Introduction
Let ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) be a Lie algebra over a field ๐ฝ ๐ฝ \mathbb{F} blackboard_F with bracket [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] . The Lie algebra ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) is said to be quadratic if it is equipped with a non-degenerate, symmetric and bilinear form B : ๐ค ร ๐ค โ ๐ฝ : ๐ต โ ๐ค ๐ค ๐ฝ B:\mathfrak{g}\times\mathfrak{g}\to\mathbb{F} italic_B : fraktur_g ร fraktur_g โ blackboard_F , which is invariant under the adjoint representation ad : ๐ค โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ค ) : ad โ ๐ค ๐ค ๐ฉ ๐ค \operatorname{ad}:\mathfrak{g}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{g}) roman_ad : fraktur_g โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_g ) , that is: B โข ( [ x , y ] , z ) = โ B โข ( y , [ x , z ] ) ๐ต ๐ฅ ๐ฆ ๐ง ๐ต ๐ฆ ๐ฅ ๐ง B([x,y],z)=-B(y,[x,z]) italic_B ( [ italic_x , italic_y ] , italic_z ) = - italic_B ( italic_y , [ italic_x , italic_z ] ) , for all x , y , z ๐ฅ ๐ฆ ๐ง
x,y,z italic_x , italic_y , italic_z in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g . A quadratic Lie algebra is denoted by ( ๐ค , [ โ
, โ
] , B ) ๐ค โ
โ
๐ต (\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,],B) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] , italic_B ) and B ๐ต B italic_B is called an invariant metric .
A semisimple Lie algebra is quadratic for the Killing form is an invariant metric defined on it. A reductive Lie algebra is an example of a non-semisimple quadratic Lie algebra; another more elaborated example is as follows: Let ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) be a Lie algebra and in the vector space ๐ค โ ๐ค โ direct-sum ๐ค superscript ๐ค โ \mathfrak{g}\oplus\mathfrak{g}^{\ast} fraktur_g โ fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT define the skey-symmetric and bilinear map [ โ
, โ
] โฒ superscript โ
โ
โฒ [\,\cdot\,,\,\cdot\,]^{\prime} [ โ
, โ
] start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT by [ x + ฮฑ , y + ฮฒ ] โฒ = [ x , y ] + ad ( x ) โ ( ฮฒ ) โ ad ( y ) โ ( ฮฑ ) [x+\alpha,y+\beta]^{\prime}=[x,y]+\operatorname{ad}(x)^{\ast}(\beta)-%
\operatorname{ad}(y)^{\ast}(\alpha) [ italic_x + italic_ฮฑ , italic_y + italic_ฮฒ ] start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = [ italic_x , italic_y ] + roman_ad ( italic_x ) start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ฮฒ ) - roman_ad ( italic_y ) start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ฮฑ ) , and the symmetric bilinear form B ๐ต B italic_B by B โข ( x + ฮฑ , y + ฮฒ ) = ฮฑ โข ( y ) + ฮฒ โข ( x ) ๐ต ๐ฅ ๐ผ ๐ฆ ๐ฝ ๐ผ ๐ฆ ๐ฝ ๐ฅ B(x+\alpha,y+\beta)=\alpha(y)+\beta(x) italic_B ( italic_x + italic_ฮฑ , italic_y + italic_ฮฒ ) = italic_ฮฑ ( italic_y ) + italic_ฮฒ ( italic_x ) , for all x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g and ฮฑ , ฮฒ ๐ผ ๐ฝ
\alpha,\beta italic_ฮฑ , italic_ฮฒ in ๐ค โ superscript ๐ค โ \mathfrak{g}^{\ast} fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT . The triple ( ๐ค โ ๐ค โ , [ โ
, โ
] โฒ , B ) direct-sum ๐ค superscript ๐ค โ superscript โ
โ
โฒ ๐ต (\mathfrak{g}\oplus\mathfrak{g}^{\ast},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]^{\prime},B) ( fraktur_g โ fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT , [ โ
, โ
] start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_B ) is a non-semisimple quadratic Lie algebra, as ๐ค โ superscript ๐ค โ \mathfrak{g}^{\ast} fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT is an abelian ideal.
The algebraic study of quadratic non-semisimple Lie algebras can be traced on to the work of V. Kac (see [8 ] ), where appears an inductive way to construct solvable quadratic Lie algebras and it is also shown there that any solvable quadratic Lie algebra can be identified with this construction. In [4 ] , it is stated the conditions for which these type of quadratic Lie algebras are isomorphic. In [9 ] , A. Medina and P. Revoy generalizes the results of V. Kac to any indecomposable, non-semisimple and quadratic Lie algebra; the proof of these results depends
on the choice of a minimal ideal. In [7 ] , I. Kath and M. Olbrich propose an alternative approach by using canonical ideals to obtain classification results.
If the Killing form is non-degenerate then the Lie algebra is semisimple and therefore, is quadratic. For nilpotent Lie algebras, the Killing form is zero, so this bilinear form can not help us to determine whether a nilpotent Lie algebra is quadratic. One of the aims of this work is to provide criteria under which a nilpotent Lie algebra is quadratic. Although much has been said about nilpotent quadratic Lie algebras, we hope that these results โ which are based on classical tools and well-known results โ, can take a step forward in obtaining a criterion that determines conditions for which an arbitrary Lie algebra is quadratic.
If ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g is a nilpotent Lie algebra then there are canonical abelian ideals ๐ฆ โข ( ๐ค ) โ ๐ โข ( ๐ค ) ๐ฆ ๐ค ๐ ๐ค \mathfrak{i}(\mathfrak{g})\subset\mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_i ( fraktur_g ) โ fraktur_J ( fraktur_g ) such that [ ๐ค , ๐ โข ( ๐ค ) ] โ ๐ฆ โข ( ๐ค ) ๐ค ๐ ๐ค ๐ฆ ๐ค [\mathfrak{g},\mathfrak{J}(\mathfrak{g})]\subset\mathfrak{i}(\mathfrak{g}) [ fraktur_g , fraktur_J ( fraktur_g ) ] โ fraktur_i ( fraktur_g ) . Further, if ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g admits an invariant metric then ๐ฆ โข ( ๐ค ) โ = ๐ โข ( ๐ค ) ๐ฆ superscript ๐ค perpendicular-to ๐ ๐ค \mathfrak{i}(\mathfrak{g})^{\perp}=\mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_i ( fraktur_g ) start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT = fraktur_J ( fraktur_g ) (see Lemma 4.2 in [7 ] and Lemma 1.3 below). If ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h is a subspace of ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g such that ๐ค = ๐ฅ โ ๐ โข ( ๐ค ) ๐ค direct-sum ๐ฅ ๐ ๐ค \mathfrak{g}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_g = fraktur_h โ fraktur_J ( fraktur_g ) , we prove that a necessary condition for a current Lie algebra ๐ค โ ๐ฎ tensor-product ๐ค ๐ฎ \mathfrak{g}\otimes\mathcal{S} fraktur_g โ caligraphic_S to admit an invariant metric โwhere ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S is a commutative and associtive algebra with unitโ, is that there must be a bilinear map ฯต : ๐ฎ ร ๐ฎ โ Cent โก ( ๐ฅ ) : italic-ฯต โ ๐ฎ ๐ฎ Cent ๐ฅ \epsilon:\mathcal{S}\times\mathcal{S}\to\operatorname{Cent}(\mathfrak{h}) italic_ฯต : caligraphic_S ร caligraphic_S โ roman_Cent ( fraktur_h ) with the same properties as that of an invariant metric: symmetric, invariant and non-degenerate (see Thm. 3.1 ). In [10 ] it is proved that if ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g is simple then ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S admits an invariant metric. In Cor. 1.3 of [5 ] this result is generalized to the case when ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g is indecomposable. The difference of the result obtained here is that the image of the bilinear map ฯต italic-ฯต \epsilon italic_ฯต is contained in Cent โก ( ๐ฅ ) Cent ๐ฅ \operatorname{Cent}(\mathfrak{h}) roman_Cent ( fraktur_h ) , even if ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h does not admit an invariant metric and ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S is not necessarily finite dimensional. In addition, in [5 ] it is assumed that the ground field ๐ฝ ๐ฝ \mathbb{F} blackboard_F is algebraically closed.
In ยง1 we start by giving a review of the theory of abelian extensions of Lie algebras, as well as some standard results that we need in the sequel. Given an arbitrary Lie algebra ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h and a vector space ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a , in Prop. 1.1 we give a method to construct a Lie algebra in the space ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฅ โ direct-sum ๐ฅ ๐ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT . In Prop. 2.1 we prove that any non-abelian nilpotent quadratic Lie algebra can be constructed in this way. In Prop. 2.3 and Prop. 2.4 we give sufficient conditions for that such a Lie algebra to admit an invariant metric. In ยง3 we prove that if a current Lie algebra ๐ค โ ๐ฎ tensor-product ๐ค ๐ฎ \mathfrak{g}\otimes\mathcal{S} fraktur_g โ caligraphic_S admits an invariant metric, where ๐ค = ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฅ โ ๐ค direct-sum ๐ฅ ๐ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{g}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_g = fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT is nilpotent and ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h is non-abelian, then there must be a non-degenerate bilinear map ฯต : ๐ฎ ร ๐ฎ โ Cent โก ( ๐ฅ ) : italic-ฯต โ ๐ฎ ๐ฎ Cent ๐ฅ \epsilon:\mathcal{S}\times\mathcal{S}\to\operatorname{Cent}(\mathfrak{h}) italic_ฯต : caligraphic_S ร caligraphic_S โ roman_Cent ( fraktur_h ) such that ฯต โข ( s , t ) = ฯต โข ( s โข t , 1 ) italic-ฯต ๐ ๐ก italic-ฯต ๐ ๐ก 1 \epsilon(s,t)=\epsilon(st,1) italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) = italic_ฯต ( italic_s italic_t , 1 ) , for all s , t ๐ ๐ก
s,t italic_s , italic_t in ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S (see Thm. 3.1 ). In ยง4 we prove that any nilpotent Lie algebra has a non-zero, symmetric and invariant bilinear form. Using this bilinear form we construct an algebra with unit from which we can recover the original Lie algebra structure, and then we prove that this algebra is simple if and only if the bilinear form is an invariant metric (see Thm. 4.1 ). All the algebras and vector spaces considered in this work are finite dimensional over a unique field ๐ฝ ๐ฝ \mathbb{F} blackboard_F of zero characteristic.
1. abelian Extensions of Lie algebras
Let ฯ : ๐ค โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( V ) : ๐ โ ๐ค ๐ค ๐ฉ ๐ \rho:\mathfrak{g}\to\mathfrak{gl}(V) italic_ฯ : fraktur_g โ fraktur_g fraktur_l ( italic_V ) be a representation of a Lie algebra ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) on a vector space V ๐ V italic_V . We call V ๐ V italic_V a ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g -module . Let C โข ( ๐ค ; V ) ๐ถ ๐ค ๐
C(\mathfrak{g};V) italic_C ( fraktur_g ; italic_V ) be the standard cochain complex with differential map d ฯ subscript d ๐ \operatorname{d}_{\rho} roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT given by:
d ฯ โก ( ฮป ) โข ( x 1 , โฆ , x p + 1 ) subscript d ๐ ๐ subscript ๐ฅ 1 โฆ subscript ๐ฅ ๐ 1 \displaystyle\operatorname{d}_{\rho}(\lambda)(x_{1},\ldots,x_{p+1}) roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT )
= โ j = 1 p + 1 ( โ 1 ) j โ 1 โข ฯ โข ( x j ) โข ( ฮป โข ( x 1 , โฆ , x p + 1 ) ) absent superscript subscript ๐ 1 ๐ 1 superscript 1 ๐ 1 ๐ subscript ๐ฅ ๐ ๐ subscript ๐ฅ 1 โฆ subscript ๐ฅ ๐ 1 \displaystyle=\sum_{j=1}^{p+1}(-1)^{j-1}\rho(x_{j})(\lambda(x_{1},\ldots,x_{p+%
1})) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( - 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_j - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_ฮป ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) )
+ โ i < j ( โ 1 ) i + j โข ฮป โข ( [ x i , x j ] , x 1 , โฆ , x i ^ , โฆ , x j ^ , โฆ , x p + 1 ) , subscript ๐ ๐ superscript 1 ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ 1 โฆ subscript ๐ฅ ^ ๐ โฆ subscript ๐ฅ ^ ๐ โฆ subscript ๐ฅ ๐ 1 \displaystyle+\sum_{i<j}(-1)^{i+j}\lambda([x_{i},x_{j}],x_{1},\ldots,x_{\hat{i%
}},\ldots,x_{\hat{j}},\ldots,x_{p+1}), + โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i < italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( - 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i + italic_j end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฮป ( [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT over^ start_ARG italic_i end_ARG end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT over^ start_ARG italic_j end_ARG end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
where p ๐ p italic_p is a non-negative integer, ฮป ๐ \lambda italic_ฮป belongs to C p โข ( ๐ค ; V ) superscript ๐ถ ๐ ๐ค ๐
C^{p}(\mathfrak{g};V) italic_C start_POSTSUPERSCRIPT italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_g ; italic_V ) and x j subscript ๐ฅ ๐ x_{j} italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT belongs to ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g , for all 1 โค j โค p + 1 1 ๐ ๐ 1 1\leq j\leq p+1 1 โค italic_j โค italic_p + 1 . If d ฯ โก ( ฮป ) = 0 subscript d ๐ ๐ 0 \operatorname{d}_{\rho}(\lambda)=0 roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) = 0 then ฮป ๐ \lambda italic_ฮป is a p ๐ p italic_p -cocycle in C โข ( ๐ค ; V ) ๐ถ ๐ค ๐
C(\mathfrak{g};V) italic_C ( fraktur_g ; italic_V ) . If the representation ฯ ๐ \rho italic_ฯ is zero we say that V ๐ V italic_V is a trivial ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g -module and we denote the differential map in C โข ( ๐ฅ ; V ) ๐ถ ๐ฅ ๐
C(\mathfrak{h};V) italic_C ( fraktur_h ; italic_V ) by d V subscript d ๐ \operatorname{d}_{V} roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_V end_POSTSUBSCRIPT .
Let ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J be an abelian ideal of ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) and let ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h be a vector subspace complementary to ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J , that is ๐ค = ๐ฅ โ ๐ ๐ค direct-sum ๐ฅ ๐ \mathfrak{g}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{J} fraktur_g = fraktur_h โ fraktur_J . For each pair x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , let [ x , y ] ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ [x,y]_{\mathfrak{h}} [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT be in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h and ฮ โข ( x , y ) ฮ ๐ฅ ๐ฆ \Lambda(x,y) roman_ฮ ( italic_x , italic_y ) be in ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J such that:
(1)
[ x , y ] = [ x , y ] ๐ฅ + ฮ โข ( x , y ) . ๐ฅ ๐ฆ subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ ฮ ๐ฅ ๐ฆ [x,y]=[x,y]_{\mathfrak{h}}+\Lambda(x,y). [ italic_x , italic_y ] = [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT + roman_ฮ ( italic_x , italic_y ) .
Let [ โ
, โ
] ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ [\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}} [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT be the skew-symmetric and bilinear map on ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h defined by ( x , y ) โฆ [ x , y ] ๐ฅ maps-to ๐ฅ ๐ฆ subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ (x,y)\mapsto[x,y]_{\mathfrak{h}} ( italic_x , italic_y ) โฆ [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT . Since the bracket [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot\,,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] satisfies the Jacobi identity, then [ โ
, โ
] ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ [\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}} [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT is a Lie bracket in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h . We denote by ฮ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ : ฮ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ \Lambda:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{J} roman_ฮ : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_J , the skew-symmetric and bilinear map ( x , y ) โฆ ฮ โข ( x , y ) maps-to ๐ฅ ๐ฆ ฮ ๐ฅ ๐ฆ (x,y)\mapsto\Lambda(x,y) ( italic_x , italic_y ) โฆ roman_ฮ ( italic_x , italic_y ) .
Let R : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ ) : ๐
โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ ๐ R:\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{J}) italic_R : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_J ) be the linear map defined by R โข ( x ) โข ( U ) = [ x , U ] ๐
๐ฅ ๐ ๐ฅ ๐ R(x)(U)=[x,U] italic_R ( italic_x ) ( italic_U ) = [ italic_x , italic_U ] , for all x ๐ฅ x italic_x in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h and U ๐ U italic_U in ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J . Let x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y be in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h and U ๐ U italic_U be in ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J ; the cyclic sum on [ x , [ y , U ] ] ๐ฅ ๐ฆ ๐ [x,[y,U]] [ italic_x , [ italic_y , italic_U ] ] and the fact that ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J is abelian, implies that R ๐
R italic_R is a representation of ( ๐ฅ , [ โ
, โ
] ๐ฅ ) ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ (\mathfrak{h},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}}) ( fraktur_h , [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) . In addition, the cyclic sum on [ x , [ y , z ] ] ๐ฅ ๐ฆ ๐ง [x,[y,z]] [ italic_x , [ italic_y , italic_z ] ] , where x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y and z ๐ง z italic_z are in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , implies:
R ( x ) ( ฮ ( y , z ) + R ( y ) ( ฮ ( z , x ) ) + R ( z ) ( ฮ ( x , y ) ) + ฮ โข ( x , [ y , z ] ๐ฅ ) + ฮ โข ( y , [ z , x ] ๐ฅ ) + ฮ โข ( z , [ x , y ] ๐ฅ ) = 0 . \begin{split}&R(x)(\Lambda(y,z)+R(y)(\Lambda(z,x))+R(z)(\Lambda(x,y))\\
&+\Lambda(x,[y,z]_{\mathfrak{h}})+\Lambda(y,[z,x]_{\mathfrak{h}})+\Lambda(z,[x%
,y]_{\mathfrak{h}})=0.\end{split} start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL italic_R ( italic_x ) ( roman_ฮ ( italic_y , italic_z ) + italic_R ( italic_y ) ( roman_ฮ ( italic_z , italic_x ) ) + italic_R ( italic_z ) ( roman_ฮ ( italic_x , italic_y ) ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL + roman_ฮ ( italic_x , [ italic_y , italic_z ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) + roman_ฮ ( italic_y , [ italic_z , italic_x ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) + roman_ฮ ( italic_z , [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 . end_CELL end_ROW
Then ฮ ฮ \Lambda roman_ฮ is a 2 2 2 2 -cocycle in the complex C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) ๐ถ ๐ฅ ๐
C(\mathfrak{h};\mathfrak{J}) italic_C ( fraktur_h ; fraktur_J ) .
Conversely, let R : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ ) : ๐
โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ ๐ R:\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{J}) italic_R : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_J ) be a representation of a Lie algebra ( ๐ฅ , [ โ
, โ
] ๐ฅ ) ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ (\mathfrak{h},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}}) ( fraktur_h , [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) in a vector space ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J and let ฮ ฮ \Lambda roman_ฮ be a 2 2 2 2 -cocycle in C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) ๐ถ ๐ฅ ๐
C(\mathfrak{h};\mathfrak{J}) italic_C ( fraktur_h ; fraktur_J ) . The skew-symmetric and bilinear map [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot\,,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] defined in ๐ค = ๐ฅ โ ๐ ๐ค direct-sum ๐ฅ ๐ \mathfrak{g}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{J} fraktur_g = fraktur_h โ fraktur_J , by:
(2)
[ x , y ] ๐ฅ ๐ฆ \displaystyle\,[x,y] [ italic_x , italic_y ]
= [ x , y ] ๐ฅ + ฮ โข ( x , y ) , [ x , U ] = R โข ( x ) โข ( U ) , formulae-sequence absent subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ ฮ ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ ๐ ๐
๐ฅ ๐ \displaystyle=[x,y]_{\mathfrak{h}}+\Lambda(x,y),\quad[x,U]=R(x)(U), = [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT + roman_ฮ ( italic_x , italic_y ) , [ italic_x , italic_U ] = italic_R ( italic_x ) ( italic_U ) ,
[ U , V ] ๐ ๐ \displaystyle\,[U,V] [ italic_U , italic_V ]
= 0 , ย for allย โข x , y โ ๐ค , ย andย โข U , V โ ๐ , formulae-sequence absent 0 ย for allย ๐ฅ
formulae-sequence ๐ฆ ๐ค ย andย ๐
๐ ๐ \displaystyle=0,\,\,\text{ for all }x,y\in\mathfrak{g},\,\text{ and }U,V\in%
\mathfrak{J}, = 0 , for all italic_x , italic_y โ fraktur_g , and italic_U , italic_V โ fraktur_J ,
is a Lie bracket. The pair ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) is the abelian extension of ( ๐ฅ , [ โ
, โ
] ๐ฅ ) ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ (\mathfrak{h},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}}) ( fraktur_h , [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) by ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J associated to
R ๐
R italic_R and ฮ ฮ \Lambda roman_ฮ . We denote this Lie algebra by ๐ฅ โข ( ฮ , R ) ๐ฅ ฮ ๐
\mathfrak{h}(\Lambda,R) fraktur_h ( roman_ฮ , italic_R ) .
Suppose that ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) has abelian ideals ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i and ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J such that:
(3)
(a) ๐ is abelian; (b) ๐ฆ โ ๐ ; (c) [ ๐ค , ๐ ] โ ๐ฆ . formulae-sequence (a) ๐ is abelian; (b) ๐ฆ
๐ (c) ๐ค ๐
๐ฆ \text{(a)}\ \ \ \mathfrak{J}\ \ \text{is abelian;}\qquad\quad\text{(b)}\ \ \ %
\mathfrak{i}\subset\mathfrak{J};\qquad\quad\text{(c)}\ \ \ [\mathfrak{g},%
\mathfrak{J}]\subset\mathfrak{i}. (a) fraktur_J is abelian; (b) fraktur_i โ fraktur_J ; (c) [ fraktur_g , fraktur_J ] โ fraktur_i .
