1 Introduction
Let R ๐
R italic_R be a commutative ring with identity and a fixed invertible element q 1 2 superscript ๐ 1 2 q^{\frac{1}{2}} italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT . Given a 3-manifold M ๐ M italic_M , the Kauffman bracket skein module of M ๐ M italic_M over R ๐
R italic_R , denoted by ๐ฎ โข ( M ; R ) ๐ฎ ๐ ๐
\mathcal{S}(M;R) caligraphic_S ( italic_M ; italic_R ) , is defined as the R ๐
R italic_R -module generated by isotopy classes of (probably empty) framed links embedded in M ๐ M italic_M modulo the following skein relations :
As a convention, R ๐
R italic_R is identified with R โข ร โ ๐ฎ โข ( M ; R ) ๐
italic-ร ๐ฎ ๐ ๐
R{\O}\subset\mathcal{S}(M;R) italic_R italic_ร โ caligraphic_S ( italic_M ; italic_R ) via a โฆ a โข ร maps-to ๐ ๐ italic-ร a\mapsto a{\O} italic_a โฆ italic_a italic_ร .
In the case M = ฮฃ ร [ 0 , 1 ] ๐ ฮฃ 0 1 M=\Sigma\times[0,1] italic_M = roman_ฮฃ ร [ 0 , 1 ] where ฮฃ ฮฃ \Sigma roman_ฮฃ is a surface, ๐ฎ โข ( M ; R ) ๐ฎ ๐ ๐
\mathcal{S}(M;R) caligraphic_S ( italic_M ; italic_R ) is usually denoted as ๐ฎ โข ( ฮฃ ; R ) ๐ฎ ฮฃ ๐
\mathcal{S}(\Sigma;R) caligraphic_S ( roman_ฮฃ ; italic_R ) , and its elements are given by linear combinations of links in ฮฃ ร ( 0 , 1 ) ฮฃ 0 1 \Sigma\times(0,1) roman_ฮฃ ร ( 0 , 1 ) , with vertical framings understood. Equipped with the multiplication defined by superposition, ๐ฎ โข ( ฮฃ ; R ) ๐ฎ ฮฃ ๐
\mathcal{S}(\Sigma;R) caligraphic_S ( roman_ฮฃ ; italic_R ) becomes a R ๐
R italic_R -algebra, called the Kauffman bracket skein algebra of ฮฃ ฮฃ \Sigma roman_ฮฃ over R ๐
R italic_R . Using the skein relations, each element of ๐ฎ โข ( ฮฃ ; R ) ๐ฎ ฮฃ ๐
\mathcal{S}(\Sigma;R) caligraphic_S ( roman_ฮฃ ; italic_R ) can be written as a R ๐
R italic_R -linear combination of multi-curves, where a multi-curve means a disjoint union of simple curves and is regarded as a link in ฮฃ ร { 1 2 } โ ฮฃ ร ( 0 , 1 ) ฮฃ 1 2 ฮฃ 0 1 \Sigma\times\{\frac{1}{2}\}\subset\Sigma\times(0,1) roman_ฮฃ ร { divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG } โ roman_ฮฃ ร ( 0 , 1 ) . As a well-known result (see [19 ] Corollary 4.1), multi-curves form a free basis for the R ๐
R italic_R -module ๐ฎ โข ( ฮฃ ; R ) ๐ฎ ฮฃ ๐
\mathcal{S}(\Sigma;R) caligraphic_S ( roman_ฮฃ ; italic_R ) for any R ๐
R italic_R .
