Spatially flat FLRW spacetimes with a Big Bang
from matrix geometry

Christian Gaß Faculty of Physics, University of Vienna
Boltzmanngasse 5, A-1090 Vienna, Austria
email: christian.gass@univie.ac.at, harold.steinacker@univie.ac.at
Harold C. Steinacker Faculty of Physics, University of Vienna
Boltzmanngasse 5, A-1090 Vienna, Austria
email: christian.gass@univie.ac.at, harold.steinacker@univie.ac.at
Abstract

We present an expanding, spatially flat (k=0𝑘0k=0italic_k = 0) FLRW quantum spacetime with a Big Bang, considered as a background in Yang-Mills matrix models. The FLRW geometry emerges in the semi-classical limit as a projection from the fuzzy hyperboloid. We analyze the propagation of scalar fields, and demonstrate that their Feynman propagator resembles the Minkowski space Feynman propagator in the semi-classical regime. Moreover, the higher spin modes predicted by the matrix model are described explicitly. These results are compared to recent results on k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1 FLRW quantum spacetimes with a Big Bounce.

1 Introduction

1.1 Cosmological FLRW spacetimes from matrix geometry

Cosmological FLRW quantum spacetimes with negative spatial curvature k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1 and a Big Bounce have recently been described in the context of the IKKT matrix model [2, 33, 34, 32], see also [37]. They can be described semi-classically as a projection of the fuzzy hyperboloid Hn4superscriptsubscript𝐻𝑛4H_{n}^{4}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT. In the present paper, we investigate a different projection of Hn4superscriptsubscript𝐻𝑛4H_{n}^{4}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT and a corresponding matrix configuration, which yields a spatially flat covariant quantum spacetime. Its semi-classical limit is an expanding k=0𝑘0k=0italic_k = 0 FLRW spacetime with a Big Bang.

In the framework under consideration, a quantum geometry is defined by a set of hermitian matrices or operators Tasuperscript𝑇𝑎T^{a}italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_a end_POSTSUPERSCRIPT, which act on some underlying Hilbert space {\mathcal{H}}caligraphic_H. Such a "matrix configuration" may arise as a solution of particular matrix models, most notably the maximally supersymmetric IKKT model, denoted sometimes as "matrix theory". In this context, such a matrix configuration naturally defines a frame and an effective metric on a quantum space, by identifying End()𝒞()End𝒞\mathrm{End}({\mathcal{H}})\cong{\mathcal{C}}({\mathcal{M}})roman_End ( caligraphic_H ) ≅ caligraphic_C ( caligraphic_M ) as quantized space of functions on some underlying symplectic space {\mathcal{M}}caligraphic_M. In particular, the matrix model defines a matrix d’Alembertian \Box, which governs the propagation of matrix modes describing physical fields on the background.

In the first part of the paper, we discuss a matrix background defining a spatially flat FLRW spacetime with manifest E(3)𝐸3E(3)italic_E ( 3 ) symmetry, elaborating on the brief exposition given in [37]. This provides a new example of a covariant quantum spacetime in the spirit of [33, 34, 32] with an internal S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT fiber, leading to a tower of higher-spin (𝔥𝔰𝔥𝔰\mathfrak{hs}fraktur_h fraktur_s) modes on spacetime. In contrast to previous examples, this turns out to describe a cosmological quantum spacetime with a Big Bang.111For other related work on the origin on quantum spacetime from matrix theory see e.g. [4, 5, 1, 26, 19]. We then consider the simplest model for a physical field on the new background, corresponding to free scalar field theory. The quantization in this model is defined by a matrix "path" integral over the space of hermitian matrices, which we make well-defined by imposing a Feynman-type iε𝑖𝜀i\varepsilonitalic_i italic_ε prescription. Our aim is to compute the corresponding 2-point function, and to recover the classical propagator on Minkowski space in a local regime, following the lines of [2]. This is the minimal requirement for any physically acceptable theory on (quantum) spacetime. The 2-point function is a Green function of the matrix d’Alembertian \square, which arises directly from the matrix model and governs the path integral quantization.

1.2 Effective scalar field propagation

In the semi-classical regime, the matrix d’Alembertian can be related to various differential operators that arise from the matrix model. One of them is the effective d’Alembertian Gsubscript𝐺\square_{G}□ start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT, which is the geometric d’Alembertian corresponding to the effective k=0𝑘0k=0italic_k = 0 FLRW metric Gμνsubscript𝐺𝜇𝜈G_{\mu\nu}italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT. The second one is the late time matrix d’Alembertian =ρ2Gsuperscript𝜌2subscript𝐺\square=\rho^{2}\square_{G}□ = italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT □ start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT, where ρ2superscript𝜌2\rho^{2}italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is the dilaton. We explicitly find the eigenmodes of \Box in the semi-classical regime, given by plane-waves in the space directions. This allows in particular to define a quantization map compatible with E(3)𝐸3E(3)italic_E ( 3 ), in analogy to Weyl quantization.

We then focus on the propagator in the semi-classical regime. In general, the matrix d’Alembertian does not have an interpretation as a geometric d’Alembertian on some spacetime. It is a noteworthy coincidence that it is related to a geometric d’Alembertian in the present context because it can be mapped to the geometric d’Alembertian on the Poincaré patch of de Sitter space by a similarity transformation between two different L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT spaces.

We study the propagation of scalar fields in the semi-classical regime as follows. First, we derive the propagator of a scalar field associated with the operator +m2superscript𝑚2\square+m^{2}□ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT. In contrast to the k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1 case investigated in [2], we are able to derive exact formulas for this propagator in terms of Gegenbauer functions (or equivalently, associated Legendre functions). This exact solvability is no surprise due to the close relation of \square to the geometric d’Alembertian on the Poincaré patch of de Sitter space (PdS). It is well-known that scalar field propagators on PdS can be described in terms of the mentioned special functions, see for example [3, 17]. However, the propagators described in [3, 17] are not the ones that arise from the matrix model because they either rely on restricting a distinguished propagator on the global patch of de Sitter space to the Poincaré patch or are obtained from specifying an asymptotic behavior of on-shell modes, i.e., from choosing a basis of the space of solutions of the Klein-Gordon equation instead of a (generalized) basis of L2()superscript𝐿2L^{2}({\mathcal{M}})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( caligraphic_M ) consisting of eigenfunctions of \square.

In contrast, the path integral quantization in the matrix model formulation is based on the space of all off-shell modes, hence on the choice of an orthonormal (generalized) basis of eigenfunctions of \square of L2()superscript𝐿2L^{2}({\mathcal{M}})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( caligraphic_M ). This guarantees that the action and the propagator can be written as an integral (or a sum) over these off-shell modes. Accordingly, we have to choose a self-adjoint realization of \square and determine the corresponding (generalized) eigenfunctions. It turns out that in the present case of a spatially flat FLRW spacetime, we need to impose boundary conditions at temporal infinity to make \Box self-adjoint. Details on the specific boundary conditions can be found in Appendix D.1.

For any possible choice of self-adjoint boundary conditions, we observe a reflection that causes an additional singularity of the propagator if τ+τ=|xx|𝜏superscript𝜏𝑥superscript𝑥\tau+\tau^{\prime}=|\vec{x}-\vec{x}^{\prime}|italic_τ + italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = | over→ start_ARG italic_x end_ARG - over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT |, where τ,τ0𝜏superscript𝜏0\tau,\tau^{\prime}\geq 0italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ 0 are the timelike variables and where x,x𝑥superscript𝑥\vec{x},\vec{x}^{\prime}over→ start_ARG italic_x end_ARG , over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT are the spacelike variables. This can be interpreted as reflection at the Big Bang, which is the analog of the observed pre-post-Big-Bounce correlations in the k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1 case [2]. The propagators corresponding to self-adjoint boundary conditions are not the ones typically found in the literature on PdS, so we derive them from first principles. In fact, we do not know of any derivation of scalar field propagators in PdS related to the question of self-adjoint boundary conditions in the existing literature. However, there are analyses of scalar field propagators on the Poincaré patch of anti-de Sitter space for different boundary conditions [6, 7]. Moreover, self-adjointness based approaches, which guided our derivations, exist in many other cases [11, 12, 13, 8, 24, 25, 30, 31, 39], including the global patch of de Sitter space. In the cited literature, there is typically no need to impose boundary conditions due to the essential self-adjointness of the d’Alembertian. Exceptions are a very general paper [13], where slab geometries are considered, and the mentioned literature on the Poincaré patch of anti-de Sitter space [6, 7].

Although the propagators corresponding to +m2superscript𝑚2\square+m^{2}□ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT with self-adjoint boundary conditions are exactly described in terms of special functions, they are expected to provide a good description of the matrix model only in the semi-classical regime. We therefore determine their asymptotic form in this regime, which corresponds to late times τ,τ1much-greater-than𝜏superscript𝜏1\tau,\tau^{\prime}\gg 1italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ≫ 1 and large mass parameter m1much-greater-than𝑚1m\gg 1italic_m ≫ 1. The latter requirement arises from the fact that m𝑚mitalic_m is related to the physical mass via the dilaton. Moreover, we must assume that the time difference |ττ|𝜏superscript𝜏|\tau-\tau^{\prime}|| italic_τ - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | in the local patch under consideration is small compared to τ𝜏\tauitalic_τ and τsuperscript𝜏\tau^{\prime}italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT. The asymptotic form of the propagators in this regime turns out to be comparably simple.

The relevance of a family of self-adjoint realizations of \square corresponding to different boundary conditions is somewhat unexpected from the matrix model point of view. It stems from the fact that to define the propagator as a mode integral, we must specify the global properties (i.e., boundary conditions at temporal infinity) of the space of functions on which the semi-classical d’Alembertian acts. However, the semi-classical approximation is only valid in the regime described above. We argue in Subsection 3.4 that the dependence of the propagator on the boundary conditions is suppressed in this semi-classical regime, so that the observed "degeneracy" of the semi-classical theory is of minor importance.

2 Covariant 𝒌=𝟎𝒌0k=0bold_italic_k bold_= bold_0 cosmological quantum spacetime

We consider the framework of quantum spaces viewed as quantized symplectic spaces {\mathcal{M}}caligraphic_M, defined through hermitian operators or matrices acting on a (separable) Hilbert space {\mathcal{H}}caligraphic_H. The space of ("nice") operators in End()End\mathrm{End}({\mathcal{H}})roman_End ( caligraphic_H ) is then interpreted in terms of quantized functions on the underlying manifold {\mathcal{M}}caligraphic_M, related by some quantization map

𝒬:𝒞():𝒬𝒞\displaystyle{\mathcal{Q}}:\quad{\mathcal{C}}({\mathcal{M}})caligraphic_Q : caligraphic_C ( caligraphic_M ) End(),absentEnd\displaystyle\to\mathrm{End}({\mathcal{H}}),\ → roman_End ( caligraphic_H ) ,
ϕ()italic-ϕ\displaystyle\phi(\cdot)italic_ϕ ( ⋅ ) Φ.maps-toabsentΦ\displaystyle\mapsto\Phi.↦ roman_Φ . (2.1)

In the semi-classical (infrared, IR) regime, the map 𝒬𝒬{\mathcal{Q}}caligraphic_Q should be invertible and satisfy

𝒬(ϕψ)𝒬(ϕ)𝒬(ψ)andi𝒬({ϕ,ψ})[𝒬(ϕ),𝒬(ψ)],similar-to𝒬italic-ϕ𝜓𝒬italic-ϕ𝒬𝜓and𝑖𝒬italic-ϕ𝜓similar-to𝒬italic-ϕ𝒬𝜓\displaystyle{\mathcal{Q}}(\phi\psi)\sim{\mathcal{Q}}(\phi){\mathcal{Q}}(\psi)% \quad\text{and}\quad i{\mathcal{Q}}(\{\phi,\psi\})\sim[{\mathcal{Q}}(\phi),{% \mathcal{Q}}(\psi)],caligraphic_Q ( italic_ϕ italic_ψ ) ∼ caligraphic_Q ( italic_ϕ ) caligraphic_Q ( italic_ψ ) and italic_i caligraphic_Q ( { italic_ϕ , italic_ψ } ) ∼ [ caligraphic_Q ( italic_ϕ ) , caligraphic_Q ( italic_ψ ) ] , (2.2)

where similar-to\sim indicates approximate equality in the semi-classical regime. Quantization maps with these properties are not unique, but preferred maps can often be found if one requires that 𝒬𝒬{\mathcal{Q}}caligraphic_Q be compatible with some symmetry group, notably for quantized coadjoint orbits such as fuzzy Pnsuperscript𝑃𝑛{\mathbb{C}}P^{n}blackboard_C italic_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT or the fuzzy sphere [37]. Another way to describe quantization maps is via (quasi-)coherent states as Φ=Ωϕ(x)|xx|ΦΩitalic-ϕ𝑥ket𝑥bra𝑥\Phi=\int\Omega\phi(x)|x\rangle\langle x|roman_Φ = ∫ roman_Ω italic_ϕ ( italic_x ) | italic_x ⟩ ⟨ italic_x | where ΩΩ\Omegaroman_Ω is the symplectic volume form on {\mathcal{M}}caligraphic_M; see e.g. [35, 36, 37] for an introduction to this framework.

In practice, defining 𝒬𝒬{\mathcal{Q}}caligraphic_Q amounts to choosing suitable bases 𝚼Λsubscript𝚼Λ{\bf\Upsilon}_{\Lambda}bold_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT of End()End\mathrm{End}({\mathcal{H}})roman_End ( caligraphic_H ) and ΥΛsubscriptΥΛ\Upsilon_{\Lambda}roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT of 𝒞()𝒞{\mathcal{C}}({\mathcal{M}})caligraphic_C ( caligraphic_M ), so that

𝒬(ΥΛ):=𝚼Λassign𝒬subscriptΥΛsubscript𝚼Λ\displaystyle{\mathcal{Q}}(\Upsilon_{\Lambda}):={\bf\Upsilon}_{\Lambda}caligraphic_Q ( roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT ) := bold_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT (2.3)

respects inner products on 𝒞()𝒞{\mathcal{C}}({\mathcal{M}})caligraphic_C ( caligraphic_M ) and End()End\mathrm{End}({\mathcal{H}})roman_End ( caligraphic_H ) and be compatible with pertinent symmetries. Hence 𝒬𝒬{\mathcal{Q}}caligraphic_Q maps functions on {\mathcal{M}}caligraphic_M to operators,

𝒞()ϕ=ΛϕΛΥΛ𝒬Φ=ΛϕΛ𝚼ΛEnd()contains𝒞italic-ϕsubscriptΛsubscriptitalic-ϕΛsubscriptΥΛsuperscriptmaps-to𝒬ΦsubscriptΛsubscriptitalic-ϕΛsubscript𝚼ΛEnd\displaystyle{\mathcal{C}}({\mathcal{M}})\ni\ \phi=\sum_{\Lambda}\phi_{\Lambda% }\Upsilon_{\Lambda}\quad\stackrel{{\scriptstyle{\mathcal{Q}}}}{{\mapsto}}\quad% \Phi=\sum_{\Lambda}\phi_{\Lambda}{\bf\Upsilon}_{\Lambda}\quad\in\mathrm{End}({% \mathcal{H}})caligraphic_C ( caligraphic_M ) ∋ italic_ϕ = ∑ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT italic_ϕ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT start_RELOP SUPERSCRIPTOP start_ARG ↦ end_ARG start_ARG caligraphic_Q end_ARG end_RELOP roman_Φ = ∑ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT italic_ϕ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT bold_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT ∈ roman_End ( caligraphic_H ) (2.4)

(symbolically; the basis need not be discrete).

For the covariant quantum spacetimes under consideration, the symplectic space {\mathcal{M}}caligraphic_M exhibits a bundle structure. Specifically, it takes the form of an S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT-bundle over the spacetime manifold 1,3superscript13{\mathcal{M}}^{1,3}caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT, indicating that the model naturally accommodates higher spin modes [32]. In the present case of a cosmological k=0𝑘0k=0italic_k = 0 spacetime, these higher spin modes are particularly simple, see Subsection 2.5. The internal S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT structure does not contribute to the scalar field propagation described in Subsections 2.2 and 2.3 and Section 3, but it is relevant for the general case.

2.1 Matrix background for the covariant 𝒌=𝟎𝒌0k=0bold_italic_k bold_= bold_0 cosmological quantum spacetime

Specifically, we consider the covariant k=0𝑘0k=0italic_k = 0 cosmological quantum spacetime 1,3superscript13{\mathcal{M}}^{1,3}caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT briefly introduced in [37]. This is defined in terms of a unitary representation =nsubscript𝑛{\mathcal{H}}={\mathcal{H}}_{n}caligraphic_H = caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of 𝔰𝔬(4,2)𝔰𝔬42\mathfrak{so}(4,2)fraktur_s fraktur_o ( 4 , 2 ) in the minimal discrete ("doubleton") series [16] for n𝑛n\in{\mathbb{N}}italic_n ∈ blackboard_N as follows: let Mabsuperscript𝑀𝑎𝑏M^{ab}italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_b end_POSTSUPERSCRIPT be the generators of 𝔰𝔬(4,2)𝔰𝔬42\mathfrak{so}(4,2)fraktur_s fraktur_o ( 4 , 2 ), which satisfy

[Mab,Mcd]superscript𝑀𝑎𝑏superscript𝑀𝑐𝑑\displaystyle[M^{ab},M^{cd}][ italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_b end_POSTSUPERSCRIPT , italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_c italic_d end_POSTSUPERSCRIPT ] =i(ηacMbdηadMbcηbcMad+ηbdMac)absentisuperscript𝜂𝑎𝑐superscript𝑀𝑏𝑑superscript𝜂𝑎𝑑superscript𝑀𝑏𝑐superscript𝜂𝑏𝑐superscript𝑀𝑎𝑑superscript𝜂𝑏𝑑superscript𝑀𝑎𝑐\displaystyle=\textup{i}(\eta^{ac}M^{bd}-\eta^{ad}M^{bc}-\eta^{bc}M^{ad}+\eta^% {bd}M^{ac})\ = i ( italic_η start_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_c end_POSTSUPERSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_b italic_d end_POSTSUPERSCRIPT - italic_η start_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_d end_POSTSUPERSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_b italic_c end_POSTSUPERSCRIPT - italic_η start_POSTSUPERSCRIPT italic_b italic_c end_POSTSUPERSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_d end_POSTSUPERSCRIPT + italic_η start_POSTSUPERSCRIPT italic_b italic_d end_POSTSUPERSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_c end_POSTSUPERSCRIPT ) (2.5)

for a=0,,5𝑎05a=0,\ldots,5italic_a = 0 , … , 5. Indices will be raised and lowered with ηab=diag(1,1,1,1,1,1)subscript𝜂𝑎𝑏diag111111\eta_{ab}={\rm diag}(-1,1,1,1,1,-1)italic_η start_POSTSUBSCRIPT italic_a italic_b end_POSTSUBSCRIPT = roman_diag ( - 1 , 1 , 1 , 1 , 1 , - 1 ). Then define the following hermitian generators

Xasuperscript𝑋𝑎\displaystyle X^{a}italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_a end_POSTSUPERSCRIPT :=Macαc=rMa5,αc=r(0,0,0,0,0,1)formulae-sequenceassignabsentsuperscript𝑀𝑎𝑐subscript𝛼𝑐𝑟superscript𝑀𝑎5subscript𝛼𝑐𝑟000001\displaystyle:=M^{ac}\alpha_{c}=rM^{a5},\qquad\alpha_{c}=r(0,0,0,0,0,1):= italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_c end_POSTSUPERSCRIPT italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT = italic_r italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_a 5 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT = italic_r ( 0 , 0 , 0 , 0 , 0 , 1 ) (2.6a)
Tμsuperscript𝑇𝜇\displaystyle T^{\mu}italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT =Mμcβc=1R(Mμ0+Mμ4),βc=R1(1,0,0,0,1,0)formulae-sequenceabsentsuperscript𝑀𝜇𝑐subscript𝛽𝑐1𝑅superscript𝑀𝜇0superscript𝑀𝜇4subscript𝛽𝑐superscript𝑅1100010\displaystyle=M^{\mu c}\beta_{c}=\frac{1}{R}(M^{\mu 0}+M^{\mu 4}),\qquad\beta_% {c}=R^{-1}(1,0,0,0,1,0)= italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_c end_POSTSUPERSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_R end_ARG ( italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ 0 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) , italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT = italic_R start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 , 0 , 0 , 0 , 1 , 0 ) (2.6b)

for a=0,,4𝑎04a=0,\ldots,4italic_a = 0 , … , 4 and μ=0,,3𝜇03\mu=0,...,3italic_μ = 0 , … , 3. Here r𝑟ritalic_r is a scale parameter of dimension length, and R𝑅Ritalic_R is given by

XaXasubscript𝑋𝑎superscript𝑋𝑎\displaystyle X_{a}X^{a}italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_a end_POSTSUPERSCRIPT =R21 l,R2=r24(n24).formulae-sequenceabsentsuperscript𝑅21 lsuperscript𝑅2superscript𝑟24superscript𝑛24\displaystyle=-R^{2}\mbox{1 \kern-5.30997pt{\rm l}},\qquad R^{2}=\frac{r^{2}}{% 4}(n^{2}-4).= - italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT 1 l , italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG ( italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 ) . (2.7)

Using βaβa=0=αaβasubscript𝛽𝑎superscript𝛽𝑎0subscript𝛼𝑎superscript𝛽𝑎\beta_{a}\beta^{a}=0=\alpha_{a}\beta^{a}italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUPERSCRIPT italic_a end_POSTSUPERSCRIPT = 0 = italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUPERSCRIPT italic_a end_POSTSUPERSCRIPT, it is easy to see that the above generators satisfy the commutation relations

[Xμ,Xν]superscript𝑋𝜇superscript𝑋𝜈\displaystyle[X^{\mu},X^{\nu}][ italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT ] =ir2Mμνabsentisuperscript𝑟2superscript𝑀𝜇𝜈\displaystyle=-\textup{i}r^{2}M^{\mu\nu}= - i italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT (2.8a)
[Tμ,Tν]superscript𝑇𝜇superscript𝑇𝜈\displaystyle[T^{\mu},T^{\nu}][ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT ] =i(Tμβν+βμTν),absentisuperscript𝑇𝜇superscript𝛽𝜈superscript𝛽𝜇superscript𝑇𝜈\displaystyle=\textup{i}\big{(}-T^{\mu}\beta^{\nu}+\beta^{\mu}T^{\nu}\big{)},= i ( - italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT italic_β start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT + italic_β start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT ) , (2.8b)
[Xμ,Tν]superscript𝑋𝜇superscript𝑇𝜈\displaystyle[X^{\mu},T^{\nu}][ italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT ] =i(βμXν1Rημν(X0+X4)),absentisuperscript𝛽𝜇superscript𝑋𝜈1𝑅superscript𝜂𝜇𝜈superscript𝑋0superscript𝑋4\displaystyle=\textup{i}\big{(}\beta^{\mu}X^{\nu}-\frac{1}{R}\eta^{\mu\nu}\,(X% ^{0}+X^{4})\big{)},= i ( italic_β start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_R end_ARG italic_η start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) ) , (2.8c)
[X4,Tμ]superscript𝑋4superscript𝑇𝜇\displaystyle[X^{4},T^{\mu}][ italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT ] =iRXμ.absenti𝑅superscript𝑋𝜇\displaystyle=\frac{\textup{i}}{R}X^{\mu}.= divide start_ARG i end_ARG start_ARG italic_R end_ARG italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT . (2.8d)

Explicitly, the Tμ,μ=0,,3formulae-sequencesuperscript𝑇𝜇𝜇03T^{\mu},\ \mu=0,...,3italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_μ = 0 , … , 3 satisfy the relations222The commutation relations of the Tμsuperscript𝑇𝜇T^{\mu}italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT are sometimes denoted as κ𝜅\kappaitalic_κ Minkowski space. It is essential here that they arise as a sub-algebra of a larger algebra.

[Ti,Tj]=0,[T0,Ti]=iRTiformulae-sequencesuperscript𝑇𝑖superscript𝑇𝑗0superscript𝑇0superscript𝑇𝑖i𝑅superscript𝑇𝑖\displaystyle\boxed{\ [T^{i},T^{j}]=0,\qquad[T^{0},T^{i}]=-\frac{\textup{i}}{R% }T^{i}\ }[ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT , italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ] = 0 , [ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ] = - divide start_ARG i end_ARG start_ARG italic_R end_ARG italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT (2.9)

as well as

[Ti,Xj]superscript𝑇𝑖superscript𝑋𝑗\displaystyle[T^{i},X^{j}][ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT , italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ] =iRδij(X0+X4),absenti𝑅superscript𝛿𝑖𝑗superscript𝑋0superscript𝑋4\displaystyle=\frac{\textup{i}}{R}\delta^{ij}(X^{0}+X^{4}),= divide start_ARG i end_ARG start_ARG italic_R end_ARG italic_δ start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) ,
[Ti,X0]superscript𝑇𝑖superscript𝑋0\displaystyle[T^{i},X^{0}][ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT , italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ] =iRXi,absenti𝑅superscript𝑋𝑖\displaystyle=\frac{\textup{i}}{R}X^{i},= divide start_ARG i end_ARG start_ARG italic_R end_ARG italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ,
[T0,Xj]superscript𝑇0superscript𝑋𝑗\displaystyle[T^{0},X^{j}][ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ] =0,absent0\displaystyle=0,= 0 ,
[T0,X0]superscript𝑇0superscript𝑋0\displaystyle[T^{0},X^{0}][ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ] =iRX4.absenti𝑅superscript𝑋4\displaystyle=-\frac{\textup{i}}{R}X^{4}.= - divide start_ARG i end_ARG start_ARG italic_R end_ARG italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT . (2.10)

Here, X4superscript𝑋4X^{4}italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT is a function of Xμsuperscript𝑋𝜇X^{\mu}italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT due to the constraint (2.7). These relations simplify for

Yi=Xi,Y0=RXaβa=X0+X4,formulae-sequencesuperscript𝑌𝑖superscript𝑋𝑖superscript𝑌0𝑅superscript𝑋𝑎subscript𝛽𝑎superscript𝑋0superscript𝑋4\displaystyle Y^{i}=X^{i},\qquad Y^{0}=RX^{a}\beta_{a}=X^{0}+X^{4}\ ,italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT = italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_R italic_X start_POSTSUPERSCRIPT italic_a end_POSTSUPERSCRIPT italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT = italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , (2.11)

which satisfy the constraints

TiTisubscript𝑇𝑖superscript𝑇𝑖\displaystyle T_{i}T^{i}italic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT =1R2r2Y02,absent1superscript𝑅2superscript𝑟2superscriptsubscript𝑌02\displaystyle=\frac{1}{R^{2}r^{2}}Y_{0}^{2},= divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_Y start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,
TiYi+YiTisubscript𝑇𝑖superscript𝑌𝑖superscript𝑌𝑖subscript𝑇𝑖\displaystyle T_{i}Y^{i}+Y^{i}T_{i}italic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT italic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT =T0Y0+Y0T0absentsuperscript𝑇0superscript𝑌0superscript𝑌0superscript𝑇0\displaystyle=T^{0}Y^{0}+Y^{0}T^{0}= italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT (2.12)

implied by (A.1). As discussed below, these constraints provide the basis for interpreting End(n)Endsubscript𝑛\mathrm{End}({\mathcal{H}}_{n})roman_End ( caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) in terms of quantized functions on an S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT bundle over spacetime, in complete analogy to the results in [32] for k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1. The commutation relations involving Yμsuperscript𝑌𝜇Y^{\mu}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT are

[Tμ,Yν]superscript𝑇𝜇superscript𝑌𝜈\displaystyle[T^{\mu},Y^{\nu}][ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT ] =iY0Rημν,absentisuperscript𝑌0𝑅superscript𝜂𝜇𝜈\displaystyle=\textup{i}\frac{Y^{0}}{R}\eta^{\mu\nu},= i divide start_ARG italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_R end_ARG italic_η start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT , (2.13a)
[Y0,Yi]superscript𝑌0superscript𝑌𝑖\displaystyle[Y^{0},Y^{i}][ italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ] =ir2RTi,absentisuperscript𝑟2𝑅superscript𝑇𝑖\displaystyle=\textup{i}r^{2}RT^{i},= i italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_R italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT , (2.13b)
[Yi,Yj]superscript𝑌𝑖superscript𝑌𝑗\displaystyle[Y^{i},Y^{j}][ italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ] =ir2R(Y0)1(TiYjTjYi).absentisuperscript𝑟2𝑅superscriptsuperscript𝑌01superscript𝑇𝑖superscript𝑌𝑗superscript𝑇𝑗superscript𝑌𝑖\displaystyle=-\textup{i}r^{2}R(Y^{0})^{-1}(T^{i}Y^{j}-T^{j}Y^{i}).\phantom{% \Big{(}}= - i italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_R ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT - italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) . (2.13c)

The last formula is specific for the n=0𝑛0n=0italic_n = 0 case, while for n>0𝑛0n>0italic_n > 0 there is an extra term with εμνρσsuperscript𝜀𝜇𝜈𝜌𝜎\varepsilon^{\mu\nu\rho\sigma}italic_ε start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν italic_ρ italic_σ end_POSTSUPERSCRIPT [32]. As a check, it is easy to verify that the rhs commutes with Y0superscript𝑌0Y^{0}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT and T0superscript𝑇0T^{0}italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT. This agrees with the commutation relations of the minimal k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1 covariant quantum spacetime in the local regime [20]. The commutation relations (2.13b) follow immediately from (2.8a). We derive the commutation relations (2.13c) in Appendix A.

A comment on n𝑛nitalic_n is in order. Even though (2.7) seems to require n3𝑛3n\geq 3italic_n ≥ 3, it turns out [22] that the semi-classical geometry is essentially independent of n𝑛nitalic_n as long as r1x01much-greater-thansuperscript𝑟1superscript𝑥01r^{-1}x^{0}\gg 1italic_r start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ≫ 1; in particular, the positive sign in the rhs of (2.7) for small n𝑛nitalic_n is a quantum effect and misleading. One can therefore restrict to the minimal case n=0𝑛0n=0italic_n = 0 for simplicity, where the following semi-classical considerations hold at sufficiently late times r1Y01much-greater-thansuperscript𝑟1superscript𝑌01r^{-1}Y^{0}\gg 1italic_r start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ≫ 1. Nevertheless we will consider generic n𝑛nitalic_n in this paper.

Quantization map.

A physical understanding of the noncommutative algebra under consideration is provided by a quantization map (2), which allows to interpret End()End\mathrm{End}({\mathcal{H}})roman_End ( caligraphic_H ) as quantized algebra of functions on an underlying symplectic manifold {\mathcal{M}}caligraphic_M, at least in some semi-classical (IR) regime. In the present case, there are two natural options to define 𝒬𝒬{\mathcal{Q}}caligraphic_Q:

  • (1)

    in terms of suitable (quasi-) coherent states, or

  • (2)

    by requiring compatibility with E(3)𝐸3E(3)italic_E ( 3 ) in analogy to Weyl quantization.

