License: CC BY 4.0
arXiv:2402.00361v2 [math.LO] 15 Feb 2024
\emails

tekalign.regasa@aau.edu.et (T. Ashale), girum.aklilu@aau.edu.et (G. Abebe),
drkvenkateswarlu@gmail.com (K. Venkateswarlu)

Autometrized Lattice Ordered Monoids

Tekalign Regasa11{}^{1}start_FLOATSUPERSCRIPT 1 end_FLOATSUPERSCRIPT, Girum Aklilu22{}^{2}start_FLOATSUPERSCRIPT 2 end_FLOATSUPERSCRIPT, Kolluru Venkateswarlu\coraut33{}^{3}start_FLOATSUPERSCRIPT 3 end_FLOATSUPERSCRIPT 11{}^{1}start_FLOATSUPERSCRIPT 1 end_FLOATSUPERSCRIPTDepartment of Mathematics, Addis Ababa University, Ethiopia
22{}^{2}start_FLOATSUPERSCRIPT 2 end_FLOATSUPERSCRIPTDepartment of Mathematics, Addis Ababa University, Ethiopia
33{}^{3}start_FLOATSUPERSCRIPT 3 end_FLOATSUPERSCRIPT Department of Computer Science and System Engineering,Visakhapatnam, Andhra University, India
Abstract.

In this paper, we introduce the notion of Autometrized lattice ordered monoids (for short,AL-monoids) as a generalization to DRl-semi groups. We obtain the basic properties of AL-monoids. Also, we prove that Autometrized lattice ordered monoids are equationally definable. Furthermore, we show that AL-monoids are an optimal common abstraction of Boolean algebras and l-groups.

Key words and phrases:
DRl-semigroup, Autometrized algebra,Lattice ordered autometrized algebra, Representable autometrized algebra.

06F05,08B15

\hinfoo

DD.MM.YYYYDD.MM.YYYY

1. Introduction

In [12], Swamy initiated the study of DRl- semi groups (Dually Residuated Lattice ordered semi groups) as an answer to the question ′′′′\leavevmode\nobreak\ \leavevmode\ {}^{\prime\prime}start_FLOATSUPERSCRIPT ′ ′ end_FLOATSUPERSCRIPT Is there a common abstraction that includes Boolean algebras (rings) and l-groups as special cases" posed by Birkhoff in his Book [1]. However, there were several other solutions for the common abstraction of Birkhoff’s problem. Clans by Wyler [14],multi-rings by Nakano [5], common abstraction by Rama Rao [7, 8](he didnot mention any name for the system, since it turned out to be the direct product of Boolean ring and l-group) are a few.
In [6], Paoli and Tsinakis made an excellent survey while providing their own solution stipulated from the extension for an idea of Birkhoff’s common abstraction. In their paper, they posed a question that  ′′′′{}^{\prime\prime}start_FLOATSUPERSCRIPT ′ ′ end_FLOATSUPERSCRIPT Is there any optimal solution for finding the common abstraction of Birkhoff". The context of optimality was described in their paper. However, we recall the four conditions that determine the optimality given by them D1,D2,D3,subscript𝐷1subscript𝐷2subscript𝐷3D_{1},D_{2},D_{3},italic_D start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_D start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_D start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , and D4subscript𝐷4D_{4}italic_D start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT are as follows.
D1::subscript𝐷1absentD_{1}:italic_D start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT : The common abstraction should include the same behavior as that of Boolean algebras and l-groups( as a variety of total algebras). D2::subscript𝐷2absentD_{2}:italic_D start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT : was given as the equational theory of both the classes of Boolean algebras and l-groups should share as large as possible. D3::subscript𝐷3absentD_{3}:italic_D start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT : says that the common abstraction should enjoy the elegant properties of universal algebraic properties. Finally, D4subscript𝐷4D_{4}italic_D start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT speaks that both the classes of Boolean algebras and l-groups should be a subvariety of the common abstraction.
It is true that Paoli and C. Tsinaksis [6] solution satisfies the above-stated conditions. However, missing to bring out the geometry obtained through autometrics possessed by abelian lattice ordered groups and Boolean algebras. Rama Rao’s Boolean l-algebras [7, 8] claims the characterization of the direct product share the geometry of DRl-semigroups but they fail to pass some of the tests proposed by Pauli and Tsinaksis which is mainly the property of equationally definable. Subba Rao in [11, 9, 10] studied lattice ordered autometrized algebras which is semiregular autometrized algebra, and all the mappings are contractions concerning semiregular operations, and showed that it possesses the geometry shared by Boolean algebras and lattice ordered groups, DRl- semigroups, etc.
Given the above observations,  ′′′′{}^{\prime\prime}start_FLOATSUPERSCRIPT ′ ′ end_FLOATSUPERSCRIPT Is it possible to extend DRl-semi groups to fulfill the criteria of optimality given by Pauli and Tsinakis ?" The answer is affirmative. Thus, we attempted to introduce the notion of Autometrized Lattice Ordered Monoids [for short, AL-monoids] which is wider than the class of DRl-semi groups. These AL-monoids become autometrized spaces and are equationally definable where the metric operation is intrinsic. Also, these classes form a variety. Thus, the class of AL-monoids satisfies all the conditions stipulated by Paoli and Tsinakis in the context of optimality. Unfortunately, their class doesn’t extend the geometry of Boolean algebras and l-groups, but AL-monoids do share the geometry of DRl-semi groups.
In section 2, we recall some definitions and terms concerning DRl-semi groups and Autometrized algebras from [11, 9, 10] and [12]. In section 3: we introduce the concept of AL-monoid and in subsection 3.1: obtain certain algebraic consequences. In section. 3.2 we investigate the properties of isometry, and invertibility in AL-monoids and We prove that every AL-monoid is Arithmetical.

2. Preliminaries

In this section, we present certain definitions and results from [9, 10, 4] and [12].

Definition 2.1.

[12] An Autometrized algebra A is a system (A,+,,)𝐴normal-∗(A,+,\leq,\ast)( italic_A , + , ≤ , ∗ ) where

  1. (1)

    (A,+)𝐴(A,+)( italic_A , + ) is a binary commutative algebra with element 0,

  2. (2)

    \leq is antisymmetric, reflexive ordering on A,

  3. (3)

    :A×AA\ast:A\times A\rightarrow A∗ : italic_A × italic_A → italic_A is a mapping satisfying the formal properties of distance, namely,

    1. (a)

      ab0𝑎𝑏0a\ast b\geq 0italic_a ∗ italic_b ≥ 0 for all a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b in A,equality,if and only if a=b𝑎𝑏a=bitalic_a = italic_b,

    2. (b)

      ab=ba𝑎𝑏𝑏𝑎a\ast b=b\ast aitalic_a ∗ italic_b = italic_b ∗ italic_a for all a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b in A, and

    3. (c)

      abac+cb𝑎𝑏𝑎𝑐𝑐𝑏a\ast b\leq a\ast c+c\ast bitalic_a ∗ italic_b ≤ italic_a ∗ italic_c + italic_c ∗ italic_b for all a,b,c𝑎𝑏𝑐a,b,citalic_a , italic_b , italic_c in A.

Definition 2.2.

[13]| A system A=(A,+,,)𝐴𝐴normal-∗A=(A,+,\leq,\ast)italic_A = ( italic_A , + , ≤ , ∗ ) of arity (2,2,2)222(2,2,2)( 2 , 2 , 2 ) is called a Lattice ordered autometrized algebra, if and only if, A satisfies the following conditions.

  1. (1)

    (A,+,)𝐴(A,+,\leq)( italic_A , + , ≤ ) is a commutative lattice ordered semi-group with 0{}^{\prime}0^{\prime}start_FLOATSUPERSCRIPT ′ end_FLOATSUPERSCRIPT 0 start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT, and

  2. (2)

    \ast is a metric operation on A.i.e, \ast is a mapping from A×A𝐴𝐴A\times Aitalic_A × italic_A into A satisfying the formal properties of distance, namely,

    1. (a)

      ab0𝑎𝑏0a\ast b\geq 0italic_a ∗ italic_b ≥ 0 for all a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b in A,equality,if and only if a=b𝑎𝑏a=bitalic_a = italic_b,

    2. (b)

      ab=ba𝑎𝑏𝑏𝑎a\ast b=b\ast aitalic_a ∗ italic_b = italic_b ∗ italic_a for all a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b in A, and

    3. (c)

      abac+cb𝑎𝑏𝑎𝑐𝑐𝑏a\ast b\leq a\ast c+c\ast bitalic_a ∗ italic_b ≤ italic_a ∗ italic_c + italic_c ∗ italic_b for all a,b,c𝑎𝑏𝑐a,b,citalic_a , italic_b , italic_c in A.

Definition 2.3.

[9] A lattice ordered autometrized algebra A=(A,+,,)𝐴𝐴normal-∗A=(A,+,\leq,\ast)italic_A = ( italic_A , + , ≤ , ∗ )of arity (2,2,2)222(2,2,2)( 2 , 2 , 2 ) is called representable autometrized algebra, if and only if, A satisfies the following conditions:

  1. (1)

    A=(A,+,,)𝐴𝐴A=(A,+,\leq,\ast)italic_A = ( italic_A , + , ≤ , ∗ ) is semiregular autometrized algebra. Which means aA𝑎𝐴a\in Aitalic_a ∈ italic_A and a0𝑎0a\geq 0italic_a ≥ 0 implies a0=a,𝑎0𝑎a\ast 0=a,italic_a ∗ 0 = italic_a , and

  2. (2)

    for every a in A, all the mappings xa+x,xax,xaxformulae-sequencemaps-to𝑥𝑎𝑥formulae-sequencemaps-to𝑥𝑎𝑥maps-to𝑥𝑎𝑥x\mapsto a+x,x\mapsto a\vee x,x\mapsto a\wedge xitalic_x ↦ italic_a + italic_x , italic_x ↦ italic_a ∨ italic_x , italic_x ↦ italic_a ∧ italic_x and xaxmaps-to𝑥𝑎𝑥x\mapsto a\ast xitalic_x ↦ italic_a ∗ italic_x are contractions (i.e.,if θ𝜃\thetaitalic_θ denotes any one of the operations +,,+,\wedge,\vee+ , ∧ , ∨and \ast,then,for each a in A,(aθx)(aθy)xy𝑎𝜃𝑥𝑎𝜃𝑦𝑥𝑦(a\theta x)\ast(a\theta y)\leq x\ast y( italic_a italic_θ italic_x ) ∗ ( italic_a italic_θ italic_y ) ≤ italic_x ∗ italic_y for all x,y𝑥𝑦x,yitalic_x , italic_y in A)

Definition 2.4.

[10] An algebraic system A=(A,+,0,,)𝐴𝐴0normal-∗A=(A,+,0,\leq,\ast)italic_A = ( italic_A , + , 0 , ≤ , ∗ ) issaid to be a semilattice ordered autometrized algebra if amd only if A𝐴Aitalic_A satisfies the following axioms.

  1. (1)

    (A,+,0)𝐴0(A,+,0)( italic_A , + , 0 ) is commutative monoid

  2. (2)

    (A,)𝐴(A,\leq)( italic_A , ≤ ) is a meet semilattice, that is, (A,)𝐴(A,\leq)( italic_A , ≤ ) is a poset in which every pair of elements a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b has a greatest lower bound by ab𝑎𝑏a\wedge bitalic_a ∧ italic_b such that a+(bc)=(a+b)(a+c)𝑎𝑏𝑐𝑎𝑏𝑎𝑐a+(b\wedge c)=(a+b)\wedge(a+c)italic_a + ( italic_b ∧ italic_c ) = ( italic_a + italic_b ) ∧ ( italic_a + italic_c ) for all a,b,c𝑎𝑏𝑐a,b,citalic_a , italic_b , italic_c in A.𝐴A.italic_A .

  3. (3)

    :A×A\ast:A\times A\longrightarrow∗ : italic_A × italic_A ⟶ is autometric on A,𝐴A,italic_A , that is, \ast satisfies metric operation axioms.

Definition 2.5.

[12] Dually residuated lattice ordered semigroup (DRl-semigroup) is an algebra A=(A,+,,,0)𝐴𝐴0A=(A,+,\leq,-,0)italic_A = ( italic_A , + , ≤ , - , 0 ) of type (2,2,2,0)2220(2,2,2,0)( 2 , 2 , 2 , 0 ) satisfying

  1. (1)

    (A,+,,0)𝐴0(A,+,\leq,0)( italic_A , + , ≤ , 0 ) is a commutative lattice ordered semigroup with identity element 0.

  2. (2)

    for every element a,bA𝑎𝑏𝐴a,b\in Aitalic_a , italic_b ∈ italic_A there is a least element x𝑥xitalic_x such that x+ba𝑥𝑏𝑎x+b\geq aitalic_x + italic_b ≥ italic_a for which x is uniquely determined as ab.𝑎𝑏a-b.italic_a - italic_b .

  3. (3)

    (ab)0+bab.𝑎𝑏0𝑏𝑎𝑏(a-b)\vee 0+b\leq a\vee b.( italic_a - italic_b ) ∨ 0 + italic_b ≤ italic_a ∨ italic_b .

  4. (4)

    aa0.𝑎𝑎0a-a\geq 0.italic_a - italic_a ≥ 0 .

Definition 2.6.

[4] A variety V𝑉Vitalic_V is arithmetical if it is both conguerence distributive and conguerence permutable.

Definition 2.7.

[4] Let V𝑉Vitalic_V be a variety of type 𝐅.𝐅\mathbf{F}.bold_F . The variety V𝑉Vitalic_V is a conguerence permutable iff there is a term p(x,x,y)=y𝑝𝑥𝑥𝑦𝑦p(x,x,y)=yitalic_p ( italic_x , italic_x , italic_y ) = italic_y and P(x,y,y)=x𝑃𝑥𝑦𝑦𝑥P(x,y,y)=xitalic_P ( italic_x , italic_y , italic_y ) = italic_x in V𝑉Vitalic_V.

Definition 2.8.

Pixley Theorem[4] A variety V𝑉Vitalic_V is arithmetical if and only if it satisfies either of the following equivalent conditions

  • a

    There are terms P𝑃Pitalic_P and M𝑀Mitalic_M (congruence permutable and congruence distributive)

  • b

    There is a term m(x,y,z)𝑚𝑥𝑦𝑧m(x,y,z)italic_m ( italic_x , italic_y , italic_z ) such that the variety satisfies m(x,y,z)=m(x,y,y)=m(y,y,x)=x.𝑚𝑥𝑦𝑧𝑚𝑥𝑦𝑦𝑚𝑦𝑦𝑥𝑥m(x,y,z)=m(x,y,y)=m(y,y,x)=x.italic_m ( italic_x , italic_y , italic_z ) = italic_m ( italic_x , italic_y , italic_y ) = italic_m ( italic_y , italic_y , italic_x ) = italic_x .

3. Autometrized lattice ordered monoids

We begin with the following

Definition 3.1.

An Autometrized lattice ordered monoid (AL-monoids, for short) is an algebra (A,+,,,,0)𝐴normal-∗0(A,+,\vee,\wedge,\ast,0)( italic_A , + , ∨ , ∧ , ∗ , 0 ) of arity (2,2,2,2,0)22220(2,2,2,2,0)( 2 , 2 , 2 , 2 , 0 ) where

  1. (1)

    (A,+,,,0)𝐴0(A,+,\vee,\wedge,0)( italic_A , + , ∨ , ∧ , 0 ) is a commutative lattice ordered monoid.

  2. (2)

    a(ab)+b=ab.𝑎𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏a\ast(a\wedge b)+b=a\vee b.italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + italic_b = italic_a ∨ italic_b .

