УДК 517.5

Є.О. Севостьянов (Житомирський державний унiверситет iменi Iвана Франка; Iнститут прикладної математики i механiки НАН України, м. Слов’янськ)

В.А. Таргонський, Н.С. Iлькевич (Житомирський державний унiверситет iменi Iвана Франка)

E.O. Sevost’yanov (Zhytomyr Ivan Franko State University; Institute of Applied Mathematics and Mechanics of NAS of Ukraine, Slov’yans’k)

V.A. Targonskii, N.S. Ilkevych (Zhytomyr Ivan Franko State University)

Про квазiлiнiйнi рiвняння Бельтрамi з обмеженнями на дотичну дилатацiю

On quasilinear Beltrami equations with restrictions on tangential dilatation

Дослiджуються квазiлiнiйнi рiвняння Бельтрамi, комплекснi коефiцiєнти котрих залежать вiд невiдомої функцiї. У термiнах так званої дотичної дилатацiї знайденi умови, за яких цi рiвняння мають гомеоморфнi ACL𝐴𝐶𝐿ACLitalic_A italic_C italic_L-розв’язки. Окремо знайденi умови, якi забезпечують iснування вiдповiдних неперервних ACL𝐴𝐶𝐿ACLitalic_A italic_C italic_L-розв’язкiв.

We study quasilinear Beltrami equations, the complex coefficients of which depend on the unknown function. In terms of the so-called tangential dilatation, we have found conditions under which these equations have homeomorphic ACL𝐴𝐶𝐿ACLitalic_A italic_C italic_L-solutions. Separately, we have found some conditions that ensure the existence of the corresponding continuous ACL𝐴𝐶𝐿ACLitalic_A italic_C italic_L-solutions.

1. Вступ. Теореми iснування розв’язкiв рiвнянь Бельтрамi займають важливе мiсце в дослiдженнях з сучасного аналiзу. Роботи на цю тему активно публiкуються рiзними авторами у всьому свiтi, див., напр., [2][8]. Окремо вiдзначимо вiдповiднi публiкацiї донецької i житомирської наукових шкiл, див., напр., [5], [6], [7], [9] i [10]. Зокрема, в роботах [11] i [12] першого спiвавтора дослiдженi виродженi рiвняння Бельтрамi як з одною, так i двома комплексними характеристиками μ(z,f)𝜇𝑧𝑓\mu(z,f)italic_μ ( italic_z , italic_f ) i ν(z,f),𝜈𝑧𝑓\nu(z,f),italic_ν ( italic_z , italic_f ) , якi можуть залежати вiд самого розв’язку f.𝑓f.italic_f . За вiдповiдних умов на так звану максимальну дилатацiю рiвняння були отриманi теореми про iснування як гомеоморфних, так i неперервних розв’язкiв у одиничному крузi. Мета даного рукопису – посилити цi результати на випадок, коли рiвняння розглядається в довiльнiй областi D,𝐷D\subset{\mathbb{C}},italic_D ⊂ blackboard_C , а умови формулюються в термiнах так званої тангенсальної дилатацiї.

Нагадаємо деякi означення, див. [5], [7][11]. Скрiзь далi ми припускаємо, що вiдображення f:D:𝑓𝐷f:D\rightarrow{\mathbb{C}}italic_f : italic_D → blackboard_C областi D𝐷D\subset{\mathbb{C}}italic_D ⊂ blackboard_C зберiгає орiєнтацiю, тобто, якщо f𝑓fitalic_f – вiдкрите дискретне вiдображення i zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D – яка-небудь його точка диференцiйовностi, то якобiан цього вiдображення в точцi z𝑧zitalic_z невiд’ємний (див., напр., [13, лема 2.14]). Для комплекснозначної функцiї f:D,:𝑓𝐷f:D\rightarrow{\mathbb{C}},italic_f : italic_D → blackboard_C , заданої в областi D,𝐷D\subset{\mathbb{C}},italic_D ⊂ blackboard_C , що має частиннi похiднi по x𝑥xitalic_x i y𝑦yitalic_y при майже всiх z=x+iy,𝑧𝑥𝑖𝑦z=x+iy,italic_z = italic_x + italic_i italic_y , покладемо fz¯=(fx+ify)/2subscript𝑓¯𝑧subscript𝑓𝑥𝑖subscript𝑓𝑦2f_{\overline{z}}=(f_{x}+if_{y})/2italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT + italic_i italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_y end_POSTSUBSCRIPT ) / 2 i fz=(fxify)/2.subscript𝑓𝑧subscript𝑓𝑥𝑖subscript𝑓𝑦2f_{z}=(f_{x}-if_{y})/2.italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_x end_POSTSUBSCRIPT - italic_i italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_y end_POSTSUBSCRIPT ) / 2 . Будемо говорити, що функцiя ν=ν(z,w):D×𝔻:𝜈𝜈𝑧𝑤𝐷𝔻\nu=\nu(z,w):D\times{{\mathbb{C}}}\rightarrow{\mathbb{D}}italic_ν = italic_ν ( italic_z , italic_w ) : italic_D × blackboard_C → blackboard_D задовольняє умову Каратеодорi, якщо ν𝜈\nuitalic_ν вимiрна по zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D при кожному фiксованому w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i неперервна по w𝑤witalic_w при майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D .

Нехай функцiї μ=μ(z,w)𝜇𝜇𝑧𝑤\mu=\mu(z,w)italic_μ = italic_μ ( italic_z , italic_w ) i ν=ν(z,w)𝜈𝜈𝑧𝑤\nu=\nu(z,w)italic_ν = italic_ν ( italic_z , italic_w ) задовольняють умову Каратеодорi i, крiм того, |μ(z,w)|+|ν(z,w)|<1𝜇𝑧𝑤𝜈𝑧𝑤1|\mu(z,w)|+|\nu(z,w)|<1| italic_μ ( italic_z , italic_w ) | + | italic_ν ( italic_z , italic_w ) | < 1 при всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D . Максимальною дилатацiєю, побудованою по μ𝜇\muitalic_μ i ν𝜈\nuitalic_ν називається наступна функцiя:

Kμ,ν(z,w)=1+|μ(z,w)|+|ν(z,w)|1|μ(z,w)||ν(z,w)|.K_{\mu,\nu}(z,w)=\quad\frac{1+|\mu(z,w)|+|\nu(z,w)|}{1-|\mu\,(z,w)|-|\nu(z,w)|% }\,.italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = divide start_ARG 1 + | italic_μ ( italic_z , italic_w ) | + | italic_ν ( italic_z , italic_w ) | end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ ( italic_z , italic_w ) | - | italic_ν ( italic_z , italic_w ) | end_ARG . (1)

Згiдно [6, роздiл 11], тангенсальною (дотичною) дилатацiєю, побудованою по функцiям μ(z,w)𝜇𝑧𝑤\mu(z,w)italic_μ ( italic_z , italic_w ) та ν(z,w)𝜈𝑧𝑤\nu(z,w)italic_ν ( italic_z , italic_w ) вiдносно точки z0subscript𝑧0z_{0}\in{\mathbb{C}}italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_C та дiйсного параметру θ[0,2π)𝜃02𝜋\theta\in[0,2\pi)italic_θ ∈ [ 0 , 2 italic_π ) будемо називати величину

Kμ,νT(z,z0,w,θ)=|1zz0¯zz0(μ(z,w)+ν(z,w)eiθ)|21|μ(z,w)+ν(z,w)eiθ|2,subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝜈𝑧subscript𝑧0𝑤𝜃superscript1¯𝑧subscript𝑧0𝑧subscript𝑧0𝜇𝑧𝑤𝜈𝑧𝑤superscript𝑒𝑖𝜃21superscript𝜇𝑧𝑤𝜈𝑧𝑤superscript𝑒𝑖𝜃2K^{T}_{\mu,\nu}(z,z_{0},w,\theta)=\frac{\left|1-\frac{\overline{z-z_{0}}}{z-z_% {0}}\left(\mu(z,w)+\nu(z,w)e^{i\theta}\right)\right|^{2}}{1-|\mu(z,w)+\nu(z,w)% e^{i\theta}|^{2}}\,,italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w , italic_θ ) = divide start_ARG | 1 - divide start_ARG over¯ start_ARG italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ( italic_μ ( italic_z , italic_w ) + italic_ν ( italic_z , italic_w ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_θ end_POSTSUPERSCRIPT ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ ( italic_z , italic_w ) + italic_ν ( italic_z , italic_w ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_θ end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG , (2)

– де zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D – точка невиродженої диференцiйовностi f.𝑓f.italic_f . Зауважимо, що якобiан вiдображення f𝑓fitalic_f в точцi zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D можна порахувати за допомогою рiвностi

J(z,f)=|fz|2|fz¯|2.𝐽𝑧𝑓superscriptsubscript𝑓𝑧2superscriptsubscript𝑓¯𝑧2J(z,f)=|f_{z}|^{2}-|f_{\overline{z}}|^{2}\,.italic_J ( italic_z , italic_f ) = | italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - | italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .

Нехай функцiї μ=μ(z,w)𝜇𝜇𝑧𝑤\mu=\mu(z,w)italic_μ = italic_μ ( italic_z , italic_w ) i ν=ν(z,w)𝜈𝜈𝑧𝑤\nu=\nu(z,w)italic_ν = italic_ν ( italic_z , italic_w ) задовольняють умову Каратеодорi i, крiм того, |μ(z,w)|+|ν(z,w)|<1𝜇𝑧𝑤𝜈𝑧𝑤1|\mu(z,w)|+|\nu(z,w)|<1| italic_μ ( italic_z , italic_w ) | + | italic_ν ( italic_z , italic_w ) | < 1 при всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D . Розглянемо квазiлiнiйне рiвняння Бельтрамi з двома характеристиками:

fz¯=μ(z,f(z))fz+ν(z,f(z))fz¯.subscript𝑓¯𝑧𝜇𝑧𝑓𝑧subscript𝑓𝑧𝜈𝑧𝑓𝑧¯subscript𝑓𝑧f_{\overline{z}}=\mu(z,f(z))\cdot f_{z}+\nu(z,f(z))\cdot\overline{f_{z}}\,.italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = italic_μ ( italic_z , italic_f ( italic_z ) ) ⋅ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT + italic_ν ( italic_z , italic_f ( italic_z ) ) ⋅ over¯ start_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT end_ARG . (3)

Вiдображення f:D:𝑓𝐷f:D\rightarrow{\mathbb{C}}italic_f : italic_D → blackboard_C будемо називати регулярним розв’язком рiвняння (3), якщо fWloc1,1𝑓superscriptsubscript𝑊loc11f\in W_{\rm loc}^{1,1}italic_f ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT i J(z,f)0𝐽𝑧𝑓0J(z,f)\neq 0italic_J ( italic_z , italic_f ) ≠ 0 майже скрiзь у D.𝐷D.italic_D . Будемо говорити, що локально iнтегровна в околi точки x0Dsubscript𝑥0𝐷x_{0}\in Ditalic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D функцiя φ:D:𝜑𝐷{\varphi}:D\rightarrow{\mathbb{R}}italic_φ : italic_D → blackboard_R має скiнченне середнє коливання в точцi x0subscript𝑥0x_{0}italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT (пишемо: φFMO(x0)𝜑𝐹𝑀𝑂subscript𝑥0\varphi\in FMO(x_{0})italic_φ ∈ italic_F italic_M italic_O ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT )), якщо

lim supε01ΩnεnB(x0,ε)|φ(x)φ¯ε|𝑑m(x)<,subscriptlimit-supremum𝜀01subscriptΩ𝑛superscript𝜀𝑛subscript𝐵subscript𝑥0𝜀𝜑𝑥subscript¯𝜑𝜀differential-d𝑚𝑥{\limsup\limits_{\varepsilon\rightarrow 0}}\frac{1}{\Omega_{n}\varepsilon^{n}}% \int\limits_{B(x_{0},\,\varepsilon)}|{\varphi}(x)-\overline{{\varphi}}_{% \varepsilon}|\ dm(x)\,<\,\infty\,,lim sup start_POSTSUBSCRIPT italic_ε → 0 end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG roman_Ω start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_ε start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_B ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ε ) end_POSTSUBSCRIPT | italic_φ ( italic_x ) - over¯ start_ARG italic_φ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT | italic_d italic_m ( italic_x ) < ∞ , (4)

де ΩnsubscriptΩ𝑛\Omega_{n}roman_Ω start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT – об’єм одиничної кулi в n,superscript𝑛{\mathbb{R}}^{n},blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT , φ¯ε=1ΩnεnB(x0,ε)φ(x)𝑑m(x)subscript¯𝜑𝜀1subscriptΩ𝑛superscript𝜀𝑛subscript𝐵subscript𝑥0𝜀𝜑𝑥differential-d𝑚𝑥\overline{{\varphi}}_{\varepsilon}=\frac{1}{\Omega_{n}\varepsilon^{n}}\int% \limits_{B(x_{0},\,\varepsilon)}{\varphi}(x)\ dm(x)over¯ start_ARG italic_φ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG roman_Ω start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_ε start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_B ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_ε ) end_POSTSUBSCRIPT italic_φ ( italic_x ) italic_d italic_m ( italic_x ) (див., напр., [7, розд. 2]). Позначимо через qz0(r)subscript𝑞subscript𝑧0𝑟q_{z_{0}}(r)italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) середнє значення функцiї Qz01subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0Q^{1}_{z_{0}}italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT над колом

S(z0,r)={|zz0|=r},𝑆subscript𝑧0𝑟𝑧subscript𝑧0𝑟S(z_{0},r)=\{|z-z_{0}|=r\}\,,italic_S ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r ) = { | italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | = italic_r } ,
qz01(r)=12π02πQz01(z0+reiφ)𝑑φ.subscriptsuperscript𝑞1subscript𝑧0𝑟12𝜋superscriptsubscript02𝜋subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0subscript𝑧0𝑟superscript𝑒𝑖𝜑differential-d𝜑q^{1}_{z_{0}}(r)=\frac{1}{2\pi}\int\limits_{0}^{2\pi}Q^{1}_{z_{0}}(z_{0}+re^{% \,i\varphi})\,d\varphi\,.italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 italic_π end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_π end_POSTSUPERSCRIPT italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_r italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_φ end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_d italic_φ . (5)

Справедливе наступне твердження, справедливiсть якого для лiнiйних i квазiлiнiйних рiвнянь встановлена в [11].

Теорема 1.  Нехай D𝐷Ditalic_D – область у ,{\mathbb{C}},blackboard_C , i нехай функцiї μ=μ(z,w)𝜇𝜇𝑧𝑤\mu=\mu(z,w)italic_μ = italic_μ ( italic_z , italic_w ) i ν=ν(z,w)𝜈𝜈𝑧𝑤\nu=\nu(z,w)italic_ν = italic_ν ( italic_z , italic_w ) задовольняють умову Каратеодорi i, крiм того, |μ(z,w)|+|ν(z,w)|<1𝜇𝑧𝑤𝜈𝑧𝑤1|\mu(z,w)|+|\nu(z,w)|<1| italic_μ ( italic_z , italic_w ) | + | italic_ν ( italic_z , italic_w ) | < 1 при всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D . Припустимо, що iснує функцiя Q:D[1,]:𝑄𝐷1Q:D\rightarrow[1,\infty]italic_Q : italic_D → [ 1 , ∞ ] така, що Kμ,ν(z,w)Q(z)Lloc1(D)subscript𝐾𝜇𝜈𝑧𝑤𝑄𝑧superscriptsubscript𝐿loc1𝐷K_{\mu,\nu}(z,w)\leqslant Q(z)\in L_{\rm loc}^{1}(D)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) ⩽ italic_Q ( italic_z ) ∈ italic_L start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) для майже всiх zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D i всiх w,𝑤w\in{\mathbb{C}},italic_w ∈ blackboard_C , де функцiя Kμ,νsubscript𝐾𝜇𝜈K_{\mu,\nu}italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT визначена в (1). Припустимо, що для будь-якого z0Dsubscript𝑧0𝐷z_{0}\in Ditalic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D iснує функцiя Qz01:D[0,]:subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0𝐷0Q^{1}_{z_{0}}:D\rightarrow[0,\infty]italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT : italic_D → [ 0 , ∞ ] така, що майже всiх zD,𝑧𝐷z\in D,italic_z ∈ italic_D , всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i всiх θ[0,2π)𝜃02𝜋\theta\in[0,2\pi)italic_θ ∈ [ 0 , 2 italic_π ) виконується нерiвнiсть

Kμ,νT(z,z0,w,eiθ)Qz01(z).subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝜈𝑧subscript𝑧0𝑤superscript𝑒𝑖𝜃subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0𝑧K^{T}_{\mu,\nu}(z,z_{0},w,e^{i\theta})\leqslant Q^{1}_{z_{0}}(z)\,.italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w , italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_θ end_POSTSUPERSCRIPT ) ⩽ italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) . (6)

Припустимо, що виконана одна з двох умов: або Qz01FMO(D),subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0𝐹𝑀𝑂𝐷Q^{1}_{z_{0}}\in FMO(D),italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_F italic_M italic_O ( italic_D ) , або для кожного z0Dsubscript𝑧0𝐷z_{0}\in Ditalic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D

0δ(z0)drrqz01(r)=,superscriptsubscript0𝛿subscript𝑧0𝑑𝑟𝑟subscriptsuperscript𝑞1subscript𝑧0𝑟\int\limits_{0}^{\delta(z_{0})}\frac{dr}{rq^{1}_{z_{0}}(r)}=\infty\,,∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_δ ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_d italic_r end_ARG start_ARG italic_r italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) end_ARG = ∞ , (7)

де δ(z0)>0𝛿subscript𝑧00\delta(z_{0})>0italic_δ ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) > 0 – деяке число, δ(z0)<dist(z0,D),𝛿subscript𝑧0distsubscript𝑧0𝐷\delta(z_{0})<{\rm dist\,}(z_{0},\partial D),italic_δ ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) < roman_dist ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , ∂ italic_D ) , а qz01(r)subscriptsuperscript𝑞1subscript𝑧0𝑟q^{1}_{z_{0}}(r)italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) визначено в (5). Тодi рiвняння (3) має регулярний гомеоморфний розв’язок f𝑓fitalic_f класу Wloc1,1superscriptsubscript𝑊loc11W_{\rm loc}^{1,1}italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT в D,𝐷D,italic_D , такий що f1Wloc 1,2(f(D)).superscript𝑓1superscriptsubscript𝑊loc12𝑓𝐷f^{\,-1}\in W_{\rm loc}^{\,1,2}(f(D)).italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_f ( italic_D ) ) . Бiльше того, f𝑓fitalic_f має гомеоморфне продовження в ,{\mathbb{C}},blackboard_C , яке є конформним зовнi областi D,𝐷D,italic_D , та його можна обрати таким, що f(0)=0,𝑓00f(0)=0,italic_f ( 0 ) = 0 , f(1)=1.𝑓11f(1)=1.italic_f ( 1 ) = 1 .