Let ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h be a subspace of ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g such that ๐ค = ๐ฅ โ ๐ ๐ค direct-sum ๐ฅ ๐ \mathfrak{g}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{J} fraktur_g = fraktur_h โ fraktur_J , and let ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a be a subspace of ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g satisfying ๐ = ๐ โ ๐ฆ ๐ direct-sum ๐ ๐ฆ \mathfrak{J}=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_J = fraktur_a โ fraktur_i ; thus ๐ค = ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฆ ๐ค direct-sum ๐ฅ ๐ ๐ฆ \mathfrak{g}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_g = fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_i . For x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , we write [ x , y ] = [ x , y ] ๐ฅ + ฮ โข ( x , y ) ๐ฅ ๐ฆ subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ ฮ ๐ฅ ๐ฆ [x,y]=[x,y]_{\mathfrak{h}}+\Lambda(x,y) [ italic_x , italic_y ] = [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT + roman_ฮ ( italic_x , italic_y ) , where [ x , y ] ๐ฅ subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ [x,y]_{\mathfrak{h}} [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT belongs to ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h and ฮ โข ( x , y ) ฮ ๐ฅ ๐ฆ \Lambda(x,y) roman_ฮ ( italic_x , italic_y ) belongs to ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J (see (1 )). We decompose ฮ ฮ \Lambda roman_ฮ as follows: ฮ โข ( x , y ) = ฮป โข ( x , y ) + ฮผ โข ( x , y ) ฮ ๐ฅ ๐ฆ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ ๐ฅ ๐ฆ \Lambda(x,y)=\lambda(x,y)+\mu(x,y) roman_ฮ ( italic_x , italic_y ) = italic_ฮป ( italic_x , italic_y ) + italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) , where ฮป โข ( x , y ) ๐ ๐ฅ ๐ฆ \lambda(x,y) italic_ฮป ( italic_x , italic_y ) is in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a and ฮผ โข ( x , y ) ๐ ๐ฅ ๐ฆ \mu(x,y) italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) is in ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i . This yields the skew-symmetric and bilinear maps ฮป : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ : ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ \lambda:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_ฮป : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_a , ( x , y ) โฆ ฮป โข ( x , y ) maps-to ๐ฅ ๐ฆ ๐ ๐ฅ ๐ฆ (x,y)\mapsto\lambda(x,y) ( italic_x , italic_y ) โฆ italic_ฮป ( italic_x , italic_y ) , and ฮผ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ฆ : ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ฆ \mu:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{i} italic_ฮผ : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_i , ( x , y ) โฆ ฮผ โข ( x , y ) maps-to ๐ฅ ๐ฆ ๐ ๐ฅ ๐ฆ (x,y)\mapsto\mu(x,y) ( italic_x , italic_y ) โฆ italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) .
Due to ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J is equal to ๐ โ ๐ฆ direct-sum ๐ ๐ฆ \mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_a โ fraktur_i and [ ๐ค , ๐ ] ๐ค ๐ [\mathfrak{g},\mathfrak{J}] [ fraktur_g , fraktur_J ] is contained in ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i , the representation R : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ ) : ๐
โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ ๐ R:\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{J}) italic_R : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_J ) has the following decomposition:
ฯ โข ( x ) = R โข ( x ) | ๐ : ๐ โ ๐ฆ , ย andย ฯ โข ( x ) = R โข ( x ) | ๐ฆ : ๐ฆ โ ๐ฆ , ย whereย โข x โ ๐ฅ . : ๐ ๐ฅ evaluated-at ๐
๐ฅ ๐ formulae-sequence โ ๐ ๐ฆ ย andย
๐ ๐ฅ evaluated-at ๐
๐ฅ ๐ฆ : formulae-sequence โ ๐ฆ ๐ฆ ย whereย ๐ฅ ๐ฅ \varphi(x)=R(x)|_{\mathfrak{a}}:\mathfrak{a}\to\mathfrak{i},\quad\text{ and }%
\quad\rho(x)=R(x)|_{\mathfrak{i}}:\mathfrak{i}\to\mathfrak{i},\quad\text{ %
where }x\in\mathfrak{h}. italic_ฯ ( italic_x ) = italic_R ( italic_x ) | start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_a โ fraktur_i , and italic_ฯ ( italic_x ) = italic_R ( italic_x ) | start_POSTSUBSCRIPT fraktur_i end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_i โ fraktur_i , where italic_x โ fraktur_h .
This yields linear maps ฯ : ๐ฅ โ Hom โก ( ๐ ; ๐ฆ ) : ๐ โ ๐ฅ Hom ๐ ๐ฆ \varphi:\mathfrak{h}\to\operatorname{Hom}(\mathfrak{a};\mathfrak{i}) italic_ฯ : fraktur_h โ roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_i ) and ฯ : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ฆ ) : ๐ โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ ๐ฆ \rho:\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{i}) italic_ฯ : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_i ) such that [ x , u + ฮฑ ] = R โข ( x ) โข ( u + ฮฑ ) = ฯ โข ( x ) โข ( u ) + ฯ โข ( x ) โข ( ฮฑ ) ๐ฅ ๐ข ๐ผ ๐
๐ฅ ๐ข ๐ผ ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ ๐ฅ ๐ผ [x,u+\alpha]=R(x)(u+\alpha)=\varphi(x)(u)+\rho(x)(\alpha) [ italic_x , italic_u + italic_ฮฑ ] = italic_R ( italic_x ) ( italic_u + italic_ฮฑ ) = italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) + italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_ฮฑ ) , for all u ๐ข u italic_u in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a and ฮฑ ๐ผ \alpha italic_ฮฑ in ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i , and we write R = ( ฯ , ฯ ) ๐
๐ ๐ R=(\varphi,\rho) italic_R = ( italic_ฯ , italic_ฯ ) . Thus, the bracket [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot\,,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g takes the form:
[ x , y ] ๐ฅ ๐ฆ \displaystyle\,[x,y] [ italic_x , italic_y ]
= [ x , y ] ๐ฅ + ฮป โข ( x , y ) + ฮผ โข ( x , y ) , absent subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ ๐ฅ ๐ฆ \displaystyle=[x,y]_{\mathfrak{h}}+\lambda(x,y)+\mu(x,y), = [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT + italic_ฮป ( italic_x , italic_y ) + italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) ,
[ x , u + ฮฑ ] ๐ฅ ๐ข ๐ผ \displaystyle\,[x,u+\alpha] [ italic_x , italic_u + italic_ฮฑ ]
= ฯ โข ( x ) โข ( u ) + ฯ โข ( x ) โข ( ฮฑ ) , absent ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ ๐ฅ ๐ผ \displaystyle=\varphi(x)(u)+\rho(x)(\alpha), = italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) + italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_ฮฑ ) ,
for all x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , u ๐ข u italic_u in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a and ฮฑ ๐ผ \alpha italic_ฮฑ in ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i . Due to R = ( ฯ , ฯ ) ๐
๐ ๐ R=(\varphi,\rho) italic_R = ( italic_ฯ , italic_ฯ ) is a representation then we have the identities:
(4)
ฯ โข ( [ x , y ] ๐ฅ ) ๐ subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ \displaystyle\varphi([x,y]_{\mathfrak{h}}) italic_ฯ ( [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT )
= ฯ โข ( x ) โ ฯ โข ( y ) โ ฯ โข ( y ) โ ฯ โข ( x ) , absent ๐ ๐ฅ ๐ ๐ฆ ๐ ๐ฆ ๐ ๐ฅ \displaystyle=\rho(x)\circ\varphi(y)-\rho(y)\circ\varphi(x), = italic_ฯ ( italic_x ) โ italic_ฯ ( italic_y ) - italic_ฯ ( italic_y ) โ italic_ฯ ( italic_x ) ,
(5)
ฯ โข ( [ x , y ] ๐ฅ ) ๐ subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ \displaystyle\rho([x,y]_{\mathfrak{h}}) italic_ฯ ( [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT )
= ฯ โข ( x ) โ ฯ โข ( y ) โ ฯ โข ( y ) โ ฯ โข ( x ) , ย for allย โข x , y โ ๐ฅ . formulae-sequence absent ๐ ๐ฅ ๐ ๐ฆ ๐ ๐ฆ ๐ ๐ฅ ย for allย ๐ฅ
๐ฆ ๐ฅ \displaystyle=\rho(x)\circ\rho(y)-\rho(y)\circ\rho(x),\,\,\text{ for all }x,y%
\in\mathfrak{h}. = italic_ฯ ( italic_x ) โ italic_ฯ ( italic_y ) - italic_ฯ ( italic_y ) โ italic_ฯ ( italic_x ) , for all italic_x , italic_y โ fraktur_h .
From (5 ) it follows that
ฯ : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ฆ ) : ๐ โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ ๐ฆ \rho:\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{i}) italic_ฯ : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_i ) is a representation of ( ๐ฅ , [ โ
, โ
] ๐ฅ ) ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ (\mathfrak{h},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}}) ( fraktur_h , [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) in ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i . The condition (4 ) states that ฯ ๐ \varphi italic_ฯ is a 1 1 1 1 -cocycle in the complex C โข ( ๐ฅ ; Hom โก ( ๐ , ๐ฆ ) ) ๐ถ ๐ฅ Hom ๐ ๐ฆ
C(\mathfrak{h};\operatorname{Hom}(\mathfrak{a},\mathfrak{i})) italic_C ( fraktur_h ; roman_Hom ( fraktur_a , fraktur_i ) ) with representation ฯ ยฏ : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( Hom โก ( ๐ , ๐ฆ ) ) : ยฏ ๐ โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ Hom ๐ ๐ฆ \bar{\rho}:\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\operatorname{Hom}(\mathfrak{a},%
\mathfrak{i})) overยฏ start_ARG italic_ฯ end_ARG : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( roman_Hom ( fraktur_a , fraktur_i ) ) defined by:
(6)
ฯ ยฏ โข ( x ) โข ( ฯ ) = ฯ โข ( x ) โ ฯ , ย for allย โข ฯ โ Hom โก ( ๐ ; ๐ฆ ) . formulae-sequence ยฏ ๐ ๐ฅ ๐ ๐ ๐ฅ ๐ ย for allย ๐ Hom ๐ ๐ฆ \bar{\rho}(x)(\tau)=\rho(x)\circ\tau,\,\,\,\text{ for all }\tau\in%
\operatorname{Hom}(\mathfrak{a};\mathfrak{i}). overยฏ start_ARG italic_ฯ end_ARG ( italic_x ) ( italic_ฯ ) = italic_ฯ ( italic_x ) โ italic_ฯ , for all italic_ฯ โ roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_i ) .
Since [ ๐ฅ , ๐ ] ๐ฅ ๐ [\mathfrak{h},\mathfrak{a}] [ fraktur_h , fraktur_a ] is contained in ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i and has no component in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a , we assume that ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a is a trivial ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h -module. Due to ๐ = ๐ โ ๐ฆ ๐ direct-sum ๐ ๐ฆ \mathfrak{J}=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_J = fraktur_a โ fraktur_i , we write the differential map d R subscript d ๐
\operatorname{d}_{R} roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT of C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) ๐ถ ๐ฅ ๐
C(\mathfrak{h};\mathfrak{J}) italic_C ( fraktur_h ; fraktur_J ) as follows:
Let x 1 , โฆ , x p subscript ๐ฅ 1 โฆ subscript ๐ฅ ๐
x_{1},\ldots,x_{p} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT be in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g and let us write:
X p = ( x 1 , โฆ , x p ) , ย andย โข X p j = ( x 1 , โฆ , x j ^ โข โฆ , x p ) , โโโโโ1 โค j โค p . formulae-sequence subscript X ๐ subscript ๐ฅ 1 โฆ subscript ๐ฅ ๐ formulae-sequence ย andย superscript subscript X ๐ ๐ subscript ๐ฅ 1 โฆ subscript ๐ฅ ^ ๐ โฆ subscript ๐ฅ ๐ 1 ๐ ๐ \textbf{X}_{p}=(x_{1},\ldots,x_{p}),\,\,\text{ and }\,\,\,\textbf{X}_{p}^{j}=(%
x_{1},\ldots,x_{\hat{j}}\ldots,x_{p}),\,\,\,\,\,1\leq j\leq p. X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ) , and X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT over^ start_ARG italic_j end_ARG end_POSTSUBSCRIPT โฆ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ) , 1 โค italic_j โค italic_p .
For a given ฮ ฮ \Lambda roman_ฮ in C p โข ( ๐ฅ ; ๐ ) superscript ๐ถ ๐ ๐ฅ ๐
C^{p}(\mathfrak{h};\mathfrak{J}) italic_C start_POSTSUPERSCRIPT italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h ; fraktur_J ) , let ฮป โข ( X p ) ๐ subscript X ๐ \lambda(\textbf{X}_{p}) italic_ฮป ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ) be in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a and ฮผ โข ( X p ) ๐ subscript X ๐ \mu(\textbf{X}_{p}) italic_ฮผ ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ) in ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i such that: ฮ โข ( X p ) = ฮป โข ( X p ) + ฮผ โข ( X p ) ฮ subscript X ๐ ๐ subscript X ๐ ๐ subscript X ๐ \Lambda(\textbf{X}_{p})=\lambda(\textbf{X}_{p})+\mu(\textbf{X}_{p}) roman_ฮ ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮป ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_ฮผ ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ) . The maps X p โฆ ฮป โข ( X p ) maps-to subscript X ๐ ๐ subscript X ๐ \textbf{X}_{p}\mapsto\lambda(\textbf{X}_{p}) X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT โฆ italic_ฮป ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ) and X p โฆ ฮผ โข ( X p ) maps-to subscript X ๐ ๐ subscript X ๐ \textbf{X}_{p}\mapsto\mu(\textbf{X}_{p}) X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT โฆ italic_ฮผ ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p end_POSTSUBSCRIPT ) , belongs to C p โข ( ๐ฅ ; ๐ ) superscript ๐ถ ๐ ๐ฅ ๐
C^{p}(\mathfrak{h};\mathfrak{a}) italic_C start_POSTSUPERSCRIPT italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h ; fraktur_a ) and C p โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) superscript ๐ถ ๐ ๐ฅ ๐ฆ
C^{p}(\mathfrak{h};\mathfrak{i}) italic_C start_POSTSUPERSCRIPT italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h ; fraktur_i ) , respectively; we denote these maps by ฮป ๐ \lambda italic_ฮป and ฮผ ๐ \mu italic_ฮผ , respectively. Let d ๐ subscript d ๐ \operatorname{d}_{\mathfrak{a}} roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT be the differential in C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) ๐ถ ๐ฅ ๐
C(\mathfrak{h};\mathfrak{a}) italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) , and let d ฯ subscript d ๐ \operatorname{d}_{\rho} roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT be the differential in C โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) ๐ถ ๐ฅ ๐ฆ
C(\mathfrak{h};\mathfrak{i}) italic_C ( fraktur_h ; fraktur_i ) . Due to R = ( ฯ , ฯ ) ๐
๐ ๐ R=(\varphi,\rho) italic_R = ( italic_ฯ , italic_ฯ ) , we have:
(7)
d R โก ( ฮ ) โข ( X p + 1 ) = d ๐ โก ( ฮป ) โข ( X p + 1 ) + โ j = 1 p + 1 ( โ 1 ) j โ 1 โข ฯ โข ( x j ) โข ( ฮป โข ( X p + 1 j ) ) + d ฯ โก ( ฮผ ) โข ( X p + 1 ) subscript d ๐
ฮ subscript X ๐ 1 subscript d ๐ ๐ subscript X ๐ 1 superscript subscript ๐ 1 ๐ 1 superscript 1 ๐ 1 ๐ subscript ๐ฅ ๐ ๐ superscript subscript X ๐ 1 ๐ subscript d ๐ ๐ subscript X ๐ 1 \operatorname{d}_{R}(\Lambda)(\textbf{X}_{p+1})\!=\!\operatorname{d}_{%
\mathfrak{a}}(\lambda)(\textbf{X}_{p+1})+\sum_{j=1}^{p+1}(-1)^{j-1}\varphi(x_{%
j})\left(\lambda(\textbf{X}_{p+1}^{j})\right)+\operatorname{d}_{\rho}(\mu)(%
\textbf{X}_{p+1}) roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( roman_ฮ ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) + โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( - 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_j - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_ฮป ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ) ) + roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮผ ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT )
This suggests to consider the map e ฯ : C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) โ C โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) : subscript ๐ ๐ โ ๐ถ ๐ฅ ๐
๐ถ ๐ฅ ๐ฆ
e_{\varphi}:C(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\to C(\mathfrak{h};\mathfrak{i}) italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT : italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) โ italic_C ( fraktur_h ; fraktur_i ) , defined by
(8)
e ฯ โข ( ฮป ) โข ( X p + 1 ) = โ j = 1 p + 1 ( โ 1 ) j โ 1 โข ฯ โข ( x j ) โข ( ฮป โข ( X p + 1 j ) ) , ย for allย โข ฮป โ C p โข ( ๐ฅ ; ๐ ) . formulae-sequence subscript ๐ ๐ ๐ subscript X ๐ 1 superscript subscript ๐ 1 ๐ 1 superscript 1 ๐ 1 ๐ subscript ๐ฅ ๐ ๐ superscript subscript X ๐ 1 ๐ ย for allย ๐ superscript ๐ถ ๐ ๐ฅ ๐
e_{\varphi}(\lambda)(\textbf{X}_{p+1})=\sum_{j=1}^{p+1}(-1)^{j-1}\varphi(x_{j}%
)\left(\lambda(\textbf{X}_{p+1}^{j})\right),\,\,\text{ for all }\lambda\in C^{%
p}(\mathfrak{h};\mathfrak{a}). italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( - 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_j - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_ฮป ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_j end_POSTSUPERSCRIPT ) ) , for all italic_ฮป โ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h ; fraktur_a ) .
Thus, we can rewrite (7 ) as:
(9)
d R โก ( ฮ ) โข ( X p + 1 ) = d ๐ โก ( ฮป ) โข ( X p + 1 ) + e ฯ โข ( ฮป ) โข ( X p + 1 ) + d ฯ โก ( ฮผ ) โข ( X p + 1 ) , subscript d ๐
ฮ subscript X ๐ 1 subscript d ๐ ๐ subscript X ๐ 1 subscript ๐ ๐ ๐ subscript X ๐ 1 subscript d ๐ ๐ subscript X ๐ 1 \operatorname{d}_{R}(\Lambda)(\textbf{X}_{p+1})=\operatorname{d}_{\mathfrak{a}%
}(\lambda)(\textbf{X}_{p+1})+e_{\varphi}(\lambda)(\textbf{X}_{p+1})+%
\operatorname{d}_{\rho}(\mu)(\textbf{X}_{p+1}), roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( roman_ฮ ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) + roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮผ ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
where d ๐ โก ( ฮป ) โข ( X p + 1 ) subscript d ๐ ๐ subscript X ๐ 1 \operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(\lambda)(\textbf{X}_{p+1}) roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) belongs to ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a and e ฯ โข ( ฮป ) โข ( X p + 1 ) + d ฯ โก ( ฮผ ) โข ( X p + 1 ) subscript ๐ ๐ ๐ subscript X ๐ 1 subscript d ๐ ๐ subscript X ๐ 1 e_{\varphi}(\lambda)(\textbf{X}_{p+1})+\operatorname{d}_{\rho}(\mu)(\textbf{X}%
_{p+1}) italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) + roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮผ ) ( X start_POSTSUBSCRIPT italic_p + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) belongs to ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i . We make the identification ฮ = ( ฮป , ฮผ ) ฮ ๐ ๐ \Lambda=(\lambda,\mu) roman_ฮ = ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) , where ฮป ๐ \lambda italic_ฮป is in C p โข ( ๐ฅ ; ๐ ) superscript ๐ถ ๐ ๐ฅ ๐
C^{p}(\mathfrak{h};\mathfrak{a}) italic_C start_POSTSUPERSCRIPT italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h ; fraktur_a ) and ฮผ ๐ \mu italic_ฮผ is in C p โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) superscript ๐ถ ๐ ๐ฅ ๐ฆ
C^{p}(\mathfrak{h};\mathfrak{i}) italic_C start_POSTSUPERSCRIPT italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h ; fraktur_i ) . By (9 ), the complex C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) = C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) โ C โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) ๐ถ ๐ฅ ๐
direct-sum ๐ถ ๐ฅ ๐
๐ถ ๐ฅ ๐ฆ
C(\mathfrak{h};\mathfrak{J})=C(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\oplus C(\mathfrak{h}%
;\mathfrak{i}) italic_C ( fraktur_h ; fraktur_J ) = italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) โ italic_C ( fraktur_h ; fraktur_i ) has the differential map:
(10)
d R โก ( ฮป , ฮผ ) = ( d ๐ โก ( ฮป ) , e ฯ โข ( ฮป ) + d ฯ โก ( ฮผ ) ) , ย for allย โข ( ฮป , ฮผ ) โ C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) โ C โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) . formulae-sequence subscript d ๐
๐ ๐ subscript d ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript d ๐ ๐ ย for allย ๐ ๐ direct-sum ๐ถ ๐ฅ ๐
๐ถ ๐ฅ ๐ฆ
\operatorname{d}_{R}(\lambda,\mu)\!=\!(\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(\lambda%
),e_{\varphi}(\lambda)+\operatorname{d}_{\rho}(\mu)),\,\text{ for all }(%
\lambda,\mu)\!\in\!C(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\oplus C(\mathfrak{h};\mathfrak%
{i}). roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) = ( roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) , italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) + roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮผ ) ) , for all ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) โ italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) โ italic_C ( fraktur_h ; fraktur_i ) .
Since d R 2 = d ๐ 2 = d ฯ 2 = 0 superscript subscript d ๐
2 superscript subscript d ๐ 2 superscript subscript d ๐ 2 0 \operatorname{d}_{R}^{2}=\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}^{2}=\operatorname{d}_%
{\rho}^{2}=0 roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = 0 , then e ฯ โ d ๐ = โ d ฯ โ e ฯ subscript ๐ ๐ subscript d ๐ subscript d ๐ subscript ๐ ๐ e_{\varphi}\circ\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}=-\operatorname{d}_{\rho}\circ e%
_{\varphi} italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT = - roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT โ italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT . We summarize what we obtained in the following statement.