  3. (3)

    The mappings xa+x,ax,ax,axmaps-to𝑥𝑎𝑥𝑎𝑥𝑎𝑥𝑎𝑥x\mapsto a+x,a\vee x,a\wedge x,a\ast xitalic_x ↦ italic_a + italic_x , italic_a ∨ italic_x , italic_a ∧ italic_x , italic_a ∗ italic_x are contractions with respect to \ast (A mapping f:AA:𝑓𝐴𝐴f:A\longrightarrow Aitalic_f : italic_A ⟶ italic_A is called a contraction with respect f(x)f(y)xy\ast\Leftrightarrow f(x)\ast f(y)\leq x\ast y∗ ⇔ italic_f ( italic_x ) ∗ italic_f ( italic_y ) ≤ italic_x ∗ italic_y where \leq is ordering in A𝐴Aitalic_A induced by (A,,)).(A,\vee,\wedge)).( italic_A , ∨ , ∧ ) ) .

  4. (4)

    [a(ab)][b(ab)]=0.delimited-[]𝑎𝑎𝑏delimited-[]𝑏𝑎𝑏0[a\ast(a\vee b)]\wedge[b\ast(a\vee b)]=0.[ italic_a ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) ] ∧ [ italic_b ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) ] = 0 .

Remark 3.2.

Rest of the paper,we simply write A𝐴Aitalic_A for an AL-monoid A=(A,+,,,0)𝐴𝐴normal-∗0A=(A,+,\leq,\ast,0)italic_A = ( italic_A , + , ≤ , ∗ , 0 ) and a,b,c,x,y,z𝑎𝑏𝑐𝑥𝑦𝑧a,b,c,x,y,zitalic_a , italic_b , italic_c , italic_x , italic_y , italic_z stand for elements of A𝐴Aitalic_A.

Example 3.3.

Any DRl-semigroup is an AL-monoid if ab=(ab)(ba)normal-∗𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏𝑎a\ast b=(a-b)\vee(b-a)italic_a ∗ italic_b = ( italic_a - italic_b ) ∨ ( italic_b - italic_a ).

However, the converse fails. For instance, consider the following

Example 3.4.

Let A={u}𝐴𝑢A=\mathbb{Z}\cup\{u\}italic_A = blackboard_Z ∪ { italic_u }, where \mathbb{Z}blackboard_Z is the set of all integers and u𝑢uitalic_u is an element which is not in \mathbb{Z}blackboard_Z. For all a,b𝑎𝑏a,b\in\mathbb{Z}italic_a , italic_b ∈ blackboard_Z define +,normal-∗+,\ast+ , ∗ in A𝐴Aitalic_A as follows:

a+b=the usual sum,𝑎𝑏the usual sum\displaystyle a+b=\textrm{the usual sum},italic_a + italic_b = the usual sum ,
a+u=u=u+a,u+u=u,formulae-sequence𝑎𝑢𝑢𝑢𝑎𝑢𝑢𝑢\displaystyle a+u=u=u+a,u+u=u,italic_a + italic_u = italic_u = italic_u + italic_a , italic_u + italic_u = italic_u ,
ab=|ab|,au=u=ua.formulae-sequence𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑢𝑢𝑢𝑎\displaystyle a\ast b=|a-b|,a\ast u=u=u\ast a.italic_a ∗ italic_b = | italic_a - italic_b | , italic_a ∗ italic_u = italic_u = italic_u ∗ italic_a .

Define \leq in A𝐴Aitalic_A for all a𝑎a\in\mathbb{Z}italic_a ∈ blackboard_Z as the usual ordering.Then it can be verified that A=(A,,+,)𝐴𝐴normal-∗A=(A,\leq,+,\ast)italic_A = ( italic_A , ≤ , + , ∗ ) is an AL-monoid which is not a DRl-semigroup, since there is no least element in A𝐴Aitalic_A such that x+ua𝑥𝑢𝑎x+u\geq aitalic_x + italic_u ≥ italic_a for any a𝑎aitalic_a in .\mathbb{Z}.blackboard_Z .

The following examples shows that the condition (2) and condition (4) of Definition (3.1) are independent in any AL-monoid.

Example 3.5.

Let A be the lattice of all closed subset of the space of real numbers with the usual topology. Then, it can be verified that A satisfies a(ab)+(ab)=anormal-∗𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎a\ast(a\wedge b)+(a\wedge b)=aitalic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b ) = italic_a. but does not satisfy (4).Consider a(ab)(b(ab))=0.normal-∗𝑎𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑎𝑏0a\ast(a\vee b)\wedge(b\ast(a\vee b))=0.italic_a ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) ∧ ( italic_b ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) ) = 0 . For, let x𝑥xitalic_x and y𝑦yitalic_y denote the closed intervals [0,2]02[0,2][ 0 , 2 ] and [2,3]23[2,3][ 2 , 3 ] respectively. Then, (x(xy))(y(xy))={2}0.normal-∗𝑥𝑥𝑦normal-∗𝑦𝑥𝑦20(x\ast(x\vee y))\wedge(y\ast(x\vee y))=\{2\}\neq 0.( italic_x ∗ ( italic_x ∨ italic_y ) ) ∧ ( italic_y ∗ ( italic_x ∨ italic_y ) ) = { 2 } ≠ 0 .

Remark 3.6.

From Example 3.5 we observe that Representable autometrized algebra is a wider class of AL-monoid and AL-monoid is a sub-class of Representable Autometrized algebra.

Example 3.7.

Let {u,v}𝑢𝑣\mathbb{Z}\vee\{u,v\}blackboard_Z ∨ { italic_u , italic_v }, where \mathbb{Z}blackboard_Z is the set of all intigers and u𝑢uitalic_u and v𝑣vitalic_v are elements which are not in :normal-:absent\mathbb{Z}:blackboard_Z : Define +++ in A as follows:

a+b as usual sum of a and b, for all a,b,𝑎𝑏 as usual sum of a and b, for all a,b\displaystyle a+b\textrm{ as usual sum of $a$ and $b$, for all $a,b\in\mathbb{% Z}$},italic_a + italic_b as usual sum of italic_a and italic_b , for all italic_a , italic_b ∈ blackboard_Z ,
a+u=u=u+a,a+v=v=v+afor all a,u+v=u=v+u,u+u=u,v+v=vformulae-sequence𝑎𝑢𝑢𝑢𝑎𝑎𝑣𝑣𝑣𝑎for all a𝑢𝑣𝑢𝑣𝑢formulae-sequence𝑢𝑢𝑢𝑣𝑣𝑣\displaystyle a+u=u=u+a,a+v=v=v+a\textrm{for all $a\in\mathbb{Z}$},u+v=u=v+u,u% +u=u,v+v=vitalic_a + italic_u = italic_u = italic_u + italic_a , italic_a + italic_v = italic_v = italic_v + italic_a for all italic_a ∈ blackboard_Z , italic_u + italic_v = italic_u = italic_v + italic_u , italic_u + italic_u = italic_u , italic_v + italic_v = italic_v

. Define \leq in A𝐴Aitalic_A as follows: for the elements in \mathbb{Z}blackboard_Z, let \leq be the usual ordering, define u<a<v,a.formulae-sequence𝑢𝑎𝑣for-all𝑎u<a<v,\forall a\in\mathbb{Z}.italic_u < italic_a < italic_v , ∀ italic_a ∈ blackboard_Z . Define normal-∗\ast in A𝐴Aitalic_A as follows:
ab=|ab|,a,bZ,a+u=v=v+aa,a+v=v=v+aformulae-sequenceformulae-sequencenormal-∗𝑎𝑏𝑎𝑏for-all𝑎formulae-sequence𝑏𝑍𝑎𝑢𝑣𝑣𝑎for-all𝑎𝑎𝑣𝑣𝑣𝑎a\ast b=|a-b|,\forall a,b\in Z,a+u=v=v+a\forall a\in\mathbb{Z},a+v=v=v+aitalic_a ∗ italic_b = | italic_a - italic_b | , ∀ italic_a , italic_b ∈ italic_Z , italic_a + italic_u = italic_v = italic_v + italic_a ∀ italic_a ∈ blackboard_Z , italic_a + italic_v = italic_v = italic_v + italic_a for all a𝑎aitalic_a in ,uv=v=vunormal-∗𝑢𝑣𝑣normal-∗𝑣𝑢\mathbb{Z},u\ast v=v=v\ast ublackboard_Z , italic_u ∗ italic_v = italic_v = italic_v ∗ italic_u and uy=0=vv.normal-∗𝑢𝑦0normal-∗𝑣𝑣u\ast y=0=v\ast v.italic_u ∗ italic_y = 0 = italic_v ∗ italic_v . Then, it can be verified that (A,+,,)𝐴normal-∗(A,+,\leq,\ast)( italic_A , + , ≤ , ∗ ) satisfies axioms (1),(3),(4),134(1),(3),(4),( 1 ) , ( 3 ) , ( 4 ) , of Definition 3.1 and but does not satisfy axiom (2)2(2)( 2 ), because v(vu)+vu=vu+u=v+u=uv.normal-∗𝑣𝑣𝑢𝑣𝑢normal-∗𝑣𝑢𝑢𝑣𝑢𝑢𝑣v\ast(v\wedge u)+v\wedge u=v\ast u+u=v+u=u\neq v.italic_v ∗ ( italic_v ∧ italic_u ) + italic_v ∧ italic_u = italic_v ∗ italic_u + italic_u = italic_v + italic_u = italic_u ≠ italic_v .

The following theorem shows that any AL-monoid can be equationally definable so that the class of AL-monoids are closed under the formation of subalgebras, direct unions, and homomorphic images and hence form a variety.

Lemma 3.8.

ab𝑎𝑏a\leq bitalic_a ≤ italic_b implies acbc,normal-∗𝑎𝑐normal-∗𝑏𝑐a\ast c\leq b\ast c,italic_a ∗ italic_c ≤ italic_b ∗ italic_c , for any cA.𝑐𝐴c\in A.italic_c ∈ italic_A .

Proof 3.9.

From b(bc)+c=bcnormal-∗𝑏𝑏𝑐𝑐𝑏𝑐b\ast(b\wedge c)+c=b\vee citalic_b ∗ ( italic_b ∧ italic_c ) + italic_c = italic_b ∨ italic_c we get bc+c=b,normal-∗𝑏𝑐𝑐𝑏b\ast c+c=b,italic_b ∗ italic_c + italic_c = italic_b , and ac+c=a.normal-∗𝑎𝑐𝑐𝑎a\ast c+c=a.italic_a ∗ italic_c + italic_c = italic_a . Hence, abac+cbc+c𝑎𝑏normal-⇒normal-∗𝑎𝑐𝑐normal-∗𝑏𝑐𝑐a\leq b\Rightarrow a\ast c+c\leq b\ast c+citalic_a ≤ italic_b ⇒ italic_a ∗ italic_c + italic_c ≤ italic_b ∗ italic_c + italic_c implies acbcnormal-∗𝑎𝑐normal-∗𝑏𝑐a\ast c\leq b\ast citalic_a ∗ italic_c ≤ italic_b ∗ italic_c(since (A,+,)𝐴(A,+,\leq)( italic_A , + , ≤ ) is commutative l-group.

Theorem 3.10.

Any AL-monoid can be equationally definable as an algebra with binary operations +,,,normal-∗+,\vee,\wedge,\ast+ , ∨ , ∧ , ∗ by replacing equation (2) of Definition 3.1 with equations:

  1. (1)

    x+(yx)y.𝑥𝑦𝑥𝑦x+(y\ast x)\geq y.italic_x + ( italic_y ∗ italic_x ) ≥ italic_y .

  2. (2)

    xy(xz)y.𝑥𝑦𝑥𝑧𝑦x\ast y\leq(x\vee z)\ast y.italic_x ∗ italic_y ≤ ( italic_x ∨ italic_z ) ∗ italic_y .

  3. (3)

    (x+y)yx.𝑥𝑦𝑦𝑥(x+y)\ast y\leq x.( italic_x + italic_y ) ∗ italic_y ≤ italic_x .

Proof 3.11.

First we wants to show those equations are well defined in AL-monoid. From lemma 3.8, xyyx(xy)xy𝑥𝑦𝑦normal-⇒normal-∗𝑥𝑥𝑦normal-∗𝑥𝑦x\wedge y\leq y\Rightarrow x\ast(x\wedge y)\leq x\ast yitalic_x ∧ italic_y ≤ italic_y ⇒ italic_x ∗ ( italic_x ∧ italic_y ) ≤ italic_x ∗ italic_y implies x(xy)+yxy+ynormal-∗𝑥𝑥𝑦𝑦normal-∗𝑥𝑦𝑦x\ast(x\wedge y)+y\leq x\ast y+yitalic_x ∗ ( italic_x ∧ italic_y ) + italic_y ≤ italic_x ∗ italic_y + italic_y. since (A,,+)𝐴(A,\leq,+)( italic_A , ≤ , + ) is commutative l-group. Hence, x+(yx)y𝑥normal-∗𝑦𝑥𝑦x+(y\ast x)\geq yitalic_x + ( italic_y ∗ italic_x ) ≥ italic_y is defined. Since, x(xy)𝑥𝑥𝑦x\leq(x\vee y)italic_x ≤ ( italic_x ∨ italic_y ) then xy(xy)ynormal-∗𝑥𝑦normal-∗𝑥𝑦𝑦x\ast y\leq(x\vee y)\ast yitalic_x ∗ italic_y ≤ ( italic_x ∨ italic_y ) ∗ italic_y (by lemma 3.8).
Since (x(xy))+y=xynormal-∗𝑥𝑥𝑦𝑦𝑥𝑦(x\ast(x\wedge y))+y=x\vee y( italic_x ∗ ( italic_x ∧ italic_y ) ) + italic_y = italic_x ∨ italic_y from axiom (2) of Definition 3.1,x+(y((x+y)y))+y=(x+y)y((x+y)y)+y=x+y𝑥normal-∗𝑦𝑥𝑦𝑦𝑦𝑥𝑦𝑦normal-⇒normal-∗𝑥𝑦𝑦𝑦𝑥𝑦x+(y\ast((x+y)\wedge y))+y=(x+y)\vee y\Rightarrow((x+y)\ast y)+y=x+yitalic_x + ( italic_y ∗ ( ( italic_x + italic_y ) ∧ italic_y ) ) + italic_y = ( italic_x + italic_y ) ∨ italic_y ⇒ ( ( italic_x + italic_y ) ∗ italic_y ) + italic_y = italic_x + italic_y implies (x+y)(x+y)yx.normal-⇒𝑥𝑦normal-∗𝑥𝑦𝑦𝑥(x+y)\Rightarrow(x+y)\ast y\leq x.( italic_x + italic_y ) ⇒ ( italic_x + italic_y ) ∗ italic_y ≤ italic_x .
       Conversely, suppose (A,+,,,)𝐴normal-∗(A,+,\vee,\wedge,\ast)( italic_A , + , ∨ , ∧ , ∗ ) is a system satisfying conditions (1),(2),(3) and (4) of definition 3.1. We only need to show that (2) of the definition 3.1. Let x be such that b+xa𝑏𝑥𝑎b+x\geq aitalic_b + italic_x ≥ italic_a. Then,(2) of Theorem 3.10 gives aba(b+x)b=(b+x)bxnormal-∗𝑎𝑏𝑎normal-∗𝑏𝑥𝑏normal-∗𝑏𝑥𝑏𝑥a\ast b\leq a\vee(b+x)\ast b=(b+x)\ast b\leq xitalic_a ∗ italic_b ≤ italic_a ∨ ( italic_b + italic_x ) ∗ italic_b = ( italic_b + italic_x ) ∗ italic_b ≤ italic_x by equation 3 of Theorem 3.10.

Theorem 3.12.

The class of AL-monoid is an equational class (Variety)

Proof 3.13.