The first option is discussed in detail in [22], and allows to conclude that the semi-classical (symplectic) manifold underlying End()End\mathrm{End}({\mathcal{H}})roman_End ( caligraphic_H ) for a doubleton irrep =nsubscript𝑛{\mathcal{H}}={\mathcal{H}}_{n}caligraphic_H = caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of SO(4,2)𝑆𝑂42SO(4,2)italic_S italic_O ( 4 , 2 ) is given by P1,2superscript𝑃12{\mathcal{M}}\cong{\mathbb{C}}P^{1,2}caligraphic_M ≅ blackboard_C italic_P start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT, known as twistor space. This is also confirmed by the second option, which amounts to choosing a suitable basis 𝚼Λsubscript𝚼Λ{\bf\Upsilon}_{\Lambda}bold_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT of End(n)Endsubscript𝑛\mathrm{End}({\mathcal{H}}_{n})roman_End ( caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) and ΥΛsubscriptΥΛ\Upsilon_{\Lambda}roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT of 𝒞()𝒞{\mathcal{C}}({\mathcal{M}})caligraphic_C ( caligraphic_M ); and defining 𝒬𝒬{\mathcal{Q}}caligraphic_Q via (2.3) so that it is compatible with E(3)𝐸3E(3)italic_E ( 3 ) and respects inner products. The pertinent bases will be specified in the following in terms of irreps of E(3)𝐸3E(3)italic_E ( 3 ), i.e., plane waves on 3superscript3{\mathbb{R}}^{3}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT, and an appropriate basis of functions generated by the time-like generators Y0y0similar-tosuperscript𝑌0superscript𝑦0Y^{0}\sim y^{0}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ∼ italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT.

Symplectic geometry and bundle structure.

Given a quantization map 𝒬𝒬{\mathcal{Q}}caligraphic_Q, we can describe the symplectic space {\mathcal{M}}caligraphic_M underlying End()End\mathrm{End}({\mathcal{H}})roman_End ( caligraphic_H ) more explicitly as an S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT bundle over spacetime. The bundle structure is exhibited by the semi-classical generators yμ=𝒬1(Yμ)superscript𝑦𝜇superscript𝒬1superscript𝑌𝜇y^{\mu}={\mathcal{Q}}^{-1}(Y^{\mu})italic_y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT = caligraphic_Q start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT ) and ti=𝒬1(Ti)superscript𝑡𝑖superscript𝒬1superscript𝑇𝑖t^{i}={\mathcal{Q}}^{-1}(T^{i})italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT = caligraphic_Q start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ), which satisfy the following constraints obtained from (2.12) in the semi-classical regime:

titisubscript𝑡𝑖superscript𝑡𝑖\displaystyle t_{i}t^{i}italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT =1R2r2y02,tiyi=t0y0.formulae-sequenceabsent1superscript𝑅2superscript𝑟2superscriptsubscript𝑦02subscript𝑡𝑖superscript𝑦𝑖superscript𝑡0superscript𝑦0\displaystyle=\frac{1}{R^{2}r^{2}}y_{0}^{2},\qquad t_{i}y^{i}=t^{0}y^{0}.= divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_y start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT = italic_t start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT . (2.14)

Since the spectrum of Y0y0similar-tosuperscript𝑌0superscript𝑦0Y^{0}\sim y^{0}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ∼ italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT is positive on nsubscript𝑛{\mathcal{H}}_{n}caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT, the symplectic space {\mathcal{M}}caligraphic_M can be identified with 1,3×S2superscript13superscript𝑆2{\mathcal{M}}^{1,3}\times S^{2}caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT × italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT, where yμsuperscript𝑦𝜇y^{\mu}italic_y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT serve as coordinates on the base space(time) 1,3+×3superscript13subscriptsuperscript3{\mathcal{M}}^{1,3}\cong{\mathbb{R}}_{+}\times{\mathbb{R}}^{3}caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT ≅ blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT × blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT, and tisuperscript𝑡𝑖t^{i}italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT parametrize the S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT fiber. This bundle space is equipped with non-degenerate Poisson brackets arising from the commutation relations (2.13) in the semi-classical regime.

2.2 Matrix model formulation of scalar fields

To motivate the following considerations, we consider a matrix model describing a (free, noncommutative) scalar field ΦΦ\Phiroman_Φ on the quantum space considered above. This is described by the action

S[Φ]=Tr([Tμ,Φ][Tμ,Φ]m2ΦΦ)=Tr(Φ(+m2)Φ),𝑆delimited-[]ΦTrsuperscript𝑇𝜇superscriptΦsubscript𝑇𝜇Φsuperscript𝑚2superscriptΦΦTrsuperscriptΦsuperscript𝑚2Φ\displaystyle S[\Phi]=\operatorname{Tr}\big{(}[T^{\mu},\Phi^{\dagger}][T_{\mu}% ,\Phi]-m^{2}\Phi^{\dagger}\Phi\big{)}=-\operatorname{Tr}\big{(}\Phi^{\dagger}(% \Box+m^{2})\Phi\big{)},italic_S [ roman_Φ ] = roman_Tr ( [ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT † end_POSTSUPERSCRIPT ] [ italic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT , roman_Φ ] - italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT † end_POSTSUPERSCRIPT roman_Φ ) = - roman_Tr ( roman_Φ start_POSTSUPERSCRIPT † end_POSTSUPERSCRIPT ( □ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) roman_Φ ) , (2.15)

which can be seen as a toy model for the bosonic part of the action of the IKKT model with a static instead of dynamical background Tμsuperscript𝑇𝜇T^{\mu}italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT in the regime where the matrices describing the extra dimensions, represented by several scalars, couple weakly. In (2.15), \Box denotes the "Matrix d’Alembertian"

:=[Tμ,[Tμ,]]:End()End(),:assignsuperscript𝑇𝜇subscript𝑇𝜇EndEnd\displaystyle\Box:=[T^{\mu},[T_{\mu},\cdot]]:\quad\mathrm{End}({\mathcal{H}})% \to\mathrm{End}({\mathcal{H}}),□ := [ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , [ italic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT , ⋅ ] ] : roman_End ( caligraphic_H ) → roman_End ( caligraphic_H ) , (2.16)

acting on the space of operators End()End\mathrm{End}({\mathcal{H}})roman_End ( caligraphic_H ), which is interpreted as space of quantized functions. Here, the matrix indices are contracted with ημνsubscript𝜂𝜇𝜈\eta_{\mu\nu}italic_η start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT.

In the semi-classical regime, the action reduces to

S[Φ]Ω({tμ,ϕ}{tμ,ϕ}+m2ϕϕ)=Ωϕ(+m2)ϕ,similar-to𝑆delimited-[]ΦsubscriptΩsuperscript𝑡𝜇superscriptitalic-ϕsubscript𝑡𝜇italic-ϕsuperscript𝑚2superscriptitalic-ϕitalic-ϕsubscriptΩsuperscriptitalic-ϕsuperscript𝑚2italic-ϕ\displaystyle S[\Phi]\sim-\int_{\mathcal{M}}\Omega\Big{(}\{t^{\mu},\phi^{\ast}% \}\{t_{\mu},\phi\}+m^{2}\phi^{\ast}\phi\Big{)}=-\int_{\mathcal{M}}\Omega\phi^{% *}(\Box+m^{2})\phi,italic_S [ roman_Φ ] ∼ - ∫ start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_M end_POSTSUBSCRIPT roman_Ω ( { italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ϕ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT } { italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT , italic_ϕ } + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ϕ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_ϕ ) = - ∫ start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_M end_POSTSUBSCRIPT roman_Ω italic_ϕ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( □ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_ϕ , (2.17)

where ΩΩ\Omegaroman_Ω is the symplectic volume form on {\mathcal{M}}caligraphic_M [37]. We have made a slight abuse of notation, denoting also the semi-classical d’Alembertian by \Box,

:={tμ,{tμ,}}=ρ2G,assignsuperscript𝑡𝜇subscript𝑡𝜇superscript𝜌2subscript𝐺\displaystyle\Box:=-\{t^{\mu},\{t_{\mu},\cdot\}\}=\rho^{2}\Box_{G},□ := - { italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , { italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT , ⋅ } } = italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT □ start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT , (2.18)

acting on a suitable space of functions on {\mathcal{M}}caligraphic_M, where ρ2superscript𝜌2\rho^{2}italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is the dilaton field and

G=1GμGGμννsubscript𝐺1𝐺subscript𝜇𝐺superscript𝐺𝜇𝜈subscript𝜈\displaystyle\Box_{G}=-\frac{1}{\sqrt{-G}}\partial_{\mu}\sqrt{-G}G^{\mu\nu}% \partial_{\nu}□ start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT = - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG square-root start_ARG - italic_G end_ARG end_ARG ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT square-root start_ARG - italic_G end_ARG italic_G start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT (2.19)

is the effective d’Alembertian. Note that with our sign conventions, the Minkowski metric ημνsubscript𝜂𝜇𝜈\eta_{\mu\nu}italic_η start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT has a minus sign in the time component, while the d’Alembertian has a plus sign in the time component. We describe the appropriate function space, the dilaton and the effective metric and d’Alembertian in the following subsections 2.3 and 2.4.

The scalar field ϕitalic-ϕ\phiitalic_ϕ only depends on the spacetime coordinates yμsuperscript𝑦𝜇y^{\mu}italic_y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT but not on the coordinates parametrizing the internal S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT. Therefore, the integral over the internal S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is trivial and the semi-classical action (2.17) for a scalar field reduces to an integral over four-dimensional spacetime 1,3superscript13{\mathcal{M}}^{1,3}caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT with respect to the invariant volume form Ω1,3superscriptΩ13\Omega^{1,3}roman_Ω start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT described in Appendix B,

S[Φ]1,3Ω1,3ϕ(+m2)ϕ.similar-to𝑆delimited-[]Φsubscriptsuperscript13superscriptΩ13superscriptitalic-ϕsuperscript𝑚2italic-ϕ\displaystyle S[\Phi]\sim-\int_{{\mathcal{M}}^{1,3}}\Omega^{1,3}\phi^{*}(\Box+% m^{2})\phi.italic_S [ roman_Φ ] ∼ - ∫ start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT roman_Ω start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ϕ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( □ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_ϕ . (2.20)

The basic observables of interest are n𝑛nitalic_n-point correlators of matrices or operators under the matrix "path" integral. To make this explicit, consider some basis {𝚼Λ}subscript𝚼Λ\{{\bf\Upsilon}_{\Lambda}\}{ bold_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT } of (a suitable subspace of) End()End\mathrm{End}({\mathcal{H}})roman_End ( caligraphic_H ). Then the 2-point correlation functions are defined as

ΦΛΦΛdelimited-⟨⟩subscriptΦΛsubscriptΦsuperscriptΛ\displaystyle\langle\Phi_{\Lambda}\Phi_{\Lambda^{\prime}}\rangle⟨ roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ⟩ :=1ZDΦΦΛΦΛeiSε[Φ]assignabsent1𝑍𝐷ΦsubscriptΦΛsubscriptΦsuperscriptΛsuperscript𝑒𝑖subscript𝑆𝜀delimited-[]Φ\displaystyle:=\frac{1}{Z}\,\int D\Phi\,\Phi_{\Lambda}\Phi_{\Lambda^{\prime}}e% ^{iS_{\varepsilon}[\Phi]}:= divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z end_ARG ∫ italic_D roman_Φ roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT [ roman_Φ ] end_POSTSUPERSCRIPT (2.21)

DΦ=ΠΛdΦΛ𝐷ΦsubscriptΠΛ𝑑subscriptΦΛD\Phi=\Pi_{\Lambda}d\Phi_{\Lambda}italic_D roman_Φ = roman_Π start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT italic_d roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT is the integral over all modes, and the ε𝜀\varepsilonitalic_ε indicates a suitable regularization for the oscillatory integral. This is achieved by an iε𝑖𝜀i\varepsilonitalic_i italic_ε deformation of the kinetic action, through a "matrix Wick rotation"

ε:=e2iε[T0,[T0,.]]+e2iεi[Ti,[Ti,.]]\displaystyle\Box\to\Box_{\varepsilon}:=-e^{2\textup{i}\varepsilon}[T^{0},[T^{% 0},.]]+e^{-2\textup{i}\varepsilon}\sum\limits_{i}[T^{i},[T^{i},.]]□ → □ start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT := - italic_e start_POSTSUPERSCRIPT 2 i italic_ε end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , [ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , . ] ] + italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - 2 i italic_ε end_POSTSUPERSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT [ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT , [ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT , . ] ] (2.22)

for small ε0𝜀0\varepsilon\searrow 0italic_ε ↘ 0. Then the Gaussian integral over the space of hermitian matrices (2.21) is well-defined at least for finite-dimensional matrices, and we will adopt this also for infinite-dimensional matrices.

The physical significance of the above correlation functions can be seen using the E(3)𝐸3E(3)italic_E ( 3 ) - equivariant quantization map (2.3). We can then associate the above correlators to 2-point function on {\mathcal{M}}caligraphic_M as follows333The hat on the lhs indicates that this ”2-point function” lives in the dual of 𝒞()2𝒞superscripttensor-productabsent2{\mathcal{C}}({\mathcal{M}})^{\otimes 2}caligraphic_C ( caligraphic_M ) start_POSTSUPERSCRIPT ⊗ 2 end_POSTSUPERSCRIPT.

D(x,y):=ϕ^(x)ϕ^(y)assign𝐷𝑥𝑦delimited-⟨⟩^italic-ϕ𝑥^italic-ϕ𝑦\displaystyle D(x,y):=\langle\hat{\phi}(x)\hat{\phi}(y)\rangleitalic_D ( italic_x , italic_y ) := ⟨ over^ start_ARG italic_ϕ end_ARG ( italic_x ) over^ start_ARG italic_ϕ end_ARG ( italic_y ) ⟩ :=Λ,ΛΥΛ(x)ΥΛ(y)ΦΛΦΛ.assignabsentsubscriptΛsuperscriptΛsubscriptΥΛ𝑥subscriptΥsuperscriptΛ𝑦delimited-⟨⟩subscriptΦΛsubscriptΦsuperscriptΛ\displaystyle:=\sum_{\Lambda,\Lambda^{\prime}}\Upsilon_{\Lambda}(x)\Upsilon_{% \Lambda^{\prime}}(y)\langle\Phi_{\Lambda}\Phi_{\Lambda^{\prime}}\rangle\ .:= ∑ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ , roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) ⟨ roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ⟩ . (2.23)

This will be interpreted as a 2-point function in some noncommutative deformation of (free, in the present case) quantum field theory on {\mathcal{M}}caligraphic_M. These correlation functions can be computed as usual in terms of Gaussian integrals with respect to the sesquilinear form

SΛΛ,ε:=Tr(𝚼Λ(ε+m2)𝚼Λ)=SΛΛ,ε\displaystyle S_{\Lambda\Lambda^{\prime},\varepsilon}:=-\operatorname{Tr}\big{% (}{\bf\Upsilon}_{\Lambda}^{\dagger}(\Box_{\varepsilon}+m^{2}){\bf\Upsilon}_{% \Lambda^{\prime}}\big{)}=S_{\Lambda^{\prime}\Lambda,\varepsilon}^{*}italic_S start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ε end_POSTSUBSCRIPT : = - roman_Tr ( bold_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT † end_POSTSUPERSCRIPT ( □ start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) bold_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_S start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT roman_Λ , italic_ε end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT (2.24)

Then the 2-point function (2.21) is computed by a Gaussian integral:

ΦΛΦΛdelimited-⟨⟩subscriptΦΛsubscriptΦsuperscriptΛ\displaystyle\langle\Phi_{\Lambda}\Phi_{\Lambda^{\prime}}\rangle⟨ roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ⟩ =1ZDΦΦΛΦΛeiSε[Φ]=(Sε1)ΛΛ.absent1𝑍𝐷ΦsubscriptΦΛsubscriptΦsuperscriptΛsuperscript𝑒𝑖subscript𝑆𝜀delimited-[]Φsubscriptsuperscriptsubscript𝑆𝜀1ΛsuperscriptΛ\displaystyle=\frac{1}{Z}\,\int D\Phi\,\Phi_{\Lambda}\Phi_{\Lambda^{\prime}}e^% {iS_{\varepsilon}[\Phi]}=(S_{\varepsilon}^{-1})_{\Lambda\Lambda^{\prime}}\ .= divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Z end_ARG ∫ italic_D roman_Φ roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT roman_Φ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT [ roman_Φ ] end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ roman_Λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT . (2.25)

This incorporates Feynman’s iε𝑖𝜀i\varepsilonitalic_i italic_ε prescription for the propagator, as familiar from the path-integral formulation of quantum field theory. By construction, the 2-point function (2.23) then satisfies

(x+m2)D(x,y)=δ(4)(x,y)=:y0δ(4)(xy)\displaystyle(\Box_{x}+m^{2})D(x,y)=\delta^{(4)}(x,y)=:y^{0}\delta^{(4)}(x-y)( □ start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_D ( italic_x , italic_y ) = italic_δ start_POSTSUPERSCRIPT ( 4 ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x , italic_y ) = : italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT italic_δ start_POSTSUPERSCRIPT ( 4 ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x - italic_y ) (2.26)

in the semi-classical regime, where δ(4)(xy)superscript𝛿4𝑥𝑦\delta^{(4)}(x-y)italic_δ start_POSTSUPERSCRIPT ( 4 ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x - italic_y ) is the flat Dirac delta.

Some comments are in order. Since the quantization map 𝒬𝒬{\mathcal{Q}}caligraphic_Q should only be trusted in the semi-classical IR regime, the above 2-point functions (and generalizations thereof) should be expected to correspond to "ordinary" 2-point functions only in the semi-classical regime. The UV regime of such a noncommutative field theory is in general very different from ordinary field theory, and should be considered with great caution.

2.3 Effective FLRW metric and d’Alembertian

In the semi-classical limit Yμyμ=(y0,x1,x2,x3)=:(τ,x)Y^{\mu}\sim y^{\mu}=(y^{0},x^{1},x^{2},x^{3})=:(\tau,\vec{x})italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT ∼ italic_y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT ) = : ( italic_τ , over→ start_ARG italic_x end_ARG ), the commutation relations (2.13a) define a frame Eαμ:={tα,yμ}=τRηαμassignsuperscript𝐸𝛼𝜇superscript𝑡𝛼superscript𝑦𝜇𝜏𝑅superscript𝜂𝛼𝜇E^{\alpha\mu}:=\{t^{\alpha},y^{\mu}\}=\frac{\tau}{R}\eta^{\alpha\mu}italic_E start_POSTSUPERSCRIPT italic_α italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT := { italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT , italic_y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT } = divide start_ARG italic_τ end_ARG start_ARG italic_R end_ARG italic_η start_POSTSUPERSCRIPT italic_α italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT on spacetime 1,3superscript13{\mathcal{M}}^{1,3}caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT. Inspecting the action (2.17) and requiring that it has standard geometric form expressed in terms of a metric Gμνsubscript𝐺𝜇𝜈G_{\mu\nu}italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT, one can easily extract the form of Gμνsubscript𝐺𝜇𝜈G_{\mu\nu}italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT as444Confer also [32] or Sections 9.1, 10.1 and 10.2 of [37].

Gμν:=ρ2γμν,ρ2=ρM|γμν|,formulae-sequenceassignsubscript𝐺𝜇𝜈superscript𝜌2subscript𝛾𝜇𝜈superscript𝜌2subscript𝜌𝑀superscript𝛾𝜇𝜈\displaystyle G_{\mu\nu}:=\rho^{2}\gamma_{\mu\nu},\qquad\rho^{2}=\rho_{M}\sqrt% {|\gamma^{\mu\nu}|},italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT := italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_γ start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT , italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_M end_POSTSUBSCRIPT square-root start_ARG | italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG , (2.27)

where γμν:=ηαβEαμEβνassignsuperscript𝛾𝜇𝜈subscript𝜂𝛼𝛽superscript𝐸𝛼𝜇superscript𝐸𝛽𝜈\gamma^{\mu\nu}:=\eta_{\alpha\beta}E^{\alpha\mu}E^{\beta\nu}italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT := italic_η start_POSTSUBSCRIPT italic_α italic_β end_POSTSUBSCRIPT italic_E start_POSTSUPERSCRIPT italic_α italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT italic_E start_POSTSUPERSCRIPT italic_β italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT. Inserting the concrete form of the frame and the density ρMsubscript𝜌𝑀\rho_{M}italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_M end_POSTSUBSCRIPT, we obtain

Gμν=τRημν,ρ2=τ3R.formulae-sequencesubscript𝐺𝜇𝜈𝜏𝑅subscript𝜂𝜇𝜈superscript𝜌2superscript𝜏3𝑅\displaystyle G_{\mu\nu}=\tau R\,\eta_{\mu\nu},\qquad\rho^{2}=\frac{{\tau}^{3}% }{R}\ .italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT = italic_τ italic_R italic_η start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT , italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_R end_ARG . (2.28)

The line element corresponding to Gμνsubscript𝐺𝜇𝜈G_{\mu\nu}italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT is

dsG2=τR(dτ2+dx2),dsuperscriptsubscript𝑠𝐺2𝜏𝑅dsuperscript𝜏2dsuperscript𝑥2\displaystyle\textup{d}s_{G}^{2}=\tau R\,\big{(}-\textup{d}{\tau}^{2}+\textup{% d}\vec{x}^{2}\big{)},d italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_τ italic_R ( - d italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + d over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) , (2.29)

and the associated d’Alembertian reads

G=1GμGGμνν=1τR(τ2+1ττΔ3).subscript𝐺1𝐺subscript𝜇𝐺superscript𝐺𝜇𝜈subscript𝜈1𝜏𝑅superscriptsubscript𝜏21𝜏subscript𝜏subscriptΔ3\displaystyle\square_{G}=-\frac{1}{\sqrt{-G}}\partial_{\mu}\sqrt{-G}G^{\mu\nu}% \partial_{\nu}=\frac{1}{\tau R}\Big{(}\partial_{\tau}^{2}+\frac{1}{\tau}% \partial_{\tau}-\Delta_{3}\Big{)}.□ start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT = - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG square-root start_ARG - italic_G end_ARG end_ARG ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT square-root start_ARG - italic_G end_ARG italic_G start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_τ italic_R end_ARG ( ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT - roman_Δ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) . (2.30)

For t=23τ32𝑡23superscript𝜏32t=\frac{2}{3}{\tau}^{\frac{3}{2}}italic_t = divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG 3 end_ARG italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT, we have dt=τ12dτd𝑡superscript𝜏12d𝜏\textup{d}t={\tau}^{\frac{1}{2}}\textup{d}\taud italic_t = italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT d italic_τ. Using t𝑡titalic_t as a variable, the line element is

dsG2=R(dt2+a(t)2dx2)witha(t)=(32t)13,dsuperscriptsubscript𝑠𝐺2𝑅dsuperscript𝑡2𝑎superscript𝑡2dsuperscript𝑥2with𝑎𝑡superscript32𝑡13\displaystyle\textup{d}s_{G}^{2}=R\big{(}-\textup{d}t^{2}+a(t)^{2}\textup{d}% \vec{x}^{2}\big{)}\quad\text{with}\quad a(t)=\big{(}\tfrac{3}{2}t\big{)}^{% \frac{1}{3}},d italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_R ( - d italic_t start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_a ( italic_t ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT d over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) with italic_a ( italic_t ) = ( divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_t ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 3 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT , (2.31)

which is the line element of a spatially flat expanding FLRW metric with a Big Bang at t=0𝑡0t=0italic_t = 0.

For the matrix model action to be well-defined, it is natural to require that all admissible "functions" Φϕ(x)similar-toΦitalic-ϕ𝑥\Phi\sim\phi(x)roman_Φ ∼ italic_ϕ ( italic_x ) are elements in L2(1,3,Ω1,3)superscript𝐿2superscript13superscriptΩ13L^{2}({\mathcal{M}}^{1,3},\Omega^{1,3})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT , roman_Ω start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT ), where Ω1,3=ρMdτdxsuperscriptΩ13subscript𝜌𝑀d𝜏d𝑥\Omega^{1,3}=\rho_{M}\textup{d}\tau\textup{d}\vec{x}roman_Ω start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_M end_POSTSUBSCRIPT d italic_τ d over→ start_ARG italic_x end_ARG is the invariant volume form (B.3). This is the semi-classical limit of Hilbert-Schmidt operators on {\mathcal{H}}caligraphic_H. We also note that \Box is then a hermitian operator on Cc(1,3)superscriptsubscript𝐶𝑐superscript13C_{c}^{\infty}({\mathcal{M}}^{1,3})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT ) in the sense of L2(1,3,Ω1,3)superscript𝐿2superscript13superscriptΩ13L^{2}({\mathcal{M}}^{1,3},\Omega^{1,3})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT , roman_Ω start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT ). By (2.20), the semic-classical action for scalar fields arising from the matrix action (2.15) can be written using the formula (B.3) for the invariant volume form on 1,3superscript13{\mathcal{M}}^{1,3}caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT,

S[Φ]0dττd3xϕ(τ,x)(+m2)ϕ(τ,x),similar-to𝑆delimited-[]Φsuperscriptsubscript0d𝜏𝜏superscriptd3𝑥superscriptitalic-ϕ𝜏𝑥superscript𝑚2italic-ϕ𝜏𝑥\displaystyle S[\Phi]\sim-\int_{0}^{\infty}\frac{\textup{d}\tau}{\tau}\int% \textup{d}^{3}\vec{x}\;\phi^{\ast}(\tau,\vec{x})(\square+m^{2})\phi(\tau,\vec{% x}),italic_S [ roman_Φ ] ∼ - ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG ∫ d start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT over→ start_ARG italic_x end_ARG italic_ϕ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , over→ start_ARG italic_x end_ARG ) ( □ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_ϕ ( italic_τ , over→ start_ARG italic_x end_ARG ) , (2.32)

where

+m2=ρ2G+m2.superscript𝑚2superscript𝜌2subscript𝐺superscript𝑚2\displaystyle\square+m^{2}=\rho^{2}\square_{G}+m^{2}\ .□ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT □ start_POSTSUBSCRIPT italic_G end_POSTSUBSCRIPT + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT . (2.33)

The matrix d’Alembertian then reads

=R2(τ2τ2+τττ2Δ3).superscript𝑅2superscript𝜏2superscriptsubscript𝜏2𝜏subscript𝜏superscript𝜏2subscriptΔ3\displaystyle\square=R^{-2}\Big{(}{\tau}^{2}\partial_{\tau}^{2}+\tau\partial_{% \tau}-{\tau}^{2}\Delta_{3}\Big{)}.□ = italic_R start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_τ ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Δ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) . (2.34)

On the semi-classical level, the iεi𝜀\textup{i}\varepsiloni italic_ε regularization (2.22) amounts to iεi𝜀\Box\to\Box-\textup{i}\varepsilon□ → □ - i italic_ε, or equivalently +m2superscript𝑚2\Box+m^{2}□ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT to +m2iεsuperscript𝑚2i𝜀\Box+m^{2}-\textup{i}\varepsilon□ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - i italic_ε. We may thus formally absorb the iεi𝜀\textup{i}\varepsiloni italic_ε regularization into the mass. To see this, note that (2.22) implies that

R2(τ2τ2+τττ2Δ3)+iεR2(τ2τ2+ττ+τ2Δ3),superscript𝑅2superscript𝜏2superscriptsubscript𝜏2𝜏subscript𝜏superscript𝜏2subscriptΔ3i𝜀superscript𝑅2superscript𝜏2superscriptsubscript𝜏2𝜏subscript𝜏superscript𝜏2subscriptΔ3\displaystyle\square\to R^{-2}\Big{(}{\tau}^{2}\partial_{\tau}^{2}+\tau% \partial_{\tau}-{\tau}^{2}\Delta_{3}\Big{)}+\textup{i}\varepsilon R^{-2}\Big{(% }{\tau}^{2}\partial_{\tau}^{2}+\tau\partial_{\tau}+{\tau}^{2}\Delta_{3}\Big{)},□ → italic_R start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_τ ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Δ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) + i italic_ε italic_R start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_τ ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT + italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Δ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) , (2.35)

and that the spectrum of τ2τ2+ττ+τ2Δ3superscript𝜏2superscriptsubscript𝜏2𝜏subscript𝜏superscript𝜏2subscriptΔ3{\tau}^{2}\partial_{\tau}^{2}+\tau\partial_{\tau}+{\tau}^{2}\Delta_{3}italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_τ ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT + italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Δ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT (with a +++-sign in front of the spatial Laplacian) is ],0]]-\infty,0]] - ∞ , 0 ] [10].

We want to point out an interesting coincidence. Namely, in the present case, the matrix Klein-Gordon operator turns out to be mathematically related to the Klein-Gordon operator on the Poincaré patch PdS4subscriptPdS4\rm PdS_{4}roman_PdS start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT of de Sitter space via a unitary map L2(,Ω)L2(PdS4,G~)superscript𝐿2Ωsuperscript𝐿2subscriptPdS4~GL^{2}({\mathcal{M}},\Omega)\to L^{2}\big{(}\rm PdS_{4},\sqrt{-\tilde{G}}\big{)}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( caligraphic_M , roman_Ω ) → italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( roman_PdS start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT , square-root start_ARG - over~ start_ARG roman_G end_ARG end_ARG ). Namely,

τ32(+m2)τ32superscript𝜏32superscript𝑚2superscript𝜏32\displaystyle\tau^{\frac{3}{2}}(\square+m^{2})\tau^{-\frac{3}{2}}italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( □ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT =R2(τ2τ22τττ2Δ3)+m2+94R2absentsuperscript𝑅2superscript𝜏2superscriptsubscript𝜏22𝜏subscript𝜏superscript𝜏2subscriptΔ3superscript𝑚294superscript𝑅2\displaystyle=R^{-2}\Big{(}{\tau}^{2}\partial_{\tau}^{2}-2\tau\partial_{\tau}-% {\tau}^{2}\Delta_{3}\Big{)}+m^{2}+\frac{9}{4R^{2}}= italic_R start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_τ ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Δ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + divide start_ARG 9 end_ARG start_ARG 4 italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG
=:G~+m~2,\displaystyle=:\;\square_{\tilde{G}}+\tilde{m}^{2},= : □ start_POSTSUBSCRIPT over~ start_ARG italic_G end_ARG end_POSTSUBSCRIPT + over~ start_ARG italic_m end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , (2.36)

where m~2:=m2+94R2assignsuperscript~𝑚2superscript𝑚294superscript𝑅2\tilde{m}^{2}:=m^{2}+\frac{9}{4R^{2}}over~ start_ARG italic_m end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT := italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + divide start_ARG 9 end_ARG start_ARG 4 italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG and where the operator G~subscript~𝐺\square_{\tilde{G}}□ start_POSTSUBSCRIPT over~ start_ARG italic_G end_ARG end_POSTSUBSCRIPT is the geometric d’Alembertian arising from the metric

G~μν:=R2τ2ημν,assignsubscript~𝐺𝜇𝜈superscript𝑅2superscript𝜏2subscript𝜂𝜇𝜈\displaystyle\tilde{G}_{\mu\nu}:=\frac{R^{2}}{\tau^{2}}\eta_{\mu\nu},over~ start_ARG italic_G end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT := divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_η start_POSTSUBSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUBSCRIPT , (2.37)

which is the metric on the PdS4subscriptPdS4\rm PdS_{4}roman_PdS start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT.