1.1 Proposition .
Let ( ๐ฅ , [ โ
, โ
] ๐ฅ ) ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ (\mathfrak{h},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}}) ( fraktur_h , [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) be a Lie algebra, ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a be a trivial ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h -module, and ฯ : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ฆ ) : ๐ โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ ๐ฆ \rho:\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{i}) italic_ฯ : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_i ) be a representation of ( ๐ฅ , [ โ
, โ
] ๐ฅ ) ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ (\mathfrak{h},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}}) ( fraktur_h , [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) in a vector space ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i . Let ฯ : ๐ฅ โ Hom โก ( ๐ ; ๐ฆ ) : ๐ โ ๐ฅ Hom ๐ ๐ฆ \varphi:\mathfrak{h}\to\operatorname{Hom}(\mathfrak{a};\mathfrak{i}) italic_ฯ : fraktur_h โ roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_i ) be a 1 1 1 1 -cocycle in the complex C โข ( ๐ฅ ; Hom โก ( ๐ ; ๐ฆ ) ) ๐ถ ๐ฅ Hom ๐ ๐ฆ
C(\mathfrak{h};\operatorname{Hom}(\mathfrak{a};\mathfrak{i})) italic_C ( fraktur_h ; roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_i ) )
associated to the representation ฯ ยฏ : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( Hom โก ( ๐ , ๐ฆ ) ) : ยฏ ๐ โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ Hom ๐ ๐ฆ \bar{\rho}:\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\operatorname{Hom}(\mathfrak{a},%
\mathfrak{i})) overยฏ start_ARG italic_ฯ end_ARG : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( roman_Hom ( fraktur_a , fraktur_i ) )
defined by (6 ). Let C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) โ C โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) direct-sum ๐ถ ๐ฅ ๐
๐ถ ๐ฅ ๐ฆ
C(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\oplus C(\mathfrak{h};\mathfrak{i}) italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) โ italic_C ( fraktur_h ; fraktur_i ) be the complex with differential map d R subscript d ๐
\operatorname{d}_{R} roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT given in (10 ). For each ( ฮป , ฮผ ) ๐ ๐ (\lambda,\mu) ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) in C 2 โข ( ๐ฅ ; ๐ ) โ C 2 โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) direct-sum superscript ๐ถ 2 ๐ฅ ๐
superscript ๐ถ 2 ๐ฅ ๐ฆ
C^{2}(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\oplus C^{2}(\mathfrak{h};\mathfrak{i}) italic_C start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h ; fraktur_a ) โ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h ; fraktur_i ) , let [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot\,,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] be the skew-symmetric and bilinear map in ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฆ direct-sum ๐ฅ ๐ ๐ฆ \mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_i defined by:
[ x , y ] = [ x , y ] ๐ฅ + ฮป โข ( x , y ) + ฮผ โข ( x , y ) , ย for allย โข x , y โ ๐ฅ , formulae-sequence ๐ฅ ๐ฆ subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ย for allย ๐ฅ
๐ฆ ๐ฅ \displaystyle\,[x,y]=[x,y]_{\mathfrak{h}}+\lambda(x,y)+\mu(x,y),\quad\text{ %
for all }x,y\in\mathfrak{h}, [ italic_x , italic_y ] = [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT + italic_ฮป ( italic_x , italic_y ) + italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) , for all italic_x , italic_y โ fraktur_h ,
[ x , u + ฮฑ ] = ฯ โข ( x ) โข ( u ) + ฯ โข ( x ) โข ( ฮฑ ) , ย for allย โข x โ ๐ฅ , u โ ๐ , ย andย โข ฮฑ โ ๐ฆ . formulae-sequence ๐ฅ ๐ข ๐ผ ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ ๐ฅ ๐ผ formulae-sequence ย for allย ๐ฅ ๐ฅ formulae-sequence ๐ข ๐ ย andย ๐ผ ๐ฆ \displaystyle\,[x,u+\alpha]=\varphi(x)(u)+\rho(x)(\alpha),\,\text{ for all }x%
\in\mathfrak{h},\,u\in\mathfrak{a},\text{ and }\alpha\in\mathfrak{i}. [ italic_x , italic_u + italic_ฮฑ ] = italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) + italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_ฮฑ ) , for all italic_x โ fraktur_h , italic_u โ fraktur_a , and italic_ฮฑ โ fraktur_i .
Then, [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot\,,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] is a Lie bracket in ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฆ direct-sum ๐ฅ ๐ ๐ฆ \mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_i if and only if d R โก ( ฮป , ฮผ ) = 0 subscript d ๐
๐ ๐ 0 \operatorname{d}_{R}(\lambda,\mu)=0 roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) = 0 .
Proof.
It is clear that if [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot\,,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] is a Lie bracket then d R โก ( ฮป , ฮผ ) = 0 subscript d ๐
๐ ๐ 0 \operatorname{d}_{R}(\lambda,\mu)=0 roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) = 0 . Now suppose that d R โก ( ฮป , ฮผ ) = 0 subscript d ๐
๐ ๐ 0 \operatorname{d}_{R}(\lambda,\mu)=0 roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) = 0 , where R = ( ฯ , ฯ ) : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ โ ๐ฆ ) : ๐
๐ ๐ โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ direct-sum ๐ ๐ฆ R=(\varphi,\rho):\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i}) italic_R = ( italic_ฯ , italic_ฯ ) : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_a โ fraktur_i ) . By hypothesis, ฯ ๐ \varphi italic_ฯ and ฯ ๐ \rho italic_ฯ satisfy (4 ) and (5 ), respectively, then R ๐
R italic_R is a representation of ( ๐ฅ , [ โ
, โ
] ๐ฅ ) ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ (\mathfrak{h},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}}) ( fraktur_h , [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) on ๐ = ๐ โ ๐ฆ ๐ direct-sum ๐ ๐ฆ \mathfrak{J}=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_J = fraktur_a โ fraktur_i , for which ฮ = ( ฮป , ฮผ ) ฮ ๐ ๐ \Lambda=(\lambda,\mu) roman_ฮ = ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) is a 2-cocycle in C โข ( ๐ฅ ; ๐ โ ๐ฆ ) ๐ถ ๐ฅ direct-sum ๐ ๐ฆ
C(\mathfrak{h};\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i}) italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a โ fraktur_i ) . Then by (2 ), [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot\,,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] is a Lie bracket in ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฆ direct-sum ๐ฅ ๐ ๐ฆ \mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_i .
โ
The Lie algebra in ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฆ direct-sum ๐ฅ ๐ ๐ฆ \mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_i of Prop. 1.1 , is an abelian extension of ( ๐ฅ , [ โ
, โ
] ๐ฅ ) ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ (\mathfrak{h},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}}) ( fraktur_h , [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) by ๐ = ๐ โ ๐ฆ ๐ direct-sum ๐ ๐ฆ \mathfrak{J}=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_J = fraktur_a โ fraktur_i , associated to the representation R = ( ฯ , ฯ ) : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ ) : ๐
๐ ๐ โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ ๐ R=(\varphi,\rho):\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{J}) italic_R = ( italic_ฯ , italic_ฯ ) : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_J ) and the 2-cocycle ฮ = ( ฮป , ฮผ ) ฮ ๐ ๐ \Lambda=(\lambda,\mu) roman_ฮ = ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) . Thus, the Lie algebra ๐ฅ โข ( ฮ , R ) ๐ฅ ฮ ๐
\mathfrak{h}(\Lambda,R) fraktur_h ( roman_ฮ , italic_R ) of Prop. 1.1 we denote it by ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ฯ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ ๐ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\rho) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , italic_ฯ ) . In addition we have the following short exact sequence of complexes:
(11)
0 0 \textstyle{0\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} C โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) ๐ถ ๐ฅ ๐ฆ
\textstyle{C(\mathfrak{h};\mathfrak{i})\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} italic_C ( fraktur_h ; fraktur_i ) C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) โ C โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) direct-sum ๐ถ ๐ฅ ๐
๐ถ ๐ฅ ๐ฆ
\textstyle{C(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\oplus C(\mathfrak{h};\mathfrak{i})%
\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) โ italic_C ( fraktur_h ; fraktur_i ) C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) ๐ถ ๐ฅ ๐
\textstyle{C(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces\ignorespaces} italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) 0 0 \textstyle{0}
where e ฯ : C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) โ C โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) : subscript ๐ ๐ โ ๐ถ ๐ฅ ๐
๐ถ ๐ฅ ๐ฆ
e_{\varphi}:C(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\to C(\mathfrak{h};\mathfrak{i}) italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT : italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) โ italic_C ( fraktur_h ; fraktur_i ) is the connecting homomorphism.
We denote the cohomology group of C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) โ C โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) direct-sum ๐ถ ๐ฅ ๐
๐ถ ๐ฅ ๐ฆ
C(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\oplus C(\mathfrak{h};\mathfrak{i}) italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) โ italic_C ( fraktur_h ; fraktur_i ) by H โข ( ๐ฅ ; ๐ โ ๐ฆ ) ๐ป ๐ฅ direct-sum ๐ ๐ฆ
H(\mathfrak{h};\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i}) italic_H ( fraktur_h ; fraktur_a โ fraktur_i ) . For abelian extensions, the elements in H 2 โข ( ๐ฅ , ๐ ) superscript ๐ป 2 ๐ฅ ๐ H^{2}(\mathfrak{h},\mathfrak{J}) italic_H start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h , fraktur_J ) are in one-to-one correspondence with isomorphism classes of extensions of ( ๐ฅ , [ โ
, โ
] ๐ฅ ) ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ (\mathfrak{h},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}}) ( fraktur_h , [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) by R = ( ฯ , ฯ ) ๐
๐ ๐ R=(\varphi,\rho) italic_R = ( italic_ฯ , italic_ฯ ) (see [2 ] , Thm. 26.2 ). In accordance with the decomposition ๐ = ๐ โ ๐ฆ ๐ direct-sum ๐ ๐ฆ \mathfrak{J}=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_J = fraktur_a โ fraktur_i , we have the following.
1.2 Proposition .
Let ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ฯ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ ๐ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\rho) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , italic_ฯ ) and
๐ฅ โข ( ฮป โฒ , ฮผ โฒ , ฯ , ฯ ) ๐ฅ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ \mathfrak{h}(\lambda^{\prime},\mu^{\prime},\varphi,\rho) fraktur_h ( italic_ฮป start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฯ , italic_ฯ )
be two Lie algebras constructed
as in Prop. 1.1
associated to the same representation R = ( ฯ , ฯ ) ๐
๐ ๐ R=(\varphi,\rho) italic_R = ( italic_ฯ , italic_ฯ ) . If ( ฮป , ฮผ ) ๐ ๐ (\lambda,\mu) ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) and ( ฮป โฒ , ฮผ โฒ ) superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ (\lambda^{\prime},\mu^{\prime}) ( italic_ฮป start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) are in the same cohomology class in H 2 โข ( ๐ฅ ; ๐ โ ๐ฆ ) superscript ๐ป 2 ๐ฅ direct-sum ๐ ๐ฆ
H^{2}(\mathfrak{h};\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i}) italic_H start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h ; fraktur_a โ fraktur_i ) , then there exists an isomorphism ฮจ ฮจ \Psi roman_ฮจ of Lie algebras between ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ฯ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ ๐ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\rho) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , italic_ฯ ) and ๐ฅ โข ( ฮป โฒ , ฮผ โฒ , ฯ , ฯ ) ๐ฅ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ \mathfrak{h}(\lambda^{\prime},\mu^{\prime},\varphi,\rho) fraktur_h ( italic_ฮป start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฯ , italic_ฯ ) such that ฮจ | ๐ = Id ๐ evaluated-at ฮจ ๐ subscript Id ๐ \Psi|_{\mathfrak{a}}=\operatorname{Id}_{\mathfrak{a}} roman_ฮจ | start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT = roman_Id start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT and ฮจ | ๐ฆ = Id ๐ฆ evaluated-at ฮจ ๐ฆ subscript Id ๐ฆ \Psi|_{\mathfrak{i}}=\operatorname{Id}_{\mathfrak{i}} roman_ฮจ | start_POSTSUBSCRIPT fraktur_i end_POSTSUBSCRIPT = roman_Id start_POSTSUBSCRIPT fraktur_i end_POSTSUBSCRIPT .
Proof.
If ( ฮป , ฮผ ) ๐ ๐ (\lambda,\mu) ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) and ( ฮป โฒ , ฮผ โฒ ) superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ (\lambda^{\prime},\mu^{\prime}) ( italic_ฮป start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT )
are in the same cohomology class in H โข ( ๐ฅ ; ๐ โ ๐ฆ ) ๐ป ๐ฅ direct-sum ๐ ๐ฆ
H(\mathfrak{h};\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i}) italic_H ( fraktur_h ; fraktur_a โ fraktur_i ) , then there are linear maps L : ๐ฅ โ ๐ : ๐ฟ โ ๐ฅ ๐ L:\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_L : fraktur_h โ fraktur_a and M : ๐ฅ โ ๐ฆ : ๐ โ ๐ฅ ๐ฆ M:\mathfrak{h}\to\mathfrak{i} italic_M : fraktur_h โ fraktur_i such that ( ฮป โฒ , ฮผ โฒ ) = ( ฮป , ฮผ ) + d R โก ( L , M ) superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ subscript d ๐
๐ฟ ๐ (\lambda^{\prime},\mu^{\prime})=(\lambda,\mu)+\operatorname{d}_{R}(L,M) ( italic_ฮป start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) = ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) + roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L , italic_M ) . Let ฮจ ฮจ \Psi roman_ฮจ be the map between ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ฯ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ ๐ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\rho) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , italic_ฯ ) and ๐ฅ โข ( ฮป โฒ , ฮผ โฒ , ฯ , ฯ ) ๐ฅ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ \mathfrak{h}(\lambda^{\prime},\mu^{\prime},\varphi,\rho) fraktur_h ( italic_ฮป start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฯ , italic_ฯ ) , defined by: ฮจ โข ( x ) = x โ L โข ( x ) โ M โข ( x ) ฮจ ๐ฅ ๐ฅ ๐ฟ ๐ฅ ๐ ๐ฅ \Psi(x)=x-L(x)-M(x) roman_ฮจ ( italic_x ) = italic_x - italic_L ( italic_x ) - italic_M ( italic_x ) , for all x ๐ฅ x italic_x in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , and ฮจ โข ( u + ฮฑ ) = u + ฮฑ ฮจ ๐ข ๐ผ ๐ข ๐ผ \Psi(u+\alpha)=u+\alpha roman_ฮจ ( italic_u + italic_ฮฑ ) = italic_u + italic_ฮฑ , for all u ๐ข u italic_u in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a and ฮฑ ๐ผ \alpha italic_ฮฑ in ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i . Then ฮจ ฮจ \Psi roman_ฮจ is an isomorphism of Lie algebras.
โ
We denote by Z โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค Z(\mathfrak{g}) italic_Z ( fraktur_g ) the center of ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) . The derived central series Z 1 โข ( ๐ค ) โ Z 2 โข ( ๐ค ) โ โฏ โ Z โ โข ( ๐ค ) โ โฏ subscript ๐ 1 ๐ค subscript ๐ 2 ๐ค โฏ subscript ๐ โ ๐ค โฏ Z_{1}(\mathfrak{g})\subset Z_{2}(\mathfrak{g})\subset\cdots\subset Z_{\ell}(%
\mathfrak{g})\subset\cdots italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) โ italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) โ โฏ โ italic_Z start_POSTSUBSCRIPT roman_โ end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) โ โฏ is defined by Z 1 โข ( ๐ค ) = Z โข ( ๐ค ) subscript ๐ 1 ๐ค ๐ ๐ค Z_{1}(\mathfrak{g})=Z(\mathfrak{g}) italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) = italic_Z ( fraktur_g ) and Z โ โข ( ๐ค ) = ฯ โ โ 1 โ 1 โข ( Z โข ( ๐ค / Z โ โ 1 โข ( ๐ค ) ) ) subscript ๐ โ ๐ค superscript subscript ๐ โ 1 1 ๐ ๐ค subscript ๐ โ 1 ๐ค Z_{\ell}(\mathfrak{g})=\pi_{\ell-1}^{-1}\left(Z\left(\mathfrak{g}/Z_{\ell-1}(%
\mathfrak{g})\right)\right) italic_Z start_POSTSUBSCRIPT roman_โ end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) = italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT roman_โ - 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_Z ( fraktur_g / italic_Z start_POSTSUBSCRIPT roman_โ - 1 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) ) ) , where โ > 1 โ 1 \ell>1 roman_โ > 1 and ฯ โ โ 1 : ๐ค โ ๐ค / Z โ โ 1 โข ( ๐ค ) : subscript ๐ โ 1 โ ๐ค ๐ค subscript ๐ โ 1 ๐ค \pi_{\ell-1}:\mathfrak{g}\to\mathfrak{g}/Z_{\ell-1}(\mathfrak{g}) italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT roman_โ - 1 end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_g โ fraktur_g / italic_Z start_POSTSUBSCRIPT roman_โ - 1 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) is the canonical projection. The descending central series ๐ค 0 โ ๐ค 1 โ โฏ โ ๐ค โ โ โฏ superset-of superscript ๐ค 0 superscript ๐ค 1 superset-of โฏ superset-of superscript ๐ค โ superset-of โฏ \mathfrak{g}^{0}\supset\mathfrak{g}^{1}\supset\cdots\supset\mathfrak{g}^{\ell}\supset\cdots fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT โ fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT โ โฏ โ fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT roman_โ end_POSTSUPERSCRIPT โ โฏ is defined by: ๐ค 0 = ๐ค superscript ๐ค 0 ๐ค \mathfrak{g}^{0}=\mathfrak{g} fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT 0 end_POSTSUPERSCRIPT = fraktur_g and ๐ค โ = [ ๐ค , ๐ค โ โ 1 ] superscript ๐ค โ ๐ค superscript ๐ค โ 1 \mathfrak{g}^{\ell}=[\mathfrak{g},\mathfrak{g}^{\ell-1}] fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT roman_โ end_POSTSUPERSCRIPT = [ fraktur_g , fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT roman_โ - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ] , where โ > 1 โ 1 \ell>1 roman_โ > 1 .
The following result defines
the ideals ๐ฆ โข ( ๐ค ) ๐ฆ ๐ค \mathfrak{i}(\mathfrak{g}) fraktur_i ( fraktur_g ) and ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค \mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_J ( fraktur_g ) , for a nilpotent Lie algebra ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) . This result is a particular case of the one given in Lemma 4.2 of [7 ] and its proof can be consulted there.
1.3 Lemma .
Let ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) be a finite dimensional nilpotent Lie algebra over a field ๐ฝ ๐ฝ \mathbb{F} blackboard_F . Let
๐ฆ โข ( ๐ค ) = โ k โ โ Z k โข ( ๐ค ) โฉ ๐ค k and ๐ โข ( ๐ค ) = โ k โ โ ( Z k โข ( ๐ค ) + ๐ค k ) . formulae-sequence ๐ฆ ๐ค subscript ๐ โ subscript ๐ ๐ ๐ค superscript ๐ค ๐ and
๐ ๐ค subscript ๐ โ subscript ๐ ๐ ๐ค superscript ๐ค ๐ \mathfrak{i}(\mathfrak{g})=\sum_{k\in\mathbb{N}}Z_{k}(\mathfrak{g})\cap%
\mathfrak{g}^{k}\ \quad\text{and}\quad\ \mathfrak{J}(\mathfrak{g})=\bigcap_{k%
\in\mathbb{N}}(Z_{k}(\mathfrak{g})+\mathfrak{g}^{k}). fraktur_i ( fraktur_g ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_k โ blackboard_N end_POSTSUBSCRIPT italic_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) โฉ fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT and fraktur_J ( fraktur_g ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_k โ blackboard_N end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) + fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Then,
(i) ๐ฆ โข ( ๐ค ) โ ๐ โข ( ๐ค ) ๐ฆ ๐ค ๐ ๐ค \mathfrak{i}(\mathfrak{g})\subset\mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_i ( fraktur_g ) โ fraktur_J ( fraktur_g ) .
(ii) There exists m โฅ 1 ๐ 1 m\geq 1 italic_m โฅ 1 such that: ๐ โข ( ๐ค ) = Z โข ( ๐ค ) + โ k = 1 m โ 1 Z k + 1 โข ( ๐ค ) โฉ ๐ค k ๐ ๐ค ๐ ๐ค superscript subscript ๐ 1 ๐ 1 subscript ๐ ๐ 1 ๐ค superscript ๐ค ๐ \displaystyle{\mathfrak{J}(\mathfrak{g})=Z(\mathfrak{g})+\sum_{k=1}^{m-1}Z_{k+%
1}(\mathfrak{g})\cap\mathfrak{g}^{k}} fraktur_J ( fraktur_g ) = italic_Z ( fraktur_g ) + โ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_m - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) โฉ fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT .
(iii) ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค \mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_J ( fraktur_g ) is abelian and [ ๐ค , ๐ โข ( ๐ค ) ] โ ๐ฆ โข ( ๐ค ) ๐ค ๐ ๐ค ๐ฆ ๐ค [\mathfrak{g},\mathfrak{J}(\mathfrak{g})]\subset\mathfrak{i}(\mathfrak{g}) [ fraktur_g , fraktur_J ( fraktur_g ) ] โ fraktur_i ( fraktur_g ) .
(iv) If ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) ๐ค โ
โ
(\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) admits an invariant metric then ๐ฆ โข ( ๐ค ) โ = ๐ โข ( ๐ค ) ๐ฆ superscript ๐ค perpendicular-to ๐ ๐ค \mathfrak{i}(\mathfrak{g})^{\perp}=\mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_i ( fraktur_g ) start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT = fraktur_J ( fraktur_g ) .