Let A=iIAi𝐴subscriptproduct𝑖𝐼subscript𝐴𝑖A=\prod_{i\in I}A_{i}italic_A = ∏ start_POSTSUBSCRIPT italic_i ∈ italic_I end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT defined by (a+b)i=ai+bi,(ab)i=aibi,(ab)i=aibi,(ab)i=aibiformulae-sequencesubscript𝑎𝑏𝑖subscript𝑎𝑖subscript𝑏𝑖formulae-sequencesubscript𝑎𝑏𝑖subscript𝑎𝑖subscript𝑏𝑖formulae-sequencesubscript𝑎𝑏𝑖subscript𝑎𝑖subscript𝑏𝑖subscriptnormal-∗𝑎𝑏𝑖normal-∗subscript𝑎𝑖subscript𝑏𝑖(a+b)_{i}=a_{i}+b_{i},(a\vee b)_{i}=a_{i}\vee b_{i},(a\wedge b)_{i}=a_{i}% \wedge b_{i},(a\ast b)_{i}=a_{i}\ast b_{i}( italic_a + italic_b ) start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , ( italic_a ∨ italic_b ) start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∨ italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , ( italic_a ∧ italic_b ) start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∧ italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , ( italic_a ∗ italic_b ) start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ∗ italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT themn A𝐴Aitalic_A is AL-monoid. by this property, A𝐴Aitalic_A forms subagebras and direct products.
To show it satisfies Homomorphic images: let A𝐴Aitalic_A is AL-monoid with type (2,2,2,2,0)22220(2,2,2,2,0)( 2 , 2 , 2 , 2 , 0 ) and let B𝐵Bitalic_B is another algebra of type similartype with A𝐴Aitalic_A. That is, B=(B,+,,,,0)𝐵𝐵normal-∗0B=(B,+,\vee,\wedge,\ast,0)italic_B = ( italic_B , + , ∨ , ∧ , ∗ , 0 ) and let f:ABnormal-:𝑓normal-⟶𝐴𝐵f:A\longrightarrow Bitalic_f : italic_A ⟶ italic_B is an epimorphism. i.e.,

f(a+b)=f(a)+f(b);f(ab)=f(a)f(b);f(ab)=f(a)f(b);f(ab)=f(a)f(b),f(0)=0,formulae-sequence𝑓𝑎𝑏𝑓𝑎𝑓𝑏formulae-sequence𝑓𝑎𝑏𝑓𝑎𝑓𝑏formulae-sequence𝑓𝑎𝑏𝑓𝑎𝑓𝑏formulae-sequence𝑓𝑎𝑏𝑓𝑎𝑓𝑏𝑓00f(a+b)=f(a)+f(b);f(a\vee b)=f(a)\vee f(b);f(a\wedge b)=f(a)\wedge f(b);f(a\ast b% )=f(a)\ast f(b)\\ ,f(0)=0,italic_f ( italic_a + italic_b ) = italic_f ( italic_a ) + italic_f ( italic_b ) ; italic_f ( italic_a ∨ italic_b ) = italic_f ( italic_a ) ∨ italic_f ( italic_b ) ; italic_f ( italic_a ∧ italic_b ) = italic_f ( italic_a ) ∧ italic_f ( italic_b ) ; italic_f ( italic_a ∗ italic_b ) = italic_f ( italic_a ) ∗ italic_f ( italic_b ) , italic_f ( 0 ) = 0 ,

for all a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b in A.𝐴A.italic_A . Now, we prove that B=(B,+,,,,0)𝐵𝐵normal-∗0B=(B,+,\vee,\wedge,\ast,0)italic_B = ( italic_B , + , ∨ , ∧ , ∗ , 0 ) is an AL-monoid. since A=(A,+,,,0)𝐴𝐴0A=(A,+,\vee,\wedge,0)italic_A = ( italic_A , + , ∨ , ∧ , 0 ) is commutative lattice ordered monoid and f𝑓fitalic_f is epimorphism, B=(B,+,,,,0)𝐵𝐵normal-∗0B=(B,+,\vee,\wedge,\ast,0)italic_B = ( italic_B , + , ∨ , ∧ , ∗ , 0 ) is commutative lattice ordered monoid. Now, we wants to show normal-∗\ast is semiregular metric on B.𝐵B.italic_B . In the following , let x,y,zB,𝑥𝑦𝑧𝐵x,y,z\in B,italic_x , italic_y , italic_z ∈ italic_B , since f𝑓fitalic_f is surjection, there exists a,b,cA𝑎𝑏𝑐𝐴a,b,c\in Aitalic_a , italic_b , italic_c ∈ italic_A such that f(a)=x,f(b)=y,f(c)=z.formulae-sequence𝑓𝑎𝑥formulae-sequence𝑓𝑏𝑦𝑓𝑐𝑧f(a)=x,f(b)=y,f(c)=z.italic_f ( italic_a ) = italic_x , italic_f ( italic_b ) = italic_y , italic_f ( italic_c ) = italic_z . Since B=(B,,)𝐵𝐵B=(B,\vee,\wedge)italic_B = ( italic_B , ∨ , ∧ ) is a lattice and

(xy)0𝑥𝑦0\displaystyle(x\ast y)\vee 0( italic_x ∗ italic_y ) ∨ 0 =\displaystyle== (f(a)f(b))f(0)𝑓𝑎𝑓𝑏𝑓0\displaystyle(f(a)\ast f(b))\vee f(0)( italic_f ( italic_a ) ∗ italic_f ( italic_b ) ) ∨ italic_f ( 0 )
=\displaystyle== f(ab)f(0)𝑓𝑎𝑏𝑓0\displaystyle f(a\ast b)\vee f(0)italic_f ( italic_a ∗ italic_b ) ∨ italic_f ( 0 )
=\displaystyle== f((ab)0)𝑓𝑎𝑏0\displaystyle f((a\ast b)\vee 0)italic_f ( ( italic_a ∗ italic_b ) ∨ 0 )
=\displaystyle== f(ab)𝑓𝑎𝑏\displaystyle f(a\ast b)italic_f ( italic_a ∗ italic_b )
=\displaystyle== f(a)f(b)𝑓𝑎𝑓𝑏\displaystyle f(a)\ast f(b)italic_f ( italic_a ) ∗ italic_f ( italic_b )
=\displaystyle== xy,𝑥𝑦\displaystyle x\ast y,italic_x ∗ italic_y ,

it follows xy0.normal-∗𝑥𝑦0x\ast y\geq 0.italic_x ∗ italic_y ≥ 0 .
Also, xx=f(a)f(a)=f(aa)=f(0)=0.normal-∗𝑥𝑥normal-∗𝑓𝑎𝑓𝑎𝑓normal-∗𝑎𝑎𝑓00x\ast x=f(a)\ast f(a)=f(a\ast a)=f(0)=0.italic_x ∗ italic_x = italic_f ( italic_a ) ∗ italic_f ( italic_a ) = italic_f ( italic_a ∗ italic_a ) = italic_f ( 0 ) = 0 . If xy=0,normal-∗𝑥𝑦0x\ast y=0,italic_x ∗ italic_y = 0 , then, since f(ab)=f(a)f(b)=xy=0,a=a(ab)+abab+b,formulae-sequence𝑓normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑓𝑎𝑓𝑏normal-∗𝑥𝑦0𝑎normal-∗𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑏f(a\ast b)=f(a)\ast f(b)=x\ast y=0,a=a\ast(a\wedge b)+a\wedge b\leq a\ast b+b,italic_f ( italic_a ∗ italic_b ) = italic_f ( italic_a ) ∗ italic_f ( italic_b ) = italic_x ∗ italic_y = 0 , italic_a = italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + italic_a ∧ italic_b ≤ italic_a ∗ italic_b + italic_b , and b=b(ba)+(ba)ba+a=ab+a,𝑏normal-∗𝑏𝑏𝑎𝑏𝑎normal-∗𝑏𝑎𝑎normal-∗𝑎𝑏𝑎b=b\ast(b\wedge a)+(b\wedge a)\leq b\ast a+a=a\ast b+a,italic_b = italic_b ∗ ( italic_b ∧ italic_a ) + ( italic_b ∧ italic_a ) ≤ italic_b ∗ italic_a + italic_a = italic_a ∗ italic_b + italic_a , it follows that

x𝑥\displaystyle xitalic_x =\displaystyle== f(a)𝑓𝑎\displaystyle f(a)italic_f ( italic_a )
=\displaystyle== f(a((ab)+b))𝑓𝑎𝑎𝑏𝑏\displaystyle f(a\wedge((a\ast b)+b))italic_f ( italic_a ∧ ( ( italic_a ∗ italic_b ) + italic_b ) )
=\displaystyle== f(a)(f(ab)+f(b))𝑓𝑎𝑓𝑎𝑏𝑓𝑏\displaystyle f(a)\wedge(f(a\ast b)+f(b))italic_f ( italic_a ) ∧ ( italic_f ( italic_a ∗ italic_b ) + italic_f ( italic_b ) )
=\displaystyle== f(a)(0+f(b))𝑓𝑎0𝑓𝑏\displaystyle f(a)\wedge(0+f(b))italic_f ( italic_a ) ∧ ( 0 + italic_f ( italic_b ) )
=\displaystyle== f(a)f(b)𝑓𝑎𝑓𝑏\displaystyle f(a)\wedge f(b)italic_f ( italic_a ) ∧ italic_f ( italic_b )
=\displaystyle== (0+f(a))f(b)0𝑓𝑎𝑓𝑏\displaystyle(0+f(a))\wedge f(b)( 0 + italic_f ( italic_a ) ) ∧ italic_f ( italic_b )
=\displaystyle== (f(ab)+f(a))f(b)𝑓𝑎𝑏𝑓𝑎𝑓𝑏\displaystyle(f(a\ast b)+f(a))\wedge f(b)( italic_f ( italic_a ∗ italic_b ) + italic_f ( italic_a ) ) ∧ italic_f ( italic_b )
=\displaystyle== f(((ab)+a)b)𝑓𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle f(((a\ast b)+a)\wedge b)italic_f ( ( ( italic_a ∗ italic_b ) + italic_a ) ∧ italic_b )
=\displaystyle== f(b)𝑓𝑏\displaystyle f(b)italic_f ( italic_b )
=\displaystyle== y.𝑦\displaystyle y.italic_y .

Hence, xy=0normal-∗𝑥𝑦0x\ast y=0italic_x ∗ italic_y = 0 iff x=y.𝑥𝑦x=y.italic_x = italic_y . Also, normal-∗\ast is symmetric in B.𝐵B.italic_B . Since xy=f(a)f(b)=f(ab)=f(ba)=f(b)f(a)=yx.normal-∗𝑥𝑦normal-∗𝑓𝑎𝑓𝑏𝑓normal-∗𝑎𝑏𝑓normal-∗𝑏𝑎normal-∗𝑓𝑏𝑓𝑎normal-∗𝑦𝑥x\ast y=f(a)\ast f(b)=f(a\ast b)=f(b\ast a)=f(b)\ast f(a)=y\ast x.italic_x ∗ italic_y = italic_f ( italic_a ) ∗ italic_f ( italic_b ) = italic_f ( italic_a ∗ italic_b ) = italic_f ( italic_b ∗ italic_a ) = italic_f ( italic_b ) ∗ italic_f ( italic_a ) = italic_y ∗ italic_x . Since, ""normal-"normal-""\wedge"" ∧ " is the lattice meet generation (B,,),𝐵(B,\vee,\wedge),( italic_B , ∨ , ∧ ) , and (xy)(xz+zy)=(f(a)f(b))(f(a)f(c)+f(c)f(b))=f((ab)((ac)+(cb)))=f(ab)=f(a)f(b)=xy,normal-∗𝑥𝑦normal-∗𝑥𝑧normal-∗𝑧𝑦normal-∗𝑓𝑎𝑓𝑏normal-∗𝑓𝑎𝑓𝑐normal-∗𝑓𝑐𝑓𝑏𝑓normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑐normal-∗𝑐𝑏𝑓normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑓𝑎𝑓𝑏normal-∗𝑥𝑦(x\ast y)\wedge(x\ast z+z\ast y)=(f(a)\ast f(b))\wedge(f(a)\ast f(c)+f(c)\ast f% (b))=f((a\ast b)\wedge((a\ast c)+(c\ast b)))=f(a\ast b)=f(a)\ast f(b)=x\ast y,( italic_x ∗ italic_y ) ∧ ( italic_x ∗ italic_z + italic_z ∗ italic_y ) = ( italic_f ( italic_a ) ∗ italic_f ( italic_b ) ) ∧ ( italic_f ( italic_a ) ∗ italic_f ( italic_c ) + italic_f ( italic_c ) ∗ italic_f ( italic_b ) ) = italic_f ( ( italic_a ∗ italic_b ) ∧ ( ( italic_a ∗ italic_c ) + ( italic_c ∗ italic_b ) ) ) = italic_f ( italic_a ∗ italic_b ) = italic_f ( italic_a ) ∗ italic_f ( italic_b ) = italic_x ∗ italic_y , it follows, xyxz+zy.normal-∗𝑥𝑦normal-∗𝑥𝑧normal-∗𝑧𝑦x\ast y\leq x\ast z+z\ast y.italic_x ∗ italic_y ≤ italic_x ∗ italic_z + italic_z ∗ italic_y .
Further, if x0𝑥0x\geq 0italic_x ≥ 0 in B,𝐵B,italic_B , then, since f(a)f(0)=0,𝑓𝑎𝑓00f(a)\geq f(0)=0,italic_f ( italic_a ) ≥ italic_f ( 0 ) = 0 , we have x=f(a)=f(a)f(0)=f(a0)=f((a0)0)=f(a0)f(0)=(f(a)f(0))f(0)=f(a)f(0)=a0.𝑥𝑓𝑎𝑓𝑎𝑓0𝑓𝑎0𝑓normal-∗𝑎00normal-∗𝑓𝑎0𝑓0normal-∗𝑓𝑎𝑓0𝑓0normal-∗𝑓𝑎𝑓0normal-∗𝑎0x=f(a)=f(a)\vee f(0)=f(a\vee 0)=f((a\vee 0)\ast 0)=f(a\vee 0)\ast f(0)=(f(a)% \vee f(0))\ast f(0)=f(a)\ast f(0)=a\ast 0.italic_x = italic_f ( italic_a ) = italic_f ( italic_a ) ∨ italic_f ( 0 ) = italic_f ( italic_a ∨ 0 ) = italic_f ( ( italic_a ∨ 0 ) ∗ 0 ) = italic_f ( italic_a ∨ 0 ) ∗ italic_f ( 0 ) = ( italic_f ( italic_a ) ∨ italic_f ( 0 ) ) ∗ italic_f ( 0 ) = italic_f ( italic_a ) ∗ italic_f ( 0 ) = italic_a ∗ 0 . Hence, normal-∗\ast is a semi regular metric on B.𝐵B.italic_B . Now, normal-∗\ast is any operating of +,,,.normal-∗+,\ast,\vee,\wedge.+ , ∗ , ∨ , ∧ . Since,

((xθy)(xθ))(yz)𝑥𝜃𝑦𝑥𝜃𝑦𝑧\displaystyle((x\theta y)\ast(x\theta))\vee(y\ast z)( ( italic_x italic_θ italic_y ) ∗ ( italic_x italic_θ ) ) ∨ ( italic_y ∗ italic_z ) =\displaystyle== ((f(a)θf(b))(f(a)θf(c)))(f(b)f(c))𝑓𝑎𝜃𝑓𝑏𝑓𝑎𝜃𝑓𝑐𝑓𝑏𝑓𝑐\displaystyle((f(a)\theta f(b))\ast(f(a)\theta f(c)))\vee(f(b)\ast f(c))( ( italic_f ( italic_a ) italic_θ italic_f ( italic_b ) ) ∗ ( italic_f ( italic_a ) italic_θ italic_f ( italic_c ) ) ) ∨ ( italic_f ( italic_b ) ∗ italic_f ( italic_c ) )
=\displaystyle== f(((aθb)(aθc))(bc))𝑓𝑎𝜃𝑏𝑎𝜃𝑐𝑏𝑐\displaystyle f(((a\theta b)\ast(a\theta c))\vee(b\ast c))italic_f ( ( ( italic_a italic_θ italic_b ) ∗ ( italic_a italic_θ italic_c ) ) ∨ ( italic_b ∗ italic_c ) )
=\displaystyle== f(bc)=f(b)f(c)𝑓𝑏𝑐𝑓𝑏𝑓𝑐\displaystyle f(b\ast c)=f(b)\ast f(c)italic_f ( italic_b ∗ italic_c ) = italic_f ( italic_b ) ∗ italic_f ( italic_c )
=\displaystyle== yz.𝑦𝑧\displaystyle y\ast z.italic_y ∗ italic_z .

