The Hardy inequality and large time behaviour of the heat equation on ℝNβˆ’kΓ—(0,∞)ksuperscriptβ„π‘π‘˜superscript0π‘˜\mathbb{R}^{N-k}\times(0,\infty)^{k}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N - italic_k end_POSTSUPERSCRIPT Γ— ( 0 , ∞ ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT

Cristian Cazacu Cristian Cazacu: 1Faculty of Mathematics and Computer Science
University of Bucharest
010014 Bucharest, Romania
& 2Gheorghe Mihoc-Caius Iacob Institute of Mathematical Statistics and Applied Mathematics of the Romanian Academy
050711 Bucharest, Romania
cristian.cazacu@fmi.unibuc.ro
,Β  Liviu I. Ignat Liviu I. Ignat: 1”Simion Stoilow” Institute of Mathematics of the Romanian Academy
Calea Grivitei Street, no. 21
010702 Bucharest, Romania
& 2ICUB-Research Institute of the University of Bucharest
University of Bucharest
Șoseaua Panduri, no. 90, Sector 5
050663, Bucharest, Romania
liviu.ignat@gmail.com
Β andΒ  Dragoş Manea Dragoş Manea: ”Simion Stoilow” Institute of Mathematics of the Romanian Academy
Calea Grivitei Street, no. 21
010702 Bucharest, Romania
dmanea28@gmail.com
(Date: August 5, 2024)
Abstract.

In this paper we study the large time asymptotic behaviour of the heat equation with Hardy inverse-square potential on corner spaces ℝNβˆ’kΓ—(0,∞)ksuperscriptβ„π‘π‘˜superscript0π‘˜\mathbb{R}^{N-k}\times(0,\infty)^{k}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N - italic_k end_POSTSUPERSCRIPT Γ— ( 0 , ∞ ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT, kβ‰₯0π‘˜0k\geq 0italic_k β‰₯ 0. We first show a new improved Hardy-PoincarΓ© inequality for the quantum harmonic oscillator with Hardy potential. In view of that, we construct the appropriate functional setting in order to pose the Cauchy problem. Then we obtain optimal polynomial large time decay rates and subsequently the first term in the asymptotic expansion of the solutions in L2⁒(ℝNβˆ’kΓ—(0,∞)k)superscript𝐿2superscriptβ„π‘π‘˜superscript0π‘˜L^{2}(\mathbb{R}^{N-k}\times(0,\infty)^{k})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N - italic_k end_POSTSUPERSCRIPT Γ— ( 0 , ∞ ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ). Particularly, we extend and improve the results obtained by VΓ‘zquez and Zuazua (J. Funct. Anal. 2000), which correspond to the case k=0π‘˜0k=0italic_k = 0, to any kβ‰₯0π‘˜0k\geq 0italic_k β‰₯ 0. We emphasize that the higher the value of kπ‘˜kitalic_k the better time decay rates are. We employ a different and simplified approach than VΓ‘zquez and Zuazua, managing to remove the usage of spherical harmonics decomposition in our analysis.

Key words and phrases:
Asymptotic behaviour, Hardy inequality, Inverse-square potential, Heat equation, Self-similarity variables
2020 Mathematics Subject Classification:
35A23, 35B40, 35K67, 46E35
C. C. and L. I. were partially supported by the Romanian Ministry of Research, Innovation and Digitization, CNCS - UEFISCDI, project number PN-III-P1-1.1-TE-2021-1539, within PNCDI III. D. M. was partially supported by CNCS-UEFISCDI Romania, Grant no. 0794/2020 β€œSpectral Methods in Hyperbolic Geometry” PN-III-P4-ID-PCE-2020-0794

1. Introduction

In this paper we analyze sharp time asymptotic properties of the Cauchy problem with Dirichlet boundary conditions:

(1.1) {βˆ‚tu⁒(t,x)=Δ⁒u⁒(t,x)+Ξ»|x|2⁒u⁒(t,x),t>0,xβˆˆβ„+N,k,u⁒(t,x)=0,t>0,xβˆˆβˆ‚β„+N,k,u⁒(0,x)=u0⁒(x),xβˆˆβ„+N,k,casessubscript𝑑𝑒𝑑π‘₯Δ𝑒𝑑π‘₯πœ†superscriptπ‘₯2𝑒𝑑π‘₯formulae-sequence𝑑0π‘₯subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜π‘’π‘‘π‘₯0formulae-sequence𝑑0π‘₯subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜π‘’0π‘₯subscript𝑒0π‘₯π‘₯subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜\left\{\begin{array}[]{ll}\partial_{t}u(t,x)=\Delta u(t,x)+\frac{\lambda}{|x|^% {2}}u(t,x),&t>0,x\in\mathbb{R}^{N,k}_{+},\\ u(t,x)=0,&t>0,\ x\in\partial\mathbb{R}^{N,k}_{+},\\ u(0,x)=u_{0}(x),&x\in\mathbb{R}^{N,k}_{+},\end{array}\right.{ start_ARRAY start_ROW start_CELL βˆ‚ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_u ( italic_t , italic_x ) = roman_Ξ” italic_u ( italic_t , italic_x ) + divide start_ARG italic_Ξ» end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_u ( italic_t , italic_x ) , end_CELL start_CELL italic_t > 0 , italic_x ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_u ( italic_t , italic_x ) = 0 , end_CELL start_CELL italic_t > 0 , italic_x ∈ βˆ‚ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_u ( 0 , italic_x ) = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) , end_CELL start_CELL italic_x ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL end_ROW end_ARRAY

where Nβ‰₯2𝑁2N\geq 2italic_N β‰₯ 2 is the space dimension, k∈{0,…,N}π‘˜0…𝑁k\in\{0,\ldots,N\}italic_k ∈ { 0 , … , italic_N } is a fixed integer and ℝ+N,ksuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\mathbb{R}_{+}^{N,k}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT denotes the space ℝNβˆ’kΓ—(0,∞)kβŠ‚β„Nsuperscriptβ„π‘π‘˜superscript0π‘˜superscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N-k}\times(0,\infty)^{k}\subset\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N - italic_k end_POSTSUPERSCRIPT Γ— ( 0 , ∞ ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT βŠ‚ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT with its boundary denoted by βˆ‚β„+N,ksuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\partial\mathbb{R}_{+}^{N,k}βˆ‚ blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT. The initial data u0subscript𝑒0u_{0}italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is assumed to belong to L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ), |x|π‘₯|x|| italic_x | is the Euclidean norm of xπ‘₯xitalic_x in ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT and Ξ»/|x|2πœ†superscriptπ‘₯2\lambda/|x|^{2}italic_Ξ» / | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is an inverse-square Hardy potential with a real parameter Ξ»πœ†\lambdaitalic_Ξ» which will be made precise later. To be more specific, for Nβˆˆβ„•π‘β„•N\in\mathbb{N}italic_N ∈ blackboard_N and k∈{0,1,…,N}π‘˜01…𝑁k\in\{0,1,\ldots,N\}italic_k ∈ { 0 , 1 , … , italic_N }, we denote

ℝ+N,k:={x=(xβ€²,xNβˆ’k+1,…,xN)βˆˆβ„N|xβ€²=(x1,…,xNβˆ’k)βˆˆβ„Nβˆ’kandxNβˆ’k+j>0,foralljβˆˆβ„•with 1≀j≀k}assignsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜conditional-setπ‘₯superscriptπ‘₯β€²subscriptπ‘₯π‘π‘˜1…subscriptπ‘₯𝑁superscriptℝ𝑁formulae-sequencesuperscriptπ‘₯β€²subscriptπ‘₯1…subscriptπ‘₯π‘π‘˜superscriptβ„π‘π‘˜andsubscriptπ‘₯π‘π‘˜π‘—0forall𝑗ℕwith1π‘—π‘˜\mathbb{R}_{+}^{N,k}:=\Big{\{}x=(x^{\prime},x_{N-k+1},\ldots,x_{N})\in\mathbb{% R}^{N}\ |\ x^{\prime}=(x_{1},\ldots,x_{N-k})\in\mathbb{R}^{N-k}\\ \mathrm{and}\ x_{N-k+j}>0,\mathrm{for\ all\ }j\in\mathbb{N}\ \mathrm{with\ }1% \leq j\leq k\Big{\}}start_ROW start_CELL blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT := { italic_x = ( italic_x start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT ) ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT | italic_x start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N - italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL roman_and italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + italic_j end_POSTSUBSCRIPT > 0 , roman_for roman_all italic_j ∈ blackboard_N roman_with 1 ≀ italic_j ≀ italic_k } end_CELL end_ROW

and

βˆ‚β„+N,k={x=(xβ€²,xNβˆ’k+1,…,xN)|xβ€²=(x1,…,xNβˆ’k)βˆˆβ„Nβˆ’kandxNβˆ’k+j=0,foralljβˆˆβ„•with 1≀j≀k}.superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜conditional-setπ‘₯superscriptπ‘₯β€²subscriptπ‘₯π‘π‘˜1…subscriptπ‘₯𝑁formulae-sequencesuperscriptπ‘₯β€²subscriptπ‘₯1…subscriptπ‘₯π‘π‘˜superscriptβ„π‘π‘˜andsubscriptπ‘₯π‘π‘˜π‘—0forall𝑗ℕwith1π‘—π‘˜\partial\mathbb{R}_{+}^{N,k}=\Big{\{}x=(x^{\prime},x_{N-k+1},\ldots,x_{N})\ |% \ x^{\prime}=(x_{1},\ldots,x_{N-k})\in\mathbb{R}^{N-k}\\ \mathrm{and}\ x_{N-k+j}=0,\mathrm{for\ all\ }j\in\mathbb{N}\ \mathrm{with\ }1% \leq j\leq k\Big{\}}.start_ROW start_CELL βˆ‚ blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT = { italic_x = ( italic_x start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT ) | italic_x start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N - italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL roman_and italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + italic_j end_POSTSUBSCRIPT = 0 , roman_for roman_all italic_j ∈ blackboard_N roman_with 1 ≀ italic_j ≀ italic_k } . end_CELL end_ROW

It can be easily seen that ℝ+N,0superscriptsubscriptℝ𝑁0\mathbb{R}_{+}^{N,0}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , 0 end_POSTSUPERSCRIPT coincides with the space ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT and ℝ+N,1superscriptsubscriptℝ𝑁1\mathbb{R}_{+}^{N,1}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , 1 end_POSTSUPERSCRIPT is known as the upper half space, usually denoted by ℝ+Nsuperscriptsubscriptℝ𝑁\mathbb{R}_{+}^{N}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT in the literature.

The real parameter Ξ»πœ†\lambdaitalic_Ξ» in the singular potential Ξ»/|x|2πœ†superscriptπ‘₯2\lambda/|x|^{2}italic_Ξ» / | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is assumed to belong to the range λ∈(βˆ’βˆž,Ξ»N,k]πœ†subscriptπœ†π‘π‘˜\lambda\in(-\infty,\lambda_{N,k}]italic_Ξ» ∈ ( - ∞ , italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ] where

(1.2) Ξ»N,k:=(Nβˆ’22+k)2assignsubscriptπœ†π‘π‘˜superscript𝑁22π‘˜2\lambda_{N,k}:=\left(\frac{N-2}{2}+k\right)^{2}italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT := ( divide start_ARG italic_N - 2 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_k ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT

is the optimal constant in the Hardy inequality on ℝ+N,ksuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\mathbb{R}_{+}^{N,k}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT. This inequality (see e.g. [24]) reads:

(1.3) βˆ«β„+N,k|βˆ‡u|2⁒dxβ‰₯Ξ»N,kβ’βˆ«β„+N,ku2|x|2⁒dx,βˆ€u∈Cc∞⁒(ℝ+N,k).formulae-sequencesubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptβˆ‡π‘’2dxsubscriptπœ†π‘π‘˜subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscript𝑒2superscriptπ‘₯2dxfor-all𝑒superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}|\nabla u|^{2}\mathrm{dx}\geq\lambda_{N,k}\int_{% \mathbb{R}_{+}^{N,k}}\frac{u^{2}}{|x|^{2}}\mathrm{dx},\quad\forall u\in C_{c}^% {\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k}).∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | βˆ‡ italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx β‰₯ italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG italic_u start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG roman_dx , βˆ€ italic_u ∈ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) .

Later in paper, we will construct the appropriate functional setting for the problem to be well-posed and study the asymptotic behaviour of the solution in the L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT norm. We distinguish two different situations:

  1. a)

    the subcritical case Ξ»<Ξ»N,kπœ†subscriptπœ†π‘π‘˜\lambda<\lambda_{N,k}italic_Ξ» < italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT;

  2. b)

    the critical case Ξ»=Ξ»N,kπœ†subscriptπœ†π‘π‘˜\lambda=\lambda_{N,k}italic_Ξ» = italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT.

In order to outline the main results and tools used in the proofs, let us consider the Hamiltonian operator AΞ»subscriptπ΄πœ†A_{\lambda}italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT, initially defined on Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ), which has the form:

Aλ⁒u:=βˆ’Ξ”β’uβˆ’Ξ»|x|2⁒u.assignsubscriptπ΄πœ†π‘’Ξ”π‘’πœ†superscriptπ‘₯2𝑒A_{\lambda}u:=-\Delta u-\frac{\lambda}{|x|^{2}}u.italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_u := - roman_Ξ” italic_u - divide start_ARG italic_Ξ» end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_u .

Then, the problem (1.1) can be written as:

(1.4) {βˆ‚tu⁒(t,x)+Aλ⁒u⁒(t,x)=0,t>0,xβˆˆβ„+N,k,u⁒(t,x)=0,t>0,xβˆˆβˆ‚β„+N,k,u⁒(0,x)=u0⁒(x),xβˆˆβ„+N,k.casessubscript𝑑𝑒𝑑π‘₯subscriptπ΄πœ†π‘’π‘‘π‘₯0formulae-sequence𝑑0π‘₯subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜π‘’π‘‘π‘₯0formulae-sequence𝑑0π‘₯subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜π‘’0π‘₯subscript𝑒0π‘₯π‘₯subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜\left\{\begin{array}[]{ll}\partial_{t}u(t,x)+A_{\lambda}u(t,x)=0,&t>0,x\in% \mathbb{R}^{N,k}_{+},\\ u(t,x)=0,&t>0,\ x\in\partial\mathbb{R}^{N,k}_{+},\\ u(0,x)=u_{0}(x),&x\in\mathbb{R}^{N,k}_{+}.\end{array}\right.{ start_ARRAY start_ROW start_CELL βˆ‚ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_u ( italic_t , italic_x ) + italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_u ( italic_t , italic_x ) = 0 , end_CELL start_CELL italic_t > 0 , italic_x ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_u ( italic_t , italic_x ) = 0 , end_CELL start_CELL italic_t > 0 , italic_x ∈ βˆ‚ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_u ( 0 , italic_x ) = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) , end_CELL start_CELL italic_x ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT . end_CELL end_ROW end_ARRAY

Due to the Hardy inequality (1.3), a theorem by Reed and Simon [23, cf. Theorem VIII.15] allows us to extend AΞ»subscriptπ΄πœ†A_{\lambda}italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT for any λ≀λN,kπœ†subscriptπœ†π‘π‘˜\lambda\leq\lambda_{N,k}italic_Ξ» ≀ italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT to a self-adjoint unbounded and nonnegative operator on L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ). So, following The Hille-Yosida theory (see, e.g. [8]), we can consider the contractions semigroup

eβˆ’t⁒AΞ»:L2(ℝ+N,k)β†’L2(ℝ+N,k),u0↦u(t):=eβˆ’t⁒AΞ»u0,tβ‰₯0,e^{-tA_{\lambda}}:L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})\rightarrow L^{2}(\mathbb{R}_{+}^% {N,k}),\quad u_{0}\mapsto u(t):=e^{-tA_{\lambda}}u_{0},\quad t\geq 0,italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_t italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT : italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) β†’ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ↦ italic_u ( italic_t ) := italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_t italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_t β‰₯ 0 ,

satisfying u∈C⁒([0,∞);L2⁒(ℝ+N,k))𝑒𝐢0superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜u\in C([0,\infty);L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k}))italic_u ∈ italic_C ( [ 0 , ∞ ) ; italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) ). The contraction property implies β€–u⁒(t)β€–L2⁒(ℝ+N,k)≀‖u0β€–L2⁒(ℝ+N,k)subscriptnorm𝑒𝑑superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜subscriptnormsubscript𝑒0superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\|u(t)\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}\leq\|u_{0}\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k% })}βˆ₯ italic_u ( italic_t ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT ≀ βˆ₯ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT and moreover, for any positive time t𝑑titalic_t we have β€–eβˆ’t⁒AΞ»β€–L2⁒(ℝ+N,k)β†’L2⁒(ℝ+N,k)=1subscriptnormsuperscript𝑒𝑑subscriptπ΄πœ†β†’superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜1\|e^{-tA_{\lambda}}\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})\rightarrow L^{2}(\mathbb{R}% _{+}^{N,k})}=1βˆ₯ italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_t italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) β†’ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT = 1. To check this it is enough to consider a sequence of initial data (Ο†n)nβ‰₯1subscriptsubscriptπœ‘π‘›π‘›1(\varphi_{n})_{n\geq 1}( italic_Ο† start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 1 end_POSTSUBSCRIPT in D⁒(AΞ»)𝐷subscriptπ΄πœ†D(A_{\lambda})italic_D ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) such that β€–Ο†nβ€–L2⁒(ℝ+N,k)=1subscriptnormsubscriptπœ‘π‘›superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜1\|\varphi_{n}\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}=1βˆ₯ italic_Ο† start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT = 1 and β€–Aλ⁒φnβ€–L2⁒(ℝ+N,k)β†’0β†’subscriptnormsubscriptπ΄πœ†subscriptπœ‘π‘›superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜0\|A_{\lambda}\varphi_{n}\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}\rightarrow 0βˆ₯ italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_Ο† start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT β†’ 0, i.e. Ο†n⁒(x)=(1/n)N/2⁒φ⁒(x/n)subscriptπœ‘π‘›π‘₯superscript1𝑛𝑁2πœ‘π‘₯𝑛\varphi_{n}(x)=(1/n)^{N/2}\varphi(x/n)italic_Ο† start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) = ( 1 / italic_n ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_N / 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ο† ( italic_x / italic_n ) with Ο†πœ‘\varphiitalic_Ο† a smooth normalized compactly supported function.

One way we can force the semigroup to decay is to consider the initial data in a subspace of L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ). It is by now classical to take u0subscript𝑒0u_{0}italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT in the weighted space

L2⁒(ℝ+N,k;K):={u∈L2⁒(ℝ+N,k)|βˆ«β„+N,k|u⁒(x)|2⁒K⁒(x)⁒dx<∞},K⁒(x):=e|x|24.formulae-sequenceassignsuperscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜πΎconditional-set𝑒superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscript𝑒π‘₯2𝐾π‘₯dxassign𝐾π‘₯superscript𝑒superscriptπ‘₯24L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k};K):=\left\{u\in L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})\ \Big{|% }\ \int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}|u(x)|^{2}K(x)\mathrm{dx}<\infty\right\},\quad K% (x):=e^{\frac{|x|^{2}}{4}}.italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_K ) := { italic_u ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) | ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_u ( italic_x ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_K ( italic_x ) roman_dx < ∞ } , italic_K ( italic_x ) := italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT .

In the following, where there is no risk of confusion, we write L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT and L2⁒(K)superscript𝐿2𝐾L^{2}(K)italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ) instead of L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) and L2⁒(ℝ+N,k;K)superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜πΎL^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k};K)italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_K ), respectively. Then we initiate our analysis by using the so-called ”self-similiary variables” method, which will allow us to cast problem (1.1) into another one, induced by an operator with compact inverse, which will help to gain polynomial decay rates in time for the original problem (1.4).

The self-similarity variables transformation we use takes the following form:

(1.5) v⁒(s,y)=K12⁒(y)⁒eN⁒s4⁒u⁒(esβˆ’1,es2⁒y).𝑣𝑠𝑦superscript𝐾12𝑦superscript𝑒𝑁𝑠4𝑒superscript𝑒𝑠1superscript𝑒𝑠2𝑦v(s,y)=K^{\frac{1}{2}}(y)e^{\frac{Ns}{4}}u\left(e^{s}-1,e^{\frac{s}{2}}y\right).italic_v ( italic_s , italic_y ) = italic_K start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_N italic_s end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_u ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT - 1 , italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_y ) .

With this notation, v𝑣vitalic_v formally satisfies the following Cauchy problem:

(1.6) {βˆ‚sv⁒(s,y)+Aλ⁒v⁒(s,y)+|y|216⁒v⁒(s,y)=0,s>0,yβˆˆβ„+N,k,v⁒(s,y)=0,s>0,yβˆˆβˆ‚β„+N,k,v⁒(0,y)=v0⁒(y)=K12⁒(y)⁒u0⁒(y),yβˆˆβ„+N,k.casessubscript𝑠𝑣𝑠𝑦subscriptπ΄πœ†π‘£π‘ π‘¦superscript𝑦216𝑣𝑠𝑦0formulae-sequence𝑠0𝑦superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜π‘£π‘ π‘¦0formulae-sequence𝑠0𝑦subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜π‘£0𝑦subscript𝑣0𝑦superscript𝐾12𝑦subscript𝑒0𝑦𝑦superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\left\{\begin{array}[]{ll}\partial_{s}v(s,y)+A_{\lambda}v(s,y)+\frac{|y|^{2}}{% 16}v(s,y)=0,&s>0,\ y\in\mathbb{R}_{+}^{N,k},\\ v(s,y)=0,&s>0,y\in\partial\mathbb{R}^{N,k}_{+},\\ v(0,y)=v_{0}(y)=K^{\frac{1}{2}}(y)u_{0}(y),&y\in\mathbb{R}_{+}^{N,k}.\end{% array}\right.{ start_ARRAY start_ROW start_CELL βˆ‚ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s , italic_y ) + italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s , italic_y ) + divide start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG italic_v ( italic_s , italic_y ) = 0 , end_CELL start_CELL italic_s > 0 , italic_y ∈ blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_v ( italic_s , italic_y ) = 0 , end_CELL start_CELL italic_s > 0 , italic_y ∈ βˆ‚ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_v ( 0 , italic_y ) = italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) = italic_K start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y ) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) , end_CELL start_CELL italic_y ∈ blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT . end_CELL end_ROW end_ARRAY

The evolution problem (1.6) is a contraction semigroup in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT generated by the operator

(1.7) Lλ⁒v=Aλ⁒v+|y|216⁒v=βˆ’Ξ”β’vβˆ’Ξ»|y|2⁒v+|y|216⁒v,subscriptπΏπœ†π‘£subscriptπ΄πœ†π‘£superscript𝑦216π‘£Ξ”π‘£πœ†superscript𝑦2𝑣superscript𝑦216𝑣L_{\lambda}v=A_{\lambda}v+\frac{|y|^{2}}{16}v=-\Delta v-\frac{\lambda}{|y|^{2}% }v+\frac{|y|^{2}}{16}v,italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_v = italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_v + divide start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG italic_v = - roman_Ξ” italic_v - divide start_ARG italic_Ξ» end_ARG start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_v + divide start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG italic_v ,

which is defined through the associated L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT quadratic form lλ⁒[β‹…]subscriptπ‘™πœ†delimited-[]β‹…l_{\lambda}[\cdot]italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT [ β‹… ],

(1.8) lλ⁒[v]:=βˆ«β„+N,k(|βˆ‡v|2βˆ’Ξ»|y|2⁒|v|2+|y|216⁒|v|2)⁒dy,v∈Cc∞⁒(ℝ+N,k).formulae-sequenceassignsubscriptπ‘™πœ†delimited-[]𝑣subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptβˆ‡π‘£2πœ†superscript𝑦2superscript𝑣2superscript𝑦216superscript𝑣2dy𝑣superscriptsubscript𝐢𝑐subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜l_{\lambda}[v]:=\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left(|\nabla v|^{2}-\frac{\lambda}% {|y|^{2}}|v|^{2}+\frac{|y|^{2}}{16}|v|^{2}\right)\mathrm{dy},\quad v\in C_{c}^% {\infty}(\mathbb{R}^{N,k}_{+}).italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT [ italic_v ] := ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( | βˆ‡ italic_v | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_Ξ» end_ARG start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG | italic_v | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + divide start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG | italic_v | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) roman_dy , italic_v ∈ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) .

The domain of lλ⁒[β‹…]subscriptπ‘™πœ†delimited-[]β‹…l_{\lambda}[\cdot]italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT [ β‹… ] is given by:

(1.9) HΞ»=D⁒(lΞ»):=Cc∞⁒(ℝ+N,k)Β―βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»,H_{\lambda}=D(l_{\lambda}):=\overline{C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}^{% \|\cdot\|_{l_{\lambda}}},italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = italic_D ( italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) := overΒ― start_ARG italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ,

where the norm βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»\|\cdot\|_{l_{\lambda}}βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT on which the closure is taken is given by β€–vβ€–lΞ»:=lλ⁒[v]assignsubscriptnorm𝑣subscriptπ‘™πœ†subscriptπ‘™πœ†delimited-[]𝑣\|v\|_{l_{\lambda}}:=\sqrt{l_{\lambda}[v]}βˆ₯ italic_v βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT := square-root start_ARG italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT [ italic_v ] end_ARG. This is indeed a norm since it controls the L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT norm (see Theorem 1.1 below). Moreover, HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is continuously embedded in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT, hence [23, Theorem VIII.15] allows us to define an unbounded operator LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT on L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ), with domain D⁒(LΞ»)𝐷subscriptπΏπœ†D(L_{\lambda})italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ). A detailed analysis of the spaces HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT and D⁒(LΞ»)𝐷subscriptπΏπœ†D(L_{\lambda})italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) is done in Section 4.