2. Quadratic Lie Algebras with abelian ideals ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i and ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J
For a bilinear form B ๐ต B italic_B on a vector space ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g , let B โญ : ๐ค โ ๐ค โ : superscript ๐ต โญ โ ๐ค superscript ๐ค โ B^{\flat}:\mathfrak{g}\to\mathfrak{g}^{\ast} italic_B start_POSTSUPERSCRIPT โญ end_POSTSUPERSCRIPT : fraktur_g โ fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT be the map defined by B โญ โข ( x ) โข ( y ) = B โข ( x , y ) superscript ๐ต โญ ๐ฅ ๐ฆ ๐ต ๐ฅ ๐ฆ B^{\flat}(x)(y)=B(x,y) italic_B start_POSTSUPERSCRIPT โญ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x ) ( italic_y ) = italic_B ( italic_x , italic_y ) , for all x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g .
What follows can be applied to any quadratic Lie algebra ( ๐ค , [ โ
, โ
] , B ) ๐ค โ
โ
๐ต (\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,],B) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] , italic_B ) possessing abelian ideals ๐ฆ = ๐ฆ โข ( ๐ค ) ๐ฆ ๐ฆ ๐ค \mathfrak{i}=\mathfrak{i}(\mathfrak{g}) fraktur_i = fraktur_i ( fraktur_g ) and ๐ = ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ ๐ค \mathfrak{J}=\mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_J = fraktur_J ( fraktur_g ) such that ๐ฆ โ ๐ ๐ฆ ๐ \mathfrak{i}\subset\mathfrak{J} fraktur_i โ fraktur_J , ๐ = ๐ฆ โ ๐ superscript ๐ฆ perpendicular-to \mathfrak{J}=\mathfrak{i}^{\perp} fraktur_J = fraktur_i start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT and [ ๐ค , ๐ ] โ ๐ฆ ๐ค ๐ ๐ฆ [\mathfrak{g},\mathfrak{J}]\subset\mathfrak{i} [ fraktur_g , fraktur_J ] โ fraktur_i . For example, if ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g is nilpotent and non-abelian, then Z โข ( ๐ค ) โ { 0 } ๐ ๐ค 0 Z(\mathfrak{g})\neq\{0\} italic_Z ( fraktur_g ) โ { 0 } , as ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g has a one-dimensional ideal which is contained in Z โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค Z(\mathfrak{g}) italic_Z ( fraktur_g ) . By Lemma 3.3 of [3 ] , Z โข ( ๐ค ) โฉ [ ๐ค , ๐ค ] โ { 0 } ๐ ๐ค ๐ค ๐ค 0 Z(\mathfrak{g})\cap[\mathfrak{g},\mathfrak{g}]\neq\{0\} italic_Z ( fraktur_g ) โฉ [ fraktur_g , fraktur_g ] โ { 0 } , and by Lemma 1.3 , Z โข ( ๐ค ) โ ๐ ๐ ๐ค ๐ Z(\mathfrak{g})\subset\mathfrak{J} italic_Z ( fraktur_g ) โ fraktur_J , and Z โข ( ๐ค ) โฉ [ ๐ค , ๐ค ] โ ๐ฆ ๐ ๐ค ๐ค ๐ค ๐ฆ Z(\mathfrak{g})\cap[\mathfrak{g},\mathfrak{g}]\subset\mathfrak{i} italic_Z ( fraktur_g ) โฉ [ fraktur_g , fraktur_g ] โ fraktur_i . In addition, ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i and ๐ ๐ \mathfrak{J} fraktur_J are abelians.
By Prop. 1.1 the vector space ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g can be written as: ๐ค = ๐ฅ โ ๐ = ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฆ ๐ค direct-sum ๐ฅ ๐ direct-sum ๐ฅ ๐ ๐ฆ \mathfrak{g}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{J}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}%
\oplus\mathfrak{i} fraktur_g = fraktur_h โ fraktur_J = fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_i , where ๐ = ๐ โ ๐ฆ ๐ direct-sum ๐ ๐ฆ \mathfrak{J}=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_J = fraktur_a โ fraktur_i . Due to ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i is isotropic, by the Witt-decomposition we consider ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h as an isotropic subspace of ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g such that ๐ โ = ๐ฅ โ ๐ฆ superscript ๐ perpendicular-to direct-sum ๐ฅ ๐ฆ \mathfrak{a}^{\perp}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{i} fraktur_a start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT = fraktur_h โ fraktur_i . In addition, B ๐ต B italic_B restricted to ๐ ร ๐ ๐ ๐ \mathfrak{a}\times\mathfrak{a} fraktur_a ร fraktur_a is non-degenerate; we denote by B ๐ subscript ๐ต ๐ B_{\mathfrak{a}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT the restriction B โฃ ๐ ร ๐ evaluated-at ๐ต ๐ ๐ B\mid_{\mathfrak{a}\times\mathfrak{a}} italic_B โฃ start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a ร fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT .
From Prop. 1.1 , there are a Lie bracket [ โ
, โ
] ๐ฅ subscript โ
โ
๐ฅ [\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{h}} [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , a representation ฯ : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ฆ ) : ๐ โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ ๐ฆ \rho:\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{i}) italic_ฯ : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_i ) , a 1-cocycle ฯ ๐ \varphi italic_ฯ in C โข ( ๐ฅ ; Hom โก ( ๐ ; ๐ฆ ) ) ๐ถ ๐ฅ Hom ๐ ๐ฆ
C(\mathfrak{h};\operatorname{Hom}(\mathfrak{a};\mathfrak{i})) italic_C ( fraktur_h ; roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_i ) ) associated to ฯ ยฏ : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( Hom โก ( ๐ ; ๐ฆ ) ) : ยฏ ๐ โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ Hom ๐ ๐ฆ \bar{\rho}:\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\operatorname{Hom}(\mathfrak{a};%
\mathfrak{i})) overยฏ start_ARG italic_ฯ end_ARG : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_i ) ) and a 2-cocycle ( ฮป , ฮผ ) ๐ ๐ (\lambda,\mu) ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) in C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) โ C โข ( ๐ฅ ; ๐ฆ ) direct-sum ๐ถ ๐ฅ ๐
๐ถ ๐ฅ ๐ฆ
C(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\oplus C(\mathfrak{h};\mathfrak{i}) italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) โ italic_C ( fraktur_h ; fraktur_i ) associated to the representation R = ( ฯ , ฯ ) : ๐ฅ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ ) : ๐
๐ ๐ โ ๐ฅ ๐ค ๐ฉ ๐ R=(\varphi,\rho):\mathfrak{h}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{J}) italic_R = ( italic_ฯ , italic_ฯ ) : fraktur_h โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_J ) , such that:
[ x , y ] = [ x , y ] ๐ฅ + ฮป โข ( x , y ) + ฮผ โข ( x , y ) , [ x , u + ฮฑ ] = ฯ โข ( x ) โข ( u ) + ฯ โข ( x ) โข ( ฮฑ ) , formulae-sequence ๐ฅ ๐ฆ subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ ๐ข ๐ผ ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ ๐ฅ ๐ผ [x,y]=[x,y]_{\mathfrak{h}}+\lambda(x,y)+\mu(x,y),\quad[x,u+\alpha]=\varphi(x)(%
u)+\rho(x)(\alpha), [ italic_x , italic_y ] = [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT + italic_ฮป ( italic_x , italic_y ) + italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) , [ italic_x , italic_u + italic_ฮฑ ] = italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) + italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_ฮฑ ) ,
for all x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , u ๐ข u italic_u in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a and ฮฑ ๐ผ \alpha italic_ฮฑ in ๐ฆ โข ( ๐ค ) ๐ฆ ๐ค \mathfrak{i}(\mathfrak{g}) fraktur_i ( fraktur_g ) ; then ( ๐ค , [ โ
, โ
] ) = ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ฯ ) ๐ค โ
โ
๐ฅ ๐ ๐ ๐ ๐ (\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,])=\mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\rho) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] ) = fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , italic_ฯ ) . In addition, due to B ๐ต B italic_B is non-degenerate and invariant, the map
(12)
ฯ : ๐ฆ โ ๐ฅ โ , ฮฑ โฆ B โญ โข ( ฮฑ ) โฃ ๐ฅ : italic-ฯ formulae-sequence โ ๐ฆ superscript ๐ฅ โ maps-to ๐ผ evaluated-at superscript ๐ต โญ ๐ผ ๐ฅ \phi:\mathfrak{i}\rightarrow\mathfrak{h}^{\ast},\quad\alpha\mapsto B^{\flat}(%
\alpha)\mid_{\mathfrak{h}} italic_ฯ : fraktur_i โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฮฑ โฆ italic_B start_POSTSUPERSCRIPT โญ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ฮฑ ) โฃ start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT
is an isomorphism of ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h -modules, that is ad ๐ฅ โ โก ( x ) โ ฯ = ฯ โ ฯ โข ( x ) superscript subscript ad ๐ฅ โ ๐ฅ italic-ฯ italic-ฯ ๐ ๐ฅ \operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}(x)\circ\phi=\phi\circ\rho(x) roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x ) โ italic_ฯ = italic_ฯ โ italic_ฯ ( italic_x ) , for all x ๐ฅ x italic_x in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h . Since ๐ค = ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฆ ๐ค direct-sum ๐ฅ ๐ ๐ฆ \mathfrak{g}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{i} fraktur_g = fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_i , the invariant metric B ๐ต B italic_B takes the form:
(13)
B โข ( x + u + ฮฑ , y + v + ฮฒ ) = ฯ โข ( ฮฑ ) โข ( y ) + ฯ โข ( ฮฒ ) โข ( x ) + B ๐ โข ( u , v ) , ๐ต ๐ฅ ๐ข ๐ผ ๐ฆ ๐ฃ ๐ฝ italic-ฯ ๐ผ ๐ฆ italic-ฯ ๐ฝ ๐ฅ subscript ๐ต ๐ ๐ข ๐ฃ B(x+u+\alpha,y+v+\beta)=\phi(\alpha)(y)+\phi(\beta)(x)+B_{\mathfrak{a}}(u,v), italic_B ( italic_x + italic_u + italic_ฮฑ , italic_y + italic_v + italic_ฮฒ ) = italic_ฯ ( italic_ฮฑ ) ( italic_y ) + italic_ฯ ( italic_ฮฒ ) ( italic_x ) + italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u , italic_v ) ,
for all x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , u , v ๐ข ๐ฃ
u,v italic_u , italic_v in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a and ฮฑ , ฮฒ ๐ผ ๐ฝ
\alpha,\beta italic_ฮฑ , italic_ฮฒ in ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i . Using that B ๐ต B italic_B is invariant under [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot\,,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] we obtain: B โข ( ฯ โข ( x ) โข ( u ) , y ) = B โข ( [ x , u ] , y ) = โ B โข ( u , [ x , y ] ) = โ B ๐ โข ( ฮป โข ( x , y ) , u ) ๐ต ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ฆ ๐ต ๐ฅ ๐ข ๐ฆ ๐ต ๐ข ๐ฅ ๐ฆ subscript ๐ต ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ข B(\varphi(x)(u),y)\!=\!B([x,u],y)\!=\!-B(u,[x,y])\!=\!-B_{\mathfrak{a}}(%
\lambda(x,y),u) italic_B ( italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) , italic_y ) = italic_B ( [ italic_x , italic_u ] , italic_y ) = - italic_B ( italic_u , [ italic_x , italic_y ] ) = - italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ( italic_x , italic_y ) , italic_u ) . Then
(14)
ฯ โข ( ฯ โข ( x ) โข ( u ) ) โข ( y ) = โ B ๐ โญ โข ( ฮป โข ( x , y ) ) โข ( u ) , ย for allย โข x , y โ ๐ฅ , ย andย โข u โ ๐ . formulae-sequence italic-ฯ ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ฆ superscript subscript ๐ต ๐ โญ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ข ย for allย ๐ฅ
formulae-sequence ๐ฆ ๐ฅ ย andย ๐ข ๐ \phi(\varphi(x)(u))(y)=-B_{\mathfrak{a}}^{\flat}\left(\lambda(x,y)\right)(u),%
\,\text{ for all }x,y\in\mathfrak{h},\,\text{ and }u\in\mathfrak{a}. italic_ฯ ( italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) ) ( italic_y ) = - italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โญ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ฮป ( italic_x , italic_y ) ) ( italic_u ) , for all italic_x , italic_y โ fraktur_h , and italic_u โ fraktur_a .
Similarly, using that B ๐ต B italic_B is invariant under [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot\,,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] , for x , y , z ๐ฅ ๐ฆ ๐ง
x,y,z italic_x , italic_y , italic_z in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h we get:
(15)
ฯ โข ( ฮผ โข ( x , y ) ) โข ( z ) = B โข ( ฮผ โข ( x , y ) , z ) = B โข ( [ x , y ] , z ) = B โข ( x , [ y , z ] ) = B โข ( x , ฮผ โข ( y , z ) ) = ฯ โข ( ฮผ โข ( y , z ) ) โข ( x ) . italic-ฯ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง absent ๐ต ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง ๐ต ๐ฅ ๐ฆ ๐ง missing-subexpression absent ๐ต ๐ฅ ๐ฆ ๐ง ๐ต ๐ฅ ๐ ๐ฆ ๐ง italic-ฯ ๐ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ \begin{array}[]{rl}\phi(\mu(x,y))(z)&=B(\mu(x,y),z)=B([x,y],z)\\
&=B(x,[y,z])=B(x,\mu(y,z))=\phi(\mu(y,z))(x).\end{array} start_ARRAY start_ROW start_CELL italic_ฯ ( italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) ) ( italic_z ) end_CELL start_CELL = italic_B ( italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) , italic_z ) = italic_B ( [ italic_x , italic_y ] , italic_z ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL = italic_B ( italic_x , [ italic_y , italic_z ] ) = italic_B ( italic_x , italic_ฮผ ( italic_y , italic_z ) ) = italic_ฯ ( italic_ฮผ ( italic_y , italic_z ) ) ( italic_x ) . end_CELL end_ROW end_ARRAY
Let ฯ โฒ : ๐ฅ โ Hom โก ( ๐ ; ๐ฅ โ ) : superscript ๐ โฒ โ ๐ฅ Hom ๐ superscript ๐ฅ โ \varphi^{\prime}:\mathfrak{h}\to\operatorname{Hom}(\mathfrak{a};\mathfrak{h}^{%
\ast}) italic_ฯ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT : fraktur_h โ roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) be the map defined by ฯ โฒ โข ( x ) = ฯ โ ฯ โข ( x ) superscript ๐ โฒ ๐ฅ italic-ฯ ๐ ๐ฅ \varphi^{\prime}(x)=\phi\circ\varphi(x) italic_ฯ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x ) = italic_ฯ โ italic_ฯ ( italic_x ) , for all x ๐ฅ x italic_x in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h . Thus, the map x + u + ฮฑ โฆ x + u + ฯ โข ( ฮฑ ) maps-to ๐ฅ ๐ข ๐ผ ๐ฅ ๐ข italic-ฯ ๐ผ x+u+\alpha\mapsto x+u+\phi(\alpha) italic_x + italic_u + italic_ฮฑ โฆ italic_x + italic_u + italic_ฯ ( italic_ฮฑ ) , is an isomorphism between ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ฯ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ ๐ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\rho) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , italic_ฯ ) and ๐ฅ โข ( ฮป , ฯ โ ฮผ , ฯ โฒ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ italic-ฯ ๐ superscript ๐ โฒ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\phi\circ\mu,\varphi^{\prime},\operatorname{ad}_{%
\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฯ โ italic_ฮผ , italic_ฯ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) . Further, let B โฒ superscript ๐ต โฒ B^{\prime} italic_B start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT be the symmetric bilinear form on ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฅ โ direct-sum ๐ฅ ๐ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT defined by:
(16)
B โฒ โข ( x + u + ฮฑ โฒ , y + v + ฮฒ โฒ ) = ฮฑ โฒ โข ( y ) + ฮฒ โฒ โข ( x ) + B ๐ โข ( u , v ) , superscript ๐ต โฒ ๐ฅ ๐ข superscript ๐ผ โฒ ๐ฆ ๐ฃ superscript ๐ฝ โฒ superscript ๐ผ โฒ ๐ฆ superscript ๐ฝ โฒ ๐ฅ subscript ๐ต ๐ ๐ข ๐ฃ B^{\prime}(x+u+\alpha^{\prime},y+v+\beta^{\prime})=\alpha^{\prime}(y)+\beta^{%
\prime}(x)+B_{\mathfrak{a}}(u,v), italic_B start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x + italic_u + italic_ฮฑ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_y + italic_v + italic_ฮฒ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_ฮฑ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y ) + italic_ฮฒ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x ) + italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u , italic_v ) ,
for all x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , u , v ๐ข ๐ฃ
u,v italic_u , italic_v in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a and ฮฑ โฒ , ฮฒ โฒ superscript ๐ผ โฒ superscript ๐ฝ โฒ
\alpha^{\prime},\beta^{\prime} italic_ฮฑ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฮฒ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT in ๐ฅ โ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{h}^{\ast} fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT . Then B โฒ superscript ๐ต โฒ B^{\prime} italic_B start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT is an invariant metric on ๐ฅ โข ( ฮป , ฯ โ ฮผ , ฯ โฒ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ italic-ฯ ๐ superscript ๐ โฒ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\phi\circ\mu,\varphi^{\prime},\operatorname{ad}_{%
\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฯ โ italic_ฮผ , italic_ฯ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) , making it into a quadratic Lie algebra isometric to ( ๐ค , [ โ
, โ
] , B ) ๐ค โ
โ
๐ต (\mathfrak{g},[\,\cdot\,,\,\cdot\,],B) ( fraktur_g , [ โ
, โ
] , italic_B ) (see (13 ) and (16 )). If we make the assumptions: ฯ โฒ = ฯ superscript ๐ โฒ ๐ \varphi^{\prime}=\varphi italic_ฯ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_ฯ , ฯ โ ฮผ italic-ฯ ๐ \phi\circ\mu italic_ฯ โ italic_ฮผ , and ฯ = ad ๐ฅ โ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \rho=\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast} italic_ฯ = roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT , induced by the isomorphism ฯ : ๐ฆ โ ๐ฅ โ : italic-ฯ โ ๐ฆ superscript ๐ฅ โ \phi:\mathfrak{i}\to\mathfrak{h}^{\ast} italic_ฯ : fraktur_i โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT (see (12 )), then by (14 ) and (15 ), ฯ ๐ \varphi italic_ฯ and ฮผ ๐ \mu italic_ฮผ satisfy:
(17)
ฯ : ๐ฅ โ Hom โก ( ๐ ; ๐ฅ โ ) , : ๐ โ ๐ฅ Hom ๐ superscript ๐ฅ โ \displaystyle\varphi:\mathfrak{h}\to\operatorname{Hom}(\mathfrak{a};\mathfrak{%
h}^{\ast}), italic_ฯ : fraktur_h โ roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) ,
ฯ โข ( x ) โข ( u ) โข ( y ) = โ B ๐ โข ( ฮป โข ( x , y ) , u ) , ย and ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ฆ subscript ๐ต ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ข ย and
\displaystyle\quad\varphi(x)(u)(y)=-B_{\mathfrak{a}}(\lambda(x,y),u),\,\text{ %
and } italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) ( italic_y ) = - italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ( italic_x , italic_y ) , italic_u ) , and
(18)
ฮผ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ฅ โ , : ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ superscript ๐ฅ โ \displaystyle\mu:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{h}^{\ast}, italic_ฮผ : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ,
ฮผ โข ( x , y ) โข ( z ) = ฮผ โข ( y , z ) โข ( x ) , ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง ๐ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ \displaystyle\quad\mu(x,y)(z)=\mu(y,z)(x), italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_ฮผ ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) ,
for all x , y , z ๐ฅ ๐ฆ ๐ง
x,y,z italic_x , italic_y , italic_z in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h and u ๐ข u italic_u in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a .
2.1 Proposition .
Let ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) be a Lie algebra in the sense of Prop. 1.1 , in the vector space ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฅ โ direct-sum ๐ฅ ๐ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT . Let B ๐ subscript ๐ต ๐ B_{\mathfrak{a}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT be a symmetric and non-degenerate bilinear form on ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a . The symmetric and non-degenerate bilinear form B ๐ต B italic_B on ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฅ โ direct-sum ๐ฅ ๐ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT defined by:
(19)
B โข ( x + u + ฮฑ , y + v + ฮฒ ) = ฮฑ โข ( x ) + ฮฒ โข ( x ) + B ๐ โข ( u , v ) ๐ต ๐ฅ ๐ข ๐ผ ๐ฆ ๐ฃ ๐ฝ ๐ผ ๐ฅ ๐ฝ ๐ฅ subscript ๐ต ๐ ๐ข ๐ฃ B(x+u+\alpha,y+v+\beta)=\alpha(x)+\beta(x)+B_{\mathfrak{a}}(u,v) italic_B ( italic_x + italic_u + italic_ฮฑ , italic_y + italic_v + italic_ฮฒ ) = italic_ฮฑ ( italic_x ) + italic_ฮฒ ( italic_x ) + italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u , italic_v )
is invariant if and only if the conditions in (17 ) and (18 ) holds. In addition, any nilpotent non-abelian quadratic Lie algebra can be identified with this construction.