When R = โ ๐
โ R=\mathbb{C} italic_R = blackboard_C and q 1 2 = โ 1 superscript ๐ 1 2 1 q^{\frac{1}{2}}=-1 italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT = - 1 , Bullock showed [2 ] that ๐ฎ โข ( M ; โ ) ๐ฎ ๐ โ
\mathcal{S}(M;\mathbb{C}) caligraphic_S ( italic_M ; blackboard_C ) modulo its nilradical is isomorphic to the coordinate ring of ๐ณ SL โข ( 2 , โ ) โข ( ฯ 1 โข ( M ) ) subscript ๐ณ SL 2 โ subscript ๐ 1 ๐ \mathcal{X}_{{\rm SL}(2,\mathbb{C})}(\pi_{1}(M)) caligraphic_X start_POSTSUBSCRIPT roman_SL ( 2 , blackboard_C ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_M ) ) , the SL โข ( 2 , โ ) SL 2 โ {\rm SL}(2,\mathbb{C}) roman_SL ( 2 , blackboard_C ) -character variety of M ๐ M italic_M . Explicitly, the isomorphism sends L ๐ฟ L italic_L to the function
๐ณ SL โข ( 2 , โ ) โข ( ฯ 1 โข ( M ) ) โ โ , ฯ โฆ โ i = 1 m ( โ ฯ โข ( [ K i ] ) ) , formulae-sequence โ subscript ๐ณ SL 2 โ subscript ๐ 1 ๐ โ maps-to ๐ superscript subscript product ๐ 1 ๐ ๐ delimited-[] subscript ๐พ ๐ \mathcal{X}_{{\rm SL}(2,\mathbb{C})}(\pi_{1}(M))\to\mathbb{C},\qquad\chi%
\mapsto{\prod}_{i=1}^{m}(-\chi([K_{i}])), caligraphic_X start_POSTSUBSCRIPT roman_SL ( 2 , blackboard_C ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_M ) ) โ blackboard_C , italic_ฯ โฆ โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( - italic_ฯ ( [ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ] ) ) ,
where K 1 , โฆ , K m subscript ๐พ 1 โฆ subscript ๐พ ๐
K_{1},\ldots,K_{m} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT are the components of L ๐ฟ L italic_L , and [ K i ] delimited-[] subscript ๐พ ๐ [K_{i}] [ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ] stands for the conjugacy class in ฯ 1 โข ( M ) subscript ๐ 1 ๐ \pi_{1}(M) italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_M ) determined by K i subscript ๐พ ๐ K_{i} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT .
In this sense, the skein module of M ๐ M italic_M is a quantization of its character variety.
For M = ฮฃ ร [ 0 , 1 ] ๐ ฮฃ 0 1 M=\Sigma\times[0,1] italic_M = roman_ฮฃ ร [ 0 , 1 ] , Przytycki and Sikora [17 , 18 ] showed that ๐ฎ โข ( ฮฃ ; R ) ๐ฎ ฮฃ ๐
\mathcal{S}(\Sigma;R) caligraphic_S ( roman_ฮฃ ; italic_R ) is a domain for any integral domain R ๐
R italic_R ;
so when q 1 2 = โ 1 superscript ๐ 1 2 1 q^{\frac{1}{2}}=-1 italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT = - 1 , ๐ฎ โข ( ฮฃ ; โ ) โ
โ โข [ ๐ณ SL โข ( 2 , โ ) โข ( ฯ 1 โข ( ฮฃ ) ) ] ๐ฎ ฮฃ โ
โ delimited-[] subscript ๐ณ SL 2 โ subscript ๐ 1 ฮฃ \mathcal{S}(\Sigma;\mathbb{C})\cong\mathbb{C}[\mathcal{X}_{{\rm SL}(2,\mathbb{%
C})}(\pi_{1}(\Sigma))] caligraphic_S ( roman_ฮฃ ; blackboard_C ) โ
blackboard_C [ caligraphic_X start_POSTSUBSCRIPT roman_SL ( 2 , blackboard_C ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( roman_ฮฃ ) ) ] . This isomorphism was also established by Charles and J. Marchรฉ [5 ] through a completely different approach. Quantization of the character variety of a surface was also proposed by Turaev [21 ] .
Besides, the significance of skein algebra is reflected by its close relations to quantum Teichmรผller space [1 , 14 ] , cluster algebra [15 ] , double affine Hecke algebra [9 ] , Askey-Wilson algebra [8 ] , and so on.