Since the operator LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is self-adjoint and non-negative, the well-posedness of the problem (5.1) is ensured by the Hille-Yosida theory (see, e.g. [8, Theorem 3.2.1]) which leads to the following: for any v0∈L2⁒(ℝ+N,k)subscript𝑣0superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜v_{0}\in L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) problem (1.6) has a unique solution:

(1.10) v∈C⁒([0,∞),L2⁒(ℝ+N,k))∩C⁒((0,∞),D⁒(LΞ»))∩C1⁒((0,∞),L2⁒(ℝ+N,k)).𝑣𝐢0superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜πΆ0𝐷subscriptπΏπœ†superscript𝐢10superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜v\in C([0,\infty),L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k}))\cap C((0,\infty),D(L_{\lambda})% )\cap C^{1}((0,\infty),L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})).italic_v ∈ italic_C ( [ 0 , ∞ ) , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) ) ∩ italic_C ( ( 0 , ∞ ) , italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) ) ∩ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( ( 0 , ∞ ) , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) ) .

Regarding the problem (1.6), we should remark two things. First, the assumption that u0subscript𝑒0u_{0}italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is in L2⁒(K)superscript𝐿2𝐾L^{2}(K)italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ), implies that the initial data v0subscript𝑣0v_{0}italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT. Next, the extra term |y|216⁒vsuperscript𝑦216𝑣\frac{|y|^{2}}{16}vdivide start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG italic_v, which blows up for large |y|𝑦|y|| italic_y |, forces the solutions to concentrate in compact regions, so we obtain compactness when embedding the form domain HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT into L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT. This shows that the spectrum of the operator LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is discrete and accumulates at infinity. Applying analytical tools which are specific to parabolic equations, we deduce that the first eigenvalue of LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is positive and provides sharp exponential decay for the solutions v⁒(s,β‹…)𝑣𝑠⋅v(s,\cdot)italic_v ( italic_s , β‹… ) of (1.6). In consequence, returning to the original problem, we are able to obtain sharp polynomial large time decay for the solution u⁒(t,β‹…)𝑒𝑑⋅u(t,\cdot)italic_u ( italic_t , β‹… ) of (1.4). This will be rigorously detailed later.

In order to state our main results we need to introduce the number which quantifies the criticality of the parameter Ξ»πœ†\lambdaitalic_Ξ»:

(1.11) mΞ»:=Ξ»N,kβˆ’Ξ»assignsubscriptπ‘šπœ†subscriptπœ†π‘π‘˜πœ†m_{\lambda}:=\sqrt{\lambda_{N,k}-\lambda}italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT := square-root start_ARG italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ» end_ARG

and the functions

(1.12) Ξ±k,λ⁒(x)=eβˆ’|x|28⁒|x|mΞ»βˆ’Nβˆ’22⁒xNβˆ’k+1⁒xNβˆ’k+2⁒⋯⁒xN|x|k,subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯superscript𝑒superscriptπ‘₯28superscriptπ‘₯subscriptπ‘šπœ†π‘22subscriptπ‘₯π‘π‘˜1subscriptπ‘₯π‘π‘˜2β‹―subscriptπ‘₯𝑁superscriptπ‘₯π‘˜\alpha_{k,\lambda}(x)=e^{-\frac{|x|^{2}}{8}}\,|x|^{m_{\lambda}-\frac{N-2}{2}}% \,\frac{x_{N-k+1}x_{N-k+2}\cdots x_{N}}{|x|^{k}},italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG italic_N - 2 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 2 end_POSTSUBSCRIPT β‹― italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ,

which, as we will see later, play a fundamental role in our analysis.

The first main result of our paper relies on the following improved Hardy-PoincarΓ© inequality in which the sharp constant turns out to be the first eigenvalue of the operator LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT.

Theorem 1.1.

For any u∈Cc∞⁒(ℝ+N,k)𝑒superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜u\in C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_u ∈ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) it holds

(1.13) βˆ«β„+N,k(|βˆ‡u|2βˆ’Ξ»β’|u|2|x|2+|x|216⁒|u|2)⁒dxβ‰₯1+mΞ»2β’βˆ«β„N|u|2⁒dx.subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptβˆ‡π‘’2πœ†superscript𝑒2superscriptπ‘₯2superscriptπ‘₯216superscript𝑒2dx1subscriptπ‘šπœ†2subscriptsuperscriptℝ𝑁superscript𝑒2dx\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left(|\nabla u|^{2}-\lambda\frac{|u|^{2}}{|x|^{2}}% +\frac{|x|^{2}}{16}|u|^{2}\right)\mathrm{dx}\geq\frac{1+m_{\lambda}}{2}\int_{% \mathbb{R}^{N}}|u|^{2}\mathrm{dx}.∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( | βˆ‡ italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ» divide start_ARG | italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG + divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG | italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) roman_dx β‰₯ divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx .

Moreover, the constant 1+mΞ»21subscriptπ‘šπœ†2\frac{1+m_{\lambda}}{2}divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG in (1.13) is sharp and it is achieved by the functions Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT in (1.12). is (see Section 3 for details).

Remark 1.2.

In fact, the minimizers Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT in (1.13) do not belong to Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) but will see that that inequality (1.13) extends to functions u𝑒uitalic_u from the larger space HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT and the equality is achieved in HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT for u=Ξ±k,λ𝑒subscriptπ›Όπ‘˜πœ†u=\alpha_{k,\lambda}italic_u = italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT (see Section 4 for details).

One of the main purposes of this paper is to find the following number:

Ξ³Ξ»:=sup{Ξ³β‰₯0|βˆƒCΞ³>0⁒s.t.β€–u⁒(t)β€–L2≀Cγ⁒(1+t)βˆ’Ξ³β’β€–u0β€–L2⁒(K),βˆ€tβ‰₯0,u0∈L2⁒(K)}assignsubscriptπ›Ύπœ†supremumconditional-set𝛾0formulae-sequencesubscript𝐢𝛾0stformulae-sequencesubscriptnorm𝑒𝑑superscript𝐿2subscript𝐢𝛾superscript1𝑑𝛾subscriptnormsubscript𝑒0superscript𝐿2𝐾formulae-sequencefor-all𝑑0subscript𝑒0superscript𝐿2𝐾\gamma_{\lambda}:=\sup\left\{\gamma\geq 0\ \Big{|}\ \exists C_{\gamma}>0\ % \mathrm{s.t.}\ \|u(t)\|_{L^{2}}\leq C_{\gamma}(1+t)^{-\gamma}\|u_{0}\|_{L^{2}(% K)},\forall t\geq 0,u_{0}\in L^{2}(K)\right\}italic_Ξ³ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT := roman_sup { italic_Ξ³ β‰₯ 0 | βˆƒ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ³ end_POSTSUBSCRIPT > 0 roman_s . roman_t . βˆ₯ italic_u ( italic_t ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≀ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ³ end_POSTSUBSCRIPT ( 1 + italic_t ) start_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ³ end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ) end_POSTSUBSCRIPT , βˆ€ italic_t β‰₯ 0 , italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ) }

which will provide us the optimal polynomial decay rate of the solutions of (1.1). In addition, we are interested in the asymptotic profile of the solution as time goes to infinity, namely in the behaviour of the function tβ†’tγλ⁒u⁒(t).→𝑑superscript𝑑subscriptπ›Ύπœ†π‘’π‘‘t\to t^{\gamma_{\lambda}}u(t).italic_t β†’ italic_t start_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ³ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_u ( italic_t ) . The main result of the paper is the following:

Theorem 1.3.

For any initial data u0∈L2⁒(K)subscript𝑒0superscript𝐿2𝐾u_{0}\in L^{2}(K)italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ), the solution u𝑒uitalic_u of problem (1.1) satisfies:

(1.14) β€–u⁒(t)β€–L2⁒(ℝ+N,k)≀(1+t)βˆ’1+mΞ»2⁒‖u0β€–L2⁒(ℝ+N,k;K),βˆ€tβ‰₯0.formulae-sequencesubscriptnorm𝑒𝑑superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscript1𝑑1subscriptπ‘šπœ†2subscriptnormsubscript𝑒0superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜πΎfor-all𝑑0\left\|u(t)\right\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}\leq(1+t)^{-\frac{1+m_{% \lambda}}{2}}\|u_{0}\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k};K)},\hskip 8.5359pt\forall t% \geq 0.βˆ₯ italic_u ( italic_t ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT ≀ ( 1 + italic_t ) start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_K ) end_POSTSUBSCRIPT , βˆ€ italic_t β‰₯ 0 .

Moreover, this polynomial decay rate is sharp:

(1.15) limtβ†’βˆžt1+mΞ»2⁒‖u⁒(t)βˆ’Ξ²β’tβˆ’(1+mΞ»)⁒eβˆ’|x|24⁒t⁒e|x|28⁒αk,Ξ»β€–L2⁒(ℝ+N,k)=0,subscript→𝑑superscript𝑑1subscriptπ‘šπœ†2subscriptnorm𝑒𝑑𝛽superscript𝑑1subscriptπ‘šπœ†superscript𝑒superscriptπ‘₯24𝑑superscript𝑒superscriptπ‘₯28subscriptπ›Όπ‘˜πœ†superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜0\lim_{t\to\infty}t^{\frac{1+m_{\lambda}}{2}}\left\|u(t)-\beta\,t^{-(1+m_{% \lambda})}e^{-\frac{|x|^{2}}{4t}}e^{\frac{|x|^{2}}{8}}\alpha_{k,\lambda}\right% \|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}=0,roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_t β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_u ( italic_t ) - italic_Ξ² italic_t start_POSTSUPERSCRIPT - ( 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 italic_t end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT = 0 ,

where

Ξ²=(β€–Ξ±k,Ξ»β€–L2⁒(ℝ+N,k))βˆ’1β’βˆ«β„+N,ku0⁒(x)⁒e|x|28⁒αk,λ⁒(x)⁒dx.𝛽superscriptsubscriptnormsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜1subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜subscript𝑒0π‘₯superscript𝑒superscriptπ‘₯28subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯dx\beta=\left(\left\|\alpha_{k,\lambda}\right\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}% \right)^{-1}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}u_{0}(x)e^{\frac{|x|^{2}}{8}}\alpha_{k,% \lambda}(x)\mathrm{dx}.italic_Ξ² = ( βˆ₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) roman_dx .
Remark 1.4.

Formula (1.15) expresses the fact that u𝑒uitalic_u admits the asymptotic expansion in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT:

u⁒(t,x)=U⁒(t,x)+o⁒(tβˆ’1+mΞ»2),Β as ⁒tβ†’βˆž.formulae-sequence𝑒𝑑π‘₯π‘ˆπ‘‘π‘₯π‘œsuperscript𝑑1subscriptπ‘šπœ†2β†’Β as 𝑑u(t,x)=U(t,x)+o(t^{-\frac{1+m_{\lambda}}{2}}),\textrm{ as }t\rightarrow\infty.italic_u ( italic_t , italic_x ) = italic_U ( italic_t , italic_x ) + italic_o ( italic_t start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ) , as italic_t β†’ ∞ .

where the asymptotic profile U⁒(t,x):=β⁒tβˆ’(1+mΞ»)⁒eβˆ’|x|24⁒t⁒e|x|28⁒αk,λ⁒(x)assignπ‘ˆπ‘‘π‘₯𝛽superscript𝑑1subscriptπ‘šπœ†superscript𝑒superscriptπ‘₯24𝑑superscript𝑒superscriptπ‘₯28subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯U(t,x):=\beta\,t^{-(1+m_{\lambda})}e^{-\frac{|x|^{2}}{4t}}e^{\frac{|x|^{2}}{8}% }\alpha_{k,\lambda}(x)italic_U ( italic_t , italic_x ) := italic_Ξ² italic_t start_POSTSUPERSCRIPT - ( 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 italic_t end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) satisfies that t1+mΞ»2⁒‖U⁒(t,β‹…)β€–L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝑑1subscriptπ‘šπœ†2subscriptnormπ‘ˆπ‘‘β‹…superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜t^{\frac{1+m_{\lambda}}{2}}\|U(t,\cdot)\|_{L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})}italic_t start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_U ( italic_t , β‹… ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT is constant in time.

Remark 1.5.

In particular, if Ξ»πœ†\lambdaitalic_Ξ» is critical, i.e. Ξ»=Ξ»N,kπœ†subscriptπœ†π‘π‘˜\lambda=\lambda_{N,k}italic_Ξ» = italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT, then mΞ»=0subscriptπ‘šπœ†0m_{\lambda}=0italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = 0, so the optimal decay rate in (1.14) is: (t+1)βˆ’12superscript𝑑112(t+1)^{-\frac{1}{2}}( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT and the normalizing constant is

Ξ²=2kβˆ’1Ο‰N,kβ’βˆ«β„kNu0⁒(x)⁒e|x|28⁒αk,λ⁒(x)⁒dx,𝛽superscript2π‘˜1subscriptπœ”π‘π‘˜subscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜subscript𝑒0π‘₯superscript𝑒superscriptπ‘₯28subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯dx\beta=\sqrt{\frac{2^{k-1}}{\omega_{N,k}}}\int_{\mathbb{R}^{N}_{k}}u_{0}(x)e^{% \frac{|x|^{2}}{8}}\alpha_{k,\lambda}(x)\mathrm{dx},italic_Ξ² = square-root start_ARG divide start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_k - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Ο‰ start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) roman_dx ,

where Ο‰N,k=∫SNβˆ’1ΟƒNβˆ’k+12⁒⋯⁒σN2⁒𝑑σsubscriptπœ”π‘π‘˜subscriptsuperscript𝑆𝑁1superscriptsubscriptπœŽπ‘π‘˜12β‹―superscriptsubscriptπœŽπ‘2differential-d𝜎\omega_{N,k}=\int_{S^{N-1}}\sigma_{N-k+1}^{2}\cdots\sigma_{N}^{2}d\sigmaitalic_Ο‰ start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT = ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_N - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Οƒ start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT β‹― italic_Οƒ start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_Οƒ. More details about this calculations can be seen in Section 5.

Remark 1.6.

In the case of the half-space ℝ+Nsubscriptsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}_{+}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT, i.e. k=1π‘˜1k=1italic_k = 1, Theorem 1.15 reads:

(1.16) β€–u⁒(t)β€–L2⁒(ℝ+N)≀(1+t)βˆ’1+mΞ»2⁒‖u0β€–L2⁒(ℝ+N,K),βˆ€tβ‰₯0formulae-sequencesubscriptnorm𝑒𝑑superscript𝐿2subscriptsuperscriptℝ𝑁superscript1𝑑1subscriptπ‘šπœ†2subscriptnormsubscript𝑒0superscript𝐿2subscriptsuperscriptℝ𝑁𝐾for-all𝑑0\left\|u(t)\right\|_{L^{2}(\mathbb{R}^{N}_{+})}\leq(1+t)^{-\frac{1+m_{\lambda}% }{2}}\|u_{0}\|_{L^{2}(\mathbb{R}^{N}_{+},K)},\hskip 8.5359pt\forall t\geq 0βˆ₯ italic_u ( italic_t ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT ≀ ( 1 + italic_t ) start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , italic_K ) end_POSTSUBSCRIPT , βˆ€ italic_t β‰₯ 0

and

(1.17) limtβ†’0t1+mΞ»2⁒‖u⁒(t,x)βˆ’Ξ²β’tβˆ’(1+mΞ»)⁒eβˆ’|x|24⁒t⁒|x|mΞ»βˆ’N2⁒xNβ€–L2⁒(ℝ+N)⁒(x)=0,subscript→𝑑0superscript𝑑1subscriptπ‘šπœ†2subscriptnorm𝑒𝑑π‘₯𝛽superscript𝑑1subscriptπ‘šπœ†superscript𝑒superscriptπ‘₯24𝑑superscriptπ‘₯subscriptπ‘šπœ†π‘2subscriptπ‘₯𝑁superscript𝐿2subscriptsuperscriptℝ𝑁π‘₯0\lim_{t\to 0}t^{\frac{1+m_{\lambda}}{2}}\left\|u(t,x)-\beta\,t^{-(1+m_{\lambda% })}e^{-\frac{|x|^{2}}{4t}}\,|x|^{m_{\lambda}-\frac{N}{2}}\,x_{N}\right\|_{L^{2% }\left(\mathbb{R}^{N}_{+}\right)(x)}=0,roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_t β†’ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_u ( italic_t , italic_x ) - italic_Ξ² italic_t start_POSTSUPERSCRIPT - ( 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 italic_t end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG italic_N end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_x ) end_POSTSUBSCRIPT = 0 ,

where mΞ»=N24βˆ’Ξ»subscriptπ‘šπœ†superscript𝑁24πœ†m_{\lambda}=\sqrt{\frac{N^{2}}{4}-\lambda}italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = square-root start_ARG divide start_ARG italic_N start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG - italic_Ξ» end_ARG and

Ξ²=N2mλ⁒Γ⁒(mΞ»+1)β’βˆ«β„+Nu0⁒(x)⁒|x|mΞ»βˆ’N2⁒xN⁒dx,𝛽𝑁superscript2subscriptπ‘šπœ†Ξ“subscriptπ‘šπœ†1subscriptsubscriptsuperscriptℝ𝑁subscript𝑒0π‘₯superscriptπ‘₯subscriptπ‘šπœ†π‘2subscriptπ‘₯𝑁dx\beta=\frac{\sqrt{N}}{2^{m_{\lambda}}\sqrt{\Gamma(m_{\lambda}+1)}}\int_{% \mathbb{R}^{N}_{+}}u_{0}(x)\,|x|^{m_{\lambda}-\frac{N}{2}}\,x_{N}\mathrm{dx},italic_Ξ² = divide start_ARG square-root start_ARG italic_N end_ARG end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT square-root start_ARG roman_Ξ“ ( italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) end_ARG end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG italic_N end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT roman_dx ,

where ΓΓ\Gammaroman_Ξ“ denotes the Gamma function. In particular, for critical Ξ»=Ξ»N,1=N24πœ†subscriptπœ†π‘1superscript𝑁24\lambda=\lambda_{N,1}=\frac{N^{2}}{4}italic_Ξ» = italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , 1 end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG italic_N start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG we have mΞ»=0subscriptπ‘šπœ†0m_{\lambda}=0italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = 0 and

Ξ²=Nβ’βˆ«β„+Nu0⁒(x)⁒|x|βˆ’N2⁒xN⁒dx.𝛽𝑁subscriptsubscriptsuperscriptℝ𝑁subscript𝑒0π‘₯superscriptπ‘₯𝑁2subscriptπ‘₯𝑁dx\beta=\sqrt{N}\int_{\mathbb{R}^{N}_{+}}u_{0}(x)\,|x|^{-\frac{N}{2}}\,x_{N}% \mathrm{dx}.italic_Ξ² = square-root start_ARG italic_N end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_N end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT roman_dx .
Remark 1.7.

Inequality (1.16) implies that, if we work on the half-space ℝ+Nsubscriptsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}_{+}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT with Ξ»=(Nβˆ’2)24πœ†superscript𝑁224\lambda=\frac{(N-2)^{2}}{4}italic_Ξ» = divide start_ARG ( italic_N - 2 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG, which is the critical Hardy constant on ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT, we obtain the following decay estimate:

t1+Nβˆ’12⁒‖u⁒(t)β€–L2⁒(ℝ+N)≀‖u0β€–L2⁒(ℝ+N,K),βˆ€tβ‰₯0,formulae-sequencesuperscript𝑑1𝑁12subscriptnorm𝑒𝑑superscript𝐿2subscriptsuperscriptℝ𝑁subscriptnormsubscript𝑒0superscript𝐿2subscriptsuperscriptℝ𝑁𝐾for-all𝑑0t^{\frac{1+\sqrt{N-1}}{2}}\left\|u(t)\right\|_{L^{2}(\mathbb{R}^{N}_{+})}\leq% \|u_{0}\|_{L^{2}(\mathbb{R}^{N}_{+},K)},\hskip 8.5359pt\forall t\geq 0,italic_t start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 + square-root start_ARG italic_N - 1 end_ARG end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_u ( italic_t ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT ≀ βˆ₯ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , italic_K ) end_POSTSUBSCRIPT , βˆ€ italic_t β‰₯ 0 ,

so the decay is improved from Ξ³Ξ»=12subscriptπ›Ύπœ†12\gamma_{\lambda}=\frac{1}{2}italic_Ξ³ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG (as proved in [25]) to Ξ³Ξ»=1+Nβˆ’12subscriptπ›Ύπœ†1𝑁12\gamma_{\lambda}=\frac{1+\sqrt{N-1}}{2}italic_Ξ³ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + square-root start_ARG italic_N - 1 end_ARG end_ARG start_ARG 2 end_ARG when we switch from ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT to ℝ+Nsubscriptsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}_{+}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT, while keeping the same parameter Ξ»πœ†\lambdaitalic_Ξ». More generally, when Ξ»πœ†\lambdaitalic_Ξ» is kept constant, the decay improves as we work on spaces ℝ+N,ksuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\mathbb{R}_{+}^{N,k}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT with increasing kπ‘˜kitalic_k.

The well-posedness of the heat equation with singular inverse-square potential was first addressed by Baras and Goldstein [2], who showed that the Cauchy problem in ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT is well-posed for Ξ»πœ†\lambdaitalic_Ξ» less or equal to the critical Hardy exponent Ξ»N,0subscriptπœ†π‘0\lambda_{N,0}italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , 0 end_POSTSUBSCRIPT, but ill-posed for greater values of Ξ»πœ†\lambdaitalic_Ξ». Later on, many paper studied well-posedness and asymptotic results for several generalisations of (1.1). For instance, Ferreira and Mesquita [11] considered the heat equation with multipolar inverse-square potentials in ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT, proved sufficient conditions for well-posedness and analysed the asymptotic behaviour of the solutions via Fourier transform techniques. Abdellaoui, Peral and Primo [1] managed to prove well-posedness for any Ξ»>0πœ†0\lambda>0italic_Ξ» > 0, provided that an absorption term of the form |βˆ‡u|psuperscriptβˆ‡π‘’π‘|\nabla u|^{p}| βˆ‡ italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT italic_p end_POSTSUPERSCRIPT, for suitable p𝑝pitalic_p, is added to the equation (1.1) Another direction of generalisation was replacing the heat operator in (1.1) with the p-Laplacian: GarcΓ­a Azorero and Peral Alonso [12] proved a well-posedness result in this case and Qian and Shen [22] proved the existence of a global attractor for the solutions. The heat equation with a perturbed version of the inverse-square potential in ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT was studied by Ishige and Mukai [17], who obtained asymptotic profiles for initial data in L2⁒(K)superscript𝐿2𝐾L^{2}(K)italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ), using spectral methods.

The methods we use in our paper are based on the so-called self-similarity transform (abv. SST), an improved Hardy-type inequality and spectral analysis in L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ). The SST method has been widely used in significant works in the literature since the ’80s. For instance, Gidas and Spruck [14] consider the self-similarity scaling to study the behaviour of elliptic equations near isolated singularities of the coefficient functions. Later on, Giga and Kohn [15] used the same technique to analyse the blow-up of solutions of the non-linear heat equation on a cylinder. Some years later, Escobedo and Kavian [9] considered SST and the weighted spaces L2⁒(K)superscript𝐿2𝐾L^{2}(K)italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ) and H1⁒(K)superscript𝐻1𝐾H^{1}(K)italic_H start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ) to study existence and uniqueness results for the semilinear heat equation. They proved the compactness of the embedding H1⁒(K)βŠ‚L2⁒(K)superscript𝐻1𝐾superscript𝐿2𝐾H^{1}(K)\subset L^{2}(K)italic_H start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ) βŠ‚ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ) and used spectral properties of the linear operator involved in the expression of the equation in similarity variables. These techniques were then applied by Escobedo and Zuazua [10] in the analysis of the large-time asymptotic behaviour for the non-linear convection diffusion equation.

The Hardy inequality is a cornerstone in the study of all sorts of differential equations, with a history of more than a century. A completely non-exhaustive survey of the extensions of this inequality would include the notorious results of Brezis-Marcus [4] and Brezis-Vazquez [5], together with the more recent contributions of Ghoussoub-Moradifam [13] and Lam, Lu and Zhang [21].

The contribution of Hardy-type inequalities in the study of asymptotic behaviour was the subject of various influential papers, starting with the pioneering work of VΓ‘zquez and Zuazua [25], which deals with the heat equation with Hardy potential on ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT. They analysed the large-time decay and asymptotic profile of this equation, using, besides Hardy-type inequalities, all the machinery of SST and spectral results in the weighted space L2⁒(K)superscript𝐿2𝐾L^{2}(K)italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ). Afterwards, those techniques were employed in order to obtain decay estimates for the heat equations in twisted tubes (KrejčiΕ™Γ­k, Zuazua [20]) and curved wedges (KrejčiΕ™Γ­k [19]), but also for the heat semigroup with local magnetic field in the plane (KrejčiΕ™Γ­k [18]). Later on, the paper [7] by Cazacu and KrejčiΕ™Γ­k is concerned with the heat semigroup generated by the magnetic SchrΓΆdinger operator perturbed by the critical Hardy potential.

It is also worth mentioning the work [16], where Gkikas obtained small-time kernel estimates and a Harnack inequality for the heat equation with inverse-squared-distance potential in exterior domains, via Hardy-Poincare inequalities.