If one are looking for conditions on ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ฯ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ ๐ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\rho) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , italic_ฯ ) to admit an invariant metric, then by the isomorphism ฯ : ๐ฆ โ ๐ฅ โ : italic-ฯ โ ๐ฆ superscript ๐ฅ โ \phi:\mathfrak{i}\to\mathfrak{h}^{\ast} italic_ฯ : fraktur_i โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT in (12 ), we may assume that ๐ฆ ๐ฆ \mathfrak{i} fraktur_i is equal to ๐ฅ โ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{h}^{\ast} fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT and ฯ ๐ \rho italic_ฯ is equal to ad ๐ฅ โ superscript subscript ad ๐ฅ โ \operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast} roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT . The condition (18 ) imposes a restriction on ฮผ ๐ \mu italic_ฮผ that is easier to obtain than the one in (17 ). We fix a basis { x 1 , โฆ , x r } subscript ๐ฅ 1 โฆ subscript ๐ฅ ๐ \{x_{1},\ldots,x_{r}\} { italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT } of ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h and we consider its dual basis { ฮฑ 1 , โฆ , ฮฑ r } โ ๐ฅ โ subscript ๐ผ 1 โฆ subscript ๐ผ ๐ superscript ๐ฅ โ \{\alpha_{1},\ldots,\alpha_{r}\}\subset\mathfrak{h}^{\ast} { italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT } โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT , that is ฮฑ i โข ( x j ) = ฮด i โข j subscript ๐ผ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฟ ๐ ๐ \alpha_{i}(x_{j})=\delta_{ij} italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮด start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT . Let ฮท i โข j โข k subscript ๐ ๐ ๐ ๐ \eta_{ijk} italic_ฮท start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT be in ๐ฝ ๐ฝ \mathbb{F} blackboard_F such that:
ฮท i โข j โข k = ฮท j โข k โข i = โ ฮท j โข i โข k , ย for allย 1 โค i , j , , k โค r . \eta_{ijk}=\eta_{jki}=-\eta_{jik},\quad\text{ for all }1\leq i,j,,k\leq r. italic_ฮท start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฮท start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_k italic_i end_POSTSUBSCRIPT = - italic_ฮท start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_i italic_k end_POSTSUBSCRIPT , for all 1 โค italic_i , italic_j , , italic_k โค italic_r .
Let ฮผ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ฅ โ : ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ superscript ๐ฅ โ \mu:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{h}^{\ast} italic_ฮผ : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT be the bilinear map defined by ฮผ โข ( x j , x k ) = โ i = 1 r ฮท i โข j โข k โข ฮฑ i ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ ๐ superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ผ ๐ \mu(x_{j},x_{k})=\sum_{i=1}^{r}\eta_{ijk}\alpha_{i} italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฮท start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , then ฮผ ๐ \mu italic_ฮผ is skew-symmetric and ฮผ โข ( x j , x k ) โข ( x i ) = ฮท i โข j โข k = ฮท j โข k โข i = ฮผ โข ( x k , x i ) โข ( x j ) ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ ๐ \mu(x_{j},x_{k})(x_{i})=\eta_{ijk}=\eta_{jki}=\mu(x_{k},x_{i})(x_{j}) italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮท start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฮท start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_k italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) , which proves that ฮผ ๐ \mu italic_ฮผ satisfies (18 ). Therefore, we restrict to Lie algebras of the type ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) where ฮผ โข ( x , y ) โข ( z ) = ฮผ โข ( y , z ) โข ( x ) ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง ๐ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ \mu(x,y)(z)=\mu(y,z)(x) italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_ฮผ ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) for all x , y , z ๐ฅ ๐ฆ ๐ง
x,y,z italic_x , italic_y , italic_z in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h .
Let B ๐ : ๐ ร ๐ โ ๐ฝ : subscript ๐ต ๐ โ ๐ ๐ ๐ฝ B_{\mathfrak{a}}:\mathfrak{a}\times\mathfrak{a}\to\mathbb{F} italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_a ร fraktur_a โ blackboard_F be a symmetric, non-degenerate and bilinear form on ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a . The condition in (17 ) is necessary if one wants to find an invariant metric on ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) . In the next result, we will show that we can associate to ฯ ๐ \varphi italic_ฯ , a bilinear map ฮป ฯ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ : subscript ๐ ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ \lambda_{\varphi}:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_a , such that ฯ โข ( x ) โข ( u ) โข ( y ) = โ B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x , y ) , u ) ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ฆ subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ข \varphi(x)(u)(y)=-B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(x,y),u) italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) ( italic_y ) = - italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_y ) , italic_u ) , regardless of whether ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) admits an invariant metric.
2.2 Proposition .
Let ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) be a Lie algebra, in the sense of Prop. 1.1 . Let B ๐ subscript ๐ต ๐ B_{\mathfrak{a}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT be a non-degenerate, symmetric and bilinear form on ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a . Then, there exists a bilinear map ฮป ฯ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ : subscript ๐ ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ \lambda_{\varphi}:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_a , such that ฯ โข ( x ) โข ( u ) โข ( y ) = โ B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x , y ) , u ) ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ฆ subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ข \varphi(x)(u)(y)=-B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(x,y),u) italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) ( italic_y ) = - italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_y ) , italic_u ) , for all x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h and u ๐ข u italic_u in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a .
Proof.
Since ฯ ๐ \varphi italic_ฯ is a linear map between ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h and Hom โก ( ๐ ; ๐ฅ โ ) Hom ๐ superscript ๐ฅ โ \operatorname{Hom}(\mathfrak{a};\mathfrak{h}^{\ast}) roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) , for each pair x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , let us consider the map T โข ( x , y ) : ๐ โ ๐ฝ : ๐ ๐ฅ ๐ฆ โ ๐ ๐ฝ T(x,y):\mathfrak{a}\to\mathbb{F} italic_T ( italic_x , italic_y ) : fraktur_a โ blackboard_F , defined by:
T โข ( x , y ) โข ( u ) = โ ฯ โข ( x ) โข ( u ) โข ( y ) , ย for allย โข u โ ๐ . formulae-sequence ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ข ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ฆ ย for allย ๐ข ๐ T(x,y)(u)=-\varphi(x)(u)(y),\quad\text{ for all }u\in\mathfrak{a}. italic_T ( italic_x , italic_y ) ( italic_u ) = - italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) ( italic_y ) , for all italic_u โ fraktur_a .
As ฯ : ๐ฅ โ Hom โก ( ๐ ; ๐ฅ โ ) : ๐ โ ๐ฅ Hom ๐ superscript ๐ฅ โ \varphi:\mathfrak{h}\to\operatorname{Hom}(\mathfrak{a};\mathfrak{h}^{\ast}) italic_ฯ : fraktur_h โ roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) is linear, then T โข ( x , y ) ๐ ๐ฅ ๐ฆ T(x,y) italic_T ( italic_x , italic_y ) is linear and belongs to ๐ โ superscript ๐ โ \mathfrak{a}^{\ast} fraktur_a start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT . The map B ๐ โญ : ๐ โ ๐ โ : superscript subscript ๐ต ๐ โญ โ ๐ superscript ๐ โ B_{\mathfrak{a}}^{\flat}:\mathfrak{a}\to\mathfrak{a}^{\ast} italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โญ end_POSTSUPERSCRIPT : fraktur_a โ fraktur_a start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT is bijective, for B ๐ subscript ๐ต ๐ B_{\mathfrak{a}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT is non-degenerate. Then there exists a unique element ฮป ฯ โข ( x , y ) subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ \lambda_{\varphi}(x,y) italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_y ) in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a , such that T โข ( x , y ) = B ๐ โญ โข ( ฮป ฯ โข ( x , y ) ) ๐ ๐ฅ ๐ฆ superscript subscript ๐ต ๐ โญ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ T(x,y)=B_{\mathfrak{a}}^{\flat}(\lambda_{\varphi}(x,y)) italic_T ( italic_x , italic_y ) = italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โญ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_y ) ) , that is: ฯ โข ( x ) โข ( u ) โข ( y ) = โ T โข ( x , y ) โข ( u ) = โ B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x , y ) , u ) ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ฆ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ข subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ข \varphi(x)(u)(y)=-T(x,y)(u)=-B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(x,y),u) italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) ( italic_y ) = - italic_T ( italic_x , italic_y ) ( italic_u ) = - italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_y ) , italic_u ) , for all u ๐ข u italic_u in ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a . Let ฮป ฯ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ : subscript ๐ ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ \lambda_{\varphi}:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_a be the map defined by ( x , y ) โฆ ฮป ฯ โข ( x , y ) maps-to ๐ฅ ๐ฆ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ (x,y)\mapsto\lambda_{\varphi}(x,y) ( italic_x , italic_y ) โฆ italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_y ) , which is bilinear because ฯ ๐ \varphi italic_ฯ is linear and B ๐ subscript ๐ต ๐ B_{\mathfrak{a}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT is non-degenerate.
โ
If ฮป ฯ = ฮป subscript ๐ ๐ ๐ \lambda_{\varphi}=\lambda italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฮป and ฮผ ๐ \mu italic_ฮผ satisfies (18 ), by Prop. 2.1 , ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) admits an invariant metric. If ฮป ฯ โ ฮป subscript ๐ ๐ ๐ \lambda_{\varphi}\neq\lambda italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT โ italic_ฮป but ฮป ฯ โ ฮป subscript ๐ ๐ ๐ \lambda_{\varphi}-\lambda italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT - italic_ฮป is a coboundary,
we can use Prop. 1.2 to obtain
the following criteria that determine sufficient conditions on a Lie algebra ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) , ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}), fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) , to admit an invariant metric.
2.3 Proposition .
Let ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ subscript superscript ad โ ๐ฅ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}^{\ast}_{\mathfrak{h}}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) be a Lie algebra in the sense of Prop. 1.1 such that ฮผ โข ( x , y ) โข ( z ) = ฮผ โข ( y , z ) โข ( x ) ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง ๐ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ \mu(x,y)(z)=\mu(y,z)(x) italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_ฮผ ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) for all x , y , z ๐ฅ ๐ฆ ๐ง
x,y,z italic_x , italic_y , italic_z in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h . Let ฮป ฯ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ : subscript ๐ ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ \lambda_{\varphi}:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_a be the map of Prop. 2.2 and e ฯ : C โข ( ๐ฅ ; ๐ ) โ C โข ( ๐ฅ ; ๐ฅ โ ) : subscript ๐ ๐ โ ๐ถ ๐ฅ ๐
๐ถ ๐ฅ superscript ๐ฅ โ
e_{\varphi}:C(\mathfrak{h};\mathfrak{a})\to C(\mathfrak{h};\mathfrak{h}^{\ast}) italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT : italic_C ( fraktur_h ; fraktur_a ) โ italic_C ( fraktur_h ; fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) be the map of (8 ). If there exists a linear map L : ๐ฅ โ ๐ : ๐ฟ โ ๐ฅ ๐ L\!:\!\mathfrak{h}\!\to\!\mathfrak{a} italic_L : fraktur_h โ fraktur_a such that:
(i) โข e ฯ โข ( L ) = 0 , ย andย (ii) โข ฮป ฯ = ฮป + d ๐ โก ( L ) . formulae-sequence (i) subscript ๐ ๐ ๐ฟ 0 ย andย
(ii) subscript ๐ ๐ ๐ subscript d ๐ ๐ฟ \textbf{(i)}\,\,\,e_{\varphi}(L)=0,\quad\text{ and }\quad\textbf{(ii)}\,\,\,%
\lambda_{\varphi}=\lambda+\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(L). (i) italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) = 0 , and (ii) italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฮป + roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) .
Then ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) admits an invariant metric.
Proof.
Since d R โก ( ฮป , ฮผ ) = 0 subscript d ๐
๐ ๐ 0 \operatorname{d}_{R}(\lambda,\mu)=0 roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) = 0 , e ฯ โ d ๐ = โ d ฯ โ e ฯ subscript ๐ ๐ subscript d ๐ subscript d ๐ subscript ๐ ๐ e_{\varphi}\circ\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}=-\operatorname{d}_{\rho}\circ e%
_{\varphi} italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT = - roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT โ italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT and e ฯ โข ( L ) = 0 subscript ๐ ๐ ๐ฟ 0 e_{\varphi}(L)=0 italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) = 0 , then d R โก ( ฮป + d ๐ โก ( L ) , ฮผ ) = d R โก ( ฮป ฯ , ฮผ ) = 0 subscript d ๐
๐ subscript d ๐ ๐ฟ ๐ subscript d ๐
subscript ๐ ๐ ๐ 0 \operatorname{d}_{R}(\lambda+\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(L),\mu)=%
\operatorname{d}_{R}(\lambda_{\varphi},\mu)=0 roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป + roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) , italic_ฮผ ) = roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮผ ) = 0 , and by Prop. 1.1 , ๐ฅ โข ( ฮป ฯ , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ subscript ๐ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda_{\varphi},\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{%
\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) is a Lie algebra in ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฅ โ direct-sum ๐ฅ ๐ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT . Due to ( ฮป + d โก ( L ) , ฮผ ) = ( ฮป , ฮผ ) + d R โก ( L , 0 ) ๐ d ๐ฟ ๐ ๐ ๐ subscript d ๐
๐ฟ 0 (\lambda+\operatorname{d}(L),\mu)=(\lambda,\mu)+\operatorname{d}_{R}(L,0) ( italic_ฮป + roman_d ( italic_L ) , italic_ฮผ ) = ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) + roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L , 0 ) , by Prop. 1.2 the Lie algebra ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ subscript superscript ad ๐ฅ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}^{*}_{\mathfrak{h}}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) is isomorphic to ๐ฅ ( ฮป ฯ ) , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) \mathfrak{h}(\lambda_{\varphi}),\mu,\varphi,\operatorname{ad}^{*}_{\mathfrak{h%
}}) fraktur_h ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) . Let B ๐ต B italic_B be the symmetric and non-degenerate bilinear form on ๐ฅ โ ๐ โ ๐ฅ โ direct-sum ๐ฅ ๐ superscript ๐ฅ \mathfrak{h}\oplus\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{*} fraktur_h โ fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT defined in (19 ). As ฯ โข ( x ) โข ( u ) โข ( y ) = โ B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x , y ) , u ) ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ฆ subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ข \varphi(x)(u)(y)=-B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(x,y),u) italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) ( italic_y ) = - italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_y ) , italic_u ) , then (17 )) holds true. Due to ฮผ ๐ \mu italic_ฮผ satisfies (18 ), by Prop. 2.1 , the bilinear form B ๐ต B italic_B in (19 ) is an invariant metric on ๐ฅ โข ( ฮป + d ๐ โก ( L ) , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ subscript d ๐ ๐ฟ ๐ ๐ subscript superscript ad ๐ฅ \mathfrak{h}(\lambda+\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(L),\mu,\varphi,%
\operatorname{ad}^{*}_{\mathfrak{h}}) fraktur_h ( italic_ฮป + roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) , and therefore ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ subscript superscript ad ๐ฅ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}^{*}_{\mathfrak{h}}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) admits an invariant metric.
โ
2.4 Proposition .
Let ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ subscript superscript ad โ ๐ฅ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}^{\ast}_{\mathfrak{h}}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) be a Lie algebra in the sense of Prop. 1.1 such that ฮผ โข ( x , y ) โข ( z ) = ฮผ โข ( y , z ) โข ( x ) ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง ๐ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ \mu(x,y)(z)=\mu(y,z)(x) italic_ฮผ ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_ฮผ ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) for all x , y , z ๐ฅ ๐ฆ ๐ง
x,y,z italic_x , italic_y , italic_z in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h . Let ฮป ฯ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ : subscript ๐ ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ \lambda_{\varphi}:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_a be the map of Prop. 2.2 and B ๐ subscript ๐ต ๐ B_{\mathfrak{a}} italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT be a symmetric and non-degenerate bilinear form on ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a . If there exists a linear map L : ๐ฅ โ ๐ : ๐ฟ โ ๐ฅ ๐ L:\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_L : fraktur_h โ fraktur_a such that:
(i) โข ฮป ฯ = ฮป + d ๐ โก ( L ) , ย andย โข (ii) โข B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( y , z ) , L โข ( x ) ) = B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x , y ) , L โข ( z ) ) , formulae-sequence (i) subscript ๐ ๐ ๐ subscript d ๐ ๐ฟ ย andย (ii) subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฆ ๐ง ๐ฟ ๐ฅ subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ฟ ๐ง \textbf{(i)}\,\,\lambda_{\varphi}=\lambda+\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(L),%
\,\,\,\,\text{ and }\,\,\,\textbf{(ii)}\,\,B_{\mathfrak{a}}({\lambda_{\varphi}%
}(y,z),L(x))=B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(x,y),L(z)), (i) italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฮป + roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) , and (ii) italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y , italic_z ) , italic_L ( italic_x ) ) = italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_y ) , italic_L ( italic_z ) ) ,
for all x , y , z ๐ฅ ๐ฆ ๐ง
x,y,z italic_x , italic_y , italic_z in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h . Then ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ subscript superscript ad โ ๐ฅ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}^{\ast}_{\mathfrak{h}}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) admits an invariant metric.
Proof.
Let ฮผ โฒ = ฮผ + e ฯ โข ( L ) superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฟ \mu^{\prime}=\mu+e_{\varphi}(L) italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_ฮผ + italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) . We claim that ฮผ โฒ โข ( x , y ) โข ( z ) = ฮผ โฒ โข ( y , z ) โข ( x ) superscript ๐ โฒ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง superscript ๐ โฒ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ \mu^{\prime}(x,y)(z)=\mu^{\prime}(y,z)(x) italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) , for all x , y , z ๐ฅ ๐ฆ ๐ง
x,y,z italic_x , italic_y , italic_z in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h . Since ฮผ ๐ \mu italic_ฮผ satisfies the cyclic condition (18 ), then ฮผ โฒ โข ( x , y ) โข ( z ) = ฮผ โฒ โข ( y , z ) โข ( x ) superscript ๐ โฒ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง superscript ๐ โฒ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ \mu^{\prime}(x,y)(z)=\mu^{\prime}(y,z)(x) italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) if and only if e ฯ โข ( L ) โข ( x , y ) โข ( z ) = e ฯ โข ( L ) โข ( y , z ) โข ( x ) subscript ๐ ๐ ๐ฟ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง subscript ๐ ๐ ๐ฟ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ e_{\varphi}(L)(x,y)(z)=e_{\varphi}(L)(y,z)(x) italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) . By definition of e ฯ subscript ๐ ๐ e_{\varphi} italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT (see (8 )), we have:
(20)
e ฯ โข ( L ) โข ( x , y ) โข ( z ) = ฯ โข ( x ) โข ( L โข ( y ) ) โข ( z ) โ ฯ โข ( y ) โข ( L โข ( x ) ) โข ( z ) , ย andย e ฯ โข ( L ) โข ( y , z ) โข ( x ) = ฯ โข ( y ) โข ( L โข ( z ) ) โข ( x ) โ ฯ โข ( z ) โข ( L โข ( y ) ) โข ( x ) . formulae-sequence subscript ๐ ๐ ๐ฟ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง ๐ ๐ฅ ๐ฟ ๐ฆ ๐ง ๐ ๐ฆ ๐ฟ ๐ฅ ๐ง ย andย subscript ๐ ๐ ๐ฟ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ ๐ ๐ฆ ๐ฟ ๐ง ๐ฅ ๐ ๐ง ๐ฟ ๐ฆ ๐ฅ \begin{split}&e_{\varphi}(L)(x,y)(z)=\varphi(x)(L(y))(z)-\varphi(y)(L(x))(z),%
\,\text{ and }\\
&e_{\varphi}(L)(y,z)(x)=\varphi(y)(L(z))(x)-\varphi(z)(L(y))(x).\end{split} start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_L ( italic_y ) ) ( italic_z ) - italic_ฯ ( italic_y ) ( italic_L ( italic_x ) ) ( italic_z ) , and end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) = italic_ฯ ( italic_y ) ( italic_L ( italic_z ) ) ( italic_x ) - italic_ฯ ( italic_z ) ( italic_L ( italic_y ) ) ( italic_x ) . end_CELL end_ROW
By Prop. 2.2 , the equations in (20 ) can be written as:
(21)
e ฯ โข ( L ) โข ( x , y ) โข ( z ) = โ B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x , z ) , L โข ( y ) ) + B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( y , z ) , L โข ( x ) ) , ย andย e ฯ โข ( L ) โข ( y , z ) โข ( x ) = โ B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( y , x ) , L โข ( z ) ) + B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( z , x ) , L โข ( y ) ) . formulae-sequence subscript ๐ ๐ ๐ฟ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ง ๐ฟ ๐ฆ subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฆ ๐ง ๐ฟ ๐ฅ ย andย subscript ๐ ๐ ๐ฟ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฆ ๐ฅ ๐ฟ ๐ง subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ง ๐ฅ ๐ฟ ๐ฆ \begin{split}&e_{\varphi}(L)(x,y)(z)=-B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(x,z),%
L(y))+B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(y,z),L(x)),\,\text{ and }\\
&e_{\varphi}(L)(y,z)(x)=-B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(y,x),L(z))+B_{%
\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(z,x),L(y)).\end{split} start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = - italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_z ) , italic_L ( italic_y ) ) + italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y , italic_z ) , italic_L ( italic_x ) ) , and end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) = - italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y , italic_x ) , italic_L ( italic_z ) ) + italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_x ) , italic_L ( italic_y ) ) . end_CELL end_ROW
Since ฮป ฯ = ฮป + d ๐ โก ( L ) subscript ๐ ๐ ๐ subscript d ๐ ๐ฟ \lambda_{\varphi}=\lambda+\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(L) italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฮป + roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) , then ฮป ฯ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ : subscript ๐ ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ \lambda_{\varphi}:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_a is skew-symmetric. From (21 ) we deduce that e ฯ โข ( L ) โข ( x , y ) โข ( z ) = e ฯ โข ( L ) โข ( y , z ) โข ( x ) subscript ๐ ๐ ๐ฟ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง subscript ๐ ๐ ๐ฟ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ e_{\varphi}(L)(x,y)(z)=e_{\varphi}(L)(y,z)(x) italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) follows from B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( y , z ) , L โข ( x ) ) = B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x , y ) , L โข ( z ) ) subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฆ ๐ง ๐ฟ ๐ฅ subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ฟ ๐ง B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(y,z),L(x))=B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{%
\varphi}(x,y),L(z)) italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y , italic_z ) , italic_L ( italic_x ) ) = italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_y ) , italic_L ( italic_z ) ) , which is the hypothesis in (ii) . Then ฮผ โฒ โข ( x , y ) โข ( z ) = ฮผ โฒ โข ( y , z ) โข ( x ) superscript ๐ โฒ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง superscript ๐ โฒ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ \mu^{\prime}(x,y)(z)=\mu^{\prime}(y,z)(x) italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) , for all x , y , z ๐ฅ ๐ฆ ๐ง
x,y,z italic_x , italic_y , italic_z in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h .