Формулювання теореми 1 зроблено в достатньо загальнiй формi. Сформулюємо тепер декiлька важливих наслiдкiв, якi вiдносяться до цiєї теореми. Передусiм, прямими обчисленнями ми отримаємо, що

Kμ,νT(z,z0,w,θ)Kμ,ν(z,w)subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝜈𝑧subscript𝑧0𝑤𝜃subscript𝐾𝜇𝜈𝑧𝑤K^{T}_{\mu,\nu}(z,z_{0},w,\theta)\leqslant K_{\mu,\nu}(z,w)italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w , italic_θ ) ⩽ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w )

для всяких z0D,subscript𝑧0𝐷z_{0}\in D,italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D , майже всiх zD,𝑧𝐷z\in D,italic_z ∈ italic_D , всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i всiх θ[0,2π).𝜃02𝜋\theta\in[0,2\pi).italic_θ ∈ [ 0 , 2 italic_π ) . Отже, справедливо наступне твердження.

Наслiдок 1. Твердження теореми 1 виконується, якщо умову (6) замiнити однiєю з умов: QFMO(D),𝑄𝐹𝑀𝑂𝐷Q\in FMO(D),italic_Q ∈ italic_F italic_M italic_O ( italic_D ) , або

0δ(z0)drrqz0(r)=,superscriptsubscript0𝛿subscript𝑧0𝑑𝑟𝑟subscript𝑞subscript𝑧0𝑟\int\limits_{0}^{\delta(z_{0})}\frac{dr}{rq_{z_{0}}(r)}=\infty\,,∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_δ ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_d italic_r end_ARG start_ARG italic_r italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) end_ARG = ∞ , (8)

де δ(z0)>0𝛿subscript𝑧00\delta(z_{0})>0italic_δ ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) > 0 – деяке число, δ(z0)<dist(z0,D),𝛿subscript𝑧0distsubscript𝑧0𝐷\delta(z_{0})<{\rm dist\,}(z_{0},\partial D),italic_δ ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) < roman_dist ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , ∂ italic_D ) , а qz0(r)subscript𝑞subscript𝑧0𝑟q_{z_{0}}(r)italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) визначено спiввiдношенням

qz0(r)=12π02πQ(z0+reiφ)𝑑φ.subscript𝑞subscript𝑧0𝑟12𝜋superscriptsubscript02𝜋𝑄subscript𝑧0𝑟superscript𝑒𝑖𝜑differential-d𝜑q_{z_{0}}(r)=\frac{1}{2\pi}\int\limits_{0}^{2\pi}Q(z_{0}+re^{\,i\varphi})\,d% \varphi\,.italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 italic_π end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_π end_POSTSUPERSCRIPT italic_Q ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_r italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_φ end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_d italic_φ . (9)

Для формулювань подальших результатiв i їх доведення нам необхiдно окремо окреслити випадок, коли максимальна i тангенсальна дилатацiї залежать тiльки вiд одної змiнної z.𝑧z.italic_z . Нехай надалi функцiї Kμ,ν(z)subscript𝐾𝜇𝜈𝑧K_{\mu,\nu}(z)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) i Kμ,νT(z)subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝜈𝑧K^{T}_{\mu,\nu}(z)italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) визначенi рiвностями

Kμ,ν(z):=Kμ,ν(z,0),Kμ,νT(z,z0):=Kμ,νT(z,z0,0),formulae-sequenceassignsubscript𝐾𝜇𝜈𝑧subscript𝐾𝜇𝜈𝑧0assignsubscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝜈𝑧subscript𝑧0subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝜈𝑧subscript𝑧00K_{\mu,\nu}(z):=K_{\mu,\nu}(z,0)\,,\qquad K^{T}_{\mu,\nu}(z,z_{0}):=K^{T}_{\mu% ,\nu}(z,z_{0},0)\,,italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) := italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , 0 ) , italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) := italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , 0 ) ,

крiм того, нехай функцiї Kμsubscript𝐾𝜇K_{\mu}italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT i KμTsubscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇K^{T}_{\mu}italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT визначенi рiвностями

Kμ(z):=Kμ,0(z,0),KμT(z,z0):=Kμ,0T(z,z0,0).formulae-sequenceassignsubscript𝐾𝜇𝑧subscript𝐾𝜇0𝑧0assignsubscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝑧subscript𝑧0subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇0𝑧subscript𝑧00K_{\mu}(z):=K_{\mu,0}(z,0)\,,\qquad K^{T}_{\mu}(z,z_{0}):=K^{T}_{\mu,0}(z,z_{0% },0)\,.italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) := italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , 0 ) , italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) := italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , 0 ) . (10)

Поклавши в теоремi 1 ν0,𝜈0\nu\equiv 0,italic_ν ≡ 0 , маємо наступне.

Наслiдок 2.  Нехай функцiя μ=μ(z,w)𝜇𝜇𝑧𝑤\mu=\mu(z,w)italic_μ = italic_μ ( italic_z , italic_w ) задовольняє умову Каратеодорi i, крiм того, |μ(z,w)|<1𝜇𝑧𝑤1|\mu(z,w)|<1| italic_μ ( italic_z , italic_w ) | < 1 при всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D . Припустимо, що iснує функцiя Q:D[1,]:𝑄𝐷1Q:D\rightarrow[1,\infty]italic_Q : italic_D → [ 1 , ∞ ] така, що Kμ(z,w)Q(z)Lloc1(D)subscript𝐾𝜇𝑧𝑤𝑄𝑧superscriptsubscript𝐿loc1𝐷K_{\mu}(z,w)\leqslant Q(z)\in L_{\rm loc}^{1}(D)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) ⩽ italic_Q ( italic_z ) ∈ italic_L start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) для майже всiх zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D i всiх w.𝑤w\in{\mathbb{C}}.italic_w ∈ blackboard_C . Припустимо, що для кожного z0Dsubscript𝑧0𝐷z_{0}\in Ditalic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D iснує функцiя Q1=Qz01:D[0,]:superscript𝑄1subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0𝐷0Q^{1}=Q^{1}_{z_{0}}:D\rightarrow[0,\infty]italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT = italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT : italic_D → [ 0 , ∞ ] така, що для майже всiх zD,𝑧𝐷z\in D,italic_z ∈ italic_D , всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i всiх θ[0,2π)𝜃02𝜋\theta\in[0,2\pi)italic_θ ∈ [ 0 , 2 italic_π ) виконується нерiвнiсть

KμT(z,z0,w,θ)Qz01(z),subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝑧subscript𝑧0𝑤𝜃subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0𝑧K^{T}_{\mu}(z,z_{0},w,\theta)\leqslant Q^{1}_{z_{0}}(z)\,,italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w , italic_θ ) ⩽ italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) , (11)

де функцiя KμT(z,z0,w,θ)subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝑧subscript𝑧0𝑤𝜃K^{T}_{\mu}(z,z_{0},w,\theta)italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w , italic_θ ) визначена в (2). Припустимо, що виконана одна з двох умов: або Qz01FMO(D),subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0𝐹𝑀𝑂𝐷Q^{1}_{z_{0}}\in FMO(D),italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_F italic_M italic_O ( italic_D ) , або для кожного z0Dsubscript𝑧0𝐷z_{0}\in Ditalic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D виконана рiвнiсть (7), де δ(z0)>0𝛿subscript𝑧00\delta(z_{0})>0italic_δ ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) > 0 – деяке число, δ(z0)<dist(z0,D),𝛿subscript𝑧0distsubscript𝑧0𝐷\delta(z_{0})<{\rm dist\,}(z_{0},\partial D),italic_δ ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) < roman_dist ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , ∂ italic_D ) , а qz01(r)subscriptsuperscript𝑞1subscript𝑧0𝑟q^{1}_{z_{0}}(r)italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) визначено в (5). Тодi рiвняння (3) має регулярний гомеоморфний розв’язок f𝑓fitalic_f класу Wloc1,1superscriptsubscript𝑊loc11W_{\rm loc}^{1,1}italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT в D,𝐷D,italic_D , такий що f1Wloc 1,2(f(D)).superscript𝑓1superscriptsubscript𝑊loc12𝑓𝐷f^{\,-1}\in W_{\rm loc}^{\,1,2}(f(D)).italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_f ( italic_D ) ) . Бiльше того, f𝑓fitalic_f має гомеоморфне продовження в ,{\mathbb{C}},blackboard_C , яке є конформним зовнi областi D,𝐷D,italic_D , та його можна обрати таким, що f(0)=0,𝑓00f(0)=0,italic_f ( 0 ) = 0 , f(1)=1.𝑓11f(1)=1.italic_f ( 1 ) = 1 .

Оскiльки KμT(z,z0)Kμ(z),subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝑧subscript𝑧0subscript𝐾𝜇𝑧K^{T}_{\mu}(z,z_{0})\leqslant K_{\mu}(z),italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ⩽ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) , з наслiдку 1 миттєво отримаємо наступне.

Наслiдок 3. Твердження наслiдку 1 виконується, якщо умову (11) замiнити однiєю з умов: QFMO,𝑄𝐹𝑀𝑂Q\in FMO,italic_Q ∈ italic_F italic_M italic_O , або (8), де δ(z0)>0𝛿subscript𝑧00\delta(z_{0})>0italic_δ ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) > 0 – деяке число, δ(z0)<dist(z0,D),𝛿subscript𝑧0distsubscript𝑧0𝐷\delta(z_{0})<{\rm dist\,}(z_{0},\partial D),italic_δ ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) < roman_dist ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , ∂ italic_D ) , а qz0(r)subscript𝑞subscript𝑧0𝑟q_{z_{0}}(r)italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) визначено спiввiдношенням (9).

2. Лема про iснування гомеоморфного розв’язку лiнiйного рiвняння Бельтрамi з двома характеристиками. Наступна лема була доведена у [5, лема 9.1] для рiвняння Бельтрамi з двома характеристикою за вiдповiдних умов на максимальну дилатацiю Kμ,ν.subscript𝐾𝜇𝜈K_{\mu,\nu}.italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT . Зараз ми сформулюємо i доведемо вiдповiдне твердження для тангенсальної дилатацiї Kμ,νT.subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝜈K^{T}_{\mu,\nu}.italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT .

Лема 1.  Нехай D𝐷Ditalic_D – область комплексної площини, i нехай функцiї μ:D𝔻:𝜇𝐷𝔻\mu:D\rightarrow{\mathbb{D}}italic_μ : italic_D → blackboard_D i ν:D𝔻:𝜈𝐷𝔻\nu:D\rightarrow{\mathbb{D}}italic_ν : italic_D → blackboard_D є вимiрними за Лебегом i, крiм того, |μ(z)|+|ν(z)|<1𝜇𝑧𝜈𝑧1|\mu(z)|+|\nu(z)|<1| italic_μ ( italic_z ) | + | italic_ν ( italic_z ) | < 1 при майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D . Нехай, крiм того, iснує функцiя Q:D[1,]:𝑄𝐷1Q:D\rightarrow[1,\infty]italic_Q : italic_D → [ 1 , ∞ ] така, що Kμ,ν(z)Q(z)Lloc1(D)subscript𝐾𝜇𝜈𝑧𝑄𝑧superscriptsubscript𝐿loc1𝐷K_{\mu,\nu}(z)\leqslant Q(z)\in L_{\rm loc}^{1}(D)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ⩽ italic_Q ( italic_z ) ∈ italic_L start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) для майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D . Припустимо, що для будь-якого z0Dsubscript𝑧0𝐷z_{0}\in Ditalic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D iснує функцiя Q1z0(z):D[1,):subscriptsuperscript𝑄subscript𝑧01𝑧𝐷1Q^{z_{0}}_{1}(z):D\rightarrow[1,\infty)italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) : italic_D → [ 1 , ∞ ) така, що Kμ,ν,θT(z,z0)Q1z0(z)subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝜈𝜃𝑧subscript𝑧0subscriptsuperscript𝑄subscript𝑧01𝑧K^{T}_{\mu,\nu,\theta}(z,z_{0})\leqslant Q^{z_{0}}_{1}(z)italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν , italic_θ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ⩽ italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) при майже всiх zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D i всiх θ[0,2π);𝜃02𝜋\theta\in[0,2\pi);italic_θ ∈ [ 0 , 2 italic_π ) ; крiм того, знайдуться 0<ε0ε0<dist(z0,D)0subscriptsuperscript𝜀0subscript𝜀0distsubscript𝑧0𝐷0<\varepsilon^{\,\prime}_{0}\leqslant\varepsilon_{0}<{\rm dist\,}(z_{0},% \partial D)0 < italic_ε start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ⩽ italic_ε start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT < roman_dist ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , ∂ italic_D ) i вимiрна за Лебегом функцiя ψz0(0,)(0,)subscript𝜓subscript𝑧000\psi_{z_{0}}(0,\infty)\rightarrow(0,\infty)italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( 0 , ∞ ) → ( 0 , ∞ ) такi, що

0<I(ε,ε0):=εε0ψz0(t)𝑑t<0𝐼𝜀subscript𝜀0assignsuperscriptsubscript𝜀subscript𝜀0subscript𝜓subscript𝑧0𝑡differential-d𝑡0<I(\varepsilon,\varepsilon_{0}):=\int\limits_{\varepsilon}^{\varepsilon_{0}}% \psi_{z_{0}}(t)\,dt<\infty0 < italic_I ( italic_ε , italic_ε start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) := ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_ε start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) italic_d italic_t < ∞ (12)

при ε(0,ε0),𝜀0subscriptsuperscript𝜀0\varepsilon\in(0,\varepsilon^{\,\prime}_{0}),italic_ε ∈ ( 0 , italic_ε start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) , при цьому,

ε<|zz0|<ε0Qz01(z)ψz0 2(|zz0|)𝑑m(z)=o(I 2(ε,ε0)).subscript𝜀𝑧subscript𝑧0subscript𝜀0subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0𝑧superscriptsubscript𝜓subscript𝑧02𝑧subscript𝑧0differential-d𝑚𝑧𝑜superscript𝐼2𝜀subscript𝜀0\int\limits_{\varepsilon<|z-z_{0}|<\varepsilon_{0}}Q^{1}_{z_{0}}(z)\cdot\psi_{% z_{0}}^{\,2}(|z-z_{0}|)\,dm(z)=o(I^{\,2}(\varepsilon,\varepsilon_{0}))\,.∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_ε < | italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | < italic_ε start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ⋅ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( | italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ) italic_d italic_m ( italic_z ) = italic_o ( italic_I start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ε , italic_ε start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) . (13)

Тодi рiвняння

fz¯=μ(z)fz+ν(z)fz¯subscript𝑓¯𝑧𝜇𝑧subscript𝑓𝑧𝜈𝑧¯subscript𝑓𝑧f_{\overline{z}}=\mu(z)\cdot f_{z}+\nu(z)\cdot\overline{f_{z}}italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = italic_μ ( italic_z ) ⋅ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT + italic_ν ( italic_z ) ⋅ over¯ start_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT end_ARG (14)

має регулярний гомеоморфний розв’язок f𝑓fitalic_f класу Wloc1,1superscriptsubscript𝑊loc11W_{\rm loc}^{1,1}italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT в D,𝐷D,italic_D , такий що f1Wloc 1,2(f(D)).superscript𝑓1superscriptsubscript𝑊loc12𝑓𝐷f^{\,-1}\in W_{\rm loc}^{\,1,2}(f(D)).italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_f ( italic_D ) ) .