The main novel aspects brought in by our paper, compared to the references above, can be resumed as follows:

  1. a)

    We generalize the asymptotic results for the heat equation with Hardy potential, obtained by VΓ‘zquez and Zuazua [25] in the case of the whole space ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT, to the corner space ℝ+N,ksuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\mathbb{R}_{+}^{N,k}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT, providing an improved decay;

  2. b)

    Our analysis is more straightforward than its counterpart in [25], as we totally get rid of the spherical harmonics machinery, especially in the proof of Theorem 1.1, where we only have to properly design the positive eigenfunctions Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT.

The paper is organized as follows. In Section 2 we introduce the self-similarity transform (SST) and we write the problem (1.1) in those variables. Section 3 consists of the proof of Theorem 1.1 i.e. the improved Hardy inequality in ℝ+N,ksubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜\mathbb{R}^{N,k}_{+}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT. In Section 4, we provide the rigorous framework in which we pose the problem in order to prove the asymptotic estimates. Section 5 contains the proof of the main result, namely Theorem 1.3.

2. The equation in similarity variables

In the spirit of [25, Section 9], we introduce the similarity variables (s,y)∈(0,∞)×ℝ+N,k𝑠𝑦0superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜(s,y)\in(0,\infty)\times\mathbb{R}_{+}^{N,k}( italic_s , italic_y ) ∈ ( 0 , ∞ ) Γ— blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT through the following change of variables:

(s,y):=(ln⁑(t+1),xt+1),(t,x)=(esβˆ’1,es2⁒y),formulae-sequenceassign𝑠𝑦𝑑1π‘₯𝑑1𝑑π‘₯superscript𝑒𝑠1superscript𝑒𝑠2𝑦(s,y):=\left(\ln(t+1),\frac{x}{\sqrt{t+1}}\right),\quad(t,x)=\left(e^{s}-1,e^{% \frac{s}{2}}y\right),( italic_s , italic_y ) := ( roman_ln ( italic_t + 1 ) , divide start_ARG italic_x end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_t + 1 end_ARG end_ARG ) , ( italic_t , italic_x ) = ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT - 1 , italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_y ) ,
w⁒(s,y):=eN⁒s4⁒u⁒(esβˆ’1,es2⁒y).assign𝑀𝑠𝑦superscript𝑒𝑁𝑠4𝑒superscript𝑒𝑠1superscript𝑒𝑠2𝑦w(s,y):=e^{\frac{Ns}{4}}u\left(e^{s}-1,e^{\frac{s}{2}}y\right).italic_w ( italic_s , italic_y ) := italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_N italic_s end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_u ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT - 1 , italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_y ) .

An important feature of this transformation is that it keeps the L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT-norm invariant, i.e.

β€–w⁒(s)β€–L2=β€–u⁒(t)β€–L2.subscriptnorm𝑀𝑠superscript𝐿2subscriptnorm𝑒𝑑superscript𝐿2\|w(s)\|_{L^{2}}=\|u(t)\|_{L^{2}}.βˆ₯ italic_w ( italic_s ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = βˆ₯ italic_u ( italic_t ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .

With these notations we have

βˆ‚sw⁒(s,y)=eN⁒s4⁒[N4β‹…u⁒(esβˆ’1,es2⁒y)+es2⁒y2β’βˆ‡u⁒(esβˆ’1,es2⁒y)+esβ’βˆ‚tu⁒(esβˆ’1,es2⁒y)],subscript𝑠𝑀𝑠𝑦superscript𝑒𝑁𝑠4delimited-[]⋅𝑁4𝑒superscript𝑒𝑠1superscript𝑒𝑠2𝑦superscript𝑒𝑠2𝑦2βˆ‡π‘’superscript𝑒𝑠1superscript𝑒𝑠2𝑦superscript𝑒𝑠subscript𝑑𝑒superscript𝑒𝑠1superscript𝑒𝑠2𝑦\partial_{s}w(s,y)=e^{\frac{Ns}{4}}\left[\frac{N}{4}\cdot u\left(e^{s}-1,e^{% \frac{s}{2}}y\right)+e^{\frac{s}{2}}\frac{y}{2}\nabla u\left(e^{s}-1,e^{\frac{% s}{2}}y\right)+e^{s}\partial_{t}u\left(e^{s}-1,e^{\frac{s}{2}}y\right)\right],βˆ‚ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_w ( italic_s , italic_y ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_N italic_s end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT [ divide start_ARG italic_N end_ARG start_ARG 4 end_ARG β‹… italic_u ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT - 1 , italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_y ) + italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_y end_ARG start_ARG 2 end_ARG βˆ‡ italic_u ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT - 1 , italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_y ) + italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT βˆ‚ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_u ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT - 1 , italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_y ) ] ,
βˆ‡yw⁒(s,y)=eN⁒s4β‹…es2β’βˆ‡u⁒(esβˆ’1,es2⁒y),subscriptβˆ‡π‘¦π‘€π‘ π‘¦β‹…superscript𝑒𝑁𝑠4superscript𝑒𝑠2βˆ‡π‘’superscript𝑒𝑠1superscript𝑒𝑠2𝑦\nabla_{y}w(s,y)=e^{\frac{Ns}{4}}\cdot e^{\frac{s}{2}}\nabla u\left(e^{s}-1,e^% {\frac{s}{2}}y\right),βˆ‡ start_POSTSUBSCRIPT italic_y end_POSTSUBSCRIPT italic_w ( italic_s , italic_y ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_N italic_s end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT β‹… italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT βˆ‡ italic_u ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT - 1 , italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_y ) ,
Ξ”y⁒w⁒(s,y)=eN⁒s4β‹…es⁒Δ⁒u⁒(esβˆ’1,es2⁒y).subscriptΔ𝑦𝑀𝑠𝑦⋅superscript𝑒𝑁𝑠4superscript𝑒𝑠Δ𝑒superscript𝑒𝑠1superscript𝑒𝑠2𝑦\Delta_{y}w(s,y)=e^{\frac{Ns}{4}}\cdot e^{s}\Delta u\left(e^{s}-1,e^{\frac{s}{% 2}}y\right).roman_Ξ” start_POSTSUBSCRIPT italic_y end_POSTSUBSCRIPT italic_w ( italic_s , italic_y ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_N italic_s end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT β‹… italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT roman_Ξ” italic_u ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT - 1 , italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_y ) .

Thus, problem (1.4) translates into:

(2.1) {βˆ‚sw⁒(s,y)+Aλ⁒w⁒(s,y)βˆ’N4⁒w⁒(s,y)βˆ’y2β’βˆ‡w⁒(s,y)=0,s>0,yβˆˆβ„+N,kw⁒(s,y)=0,s>0,yβˆˆβˆ‚β„+N,kw⁒(0,y)=u0⁒(y),yβˆˆβ„+N,k.casessubscript𝑠𝑀𝑠𝑦subscriptπ΄πœ†π‘€π‘ π‘¦π‘4𝑀𝑠𝑦𝑦2βˆ‡π‘€π‘ π‘¦0formulae-sequence𝑠0𝑦superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜π‘€π‘ π‘¦0formulae-sequence𝑠0𝑦subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜π‘€0𝑦subscript𝑒0𝑦𝑦superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\left\{\begin{array}[]{ll}\partial_{s}w(s,y)+A_{\lambda}w(s,y)-\frac{N}{4}w(s,% y)-\frac{y}{2}\nabla w(s,y)=0,&s>0,\ y\in\mathbb{R}_{+}^{N,k}\\ w(s,y)=0,&s>0,y\in\partial\mathbb{R}^{N,k}_{+}\\ w(0,y)=u_{0}(y),&y\in\mathbb{R}_{+}^{N,k}.\end{array}\right.{ start_ARRAY start_ROW start_CELL βˆ‚ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_w ( italic_s , italic_y ) + italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_w ( italic_s , italic_y ) - divide start_ARG italic_N end_ARG start_ARG 4 end_ARG italic_w ( italic_s , italic_y ) - divide start_ARG italic_y end_ARG start_ARG 2 end_ARG βˆ‡ italic_w ( italic_s , italic_y ) = 0 , end_CELL start_CELL italic_s > 0 , italic_y ∈ blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_w ( italic_s , italic_y ) = 0 , end_CELL start_CELL italic_s > 0 , italic_y ∈ βˆ‚ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_w ( 0 , italic_y ) = italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) , end_CELL start_CELL italic_y ∈ blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT . end_CELL end_ROW end_ARRAY

Notice that the s𝑠sitalic_s-evolution generator of (2.1) gathering the non-zero order terms is an operator which can be written as:

Ξ”y⁒w+y2β‹…βˆ‡w=1K⁒div⁒(Kβ’βˆ‡w),subscriptΔ𝑦𝑀⋅𝑦2βˆ‡π‘€1𝐾divπΎβˆ‡π‘€\Delta_{y}w+\frac{y}{2}\cdot\nabla w=\frac{1}{K}\mathrm{div}(K\nabla w),roman_Ξ” start_POSTSUBSCRIPT italic_y end_POSTSUBSCRIPT italic_w + divide start_ARG italic_y end_ARG start_ARG 2 end_ARG β‹… βˆ‡ italic_w = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_K end_ARG roman_div ( italic_K βˆ‡ italic_w ) ,

where we recall that K⁒(y)=e|y|24𝐾𝑦superscript𝑒superscript𝑦24K(y)=e^{\frac{|y|^{2}}{4}}italic_K ( italic_y ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT. This invites us to study the well-posedness of (2.1) in the weighted space L2⁒(K)superscript𝐿2𝐾L^{2}(K)italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ). For this reason, we restrict the initial data u0subscript𝑒0u_{0}italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT to the weighted space L2⁒(K)superscript𝐿2𝐾L^{2}(K)italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K ). However, since we prefer to work in a non-weighted space L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ), we employ the transformation v⁒(s,y):=K12⁒(y)⁒w⁒(s,y)assign𝑣𝑠𝑦superscript𝐾12𝑦𝑀𝑠𝑦v(s,y):=K^{\frac{1}{2}}(y)w(s,y)italic_v ( italic_s , italic_y ) := italic_K start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y ) italic_w ( italic_s , italic_y ) and study the equation satisfied by v𝑣vitalic_v, that is

(2.2) {βˆ‚sv⁒(s,y)+Aλ⁒v⁒(s,y)+|y|216⁒v⁒(s,y)=0,s>0,yβˆˆβ„+N,k,v⁒(s,y)=0,s>0,yβˆˆβˆ‚β„+N,k,v⁒(0,y)=v0⁒(y)=K12⁒(y)⁒w⁒(0,y)=K12⁒(y)⁒u0⁒(y),yβˆˆβ„+N,k,casessubscript𝑠𝑣𝑠𝑦subscriptπ΄πœ†π‘£π‘ π‘¦superscript𝑦216𝑣𝑠𝑦0formulae-sequence𝑠0𝑦superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜π‘£π‘ π‘¦0formulae-sequence𝑠0𝑦subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜π‘£0𝑦subscript𝑣0𝑦superscript𝐾12𝑦𝑀0𝑦superscript𝐾12𝑦subscript𝑒0𝑦𝑦superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\left\{\begin{array}[]{ll}\partial_{s}v(s,y)+A_{\lambda}v(s,y)+\frac{|y|^{2}}{% 16}v(s,y)=0,&s>0,\ y\in\mathbb{R}_{+}^{N,k},\\ v(s,y)=0,&s>0,y\in\partial\mathbb{R}^{N,k}_{+},\\ v(0,y)=v_{0}(y)=K^{\frac{1}{2}}(y)w(0,y)=K^{\frac{1}{2}}(y)u_{0}(y),&y\in% \mathbb{R}_{+}^{N,k},\end{array}\right.{ start_ARRAY start_ROW start_CELL βˆ‚ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s , italic_y ) + italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s , italic_y ) + divide start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG italic_v ( italic_s , italic_y ) = 0 , end_CELL start_CELL italic_s > 0 , italic_y ∈ blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_v ( italic_s , italic_y ) = 0 , end_CELL start_CELL italic_s > 0 , italic_y ∈ βˆ‚ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_v ( 0 , italic_y ) = italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) = italic_K start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y ) italic_w ( 0 , italic_y ) = italic_K start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y ) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) , end_CELL start_CELL italic_y ∈ blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT , end_CELL end_ROW end_ARRAY

with the initial data v0subscript𝑣0v_{0}italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT belongings to the space L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ).

The Cauchy problem (2.2) is associated to the harmonic oscillator operator with Hardy potential given by (1.7). Roughly speaking, we will prove that this operator has compact inverse. In particular, we are able to determine its first (positive) eigenvalue and the corresponding eigenfunctions.

3. Improved Hardy-PoincarΓ© type innequality

This section is dedicated to the proof of Theorem 1.1. The proof is very direct and short once we construct a positive eigenfunction in ℝ+N,ksuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\mathbb{R}_{+}^{N,k}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT for the operator LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT. This eigenfunction was defined in (1.12):

Ξ±k,λ⁒(x)=eβˆ’|x|28⁒|x|mΞ»βˆ’Nβˆ’22⁒xNβˆ’k+1⁒xNβˆ’k+2⁒⋯⁒xN|x|k∈L2⁒(ℝ+N,k).subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯superscript𝑒superscriptπ‘₯28superscriptπ‘₯subscriptπ‘šπœ†π‘22subscriptπ‘₯π‘π‘˜1subscriptπ‘₯π‘π‘˜2β‹―subscriptπ‘₯𝑁superscriptπ‘₯π‘˜superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜\alpha_{k,\lambda}(x)=e^{-\frac{|x|^{2}}{8}}\,|x|^{m_{\lambda}-\frac{N-2}{2}}% \,\frac{x_{N-k+1}x_{N-k+2}\cdots x_{N}}{|x|^{k}}\in L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+}).italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG italic_N - 2 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 2 end_POSTSUBSCRIPT β‹― italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) .

First, notice the important detail that Ξ±k,λ⁒(x)>0subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯0\alpha_{k,\lambda}(x)>0italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) > 0 in ℝ+N,ksuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\mathbb{R}_{+}^{N,k}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT. This allows to consider the well-defined function

ϕ⁒(x):=u⁒(x)Ξ±k,λ⁒(x),assignitalic-Ο•π‘₯𝑒π‘₯subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯\phi(x):=\frac{u(x)}{\alpha_{k,\lambda}(x)},italic_Ο• ( italic_x ) := divide start_ARG italic_u ( italic_x ) end_ARG start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) end_ARG ,

which belongs to Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ), provided that u𝑒uitalic_u is smooth and compactly supported. Thus,

βˆ«β„+N,k|βˆ‡u|2⁒dx=βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒|βˆ‡Ο•|2⁒dx+βˆ«β„+N,kΟ•2⁒|βˆ‡Ξ±k,Ξ»|2⁒dx+2β’βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»β’βˆ‡Ξ±k,Ξ»β’Ο•β‹…βˆ‡Ο•β’dx.subscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptβˆ‡π‘’2dxsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2superscriptβˆ‡italic-Ο•2dxsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptitalic-Ο•2superscriptβˆ‡subscriptπ›Όπ‘˜πœ†2dx2subscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜β‹…subscriptπ›Όπ‘˜πœ†βˆ‡subscriptπ›Όπ‘˜πœ†italic-Ο•βˆ‡italic-Ο•dx\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}|\nabla u|^{2}\mathrm{dx}=\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+% }}\alpha_{k,\lambda}^{2}|\nabla\phi|^{2}\mathrm{dx}+\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}% }\phi^{2}|\nabla\alpha_{k,\lambda}|^{2}\mathrm{dx}+2\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}% }\alpha_{k,\lambda}\nabla\alpha_{k,\lambda}\phi\cdot\nabla\phi\mathrm{dx}.∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | βˆ‡ italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx = ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | βˆ‡ italic_Ο• | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx + ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ο• start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | βˆ‡ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx + 2 ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ‡ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_Ο• β‹… βˆ‡ italic_Ο• roman_dx .

Due to the compact support of Ο•italic-Ο•\phiitalic_Ο•, we can integrate by parts the mixt term above:

2β’βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»β’Ο•β’βˆ‡Ξ±k,Ξ»β‹…βˆ‡Ο•β’dx2subscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜β‹…subscriptπ›Όπ‘˜πœ†italic-Ο•βˆ‡subscriptπ›Όπ‘˜πœ†βˆ‡italic-Ο•dx\displaystyle 2\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\alpha_{k,\lambda}\phi\nabla\alpha_{% k,\lambda}\cdot\nabla\phi\mathrm{dx}2 ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_Ο• βˆ‡ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT β‹… βˆ‡ italic_Ο• roman_dx =βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»β’βˆ‡Ξ±k,Ξ»β‹…βˆ‡(Ο•2)⁑dxabsentsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜β‹…subscriptπ›Όπ‘˜πœ†βˆ‡subscriptπ›Όπ‘˜πœ†βˆ‡superscriptitalic-Ο•2dx\displaystyle=\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\alpha_{k,\lambda}\nabla\alpha_{k,% \lambda}\cdot\nabla(\phi^{2})\mathrm{dx}= ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ‡ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT β‹… βˆ‡ ( italic_Ο• start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) roman_dx
=βˆ’βˆ«β„+N,kΟ•2⁒div⁒(Ξ±k,Ξ»β’βˆ‡Ξ±k,Ξ»)⁒dxabsentsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptitalic-Ο•2divsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†βˆ‡subscriptπ›Όπ‘˜πœ†dx\displaystyle=-\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\phi^{2}\mathrm{div}(\alpha_{k,% \lambda}\nabla\alpha_{k,\lambda})\mathrm{dx}= - ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ο• start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_div ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ‡ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) roman_dx
=βˆ’βˆ«β„+N,kΟ•2⁒|βˆ‡Ξ±k,Ξ»|2⁒dxβˆ’βˆ«β„+N,kΟ•2⁒αk,λ⁒Δ⁒αk,λ⁒dx.absentsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptitalic-Ο•2superscriptβˆ‡subscriptπ›Όπ‘˜πœ†2dxsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptitalic-Ο•2subscriptπ›Όπ‘˜πœ†Ξ”subscriptπ›Όπ‘˜πœ†dx\displaystyle=-\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\phi^{2}|\nabla\alpha_{k,\lambda}|^{% 2}\mathrm{dx}-\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\phi^{2}\alpha_{k,\lambda}\Delta% \alpha_{k,\lambda}\mathrm{dx}.= - ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ο• start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | βˆ‡ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx - ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ο• start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT roman_Ξ” italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT roman_dx .

Therefore,

(3.1) βˆ«β„+N,k|βˆ‡u|2⁒dxsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptβˆ‡π‘’2dx\displaystyle\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}|\nabla u|^{2}\mathrm{dx}∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | βˆ‡ italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx =βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒|βˆ‡Ο•|2⁒dxβˆ’βˆ«β„+N,kΟ•2⁒αk,λ⁒Δ⁒αk,λ⁒dxabsentsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2superscriptβˆ‡italic-Ο•2dxsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptitalic-Ο•2subscriptπ›Όπ‘˜πœ†Ξ”subscriptπ›Όπ‘˜πœ†dx\displaystyle=\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\alpha_{k,\lambda}^{2}|\nabla\phi|^{2% }\mathrm{dx}-\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\phi^{2}\alpha_{k,\lambda}\Delta\alpha% _{k,\lambda}\mathrm{dx}= ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | βˆ‡ italic_Ο• | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx - ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ο• start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT roman_Ξ” italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT roman_dx
=βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒|βˆ‡(uΞ±k,Ξ»)|2⁒dxβˆ’βˆ«β„+N,kΔ⁒αk,λαk,λ⁒|u|2⁒dx.absentsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2superscriptβˆ‡π‘’subscriptπ›Όπ‘˜πœ†2dxsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜Ξ”subscriptπ›Όπ‘˜πœ†subscriptπ›Όπ‘˜πœ†superscript𝑒2dx\displaystyle=\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\alpha_{k,\lambda}^{2}\left|\nabla% \left(\frac{u}{\alpha_{k,\lambda}}\right)\right|^{2}\mathrm{dx}-\int_{\mathbb{% R}^{N,k}_{+}}\frac{\Delta\alpha_{k,\lambda}}{\alpha_{k,\lambda}}|u|^{2}\mathrm% {dx}.= ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | βˆ‡ ( divide start_ARG italic_u end_ARG start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx - ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG roman_Ξ” italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG | italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx .

In addition, explicit computations show that Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT satisfies in classical sense the equation Lλ⁒αk,Ξ»=1+mΞ»2⁒αk,Ξ»subscriptπΏπœ†subscriptπ›Όπ‘˜πœ†1subscriptπ‘šπœ†2subscriptπ›Όπ‘˜πœ†L_{\lambda}\alpha_{k,\lambda}=\frac{1+m_{\lambda}}{2}\alpha_{k,\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT, i.e.:

(3.2) βˆ’Ξ”β’Ξ±k,λ⁒(x)Ξ±k,λ⁒(x)=Ξ»|x|2βˆ’|x|216+1+mΞ»2,βˆ€xβˆˆβ„+N,k.formulae-sequenceΞ”subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯πœ†superscriptπ‘₯2superscriptπ‘₯2161subscriptπ‘šπœ†2for-allπ‘₯superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\frac{-\Delta\alpha_{k,\lambda}(x)}{\alpha_{k,\lambda}(x)}=\frac{\lambda}{|x|^% {2}}-\frac{|x|^{2}}{16}+\frac{1+m_{\lambda}}{2},\quad\forall x\in\mathbb{R}_{+% }^{N,k}.divide start_ARG - roman_Ξ” italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) end_ARG start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) end_ARG = divide start_ARG italic_Ξ» end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG + divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG , βˆ€ italic_x ∈ blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT .

We combine (3.1) and (3.2) to obtain:

(3.3) βˆ«β„+N,k(|βˆ‡u|2βˆ’Ξ»β’|u|2|x|2+|x|216⁒|u|2)⁒dxsubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptβˆ‡π‘’2πœ†superscript𝑒2superscriptπ‘₯2superscriptπ‘₯216superscript𝑒2dx\displaystyle\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left(|\nabla u|^{2}-\lambda\frac{|u|^% {2}}{|x|^{2}}+\frac{|x|^{2}}{16}|u|^{2}\right)\mathrm{dx}∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( | βˆ‡ italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ» divide start_ARG | italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG + divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG | italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) roman_dx βˆ’1+mΞ»2β’βˆ«β„+N,k|u|2⁒dx1subscriptπ‘šπœ†2subscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscript𝑒2dx\displaystyle-\frac{1+m_{\lambda}}{2}\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}|u|^{2}\mathrm% {dx}- divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx
=βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒|βˆ‡(uΞ±k,Ξ»)|2⁒dxβ‰₯0,absentsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2superscriptβˆ‡π‘’subscriptπ›Όπ‘˜πœ†2dx0\displaystyle=\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\alpha_{k,\lambda}^{2}\left|\nabla% \left(\frac{u}{\alpha_{k,\lambda}}\right)\right|^{2}\mathrm{dx}\geq 0,= ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | βˆ‡ ( divide start_ARG italic_u end_ARG start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx β‰₯ 0 ,

which proves (1.13).

In order to prove that the constant is sharp, we construct a sequence of functions (ΛΡ)Ξ΅βŠ‚Cc∞⁒(ℝ+N,k)subscriptsubscriptΞ›πœ€πœ€superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜(\Lambda_{\varepsilon})_{\varepsilon}\subset C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,% k})( roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT βŠ‚ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) such that:

limΟ΅β†’0lλ⁒[ΛΡ]‖ΛΡ‖L22=1+mΞ»2.subscriptβ†’italic-Ο΅0subscriptπ‘™πœ†delimited-[]subscriptΞ›πœ€subscriptsuperscriptnormsubscriptΞ›πœ€2superscript𝐿21subscriptπ‘šπœ†2\lim_{\epsilon\to 0}\frac{l_{\lambda}[\Lambda_{\varepsilon}]}{\|\Lambda_{% \varepsilon}\|^{2}_{L^{2}}}=\frac{1+m_{\lambda}}{2}.roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_Ο΅ β†’ 0 end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT [ roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ] end_ARG start_ARG βˆ₯ roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_ARG = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG .

It is enough to show that

(3.4) limΟ΅β†’0(lλ⁒[ΛΡ]βˆ’1+mΞ»2⁒‖ΛΡ‖L22)=0subscriptβ†’italic-Ο΅0subscriptπ‘™πœ†delimited-[]subscriptΞ›πœ€1subscriptπ‘šπœ†2subscriptsuperscriptnormsubscriptΞ›πœ€2superscript𝐿20\lim_{\epsilon\to 0}\left(l_{\lambda}[\Lambda_{\varepsilon}]-\frac{1+m_{% \lambda}}{2}{\|\Lambda_{\varepsilon}\|^{2}_{L^{2}}}\right)=0roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_Ο΅ β†’ 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT [ roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ] - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG βˆ₯ roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) = 0

and

(3.5) limΟ΅β†’0‖ΛΡ‖L2>0.subscriptβ†’italic-Ο΅0subscriptnormsubscriptΞ›πœ€superscript𝐿20\lim_{\epsilon\to 0}\|\Lambda_{\varepsilon}\|_{L^{2}}>0.roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_Ο΅ β†’ 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT > 0 .

To construct such sequence we need the following Lemma:

Lemma 3.1.