Observe that:
(22)
( ฮป ฯ , ฮผ โฒ ) = ( ฮป + d ๐ โก ( L ) , ฮผ + e ฯ โข ( L ) ) = ( ฮป , ฮผ ) + d R โก ( L , 0 ) , subscript ๐ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ subscript d ๐ ๐ฟ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฟ ๐ ๐ subscript d ๐
๐ฟ 0 (\lambda_{\varphi},\mu^{\prime})=(\lambda+\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(L),%
\mu+e_{\varphi}(L))=(\lambda,\mu)+\operatorname{d}_{R}(L,0), ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) = ( italic_ฮป + roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) , italic_ฮผ + italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ) = ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) + roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L , 0 ) ,
then d R โก ( ฮป ฯ , ฮผ โฒ ) = 0 subscript d ๐
subscript ๐ ๐ superscript ๐ โฒ 0 \operatorname{d}_{R}(\lambda_{\varphi},\mu^{\prime})=0 roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) = 0 . Thus, the Lie algebra ๐ฅ โข ( ฮป ฯ , ฮผ โฒ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ subscript ๐ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda_{\varphi},\mu^{\prime},\varphi,\operatorname{ad}_{%
\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) satisfies:
ฯ โข ( x ) โข ( u ) โข ( y ) = โ B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x , y ) , u ) , ย andย ฮผ โฒ โข ( x , y ) โข ( z ) = ฮผ โฒ โข ( y , z ) โข ( x ) , formulae-sequence ๐ ๐ฅ ๐ข ๐ฆ subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ ๐ฅ ๐ฆ ๐ข ย andย
superscript ๐ โฒ ๐ฅ ๐ฆ ๐ง superscript ๐ โฒ ๐ฆ ๐ง ๐ฅ \varphi(x)(u)(y)=-B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(x,y),u),\quad\text{ and }%
\quad\mu^{\prime}(x,y)(z)=\mu^{\prime}(y,z)(x), italic_ฯ ( italic_x ) ( italic_u ) ( italic_y ) = - italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x , italic_y ) , italic_u ) , and italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x , italic_y ) ( italic_z ) = italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y , italic_z ) ( italic_x ) ,
The symmetric and non-degenerate bilinear form B ๐ต B italic_B defined by (19 ), is an invariant metric on ๐ฅ โข ( ฮป ฯ , ฮผ โฒ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ subscript ๐ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda_{\varphi},\mu^{\prime},\varphi,\operatorname{ad}_{%
\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) . By Prop. 1.2 and (22 ), ๐ฅ โข ( ฮป ฯ , ฮผ โฒ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ subscript ๐ ๐ superscript ๐ โฒ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda_{\varphi},\mu^{\prime},\varphi,\operatorname{ad}_{%
\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮผ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) and ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) , are isomorphic, thus ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) admits an invariant metric.
โ
2.1. Example
Let ๐ฅ = Span ๐ฝ โก { x 1 , x 2 , x 3 } ๐ฅ subscript Span ๐ฝ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 \mathfrak{h}=\operatorname{Span}_{\mathbb{F}}\{x_{1},x_{2},x_{3}\} fraktur_h = roman_Span start_POSTSUBSCRIPT blackboard_F end_POSTSUBSCRIPT { italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } be the 3-dimensional Heisenberg Lie algebra, with [ x 1 , x 2 ] ๐ฅ = x 3 subscript subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 ๐ฅ subscript ๐ฅ 3 [x_{1},x_{2}]_{\mathfrak{h}}=x_{3} [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT . Let ๐ฅ โ = Span ๐ฝ โก { ฮฑ 1 , ฮฑ 2 , ฮฑ 3 } superscript ๐ฅ โ subscript Span ๐ฝ subscript ๐ผ 1 subscript ๐ผ 2 subscript ๐ผ 3 \mathfrak{h}^{\ast}=\operatorname{Span}_{\mathbb{F}}\{\alpha_{1},\alpha_{2},%
\alpha_{3}\} fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT = roman_Span start_POSTSUBSCRIPT blackboard_F end_POSTSUBSCRIPT { italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } , where ฮฑ i โข ( x j ) = ฮด i โข j subscript ๐ผ ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ฟ ๐ ๐ \alpha_{i}(x_{j})=\delta_{ij} italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮด start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT . Let ๐ = Span ๐ฝ โก { a 1 , a 2 , a 3 } ๐ subscript Span ๐ฝ subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 3 \mathfrak{a}=\operatorname{Span}_{\mathbb{F}}\{a_{1},a_{2},a_{3}\} fraktur_a = roman_Span start_POSTSUBSCRIPT blackboard_F end_POSTSUBSCRIPT { italic_a start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_a start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_a start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } with the non-degenerate, symmetric and bilinear form B ๐ โข ( u i , u j ) = ฮด i โข j subscript ๐ต ๐ subscript ๐ข ๐ subscript ๐ข ๐ subscript ๐ฟ ๐ ๐ B_{\mathfrak{a}}(u_{i},u_{j})=\delta_{ij} italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮด start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT .
We shall use the criterion in Prop. 2.4 in a Lie algebra ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) , where ฯ : ๐ฅ โ Hom โก ( ๐ ; ๐ฅ โ ) : ๐ โ ๐ฅ Hom ๐ superscript ๐ฅ โ \varphi:\mathfrak{h}\to\operatorname{Hom}(\mathfrak{a};\mathfrak{h}^{\ast}) italic_ฯ : fraktur_h โ roman_Hom ( fraktur_a ; fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) is given by:
ฯ โข ( x 1 ) โข ( u 2 ) = โ ฯ โข ( x 2 ) โข ( u 1 ) = ฮฑ 3 , ฯ โข ( x 2 ) โข ( u 3 ) = โ ฯ โข ( x 3 ) โข ( u 2 ) = ฮฑ 1 , formulae-sequence ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ข 2 ๐ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ข 1 subscript ๐ผ 3 ๐ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ข 3 ๐ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ข 2 subscript ๐ผ 1 \displaystyle\varphi(x_{1})(u_{2})=-\varphi(x_{2})(u_{1})=\alpha_{3},\quad%
\varphi(x_{2})(u_{3})=-\varphi(x_{3})(u_{2})=\alpha_{1}, italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = - italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = - italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ,
ฯ โข ( x 3 ) โข ( u 1 ) = โ ฯ โข ( x 1 ) โข ( u 3 ) = ฮฑ 2 . ๐ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ข 1 ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ข 3 subscript ๐ผ 2 \displaystyle\varphi(x_{3})(u_{1})=-\varphi(x_{1})(u_{3})=\alpha_{2}. italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = - italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
The skew-symmetric bilinear map ฮป : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ : ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ \lambda:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_ฮป : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_a is given by:
ฮป โข ( x 1 , x 2 ) = ( 1 + ฮพ ) โข u 3 , ฮป โข ( x 2 , x 3 ) = u 1 , ฮป โข ( x 3 , x 1 ) = u 2 , formulae-sequence ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 1 ๐ subscript ๐ข 3 formulae-sequence ๐ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ข 1 ๐ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ข 2 \lambda(x_{1},x_{2})=(1+\xi)u_{3},\quad\lambda(x_{2},x_{3})=u_{1},\quad\lambda%
(x_{3},x_{1})=u_{2}, italic_ฮป ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = ( 1 + italic_ฮพ ) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮป ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮป ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ,
where ฮพ ๐ \xi italic_ฮพ is in ๐ฝ ๐ฝ \mathbb{F} blackboard_F . The skew-symmetric bilinear map ฮผ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ฅ โ : ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ superscript ๐ฅ โ \mu:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{h}^{\ast} italic_ฮผ : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT is given by:
ฮผ โข ( x 1 , x 2 ) = โ 2 โข ฮพ โข ฮฑ 3 , ฮผ โข ( x 2 , x 3 ) = โ 2 โข ฮพ โข ฮฑ 1 , ฮผ โข ( x 3 , x 1 ) = โ 2 โข ฮพ โข ฮฑ 2 . formulae-sequence ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 2 ๐ subscript ๐ผ 3 formulae-sequence ๐ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 2 ๐ subscript ๐ผ 1 ๐ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ฅ 1 2 ๐ subscript ๐ผ 2 \mu(x_{1},x_{2})\!=\!-2\xi\,\alpha_{3},\quad\mu(x_{2},x_{3})\!=\!-2\xi\,\alpha%
_{1},\quad\mu(x_{3},x_{1})\!=\!-2\xi\,\alpha_{2}. italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = - 2 italic_ฮพ italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = - 2 italic_ฮพ italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = - 2 italic_ฮพ italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Since ฯ โข ( x j ) โข ( u j ) = 0 ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ข ๐ 0 \varphi(x_{j})(u_{j})=0 italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 for all 1 โค j โค 3 1 ๐ 3 1\leq j\leq 3 1 โค italic_j โค 3 , then
e ฯ โข ( ฮป ) โข ( x 1 , x 2 , x 3 ) = subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 absent \displaystyle e_{\varphi}(\lambda)(x_{1},x_{2},x_{3})= italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) =
ฯ โข ( x 1 ) โข ( ฮป โข ( x 2 , x 3 ) ) + ฯ โข ( x 2 ) โข ( ฮป โข ( x 3 , x 1 ) ) + ฯ โข ( x 3 ) โข ( ฮป โข ( x 1 , x 2 ) ) = 0 . ๐ subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 ๐ subscript ๐ฅ 2 ๐ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ฅ 3 ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 0 \displaystyle\varphi(x_{1})(\lambda(x_{2},x_{3}))+\varphi(x_{2})(\lambda(x_{3}%
,x_{1}))+\varphi(x_{3})(\lambda(x_{1},x_{2}))=0. italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_ฮป ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ) + italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_ฮป ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ) + italic_ฯ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_ฮป ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ) = 0 .
Since ad ๐ฅ โ โก ( x j ) โข ( ฮฑ j ) = 0 superscript subscript ad ๐ฅ โ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ผ ๐ 0 \operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}(x_{j})(\alpha_{j})=0 roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 for all j ๐ j italic_j and ฮผ ๐ \mu italic_ฮผ is skew-symmetric, we have:
d ad ๐ฅ โ โก ( ฮผ ) โข ( x 1 , x 2 , x 3 ) = ad ๐ฅ โ โก ( x 1 ) โข ( ฮผ โข ( x 2 , x 3 ) ) subscript d subscript superscript ad โ ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 superscript subscript ad ๐ฅ โ subscript ๐ฅ 1 ๐ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 \displaystyle\operatorname{d}_{\operatorname{ad}^{\ast}_{\mathfrak{h}}}(\mu)(x%
_{1},x_{2},x_{3})=\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}(x_{1})(\mu(x_{2},x_{%
3})) roman_d start_POSTSUBSCRIPT roman_ad start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮผ ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) )
+ ad ๐ฅ โ โก ( x 2 ) โข ( ฮผ โข ( x 3 , x 1 ) ) + ad ๐ฅ โ โก ( x 3 ) โข ( ฮผ โข ( x 1 , x 2 ) ) + ฮผ โข ( x 1 , [ x 2 , x 3 ] ๐ฅ ) superscript subscript ad ๐ฅ โ subscript ๐ฅ 2 ๐ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ฅ 1 superscript subscript ad ๐ฅ โ subscript ๐ฅ 3 ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 ๐ฅ \displaystyle+\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}(x_{2})(\mu(x_{3},x_{1}))%
+\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}(x_{3})(\mu(x_{1},x_{2}))+\mu(x_{1},[x%
_{2},x_{3}]_{\mathfrak{h}}) + roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ) + roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ) + italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT )
+ ฮผ โข ( x 2 , [ x 3 , x 1 ] ๐ฅ ) + ฮผ โข ( x 3 , [ x 1 , x 2 ] ๐ฅ ) = 0 . ๐ subscript ๐ฅ 2 subscript subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ฅ 1 ๐ฅ ๐ subscript ๐ฅ 3 subscript subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 ๐ฅ 0 \displaystyle+\mu(x_{2},[x_{3},x_{1}]_{\mathfrak{h}})+\mu(x_{3},[x_{1},x_{2}]_%
{\mathfrak{h}})=0. + italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_ฮผ ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 .
Then d R โก ( ฮป , ฮผ ) = ( d ๐ โก ( ฮป ) , e ฯ โข ( ฮป ) + d ad ๐ฅ โ โก ( ฮผ ) ) = 0 subscript d ๐
๐ ๐ subscript d ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript d superscript subscript ad ๐ฅ โ ๐ 0 \operatorname{d}_{R}(\lambda,\mu)=(\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(\lambda),e_%
{\varphi}(\lambda)+\operatorname{d}_{\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}}(%
\mu))=0 roman_d start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป , italic_ฮผ ) = ( roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) , italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป ) + roman_d start_POSTSUBSCRIPT roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮผ ) ) = 0 , and by Prop. 1.1 , ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) is a Lie algebra. The bilinear ฮป ฯ : ๐ฅ ร ๐ฅ โ ๐ : subscript ๐ ๐ โ ๐ฅ ๐ฅ ๐ \lambda_{\varphi}:\mathfrak{h}\times\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_h ร fraktur_h โ fraktur_a of Prop. 2.2 is given by:
ฮป ฯ โข ( x 1 , x 2 ) = u 3 , ฮป ฯ โข ( x 2 , x 3 ) = u 1 , ฮป ฯ โข ( x 3 , x 1 ) = u 2 . formulae-sequence subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ข 3 formulae-sequence subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ข 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ข 2 \lambda_{\varphi}(x_{1},x_{2})=u_{3},\quad\lambda_{\varphi}(x_{2},x_{3})=u_{1}%
,\quad\lambda_{\varphi}(x_{3},x_{1})=u_{2}. italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT .
Let L : ๐ฅ โ ๐ : ๐ฟ โ ๐ฅ ๐ L:\mathfrak{h}\to\mathfrak{a} italic_L : fraktur_h โ fraktur_a be the linear map defined by L โข ( x j ) = ฮพ โข u j ๐ฟ subscript ๐ฅ ๐ ๐ subscript ๐ข ๐ L(x_{j})=\xi\,u_{j} italic_L ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮพ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT for all j ๐ j italic_j . It is straightforward to verify that:
B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x 1 , x 2 ) , L โข ( x 3 ) ) = B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x 2 , x 3 ) , L โข ( x 1 ) ) subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 ๐ฟ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 ๐ฟ subscript ๐ฅ 1 \displaystyle B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(x_{1},x_{2}),L(x_{3}))=B_{%
\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(x_{2},x_{3}),L(x_{1})) italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_L ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) ) = italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_L ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) )
= B ๐ โข ( ฮป ฯ โข ( x 3 , x 1 ) , L โข ( x 2 ) ) = ฮพ . absent subscript ๐ต ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ฅ 1 ๐ฟ subscript ๐ฅ 2 ๐ \displaystyle=B_{\mathfrak{a}}(\lambda_{\varphi}(x_{3},x_{1}),L(x_{2}))=\xi. = italic_B start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_L ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ) = italic_ฮพ .
In addition:
d ๐ โก ( L ) โข ( x 1 , x 2 ) = โ L โข ( [ x 1 , x 2 ] ๐ฅ ) = โ L โข ( x 3 ) = โ ฮพ โข u 3 , ย and formulae-sequence subscript d ๐ ๐ฟ subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 ๐ฟ subscript subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 ๐ฅ ๐ฟ subscript ๐ฅ 3 ๐ subscript ๐ข 3 ย and \displaystyle\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(L)(x_{1},x_{2})=-L([x_{1},x_{2}]_%
{\mathfrak{h}})=-L(x_{3})=-\xi u_{3},\quad\text{ and } roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = - italic_L ( [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) = - italic_L ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = - italic_ฮพ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , and
d ๐ โก ( L ) โข ( x 2 , x 3 ) = โ L โข ( [ x 2 , x 3 ] ๐ฅ ) = 0 = โ L โข ( [ x 3 , x 1 ] ๐ฅ ) = d ๐ โก ( L ) โข ( x 3 , x 1 ) . subscript d ๐ ๐ฟ subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 ๐ฟ subscript subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 ๐ฅ 0 ๐ฟ subscript subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ฅ 1 ๐ฅ subscript d ๐ ๐ฟ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ฅ 1 \displaystyle\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(L)(x_{2},x_{3})=-L([x_{2},x_{3}]_%
{\mathfrak{h}})=0=-L([x_{3},x_{1}]_{\mathfrak{h}})=\operatorname{d}_{\mathfrak%
{a}}(L)(x_{3},x_{1}). roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) = - italic_L ( [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 = - italic_L ( [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Then, ฮป ฯ = ฮป + d ๐ โก ( L ) subscript ๐ ๐ ๐ subscript d ๐ ๐ฟ \lambda_{\varphi}=\lambda+\operatorname{d}_{\mathfrak{a}}(L) italic_ฮป start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฮป + roman_d start_POSTSUBSCRIPT fraktur_a end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L ) . By Prop. 2.4 , ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) admits an invariant metric. The bracket on ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) is given by:
[ x 1 , x 2 ] = x 3 + ( 1 + ฮพ ) โข u 3 โ 2 โข ฮพ โข ฮฑ 3 , [ x 2 , x 3 ] = u 1 โ 2 โข ฮพ โข ฮฑ 1 , formulae-sequence subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 1 ๐ subscript ๐ข 3 2 ๐ subscript ๐ผ 3 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ข 1 2 ๐ subscript ๐ผ 1 \displaystyle[x_{1},x_{2}]=x_{3}+(1+\xi)u_{3}-2\xi\alpha_{3},\quad[x_{2},x_{3}%
]=u_{1}-2\xi\alpha_{1}, [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ] = italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + ( 1 + italic_ฮพ ) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - 2 italic_ฮพ italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ] = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - 2 italic_ฮพ italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ,
[ x 3 , x 1 ] = u 2 โ 2 โข ฮพ โข ฮฑ 2 , [ x 1 , u 2 ] = โ [ x 2 , u 1 ] = ฮฑ 3 , [ x 2 , u 3 ] = โ [ x 3 , u 2 ] = ฮฑ 1 , formulae-sequence formulae-sequence subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ข 2 2 ๐ subscript ๐ผ 2 subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ข 2 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ข 1 subscript ๐ผ 3 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ข 3 subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ข 2 subscript ๐ผ 1 \displaystyle[x_{3},x_{1}]\!=\!u_{2}-2\xi\alpha_{2},\quad[x_{1},u_{2}]\!=\!-[x%
_{2},u_{1}]\!=\!\alpha_{3},\quad[x_{2},u_{3}]\!=\!-[x_{3},u_{2}]\!=\!\alpha_{1}, [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ] = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - 2 italic_ฮพ italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ] = - [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ] = italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ] = - [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ] = italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ,
[ x 3 , u 1 ] = โ [ x 1 , u 3 ] = ฮฑ 2 , [ x 1 , ฮฑ 3 ] = โ ฮฑ 2 , [ x 2 , ฮฑ 3 ] = ฮฑ 1 . formulae-sequence subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ข 1 subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ข 3 subscript ๐ผ 2 formulae-sequence subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ผ 3 subscript ๐ผ 2 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ผ 3 subscript ๐ผ 1 \displaystyle[x_{3},u_{1}]=-[x_{1},u_{3}]=\alpha_{2},\quad[x_{1},\alpha_{3}]=-%
\alpha_{2},\quad[x_{2},\alpha_{3}]=\alpha_{1}. [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ] = - [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ] = italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ] = - italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , [ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ] = italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
The invariant metric B ๐ต B italic_B on ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}) fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) is: B โข ( x j , u k ) = โ ฮพ โข ฮด j โข k ๐ต subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ข ๐ ๐ subscript ๐ฟ ๐ ๐ B(x_{j},u_{k})=-\xi\delta_{jk} italic_B ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) = - italic_ฮพ italic_ฮด start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT , and B โข ( u j , u k ) = B โข ( x j , ฮฑ k ) = ฮด j โข k ๐ต subscript ๐ข ๐ subscript ๐ข ๐ ๐ต subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ผ ๐ subscript ๐ฟ ๐ ๐ B(u_{j},u_{k})=B(x_{j},\alpha_{k})=\delta_{jk} italic_B ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_B ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮด start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT , for all j , k ๐ ๐
j,k italic_j , italic_k .
