒢p,q[𝒜]=𝒢p˘,q˘[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜subscript𝒢˘𝑝˘𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]={\mathcal{G}}_{\breve{p},\breve{q}}[{% \mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] = caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT over˘ start_ARG italic_p end_ARG , over˘ start_ARG italic_q end_ARG end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ], and therefore pq˘=p˘q𝑝˘𝑞˘𝑝𝑞p\breve{q}=\breve{p}qitalic_p over˘ start_ARG italic_q end_ARG = over˘ start_ARG italic_p end_ARG italic_q. Finishing the proof. ∎

The next result is related to the maximality of 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] as a left algebra in 𝒯n[𝒜]subscript𝒯𝑛delimited-[]𝒜{\mathcal{T}}_{n}[{\mathcal{A}}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ].

Theorem 4.6.

𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is maximal left algebra in 𝒯n[𝒜]subscript𝒯𝑛delimited-[]𝒜{\mathcal{T}}_{n}[{\mathcal{A}}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] if and only if {p,q}=𝒜superscript𝑝𝑞normal-′𝒜\left\{p,q\right\}^{\prime}={\mathcal{A}}{ italic_p , italic_q } start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = caligraphic_A.

Proof.

Suppose that 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is maximal left algebra in 𝒯n[𝒜]subscript𝒯𝑛delimited-[]𝒜{\mathcal{T}}_{n}[{\mathcal{A}}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ]. We will show that {p,q}=𝒜superscript𝑝𝑞𝒜\left\{p,q\right\}^{\prime}={\mathcal{A}}{ italic_p , italic_q } start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = caligraphic_A. Let {p,q}=𝒜˘superscript𝑝𝑞˘𝒜\left\{p,q\right\}^{\prime}=\breve{{\mathcal{A}}}{ italic_p , italic_q } start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = over˘ start_ARG caligraphic_A end_ARG. Since p,q𝑝𝑞p,qitalic_p , italic_q are in the commutant of 𝒜𝒜{\mathcal{A}}caligraphic_A then by definition {p,q}𝒜𝒜superscript𝑝𝑞\left\{p,q\right\}^{\prime}\supset{\mathcal{A}}{ italic_p , italic_q } start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⊃ caligraphic_A and as a consequence, we have 𝒢p,q[𝒜]𝒢p,q[𝒜˘]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]˘𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]\subset{\mathcal{G}}_{p,q}[\breve{{\mathcal{% A}}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] ⊂ caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ over˘ start_ARG caligraphic_A end_ARG ]. This shows that 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is not a maximal left algebra, which is a contradiction to our assumption. Thus the maximality of 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] imply that {p,q}=𝒜superscript𝑝𝑞𝒜\left\{p,q\right\}^{\prime}={\mathcal{A}}{ italic_p , italic_q } start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = caligraphic_A. Conversely suppose that {p,q}=𝒜superscript𝑝𝑞𝒜\left\{p,q\right\}^{\prime}={\mathcal{A}}{ italic_p , italic_q } start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = caligraphic_A and 𝒢𝒢{\mathcal{G}}caligraphic_G be any arbitrary left algebra of quaternion Toeplitz matrices such that 𝒢p,q[𝒜]𝒢subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜𝒢{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]\subseteq{\mathcal{G}}caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] ⊆ caligraphic_G. Let G=(grs)r,s=0n1𝐺superscriptsubscriptsubscript𝑔𝑟𝑠𝑟𝑠0𝑛1G=(g_{r-s})_{r,s=0}^{n-1}italic_G = ( italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_r , italic_s = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT be any arbitrary element of 𝒢𝒢{\mathcal{G}}caligraphic_G. Since {p,q}=𝒜superscript𝑝𝑞𝒜\left\{p,q\right\}^{\prime}={\mathcal{A}}{ italic_p , italic_q } start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = caligraphic_A, then the matrix

Gp,q~=(0qqqp0qqpp0qppp0)~subscript𝐺𝑝𝑞matrix0𝑞𝑞𝑞𝑝0𝑞𝑞𝑝𝑝0𝑞𝑝𝑝𝑝0\tilde{G_{p,q}}=\begin{pmatrix}0&q&q\cdots&q\\ p&0&q\cdots&q\\ p&p&0\cdots&q\\ \vdots&\vdots&\vdots\ddots&\vdots\\ p&p&p\cdots&0\end{pmatrix}over~ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT end_ARG = ( start_ARG start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL italic_q end_CELL start_CELL italic_q ⋯ end_CELL start_CELL italic_q end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_p end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL italic_q ⋯ end_CELL start_CELL italic_q end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_p end_CELL start_CELL italic_p end_CELL start_CELL 0 ⋯ end_CELL start_CELL italic_q end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL start_CELL ⋮ ⋱ end_CELL start_CELL ⋮ end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_p end_CELL start_CELL italic_p end_CELL start_CELL italic_p ⋯ end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW end_ARG )