There exists a sequence of functions (ψΡ)Ξ΅>0∈Cc∞⁒(0,∞)subscriptsubscriptπœ“πœ€πœ€0superscriptsubscript𝐢𝑐0(\psi_{\varepsilon})_{\varepsilon>0}\in C_{c}^{\infty}(0,\infty)( italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ > 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( 0 , ∞ ) which satisfies:

(3.6) supp⁒(ψΡ)βŠ†[Ξ΅2βˆ’Ξ΅4,Ξ΅βˆ’2+Ξ΅4];suppsubscriptπœ“πœ€superscriptπœ€2superscriptπœ€4superscriptπœ€2superscriptπœ€4\displaystyle{\rm supp}(\psi_{\varepsilon})\subseteq\left[\varepsilon^{2}-% \varepsilon^{4},\varepsilon^{-2}+\varepsilon^{4}\right];roman_supp ( italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ) βŠ† [ italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ] ;
(3.7) 0β‰€ΟˆΞ΅β‰€1,ΟˆΞ΅β‰‘1⁒ on ⁒[Ξ΅+Ξ΅4,Ξ΅βˆ’1βˆ’Ξ΅4];formulae-sequence0subscriptπœ“πœ€1subscriptπœ“πœ€1Β onΒ πœ€superscriptπœ€4superscriptπœ€1superscriptπœ€4\displaystyle 0\leq\psi_{\varepsilon}\leq 1,\,\psi_{\varepsilon}\equiv 1\text{% on }\left[\varepsilon+\varepsilon^{4},\varepsilon^{-1}-\varepsilon^{4}\right];0 ≀ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ≀ 1 , italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ≑ 1 on [ italic_Ξ΅ + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ] ;
(3.8) for every ⁒΢β‰₯0⁒, ⁒limΞ΅β†’0∫0∞eβˆ’r24⁒r1+΢⁒|ΟˆΞ΅β€²β’(r)|2⁒𝑑r=0.for every 𝜁0,Β subscriptβ†’πœ€0superscriptsubscript0superscript𝑒superscriptπ‘Ÿ24superscriptπ‘Ÿ1𝜁superscriptsubscriptsuperscriptπœ“β€²πœ€π‘Ÿ2differential-dπ‘Ÿ0\displaystyle\text{for every }\zeta\geq 0\text{, }\lim_{\varepsilon\to 0}\int_% {0}^{\infty}e^{-\frac{r^{2}}{4}}r^{1+\zeta}|\psi^{\prime}_{\varepsilon}(r)|^{2% }dr=0.for every italic_ΞΆ β‰₯ 0 , roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ β†’ 0 end_POSTSUBSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 1 + italic_ΞΆ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_ψ start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_r = 0 .

The sequence defined by ΛΡ⁒(x):=Ξ±k,λ⁒(x)⁒ψΡ⁒(|x|)assignsubscriptΞ›πœ€π‘₯subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯subscriptπœ“πœ€π‘₯\Lambda_{\varepsilon}(x):=\alpha_{k,\lambda}(x)\,\psi_{\varepsilon}(|x|)roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) := italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_x | ) satisfies (3.4)-(3.5). Indeed, (ΛΡ)Ξ΅>0subscriptsubscriptΞ›πœ€πœ€0(\Lambda_{\varepsilon})_{\varepsilon>0}( roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ > 0 end_POSTSUBSCRIPT converges to Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT in L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) and, in view of (3.3), we get that:

0≀lλ⁒[ΛΡ]βˆ’1+mΞ»2⁒‖ΛΡ‖L22=βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒|βˆ‡[ψΡ⁒(|x|)]|2≀|SNβˆ’1⁒|∫0∞eβˆ’r24⁒r1+2⁒mΞ»|β’ΟˆΞ΅β€²β’(r)|2⁒d⁒r,0subscriptπ‘™πœ†delimited-[]subscriptΞ›πœ€1subscriptπ‘šπœ†2subscriptsuperscriptnormsubscriptΞ›πœ€2superscript𝐿2subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2superscriptβˆ‡subscriptπœ“πœ€π‘₯2superscriptsuperscript𝑆𝑁1superscriptsubscript0superscript𝑒superscriptπ‘Ÿ24superscriptπ‘Ÿ12subscriptπ‘šπœ†superscriptsubscriptπœ“πœ€β€²π‘Ÿ2π‘‘π‘Ÿ0\leq l_{\lambda}[\Lambda_{\varepsilon}]-\frac{1+m_{\lambda}}{2}{\|\Lambda_{% \varepsilon}\|^{2}_{L^{2}}}=\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\alpha_{k,\lambda}^{2}|% \nabla[\psi_{\varepsilon}(|x|)]|^{2}\leq|S^{N-1}|\int_{0}^{\infty}e^{-\frac{r^% {2}}{4}}r^{1+2m_{\lambda}}|\psi_{\varepsilon}^{\prime}(r)|^{2}dr,0 ≀ italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT [ roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ] - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG βˆ₯ roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | βˆ‡ [ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_x | ) ] | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ≀ | italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_N - 1 end_POSTSUPERSCRIPT | ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 1 + 2 italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_r ,

which tends to zero, by (3.4). Furthermore, ΛΡsubscriptΞ›πœ€\Lambda_{\varepsilon}roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT converges to Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT in L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) as Ξ΅πœ€\varepsilonitalic_Ξ΅ goes to zero. The proof of Theorem 1.1 is now finished. ∎

Proof of Lemma 3.1.

In what follows we assume Ξ΅>0πœ€0\varepsilon>0italic_Ξ΅ > 0 to be small enough. When ΞΆ>0𝜁0\zeta>0italic_ΞΆ > 0, a simpler construction may be done. The main difficulty is to construct a sequence for ΞΆ=0𝜁0\zeta=0italic_ΞΆ = 0, which corresponds to the critical value of Ξ»πœ†\lambdaitalic_Ξ». We provide an example which works for both cases. The construction of (ψΡ)Ξ΅>0subscriptsubscriptπœ“πœ€πœ€0(\psi_{\varepsilon})_{\varepsilon>0}( italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ > 0 end_POSTSUBSCRIPT goes as follows (the idea is inspired from [6, Proposition 3.1]): First we consider the sequence Ξ·Ξ΅:ℝ→[0,∞):subscriptπœ‚πœ€β†’β„0\eta_{\varepsilon}:\mathbb{R}\to[0,\infty)italic_Ξ· start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT : blackboard_R β†’ [ 0 , ∞ ),

ηΡ⁒(r)={log⁑rβˆ’2⁒logβ‘Ξ΅βˆ’log⁑Ρ,r∈[Ξ΅2,Ξ΅],1,r∈[Ξ΅,Ξ΅βˆ’1],βˆ’r⁒Ρ21βˆ’Ξ΅+11βˆ’Ξ΅,r∈[Ξ΅βˆ’1,Ξ΅βˆ’2],0,otherwise.subscriptπœ‚πœ€π‘Ÿcasesπ‘Ÿ2πœ€πœ€π‘Ÿsuperscriptπœ€2πœ€1π‘Ÿπœ€superscriptπœ€1π‘Ÿsuperscriptπœ€21πœ€11πœ€π‘Ÿsuperscriptπœ€1superscriptπœ€20otherwise\eta_{\varepsilon}(r)=\left\{\begin{array}[]{cl}\frac{\log r-2\log\varepsilon}% {-\log\varepsilon},&r\in\left[\varepsilon^{2},\varepsilon\right],\\[5.0pt] 1,&r\in\left[\varepsilon,\varepsilon^{-1}\right],\\[5.0pt] -\frac{r\varepsilon^{2}}{1-\varepsilon}+\frac{1}{1-\varepsilon},&r\in\left[% \varepsilon^{-1},\varepsilon^{-2}\right],\\[5.0pt] 0,&\text{otherwise}.\end{array}\right.italic_Ξ· start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) = { start_ARRAY start_ROW start_CELL divide start_ARG roman_log italic_r - 2 roman_log italic_Ξ΅ end_ARG start_ARG - roman_log italic_Ξ΅ end_ARG , end_CELL start_CELL italic_r ∈ [ italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ ] , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 1 , end_CELL start_CELL italic_r ∈ [ italic_Ξ΅ , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ] , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - divide start_ARG italic_r italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - italic_Ξ΅ end_ARG + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 1 - italic_Ξ΅ end_ARG , end_CELL start_CELL italic_r ∈ [ italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT ] , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 , end_CELL start_CELL otherwise . end_CELL end_ROW end_ARRAY

We notice that Ξ·Ο΅subscriptπœ‚italic-Ο΅\eta_{\epsilon}italic_Ξ· start_POSTSUBSCRIPT italic_Ο΅ end_POSTSUBSCRIPT is continuous, 0≀ηΡ≀10subscriptπœ‚πœ€10\leq\eta_{\varepsilon}\leq 10 ≀ italic_Ξ· start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ≀ 1, supp⁒(Ξ·Ξ΅)=[Ξ΅2,Ξ΅βˆ’2]suppsubscriptπœ‚πœ€superscriptπœ€2superscriptπœ€2{\rm supp}(\eta_{\varepsilon})=[\varepsilon^{2},\varepsilon^{-2}]roman_supp ( italic_Ξ· start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ) = [ italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT ] and its weak derivative is:

(3.9) ηΡ′⁒(r)={βˆ’1r⁒log⁑Ρ,r∈(Ξ΅2,Ξ΅),βˆ’Ξ΅21βˆ’Ξ΅,r∈(Ξ΅βˆ’1,Ξ΅βˆ’2),0,otherwise.subscriptsuperscriptπœ‚β€²πœ€π‘Ÿcases1π‘Ÿπœ€π‘Ÿsuperscriptπœ€2πœ€superscriptπœ€21πœ€π‘Ÿsuperscriptπœ€1superscriptπœ€20otherwise\eta^{\prime}_{\varepsilon}(r)=\left\{\begin{array}[]{cl}-\frac{1}{r\log% \varepsilon},&r\in(\varepsilon^{2},\varepsilon),\\[5.0pt] -\frac{\varepsilon^{2}}{1-\varepsilon},&r\in(\varepsilon^{-1},\varepsilon^{-2}% ),\\[5.0pt] 0,&\text{otherwise}.\end{array}\right.italic_Ξ· start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) = { start_ARRAY start_ROW start_CELL - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_r roman_log italic_Ξ΅ end_ARG , end_CELL start_CELL italic_r ∈ ( italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ ) , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - divide start_ARG italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - italic_Ξ΅ end_ARG , end_CELL start_CELL italic_r ∈ ( italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 , end_CELL start_CELL otherwise . end_CELL end_ROW end_ARRAY

In order to obtain a sequence (ψΡ)Ξ΅>0subscriptsubscriptπœ“πœ€πœ€0(\psi_{\varepsilon})_{\varepsilon>0}( italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ > 0 end_POSTSUBSCRIPT of smooth functions, we consider (ρΡ)Ξ΅>0subscriptsubscriptπœŒπœ€πœ€0(\rho_{\varepsilon})_{\varepsilon>0}( italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ > 0 end_POSTSUBSCRIPT a standard sequence of mollifiers ([3, p.108]), ρΡ⁒(r):=1Ξ΅4⁒ρ⁒(rΞ΅4)assignsubscriptπœŒπœ€π‘Ÿ1superscriptπœ€4πœŒπ‘Ÿsuperscriptπœ€4\rho_{\varepsilon}(r):=\frac{1}{\varepsilon^{4}}\rho\left(\frac{r}{\varepsilon% ^{4}}\right)italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) := divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_ρ ( divide start_ARG italic_r end_ARG start_ARG italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ), where ρ𝜌\rhoitalic_ρ is a non-negative Cc∞⁒(ℝ)superscriptsubscript𝐢𝑐ℝC_{c}^{\infty}(\mathbb{R})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R ) function supported in [βˆ’1,1]11[-1,1][ - 1 , 1 ] and having mass one. Then, supp⁒(ρΡ)βŠ†[βˆ’Ξ΅4,Ξ΅4]suppsubscriptπœŒπœ€superscriptπœ€4superscriptπœ€4{\rm supp}(\rho_{\varepsilon})\subseteq\left[-\varepsilon^{4},\varepsilon^{4}\right]roman_supp ( italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ) βŠ† [ - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ].

The desired sequence is obtained as the convolution ψΡ=Ξ·Ξ΅βˆ—ΟΞ΅subscriptπœ“πœ€subscriptπœ‚πœ€subscriptπœŒπœ€\psi_{\varepsilon}=\eta_{\varepsilon}*\rho_{\varepsilon}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT = italic_Ξ· start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT βˆ— italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT, which we prove that satisfies properties (3.6)-(3.8) above. Since 0≀ηΡ≀10subscriptπœ‚πœ€10\leq\eta_{\varepsilon}\leq 10 ≀ italic_Ξ· start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ≀ 1 and ρΡsubscriptπœŒπœ€\rho_{\varepsilon}italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT has mass one, we get

ψΡ⁒(r)=βˆ«βˆ’Ξ΅4Ξ΅4ηΡ⁒(rβˆ’s)⁒ρΡ⁒(s)⁒𝑑s∈[0,1]subscriptπœ“πœ€π‘Ÿsuperscriptsubscriptsuperscriptπœ€4superscriptπœ€4subscriptπœ‚πœ€π‘Ÿπ‘ subscriptπœŒπœ€π‘ differential-d𝑠01\psi_{\varepsilon}(r)=\int_{-\varepsilon^{4}}^{\varepsilon^{4}}\eta_{% \varepsilon}(r-s)\rho_{\varepsilon}(s)ds\in[0,1]italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ· start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r - italic_s ) italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_s ) italic_d italic_s ∈ [ 0 , 1 ]

If r∈[Ξ΅+Ξ΅4,Ξ΅βˆ’1βˆ’Ξ΅4]π‘Ÿπœ€superscriptπœ€4superscriptπœ€1superscriptπœ€4r\in[\varepsilon+\varepsilon^{4},\varepsilon^{-1}-\varepsilon^{4}]italic_r ∈ [ italic_Ξ΅ + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ], then, for any s∈[βˆ’Ξ΅4,Ξ΅4]𝑠superscriptπœ€4superscriptπœ€4s\in[-\varepsilon^{4},\varepsilon^{4}]italic_s ∈ [ - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ], rβˆ’s∈[Ξ΅,Ξ΅βˆ’1]π‘Ÿπ‘ πœ€superscriptπœ€1r-s\in[\varepsilon,\varepsilon^{-1}]italic_r - italic_s ∈ [ italic_Ξ΅ , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ], so ηΡ⁒(rβˆ’s)=1subscriptπœ‚πœ€π‘Ÿπ‘ 1\eta_{\varepsilon}(r-s)=1italic_Ξ· start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r - italic_s ) = 1 and thus ψΡ⁒(r)=1subscriptπœ“πœ€π‘Ÿ1\psi_{\varepsilon}(r)=1italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r ) = 1. Similarly, one can prove that the support of ψΡsubscriptπœ“πœ€\psi_{\varepsilon}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT is contained in [Ξ΅2βˆ’Ξ΅4,Ξ΅2+Ξ΅4]superscriptπœ€2superscriptπœ€4superscriptπœ€2superscriptπœ€4[\varepsilon^{2}-\varepsilon^{4},\varepsilon^{2}+\varepsilon^{4}][ italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ].

We now to prove (3.8). We notice that:

(3.10) ΟˆΞ΅β€²β’(r)=βˆ«βˆ’Ξ΅4Ξ΅4ηΡ′⁒(rβˆ’s)⁒ρΡ⁒(s)⁒𝑑s,superscriptsubscriptπœ“πœ€β€²π‘Ÿsuperscriptsubscriptsuperscriptπœ€4superscriptπœ€4subscriptsuperscriptπœ‚β€²πœ€π‘Ÿπ‘ subscriptπœŒπœ€π‘ differential-d𝑠\psi_{\varepsilon}^{\prime}(r)=\int_{-\varepsilon^{4}}^{\varepsilon^{4}}\eta^{% \prime}_{\varepsilon}(r-s)\rho_{\varepsilon}(s)ds,italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ· start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_r - italic_s ) italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_s ) italic_d italic_s ,

so we can do the same reasoning as above to get that:

supp⁒(ΟˆΞ΅β€²)βŠ†[Ξ΅2βˆ’Ξ΅4,Ξ΅+Ξ΅4]βˆͺ[Ξ΅βˆ’1βˆ’Ξ΅4,Ξ΅βˆ’2+Ξ΅4].suppsuperscriptsubscriptπœ“πœ€β€²superscriptπœ€2superscriptπœ€4πœ€superscriptπœ€4superscriptπœ€1superscriptπœ€4superscriptπœ€2superscriptπœ€4{\rm supp}(\psi_{\varepsilon}^{\prime})\subseteq[\varepsilon^{2}-\varepsilon^{% 4},\varepsilon+\varepsilon^{4}]\cup[\varepsilon^{-1}-\varepsilon^{4},% \varepsilon^{-2}+\varepsilon^{4}].roman_supp ( italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT ) βŠ† [ italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ] βˆͺ [ italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ] .

When r∈[Ξ΅2βˆ’Ξ΅4,Ξ΅+Ξ΅4]π‘Ÿsuperscriptπœ€2superscriptπœ€4πœ€superscriptπœ€4r\in[\varepsilon^{2}-\varepsilon^{4},\varepsilon+\varepsilon^{4}]italic_r ∈ [ italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ] and s∈[βˆ’Ξ΅4,Ξ΅4]𝑠superscriptπœ€4superscriptπœ€4s\in[-\varepsilon^{4},\varepsilon^{4}]italic_s ∈ [ - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ], we have rβˆ’sβ‰₯rβˆ’Ξ΅4β‰₯r/2π‘Ÿπ‘ π‘Ÿsuperscriptπœ€4π‘Ÿ2r-s\geq r-\varepsilon^{4}\geq r/2italic_r - italic_s β‰₯ italic_r - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT β‰₯ italic_r / 2, then the particular form of Ξ·Ξ΅β€²superscriptsubscriptπœ‚πœ€β€²\eta_{\varepsilon}^{\prime}italic_Ξ· start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT, given in (3.9), together with (3.10), implies that,

|Οˆβ€²β’(r)|β‰€βˆ’1logβ‘Ξ΅β’βˆ«βˆ’Ξ΅4Ξ΅41rβˆ’Ξ΅4⁒ρΡ⁒(s)⁒𝑑s=βˆ’1(log⁑Ρ)⁒(rβˆ’Ξ΅4)β‰€βˆ’2r⁒log⁑Ρ.superscriptπœ“β€²π‘Ÿ1πœ€superscriptsubscriptsuperscriptπœ€4superscriptπœ€41π‘Ÿsuperscriptπœ€4subscriptπœŒπœ€π‘ differential-d𝑠1πœ€π‘Ÿsuperscriptπœ€42π‘Ÿπœ€|\psi^{\prime}(r)|\leq-\frac{1}{\log\varepsilon}\int_{-\varepsilon^{4}}^{% \varepsilon^{4}}\frac{1}{r-\varepsilon^{4}}\rho_{\varepsilon}(s)ds=-\frac{1}{(% \log\varepsilon)(r-\varepsilon^{4})}\leq\frac{-2}{r\log\varepsilon}.| italic_ψ start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) | ≀ - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG roman_log italic_Ξ΅ end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_r - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_ρ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_s ) italic_d italic_s = - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG ( roman_log italic_Ξ΅ ) ( italic_r - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG ≀ divide start_ARG - 2 end_ARG start_ARG italic_r roman_log italic_Ξ΅ end_ARG .

For r∈[Ξ΅βˆ’1βˆ’Ξ΅4,Ξ΅βˆ’2+Ξ΅4]π‘Ÿsuperscriptπœ€1superscriptπœ€4superscriptπœ€2superscriptπœ€4r\in[\varepsilon^{-1}-\varepsilon^{4},\varepsilon^{-2}+\varepsilon^{4}]italic_r ∈ [ italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT , italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT ] a similar argument shows that

|Οˆβ€²β’(r)|≀Ρ21βˆ’Ξ΅.superscriptπœ“β€²π‘Ÿsuperscriptπœ€21πœ€|\psi^{\prime}(r)|\leq\frac{\varepsilon^{2}}{1-\varepsilon}.| italic_ψ start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) | ≀ divide start_ARG italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 1 - italic_Ξ΅ end_ARG .

We split the integral in (3.8) into a sum I1⁒(Ξ΅)+I2⁒(Ξ΅)subscript𝐼1πœ€subscript𝐼2πœ€I_{1}(\varepsilon)+I_{2}(\varepsilon)italic_I start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ΅ ) + italic_I start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ΅ ), where

I1⁒(Ξ΅)=∫Ρ2βˆ’Ξ΅4Ξ΅+Ξ΅4eβˆ’r24⁒r1+΢⁒|ΟˆΞ΅β€²β’(r)|2⁒𝑑rsubscript𝐼1πœ€superscriptsubscriptsuperscriptπœ€2superscriptπœ€4πœ€superscriptπœ€4superscript𝑒superscriptπ‘Ÿ24superscriptπ‘Ÿ1𝜁superscriptsuperscriptsubscriptπœ“πœ€β€²π‘Ÿ2differential-dπ‘ŸI_{1}(\varepsilon)=\int_{\varepsilon^{2}-\varepsilon^{4}}^{\varepsilon+% \varepsilon^{4}}e^{-\frac{r^{2}}{4}}r^{1+\zeta}|\psi_{\varepsilon}^{\prime}(r)% |^{2}dritalic_I start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ΅ ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ΅ + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 1 + italic_ΞΆ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_r

and

I2⁒(Ξ΅)=βˆ«Ξ΅βˆ’1βˆ’Ξ΅4Ξ΅βˆ’2+Ξ΅4eβˆ’r24⁒r1+΢⁒|ΟˆΞ΅β€²β’(r)|2⁒𝑑r.subscript𝐼2πœ€superscriptsubscriptsuperscriptπœ€1superscriptπœ€4superscriptπœ€2superscriptπœ€4superscript𝑒superscriptπ‘Ÿ24superscriptπ‘Ÿ1𝜁superscriptsuperscriptsubscriptπœ“πœ€β€²π‘Ÿ2differential-dπ‘ŸI_{2}(\varepsilon)=\int_{\varepsilon^{-1}-\varepsilon^{4}}^{\varepsilon^{-2}+% \varepsilon^{4}}e^{-\frac{r^{2}}{4}}r^{1+\zeta}|\psi_{\varepsilon}^{\prime}(r)% |^{2}dr.italic_I start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ΅ ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT - 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 1 + italic_ΞΆ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_r ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_r .

It is clear that I2⁒(Ξ΅)subscript𝐼2πœ€I_{2}(\varepsilon)italic_I start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ΅ ) tends to 00 as Ξ΅πœ€\varepsilonitalic_Ξ΅ approaches 00, so we focus on I1⁒(Ξ΅)subscript𝐼1πœ€I_{1}(\varepsilon)italic_I start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ΅ ). Therefore:

I1⁒(Ξ΅)≀4(log⁑(Ξ΅))2⁒∫Ρ2βˆ’Ξ΅4Ξ΅+Ξ΅4eβˆ’r24⁒rΞΆβˆ’1⁒𝑑r.subscript𝐼1πœ€4superscriptπœ€2superscriptsubscriptsuperscriptπœ€2superscriptπœ€4πœ€superscriptπœ€4superscript𝑒superscriptπ‘Ÿ24superscriptπ‘Ÿπœ1differential-dπ‘ŸI_{1}(\varepsilon)\leq\frac{4}{(\log(\varepsilon))^{2}}\int_{\varepsilon^{2}-% \varepsilon^{4}}^{\varepsilon+\varepsilon^{4}}e^{-\frac{r^{2}}{4}}r^{\zeta-1}dr.italic_I start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ΅ ) ≀ divide start_ARG 4 end_ARG start_ARG ( roman_log ( italic_Ξ΅ ) ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ΅ + italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 4 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUPERSCRIPT italic_ΞΆ - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_r .

For ΞΆ>0𝜁0\zeta>0italic_ΞΆ > 0, this immediately converges to 00 as Ξ΅πœ€\varepsilonitalic_Ξ΅ goes to 00. For ΞΆ=0𝜁0\zeta=0italic_ΞΆ = 0, we get that

I1⁒(Ξ΅)≀4⁒log⁑(2⁒Ρ)βˆ’log⁑(Ξ΅2/2)(log⁑(Ξ΅))2=βˆ’4log⁑Ρ,subscript𝐼1πœ€42πœ€superscriptπœ€22superscriptπœ€24πœ€I_{1}(\varepsilon)\leq 4\frac{\log(2\varepsilon)-\log(\varepsilon^{2}/2)}{(% \log(\varepsilon))^{2}}=-\frac{4}{\log\varepsilon},italic_I start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_Ξ΅ ) ≀ 4 divide start_ARG roman_log ( 2 italic_Ξ΅ ) - roman_log ( italic_Ξ΅ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT / 2 ) end_ARG start_ARG ( roman_log ( italic_Ξ΅ ) ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG = - divide start_ARG 4 end_ARG start_ARG roman_log italic_Ξ΅ end_ARG ,

which also converges to 00. ∎

4. Functional and spectral framework

One of the consequences of Theorem 1.1 is that the seminorm βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»\|\cdot\|_{l_{\lambda}}βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT – induced by lΞ»subscriptπ‘™πœ†l_{\lambda}italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT defined in (1.8) – bounds from above the L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT norm,

(4.1) β€–uβ€–lΞ»2β‰₯1+mΞ»2⁒‖uβ€–L22,subscriptsuperscriptnorm𝑒2subscriptπ‘™πœ†1subscriptπ‘šπœ†2subscriptsuperscriptnorm𝑒2superscript𝐿2\|u\|^{2}_{l_{\lambda}}\geq\frac{1+m_{\lambda}}{2}\|u\|^{2}_{L^{2}},βˆ₯ italic_u βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT β‰₯ divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG βˆ₯ italic_u βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,

for every u∈Cc∞⁒(ℝ+N,k)𝑒superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜u\in C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_u ∈ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ). As a result, βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»\|\cdot\|_{l_{\lambda}}βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is actually a norm on Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ). We can extend it to a complete norm, by considering the space

(4.2) HΞ»=Cc∞⁒(ℝ+N,k)Β―βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»,H_{\lambda}=\overline{C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}^{\|\cdot\|_{l_{% \lambda}}},italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = overΒ― start_ARG italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ,

the closure with respect to the βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»\|\cdot\|_{l_{\lambda}}βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT norm, which makes HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT a Hilbert space. More precisely, the estimate (4.1) implies that HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT can be defined as:

HΞ»={u∈L2(ℝ+N,k):βˆƒ(un)nβŠ‚Cc∞(ℝ+N,k)Β Cauchy sequence inΒ βˆ₯β‹…βˆ₯lλ s.t.Β limnβ†’βˆžβˆ₯unβˆ’uβˆ₯L2=0}.H_{\lambda}=\left\{u\in L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+}):\exists(u_{n})_{n}\subset C% _{c}^{\infty}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})\text{ Cauchy sequence in }\|\cdot\|_{l_{% \lambda}}\text{ s.t. }\lim_{n\to\infty}\|u_{n}-u\|_{L^{2}}=0\right\}.italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = { italic_u ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) : βˆƒ ( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βŠ‚ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) Cauchy sequence in βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT s.t. roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_n β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT - italic_u βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 0 } .