It is a straightforward to verify that:
Z โข ( ๐ค ) = Span ๐ฝ โก { ฮฑ 1 , ฮฑ 2 } , Z 2 โข ( ๐ค ) = ๐ฅ โ , Z 3 โข ( ๐ค ) = ๐ โ ๐ฅ โ , formulae-sequence ๐ ๐ค subscript Span ๐ฝ subscript ๐ผ 1 subscript ๐ผ 2 formulae-sequence subscript ๐ 2 ๐ค superscript ๐ฅ โ subscript ๐ 3 ๐ค direct-sum ๐ superscript ๐ฅ โ \displaystyle Z(\mathfrak{g})=\operatorname{Span}_{\mathbb{F}}\{\alpha_{1},%
\alpha_{2}\},\quad Z_{2}(\mathfrak{g})=\mathfrak{h}^{\ast},\quad Z_{3}(%
\mathfrak{g})=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast}, italic_Z ( fraktur_g ) = roman_Span start_POSTSUBSCRIPT blackboard_F end_POSTSUBSCRIPT { italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ฮฑ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } , italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) = fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) = fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ,
Z 4 โข ( ๐ค ) = ๐ฝ โข x 3 โ Z 3 โข ( ๐ค ) , Z 5 โข ( ๐ค ) = ๐ค , ๐ค 1 = Z 4 โข ( ๐ค ) , formulae-sequence subscript ๐ 4 ๐ค direct-sum ๐ฝ subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ 3 ๐ค formulae-sequence subscript ๐ 5 ๐ค ๐ค superscript ๐ค 1 subscript ๐ 4 ๐ค \displaystyle Z_{4}(\mathfrak{g})=\mathbb{F}x_{3}\oplus Z_{3}(\mathfrak{g}),%
\quad Z_{5}(\mathfrak{g})=\mathfrak{g},\quad\mathfrak{g}^{1}=Z_{4}(\mathfrak{g%
}), italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) = blackboard_F italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT โ italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) , italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 5 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) = fraktur_g , fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_Z start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_g ) ,
๐ค 2 = ๐ โ ๐ฅ โ , ๐ค 3 = ๐ฅ โ , ๐ค 4 = Z โข ( ๐ค ) , ๐ค 5 = { 0 } formulae-sequence superscript ๐ค 2 direct-sum ๐ superscript ๐ฅ โ formulae-sequence superscript ๐ค 3 superscript ๐ฅ โ formulae-sequence superscript ๐ค 4 ๐ ๐ค superscript ๐ค 5 0 \displaystyle\mathfrak{g}^{2}=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast},\quad%
\mathfrak{g}^{3}=\mathfrak{h}^{\ast},\quad\mathfrak{g}^{4}=Z(\mathfrak{g}),%
\quad\mathfrak{g}^{5}=\{0\} fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT , fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT 3 end_POSTSUPERSCRIPT = fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT , fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_Z ( fraktur_g ) , fraktur_g start_POSTSUPERSCRIPT 5 end_POSTSUPERSCRIPT = { 0 }
Thus, ๐ฆ โข ( ๐ค ) = ๐ฅ โ ๐ฆ ๐ค superscript ๐ฅ โ \mathfrak{i}(\mathfrak{g})=\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_i ( fraktur_g ) = fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT and ๐ง โข ( ๐ค ) = ๐ โ ๐ฅ โ ๐ง ๐ค direct-sum ๐ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{j}(\mathfrak{g})=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_j ( fraktur_g ) = fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT .
3. Current nilpotent Lie algebras
Let ๐ค = ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ค ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{g}=\mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}%
^{\ast}) fraktur_g = fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) be a non-abelian nilpotent quadratic Lie algebra with invariant metric B ๐ต B italic_B . By Lemma 1.3 , ๐ โข ( ๐ค ) = ๐ โ ๐ฅ โ ๐ ๐ค direct-sum ๐ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{J}(\mathfrak{g})=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_J ( fraktur_g ) = fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT and ๐ฆ โข ( ๐ค ) = ๐ฅ โ ๐ฆ ๐ค superscript ๐ฅ โ \mathfrak{i}(\mathfrak{g})=\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_i ( fraktur_g ) = fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT . Let ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S be a finite dimensional associative and commutative algebra with unit 1 1 1 1 over ๐ฝ ๐ฝ \mathbb{F} blackboard_F . In the vector space ๐ค โ ๐ฎ tensor-product ๐ค ๐ฎ \mathfrak{g}\otimes\mathcal{S} fraktur_g โ caligraphic_S , we consider the bracket [ X โ s , Y โ t ] ๐ค โ ๐ฎ = [ X , Y ] โ s โข t subscript tensor-product ๐ ๐ tensor-product ๐ ๐ก tensor-product ๐ค ๐ฎ tensor-product ๐ ๐ ๐ ๐ก [X\otimes s,Y\otimes t]_{\mathfrak{g}\otimes\mathcal{S}}=[X,Y]\otimes st [ italic_X โ italic_s , italic_Y โ italic_t ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_g โ caligraphic_S end_POSTSUBSCRIPT = [ italic_X , italic_Y ] โ italic_s italic_t , for all X , Y ๐ ๐
X,Y italic_X , italic_Y in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g and s , t ๐ ๐ก
s,t italic_s , italic_t in ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S . Then ( ๐ค โ ๐ฎ , [ โ
, โ
] ๐ค โ ๐ฎ ) tensor-product ๐ค ๐ฎ subscript โ
โ
tensor-product ๐ค ๐ฎ (\mathfrak{g}\otimes\mathcal{S},[\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{g}\otimes%
\mathcal{S}}) ( fraktur_g โ caligraphic_S , [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_g โ caligraphic_S end_POSTSUBSCRIPT ) is a Lie algebra which is called the current Lie algebra of ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g by ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S .
Since ๐ค = ๐ฅ โ ๐ โข ( ๐ค ) ๐ค direct-sum ๐ฅ ๐ ๐ค \mathfrak{g}=\mathfrak{h}\oplus\mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_g = fraktur_h โ fraktur_J ( fraktur_g ) , then ๐ค โ ๐ฎ = ( ๐ฅ โ ๐ฎ ) โ ( ๐ โข ( ๐ค ) โ ๐ฎ ) tensor-product ๐ค ๐ฎ direct-sum tensor-product ๐ฅ ๐ฎ tensor-product ๐ ๐ค ๐ฎ \mathfrak{g}\otimes\mathcal{S}=(\mathfrak{h}\otimes\mathcal{S})\oplus(%
\mathfrak{J}(\mathfrak{g})\otimes\mathcal{S}) fraktur_g โ caligraphic_S = ( fraktur_h โ caligraphic_S ) โ ( fraktur_J ( fraktur_g ) โ caligraphic_S ) . Thus, by (2 ), the bracket [ โ
, โ
] ๐ค โ ๐ฎ subscript โ
โ
tensor-product ๐ค ๐ฎ [\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{g}\otimes\mathcal{S}} [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_g โ caligraphic_S end_POSTSUBSCRIPT in ๐ค โ ๐ฎ tensor-product ๐ค ๐ฎ \mathfrak{g}\otimes\mathcal{S} fraktur_g โ caligraphic_S takes the form:
(23)
[ x โ s , y โ t ] ๐ค โ ๐ฎ = [ x , y ] ๐ฅ โ s โข t + ฮ โข ( x , y ) โ s โข t , [ x โ s , U โ t ] ๐ค โ ๐ฎ = R โข ( x ) โข ( U ) โ s โข t . formulae-sequence subscript tensor-product ๐ฅ ๐ tensor-product ๐ฆ ๐ก tensor-product ๐ค ๐ฎ tensor-product subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ ๐ ๐ก tensor-product ฮ ๐ฅ ๐ฆ ๐ ๐ก subscript tensor-product ๐ฅ ๐ tensor-product ๐ ๐ก tensor-product ๐ค ๐ฎ tensor-product ๐
๐ฅ ๐ ๐ ๐ก \begin{split}&[x\otimes s,y\otimes t]_{\mathfrak{g}\otimes\mathcal{S}}=[x,y]_{%
\mathfrak{h}}\otimes st+\Lambda(x,y)\otimes st,\\
&[x\otimes s,U\otimes t]_{\mathfrak{g}\otimes\mathcal{S}}=R(x)(U)\otimes st.%
\end{split} start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL [ italic_x โ italic_s , italic_y โ italic_t ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_g โ caligraphic_S end_POSTSUBSCRIPT = [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT โ italic_s italic_t + roman_ฮ ( italic_x , italic_y ) โ italic_s italic_t , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL [ italic_x โ italic_s , italic_U โ italic_t ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_g โ caligraphic_S end_POSTSUBSCRIPT = italic_R ( italic_x ) ( italic_U ) โ italic_s italic_t . end_CELL end_ROW
where x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y are in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , U ๐ U italic_U is in ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค \mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_J ( fraktur_g ) , and s , t ๐ ๐ก
s,t italic_s , italic_t are in ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S . From now on we write [ โ
, โ
] โ
โ
[\,\cdot\,,\,\cdot\,] [ โ
, โ
] to denote the bracket [ โ
, โ
] ๐ค โ ๐ฎ subscript โ
โ
tensor-product ๐ค ๐ฎ [\,\cdot\,,\,\cdot\,]_{\mathfrak{g}\otimes\mathcal{S}} [ โ
, โ
] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_g โ caligraphic_S end_POSTSUBSCRIPT in ๐ค โ ๐ฎ tensor-product ๐ค ๐ฎ \mathfrak{g}\otimes\mathcal{S} fraktur_g โ caligraphic_S .
Let ๐ฒ = { f : ๐ค ร ๐ค โ ๐ฝ โฃ f โข ย is bilinear and invariantย } ๐ฒ conditional-set ๐ โ ๐ค ๐ค conditional ๐ฝ ๐ ย is bilinear and invariantย \mathcal{W}=\{f:\mathfrak{g}\times\mathfrak{g}\to\mathbb{F}\mid f\text{ is %
bilinear and invariant }\} caligraphic_W = { italic_f : fraktur_g ร fraktur_g โ blackboard_F โฃ italic_f is bilinear and invariant } . Suppose that ๐ค โ ๐ฎ tensor-product ๐ค ๐ฎ \mathfrak{g}\otimes\mathcal{S} fraktur_g โ caligraphic_S admits an invariant metric B ยฏ ยฏ ๐ต \bar{B} overยฏ start_ARG italic_B end_ARG . For each pair s , t ๐ ๐ก
s,t italic_s , italic_t in ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S , consider the map โ โข ( s , t ) : ๐ค ร ๐ค โ ๐ฝ : โ ๐ ๐ก โ ๐ค ๐ค ๐ฝ \mathcal{L}(s,t):\mathfrak{g}\times\mathfrak{g}\to\mathbb{F} caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) : fraktur_g ร fraktur_g โ blackboard_F defined by:
โ โข ( s , t ) โข ( X , Y ) = B ยฏ โข ( X โ s , Y โ t ) , ย for allย โข X , Y โ ๐ค . formulae-sequence โ ๐ ๐ก ๐ ๐ ยฏ ๐ต tensor-product ๐ ๐ tensor-product ๐ ๐ก ย for allย ๐
๐ ๐ค \mathcal{L}(s,t)(X,Y)=\bar{B}(X\otimes s,Y\otimes t),\quad\text{ for all }X,Y%
\in\mathfrak{g}. caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) ( italic_X , italic_Y ) = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( italic_X โ italic_s , italic_Y โ italic_t ) , for all italic_X , italic_Y โ fraktur_g .
We assert that โ โข ( s , t ) โ ๐ ๐ก \mathcal{L}(s,t) caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) belongs to ๐ฒ ๐ฒ \mathcal{W} caligraphic_W . Indeed, let X , Y , Z ๐ ๐ ๐
X,Y,Z italic_X , italic_Y , italic_Z be in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g , using that B ยฏ ยฏ ๐ต \bar{B} overยฏ start_ARG italic_B end_ARG is invariant we get:
(24)
โ โข ( s , t ) โข ( [ X , Y ] , Z ) = B ยฏ โข ( [ X , Y ] โ s , Z โ t ) = B ยฏ โข ( [ X โ s , Y โ 1 ] , Z โ t ) = B ยฏ โข ( X โ s , [ Y โ 1 , Z โ t ] ) = B ยฏ โข ( X โ s , [ Y , Z ] โ t ) = โ โข ( s , t ) โข ( X , [ Y , Z ] ) . โ ๐ ๐ก ๐ ๐ ๐ ยฏ ๐ต tensor-product ๐ ๐ ๐ tensor-product ๐ ๐ก ยฏ ๐ต tensor-product ๐ ๐ tensor-product ๐ 1 tensor-product ๐ ๐ก ยฏ ๐ต tensor-product ๐ ๐ tensor-product ๐ 1 tensor-product ๐ ๐ก ยฏ ๐ต tensor-product ๐ ๐ tensor-product ๐ ๐ ๐ก โ ๐ ๐ก ๐ ๐ ๐ \begin{split}&\mathcal{L}(s,t)([X,Y],Z)=\bar{B}([X,Y]\otimes s,Z\otimes t)\\
&=\bar{B}([X\otimes s,Y\otimes 1],Z\otimes t)=\bar{B}(X\otimes s,[Y\otimes 1,Z%
\otimes t])\\
&=\bar{B}(X\otimes s,[Y,Z]\otimes t)=\mathcal{L}(s,t)(X,[Y,Z]).\end{split} start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) ( [ italic_X , italic_Y ] , italic_Z ) = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( [ italic_X , italic_Y ] โ italic_s , italic_Z โ italic_t ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( [ italic_X โ italic_s , italic_Y โ 1 ] , italic_Z โ italic_t ) = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( italic_X โ italic_s , [ italic_Y โ 1 , italic_Z โ italic_t ] ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( italic_X โ italic_s , [ italic_Y , italic_Z ] โ italic_t ) = caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) ( italic_X , [ italic_Y , italic_Z ] ) . end_CELL end_ROW
Then โ โข ( s , t ) โ ๐ ๐ก \mathcal{L}(s,t) caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) belongs to ๐ฒ ๐ฒ \mathcal{W} caligraphic_W . Following the arguments in (24 ), we obtain:
(25)
โ โข ( s , t ) โข ( [ X , Y ] , Z ) = B ยฏ โข ( [ X โ 1 , Y โ s ] , Z โ t ) = B ยฏ โข ( X โ 1 , [ Y , Z ] โ s โข t ) = โ โข ( 1 , s โข t ) โข ( X , [ Y , Z ] ) = โ โข ( 1 , s โข t ) โข ( [ X , Y ] , Z ) . โ ๐ ๐ก ๐ ๐ ๐ ยฏ ๐ต tensor-product ๐ 1 tensor-product ๐ ๐ tensor-product ๐ ๐ก ยฏ ๐ต tensor-product ๐ 1 tensor-product ๐ ๐ ๐ ๐ก โ 1 ๐ ๐ก ๐ ๐ ๐ โ 1 ๐ ๐ก ๐ ๐ ๐ \begin{split}&\mathcal{L}(s,t)([X,Y],Z)\!=\!\bar{B}([X\otimes 1,Y\otimes s],Z%
\otimes t)\\
&=\!\bar{B}(X\otimes 1,[Y,Z]\otimes st)=\mathcal{L}(1,st)(X,[Y,Z])\\
&=\!\mathcal{L}(1,st)([X,Y],Z).\end{split} start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) ( [ italic_X , italic_Y ] , italic_Z ) = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( [ italic_X โ 1 , italic_Y โ italic_s ] , italic_Z โ italic_t ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( italic_X โ 1 , [ italic_Y , italic_Z ] โ italic_s italic_t ) = caligraphic_L ( 1 , italic_s italic_t ) ( italic_X , [ italic_Y , italic_Z ] ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL = caligraphic_L ( 1 , italic_s italic_t ) ( [ italic_X , italic_Y ] , italic_Z ) . end_CELL end_ROW
Using the same arguments as in (25 ) and that B ยฏ ยฏ ๐ต \bar{B} overยฏ start_ARG italic_B end_ARG is symmetric, we get:
(26)
. โ โข ( s , t ) โข ( [ X , Y ] , Z ) = B ยฏ โข ( z โ t , [ X โ s , Y โ 1 ] ) = B ยฏ โข ( [ Z , X ] โ s โข t , Y โ s ) = โ B ยฏ โข ( [ Z โ s , X โ t ] , Y โ 1 ) = B ยฏ โข ( Z โ s , [ X , Y ] โ t ) = โ โข ( s , t ) โข ( Z , [ X , Y ] ) . .\begin{split}&\mathcal{L}(s,t)([X,Y],Z)=\bar{B}(z\otimes t,[X\otimes s,Y%
\otimes 1])\\
&=\bar{B}([Z,X]\otimes st,Y\otimes s)=-\bar{B}([Z\otimes s,X\otimes t],Y%
\otimes 1)\\
&=\bar{B}(Z\otimes s,[X,Y]\otimes t)=\mathcal{L}(s,t)(Z,[X,Y]).\end{split} . start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) ( [ italic_X , italic_Y ] , italic_Z ) = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( italic_z โ italic_t , [ italic_X โ italic_s , italic_Y โ 1 ] ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( [ italic_Z , italic_X ] โ italic_s italic_t , italic_Y โ italic_s ) = - overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( [ italic_Z โ italic_s , italic_X โ italic_t ] , italic_Y โ 1 ) end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL end_CELL start_CELL = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( italic_Z โ italic_s , [ italic_X , italic_Y ] โ italic_t ) = caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) ( italic_Z , [ italic_X , italic_Y ] ) . end_CELL end_ROW
Due to ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S is commutative, from (25 ) and (26 ) we deduce that โ โข ( ๐ฎ , ๐ฎ ) | [ ๐ค , ๐ค ] ร ๐ค evaluated-at โ ๐ฎ ๐ฎ ๐ค ๐ค ๐ค \mathcal{L}(\mathcal{S},\mathcal{S})|_{[\mathfrak{g},\mathfrak{g}]\times%
\mathfrak{g}} caligraphic_L ( caligraphic_S , caligraphic_S ) | start_POSTSUBSCRIPT [ fraktur_g , fraktur_g ] ร fraktur_g end_POSTSUBSCRIPT is symmetric and invariant, that is:
(27)
โ โข ( s , t ) โข ( X , Y ) = โ โข ( t , s ) โข ( X , Y ) = โ โข ( s โข t , 1 ) โข ( X , Y ) = โ โข ( s , t ) โข ( Y , X ) , โ ๐ ๐ก ๐ ๐ โ ๐ก ๐ ๐ ๐ โ ๐ ๐ก 1 ๐ ๐ โ ๐ ๐ก ๐ ๐ \mathcal{L}(s,t)(X,Y)=\mathcal{L}(t,s)(X,Y)=\mathcal{L}(st,1)(X,Y)=\mathcal{L}%
(s,t)(Y,X), caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) ( italic_X , italic_Y ) = caligraphic_L ( italic_t , italic_s ) ( italic_X , italic_Y ) = caligraphic_L ( italic_s italic_t , 1 ) ( italic_X , italic_Y ) = caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) ( italic_Y , italic_X ) ,
for all X ๐ X italic_X in [ ๐ค , ๐ค ] ๐ค ๐ค [\mathfrak{g},\mathfrak{g}] [ fraktur_g , fraktur_g ] and Y ๐ Y italic_Y in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g .
Let Cent โก ( ๐ค ) = { T โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ค ) โฃ T โข ( [ X , Y ] ) = [ X , T โข ( Y ) ] โข ย for allย โข X , Y โ ๐ค } Cent ๐ค conditional-set ๐ ๐ค ๐ฉ ๐ค formulae-sequence ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ย for allย ๐ ๐ ๐ค \operatorname{Cent}(\mathfrak{g})=\{T\in\mathfrak{gl}(\mathfrak{g})\mid T([X,Y%
])=[X,T(Y)]\text{ for all }X,Y\in\mathfrak{g}\} roman_Cent ( fraktur_g ) = { italic_T โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_g ) โฃ italic_T ( [ italic_X , italic_Y ] ) = [ italic_X , italic_T ( italic_Y ) ] for all italic_X , italic_Y โ fraktur_g } . Since B ๐ต B italic_B is a non-degenerate bilinear form on ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g , for each pair s , t ๐ ๐ก
s,t italic_s , italic_t in ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S , there exists ฮ โข ( s , t ) ฮ ๐ ๐ก \Gamma(s,t) roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) in Cent โก ( ๐ค ) Cent ๐ค \operatorname{Cent}(\mathfrak{g}) roman_Cent ( fraktur_g ) such that:
(28)
B โข ( ฮ โข ( s , t ) โข ( X ) , Y ) = โ โข ( s , t ) โข ( X , Y ) = B ยฏ โข ( X โ s , Y โ t ) , ๐ต ฮ ๐ ๐ก ๐ ๐ โ ๐ ๐ก ๐ ๐ ยฏ ๐ต tensor-product ๐ ๐ tensor-product ๐ ๐ก B\left(\Gamma(s,t)(X),Y\right)=\mathcal{L}(s,t)(X,Y)=\bar{B}(X\otimes s,Y%
\otimes t), italic_B ( roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_X ) , italic_Y ) = caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) ( italic_X , italic_Y ) = overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( italic_X โ italic_s , italic_Y โ italic_t ) ,
where X , Y ๐ ๐
X,Y italic_X , italic_Y are in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g . As โ โข ( ๐ฎ , ๐ฎ ) | [ ๐ค , ๐ค ] ร g evaluated-at โ ๐ฎ ๐ฎ ๐ค ๐ค ๐ \mathcal{L}(\mathcal{S},\mathcal{S})|_{[\mathfrak{g},\mathfrak{g}]\times g} caligraphic_L ( caligraphic_S , caligraphic_S ) | start_POSTSUBSCRIPT [ fraktur_g , fraktur_g ] ร italic_g end_POSTSUBSCRIPT is symmetric and invariant, then
โ โข ( s , t ) โข ( [ X , Y ] , Z ) โ ๐ ๐ก ๐ ๐ ๐ \displaystyle\mathcal{L}(s,t)([X,Y],Z) caligraphic_L ( italic_s , italic_t ) ( [ italic_X , italic_Y ] , italic_Z )
= B โข ( ฮ โข ( s , t ) โข ( [ X , Y ] ) , Z ) = โ โข ( s โข t , 1 ) โข ( [ X , Y ] , Z ) absent ๐ต ฮ ๐ ๐ก ๐ ๐ ๐ โ ๐ ๐ก 1 ๐ ๐ ๐ \displaystyle=B(\Gamma(s,t)([X,Y]),Z)=\mathcal{L}(st,1)([X,Y],Z) = italic_B ( roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( [ italic_X , italic_Y ] ) , italic_Z ) = caligraphic_L ( italic_s italic_t , 1 ) ( [ italic_X , italic_Y ] , italic_Z )
= B โข ( ฮ โข ( s โข t , 1 ) โข ( [ X , Y ] , Z ) ) , ย for allย โข X , Y , Z โ ๐ค . formulae-sequence absent ๐ต ฮ ๐ ๐ก 1 ๐ ๐ ๐ ย for allย ๐ ๐
๐ ๐ค \displaystyle=B(\Gamma(st,1)([X,Y],Z)),\,\,\text{ for all }X,Y,Z\in\mathfrak{g}. = italic_B ( roman_ฮ ( italic_s italic_t , 1 ) ( [ italic_X , italic_Y ] , italic_Z ) ) , for all italic_X , italic_Y , italic_Z โ fraktur_g .