The propagator associated to a scalar field on PdS4subscriptPdS4\rm PdS_{4}roman_PdS start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT is often simply written down in terms of a specific associated Legendre function 𝐏ν12μ(ui0)subscriptsuperscript𝐏𝜇𝜈12𝑢i0{\bf P}^{-\mu}_{\nu-\frac{1}{2}}(-u-\textup{i}0)bold_P start_POSTSUPERSCRIPT - italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ( - italic_u - i 0 ), see for example [3] (or equivalently in terms of the Gegenbauer function 𝐒μ,ν(ui0)subscript𝐒𝜇𝜈𝑢i0{\bf S}_{\mu,\nu}(-u-\textup{i}0)bold_S start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( - italic_u - i 0 ) described in Appendix C). Here, u𝑢uitalic_u is the inner product in the ambient five-dimensional Minkowski space into which PdS4subscriptPdS4\rm PdS_{4}roman_PdS start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT can be embedded. This propagator is obtained as a restriction of the propagator correspondingto the so-called Bunch-Davies state or Euclidean vacuum on the full de Sitter space, which is in turn obtained via analytic continuation ("Wick rotation") from the sphere.

As explained in the introduction, using this propagator is insufficient in the matrix model formulation. The matrix action "does not know" that the Poincaré patch is half of a larger space, and therefore we should derive the propagator from first principles. Hence we should describe the quantization map using off-shell modes, i.e., (generalized) eigenfunctions of \Box.

2.4 Eigenfunctions of the semi-classical d’Alembertian

To find a suitable set of orthogonal eigenfunctions ΥΛ(τ,x)subscriptΥΛ𝜏𝑥\Upsilon_{\Lambda}(\tau,\vec{x})roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , over→ start_ARG italic_x end_ARG ) of the operator \square, we make a separation ansatz ΥΛ(τ,x)=ψ(τ)ξ(x)subscriptΥΛ𝜏𝑥𝜓𝜏𝜉𝑥\Upsilon_{\Lambda}(\tau,\vec{x})=\psi(\tau)\xi(\vec{x})roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , over→ start_ARG italic_x end_ARG ) = italic_ψ ( italic_τ ) italic_ξ ( over→ start_ARG italic_x end_ARG ) yields the equations

Δ3ξ(x)subscriptΔ3𝜉𝑥\displaystyle-\Delta_{3}\xi(\vec{x})- roman_Δ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_ξ ( over→ start_ARG italic_x end_ARG ) =β2ξ(x),absentsuperscript𝛽2𝜉𝑥\displaystyle=\beta^{2}\xi(\vec{x}),= italic_β start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ξ ( over→ start_ARG italic_x end_ARG ) , (2.38)
(τ2τ2+ττ+β2τ2)ψ(τ)superscript𝜏2superscriptsubscript𝜏2𝜏subscript𝜏superscript𝛽2superscript𝜏2𝜓𝜏\displaystyle\big{(}\tau^{2}\partial_{\tau}^{2}+\tau\partial_{\tau}+\beta^{2}% \tau^{2}\big{)}\psi(\tau)( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_τ ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT + italic_β start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_ψ ( italic_τ ) =λ2ψ(τ).absentsuperscript𝜆2𝜓𝜏\displaystyle=\lambda^{2}\psi(\tau).= italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ψ ( italic_τ ) . (2.39)

Clearly, we may choose plane waves ξk(x):=(2π)3eikx\xi_{\vec{k}}(\vec{x}):=(2\pi)^{-3}\textup{e}^{\textup{i}\vec{k}\vec{x}}italic_ξ start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ( over→ start_ARG italic_x end_ARG ) : = ( 2 italic_π ) start_POSTSUPERSCRIPT - 3 end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT i over→ start_ARG italic_k end_ARG over→ start_ARG italic_x end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT as an orthogonal basis of (generalized) eigenfunctions of the spatial Laplacian. Therefore, the since β2=k20superscript𝛽2superscript𝑘20\beta^{2}=\vec{k}^{2}\geq 0italic_β start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = over→ start_ARG italic_k end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ≥ 0, the temporal equation (2.39) becomes the Bessel equation

(τ2τ2+ττ+k2τ2λ2)ψ(τ)superscript𝜏2superscriptsubscript𝜏2𝜏subscript𝜏superscript𝑘2superscript𝜏2superscript𝜆2𝜓𝜏\displaystyle\big{(}\tau^{2}\partial_{\tau}^{2}+\tau\partial_{\tau}+\vec{k}^{2% }\tau^{2}-\lambda^{2}\big{)}\psi(\tau)( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_τ ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT + over→ start_ARG italic_k end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_ψ ( italic_τ ) =0.absent0\displaystyle=0.= 0 . (2.40)

Although later we are only interested in λ2superscript𝜆2\lambda^{2}\in{\mathbb{R}}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ blackboard_R, let us for now assume λ2superscript𝜆2\lambda^{2}\in\mathbb{C}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ blackboard_C, or rather Re(λ)>0Re𝜆0\operatorname{Re}(\lambda)>0roman_Re ( italic_λ ) > 0 or λ=iμ𝜆i𝜇\lambda=\textup{i}\muitalic_λ = i italic_μ with μ0𝜇0\mu\geq 0italic_μ ≥ 0. Then the space of solutions of (2.40) for fixed λ𝜆\lambdaitalic_λ is spanned by the Hankel functions Hλ(+)(|k|y)subscriptsuperscript𝐻𝜆𝑘𝑦H^{(+)}_{\lambda}(|\vec{k}|y)italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( | over→ start_ARG italic_k end_ARG | italic_y ) and Hλ()(|k|y)subscriptsuperscript𝐻𝜆𝑘𝑦H^{(-)}_{\lambda}(|\vec{k}|y)italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( | over→ start_ARG italic_k end_ARG | italic_y ). See Appendix C for details on Bessel and Hankel functions.

Writing from now on k:=|k|assign𝑘𝑘k:=|\vec{k}|italic_k := | over→ start_ARG italic_k end_ARG |, the general eigenfunction of the timelike equation is

ψλ,k(τ)=aλHλ(+)(kτ)+bλHλ()(kτ).subscript𝜓𝜆𝑘𝜏subscript𝑎𝜆subscriptsuperscript𝐻𝜆𝑘𝜏subscript𝑏𝜆subscriptsuperscript𝐻𝜆𝑘𝜏\displaystyle\psi_{\lambda,k}(\tau)=a_{\lambda}H^{(+)}_{\lambda}(k\tau)+b_{% \lambda}H^{(-)}_{\lambda}(k\tau).italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) = italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) + italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) . (2.41)

We may use the connection formula (C.8) to express the Hankel function in terms of Bessel functions with a definite behavior at τ=0𝜏0\tau=0italic_τ = 0 to find that

ψλ,k(τ)isin(πλ)(aλeiπλbλeiπλΓ(1+λ)(kτ2)λaλbλΓ(1λ)(kτ2)λ)asτ0.similar-tosubscript𝜓𝜆𝑘𝜏i𝜋𝜆subscript𝑎𝜆superscriptei𝜋𝜆subscript𝑏𝜆superscriptei𝜋𝜆Γ1𝜆superscript𝑘𝜏2𝜆subscript𝑎𝜆subscript𝑏𝜆Γ1𝜆superscript𝑘𝜏2𝜆as𝜏0\displaystyle\psi_{\lambda,k}(\tau)\sim\frac{\textup{i}}{\sin(\pi\lambda)}\Big% {(}\frac{a_{\lambda}\textup{e}^{-\textup{i}\pi\lambda}-b_{\lambda}\textup{e}^{% \textup{i}\pi\lambda}}{\Gamma(1+\lambda)}\,\big{(}\tfrac{k\tau}{2}\big{)}^{% \lambda}-\frac{a_{\lambda}-b_{\lambda}}{\Gamma(1-\lambda)}\big{(}\tfrac{k\tau}% {2}\big{)}^{-\lambda}\Big{)}\quad\text{as}\quad\tau\downarrow 0.italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) ∼ divide start_ARG i end_ARG start_ARG roman_sin ( italic_π italic_λ ) end_ARG ( divide start_ARG italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG roman_Γ ( 1 + italic_λ ) end_ARG ( divide start_ARG italic_k italic_τ end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT - italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG roman_Γ ( 1 - italic_λ ) end_ARG ( divide start_ARG italic_k italic_τ end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT - italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT ) as italic_τ ↓ 0 . (2.42)

The eigenfunctions ψλ,k(τ)subscript𝜓𝜆𝑘𝜏\psi_{\lambda,k}(\tau)italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) should be square integrable (in the sense of wave packets) on +subscript{\mathbb{R}}_{+}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT with respect to the measure dττd𝜏𝜏\frac{\textup{d}\tau}{\tau}divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG induced by the symplectic density. If λ=iμ𝜆i𝜇\lambda=\textup{i}\muitalic_λ = i italic_μ with μ0𝜇0\mu\geq 0italic_μ ≥ 0, then the behavior (2.42) does not give any constraints on aλsubscript𝑎𝜆a_{\lambda}italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and bλsubscript𝑏𝜆b_{\lambda}italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. However, if Re(λ)>0Re𝜆0\operatorname{Re}(\lambda)>0roman_Re ( italic_λ ) > 0, then (2.42) implies aλ=bλsubscript𝑎𝜆subscript𝑏𝜆a_{\lambda}=b_{\lambda}italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT = italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. Insisting on real eigenvalues, we thus obtain two types of eigenfunctions of (2.40) with appropriate behavior near τ=0𝜏0\tau=0italic_τ = 0:

ψiμ,k(τ)subscript𝜓i𝜇𝑘𝜏\displaystyle\psi_{\textup{i}\mu,k}(\tau)italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) =aiμHiμ(+)(kτ)+biμHiμ()(kτ),absentsubscript𝑎i𝜇subscriptsuperscript𝐻i𝜇𝑘𝜏subscript𝑏i𝜇subscriptsuperscript𝐻i𝜇𝑘𝜏\displaystyle=a_{\textup{i}\mu}H^{(+)}_{\textup{i}\mu}(k\tau)+b_{\textup{i}\mu% }H^{(-)}_{\textup{i}\mu}(k\tau),= italic_a start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ end_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) + italic_b start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ end_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) , μ0;𝜇0\displaystyle\quad\mu\geq 0;italic_μ ≥ 0 ;
ψλ,k(τ)subscript𝜓𝜆𝑘𝜏\displaystyle\psi_{\lambda,k}(\tau)italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) =cλJλ(kτ),absentsubscript𝑐𝜆subscript𝐽𝜆𝑘𝜏\displaystyle=c_{\lambda}J_{\lambda}(k\tau),= italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) , λ>0.𝜆0\displaystyle\quad\lambda>0.italic_λ > 0 . (2.43)

All of these eigenfunctions are square integrable as τ𝜏\tau\to\inftyitalic_τ → ∞, which can be read off the asymptotic behavior (C.5) and (C.9).

However, these are far too many eigenfunctions to form a generalized orthonormal basis of L2(+,dττ)superscript𝐿2subscriptd𝜏𝜏L^{2}\big{(}{\mathbb{R}}_{+},\tfrac{\textup{d}\tau}{\tau}\big{)}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG ). Many of them are linearly dependent. For example, by the integral identity (C.24), we see that for λ,λ>0𝜆superscript𝜆0\lambda,\lambda^{\prime}>0italic_λ , italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > 0 and λλ𝜆superscript𝜆\lambda\neq\lambda^{\prime}italic_λ ≠ italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT, ψλ,k(τ)subscript𝜓𝜆𝑘𝜏\psi_{\lambda,k}(\tau)italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ )and ψλ,k(τ)subscript𝜓superscript𝜆𝑘𝜏\psi_{\lambda^{\prime},k}(\tau)italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) are only orthogonal if λλ2𝜆superscript𝜆2\lambda-\lambda^{\prime}\in 2\mathbb{Z}italic_λ - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ 2 blackboard_Z. Moreover, the integral identity (C.25) implies that for λ>0𝜆0\lambda>0italic_λ > 0 and μ0𝜇0\mu\geq 0italic_μ ≥ 0

0ψλ,k(τ)ψiμ,k(τ)dττ=2icλπ(μ2+λ2)(aiμeiπλiμ2biμeiπλiμ2).superscriptsubscript0subscriptsuperscript𝜓𝜆𝑘𝜏subscript𝜓i𝜇𝑘𝜏d𝜏𝜏2isubscriptsuperscript𝑐𝜆𝜋superscript𝜇2superscript𝜆2subscript𝑎i𝜇superscriptei𝜋𝜆i𝜇2subscript𝑏i𝜇superscriptei𝜋𝜆i𝜇2\displaystyle\int_{0}^{\infty}\psi^{\ast}_{\lambda,k}(\tau)\psi_{\textup{i}\mu% ,k}(\tau)\frac{\textup{d}\tau}{\tau}=\frac{-2\textup{i}c^{\ast}_{\lambda}}{\pi% (\mu^{2}+\lambda^{2})}\Big{(}a_{\textup{i}\mu}\textup{e}^{\textup{i}\pi\tfrac{% \lambda-\textup{i}\mu}{2}}-b_{\textup{i}\mu}\textup{e}^{-\textup{i}\pi\tfrac{% \lambda-\textup{i}\mu}{2}}\Big{)}.∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_ψ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_λ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG = divide start_ARG - 2 i italic_c start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_π ( italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ end_POSTSUBSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π divide start_ARG italic_λ - i italic_μ end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT - italic_b start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ end_POSTSUBSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π divide start_ARG italic_λ - i italic_μ end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ) . (2.44)

This integral only vanishes if there is a relation between the allowed values of λ𝜆\lambdaitalic_λ and μ𝜇\muitalic_μ. We encounter similar problems for the scalar product of ψiμ,ksubscript𝜓i𝜇𝑘\psi_{\textup{i}\mu,k}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT and ψiμ,ksubscript𝜓isuperscript𝜇𝑘\psi_{\textup{i}\mu^{\prime},k}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k end_POSTSUBSCRIPT.

The mathematical reason for this is that the operator (2.40) is not essentially self-adjoint on Cc(+)superscriptsubscript𝐶𝑐subscriptC_{c}^{\infty}({\mathbb{R}}_{+})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) in the sense of L2(+,dττ)superscript𝐿2subscriptd𝜏𝜏L^{2}\big{(}{\mathbb{R}}_{+},\frac{\textup{d}\tau}{\tau}\big{)}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG ). To find an orthonormal basis of (generalized) eigenfunctions, we need to choose a self-adjoint extension, which corresponds to specifying certain boundary conditions at τ=𝜏\tau=\inftyitalic_τ = ∞. Luckily, the theory of the operator (2.40) is well understood [10, 38].555 Note that it is not what is commonly called the Bessel operator B𝐵Bitalic_B but rather τ2Bsuperscript𝜏2𝐵\tau^{2}Bitalic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_B. There is no simple operator-theoretic correspondence between self-adjoint realizations of B𝐵Bitalic_B and self-adjoint realizations of our temporal operator τ2Bsuperscript𝜏2𝐵\tau^{2}Bitalic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_B. However, there is a formal transmutation formula relating the resolvents of the two operators [10]. We discuss the details in Section 3 and Appendix D. In particular, the orthogonality of the mode functions corresponding to the self-adjoint realizations is proved in Appendix D.3.

2.5 Higher-spin valued eigenmodes

As indicated before, the operator algebra End()End\mathrm{End}({\mathcal{H}})roman_End ( caligraphic_H ) – or at least its IR sector – can be interpreted as quantized algebra of functions on an S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT -bundle over spacetime. This internal sphere is parametrized by Titisimilar-tosuperscript𝑇𝑖superscript𝑡𝑖T^{i}\sim t^{i}italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ∼ italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT, due to the constraint (2.14). It is convenient to define the variables

Ui:=TiY0,assignsuperscript𝑈𝑖superscript𝑇𝑖superscript𝑌0\displaystyle U^{i}:=\frac{T^{i}}{Y^{0}},italic_U start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT := divide start_ARG italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG , (2.45)

which are normalized as UiUi=1R2r2subscript𝑈𝑖superscript𝑈𝑖1superscript𝑅2superscript𝑟2U_{i}U^{i}=\frac{1}{R^{2}r^{2}}italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_U start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG, and satisfy the commutation relations (2.9) and

[T0,Ui]superscript𝑇0superscript𝑈𝑖\displaystyle[T^{0},U^{i}][ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_U start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ] =[T0,TiY0]=0absentsuperscript𝑇0superscript𝑇𝑖superscript𝑌00\displaystyle=[T^{0},\frac{T^{i}}{Y^{0}}]=0= [ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , divide start_ARG italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ] = 0
[Tj,Ui]superscript𝑇𝑗superscript𝑈𝑖\displaystyle[T^{j},U^{i}][ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT , italic_U start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ] =0=[Uj,Ui].absent0superscript𝑈𝑗superscript𝑈𝑖\displaystyle=0=[U^{j},U^{i}]\ .= 0 = [ italic_U start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT , italic_U start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ] . (2.46)

It follows that

[Tμ,Ylm(U)]superscript𝑇𝜇superscript𝑌𝑙𝑚𝑈\displaystyle[T^{\mu},Y^{lm}(U)][ italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_l italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_U ) ] =0=Ylm(U)absent0superscript𝑌𝑙𝑚𝑈\displaystyle=0=\Box Y^{lm}(U)= 0 = □ italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_l italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_U ) (2.47)

for any polynomials Ylm(U)superscript𝑌𝑙𝑚𝑈Y^{lm}(U)italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_l italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_U ) in the Uisuperscript𝑈𝑖U^{i}italic_U start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT. In the semi-classical regime, this allows to organize the full space of modes in terms of higher-spin valued harmonics

ΥΛ,lm(yμ,u)=ψΛ(y)Ylm(u),subscriptΥΛ𝑙𝑚superscript𝑦𝜇𝑢subscript𝜓Λ𝑦superscript𝑌𝑙𝑚𝑢\displaystyle\Upsilon_{\Lambda,lm}(y^{\mu},u)=\psi_{\Lambda}(y)Y^{lm}(u),roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ , italic_l italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_u ) = italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_l italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_u ) , (2.48)

where Ylm(u)superscript𝑌𝑙𝑚𝑢Y^{lm}(u)italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_l italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_u ) are polynomials of order l𝑙litalic_l in

ui=tiy0=tiτ,uiui=1R2r2,formulae-sequencesuperscript𝑢𝑖superscript𝑡𝑖superscript𝑦0superscript𝑡𝑖𝜏subscript𝑢𝑖superscript𝑢𝑖1superscript𝑅2superscript𝑟2\displaystyle u^{i}=\frac{t^{i}}{y^{0}}=\frac{t^{i}}{\tau},\qquad u_{i}u^{i}=% \frac{1}{R^{2}r^{2}},italic_u start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG = divide start_ARG italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG , (2.49)

interpreted as spherical harmonics on the internal S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT. Since the uisuperscript𝑢𝑖u^{i}italic_u start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT transform as vector under SO(3)E(3)𝑆𝑂3𝐸3SO(3)\subset E(3)italic_S italic_O ( 3 ) ⊂ italic_E ( 3 ), these modes should be interpreted as spin l𝑙litalic_l modes on spacetime, rather than as Kaluza-Klein modes. We have thus obtained all higher-spin (𝔥𝔰𝔥𝔰\mathfrak{hs}fraktur_h fraktur_s) eigenmodes of \Box, observing that

ΥΛ,lm(y,u)subscriptΥΛ𝑙𝑚𝑦𝑢\displaystyle\Box\Upsilon_{\Lambda,lm}(y,u)□ roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ , italic_l italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y , italic_u ) =(ψΛ(y))Ylm.absentsubscript𝜓Λ𝑦superscript𝑌𝑙𝑚\displaystyle=\big{(}\Box\psi_{\Lambda}(y)\big{)}Y^{lm}\ .= ( □ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) ) italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_l italic_m end_POSTSUPERSCRIPT . (2.50)

This means that the 𝔥𝔰𝔥𝔰\mathfrak{hs}fraktur_h fraktur_s modes do not acquire any intrinsic masses666This is nicer than for k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1, where asymptotically small but non-vanishing masses are obtained [32, 23]. . We can finally define the quantization map (2.3) explicitly

𝒬(ΥΛ,lm)=Υ^Λ,lm𝒬subscriptΥΛ𝑙𝑚subscript^ΥΛ𝑙𝑚\displaystyle{\mathcal{Q}}(\Upsilon_{\Lambda,lm})=\hat{\Upsilon}_{\Lambda,lm}\ caligraphic_Q ( roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ , italic_l italic_m end_POSTSUBSCRIPT ) = over^ start_ARG roman_Υ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT roman_Λ , italic_l italic_m end_POSTSUBSCRIPT (2.51)

as a unitary map compatible with E(3)𝐸3E(3)italic_E ( 3 ), such that all quantum numbers are respected.

3 Scalar field propagator

Any Green function Dm(τ,τ,x,x)subscript𝐷𝑚𝜏superscript𝜏𝑥superscript𝑥D_{m}(\tau,\tau^{\prime},\vec{x},\vec{x}^{\prime})italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , over→ start_ARG italic_x end_ARG , over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) of the Klein-Gordon equation, which respects the E(3)𝐸3E(3)italic_E ( 3 )-invariance, may be written as a Fourier integral in the spatial variables. Let r:=|xx|assign𝑟𝑥superscript𝑥r:=|\vec{x}-\vec{x}^{\prime}|italic_r := | over→ start_ARG italic_x end_ARG - over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT |, then formally

Dm(τ,τ,x,x)subscript𝐷𝑚𝜏superscript𝜏𝑥superscript𝑥\displaystyle D_{m}(\tau,\tau^{\prime},\vec{x},\vec{x}^{\prime})italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , over→ start_ARG italic_x end_ARG , over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) =eik(xx)D~m(τ,τ,|k|)d3k(2π)3absentsuperscriptei𝑘𝑥superscript𝑥subscript~𝐷𝑚𝜏superscript𝜏𝑘superscriptd3𝑘superscript2𝜋3\displaystyle=\int\textup{e}^{\textup{i}\vec{k}(\vec{x}-\vec{x}^{\prime})}% \tilde{D}_{m}(\tau,\tau^{\prime},|\vec{k}|)\frac{\textup{d}^{3}\vec{k}}{(2\pi)% ^{3}}= ∫ e start_POSTSUPERSCRIPT i over→ start_ARG italic_k end_ARG ( over→ start_ARG italic_x end_ARG - over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , | over→ start_ARG italic_k end_ARG | ) divide start_ARG d start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG end_ARG start_ARG ( 2 italic_π ) start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG
=12π2r0ksin(kr)D~m(τ,τ,k)dk,absent12superscript𝜋2𝑟superscriptsubscript0𝑘𝑘𝑟subscript~𝐷𝑚𝜏superscript𝜏𝑘d𝑘\displaystyle=\frac{1}{2\pi^{2}r}\int_{0}^{\infty}k\sin(kr)\tilde{D}_{m}(\tau,% \tau^{\prime},k)\textup{d}k,= divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 italic_π start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_k roman_sin ( italic_k italic_r ) over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k ) d italic_k , (3.1)

where D~m(τ,τ,k)subscript~𝐷𝑚𝜏superscript𝜏𝑘\tilde{D}_{m}(\tau,\tau^{\prime},k)over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k ) is a Green function of the one-dimensional operator

P(τ,τ,k)+m2,P(τ,τ,k):=R2(τ2τ2+ττ+τ2k2).assign𝑃𝜏subscript𝜏𝑘superscript𝑚2𝑃𝜏subscript𝜏𝑘superscript𝑅2superscript𝜏2superscriptsubscript𝜏2𝜏subscript𝜏superscript𝜏2superscript𝑘2\displaystyle P(\tau,\partial_{\tau},k)+m^{2},\quad P(\tau,\partial_{\tau},k):% =R^{-2}\Big{(}{\tau}^{2}\partial_{\tau}^{2}+\tau\partial_{\tau}+{\tau}^{2}k^{2% }\Big{)}.italic_P ( italic_τ , ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT , italic_k ) + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_P ( italic_τ , ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT , italic_k ) := italic_R start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_τ ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT + italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) . (3.2)

Not all of these Green functions arise from flat regime approximations of a propagator (i.e., have a reasonable interpretation as two-point function) associated to the matrix model. To have such an interpretation, we need to have an orthonormal basis of (generalized) eigenfunctions of (3.2) on L2(+,dττ)superscript𝐿2subscriptd𝜏𝜏L^{2}({\mathbb{R}}_{+},\tfrac{\textup{d}\tau}{\tau})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG ). In mathematical terms, this means that the allowed Green functions should be the integral kernels of the boundary value of the resolvent of a self-adjoint realization of the operator P𝑃Pitalic_P from (3.2),

D~m(τ,τ,k)=(P(,,k)+m2i0)1(τ,τ).subscript~𝐷𝑚𝜏superscript𝜏𝑘superscript𝑃𝑘superscript𝑚2i01𝜏superscript𝜏\displaystyle\tilde{D}_{m}(\tau,\tau^{\prime},k)=(P(\cdot,\cdot,k)+m^{2}-% \textup{i}0)^{-1}(\tau,\tau^{\prime}).over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k ) = ( italic_P ( ⋅ , ⋅ , italic_k ) + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - i 0 ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) . (3.3)

Luckily, the self-adjoint realizations of (3.2) are well-understood [38, 10]. In terms of η𝜂\etaitalic_η defined by τ=Reη𝜏𝑅superscripte𝜂\tau=R\textup{e}^{\eta}italic_τ = italic_R e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT, the one-dimensional operator reads

P(η,η,k)=R2(η2+(kR)2e2η),𝑃𝜂subscript𝜂𝑘superscript𝑅2superscriptsubscript𝜂2superscript𝑘𝑅2superscripte2𝜂\displaystyle P(\eta,\partial_{\eta},k)=R^{-2}\Big{(}\partial_{\eta}^{2}+(kR)^% {2}\textup{e}^{2\eta}\Big{)},italic_P ( italic_η , ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT , italic_k ) = italic_R start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_k italic_R ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) , (3.4)

which is up to a global sign a Schrödinger operator with negative exponential. The self-adjoint realizations of P(η,η,k)𝑃𝜂subscript𝜂𝑘P(\eta,\partial_{\eta},k)italic_P ( italic_η , ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT , italic_k ) are parametrized by a complex number γ𝛾\gammaitalic_γ of unit absolute value, |γ|=1𝛾1|\gamma|=1| italic_γ | = 1. They can thus be parametrized by α[0,2[\alpha\in[0,2[italic_α ∈ [ 0 , 2 [ if we write γ=eiπα𝛾superscriptei𝜋𝛼\gamma=\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}italic_γ = e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT. This parameter specifies the behavior of the eigenfunctions as η𝜂\eta\to\inftyitalic_η → ∞, i.e., it corresponds to specifying boundary conditions that make (3.2) self-adjoint.

The spectrum of any of the self-adjoint realizations has a continuous and a discrete part. The (proper) eigenfunctions corresponding to the discrete spectrum are a distrecte subset of the ψλ,ksubscript𝜓𝜆𝑘\psi_{\lambda,k}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT from (2.43), while the (generalized) eigenfunctions corresponding to the continuous spectrum are a subset of the ψiμ,ksubscript𝜓i𝜇𝑘\psi_{\textup{i}\mu,k}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT i italic_μ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT from (2.43).