Inequality (4.1) implies that HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is continuously embedded in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT, which allows us to follow [23, Theorem VIII.15] and define the operator β„’Ξ»:HΞ»β†’HΞ»βˆ—:subscriptβ„’πœ†β†’subscriptπ»πœ†superscriptsubscriptπ»πœ†\mathcal{L}_{\lambda}:H_{\lambda}\to H_{\lambda}^{*}caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT : italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT β†’ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT βˆ— end_POSTSUPERSCRIPT, ℒλ⁒(u)=lλ⁒(u,β‹…)subscriptβ„’πœ†π‘’subscriptπ‘™πœ†π‘’β‹…\mathcal{L}_{\lambda}(u)=l_{\lambda}(u,\cdot)caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) = italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u , β‹… ), which is the Riesz isomorphism between HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT and HΞ»βˆ—superscriptsubscriptπ»πœ†H_{\lambda}^{*}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT βˆ— end_POSTSUPERSCRIPT, where lλ⁒(β‹…,β‹…)subscriptπ‘™πœ†β‹…β‹…l_{\lambda}(\cdot,\cdot)italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( β‹… , β‹… ) is the bilinear form associated to lλ⁒[β‹…]subscriptπ‘™πœ†delimited-[]β‹…l_{\lambda}[\cdot]italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT [ β‹… ] defined in (1.8)-(1.9).

The same result enables us to associate to the bilinear form lΞ»subscriptπ‘™πœ†l_{\lambda}italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT defined on HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT a self-adjoint unbounded operator LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT on L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT with domain:

(4.3) D⁒(LΞ»)={u∈HΞ»:ℒλ⁒u∈L2⁒(ℝ+N,k)}.𝐷subscriptπΏπœ†conditional-set𝑒subscriptπ»πœ†subscriptβ„’πœ†π‘’superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜D(L_{\lambda})=\left\{u\in H_{\lambda}:\mathcal{L}_{\lambda}u\in L^{2}(\mathbb% {R}^{N,k}_{+})\right\}.italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_u ∈ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT : caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_u ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) } .

The integration by parts formula implies the operator LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT acts on Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) functions as follows:

Lλ⁒u=βˆ’Ξ”β’uβˆ’Ξ»β’u|x|2+|x|216⁒u,subscriptπΏπœ†π‘’Ξ”π‘’πœ†π‘’superscriptπ‘₯2superscriptπ‘₯216𝑒L_{\lambda}u=-\Delta u-\lambda\frac{u}{|x|^{2}}+\frac{|x|^{2}}{16}u,italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_u = - roman_Ξ” italic_u - italic_Ξ» divide start_ARG italic_u end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG + divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG italic_u ,

so we have successfully extended the operator in (1.7) on the space HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT.

Remark 4.1.

In fact, Theorem 1.1 asserts that

LΞ»β‰₯1+mΞ»2,where⁒mΞ»=Ξ»N,kβˆ’Ξ»,Ξ»N,k=(Nβˆ’22+k)2,formulae-sequencesubscriptπΏπœ†1subscriptπ‘šπœ†2formulae-sequencewheresubscriptπ‘šπœ†subscriptπœ†π‘π‘˜πœ†subscriptπœ†π‘π‘˜superscript𝑁22π‘˜2L_{\lambda}\geq\frac{1+m_{\lambda}}{2},\quad\mathrm{where}\ m_{\lambda}=\sqrt{% \lambda_{N,k}-\lambda},\ \lambda_{N,k}=\left(\frac{N-2}{2}+k\right)^{2},italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT β‰₯ divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG , roman_where italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = square-root start_ARG italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ» end_ARG , italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT = ( divide start_ARG italic_N - 2 end_ARG start_ARG 2 end_ARG + italic_k ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,

in the sense of quadratic forms in L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ).

4.1. A remark about the space HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT in the subcritical case

If Ξ»πœ†\lambdaitalic_Ξ» is subcritical, we can characterise more accurately the space HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT defined above:

Proposition 4.2.

If λ∈(βˆ’βˆž,Ξ»N,k)πœ†subscriptπœ†π‘π‘˜\lambda\in(-\infty,\lambda_{N,k})italic_Ξ» ∈ ( - ∞ , italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ), then

HΞ»=H01(ℝ+N,k)∩L2(ℝ+N,k;|β‹…|2),H_{\lambda}={H_{0}^{1}}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})\cap L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k};|% \cdot|^{2}),italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) ∩ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ; | β‹… | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) ,

that is:

HΞ»={u∈H01⁒(ℝ+N,k):βˆ«β„+N,k|u⁒(x)|2⁒|x|2⁒𝑑x<∞},subscriptπ»πœ†conditional-set𝑒superscriptsubscript𝐻01superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscript𝑒π‘₯2superscriptπ‘₯2differential-dπ‘₯H_{\lambda}=\left\{u\in H_{0}^{1}(\mathbb{R}_{+}^{N,k}):\int_{\mathbb{R}_{+}^{% N,k}}|u(x)|^{2}\,|x|^{2}dx<\infty\right\},italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = { italic_u ∈ italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) : ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_u ( italic_x ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_x < ∞ } ,

and the norms βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»\|\cdot\|_{l_{\lambda}}βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and βˆ₯β‹…βˆ₯H1+βˆ₯β‹…βˆ₯L2(ℝ+N,k;|β‹…|2)\|\cdot\|_{H^{1}}+\|\cdot\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k};|\cdot|^{2})}βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ; | β‹… | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT are equivalent.

Proof.

First, we prove that, on Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ), the two norms above are equivalent. Indeed, for u∈Cc∞⁒(ℝ+N,k)𝑒superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜u\in C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_u ∈ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ), Hardy’s inequality (1.3) implies that:

lλ⁒[u]β‰₯(1βˆ’max⁑{0,Ξ»}Ξ»N,k)β’βˆ«β„+N,k|βˆ‡u|2⁒dx+116⁒‖uβ€–L2(ℝ+N,k;|β‹…|2)2l_{\lambda}[u]\geq{\scriptstyle\left(1-\frac{\max\{0,\lambda\}}{\lambda_{N,k}}% \right)}\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}|\nabla u|^{2}\mathrm{dx}+\frac{1}{16}\|u\|% ^{2}_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k};|\cdot|^{2})}italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT [ italic_u ] β‰₯ ( 1 - divide start_ARG roman_max { 0 , italic_Ξ» } end_ARG start_ARG italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | βˆ‡ italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 16 end_ARG βˆ₯ italic_u βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ; | β‹… | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT

and

lλ⁒[u]≀(1+max⁑{0,βˆ’Ξ»}Ξ»N,k)β’βˆ«β„+N,k|βˆ‡u|2⁒dx+116⁒‖uβ€–L2(ℝ+N,k;|β‹…|2)2.l_{\lambda}[u]\leq{\scriptstyle\left(1+\frac{\max\{0,-\lambda\}}{\lambda_{N,k}% }\right)}\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}|\nabla u|^{2}\mathrm{dx}+\frac{1}{16}\|u% \|^{2}_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k};|\cdot|^{2})}.italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT [ italic_u ] ≀ ( 1 + divide start_ARG roman_max { 0 , - italic_Ξ» } end_ARG start_ARG italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | βˆ‡ italic_u | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 16 end_ARG βˆ₯ italic_u βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ; | β‹… | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT .

These inequalities, together with Theorem 1.1, imply the equivalence of the norms in the case of smooth compactly supported functions.

The fact that Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) is dense in H01(ℝ+N,k)∩L2(ℝ+N,k;|β‹…|2)H_{0}^{1}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})\cap L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k};|\cdot|^{2})italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) ∩ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ; | β‹… | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) follows by a standard cut-off and mollification argument, so the Proposition is proved. ∎

4.2. Compact embedding

In this section, we go further and prove that the embedding HΞ»βŠ‚L2subscriptπ»πœ†superscript𝐿2H_{\lambda}\subset L^{2}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βŠ‚ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is compact, which will lead to LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT having compact inverse.

Proposition 4.3.

The embedding HΞ»βŠ‚L2⁒(ℝ+N,k)subscriptπ»πœ†superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜H_{\lambda}\subset L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βŠ‚ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) is compact.

Proof.

We proceed by contradiction. Let (ψn)nβ‰₯1subscriptsubscriptπœ“π‘›π‘›1(\psi_{n})_{n\geq 1}( italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 1 end_POSTSUBSCRIPT be a bounded sequence in HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT which has no convergent subsequence in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT. Since HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is the closure of Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) w.r.t. βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»\|\cdot\|_{l_{\lambda}}βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT norm, we can assume that every ψnsubscriptπœ“π‘›\psi_{n}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is in Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ). Otherwise, we can choose the sequence (ψ^n)nβŠ‚Cc∞⁒(ℝ+N,k)subscriptsubscript^πœ“π‘›π‘›superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜(\widehat{\psi}_{n})_{n}\subset C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})( over^ start_ARG italic_ψ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βŠ‚ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) such that β€–Οˆnβˆ’Οˆ^nβ€–lΞ»<1nsubscriptnormsubscriptπœ“π‘›subscript^πœ“π‘›subscriptπ‘™πœ†1𝑛\|\psi_{n}-\widehat{\psi}_{n}\|_{l_{\lambda}}<\frac{1}{n}βˆ₯ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT - over^ start_ARG italic_ψ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT < divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG italic_n end_ARG, which is also bounded and converges in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT on a subsequence if and only if the original sequence (ψn)nβ‰₯1subscriptsubscriptπœ“π‘›π‘›1(\psi_{n})_{n\geq 1}( italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 1 end_POSTSUBSCRIPT converges on a subsequence.

It is standard to assume further that ψnsubscriptπœ“π‘›\psi_{n}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT converges weakly to 00 in HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT, so also in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT. Furthermore, since there is no subsequence of (ψn)nβ‰₯1subscriptsubscriptπœ“π‘›π‘›1(\psi_{n})_{n\geq 1}( italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 1 end_POSTSUBSCRIPT that converges to 00 in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT, then (β€–Οˆnβ€–L2)nsubscriptsubscriptnormsubscriptπœ“π‘›superscript𝐿2𝑛\left(\|\psi_{n}\|_{L^{2}}\right)_{n}( βˆ₯ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT must be bounded from below away from 00. Therefore, we can assume without losing generality that β€–Οˆnβ€–L2=1subscriptnormsubscriptπœ“π‘›superscript𝐿21\|\psi_{n}\|_{L^{2}}=1βˆ₯ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 1.

Let us consider M>0𝑀0M>0italic_M > 0 such that β€–Οˆnβ€–lλ≀M,βˆ€nβ‰₯1formulae-sequencesubscriptnormsubscriptπœ“π‘›subscriptπ‘™πœ†π‘€for-all𝑛1\|\psi_{n}\|_{l_{\lambda}}\leq M,\forall n\geq 1βˆ₯ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≀ italic_M , βˆ€ italic_n β‰₯ 1 i.e.:

(4.4) βˆ«β„+N,k[|βˆ‡Οˆn|2βˆ’Ξ»|y|2⁒|ψn|2+|y|216⁒|ψn|2]⁒dy≀M,βˆ€nβ‰₯1.formulae-sequencesubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜delimited-[]superscriptβˆ‡subscriptπœ“π‘›2πœ†superscript𝑦2superscriptsubscriptπœ“π‘›2superscript𝑦216superscriptsubscriptπœ“π‘›2dy𝑀for-all𝑛1\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left[|\nabla\psi_{n}|^{2}-\frac{\lambda}{|y|^{2}}|% \psi_{n}|^{2}+\frac{|y|^{2}}{16}|\psi_{n}|^{2}\right]\mathrm{dy}\leq M,\forall n% \geq 1.∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT [ | βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_Ξ» end_ARG start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + divide start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ] roman_dy ≀ italic_M , βˆ€ italic_n β‰₯ 1 .

In what follows, the general idea is to make use of the last term above in order to transfer the problem on a bounded domain, for which we know a compactness result. First, using Hardy’s inequality (1.3), the estimate (4.4) implies that:

βˆ«β„+N,k|x|216⁒|ψn|2⁒dx≀M,βˆ€nβ‰₯1.formulae-sequencesubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptπ‘₯216superscriptsubscriptπœ“π‘›2dx𝑀for-all𝑛1\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\frac{|x|^{2}}{16}|\psi_{n}|^{2}\mathrm{dx}\leq M,% \forall n\geq 1.∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx ≀ italic_M , βˆ€ italic_n β‰₯ 1 .

Therefore, if we choose R𝑅Ritalic_R such that 16⁒MR2<1216𝑀superscript𝑅212\frac{16M}{R^{2}}<\frac{1}{2}divide start_ARG 16 italic_M end_ARG start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG < divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG, we obtain:

(4.5) βˆ«β„+N,kβˆ–BR|ψn|2⁒dx≀12,βˆ€nβ‰₯1.formulae-sequencesubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜subscript𝐡𝑅superscriptsubscriptπœ“π‘›2dx12for-all𝑛1\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}\setminus B_{R}}|\psi_{n}|^{2}\mathrm{dx}\leq\frac{1% }{2},\forall n\geq 1.∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT βˆ– italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx ≀ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG , βˆ€ italic_n β‰₯ 1 .

Next, we construct a radial mollifier Ο•:ℝ→[0,∞):italic-ϕ→ℝ0\phi:\mathbb{R}\to[0,\infty)italic_Ο• : blackboard_R β†’ [ 0 , ∞ ), which is smooth, ϕ≑1italic-Ο•1\phi\equiv 1italic_Ο• ≑ 1 on (βˆ’βˆž,0]0(-\infty,0]( - ∞ , 0 ] and ϕ≑0italic-Ο•0\phi\equiv 0italic_Ο• ≑ 0 on [1,∞)1[1,\infty)[ 1 , ∞ ). Then, we consider, for every R>0𝑅0R>0italic_R > 0, Ο•R⁒(x)=ϕ⁒(|x|βˆ’R).subscriptitalic-ϕ𝑅π‘₯italic-Ο•π‘₯𝑅\phi_{R}(x)=\phi(|x|-R).italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) = italic_Ο• ( | italic_x | - italic_R ) . The function Ο•Rsubscriptitalic-ϕ𝑅\phi_{R}italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT satisfies:

  1. (1)

    Ο•R∈Cc∞⁒(ℝN)subscriptitalic-ϕ𝑅superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptℝ𝑁\phi_{R}\in C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}^{N})italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT ), supp⁒(Ο•R)βŠ†BR+1suppsubscriptitalic-ϕ𝑅subscript𝐡𝑅1{\rm supp}(\phi_{R})\subseteq B_{R+1}roman_supp ( italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ) βŠ† italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_R + 1 end_POSTSUBSCRIPT,

  2. (2)

    Ο•R≑1subscriptitalic-ϕ𝑅1\phi_{R}\equiv 1italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ≑ 1 on BRsubscript𝐡𝑅B_{R}italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT,

  3. (3)

    |Ο•R|≀1subscriptitalic-ϕ𝑅1|\phi_{R}|\leq 1| italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT | ≀ 1,

  4. (4)

    βˆ‡Ο•Rβˆ‡subscriptitalic-ϕ𝑅\nabla\phi_{R}βˆ‡ italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT and Δ⁒ϕRΞ”subscriptitalic-ϕ𝑅\Delta\phi_{R}roman_Ξ” italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT are bounded by a constant independent of R𝑅Ritalic_R.

Here, BRsubscript𝐡𝑅B_{R}italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT stands for the ball in ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT with radius R𝑅Ritalic_R, which is centered at the origin. With this properties in mind, we decompose every ψnsubscriptπœ“π‘›\psi_{n}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT:

ψn=ψn⁒ϕR+ψn⁒(1βˆ’Ο•R)=ψn1+ψn2.subscriptπœ“π‘›subscriptπœ“π‘›subscriptitalic-ϕ𝑅subscriptπœ“π‘›1subscriptitalic-ϕ𝑅superscriptsubscriptπœ“π‘›1superscriptsubscriptπœ“π‘›2\psi_{n}=\psi_{n}\,\phi_{R}+\psi_{n}\,(1-\phi_{R})=\psi_{n}^{1}+\psi_{n}^{2}.italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT + italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 1 - italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .

We obtain

(4.6) β€–Οˆnβ€–lΞ»2=superscriptsubscriptnormsubscriptπœ“π‘›subscriptπ‘™πœ†2absent\displaystyle\|\psi_{n}\|_{l_{\lambda}}^{2}=βˆ₯ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = βˆ«β„+N,k[|βˆ‡Οˆn1|2βˆ’Ξ»β’|ψn1|2|x|2]⁒dx+βˆ«β„+N,k[|βˆ‡Οˆn2|2⁒dxβˆ’Ξ»β’|ψn2|2|x|2]⁒dxsubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜delimited-[]superscriptβˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›12πœ†superscriptsuperscriptsubscriptπœ“π‘›12superscriptπ‘₯2dxsubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜delimited-[]superscriptβˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›22dxπœ†superscriptsuperscriptsubscriptπœ“π‘›22superscriptπ‘₯2dx\displaystyle\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left[|\nabla\psi_{n}^{1}|^{2}-\lambda% \frac{|\psi_{n}^{1}|^{2}}{|x|^{2}}\right]\mathrm{dx}+\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k% }}\left[|\nabla\psi_{n}^{2}|^{2}\mathrm{dx}-\lambda\frac{|\psi_{n}^{2}|^{2}}{|% x|^{2}}\right]\mathrm{dx}∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT [ | βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ» divide start_ARG | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ] roman_dx + ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT [ | βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx - italic_Ξ» divide start_ARG | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ] roman_dx
+2β’βˆ«β„+N,kβˆ‡Οˆn1β‹…βˆ‡Οˆn2⁒dxβˆ’2β’Ξ»β’βˆ«β„+N,k|ψn|2⁒ϕR⁒(1βˆ’Ο•R)|x|2⁒dx+116β’βˆ«β„+N,k|ψn|2⁒|x|2⁒dx.2subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜β‹…βˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›1βˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›2dx2πœ†subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπœ“π‘›2subscriptitalic-ϕ𝑅1subscriptitalic-ϕ𝑅superscriptπ‘₯2dx116subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπœ“π‘›2superscriptπ‘₯2dx\displaystyle+2\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\nabla\psi_{n}^{1}\cdot\,\nabla\psi_% {n}^{2}\mathrm{dx}-2\lambda\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\frac{|\psi_{n}|^{2}\,% \phi_{R}(1-\phi_{R})}{|x|^{2}}\mathrm{dx}+\frac{1}{16}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,% k}}|\psi_{n}|^{2}\,|x|^{2}\mathrm{dx}.+ 2 ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT β‹… βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx - 2 italic_Ξ» ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( 1 - italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG roman_dx + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 16 end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx .

Further, since Ο•R⁒(1βˆ’Ο•R)subscriptitalic-ϕ𝑅1subscriptitalic-ϕ𝑅\phi_{R}(1-\phi_{R})italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( 1 - italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ) is supported in [R,R+1]𝑅𝑅1[R,R+1][ italic_R , italic_R + 1 ], we take R𝑅Ritalic_R is large enough such that R216β‰₯2⁒λ|x|2superscript𝑅2162πœ†superscriptπ‘₯2\frac{R^{2}}{16}\geq\frac{2\lambda}{|x|^{2}}divide start_ARG italic_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG β‰₯ divide start_ARG 2 italic_Ξ» end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG. As a result,

βˆ’2β’Ξ»β’βˆ«β„+N,k|ψn|2⁒ϕR⁒(1βˆ’Ο•R)|x|2⁒dx+116β’βˆ«β„+N,k|ψn|2⁒|x|2⁒dxβ‰₯0.2πœ†subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπœ“π‘›2subscriptitalic-ϕ𝑅1subscriptitalic-ϕ𝑅superscriptπ‘₯2dx116subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπœ“π‘›2superscriptπ‘₯2dx0-2\lambda\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\frac{|\psi_{n}|^{2}\phi_{R}(1-\phi_{R})}{% |x|^{2}}\mathrm{dx}+\frac{1}{16}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}|\psi_{n}|^{2}\,|x|% ^{2}\mathrm{dx}\geq 0.- 2 italic_Ξ» ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( 1 - italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ) end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG roman_dx + divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 16 end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx β‰₯ 0 .

Therefore, Hardy’s inequality (1.3) applied to ψn2superscriptsubscriptπœ“π‘›2\psi_{n}^{2}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT, together with (4.6), implies that:

β€–Οˆnβ€–lΞ»2β‰₯βˆ«β„+N,k[|βˆ‡Οˆn1|2βˆ’Ξ»β’|ψn1|2|x|2]⁒dx+2β’βˆ«β„+N,kβˆ‡Οˆn1β‹…βˆ‡Οˆn2⁒dx.subscriptsuperscriptnormsubscriptπœ“π‘›2subscriptπ‘™πœ†subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜delimited-[]superscriptβˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›12πœ†superscriptsuperscriptsubscriptπœ“π‘›12superscriptπ‘₯2dx2subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜β‹…βˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›1βˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›2dx\|\psi_{n}\|^{2}_{l_{\lambda}}\geq\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left[|\nabla\psi% _{n}^{1}|^{2}-\lambda\frac{|\psi_{n}^{1}|^{2}}{|x|^{2}}\right]\mathrm{dx}+2% \int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\nabla\psi_{n}^{1}\cdot\nabla\psi_{n}^{2}\mathrm{dx}.βˆ₯ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT β‰₯ ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT [ | βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ» divide start_ARG | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ] roman_dx + 2 ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT β‹… βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx .

From the definition of ψn1superscriptsubscriptπœ“π‘›1\psi_{n}^{1}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT and ψn2superscriptsubscriptπœ“π‘›2\psi_{n}^{2}italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT, we obtain, integrating by parts, that

2β’βˆ«β„+N,kβˆ‡Οˆn1β‹…βˆ‡Οˆn2⁒dx=βˆ«β„+N,k|βˆ‡Οˆn|2⁒ϕR⁒(1βˆ’Ο•R)⁒dx+βˆ«β„+N,k|ψn|2⁒[12⁒Δ⁒ϕRβˆ’|βˆ‡Ο•R|2]⁒dx.2subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜β‹…βˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›1βˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›2dxsubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptβˆ‡subscriptπœ“π‘›2subscriptitalic-ϕ𝑅1subscriptitalic-ϕ𝑅dxsubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπœ“π‘›2delimited-[]12Ξ”subscriptitalic-ϕ𝑅superscriptβˆ‡subscriptitalic-ϕ𝑅2dx2\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\nabla\psi_{n}^{1}\cdot\nabla\psi_{n}^{2}\mathrm{% dx}=\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}|\nabla\psi_{n}|^{2}\phi_{R}(1-\phi_{R})\mathrm% {dx}+\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}|\psi_{n}|^{2}\left[\frac{1}{2}\Delta\phi_{R}-% |\nabla\phi_{R}|^{2}\right]\mathrm{dx}.2 ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT β‹… βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx = ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ( 1 - italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT ) roman_dx + ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT [ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG roman_Ξ” italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT - | βˆ‡ italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ] roman_dx .

Therefore,

β€–Οˆnβ€–lΞ»2β‰₯βˆ«β„+N,k[|βˆ‡Οˆn1|2βˆ’Ξ»β’|ψn1|2|x|2]⁒dx+βˆ«β„+N,k|ψn|2⁒[12⁒Δ⁒ϕRβˆ’|βˆ‡Ο•R|2]⁒dx.superscriptsubscriptnormsubscriptπœ“π‘›subscriptπ‘™πœ†2subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜delimited-[]superscriptβˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›12πœ†superscriptsuperscriptsubscriptπœ“π‘›12superscriptπ‘₯2dxsubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπœ“π‘›2delimited-[]12Ξ”subscriptitalic-ϕ𝑅superscriptβˆ‡subscriptitalic-ϕ𝑅2dx\|\psi_{n}\|_{l_{\lambda}}^{2}\geq\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left[|\nabla\psi% _{n}^{1}|^{2}-\lambda\frac{|\psi_{n}^{1}|^{2}}{|x|^{2}}\right]\mathrm{dx}+\int% _{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}|\psi_{n}|^{2}\left[\frac{1}{2}\Delta\phi_{R}-|\nabla% \phi_{R}|^{2}\right]\mathrm{dx}.βˆ₯ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT β‰₯ ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT [ | βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ» divide start_ARG | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ] roman_dx + ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT [ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG roman_Ξ” italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT - | βˆ‡ italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ] roman_dx .