It follows thar, for each x𝑥xitalic_x in B𝐵Bitalic_B, the translations xx+y,xxy,xxy,formulae-sequencenormal-⟶𝑥𝑥𝑦formulae-sequencenormal-⟶𝑥𝑥𝑦normal-⟶𝑥𝑥𝑦x\longrightarrow x+y,x\longrightarrow x\vee y,x\longrightarrow x\wedge y,italic_x ⟶ italic_x + italic_y , italic_x ⟶ italic_x ∨ italic_y , italic_x ⟶ italic_x ∧ italic_y , and xxynormal-⟶𝑥normal-∗𝑥𝑦x\longrightarrow x\ast yitalic_x ⟶ italic_x ∗ italic_y are contractions with respect to the metric ""normal-∗normal-"normal-""\ast"" ∗ " in B.𝐵B.italic_B . Further,

x(xy)+y𝑥𝑥𝑦𝑦\displaystyle x\ast(x\wedge y)+yitalic_x ∗ ( italic_x ∧ italic_y ) + italic_y =\displaystyle== f(a)(f(a)f(b))+f(b)𝑓𝑎𝑓𝑎𝑓𝑏𝑓𝑏\displaystyle f(a)\ast(f(a)\wedge f(b))+f(b)italic_f ( italic_a ) ∗ ( italic_f ( italic_a ) ∧ italic_f ( italic_b ) ) + italic_f ( italic_b )
=\displaystyle== f(a(ab))+f(b)𝑓𝑎𝑎𝑏𝑓𝑏\displaystyle f(a\ast(a\wedge b))+f(b)italic_f ( italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + italic_f ( italic_b )
=\displaystyle== f(ab)𝑓𝑎𝑏\displaystyle f(a\vee b)italic_f ( italic_a ∨ italic_b )
=\displaystyle== xy.𝑥𝑦\displaystyle x\vee y.italic_x ∨ italic_y .

and

x(xy)(y(xy))𝑥𝑥𝑦𝑦𝑥𝑦\displaystyle x\ast(x\vee y)\wedge(y\ast(x\vee y))italic_x ∗ ( italic_x ∨ italic_y ) ∧ ( italic_y ∗ ( italic_x ∨ italic_y ) ) =\displaystyle== f(a)(f(a)f(b))(f(b)(f(a)f(b)))𝑓𝑎𝑓𝑎𝑓𝑏𝑓𝑏𝑓𝑎𝑓𝑏\displaystyle f(a)\ast(f(a)\vee f(b))\wedge(f(b)\ast(f(a)\vee f(b)))italic_f ( italic_a ) ∗ ( italic_f ( italic_a ) ∨ italic_f ( italic_b ) ) ∧ ( italic_f ( italic_b ) ∗ ( italic_f ( italic_a ) ∨ italic_f ( italic_b ) ) )
=\displaystyle== f(a(f(ab)))((f(b)(f(ab))\displaystyle f(a\ast(f(a\vee b)))\wedge((f(b)\ast(f(a\vee b))italic_f ( italic_a ∗ ( italic_f ( italic_a ∨ italic_b ) ) ) ∧ ( ( italic_f ( italic_b ) ∗ ( italic_f ( italic_a ∨ italic_b ) )
=\displaystyle== f((a(ab))f(b(ab))\displaystyle f((a\ast(a\vee b))\wedge f(b\ast(a\vee b))italic_f ( ( italic_a ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) ) ∧ italic_f ( italic_b ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) )
=\displaystyle== f((a(ab))(b(ab))=f(0)\displaystyle f((a\ast(a\vee b))\wedge(b\ast(a\vee b))=f(0)italic_f ( ( italic_a ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) ) ∧ ( italic_b ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) ) = italic_f ( 0 )
=\displaystyle== 00\displaystyle 0

. Hence, B=(B,+,,,0)𝐵𝐵normal-∗0B=(B,+,\leq,\ast,0)italic_B = ( italic_B , + , ≤ , ∗ , 0 ) is AL-monoid.

3.1. Algebraic consequences of AL-monoid

In this subsection, we obtain several algebraic consequences of the definition of AL-monoid.

Lemma 3.14.

a(ab)=(ab)b.normal-∗𝑎𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑏a\ast(a\wedge b)=(a\vee b)\ast b.italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) = ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_b .

Proof 3.15.

Let a,bA,𝑎𝑏𝐴a,b\in A,italic_a , italic_b ∈ italic_A , then,

b(ab)𝑏𝑎𝑏\displaystyle b\ast(a\vee b)italic_b ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) =\displaystyle== (b(ab))(ab)𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle(b\vee(a\wedge b))\ast(a\vee b)( italic_b ∨ ( italic_a ∧ italic_b ) ) ∗ ( italic_a ∨ italic_b )
\displaystyle\leq (ab)a(by axiom (3) of Definition 3.1)𝑎𝑏𝑎(by axiom (3) of Definition 3.1)\displaystyle(a\wedge b)\ast a\text{(by axiom (3) of Definition \ref{2.1})}( italic_a ∧ italic_b ) ∗ italic_a (by axiom (3) of Definition )
=\displaystyle== (ab)((ab)a)𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎\displaystyle(a\wedge b)\ast((a\vee b)\wedge a)( italic_a ∧ italic_b ) ∗ ( ( italic_a ∨ italic_b ) ∧ italic_a )
\displaystyle\leq b(ab)(by axiom (3) of Definition 3.1).𝑏𝑎𝑏(by axiom (3) of Definition 3.1)\displaystyle b\ast(a\vee b)\text{(by axiom (3) of Definition \ref{2.1})}.italic_b ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) (by axiom (3) of Definition ) .

This implies that a(ab)=b(ab).normal-∗𝑎𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑎𝑏a\ast(a\wedge b)=b\ast(a\vee b).italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) = italic_b ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) .

Lemma 3.16.

a0𝑎0a\geq 0italic_a ≥ 0 implies a0=anormal-∗𝑎0𝑎a\ast 0=aitalic_a ∗ 0 = italic_a (semi regularity).

Proof 3.17.

a=a(a0)+a0=a0.𝑎𝑎𝑎0𝑎0𝑎0a=a\ast(a\wedge 0)+a\wedge 0=a\ast 0.italic_a = italic_a ∗ ( italic_a ∧ 0 ) + italic_a ∧ 0 = italic_a ∗ 0 . In particular, 00=0.normal-∗0000\ast 0=0.0 ∗ 0 = 0 .

Lemma 3.18.

ab0.normal-∗𝑎𝑏0a\ast b\geq 0.italic_a ∗ italic_b ≥ 0 .

Proof 3.19.
00\displaystyle 0 =0absent0\displaystyle=0= 0 0absent0\displaystyle\ast 0∗ 0
=\displaystyle== (0(0ab)+(0(ab)))((0(0(0ab)))+(0(ab))(0(ab)(0ab)\displaystyle(0\ast(0\wedge a\wedge b)+(0\wedge(a\wedge b)))\ast((0\ast(0% \wedge(0\wedge a\wedge b)))+(0\wedge(a\wedge b))\leq(0\wedge(a\wedge b)\ast(0% \wedge a\wedge b)( 0 ∗ ( 0 ∧ italic_a ∧ italic_b ) + ( 0 ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) ) ) ∗ ( ( 0 ∗ ( 0 ∧ ( 0 ∧ italic_a ∧ italic_b ) ) ) + ( 0 ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) ) ≤ ( 0 ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ ( 0 ∧ italic_a ∧ italic_b )
=\displaystyle== 0aba(0abb)0𝑎𝑏𝑎0𝑎𝑏𝑏\displaystyle 0\wedge a\wedge b\wedge a\ast(0\wedge a\wedge b\wedge b)0 ∧ italic_a ∧ italic_b ∧ italic_a ∗ ( 0 ∧ italic_a ∧ italic_b ∧ italic_b )
\displaystyle\leq ab.𝑎𝑏\displaystyle a\ast b.italic_a ∗ italic_b .

Hence, ab0.normal-∗𝑎𝑏0a\ast b\geq 0.italic_a ∗ italic_b ≥ 0 .

Lemma 3.20.

aa=0.normal-∗𝑎𝑎0a\ast a=0.italic_a ∗ italic_a = 0 .

Lemma 3.21.

ab=ba.normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑎a\ast b=b\ast a.italic_a ∗ italic_b = italic_b ∗ italic_a .

Proof 3.22.

Now,

ab𝑎𝑏\displaystyle a\ast bitalic_a ∗ italic_b =\displaystyle== (a(ab)+(ab))(b(ab)+(ab))𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle(a\ast(a\wedge b)+(a\wedge b))\ast(b\ast(a\wedge b)+(a\wedge b))( italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b ) ) ∗ ( italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b ) )
\displaystyle\leq (a(ab)(b(ab))\displaystyle(a\ast(a\wedge b)\ast(b\ast(a\wedge b))( italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ ( italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) )
=\displaystyle== ((ab)b)((ab)a)𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏𝑎\displaystyle((a\wedge b)\ast b)\ast((a\wedge b)\ast a)( ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ italic_b ) ∗ ( ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ italic_a )
\displaystyle\leq ba.𝑏𝑎\displaystyle b\ast a.italic_b ∗ italic_a .

By interchanging a𝑎aitalic_a and b𝑏bitalic_b, we get baabnormal-∗𝑏𝑎normal-∗𝑎𝑏b\ast a\leq a\ast bitalic_b ∗ italic_a ≤ italic_a ∗ italic_b.

Lemma 3.23.

ab=0a=b.normal-∗𝑎𝑏0normal-⇒𝑎𝑏a\ast b=0\Rightarrow a=b.italic_a ∗ italic_b = 0 ⇒ italic_a = italic_b .

Proof 3.24.
a𝑎\displaystyle aitalic_a =\displaystyle== a(ab)+ab𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle a\ast(a\wedge b)+a\wedge bitalic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + italic_a ∧ italic_b
=\displaystyle== ((aa)(ab))+ab(ab)+ab(ab)+b𝑎𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏\displaystyle((a\wedge a)\ast(a\wedge b))+a\wedge b\leq(a\ast b)+a\wedge b\leq% (a\ast b)+b( ( italic_a ∧ italic_a ) ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + italic_a ∧ italic_b ≤ ( italic_a ∗ italic_b ) + italic_a ∧ italic_b ≤ ( italic_a ∗ italic_b ) + italic_b
=\displaystyle== 0+b0𝑏\displaystyle 0+b0 + italic_b
=\displaystyle== b.𝑏\displaystyle b.italic_b .

Now, ab=0ba=0normal-∗𝑎𝑏0normal-⇒normal-∗𝑏𝑎0a\ast b=0\Rightarrow b\ast a=0italic_a ∗ italic_b = 0 ⇒ italic_b ∗ italic_a = 0 (by lemma 3.21 )follows ba𝑏𝑎b\leq aitalic_b ≤ italic_a. Hence a=b.𝑎𝑏a=b.italic_a = italic_b .

Lemma 3.25.

ac(ab)+(bc).normal-∗𝑎𝑐normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑐a\ast c\leq(a\ast b)+(b\ast c).italic_a ∗ italic_c ≤ ( italic_a ∗ italic_b ) + ( italic_b ∗ italic_c ) .

Proof 3.26.
ab𝑎𝑏\displaystyle a\ast bitalic_a ∗ italic_b =\displaystyle== (ab)((ab)(cb))+(ab)(cb)𝑎𝑏𝑎𝑏𝑐𝑏𝑎𝑏𝑐𝑏\displaystyle(a\ast b)\ast((a\ast b)\wedge(c\ast b))+(a\ast b)\wedge(c\ast b)( italic_a ∗ italic_b ) ∗ ( ( italic_a ∗ italic_b ) ∧ ( italic_c ∗ italic_b ) ) + ( italic_a ∗ italic_b ) ∧ ( italic_c ∗ italic_b )
=\displaystyle== ((ab)(ab))((ab)(cb)+((ab)(cb))\displaystyle((a\ast b)\wedge(a\ast b))\ast((a\ast b)\wedge(c\ast b)+((a\ast b% )\wedge(c\ast b))( ( italic_a ∗ italic_b ) ∧ ( italic_a ∗ italic_b ) ) ∗ ( ( italic_a ∗ italic_b ) ∧ ( italic_c ∗ italic_b ) + ( ( italic_a ∗ italic_b ) ∧ ( italic_c ∗ italic_b ) )
\displaystyle\leq (ab)(cb)+(cb)𝑎𝑏𝑐𝑏𝑐𝑏\displaystyle(a\ast b)\ast(c\ast b)+(c\ast b)( italic_a ∗ italic_b ) ∗ ( italic_c ∗ italic_b ) + ( italic_c ∗ italic_b )
\displaystyle\leq (ac)+(cb)𝑎𝑐𝑐𝑏\displaystyle(a\ast c)+(c\ast b)( italic_a ∗ italic_c ) + ( italic_c ∗ italic_b )

.

Theorem 3.27.

An AL-monoid A𝐴Aitalic_A is an Autometrized algebra.

Proof 3.28.

follows from the lemmas 3.16 through 3.25.

Theorem 3.29.

Let A𝐴Aitalic_A be any AL-monoid and a,b,cA𝑎𝑏𝑐𝐴a,b,c\in Aitalic_a , italic_b , italic_c ∈ italic_A. Then, the following condition holds.

  1. (1)

    baa=ab+b,𝑏𝑎𝑎𝑎𝑏𝑏b\leq a\Rightarrow a=a\ast b+b,italic_b ≤ italic_a ⇒ italic_a = italic_a ∗ italic_b + italic_b ,

  2. (2)

    ab=ab+ab,𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏a\vee b=a\ast b+a\wedge b,italic_a ∨ italic_b = italic_a ∗ italic_b + italic_a ∧ italic_b ,

  3. (3)

    ab=(ab)(ab).𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏a\ast b=(a\vee b)\ast(a\wedge b).italic_a ∗ italic_b = ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) .

  4. (4)

    ab=(a(ab))+(ab)b=a(ab)+(ab)b𝑎𝑏𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏a\ast b=(a\ast(a\wedge b))+(a\wedge b)\ast b=a\ast(a\vee b)+(a\vee b)\ast bitalic_a ∗ italic_b = ( italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ italic_b = italic_a ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) + ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_b,for all a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b in A.

Proof 3.30.