Доведення.   Переважно будемо користуватися схемою доведення леми 9.1 в [5]. Покладемо Dn:=DB(0,n)assignsubscript𝐷𝑛𝐷𝐵0𝑛D_{n}:=D\cap B(0,n)italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT := italic_D ∩ italic_B ( 0 , italic_n ) i розглянемо послiдовностi функцiй

μn(z)={μ(z),zB(0,n),Q(z)n,0,zB(0,n),Q(z)>nsubscript𝜇𝑛𝑧cases𝜇𝑧formulae-sequence𝑧𝐵0𝑛𝑄𝑧𝑛0formulae-sequence𝑧𝐵0𝑛𝑄𝑧𝑛\mu_{n}(z)=\left\{\begin{array}[]{rr}\mu(z),&z\in B(0,n)\,,Q(z)\leqslant n,\\ 0\ ,&z\in B(0,n)\,,Q(z)>n\end{array}\right.italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = { start_ARRAY start_ROW start_CELL italic_μ ( italic_z ) , end_CELL start_CELL italic_z ∈ italic_B ( 0 , italic_n ) , italic_Q ( italic_z ) ⩽ italic_n , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 , end_CELL start_CELL italic_z ∈ italic_B ( 0 , italic_n ) , italic_Q ( italic_z ) > italic_n end_CELL end_ROW end_ARRAY (15)

i

νn(z)={ν(z),zB(0,n),Q(z)n,0,zB(0,n),Q(z)>n.subscript𝜈𝑛𝑧cases𝜈𝑧formulae-sequence𝑧𝐵0𝑛𝑄𝑧𝑛0formulae-sequence𝑧𝐵0𝑛𝑄𝑧𝑛\nu_{n}(z)=\left\{\begin{array}[]{rr}\nu(z),&z\in B(0,n)\,,Q(z)\leqslant n,\\ 0\ ,&z\in B(0,n)\,,Q(z)>n\,.\end{array}\right.italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = { start_ARRAY start_ROW start_CELL italic_ν ( italic_z ) , end_CELL start_CELL italic_z ∈ italic_B ( 0 , italic_n ) , italic_Q ( italic_z ) ⩽ italic_n , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 , end_CELL start_CELL italic_z ∈ italic_B ( 0 , italic_n ) , italic_Q ( italic_z ) > italic_n . end_CELL end_ROW end_ARRAY (16)

Зауважимо, що Kμn,νn(z)nsubscript𝐾subscript𝜇𝑛subscript𝜈𝑛𝑧𝑛K_{\mu_{n},\nu_{n}}(z)\leqslant nitalic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ⩽ italic_n при майже всiх zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D i всiх w.𝑤w\in{\mathbb{C}}.italic_w ∈ blackboard_C . Отже, за [4, теорема 5.1] iснує n𝑛nitalic_n-квазiконформний розв’язок ωnsubscript𝜔𝑛\omega_{n}italic_ω start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT рiвняння

¯ωn=ωnμn(z)+ωn¯νn(z),¯subscript𝜔𝑛subscript𝜔𝑛subscriptsuperscript𝜇𝑛𝑧¯subscript𝜔𝑛subscriptsuperscript𝜈𝑛𝑧\overline{\partial}\omega_{n}=\partial\omega_{n}\mu^{\,*}_{n}(z)+\overline{% \partial\omega_{n}}\nu^{*}_{n}(z)\,,over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_ω start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = ∂ italic_ω start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + over¯ start_ARG ∂ italic_ω start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ,

який квазiконформно вiдображає одиничний круг на себе такий, що ωn(0)=0,subscript𝜔𝑛00\omega_{n}(0)=0,italic_ω start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = 0 , де μn(z)=μn(nz)subscriptsuperscript𝜇𝑛𝑧subscript𝜇𝑛𝑛𝑧\mu^{\,*}_{n}(z)=\mu_{n}(nz)italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n italic_z ) i νn(z)=νn(nz),subscriptsuperscript𝜈𝑛𝑧subscript𝜈𝑛𝑛𝑧\nu^{\,*}_{n}(z)=\nu_{n}(nz),italic_ν start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_n italic_z ) , z𝔻.𝑧𝔻z\in{\mathbb{D}}.italic_z ∈ blackboard_D . Зауважимо, що fn(z)=ω(z/n)/|ω(1/n)|subscript𝑓𝑛𝑧𝜔𝑧𝑛𝜔1𝑛f_{n}(z)=\omega(z/n)/|\omega(1/n)|italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_ω ( italic_z / italic_n ) / | italic_ω ( 1 / italic_n ) | вiдображає одиничний круг на круг B(0,Rn),𝐵0subscript𝑅𝑛B(0,R_{n}),italic_B ( 0 , italic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) , де Rn=1/|ω(1/n)|1,subscript𝑅𝑛1𝜔1𝑛1R_{n}=1/|\omega(1/n)|\geqslant 1,italic_R start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = 1 / | italic_ω ( 1 / italic_n ) | ⩾ 1 , fn(0)=1,subscript𝑓𝑛01f_{n}(0)=1,italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = 1 , |fn(1)|=1subscript𝑓𝑛11|f_{n}(1)|=1| italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 1 ) | = 1 i, крiм того, fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT задовольняє рiвняння

¯fn=fnμn(z)+fn¯νn(z)для м.в.zB(0,n).formulae-sequence¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛subscript𝜇𝑛𝑧¯subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛𝑧для м.в.𝑧𝐵0𝑛\overline{\partial}f_{n}=\partial f_{n}\mu_{n}(z)+\overline{\partial f_{n}}\nu% _{n}(z)\qquad\text{для\quad м.в.}\quad z\in B(0,n)\,.over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) для м.в. italic_z ∈ italic_B ( 0 , italic_n ) . (17)

За допомогою iнверсiї продовжимо вiдображення fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT за межу одиничного круга на розширену комплексну площину ¯,¯\overline{\mathbb{C}},over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG , так що fn()=.subscript𝑓𝑛f_{n}(\infty)=\infty.italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( ∞ ) = ∞ .

З iншого боку, з огляду на теорему 11.1 в [6] кожне fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT задовольняє оцiнку

M(fn(Γ(S(z0,r1),S(z0,r2),A)))A(z0,r1,r2)KμfnT(z,z0)η2(|zz0|)𝑑m(z)𝑀subscript𝑓𝑛Γ𝑆subscript𝑧0subscript𝑟1𝑆subscript𝑧0subscript𝑟2𝐴subscript𝐴subscript𝑧0subscript𝑟1subscript𝑟2subscriptsuperscript𝐾𝑇subscript𝜇subscript𝑓𝑛𝑧subscript𝑧0superscript𝜂2𝑧subscript𝑧0differential-d𝑚𝑧M(f_{n}(\Gamma(S(z_{0},r_{1}),S(z_{0},r_{2}),\,A)))\leqslant\int\limits_{A(z_{% 0},r_{1},r_{2})}K^{T}_{\mu_{f_{n}}}(z,z_{0})\cdot\eta^{2}(|z-z_{0}|)\,dm(z)italic_M ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( roman_Γ ( italic_S ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_S ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_A ) ) ) ⩽ ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_A ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ⋅ italic_η start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( | italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ) italic_d italic_m ( italic_z ) (18)

у будь-якому кiльцi A=A(z0,r1,r2)={z:r1<|zz0|<r2}𝐴𝐴subscript𝑧0subscript𝑟1subscript𝑟2conditional-set𝑧subscript𝑟1𝑧subscript𝑧0subscript𝑟2A=A(z_{0},r_{1},r_{2})=\{z\in{\mathbb{C}}:r_{1}<|z-z_{0}|<r_{2}\}italic_A = italic_A ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_z ∈ blackboard_C : italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < | italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } при довiльному z0D,subscript𝑧0𝐷z_{0}\in D,italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D , довiльних 0<r1<r2<dist(z0,D)0subscript𝑟1subscript𝑟2distsubscript𝑧0𝐷0<r_{1}<r_{2}<{\rm dist}\,(z_{0},\partial D)0 < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT < roman_dist ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , ∂ italic_D ) i кожної вимiрної за Лебегом функцiї η:(r1,r2)[0,]:𝜂subscript𝑟1subscript𝑟20\eta:(r_{1},r_{2})\rightarrow[0,\infty]italic_η : ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) → [ 0 , ∞ ] такої, що

r1r2η(r)𝑑r1.superscriptsubscriptsubscript𝑟1subscript𝑟2𝜂𝑟differential-d𝑟1\int\limits_{r_{1}}^{r_{2}}\eta(r)\,dr\geqslant 1\,.∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_η ( italic_r ) italic_d italic_r ⩾ 1 . (19)

Зауважимо, що умову (17) можна переписати в виглядi

(fn)z¯=(fn)zμn(z)+(fn)z¯νn(z)=(fn)z(μn(z)+(fn)z¯(fn)zνn(z)),subscriptsubscript𝑓𝑛¯𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛𝑧subscript𝜇𝑛𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛¯𝑧subscript𝜈𝑛𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛𝑧subscript𝜇𝑛𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛¯𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛𝑧subscript𝜈𝑛𝑧(f_{n})_{\overline{z}}=(f_{n})_{z}\mu_{n}(z)+(f_{n})_{\overline{z}}\nu_{n}(z)=% (f_{n})_{z}\left(\mu_{n}(z)+\frac{(f_{n})_{\overline{z}}}{(f_{n})_{z}}\cdot\nu% _{n}(z)\right)\,,( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + divide start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⋅ italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) ,

тому μfn(z)=μn(z)+(fn)z¯(fn)z+νn(z)subscript𝜇subscript𝑓𝑛𝑧subscript𝜇𝑛𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛¯𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛𝑧subscript𝜈𝑛𝑧\mu_{f_{n}}(z)=\mu_{n}(z)+\frac{(f_{n})_{\overline{z}}}{(f_{n})_{z}}+\nu_{n}(z)italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + divide start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT end_ARG + italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) i, отже,

KμfnT(z,z0)=|1zz0¯zz0(μn(z)+(fn)z¯(fn)zνn(z))|21|μn(z)+(fn)z¯(fn)zνn(z)|2Q1z0(z)subscriptsuperscript𝐾𝑇subscript𝜇subscript𝑓𝑛𝑧subscript𝑧0superscript1¯𝑧subscript𝑧0𝑧subscript𝑧0subscript𝜇𝑛𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛¯𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛𝑧subscript𝜈𝑛𝑧21superscriptsubscript𝜇𝑛𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛¯𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛𝑧subscript𝜈𝑛𝑧2subscriptsuperscript𝑄subscript𝑧01𝑧K^{T}_{\mu_{f_{n}}}(z,z_{0})=\frac{\left|1-\frac{\overline{z-z_{0}}}{z-z_{0}}% \left(\mu_{n}(z)+\frac{(f_{n})_{\overline{z}}}{(f_{n})_{z}}\cdot\nu_{n}(z)% \right)\right|^{2}}{1-|\mu_{n}(z)+\frac{(f_{n})_{\overline{z}}}{(f_{n})_{z}}% \cdot\nu_{n}(z)|^{2}}\leqslant Q^{z_{0}}_{1}(z)italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = divide start_ARG | 1 - divide start_ARG over¯ start_ARG italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ( italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + divide start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⋅ italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + divide start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⋅ italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ⩽ italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z )

майже скрiзь, бо (fn)z¯(fn)z=eiθn(z)Dsubscriptsubscript𝑓𝑛¯𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛𝑧superscript𝑒𝑖subscript𝜃𝑛𝑧𝐷\frac{(f_{n})_{\overline{z}}}{(f_{n})_{z}}=e^{i\theta_{n}(z)}\in Ddivide start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT end_ARG = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_θ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_D при кожному натуральному n𝑛nitalic_n i майже всiх z,𝑧z,italic_z , де θn=θn(z)[0,2π).subscript𝜃𝑛subscript𝜃𝑛𝑧02𝜋\theta_{n}=\theta_{n}(z)\in[0,2\pi).italic_θ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_θ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ∈ [ 0 , 2 italic_π ) . Тодi з огляду на спiввiдношення (12) i (13) та за лемою 7.6 в [6] послiдовнiсть fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT є одностайно неперервною вiдносно хордальної (сферичної) метрики hhitalic_h в ¯¯\overline{{\mathbb{C}}}over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG (див. означення 12.1 у [14]). За критерiєм Арцела-Асколi (див., напр., [14, теорема 20.4]) iснує пiдпослiдовнiсть fnksubscript𝑓subscript𝑛𝑘f_{n_{k}}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT послiдовностi fn,subscript𝑓𝑛f_{n},italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , k=1,2,,𝑘12k=1,2,\ldots,italic_k = 1 , 2 , … , яка збiгається при k𝑘k\rightarrow\inftyitalic_k → ∞ до декого вiдображення f𝑓fitalic_f локально рiвномiрно в .{\mathbb{C}}.blackboard_C . Отже, за лемою 4.2 в [15] вiдображення f𝑓fitalic_f є або гомеоморфiзмом у ,{\mathbb{C}},blackboard_C , або сталою в ¯.¯\overline{{\mathbb{C}}}.over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG . Друга ситуацiя виключена враховуючи умови нормування fn(0)=0,subscript𝑓𝑛00f_{n}(0)=0,italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = 0 , |fn(1)|=1.subscript𝑓𝑛11|f_{n}(1)|=1.| italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 1 ) | = 1 . Оскiльки Kμ,ν(z)Q(z)Lloc1(D)subscript𝐾𝜇𝜈𝑧𝑄𝑧superscriptsubscript𝐿loc1𝐷K_{\mu,\nu}(z)\leqslant Q(z)\in L_{\rm loc}^{1}(D)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ⩽ italic_Q ( italic_z ) ∈ italic_L start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) для майже всiх zD,𝑧𝐷z\in D,italic_z ∈ italic_D , для майже всiх zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D знайдеться номер k0=k0(z)subscript𝑘0subscript𝑘0𝑧k_{0}=k_{0}(z)italic_k start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_k start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) такий, що μnk(z)=μ(z),subscript𝜇subscript𝑛𝑘𝑧𝜇𝑧\mu_{n_{k}}(z)=\mu(z),italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_μ ( italic_z ) , νnk(z)=ν(z)subscript𝜈subscript𝑛𝑘𝑧𝜈𝑧\nu_{n_{k}}(z)=\nu(z)italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_ν ( italic_z ) при nknk0(z).subscript𝑛𝑘subscript𝑛subscript𝑘0𝑧n_{k}\geqslant n_{k_{0}}(z).italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ⩾ italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) . Отже, для м.в. z,𝑧z,italic_z ,

μnk(z)μ(z),νnk(z)ν(z)formulae-sequencesubscript𝜇subscript𝑛𝑘𝑧𝜇𝑧subscript𝜈subscript𝑛𝑘𝑧𝜈𝑧\mu_{n_{k}}(z)\rightarrow\mu(z)\,,\qquad\nu_{n_{k}}(z)\rightarrow\nu(z)italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) → italic_μ ( italic_z ) , italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) → italic_ν ( italic_z )

при k.𝑘k\rightarrow\infty.italic_k → ∞ . За твердженням 1 ¯f=μ(z)f+ν(z)f,¯𝑓𝜇𝑧𝑓𝜈𝑧𝑓\overline{\partial}f=\mu(z)\partial f+\nu(z)\partial f,over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f = italic_μ ( italic_z ) ∂ italic_f + italic_ν ( italic_z ) ∂ italic_f , тобто, f𝑓fitalic_f – гомеоморфний розв’язок рiвняння (14), причому fWloc1,1.𝑓superscriptsubscript𝑊loc11f\in W_{\rm loc}^{1,1}.italic_f ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT .

Зауважимо, що за теоремою збiжностi розв’язкiв рiвняння Бельтрамi f1Wloc1,2superscript𝑓1subscriptsuperscript𝑊12locf^{\,-1}\in W^{1,2}_{\rm loc}italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_W start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT (див. [5, наслiдок 2.4]). Тодi за теоремою Малого-Мартiо f1superscript𝑓1f^{\,-1}italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT має N𝑁Nitalic_N-властивiсть Лузiна (див., напр., [16, наслiдок B]). Нарештi, за теоремою Пономарьова J(z,f)0𝐽𝑧𝑓0J(z,f)\neq 0italic_J ( italic_z , italic_f ) ≠ 0 майже скрiзь, див. [17, теорема 1]. Лему доведено. \Box

3. Iснування гомеоморфного розв’язку квазiлiнiйного рiвняння. Для зручностi покладемо f=fz,𝑓subscript𝑓𝑧\partial f=f_{z},∂ italic_f = italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT , ¯f=fz¯.¯𝑓subscript𝑓¯𝑧\overline{\partial}f=f_{\overline{z}}.over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f = italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT . Наступне твердження доведено в [5, лема 9.1].

Твердження 1.  Нехай D,𝐷D\subset{\mathbb{C}},italic_D ⊂ blackboard_C , i нехай fn:D:subscript𝑓𝑛𝐷f_{n}:D\rightarrow{\mathbb{C}}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT : italic_D → blackboard_C – послiдовнiсть гомеоморфних розв’язкiв рiвняння ¯fn=μn(z)fn+νn(z)fn¯¯subscript𝑓𝑛subscript𝜇𝑛𝑧subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛𝑧¯subscript𝑓𝑛\overline{\partial}f_{n}=\mu_{n}(z)\partial f_{n}+\nu_{n}(z)\overline{\partial f% _{n}}over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT + italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG класу Wloc1,1superscriptsubscript𝑊loc11W_{\rm loc}^{1,1}italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT таких, що

1+|μn(z)|+|νn(z)|1|μn(z)||νn(z)|Q(z)Lloc1(D)1subscript𝜇𝑛𝑧subscript𝜈𝑛𝑧1subscript𝜇𝑛𝑧subscript𝜈𝑛𝑧𝑄𝑧superscriptsubscript𝐿𝑙𝑜𝑐1𝐷\frac{1+|\mu_{n}(z)|+|\nu_{n}(z)|}{1-|\mu_{n}(z)|-|\nu_{n}(z)|}\quad\leqslant% \quad Q(z)\,\in\,L_{loc}^{1}(D)divide start_ARG 1 + | italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) | + | italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) | end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) | - | italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) | end_ARG ⩽ italic_Q ( italic_z ) ∈ italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_l italic_o italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D )

при всiх n=1,2,.𝑛12n=1,2,\ldots.italic_n = 1 , 2 , … . Якщо fnfsubscript𝑓𝑛𝑓f_{n}\rightarrow fitalic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT → italic_f локально рiвномiрно в D𝐷Ditalic_D при n𝑛n\rightarrow\inftyitalic_n → ∞ i f:D:𝑓𝐷f:D\rightarrow{\mathbb{C}}italic_f : italic_D → blackboard_C – гомеоморфiзм у D,𝐷D,italic_D , то fWloc1,1𝑓superscriptsubscript𝑊loc11f\in W_{\rm loc}^{1,1}italic_f ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT i, крiм того, fnsubscript𝑓𝑛\partial f_{n}∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT i ¯fn¯subscript𝑓𝑛\overline{\partial}f_{n}over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT збiгаються слабко в Lloc1superscriptsubscript𝐿𝑙𝑜𝑐1L_{loc}^{1}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_l italic_o italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT до f𝑓\partial f∂ italic_f i ¯f,¯𝑓\overline{\partial}f,over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f , вiдповiдно. Якщо μnμsubscript𝜇𝑛𝜇\mu_{n}\rightarrow\muitalic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT → italic_μ при n𝑛n\rightarrow\inftyitalic_n → ∞ i νnνsubscript𝜈𝑛𝜈\nu_{n}\rightarrow\nuitalic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT → italic_ν при n𝑛n\rightarrow\inftyitalic_n → ∞ майже скрiзь, то ¯f=μ(z)f+ν(z)f¯𝑓𝜇𝑧𝑓𝜈𝑧𝑓\overline{\partial}f=\mu(z)\partial f+\nu(z)\partial fover¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f = italic_μ ( italic_z ) ∂ italic_f + italic_ν ( italic_z ) ∂ italic_f майже скрiзь.