Since [12⁒Δ⁒ϕRβˆ’|βˆ‡Ο•R|2]delimited-[]12Ξ”subscriptitalic-ϕ𝑅superscriptβˆ‡subscriptitalic-ϕ𝑅2\left[\frac{1}{2}\Delta\phi_{R}-|\nabla\phi_{R}|^{2}\right][ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG roman_Ξ” italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT - | βˆ‡ italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ] is bounded by a constant independent of R𝑅Ritalic_R and β€–Οˆnβ€–L2=1subscriptnormsubscriptπœ“π‘›superscript𝐿21\|\psi_{n}\|_{L^{2}}=1βˆ₯ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 1, we deduce that for some positive constant C𝐢Citalic_C,

βˆ«β„+N,k[|βˆ‡Οˆn1|2βˆ’Ξ»β’|ψn1|2|x|2]⁒dx≀C,βˆ€nβ‰₯1.formulae-sequencesubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜delimited-[]superscriptβˆ‡superscriptsubscriptπœ“π‘›12πœ†superscriptsuperscriptsubscriptπœ“π‘›12superscriptπ‘₯2dx𝐢for-all𝑛1\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left[|\nabla\psi_{n}^{1}|^{2}-\lambda\frac{|\psi_{% n}^{1}|^{2}}{|x|^{2}}\right]\mathrm{dx}\leq C,\ \forall n\geq 1.∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT [ | βˆ‡ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - italic_Ξ» divide start_ARG | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ] roman_dx ≀ italic_C , βˆ€ italic_n β‰₯ 1 .

Since ψn1∈H01⁒(BR+1)superscriptsubscriptπœ“π‘›1superscriptsubscript𝐻01subscript𝐡𝑅1\psi_{n}^{1}\in H_{0}^{1}(B_{R+1})italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_R + 1 end_POSTSUBSCRIPT ), it follows from [25, Theorem 2.2] that (ψn1)nβ‰₯1subscriptsuperscriptsubscriptπœ“π‘›1𝑛1(\psi_{n}^{1})_{n\geq 1}( italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 1 end_POSTSUBSCRIPT is bounded in any W1,q⁒(BR+1)superscriptπ‘Š1π‘žsubscript𝐡𝑅1W^{1,q}(B_{R+1})italic_W start_POSTSUPERSCRIPT 1 , italic_q end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT italic_R + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) with q∈[1,2)π‘ž12q\in[1,2)italic_q ∈ [ 1 , 2 ). Choosing q∈(2⁒NN+2,2)π‘ž2𝑁𝑁22q\in(\frac{2N}{N+2},2)italic_q ∈ ( divide start_ARG 2 italic_N end_ARG start_ARG italic_N + 2 end_ARG , 2 ), by Rellich-Kondrachov Theorem [3, Theorem 9.16], (ψn1)nsubscriptsuperscriptsubscriptπœ“π‘›1𝑛(\psi_{n}^{1})_{n}( italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT converges strongly up to a subsequence in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT to some ψ1superscriptπœ“1\psi^{1}italic_ψ start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT.

Next, since ψn⇀0⇀subscriptπœ“π‘›0\psi_{n}\rightharpoonup 0italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ⇀ 0 in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT, and Ο•Rsubscriptitalic-ϕ𝑅\phi_{R}italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT is bounded,

limnβ†’βˆžβˆ«β„+N,kψn⁒ϕR⁒ξ⁒dx=0,βˆ€ΞΎβˆˆL2.formulae-sequencesubscript→𝑛subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜subscriptπœ“π‘›subscriptitalic-Ο•π‘…πœ‰dx0for-allπœ‰superscript𝐿2\lim_{n\to\infty}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\psi_{n}\,\phi_{R}\,\xi\mathrm{dx}% =0,\forall\xi\in L^{2}.roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_n β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_Ο• start_POSTSUBSCRIPT italic_R end_POSTSUBSCRIPT italic_ΞΎ roman_dx = 0 , βˆ€ italic_ΞΎ ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .

It follows that ψn1⇀0⇀superscriptsubscriptπœ“π‘›10\psi_{n}^{1}\rightharpoonup 0italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ⇀ 0 in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT and the strong convergence result above implies that ψn1β†’0β†’superscriptsubscriptπœ“π‘›10\psi_{n}^{1}\to 0italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT β†’ 0 in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT up to a subsequence. This and (4.5) contradict β€–Οˆnβ€–L2=1subscriptnormsubscriptπœ“π‘›superscript𝐿21\|\psi_{n}\|_{L^{2}}=1βˆ₯ italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 1 for all nβ‰₯1𝑛1n\geq 1italic_n β‰₯ 1. The conclusion follows. ∎

The compact embedding HΞ»βŠ‚L2subscriptπ»πœ†superscript𝐿2H_{\lambda}\subset L^{2}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βŠ‚ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT can now be used to prove that the operator LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT has compact inverse.

Theorem 4.4.

The operator LΞ»:D⁒(LΞ»)β†’L2⁒(ℝ+N,k):subscriptπΏπœ†β†’π·subscriptπΏπœ†superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜L_{\lambda}:D(L_{\lambda})\to L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT : italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) β†’ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) has compact inverse. More precisely, there exists a compact operator LΞ»βˆ’1:L2β†’D⁒(LΞ»):superscriptsubscriptπΏπœ†1β†’superscript𝐿2𝐷subscriptπΏπœ†L_{\lambda}^{-1}:L^{2}\to D(L_{\lambda})italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT β†’ italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) such that

LΞ»βˆ’1∘LΞ»=idD⁒(LΞ»)⁒ and ⁒Lλ∘LΞ»βˆ’1=idL2.superscriptsubscriptπΏπœ†1subscriptπΏπœ†subscriptid𝐷subscriptπΏπœ†Β andΒ subscriptπΏπœ†superscriptsubscriptπΏπœ†1subscriptidsuperscript𝐿2L_{\lambda}^{-1}\circ L_{\lambda}={\rm id}_{D(L_{\lambda})}\hskip 8.5359pt% \text{ and }\hskip 8.5359ptL_{\lambda}\circ L_{\lambda}^{-1}={\rm id}_{L^{2}}.italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∘ italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT and italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ∘ italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
Proof.

We consider the following diagram:

L2β†ͺcont.i2HΞ»βˆ—β†’β„’Ξ»βˆ’1HΞ»β†ͺcomp.i1L2,L^{2}\xhookrightarrow[cont.]{i_{2}}H_{\lambda}^{*}\xrightarrow{\mathcal{L}_{% \lambda}^{-1}}H_{\lambda}\xhookrightarrow[comp.]{i_{1}}L^{2},italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_ARROW start_UNDERACCENT italic_c italic_o italic_n italic_t . end_UNDERACCENT start_OVERACCENT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_OVERACCENT β†ͺ end_ARROW italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT βˆ— end_POSTSUPERSCRIPT start_ARROW start_OVERACCENT caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_OVERACCENT β†’ end_ARROW italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_ARROW start_UNDERACCENT italic_c italic_o italic_m italic_p . end_UNDERACCENT start_OVERACCENT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_OVERACCENT β†ͺ end_ARROW italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,

which gives us the desired operator LΞ»βˆ’1superscriptsubscriptπΏπœ†1L_{\lambda}^{-1}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT.

Set T:=i1βˆ˜β„’Ξ»βˆ’1∘i2assign𝑇subscript𝑖1superscriptsubscriptβ„’πœ†1subscript𝑖2T:=i_{1}\circ\mathcal{L}_{\lambda}^{-1}\circ i_{2}italic_T := italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∘ caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∘ italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT be the operator defined using the diagram. In this setting, the definition (4.3) of D⁒(LΞ»)𝐷subscriptπΏπœ†D(L_{\lambda})italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) can be written more exactly as:

D⁒(LΞ»)={i1⁒(u):u∈Hλ⁒ s.t.Β β’βˆƒv∈L2⁒ satisfying ⁒ℒλ⁒u=i2⁒(v)}.𝐷subscriptπΏπœ†conditional-setsubscript𝑖1𝑒𝑒subscriptπ»πœ†Β s.t. 𝑣superscript𝐿2Β satisfyingΒ subscriptβ„’πœ†π‘’subscript𝑖2𝑣D(L_{\lambda})=\{i_{1}(u):u\in H_{\lambda}\text{ s.t. }\exists v\in L^{2}\text% { satisfying }\mathcal{L}_{\lambda}u=i_{2}(v)\}.italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) = { italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) : italic_u ∈ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT s.t. βˆƒ italic_v ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT satisfying caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_u = italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) } .

Therefore, it can be easily seen that i1⁒(β„’Ξ»βˆ’1⁒(i2⁒(L2)))=D⁒(LΞ»),subscript𝑖1superscriptsubscriptβ„’πœ†1subscript𝑖2superscript𝐿2𝐷subscriptπΏπœ†i_{1}(\mathcal{L}_{\lambda}^{-1}(i_{2}(L^{2})))=D(L_{\lambda}),italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ) ) ) = italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) , so the image of T𝑇Titalic_T is exactly D⁒(LΞ»)𝐷subscriptπΏπœ†D(L_{\lambda})italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ). Further, for u∈D⁒(LΞ»)𝑒𝐷subscriptπΏπœ†u\in D(L_{\lambda})italic_u ∈ italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ), T⁒(Lλ⁒(u))=i1⁒(β„’Ξ»βˆ’1⁒(i2⁒(ℒλ⁒(u))))=u,𝑇subscriptπΏπœ†π‘’subscript𝑖1superscriptsubscriptβ„’πœ†1subscript𝑖2subscriptβ„’πœ†π‘’π‘’T(L_{\lambda}(u))=i_{1}(\mathcal{L}_{\lambda}^{-1}(i_{2}(\mathcal{L_{\lambda}}% (u))))=u,italic_T ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) ) = italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u ) ) ) ) = italic_u , so T∘LΞ»=idD⁒(LΞ»)𝑇subscriptπΏπœ†subscriptid𝐷subscriptπΏπœ†T\circ L_{\lambda}={\rm id}_{D(L_{\lambda})}italic_T ∘ italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT. Similarly, we obtain Lλ∘T=idL2subscriptπΏπœ†π‘‡subscriptidsuperscript𝐿2L_{\lambda}\circ T={\rm id}_{L^{2}}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ∘ italic_T = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT.

Finally, the operator T𝑇Titalic_T is compact, as a composition of a compact operator with two continuous ones, so the proof is finished.

∎

4.3. The first eigenvalue of LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT

In the previous section, we proved that the operator LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is self-adjoint and has compact inverse. Therefore, its spectrum is discrete, the eigenvalues form an increasing sequence and they have corresponding eigenvectors which span a dense subspace of L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ).

Theorem 1.1 implies that no eigenvalue is less than 1+mΞ»21subscriptπ‘šπœ†2\frac{1+m_{\lambda}}{2}divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG, where we recall that mΞ»=Ξ»N,kβˆ’Ξ»subscriptπ‘šπœ†subscriptπœ†π‘π‘˜πœ†m_{\lambda}=\sqrt{\lambda_{N,k}-\lambda}italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = square-root start_ARG italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ» end_ARG. In this section, we will prove that 1+mΞ»21subscriptπ‘šπœ†2\frac{1+m_{\lambda}}{2}divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG is indeed an eigenvalue and we also find the corresponding eigenspace.

Theorem 4.5.

The first eigenvalue of LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is 1+mΞ»21subscriptπ‘šπœ†2\frac{1+m_{\lambda}}{2}divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG, whose eigenspace is spanned by the function Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT defined in (1.12).

Proof.

The proof consists of two steps:

Step 1: We prove that Ξ±k,λ∈HΞ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†subscriptπ»πœ†\alpha_{k,\lambda}\in H_{\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT and Lλ⁒αk,Ξ»=1+mΞ»2⁒αk,Ξ»subscriptπΏπœ†subscriptπ›Όπ‘˜πœ†1subscriptπ‘šπœ†2subscriptπ›Όπ‘˜πœ†L_{\lambda}\alpha_{k,\lambda}=\frac{1+m_{\lambda}}{2}\alpha_{k,\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT.
Indeed, with the notations in the proof of Theorem 1.1 (see Section 3), ΛΡ⁒(x)=Ξ±k,λ⁒(x)⁒ψΡ⁒(|x|)subscriptΞ›πœ€π‘₯subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯subscriptπœ“πœ€π‘₯\Lambda_{\varepsilon}(x)=\alpha_{k,\lambda}(x)\,\psi_{\varepsilon}(|x|)roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) = italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_x | ) belongs to Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) and identity (3.3) implies that:

(4.7) β€–Ξ›Ξ΅βˆ’Ξ›Ξ΄β€–lΞ»=1+mΞ»2β’β€–Ξ›Ξ΅βˆ’Ξ›Ξ΄β€–L2+βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒(x)⁒|ΟˆΞ΅β€²β’(|x|)βˆ’ΟˆΞ΄β€²β’(|x|)|2⁒dxsubscriptnormsubscriptΞ›πœ€subscriptΛ𝛿subscriptπ‘™πœ†1subscriptπ‘šπœ†2subscriptnormsubscriptΞ›πœ€subscriptΛ𝛿superscript𝐿2subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2π‘₯superscriptsuperscriptsubscriptπœ“πœ€β€²π‘₯superscriptsubscriptπœ“π›Ώβ€²π‘₯2dx\|\Lambda_{\varepsilon}-\Lambda_{\delta}\|_{l_{\lambda}}=\frac{1+m_{\lambda}}{% 2}\|\Lambda_{\varepsilon}-\Lambda_{\delta}\|_{L^{2}}+\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k% }}\alpha_{k,\lambda}^{2}(x)|\psi_{\varepsilon}^{\prime}(|x|)-\psi_{\delta}^{% \prime}(|x|)|^{2}\mathrm{dx}βˆ₯ roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT - roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΄ end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG βˆ₯ roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT - roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΄ end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT + ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x ) | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT ( | italic_x | ) - italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΄ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT ( | italic_x | ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx

As in the proof of Theorem 1.1, limΞ΅β†’0β€–Ξ›Ξ΅βˆ’Ξ±k,Ξ»β€–L2=0subscriptβ†’πœ€0subscriptnormsubscriptΞ›πœ€subscriptπ›Όπ‘˜πœ†superscript𝐿20\lim_{\varepsilon\to 0}\|\Lambda_{\varepsilon}-\alpha_{k,\lambda}\|_{L^{2}}=0roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ β†’ 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 0 and βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒(x)⁒|ΟˆΞ΅β€²β’(|x|)|2⁒dxsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2π‘₯superscriptsuperscriptsubscriptπœ“πœ€β€²π‘₯2dx\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\alpha_{k,\lambda}^{2}(x)|\psi_{\varepsilon}^{% \prime}(|x|)|^{2}\mathrm{dx}∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_x ) | italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT β€² end_POSTSUPERSCRIPT ( | italic_x | ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx converges to zero. Thus, (4.7) implies that (ΛΡ)Ξ΅subscriptsubscriptΞ›πœ€πœ€(\Lambda_{\varepsilon})_{\varepsilon}( roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT is a Cauchy sequence in the βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»\|\cdot\|_{l_{\lambda}}βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT norm. It follows that the latter sequence is convergent in HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT and the limit must be Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT (since HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is continuously embedded in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT). Therefore, Ξ±k,λ∈HΞ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†subscriptπ»πœ†\alpha_{k,\lambda}\in H_{\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT.

In order to prove that Lλ⁒αk,Ξ»=1+mΞ»2⁒αk,Ξ»subscriptπΏπœ†subscriptπ›Όπ‘˜πœ†1subscriptπ‘šπœ†2subscriptπ›Όπ‘˜πœ†L_{\lambda}\alpha_{k,\lambda}=\frac{1+m_{\lambda}}{2}\alpha_{k,\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT, we begin by fixing an arbitrary Ο†βˆˆCc∞⁒(ℝ+N,k)πœ‘superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\varphi\in C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_Ο† ∈ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ). We recall that the operator β„’Ξ»:HΞ»β†’HΞ»βˆ—:subscriptβ„’πœ†β†’subscriptπ»πœ†superscriptsubscriptπ»πœ†\mathcal{L}_{\lambda}:H_{\lambda}\to H_{\lambda}^{*}caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT : italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT β†’ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT βˆ— end_POSTSUPERSCRIPT satisfies:

βŸ¨β„’Ξ»β’u,v⟩HΞ»βˆ—,HΞ»=lλ⁒(u,v),βˆ€u,v∈HΞ».formulae-sequencesubscriptsubscriptβ„’πœ†π‘’π‘£superscriptsubscriptπ»πœ†subscriptπ»πœ†subscriptπ‘™πœ†π‘’π‘£for-all𝑒𝑣subscriptπ»πœ†\langle\mathcal{L}_{\lambda}u,v\rangle_{H_{\lambda}^{*},H_{\lambda}}=l_{% \lambda}(u,v),\forall u,v\in H_{\lambda}.⟨ caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_u , italic_v ⟩ start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT βˆ— end_POSTSUPERSCRIPT , italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_u , italic_v ) , βˆ€ italic_u , italic_v ∈ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT .

As a result, using the convergence ΛΡ→αk,Ξ»β†’subscriptΞ›πœ€subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\Lambda_{\varepsilon}\to\alpha_{k,\lambda}roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT β†’ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT in HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT, we obtain that:

(4.8) limΞ΅β†’0βŸ¨β„’Ξ»β’Ξ›Ξ΅,Ο†βŸ©HΞ»βˆ—,HΞ»=βŸ¨β„’Ξ»β’Ξ±k,Ξ»,Ο†βŸ©HΞ»βˆ—,HΞ».subscriptβ†’πœ€0subscriptsubscriptβ„’πœ†subscriptΞ›πœ€πœ‘superscriptsubscriptπ»πœ†subscriptπ»πœ†subscriptsubscriptβ„’πœ†subscriptπ›Όπ‘˜πœ†πœ‘superscriptsubscriptπ»πœ†subscriptπ»πœ†\lim_{\varepsilon\to 0}\langle\mathcal{L}_{\lambda}\Lambda_{\varepsilon},% \varphi\rangle_{H_{\lambda}^{*},H_{\lambda}}=\langle\mathcal{L}_{\lambda}% \alpha_{k,\lambda},\varphi\rangle_{H_{\lambda}^{*},H_{\lambda}}.roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ β†’ 0 end_POSTSUBSCRIPT ⟨ caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ο† ⟩ start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT βˆ— end_POSTSUPERSCRIPT , italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = ⟨ caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ο† ⟩ start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT βˆ— end_POSTSUPERSCRIPT , italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .

On the other hand, since ΛΡ⁒(x)=Ξ±k,λ⁒(x)⁒ψΡ⁒(|x|)∈Cc∞⁒(ℝ+N,k)subscriptΞ›πœ€π‘₯subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯subscriptπœ“πœ€π‘₯superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\Lambda_{\varepsilon}(x)=\alpha_{k,\lambda}(x)\,\psi_{\varepsilon}(|x|)\in C_{% c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) = italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_x | ) ∈ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ), it follows that:

Lλ⁒ΛΡsubscriptπΏπœ†subscriptΞ›πœ€\displaystyle L_{\lambda}\Lambda_{\varepsilon}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT =βˆ’Ξ”β’Ξ›Ξ΅βˆ’Ξ»|x|2⁒ΛΡ+|x|216⁒ΛΡabsentΞ”subscriptΞ›πœ€πœ†superscriptπ‘₯2subscriptΞ›πœ€superscriptπ‘₯216subscriptΞ›πœ€\displaystyle=-\Delta\Lambda_{\varepsilon}-\frac{\lambda}{|x|^{2}}\Lambda_{% \varepsilon}+\frac{|x|^{2}}{16}\Lambda_{\varepsilon}= - roman_Ξ” roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG italic_Ξ» end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT + divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT
=βˆ’Ξ”β’(Ξ±k,λ⁒(x)⁒ψΡ⁒(|x|))βˆ’Ξ»|x|2⁒αk,λ⁒(x)⁒ψΡ⁒(|x|)+|x|216⁒αk,λ⁒(x)⁒ψΡ⁒(|x|).absentΞ”subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯subscriptπœ“πœ€π‘₯πœ†superscriptπ‘₯2subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯subscriptπœ“πœ€π‘₯superscriptπ‘₯216subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯subscriptπœ“πœ€π‘₯\displaystyle=-\Delta(\alpha_{k,\lambda}(x)\,\psi_{\varepsilon}(|x|))-\frac{% \lambda}{|x|^{2}}\alpha_{k,\lambda}(x)\,\psi_{\varepsilon}(|x|)+\frac{|x|^{2}}% {16}\alpha_{k,\lambda}(x)\,\psi_{\varepsilon}(|x|).= - roman_Ξ” ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_x | ) ) - divide start_ARG italic_Ξ» end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_x | ) + divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ( | italic_x | ) .

Let us choose Ξ΅πœ€\varepsilonitalic_Ξ΅ small enough such that, by (3.7), ΟˆΞ΅β‰‘1subscriptπœ“πœ€1\psi_{\varepsilon}\equiv 1italic_ψ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT ≑ 1 on the support of Ο†πœ‘\varphiitalic_Ο†. Thus

(Lλ⁒ΛΡ,Ο†)L2=(βˆ’Ξ”β’Ξ±k,Ξ»βˆ’Ξ»|x|2⁒αk,Ξ»+|x|216⁒αk,Ξ»,Ο†)L2.subscriptsubscriptπΏπœ†subscriptΞ›πœ€πœ‘superscript𝐿2subscriptΞ”subscriptπ›Όπ‘˜πœ†πœ†superscriptπ‘₯2subscriptπ›Όπ‘˜πœ†superscriptπ‘₯216subscriptπ›Όπ‘˜πœ†πœ‘superscript𝐿2(L_{\lambda}\Lambda_{\varepsilon},\varphi)_{L^{2}}=\left(-\Delta\alpha_{k,% \lambda}-\frac{\lambda}{|x|^{2}}\alpha_{k,\lambda}+\frac{|x|^{2}}{16}\alpha_{k% ,\lambda},\varphi\right)_{L^{2}}.( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ο† ) start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = ( - roman_Ξ” italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG italic_Ξ» end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT + divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 16 end_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ο† ) start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .

Now, (3.2) implies that, for Ξ΅πœ€\varepsilonitalic_Ξ΅ small enough,

βŸ¨β„’Ξ»β’Ξ›Ξ΅,Ο†βŸ©HΞ»βˆ—,HΞ»=(Lλ⁒ΛΡ,Ο†)L2=1+mΞ»2⁒(Ξ±k,Ξ»,Ο†)L2=1+mΞ»2⁒⟨αk,Ξ»,Ο†βŸ©Hλ⋆,HΞ»,subscriptsubscriptβ„’πœ†subscriptΞ›πœ€πœ‘superscriptsubscriptπ»πœ†subscriptπ»πœ†subscriptsubscriptπΏπœ†subscriptΞ›πœ€πœ‘superscript𝐿21subscriptπ‘šπœ†2subscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†πœ‘superscript𝐿21subscriptπ‘šπœ†2subscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†πœ‘superscriptsubscriptπ»πœ†β‹†subscriptπ»πœ†\langle\mathcal{L}_{\lambda}\Lambda_{\varepsilon},\varphi\rangle_{H_{\lambda}^% {*},H_{\lambda}}=(L_{\lambda}\Lambda_{\varepsilon},\varphi)_{L^{2}}=\frac{1+m_% {\lambda}}{2}(\alpha_{k,\lambda},\varphi)_{L^{2}}=\frac{1+m_{\lambda}}{2}% \langle\alpha_{k,\lambda},\varphi\rangle_{H_{\lambda}^{\star},H_{\lambda}},⟨ caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ο† ⟩ start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT βˆ— end_POSTSUPERSCRIPT , italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT roman_Ξ› start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΅ end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ο† ) start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ο† ) start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG ⟨ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT , italic_Ο† ⟩ start_POSTSUBSCRIPT italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ⋆ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,

which implies, by (4.8) and the density of Cc∞⁒(ℝ+N,k)superscriptsubscript𝐢𝑐superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜C_{c}^{\infty}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) in HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT, that:

ℒλ⁒αk,Ξ»=1+mΞ»2⁒αk,Ξ».subscriptβ„’πœ†subscriptπ›Όπ‘˜πœ†1subscriptπ‘šπœ†2subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\mathcal{L}_{\lambda}\alpha_{k,\lambda}=\frac{1+m_{\lambda}}{2}\alpha_{k,% \lambda}.caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT .

We have obtained that Ξ±k,λ∈D⁒(LΞ»)subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π·subscriptπΏπœ†\alpha_{k,\lambda}\in D(L_{\lambda})italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) and Lλ⁒αk,Ξ»=1+mΞ»2⁒αk,Ξ»subscriptπΏπœ†subscriptπ›Όπ‘˜πœ†1subscriptπ‘šπœ†2subscriptπ›Όπ‘˜πœ†L_{\lambda}\alpha_{k,\lambda}=\frac{1+m_{\lambda}}{2}\alpha_{k,\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT.