3.1 Timelike Green functions for self-adjoint boundary conditions

The self-adjoint realizations {Pα|α[0,2[}\{P^{\alpha}\;|\;\alpha\in[0,2[\}{ italic_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT | italic_α ∈ [ 0 , 2 [ } of the operator P𝑃Pitalic_P from (3.4) are related to the self-adjoint realizations Milγ=eiπα(z,z)superscriptsubscript𝑀i𝑙𝛾superscriptei𝜋𝛼𝑧subscript𝑧M_{\textup{i}l}^{\gamma=\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}}(z,\partial_{z})italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ = e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z , ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT ) of the Schrödinger operator with negative exponential potential discussed in Appendix D via

Pα(η,η,k):=R2MikRγ=eiπα(η,η).assignsuperscript𝑃𝛼𝜂subscript𝜂𝑘superscript𝑅2subscriptsuperscript𝑀𝛾superscriptei𝜋𝛼i𝑘𝑅𝜂subscript𝜂\displaystyle P^{\alpha}(\eta,\partial_{\eta},k):=-R^{-2}M^{\gamma=\textup{e}^% {\textup{i}\pi\alpha}}_{\textup{i}kR}(\eta,\partial_{\eta}).italic_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_η , ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT , italic_k ) := - italic_R start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ = e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_k italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_η , ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT ) . (3.5)

The integral kernel of the resolvent Tkα(ν2;τ,τ):=(Pα(,,k)ν2)1(τ,τ)assignsuperscriptsubscript𝑇𝑘𝛼superscript𝜈2𝜏superscript𝜏superscriptsuperscript𝑃𝛼𝑘superscript𝜈21𝜏superscript𝜏T_{k}^{\alpha}(\nu^{2};\tau,\tau^{\prime}):=(P^{\alpha}(\cdot,\cdot,k)-\nu^{2}% )^{-1}(\tau,\tau^{\prime})italic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) := ( italic_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( ⋅ , ⋅ , italic_k ) - italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) of Pα(τ,τ,k)superscript𝑃𝛼𝜏subscript𝜏𝑘P^{\alpha}(\tau,\partial_{\tau},k)italic_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT , italic_k ) can be expressed in terms of the resolvent Rilγ=eiπα(ν2;z,z)superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscriptei𝜋𝛼superscript𝜈2𝑧superscript𝑧R_{\textup{i}l}^{\gamma=\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}}(-\nu^{2};z,z^{\prime})italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ = e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ( - italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_z , italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) of Milγ=eiπα(z,z)superscriptsubscript𝑀i𝑙𝛾superscriptei𝜋𝛼𝑧subscript𝑧M_{\textup{i}l}^{\gamma=\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}}(z,\partial_{z})italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ = e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z , ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT ), given by (D.6), via

Tkα(ν2;τ,τ)superscriptsubscript𝑇𝑘𝛼superscript𝜈2𝜏superscript𝜏\displaystyle T_{k}^{\alpha}(\nu^{2};\tau,\tau^{\prime})italic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) =R2πiθ(ττ)2(eiπνReiπα)JRν(kτ)(eiπνRHRν(+)(kτ)+eiπαHRν()(kτ))absentsuperscript𝑅2𝜋i𝜃superscript𝜏𝜏2superscriptei𝜋𝜈𝑅superscriptei𝜋𝛼subscript𝐽𝑅𝜈𝑘𝜏superscriptei𝜋𝜈𝑅subscriptsuperscript𝐻𝑅𝜈𝑘superscript𝜏superscriptei𝜋𝛼subscriptsuperscript𝐻𝑅𝜈𝑘superscript𝜏\displaystyle=-\frac{R^{2}\pi\textup{i}\;\theta({\tau^{\prime}}-\tau)}{2(% \textup{e}^{\textup{i}\pi\nu R}-\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha})}J_{R\nu}(k% \tau)\big{(}\textup{e}^{\textup{i}\pi\nu R}H^{(+)}_{R\nu}(k\tau^{\prime})+% \textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}H^{(-)}_{R\nu}(k\tau^{\prime})\big{)}= - divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_π i italic_θ ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_τ ) end_ARG start_ARG 2 ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_ν italic_R end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_R italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_ν italic_R end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_R italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) + e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_R italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) )
+(ττ).\displaystyle\quad+(\tau\leftrightarrow\tau^{\prime}).+ ( italic_τ ↔ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) . (3.6)

Correspondingly, the pertinent Green functions D~mα(τ,τ,k)subscriptsuperscript~𝐷𝛼𝑚𝜏superscript𝜏𝑘\tilde{D}^{\alpha}_{m}(\tau,\tau^{\prime},k)over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k ) can be expressed as boundary values of Tkα(ν2;τ,τ)superscriptsubscript𝑇𝑘𝛼superscript𝜈2𝜏superscript𝜏T_{k}^{\alpha}(\nu^{2};\tau,\tau^{\prime})italic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) via

D~mα(τ,τ,k)subscriptsuperscript~𝐷𝛼𝑚𝜏superscript𝜏𝑘\displaystyle\tilde{D}^{\alpha}_{m}(\tau,\tau^{\prime},k)over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k ) =Tkα(m2+i0;τ,τ)absentsuperscriptsubscript𝑇𝑘𝛼superscript𝑚2i0𝜏superscript𝜏\displaystyle=T_{k}^{\alpha}(-m^{2}+\textup{i}0;\tau,\tau^{\prime})= italic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( - italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + i 0 ; italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT )
=πiR22(eπRmeiπα)(θ(ττ)JiRm(kτ)(eπRmHiRm(+)(kτ)+eiπαHiRm()(kτ))\displaystyle=\frac{-\pi\textup{i}R^{2}}{2(\textup{e}^{-\pi Rm}-\textup{e}^{% \textup{i}\pi\alpha})}\Big{(}\theta({\tau^{\prime}}-\tau)J_{\textup{i}Rm}(k% \tau)\big{(}\textup{e}^{-\pi Rm}H^{(+)}_{\textup{i}Rm}(k\tau^{\prime})+\textup% {e}^{\textup{i}\pi\alpha}H^{(-)}_{\textup{i}Rm}(k\tau^{\prime})\big{)}= divide start_ARG - italic_π i italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG ( italic_θ ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_τ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) + e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) )
+θ(ττ)JiRm(kτ)(eπRmHiRm(+)(kτ)+eiπαHiRm()(kτ))).\displaystyle\quad+\theta(\tau-{\tau^{\prime}})J_{\textup{i}Rm}(k\tau^{\prime}% )\big{(}\textup{e}^{-\pi Rm}H^{(+)}_{\textup{i}Rm}(k\tau)+\textup{e}^{\textup{% i}\pi\alpha}H^{(-)}_{\textup{i}Rm}(k\tau)\big{)}\Big{)}.+ italic_θ ( italic_τ - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) + e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) ) ) . (3.7)

3.2 The propagator as a mode integral

From the resolvent of a self-adjoint operator, one can obtain the spectral projections via Stone’s formula. This allows us to find the off-shell modes Υλ,kα(τ,x)subscriptsuperscriptΥ𝛼𝜆𝑘𝜏𝑥\Upsilon^{\alpha}_{\lambda,\vec{k}}(\tau,\vec{x})roman_Υ start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_λ , over→ start_ARG italic_k end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , over→ start_ARG italic_x end_ARG ) corresponding to the self-adjoint realization Pα(τ,τ,k)superscript𝑃𝛼𝜏subscript𝜏𝑘P^{\alpha}(\tau,\partial_{\tau},k)italic_P start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT , italic_k ). It is clear that these self-adjoint realizations have a point spectrum because the prefactor

1eiπνReiπα1superscriptei𝜋𝜈𝑅superscriptei𝜋𝛼\displaystyle\frac{1}{\textup{e}^{\textup{i}\pi\nu R}-\textup{e}^{\textup{i}% \pi\alpha}}divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_ν italic_R end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG (3.8)

has poles if ν=α+2nR𝜈𝛼2𝑛𝑅\nu=\tfrac{\alpha+2n}{R}italic_ν = divide start_ARG italic_α + 2 italic_n end_ARG start_ARG italic_R end_ARG for n𝑛n\in\mathbb{Z}italic_n ∈ blackboard_Z. The corresponding eigenvalues are ν2=(α+2nR)2superscript𝜈2superscript𝛼2𝑛𝑅2\nu^{2}=\big{(}\tfrac{\alpha+2n}{R}\big{)}^{2}italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = ( divide start_ARG italic_α + 2 italic_n end_ARG start_ARG italic_R end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT, α+2n>0𝛼2𝑛0\alpha+2n>0italic_α + 2 italic_n > 0, and the corresponding (proper and normalized) eigenfunctions are

2(α+2n)Jα+2n(kτ),α+2n>0.2𝛼2𝑛subscript𝐽𝛼2𝑛𝑘𝜏𝛼2𝑛0\displaystyle\sqrt{2(\alpha+2n)}J_{\alpha+2n}(k\tau),\quad\alpha+2n>0.square-root start_ARG 2 ( italic_α + 2 italic_n ) end_ARG italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) , italic_α + 2 italic_n > 0 . (3.9)

Indeed, these eigenfunctions form an orthonormal subset of the ψλ,k(τ)subscript𝜓𝜆𝑘𝜏\psi_{\lambda,k}(\tau)italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) from (2.43) because by the integral identity (C.24), we have

2(α+2n)(α+2m)0Jα+2n(τ)Jα+2m(τ)dττ2𝛼2𝑛𝛼2𝑚superscriptsubscript0subscript𝐽𝛼2𝑛𝜏subscript𝐽𝛼2𝑚𝜏d𝜏𝜏\displaystyle 2\sqrt{(\alpha+2n)(\alpha+2m)}\int_{0}^{\infty}J_{\alpha+2n}(% \tau)J_{\alpha+2m}(\tau)\frac{\textup{d}\tau}{\tau}2 square-root start_ARG ( italic_α + 2 italic_n ) ( italic_α + 2 italic_m ) end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG =δm,n.absentsubscript𝛿𝑚𝑛\displaystyle=\delta_{m,n}.= italic_δ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_n end_POSTSUBSCRIPT . (3.10)

Using Stone’s formula, we also derive in Appendix D.2 the (generalized) eigenfunctions corresponding to the continuous spectrum,

sinh(πλ)2|eiπαeπλ|(Hiλ()(kτ)+eπ(λ+iα)Hiλ(+)(kτ)),λ>0.𝜋𝜆2superscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋𝜆subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑘𝜏superscripte𝜋𝜆i𝛼subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑘𝜏𝜆0\displaystyle\frac{\sqrt{\sinh(\pi\lambda)}}{2|\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha% }-\textup{e}^{-\pi\lambda}|}\Big{(}H^{(-)}_{\textup{i}\lambda}(k\tau)+\textup{% e}^{-\pi(\lambda+\textup{i}\alpha)}H^{(+)}_{\textup{i}\lambda}(k\tau)\Big{)},% \quad\lambda>0.divide start_ARG square-root start_ARG roman_sinh ( italic_π italic_λ ) end_ARG end_ARG start_ARG 2 | e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π ( italic_λ + i italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) ) , italic_λ > 0 . (3.11)

The orthogonality of all eigenfunctions is proved in Appendix D.3. By the spectral theorem (cf. also the representation (D.7)), the Green function (3.7) can be represented as a mode sum/integral,

D~mα(τ,τ,k)subscriptsuperscript~𝐷𝛼𝑚𝜏superscript𝜏𝑘\displaystyle\quad\tilde{D}^{\alpha}_{m}(\tau,\tau^{\prime},k)over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k )
=R20(Hiλ()(kτ)+eπ(λ+iα)Hiλ(+)(kτ))(Hiλ()(kτ)+eπ(λ+iα)Hiλ(+)(kτ))λ2+(mR)2i0absentsuperscript𝑅2superscriptsubscript0subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑘𝜏superscripte𝜋𝜆i𝛼subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑘𝜏superscriptsubscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑘superscript𝜏superscripte𝜋𝜆i𝛼subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑘superscript𝜏superscript𝜆2superscript𝑚𝑅2i0\displaystyle=R^{2}\int_{0}^{\infty}\frac{\Big{(}H^{(-)}_{\textup{i}\lambda}(k% \tau)+\textup{e}^{-\pi(\lambda+\textup{i}\alpha)}H^{(+)}_{\textup{i}\lambda}(k% \tau)\Big{)}\Big{(}H^{(-)}_{\textup{i}\lambda}(k\tau^{\prime})+\textup{e}^{-% \pi(\lambda+\textup{i}\alpha)}H^{(+)}_{\textup{i}\lambda}(k\tau^{\prime})\Big{% )}^{\ast}}{-\lambda^{2}+(mR)^{2}-\textup{i}0}= italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π ( italic_λ + i italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) ) ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π ( italic_λ + i italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ) start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_m italic_R ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - i 0 end_ARG
×λsinh(πλ)2|eiπαeπλ|2dλabsent𝜆𝜋𝜆2superscriptsuperscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋𝜆2d𝜆\displaystyle\hskip 46.49982pt\times\frac{\lambda\sinh(\pi\lambda)}{2|\textup{% e}^{\textup{i}\pi\alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda}|^{2}}\textup{d}\lambda× divide start_ARG italic_λ roman_sinh ( italic_π italic_λ ) end_ARG start_ARG 2 | e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG d italic_λ
+R2n=02(α+2n)Jα+2n(kτ)Jα+2n(kτ)(α+2n)2+(mR)2.superscript𝑅2superscriptsubscript𝑛02𝛼2𝑛subscript𝐽𝛼2𝑛𝑘𝜏superscriptsubscript𝐽𝛼2𝑛𝑘superscript𝜏superscript𝛼2𝑛2superscript𝑚𝑅2\displaystyle\quad+R^{2}\sum_{n=0}^{\infty}\frac{2(\alpha+2n)J_{\alpha+2n}(k% \tau)J_{\alpha+2n}^{\ast}(k\tau^{\prime})}{(\alpha+2n)^{2}+(mR)^{2}}.+ italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_n = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 2 ( italic_α + 2 italic_n ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG ( italic_α + 2 italic_n ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_m italic_R ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG . (3.12)

Note that Jν(z)=Jν(z)subscript𝐽𝜈𝑧superscriptsubscript𝐽𝜈𝑧J_{\nu}(z)=J_{\nu}^{\ast}(z)italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z ) for ν,z>0𝜈𝑧0\nu,z>0italic_ν , italic_z > 0. Summing up, we find the following off-shell modes corresponding to the continuous and discrete spectrum, respectively:

Υk,λ(α)(τ,x)superscriptsubscriptΥ𝑘𝜆𝛼𝜏𝑥\displaystyle\Upsilon_{\vec{k},\lambda}^{(\alpha)}(\tau,\vec{x})roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG , italic_λ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , over→ start_ARG italic_x end_ARG ) =Rλsinh(πλ)4π32|eiπαeπλ|eikx(Hiλ()(kτ)+eπ(λ+iα)Hiλ(+)(kτ));absent𝑅𝜆𝜋𝜆4superscript𝜋32superscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋𝜆superscriptei𝑘𝑥subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑘𝜏superscripte𝜋𝜆i𝛼subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑘𝜏\displaystyle=\frac{R\sqrt{\lambda\sinh(\pi\lambda)}}{4\pi^{\frac{3}{2}}|% \textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda}|}\textup{e}^{\textup% {i}\vec{k}\vec{x}}\big{(}H^{(-)}_{\textup{i}\lambda}(k\tau)+\textup{e}^{-\pi(% \lambda+\textup{i}\alpha)}H^{(+)}_{\textup{i}\lambda}(k\tau)\big{)};= divide start_ARG italic_R square-root start_ARG italic_λ roman_sinh ( italic_π italic_λ ) end_ARG end_ARG start_ARG 4 italic_π start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT | e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT i over→ start_ARG italic_k end_ARG over→ start_ARG italic_x end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π ( italic_λ + i italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) ) ;
Υ~k,n(α)(τ,x)superscriptsubscript~Υ𝑘𝑛𝛼𝜏𝑥\displaystyle\tilde{\Upsilon}_{\vec{k},n}^{(\alpha)}(\tau,\vec{x})over~ start_ARG roman_Υ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG , italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , over→ start_ARG italic_x end_ARG ) =Rα+2n2π32eikxJα+2n(kτ),absent𝑅𝛼2𝑛2superscript𝜋32superscriptei𝑘𝑥subscript𝐽𝛼2𝑛𝑘𝜏\displaystyle=\frac{R\sqrt{\alpha+2n}}{2\pi^{\frac{3}{2}}}\textup{e}^{\textup{% i}\vec{k}\vec{x}}J_{\alpha+2n}(k\tau),= divide start_ARG italic_R square-root start_ARG italic_α + 2 italic_n end_ARG end_ARG start_ARG 2 italic_π start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT i over→ start_ARG italic_k end_ARG over→ start_ARG italic_x end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_k italic_τ ) ,
whereλ>0andn0,α+2n>0.formulae-sequencewhere𝜆0and𝑛subscript0𝛼2𝑛0\displaystyle\quad\text{where}\quad\lambda>0\quad\text{and}\quad n\in\mathbb{N% }_{0},\;\alpha+2n>0.where italic_λ > 0 and italic_n ∈ blackboard_N start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_α + 2 italic_n > 0 . (3.13)

They satisfy

Υk,λ(α)superscriptsubscriptΥ𝑘𝜆𝛼\displaystyle\Box\Upsilon_{\vec{k},\lambda}^{(\alpha)}□ roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG , italic_λ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT =(λR)2Υk,λ(α),absentsuperscript𝜆𝑅2superscriptsubscriptΥ𝑘𝜆𝛼\displaystyle=-\big{(}\tfrac{\lambda}{R}\big{)}^{2}\Upsilon_{\vec{k},\lambda}^% {(\alpha)},= - ( divide start_ARG italic_λ end_ARG start_ARG italic_R end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG , italic_λ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT ,
Υ~k,n(α)superscriptsubscript~Υ𝑘𝑛𝛼\displaystyle\Box\tilde{\Upsilon}_{\vec{k},n}^{(\alpha)}□ over~ start_ARG roman_Υ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG , italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT =(α+2nR)2Υ~k,n(α).absentsuperscript𝛼2𝑛𝑅2superscriptsubscript~Υ𝑘𝑛𝛼\displaystyle=\big{(}\tfrac{\alpha+2n}{R}\big{)}^{2}\tilde{\Upsilon}_{\vec{k},% n}^{(\alpha)}.= ( divide start_ARG italic_α + 2 italic_n end_ARG start_ARG italic_R end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT over~ start_ARG roman_Υ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG , italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT . (3.14)

The propagator therefore reads

Dmα(τ,τ,x,x)superscriptsubscript𝐷𝑚𝛼𝜏superscript𝜏𝑥superscript𝑥\displaystyle D_{m}^{\alpha}(\tau,\tau^{\prime},\vec{x},\vec{x}^{\prime})italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , over→ start_ARG italic_x end_ARG , over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) =3(0Υk,λ(α)(τ,x)Υk,λ(α)(τ,x)λ2+(mR)2i0dλ\displaystyle=\int_{{\mathbb{R}}^{3}}\Bigg{(}\int_{0}^{\infty}\frac{\Upsilon_{% \vec{k},\lambda}^{(\alpha)}(\tau,\vec{x})\Upsilon_{\vec{k},\lambda}^{(\alpha)% \ast}(\tau^{\prime},\vec{x}^{\prime})}{-\lambda^{2}+(mR)^{2}-\textup{i}0}% \textup{d}\lambda= ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG , italic_λ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , over→ start_ARG italic_x end_ARG ) roman_Υ start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG , italic_λ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α ) ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_m italic_R ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - i 0 end_ARG d italic_λ
+n=0Υ~k,n(α)(τ,x)Υ~k,n(α)(τ,x)(α+2n)2+(mR)2)d3k.\displaystyle\hskip 34.87486pt+\sum_{n=0}^{\infty}\frac{\tilde{\Upsilon}_{\vec% {k},n}^{(\alpha)}(\tau,\vec{x})\tilde{\Upsilon}_{\vec{k},n}^{(\alpha)\ast}(% \tau^{\prime},\vec{x}^{\prime})}{(\alpha+2n)^{2}+(mR)^{2}}\Bigg{)}\textup{d}^{% 3}\vec{k}.+ ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_n = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG over~ start_ARG roman_Υ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG , italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , over→ start_ARG italic_x end_ARG ) over~ start_ARG roman_Υ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG , italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_α ) ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG ( italic_α + 2 italic_n ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_m italic_R ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) d start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG . (3.15)

3.3 Exact evaluation of the Fourier integral

We can determine the integral (3.1) exactly if we insert D~mα(τ,τ,k)subscriptsuperscript~𝐷𝛼𝑚𝜏superscript𝜏𝑘\tilde{D}^{\alpha}_{m}(\tau,\tau^{\prime},k)over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k ) for D~m(τ,τ,k)subscript~𝐷𝑚𝜏superscript𝜏𝑘\tilde{D}_{m}(\tau,\tau^{\prime},k)over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k ). Using the connection formulas (C.17) and (C.18) to express the Bessel and Hankel functions in terms of modified Bessel functions of the first and second kind, we obtain

D~mα(τ,τ,k)subscriptsuperscript~𝐷𝛼𝑚𝜏superscript𝜏𝑘\displaystyle\quad\tilde{D}^{\alpha}_{m}(\tau,\tau^{\prime},k)over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_k )
=R2θ(ττ)(eπRmeiπα)(eiπαIiRm(ikτ)KiRm(ikτ)eπRmIiRm(ikτ)KiRm(ikτ))absentsuperscript𝑅2𝜃superscript𝜏𝜏superscripte𝜋𝑅𝑚superscriptei𝜋𝛼superscriptei𝜋𝛼subscript𝐼i𝑅𝑚i𝑘𝜏subscript𝐾i𝑅𝑚i𝑘superscript𝜏superscripte𝜋𝑅𝑚subscript𝐼i𝑅𝑚i𝑘𝜏subscript𝐾i𝑅𝑚i𝑘superscript𝜏\displaystyle=\frac{R^{2}\theta({\tau^{\prime}}-\tau)}{(\textup{e}^{-\pi Rm}-% \textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha})}\big{(}\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}I_{% \textup{i}Rm}(\textup{i}k\tau)K_{\textup{i}Rm}(\textup{i}k\tau^{\prime})-% \textup{e}^{-\pi Rm}I_{\textup{i}Rm}(-\textup{i}k\tau)K_{\textup{i}Rm}(-% \textup{i}k\tau^{\prime})\big{)}= divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_θ ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_τ ) end_ARG start_ARG ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT italic_I start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( i italic_k italic_τ ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( i italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT italic_I start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( - i italic_k italic_τ ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( - i italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) )
+(ττ).\displaystyle\quad+(\tau\leftrightarrow\tau^{\prime}).+ ( italic_τ ↔ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) . (3.16)

The propagator is then the distributional boundary value of the Fourier integral (3.1). This integral can be determined using the identity (C.26), which implies

limε00ksin(kr)(eiπαIiRm(ikτ)KiRm(ik(τiε))\displaystyle\quad\lim_{\varepsilon\downarrow 0}\int_{0}^{\infty}k\sin(kr)\;% \big{(}\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}I_{\textup{i}Rm}(\textup{i}k\tau)K_{% \textup{i}Rm}(\textup{i}k(\tau^{\prime}-\textup{i}\varepsilon))roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_ε ↓ 0 end_POSTSUBSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_k roman_sin ( italic_k italic_r ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT italic_I start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( i italic_k italic_τ ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( i italic_k ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - i italic_ε ) )
eπRmIiRm(ikτ)KiRm(ik(τ+iε)))dk\displaystyle\hskip 34.87486pt-\textup{e}^{-\pi Rm}I_{\textup{i}Rm}(-\textup{i% }k\tau)K_{\textup{i}Rm}(-\textup{i}k(\tau^{\prime}+\textup{i}\varepsilon))\big% {)}\textup{d}k- e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT italic_I start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( - i italic_k italic_τ ) italic_K start_POSTSUBSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( - i italic_k ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT + i italic_ε ) ) ) d italic_k
=iπΓ(32+iRm)2iRmr(2ττ)32(eiπα𝐙1,iRm(wi0)+eπRm𝐙1,iRm(w+i0)),absenti𝜋Γ32i𝑅𝑚superscript2i𝑅𝑚𝑟superscript2𝜏superscript𝜏32superscriptei𝜋𝛼subscript𝐙1i𝑅𝑚𝑤i0superscripte𝜋𝑅𝑚subscript𝐙1i𝑅𝑚𝑤i0\displaystyle=-\textup{i}\frac{\sqrt{\pi}\Gamma\big{(}\tfrac{3}{2}+\textup{i}% Rm\big{)}}{2^{\textup{i}Rm}}\frac{r}{(2\tau\tau^{\prime})^{\tfrac{3}{2}}}\Big{% (}\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}{\bf Z}_{1,\textup{i}Rm}(w-\textup{i}0)+% \textup{e}^{-\pi Rm}{\bf Z}_{1,\textup{i}Rm}(w+\textup{i}0)\Big{)},= - i divide start_ARG square-root start_ARG italic_π end_ARG roman_Γ ( divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + i italic_R italic_m ) end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT i italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG divide start_ARG italic_r end_ARG start_ARG ( 2 italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT bold_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 , i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w - i 0 ) + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT bold_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 , i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w + i 0 ) ) , (3.17)

where 𝐙μ,ν(z)subscript𝐙𝜇𝜈𝑧{\bf Z}_{\mu,\nu}(z)bold_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) is the Gegenbauer function (C.20a) and where

w:=τ2+τ2r22ττ=1+(ττ)2r22ττ=1+(τ+τ)2r22ττ.assign𝑤superscript𝜏2superscriptsuperscript𝜏2superscript𝑟22𝜏superscript𝜏1superscript𝜏superscript𝜏2superscript𝑟22𝜏superscript𝜏1superscript𝜏superscript𝜏2superscript𝑟22𝜏superscript𝜏\displaystyle w:=\frac{\tau^{2}+{\tau^{\prime}}^{2}-r^{2}}{2\tau\tau^{\prime}}% =1+\frac{(\tau-{\tau^{\prime}})^{2}-r^{2}}{2\tau\tau^{\prime}}=-1+\frac{(\tau+% {\tau^{\prime}})^{2}-r^{2}}{2\tau\tau^{\prime}}.italic_w := divide start_ARG italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG = 1 + divide start_ARG ( italic_τ - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG = - 1 + divide start_ARG ( italic_τ + italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG . (3.18)

By the symmetry of (3.17) under the exchange of τ𝜏\tauitalic_τ and τsuperscript𝜏\tau^{\prime}italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT, we obtain an explicit formula for the propagator corresponding to boundary conditions specified by α𝛼\alphaitalic_α:

Dmα=iR2Γ(32+iRm)21+iRm(2πττ)32superscriptsubscript𝐷𝑚𝛼isuperscript𝑅2Γ32i𝑅𝑚superscript21i𝑅𝑚superscript2𝜋𝜏superscript𝜏32\displaystyle D_{m}^{\alpha}=\frac{\textup{i}R^{2}\Gamma\big{(}\tfrac{3}{2}+% \textup{i}Rm\big{)}}{2^{1+\textup{i}Rm}(2\pi\tau\tau^{\prime})^{\tfrac{3}{2}}}italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG i italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Γ ( divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + i italic_R italic_m ) end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT 1 + i italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( 2 italic_π italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG (𝐙1,iRm(wi0)\displaystyle\Bigg{(}{\bf Z}_{1,\textup{i}Rm}(w-\textup{i}0)( bold_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 , i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w - i 0 )
eπRmeπRmeiπα(𝐙1,iRm(w+i0)+𝐙1,iRm(wi0))).\displaystyle-\frac{\textup{e}^{-\pi Rm}}{\textup{e}^{-\pi Rm}-\textup{e}^{% \textup{i}\pi\alpha}}\Big{(}{\bf Z}_{1,\textup{i}Rm}(w+\textup{i}0)+{\bf Z}_{1% ,\textup{i}Rm}(w-\textup{i}0)\Big{)}\Bigg{)}.- divide start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ( bold_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 , i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w + i 0 ) + bold_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 , i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w - i 0 ) ) ) . (3.19)

The first term in (3.19) does not depend on the boundary conditions and yields the Dirac delta upon acting with +m2superscript𝑚2\Box+m^{2}□ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT on Dmαsubscriptsuperscript𝐷𝛼𝑚D^{\alpha}_{m}italic_D start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT. The second term, which contains all information about the boundary conditions, is a solution of the Klein-Gordon equation. The prefactor eπRmeπRmeiπαsuperscripte𝜋𝑅𝑚superscripte𝜋𝑅𝑚superscriptei𝜋𝛼\tfrac{\textup{e}^{-\pi Rm}}{\textup{e}^{-\pi Rm}-\textup{e}^{\textup{i}\pi% \alpha}}divide start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_R italic_m end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG indicates that the dependence on the choice of boundary conditions is suppressed in the semi-classical regime, where τ𝜏\tauitalic_τ, τsuperscript𝜏\tau^{\prime}italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT and m𝑚mitalic_m become large. We validate the latter observation more carefully in the following subsection.

3.4 Asymptotic behavior in the semi-classical regime

Although we are able to derive exact formulas for the propagators Dmα(τ,τ,x,x)subscriptsuperscript𝐷𝛼𝑚𝜏superscript𝜏𝑥superscript𝑥D^{\alpha}_{m}(\tau,\tau^{\prime},\vec{x},\vec{x}^{\prime})italic_D start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , over→ start_ARG italic_x end_ARG , over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ), they are expeceted to be a good approximation to the prediction of the matrix model only in the semi-classical regime, i.e., in a local patch at late times. Notice that the constant physical mass m0subscript𝑚0m_{0}italic_m start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is related to the mass m𝑚mitalic_m via the dilaton, m2=ρ2m02superscript𝑚2superscript𝜌2superscriptsubscript𝑚02m^{2}=\rho^{2}m_{0}^{2}italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_ρ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT. Since the dilaton ρ𝜌\rhoitalic_ρ increases with time, a local patch in the late time regime is subject to the assumptions

τ,τ,m1,|ττ|τ,τ,m.formulae-sequencemuch-greater-than𝜏superscript𝜏𝑚1much-less-than𝜏superscript𝜏𝜏superscript𝜏𝑚\displaystyle\tau,\tau^{\prime},m\gg 1,\quad|\tau-\tau^{\prime}|\ll\tau,\tau^{% \prime},m.italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_m ≫ 1 , | italic_τ - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≪ italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_m . (3.20)

We determine the asymptotic behavior in this regime as follows. First, we derive the asymptotic behavior of the timelike Green functions. Then, we argue that the contribution that depends on the boundary conditions is suppressed in the Fourier integral (3.1) due to rapid oscillatory behavior.

This procedure seems optimal because

  • (1)

    the asymptotic behavior of the exact solution (3.19) is difficult to determine because it involves a simultaneous approximation of the Gegenbauer function 𝐙1,iRm(w±i0)subscript𝐙1i𝑅𝑚plus-or-minus𝑤i0{\bf Z}_{1,\textup{i}Rm}(w\pm\textup{i}0)bold_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 , i italic_R italic_m end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ± i 0 ) near its poles at w=±1𝑤plus-or-minus1w=\pm 1italic_w = ± 1 and for large imaginary order iRmi𝑅𝑚\textup{i}Rmi italic_R italic_m;

  • (2)

    the flat regime limit of the modes in (3.15) causes both the sum over n𝑛nitalic_n and the integral over λ𝜆\lambdaitalic_λ to diverge due to the asymptotics (C.9) and (C.5) of the Bessel functions. Thus, one should perform the sum over n𝑛nitalic_n and the integral over λ𝜆\lambdaitalic_λ before investigating the asymptotic behavior. This naturally leads to the described procedure.

We start by writing the timelike Green function (3.7) as

D~mαsubscriptsuperscript~𝐷𝛼𝑚\displaystyle\tilde{D}^{\alpha}_{m}over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT =πiR22(eπνeiπα)(θ(ττ)Jiν(νz)(eπνHiν(+)(νz)+eiπαHiν()(νz))\displaystyle=\frac{-\pi\textup{i}R^{2}}{2(\textup{e}^{-\pi\nu}-\textup{e}^{% \textup{i}\pi\alpha})}\Big{(}\theta({\tau^{\prime}}-\tau)J_{\textup{i}\nu}(\nu z% )\big{(}\textup{e}^{-\pi\nu}H^{(+)}_{\textup{i}\nu}(\nu z^{\prime})+\textup{e}% ^{\textup{i}\pi\alpha}H^{(-)}_{\textup{i}\nu}(\nu z^{\prime})\big{)}= divide start_ARG - italic_π i italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG ( italic_θ ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_τ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT i italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ν italic_z ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ν italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) + e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ν italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) )
+θ(ττ)Jiν(νz)(eπνHiν(+)(νz)+eiπαHiν()(νz))),\displaystyle\quad+\theta(\tau-{\tau^{\prime}})J_{\textup{i}\nu}(\nu z^{\prime% })\big{(}\textup{e}^{-\pi\nu}H^{(+)}_{\textup{i}\nu}(\nu z)+\textup{e}^{% \textup{i}\pi\alpha}H^{(-)}_{\textup{i}\nu}(\nu z)\big{)}\Big{)},+ italic_θ ( italic_τ - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT i italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ν italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ν italic_z ) + e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ν italic_z ) ) ) , (3.21)

where ν=Rm𝜈𝑅𝑚\nu=Rmitalic_ν = italic_R italic_m, z=kτRm𝑧𝑘𝜏𝑅𝑚z=\frac{k\tau}{Rm}italic_z = divide start_ARG italic_k italic_τ end_ARG start_ARG italic_R italic_m end_ARG and z=kτRmsuperscript𝑧𝑘superscript𝜏𝑅𝑚z^{\prime}=\frac{k\tau^{\prime}}{Rm}italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG italic_k italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_R italic_m end_ARG. Then we assume that ν𝜈\nuitalic_ν is large, while keeping z𝑧zitalic_z and zsuperscript𝑧z^{\prime}italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT, which are ratios of time and mass, arbitrary. These asymptotics are known [14]. For convenience of the reader, we present them in Appendix C.