is in 𝒢p,q[𝒜]subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ]. Since 𝒢p,q[𝒜]𝒢subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜𝒢{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]\subseteq{\mathcal{G}}caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] ⊆ caligraphic_G then the product Gp,q~G~subscript𝐺𝑝𝑞𝐺\tilde{G_{p,q}}Gover~ start_ARG italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_G is in 𝒢𝒢{\mathcal{G}}caligraphic_G. Since 𝒢𝒢{\mathcal{G}}caligraphic_G is a left algebra of quaternion Toeplitz matrices, comparing entries along the diagonals yields that pgrn=qgr𝑝subscript𝑔𝑟𝑛𝑞subscript𝑔𝑟pg_{r-n}=qg_{r}italic_p italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_r - italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_q italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT. This shows that G𝒢p,q[𝒜]𝐺subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜G\in{\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]italic_G ∈ caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] and hence 𝒢=𝒢p,q[𝒜]𝒢subscript𝒢𝑝𝑞delimited-[]𝒜{\mathcal{G}}={\mathcal{G}}_{p,q}[{\mathcal{A}}]caligraphic_G = caligraphic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ], i.e., Gp,q[𝒜]subscript𝐺𝑝𝑞delimited-[]𝒜G_{p,q}[{\mathcal{A}}]italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_p , italic_q end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ] is maximal in 𝒯2[𝒜]subscript𝒯2delimited-[]𝒜{\mathcal{T}}_{2}[{\mathcal{A}}]caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT [ caligraphic_A ]. This is what we wanted to prove. ∎

Declarations

The authors confirm that there are no known conflicts of interest associated with this manuscript and there has been no significant financial support for this work that could have influenced its outcome.

Data Availability

This manuscript has no associated data.

Acknowledgments

References

  • [1] C. Gu, Patton, Commutation relation for Toeplitz and Hankel matrices. SIAM J. Matrix Anal. Appl.. 24 pp. 728-746 (2003).
  • [2] W. R. Hamilton, , Elements of Quaternions, Chelsea Pub. Com.,1969.
  • [3] S.L. Altmann, Rotations, Quaternions, and Double Groups, Oxford, Oxford University Press, 1986.
  • [4] P. G. Tait, “On the Intrinsic Nature of the Quaternion,” Proceedings of the Royal Society of Edinburgh, Vol. 20, 1893–1894 session (published 1895), pp. 276–284.
  • [5] W. R. Hamilton, W., Lectures on Quaternions, Hodges and Smith,1953.
  • [6] W.R. Hamilton, “On Quaternions; or a New System of Imaginaries in Algebra,” Philosophical Magazine, Vol. 25, 1844, pp. 489–495.
  • [7] M. D. Shuster and W. Dellinger Chapter 5, “Spacecraft Attitude Determination and Control,” in PISCANE, V. L. (ed.), Fundamentals of Space Systems, Oxford, Oxford University Press, pp. 236–325, 2005.
  • [8] Grenander, U., Szeg¨o, G., Toeplitz Forms and Their Applications, University of Calif. Press,1958.
  • [9] M. D. Shuster, The nature of the quaternion. Journal of Astronaut Sci 56, 359–373 (2008).
  • [10] L. S. Fallon III, “Quaternions,” Appendix D in J. R. Wertz (ed.), op. cit., pp. 758–59.
  • [11] J. B. Kuipers, Quaternions and Rotation Sequences, Princeton, Princeton University Press, 1999.
  • [12] Segre, C., The Real Representations of Complex Elements and Extension to Bi-complex Systems. Math. Ann.. 40 pp. 413-467 (1892).
  • [13] Kosal H., Tosun M., Commutative quaternion matrices. Advances in Clifford Algebra. 24 pp. 769-779 (2014).
  • [14] Kosal H., Akyigit M., Tosun M., Consimilarity of commutative quaternion matrices. Miskolc Math. Notes. 16 pp. 965-977 (2015).
  • [15] A. Kleyn, Lectures on Linear Algebra over Division Ring, arXiv0701238 (2014).
  • [16] WIDOM, H., Toeplitz Matrices, in Studies in Real and Complex Analysis, MAA Studies in Mathematics, J. I. I. Hirschmann, ed.,1965).
  • [17] D. Altun and S. Yuce, Algebraic structure and basics of analysis of n𝑛nitalic_n-dimensional quaternionic, Heliyon. 7, 1-6 (2021).
  • [18] Zhang F., Quaternions and Matrices of Quaternions. Linear Algebra And Its Applications. 251 pp. 21-57 (1997).
  • [19] Ye, K., Lim L.H., Every Matrix is a Product of Toeplitz Matrices. Found Comput Math.. 16 pp. 577-598 (2016).
  • [20] Heinig, G., Not every matrix is similar to a Toeplitz matrix. Linear Algebra And Its Applications.. 96 pp. 519-531 (2001).
  • [21] A. Cayley, “On Certain Results Relating to Quaternions,” Philosophical Magazine, Vol. 26, 1845, pp. 141–145.
  • [22] Mackey D., Petrovic S., Is every matrix similar to a Toeplitz matrix?. Linear Algebra And Its Applications.. 297 pp. 87-105 (1999).