Step 2: We prove that all eigenfunctions corresponding to the eigenvalue 1+mΞ»21subscriptπ‘šπœ†2\frac{1+m_{\lambda}}{2}divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG are in the span of Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT.
Indeed, let u∈D⁒(LΞ»)𝑒𝐷subscriptπΏπœ†u\in D(L_{\lambda})italic_u ∈ italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) such that Lλ⁒u=1+mΞ»2⁒usubscriptπΏπœ†π‘’1subscriptπ‘šπœ†2𝑒L_{\lambda}u=\frac{1+m_{\lambda}}{2}uitalic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_u = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_u. Since u∈Hλ𝑒subscriptπ»πœ†u\in H_{\lambda}italic_u ∈ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT, there exists a sequence (un)nβ‰₯1subscriptsubscript𝑒𝑛𝑛1(u_{n})_{n\geq 1}( italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 1 end_POSTSUBSCRIPT approximating u𝑒uitalic_u in the βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»\|\cdot\|_{l_{\lambda}}βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT norm and hence in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT. By (3.3),

β€–unβ€–lΞ»2βˆ’1+mΞ»2⁒‖unβ€–L22=βˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒|βˆ‡(unΞ±k,Ξ»)|2⁒dx.superscriptsubscriptnormsubscript𝑒𝑛subscriptπ‘™πœ†21subscriptπ‘šπœ†2superscriptsubscriptnormsubscript𝑒𝑛superscript𝐿22subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2superscriptβˆ‡subscript𝑒𝑛subscriptπ›Όπ‘˜πœ†2dx\|u_{n}\|_{l_{\lambda}}^{2}-\frac{1+m_{\lambda}}{2}\|u_{n}\|_{L^{2}}^{2}=\int_% {\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\alpha_{k,\lambda}^{2}\left|\nabla\left(\frac{u_{n}}{% \alpha_{k,\lambda}}\right)\right|^{2}\mathrm{dx}.βˆ₯ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG βˆ₯ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | βˆ‡ ( divide start_ARG italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx .

Letting nβ†’βˆžβ†’π‘›n\rightarrow\inftyitalic_n β†’ ∞, the left hand side converges to zero since

β€–uβ€–lΞ»2βˆ’1+mΞ»2⁒‖uβ€–L22=(Lλ⁒u,u)L2βˆ’1+mΞ»2⁒‖uβ€–L22=0.superscriptsubscriptnorm𝑒subscriptπ‘™πœ†21subscriptπ‘šπœ†2subscriptsuperscriptnorm𝑒2superscript𝐿2subscriptsubscriptπΏπœ†π‘’π‘’superscript𝐿21subscriptπ‘šπœ†2subscriptsuperscriptnorm𝑒2superscript𝐿20\|u\|_{l_{\lambda}}^{2}-\frac{1+m_{\lambda}}{2}\|u\|^{2}_{L^{2}}=(L_{\lambda}u% ,u)_{L^{2}}-\frac{1+m_{\lambda}}{2}\|u\|^{2}_{L^{2}}=0.βˆ₯ italic_u βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG βˆ₯ italic_u βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_u , italic_u ) start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG βˆ₯ italic_u βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 0 .

Hence

(4.9) limnβ†’βˆžβˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒|βˆ‡(unΞ±k,Ξ»)|2⁒dx=0.subscript→𝑛subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2superscriptβˆ‡subscript𝑒𝑛subscriptπ›Όπ‘˜πœ†2dx0\lim_{n\to\infty}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\alpha_{k,\lambda}^{2}\left|\nabla% \left(\frac{u_{n}}{\alpha_{k,\lambda}}\right)\right|^{2}\mathrm{dx}=0.roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_n β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | βˆ‡ ( divide start_ARG italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx = 0 .

With the notations

ΞΎn=unΞ±k,λ⁒ and ⁒ξ=uΞ±k,Ξ»,subscriptπœ‰π‘›subscript𝑒𝑛subscriptπ›Όπ‘˜πœ†Β andΒ πœ‰π‘’subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\xi_{n}=\frac{u_{n}}{\alpha_{k,\lambda}}\text{ and }\xi=\frac{u}{\alpha_{k,% \lambda}},italic_ΞΎ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG and italic_ΞΎ = divide start_ARG italic_u end_ARG start_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ,

we obtain

limnβ†’βˆžβˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒|βˆ‡ΞΎn|2⁒dx=0subscript→𝑛subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2superscriptβˆ‡subscriptπœ‰π‘›2dx0\lim_{n\to\infty}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\alpha_{k,\lambda}^{2}|\nabla\xi_{% n}|^{2}\mathrm{dx}=0roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_n β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | βˆ‡ italic_ΞΎ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx = 0

and

limnβ†’βˆžβˆ«β„+N,kΞ±k,Ξ»2⁒|ΞΎnβˆ’ΞΎ|2⁒dx=limnβ†’βˆžβ€–unβˆ’uβ€–L22=0.subscript→𝑛subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2superscriptsubscriptπœ‰π‘›πœ‰2dxsubscript→𝑛subscriptsuperscriptnormsubscript𝑒𝑛𝑒2superscript𝐿20\lim_{n\to\infty}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\alpha_{k,\lambda}^{2}|\xi_{n}-\xi% |^{2}\mathrm{dx}=\lim_{n\to\infty}\|u_{n}-u\|^{2}_{L^{2}}=0.roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_n β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT | italic_ΞΎ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT - italic_ΞΎ | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx = roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_n β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ italic_u start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT - italic_u βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 0 .

Next, since Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is a positive continuous function, we obtain that, ΞΎnβ†’ΞΎβ†’subscriptπœ‰π‘›πœ‰\xi_{n}\rightarrow\xiitalic_ΞΎ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT β†’ italic_ΞΎ and βˆ‡ΞΎn⇀0β‡€βˆ‡subscriptπœ‰π‘›0\nabla\xi_{n}\rightharpoonup 0βˆ‡ italic_ΞΎ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ⇀ 0 in Ll⁒o⁒c2⁒(ℝ+N,k)subscriptsuperscript𝐿2π‘™π‘œπ‘subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜L^{2}_{loc}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_l italic_o italic_c end_POSTSUBSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ). The above limits imply that the L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT function ΞΎπœ‰\xiitalic_ΞΎ has null weak gradient on every compact set, so ΞΎπœ‰\xiitalic_ΞΎ is a constant function on the whole ℝ+N,ksuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\mathbb{R}_{+}^{N,k}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT. Therefore, u∈Span⁒(Ξ±k,Ξ»)𝑒Spansubscriptπ›Όπ‘˜πœ†u\in{\rm Span}(\alpha_{k,\lambda})italic_u ∈ roman_Span ( italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ), so the proof is finished. ∎

5. Asymptotic behaviour for the heat equation with Hardy potential on ℝ+N,ksuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜\mathbb{R}_{+}^{N,k}blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT

In this section, we will analyse the long-time decay and the asymptotic profile for the solutions of the Cauchy problem (1.1), by first computing the profile for the problem in self-similarity variables (1.6).

With the definitions in Section 4, equation (1.6) can be written as:

(5.1) {βˆ‚sv⁒(s,y)+Lλ⁒v⁒(s,y)=0,s>0,yβˆˆβ„+N,k,v⁒(0,y)=v0⁒(y)=K12⁒(y)⁒u0⁒(y),yβˆˆβ„+N,k.casessubscript𝑠𝑣𝑠𝑦subscriptπΏπœ†π‘£π‘ π‘¦0formulae-sequence𝑠0𝑦subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜π‘£0𝑦subscript𝑣0𝑦superscript𝐾12𝑦subscript𝑒0𝑦𝑦subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜\begin{cases}\partial_{s}v(s,y)+L_{\lambda}v(s,y)=0,&s>0,y\in\mathbb{R}^{N,k}_% {+},\\ v(0,y)=v_{0}(y)=K^{\frac{1}{2}}(y)u_{0}(y),&y\in\mathbb{R}^{N,k}_{+}.\end{cases}{ start_ROW start_CELL βˆ‚ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s , italic_y ) + italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s , italic_y ) = 0 , end_CELL start_CELL italic_s > 0 , italic_y ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_v ( 0 , italic_y ) = italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) = italic_K start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_y ) italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) , end_CELL start_CELL italic_y ∈ blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT . end_CELL end_ROW

By the spectral results in Section 4.3, there exists an orthonormal sequence of eigenfunctions (en)nβ‰₯0subscriptsubscript𝑒𝑛𝑛0(e_{n})_{n\geq 0}( italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT of LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT, which span a dense subset of L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT and the corresponding sequence of eigenvalues (ΞΌn)nβ‰₯0subscriptsubscriptπœ‡π‘›π‘›0(\mu_{n})_{n\geq 0}( italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT is non-decreasing, ΞΌ0=1+mΞ»2subscriptπœ‡01subscriptπ‘šπœ†2\mu_{0}=\frac{1+m_{\lambda}}{2}italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG and ΞΌ1>1+mΞ»2subscriptπœ‡11subscriptπ‘šπœ†2\mu_{1}>\frac{1+m_{\lambda}}{2}italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT > divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG, where we recall that mΞ»=Ξ»N,kβˆ’Ξ»subscriptπ‘šπœ†subscriptπœ†π‘π‘˜πœ†m_{\lambda}=\sqrt{\lambda_{N,k}-\lambda}italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = square-root start_ARG italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT - italic_Ξ» end_ARG.
Moreover, by Theorem 4.5, the eigenspace corresponding to ΞΌ0subscriptπœ‡0\mu_{0}italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is spanned by:

Ξ±k,λ⁒(x)=eβˆ’|x|28⁒|x|mΞ»βˆ’Nβˆ’22⁒xNβˆ’k+1⁒xNβˆ’k+2⁒⋯⁒xN|x|k.subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯superscript𝑒superscriptπ‘₯28superscriptπ‘₯subscriptπ‘šπœ†π‘22subscriptπ‘₯π‘π‘˜1subscriptπ‘₯π‘π‘˜2β‹―subscriptπ‘₯𝑁superscriptπ‘₯π‘˜\alpha_{k,\lambda}(x)=e^{-\frac{|x|^{2}}{8}}\,|x|^{m_{\lambda}-\frac{N-2}{2}}% \,\frac{x_{N-k+1}x_{N-k+2}\cdots x_{N}}{|x|^{k}}.italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT - divide start_ARG italic_N - 2 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 2 end_POSTSUBSCRIPT β‹― italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG .

Then, the first normalised eigenfunction is given by:

e0=(β€–Ξ±k,Ξ»β€–L2)βˆ’1⁒αk,Ξ».subscript𝑒0superscriptsubscriptnormsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†superscript𝐿21subscriptπ›Όπ‘˜πœ†e_{0}=\left(\left\|\alpha_{k,\lambda}\right\|_{L^{2}}\right)^{-1}\alpha_{k,% \lambda}.italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = ( βˆ₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT .

Since the function Ξ±k,Ξ»2superscriptsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†2\alpha_{k,\lambda}^{2}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT is evenly symmetric in each variable, we have that:

β€–Ξ±k,Ξ»β€–L2⁒(ℝ+N,k)2=12kβ’βˆ«β„Neβˆ’|x|24⁒|x|2⁒mΞ»βˆ’N+2⁒(xNβˆ’k+1⁒xNβˆ’k+2⁒⋯⁒xN|x|k)2⁒dx.superscriptsubscriptnormsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜21superscript2π‘˜subscriptsuperscriptℝ𝑁superscript𝑒superscriptπ‘₯24superscriptπ‘₯2subscriptπ‘šπœ†π‘2superscriptsubscriptπ‘₯π‘π‘˜1subscriptπ‘₯π‘π‘˜2β‹―subscriptπ‘₯𝑁superscriptπ‘₯π‘˜2dx\|\alpha_{k,\lambda}\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}^{2}=\frac{1}{2^{k}}\int_{% \mathbb{R}^{N}}e^{-\frac{|x|^{2}}{4}}\,|x|^{2m_{\lambda}-N+2}\left(\frac{x_{N-% k+1}x_{N-k+2}\cdots x_{N}}{|x|^{k}}\right)^{2}\mathrm{dx}.βˆ₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT - italic_N + 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( divide start_ARG italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 2 end_POSTSUBSCRIPT β‹― italic_x start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx .

Therefore, by passing to polar coordinates, we obtain:

(5.2) β€–Ξ±k,Ξ»β€–L2⁒(ℝ+N,k)2=Ο‰N,k2k⁒∫0∞eβˆ’r24⁒r2⁒mΞ»+1⁒𝑑r,superscriptsubscriptnormsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜2subscriptπœ”π‘π‘˜superscript2π‘˜superscriptsubscript0superscript𝑒superscriptπ‘Ÿ24superscriptπ‘Ÿ2subscriptπ‘šπœ†1differential-dπ‘Ÿ\|\alpha_{k,\lambda}\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}^{2}=\frac{\omega_{N,k}}{2% ^{k}}\int_{0}^{\infty}e^{-\frac{r^{2}}{4}}\,r^{2m_{\lambda}+1}dr,βˆ₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG italic_Ο‰ start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ∫ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ∞ end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_r start_POSTSUPERSCRIPT 2 italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_r ,

where Ο‰N,k=∫SNβˆ’1ΟƒNβˆ’k+12⁒⋯⁒σN2⁒𝑑σsubscriptπœ”π‘π‘˜subscriptsuperscript𝑆𝑁1superscriptsubscriptπœŽπ‘π‘˜12β‹―superscriptsubscriptπœŽπ‘2differential-d𝜎\omega_{N,k}=\int_{S^{N-1}}\sigma_{N-k+1}^{2}\cdots\sigma_{N}^{2}d\sigmaitalic_Ο‰ start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT = ∫ start_POSTSUBSCRIPT italic_S start_POSTSUPERSCRIPT italic_N - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_Οƒ start_POSTSUBSCRIPT italic_N - italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT β‹― italic_Οƒ start_POSTSUBSCRIPT italic_N end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_d italic_Οƒ. In particular, for Ξ»=Ξ»N,kπœ†subscriptπœ†π‘π‘˜\lambda=\lambda_{N,k}italic_Ξ» = italic_Ξ» start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT critical,

β€–Ξ±k,Ξ»β€–L2⁒(ℝ+N,k)2=Ο‰N,k2kβˆ’1,superscriptsubscriptnormsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜2subscriptπœ”π‘π‘˜superscript2π‘˜1\|\alpha_{k,\lambda}\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}^{2}=\frac{\omega_{N,k}}{2% ^{k-1}},βˆ₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = divide start_ARG italic_Ο‰ start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_k - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG ,

so, in this case,

e0=2kβˆ’1Ο‰N,k⁒αk,Ξ».subscript𝑒0superscript2π‘˜1subscriptπœ”π‘π‘˜subscriptπ›Όπ‘˜πœ†e_{0}=\sqrt{\frac{2^{k-1}}{\omega_{N,k}}}\alpha_{k,\lambda}.italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = square-root start_ARG divide start_ARG 2 start_POSTSUPERSCRIPT italic_k - 1 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG italic_Ο‰ start_POSTSUBSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_ARG end_ARG italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT .

5.1. Proof of Theorem 1.3

We begin by computing the solution of (5.1) explicitly using the Hilbert basis (en)nβ‰₯0subscriptsubscript𝑒𝑛𝑛0(e_{n})_{n\geq 0}( italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT. First, we decompose the initial data v0∈L2⁒(ℝ+N,k)subscript𝑣0superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜v_{0}\in L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) with respect to this basis:

(5.3) v0⁒(y)=βˆ‘nβ‰₯0Ξ²n⁒(0)⁒en⁒(y),whereΞ²n⁒(0)=βˆ«β„+N,kv0⁒en⁒dy.formulae-sequencesubscript𝑣0𝑦subscript𝑛0subscript𝛽𝑛0subscript𝑒𝑛𝑦wheresubscript𝛽𝑛0subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜subscript𝑣0subscript𝑒𝑛dyv_{0}(y)=\sum_{n\geq 0}\beta_{n}(0)\,e_{n}(y),\quad\text{where}\quad\beta_{n}(% 0)=\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}v_{0}\,e_{n}\,\mathrm{dy}.italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) = βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) , where italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) = ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT roman_dy .

It follows that the solution v∈C⁒([0,∞),L2⁒(ℝ+N,k))𝑣𝐢0superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜v\in C([0,\infty),L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k}))italic_v ∈ italic_C ( [ 0 , ∞ ) , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) ) of (5.1) is given by

(5.4) v⁒(s,y)=βˆ‘nβ‰₯0Ξ²n⁒(0)⁒eβˆ’ΞΌn⁒s⁒en⁒(y).𝑣𝑠𝑦subscript𝑛0subscript𝛽𝑛0superscript𝑒subscriptπœ‡π‘›π‘ subscript𝑒𝑛𝑦v(s,y)=\sum_{n\geq 0}\beta_{n}(0)e^{-\mu_{n}s}\,e_{n}(y).italic_v ( italic_s , italic_y ) = βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) .

By Parseval’s identity we have:

(5.5) β€–v⁒(s)β€–L22=βˆ‘nβ‰₯0Ξ²n2⁒(0)⁒eβˆ’2⁒μn⁒s≀eβˆ’2⁒μ0⁒sβ’βˆ‘nβ‰₯0Ξ²n2⁒(0)=eβˆ’2⁒μ0⁒s⁒‖v0β€–L22.superscriptsubscriptnorm𝑣𝑠superscript𝐿22subscript𝑛0superscriptsubscript𝛽𝑛20superscript𝑒2subscriptπœ‡π‘›π‘ superscript𝑒2subscriptπœ‡0𝑠subscript𝑛0superscriptsubscript𝛽𝑛20superscript𝑒2subscriptπœ‡0𝑠superscriptsubscriptnormsubscript𝑣0superscript𝐿22\|v(s)\|_{L^{2}}^{2}=\sum_{n\geq 0}\beta_{n}^{2}(0)e^{-2\mu_{n}s}\leq e^{-2\mu% _{0}s}\sum_{n\geq 0}\beta_{n}^{2}(0)=e^{-2\mu_{0}s}\|v_{0}\|_{L^{2}}^{2}.βˆ₯ italic_v ( italic_s ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT = βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 0 ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT ≀ italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 0 ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT .

Since ΞΌ0=mΞ»+12subscriptπœ‡0subscriptπ‘šπœ†12\mu_{0}=\frac{m_{\lambda}+1}{2}italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG, it follows that:

(5.6) e1+mΞ»2⁒s⁒‖v⁒(s)β€–L2≀‖v0β€–L2.superscript𝑒1subscriptπ‘šπœ†2𝑠subscriptnorm𝑣𝑠superscript𝐿2subscriptnormsubscript𝑣0superscript𝐿2e^{\frac{1+m_{\lambda}}{2}s}\|v(s)\|_{L^{2}}\leq\|v_{0}\|_{L^{2}}.italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_s end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_v ( italic_s ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ≀ βˆ₯ italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .

Similarly, by the fact that ΞΌnβ‰₯ΞΌ1>mΞ»+12subscriptπœ‡π‘›subscriptπœ‡1subscriptπ‘šπœ†12\mu_{n}\geq\mu_{1}>\frac{m_{\lambda}+1}{2}italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT β‰₯ italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT > divide start_ARG italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG for every nβ‰₯1𝑛1n\geq 1italic_n β‰₯ 1, we obtain:

β€–v⁒(s)βˆ’Ξ²0⁒(0)⁒eβˆ’1+mΞ»2⁒s⁒e0β€–L22=βˆ‘nβ‰₯1Ξ²n2⁒(0)⁒eβˆ’2⁒μn⁒s≀eβˆ’(2⁒μ1βˆ’(1+mΞ»))⁒s⁒eβˆ’(1+mΞ»)⁒s⁒‖v0β€–L22subscriptsuperscriptnorm𝑣𝑠subscript𝛽00superscript𝑒1subscriptπ‘šπœ†2𝑠subscript𝑒02superscript𝐿2subscript𝑛1superscriptsubscript𝛽𝑛20superscript𝑒2subscriptπœ‡π‘›π‘ superscript𝑒2subscriptπœ‡11subscriptπ‘šπœ†π‘ superscript𝑒1subscriptπ‘šπœ†π‘ subscriptsuperscriptnormsubscript𝑣02superscript𝐿2\|v(s)-\beta_{0}(0)e^{-\frac{1+m_{\lambda}}{2}s}e_{0}\|^{2}_{L^{2}}=\sum_{n% \geq 1}\beta_{n}^{2}(0)e^{-2\mu_{n}s}\leq e^{-(2\mu_{1}-(1+m_{\lambda}))s}e^{-% (1+m_{\lambda})s}\|v_{0}\|^{2}_{L^{2}}βˆ₯ italic_v ( italic_s ) - italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( 0 ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT ≀ italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( 2 italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - ( 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) ) italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - ( 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) italic_s end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT

As a result,

(5.7) limsβ†’βˆže1+mΞ»2⁒s⁒‖v⁒(s)βˆ’Ξ²0⁒(0)⁒eβˆ’1+mΞ»2⁒s⁒e0β€–L2=0.subscript→𝑠superscript𝑒1subscriptπ‘šπœ†2𝑠subscriptnorm𝑣𝑠subscript𝛽00superscript𝑒1subscriptπ‘šπœ†2𝑠subscript𝑒0superscript𝐿20\lim_{s\to\infty}e^{\frac{1+m_{\lambda}}{2}s}\left\|v(s)-\beta_{0}(0)\,e^{-% \frac{1+m_{\lambda}}{2}s}\,e_{0}\right\|_{L^{2}}=0.roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_s β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_s end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_v ( italic_s ) - italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = 0 .

Taking into account that:

v⁒(s,y)=e|y|28⁒eN⁒s4⁒u⁒(esβˆ’1,es2⁒y)⁒ and ⁒αk,λ⁒(y)=(t+1)N4βˆ’1+mΞ»2⁒eβˆ’|x|28⁒(t+1)⁒e|x|28⁒αk,λ⁒(x),𝑣𝑠𝑦superscript𝑒superscript𝑦28superscript𝑒𝑁𝑠4𝑒superscript𝑒𝑠1superscript𝑒𝑠2𝑦 andΒ subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘¦superscript𝑑1𝑁41subscriptπ‘šπœ†2superscript𝑒superscriptπ‘₯28𝑑1superscript𝑒superscriptπ‘₯28subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯v(s,y)=e^{\frac{|y|^{2}}{8}}e^{\frac{Ns}{4}}u(e^{s}-1,e^{\frac{s}{2}}y)\hskip 2% .84544pt\text{ and }\hskip 2.84544pt\alpha_{k,\lambda}(y)=(t+1)^{\frac{N}{4}-% \frac{1+m_{\lambda}}{2}}e^{-\frac{|x|^{2}}{8(t+1)}}e^{\frac{|x|^{2}}{8}}\alpha% _{k,\lambda}(x),italic_v ( italic_s , italic_y ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_y | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_N italic_s end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_u ( italic_e start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT - 1 , italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_s end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_y ) and italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) = ( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG italic_N end_ARG start_ARG 4 end_ARG - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 ( italic_t + 1 ) end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) ,

estimate (5.6) implies that:

(t+1)1+mΞ»β’βˆ«β„+N,k|u⁒(t,x)|2⁒e|x|24⁒(t+1)⁒dxβ‰€βˆ«β„+N,k|u0⁒(x)|2⁒e|x|24⁒dxsuperscript𝑑11subscriptπ‘šπœ†subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscript𝑒𝑑π‘₯2superscript𝑒superscriptπ‘₯24𝑑1dxsubscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscript𝑒0π‘₯2superscript𝑒superscriptπ‘₯24dx(t+1)^{1+m_{\lambda}}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left|u(t,x)\right|^{2}e^{% \frac{|x|^{2}}{4(t+1)}}\mathrm{dx}\leq\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left|u_{0}(x% )\right|^{2}\,e^{\frac{|x|^{2}}{4}}\mathrm{dx}( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_u ( italic_t , italic_x ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 ( italic_t + 1 ) end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx ≀ ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx

and (5.7) reads as:

limtβ†’βˆž(t+1)1+mΞ»β’βˆ«β„+N,k|u⁒(t,x)βˆ’Ξ²β’(t+1)βˆ’(1+mΞ»)⁒eβˆ’|x|24⁒(t+1)⁒e|x|28⁒αk,λ⁒(x)|2⁒e|x|24⁒(t+1)⁒dx=0,subscript→𝑑superscript𝑑11subscriptπ‘šπœ†subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscript𝑒𝑑π‘₯𝛽superscript𝑑11subscriptπ‘šπœ†superscript𝑒superscriptπ‘₯24𝑑1superscript𝑒superscriptπ‘₯28subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯2superscript𝑒superscriptπ‘₯24𝑑1dx0\lim_{t\to\infty}(t+1)^{1+m_{\lambda}}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left|u(t,x)-% \beta\,(t+1)^{-(1+m_{\lambda})}e^{-\frac{|x|^{2}}{4(t+1)}}\,e^{\frac{|x|^{2}}{% 8}}\alpha_{k,\lambda}(x)\right|^{2}e^{\frac{|x|^{2}}{4(t+1)}}\mathrm{dx}=0,roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_t β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_u ( italic_t , italic_x ) - italic_Ξ² ( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT - ( 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 ( italic_t + 1 ) end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 ( italic_t + 1 ) end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx = 0 ,

where we denote Ξ²:=(β€–Ξ±k,Ξ»β€–L2⁒(ℝ+N,k))βˆ’1⁒β0⁒(0)assign𝛽superscriptsubscriptnormsubscriptπ›Όπ‘˜πœ†superscript𝐿2superscriptsubscriptβ„π‘π‘˜1subscript𝛽00\beta:=\left(\left\|\alpha_{k,\lambda}\right\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}% \right)^{-1}\beta_{0}(0)italic_Ξ² := ( βˆ₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ).
Since, for any t𝑑titalic_t and xπ‘₯xitalic_x, we have that e|x|24⁒(t+1)β‰₯1superscript𝑒superscriptπ‘₯24𝑑11e^{\frac{|x|^{2}}{4(t+1)}}\geq 1italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 ( italic_t + 1 ) end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT β‰₯ 1, (5.6) and (5.9) lead to:

(5.8) (t+1)1+mΞ»β’βˆ«β„+N,k|u⁒(t,x)|2⁒dxβ‰€βˆ«β„+N,k|u0⁒(x)|2⁒e|x|24⁒dxsuperscript𝑑11subscriptπ‘šπœ†subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscript𝑒𝑑π‘₯2dxsubscriptsubscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscriptsubscript𝑒0π‘₯2superscript𝑒superscriptπ‘₯24dx(t+1)^{1+m_{\lambda}}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left|u(t,x)\right|^{2}\mathrm% {dx}\leq\int_{\mathbb{R}^{N,k}_{+}}\left|u_{0}(x)\right|^{2}e^{\frac{|x|^{2}}{% 4}}\mathrm{dx}( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_u ( italic_t , italic_x ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx ≀ ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx

and

(5.9) limtβ†’βˆžt1+mΞ»β’βˆ«β„+N,k|u⁒(t,x)βˆ’Ξ²β’(t+1)βˆ’(1+mΞ»)⁒eβˆ’|x|24⁒(t+1)⁒e|x|28⁒αk,λ⁒(x)|2⁒dx=0.subscript→𝑑superscript𝑑1subscriptπ‘šπœ†subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscript𝑒𝑑π‘₯𝛽superscript𝑑11subscriptπ‘šπœ†superscript𝑒superscriptπ‘₯24𝑑1superscript𝑒superscriptπ‘₯28subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯2dx0\lim_{t\to\infty}t^{1+m_{\lambda}}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left|u(t,x)-% \beta\,(t+1)^{-(1+m_{\lambda})}e^{-\frac{|x|^{2}}{4(t+1)}}\,e^{\frac{|x|^{2}}{% 8}}\alpha_{k,\lambda}(x)\right|^{2}\mathrm{dx}=0.roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_t β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUPERSCRIPT 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_u ( italic_t , italic_x ) - italic_Ξ² ( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT - ( 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 ( italic_t + 1 ) end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx = 0 .