Before we derive the desired asymptotics of (3.4), we note that the timelike operator can be written as

τ2(τ2+1ττ+k2+m2τ2).superscript𝜏2superscriptsubscript𝜏21𝜏subscript𝜏superscript𝑘2superscript𝑚2superscript𝜏2\displaystyle\tau^{2}\Big{(}\partial_{\tau}^{2}+\frac{1}{\tau}\partial_{\tau}+% k^{2}+\frac{m^{2}}{\tau^{2}}\Big{)}.italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_τ end_POSTSUBSCRIPT + italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + divide start_ARG italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) . (3.22)

One should therefore expect that the on-shell energy is roughly E2=E2(τ)=k2+m2τ2superscript𝐸2superscript𝐸2𝜏superscript𝑘2superscript𝑚2superscript𝜏2E^{2}=E^{2}(\tau)=k^{2}+\frac{m^{2}}{\tau^{2}}italic_E start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_E start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ ) = italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + divide start_ARG italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG in this late time regime. The quantity E𝐸Eitalic_E should thus appear in the asymptotic form of the Green function.

If we insert the asymptotic behavior (C.10) and (C.12) into (3.4), we obtain

D~mαsubscriptsuperscript~𝐷𝛼𝑚\displaystyle\tilde{D}^{\alpha}_{m}over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT R2θ(ττ)2ν(1+z2)14(1+z2)14(eπνeiπα)similar-toabsentsuperscript𝑅2𝜃superscript𝜏𝜏2𝜈superscript1superscript𝑧214superscript1superscriptsuperscript𝑧214superscripte𝜋𝜈superscriptei𝜋𝛼\displaystyle\sim\frac{-R^{2}\theta({\tau^{\prime}}-\tau)}{2\nu(1+z^{2})^{% \frac{1}{4}}(1+{z^{\prime}}^{2})^{\frac{1}{4}}(\textup{e}^{-\pi\nu}-\textup{e}% ^{\textup{i}\pi\alpha})}∼ divide start_ARG - italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_θ ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_τ ) end_ARG start_ARG 2 italic_ν ( 1 + italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 + italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG
×(eiν(ξ(z)+ξ(z))+ieiπαeiν(ξ(z)ξ(z))+eπν(ieiν(ξ(z)ξ(z))eiπαeiν(ξ(z)+ξ(z))))absentsuperscriptei𝜈𝜉superscript𝑧𝜉𝑧superscriptiei𝜋𝛼superscriptei𝜈𝜉superscript𝑧𝜉𝑧superscripte𝜋𝜈superscriptiei𝜈𝜉superscript𝑧𝜉𝑧superscriptei𝜋𝛼superscriptei𝜈𝜉superscript𝑧𝜉𝑧\displaystyle\quad\times\Big{(}\textup{e}^{\textup{i}\nu(\xi(z^{\prime})+\xi(z% ))}+\textup{i}\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}\textup{e}^{-\textup{i}\nu(\xi(z% ^{\prime})-\xi(z))}+\textup{e}^{-\pi\nu}\big{(}\textup{i}\textup{e}^{\textup{i% }\nu(\xi(z^{\prime})-\xi(z))}-\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}\textup{e}^{-% \textup{i}\nu(\xi(z^{\prime})+\xi(z))}\big{)}\Big{)}× ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_ν ( italic_ξ ( italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_ξ ( italic_z ) ) end_POSTSUPERSCRIPT + roman_i roman_e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_ν ( italic_ξ ( italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_ξ ( italic_z ) ) end_POSTSUPERSCRIPT + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT ( roman_i roman_e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_ν ( italic_ξ ( italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_ξ ( italic_z ) ) end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_ν ( italic_ξ ( italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_ξ ( italic_z ) ) end_POSTSUPERSCRIPT ) )
+(ττ)\displaystyle\quad+(\tau\leftrightarrow\tau^{\prime})+ ( italic_τ ↔ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) (3.23)

for ν1much-greater-than𝜈1\nu\gg 1italic_ν ≫ 1. The terms with a prefactor eπνsuperscripte𝜋𝜈\textup{e}^{-\pi\nu}e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT in the last equation are suppressed. Moreover, the terms that only depend on ξ(z)+ξ(z)𝜉𝑧𝜉superscript𝑧\xi(z)+\xi(z^{\prime})italic_ξ ( italic_z ) + italic_ξ ( italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) remain unchanged under the exchange (ττ)𝜏superscript𝜏(\tau\leftrightarrow\tau^{\prime})( italic_τ ↔ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ). We may thus further simplify

D~mαsubscriptsuperscript~𝐷𝛼𝑚\displaystyle\tilde{D}^{\alpha}_{m}over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT R22ν(1+z2)14(1+z2)14similar-toabsentsuperscript𝑅22𝜈superscript1superscript𝑧214superscript1superscriptsuperscript𝑧214\displaystyle\sim\frac{R^{2}}{2\nu(1+z^{2})^{\frac{1}{4}}(1+{z^{\prime}}^{2})^% {\frac{1}{4}}}∼ divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 italic_ν ( 1 + italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 + italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG
×(eiπαeiν(ξ(z)+ξ(z))+i(θ(ττ)eiν(ξ(z)ξ(z))+(ττ))).\displaystyle\quad\times\Bigg{(}\textup{e}^{-\textup{i}\pi\alpha}\textup{e}^{% \textup{i}\nu(\xi(z^{\prime})+\xi(z))}+\textup{i}\Big{(}\theta({\tau^{\prime}}% -\tau)\textup{e}^{-\textup{i}\nu(\xi(z^{\prime})-\xi(z))}+(\tau\leftrightarrow% \tau^{\prime})\Big{)}\Bigg{)}.× ( e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_ν ( italic_ξ ( italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_ξ ( italic_z ) ) end_POSTSUPERSCRIPT + i ( italic_θ ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_τ ) e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_ν ( italic_ξ ( italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_ξ ( italic_z ) ) end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_τ ↔ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ) ) . (3.24)

If we write E:=E(τ)assignsuperscript𝐸𝐸superscript𝜏E^{\prime}:=E(\tau^{\prime})italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT := italic_E ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ), we have ν(1+z2)14(1+z2)14=EτEτ𝜈superscript1superscript𝑧214superscript1superscriptsuperscript𝑧214𝐸𝜏superscript𝐸superscript𝜏\nu(1+z^{2})^{\frac{1}{4}}(1+{z^{\prime}}^{2})^{\frac{1}{4}}=\sqrt{E\tau}\sqrt% {E^{\prime}\tau^{\prime}}italic_ν ( 1 + italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 + italic_z start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT = square-root start_ARG italic_E italic_τ end_ARG square-root start_ARG italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG and

νξ(z)=Eτ+mRln(kτmR+Eτ).𝜈𝜉𝑧𝐸𝜏𝑚𝑅𝑘𝜏𝑚𝑅𝐸𝜏\displaystyle\nu\xi(z)=E\tau+mR\ln\Big{(}\frac{k\tau}{mR+E\tau}\Big{)}.italic_ν italic_ξ ( italic_z ) = italic_E italic_τ + italic_m italic_R roman_ln ( divide start_ARG italic_k italic_τ end_ARG start_ARG italic_m italic_R + italic_E italic_τ end_ARG ) . (3.25)

Thus,

D~mαsubscriptsuperscript~𝐷𝛼𝑚\displaystyle\tilde{D}^{\alpha}_{m}over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT R2ττ(eiπαei(Eτ+Eτ)(k2ττ(mR+Eτ)(mR+Eτ))imR2EE\displaystyle\sim\frac{R^{2}}{\sqrt{\tau\tau^{\prime}}}\Bigg{(}\frac{\textup{e% }^{-\textup{i}\pi\alpha}\textup{e}^{\textup{i}(E\tau+E^{\prime}\tau^{\prime})}% \big{(}\frac{k^{2}\tau\tau^{\prime}}{(mR+E\tau)(mR+E^{\prime}\tau^{\prime})}% \big{)}^{\textup{i}mR}}{2\sqrt{EE^{\prime}}}∼ divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG ( divide start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT i ( italic_E italic_τ + italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT ( divide start_ARG italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_m italic_R + italic_E italic_τ ) ( italic_m italic_R + italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT i italic_m italic_R end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 square-root start_ARG italic_E italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG
+iθ(ττ)ei(EτEτ)(τ(mR+Eτ)τ(mR+Eτ))imR+(ττ)2EE).\displaystyle\qquad+\textup{i}\frac{\theta({\tau^{\prime}}-\tau)\textup{e}^{-% \textup{i}(E^{\prime}\tau^{\prime}-E\tau)}\big{(}\frac{\tau(mR+E\tau^{\prime})% }{\tau^{\prime}(mR+E\tau)}\big{)}^{\textup{i}mR}+(\tau\leftrightarrow\tau^{% \prime})}{2\sqrt{EE^{\prime}}}\Bigg{)}.+ i divide start_ARG italic_θ ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_τ ) e start_POSTSUPERSCRIPT - i ( italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_E italic_τ ) end_POSTSUPERSCRIPT ( divide start_ARG italic_τ ( italic_m italic_R + italic_E italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_m italic_R + italic_E italic_τ ) end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT i italic_m italic_R end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_τ ↔ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG 2 square-root start_ARG italic_E italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG ) . (3.26)

The approximation (3.4) is valid if τ,τ,m1much-greater-than𝜏superscript𝜏𝑚1\tau,\tau^{\prime},m\gg 1italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_m ≫ 1 and follows from the asymptotic behavior (C.10) and (C.12) of the Bessel functions. Using the second condition for the late time regime, |ττ|τ,τ,mmuch-less-than𝜏superscript𝜏𝜏superscript𝜏𝑚|\tau-\tau^{\prime}|\ll\tau,\tau^{\prime},m| italic_τ - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≪ italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_m, it may be further simplified. Under the latter assumption, we have EEsimilar-to𝐸superscript𝐸E\sim E^{\prime}italic_E ∼ italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT and τ(mR+Eτ)τ(mR+Eτ)1similar-to𝜏𝑚𝑅𝐸superscript𝜏superscript𝜏𝑚𝑅𝐸𝜏1\frac{\tau(mR+E\tau^{\prime})}{\tau^{\prime}(mR+E\tau)}\sim 1divide start_ARG italic_τ ( italic_m italic_R + italic_E italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_m italic_R + italic_E italic_τ ) end_ARG ∼ 1. We have numericaly verified using Wolfram Mathematica that

D~mαsubscriptsuperscript~𝐷𝛼𝑚\displaystyle\tilde{D}^{\alpha}_{m}over~ start_ARG italic_D end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT R2ττ(eiπαeiE~(τ+τ)(k2ττ(mR+Eτ)(mR+Eτ))imR2E~+iθ(ττ)eiE~(ττ)+(ττ)2E~)\displaystyle\sim\frac{R^{2}}{\sqrt{\tau\tau^{\prime}}}\Bigg{(}\frac{\textup{e% }^{-\textup{i}\pi\alpha}\textup{e}^{\textup{i}\tilde{E}(\tau+\tau^{\prime})}% \big{(}\frac{k^{2}\tau\tau^{\prime}}{(mR+E\tau)(mR+E^{\prime}\tau^{\prime})}% \big{)}^{\textup{i}mR}}{2\tilde{E}}+\textup{i}\frac{\theta({\tau^{\prime}}-% \tau)\textup{e}^{-\textup{i}\tilde{E}(\tau^{\prime}-\tau)}+(\tau% \leftrightarrow\tau^{\prime})}{2\tilde{E}}\Bigg{)}∼ divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG ( divide start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT i over~ start_ARG italic_E end_ARG ( italic_τ + italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT ( divide start_ARG italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_m italic_R + italic_E italic_τ ) ( italic_m italic_R + italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT i italic_m italic_R end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 over~ start_ARG italic_E end_ARG end_ARG + i divide start_ARG italic_θ ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_τ ) e start_POSTSUPERSCRIPT - i over~ start_ARG italic_E end_ARG ( italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_τ ) end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_τ ↔ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG 2 over~ start_ARG italic_E end_ARG end_ARG ) (3.27)

if τ,τ,m1much-greater-than𝜏superscript𝜏𝑚1\tau,\tau^{\prime},m\gg 1italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_m ≫ 1 and |ττ|τ,τ,mmuch-less-than𝜏superscript𝜏𝜏superscript𝜏𝑚|\tau-\tau^{\prime}|\ll\tau,\tau^{\prime},m| italic_τ - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT | ≪ italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_m. Here, E~:=k2+(mR)2ττassign~𝐸superscript𝑘2superscript𝑚𝑅2𝜏superscript𝜏\tilde{E}:=\sqrt{k^{2}+\frac{(mR)^{2}}{\tau\tau^{\prime}}}over~ start_ARG italic_E end_ARG := square-root start_ARG italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + divide start_ARG ( italic_m italic_R ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG. We then use the distributional identity

eiqt2q=idp2πeiptp2+q2i0,q,t>0,formulae-sequencesuperscriptei𝑞𝑡2𝑞isuperscriptsubscriptd𝑝2𝜋superscriptei𝑝𝑡superscript𝑝2superscript𝑞2i0𝑞𝑡0\displaystyle\frac{\textup{e}^{-\textup{i}qt}}{2q}=-\textup{i}\int_{-\infty}^{% \infty}\frac{\textup{d}p}{2\pi}\frac{\textup{e}^{-\textup{i}pt}}{-p^{2}+q^{2}-% \textup{i}0},\quad q,t>0,divide start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_q italic_t end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 italic_q end_ARG = - i ∫ start_POSTSUBSCRIPT - ∞ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG d italic_p end_ARG start_ARG 2 italic_π end_ARG divide start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_p italic_t end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG - italic_p start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - i 0 end_ARG , italic_q , italic_t > 0 , (3.28)

to write the approximation of the propagator in the semi-classical regime as

Dmα(τ,τ,x,x)superscriptsubscript𝐷𝑚𝛼𝜏superscript𝜏𝑥superscript𝑥\displaystyle\quad D_{m}^{\alpha}(\tau,\tau^{\prime},\vec{x},\vec{x}^{\prime})italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , over→ start_ARG italic_x end_ARG , over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT )
R2ττ(eik0(ττ)+ik(xx)kμkμ+m2ττi0d4k(2π)4\displaystyle\sim\frac{R^{2}}{\sqrt{\tau\tau^{\prime}}}\Bigg{(}\int\frac{% \textup{e}^{-\textup{i}k^{0}(\tau-\tau^{\prime})+\textup{i}\vec{k}(\vec{x}-% \vec{x}^{\prime})}}{k^{\mu}k_{\mu}+\frac{m^{2}}{\tau\tau^{\prime}}-\textup{i}0% }\frac{\textup{d}^{4}k}{(2\pi)^{4}}∼ divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG ( ∫ divide start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) + i over→ start_ARG italic_k end_ARG ( over→ start_ARG italic_x end_ARG - over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_k start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT + divide start_ARG italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG - i 0 end_ARG divide start_ARG d start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_ARG start_ARG ( 2 italic_π ) start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG
+eiπαeiE~(τ+τ)+ik(xx)2E~(k2ττ(mR+Eτ)(mR+Eτ))imRd3k(2π)3).\displaystyle\quad+\textup{e}^{-\textup{i}\pi\alpha}\int\frac{\textup{e}^{% \textup{i}\tilde{E}(\tau+\tau^{\prime})+\textup{i}\vec{k}(\vec{x}-\vec{x}^{% \prime})}}{2\tilde{E}}\Big{(}\tfrac{k^{2}\tau\tau^{\prime}}{(mR+E\tau)(mR+E^{% \prime}\tau^{\prime})}\Big{)}^{\textup{i}mR}\frac{\textup{d}^{3}\vec{k}}{(2\pi% )^{3}}\Bigg{)}.+ e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ∫ divide start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT i over~ start_ARG italic_E end_ARG ( italic_τ + italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) + i over→ start_ARG italic_k end_ARG ( over→ start_ARG italic_x end_ARG - over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 over~ start_ARG italic_E end_ARG end_ARG ( divide start_ARG italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_m italic_R + italic_E italic_τ ) ( italic_m italic_R + italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT i italic_m italic_R end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG d start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT over→ start_ARG italic_k end_ARG end_ARG start_ARG ( 2 italic_π ) start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) . (3.29)

Up to a time-dependent prefactor, the first line of (3.29), which is universal in the sense that it does not depend on the choice of boundary conditions, looks like a Feynman propagator of a scalar field in Minkowski space with a mass m2ττsuperscript𝑚2𝜏superscript𝜏\frac{m^{2}}{\tau\tau^{\prime}}divide start_ARG italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG. The second line of (3.29), which encodes all information about the boundary conditions in the simple prefactor eiπαsuperscriptei𝜋𝛼\textup{e}^{-\textup{i}\pi\alpha}e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT, looks like a modification of a "reflected" Wightman function, where we mean by "reflected" that the exponential depends on τ+τ𝜏superscript𝜏\tau+\tau^{\prime}italic_τ + italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT, and where the modification is the factor

(k2ττ(mR+Eτ)(mR+Eτ))imR,superscriptsuperscript𝑘2𝜏superscript𝜏𝑚𝑅𝐸𝜏𝑚𝑅superscript𝐸superscript𝜏i𝑚𝑅\displaystyle\Bigg{(}\frac{k^{2}\tau\tau^{\prime}}{(mR+E\tau)(mR+E^{\prime}% \tau^{\prime})}\Bigg{)}^{\textup{i}mR},( divide start_ARG italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_m italic_R + italic_E italic_τ ) ( italic_m italic_R + italic_E start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT i italic_m italic_R end_POSTSUPERSCRIPT , (3.30)

again up to a time-dependent prefactor.

The reflected part is rapidly oscillating in the semi-classical regime, where τ+τ1much-greater-than𝜏superscript𝜏1\tau+\tau^{\prime}\gg 1italic_τ + italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ≫ 1. Hence, it is suppressed compared to the universal part. Then the dependence on the choice of boundary conditions is also suppressed, and we recover the standard form of the propagator

Dmα(τ,τ,x,x)superscriptsubscript𝐷𝑚𝛼𝜏superscript𝜏𝑥superscript𝑥\displaystyle D_{m}^{\alpha}(\tau,\tau^{\prime},\vec{x},\vec{x}^{\prime})italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , over→ start_ARG italic_x end_ARG , over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) Dmsemicl(τ,τ,x,x):=R2ττeik0(ττ)+ik(xx)kμkμ+m2ττi0d4k(2π)4.similar-toabsentsuperscriptsubscript𝐷𝑚semicl𝜏superscript𝜏𝑥superscript𝑥assignsuperscript𝑅2𝜏superscript𝜏superscripteisuperscript𝑘0𝜏superscript𝜏i𝑘𝑥superscript𝑥superscript𝑘𝜇subscript𝑘𝜇superscript𝑚2𝜏superscript𝜏i0superscriptd4𝑘superscript2𝜋4\displaystyle\sim D_{m}^{\rm semi-cl}(\tau,\tau^{\prime},\vec{x},\vec{x}^{% \prime}):=\frac{R^{2}}{\sqrt{\tau\tau^{\prime}}}\int\frac{\textup{e}^{-\textup% {i}k^{0}(\tau-\tau^{\prime})+\textup{i}\vec{k}(\vec{x}-\vec{x}^{\prime})}}{k^{% \mu}k_{\mu}+\frac{m^{2}}{\tau\tau^{\prime}}-\textup{i}0}\frac{\textup{d}^{4}k}% {(2\pi)^{4}}\ .∼ italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_semi - roman_cl end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ , italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , over→ start_ARG italic_x end_ARG , over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) := divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG ∫ divide start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_k start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ - italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) + i over→ start_ARG italic_k end_ARG ( over→ start_ARG italic_x end_ARG - over→ start_ARG italic_x end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_k start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT italic_k start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT + divide start_ARG italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_τ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG - i 0 end_ARG divide start_ARG d start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_ARG start_ARG ( 2 italic_π ) start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG . (3.31)

We remark that we have numerically validated the suppression of the reflected part. The numerical evaluation needs to be performed with high precission in order to accurately account for the rapid oscillations.

4 Discussion

In this work, we have described an expanding, spatially flat (k=0𝑘0k=0italic_k = 0) FLRW quantum spacetime with a Big Bang, which may emerge in the semi-classical limit from the IKKT matrix model. Similar to previous studies of open k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1 FLRW quantum spacetimes with a Big Bounce [2], our results should be viewed in the context of emergent spacetime and gravity within the IKKT framework, which can be viewed as an alternative approach to string theory [21]. The algebraic description of the new quantum spacetime is remarkably simple, so that it should provide a useful starting point for further work on the emergent physics on quantum spacetime.

As a first step in this direction, we have explicitly described the quantization of scalar fields and higher-spin modes. Notably, the quantization of higher-spin modes in the k=0𝑘0k=0italic_k = 0 case turned out to be simpler than in the k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1 case. Moreover, the higher-spin modes do not acquire any intrinsic masses in the k=0𝑘0k=0italic_k = 0 case, and can be fully described in terms of scalar modes and standard spherical harmonics on the internal S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT.

We also found that the semi-classical d’Alembertian is related to the d’Alembertian on the Poincaré patch of de Sitter space by a similarity transformation. Thus, it is exactly solvable — cf. for example [3, 17]. However, this operator is not essentially self-adjoint and there is a one-parameter family of self-adjoint realizations, which we traced back to the self-adjoint realizations of a Schrödinger operator with negative exponential potential [10, 38]. All these self-adjoint realizations stand on an equal footing, and any of them allows us to express the scalar field propagator as a mode integral. The different realizations correspond to different boundary conditions at temporal infinity. That is, they arise from global properties of the semi-classical geometry and d’Alembertian.

However, the semi-classical approximation is only applicable in a small patch at late times, where global properties of the semi-classical geometry should play no important role. Indeed, we showed that the dependence on the choice of boundary conditions is suppressed in the regime where the approximation is valid.

We observed interesting analogies, but also interesting differences between the current k=0𝑘0k=0italic_k = 0 FLRW case and the k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1 FLRW case described in [2]. In both cases, the effective scalar field propagator can be split into two parts: one that depends on the difference of the time variables and one that depends on the sum of the time variables. This splitting reflects the presence of a cosmic singularity. The part that depends on the difference of the time variables resembles the propagator of a scalar field in Minkowski space in both cases. The part that depends on the sum of time variables exhibits different properties in the two cases. In the k=1𝑘1k=-1italic_k = - 1 case, it describes pre-post-Big-Bounce correlations, which become large if the sum of the time variables is small. In the current case where k=0𝑘0k=0italic_k = 0, it can be interpreted in terms of a reflection at the Big Bang, which is suppressed in the semi-classical regime. Its explicit form encodes the dependence of the semi-classical propagator on the boundary conditions at time-like infinity.

Appendix A Algebraic identities

The generators Mab,a,b=0,,5formulae-sequencesuperscript𝑀𝑎𝑏𝑎𝑏05M^{ab},\ a,b=0,...,5italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_b end_POSTSUPERSCRIPT , italic_a , italic_b = 0 , … , 5 of the doubleton representations nsubscript𝑛{\mathcal{H}}_{n}caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of 𝔰𝔬(4,2)𝔰𝔬42\mathfrak{so}(4,2)fraktur_s fraktur_o ( 4 , 2 ) satisfy the following identity [32, 37]:

a,b=0,1,2,3,4,5ηabMacMbd+(cd)=12(n24)ηcd=2R2r2ηcd.\displaystyle\sum_{a,b=0,1,2,3,4,5}\eta_{ab}M^{ac}M^{bd}+(c\leftrightarrow d)=% \frac{1}{2}(n^{2}-4)\eta^{cd}=2\frac{R^{2}}{r^{2}}\eta^{cd}\,.∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_a , italic_b = 0 , 1 , 2 , 3 , 4 , 5 end_POSTSUBSCRIPT italic_η start_POSTSUBSCRIPT italic_a italic_b end_POSTSUBSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_a italic_c end_POSTSUPERSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_b italic_d end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_c ↔ italic_d ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_n start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 4 ) italic_η start_POSTSUPERSCRIPT italic_c italic_d end_POSTSUPERSCRIPT = 2 divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_η start_POSTSUPERSCRIPT italic_c italic_d end_POSTSUPERSCRIPT . (A.1)

This implies the constraints (2.12) noting that βaβa=0=αaβasubscript𝛽𝑎superscript𝛽𝑎0subscript𝛼𝑎superscript𝛽𝑎\beta_{a}\beta^{a}=0=\alpha_{a}\beta^{a}italic_β start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUPERSCRIPT italic_a end_POSTSUPERSCRIPT = 0 = italic_α start_POSTSUBSCRIPT italic_a end_POSTSUBSCRIPT italic_β start_POSTSUPERSCRIPT italic_a end_POSTSUPERSCRIPT.

Let us derive the commutation relations (2.13c), valid in the case n=0𝑛0n=0italic_n = 0. To this end, we want to express Mijsuperscript𝑀𝑖𝑗M^{ij}italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUPERSCRIPT in terms of Yμsuperscript𝑌𝜇Y^{\mu}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT, Tμsuperscript𝑇𝜇T^{\mu}italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT and X4superscript𝑋4X^{4}italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT. More generally, we can describe all Mμνsuperscript𝑀𝜇𝜈M^{\mu\nu}italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT solely as a function of Tμsuperscript𝑇𝜇T^{\mu}italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT, Yμsuperscript𝑌𝜇Y^{\mu}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT and X4superscript𝑋4X^{4}italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT, starting from the explicit representation [22]

Mμν=rX41(Mμ4Mν5Mν4Mμ5),superscript𝑀𝜇𝜈𝑟superscriptsubscript𝑋41superscript𝑀𝜇4superscript𝑀𝜈5superscript𝑀𝜈4superscript𝑀𝜇5\displaystyle M^{\mu\nu}=rX_{4}^{-1}\Big{(}M^{\mu 4}M^{\nu 5}-M^{\nu 4}M^{\mu 5% }\Big{)},italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT = italic_r italic_X start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ 4 end_POSTSUPERSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν 5 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν 4 end_POSTSUPERSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ 5 end_POSTSUPERSCRIPT ) , (A.2)

which translates to

Mμνsuperscript𝑀𝜇𝜈\displaystyle M^{\mu\nu}italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT =X41((RTμMμ0)(Yνδν0X4)(RTνMν0)(Yμδμ0X4)).absentsuperscriptsubscript𝑋41𝑅superscript𝑇𝜇superscript𝑀𝜇0superscript𝑌𝜈superscript𝛿𝜈0superscript𝑋4𝑅superscript𝑇𝜈superscript𝑀𝜈0superscript𝑌𝜇superscript𝛿𝜇0superscript𝑋4\displaystyle=X_{4}^{-1}\Big{(}\big{(}RT^{\mu}-M^{\mu 0}\big{)}\big{(}Y^{\nu}-% \delta^{\nu 0}X^{4}\big{)}-\big{(}RT^{\nu}-M^{\nu 0}\big{)}\big{(}Y^{\mu}-% \delta^{\mu 0}X^{4}\big{)}\Big{)}.= italic_X start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( ( italic_R italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT - italic_δ start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν 0 end_POSTSUPERSCRIPT italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) - ( italic_R italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT - italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_δ start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ 0 end_POSTSUPERSCRIPT italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) ) . (A.3)

By (A.2), we have

X4Mμ0+Mμ0(Y0X4)=R(Tμ(Y0X4)T0(Yμδμ0X4))subscript𝑋4superscript𝑀𝜇0superscript𝑀𝜇0superscript𝑌0superscript𝑋4𝑅superscript𝑇𝜇superscript𝑌0superscript𝑋4superscript𝑇0superscript𝑌𝜇superscript𝛿𝜇0superscript𝑋4\displaystyle X_{4}M^{\mu 0}+M^{\mu 0}(Y^{0}-X^{4})=R\Big{(}T^{\mu}(Y^{0}-X^{4% })-T^{0}(Y^{\mu}-\delta^{\mu 0}X^{4})\Big{)}italic_X start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ 0 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ 0 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_R ( italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_δ start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ 0 end_POSTSUPERSCRIPT italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) ) (A.4)

We can solve this for Mμ0superscript𝑀𝜇0M^{\mu 0}italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ 0 end_POSTSUPERSCRIPT (or rather Mi0superscript𝑀𝑖0M^{i0}italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_i 0 end_POSTSUPERSCRIPT) by using [Mμν,X4]=0superscript𝑀𝜇𝜈superscript𝑋40[M^{\mu\nu},X^{4}]=0[ italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT , italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ] = 0. This yields

Mi0=R(Ti(Y0X4)T0Yi)(Y0)1.\displaystyle\boxed{M^{i0}=R\Big{(}T^{i}(Y^{0}-X^{4})-T^{0}Y^{i}\Big{)}{(Y^{0}% )}^{-1}.}italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_i 0 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_R ( italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT . (A.5)

Consequently,

Mijsuperscript𝑀𝑖𝑗\displaystyle M^{ij}italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUPERSCRIPT =RX41((TiX4+T0Yi)(Y0)1Yj(ij)).\displaystyle=RX_{4}^{-1}\Big{(}\big{(}T^{i}X^{4}+T^{0}Y^{i}\big{)}{(Y^{0})}^{% -1}Y^{j}-(i\leftrightarrow j)\Big{)}.= italic_R italic_X start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( ( italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_i ↔ italic_j ) ) . (A.6)

Next, note that the operator TiYjTjYisuperscript𝑇𝑖superscript𝑌𝑗superscript𝑇𝑗superscript𝑌𝑖T^{i}Y^{j}-T^{j}Y^{i}italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT - italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT commutes both with X4superscript𝑋4X^{4}italic_X start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT and Y0superscript𝑌0Y^{0}italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT. Then, using the notation ORX41(iR1 l+T0)𝑂𝑅superscriptsubscript𝑋41i𝑅1 lsuperscript𝑇0O\coloneqq RX_{4}^{-1}\big{(}-\tfrac{\textup{i}}{R}\mbox{1 \kern-5.30997pt{\rm l% }}+T^{0}\big{)}italic_O ≔ italic_R italic_X start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( - divide start_ARG i end_ARG start_ARG italic_R end_ARG 1 l + italic_T start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) as well as the commutation relations (2.13b) and (2.8d), we find