(1). Let ba𝑏𝑎b\leq aitalic_b ≤ italic_a, then by 2 of definition 3.1,we have a=a(ab)+ab=ab+b.𝑎normal-∗𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑏a=a\ast(a\wedge b)+a\wedge b=a\ast b+b.italic_a = italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + italic_a ∧ italic_b = italic_a ∗ italic_b + italic_b . (2). Since bab𝑏𝑎𝑏b\leq a\vee bitalic_b ≤ italic_a ∨ italic_b, and aab𝑎𝑎𝑏a\leq a\vee bitalic_a ≤ italic_a ∨ italic_b, by 1, it follows that ab=(ab)b+bab+b,𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑏𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑏a\vee b=(a\vee b)\ast b+b\leq a\ast b+b,italic_a ∨ italic_b = ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_b + italic_b ≤ italic_a ∗ italic_b + italic_b ,(by axiom (3) of Definition 3.1) and ab(ab)a+aba+a=ab+a=ab+ab.𝑎normal-∗𝑏𝑎𝑏𝑎𝑎normal-∗𝑏𝑎𝑎normal-∗𝑎𝑏𝑎normal-∗𝑎𝑏𝑎𝑏a\vee b(a\vee b)\ast a+a\leq b\ast a+a=a\ast b+a=a\ast b+a\wedge b.italic_a ∨ italic_b ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_a + italic_a ≤ italic_b ∗ italic_a + italic_a = italic_a ∗ italic_b + italic_a = italic_a ∗ italic_b + italic_a ∧ italic_b . Also,

ab+ab𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle a\ast b+a\wedge bitalic_a ∗ italic_b + italic_a ∧ italic_b =\displaystyle== (a(ab)+(ab)(b(ba))+ab\displaystyle(a\ast(a\wedge b)+(a\wedge b)\ast(b\ast(b\wedge a))+a\wedge b( italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ ( italic_b ∗ ( italic_b ∧ italic_a ) ) + italic_a ∧ italic_b
\displaystyle\leq (a(ab))(b(ab))+ab(by axiom (3) of Definition 3.1)𝑎𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏(by axiom (3) of Definition 3.1)\displaystyle(a\ast(a\wedge b))\ast(b\ast(a\wedge b))+a\wedge b\textrm{(by % axiom (3) of Definition \ref{2.1})}( italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) ∗ ( italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + italic_a ∧ italic_b (by axiom (3) of Definition )
=\displaystyle== ((ab)b)((ab)b)+ab(by Lemma 3.14)𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏(by Lemma 3.14)\displaystyle((a\vee b)\ast b)\ast((a\wedge b)\ast b)+a\wedge b\textrm{(by % Lemma \ref{L2.1})}( ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_b ) ∗ ( ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ italic_b ) + italic_a ∧ italic_b (by Lemma )
\displaystyle\leq (by (3) of Definition 3.1)
=\displaystyle== ab𝑎𝑏\displaystyle a\vee bitalic_a ∨ italic_b

(by 1). Hence, ab=ab+ab𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑎𝑏a\vee b=a\ast b+a\wedge bitalic_a ∨ italic_b = italic_a ∗ italic_b + italic_a ∧ italic_b for all a,bA.𝑎𝑏𝐴a,b\in A.italic_a , italic_b ∈ italic_A . (3).

ab𝑎𝑏\displaystyle a\ast bitalic_a ∗ italic_b =\displaystyle== (a(ab)+ab)(b(ab)+(ab)\displaystyle(a\ast(a\wedge b)+a\wedge b)\ast(b\ast(a\wedge b)+(a\wedge b)( italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + italic_a ∧ italic_b ) ∗ ( italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b )
\displaystyle\leq (a(ab))(b(ab))(by axiom (3) of Definition 3.1)𝑎𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏(by axiom (3) of Definition 3.1)\displaystyle(a\ast(a\wedge b))\ast(b\ast(a\wedge b))\textrm{(by axiom (3) of % Definition \ref{2.1})}( italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) ∗ ( italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) (by axiom (3) of Definition )
\displaystyle\leq ((ab)((ab))\displaystyle((a\vee b)\ast((a\wedge b))( ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ ( ( italic_a ∧ italic_b ) )
=\displaystyle== ((ab)+(ab)(0+aab)) (by (2) of this theorem)𝑎𝑏𝑎𝑏0𝑎𝑎𝑏 (by (2) of this theorem)\displaystyle((a\ast b)+(a\wedge b)\ast(0+a\wedge a\wedge b))\textrm{ (by (2) % of this theorem)}( ( italic_a ∗ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ ( 0 + italic_a ∧ italic_a ∧ italic_b ) ) (by (2) of this theorem)
\displaystyle\leq (ab)0(by (3) of Definition 3.1)𝑎𝑏0(by (3) of Definition 3.1)\displaystyle(a\ast b)\ast 0\textrm{(by (3) of Definition \ref{2.1})}( italic_a ∗ italic_b ) ∗ 0 (by (3) of Definition )
=\displaystyle== ab𝑎𝑏\displaystyle a\ast bitalic_a ∗ italic_b

. Hence, ab=(ab)(ab),normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑎𝑏a\ast b=(a\vee b)\ast(a\wedge b),italic_a ∗ italic_b = ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) , for all a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b in A.𝐴A.italic_A .
Finally for

Let a,bA,𝑎𝑏𝐴a,b\in A,italic_a , italic_b ∈ italic_A , by triangular inequality we have

ab𝑎𝑏\displaystyle a\ast bitalic_a ∗ italic_b \displaystyle\leq a(ab)+(ab)b𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏\displaystyle a\ast(a\wedge b)+(a\wedge b)\ast bitalic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ italic_b
=\displaystyle== (ab)b+b(ab) (by lemma 3.14)𝑎𝑏𝑏𝑏𝑎𝑏 (by lemma 3.14)\displaystyle(a\vee b)\ast b+b\ast(a\wedge b)\textrm{ (by lemma \ref{L2.1})}( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_b + italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) (by lemma )
=\displaystyle== (ab+ab)(b(ab)+(ab))+b(ab) (by (2) of this Theorem )𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏 (by (2) of this Theorem )\displaystyle(a\ast b+a\wedge b)\ast(b\ast(a\wedge b)+(a\wedge b))+b\ast(a% \wedge b)\textrm{ (by (2) of this Theorem )}( italic_a ∗ italic_b + italic_a ∧ italic_b ) ∗ ( italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b ) ) + italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) (by (2) of this Theorem )
\displaystyle\leq (ab)(b(ab))+(b(ab)) (by axiom (3) of Definition 3.1)𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏 (by axiom (3) of Definition 3.1)\displaystyle(a\ast b)\ast(b\ast(a\wedge b))+(b\ast(a\wedge b))\textrm{ (by % axiom (3) of Definition \ref{2.1})}( italic_a ∗ italic_b ) ∗ ( italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + ( italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) (by axiom (3) of Definition )
=\displaystyle== ab𝑎𝑏\displaystyle a\ast bitalic_a ∗ italic_b

(by (1) of this Theorem , since b(ab)ba=abnormal-∗𝑏𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑎normal-∗𝑎𝑏b\ast(a\wedge b)\leq b\ast a=a\ast bitalic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ≤ italic_b ∗ italic_a = italic_a ∗ italic_b). Hence, ab=a(ab)+(ab)b=(ab)b+(ab)anormal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑎a\ast b=a\ast(a\wedge b)+(a\wedge b)\ast b=(a\vee b)\ast b+(a\vee b)\ast aitalic_a ∗ italic_b = italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ italic_b = ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_b + ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_a (by lemma 3.14) =a(ab)+(ab)b,absentnormal-∗𝑎𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑏=a\ast(a\vee b)+(a\vee b)\ast b,= italic_a ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) + ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_b , for all a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b in A.𝐴A.italic_A .

3.2. Invertible, idempotent elements and isometries in AL-monoids.

Definition 3.31.

An element xA𝑥𝐴x\in Aitalic_x ∈ italic_A is invertible, if there exists yA𝑦𝐴y\in Aitalic_y ∈ italic_A such that x+y=y+x=0.𝑥𝑦𝑦𝑥0x+y=y+x=0.italic_x + italic_y = italic_y + italic_x = 0 .

Theorem 3.32.

For a,bA𝑎𝑏𝐴a,b\in Aitalic_a , italic_b ∈ italic_A satisfies the following:

  1. (1)

    a0𝑎0a\wedge 0italic_a ∧ 0 is invertible;

  2. (2)

    if a𝑎aitalic_a is invertible then ab𝑎𝑏a\wedge bitalic_a ∧ italic_b is invertible;

  3. (3)

    if a𝑎aitalic_a is invertible then a0𝑎0a\vee 0italic_a ∨ 0 is invertible;

  4. (4)

    if a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b are invertible then ab𝑎𝑏a\wedge bitalic_a ∧ italic_b is invertible.

Proof 3.33.

of (1). a=a(a0)+(a0).𝑎normal-∗𝑎𝑎0𝑎0a=a\ast(a\wedge 0)+(a\wedge 0).italic_a = italic_a ∗ ( italic_a ∧ 0 ) + ( italic_a ∧ 0 ) . This implies a(a0)+a0+x=0(a(a0)+x)+(a0)=0normal-∗𝑎𝑎0𝑎0𝑥0normal-⇒normal-∗𝑎𝑎0𝑥𝑎00a\ast(a\wedge 0)+a\wedge 0+x=0\Rightarrow(a\ast(a\wedge 0)+x)+(a\wedge 0)=0italic_a ∗ ( italic_a ∧ 0 ) + italic_a ∧ 0 + italic_x = 0 ⇒ ( italic_a ∗ ( italic_a ∧ 0 ) + italic_x ) + ( italic_a ∧ 0 ) = 0 Hence (a0)𝑎0(a\wedge 0)( italic_a ∧ 0 ) is invertible.
(2).a𝑎aitalic_a is invertible implies a+x=0,xA.formulae-sequence𝑎𝑥0𝑥𝐴a+x=0,x\in A.italic_a + italic_x = 0 , italic_x ∈ italic_A . Since,

a𝑎\displaystyle aitalic_a =\displaystyle== (a(a(ab))+(a(ab))\displaystyle(a\ast(a\wedge(a\wedge b))+(a\wedge(a\wedge b))( italic_a ∗ ( italic_a ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + ( italic_a ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) )
=\displaystyle== a(a(ab)).𝑎𝑎𝑎𝑏\displaystyle a\vee(a\wedge(a\vee b)).italic_a ∨ ( italic_a ∧ ( italic_a ∨ italic_b ) ) .

Then, a+x=0𝑎𝑥0a+x=0italic_a + italic_x = 0 Implies

a(a(ab))+(a(ab))+x𝑎𝑎𝑎𝑏𝑎𝑎𝑏𝑥\displaystyle a\ast(a\wedge(a\wedge b))+(a\wedge(a\wedge b))+xitalic_a ∗ ( italic_a ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + ( italic_a ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + italic_x =\displaystyle== 00\displaystyle 0
(a(a(ab))+x)+(a(ab))𝑎𝑎𝑎𝑏𝑥𝑎𝑎𝑏\displaystyle(a\ast(a\wedge(a\wedge b))+x)+(a\wedge(a\wedge b))( italic_a ∗ ( italic_a ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + italic_x ) + ( italic_a ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) )
=\displaystyle== 0.0\displaystyle 0.0 .

This shows

(a(a(ab))+x)+ab𝑎𝑎𝑎𝑏𝑥𝑎𝑏\displaystyle(a\ast(a\wedge(a\wedge b))+x)+a\wedge b( italic_a ∗ ( italic_a ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + italic_x ) + italic_a ∧ italic_b =\displaystyle== 0.0\displaystyle 0.0 .

This implies ab𝑎𝑏a\wedge bitalic_a ∧ italic_b is invertible.
(3.)a=a0+a0a,a0formulae-sequence𝑎𝑎0𝑎0normal-⇒𝑎𝑎0a=a\vee 0+a\wedge 0\Rightarrow a,a\vee 0italic_a = italic_a ∨ 0 + italic_a ∧ 0 ⇒ italic_a , italic_a ∨ 0 is invertible as a,a0𝑎𝑎0a,a\wedge 0italic_a , italic_a ∧ 0 are so.
Finally (4.)

ab𝑎𝑏\displaystyle a\vee bitalic_a ∨ italic_b =\displaystyle== a(ab)+ba(ab)+(ab)𝑎𝑎𝑏𝑏𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle a\ast(a\wedge b)+b\Rightarrow a\ast(a\wedge b)+(a\wedge b)italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + italic_b ⇒ italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b )
=\displaystyle== a𝑎\displaystyle aitalic_a
=\displaystyle== a(a(ab)+(ab)\displaystyle a\ast(a\wedge(a\wedge b)+(a\wedge b)italic_a ∗ ( italic_a ∧ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b )
=\displaystyle== a(ab)𝑎𝑎𝑏\displaystyle a\vee(a\wedge b)italic_a ∨ ( italic_a ∧ italic_b )
=\displaystyle== a𝑎\displaystyle aitalic_a

. As a,ab𝑎𝑎𝑏a,a\wedge bitalic_a , italic_a ∧ italic_b are invertible and hence follows that a(ab)normal-∗𝑎𝑎𝑏a\ast(a\wedge b)italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) is invertible.

Lemma 3.34.

If y+x=0𝑦𝑥0y+x=0italic_y + italic_x = 0, then y=0x𝑦normal-∗0𝑥y=0\ast xitalic_y = 0 ∗ italic_x and x=0y.𝑥normal-∗0𝑦x=0\ast y.italic_x = 0 ∗ italic_y .

Proof 3.35.

y=y0=y(y+x)=0.𝑦𝑦0𝑦𝑦𝑥0y=y\ast 0=y\ast(y+x)=0.italic_y = italic_y ∗ 0 = italic_y ∗ ( italic_y + italic_x ) = 0 . This implies y=(y+0)(y+x)0y,𝑦normal-∗𝑦0𝑦𝑥normal-∗0𝑦y=(y+0)\ast(y+x)\leq 0\ast y,italic_y = ( italic_y + 0 ) ∗ ( italic_y + italic_x ) ≤ 0 ∗ italic_y , by contraction mapping of .normal-∗\ast.∗ . Then

y=0y.xformulae-sequence𝑦0𝑦𝑥\displaystyle y=0\ast y.xitalic_y = 0 ∗ italic_y . italic_x =\displaystyle== x0=x(y+x)𝑥0𝑥𝑦𝑥\displaystyle x\ast 0=x\ast(y+x)italic_x ∗ 0 = italic_x ∗ ( italic_y + italic_x )
=\displaystyle== (x+0)(y+x)𝑥0𝑦𝑥\displaystyle(x+0)\ast(y+x)( italic_x + 0 ) ∗ ( italic_y + italic_x )
=\displaystyle== (x+0)(x+y).𝑥0𝑥𝑦\displaystyle(x+0)\ast(x+y).( italic_x + 0 ) ∗ ( italic_x + italic_y ) .

Thus, x0yx=0y.𝑥normal-∗0𝑦normal-⇒𝑥normal-∗0𝑦x\leq 0\ast y\Rightarrow x=0\ast y.italic_x ≤ 0 ∗ italic_y ⇒ italic_x = 0 ∗ italic_y .

Lemma 3.36.

(ab)c=(ac)(bc).𝑎𝑏𝑐𝑎𝑐𝑏𝑐(a\vee b)\ast c=(a\ast c)\vee(b\ast c).( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_c = ( italic_a ∗ italic_c ) ∨ ( italic_b ∗ italic_c ) .

Proof 3.37.

Lemma 3.8 follows that (ab)c(ac)(bc).normal-∗𝑎𝑏𝑐normal-∗𝑎𝑐normal-∗𝑏𝑐(a\vee b)\ast c\geq(a\ast c)\vee(b\ast c).( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_c ≥ ( italic_a ∗ italic_c ) ∨ ( italic_b ∗ italic_c ) . Now, (ac)(bc)+c=((ac)+c)((bc)+c)ab.normal-∗𝑎𝑐normal-∗𝑏𝑐𝑐normal-∗𝑎𝑐𝑐normal-∗𝑏𝑐𝑐𝑎𝑏(a\ast c)\vee(b\ast c)+c=((a\ast c)+c)\vee((b\ast c)+c)\geq a\vee b.( italic_a ∗ italic_c ) ∨ ( italic_b ∗ italic_c ) + italic_c = ( ( italic_a ∗ italic_c ) + italic_c ) ∨ ( ( italic_b ∗ italic_c ) + italic_c ) ≥ italic_a ∨ italic_b . So that, (ab)c(ac)(bc).normal-∗𝑎𝑏𝑐normal-∗𝑎𝑐normal-∗𝑏𝑐(a\vee b)\ast c\leq(a\ast c)\vee(b\ast c).( italic_a ∨ italic_b ) ∗ italic_c ≤ ( italic_a ∗ italic_c ) ∨ ( italic_b ∗ italic_c ) .