Нагадаємо, що

Kμ,ν(z,w)=1+|μ(z,w)|+|ν(z,w)|1|μ(z,w)||ν(z,w)|K_{\mu,\nu}(z,w)=\quad\frac{1+|\mu(z,w)|+|\nu(z,w)|}{1-|\mu\,(z,w)|-|\nu(z,w)|}italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = divide start_ARG 1 + | italic_μ ( italic_z , italic_w ) | + | italic_ν ( italic_z , italic_w ) | end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ ( italic_z , italic_w ) | - | italic_ν ( italic_z , italic_w ) | end_ARG

i

Kμ,νT(z,z0,w,u,v,θ)=|1zz0¯zz0(μ(z,w)+ν(z,w)eiθ)|21|μ(z,w)+ν(z,w)eiθ|2.subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝜈𝑧subscript𝑧0𝑤𝑢𝑣𝜃superscript1¯𝑧subscript𝑧0𝑧subscript𝑧0𝜇𝑧𝑤𝜈𝑧𝑤superscript𝑒𝑖𝜃21superscript𝜇𝑧𝑤𝜈𝑧𝑤superscript𝑒𝑖𝜃2K^{T}_{\mu,\nu}(z,z_{0},w,u,v,\theta)=\frac{\left|1-\frac{\overline{z-z_{0}}}{% z-z_{0}}\left(\mu(z,w)+\nu(z,w)e^{i\theta}\right)\right|^{2}}{1-|\mu(z,w)+\nu(% z,w)e^{i\theta}|^{2}}\,.italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w , italic_u , italic_v , italic_θ ) = divide start_ARG | 1 - divide start_ARG over¯ start_ARG italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ( italic_μ ( italic_z , italic_w ) + italic_ν ( italic_z , italic_w ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_θ end_POSTSUPERSCRIPT ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ ( italic_z , italic_w ) + italic_ν ( italic_z , italic_w ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_θ end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG .

Аналоги наступної леми ранiше доводились рiзними авторами (див., напр., [5, лема 9.1], [11, лема 1]). Версiя, яка наводиться нижче, вiдповiдає нелiнiйному рiвнянню Бельтрамi (3).

Лема 2.  Нехай функцiї μ=μ(z,w)𝜇𝜇𝑧𝑤\mu=\mu(z,w)italic_μ = italic_μ ( italic_z , italic_w ) i ν=ν(z,w)𝜈𝜈𝑧𝑤\nu=\nu(z,w)italic_ν = italic_ν ( italic_z , italic_w ) задовольняють умову Каратеодорi i, крiм того, |μ(z,w)|+|ν(z,w)|<1𝜇𝑧𝑤𝜈𝑧𝑤1|\mu(z,w)|+|\nu(z,w)|<1| italic_μ ( italic_z , italic_w ) | + | italic_ν ( italic_z , italic_w ) | < 1 при всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D . Припустимо, що iснує функцiя Q:D[1,]:𝑄𝐷1Q:D\rightarrow[1,\infty]italic_Q : italic_D → [ 1 , ∞ ] така, що Kμ,ν(z,w)Q(z)Lloc1(D)subscript𝐾𝜇𝜈𝑧𝑤𝑄𝑧superscriptsubscript𝐿loc1𝐷K_{\mu,\nu}(z,w)\leqslant Q(z)\in L_{\rm loc}^{1}(D)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) ⩽ italic_Q ( italic_z ) ∈ italic_L start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) для майже всiх zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D i всiх w,𝑤w\in{\mathbb{C}},italic_w ∈ blackboard_C , де функцiя Kμ,νsubscript𝐾𝜇𝜈K_{\mu,\nu}italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT визначена в (1). Припустимо, що для будь-якого z0Dsubscript𝑧0𝐷z_{0}\in Ditalic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D iснує функцiя Qz01:D[0,]:subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0𝐷0Q^{1}_{z_{0}}:D\rightarrow[0,\infty]italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT : italic_D → [ 0 , ∞ ] така, майже всiх zD,𝑧𝐷z\in D,italic_z ∈ italic_D , всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i всiх θ[0,2π)𝜃02𝜋\theta\in[0,2\pi)italic_θ ∈ [ 0 , 2 italic_π ) виконується нерiвнiсть

Kμ,νT(z,z0,w,θ)Qz01.subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝜈𝑧subscript𝑧0𝑤𝜃subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0K^{T}_{\mu,\nu}(z,z_{0},w,\theta)\leqslant Q^{1}_{z_{0}}\,.italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_w , italic_θ ) ⩽ italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT . (20)

Припустимо, що для будь-якого z0Dsubscript𝑧0𝐷z_{0}\in Ditalic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D iснують 0<ε0ε0<dist(z0,D),0subscriptsuperscript𝜀0subscript𝜀0distsubscript𝑧0𝐷0<\varepsilon^{\,\prime}_{0}\leqslant\varepsilon_{0}<{\rm dist\,}(z_{0},% \partial D),0 < italic_ε start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ⩽ italic_ε start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT < roman_dist ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , ∂ italic_D ) , i вимiрна за Лебегом функцiя ψz0:(0,)(0,):subscript𝜓subscript𝑧000\psi_{z_{0}}:(0,\infty)\rightarrow(0,\infty)italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT : ( 0 , ∞ ) → ( 0 , ∞ ) такi, що

0<I(ε,ε0):=εε0ψz0(t)𝑑t<0𝐼𝜀subscript𝜀0assignsuperscriptsubscript𝜀subscript𝜀0subscript𝜓subscript𝑧0𝑡differential-d𝑡0<I(\varepsilon,\varepsilon_{0}):=\int\limits_{\varepsilon}^{\varepsilon_{0}}% \psi_{z_{0}}(t)\,dt<\infty0 < italic_I ( italic_ε , italic_ε start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) := ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_ε start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t ) italic_d italic_t < ∞ (21)

при ε(0,ε0),𝜀0subscriptsuperscript𝜀0\varepsilon\in(0,\varepsilon^{\,\prime}_{0}),italic_ε ∈ ( 0 , italic_ε start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) , I(ε)𝐼𝜀I(\varepsilon)\rightarrow\inftyitalic_I ( italic_ε ) → ∞ при ε0,𝜀0\varepsilon\rightarrow 0,italic_ε → 0 , i, при цьому,

ε<|zz0|<ε0Qz01(z)ψz0 2(|zz0|)𝑑m(z)=o(I 2(ε,ε0)).subscript𝜀𝑧subscript𝑧0subscript𝜀0subscriptsuperscript𝑄1subscript𝑧0𝑧superscriptsubscript𝜓subscript𝑧02𝑧subscript𝑧0differential-d𝑚𝑧𝑜superscript𝐼2𝜀subscript𝜀0\int\limits_{\varepsilon<|z-z_{0}|<\varepsilon_{0}}Q^{1}_{z_{0}}(z)\cdot\psi_{% z_{0}}^{\,2}(|z-z_{0}|)\,dm(z)=o(I^{\,2}(\varepsilon,\varepsilon_{0}))\,.∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_ε < | italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | < italic_ε start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ⋅ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( | italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ) italic_d italic_m ( italic_z ) = italic_o ( italic_I start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_ε , italic_ε start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) . (22)

Тодi рiвняння (3) має регулярний гомеоморфний розв’язок f𝑓fitalic_f класу Wloc1,1superscriptsubscript𝑊loc11W_{\rm loc}^{1,1}italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT в D,𝐷D,italic_D , такий що f1Wloc 1,2(f(D)).superscript𝑓1superscriptsubscript𝑊loc12𝑓𝐷f^{\,-1}\in W_{\rm loc}^{\,1,2}(f(D)).italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_f ( italic_D ) ) . Бiльше того, f𝑓fitalic_f має гомеоморфне продовження в ,{\mathbb{C}},blackboard_C , яке є конформним зовнi областi D,𝐷D,italic_D , та його можна обрати таким, що f(0)=0,𝑓00f(0)=0,italic_f ( 0 ) = 0 , f(1)=1.𝑓11f(1)=1.italic_f ( 1 ) = 1 .

Доведення.   Розглянемо наступнi послiдовностi функцiй:

μn(z,w)={μ(z,w),Q(z)n,0,Q(z)>n,subscript𝜇𝑛𝑧𝑤cases𝜇𝑧𝑤𝑄𝑧𝑛0𝑄𝑧𝑛\mu_{n}(z,w)=\left\{\begin{array}[]{rr}\mu(z,w),&Q(z)\leqslant n,\\ 0\ ,&Q(z)>n\,,\end{array}\right.italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = { start_ARRAY start_ROW start_CELL italic_μ ( italic_z , italic_w ) , end_CELL start_CELL italic_Q ( italic_z ) ⩽ italic_n , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 , end_CELL start_CELL italic_Q ( italic_z ) > italic_n , end_CELL end_ROW end_ARRAY (23)
νn(z,w)={ν(z,w),Q(z)n,0,Q(z)>n.subscript𝜈𝑛𝑧𝑤cases𝜈𝑧𝑤𝑄𝑧𝑛0𝑄𝑧𝑛\nu_{n}(z,w)=\left\{\begin{array}[]{rr}\nu(z,w),&Q(z)\leqslant n,\\ 0\ ,&Q(z)>n\,.\end{array}\right.italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = { start_ARRAY start_ROW start_CELL italic_ν ( italic_z , italic_w ) , end_CELL start_CELL italic_Q ( italic_z ) ⩽ italic_n , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 , end_CELL start_CELL italic_Q ( italic_z ) > italic_n . end_CELL end_ROW end_ARRAY (24)

Зауважимо, що Kμn,νn(z,w)nsubscript𝐾subscript𝜇𝑛subscript𝜈𝑛𝑧𝑤𝑛K_{\mu_{n},\nu_{n}}(z,w)\leqslant nitalic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) ⩽ italic_n при майже всiх zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D i всiх w.𝑤w\in{\mathbb{C}}.italic_w ∈ blackboard_C . Отже,

|μn(z,w)|+|νn(z,w)|n1n+1<1subscript𝜇𝑛𝑧𝑤subscript𝜈𝑛𝑧𝑤𝑛1𝑛11|\mu_{n}(z,w)|+|\nu_{n}(z,w)|\leqslant\frac{n-1}{n+1}<1| italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) | + | italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) | ⩽ divide start_ARG italic_n - 1 end_ARG start_ARG italic_n + 1 end_ARG < 1 (25)

при майже всiх zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D i майже всiх w.𝑤w\in{\mathbb{C}}.italic_w ∈ blackboard_C . Розглянемо рiвняння

¯fn=fnμn(z,fn)+fn¯νn(z,fn).¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛subscript𝜇𝑛𝑧subscript𝑓𝑛¯subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛𝑧subscript𝑓𝑛\overline{\partial}f_{n}=\partial f_{n}\mu_{n}(z,f_{n})+\overline{\partial f_{% n}}\nu_{n}(z,f_{n})\,.over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) + over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) . (26)

Позначимо

Hn(z,w,ζ)=ζμn(z,w)+ζ¯νn(z,w),ζ.formulae-sequencesubscript𝐻𝑛𝑧𝑤𝜁𝜁subscript𝜇𝑛𝑧𝑤¯𝜁subscript𝜈𝑛𝑧𝑤𝜁H_{n}(z,w,\zeta)=\zeta\mu_{n}(z,w)+\overline{\zeta}\nu_{n}(z,w)\,,\quad\zeta% \in{\mathbb{C}}\,.italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w , italic_ζ ) = italic_ζ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) + over¯ start_ARG italic_ζ end_ARG italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) , italic_ζ ∈ blackboard_C .

Тодi для ζ,ξ𝜁𝜉\zeta,\xi\in{\mathbb{C}}italic_ζ , italic_ξ ∈ blackboard_C з огляду на (25) та за нерiвнiстю трикутника ми будемо мати, що

|Hn(z,w,ζ)Hn(z,w,ξ)|=|ζξ||μn(z,w)|+νn(z,w)ζξ¯ζξ|subscript𝐻𝑛𝑧𝑤𝜁subscript𝐻𝑛𝑧𝑤𝜉𝜁𝜉conditionalsubscript𝜇𝑛𝑧𝑤subscript𝜈𝑛𝑧𝑤¯𝜁𝜉𝜁𝜉absent|H_{n}(z,w,\zeta)-H_{n}(z,w,\xi)|=|\zeta-\xi|\cdot\biggl{|}\mu_{n}(z,w)|+\nu_{% n}(z,w)\cdot\frac{\overline{\zeta-\xi}}{\zeta-\xi}\biggr{|}\leqslant| italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w , italic_ζ ) - italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w , italic_ξ ) | = | italic_ζ - italic_ξ | ⋅ | italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) | + italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) ⋅ divide start_ARG over¯ start_ARG italic_ζ - italic_ξ end_ARG end_ARG start_ARG italic_ζ - italic_ξ end_ARG | ⩽
n1n+1|ζξ|.absent𝑛1𝑛1𝜁𝜉\leqslant\frac{n-1}{n+1}|\zeta-\xi|\,.⩽ divide start_ARG italic_n - 1 end_ARG start_ARG italic_n + 1 end_ARG | italic_ζ - italic_ξ | .

В силу умов Каратедорi функцiя Hn=Hn(z,w,ζ)subscript𝐻𝑛subscript𝐻𝑛𝑧𝑤𝜁H_{n}=H_{n}(z,w,\zeta)italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w , italic_ζ ) є вимiрною по zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D при кожних фiксованих w,ζ𝑤𝜁w,\zeta\in{\mathbb{C}}italic_w , italic_ζ ∈ blackboard_C i неперервна по w,ζ𝑤𝜁w,\zeta\in{\mathbb{C}}italic_w , italic_ζ ∈ blackboard_C при майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D . Мит вважаємо функцiю Hn(z,w,ζ)subscript𝐻𝑛𝑧𝑤𝜁H_{n}(z,w,\zeta)italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w , italic_ζ ) продовженою нулем зовнi областi D.𝐷D.italic_D . Тодi з огляду на [3, теорема 8.2.1] рiвняння (26) має гомеоморфний ACL-розв’язок такий, що fn(0)=0,subscript𝑓𝑛00f_{n}(0)=0,italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = 0 , fn(1)=1.subscript𝑓𝑛11f_{n}(1)=1.italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 1 ) = 1 . Зауважимо, що рiвняння (26) можна записати у виглядi звичайного рiвняння Бельтрамi ¯fn=μn(z)fn¯subscript𝑓𝑛subscriptsuperscript𝜇𝑛𝑧subscript𝑓𝑛\overline{\partial}f_{n}=\mu^{\,*}_{n}(z)\partial f_{n}over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT з одною характеристикою μn(z)=μn(z)+fn¯fnνn(z),subscriptsuperscript𝜇𝑛𝑧subscript𝜇𝑛𝑧¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛𝑧\mu^{\,*}_{n}(z)=\mu_{n}(z)+\frac{\overline{\partial f_{n}}}{{\partial f_{n}}}% \cdot\nu_{n}(z)\,,italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + divide start_ARG over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⋅ italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) , бо з (26) ми отримаємо, що

¯fn=(μn(z)+fn¯fnνn(z))fn.¯subscript𝑓𝑛subscript𝜇𝑛𝑧¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛𝑧subscript𝑓𝑛\overline{\partial}f_{n}=\left(\mu_{n}(z)+\frac{\overline{\partial f_{n}}}{{% \partial f_{n}}}\cdot\nu_{n}(z)\right)\partial f_{n}\,.over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + divide start_ARG over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⋅ italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .

В цьому випадку, |fn¯fn|=1¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛1\bigl{|}\frac{\overline{\partial f_{n}}}{{\partial f_{n}}}\bigr{|}=1| divide start_ARG over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG | = 1 при майже всiх zD,𝑧𝐷z\in D,italic_z ∈ italic_D , тому fn¯fn=eiθn(z),¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛superscript𝑒𝑖subscript𝜃𝑛𝑧\frac{\overline{\partial f_{n}}}{{\partial f_{n}}}=e^{i\theta_{n}(z)},divide start_ARG over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_θ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) end_POSTSUPERSCRIPT , θn(z)[0,2π).subscript𝜃𝑛𝑧02𝜋\theta_{n}(z)\in[0,2\pi).italic_θ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ∈ [ 0 , 2 italic_π ) . Обчислюючи за формулами (2) i (10) тангенсальну (дотичну) дилатацiю вiдповiдну до функцiї μnsubscriptsuperscript𝜇𝑛\mu^{\,*}_{n}italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT та використовуючи умову (11) разом з нерiвнiстю трикутника, ми отримаємо, що

KμnT(z,z0)=|1zz0¯zz0μn(z)|21|μn(z)|2=|1zz0¯zz0(μn(z)+fn¯fnνn(z))|21|(μn(z)+fn¯fnνn(z))|2Qz0(z)subscriptsuperscript𝐾𝑇subscriptsuperscript𝜇𝑛𝑧subscript𝑧0superscript1¯𝑧subscript𝑧0𝑧subscript𝑧0subscriptsuperscript𝜇𝑛𝑧21superscriptsubscriptsuperscript𝜇𝑛𝑧2superscript1¯𝑧subscript𝑧0𝑧subscript𝑧0subscript𝜇𝑛𝑧¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛𝑧21superscriptsubscript𝜇𝑛𝑧¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛𝑧2subscript𝑄subscript𝑧0𝑧K^{T}_{\mu^{\,*}_{n}}(z,z_{0})=\frac{\left|1-\frac{\overline{z-z_{0}}}{z-z_{0}% }\mu^{\,*}_{n}(z)\right|^{2}}{1-|\mu^{\,*}_{n}(z)|^{2}}=\frac{\left|1-\frac{% \overline{z-z_{0}}}{z-z_{0}}\left(\mu_{n}(z)+\frac{\overline{\partial f_{n}}}{% {\partial f_{n}}}\cdot\nu_{n}(z)\right)\right|^{2}}{1-\bigl{|}\left(\mu_{n}(z)% +\frac{\overline{\partial f_{n}}}{{\partial f_{n}}}\cdot\nu_{n}(z)\right)\bigr% {|}^{2}}\leqslant Q_{z_{0}}(z)italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = divide start_ARG | 1 - divide start_ARG over¯ start_ARG italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG = divide start_ARG | 1 - divide start_ARG over¯ start_ARG italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ( italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + divide start_ARG over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⋅ italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - | ( italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + divide start_ARG over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⋅ italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ⩽ italic_Q start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) (27)

при майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D .