Mijsuperscript𝑀𝑖𝑗\displaystyle M^{ij}italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUPERSCRIPT =R(Y0)1(TiYjTjYi)+O(Yi(Y0)1YjYj(Y0)1Yi)absent𝑅superscriptsuperscript𝑌01superscript𝑇𝑖superscript𝑌𝑗superscript𝑇𝑗superscript𝑌𝑖𝑂superscript𝑌𝑖superscriptsuperscript𝑌01superscript𝑌𝑗superscript𝑌𝑗superscriptsuperscript𝑌01superscript𝑌𝑖\displaystyle=R(Y^{0})^{-1}(T^{i}Y^{j}-T^{j}Y^{i})+O\big{(}Y^{i}(Y^{0})^{-1}Y^% {j}-Y^{j}(Y^{0})^{-1}Y^{i}\big{)}= italic_R ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT - italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_O ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT )
=R(Y0)1(TiYjTjYi)+O(Y0)1([Yi,Yj]+([Y0,Yi]Yj[Y0,Yj]Yi)(Y0)1)absent𝑅superscriptsuperscript𝑌01superscript𝑇𝑖superscript𝑌𝑗superscript𝑇𝑗superscript𝑌𝑖𝑂superscriptsuperscript𝑌01superscript𝑌𝑖superscript𝑌𝑗superscript𝑌0superscript𝑌𝑖superscript𝑌𝑗superscript𝑌0superscript𝑌𝑗superscript𝑌𝑖superscriptsuperscript𝑌01\displaystyle=R(Y^{0})^{-1}(T^{i}Y^{j}-T^{j}Y^{i})+O(Y^{0})^{-1}\Big{(}[Y^{i},% Y^{j}]+\big{(}[Y^{0},Y^{i}]Y^{j}-[Y^{0},Y^{j}]Y^{i}\big{)}(Y^{0})^{-1}\Big{)}= italic_R ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT - italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_O ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( [ italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ] + ( [ italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ] italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT - [ italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ] italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT )
=R(1+ir2O(Y0)1)(TiYjTjYi)(Y0)1ir2O(Y0)1Mij.absent𝑅1isuperscript𝑟2𝑂superscriptsuperscript𝑌01superscript𝑇𝑖superscript𝑌𝑗superscript𝑇𝑗superscript𝑌𝑖superscriptsuperscript𝑌01isuperscript𝑟2𝑂superscriptsuperscript𝑌01superscript𝑀𝑖𝑗\displaystyle=R\big{(}1+\textup{i}r^{2}O(Y^{0})^{-1}\big{)}(T^{i}Y^{j}-T^{j}Y^% {i})(Y^{0})^{-1}-\textup{i}r^{2}O(Y^{0})^{-1}M^{ij}.= italic_R ( 1 + i italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_O ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT - italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT - i italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_O ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUPERSCRIPT . (A.7)

Then the factor 1+ir2O(Y0)11isuperscript𝑟2𝑂superscriptsuperscript𝑌011+\textup{i}r^{2}O(Y^{0})^{-1}1 + i italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_O ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT drops out and we find

Mij=R(Y0)1(TiYjTjYi).\displaystyle\boxed{M^{ij}=R(Y^{0})^{-1}(T^{i}Y^{j}-T^{j}Y^{i}).}italic_M start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUPERSCRIPT = italic_R ( italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT - italic_T start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT italic_Y start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) . (A.8)

Appendix B Invariant volume form

Given some quantized symplectic space with quantization map 𝒬𝒬{\mathcal{Q}}caligraphic_Q, the trace over (suitable) operators in End()End\mathrm{End}({\mathcal{H}})roman_End ( caligraphic_H ) can typically be related to the integral over {\mathcal{M}}caligraphic_M w.r.t. the symplectic volume form [37],

Tr(𝒬(f))Ωfin the semiclassical regime.similar-toTr𝒬𝑓subscriptΩ𝑓in the semiclassical regime.\displaystyle\operatorname{Tr}\big{(}{\mathcal{Q}}(f)\big{)}\sim\int_{{% \mathcal{M}}}\Omega f\quad\text{in the semiclassical regime.}\quadroman_Tr ( caligraphic_Q ( italic_f ) ) ∼ ∫ start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_M end_POSTSUBSCRIPT roman_Ω italic_f in the semiclassical regime. (B.1)

If we insert f=ϕ(+m2)ϕ𝑓superscriptitalic-ϕsuperscript𝑚2italic-ϕf=\phi^{\ast}(\square+m^{2})\phiitalic_f = italic_ϕ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( □ + italic_m start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_ϕ, where \square is the differential operator {tμ,{tμ,}}superscript𝑡𝜇subscript𝑡𝜇-\{t^{\mu},\{t_{\mu},\cdot\}\}- { italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT , { italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT , ⋅ } } from (2.18) and where ϕitalic-ϕ\phiitalic_ϕ is a scalar field, we obtain the quantization (2.15) of the action given by (2.17). For scalar fields, the integral over the internal S2superscript𝑆2S^{2}italic_S start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is trivial and thus, we effectively have to deal with an integral over the four-dimensional spacetime 1,3superscript13{\mathcal{M}}^{1,3}caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT with respect to an induced volume form Ω1,3superscriptΩ13\Omega^{1,3}roman_Ω start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT.

This volume form on the spacetime 1,3superscript13{\mathcal{M}}^{1,3}caligraphic_M start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT can be described as pull-back of the unique SO(4,1)𝑆𝑂41SO(4,1)italic_S italic_O ( 4 , 1 )-invariant volume form on the 4-hyperboloid H44,1superscript𝐻4superscript41H^{4}\subset{\mathbb{R}}^{4,1}italic_H start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ⊂ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 4 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT spanned by the xasuperscript𝑥𝑎x^{a}italic_x start_POSTSUPERSCRIPT italic_a end_POSTSUPERSCRIPT generators due to (2.7). It can be written explicitly as [32]

Ω1,3superscriptΩ13\displaystyle\Omega^{1,3}roman_Ω start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT =R3x4dx0dx3.absentsuperscript𝑅3superscript𝑥4dsuperscript𝑥0dsuperscript𝑥3\displaystyle=\frac{R^{3}}{x^{4}}\textup{d}x^{0}\dots\textup{d}x^{3}.= divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT … d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT . (B.2)

Equivalently, we may write

Ω1,3=R3x0dx4dx1dx3=R3y0dy0dx1dx3=:ρM(y0)dy0dx1dx3,\displaystyle\Omega^{1,3}=\frac{R^{3}}{x^{0}}\textup{d}x^{4}\textup{d}x^{1}% \dots\textup{d}x^{3}=\frac{R^{3}}{y^{0}}\textup{d}y^{0}\textup{d}x^{1}\dots% \textup{d}x^{3}=:\rho_{M}(y^{0})\textup{d}y^{0}\textup{d}x^{1}\dots\textup{d}x% ^{3},roman_Ω start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 3 end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT … d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG d italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT … d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT = : italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_M end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) d italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT … d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT , (B.3)

where y0:=x0+x4assignsuperscript𝑦0superscript𝑥0superscript𝑥4y^{0}:=x^{0}+x^{4}italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT := italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT and where

ρM(y0):=R3y0assignsubscript𝜌𝑀superscript𝑦0superscript𝑅3superscript𝑦0\displaystyle\rho_{M}(y^{0}):=\frac{R^{3}}{y^{0}}italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_M end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) := divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_y start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG (B.4)

is the symplectic density. The equivalence of the first form of (B.3) to the original form follows from

x4dx4dx1dx2dx3=x0dx0dx1dx2dx3,superscript𝑥4dsuperscript𝑥4dsuperscript𝑥1dsuperscript𝑥2dsuperscript𝑥3superscript𝑥0dsuperscript𝑥0dsuperscript𝑥1dsuperscript𝑥2dsuperscript𝑥3\displaystyle x^{4}\textup{d}x^{4}\textup{d}x^{1}\textup{d}x^{2}\textup{d}x^{3% }=x^{0}\textup{d}x^{0}\textup{d}x^{1}\textup{d}x^{2}\textup{d}x^{3},italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT , (B.5)

which in turn follows from the SO(4,1)𝑆𝑂41SO(4,1)italic_S italic_O ( 4 , 1 )-invariant constraint x02+i=14xi2=0superscriptsuperscript𝑥02superscriptsubscript𝑖14superscriptsuperscript𝑥𝑖20-{x^{0}}^{2}+\sum_{i=1}^{4}{x^{i}}^{2}=0- italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 0. The second form of (B.3) turns out to be the most natural form to describe a k=0𝑘0k=0italic_k = 0 FLRW spacetime. Its equivalence to the other two forms again follows from (B.5), which implies

(x0+x4)dx4dx1dx3superscript𝑥0superscript𝑥4dsuperscript𝑥4dsuperscript𝑥1dsuperscript𝑥3\displaystyle(x^{0}+x^{4})\textup{d}x^{4}\textup{d}x^{1}\dots\textup{d}x^{3}( italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT … d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT =x0(dx0+dx4)dx1dx3.absentsuperscript𝑥0dsuperscript𝑥0dsuperscript𝑥4dsuperscript𝑥1dsuperscript𝑥3\displaystyle=x^{0}(\textup{d}x^{0}+\textup{d}x^{4})\textup{d}x^{1}\dots% \textup{d}x^{3}.= italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ( d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT + d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT … d italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT . (B.6)

To obtain the third equality in (B.3), we have to divide both sides of (B.6) by x0(x0+x4)superscript𝑥0superscript𝑥0superscript𝑥4x^{0}(x^{0}+x^{4})italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_x start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ).

Appendix C Special functions

In this appendix we list the pertinent properties of the special functions that appear in our derivation of the scalar field propagator.

C.1 Bessel functions and modified Bessel functions

The Bessel equation is

(d2dz2+1zddz+1ν2z2)f(z)=0.superscriptd2dsuperscript𝑧21𝑧dd𝑧1superscript𝜈2superscript𝑧2𝑓𝑧0\displaystyle\Big{(}\frac{\textup{d}^{2}}{\textup{d}z^{2}}+\frac{1}{z}\frac{% \textup{d}}{\textup{d}z}+1-\frac{\nu^{2}}{z^{2}}\Big{)}f(z)=0.( divide start_ARG d start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG d italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_z end_ARG divide start_ARG d end_ARG start_ARG d italic_z end_ARG + 1 - divide start_ARG italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) italic_f ( italic_z ) = 0 . (C.1)

If ν{0,1,2,}𝜈012\nu\notin\{0,-1,-2,\dots\}italic_ν ∉ { 0 , - 1 , - 2 , … }, then J±ν(z)subscript𝐽plus-or-minus𝜈𝑧J_{\pm\nu}(z)italic_J start_POSTSUBSCRIPT ± italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) is a pair of linearly independent solutions with definite behavior (z2)±νsimilar-toabsentsuperscript𝑧2plus-or-minus𝜈\sim\big{(}\frac{z}{2}\big{)}^{\pm\nu}∼ ( divide start_ARG italic_z end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT ± italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT at z=0𝑧0z=0italic_z = 0 [27], where

Jν(z)=k=0(1)k(z2)2k+νk!Γ(1+ν+k).subscript𝐽𝜈𝑧superscriptsubscript𝑘0superscript1𝑘superscript𝑧22𝑘𝜈𝑘Γ1𝜈𝑘\displaystyle J_{\nu}(z)=\sum_{k=0}^{\infty}(-1)^{k}\frac{\big{(}\tfrac{z}{2}% \big{)}^{2k+\nu}}{k!\Gamma(1+\nu+k)}.italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( - 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG ( divide start_ARG italic_z end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k + italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_k ! roman_Γ ( 1 + italic_ν + italic_k ) end_ARG . (C.2)

One may introduce the Bessel function of the second kind

Yν(z):=Jν(z)cosπνJν(z)sinπν,assignsubscript𝑌𝜈𝑧subscript𝐽𝜈𝑧𝜋𝜈subscript𝐽𝜈𝑧𝜋𝜈\displaystyle Y_{\nu}(z):=\frac{J_{\nu}(z)\cos\pi\nu-J_{-\nu}(z)}{\sin\pi\nu},italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) := divide start_ARG italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) roman_cos italic_π italic_ν - italic_J start_POSTSUBSCRIPT - italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) end_ARG start_ARG roman_sin italic_π italic_ν end_ARG , (C.3)

defined for ν{0,1,2,}𝜈012\nu\in\{0,-1,-2,\dots\}italic_ν ∈ { 0 , - 1 , - 2 , … } by application of the rule of de l’Hôpital. Jν(z)subscript𝐽𝜈𝑧J_{\nu}(z)italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) and Yν(z)subscript𝑌𝜈𝑧Y_{\nu}(z)italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) are linearly independent for any value of ν𝜈\nuitalic_ν.

A pair of linearly independent solutions with definite behavior as z𝑧z\to\inftyitalic_z → ∞ are the Hankel functions

Hν(1/2)(z):=Jν(z)±iYν(z)=:Hν(±)(z),\displaystyle H^{(1/2)}_{\nu}(z):=J_{\nu}(z)\pm\textup{i}Y_{\nu}(z)=:H^{(\pm)}% _{\nu}(z),italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 / 2 ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) := italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ± i italic_Y start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = : italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) , (C.4)

with

Hν(±)(z)2πze±i(zπν2π4)asz if π+εarg(z)2πε.similar-tosuperscriptsubscript𝐻𝜈plus-or-minus𝑧2𝜋𝑧superscripteplus-or-minusi𝑧𝜋𝜈2𝜋4as𝑧 if 𝜋𝜀𝑧2𝜋𝜀\displaystyle H_{\nu}^{(\pm)}(z)\sim\sqrt{\frac{2}{\pi z}}\textup{e}^{\pm% \textup{i}\big{(}z-\frac{\pi\nu}{2}-\frac{\pi}{4}\big{)}}\quad\text{as}\quad z% \to\infty\text{ if }-\pi+\varepsilon\leq\arg(z)\leq 2\pi-\varepsilon.italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z ) ∼ square-root start_ARG divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_π italic_z end_ARG end_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT ± i ( italic_z - divide start_ARG italic_π italic_ν end_ARG start_ARG 2 end_ARG - divide start_ARG italic_π end_ARG start_ARG 4 end_ARG ) end_POSTSUPERSCRIPT as italic_z → ∞ if - italic_π + italic_ε ≤ roman_arg ( italic_z ) ≤ 2 italic_π - italic_ε . (C.5)

The following connection formulas are important for our purpose [27]:

Hν(±)(z)superscriptsubscript𝐻𝜈plus-or-minus𝑧\displaystyle H_{-\nu}^{(\pm)}(z)italic_H start_POSTSUBSCRIPT - italic_ν end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z ) =e±πiνHν(±)(z),absentsuperscripteplus-or-minus𝜋i𝜈superscriptsubscript𝐻𝜈plus-or-minus𝑧\displaystyle=\textup{e}^{\pm\pi\textup{i}\nu}H_{\nu}^{(\pm)}(z),= e start_POSTSUPERSCRIPT ± italic_π i italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z ) , (C.6)
Jν(z)subscript𝐽𝜈𝑧\displaystyle J_{\nu}(z)italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) =12(Hν(+)+Hν()),absent12superscriptsubscript𝐻𝜈superscriptsubscript𝐻𝜈\displaystyle=\frac{1}{2}\Big{(}H_{\nu}^{(+)}+H_{\nu}^{(-)}\Big{)},= divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT + italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT ) , (C.7)
Hν(±)(z)superscriptsubscript𝐻𝜈plus-or-minus𝑧\displaystyle H_{\nu}^{(\pm)}(z)italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z ) =±isin(πν)(eiπνJν(z)Jν(z)).absentplus-or-minusi𝜋𝜈superscripteminus-or-plusi𝜋𝜈subscript𝐽𝜈𝑧subscript𝐽𝜈𝑧\displaystyle=\frac{\pm\textup{i}}{\sin(\pi\nu)}\Big{(}\textup{e}^{\mp\textup{% i}\pi\nu}J_{\nu}(z)-J_{-\nu}(z)\Big{)}.= divide start_ARG ± i end_ARG start_ARG roman_sin ( italic_π italic_ν ) end_ARG ( e start_POSTSUPERSCRIPT ∓ i italic_π italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) - italic_J start_POSTSUBSCRIPT - italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) . (C.8)

For fixed ν𝜈\nuitalic_ν, the Bessel function Jν(z)subscript𝐽𝜈𝑧J_{\nu}(z)italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) has the asymptotics [27]

Jν(z)subscript𝐽𝜈𝑧\displaystyle J_{\nu}(z)italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) 2πzcos(zπν2π4)asz if |arg(z)|πδ.similar-toabsent2𝜋𝑧𝑧𝜋𝜈2𝜋4as𝑧 if 𝑧𝜋𝛿\displaystyle\sim\sqrt{\frac{2}{\pi z}}\cos\big{(}z-\tfrac{\pi\nu}{2}-\tfrac{% \pi}{4}\big{)}\quad\text{as}\quad z\to\infty\textup{ if }|\arg(z)|\leq\pi-\delta.∼ square-root start_ARG divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_π italic_z end_ARG end_ARG roman_cos ( italic_z - divide start_ARG italic_π italic_ν end_ARG start_ARG 2 end_ARG - divide start_ARG italic_π end_ARG start_ARG 4 end_ARG ) as italic_z → ∞ if | roman_arg ( italic_z ) | ≤ italic_π - italic_δ . (C.9)

The Hankel functions of imaginary order have the following asymptotic behavior for z>0𝑧0z>0italic_z > 0 fixed [14]:

Hiν(±)(νz)subscriptsuperscript𝐻plus-or-minusi𝜈𝜈𝑧\displaystyle H^{(\pm)}_{\textup{i}\nu}(\nu z)italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ν italic_z ) (2πν1+z2)12e±i(νξ(z)πiν2π4)asν.similar-toabsentsuperscript2𝜋𝜈1superscript𝑧212superscripteplus-or-minusi𝜈𝜉𝑧𝜋i𝜈2𝜋4as𝜈\displaystyle\sim\Big{(}\frac{2}{\pi\nu\sqrt{1+z^{2}}}\Big{)}^{\frac{1}{2}}% \textup{e}^{\pm\textup{i}\big{(}\nu\xi(z)-\tfrac{\pi\textup{i}\nu}{2}-\tfrac{% \pi}{4}\big{)}}\quad\text{as}\quad\nu\to\infty.∼ ( divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_π italic_ν square-root start_ARG 1 + italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT ± i ( italic_ν italic_ξ ( italic_z ) - divide start_ARG italic_π i italic_ν end_ARG start_ARG 2 end_ARG - divide start_ARG italic_π end_ARG start_ARG 4 end_ARG ) end_POSTSUPERSCRIPT as italic_ν → ∞ . (C.10)

Here, ξ(z)𝜉𝑧\xi(z)italic_ξ ( italic_z ) is the non-trivial function

ξ(z)=1+z2+ln(z1+1+z2).𝜉𝑧1superscript𝑧2𝑧11superscript𝑧2\displaystyle\xi(z)=\sqrt{1+z^{2}}+\ln\Big{(}\frac{z}{1+\sqrt{1+z^{2}}}\Big{)}.italic_ξ ( italic_z ) = square-root start_ARG 1 + italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG + roman_ln ( divide start_ARG italic_z end_ARG start_ARG 1 + square-root start_ARG 1 + italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG ) . (C.11)

Notice that ξ(z)𝜉𝑧\xi(z)italic_ξ ( italic_z ) is monotonically increasing with ξ(z)𝜉𝑧\xi(z)\to-\inftyitalic_ξ ( italic_z ) → - ∞ as z0𝑧0z\to 0italic_z → 0 (the logarithm is dominating for small z𝑧zitalic_z) and ξ(z)+𝜉𝑧\xi(z)\to+\inftyitalic_ξ ( italic_z ) → + ∞ for z𝑧z\to\inftyitalic_z → ∞ (the square root is dominating for large z𝑧zitalic_z). The connection formula (C.8) then yields

Jiν(νz)subscript𝐽i𝜈𝜈𝑧\displaystyle J_{\textup{i}\nu}(\nu z)italic_J start_POSTSUBSCRIPT i italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ν italic_z ) (2πν1+z2)12cos(νξ(z)πiν2π4)asν.similar-toabsentsuperscript2𝜋𝜈1superscript𝑧212𝜈𝜉𝑧𝜋i𝜈2𝜋4as𝜈\displaystyle\sim\Big{(}\frac{2}{\pi\nu\sqrt{1+z^{2}}}\Big{)}^{\frac{1}{2}}% \cos\big{(}\nu\xi(z)-\tfrac{\pi\textup{i}\nu}{2}-\tfrac{\pi}{4}\big{)}\quad% \text{as}\quad\nu\to\infty.∼ ( divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_π italic_ν square-root start_ARG 1 + italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_cos ( italic_ν italic_ξ ( italic_z ) - divide start_ARG italic_π i italic_ν end_ARG start_ARG 2 end_ARG - divide start_ARG italic_π end_ARG start_ARG 4 end_ARG ) as italic_ν → ∞ . (C.12)

The modified Bessel equation, obtained by replacing z𝑧zitalic_z with izi𝑧\textup{i}zi italic_z in (C.1),

(d2dz2+1zddz1ν2z2)f(z)=0superscriptd2dsuperscript𝑧21𝑧dd𝑧1superscript𝜈2superscript𝑧2𝑓𝑧0\displaystyle\Big{(}\frac{\textup{d}^{2}}{\textup{d}z^{2}}+\frac{1}{z}\frac{% \textup{d}}{\textup{d}z}-1-\frac{\nu^{2}}{z^{2}}\Big{)}f(z)=0( divide start_ARG d start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG d italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_z end_ARG divide start_ARG d end_ARG start_ARG d italic_z end_ARG - 1 - divide start_ARG italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_z start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) italic_f ( italic_z ) = 0 (C.13)

has the standard solutions [27]

Iν(z)=k=0(z2)2k+νk!Γ(1+ν+k)subscript𝐼𝜈𝑧superscriptsubscript𝑘0superscript𝑧22𝑘𝜈𝑘Γ1𝜈𝑘\displaystyle I_{\nu}(z)=\sum_{k=0}^{\infty}\frac{\big{(}\tfrac{z}{2}\big{)}^{% 2k+\nu}}{k!\Gamma(1+\nu+k)}italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG ( divide start_ARG italic_z end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_k + italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_k ! roman_Γ ( 1 + italic_ν + italic_k ) end_ARG (C.14)

with definite behavior (z2)νsimilar-toabsentsuperscript𝑧2𝜈\sim\big{(}\frac{z}{2}\big{)}^{\nu}∼ ( divide start_ARG italic_z end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT at z=0𝑧0z=0italic_z = 0 if ν{1,2,}𝜈12\nu\notin\{-1,-2,\dots\}italic_ν ∉ { - 1 , - 2 , … } and Kν(z)subscript𝐾𝜈𝑧K_{\nu}(z)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) with definite decay behavior

Kν(z)π2zezasz,|arg(z)|3π2δ.formulae-sequencesimilar-tosubscript𝐾𝜈𝑧𝜋2𝑧superscripte𝑧as𝑧𝑧3𝜋2𝛿\displaystyle K_{\nu}(z)\sim\sqrt{\frac{\pi}{2z}}\textup{e}^{-z}\quad\text{as}% \quad z\to\infty,\quad|\arg(z)|\leq\frac{3\pi}{2}-\delta.italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ∼ square-root start_ARG divide start_ARG italic_π end_ARG start_ARG 2 italic_z end_ARG end_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_z end_POSTSUPERSCRIPT as italic_z → ∞ , | roman_arg ( italic_z ) | ≤ divide start_ARG 3 italic_π end_ARG start_ARG 2 end_ARG - italic_δ . (C.15)

Kνsubscript𝐾𝜈K_{\nu}italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT and Iνsubscript𝐼𝜈I_{\nu}italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT are related via the connection formula

Kν(z)=Kν(z)=π2Iν(z)Iν(z)sin(πν).subscript𝐾𝜈𝑧subscript𝐾𝜈𝑧𝜋2subscript𝐼𝜈𝑧subscript𝐼𝜈𝑧𝜋𝜈\displaystyle K_{\nu}(z)=K_{-\nu}(z)=\frac{\pi}{2}\frac{I_{-\nu}(z)-I_{\nu}(z)% }{\sin(\pi\nu)}.italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_K start_POSTSUBSCRIPT - italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = divide start_ARG italic_π end_ARG start_ARG 2 end_ARG divide start_ARG italic_I start_POSTSUBSCRIPT - italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) - italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) end_ARG start_ARG roman_sin ( italic_π italic_ν ) end_ARG . (C.16)

The modified Bessel functions are related to the Bessel functions by the following connection formulas (valid for π±arg(z)π2𝜋plus-or-minus𝑧𝜋2-\pi\leq\pm\arg(z)\leq\tfrac{\pi}{2}- italic_π ≤ ± roman_arg ( italic_z ) ≤ divide start_ARG italic_π end_ARG start_ARG 2 end_ARG):

Kν(z)subscript𝐾𝜈𝑧\displaystyle K_{\nu}(z)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) =±πi2e±iπν2Hν(±)(e±iπ2z),absentplus-or-minus𝜋i2superscripteplus-or-minusi𝜋𝜈2subscriptsuperscript𝐻plus-or-minus𝜈superscripteplus-or-minusi𝜋2𝑧\displaystyle=\pm\frac{\pi\textup{i}}{2}\textup{e}^{\pm\textup{i}\frac{\pi\nu}% {2}}H^{(\pm)}_{\nu}\big{(}\textup{e}^{\pm\textup{i}\frac{\pi}{2}}z\big{)},\quad= ± divide start_ARG italic_π i end_ARG start_ARG 2 end_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT ± i divide start_ARG italic_π italic_ν end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( e start_POSTSUPERSCRIPT ± i divide start_ARG italic_π end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_z ) , (C.17)
Iν(z)subscript𝐼𝜈𝑧\displaystyle I_{\nu}(z)italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) =eiπν2Jν(e±iπ2z).absentsuperscripteminus-or-plusi𝜋𝜈2subscript𝐽𝜈superscripteplus-or-minusi𝜋2𝑧\displaystyle=\textup{e}^{\mp\textup{i}\frac{\pi\nu}{2}}J_{\nu}\big{(}\textup{% e}^{\pm\textup{i}\frac{\pi}{2}}z\big{)}.= e start_POSTSUPERSCRIPT ∓ i divide start_ARG italic_π italic_ν end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( e start_POSTSUPERSCRIPT ± i divide start_ARG italic_π end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_z ) . (C.18)

C.2 Gegenbauer functions

The propagators that we are able to compute explicitly are given in terms of Gegenbauer functions, which are solutions of the Gegenbauer equation

((1w2)d2dw22(1+μ)wddw+ν2(μ+12)2)f(w)=0.1superscript𝑤2superscriptd2dsuperscript𝑤221𝜇𝑤dd𝑤superscript𝜈2superscript𝜇122𝑓𝑤0\displaystyle\Big{(}(1-w^{2})\frac{\textup{d}^{2}}{\textup{d}w^{2}}-2(1+\mu)w% \frac{\textup{d}}{\textup{d}w}+\nu^{2}-\big{(}\mu+\tfrac{1}{2}\big{)}^{2}\Big{% )}f(w)=0.( ( 1 - italic_w start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) divide start_ARG d start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG d italic_w start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG - 2 ( 1 + italic_μ ) italic_w divide start_ARG d end_ARG start_ARG d italic_w end_ARG + italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - ( italic_μ + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_f ( italic_w ) = 0 . (C.19)

The Gegenbauer equation is equivalent to the better-known associated Legendre equation. In our context, however, it is easier to use Gegenbauer functions instead of associated Legendre functions. For details on Gegenbauer functions and their relation to associated Legendre functions, see [9].

The standard solutions of (C.19) can be expressed in terms of Gauß’s hypergeometric function

𝐙μ,ν(w):=assignsubscript𝐙𝜇𝜈𝑤absent\displaystyle{\bf Z}_{\mu,\nu}(w):=bold_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) := (w±1)12μνΓ(1+ν)F12(12+ν,12+μ+ν;1+2ν;21±w)superscriptplus-or-minus𝑤112𝜇𝜈Γ1𝜈subscriptsubscript𝐹1212𝜈12𝜇𝜈12𝜈2plus-or-minus1𝑤\displaystyle\;\frac{(w\pm 1)^{-\frac{1}{2}-\mu-\nu}}{\Gamma(1+\nu)}{{}_{2}F_{% 1}}\Big{(}\tfrac{1}{2}+\nu,\tfrac{1}{2}+\mu+\nu;1+2\nu;\tfrac{2}{1\pm w}\Big{)}divide start_ARG ( italic_w ± 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG - italic_μ - italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG roman_Γ ( 1 + italic_ν ) end_ARG start_FLOATSUBSCRIPT 2 end_FLOATSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_ν , divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_μ + italic_ν ; 1 + 2 italic_ν ; divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG 1 ± italic_w end_ARG )
=\displaystyle== w12μνΓ(1+ν)F12(12(12+ν+μ),12(32+μ+ν);1+ν;1w2),superscript𝑤12𝜇𝜈Γ1𝜈subscriptsubscript𝐹121212𝜈𝜇1232𝜇𝜈1𝜈1superscript𝑤2\displaystyle\;\frac{w^{-\frac{1}{2}-\mu-\nu}}{\Gamma(1+\nu)}{{}_{2}F_{1}}\Big% {(}\tfrac{1}{2}\big{(}\tfrac{1}{2}+\nu+\mu\big{)},\tfrac{1}{2}\big{(}\tfrac{3}% {2}+\mu+\nu\big{)};1+\nu;\tfrac{1}{w^{2}}\Big{)},divide start_ARG italic_w start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG - italic_μ - italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG roman_Γ ( 1 + italic_ν ) end_ARG start_FLOATSUBSCRIPT 2 end_FLOATSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_ν + italic_μ ) , divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_μ + italic_ν ) ; 1 + italic_ν ; divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_w start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) , (C.20a)
𝐒μ,ν(w):=assignsubscript𝐒𝜇𝜈𝑤absent\displaystyle{\bf S}_{\mu,\nu}(w):=bold_S start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) := 1Γ(1+μ)F12(12+ν+μ,12ν+μ;1+μ;1w2).1Γ1𝜇subscriptsubscript𝐹1212𝜈𝜇12𝜈𝜇1𝜇1𝑤2\displaystyle\;\frac{1}{\Gamma(1+\mu)}{{}_{2}F_{1}}\Big{(}\tfrac{1}{2}+\nu+\mu% ,\tfrac{1}{2}-\nu+\mu;1+\mu;\tfrac{1-w}{2}\Big{)}.divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG roman_Γ ( 1 + italic_μ ) end_ARG start_FLOATSUBSCRIPT 2 end_FLOATSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_ν + italic_μ , divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG - italic_ν + italic_μ ; 1 + italic_μ ; divide start_ARG 1 - italic_w end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) . (C.20b)

The function 𝐙μ,ν(w)subscript𝐙𝜇𝜈𝑤{\bf Z}_{\mu,\nu}(w)bold_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) is holomorphic on ],1]\mathbb{C}\setminus]-\infty,1]blackboard_C ∖ ] - ∞ , 1 ] and has definite behavior as w𝑤w\to\inftyitalic_w → ∞:

w12μνΓ(1+ν)asw.superscript𝑤12𝜇𝜈Γ1𝜈as𝑤\displaystyle\frac{w^{-\frac{1}{2}-\mu-\nu}}{\Gamma(1+\nu)}\quad\text{as}\quad w% \to\infty.divide start_ARG italic_w start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG - italic_μ - italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG roman_Γ ( 1 + italic_ν ) end_ARG as italic_w → ∞ . (C.21)

The function 𝐒μ,ν(w)subscript𝐒𝜇𝜈𝑤{\bf S}_{\mu,\nu}(w)bold_S start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) is holomorphic on the larger set ],1]\mathbb{C}\setminus]-\infty,-1]blackboard_C ∖ ] - ∞ , - 1 ] and is characterized by its regular behavior at w=1𝑤1w=1italic_w = 1, where we have 𝐒μ,ν(1)=(Γ(1+ν))1subscript𝐒𝜇𝜈1superscriptΓ1𝜈1{\bf S}_{\mu,\nu}(1)=(\Gamma(1+\nu))^{-1}bold_S start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( 1 ) = ( roman_Γ ( 1 + italic_ν ) ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT.