Lemma 3.38.

a(bc)(ab)(ac).𝑎𝑏𝑐𝑎𝑏𝑎𝑐a\ast(b\wedge c)\leq(a\ast b)\vee(a\ast c).italic_a ∗ ( italic_b ∧ italic_c ) ≤ ( italic_a ∗ italic_b ) ∨ ( italic_a ∗ italic_c ) .

Proof 3.39.

Since bcc𝑏𝑐𝑐b\wedge c\leq citalic_b ∧ italic_c ≤ italic_c implies a(bc)ac,normal-∗𝑎𝑏𝑐normal-∗𝑎𝑐a\ast(b\wedge c)\leq a\ast c,italic_a ∗ ( italic_b ∧ italic_c ) ≤ italic_a ∗ italic_c , implies a(bc)(ab)(ac).normal-∗𝑎𝑏𝑐normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑐a\ast(b\wedge c)\leq(a\ast b)\vee(a\ast c).italic_a ∗ ( italic_b ∧ italic_c ) ≤ ( italic_a ∗ italic_b ) ∨ ( italic_a ∗ italic_c ) .

Theorem 3.40.

The set of all invertible elements of an AL-monoid A𝐴Aitalic_A forms an l-group.

Proof 3.41.

Let x𝑥xitalic_x be invertible then, there is a y𝑦yitalic_y such that x+y=y+x=0.𝑥𝑦𝑦𝑥0x+y=y+x=0.italic_x + italic_y = italic_y + italic_x = 0 . Hence, by lemma 3.34 follows that x𝑥xitalic_x is also invertible, and also, 0(0x)=x.normal-∗0normal-∗0𝑥𝑥0\ast(0\ast x)=x.0 ∗ ( 0 ∗ italic_x ) = italic_x . If x,y𝑥𝑦x,yitalic_x , italic_y are invertible, and then, x+(0y)+y+(0x)=0impliesx+(0y)=0(y+(0x))𝑥normal-∗0𝑦𝑦normal-∗0𝑥0𝑖𝑚𝑝𝑙𝑖𝑒𝑠𝑥normal-∗0𝑦normal-∗0𝑦normal-∗0𝑥x+(0\ast y)+y+(0\ast x)=0\leavevmode\nobreak\ implies\\ x+(0\ast y)=0\ast(y+(0\ast x))italic_x + ( 0 ∗ italic_y ) + italic_y + ( 0 ∗ italic_x ) = 0 italic_i italic_m italic_p italic_l italic_i italic_e italic_s italic_x + ( 0 ∗ italic_y ) = 0 ∗ ( italic_y + ( 0 ∗ italic_x ) )  by  lemma  3.34 it is equal to (0(0x))y=xy.normal-∗normal-∗0normal-∗0𝑥𝑦normal-∗𝑥𝑦(0\ast(0\ast x))\ast y=x\ast y.( 0 ∗ ( 0 ∗ italic_x ) ) ∗ italic_y = italic_x ∗ italic_y . Hence, xy=x+y.normal-∗𝑥𝑦𝑥𝑦x\ast y=x+y.italic_x ∗ italic_y = italic_x + italic_y . If x𝑥xitalic_x is invertible, then, x+x=((x+x)+x)x(x+x)(00)=0.𝑥𝑥𝑥𝑥𝑥𝑥𝑥𝑥normal-∗000x+x=((x+x)+x)\vee x\leq(x+x)\vee(0\ast 0)=0.italic_x + italic_x = ( ( italic_x + italic_x ) + italic_x ) ∨ italic_x ≤ ( italic_x + italic_x ) ∨ ( 0 ∗ 0 ) = 0 . But, (0x)+x0.normal-∗0𝑥𝑥0(0\ast x)+x\geq 0.( 0 ∗ italic_x ) + italic_x ≥ 0 . Hence, (0x)+x=0.normal-∗0𝑥𝑥0(0\ast x)+x=0.( 0 ∗ italic_x ) + italic_x = 0 . Also,x+(0x)=(x+(0x))(0x)((0x)+x)(00)=0.𝑥normal-∗0𝑥𝑥normal-∗0𝑥normal-∗0𝑥normal-∗0𝑥𝑥normal-∗000x+(0\ast x)=(x+(0\ast x))\vee(0\ast x)\leq((0\ast x)+x)\vee(0\ast 0)=0.italic_x + ( 0 ∗ italic_x ) = ( italic_x + ( 0 ∗ italic_x ) ) ∨ ( 0 ∗ italic_x ) ≤ ( ( 0 ∗ italic_x ) + italic_x ) ∨ ( 0 ∗ 0 ) = 0 . and since x+(0x)0𝑥normal-∗0𝑥0x+(0\ast x)\vee 0italic_x + ( 0 ∗ italic_x ) ∨ 0 follows that x+(0x)=0,𝑥normal-∗0𝑥0x+(0\ast x)=0,italic_x + ( 0 ∗ italic_x ) = 0 , so that x𝑥xitalic_x is invertible. Also,

xy+(0x)(0y)𝑥𝑦0𝑥0𝑦\displaystyle x\wedge y+(0\ast x)\vee(0\ast y)italic_x ∧ italic_y + ( 0 ∗ italic_x ) ∨ ( 0 ∗ italic_y ) =\displaystyle== ((xy)+(0x))(xy+(0y))𝑥𝑦0𝑥𝑥𝑦0𝑦\displaystyle((x\wedge y)+(0\ast x))\vee(x\wedge y+(0\ast y))( ( italic_x ∧ italic_y ) + ( 0 ∗ italic_x ) ) ∨ ( italic_x ∧ italic_y + ( 0 ∗ italic_y ) )
=\displaystyle== ((x+(0x))(y+(0x)))((x+(0y))(y+(0y)))𝑥0𝑥𝑦0𝑥𝑥0𝑦𝑦0𝑦\displaystyle((x+(0\ast x))\wedge(y+(0\ast x)))\vee((x+(0\ast y))\wedge(y+(0% \ast y)))( ( italic_x + ( 0 ∗ italic_x ) ) ∧ ( italic_y + ( 0 ∗ italic_x ) ) ) ∨ ( ( italic_x + ( 0 ∗ italic_y ) ) ∧ ( italic_y + ( 0 ∗ italic_y ) ) )
=\displaystyle== (0(yx))((xy)0)0𝑦𝑥𝑥𝑦0\displaystyle(0\wedge(y\ast x))\vee((x\ast y)\wedge 0)( 0 ∧ ( italic_y ∗ italic_x ) ) ∨ ( ( italic_x ∗ italic_y ) ∧ 0 )
=\displaystyle== 0((yx)(xy))0𝑦𝑥𝑥𝑦\displaystyle 0\wedge((y\ast x)\vee(x\ast y))0 ∧ ( ( italic_y ∗ italic_x ) ∨ ( italic_x ∗ italic_y ) )
=\displaystyle== 0(xy(xy))=0.0𝑥𝑦𝑥𝑦0\displaystyle 0\wedge(x\vee y\ast(x\wedge y))=0.0 ∧ ( italic_x ∨ italic_y ∗ ( italic_x ∧ italic_y ) ) = 0 .

Notation We write b𝑏-b- italic_b for the inverse of an invertible element b𝑏bitalic_b and ab𝑎𝑏a-bitalic_a - italic_b for a+(b).𝑎𝑏a+(-b).italic_a + ( - italic_b ) .

Theorem 3.42.

If a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b are invertible then

  1. (1)

    a(ab)=(ab)0;𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏0a\ast(a\wedge b)=(a-b)\vee 0;italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) = ( italic_a - italic_b ) ∨ 0 ;

  2. (2)

    ab=(ab)(ba);𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏𝑎a\ast b=(a-b)\vee(b-a);italic_a ∗ italic_b = ( italic_a - italic_b ) ∨ ( italic_b - italic_a ) ;

  3. (3)

    a0a0a𝑎0𝑎0𝑎a\ast 0\geq a\vee 0\geq aitalic_a ∗ 0 ≥ italic_a ∨ 0 ≥ italic_a and

  4. (4)

    If x𝑥xitalic_x is invertible and a+x=b+x𝑎𝑥𝑏𝑥a+x=b+xitalic_a + italic_x = italic_b + italic_x then a=b.𝑎𝑏a=b.italic_a = italic_b .

Proof 3.43.

(1). We have a(ab)+ab=a.normal-∗𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎a\ast(a\wedge b)+a\wedge b=a.italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + italic_a ∧ italic_b = italic_a . This implies a(ab)=a(ab)normal-→absentnormal-∗𝑎𝑎𝑏𝑎𝑎𝑏\rightarrow a\ast(a\wedge b)=a-(a\wedge b)→ italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) = italic_a - ( italic_a ∧ italic_b ) for a,b,ab,ab𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑎𝑏a,b,a\ast b,a\wedge bitalic_a , italic_b , italic_a ∗ italic_b , italic_a ∧ italic_b are elements of an l-group ,a(ab)+(ab)=anormal-∗𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎a\ast(a\wedge b)+(a\wedge b)=aitalic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + ( italic_a ∧ italic_b ) = italic_a Implies

a(ab)𝑎𝑎𝑏\displaystyle a\ast(a\wedge b)italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) =\displaystyle== (a(ab)\displaystyle(a-(a\wedge b)( italic_a - ( italic_a ∧ italic_b )
=\displaystyle== a+(ab).\displaystyle a+(-a\vee-b).italic_a + ( - italic_a ∨ - italic_b ) .

This implies

a(ab)𝑎𝑎𝑏\displaystyle a\ast(a\wedge b)italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) =\displaystyle== (a+(a))(a+(b))𝑎𝑎𝑎𝑏\displaystyle(a+(-a))\vee(a+(-b))( italic_a + ( - italic_a ) ) ∨ ( italic_a + ( - italic_b ) )
=\displaystyle== (aa)(ab)𝑎𝑎𝑎𝑏\displaystyle(a-a)\vee(a-b)( italic_a - italic_a ) ∨ ( italic_a - italic_b )
=\displaystyle== 0(ab)0𝑎𝑏\displaystyle 0\vee(a-b)0 ∨ ( italic_a - italic_b )
=\displaystyle== (ab)0.𝑎𝑏0\displaystyle(a-b)\vee 0.( italic_a - italic_b ) ∨ 0 .

(2). Note that xy,x,y𝑥𝑦𝑥𝑦x\geq y,x,yitalic_x ≥ italic_y , italic_x , italic_y are invertible implies xy0𝑥𝑦0x-y\geq 0italic_x - italic_y ≥ 0 so that x(xy)=(xy)0=xy.normal-∗𝑥𝑥𝑦𝑥𝑦0𝑥𝑦x\ast(x\wedge y)=(x-y)\vee 0=x-y.italic_x ∗ ( italic_x ∧ italic_y ) = ( italic_x - italic_y ) ∨ 0 = italic_x - italic_y . Now,ab=(ab)(ab)=(ab)(ab).normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏a\ast b=(a\vee b)\ast(a\wedge b)=(a\vee b)-(a\wedge b).italic_a ∗ italic_b = ( italic_a ∨ italic_b ) ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) = ( italic_a ∨ italic_b ) - ( italic_a ∧ italic_b ) . (3).By 4 of definition 3.1, a0=a(a0)=(aa)(a0)a0.𝑎0normal-∗𝑎𝑎0normal-∗𝑎𝑎𝑎0normal-∗𝑎0a\vee 0=a\ast(a\wedge 0)=(a\wedge a)\ast(a\wedge 0)\leq a\ast 0.italic_a ∨ 0 = italic_a ∗ ( italic_a ∧ 0 ) = ( italic_a ∧ italic_a ) ∗ ( italic_a ∧ 0 ) ≤ italic_a ∗ 0 . (4).If x𝑥xitalic_x is invertible and say x𝑥-x- italic_x is inverse of a𝑎aitalic_a then,(a+x)x=(b+x)x𝑎𝑥𝑥𝑏𝑥𝑥(a+x)-x=(b+x)-x( italic_a + italic_x ) - italic_x = ( italic_b + italic_x ) - italic_x  implies  a+(xx)𝑎𝑥𝑥a+(x-x)italic_a + ( italic_x - italic_x ) =b+(x-x)  implies  a+0=b+0a=b.𝑎0𝑏0normal-⇒𝑎𝑏a+0=b+0\Rightarrow a=b.italic_a + 0 = italic_b + 0 ⇒ italic_a = italic_b .

Definition 3.44.

An element aA𝑎𝐴a\in Aitalic_a ∈ italic_A is idempotent if a+a=a.𝑎𝑎𝑎a+a=a.italic_a + italic_a = italic_a .

Definition 3.45.

A bijective mapping σ:AAnormal-:𝜎normal-→𝐴𝐴\sigma:A\rightarrow Aitalic_σ : italic_A → italic_A is an isometry if σ(x)σ(y)=xy,x,yAformulae-sequencenormal-∗𝜎𝑥𝜎𝑦normal-∗𝑥𝑦for-all𝑥𝑦𝐴\sigma(x)\ast\sigma(y)=x\ast y,\forall x,y\in Aitalic_σ ( italic_x ) ∗ italic_σ ( italic_y ) = italic_x ∗ italic_y , ∀ italic_x , italic_y ∈ italic_A

Theorem 3.46.

For each a,xA,xa+xformulae-sequence𝑎𝑥𝐴normal-→𝑥𝑎𝑥a,x\in A,x\rightarrow a+xitalic_a , italic_x ∈ italic_A , italic_x → italic_a + italic_x is an isometry iff a𝑎aitalic_a is invertible.

Proof 3.47.

By definition, a mapping σ:AAnormal-:𝜎normal-⟶𝐴𝐴\sigma:A\longrightarrow Aitalic_σ : italic_A ⟶ italic_A is an isometry iff σ𝜎\sigmaitalic_σ is a bijection and σ(x)σ(y)=xynormal-∗𝜎𝑥𝜎𝑦normal-∗𝑥𝑦\sigma(x)\ast\sigma(y)=x\ast yitalic_σ ( italic_x ) ∗ italic_σ ( italic_y ) = italic_x ∗ italic_y. If a𝑎aitalic_a is invertible then a+x=a+y𝑎𝑥𝑎𝑦a+x=a+yitalic_a + italic_x = italic_a + italic_y implies x=y𝑥𝑦x=yitalic_x = italic_y so that xa+xmaps-to𝑥𝑎𝑥x\mapsto a+xitalic_x ↦ italic_a + italic_x is an injection.For yA𝑦𝐴y\in Aitalic_y ∈ italic_A, let x=ya𝑥𝑦𝑎x=y-aitalic_x = italic_y - italic_a so that x+a=y𝑥𝑎𝑦x+a=yitalic_x + italic_a = italic_y. Hence it is a bijection. Now (ax)(ay)xy=(a+a+x)(a+a+y)(a+z)(a+y)=xy.normal-∗normal-∗𝑎𝑥normal-∗𝑎𝑦normal-∗𝑥𝑦normal-∗𝑎𝑎𝑥𝑎𝑎𝑦normal-∗𝑎𝑧𝑎𝑦normal-∗𝑥𝑦(a\ast x)\ast(a\ast y)\leq x\ast y=(-a+a+x)\ast(-a+a+y)\leq(a+z)\ast(a+y)=x% \ast y.( italic_a ∗ italic_x ) ∗ ( italic_a ∗ italic_y ) ≤ italic_x ∗ italic_y = ( - italic_a + italic_a + italic_x ) ∗ ( - italic_a + italic_a + italic_y ) ≤ ( italic_a + italic_z ) ∗ ( italic_a + italic_y ) = italic_x ∗ italic_y . Hence the map is an isometry. Conversely, if the map is an isometry then 0=a+x0𝑎𝑥0=a+x0 = italic_a + italic_x for some x𝑥xitalic_x implies a𝑎aitalic_a is invertible.