Thus ฮ โข ( s , t ) โข ( [ X , Y ] ) = ฮ โข ( s โข t , 1 ) โข ( [ X , Y ] ) ฮ ๐ ๐ก ๐ ๐ ฮ ๐ ๐ก 1 ๐ ๐ \Gamma(s,t)([X,Y])=\Gamma(st,1)([X,Y]) roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( [ italic_X , italic_Y ] ) = roman_ฮ ( italic_s italic_t , 1 ) ( [ italic_X , italic_Y ] ) and ฮ โข ( ๐ฎ , ๐ฎ ) | [ ๐ค , ๐ค ] evaluated-at ฮ ๐ฎ ๐ฎ ๐ค ๐ค \Gamma(\mathcal{S},\mathcal{S})|_{[\mathfrak{g},\mathfrak{g}]} roman_ฮ ( caligraphic_S , caligraphic_S ) | start_POSTSUBSCRIPT [ fraktur_g , fraktur_g ] end_POSTSUBSCRIPT is symmetric and invariant, that is:
(29)
ฮ โข ( s , t ) | [ ๐ค , ๐ค ] = ฮ โข ( t , s ) | [ ๐ค , ๐ค ] ) = ฮ โข ( s โข t , 1 ) | [ ๐ค , ๐ค ] , ย for allย โข s , t โ ๐ฎ . \Gamma(s,t)|_{[\mathfrak{g},\mathfrak{g}]}=\Gamma(t,s)|_{[\mathfrak{g},%
\mathfrak{g}])}=\Gamma(st,1)|_{[\mathfrak{g},\mathfrak{g}]},\,\text{ for all }%
s,t\in\mathcal{S}. roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) | start_POSTSUBSCRIPT [ fraktur_g , fraktur_g ] end_POSTSUBSCRIPT = roman_ฮ ( italic_t , italic_s ) | start_POSTSUBSCRIPT [ fraktur_g , fraktur_g ] ) end_POSTSUBSCRIPT = roman_ฮ ( italic_s italic_t , 1 ) | start_POSTSUBSCRIPT [ fraktur_g , fraktur_g ] end_POSTSUBSCRIPT , for all italic_s , italic_t โ caligraphic_S .
It is not difficult to verify that the canonical ideal ๐ โข ( ๐ค ) = ๐ โ ๐ฅ โ ๐ ๐ค direct-sum ๐ superscript ๐ฅ โ \mathfrak{J}(\mathfrak{g})=\mathfrak{a}\oplus\mathfrak{h}^{\ast} fraktur_J ( fraktur_g ) = fraktur_a โ fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT , is invariant under ฮ โข ( s , t ) ฮ ๐ ๐ก \Gamma(s,t) roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) . Thus, for every x ๐ฅ x italic_x in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h and U ๐ U italic_U in ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค \mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_J ( fraktur_g ) , there are ฯต โข ( s , t , x ) italic-ฯต ๐ ๐ก ๐ฅ \epsilon(s,t,x) italic_ฯต ( italic_s , italic_t , italic_x ) in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , ฮ โข ( s , t , x ) ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ \Theta(s,t,x) roman_ฮ ( italic_s , italic_t , italic_x ) in ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค \mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_J ( fraktur_g ) and ฯ โข ( s , t , U ) italic-ฯ ๐ ๐ก ๐ \vartheta(s,t,U) italic_ฯ ( italic_s , italic_t , italic_U ) in ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค \mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_J ( fraktur_g ) such that:
ฮ โข ( s , t ) โข ( x ) = ฯต โข ( s , t , x ) + ฮ โข ( s , t , x ) , ย andย ฮ โข ( s , t ) โข ( U ) = ฯ โข ( s , t , U ) . formulae-sequence ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ italic-ฯต ๐ ๐ก ๐ฅ ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ ย andย
ฮ ๐ ๐ก ๐ italic-ฯ ๐ ๐ก ๐ \Gamma(s,t)(x)=\epsilon(s,t,x)+\Theta(s,t,x),\quad\text{ and }\quad\Gamma(s,t)%
(U)=\vartheta(s,t,U). roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_x ) = italic_ฯต ( italic_s , italic_t , italic_x ) + roman_ฮ ( italic_s , italic_t , italic_x ) , and roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_U ) = italic_ฯ ( italic_s , italic_t , italic_U ) .
Let ฯต : ๐ฎ ร ๐ฎ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ฅ ) : italic-ฯต โ ๐ฎ ๐ฎ ๐ค ๐ฉ ๐ฅ \epsilon:\mathcal{S}\times\mathcal{S}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{h}) italic_ฯต : caligraphic_S ร caligraphic_S โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_h ) be the map defined by ฯต โข ( s , t ) โข ( x ) = ฯต โข ( s , t , x ) italic-ฯต ๐ ๐ก ๐ฅ italic-ฯต ๐ ๐ก ๐ฅ \epsilon(s,t)(x)=\epsilon(s,t,x) italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) ( italic_x ) = italic_ฯต ( italic_s , italic_t , italic_x ) . Similarly, we define ฮ : ๐ฎ ร ๐ฎ โ Hom โก ( ๐ฅ , ๐ โข ( ๐ค ) ) : ฮ โ ๐ฎ ๐ฎ Hom ๐ฅ ๐ ๐ค \Theta:\mathcal{S}\times\mathcal{S}\to\operatorname{Hom}(\mathfrak{h},%
\mathfrak{J}(\mathfrak{g})) roman_ฮ : caligraphic_S ร caligraphic_S โ roman_Hom ( fraktur_h , fraktur_J ( fraktur_g ) ) by ฮ โข ( s , t ) โข ( x ) = ฮ โข ( s , t , x ) ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ \Theta(s,t)(x)=\Theta(s,t,x) roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_x ) = roman_ฮ ( italic_s , italic_t , italic_x ) and ฯ : ๐ฎ ร ๐ฎ โ ๐ค โข ๐ฉ โข ( ๐ โข ( ๐ค ) ) : italic-ฯ โ ๐ฎ ๐ฎ ๐ค ๐ฉ ๐ ๐ค \vartheta:\mathcal{S}\times\mathcal{S}\to\mathfrak{gl}(\mathfrak{J}(\mathfrak{%
g})) italic_ฯ : caligraphic_S ร caligraphic_S โ fraktur_g fraktur_l ( fraktur_J ( fraktur_g ) ) by ฯ โข ( s , t ) โข ( U ) = ฯ โข ( s , t , U ) italic-ฯ ๐ ๐ก ๐ italic-ฯ ๐ ๐ก ๐ \vartheta(s,t)(U)=\vartheta(s,t,U) italic_ฯ ( italic_s , italic_t ) ( italic_U ) = italic_ฯ ( italic_s , italic_t , italic_U ) .
Since ฮ โข ( s , t ) โข ( [ x , y ] ) = [ x , ฮ โข ( s , t ) โข ( y ) ] ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ ฮ ๐ ๐ก ๐ฆ \Gamma(s,t)([x,y])=[x,\Gamma(s,t)(y)] roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( [ italic_x , italic_y ] ) = [ italic_x , roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_y ) ] for all x , y ๐ฅ ๐ฆ
x,y italic_x , italic_y in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , by (2 ) we deduce: ฯต โข ( s , t ) โข ( [ x , y ] ๐ฅ ) = [ x , ฯต โข ( s , t ) โข ( y ) ] ๐ฅ italic-ฯต ๐ ๐ก subscript ๐ฅ ๐ฆ ๐ฅ subscript ๐ฅ italic-ฯต ๐ ๐ก ๐ฆ ๐ฅ \epsilon(s,t)([x,y]_{\mathfrak{h}})\!=\![x,\epsilon(s,t)(y)]_{\mathfrak{h}} italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) ( [ italic_x , italic_y ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT ) = [ italic_x , italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) ( italic_y ) ] start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT . That is, ฯต โข ( s , t ) italic-ฯต ๐ ๐ก \epsilon(s,t) italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) belongs to Cent โก ( ๐ฅ ) Cent ๐ฅ \operatorname{Cent}(\mathfrak{h}) roman_Cent ( fraktur_h ) .
From (29 ) we get:
[ ฮ โข ( s , t ) โข ( X ) , Y ] = ฮ โข ( s , t ) โข ( [ X , Y ] ) = ฮ โข ( s โข t , 1 ) โข ( [ X , Y ] ) = [ ฮ โข ( s โข t , 1 ) โข ( X ) , Y ] ฮ ๐ ๐ก ๐ ๐ ฮ ๐ ๐ก ๐ ๐ ฮ ๐ ๐ก 1 ๐ ๐ ฮ ๐ ๐ก 1 ๐ ๐ [\Gamma(s,t)(X),Y]=\Gamma(s,t)([X,Y])=\Gamma(st,1)([X,Y])=[\Gamma(st,1)(X),Y] [ roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_X ) , italic_Y ] = roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( [ italic_X , italic_Y ] ) = roman_ฮ ( italic_s italic_t , 1 ) ( [ italic_X , italic_Y ] ) = [ roman_ฮ ( italic_s italic_t , 1 ) ( italic_X ) , italic_Y ]
for all X , Y ๐ ๐
X,Y italic_X , italic_Y in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g , then ฮ โข ( s , t ) โข ( ๐ค ) โ ฮ โข ( s โข t , 1 ) โข ( ๐ค ) โ Z โข ( ๐ค ) ฮ ๐ ๐ก ๐ค ฮ ๐ ๐ก 1 ๐ค ๐ ๐ค \Gamma(s,t)(\mathfrak{g})-\Gamma(st,1)(\mathfrak{g})\subset Z(\mathfrak{g}) roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( fraktur_g ) - roman_ฮ ( italic_s italic_t , 1 ) ( fraktur_g ) โ italic_Z ( fraktur_g ) . This implies that ฮ โข ( s , t ) โข ( x ) โ ฮ โข ( s โข t , 1 ) โข ( x ) ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ ฮ ๐ ๐ก 1 ๐ฅ \Gamma(s,t)(x)-\Gamma(st,1)(x) roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_x ) - roman_ฮ ( italic_s italic_t , 1 ) ( italic_x ) belongs to Z โข ( ๐ค ) โ ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค ๐ ๐ค Z(\mathfrak{g})\subset\mathfrak{J}(\mathfrak{g}) italic_Z ( fraktur_g ) โ fraktur_J ( fraktur_g ) for all x ๐ฅ x italic_x in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , that is:
( ฯต โข ( s , t ) โข ( x ) โ ฯต โข ( s โข t , 1 ) โข ( x ) ) + ( ฮ โข ( s , t ) โข ( x ) โ ฮ โข ( s โข t , 1 ) โข ( x ) ) โ Z โข ( ๐ค ) โ ๐ โข ( ๐ค ) italic-ฯต ๐ ๐ก ๐ฅ italic-ฯต ๐ ๐ก 1 ๐ฅ ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ ฮ ๐ ๐ก 1 ๐ฅ ๐ ๐ค ๐ ๐ค (\epsilon(s,t)(x)-\epsilon(st,1)(x))+(\Theta(s,t)(x)-\Theta(st,1)(x))\in Z(%
\mathfrak{g})\subset\mathfrak{J}(\mathfrak{g}) ( italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) ( italic_x ) - italic_ฯต ( italic_s italic_t , 1 ) ( italic_x ) ) + ( roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_x ) - roman_ฮ ( italic_s italic_t , 1 ) ( italic_x ) ) โ italic_Z ( fraktur_g ) โ fraktur_J ( fraktur_g )
As ฮ โข ( s , t ) โข ( x ) โ ฮ โข ( s โข t , 1 ) โข ( x ) ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ ฮ ๐ ๐ก 1 ๐ฅ \Theta(s,t)(x)-\Theta(st,1)(x) roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_x ) - roman_ฮ ( italic_s italic_t , 1 ) ( italic_x ) belongs to ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค \mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_J ( fraktur_g ) , then ฯต โข ( s , t ) โข ( x ) โ ฯต โข ( s โข t , 1 ) โข ( x ) italic-ฯต ๐ ๐ก ๐ฅ italic-ฯต ๐ ๐ก 1 ๐ฅ \epsilon(s,t)(x)-\epsilon(st,1)(x) italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) ( italic_x ) - italic_ฯต ( italic_s italic_t , 1 ) ( italic_x ) belongs to ๐ฅ โฉ ๐ โข ( ๐ค ) = { 0 } ๐ฅ ๐ ๐ค 0 \mathfrak{h}\cap\mathfrak{J}(\mathfrak{g})=\{0\} fraktur_h โฉ fraktur_J ( fraktur_g ) = { 0 } . Hence, ฯต โข ( s , t ) = ฯต โข ( s โข t , 1 ) italic-ฯต ๐ ๐ก italic-ฯต ๐ ๐ก 1 \epsilon(s,t)=\epsilon(st,1) italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) = italic_ฯต ( italic_s italic_t , 1 ) .
As [ x , U ] = R โข ( x ) โข ( U ) ๐ฅ ๐ ๐
๐ฅ ๐ [x,U]=R(x)(U) [ italic_x , italic_U ] = italic_R ( italic_x ) ( italic_U ) and ฮ โข ( s , t ) โข ( [ x , U ] ) = [ ฮ โข ( s , t ) โข ( x ) , U ] = [ x , ฮ โข ( s , t ) โข ( U ) ] ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ ๐ ฮ ๐ ๐ก ๐ฅ ๐ ๐ฅ ฮ ๐ ๐ก ๐ \Gamma(s,t)([x,U])=[\Gamma(s,t)(x),U]=[x,\Gamma(s,t)(U)] roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( [ italic_x , italic_U ] ) = [ roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_x ) , italic_U ] = [ italic_x , roman_ฮ ( italic_s , italic_t ) ( italic_U ) ] for all x ๐ฅ x italic_x in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , and U ๐ U italic_U in ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค \mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_J ( fraktur_g ) , by (2 ) we obtain:
(30)
ฯ โข ( s , t ) โข ( R โข ( x ) โข ( U ) ) = R โข ( ฯต โข ( s , t ) โข ( x ) ) โข ( U ) = R โข ( x ) โข ( ฯ โข ( s , t ) โข ( U ) ) . italic-ฯ ๐ ๐ก ๐
๐ฅ ๐ ๐
italic-ฯต ๐ ๐ก ๐ฅ ๐ ๐
๐ฅ italic-ฯ ๐ ๐ก ๐ \vartheta(s,t)(R(x)(U))=R(\epsilon(s,t)(x))(U)=R(x)(\vartheta(s,t)(U)). italic_ฯ ( italic_s , italic_t ) ( italic_R ( italic_x ) ( italic_U ) ) = italic_R ( italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) ( italic_x ) ) ( italic_U ) = italic_R ( italic_x ) ( italic_ฯ ( italic_s , italic_t ) ( italic_U ) ) .
Suppose there exists s โฒ superscript ๐ โฒ s^{\prime} italic_s start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT in ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S such that ฯต โข ( s โฒ , t ) = 0 italic-ฯต superscript ๐ โฒ ๐ก 0 \epsilon(s^{\prime},t)=0 italic_ฯต ( italic_s start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_t ) = 0 for all t ๐ก t italic_t in ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S .
By (30 ) it follows that ฮ โข ( s โฒ , t ) โข ( R โข ( x ) โข ( U ) ) = ฯ โข ( s โฒ , t ) โข ( R โข ( x ) โข ( U ) ) = 0 ฮ superscript ๐ โฒ ๐ก ๐
๐ฅ ๐ italic-ฯ superscript ๐ โฒ ๐ก ๐
๐ฅ ๐ 0 \Gamma(s^{\prime},t)(R(x)(U))=\vartheta(s^{\prime},t)(R(x)(U))=0 roman_ฮ ( italic_s start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_t ) ( italic_R ( italic_x ) ( italic_U ) ) = italic_ฯ ( italic_s start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_t ) ( italic_R ( italic_x ) ( italic_U ) ) = 0 for all x ๐ฅ x italic_x in ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h , U ๐ U italic_U in ๐ โข ( ๐ค ) ๐ ๐ค \mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_J ( fraktur_g ) and t ๐ก t italic_t in ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S . By (28 ) this amounts to say that:
(31)
B ยฏ โข ( R โข ( x ) โข ( u ) โ s โฒ , Y โ t ) = B โข ( ฮ โข ( s โฒ , t ) โข ( R โข ( x ) โข ( u ) ) , Y ) = 0 . ยฏ ๐ต tensor-product ๐
๐ฅ ๐ข superscript ๐ โฒ tensor-product ๐ ๐ก ๐ต ฮ superscript ๐ โฒ ๐ก ๐
๐ฅ ๐ข ๐ 0 \bar{B}(R(x)(u)\otimes s^{\prime},Y\otimes t)=B(\Gamma(s^{\prime},t)(R(x)(u)),%
Y)=0. overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ( italic_R ( italic_x ) ( italic_u ) โ italic_s start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Y โ italic_t ) = italic_B ( roman_ฮ ( italic_s start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_t ) ( italic_R ( italic_x ) ( italic_u ) ) , italic_Y ) = 0 .
where Y ๐ Y italic_Y is in ๐ค ๐ค \mathfrak{g} fraktur_g . Due to B ยฏ ยฏ ๐ต \bar{B} overยฏ start_ARG italic_B end_ARG is non-degenerate and Y ๐ Y italic_Y and t ๐ก t italic_t are arbitrary, from (31 ) we deduce that R โข ( x ) โข ( U ) โ s โฒ = 0 tensor-product ๐
๐ฅ ๐ superscript ๐ โฒ 0 R(x)(U)\otimes s^{\prime}=0 italic_R ( italic_x ) ( italic_U ) โ italic_s start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = 0 . If s โฒ superscript ๐ โฒ s^{\prime} italic_s start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT is non-zero then R โข ( x ) โข ( U ) = [ x , U ] = 0 ๐
๐ฅ ๐ ๐ฅ ๐ 0 R(x)(U)=[x,U]=0 italic_R ( italic_x ) ( italic_U ) = [ italic_x , italic_U ] = 0 . Since x ๐ฅ x italic_x and U ๐ U italic_U are arbitrary, it follows [ ๐ฅ , ๐ ] = { 0 } ๐ฅ ๐ 0 [\mathfrak{h},\mathfrak{J}]=\{0\} [ fraktur_h , fraktur_J ] = { 0 } . As ๐ฅ โ = ๐ฆ โข ( ๐ค ) โ ๐ โข ( ๐ค ) superscript ๐ฅ โ ๐ฆ ๐ค ๐ ๐ค \mathfrak{h}^{\ast}=\mathfrak{i}(\mathfrak{g})\subset\mathfrak{J}(\mathfrak{g}) fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT = fraktur_i ( fraktur_g ) โ fraktur_J ( fraktur_g ) , then [ ๐ฅ , ๐ฅ โ ] = ad ๐ฅ โ โก ( ๐ฅ ) โข ( ๐ฅ โ ) = { 0 } ๐ฅ superscript ๐ฅ โ superscript subscript ad ๐ฅ โ ๐ฅ superscript ๐ฅ โ 0 [\mathfrak{h},\mathfrak{h}^{\ast}]=\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}^{\ast}(%
\mathfrak{h})(\mathfrak{h}^{\ast})=\{0\} [ fraktur_h , fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ] = roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( fraktur_h ) ( fraktur_h start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) = { 0 } , which implies that ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h is abelian. Therefore, if ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h is non-abelian, s โฒ = 0 superscript ๐ โฒ 0 s^{\prime}=0 italic_s start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = 0 .
3.1 Theorem .
Let ๐ค = ๐ฅ โข ( ฮป , ฮผ , ฯ , ad ๐ฅ โ ) ๐ค ๐ฅ ๐ ๐ ๐ superscript subscript ad ๐ฅ โ \mathfrak{g}=\mathfrak{h}(\lambda,\mu,\varphi,\operatorname{ad}_{\mathfrak{h}}%
^{\ast}) fraktur_g = fraktur_h ( italic_ฮป , italic_ฮผ , italic_ฯ , roman_ad start_POSTSUBSCRIPT fraktur_h end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ) be a non-abelian nilpotent quadratic Lie algebra. Let ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S be a commutative and associative algebra with unit. If the current Lie algebra ๐ค โ ๐ฎ tensor-product ๐ค ๐ฎ \mathfrak{g}\otimes\mathcal{S} fraktur_g โ caligraphic_S admits an invariant metric and ๐ฅ ๐ฅ \mathfrak{h} fraktur_h is non-abelian, then there exists a bilinear map ฯต : ๐ฎ ร ๐ฎ โ Cent โก ( ๐ฅ ) : italic-ฯต โ ๐ฎ ๐ฎ Cent ๐ฅ \epsilon:\mathcal{S}\times\mathcal{S}\to\operatorname{Cent}(\mathfrak{h}) italic_ฯต : caligraphic_S ร caligraphic_S โ roman_Cent ( fraktur_h ) such that:
(i) ฯต โข ( s , t ) = ฯต โข ( s โข t , 1 ) italic-ฯต ๐ ๐ก italic-ฯต ๐ ๐ก 1 \epsilon(s,t)=\epsilon(s\,t,1) italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) = italic_ฯต ( italic_s italic_t , 1 ) , for all s , t ๐ ๐ก
s,t italic_s , italic_t in ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S .
(ii) If ฯต โข ( s , t ) = 0 italic-ฯต ๐ ๐ก 0 \epsilon(s,t)=0 italic_ฯต ( italic_s , italic_t ) = 0 for all t ๐ก t italic_t in ๐ฎ ๐ฎ \mathcal{S} caligraphic_S then s = 0 ๐ 0 s=0 italic_s = 0 .