Near w=1𝑤1w=1italic_w = 1, we have for Re(μ)>0Re𝜇0\operatorname{Re}(\mu)>0roman_Re ( italic_μ ) > 0 [9]:

𝐙μ,ν(w)subscript𝐙𝜇𝜈𝑤\displaystyle{\bf Z}_{\mu,\nu}(w)bold_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) 212+νΓ(μ)πΓ(12+μ+ν)(w1)μ,similar-toabsentsuperscript212𝜈Γ𝜇𝜋Γ12𝜇𝜈superscript𝑤1𝜇\displaystyle\sim\frac{2^{-\frac{1}{2}+\nu}\Gamma(\mu)}{\sqrt{\pi}\Gamma\big{(% }\tfrac{1}{2}+\mu+\nu\big{)}(w-1)^{\mu}},∼ divide start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT roman_Γ ( italic_μ ) end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_π end_ARG roman_Γ ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_μ + italic_ν ) ( italic_w - 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ,
𝐒μ,ν(w)subscript𝐒𝜇𝜈𝑤\displaystyle{\bf S}_{\mu,\nu}(-w)bold_S start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( - italic_w ) 2μΓ(μ)Γ(12+μ+ν)Γ(12+μν)(1w)μ.similar-toabsentsuperscript2𝜇Γ𝜇Γ12𝜇𝜈Γ12𝜇𝜈superscript1𝑤𝜇\displaystyle\sim\frac{2^{\mu}\Gamma(\mu)}{\Gamma\big{(}\tfrac{1}{2}+\mu+\nu% \big{)}\Gamma\big{(}\tfrac{1}{2}+\mu-\nu\big{)}(1-w)^{\mu}}.∼ divide start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT roman_Γ ( italic_μ ) end_ARG start_ARG roman_Γ ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_μ + italic_ν ) roman_Γ ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_μ - italic_ν ) ( 1 - italic_w ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG . (C.22)

C.3 Integral identities

An important integral identity involving Bessel functions that we need is the following special case (α=β𝛼𝛽\alpha=\betaitalic_α = italic_β) of the discontinuous Weber-Schafheitlin integral [18, 15]:

0Jν(αz)Jμ(αz)zλdzsuperscriptsubscript0subscript𝐽𝜈𝛼𝑧subscript𝐽𝜇𝛼𝑧superscript𝑧𝜆d𝑧\displaystyle\;\int_{0}^{\infty}J_{\nu}(\alpha z)J_{\mu}(\alpha z)z^{-\lambda}% \textup{d}z∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_α italic_z ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_α italic_z ) italic_z start_POSTSUPERSCRIPT - italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT d italic_z
=\displaystyle== αλ1Γ(λ)Γ(ν+μλ+12)2λΓ(ν+μ+λ+12)Γ(ν+μ+λ+12)Γ(νμ+λ+12),Re(μ+ν+1)>Re(λ)>0,α>0.formulae-sequencesuperscript𝛼𝜆1Γ𝜆Γ𝜈𝜇𝜆12superscript2𝜆Γ𝜈𝜇𝜆12Γ𝜈𝜇𝜆12Γ𝜈𝜇𝜆12Re𝜇𝜈1Re𝜆0𝛼0\displaystyle\;\frac{\alpha^{\lambda-1}\Gamma(\lambda)\Gamma\big{(}\tfrac{\nu+% \mu-\lambda+1}{2}\big{)}}{2^{\lambda}\Gamma\big{(}\tfrac{-\nu+\mu+\lambda+1}{2% }\big{)}\Gamma\big{(}\tfrac{\nu+\mu+\lambda+1}{2}\big{)}\Gamma\big{(}\tfrac{% \nu-\mu+\lambda+1}{2}\big{)}},\quad\operatorname{Re}(\mu+\nu+1)>\operatorname{% Re}(\lambda)>0,\quad\alpha>0.divide start_ARG italic_α start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ - 1 end_POSTSUPERSCRIPT roman_Γ ( italic_λ ) roman_Γ ( divide start_ARG italic_ν + italic_μ - italic_λ + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT roman_Γ ( divide start_ARG - italic_ν + italic_μ + italic_λ + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) roman_Γ ( divide start_ARG italic_ν + italic_μ + italic_λ + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) roman_Γ ( divide start_ARG italic_ν - italic_μ + italic_λ + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) end_ARG , roman_Re ( italic_μ + italic_ν + 1 ) > roman_Re ( italic_λ ) > 0 , italic_α > 0 . (C.23)

In the case λ=1𝜆1\lambda=1italic_λ = 1, we may also set α=1𝛼1\alpha=1italic_α = 1 and obtain for Re(μ+ν)>0Re𝜇𝜈0\operatorname{Re}(\mu+\nu)>0roman_Re ( italic_μ + italic_ν ) > 0:

0Jν(z)Jμ(z)dzzsuperscriptsubscript0subscript𝐽𝜈𝑧subscript𝐽𝜇𝑧d𝑧𝑧\displaystyle\int_{0}^{\infty}J_{\nu}(z)J_{\mu}(z)\frac{\textup{d}z}{z}∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) divide start_ARG d italic_z end_ARG start_ARG italic_z end_ARG =1(μ+ν)Γ(1νμ2)Γ(1+νμ2)=sin(πνμ2)(μ+ν)πνμ2.absent1𝜇𝜈Γ1𝜈𝜇2Γ1𝜈𝜇2𝜋𝜈𝜇2𝜇𝜈𝜋𝜈𝜇2\displaystyle=\frac{1}{(\mu+\nu)\Gamma\big{(}1-\tfrac{\nu-\mu}{2}\big{)}\Gamma% \big{(}1+\tfrac{\nu-\mu}{2}\big{)}}=\frac{\sin\big{(}\pi\tfrac{\nu-\mu}{2}\big% {)}}{(\mu+\nu)\pi\tfrac{\nu-\mu}{2}}.= divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG ( italic_μ + italic_ν ) roman_Γ ( 1 - divide start_ARG italic_ν - italic_μ end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) roman_Γ ( 1 + divide start_ARG italic_ν - italic_μ end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) end_ARG = divide start_ARG roman_sin ( italic_π divide start_ARG italic_ν - italic_μ end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) end_ARG start_ARG ( italic_μ + italic_ν ) italic_π divide start_ARG italic_ν - italic_μ end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_ARG . (C.24)

Using the connection formula (C.8) and some trivial transformations, we obtain, provided that simultaneously Re(μ+ν)>0Re𝜇𝜈0\operatorname{Re}(\mu+\nu)>0roman_Re ( italic_μ + italic_ν ) > 0 and Re(μν)>0Re𝜇𝜈0\operatorname{Re}(\mu-\nu)>0roman_Re ( italic_μ - italic_ν ) > 0,

0Hν(±)(z)Jμ(z)dzzsuperscriptsubscript0subscriptsuperscript𝐻plus-or-minus𝜈𝑧subscript𝐽𝜇𝑧d𝑧𝑧\displaystyle\int_{0}^{\infty}H^{(\pm)}_{\nu}(z)J_{\mu}(z)\frac{\textup{d}z}{z}∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) divide start_ARG d italic_z end_ARG start_ARG italic_z end_ARG =±2ie±iπμν2π(ν2μ2).absentplus-or-minus2superscriptieplus-or-minusi𝜋𝜇𝜈2𝜋superscript𝜈2superscript𝜇2\displaystyle=\frac{\pm 2\textup{i}\textup{e}^{\pm\textup{i}\pi\tfrac{\mu-\nu}% {2}}}{\pi(\nu^{2}-\mu^{2})}.= divide start_ARG ± 2 roman_i roman_e start_POSTSUPERSCRIPT ± i italic_π divide start_ARG italic_μ - italic_ν end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_π ( italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG . (C.25)

To compute the spacetime representation of the propagators from the resolvents of the one-dimensional Schrödinger operators with exponential potentials, we need the following integrals. By [18, 6.692], we have for Re(a)>|Re(b)|Re𝑎Re𝑏\operatorname{Re}(a)>|\operatorname{Re}(b)|roman_Re ( italic_a ) > | roman_Re ( italic_b ) |, c>0𝑐0c>0italic_c > 0 and Re(ν)>32Re𝜈32\operatorname{Re}(\nu)>-\frac{3}{2}roman_Re ( italic_ν ) > - divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG:

0xKν(ax)Iν(bx)sin(cx)dxsuperscriptsubscript0𝑥subscript𝐾𝜈𝑎𝑥subscript𝐼𝜈𝑏𝑥𝑐𝑥d𝑥\displaystyle\int_{0}^{\infty}xK_{\nu}(ax)I_{\nu}(bx)\sin(cx)\textup{d}x∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_x italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_a italic_x ) italic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_b italic_x ) roman_sin ( italic_c italic_x ) d italic_x =c2(ab)32(w21)12Qν121(w)absent𝑐2superscript𝑎𝑏32superscriptsuperscript𝑤2112superscriptsubscript𝑄𝜈121𝑤\displaystyle=-\frac{c}{2(ab)^{\frac{3}{2}}}(w^{2}-1)^{-\frac{1}{2}}Q_{\nu-% \frac{1}{2}}^{1}(w)= - divide start_ARG italic_c end_ARG start_ARG 2 ( italic_a italic_b ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ( italic_w start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Q start_POSTSUBSCRIPT italic_ν - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_w )
=πΓ(32+ν)2νc(2ab)32𝐙1,ν(w),absent𝜋Γ32𝜈superscript2𝜈𝑐superscript2𝑎𝑏32subscript𝐙1𝜈𝑤\displaystyle=\frac{\sqrt{\pi}\Gamma\big{(}\tfrac{3}{2}+\nu\big{)}}{2^{\nu}}% \frac{c}{(2ab)^{\frac{3}{2}}}{\bf Z}_{1,\nu}(w),= divide start_ARG square-root start_ARG italic_π end_ARG roman_Γ ( divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_ν ) end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG divide start_ARG italic_c end_ARG start_ARG ( 2 italic_a italic_b ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG bold_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) ,
wherewwhere𝑤\displaystyle\quad\text{where}\quad wwhere italic_w =a2+b2+c22ab,absentsuperscript𝑎2superscript𝑏2superscript𝑐22𝑎𝑏\displaystyle=\frac{a^{2}+b^{2}+c^{2}}{2ab},= divide start_ARG italic_a start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_b start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_c start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 italic_a italic_b end_ARG , (C.26)

and where Qνμsubscriptsuperscript𝑄𝜇𝜈Q^{\mu}_{\nu}italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT italic_μ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT is the associated Legendre function of the second kind (see e.g. [27]) and 𝐙μ,νsubscript𝐙𝜇𝜈{\bf Z}_{\mu,\nu}bold_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT is the Gegenbauer function (C.20a). If ν=iλ𝜈i𝜆\nu=\textup{i}\lambdaitalic_ν = i italic_λ, as is the case for our application, the integral (C.26) is a special case of a Kontorovich-Lebedev transform [28, 29].

Appendix D The Schrödinger operator with negative exponential potential

In this appendix, we describe the Schrödinger operator with negative exponential potential. The boundary conditions and resolvents corresponding to all closed realizations of this operator, including the self-adjoint ones, have recently been described [10, 38]. For the convenience of the reader, we summarize these results in Subsection D.1. In Subsection D.2, we determine the basis of (generalized) eigenfunctions corresponding to the self-adjoint realizations and describe the resolvents as mode integrals/sum over these eigenfunctions. In Subsection D.3, we verify the orthogonality of all eigenfunctions.

D.1 Resolvent for closed and self-adjoint realizations

Consider for l>0𝑙0l>0italic_l > 0 the formal expression

Mil:=η2l2e2ηonL2().assignsubscript𝑀i𝑙superscriptsubscript𝜂2superscript𝑙2superscripte2𝜂onsuperscript𝐿2\displaystyle M_{\textup{i}l}:=-\partial_{\eta}^{2}-l^{2}\textup{e}^{2\eta}% \quad\text{on}\quad L^{2}({\mathbb{R}}).italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT := - ∂ start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_l start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_η end_POSTSUPERSCRIPT on italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R ) . (D.1)

Let us define 𝒟l:={fL2()|MilfL2()}assignsubscript𝒟𝑙conditional-set𝑓superscript𝐿2subscript𝑀i𝑙𝑓superscript𝐿2{\mathcal{D}}_{l}:=\{f\in L^{2}({\mathbb{R}})\;|\;M_{\textup{i}l}f\in L^{2}({% \mathbb{R}})\}caligraphic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT := { italic_f ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R ) | italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT italic_f ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R ) }. There is a one-parameter family of closed realizations of Milsubscript𝑀i𝑙M_{\textup{i}l}italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT parametrized by γ{}𝛾\gamma\in\mathbb{C}\cup\{\infty\}italic_γ ∈ blackboard_C ∪ { ∞ } [10]. Their domains are given by

𝒟(Milγ)={{f𝒟l|limη𝒲(H12(+)(leη)+γH12()(leη),f(η))=0},γ,{f𝒟l|limη𝒲(H12()(leη),f(η))=0},γ=,𝒟superscriptsubscript𝑀i𝑙𝛾casesconditional-set𝑓subscript𝒟𝑙subscript𝜂𝒲superscriptsubscript𝐻12𝑙superscripte𝜂𝛾superscriptsubscript𝐻12𝑙superscripte𝜂𝑓𝜂0𝛾conditional-set𝑓subscript𝒟𝑙subscript𝜂𝒲superscriptsubscript𝐻12𝑙superscripte𝜂𝑓𝜂0𝛾\displaystyle{\mathcal{D}}\big{(}M_{\textup{i}l}^{\gamma}\big{)}=\begin{cases}% \Big{\{}f\in{\mathcal{D}}_{l}\;|\;\lim_{\eta\to\infty}\mathcal{W}\Big{(}H_{% \frac{1}{2}}^{(+)}(l\textup{e}^{\eta})+\gamma H_{\frac{1}{2}}^{(-)}(l\textup{e% }^{\eta}),f(\eta)\Big{)}=0\Big{\}},&\;\gamma\in\mathbb{C},\vspace{11pt}\\ \Big{\{}f\in{\mathcal{D}}_{l}\;|\;\lim_{\eta\to\infty}\mathcal{W}\Big{(}H_{% \frac{1}{2}}^{(-)}(l\textup{e}^{\eta}),f(\eta)\Big{)}=0\Big{\}},&\;\gamma=% \infty,\end{cases}caligraphic_D ( italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ) = { start_ROW start_CELL { italic_f ∈ caligraphic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT | roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_η → ∞ end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_W ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_γ italic_H start_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) , italic_f ( italic_η ) ) = 0 } , end_CELL start_CELL italic_γ ∈ blackboard_C , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL { italic_f ∈ caligraphic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT | roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_η → ∞ end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_W ( italic_H start_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) , italic_f ( italic_η ) ) = 0 } , end_CELL start_CELL italic_γ = ∞ , end_CELL end_ROW (D.2)

corresponding to specific boundary conditions at η𝜂\eta\to\inftyitalic_η → ∞. Here, 𝒲(f,g):=fgfgassign𝒲𝑓𝑔𝑓superscript𝑔superscript𝑓𝑔\mathcal{W}(f,g):=fg^{\prime}-f^{\prime}gcaligraphic_W ( italic_f , italic_g ) := italic_f italic_g start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_f start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT italic_g denotes the Wronskian and Hν(±)(z)subscriptsuperscript𝐻plus-or-minus𝜈𝑧H^{(\pm)}_{\nu}(z)italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) are the Hankel functions (C.4). By (C.5), we have

H12(±)(z)i2πze±iz,asz.formulae-sequencesimilar-tosuperscriptsubscript𝐻12plus-or-minus𝑧minus-or-plusi2𝜋𝑧superscripteplus-or-minusi𝑧as𝑧\displaystyle H_{\frac{1}{2}}^{(\pm)}(z)\sim\mp\textup{i}\sqrt{\frac{2}{\pi z}% }\textup{e}^{\pm\textup{i}z},\quad\text{as}\quad z\to\infty.italic_H start_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z ) ∼ ∓ i square-root start_ARG divide start_ARG 2 end_ARG start_ARG italic_π italic_z end_ARG end_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT ± i italic_z end_POSTSUPERSCRIPT , as italic_z → ∞ . (D.3)

Mil0superscriptsubscript𝑀i𝑙0M_{\textup{i}l}^{0}italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT and Milsuperscriptsubscript𝑀i𝑙M_{\textup{i}l}^{\infty}italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT are distinguished because they are the only closed realizations that have purely continuous spectrum

σ(Mil0)=σ(Mil)=[0,[.\displaystyle\sigma(M_{\textup{i}l}^{0})=\sigma(M_{\textup{i}l}^{\infty})=[0,% \infty[.italic_σ ( italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_σ ( italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ) = [ 0 , ∞ [ . (D.4)

Now let γ=eiπα{0}𝛾superscriptei𝜋𝛼0\gamma=\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}\in\mathbb{C}\setminus\{0\}italic_γ = e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ∈ blackboard_C ∖ { 0 }, then777 Note that the point spectrum has been computed incorrectly in an early preprint of [10], as pointed out by one of us.

σ(Milγ)𝜎superscriptsubscript𝑀i𝑙𝛾\displaystyle\sigma(M_{\textup{i}l}^{\gamma})italic_σ ( italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ) =[0,[{(2n+α)2|Re(α+2n)>0,n},\displaystyle=[0,\infty[\;\cup\;\{-(2n+\alpha)^{2}\;|\;\operatorname{Re}(% \alpha+2n)>0,\;n\in\mathbb{Z}\},= [ 0 , ∞ [ ∪ { - ( 2 italic_n + italic_α ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | roman_Re ( italic_α + 2 italic_n ) > 0 , italic_n ∈ blackboard_Z } ,
γ𝛾\displaystyle\gammaitalic_γ =eiπα{0}.absentsuperscriptei𝜋𝛼0\displaystyle=\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}\in\mathbb{C}\setminus\{0\}.= e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ∈ blackboard_C ∖ { 0 } . (D.5)

The point spectrum is only real if α𝛼\alphaitalic_α is real, α[0,2[\alpha\in[0,2[italic_α ∈ [ 0 , 2 [, or if |γ|=1𝛾1|\gamma|=1| italic_γ | = 1, respectively. In this case, the realization is self-adjoint. Away from the spectrum of Milγsuperscriptsubscript𝑀i𝑙𝛾M_{\textup{i}l}^{\gamma}italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT, the integral kernel Rilγ(ν2;η,η)superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscript𝜈2𝜂superscript𝜂R_{\textup{i}l}^{\gamma}(-\nu^{2};\eta,{\eta^{\prime}})italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( - italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) of the resolvent (Milγ+ν2)1superscriptsuperscriptsubscript𝑀i𝑙𝛾superscript𝜈21(M_{\textup{i}l}^{\gamma}+\nu^{2})^{-1}( italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT + italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is given by [10]

Rilγ(ν2;η,η)=πi2(eiπνγ)superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscript𝜈2𝜂superscript𝜂𝜋i2superscriptei𝜋𝜈𝛾\displaystyle R_{\textup{i}l}^{\gamma}(-\nu^{2};\eta,{\eta^{\prime}})=\frac{% \pi\textup{i}}{2(\textup{e}^{\textup{i}\pi\nu}-\gamma)}italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( - italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = divide start_ARG italic_π i end_ARG start_ARG 2 ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT - italic_γ ) end_ARG (θ(ηη)Jν(leη)(eiπνHν(+)(leη)+γHν()(leη))\displaystyle\Big{(}\theta({\eta^{\prime}}-\eta)J_{\nu}(l\textup{e}^{\eta})% \big{(}\textup{e}^{\textup{i}\pi\nu}H^{(+)}_{\nu}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})% +\gamma H^{(-)}_{\nu}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})\big{)}( italic_θ ( italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_η ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_γ italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) )
+θ(ηη)Jν(leη)(eiπνHν(+)(leη)+γHν()(leη))),\displaystyle+\theta(\eta-{\eta^{\prime}})J_{\nu}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})% \big{(}\textup{e}^{\textup{i}\pi\nu}H^{(+)}_{\nu}(l\textup{e}^{\eta})+\gamma H% ^{(-)}_{\nu}(l\textup{e}^{\eta})\big{)}\Big{)},+ italic_θ ( italic_η - italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_ν end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_γ italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) ) ) , (D.6)

where Jν(z)subscript𝐽𝜈𝑧J_{\nu}(z)italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) is the Bessel function (C.2).

D.2 Basis of (generalized) eigenfunctions and integral representation of the resolvent

Let now γ=eiπα𝛾superscriptei𝜋𝛼\gamma=\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}italic_γ = e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT with α[0,2[\alpha\in[0,2[italic_α ∈ [ 0 , 2 [. For these values of γ𝛾\gammaitalic_γ, corresponding to self-adjoint realizations, Stone’s formula allows us to obtain the spectral projections and hence the mode functions from the resolvent and write the resolvent as a mode integral. Since the spectrum has a continuous and a discrete part, this integral will also have a continuous and a discrete part. We will show in the following that for ν2σ(Milγ)superscript𝜈2𝜎superscriptsubscript𝑀i𝑙𝛾-\nu^{2}\notin\sigma\big{(}M_{\textup{i}l}^{\gamma}\big{)}- italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ∉ italic_σ ( italic_M start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ), we have

Rilγ(ν2;η,η)=0fγ,λ,l(η)fγ,λ,l(η)λ2+ν22λdλ+n=0gγ,n,l(η)gγ,n,l(η)(α+2n)2+ν2,superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscript𝜈2𝜂superscript𝜂superscriptsubscript0subscript𝑓𝛾𝜆𝑙𝜂superscriptsubscript𝑓𝛾𝜆𝑙superscript𝜂superscript𝜆2superscript𝜈22𝜆d𝜆superscriptsubscript𝑛0subscript𝑔𝛾𝑛𝑙𝜂superscriptsubscript𝑔𝛾𝑛𝑙superscript𝜂superscript𝛼2𝑛2superscript𝜈2\displaystyle R_{\textup{i}l}^{\gamma}(-\nu^{2};\eta,\eta^{\prime})=\int_{0}^{% \infty}\frac{f_{\gamma,\lambda,l}(\eta)f_{\gamma,\lambda,l}^{\ast}(\eta^{% \prime})}{\lambda^{2}+\nu^{2}}2\lambda\textup{d}\lambda+\sum_{n=0}^{\infty}% \frac{g_{\gamma,n,l}(\eta)g_{\gamma,n,l}^{\ast}(\eta^{\prime})}{-(\alpha+2n)^{% 2}+\nu^{2}},italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( - italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_η ) italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ , italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG 2 italic_λ d italic_λ + ∑ start_POSTSUBSCRIPT italic_n = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_η ) italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n , italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG - ( italic_α + 2 italic_n ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG , (D.7)

where

fγ,λ,l(η)subscript𝑓𝛾𝜆𝑙𝜂\displaystyle f_{\gamma,\lambda,l}(\eta)italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_η ) =sinh(πλ)2|eiπαeπλ|(Hiλ()(leη)+eπ(λ+iα)Hiλ(+)(leη)),absent𝜋𝜆2superscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋𝜆subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscripte𝜂superscripte𝜋𝜆i𝛼subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscripte𝜂\displaystyle=\frac{\sqrt{\sinh(\pi\lambda)}}{2|\textup{e}^{\textup{i}\pi% \alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda}|}\Big{(}H^{(-)}_{\textup{i}\lambda}(l\textup{% e}^{\eta})+\textup{e}^{-\pi(\lambda+\textup{i}\alpha)}H^{(+)}_{\textup{i}% \lambda}(l\textup{e}^{\eta})\Big{)},= divide start_ARG square-root start_ARG roman_sinh ( italic_π italic_λ ) end_ARG end_ARG start_ARG 2 | e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π ( italic_λ + i italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) ) , (D.8)
gγ,n,l(η)subscript𝑔𝛾𝑛𝑙𝜂\displaystyle g_{\gamma,n,l}(\eta)italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_η ) =2(α+2n)Jα+2n(leη),n={0,1,2,,α>0,1,2,3,,α=0,formulae-sequenceabsent2𝛼2𝑛subscript𝐽𝛼2𝑛𝑙superscripte𝜂𝑛cases012𝛼0123𝛼0\displaystyle=\sqrt{2(\alpha+2n)}J_{\alpha+2n}(l\textup{e}^{\eta}),\quad n=% \begin{cases}0,1,2,\dots,&\quad\alpha>0,\\ 1,2,3,\dots,&\quad\alpha=0,\end{cases}= square-root start_ARG 2 ( italic_α + 2 italic_n ) end_ARG italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) , italic_n = { start_ROW start_CELL 0 , 1 , 2 , … , end_CELL start_CELL italic_α > 0 , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 1 , 2 , 3 , … , end_CELL start_CELL italic_α = 0 , end_CELL end_ROW (D.9)

and where we made the slight abuse of notation g1,0,l(η)0subscript𝑔10𝑙𝜂0g_{1,0,l}(\eta)\equiv 0italic_g start_POSTSUBSCRIPT 1 , 0 , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_η ) ≡ 0 for α=n=0𝛼𝑛0\alpha=n=0italic_α = italic_n = 0 in (D.7). We separately derive the mode functions corresponding to the continuous spectrum and to the discrete spectrum.

Continuous spectrum.