Taking into account that, due to a change of variables x=z⁒tπ‘₯𝑧𝑑x=z\sqrt{t}italic_x = italic_z square-root start_ARG italic_t end_ARG followed by dominated convergence,

limtβ†’βˆžt1+mΞ»β’βˆ«β„+N,k|[(t+1)βˆ’(1+mΞ»)⁒eβˆ’|x|24⁒(t+1)βˆ’tβˆ’(1+mΞ»)⁒eβˆ’|x|24⁒t]⁒e|x|28⁒αk,λ⁒(x)|2⁒dx=0,subscript→𝑑superscript𝑑1subscriptπ‘šπœ†subscriptsuperscriptsubscriptβ„π‘π‘˜superscriptdelimited-[]superscript𝑑11subscriptπ‘šπœ†superscript𝑒superscriptπ‘₯24𝑑1superscript𝑑1subscriptπ‘šπœ†superscript𝑒superscriptπ‘₯24𝑑superscript𝑒superscriptπ‘₯28subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯2dx0\lim_{t\to\infty}t^{1+m_{\lambda}}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}\left|\left[(t+1)% ^{-(1+m_{\lambda})}e^{-\frac{|x|^{2}}{4(t+1)}}-t^{-(1+m_{\lambda})}e^{-\frac{|% x|^{2}}{4t}}\right]e^{\frac{|x|^{2}}{8}}\alpha_{k,\lambda}(x)\right|^{2}% \mathrm{dx}=0,roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_t β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUPERSCRIPT 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | [ ( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT - ( 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 ( italic_t + 1 ) end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT - italic_t start_POSTSUPERSCRIPT - ( 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 4 italic_t end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ] italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT roman_dx = 0 ,

we arrive to the asymptotic results in Theorem 1.3.

We note that (5.3) leads to:

Ξ²=(βˆ₯Ξ±k,Ξ»βˆ₯L2⁒(ℝ+N,k))βˆ’1βˆ«β„+N,kv0(x)Ξ±k,Ξ»(x)dx.=(βˆ₯Ξ±k,Ξ»βˆ₯L2⁒(ℝ+N,k))βˆ’1βˆ«β„+N,ku0(x)e|x|28Ξ±k,Ξ»(x)dx.\beta=\left(\left\|\alpha_{k,\lambda}\right\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}% \right)^{-1}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}v_{0}(x)\alpha_{k,\lambda}(x)\mathrm{dx% }.=\left(\left\|\alpha_{k,\lambda}\right\|_{L^{2}(\mathbb{R}_{+}^{N,k})}\right% )^{-1}\int_{\mathbb{R}_{+}^{N,k}}u_{0}(x)e^{\frac{|x|^{2}}{8}}\alpha_{k,% \lambda}(x)\mathrm{dx}.italic_Ξ² = ( βˆ₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) roman_dx . = ( βˆ₯ italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∫ start_POSTSUBSCRIPT blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) roman_dx .

In order to prove the optimality of the polynomial decay obtained in (5.8), we consider the initial data:

u0⁒(x)=eβˆ’|x|28⁒αk,λ⁒(x),subscript𝑒0π‘₯superscript𝑒superscriptπ‘₯28subscriptπ›Όπ‘˜πœ†π‘₯u_{0}(x)=e^{-\frac{|x|^{2}}{8}}\alpha_{k,\lambda}(x),italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_x ) ,

so that v0subscript𝑣0v_{0}italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is exactly the eigenfunction Ξ±k,Ξ»subscriptπ›Όπ‘˜πœ†\alpha_{k,\lambda}italic_Ξ± start_POSTSUBSCRIPT italic_k , italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT of LΞ»subscriptπΏπœ†L_{\lambda}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT. Therefore, the solution v𝑣vitalic_v of (5.1) is given by:

v⁒(s,y)=eβˆ’1+mΞ»2⁒s⁒v0⁒(y).𝑣𝑠𝑦superscript𝑒1subscriptπ‘šπœ†2𝑠subscript𝑣0𝑦v(s,y)=e^{-\frac{1+m_{\lambda}}{2}s}v_{0}(y).italic_v ( italic_s , italic_y ) = italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_y ) .

Consequently, reverting the self-similarity change of variables (1.5), the corresponding solution of (1.1) is:

u⁒(t,x)𝑒𝑑π‘₯\displaystyle u(t,x)italic_u ( italic_t , italic_x ) =eβˆ’|x|28⁒(t+1)⁒(t+1)βˆ’N4⁒v⁒(log⁑(t+1),xt+1)absentsuperscript𝑒superscriptπ‘₯28𝑑1superscript𝑑1𝑁4𝑣𝑑1π‘₯𝑑1\displaystyle=e^{-\frac{|x|^{2}}{8(t+1)}}(t+1)^{-\frac{N}{4}}\,v\left(\log(t+1% ),\frac{x}{\sqrt{t+1}}\right)= italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 ( italic_t + 1 ) end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG italic_N end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_v ( roman_log ( italic_t + 1 ) , divide start_ARG italic_x end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_t + 1 end_ARG end_ARG )
=(t+1)βˆ’1+mΞ»2βˆ’N4⁒eβˆ’|x|28⁒(t+1)⁒v0⁒(xt+1)absentsuperscript𝑑11subscriptπ‘šπœ†2𝑁4superscript𝑒superscriptπ‘₯28𝑑1subscript𝑣0π‘₯𝑑1\displaystyle=(t+1)^{-\frac{1+m_{\lambda}}{2}-\frac{N}{4}}e^{-\frac{|x|^{2}}{8% (t+1)}}v_{0}\left(\frac{x}{\sqrt{t+1}}\right)= ( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG - divide start_ARG italic_N end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG | italic_x | start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_ARG start_ARG 8 ( italic_t + 1 ) end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( divide start_ARG italic_x end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_t + 1 end_ARG end_ARG )
=(t+1)βˆ’1+mΞ»2βˆ’N4⁒u0⁒(xt+1).absentsuperscript𝑑11subscriptπ‘šπœ†2𝑁4subscript𝑒0π‘₯𝑑1\displaystyle=(t+1)^{-\frac{1+m_{\lambda}}{2}-\frac{N}{4}}u_{0}\left(\frac{x}{% \sqrt{t+1}}\right).= ( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG - divide start_ARG italic_N end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( divide start_ARG italic_x end_ARG start_ARG square-root start_ARG italic_t + 1 end_ARG end_ARG ) .

Finally, after another change of variable x=z⁒t+1π‘₯𝑧𝑑1x=z\sqrt{t+1}italic_x = italic_z square-root start_ARG italic_t + 1 end_ARG, we arrive to:

β€–u⁒(t)β€–L2⁒(ℝ+N,k)=(t+1)βˆ’1+mΞ»2⁒‖u0β€–L2⁒(ℝ+N,k),subscriptnorm𝑒𝑑superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜superscript𝑑11subscriptπ‘šπœ†2subscriptnormsubscript𝑒0superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜\|u(t)\|_{L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})}=(t+1)^{-\frac{1+m_{\lambda}}{2}}\|u_{0}% \|_{L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})},βˆ₯ italic_u ( italic_t ) βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_t + 1 ) start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT βˆ₯ italic_u start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT ,

so the optimal decay of the solutions of (1.1) is Ξ³Ξ»=1+mΞ»2subscriptπ›Ύπœ†1subscriptπ‘šπœ†2\gamma_{\lambda}=\frac{1+m_{\lambda}}{2}italic_Ξ³ start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT = divide start_ARG 1 + italic_m start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG 2 end_ARG. ∎

Remark 5.1.

The solution (5.4) of (1.6) obtained via the spectral method above is the same with the one obtained in (1.10) via semigroup theory.

Proof.

From the expression in (5.4), we deduce that v∈C⁒([0,∞),L2⁒(ℝ+N,k))𝑣𝐢0superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜v\in C([0,\infty),L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+}))italic_v ∈ italic_C ( [ 0 , ∞ ) , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) ). Moreover, the fact that the sequence (ek)ksubscriptsubscriptπ‘’π‘˜π‘˜(e_{k})_{k}( italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT is orthonormal in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT implies that, for s0>0subscript𝑠00s_{0}>0italic_s start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT > 0,

limsβ†’s0β€–v⁒(s)βˆ’v⁒(s0)+(sβˆ’s0)β’βˆ‘nβ‰₯0Ξ²n⁒(0)⁒μn⁒eβˆ’ΞΌn⁒s0⁒enβ€–L2⁒(ℝ+N,k)sβˆ’s0=0.subscript→𝑠subscript𝑠0subscriptnorm𝑣𝑠𝑣subscript𝑠0𝑠subscript𝑠0subscript𝑛0subscript𝛽𝑛0subscriptπœ‡π‘›superscript𝑒subscriptπœ‡π‘›subscript𝑠0subscript𝑒𝑛superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜π‘ subscript𝑠00\lim_{s\to s_{0}}\frac{\|v(s)-v(s_{0})+(s-s_{0})\sum_{n\geq 0}\beta_{n}(0)\mu_% {n}\,e^{-\mu_{n}s_{0}}e_{n}\|_{L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})}}{s-s_{0}}=0.roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_s β†’ italic_s start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT divide start_ARG βˆ₯ italic_v ( italic_s ) - italic_v ( italic_s start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) + ( italic_s - italic_s start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT end_ARG start_ARG italic_s - italic_s start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG = 0 .

Therefore,

βˆ‚sv⁒(s)=βˆ’βˆ‘nβ‰₯0Ξ²n⁒(0)⁒μn⁒eβˆ’ΞΌn⁒s⁒ek,subscript𝑠𝑣𝑠subscript𝑛0subscript𝛽𝑛0subscriptπœ‡π‘›superscript𝑒subscriptπœ‡π‘›π‘ subscriptπ‘’π‘˜\partial_{s}v(s)=-\sum_{n\geq 0}\beta_{n}(0)\mu_{n}e^{-\mu_{n}s}e_{k},βˆ‚ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s ) = - βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ,

from which we deduce that v∈C1⁒((0,∞),L2⁒(ℝ+N,k))𝑣superscript𝐢10superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜v\in C^{1}((0,\infty),L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+}))italic_v ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( ( 0 , ∞ ) , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) ).

We are left to prove that v∈C⁒((0,∞),D⁒(LΞ»))𝑣𝐢0𝐷subscriptπΏπœ†v\in C((0,\infty),D(L_{\lambda}))italic_v ∈ italic_C ( ( 0 , ∞ ) , italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) ) and, that, for s>0𝑠0s>0italic_s > 0, Lλ⁒v⁒(s)=βˆ‘nβ‰₯0Ξ²n⁒(0)⁒μn⁒eβˆ’ΞΌn⁒s⁒ensubscriptπΏπœ†π‘£π‘ subscript𝑛0subscript𝛽𝑛0subscriptπœ‡π‘›superscript𝑒subscriptπœ‡π‘›π‘ subscript𝑒𝑛L_{\lambda}v(s)=\sum_{n\geq 0}\beta_{n}(0)\mu_{n}\,e^{-\mu_{n}s}e_{n}italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s ) = βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT. Indeed, since

lλ⁒(ei,ej)=(Lλ⁒ei,ej)L2=ΞΌi⁒δi,j,βˆ€i,jβ‰₯0,formulae-sequencesubscriptπ‘™πœ†subscript𝑒𝑖subscript𝑒𝑗subscriptsubscriptπΏπœ†subscript𝑒𝑖subscript𝑒𝑗superscript𝐿2subscriptπœ‡π‘–subscript𝛿𝑖𝑗for-all𝑖𝑗0l_{\lambda}(e_{i},e_{j})=(L_{\lambda}e_{i},e_{j})_{L^{2}}=\mu_{i}\delta_{i,j},% \forall i,j\geq 0,italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ( italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ΄ start_POSTSUBSCRIPT italic_i , italic_j end_POSTSUBSCRIPT , βˆ€ italic_i , italic_j β‰₯ 0 ,

we deduce that

β€–βˆ‘i=n1n2Ξ²i⁒(0)⁒eβˆ’ΞΌi⁒s⁒eiβ€–lΞ»2=βˆ‘i=n1n2Ξ²i⁒(0)2⁒μi⁒eβˆ’2⁒μi⁒s.subscriptsuperscriptnormsuperscriptsubscript𝑖subscript𝑛1subscript𝑛2subscript𝛽𝑖0superscript𝑒subscriptπœ‡π‘–π‘ subscript𝑒𝑖2subscriptπ‘™πœ†superscriptsubscript𝑖subscript𝑛1subscript𝑛2subscript𝛽𝑖superscript02subscriptπœ‡π‘–superscript𝑒2subscriptπœ‡π‘–π‘ \left\|\sum_{i=n_{1}}^{n_{2}}\beta_{i}(0)e^{-\mu_{i}s}e_{i}\right\|^{2}_{l_{% \lambda}}=\sum_{i=n_{1}}^{n_{2}}\beta_{i}(0)^{2}\mu_{i}e^{-2\mu_{i}s}.βˆ₯ βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = italic_n start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT βˆ₯ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = italic_n start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - 2 italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT .

Therefore, as βˆ‘nβ‰₯0Ξ²n⁒(0)2<∞subscript𝑛0subscript𝛽𝑛superscript02\sum_{n\geq 0}\beta_{n}(0)^{2}<\inftyβˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT < ∞, the sequence (sn)n=(βˆ‘i=0nΞ²i⁒(0)⁒eβˆ’ΞΌi⁒s⁒ei)nsubscriptsubscript𝑠𝑛𝑛subscriptsuperscriptsubscript𝑖0𝑛subscript𝛽𝑖0superscript𝑒subscriptπœ‡π‘–π‘ subscript𝑒𝑖𝑛(s_{n})_{n}=\left(\sum_{i=0}^{n}\beta_{i}(0)e^{-\mu_{i}s}e_{i}\right)_{n}( italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = ( βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is Cauchy in βˆ₯β‹…βˆ₯lΞ»\|\cdot\|_{l_{\lambda}}βˆ₯ β‹… βˆ₯ start_POSTSUBSCRIPT italic_l start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT.

Since the space HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT is continuously embedded in L2⁒(ℝ+N,k)superscript𝐿2subscriptsuperscriptβ„π‘π‘˜L^{2}(\mathbb{R}^{N,k}_{+})italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N , italic_k end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ), it follows that the limit of (sn)nsubscriptsubscript𝑠𝑛𝑛(s_{n})_{n}( italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT in HΞ»subscriptπ»πœ†H_{\lambda}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT coincides with the L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT limit of (sn)nsubscriptsubscript𝑠𝑛𝑛(s_{n})_{n}( italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT, which is v⁒(s)𝑣𝑠v(s)italic_v ( italic_s ). Therefore, v⁒(s)∈Hλ𝑣𝑠subscriptπ»πœ†v(s)\in H_{\lambda}italic_v ( italic_s ) ∈ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT, for every s>0𝑠0s>0italic_s > 0.

Moreover, the following limit takes place in HΞ»βˆ—superscriptsubscriptπ»πœ†H_{\lambda}^{*}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT βˆ— end_POSTSUPERSCRIPT:

(5.10) ℒλ⁒v⁒(s)=limnβ†’βˆžβ„’Ξ»β’snsubscriptβ„’πœ†π‘£π‘ subscript→𝑛subscriptβ„’πœ†subscript𝑠𝑛\mathcal{L}_{\lambda}v(s)=\lim_{n\to\infty}\mathcal{L}_{\lambda}s_{n}caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s ) = roman_lim start_POSTSUBSCRIPT italic_n β†’ ∞ end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT

On the other hand, since every eisubscript𝑒𝑖e_{i}italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is in D⁒(LΞ»)𝐷subscriptπΏπœ†D(L_{\lambda})italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ), then

ℒλ⁒sn=Lλ⁒sn=βˆ‘i=0nΞ²i⁒(0)⁒μi⁒eβˆ’ΞΌi⁒s⁒ei.subscriptβ„’πœ†subscript𝑠𝑛subscriptπΏπœ†subscript𝑠𝑛superscriptsubscript𝑖0𝑛subscript𝛽𝑖0subscriptπœ‡π‘–superscript𝑒subscriptπœ‡π‘–π‘ subscript𝑒𝑖\mathcal{L}_{\lambda}s_{n}=L_{\lambda}s_{n}=\sum_{i=0}^{n}\beta_{i}(0)\mu_{i}e% ^{-\mu_{i}s}e_{i}.caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 0 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .

Form the expression above, we deduce that (Lλ⁒sn)nsubscriptsubscriptπΏπœ†subscript𝑠𝑛𝑛(L_{\lambda}s_{n})_{n}( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_s start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is a Cauchy sequence in L2superscript𝐿2L^{2}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT. Therefore, (5.10), together with the continuous embedding L2βŠ‚HΞ»βˆ—superscript𝐿2superscriptsubscriptπ»πœ†L^{2}\subset H_{\lambda}^{*}italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT βŠ‚ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT βˆ— end_POSTSUPERSCRIPT implies that:

ℒλ⁒v⁒(s)=βˆ‘nβ‰₯0Ξ²n⁒(0)⁒μn⁒eβˆ’ΞΌn⁒s⁒en∈L2,subscriptβ„’πœ†π‘£π‘ subscript𝑛0subscript𝛽𝑛0subscriptπœ‡π‘›superscript𝑒subscriptπœ‡π‘›π‘ subscript𝑒𝑛superscript𝐿2\mathcal{L}_{\lambda}v(s)=\sum_{n\geq 0}\beta_{n}(0)\mu_{n}e^{-\mu_{n}s}e_{n}% \in L^{2},caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s ) = βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ,

so we conclude by (4.3) that,for every s>0𝑠0s>0italic_s > 0, v⁒(s)∈D⁒(LΞ»)𝑣𝑠𝐷subscriptπΏπœ†v(s)\in D(L_{\lambda})italic_v ( italic_s ) ∈ italic_D ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT ) and

Lλ⁒v⁒(s)=βˆ‘nβ‰₯0Ξ²n⁒(0)⁒μn⁒eβˆ’ΞΌn⁒s⁒en.subscriptπΏπœ†π‘£π‘ subscript𝑛0subscript𝛽𝑛0subscriptπœ‡π‘›superscript𝑒subscriptπœ‡π‘›π‘ subscript𝑒𝑛L_{\lambda}v(s)=\sum_{n\geq 0}\beta_{n}(0)\mu_{n}e^{-\mu_{n}s}e_{n}.italic_L start_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ» end_POSTSUBSCRIPT italic_v ( italic_s ) = βˆ‘ start_POSTSUBSCRIPT italic_n β‰₯ 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_Ξ² start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_e start_POSTSUPERSCRIPT - italic_ΞΌ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT italic_e start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .

∎

References

  • [1] Boumediene Abdellaoui, Ireneo Peral, and Ana Primo, Strong regularizing effect of a gradient term in the heat equation with the Hardy potential, J. Funct. Anal. 258 (2010), no.Β 4, 1247–1272. MR 2565839
  • [2] Pierre Baras and JeromeΒ A. Goldstein, The heat equation with a singular potential, Trans. Amer. Math. Soc. 284 (1984), no.Β 1, 121–139. MR 742415
  • [3] Haim Brezis, Functional analysis, Sobolev spaces and partial differential equations, Universitext, Springer New York, 2010.
  • [4] HaΓ―m Brezis and Moshe Marcus, Hardy’s inequalities revisited, vol.Β 25, 1997, Dedicated to Ennio De Giorgi, pp.Β 217–237.
  • [5] HaΓ―m Brezis and JuanΒ Luis VΓ‘zquez, Blow-up solutions of some nonlinear elliptic problems, Rev. Mat. Univ. Complut. Madrid 10 (1997), no.Β 2, 443–469.
  • [6] Cristian Cazacu, Joshua Flynn, and Nguyen Lam, Short proofs of refined sharp Caffarelli-Kohn-Nirenberg inequalities, Journal of Differential Equations 302 (2021), 533–549.
  • [7] Cristian Cazacu and David KrejčiΕ™Γ­k, The Hardy inequality and the heat equation with magnetic field in any dimension, Communications in Partial Differential Equations 41 (2016), no.Β 7, 1056–1088.
  • [8] Thierry Cazenave and Alain Haraux, An introduction to semilinear evolution equations, Oxford University Press, 1998.
  • [9] M.Β Escobedo and O.Β Kavian, Variational problems related to self-similar solutions of the heat equation, Nonlinear Analysis: Theory, Methods & Applications 11 (1987), no.Β 10, 1103–1133.
  • [10] Miguel Escobedo and Enrike Zuazua, Large time behavior for convection-diffusion equations in ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT, Journal of Functional Analysis 100 (1991), no.Β 1, 119–161.
  • [11] Lucas C.Β F. Ferreira and ClΓ‘udia Aline A.Β S. Mesquita, An approach without using Hardy inequality for the linear heat equation with singular potential, Commun. Contemp. Math. 17 (2015), no.Β 5, 1550041, 16. MR 3404752
  • [12] J.Β P. GarcΓ­aΒ Azorero and I.Β PeralΒ Alonso, Hardy inequalities and some critical elliptic and parabolic problems, J. Differential Equations 144 (1998), no.Β 2, 441–476. MR 1616905
  • [13] Nassif Ghoussoub and Amir Moradifam, Bessel pairs and optimal Hardy and Hardy-Rellich inequalities, Math. Ann. 349 (2011), no.Β 1, 1–57.
  • [14] B.Β Gidas and J.Β Spruck, Global and local behavior of positive solutions of nonlinear elliptic equations, Communications on Pure and Applied Mathematics 34 (1981), no.Β 4, 525–598.
  • [15] Yoshikazu Giga and RobertΒ V. Kohn, Asymptotically self-similar blow-up of semilinear heat equations, Communications on Pure and Applied Mathematics 38 (1985), no.Β 3, 297–319.
  • [16] KonstantinosΒ T. Gkikas, Hardy-Sobolev inequalities in unbounded domains and heat kernel estimates, J. Funct. Anal. 264 (2013), no.Β 3, 837–893. MR 3003739
  • [17] Kazuhiro Ishige and Asato Mukai, Large time behavior of solutions of the heat equation with inverse square potential, Discrete Contin. Dyn. Syst. 38 (2018), no.Β 8, 4041–4069. MR 3814364
  • [18] David KrejčiΕ™Γ­k, The improved decay rate for the heat semigroup with local magnetic field in the plane, Calc. Var. Partial Differential Equations 47 (2013), no.Β 1-2, 207–226. MR 3044137
  • [19] David KrejčiΕ™Γ­k, The Hardy inequality and the heat flow in curved wedges, Port. Math. 73 (2016), no.Β 2, 91–113. MR 3500825
  • [20] David KrejčiΕ™Γ­k and Enrique Zuazua, The Hardy inequality and the heat equation in twisted tubes, Journal de MathΓ©matiques Pures et AppliquΓ©es 94 (2010), no.Β 3, 277–303.
  • [21] Nguyen Lam, Guozhen Lu, and LuΒ Zhang, Geometric Hardy’s inequalities with general distance functions, J. Funct. Anal. 279 (2020), no.Β 8, 108673, 35.
  • [22] Chenyin Qian and Zifei Shen, Existence of global solutions and attractors for the parabolic equation with critical Sobolev and Hardy exponent in ℝNsuperscriptℝ𝑁\mathbb{R}^{N}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT, Nonlinear Anal. Real World Appl. 42 (2018), 290–307. MR 3773361
  • [23] Michael Reed and Barry Simon, Methods of modern mathematical physics, Academic Press, 1972.
  • [24] Dan Su and Qiao-Hua Yang, On the best constants of Hardy inequality in ℝnβˆ’kΓ—(ℝ+)ksuperscriptβ„π‘›π‘˜superscriptsubscriptβ„π‘˜\mathbb{R}^{n-k}\times(\mathbb{R}_{+})^{k}blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - italic_k end_POSTSUPERSCRIPT Γ— ( blackboard_R start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT and related improvements, J. Math. Anal. Appl. 389 (2012), no.Β 1, 48–53. MR 2876479
  • [25] JuanΒ Luis Vazquez and Enrike Zuazua, The Hardy inequality and the asymptotic behaviour of the heat equation with an inverse-square potential, Journal of Functional Analysis 173 (2000), no.Β 1, 103–153.