З iншого боку, з огляду на теорему 11.1 в [6] та оцiнку (27) кожне fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT задовольняє нерiвнiсть

M(fn(Γ(S(z0,r1),S(z0,r2),A)))A(z0,r1,r2)Qz0(z)η2(|zz0|)𝑑m(z)𝑀subscript𝑓𝑛Γ𝑆subscript𝑧0subscript𝑟1𝑆subscript𝑧0subscript𝑟2𝐴subscript𝐴subscript𝑧0subscript𝑟1subscript𝑟2subscript𝑄subscript𝑧0𝑧superscript𝜂2𝑧subscript𝑧0differential-d𝑚𝑧M(f_{n}(\Gamma(S(z_{0},r_{1}),S(z_{0},r_{2}),\,A)))\leqslant\int\limits_{A(z_{% 0},r_{1},r_{2})}Q_{z_{0}}(z)\cdot\eta^{2}(|z-z_{0}|)\,dm(z)italic_M ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( roman_Γ ( italic_S ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_S ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_A ) ) ) ⩽ ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_A ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT italic_Q start_POSTSUBSCRIPT italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ⋅ italic_η start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( | italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | ) italic_d italic_m ( italic_z ) (28)

у будь-якому кiльцi A=A(z0,r1,r2)={z:r1<|zz0|<r2}𝐴𝐴subscript𝑧0subscript𝑟1subscript𝑟2conditional-set𝑧subscript𝑟1𝑧subscript𝑧0subscript𝑟2A=A(z_{0},r_{1},r_{2})=\{z\in{\mathbb{C}}:r_{1}<|z-z_{0}|<r_{2}\}italic_A = italic_A ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_z ∈ blackboard_C : italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < | italic_z - italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } при довiльному z0D,subscript𝑧0𝐷z_{0}\in D,italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D , довiльних 0<r1<r2<dist(z0,D)0subscript𝑟1subscript𝑟2distsubscript𝑧0𝐷0<r_{1}<r_{2}<{\rm dist}\,(z_{0},\partial D)0 < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT < roman_dist ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , ∂ italic_D ) i кожної вимiрної за Лебегом функцiї η:(r1,r2)[0,]:𝜂subscript𝑟1subscript𝑟20\eta:(r_{1},r_{2})\rightarrow[0,\infty]italic_η : ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) → [ 0 , ∞ ] такої, що

r1r2η(r)𝑑r1.superscriptsubscriptsubscript𝑟1subscript𝑟2𝜂𝑟differential-d𝑟1\int\limits_{r_{1}}^{r_{2}}\eta(r)\,dr\geqslant 1\,.∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_η ( italic_r ) italic_d italic_r ⩾ 1 . (29)

Тодi з огляду на спiввiдношення (21) i (22) та за лемою 7.6 в [6] послiдовнiсть fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT є одностайно неперервною вiдносно хордальної (сферичної) метрики hhitalic_h в ¯¯\overline{{\mathbb{C}}}over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG (див. означення 12.1 у [14]). За критерiєм Арцела-Асколi (див., напр., [14, теорема 20.4]) iснує пiдпослiдовнiсть fnksubscript𝑓subscript𝑛𝑘f_{n_{k}}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT послiдовностi fn,subscript𝑓𝑛f_{n},italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , k=1,2,,𝑘12k=1,2,\ldots,italic_k = 1 , 2 , … , яка збiгається при k𝑘k\rightarrow\inftyitalic_k → ∞ до декого вiдображення f𝑓fitalic_f локально рiвномiрно в .{\mathbb{C}}.blackboard_C . Отже, за лемою 4.2 в [15] вiдображення f𝑓fitalic_f є або гомеоморфiзмом у ,{\mathbb{C}},blackboard_C , або сталою в ¯.¯\overline{{\mathbb{C}}}.over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG . Друга ситуацiя виключена враховуючи умови нормування fn(0)=0,subscript𝑓𝑛00f_{n}(0)=0,italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = 0 , fn(1)=1.subscript𝑓𝑛11f_{n}(1)=1.italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 1 ) = 1 . За твердженням 1 fWloc1,1(D).𝑓superscriptsubscript𝑊loc11𝐷f\in W_{\rm loc}^{1,1}(D).italic_f ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) .

Нарештi, з огляду на умову Kμ,ν(z,w)Q(z)Lloc1(D)subscript𝐾𝜇𝜈𝑧𝑤𝑄𝑧superscriptsubscript𝐿loc1𝐷K_{\mu,\nu}(z,w)\leqslant Q(z)\in L_{\rm loc}^{1}(D)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) ⩽ italic_Q ( italic_z ) ∈ italic_L start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) для майже всiх z0Dsubscript𝑧0𝐷z_{0}\in Ditalic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D знайдеться номер n0=n0(z0)subscript𝑛0subscript𝑛0subscript𝑧0n_{0}=n_{0}(z_{0})\in{\mathbb{N}}italic_n start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_n start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ∈ blackboard_N такий, що μn(z,w)=μ(z,w)subscript𝜇𝑛𝑧𝑤𝜇𝑧𝑤\mu_{n}(z,w)=\mu(z,w)italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = italic_μ ( italic_z , italic_w ) при всiх nn0.𝑛subscript𝑛0n\geqslant n_{0}.italic_n ⩾ italic_n start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT . Тодi з огляду на умови Каратеодорi для м.в. zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D i всiх nkn0subscript𝑛𝑘subscript𝑛0n_{k}\geqslant n_{0}italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ⩾ italic_n start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT

μnk(z)=μnk(z,fnk(z))=μ(z,fnk(z))μ(z,f(z)),subscript𝜇subscript𝑛𝑘𝑧subscript𝜇subscript𝑛𝑘𝑧subscript𝑓subscript𝑛𝑘𝑧𝜇𝑧subscript𝑓subscript𝑛𝑘𝑧𝜇𝑧𝑓𝑧\mu_{n_{k}}(z)=\mu_{n_{k}}(z,f_{n_{k}}(z))=\mu(z,f_{n_{k}}(z))\rightarrow\mu(z% ,f(z))\,,italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) = italic_μ ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) → italic_μ ( italic_z , italic_f ( italic_z ) ) ,
νnk(z)=νnk(z,fnk(z))=ν(z,fnk(z))ν(z,f(z))subscript𝜈subscript𝑛𝑘𝑧subscript𝜈subscript𝑛𝑘𝑧subscript𝑓subscript𝑛𝑘𝑧𝜈𝑧subscript𝑓subscript𝑛𝑘𝑧𝜈𝑧𝑓𝑧\nu_{n_{k}}(z)=\nu_{n_{k}}(z,f_{n_{k}}(z))=\nu(z,f_{n_{k}}(z))\rightarrow\nu(z% ,f(z))italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) = italic_ν ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) → italic_ν ( italic_z , italic_f ( italic_z ) )

при k,𝑘k\rightarrow\infty,italic_k → ∞ , бо функцiї μ𝜇\muitalic_μ i ν𝜈\nuitalic_ν неперервнi по другому аргументу за умовою. Тодi за твердженням 1 ¯f=μ(z,f)f+ν(z,f)f,¯𝑓𝜇𝑧𝑓𝑓𝜈𝑧𝑓𝑓\overline{\partial}f=\mu(z,f)\partial f+\nu(z,f)\partial f,over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f = italic_μ ( italic_z , italic_f ) ∂ italic_f + italic_ν ( italic_z , italic_f ) ∂ italic_f , тобто, f𝑓fitalic_f – гомеоморфний розв’язок рiвняння (3), причому fWloc1,1.𝑓superscriptsubscript𝑊loc11f\in W_{\rm loc}^{1,1}.italic_f ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT .

Зауважимо, що за теоремою збiжностi розв’язкiв рiвняння Бельтрамi f1Wloc1,2superscript𝑓1subscriptsuperscript𝑊12locf^{\,-1}\in W^{1,2}_{\rm loc}italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_W start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT (див. [5, наслiдок 2.4]). Тодi за теоремою Малого-Мартiо f1superscript𝑓1f^{\,-1}italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT має N𝑁Nitalic_N-властивiсть Лузiна (див., напр., [16, наслiдок B]). Нарештi, за теоремою Пономарьова J(z,f)0𝐽𝑧𝑓0J(z,f)\neq 0italic_J ( italic_z , italic_f ) ≠ 0 майже скрiзь, див. [17, теорема 1]. Рiвностi fn(0)=0subscript𝑓𝑛00f_{n}(0)=0italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = 0 i fn(1)=1subscript𝑓𝑛11f_{n}(1)=1italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 1 ) = 1 миттєво тягнуть за собою, що f(0)=0,𝑓00f(0)=0,italic_f ( 0 ) = 0 , f(1)=1.𝑓11f(1)=1.italic_f ( 1 ) = 1 . Лема доведена. \Box

Доведення теореми 1 випливає з леми 1 i [18, лема 1.3].

4. Iснування неперервного розв’язку. Окремо сформулюємо умови, за яких рiвняння (3) має лише неперервний розв’язок, див. [11][12] i [10]. Нехай J(z,f)0𝐽𝑧𝑓0J(z,f)\neq 0italic_J ( italic_z , italic_f ) ≠ 0 i нехай вiдображення f𝑓fitalic_f має частиннi похiднi fzsubscript𝑓𝑧f_{z}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT i fz¯subscript𝑓¯𝑧f_{\overline{z}}italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT у точцi z.𝑧z.italic_z . Тодi максимальною дилатацiєю вiдображення f𝑓fitalic_f в точцi z𝑧zitalic_z будемо називати наступну функцiю:

Kμf(z)=|fz|+|fz¯||fz||fz¯|.subscript𝐾subscript𝜇𝑓𝑧subscript𝑓𝑧subscript𝑓¯𝑧subscript𝑓𝑧subscript𝑓¯𝑧K_{\mu_{f}}(z)=\frac{|f_{z}|+|f_{\overline{z}}|}{|f_{z}|-|f_{\overline{z}}|}\,.italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_f end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = divide start_ARG | italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | end_ARG start_ARG | italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT | - | italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | end_ARG . (30)

Покладемо Kμf(z)=1subscript𝐾subscript𝜇𝑓𝑧1K_{\mu_{f}}(z)=1italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_f end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = 1 в точках z,𝑧z,italic_z , де |fz|+|fz¯|=0subscript𝑓𝑧subscript𝑓¯𝑧0|f_{z}|+|f_{\overline{z}}|=0| italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | = 0 та Kμf(z)=subscript𝐾subscript𝜇𝑓𝑧K_{\mu_{f}}(z)=\inftyitalic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_f end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = ∞ у точках z,𝑧z,italic_z , де |fz|+|fz¯|0,subscript𝑓𝑧subscript𝑓¯𝑧0|f_{z}|+|f_{\overline{z}}|\neq 0,| italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | ≠ 0 , але J(z,f)=0.𝐽𝑧𝑓0J(z,f)=0.italic_J ( italic_z , italic_f ) = 0 . Визначимо також внутрiшню дилатацiю порядку p1𝑝1p\geqslant 1italic_p ⩾ 1 вiдображення f𝑓fitalic_f за допомогою спiввiдношення

KI,p(z,f)=|fz|2|fz¯|2(|fz||fz¯|)psubscript𝐾𝐼𝑝𝑧𝑓superscriptsubscript𝑓𝑧2superscriptsubscript𝑓¯𝑧2superscriptsubscript𝑓𝑧subscript𝑓¯𝑧𝑝K_{I,p}(z,f)=\frac{{|f_{z}|}^{2}-{|f_{\overline{z}}|}^{2}}{{(|f_{z}|-|f_{% \overline{z}}|)}^{p}}italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_I , italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f ) = divide start_ARG | italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - | italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ( | italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT | - | italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_p end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG (31)

де J(z,f)0.𝐽𝑧𝑓0J(z,f)\neq 0.italic_J ( italic_z , italic_f ) ≠ 0 . Як i у (30), покладемо KI,p(z)=1,subscript𝐾𝐼𝑝𝑧1K_{I,p}(z)=1,italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_I , italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = 1 , якщо |fz|+|fz¯|=0,subscript𝑓𝑧subscript𝑓¯𝑧0|f_{z}|+|f_{\overline{z}}|=0,| italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | = 0 , i KI,p(z)=subscript𝐾𝐼𝑝𝑧K_{I,p}(z)=\inftyitalic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_I , italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = ∞ у точках, де J(z,f)=0,𝐽𝑧𝑓0J(z,f)=0,italic_J ( italic_z , italic_f ) = 0 , проте |fz|+|fz¯|0.subscript𝑓𝑧subscript𝑓¯𝑧0|f_{z}|+|f_{\overline{z}}|\neq 0.| italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | ≠ 0 . Зауважимо, що KI,2(z)=Kμ(z).subscript𝐾𝐼2𝑧subscript𝐾𝜇𝑧K_{I,2}(z)=K_{\mu}(z).italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_I , 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) = italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) . Покладемо f(z)=|fz|+|fz¯|.normsuperscript𝑓𝑧subscript𝑓𝑧subscript𝑓¯𝑧\|f^{\,\prime}(z)\|=|f_{z}|+|f_{\overline{z}}|.∥ italic_f start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z ) ∥ = | italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | . Нагадаємо, що гомеоморфiзм f:D:𝑓𝐷f:D\rightarrow{\mathbb{C}}italic_f : italic_D → blackboard_C називається квазiконформним, якщо fWloc1,2(D)𝑓superscriptsubscript𝑊loc12𝐷f\in W_{\rm loc}^{1,2}(D)italic_f ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) i, крiм того, iснує стала K1𝐾1K\geqslant 1italic_K ⩾ 1 така, що f(z)2K|J(z,f)|superscriptnormsuperscript𝑓𝑧2𝐾𝐽𝑧𝑓\|f^{\,\prime}(z)\|^{2}\leqslant K\cdot|J(z,f)|∥ italic_f start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z ) ∥ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ⩽ italic_K ⋅ | italic_J ( italic_z , italic_f ) | майже скрiзь.

Справедлива наступна лема, доведена в [12, лема 5], див. також [11, лема 2], [5, теорема 9.1] i [10, лема 5.1].

Лема 3.   Нехай 1<p2,1𝑝21<p\leqslant 2,1 < italic_p ⩽ 2 , нехай μ:D𝔻:𝜇𝐷𝔻\mu:D\rightarrow{\mathbb{D}}italic_μ : italic_D → blackboard_D – вимiрна за Лебегом функцiя, i нехай fk,subscript𝑓𝑘f_{k},italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , k=1,2,𝑘12k=1,2,\ldotsitalic_k = 1 , 2 , … – послiдовнiсть гомеоморфiзмiв, що зберiгають орiєнтацiю, областi D𝐷Ditalic_D на себе, якi належать класу Wloc1,2(D)superscriptsubscript𝑊loc12𝐷W_{\rm loc}^{1,2}(D)italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) i задовольняють рiвняння

¯fn=fnμn(z)+fn¯νn(z),¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛subscript𝜇𝑛𝑧¯subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛𝑧\overline{\partial}f_{n}=\partial f_{n}\mu_{n}(z)+\overline{\partial f_{n}}\nu% _{n}(z)\,,over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) + over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) , (32)

де μn,subscript𝜇𝑛\mu_{n},italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , νnsubscript𝜈𝑛\nu_{n}italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT – вимiрнi за Лебегом функцiї, якi задовольняють нерiвнiсть |νn(z)|+|μn(z)|<1subscript𝜈𝑛𝑧subscript𝜇𝑛𝑧1|\nu_{n}(z)|+|\mu_{n}(z)|<1| italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) | + | italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) | < 1 майже скрiзь. Припустимо, що fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT збiгається локально рiвномiрно в D𝐷Ditalic_D до вiдображення f:D,:𝑓𝐷f:D\rightarrow{\mathbb{C}},italic_f : italic_D → blackboard_C , а послiдовностi μn(z)subscript𝜇𝑛𝑧\mu_{n}(z)italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) та νn(z)subscript𝜈𝑛𝑧\nu_{n}(z)italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) збiгаються до μ(z)𝜇𝑧\mu(z)italic_μ ( italic_z ) i ν(z),𝜈𝑧\nu(z),italic_ν ( italic_z ) , вiдповiдно, при n𝑛n\rightarrow\inftyitalic_n → ∞ майже скрiзь. Нехай також оберненi вiдображення gn:=fn1assignsubscript𝑔𝑛superscriptsubscript𝑓𝑛1g_{n}:=f_{n}^{\,-1}italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT := italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT належать класу Wloc1,2(fn(D)),superscriptsubscript𝑊loc12subscript𝑓𝑛𝐷W_{\rm loc}^{1,2}(f_{n}(D)),italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) ) , при цьому, при майже всiх wfn(D)𝑤subscript𝑓𝑛𝐷w\in f_{n}(D)italic_w ∈ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D )

fn(D)KI,p(w,gk)𝑑m(w)Msubscriptsubscript𝑓𝑛𝐷subscript𝐾𝐼𝑝𝑤subscript𝑔𝑘differential-d𝑚𝑤𝑀\int\limits_{f_{n}(D)}K_{I,p}(w,g_{k})\,dm(w)\leqslant M∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_I , italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w , italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) italic_d italic_m ( italic_w ) ⩽ italic_M

для деякого M>0𝑀0M>0italic_M > 0 i кожного n=1,2,.𝑛12n=1,2,\ldots.italic_n = 1 , 2 , … .