Let λ>0𝜆0\lambda>0italic_λ > 0. We find for η>ηsuperscript𝜂𝜂{\eta^{\prime}}>\etaitalic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_η that

Rilγ(λ2+i0;η,η)Rilγ(λ2i0;η,η)superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscript𝜆2i0𝜂superscript𝜂superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscript𝜆2i0𝜂superscript𝜂\displaystyle R_{\textup{i}l}^{\gamma}(\lambda^{2}+\textup{i}0;\eta,{\eta^{% \prime}})-R_{\textup{i}l}^{\gamma}(\lambda^{2}-\textup{i}0;\eta,{\eta^{\prime}})italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + i 0 ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - i 0 ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT )
=\displaystyle== Rilγ((iλ+0)2;η,η)Rilγ((iλ+0)2;η,η)superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscripti𝜆02𝜂superscript𝜂superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscripti𝜆02𝜂superscript𝜂\displaystyle\;R_{\textup{i}l}^{\gamma}\big{(}-(-\textup{i}\lambda+0)^{2};\eta% ,{\eta^{\prime}}\big{)}-R_{\textup{i}l}^{\gamma}\big{(}-(\textup{i}\lambda+0)^% {2};\eta,{\eta^{\prime}}\big{)}italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( - ( - i italic_λ + 0 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( - ( i italic_λ + 0 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT )
=\displaystyle== πi2(Jiλ(leη)eπλγ(eπλHiλ(+)(leη)+γHiλ()(leη))(λλ)).\displaystyle\;\frac{\pi\textup{i}}{2}\Bigg{(}\frac{J_{-\textup{i}\lambda}(l% \textup{e}^{\eta})}{\textup{e}^{\pi\lambda}-\gamma}\Big{(}\textup{e}^{\pi% \lambda}H^{(+)}_{-\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})+\gamma H^{(-% )}_{-\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})\Big{)}-(\lambda% \leftrightarrow-\lambda)\Bigg{)}.divide start_ARG italic_π i end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( divide start_ARG italic_J start_POSTSUBSCRIPT - i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_γ end_ARG ( e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_γ italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) ) - ( italic_λ ↔ - italic_λ ) ) . (D.10)

The connection formula (C.6) yields

eπλHiλ(+)(leη)+γHiλ()(leη)superscripte𝜋𝜆subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂𝛾subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂\displaystyle\textup{e}^{\pi\lambda}H^{(+)}_{-\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{% \eta^{\prime}})+\gamma H^{(-)}_{-\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_γ italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT - i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) =Hiλ(+)(leη)+γeπλHiλ()(leη),absentsubscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂𝛾superscripte𝜋𝜆subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂\displaystyle=H^{(+)}_{\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})+\gamma% \textup{e}^{\pi\lambda}H^{(-)}_{\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}}),= italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_γ e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) , (D.11)

hence for η>ηsuperscript𝜂𝜂{\eta^{\prime}}>\etaitalic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_η

Rilγ(λ2+i0;η,η)Rilγ(λ2i0;η,η)superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscript𝜆2i0𝜂superscript𝜂superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscript𝜆2i0𝜂superscript𝜂\displaystyle R_{\textup{i}l}^{\gamma}(\lambda^{2}+\textup{i}0;\eta,{\eta^{% \prime}})-R_{\textup{i}l}^{\gamma}(\lambda^{2}-\textup{i}0;\eta,{\eta^{\prime}})italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + i 0 ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - i 0 ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT )
=\displaystyle== πi((1eπλγ)Jiλ(leη)(eπλγ)Jiλ(leη))(eπλHiλ(+)(leη)+γHiλ()(leη))2(eπλγ)(eπλγ).𝜋i1superscripte𝜋𝜆𝛾subscript𝐽i𝜆𝑙superscripte𝜂superscripte𝜋𝜆𝛾subscript𝐽i𝜆𝑙superscripte𝜂superscripte𝜋𝜆subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂𝛾subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂2superscripte𝜋𝜆𝛾superscripte𝜋𝜆𝛾\displaystyle\;\frac{\pi\textup{i}\Big{(}(1-\textup{e}^{\pi\lambda}\gamma)J_{-% \textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta})-(\textup{e}^{\pi\lambda}-\gamma)J_{% \textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta})\Big{)}\Big{(}\textup{e}^{-\pi\lambda}H^% {(+)}_{\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})+\gamma H^{(-)}_{\textup% {i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})\Big{)}}{2(\textup{e}^{\pi\lambda}-% \gamma)(\textup{e}^{-\pi\lambda}-\gamma)}.divide start_ARG italic_π i ( ( 1 - e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_γ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT - i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) - ( e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_γ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_γ italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) ) end_ARG start_ARG 2 ( e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_γ ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_γ ) end_ARG . (D.12)

Now the connection formulas (C.7) and (C.6) imply

(1eπλγ)Jiλ(eπλγ)Jiλ=1superscripte𝜋𝜆𝛾subscript𝐽i𝜆superscripte𝜋𝜆𝛾subscript𝐽i𝜆absent\displaystyle(1-\textup{e}^{\pi\lambda}\gamma)J_{-\textup{i}\lambda}-(\textup{% e}^{\pi\lambda}-\gamma)J_{\textup{i}\lambda}=( 1 - e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_γ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT - i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT - ( e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT - italic_γ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT = sinh(πλ)eπλγ(Hiλ()+eπλγHiλ(+)).𝜋𝜆superscripte𝜋𝜆𝛾subscriptsuperscript𝐻i𝜆superscripte𝜋𝜆superscript𝛾subscriptsuperscript𝐻i𝜆\displaystyle\;-\sinh(\pi\lambda)\textup{e}^{\pi\lambda}\gamma\Big{(}H^{(-)}_{% \textup{i}\lambda}+\textup{e}^{-\pi\lambda}\gamma^{\ast}H^{(+)}_{\textup{i}% \lambda}\Big{)}.- roman_sinh ( italic_π italic_λ ) e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_γ ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ) . (D.13)

Furthermore, because for z>0𝑧0z>0italic_z > 0 we have Hiλ(±)(z)=e±πλHiλ()(z)subscriptsuperscript𝐻plus-or-minusi𝜆𝑧superscripteplus-or-minus𝜋𝜆subscriptsuperscript𝐻minus-or-plusi𝜆𝑧H^{(\pm)\ast}_{\textup{i}\lambda}(z)=\textup{e}^{\pm\pi\lambda}H^{(\mp)}_{% \textup{i}\lambda}(z)italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( ± ) ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = e start_POSTSUPERSCRIPT ± italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( ∓ ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ), we find

eπλHiλ(+)(leη)+γHiλ()(leη)=(Hiλ()(leη)+eπλγHiλ(+)(leη)).superscripte𝜋𝜆subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂𝛾subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂superscriptsubscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂superscripte𝜋𝜆superscript𝛾subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂\displaystyle\textup{e}^{-\pi\lambda}H^{(+)}_{\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{% \eta^{\prime}})+\gamma H^{(-)}_{\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}}% )=\Big{(}H^{(-)}_{\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})+\textup{e}^{% -\pi\lambda}\gamma^{\ast}H^{(+)}_{\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime% }})\Big{)}^{\ast}.e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_γ italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) = ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT italic_γ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) ) start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT . (D.14)

Using the symmetry of the following expression under complex conjugation, we finally obtain for all η𝜂\etaitalic_η and ηsuperscript𝜂{\eta^{\prime}}italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT:

12πi(Rilγ(λ2+i0;η,η)Rilγ(λ2i0;η,η))12𝜋isuperscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscript𝜆2i0𝜂superscript𝜂superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscript𝜆2i0𝜂superscript𝜂\displaystyle\frac{1}{2\pi\textup{i}}\Big{(}R_{\textup{i}l}^{\gamma}(\lambda^{% 2}+\textup{i}0;\eta,{\eta^{\prime}})-R_{\textup{i}l}^{\gamma}(\lambda^{2}-% \textup{i}0;\eta,{\eta^{\prime}})\Big{)}divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 italic_π i end_ARG ( italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + i 0 ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) - italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - i 0 ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) )
=\displaystyle== sinh(πλ)4|eiπαeπλ|2(Hiλ()(leη)+eπ(λ+iα)Hiλ(+)(leη))(Hiλ()(leη)+eπ(λ+iα)Hiλ(+)(leη)).𝜋𝜆4superscriptsuperscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋𝜆2subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscripte𝜂superscripte𝜋𝜆i𝛼subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscripte𝜂superscriptsubscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂superscripte𝜋𝜆i𝛼subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝑙superscriptesuperscript𝜂\displaystyle\;\frac{\sinh(\pi\lambda)}{4|\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}-% \textup{e}^{-\pi\lambda}|^{2}}\Big{(}H^{(-)}_{\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{% \eta})+\textup{e}^{-\pi(\lambda+\textup{i}\alpha)}H^{(+)}_{\textup{i}\lambda}(% l\textup{e}^{\eta})\Big{)}\Big{(}H^{(-)}_{\textup{i}\lambda}(l\textup{e}^{\eta% ^{\prime}})+\textup{e}^{-\pi(\lambda+\textup{i}\alpha)}H^{(+)}_{\textup{i}% \lambda}(l\textup{e}^{\eta^{\prime}})\Big{)}^{\ast}.divide start_ARG roman_sinh ( italic_π italic_λ ) end_ARG start_ARG 4 | e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π ( italic_λ + i italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) ) ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π ( italic_λ + i italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) ) start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT . (D.15)

This yields the mode functions (D.8).

Point spectrum.

Let now ν=α+2n𝜈𝛼2𝑛\nu=\alpha+2nitalic_ν = italic_α + 2 italic_n for some n0𝑛subscript0n\in\mathbb{N}_{0}italic_n ∈ blackboard_N start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT. Then using the connection formula (C.7), we find

ilimε0εRilγ((α+2n)2+iε;η,η)isubscript𝜀0𝜀superscriptsubscript𝑅i𝑙𝛾superscript𝛼2𝑛2i𝜀𝜂superscript𝜂\displaystyle\quad-\textup{i}\lim_{\varepsilon\downarrow 0}\varepsilon R_{% \textup{i}l}^{\gamma}(-(\alpha+2n)^{2}+\textup{i}\varepsilon;\eta,{\eta^{% \prime}})- i roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_ε ↓ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_ε italic_R start_POSTSUBSCRIPT i italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_γ end_POSTSUPERSCRIPT ( - ( italic_α + 2 italic_n ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + i italic_ε ; italic_η , italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT )
=πJα+2n(leη)Jα+2n(leη)limε0εeπε2(α+2n)1absent𝜋subscript𝐽𝛼2𝑛𝑙superscripte𝜂subscript𝐽𝛼2𝑛𝑙superscriptesuperscript𝜂subscript𝜀0𝜀superscripte𝜋𝜀2𝛼2𝑛1\displaystyle=\pi J_{\alpha+2n}(l\textup{e}^{\eta})J_{\alpha+2n}(l\textup{e}^{% \eta^{\prime}})\lim_{\varepsilon\downarrow 0}\frac{\varepsilon}{\textup{e}^{% \pi\frac{\varepsilon}{2(\alpha+2n)}}-1}= italic_π italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_ε ↓ 0 end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG italic_ε end_ARG start_ARG e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π divide start_ARG italic_ε end_ARG start_ARG 2 ( italic_α + 2 italic_n ) end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_ARG
=2(α+2n)Jα+2n(leη)Jα+2n(leη).absent2𝛼2𝑛subscript𝐽𝛼2𝑛𝑙superscripte𝜂subscript𝐽𝛼2𝑛𝑙superscriptesuperscript𝜂\displaystyle=2(\alpha+2n)J_{\alpha+2n}(l\textup{e}^{\eta})J_{\alpha+2n}(l% \textup{e}^{\eta^{\prime}}).= 2 ( italic_α + 2 italic_n ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ) . (D.16)

Thus, the mode functions corresponding to the point spectrum are given by (D.9).

D.3 Orthogonality of the mode functions

Let us reintroduce the timelike variable τ=Reη𝜏𝑅superscripte𝜂\tau=R\textup{e}^{\eta}italic_τ = italic_R e start_POSTSUPERSCRIPT italic_η end_POSTSUPERSCRIPT. As (generalized) eigenfunctions of a self-adjoint operator, the mode functions fγ,n,l(τ)subscript𝑓𝛾𝑛𝑙𝜏f_{\gamma,n,l}(\tau)italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) and gγ,n,l(τ)subscript𝑔𝛾𝑛𝑙𝜏g_{\gamma,n,l}(\tau)italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) defined in (D.8) and (D.9) are orthogonal and complete for fixed γ=eiπα𝛾superscriptei𝜋𝛼\gamma=\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}italic_γ = e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT with α[0,2[\alpha\in[0,2[italic_α ∈ [ 0 , 2 [. In this section, we verify orthogonality by hand.

The orthogonality relations of the mode functions corresponding to the point spectrum are a special case of the discontinuous Weber-Schafheitlin integral (C.24). Thus,

0gγ,n,l(τ)gγ,n,l(τ)dττ=(α+2n)(α+2n)(α+n+n)sin(π(nn))π(nn)=δn,n.superscriptsubscript0subscript𝑔𝛾𝑛𝑙𝜏subscript𝑔𝛾superscript𝑛𝑙𝜏d𝜏𝜏𝛼2𝑛𝛼2superscript𝑛𝛼𝑛superscript𝑛𝜋𝑛superscript𝑛𝜋𝑛superscript𝑛subscript𝛿𝑛superscript𝑛\displaystyle\int_{0}^{\infty}g_{\gamma,n,l}(\tau)g_{\gamma,n^{\prime},l}(\tau% )\frac{\textup{d}\tau}{\tau}=\frac{\sqrt{(\alpha+2n)(\alpha+2n^{\prime})}}{(% \alpha+n+n^{\prime})}\frac{\sin\big{(}\pi(n-n^{\prime})\big{)}}{\pi(n-n^{% \prime})}=\delta_{n,n^{\prime}}.∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG = divide start_ARG square-root start_ARG ( italic_α + 2 italic_n ) ( italic_α + 2 italic_n start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG end_ARG start_ARG ( italic_α + italic_n + italic_n start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG divide start_ARG roman_sin ( italic_π ( italic_n - italic_n start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ) end_ARG start_ARG italic_π ( italic_n - italic_n start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG = italic_δ start_POSTSUBSCRIPT italic_n , italic_n start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT . (D.17)

The orthogonality of the mode functions corresponding to the point spectrum to all mode functions corresponding to the continuous spectrum follows from the integral (C.25), which is in turn obtained from (C.24) together with the connection formula (C.8). We may also use the reality of gγ,n,l(τ)subscript𝑔𝛾𝑛𝑙𝜏g_{\gamma,n,l}(\tau)italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) to compute the scalar product:

0fγ,λ,l(τ)gγ,n,l(τ)dττsuperscriptsubscript0subscript𝑓𝛾𝜆𝑙𝜏subscript𝑔𝛾𝑛𝑙𝜏d𝜏𝜏\displaystyle\;\int_{0}^{\infty}f_{\gamma,\lambda,l}(\tau)g_{\gamma,n,l}(\tau)% \frac{\textup{d}\tau}{\tau}∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_n , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG
=\displaystyle== cα,λ0(Hiλ()(τ)+eπ(λ+iα)Hiλ(+)(τ))Jα+2n(τ)dττsubscript𝑐𝛼𝜆superscriptsubscript0subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝜏superscripte𝜋𝜆i𝛼subscriptsuperscript𝐻i𝜆𝜏subscript𝐽𝛼2𝑛𝜏d𝜏𝜏\displaystyle\;c_{\alpha,\lambda}\int_{0}^{\infty}\Big{(}H^{(-)}_{\textup{i}% \lambda}(\tau)+\textup{e}^{-\pi(\lambda+\textup{i}\alpha)}H^{(+)}_{\textup{i}% \lambda}(\tau)\Big{)}J_{\alpha+2n}(\tau)\frac{\textup{d}\tau}{\tau}italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_α , italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( - ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π ( italic_λ + i italic_α ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT ( + ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG (D.18)
=\displaystyle==  0, 0\displaystyle\;0,0 ,

where cα,λ=2(α+2n)sinh(πλ)2|eiπαeπλ|subscript𝑐𝛼𝜆2𝛼2𝑛𝜋𝜆2superscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋𝜆c_{\alpha,\lambda}=\frac{\sqrt{2(\alpha+2n)\sinh(\pi\lambda)}}{2|\textup{e}^{% \textup{i}\pi\alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda}|}italic_c start_POSTSUBSCRIPT italic_α , italic_λ end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG square-root start_ARG 2 ( italic_α + 2 italic_n ) roman_sinh ( italic_π italic_λ ) end_ARG end_ARG start_ARG 2 | e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT | end_ARG.

Most intricate is the orthogonality of fγ,λ,lsubscript𝑓𝛾𝜆𝑙f_{\gamma,\lambda,l}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ , italic_l end_POSTSUBSCRIPT and fγ,λ,lsubscript𝑓𝛾superscript𝜆𝑙f_{\gamma,\lambda^{\prime},l}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_l end_POSTSUBSCRIPT. We first use the connection formula (C.8) to express fγ,λ,l(τ)subscript𝑓𝛾𝜆𝑙𝜏f_{\gamma,\lambda,l}(\tau)italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) solely in terms of the Bessel functions Jiλ(lτ)subscript𝐽i𝜆𝑙𝜏J_{\textup{i}\lambda}(l\tau)italic_J start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l italic_τ ) and Jiλ(lτ)subscript𝐽i𝜆𝑙𝜏J_{-\textup{i}\lambda}(l\tau)italic_J start_POSTSUBSCRIPT - i italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l italic_τ ). This yields the inner product as the unique distributional boundary value

 4sinh(πλ)sinh(πλ)|eiπαeπλ||eiπαeπλ|0fγ,λ,l(τ)fγ,λ,l(τ)dττ4𝜋𝜆𝜋superscript𝜆superscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋𝜆superscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋superscript𝜆superscriptsubscript0superscriptsubscript𝑓𝛾𝜆𝑙𝜏subscript𝑓𝛾superscript𝜆𝑙𝜏d𝜏𝜏\displaystyle\;4\sqrt{\sinh(\pi\lambda)\sinh(\pi\lambda^{\prime})}|\textup{e}^% {\textup{i}\pi\alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda}||\textup{e}^{\textup{i}\pi% \alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda^{\prime}}|\int_{0}^{\infty}f_{\gamma,\lambda,l% }^{\ast}(\tau)f_{\gamma,\lambda^{\prime},l}(\tau)\frac{\textup{d}\tau}{\tau}4 square-root start_ARG roman_sinh ( italic_π italic_λ ) roman_sinh ( italic_π italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG | e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT | | e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT | ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ , italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ ) italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG
=\displaystyle== limε00(Ji(λ+iε)(τ)Jiλ(τ)(eiπαeπλ)(eiπαeπλ)\displaystyle\;\lim_{\varepsilon\searrow 0}\int_{0}^{\infty}\Big{(}J_{-\textup% {i}(\lambda+\textup{i}\varepsilon)}(\tau)J_{\textup{i}\lambda^{\prime}}(\tau)% \big{(}\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda}\big{)}\big{(}% \textup{e}^{-\textup{i}\pi\alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda^{\prime}}\big{)}roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_ε ↘ 0 end_POSTSUBSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_J start_POSTSUBSCRIPT - i ( italic_λ + i italic_ε ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT )
+Ji(λiε)(τ)Jiλ(τ)(1eπλeiπα)(eiπαeπλ)subscript𝐽i𝜆i𝜀𝜏subscript𝐽isuperscript𝜆𝜏1superscripte𝜋𝜆superscriptei𝜋𝛼superscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋superscript𝜆\displaystyle\hskip 34.87486pt+J_{\textup{i}(\lambda-\textup{i}\varepsilon)}(% \tau)J_{\textup{i}\lambda^{\prime}}(\tau)\big{(}1-\textup{e}^{-\pi\lambda}% \textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}\big{)}\big{(}\textup{e}^{-\textup{i}\pi\alpha% }-\textup{e}^{-\pi\lambda^{\prime}}\big{)}+ italic_J start_POSTSUBSCRIPT i ( italic_λ - i italic_ε ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT i italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) ( 1 - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT )
+Ji(λ+iε)(τ)Jiλ(τ)(eiπαeπλ)(1eπλeiπα)subscript𝐽i𝜆i𝜀𝜏subscript𝐽isuperscript𝜆𝜏superscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋𝜆1superscripte𝜋superscript𝜆superscriptei𝜋𝛼\displaystyle\hskip 34.87486pt+J_{-\textup{i}(\lambda+\textup{i}\varepsilon)}(% \tau)J_{-\textup{i}\lambda^{\prime}}(\tau)\big{(}\textup{e}^{\textup{i}\pi% \alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda}\big{)}\big{(}1-\textup{e}^{-\pi\lambda^{% \prime}}\textup{e}^{-\textup{i}\pi\alpha}\big{)}+ italic_J start_POSTSUBSCRIPT - i ( italic_λ + i italic_ε ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT - i italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT ) ( 1 - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT )
+Ji(λiε)(τ)Jiλ(τ)(1eπλeiπα)(1eπλeiπα))dττ,\displaystyle\hskip 34.87486pt+J_{\textup{i}(\lambda-\textup{i}\varepsilon)}(% \tau)J_{-\textup{i}\lambda^{\prime}}(\tau)\big{(}1-\textup{e}^{-\pi\lambda}% \textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}\big{)}\big{(}1-\textup{e}^{-\pi\lambda^{% \prime}}\textup{e}^{-\textup{i}\pi\alpha}\big{)}\Big{)}\frac{\textup{d}\tau}{% \tau},+ italic_J start_POSTSUBSCRIPT i ( italic_λ - i italic_ε ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) italic_J start_POSTSUBSCRIPT - i italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) ( 1 - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ) ( 1 - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT e start_POSTSUPERSCRIPT - i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT ) ) divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG , (D.19)

which can be analyzed by the Weber-Schafheitlin integral as before. We obtain

2πisinh(πλ)sinh(πλ)|eiπαeπλ||eiπαeπλ|0fγ,λ,l(τ)fγ,λ,l(τ)dττ2𝜋i𝜋𝜆𝜋superscript𝜆superscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋𝜆superscriptei𝜋𝛼superscripte𝜋superscript𝜆superscriptsubscript0superscriptsubscript𝑓𝛾𝜆𝑙𝜏subscript𝑓𝛾superscript𝜆𝑙𝜏d𝜏𝜏\displaystyle\;-2\pi\textup{i}\sqrt{\sinh(\pi\lambda)\sinh(\pi\lambda^{\prime}% )}|\textup{e}^{\textup{i}\pi\alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda}||\textup{e}^{% \textup{i}\pi\alpha}-\textup{e}^{-\pi\lambda^{\prime}}|\int_{0}^{\infty}f_{% \gamma,\lambda,l}^{\ast}(\tau)f_{\gamma,\lambda^{\prime},l}(\tau)\frac{\textup% {d}\tau}{\tau}- 2 italic_π i square-root start_ARG roman_sinh ( italic_π italic_λ ) roman_sinh ( italic_π italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG | e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ end_POSTSUPERSCRIPT | | e start_POSTSUPERSCRIPT i italic_π italic_α end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT | ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ , italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ ) italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG
=\displaystyle== 12(eπλ+λ2e3πλ+λ2+eπ3λλ2eπλ3λ2+2cos(πα)(eπλ+3λ2eπλλ2))12superscripte𝜋𝜆superscript𝜆2superscripte3𝜋𝜆superscript𝜆2superscripte𝜋3𝜆superscript𝜆2superscripte𝜋𝜆3superscript𝜆22𝜋𝛼superscripte𝜋𝜆3superscript𝜆2superscripte𝜋𝜆superscript𝜆2\displaystyle\;\frac{1}{2}\Big{(}\textup{e}^{\pi\tfrac{\lambda+\lambda^{\prime% }}{2}}-\textup{e}^{-3\pi\tfrac{\lambda+\lambda^{\prime}}{2}}+\textup{e}^{-\pi% \tfrac{3\lambda-\lambda^{\prime}}{2}}-\textup{e}^{\pi\tfrac{\lambda-3\lambda^{% \prime}}{2}}+2\cos(\pi\alpha)\big{(}\textup{e}^{-\pi\tfrac{\lambda+3\lambda^{% \prime}}{2}}-\textup{e}^{-\pi\tfrac{\lambda-\lambda^{\prime}}{2}}\big{)}\Big{)}divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π divide start_ARG italic_λ + italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - 3 italic_π divide start_ARG italic_λ + italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT + e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π divide start_ARG 3 italic_λ - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT italic_π divide start_ARG italic_λ - 3 italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT + 2 roman_cos ( italic_π italic_α ) ( e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π divide start_ARG italic_λ + 3 italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT - e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_π divide start_ARG italic_λ - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ) )
×(1λ2λ2+i01λ2λ2i0).absent1superscript𝜆2superscriptsuperscript𝜆2i01superscript𝜆2superscriptsuperscript𝜆2i0\displaystyle\;\times\Bigg{(}\frac{1}{\lambda^{2}-{\lambda^{\prime}}^{2}+% \textup{i}0}-\frac{1}{\lambda^{2}-{\lambda^{\prime}}^{2}-\textup{i}0}\Bigg{)}.× ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + i 0 end_ARG - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - i 0 end_ARG ) . (D.20)

Then the Sokhotski–Plemelj formula

1x+i01xi0=2πiδ(x)1𝑥i01𝑥i02𝜋i𝛿𝑥\displaystyle\frac{1}{x+\textup{i}0}-\frac{1}{x-\textup{i}0}=-2\pi\textup{i}% \delta(x)divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_x + i 0 end_ARG - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_x - i 0 end_ARG = - 2 italic_π i italic_δ ( italic_x ) (D.21)

together with λ,λ0𝜆superscript𝜆0\lambda,\lambda^{\prime}\geq 0italic_λ , italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ≥ 0 imply

0fγ,λ,l(τ)fγ,λ,l(τ)dττ=δ(λ2λ2),superscriptsubscript0superscriptsubscript𝑓𝛾𝜆𝑙𝜏subscript𝑓𝛾superscript𝜆𝑙𝜏d𝜏𝜏𝛿superscript𝜆2superscriptsuperscript𝜆2\displaystyle\int_{0}^{\infty}f_{\gamma,\lambda,l}^{\ast}(\tau)f_{\gamma,% \lambda^{\prime},l}(\tau)\frac{\textup{d}\tau}{\tau}=\delta(\lambda^{2}-{% \lambda^{\prime}}^{2}),∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ , italic_l end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_τ ) italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_l end_POSTSUBSCRIPT ( italic_τ ) divide start_ARG d italic_τ end_ARG start_ARG italic_τ end_ARG = italic_δ ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) , (D.22)

which is the last missing orthogonality relation.

Acknowledgment.

CG would like to thank Jan Dereziński for helpful discussions regarding the Bessel operator and Schrödinger operators with exponential potentials. HS would like to thank Pei-Ming Ho and Hikaru Kawai for discussions in a related collaboration, as well as Masanori Hanada for early discussions on the k=0𝑘0k=0italic_k = 0 spacetime. This work is supported by the Austrian Science Fund (FWF) grant P36479.

References

  • [1] Y. Asano, J. Nishimura, W. Piensuk and N. Yamamori. Defining the Type IIB Matrix Model without Breaking Lorentz Symmetry. Phys. Rev. Lett., 134:4, 041603, 2025.
  • [2] E. Battista and H.C. Steinacker. On the propagation across the big bounce in an open quantum FLRW cosmology. Eur. Phys. J. C, 82:909, 2022.
  • [3] N. Birrell and P. Davies. Quantum Fields in Curved Space. Cambridge Monographs on Mathematical Physics, 1982.
  • [4] S. Brahma, R. Brandenberger and S. Laliberte. Emergent early universe cosmology from BFSS matrix theory. Int. J. Mod. Phys. D, 31:14, 2242004, 2022.
  • [5] S. Brahma, R. Brandenberger and S. Laliberte. Emergent cosmology from matrix theory. JHEP, 03:067, 2022.
  • [6] C. Dappiaggi and H. R. C. Ferreira. Hadamard states for a scalar field in anti–de Sitter spacetime with arbitrary boundary conditions. Phys. Rev. D, 94:125016, 2016.
  • [7] C. Dappiaggi, H. R. C. Ferreira, and B. A. Juárez-Aubry. Mode solutions for a Klein-Gordon field in anti–de Sitter spacetime with dynamical boundary conditions of Wentzell type. Phys. Rev. D, 97:085022, 2018.
  • [8] J. Dereziński and C. Gaß. Propagators in curved spacetimes from operator theory Preprint, arXiv:2409.03279.
  • [9] J. Dereziński, C. Gaß, and B. Ruba. Generalized integrals of Macdonald and Gegenbauer functions. Proceedings of Contemporary Mathematics, (to appear), 2023.
  • [10] J. Dereziński and J. Lee. Exactly solvable Schrödinger operators related to the confluent equation. Preprint. arXiv:2409.14994.
  • [11] J. Dereziński and D. Siemssen. Feynman propagators on static spacetimes. Rev. Math. Phys., 30:03, 2018.
  • [12] J. Dereziński and D. Siemssen. An evolution equation approach to the Klein–Gordon operator on curved spacetime. Pure and Applied Analysis, 1:2, 2019.
  • [13] J. Dereziński and D. Siemssen. An Evolution Equation Approach to Linear Quantum Field Theory. In: Correggi, M., Falconi, M. (eds) Quantum Mathematics II. INdAM 2022. Springer INdAM Series, vol 58. Springer, Singapore.
  • [14] T.M. Dunster. Bessel functions of purely imaginary order, with an application to second-order linear differential equations having a large parameter. SIAM J. Math. Anal., 21:4, 1990.
  • [15] A. Erdélyi, W. Magnus, F. Oberhettinger and F.G. Tricomi. Tables of Integral Transforms. Vol. II.. McGraw-Hill Book Company, Inc., New York-Toronto-London, 1954.
  • [16] S. Fernando and M. Gunaydin. Minimal unitary representation of SU(2,2)𝑆𝑈22SU(2,2)italic_S italic_U ( 2 , 2 ) and its deformations as massless conformal fields and their supersymmetric extensions. J. Math. Phys. , 51:082301, 2010.
  • [17] M. Fukuma, S. Sugishita, and Y. Sakatani. Propagators in de Sitter space. Phys. Rev. D, 88:024041, 2013.
  • [18] I.S. Gradshteyn and I.M. Ryzhik. Table of integrals, series, and products. Academic Press, translated by Scripta Technica, Inc., 7th edition, 2007.
  • [19] M. Hirasawa, K. N. Anagnostopoulos, T. Azuma, K. Hatakeyama, J. Nishimura, S. Papadoudis and A. Tsuchiya. The emergence of expanding spacetime in the Lorentzian type IIB matrix model with a novel regularization. PoS, CORFU2022:309, 2023.
  • [20] P.-M. Ho, H. Kawai, H.C. Steinacker. In preparation.
  • [21] N. Ishibashi, H. Kawai, Y. Kitazawa and A. Tsuchiya. A Large N𝑁Nitalic_N reduced model as superstring. Nucl. Phys. B, 498:467–491, 1997.
  • [22] A. Manta and H.C. Steinacker. Minimal covariant quantum space-time. Preprint. arXiv:2502.02498.
  • [23] A. Manta, H. C. Steinacker and T. Tran. 𝔥𝔰𝔥𝔰\mathfrak{hs}fraktur_h fraktur_s-extended gravity from the IKKT matrix model. JHEP, 02:031, 2025.
  • [24] S. Nakamura and K. Taira. Essential Self-Adjointness of Klein-Gordon Type Operators on Asymptotically Static, Cauchy-Compact Spacetimes. Commun. Math. Phys., 398:1153–1169, 2023.
  • [25] S. Nakamura and K. Taira. A Remark on the Essential Self-adjointness for Klein–Gordon-Type Operators. Annales Henri Poincare, 24:2587–2605, 2023.
  • [26] J. Nishimura and A. Tsuchiya. Complex Langevin analysis of the space-time structure in the Lorentzian type IIB matrix model. JHEP, 06:077, 2019.
  • [27] F. W. J. Olver, A. B. Olde Daalhuis, D. W. Lozier, B. I. Schneider, R. F. Boisvert, C. W. Clark, B. R. Miller, B. V. Saunders, H. S. Cohl, and M. A. McClain. NIST Digital Library of Mathematical Functions. available at http://dlmf.nist.gov/, 06 2022.
  • [28] F. Oberhettinger. Kontorovich-Lebedev Transforms. In: Tables of Bessel transforms. Springer Berlin-Heidelberg, 1972.
  • [29] R.S. Pathak and J.N. Pandey. The Kontorovich-Lebedev transformation of distributions. Math. Z., 165:29–51, 1979.
  • [30] H. Rumpf. Self-adjointness-based quantum field theory in de Sitter and anti-de Sitter space-time. Phys. Rev. D, 24:275, 1981.
  • [31] H. Rumpf and H. K. Urbantke. Covariant “in–out” formalism for creation by external fields. Annals of Physics, 114, 332–355, 1978.
  • [32] M. Sperling and H.C. Steinacker. Covariant cosmological quantum space-time, higher-spin and gravity in the IKKT matrix model. JHEP, 07:010, 2019.
  • [33] H.C. Steinacker. Cosmological space-times with resolved Big Bang in Yang–Mills matrix models. JHEP, 02:033, 2018.
  • [34] H.C. Steinacker. Quantized open FRW cosmology from Yang-Mills matrix models. Phys. Lett. B, 782:176–180, 2018.
  • [35] H.C. Steinacker. On the quantum structure of space-time, gravity, and higher spin in matrix models. Class. Quantum Grav., 37:113001, 2020.
  • [36] H.C. Steinacker. Quantum (matrix) geometry and quasi-coherent states. J. Phys. A: Math. Theor., 54:055401, 2021.
  • [37] H.C. Steinacker. Quantum Geometry, Matrix Theory, and Gravity. Cambridge University Press, 2024.
  • [38] K. Stempak. Spectral Analysis of an Operator with Fourier-Neumann Expansions Beneath. Complex Analysis and Operator Theory, 18:134, 2024.
  • [39] A. Vasy. Essential self-adjointness of the wave operator and the limiting absorption principle on Lorentzian scattering spaces. J. Spectr. Theory, 10:2,439–461, 2020.