Remark 3.48.

The set {a|σ(x)=a+x}conditional-set𝑎𝜎𝑥𝑎𝑥\{a|\sigma(x)=a+x\}{ italic_a | italic_σ ( italic_x ) = italic_a + italic_x } is in an l-group.

Theorem 3.49.

If a,b𝑎𝑏a,bitalic_a , italic_b are idempotents of an AL-monoid A𝐴Aitalic_A then

  1. (1)

    a0.𝑎0a\geq 0.italic_a ≥ 0 .

  2. (2)

    ab𝑎𝑏a\wedge bitalic_a ∧ italic_b is also idempotent.

  3. (3)

    ab=a+b.𝑎𝑏𝑎𝑏a\vee b=a+b.italic_a ∨ italic_b = italic_a + italic_b .

  4. (4)

    ab,a+b𝑎𝑏𝑎𝑏a\vee b,a+bitalic_a ∨ italic_b , italic_a + italic_b are idempotents and

  5. (5)

    a+b=ab+ab𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏a+b=a\vee b+a\wedge bitalic_a + italic_b = italic_a ∨ italic_b + italic_a ∧ italic_b are idempotents.

Proof 3.50.

(1). a+a=0a+a0+a0=a0+a0a+a0𝑎𝑎0normal-⇒𝑎𝑎0𝑎0𝑎0𝑎0normal-⇒𝑎𝑎0a+a=0\Rightarrow a+a\vee 0+a\wedge 0=a\vee 0+a\wedge 0\Rightarrow a+a\vee 0italic_a + italic_a = 0 ⇒ italic_a + italic_a ∨ 0 + italic_a ∧ 0 = italic_a ∨ 0 + italic_a ∧ 0 ⇒ italic_a + italic_a ∨ 0 (since a0𝑎0a\wedge 0italic_a ∧ 0 is invertible). This implies that (a+a)(a+0)=a0aa=a0a=a00.𝑎𝑎𝑎0𝑎0normal-⇒𝑎𝑎𝑎0normal-⇒𝑎𝑎00(a+a)\vee(a+0)=a\vee 0\Rightarrow a\vee a=a\vee 0\Rightarrow a=a\vee 0\geq 0.( italic_a + italic_a ) ∨ ( italic_a + 0 ) = italic_a ∨ 0 ⇒ italic_a ∨ italic_a = italic_a ∨ 0 ⇒ italic_a = italic_a ∨ 0 ≥ 0 .
(2). ab+ab=(ab+a)(ab+b)=(a+a)(a+b)(b+b)=ab(a+b)=ab𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑎𝑏𝑏𝑎𝑎𝑎𝑏𝑏𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏a\wedge b+a\wedge b=(a\wedge b+a)\wedge(a\wedge b+b)=(a+a)\wedge(a+b)\wedge(b+% b)=a\wedge b\wedge(a+b)=a\wedge bitalic_a ∧ italic_b + italic_a ∧ italic_b = ( italic_a ∧ italic_b + italic_a ) ∧ ( italic_a ∧ italic_b + italic_b ) = ( italic_a + italic_a ) ∧ ( italic_a + italic_b ) ∧ ( italic_b + italic_b ) = italic_a ∧ italic_b ∧ ( italic_a + italic_b ) = italic_a ∧ italic_b as a,b0.𝑎𝑏0a,b\geq 0.italic_a , italic_b ≥ 0 .
(3). we have

ab+ab𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle a\ast b+a\wedge bitalic_a ∗ italic_b + italic_a ∧ italic_b =\displaystyle== abab+ab+ab𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle a\vee b\Rightarrow a\ast b+a\wedge b+a\wedge bitalic_a ∨ italic_b ⇒ italic_a ∗ italic_b + italic_a ∧ italic_b + italic_a ∧ italic_b
=\displaystyle== ab+abab+ab𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle a\vee b+a\wedge b\Rightarrow a\ast b+a\wedge bitalic_a ∨ italic_b + italic_a ∧ italic_b ⇒ italic_a ∗ italic_b + italic_a ∧ italic_b
=\displaystyle== ab+ab𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle a\vee b+a\wedge bitalic_a ∨ italic_b + italic_a ∧ italic_b

.But,

ab+ab𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle a\vee b+a\wedge bitalic_a ∨ italic_b + italic_a ∧ italic_b =\displaystyle== (ab+a)(ab+b)𝑎𝑏𝑎𝑎𝑏𝑏\displaystyle(a\vee b+a)\wedge(a\vee b+b)( italic_a ∨ italic_b + italic_a ) ∧ ( italic_a ∨ italic_b + italic_b )
=\displaystyle== ((a+a)(a+b))((a+b)(b+b))𝑎𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏𝑏\displaystyle((a+a)\vee(a+b))\wedge((a+b)\vee(b+b))( ( italic_a + italic_a ) ∨ ( italic_a + italic_b ) ) ∧ ( ( italic_a + italic_b ) ∨ ( italic_b + italic_b ) )
=\displaystyle== (a(a+b))(a+b)b)\displaystyle(a\vee(a+b))\wedge(a+b)\vee b)( italic_a ∨ ( italic_a + italic_b ) ) ∧ ( italic_a + italic_b ) ∨ italic_b )
=\displaystyle== (a+b)(a+b)𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle(a+b)\wedge(a+b)( italic_a + italic_b ) ∧ ( italic_a + italic_b )
=\displaystyle== a+bab+ab𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏\displaystyle a+b\Rightarrow a\ast b+a\wedge bitalic_a + italic_b ⇒ italic_a ∗ italic_b + italic_a ∧ italic_b
=\displaystyle== a+b.𝑎𝑏\displaystyle a+b.italic_a + italic_b .

But, ab+ab=abnormal-∗𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏a\ast b+a\wedge b=a\vee bitalic_a ∗ italic_b + italic_a ∧ italic_b = italic_a ∨ italic_b. Hence ab=a+b.𝑎𝑏𝑎𝑏a\vee b=a+b.italic_a ∨ italic_b = italic_a + italic_b .
(4). If (a+b)+(a+b)=(a+a)+(b+b)=a+b𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏(a+b)+(a+b)=(a+a)+(b+b)=a+b( italic_a + italic_b ) + ( italic_a + italic_b ) = ( italic_a + italic_a ) + ( italic_b + italic_b ) = italic_a + italic_b hence a+b𝑎𝑏a+bitalic_a + italic_b is idempotent. Also, since a+b=ab𝑎𝑏𝑎𝑏a+b=a\vee bitalic_a + italic_b = italic_a ∨ italic_b from (3) ab𝑎𝑏a\vee bitalic_a ∨ italic_b is idempotent.
(5). Since +=+=\vee+ = ∨ for idempotents and hence obvious.

Theorem 3.51.

For any a,bA,ab=(aab)(bab).formulae-sequence𝑎𝑏𝐴normal-∗𝑎𝑏normal-∗normal-∗𝑎𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑎𝑏a,b\in A,a\ast b=(a\ast a\wedge b)\ast(b\ast a\wedge b).italic_a , italic_b ∈ italic_A , italic_a ∗ italic_b = ( italic_a ∗ italic_a ∧ italic_b ) ∗ ( italic_b ∗ italic_a ∧ italic_b ) .

Proof 3.52.

a(ab)+ab=a𝑎𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎a\ast(a\wedge b)+a\wedge b=aitalic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + italic_a ∧ italic_b = italic_a and b(ab)+ab=bab=((a(ab))+ab)((bab)+ab)(a(ab)(b(ab))ab.b\ast(a\wedge b)+a\wedge b=b\Rightarrow a\ast b=((a\ast(a\wedge b))+a\wedge b)% \ast((b\ast a\wedge b)+a\wedge b)\leq(a\ast(a\wedge b)\ast(b\ast(a\wedge b))% \leq a\ast b.italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + italic_a ∧ italic_b = italic_b ⇒ italic_a ∗ italic_b = ( ( italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) + italic_a ∧ italic_b ) ∗ ( ( italic_b ∗ italic_a ∧ italic_b ) + italic_a ∧ italic_b ) ≤ ( italic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ∗ ( italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) ≤ italic_a ∗ italic_b .

Theorem 3.53.

Let A=(A,+,,)𝐴𝐴normal-∗A=(A,+,\leq,\ast)italic_A = ( italic_A , + , ≤ , ∗ ) be an AL-monoid then (A,)𝐴(A,\leq)( italic_A , ≤ ) is a distributive lattice.

Proof 3.54.

Clearly (A,)𝐴(A,\leq)( italic_A , ≤ ) is a Lattice. To prove (A,)𝐴(A,\leq)( italic_A , ≤ ) is a distributive lattice, it is enough to prove that ax=ay𝑎𝑥𝑎𝑦a\wedge x=a\wedge yitalic_a ∧ italic_x = italic_a ∧ italic_y and ax=ay𝑎𝑥𝑎𝑦a\vee x=a\vee yitalic_a ∨ italic_x = italic_a ∨ italic_yimplies x=y𝑥𝑦x=yitalic_x = italic_y for any x,y𝑥𝑦x,yitalic_x , italic_y in A.𝐴A.italic_A .(page 39, [2]). Let ax=ay𝑎𝑥𝑎𝑦a\wedge x=a\wedge yitalic_a ∧ italic_x = italic_a ∧ italic_y and ax=ay𝑎𝑥𝑎𝑦a\vee x=a\vee yitalic_a ∨ italic_x = italic_a ∨ italic_y. Then by axiom 2 of 3.1 and lemma 3.14 we have (xax)+ax=xnormal-∗𝑥𝑎𝑥𝑎𝑥𝑥(x\ast a\wedge x)+a\wedge x=x( italic_x ∗ italic_a ∧ italic_x ) + italic_a ∧ italic_x = italic_x and (yay)+ay=ynormal-∗𝑦𝑎𝑦𝑎𝑦𝑦(y\ast a\wedge y)+a\wedge y=y( italic_y ∗ italic_a ∧ italic_y ) + italic_a ∧ italic_y = italic_y .Now x=((ax)a)+ax=((ay)a)+(ay)=y.𝑥normal-∗𝑎𝑥𝑎𝑎𝑥normal-∗𝑎𝑦𝑎𝑎𝑦𝑦x=((a\vee x)\ast a)+a\wedge x=((a\vee y)\ast a)+(a\wedge y)=y.italic_x = ( ( italic_a ∨ italic_x ) ∗ italic_a ) + italic_a ∧ italic_x = ( ( italic_a ∨ italic_y ) ∗ italic_a ) + ( italic_a ∧ italic_y ) = italic_y .

Remark 3.55.

The positive cone A+superscript𝐴A^{+}italic_A start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT is a DRl-semigroup in which ab=aab=abb.𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑎𝑏𝑎normal-∗𝑏𝑏a-b=a\ast a\wedge b=a\vee b\ast b.italic_a - italic_b = italic_a ∗ italic_a ∧ italic_b = italic_a ∨ italic_b ∗ italic_b . Let A𝐴Aitalic_A has unity. i.e., there exists 1111 such that a+(a1)=1+1𝑎normal-∗𝑎111a+(a\ast 1)=1+1italic_a + ( italic_a ∗ 1 ) = 1 + 1.
Note that 1+1=11111+1=11 + 1 = 1 (take a=1𝑎1a=1italic_a = 1 so that 10101\geq 01 ≥ 0. If aA+𝑎superscript𝐴a\in A^{+}italic_a ∈ italic_A start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT then a1𝑎1a\leq 1italic_a ≤ 1 0a1a=a+0a+(a1)=1)0\leq a\ast 1\Rightarrow a=a+0\leq a+(a\ast 1)=1)0 ≤ italic_a ∗ 1 ⇒ italic_a = italic_a + 0 ≤ italic_a + ( italic_a ∗ 1 ) = 1 ).

With usual terminology we have the following

Definition 3.56.

For a,aA,aformulae-sequence𝑎superscript𝑎normal-′𝐴superscript𝑎normal-′a,a^{\prime}\in A,a^{\prime}italic_a , italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_A , italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is complement of a𝑎aitalic_a iff aa=0𝑎superscript𝑎normal-′0a\wedge a^{\prime}=0italic_a ∧ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = 0 and aa=1.𝑎superscript𝑎normal-′1a\vee a^{\prime}=1.italic_a ∨ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = 1 .

Theorem 3.57.

For aA𝑎𝐴a\in Aitalic_a ∈ italic_A

  1. (1)

    If a𝑎aitalic_a is complemented then a+a=a.𝑎𝑎𝑎a+a=a.italic_a + italic_a = italic_a .

  2. (2)

    a(a1)=0.𝑎𝑎10a\wedge(a\ast 1)=0.italic_a ∧ ( italic_a ∗ 1 ) = 0 .

  3. (3)

    a(a1)=1.𝑎𝑎11a\vee(a\vee 1)=1.italic_a ∨ ( italic_a ∨ 1 ) = 1 .

  4. (4)

    a=a1.superscript𝑎𝑎1a^{\prime}=a\ast 1.italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_a ∗ 1 .

  5. (5)

    The complemented elements of A𝐴Aitalic_A form a Boolean algebra

Proof 3.58.
  • (1). a=a+0=a+(aa)=(a+a)(a+a)=(a+a)1=a+a.𝑎𝑎0𝑎𝑎superscript𝑎𝑎𝑎𝑎superscript𝑎𝑎𝑎1𝑎𝑎a=a+0=a+(a\wedge a^{\prime})=(a+a)\wedge(a+a^{\prime})=(a+a)\wedge 1=a+a.italic_a = italic_a + 0 = italic_a + ( italic_a ∧ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = ( italic_a + italic_a ) ∧ ( italic_a + italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) = ( italic_a + italic_a ) ∧ 1 = italic_a + italic_a . (2). (a1)+a=1=a+aa1aa(a1)aa=0.𝑎1𝑎1superscript𝑎𝑎𝑎1superscript𝑎𝑎𝑎1𝑎superscript𝑎0(a\ast 1)+a=1=a^{\prime}+a\Rightarrow a\ast 1\leq a^{\prime}\Rightarrow a% \wedge(a\ast 1)\leq a\wedge a^{\prime}=0.( italic_a ∗ 1 ) + italic_a = 1 = italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT + italic_a ⇒ italic_a ∗ 1 ≤ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ⇒ italic_a ∧ ( italic_a ∗ 1 ) ≤ italic_a ∧ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT = 0 . (3). a(a(a1))+(a1)=a(a1)a0+a1=a(a1)a+(a1)=1.𝑎𝑎𝑎1𝑎1𝑎𝑎1𝑎0𝑎1𝑎𝑎1𝑎𝑎11a\ast(a\wedge(a\ast 1))+(a\ast 1)=a\vee(a\ast 1)\Rightarrow a\ast 0+a\ast 1=a% \vee(a\ast 1)\Rightarrow a+(a\ast 1)=1.italic_a ∗ ( italic_a ∧ ( italic_a ∗ 1 ) ) + ( italic_a ∗ 1 ) = italic_a ∨ ( italic_a ∗ 1 ) ⇒ italic_a ∗ 0 + italic_a ∗ 1 = italic_a ∨ ( italic_a ∗ 1 ) ⇒ italic_a + ( italic_a ∗ 1 ) = 1 .
    (4). Obvious and finally (5) is Since the set of all complemented elements is a sub lattice of A+superscript𝐴A^{+}italic_A start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT having 00 and 1111., hence A𝐴Aitalic_A is a Boolean algebra.

Lemma 3.59.

(ab)(ab)=(ab)(ba).𝑎𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏𝑏𝑎(a\vee b)\ast(a\wedge b)=(a\ast b)\vee(b\ast a).( italic_a ∨ italic_b ) ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) = ( italic_a ∗ italic_b ) ∨ ( italic_b ∗ italic_a ) .

Proof 3.60.