Тодi fWloc1,p(D)𝑓superscriptsubscript𝑊loc1𝑝𝐷f\in W_{\rm loc}^{1,p}(D)italic_f ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) i μ,𝜇\mu,italic_μ , ν𝜈\nuitalic_ν – комплекснi характеристики вiдображення f,𝑓f,italic_f , тобто, ¯f=fμ(z)+f¯ν(z)¯𝑓𝑓𝜇𝑧¯𝑓𝜈𝑧\overline{\partial}f=\partial f\mu(z)+\overline{\partial f}\nu(z)over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f = ∂ italic_f italic_μ ( italic_z ) + over¯ start_ARG ∂ italic_f end_ARG italic_ν ( italic_z ) при майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D .

Нехай μ=μ(z,w):D×𝔻:𝜇𝜇𝑧𝑤𝐷𝔻\mu=\mu(z,w):D\times{\mathbb{C}}\rightarrow{\mathbb{D}}italic_μ = italic_μ ( italic_z , italic_w ) : italic_D × blackboard_C → blackboard_D i ν=ν(z,w):D×𝔻:𝜈𝜈𝑧𝑤𝐷𝔻\nu=\nu(z,w):D\times{\mathbb{C}}\rightarrow{\mathbb{D}}italic_ν = italic_ν ( italic_z , italic_w ) : italic_D × blackboard_C → blackboard_D – заданi функцiї. Зафiксуємо n1𝑛1n\geqslant 1italic_n ⩾ 1 i покладемо

μn(z,w)={μ(z,w),Kμ,νn,0,Kμ,ν>n,subscript𝜇𝑛𝑧𝑤cases𝜇𝑧𝑤subscript𝐾𝜇𝜈𝑛0subscript𝐾𝜇𝜈𝑛\mu_{n}(z,w)=\left\{\begin{array}[]{rr}\mu(z,w),&K_{\mu,\nu}\leqslant n,\\ 0\ ,&K_{\mu,\nu}>n\,,\end{array}\right.italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = { start_ARRAY start_ROW start_CELL italic_μ ( italic_z , italic_w ) , end_CELL start_CELL italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ⩽ italic_n , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 , end_CELL start_CELL italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT > italic_n , end_CELL end_ROW end_ARRAY (33)

i

νn(z,w)={ν(z,w),Kμ,νn,0,Kμ,ν>n.subscript𝜈𝑛𝑧𝑤cases𝜈𝑧𝑤subscript𝐾𝜇𝜈𝑛0subscript𝐾𝜇𝜈𝑛\nu_{n}(z,w)=\left\{\begin{array}[]{rr}\nu(z,w),&K_{\mu,\nu}\leqslant n,\\ 0\ ,&K_{\mu,\nu}>n\,.\end{array}\right.italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = { start_ARRAY start_ROW start_CELL italic_ν ( italic_z , italic_w ) , end_CELL start_CELL italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ⩽ italic_n , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 , end_CELL start_CELL italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT > italic_n . end_CELL end_ROW end_ARRAY (34)

Нехай функцiї μ=μ(z,w):D×𝔻:𝜇𝜇𝑧𝑤𝐷𝔻\mu=\mu(z,w):D\times{{\mathbb{C}}}\rightarrow{\mathbb{D}}italic_μ = italic_μ ( italic_z , italic_w ) : italic_D × blackboard_C → blackboard_D i ν=ν(z,w):D×𝔻:𝜈𝜈𝑧𝑤𝐷𝔻\nu=\nu(z,w):D\times{{\mathbb{C}}}\rightarrow{\mathbb{D}}italic_ν = italic_ν ( italic_z , italic_w ) : italic_D × blackboard_C → blackboard_D задовольняють умову Каратеодорi. Тодi

Kμn,νn(z,w)=1+|μn(z,w)|+|νn(z,w)|1|μn(z,w)||νn(z,w)|nK_{\mu_{n},\nu_{n}}(z,w)=\quad\frac{1+|\mu_{n}(z,w)|+|\nu_{n}(z,w)|}{1-|\mu_{n% }\,(z,w)|-|\nu_{n}(z,w)|}\leqslant nitalic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = divide start_ARG 1 + | italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) | + | italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) | end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) | - | italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) | end_ARG ⩽ italic_n

для всiх zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D i w.𝑤w\in{\mathbb{C}}.italic_w ∈ blackboard_C . Тодi за наслiдком 1 рiвняння

fz¯=μn(z,f(z))fz+νn(z,f(z))fz¯subscript𝑓¯𝑧subscript𝜇𝑛𝑧𝑓𝑧subscript𝑓𝑧subscript𝜈𝑛𝑧𝑓𝑧¯subscript𝑓𝑧f_{\overline{z}}=\mu_{n}(z,f(z))\cdot f_{z}+\nu_{n}(z,f(z))\cdot\overline{f_{z}}italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f ( italic_z ) ) ⋅ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT + italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f ( italic_z ) ) ⋅ over¯ start_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT end_ARG

має регулярний гомеоморфний розв’язок fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT класу Wloc1,1superscriptsubscript𝑊loc11W_{\rm loc}^{1,1}italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT в D,𝐷D,italic_D , такий що fn1Wloc 1,2(fn(D)).superscriptsubscript𝑓𝑛1superscriptsubscript𝑊loc12subscript𝑓𝑛𝐷f_{n}^{\,-1}\in W_{\rm loc}^{\,1,2}(f_{n}(D)).italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) ) . За цим же наслiдком можна продовжити fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT на все {\mathbb{C}}blackboard_C i обрати його таким, що fn(0)=0,subscript𝑓𝑛00f_{n}(0)=0,italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = 0 , fn(1)=1.subscript𝑓𝑛11f_{n}(1)=1.italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 1 ) = 1 .

Нехай fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT – (будь-який) такий розв’язок рiвняння (3). Оскiльки рiвнiсть

(fn)z¯=μn(z,fn(z))(fn)z+μn(z,fn(z))(fn)z¯subscript𝑓𝑛¯𝑧subscript𝜇𝑛𝑧subscript𝑓𝑛𝑧subscriptsubscript𝑓𝑛𝑧subscript𝜇𝑛𝑧subscript𝑓𝑛𝑧¯subscriptsubscript𝑓𝑛𝑧(f_{n}){\overline{z}}=\mu_{n}(z,f_{n}(z))\cdot(f_{n})_{z}+\mu_{n}(z,f_{n}(z))% \cdot\overline{(f_{n})_{z}}( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) over¯ start_ARG italic_z end_ARG = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) ⋅ ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT + italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) ⋅ over¯ start_ARG ( italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT end_ARG

можна записати в виглядi

¯fn=(μn+fn¯fnνn)fn,¯subscript𝑓𝑛subscript𝜇𝑛¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛subscript𝑓𝑛\overline{\partial}f_{n}=\left(\mu_{n}+\frac{\overline{\partial f_{n}}}{{% \partial f_{n}}}\cdot\nu_{n}\right)\partial f_{n}\,,over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT + divide start_ARG over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⋅ italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , (35)

де μn=μn(z,fn(z))subscript𝜇𝑛subscript𝜇𝑛𝑧subscript𝑓𝑛𝑧\mu_{n}=\mu_{n}(z,f_{n}(z))italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) i νn=νn(z,fn(z)).subscript𝜈𝑛subscript𝜈𝑛𝑧subscript𝑓𝑛𝑧\nu_{n}=\nu_{n}(z,f_{n}(z)).italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) . З рiвностi (35) випливає, що вiдображення fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT при кожному n𝑛n\in{\mathbb{N}}italic_n ∈ blackboard_N задовольняє звичайне рiвняння Бельтрамi fz¯=μ(z)fz,subscript𝑓¯𝑧superscript𝜇𝑧subscript𝑓𝑧f_{\overline{z}}=\mu^{\,*}(z)f_{z},italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z ) italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT , де μ(z)=μn+fn¯fnνn.superscript𝜇𝑧subscript𝜇𝑛¯subscript𝑓𝑛subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛\mu^{\,*}(z)=\mu_{n}+\frac{\overline{\partial f_{n}}}{{\partial f_{n}}}\cdot% \nu_{n}.italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_z ) = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT + divide start_ARG over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ⋅ italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT . Оцiнюючи максимальну дилатацiю Kμ(z)subscript𝐾superscript𝜇𝑧K_{\mu^{\,*}}(z)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) цього рiвняння за нерiвнiстю трикутника, ми отримаємо, що

Kμ(z)1+|μn|+|νn|1|μn||νn|n.subscript𝐾superscript𝜇𝑧1subscript𝜇𝑛subscript𝜈𝑛1subscript𝜇𝑛subscript𝜈𝑛𝑛K_{\mu^{\,*}}(z)\leqslant\frac{1+|\mu_{n}|+|\nu_{n}|}{1-|\mu_{n}|-|\nu_{n}|}% \leqslant n\,.italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUPERSCRIPT ∗ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ⩽ divide start_ARG 1 + | italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | + | italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | - | italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | end_ARG ⩽ italic_n . (36)

З оцiнки (36) випливає, що вiдображення fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT є квазiконформним. Тодi й вiдображення gn=fn1subscript𝑔𝑛subscriptsuperscript𝑓1𝑛g_{n}=f^{\,-1}_{n}italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT є квазiконформним; зокрема, воно є диференцiйовним майже скрiзь. Нехай KμgnT(w,w0)subscriptsuperscript𝐾𝑇subscript𝜇subscript𝑔𝑛𝑤subscript𝑤0K^{T}_{\mu_{g_{n}}}(w,w_{0})italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) – дотична дилатацiя оберненого вiдображення gnsubscript𝑔𝑛g_{n}italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT у точцi w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C вiдносно точки w0subscript𝑤0w_{0}\in{\mathbb{C}}italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_C тобто,

KμgnT(w,w0)=|1ww0¯ww0μgn(w)|21|μgn(w)|2.subscriptsuperscript𝐾𝑇subscript𝜇subscript𝑔𝑛𝑤subscript𝑤0superscript1¯𝑤subscript𝑤0𝑤subscript𝑤0subscript𝜇subscript𝑔𝑛𝑤21superscriptsubscript𝜇subscript𝑔𝑛𝑤2K^{T}_{\mu_{g_{n}}}(w,w_{0})=\frac{\left|1-\frac{\overline{w-w_{0}}}{w-w_{0}}% \mu_{g_{n}}(w)\right|^{2}}{1-|\mu_{g_{n}}(w)|^{2}}\,.italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = divide start_ARG | 1 - divide start_ARG over¯ start_ARG italic_w - italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG start_ARG italic_w - italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG . (37)

Визначимо також внутрiшню дилатацiю порядку p𝑝pitalic_p вiдображення gnsubscript𝑔𝑛g_{n}italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT в точцi w𝑤witalic_w за допомогою рiвностi

KI,p(w,gn)=|(gn)w|2|(gn)w¯|2(|(gn)w||(gn)w¯|)p.subscript𝐾𝐼𝑝𝑤subscript𝑔𝑛superscriptsubscriptsubscript𝑔𝑛𝑤2superscriptsubscriptsubscript𝑔𝑛¯𝑤2superscriptsubscriptsubscript𝑔𝑛𝑤subscriptsubscript𝑔𝑛¯𝑤𝑝K_{I,p}(w,g_{n})=\frac{{|(g_{n})_{w}|}^{2}-{|(g_{n})_{\overline{w}}|}^{2}}{{(|% (g_{n})_{w}|-|(g_{n})_{\overline{w}}|)}^{p}}\,.italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_I , italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w , italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) = divide start_ARG | ( italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_w end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - | ( italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_w end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG ( | ( italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_w end_POSTSUBSCRIPT | - | ( italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_w end_ARG end_POSTSUBSCRIPT | ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_p end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG . (38)

Виконується наступне твердження (для лiнiйних рiвнянь з одною i двома характеристиками в одиничному крузi i максимальною дилатацiєю замiсть дотичної див. також [9], [10] i [11][12]).

Теорема 2.  Нехай μ,𝜇\mu,italic_μ , ν,𝜈\nu,italic_ν , μn,subscript𝜇𝑛\mu_{n},italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , νn,subscript𝜈𝑛\nu_{n},italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT i gnsubscript𝑔𝑛g_{n}italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT такi, як визначено вище. Нехай Q,Q0:[0,]:𝑄subscript𝑄00Q,Q_{0}:{\mathbb{C}}\rightarrow[0,\infty]italic_Q , italic_Q start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT : blackboard_C → [ 0 , ∞ ] – вимiрнi за Лебегом функцiї. Припустимо, що Kμ,ν(z,w)Q0(z)<subscript𝐾𝜇𝜈𝑧𝑤subscript𝑄0𝑧K_{\mu,\nu}(z,w)\leqslant Q_{0}(z)<\inftyitalic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) ⩽ italic_Q start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) < ∞ при всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D . Припустимо, крiм того, що виконуються наступнi умови:

1) для кожних 0<r1<r2<10subscript𝑟1subscript𝑟210<r_{1}<r_{2}<10 < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT < 1 i y0subscript𝑦0y_{0}\in{\mathbb{C}}italic_y start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ blackboard_C iснує множина E[r1,r2]𝐸subscript𝑟1subscript𝑟2E\subset[r_{1},r_{2}]italic_E ⊂ [ italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ] додатної лебегової мiри така, що функцiя Q𝑄Qitalic_Q є iнтегровною по колах S(y0,r)𝑆subscript𝑦0𝑟S(y_{0},r)italic_S ( italic_y start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r ) для кожного rE;𝑟𝐸r\in E;italic_r ∈ italic_E ;

2) знайдеться число 1<p21𝑝21<p\leqslant 21 < italic_p ⩽ 2 i стала M>0𝑀0M>0italic_M > 0 такi, що

fn(D)KI,p(w,gn)𝑑m(w)Msubscriptsubscript𝑓𝑛𝐷subscript𝐾𝐼𝑝𝑤subscript𝑔𝑛differential-d𝑚𝑤𝑀\int\limits_{f_{n}(D)}K_{I,p}(w,g_{n})\,dm(w)\leqslant M∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_I , italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w , italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) italic_d italic_m ( italic_w ) ⩽ italic_M (39)

для всiх n=1,2,,𝑛12n=1,2,\ldots,italic_n = 1 , 2 , … , де KI,p(w,gn)subscript𝐾𝐼𝑝𝑤subscript𝑔𝑛K_{I,p}(w,g_{n})italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_I , italic_p end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w , italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) визначено у (38);

3) Нерiвнiсть

KμgnT(w,w0)Q(w)subscriptsuperscript𝐾𝑇subscript𝜇subscript𝑔𝑛𝑤subscript𝑤0𝑄𝑤K^{T}_{\mu_{g_{n}}}(w,w_{0})\leqslant Q(w)italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w , italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ⩽ italic_Q ( italic_w ) (40)

виконується для майже всiх wfn(D)𝑤subscript𝑓𝑛𝐷w\in f_{n}(D)italic_w ∈ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) i всiх w0fn(D),subscript𝑤0subscript𝑓𝑛𝐷w_{0}\in f_{n}(D),italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) , де Kμgnsubscript𝐾subscript𝜇subscript𝑔𝑛K_{\mu_{g_{n}}}italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT визначено в (37). Тодi рiвняння (3) має неперервний Wloc1,p(D)superscriptsubscript𝑊loc1𝑝𝐷W_{\rm loc}^{1,p}(D)italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D )-розв’язок f𝑓fitalic_f в D.𝐷D.italic_D .

Наслiдок 4.   Зокрема, твердження теореми 1 виконується, якщо в цiй теоремi ми вiдмовляємося вiд умови 1), вимагаємо умову 3), а умову 2) замiняємо наступною: QL1().𝑄superscript𝐿1Q\in L^{1}({\mathbb{C}}).italic_Q ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_C ) . В цьому випадку, розв’язок f𝑓fitalic_f рiвняння (3) може бути обраним таким, що рiвнiсть

|f(x)f(y)|C(Q1)1/2log1/2(1+r02|xy|)𝑓𝑥𝑓𝑦𝐶superscriptsubscriptnorm𝑄112superscript121subscript𝑟02𝑥𝑦|f(x)-f(y)|\leqslant\frac{C\cdot(\|Q\|_{1})^{1/2}}{\log^{1/2}\left(1+\frac{r_{% 0}}{2|x-y|}\right)}| italic_f ( italic_x ) - italic_f ( italic_y ) | ⩽ divide start_ARG italic_C ⋅ ( ∥ italic_Q ∥ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG roman_log start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 + divide start_ARG italic_r start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 | italic_x - italic_y | end_ARG ) end_ARG (41)

виконується для довiльного компакту KD𝐾𝐷K\subset Ditalic_K ⊂ italic_D i всяких x,yK,𝑥𝑦𝐾x,y\in K,italic_x , italic_y ∈ italic_K , де Q1subscriptnorm𝑄1\|Q\|_{1}∥ italic_Q ∥ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT позначає L1superscript𝐿1L^{1}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT-норму функцiї Q𝑄Qitalic_Q в ,{\mathbb{C}},blackboard_C , C>0𝐶0C>0italic_C > 0 деяка стала i r0=d(K,D).subscript𝑟0𝑑𝐾𝐷r_{0}=d(K,\partial D).italic_r start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_d ( italic_K , ∂ italic_D ) . Якщо додатково Q(z)FMO(),𝑄𝑧𝐹𝑀𝑂Q(z)\in FMO({\mathbb{C}}),italic_Q ( italic_z ) ∈ italic_F italic_M italic_O ( blackboard_C ) , або виконано умову (7), то вiдображення f𝑓fitalic_f можна обрати гомеоморфiзмом.

Доведення теореми 1. Нехай M𝑀Mitalic_M означає модуль сiм’ї кривих (див., напр., [14, розд. 6]), w0fn(D),subscript𝑤0subscript𝑓𝑛𝐷w_{0}\in f_{n}(D),italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) , 0<r1<r2<supwfn(D)|ww0|.0subscript𝑟1brasubscript𝑟2brasubscriptsupremum𝑤subscript𝑓𝑛𝐷𝑤subscript𝑤00<r_{1}<r_{2}<\sup\limits_{w\in f_{n}(D)}|w-w_{0}|.0 < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT < roman_sup start_POSTSUBSCRIPT italic_w ∈ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) end_POSTSUBSCRIPT | italic_w - italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT | . Тодi з огляду на [19, теорема 4.2] i умову (40)

M(gn(Σr1,r2))r1r2drQ1(r),𝑀subscript𝑔𝑛subscriptΣsubscript𝑟1subscript𝑟2superscriptsubscriptsubscript𝑟1subscript𝑟2𝑑𝑟subscriptnorm𝑄1𝑟M(g_{n}(\Sigma_{r_{1},r_{2}}))\geqslant\int\limits_{r_{1}}^{r_{2}}\frac{dr}{\|% Q\|_{1}(r)}\,,italic_M ( italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) ) ⩾ ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_d italic_r end_ARG start_ARG ∥ italic_Q ∥ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) end_ARG ,

де Σr1,r2subscriptΣsubscript𝑟1subscript𝑟2\Sigma_{r_{1},r_{2}}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT позначає сiм’ю всiх перетинiв кiл S(y0,r)fn(D),𝑆subscript𝑦0𝑟subscript𝑓𝑛𝐷S(y_{0},r)\cap f_{n}(D),italic_S ( italic_y start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r ) ∩ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) , r(r1,r2),𝑟subscript𝑟1subscript𝑟2r\in(r_{1},r_{2}),italic_r ∈ ( italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) , i Q1(r)=S(y0,r)fn(D)Q(y)𝑑1(y).subscriptnorm𝑄1𝑟subscript𝑆subscript𝑦0𝑟subscript𝑓𝑛𝐷𝑄𝑦differential-dsuperscript1𝑦\|Q\|_{1}(r)=\int\limits_{S(y_{0},r)\cap f_{n}(D)}Q(y)\,\,d\mathcal{H}^{1}(y).∥ italic_Q ∥ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_S ( italic_y start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r ) ∩ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) end_POSTSUBSCRIPT italic_Q ( italic_y ) italic_d caligraphic_H start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y ) . Нехай C1subscript𝐶1C_{1}italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT i C2subscript𝐶2C_{2}italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT – компакти у D,𝐷D,italic_D , такi що

C1S(w0,r1)iC2S(w0,r2).formulae-sequencesubscript𝐶1𝑆subscript𝑤0subscript𝑟1isubscript𝐶2𝑆subscript𝑤0subscript𝑟2C_{1}\subset S(w_{0},r_{1})\quad\mbox{\T2A\cyrii}\quad C_{2}\subset S(w_{0},r_% {2})\,.italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ⊂ italic_S ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) i italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ⊂ italic_S ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) .

Застосовуючи результати Цимера про зв’язок мiж модулем сiмей з’єднуючих кривих та вiдповiдних роздiляючих поверхонь (див. [20, теорема 3.13] при p=n𝑝𝑛p=nitalic_p = italic_n i [21, с. 50] при 1<p<1𝑝1<p<\infty1 < italic_p < ∞), а також результати Хессе-Шлик про зв’язок модуля сiмей кривих з ємнiстю конденсаторiв (див. [22, теорема 5.5][23, теорема 1]), ми отримаємо що

M(gn(Γ(C1,C2,fn(D))))2πr1r2drrqw0(r)<,𝑀subscript𝑔𝑛Γsubscript𝐶1subscript𝐶2subscript𝑓𝑛𝐷2𝜋superscriptsubscriptsubscript𝑟1subscript𝑟2𝑑𝑟𝑟subscript𝑞subscript𝑤0𝑟M(g_{n}(\Gamma(C_{1},C_{2},f_{n}(D))))\leqslant\frac{2\pi}{\int\limits_{r_{1}}% ^{r_{2}}\frac{dr}{rq_{w_{0}}(r)}}<\infty\,,italic_M ( italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( roman_Γ ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) ) ) ) ⩽ divide start_ARG 2 italic_π end_ARG start_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_d italic_r end_ARG start_ARG italic_r italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) end_ARG end_ARG < ∞ , (42)

де qw0(r)subscript𝑞subscript𝑤0𝑟q_{w_{0}}(r)italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) визначено спiввiдношенням (9). Тут ми скористалися умовою 1) теореми, бо нерiвнiсть qw0(r)<subscript𝑞subscript𝑤0𝑟q_{w_{0}}(r)<\inftyitalic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) < ∞ тягне за собою скiнченнiсть правої частини у спiввiдношеннi вище, а також умовою 3). Вiзьмемо тепер зростаючу послiдовнiсть компактiв C1msuperscriptsubscript𝐶1𝑚C_{1}^{m}italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT i C2m,superscriptsubscript𝐶2𝑚C_{2}^{m},italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT , m=1,2,,𝑚12m=1,2,\ldots,italic_m = 1 , 2 , … , якi вичерпують S(w0,r1)fn(D)𝑆subscript𝑤0subscript𝑟1subscript𝑓𝑛𝐷S(w_{0},r_{1})\cap f_{n}(D)italic_S ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ∩ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) and S(w0,r2)fn(D)𝑆subscript𝑤0subscript𝑟2subscript𝑓𝑛𝐷S(w_{0},r_{2})\cap f_{n}(D)italic_S ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ∩ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) i перейдемо до границi m𝑚m\rightarrow\inftyitalic_m → ∞ у спiввiдношеннi

M(gn(Γ(C1m,C1m,fn(D))))2πr1r2drrqw0(r)<.𝑀subscript𝑔𝑛Γsuperscriptsubscript𝐶1𝑚superscriptsubscript𝐶1𝑚subscript𝑓𝑛𝐷2𝜋superscriptsubscriptsubscript𝑟1subscript𝑟2𝑑𝑟𝑟subscript𝑞subscript𝑤0𝑟M(g_{n}(\Gamma(C_{1}^{m},C_{1}^{m},f_{n}(D))))\leqslant\frac{2\pi}{\int\limits% _{r_{1}}^{r_{2}}\frac{dr}{rq_{w_{0}}(r)}}<\infty\,.italic_M ( italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( roman_Γ ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT , italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) ) ) ) ⩽ divide start_ARG 2 italic_π end_ARG start_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_d italic_r end_ARG start_ARG italic_r italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) end_ARG end_ARG < ∞ .

З огляду на [6, теорема A.7],

M(gn(Γ(S(w0,r1),S(w0,r2),fn(D))))2πr1r2drrqw0(r)<.𝑀subscript𝑔𝑛Γ𝑆subscript𝑤0subscript𝑟1𝑆subscript𝑤0subscript𝑟2subscript𝑓𝑛𝐷2𝜋superscriptsubscriptsubscript𝑟1subscript𝑟2𝑑𝑟𝑟subscript𝑞subscript𝑤0𝑟M(g_{n}(\Gamma(S(w_{0},r_{1}),S(w_{0},r_{2}),f_{n}(D))))\leqslant\frac{2\pi}{% \int\limits_{r_{1}}^{r_{2}}\frac{dr}{rq_{w_{0}}(r)}}<\infty\,.italic_M ( italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( roman_Γ ( italic_S ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_S ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ) ) ) ) ⩽ divide start_ARG 2 italic_π end_ARG start_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_d italic_r end_ARG start_ARG italic_r italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) end_ARG end_ARG < ∞ .

Останню нерiвнiсть можна записати в дещо iншiй формi:

M(Γfn(w0,r1,r2))2πr1r2drrqw0(r)<.𝑀subscriptΓsubscript𝑓𝑛subscript𝑤0subscript𝑟1subscript𝑟22𝜋superscriptsubscriptsubscript𝑟1subscript𝑟2𝑑𝑟𝑟subscript𝑞subscript𝑤0𝑟M(\Gamma_{f_{n}}(w_{0},r_{1},r_{2}))\leqslant\frac{2\pi}{\int\limits_{r_{1}}^{% r_{2}}\frac{dr}{rq_{w_{0}}(r)}}<\infty\,.italic_M ( roman_Γ start_POSTSUBSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ) ⩽ divide start_ARG 2 italic_π end_ARG start_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_d italic_r end_ARG start_ARG italic_r italic_q start_POSTSUBSCRIPT italic_w start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) end_ARG end_ARG < ∞ .

Тодi з огляду на пропозицiю 3 i зауваження 4 у [12] сiм’я fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT одностайно неперервна в D.𝐷D.italic_D . Отже, з огляду на теорему Арцела-Асколi fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT є нормальною сiм’єю вiдображень (див. [14, теорема 20.4]). Iншими словами, знайдеться пiдпослiдовнiсть fnl,subscript𝑓subscript𝑛𝑙f_{n_{l}},italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , котра збiгається до деякого вiдображення f:DD¯:𝑓𝐷¯𝐷f:D\rightarrow\overline{D}italic_f : italic_D → over¯ start_ARG italic_D end_ARG локально рiвномiрно в D.𝐷D.italic_D . За означенням fn,subscript𝑓𝑛f_{n},italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ,

¯fn=μn(z,fn(z))fn+νn(z,fn(z))fn¯.¯subscript𝑓𝑛subscript𝜇𝑛𝑧subscript𝑓𝑛𝑧subscript𝑓𝑛subscript𝜈𝑛𝑧subscript𝑓𝑛𝑧¯subscript𝑓𝑛\overline{\partial}f_{n}=\mu_{n}(z,f_{n}(z))\partial f_{n}+\nu_{n}(z,f_{n}(z))% \overline{\partial f_{n}}\,.over¯ start_ARG ∂ end_ARG italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT + italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) over¯ start_ARG ∂ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG .

Оскiльки Kμ,ν(z,w)Q0(z)<subscript𝐾𝜇𝜈𝑧𝑤subscript𝑄0𝑧K_{\mu,\nu}(z,w)\leqslant Q_{0}(z)<\inftyitalic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ , italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) ⩽ italic_Q start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) < ∞ при всiх w𝑤w\in{\mathbb{C}}italic_w ∈ blackboard_C i майже всiх zD.𝑧𝐷z\in D.italic_z ∈ italic_D . Отже, для майже всiх zD𝑧𝐷z\in Ditalic_z ∈ italic_D знайдеться номер l0=l0(z)subscript𝑙0subscript𝑙0𝑧l_{0}=l_{0}(z)italic_l start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_l start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) такий, що μnl(z,w)=μ(z,w),subscript𝜇subscript𝑛𝑙𝑧𝑤𝜇𝑧𝑤\mu_{n_{l}}(z,w)=\mu(z,w),italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = italic_μ ( italic_z , italic_w ) , νnl(z,w)=ν(z,w)subscript𝜈subscript𝑛𝑙𝑧𝑤𝜈𝑧𝑤\nu_{n_{l}}(z,w)=\nu(z,w)italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = italic_ν ( italic_z , italic_w ) при ll0𝑙subscript𝑙0l\geqslant l_{0}italic_l ⩾ italic_l start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT i всiх w.𝑤w\in{\mathbb{C}}.italic_w ∈ blackboard_C . З огляду на те, що функцiї μ𝜇\muitalic_μ i ν𝜈\nuitalic_ν задовольняють умову Каратеодорi,

μnl(z,fnl(z))μ(z,f(z)),subscript𝜇subscript𝑛𝑙𝑧subscript𝑓subscript𝑛𝑙𝑧𝜇𝑧𝑓𝑧\mu_{n_{l}}(z,f_{n_{l}}(z))\rightarrow\mu(z,f(z))\,,italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) → italic_μ ( italic_z , italic_f ( italic_z ) ) ,
νnl(z,fnl(z))ν(z,f(z))subscript𝜈subscript𝑛𝑙𝑧subscript𝑓subscript𝑛𝑙𝑧𝜈𝑧𝑓𝑧\nu_{n_{l}}(z,f_{n_{l}}(z))\rightarrow\nu(z,f(z))italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) → italic_ν ( italic_z , italic_f ( italic_z ) )

при l.𝑙l\rightarrow\infty.italic_l → ∞ . Тодi за умовою 2) лемою 1 вiдображення f𝑓fitalic_f належить класу Wloc1,p(D)superscriptsubscript𝑊loc1𝑝𝐷W_{\rm loc}^{1,p}(D)italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) i є розв’язком вихiдного рiвняння Бельтрамi (3). \Box

Доведення наслiдку 1. За теоремою Фубiнi умова QL1(D)𝑄superscript𝐿1𝐷Q\in L^{1}(D)italic_Q ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) тягне за собою вимiрнiсть iнтегралiв S(x0,r)DQ(x)𝑑1(x)subscript𝑆subscript𝑥0𝑟𝐷𝑄𝑥differential-dsuperscript1𝑥\int\limits_{S(x_{0},r)\cap D}\,Q(x)\,d\mathcal{H}^{1}(x)∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_S ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_r ) ∩ italic_D end_POSTSUBSCRIPT italic_Q ( italic_x ) italic_d caligraphic_H start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x ) як функцiй r𝑟ritalic_r i їх скiнченнiсть майже скрiзь при 0<r<0𝑟0<r<\infty0 < italic_r < ∞ (див., напр., [24, теорема 8.1.III]). Отже, умова (39) виконується при p=2.𝑝2p=2.italic_p = 2 . Тодi iснування розв’язку рiвняння (3) i його приналежнiсть класу Wloc1,2(D)superscriptsubscript𝑊loc12𝐷W_{\rm loc}^{1,2}(D)italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) випливають з теореми 1.

З огляду на [10, теорема 1.2] (див. також [25, теорема 1]) на довiльному компактi KD𝐾𝐷K\subset Ditalic_K ⊂ italic_D виконується нерiвнiсть

|fn(x)fn(y)|C(Q1)1/2log1/2(1+r0|xy|)x,yK,formulae-sequencesubscript𝑓𝑛𝑥subscript𝑓𝑛𝑦𝐶superscriptsubscriptnorm𝑄112superscript121subscript𝑟0𝑥𝑦for-all𝑥𝑦𝐾|f_{n}(x)-f_{n}(y)|\leqslant\frac{C\cdot(\|Q\|_{1})^{1/2}}{\log^{1/2}\left(1+% \frac{r_{0}}{|x-y|}\right)}\quad\forall\,\,x,y\in K\,,| italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) - italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) | ⩽ divide start_ARG italic_C ⋅ ( ∥ italic_Q ∥ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG roman_log start_POSTSUPERSCRIPT 1 / 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 1 + divide start_ARG italic_r start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x - italic_y | end_ARG ) end_ARG ∀ italic_x , italic_y ∈ italic_K ,

де Q1subscriptnorm𝑄1\|Q\|_{1}∥ italic_Q ∥ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT – норма Q𝑄Qitalic_Q в L1(D),superscript𝐿1𝐷L^{1}(D),italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) , C𝐶Citalic_C – деяка стала i r0=d(K,D).subscript𝑟0𝑑𝐾𝐷r_{0}=d(K,\partial D).italic_r start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_d ( italic_K , ∂ italic_D ) . Переходячи тут до границi при n,𝑛n\rightarrow\infty,italic_n → ∞ , ми отримаємо (41).

Припустимо тепер, що QFMO(D),𝑄𝐹𝑀𝑂𝐷Q\in FMO(D),italic_Q ∈ italic_F italic_M italic_O ( italic_D ) , або виконується спiввiдношення (7). Оскiльки fnsubscript𝑓𝑛f_{n}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT продовжуються на все {\mathbb{C}}blackboard_C i є квазiконформними, то вони мають неперервне продовження у точку \infty до квазiконфомного вiдображення fn:¯=¯:subscript𝑓𝑛¯¯f_{n}:\overline{\mathbb{C}}=\overline{\mathbb{C}}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT : over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG = over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG (див., напр., [14, теорема 17.3]). Оскiльки fn(¯)subscript𝑓𝑛¯f_{n}(\overline{\mathbb{C}})italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG ) є вiдкритою множиною як образ вiдкритої множини ¯¯\overline{\mathbb{C}}over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG при гомеоморфiзмi fn,subscript𝑓𝑛f_{n},italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , i замкненою як образ компакту ¯¯\overline{\mathbb{C}}over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG при неперервному вiдображеннi fn,subscript𝑓𝑛f_{n},italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , то fn(¯)=¯.subscript𝑓𝑛¯¯f_{n}(\overline{\mathbb{C}})=\overline{\mathbb{C}}.italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG ) = over¯ start_ARG blackboard_C end_ARG . Звiдси випливає, що fn()=.subscript𝑓𝑛f_{n}({\mathbb{C}})={\mathbb{C}}.italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( blackboard_C ) = blackboard_C . Тому всi вiдображення gn=fn1subscript𝑔𝑛subscriptsuperscript𝑓1𝑛g_{n}=f^{\,-1}_{n}italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT визначенi у .{\mathbb{C}}.blackboard_C .