We have , ab(ab)=(ab)(ba)0𝑎normal-∗𝑏𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑎0a\vee b\ast(a\wedge b)=(a\ast b)\vee(b\ast a)\vee 0italic_a ∨ italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) = ( italic_a ∗ italic_b ) ∨ ( italic_b ∗ italic_a ) ∨ 0 but,ab+(ab)(ba)=(a+(ab)(ba))(b+(ab)(ba))(a+(ba))(b+(ab))ab𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑎𝑎normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑎𝑎normal-∗𝑏𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏𝑎𝑏a\wedge b+(a\ast b)\vee(b\ast a)=(a+(a\ast b)\vee(b\ast a))\wedge(b+(a\ast b)% \vee(b\ast a))\geq(a+(b\ast a))\wedge(b+(a\ast b))\geq a\wedge bitalic_a ∧ italic_b + ( italic_a ∗ italic_b ) ∨ ( italic_b ∗ italic_a ) = ( italic_a + ( italic_a ∗ italic_b ) ∨ ( italic_b ∗ italic_a ) ) ∧ ( italic_b + ( italic_a ∗ italic_b ) ∨ ( italic_b ∗ italic_a ) ) ≥ ( italic_a + ( italic_b ∗ italic_a ) ) ∧ ( italic_b + ( italic_a ∗ italic_b ) ) ≥ italic_a ∧ italic_b which means ababab.𝑎normal-∗𝑏𝑎𝑏𝑎𝑏a\wedge b\ast a\wedge b\leq a\wedge b.italic_a ∧ italic_b ∗ italic_a ∧ italic_b ≤ italic_a ∧ italic_b .

Theorem 3.61.

A𝐴Aitalic_A with 1 is a Boolean algebra if for each aA𝑎𝐴a\in Aitalic_a ∈ italic_A, the mapping xaxmaps-to𝑥normal-∗𝑎𝑥x\mapsto a\ast xitalic_x ↦ italic_a ∗ italic_x is an isometry.

Proof 3.62.

Since x1xmaps-to𝑥normal-∗1𝑥x\mapsto 1\ast xitalic_x ↦ 1 ∗ italic_x is an isomorphism implies a=1x𝑎normal-∗1𝑥a=1\ast xitalic_a = 1 ∗ italic_x for some x𝑥xitalic_x and hence a0𝑎0a\geq 0italic_a ≥ 0. Also a+(1a)=1a1𝑎normal-∗1𝑎1normal-⇒𝑎1a+(1\ast a)=1\Rightarrow a\leq 1italic_a + ( 1 ∗ italic_a ) = 1 ⇒ italic_a ≤ 1.So A=A+𝐴superscript𝐴A=A^{+}italic_A = italic_A start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT with greatest 1111.Let aA𝑎𝐴a\in Aitalic_a ∈ italic_A then

a(1a)𝑎1𝑎\displaystyle a\vee(1\ast a)italic_a ∨ ( 1 ∗ italic_a ) =\displaystyle== a(1a)+a(1a)(by lemma 3.38)𝑎1𝑎𝑎1𝑎(by lemma 3.38)\displaystyle a\ast(1\ast a)+a\wedge(1\ast a)\textrm{(by lemma \leavevmode% \nobreak\ \ref{L:9})}italic_a ∗ ( 1 ∗ italic_a ) + italic_a ∧ ( 1 ∗ italic_a ) (by lemma )
=\displaystyle== (a0)(a1)+a(a1)𝑎0𝑎1𝑎𝑎1\displaystyle(a\ast 0)\ast(a\ast 1)+a\wedge(a\ast 1)( italic_a ∗ 0 ) ∗ ( italic_a ∗ 1 ) + italic_a ∧ ( italic_a ∗ 1 )
=\displaystyle== 01+a(a1)01𝑎𝑎1\displaystyle 0\ast 1+a\wedge(a\ast 1)0 ∗ 1 + italic_a ∧ ( italic_a ∗ 1 )
=\displaystyle== 1+a(a1)1𝑎𝑎1\displaystyle 1+a\wedge(a\ast 1)1 + italic_a ∧ ( italic_a ∗ 1 )
=1absent1\displaystyle=1= 1 .

Now consider

1(a(1a))1𝑎1𝑎\displaystyle 1\ast(a\wedge(1\ast a))1 ∗ ( italic_a ∧ ( 1 ∗ italic_a ) ) =\displaystyle== 1(a(1a))1superscript𝑎1superscript𝑎\displaystyle 1\wedge(a\wedge(1\wedge a^{\prime}))^{\prime}1 ∧ ( italic_a ∧ ( 1 ∧ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ) start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT
=\displaystyle== (1a)(1(1a))1superscript𝑎11superscript𝑎\displaystyle(1\wedge a^{\prime})\vee(1\wedge(1\wedge a^{\prime}))( 1 ∧ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) ∨ ( 1 ∧ ( 1 ∧ italic_a start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ) )
=\displaystyle== (1a)(1(1a))1𝑎11𝑎\displaystyle(1\ast a)\vee(1\ast(1\ast a))( 1 ∗ italic_a ) ∨ ( 1 ∗ ( 1 ∗ italic_a ) )
=\displaystyle== 1=10110\displaystyle 1=1\ast 01 = 1 ∗ 0

implies a(1a)=0.𝑎normal-∗1𝑎0a\wedge(1\ast a)=0.italic_a ∧ ( 1 ∗ italic_a ) = 0 . Thus a𝑎aitalic_a is complemented. Hence A𝐴Aitalic_A is a Boolean algebra.

Lemma 3.63.

a(b+c)=(ac)b.𝑎𝑏𝑐𝑎𝑐𝑏a\ast(b+c)=(a\ast c)\ast b.italic_a ∗ ( italic_b + italic_c ) = ( italic_a ∗ italic_c ) ∗ italic_b .

Proof 3.64.

((ac)b)+bc((ac)b)+ca.𝑎𝑐𝑏𝑏𝑐𝑎𝑐𝑏𝑐𝑎((a\ast c)\ast b)+b\ast c\geq((a\ast c)\ast b)+c\geq a.( ( italic_a ∗ italic_c ) ∗ italic_b ) + italic_b ∗ italic_c ≥ ( ( italic_a ∗ italic_c ) ∗ italic_b ) + italic_c ≥ italic_a . hence a(b+c)(ac)ba(b+c)+(b+c)a,normal-∗𝑎𝑏𝑐normal-∗normal-∗𝑎𝑐𝑏normal-→normal-∗𝑎𝑏𝑐𝑏𝑐𝑎a\ast(b+c)\\ \leq(a\ast c)\ast b\rightarrow a\ast(b+c)+(b+c)\geq a,italic_a ∗ ( italic_b + italic_c ) ≤ ( italic_a ∗ italic_c ) ∗ italic_b → italic_a ∗ ( italic_b + italic_c ) + ( italic_b + italic_c ) ≥ italic_a , so that a(b+c)+bacnormal-∗𝑎𝑏𝑐𝑏normal-∗𝑎𝑐a\ast(b+c)+b\geq a\ast citalic_a ∗ ( italic_b + italic_c ) + italic_b ≥ italic_a ∗ italic_c and hence, a(b+c)(ac)(ac)bnormal-∗𝑎𝑏𝑐normal-∗𝑎𝑐normal-∗normal-∗𝑎𝑐𝑏a\ast(b+c)\geq(a\ast c)\geq(a\ast c)\ast bitalic_a ∗ ( italic_b + italic_c ) ≥ ( italic_a ∗ italic_c ) ≥ ( italic_a ∗ italic_c ) ∗ italic_b. Therefore, a(b+c)=(ac)b.normal-∗𝑎𝑏𝑐normal-∗normal-∗𝑎𝑐𝑏a\ast(b+c)=(a\ast c)\ast b.italic_a ∗ ( italic_b + italic_c ) = ( italic_a ∗ italic_c ) ∗ italic_b .

Theorem 3.65.

If (A,+,,0)𝐴0(A,+,\leq,0)( italic_A , + , ≤ , 0 ) is a commutative monoid which is a chain such that

  • 1.

    xya+xa+y𝑥𝑦𝑎𝑥𝑎𝑦x\leq y\Rightarrow a+x\leq a+yitalic_x ≤ italic_y ⇒ italic_a + italic_x ≤ italic_a + italic_y

  • 2.

    a(ab)+b=ab𝑎𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏a\ast(a\wedge b)+b=a\vee bitalic_a ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) + italic_b = italic_a ∨ italic_b

  • 3.

    The mappings xa+x,ax,ax,axmaps-to𝑥𝑎𝑥𝑎𝑥𝑎𝑥𝑎𝑥x\mapsto a+x,a\vee x,a\wedge x,a\ast xitalic_x ↦ italic_a + italic_x , italic_a ∨ italic_x , italic_a ∧ italic_x , italic_a ∗ italic_x are contractions with respect to \ast

then (A,+,,0,)𝐴0normal-∗(A,+,\leq,0,\ast)( italic_A , + , ≤ , 0 , ∗ ) is a AL-monoid.

Proof 3.66.

We only show that [a(ab)][b(ab)]=0.delimited-[]normal-∗𝑎𝑎𝑏delimited-[]normal-∗𝑏𝑎𝑏0[a\ast(a\vee b)]\wedge[b\ast(a\wedge b)]=0.[ italic_a ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) ] ∧ [ italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ] = 0 . Since,A𝐴Aitalic_A is a chain,we have a=ab𝑎𝑎𝑏a=a\vee bitalic_a = italic_a ∨ italic_b or b=ab.𝑏𝑎𝑏b=a\vee b.italic_b = italic_a ∨ italic_b . If b=ab,𝑏𝑎𝑏b=a\vee b,italic_b = italic_a ∨ italic_b , then

(a(ab))(b(ab))𝑎𝑎𝑏𝑏𝑎𝑏\displaystyle(a\ast(a\vee b))\wedge(b\ast(a\vee b))( italic_a ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) ) ∧ ( italic_b ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) )
=\displaystyle== (aa)(ba)𝑎𝑎𝑏𝑎\displaystyle(a\ast a)\wedge(b\ast a)( italic_a ∗ italic_a ) ∧ ( italic_b ∗ italic_a )
=\displaystyle== 0(ba)=0.0𝑏𝑎0\displaystyle 0\wedge(b\ast a)=0.0 ∧ ( italic_b ∗ italic_a ) = 0 .

it is done. If b=ab,𝑏𝑎𝑏b=a\vee b,italic_b = italic_a ∨ italic_b , then (a(ab))(b(ab))=(ab)0=0.normal-∗𝑎𝑎𝑏normal-∗𝑏𝑎𝑏normal-∗𝑎𝑏00(a\ast(a\vee b))\wedge(b\ast(a\wedge b))=(a\ast b)\wedge 0=0.( italic_a ∗ ( italic_a ∨ italic_b ) ) ∧ ( italic_b ∗ ( italic_a ∧ italic_b ) ) = ( italic_a ∗ italic_b ) ∧ 0 = 0 . Hence, A𝐴Aitalic_A is an AL-Monoid.

Theorem 3.67.

AL-monoid is Arithmetical.

Proof 3.68.

Using Mal’cevs conditions define a term m(x,y,z)=((xy)z)((zy)x)(xz)𝑚𝑥𝑦𝑧normal-∗normal-∗𝑥𝑦𝑧normal-∗normal-∗𝑧𝑦𝑥𝑥𝑧m(x,y,z)=((x\ast y)\ast z)\wedge((z\ast y)\ast x)\wedge(x\vee z)italic_m ( italic_x , italic_y , italic_z ) = ( ( italic_x ∗ italic_y ) ∗ italic_z ) ∧ ( ( italic_z ∗ italic_y ) ∗ italic_x ) ∧ ( italic_x ∨ italic_z ). Then, m(x,y,y)=((xy)y)((yy)x)(xy)=xx=x.m(y,y,x)=((yy)x)((xy)y)(yx)=x(x(yx))=x.formulae-sequence𝑚𝑥𝑦𝑦normal-∗normal-∗𝑥𝑦𝑦normal-∗normal-∗𝑦𝑦𝑥𝑥𝑦𝑥𝑥𝑥𝑚𝑦𝑦𝑥normal-∗normal-∗𝑦𝑦𝑥normal-∗normal-∗𝑥𝑦𝑦𝑦𝑥𝑥𝑥𝑦𝑥𝑥m(x,y,y)=((x\ast y)\ast y)\wedge((y\ast y)\ast x)\wedge(x\vee y)=x\wedge x=x.% \\ m(y,y,x)=((y\ast y)\ast x)\wedge((x\ast y)\ast y)\wedge(y\vee x)=x\wedge(x% \wedge(y\vee x))=x.italic_m ( italic_x , italic_y , italic_y ) = ( ( italic_x ∗ italic_y ) ∗ italic_y ) ∧ ( ( italic_y ∗ italic_y ) ∗ italic_x ) ∧ ( italic_x ∨ italic_y ) = italic_x ∧ italic_x = italic_x . italic_m ( italic_y , italic_y , italic_x ) = ( ( italic_y ∗ italic_y ) ∗ italic_x ) ∧ ( ( italic_x ∗ italic_y ) ∗ italic_y ) ∧ ( italic_y ∨ italic_x ) = italic_x ∧ ( italic_x ∧ ( italic_y ∨ italic_x ) ) = italic_x . Hence by Pixel theorem [1] AL-monoid is Arithmetical, conguerence permutable and satisfy malcev condition.Hence D3subscript𝐷3D_{3}italic_D start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT.

Acknowledgement

We thank Professor K.L.N Swamy for his valuable suggestions.

References

  • [1] Birkhoff, G. (1940). Lattice theory (Vol. 25). American Mathematical Soc..
    http://dx.doi.org/10.1090/coll/025
  • [2] Birkhoff, G. (1973). Lattice Theory (1948). New York.
  • [3] Blok, W. J., and Pigozzi, D. (1994). On the structure of varieties with equationally definable principal congruences III. Algebra Universalis, 32(4), 545-608.
  • [4] Burris, S., and Sankappanavar, H. P. (1981). A course in universal algebra (Vol. 78, pp. xvi+-276). New York: Springer. https://doi.org/10.1007/978-1-4613-8130-3
  • [5] Nakano, T. (1967). Rings and partly ordered systems. Mathematische Zeitschrift, 99, 355-376. 1967
    http://dx.doi.org/10.1007/BF01111015
  • [6] Paoli, F.,Tsinakis, C. (2012). On Birkhoff’s common abstraction problem. Studia Logica, 100(6), 1079-1105.
    http://dx.doi.org/10.1007/s11225-012-9452-5
  • [7] Rao. VV Rama,On a common abstraction of Boolean rings and lattice ordered groups II,Journal of the Australian Mathematical Society,13,1972,185-195.
    http://dx.doi.org/10.1017/S1446788700011265
  • [8] Rao, V. R. (1969). On a common abstraction of Boolean rings and lattice ordered groups I. Monatshefte für Mathematik, 73, 411-421. http://dx.doi.org/10.1007/BF01316662
  • [9] Rao, B. V., Kanakam, A., and Yedlapalli, P. (2019). A note on representable autometrized algebras. Thai Journal of Mathematics, 17(1), 277-281.
  • [10] Rao, B. V., Kanakam, A., and Yedlapalli, P. (2021). Representable autometrized semialgebra.Thai Journal of Mathematics, 19(4), 1267-1272.
  • [11] Subba Rao, B. V., and Yedlapalli, P. (2018). Metric Spaces With Distances in Representable Autometrized Algebras. Southeast Asian Bulletin of Mathematics, 42(3).
  • [12] Swamy, K. N. (1965). Dually residuated lattice ordered semigroups. Mathematische Annalen, 159(2), 105-114.
    http://dx.doi.org/10.1007/BF01360284
  • [13] Swamy, K. L. N. (1965). Dually residuated lattice ordered semigroups, II. Mathematische Annalen, 160(1), 64-71.
  • [14] Wyler, O. (1966). Clans. Compositio Mathematica, 17, 172-189.
    http://eudml.org/doc/88915