Крiм того, з огляду на умови нормування gn=0subscript𝑔𝑛0g_{n}=0italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = 0 i gn(1)=1subscript𝑔𝑛11g_{n}(1)=1italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 1 ) = 1 послiдовнiсть gnsubscript𝑔𝑛g_{n}italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT формує одностайно неперервну сiм’ю (див., напр.,  [26, теореми 6.1 i 6.5]). За теоремою Арцела-Асколi gnsubscript𝑔𝑛g_{n}italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT є нормальною сiм’єю (див. [14, теорема 20.4]), тобто, iснує пiдпослiдовнiсть gnl,subscript𝑔subscript𝑛𝑙g_{n_{l}},italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , яка збiгається до деякого g:DD¯:𝑔𝐷¯𝐷g:D\rightarrow\overline{D}italic_g : italic_D → over¯ start_ARG italic_D end_ARG локально рiвномiрно у деякiй областi D.𝐷D.italic_D . Оскiльки знову gnl(0)=0subscript𝑔subscript𝑛𝑙00g_{n_{l}}(0)=0italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = 0 i gnl(1)=1subscript𝑔subscript𝑛𝑙11g_{n_{l}}(1)=1italic_g start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( 1 ) = 1 при всiх l=1,2,,𝑙12l=1,2,\ldots,italic_l = 1 , 2 , … , то в силу [15, теорема 4.1] вiдображення g𝑔gitalic_g є гомеоморфiзмом в D,𝐷D,italic_D , причому fnlf=g1subscript𝑓subscript𝑛𝑙𝑓superscript𝑔1f_{n_{l}}\rightarrow f=g^{\,-1}italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT italic_l end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT → italic_f = italic_g start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT при l𝑙l\rightarrow\inftyitalic_l → ∞ локально рiвномiрно в D𝐷Ditalic_D (див. [15, лема 3.1]). Оскiльки за умовами Каратеодорi μn(z,fn(z))μ(z,f)subscript𝜇𝑛𝑧subscript𝑓𝑛𝑧𝜇𝑧𝑓\mu_{n}(z,f_{n}(z))\rightarrow\mu(z,f)italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) → italic_μ ( italic_z , italic_f ) i νn(z,fn(z))ν(z,f(z))subscript𝜈𝑛𝑧subscript𝑓𝑛𝑧𝜈𝑧𝑓𝑧\nu_{n}(z,f_{n}(z))\rightarrow\nu(z,f(z))italic_ν start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ) → italic_ν ( italic_z , italic_f ( italic_z ) ) при n𝑛n\rightarrow\inftyitalic_n → ∞ i при майже всiх zD,𝑧𝐷z\in D,italic_z ∈ italic_D , за лемою 1 вiдображення f𝑓fitalic_f належить класу Wloc1,p(D)superscriptsubscript𝑊loc1𝑝𝐷W_{\rm loc}^{1,p}(D)italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , italic_p end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_D ) i задовольняє рiвняння (3). \Box

4. Приклад. Будемо вважати ν0.𝜈0\nu\equiv 0.italic_ν ≡ 0 . В одиничному крузi D=𝔻={z:|z|<1}𝐷𝔻conditional-set𝑧𝑧1D={\mathbb{D}}=\{z\in{\mathbb{C}}:|z|<1\}italic_D = blackboard_D = { italic_z ∈ blackboard_C : | italic_z | < 1 } розглянемо функцiю μ:𝔻×𝔻:𝜇𝔻𝔻\mu:{\mathbb{D}}\times{\mathbb{C}}\rightarrow{\mathbb{D}}italic_μ : blackboard_D × blackboard_C → blackboard_D визначену наступним шляхом:

μ(z,w)=eiθ1r|w|1+r+|w|,𝜇𝑧𝑤superscript𝑒𝑖𝜃1𝑟𝑤1𝑟𝑤\mu(z,w)=e^{i\theta}\frac{1-r-|w|}{1+r+|w|}\,,italic_μ ( italic_z , italic_w ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_θ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 - italic_r - | italic_w | end_ARG start_ARG 1 + italic_r + | italic_w | end_ARG ,

де z=reiθ,𝑧𝑟superscript𝑒𝑖𝜃z=re^{i\theta},italic_z = italic_r italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_θ end_POSTSUPERSCRIPT , 0r<1,0𝑟10\leqslant r<1,0 ⩽ italic_r < 1 , θ[0,2π).𝜃02𝜋\theta\in[0,2\pi).italic_θ ∈ [ 0 , 2 italic_π ) . Зауважимо, що

Kμ(z,w)=1+|μ(z,w)|1|μ(z,w)|=1r+w1r.subscript𝐾𝜇𝑧𝑤1𝜇𝑧𝑤1𝜇𝑧𝑤1𝑟𝑤1𝑟K_{\mu}(z,w)=\frac{1+|\mu(z,w)|}{1-|\mu(z,w)|}=\frac{1}{r+w}\leqslant\frac{1}{% r}\,.italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) = divide start_ARG 1 + | italic_μ ( italic_z , italic_w ) | end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ ( italic_z , italic_w ) | end_ARG = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_r + italic_w end_ARG ⩽ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_r end_ARG . (43)

Функцiя Q(z):=1rassign𝑄𝑧1𝑟Q(z):=\frac{1}{r}italic_Q ( italic_z ) := divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_r end_ARG iнтегровна в 𝔻.𝔻{\mathbb{D}}.blackboard_D . Дiйсно, з огляду на теорему Фубiнi,

𝔻Q(z)𝑑m(z)=01(S(0,r)1r𝑑t)𝑑r=2π<.subscript𝔻𝑄𝑧differential-d𝑚𝑧superscriptsubscript01subscript𝑆0𝑟1𝑟differential-d𝑡differential-d𝑟2𝜋\int\limits_{\mathbb{D}}Q(z)\,dm(z)=\int\limits_{0}^{1}\left(\int\limits_{S(0,% r)}\frac{1}{r}\,\,dt\right)\,dr=2\pi<\infty\,.∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_D end_POSTSUBSCRIPT italic_Q ( italic_z ) italic_d italic_m ( italic_z ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_S ( 0 , italic_r ) end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_r end_ARG italic_d italic_t ) italic_d italic_r = 2 italic_π < ∞ .

У той же час, умова типу (7) не виконується для функцiї Q,𝑄Q,italic_Q , адже при 0<δ(0)<10𝛿010<\delta(0)<10 < italic_δ ( 0 ) < 1

0δ(0)drrq0(r)=0δ(0)drr1r=δ(0)<,superscriptsubscript0𝛿0𝑑𝑟𝑟subscript𝑞0𝑟superscriptsubscript0𝛿0𝑑𝑟𝑟1𝑟𝛿0\int\limits_{0}^{\delta(0)}\frac{dr}{rq_{0}(r)}=\int\limits_{0}^{\delta(0)}% \frac{dr}{r\cdot\frac{1}{r}}=\delta(0)<\infty\,,∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_δ ( 0 ) end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_d italic_r end_ARG start_ARG italic_r italic_q start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) end_ARG = ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_δ ( 0 ) end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_d italic_r end_ARG start_ARG italic_r ⋅ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_r end_ARG end_ARG = italic_δ ( 0 ) < ∞ , (44)

де q0(r)=12πQ(z0+reit)dt.subscript𝑞0𝑟12𝜋𝑄subscript𝑧0𝑟superscript𝑒𝑖𝑡𝑑𝑡q_{0}(r)=\frac{1}{2\pi}Q(z_{0}+re^{it})\,dt.italic_q start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 italic_π end_ARG italic_Q ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT + italic_r italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ) italic_d italic_t . Це означає, що умови наслiдку 1, якi передбачають виконання спiввiдношення (44) для максимальної дилатацiї Kμ(z,w),subscript𝐾𝜇𝑧𝑤K_{\mu}(z,w),italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) , не виконуються.

Проте, покажемо, що вiдповiдна умова (44) виконана по вiдношенню до дотичної дилатацiї. Справдi, для z0=0subscript𝑧00z_{0}=0italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = 0

Kμ(z,0,w)T=|1z¯z(μ(z,w))|21|μ(z,w)|2=subscriptsuperscript𝐾𝑇𝜇𝑧0𝑤superscript1¯𝑧𝑧𝜇𝑧𝑤21superscript𝜇𝑧𝑤2absentK^{T}_{\mu(z,0,w)}=\frac{\left|1-\frac{\overline{z}}{z}\left(\mu(z,w)\right)% \right|^{2}}{1-|\mu(z,w)|^{2}}=italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_T end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_μ ( italic_z , 0 , italic_w ) end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG | 1 - divide start_ARG over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_ARG start_ARG italic_z end_ARG ( italic_μ ( italic_z , italic_w ) ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - | italic_μ ( italic_z , italic_w ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG =
=(1(1r|w|1+r+|w|))21(1r|w|1+r+|w|)2=1(1r|w|1+r+|w|)1+1r|w|1+r+|w|<1absentsuperscript11𝑟𝑤1𝑟𝑤21superscript1𝑟𝑤1𝑟𝑤211𝑟𝑤1𝑟𝑤11𝑟𝑤1𝑟𝑤1=\frac{\left(1-\left(\frac{1-r-|w|}{1+r+|w|}\right)\right)^{2}}{1-\biggl{(}% \frac{1-r-|w|}{1+r+|w|}\biggr{)}^{2}}=\frac{1-\left(\frac{1-r-|w|}{1+r+|w|}% \right)}{1+\frac{1-r-|w|}{1+r+|w|}}<1= divide start_ARG ( 1 - ( divide start_ARG 1 - italic_r - | italic_w | end_ARG start_ARG 1 + italic_r + | italic_w | end_ARG ) ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - ( divide start_ARG 1 - italic_r - | italic_w | end_ARG start_ARG 1 + italic_r + | italic_w | end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG = divide start_ARG 1 - ( divide start_ARG 1 - italic_r - | italic_w | end_ARG start_ARG 1 + italic_r + | italic_w | end_ARG ) end_ARG start_ARG 1 + divide start_ARG 1 - italic_r - | italic_w | end_ARG start_ARG 1 + italic_r + | italic_w | end_ARG end_ARG < 1

для всiх r(0,1)𝑟01r\in(0,1)italic_r ∈ ( 0 , 1 ) i всiх w.𝑤w\in{\mathbb{C}}.italic_w ∈ blackboard_C . Якщо покласти Q01(z)1,subscriptsuperscript𝑄10𝑧1Q^{1}_{0}(z)\equiv 1,italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) ≡ 1 , то можна зауважити, що функцiя Q01(z)subscriptsuperscript𝑄10𝑧Q^{1}_{0}(z)italic_Q start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) задовольняє умову (7) у точцi z0=0.subscript𝑧00z_{0}=0.italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = 0 . Виконання цiєї умови в iнших точках z0subscript𝑧0z_{0}italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT одиничного круга 𝔻𝔻{\mathbb{D}}blackboard_D є очевидним з огляду на те, що функцiя Kμ(z,w)subscript𝐾𝜇𝑧𝑤K_{\mu}(z,w)italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z , italic_w ) задовольняє умову (43) i функцiя Q(z):=1rassign𝑄𝑧1𝑟Q(z):=\frac{1}{r}italic_Q ( italic_z ) := divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_r end_ARG є локально обмеженою в 𝔻.𝔻{\mathbb{D}}.blackboard_D .

Остаточно, за теоремою 1 рiвняння

fz¯=eiθ1r|f(z)|1+r+|f(z)|fzsubscript𝑓¯𝑧superscript𝑒𝑖𝜃1𝑟𝑓𝑧1𝑟𝑓𝑧subscript𝑓𝑧f_{\overline{z}}=e^{i\theta}\frac{1-r-|f(z)|}{1+r+|f(z)|}\cdot f_{z}italic_f start_POSTSUBSCRIPT over¯ start_ARG italic_z end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_θ end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 - italic_r - | italic_f ( italic_z ) | end_ARG start_ARG 1 + italic_r + | italic_f ( italic_z ) | end_ARG ⋅ italic_f start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT

має гомеоморфний Wloc1,1superscriptsubscript𝑊loc11W_{\rm loc}^{1,1}italic_W start_POSTSUBSCRIPT roman_loc end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , 1 end_POSTSUPERSCRIPT-розв’язок у 𝔻.𝔻{\mathbb{D}}.blackboard_D .

Список лiтератури

  • [1]
  • [2] Ahlfors L. Lectures on Quasiconformal Mappings. New York, Van Nostrand, 1966.
  • [3] Astala K., Iwaniec T. and Martin G. Elliptic partial differential equations and quasiconformal mappings in the plane. – Princeton, Princeton University Press, NJ, 2009.
  • [4] Bojarski B. Generalized solutions of a system of differential equations of the first order of the elliptic type with discontinuous coefficients // Mat. Sb. – 1957.– V. 43(85). – P. 451–-503.
  • [5] Gutlyanskii V. Ya., Ryazanov V. I., Srebro U., Yakubov E. The Beltrami Equation: A Geometric Approach. – New York etc.: Springer, 2012.
  • [6] Martio O., Ryazanov V., Srebro U. and Yakubov E. Moduli in Modern Mapping Theory. – New York: Springer Science + Business Media, LLC, 2009.
  • [7] Ryazanov V., Srebro U. and Yakubov E. Finite mean oscillation and the Beltrami equation // Israel Math. J. – 2006. – 153. – P. 247–266.
  • [8] Salimov R., Stefanchuk M. Logarithmic asymptotics of the nonlinear Cauchy-Riemann-Beltrami equation // Ukr. Math. J. – 2021. – V. 73. – P. 463–478.
  • [9] Севостьянов Є.О. Про iснування розв’язкiв рiвнянь Бельтрамi з умовами на оберненi дилатацiї // Укр. мат. вiсник. – 2021. – Т. 18, № 2. – С. 243–254; translation On the existence of solutions of the Beltrami equations with conditions on inverse dilatations // J. Math. Sci. – 2021. – V. 258, no. 3. – P. 338–345.
  • [10] Sevost’yanov E.A. and Skvortsov S.A. Logarithmic Hölder continuous mappings and Beltrami equation // Anal. Math. Phys. – 2021. – article number 138.
  • [11] Довгопятий О.П., Севостьянов Є.О. Про iснування розв’язкiв квазiлiнiйних рiвнянь Бельтрамi з двома характеристиками // Український математичний журнал. – 2022. – 74, № 7. – С. 961–972; translation Dovhopiatyi O.P., Sevost’yanov E.A. On the Existence of Solutions of Quasilinear Beltrami Equations with Two Characteristics // Ukrainian Mathematical Journal. – 2022. – 74, no. 7. – P. 1099–1112.
  • [12] Dovhopiatyi O.P., Sevost’yanov E.A. On Beltrami equations with inverse conditions and hydrodynamic normalization // Acta Mathematica Hungarica. – 2023. – 170. – P. 244–260.
  • [13] Martio O., Rickman S., and Väisälä J. Definitions for quasiregular mappings // Ann. Acad. Sci. Fenn. Ser. A1. – 1969. – 448. – P. 1–40.
  • [14] Väisälä J. Lectures on n𝑛nitalic_n-Dimensional Quasiconformal Mappings. – Lecture Notes in Math. 229, Berlin etc.: Springer–Verlag, 1971.
  • [15] Ryazanov V.I., Sevost’yanov E.A. On convergence and compactness of spatial homeomorphisms // Rev. Roum. Math. Pures Appl. – 2013. – V. 58, no. 1. – P. 85–104.
  • [16] Maly J. and Martio O. Lusin’s condition N𝑁Nitalic_N and mappings of the class Wloc1,nsuperscriptsubscript𝑊𝑙𝑜𝑐1𝑛W_{loc}^{1,n}italic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_l italic_o italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 , italic_n end_POSTSUPERSCRIPT // J. Reine Angew. Math. – 1995. – V. 458. – P. 19–36.
  • [17] Ponomarev S.P. The N1superscript𝑁1N^{-1}italic_N start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT-property of mappings, and Lusin’s (N) condition. // Math. Notes. – 1995. – V. 58. – P. 960–-965.
  • [18] Sevost’yanov E.A. Mappings with Direct and Inverse Poletsky Inequalities. Developments in Mathematics (DEVM, volume 78). – Cham: Springer Nature Switzerland AG, 2023, 433 с., ISBN 978-3-031-45417-2, ISBN e-book: 978-3-031-45418-9.
  • [19] Ryazanov V., Salimov R., Srebro U., Yakubov E. On Boundary Value Problems for the Beltrami Equations // Contemporary Mathematics. – 2013. – V. 591. – P. 211–242.
  • [20] Ziemer W.P. Extremal length and conformal capacity // Trans. Amer. Math. Soc. – 1967. – V. 126, no. 3. – P. 460–473.
  • [21] Ziemer W.P. Extremal length and p𝑝pitalic_p-capacity // Michigan Math. J. – 1969. – V. 16. – P. 43–51.
  • [22] Hesse J. A plimit-from𝑝p-italic_p -extremal length and p𝑝pitalic_p-capacity equality // Ark. Mat. – 1975. – V. 13. – P. 131–144.
  • [23] Shlyk V.A. The equality between p𝑝pitalic_p-capacity and p𝑝pitalic_p-modulus // Siberian Mathematical Journal. – 1993. – V. 34, no. 6. – P. 1196-–1200.
  • [24] Saks S. Theory of the Integral. – New York: Dover, 1964.
  • [25] Севостьянов Є.О., Скворцов С.О., Довгопятий О.П. Про негомеоморфнi вiдображеня з оберненою нерiвнiстю Полецького // Укр. мат. вiсник. – 2020. – 17, № 3. – С. 414–436; translation Sevost’yanov E.A., Skvortsov S.A., Dovhopiatyi O.P. On nonhomeomorphic mappings with the inverse Poletsky inequality // Journal of Mathematical Sciences. – 2021. – 252, no. 4. – P. 541–557.
  • [26] Ryazanov V., Sevost’yanov E. Toward the theory of ring Q𝑄Qitalic_Q-homeomorphisms // Israel J. Math. – 2008. – 168. – P. 101–118.
  • [27]

КОНТАКТНА IНФОРМАЦIЯ

Євген Олександрович Севостьянов
1. Житомирський державний унiверситет iм. I. Франко
вул. Велика Бердичiвська, 40
м. Житомир, Україна, 10 008
2. Iнститут прикладної математики i механiки НАН України,
вул. Добровольського, 1
м. Слов’янськ, Україна, 84 100
e-mail: esevostyanov2009@gmail.com

Валерiй Андрiйович Таргонський
Житомирський державний унiверситет iм. I. Франко
вул. Велика Бердичiвська, 40
м. Житомир, Україна, 10 008
e-mail: w.targonsk@gmail.com

Iлькевич Наталiя Сергiївна
Житомирський державний унiверситет iм. I. Франка
вул. Велика Бердичiвська, 40
м. Житомир, Україна, 10 008
e-mail: ilkevych1980@gmail.com