The description of the structure of ๐ฎ โข ( ฮฃ g , k ; โค โข [ q ยฑ 1 2 ] ) ๐ฎ subscript ฮฃ ๐ ๐
โค delimited-[] superscript ๐ plus-or-minus 1 2
\mathcal{S}(\Sigma_{g,k};\mathbb{Z}[q^{\pm\frac{1}{2}}]) caligraphic_S ( roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT italic_g , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ; blackboard_Z [ italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ยฑ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ] ) was raised (by Bullock and Przytycki) as Problem 1.92 (J) in [12 ] , and also Problem 4.5 in [16 ] . A finite set of generators was given by Bullock [3 ] . So the real problem is to determine the defining relations. The structure of ๐ฎ โข ( ฮฃ g , k ; โค โข [ q ยฑ 1 2 ] ) ๐ฎ subscript ฮฃ ๐ ๐
โค delimited-[] superscript ๐ plus-or-minus 1 2
\mathcal{S}(\Sigma_{g,k};\mathbb{Z}[q^{\pm\frac{1}{2}}]) caligraphic_S ( roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT italic_g , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ; blackboard_Z [ italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ยฑ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ] ) for g = 0 , k โค 4 formulae-sequence ๐ 0 ๐ 4 g=0,k\leq 4 italic_g = 0 , italic_k โค 4 and g = 1 , k โค 2 formulae-sequence ๐ 1 ๐ 2 g=1,k\leq 2 italic_g = 1 , italic_k โค 2 was known to Bullock and Przytycki [4 ] early in 2000. Till now it remains a difficult problem to find all relations for general g ๐ g italic_g and k ๐ k italic_k .
Recently, Cooke and Lacabanne [8 ] obtained a presentation for ๐ฎ โข ( ฮฃ 0 , 5 ; โ โข ( q 1 4 ) ) ๐ฎ subscript ฮฃ 0 5
โ superscript ๐ 1 4
\mathcal{S}(\Sigma_{0,5};\mathbb{C}(q^{\frac{1}{4}})) caligraphic_S ( roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , 5 end_POSTSUBSCRIPT ; blackboard_C ( italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 4 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ) ) .
Here are some other related works. For g โฅ 1 ๐ 1 g\geq 1 italic_g โฅ 1 and k โค 1 ๐ 1 k\leq 1 italic_k โค 1 , Santharoubane [20 ] gave a useful criteria for showing a set of curves generates ๐ฎ โข ( ฮฃ g , k ; โ โข ( q 1 2 ) ) ๐ฎ subscript ฮฃ ๐ ๐
โ superscript ๐ 1 2
\mathcal{S}(\Sigma_{g,k};\mathbb{Q}(q^{\frac{1}{2}})) caligraphic_S ( roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT italic_g , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ; blackboard_Q ( italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ) ) , and conjectured an interesting relation between ๐ฎ โข ( ฮฃ g , k ; โ โข ( q 1 2 ) ) ๐ฎ subscript ฮฃ ๐ ๐
โ superscript ๐ 1 2
\mathcal{S}(\Sigma_{g,k};\mathbb{Q}(q^{\frac{1}{2}})) caligraphic_S ( roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT italic_g , italic_k end_POSTSUBSCRIPT ; blackboard_Q ( italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ) ) and the mapping class group of ฮฃ g , k subscript ฮฃ ๐ ๐
\Sigma_{g,k} roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT italic_g , italic_k end_POSTSUBSCRIPT .
Frohman and Kania-Bartoszynska [10 ] and Frohman et. al. [11 ] investigated the structure for the skein algebra of a punctured surface at roots of unity. J. Korinman [13 ] deduced a presentation for the so-called stated skein algebra , a finer version of the skein algebra.
The main purpose of this paper is to determine the structure of ๐ฎ n := ๐ฎ โข ( ฮฃ 0 , n + 1 ; R ) assign subscript ๐ฎ ๐ ๐ฎ subscript ฮฃ 0 ๐ 1
๐
\mathcal{S}_{n}:=\mathcal{S}(\Sigma_{0,n+1};R) caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT := caligraphic_S ( roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ; italic_R ) , for any ring and any n ๐ n italic_n . When studying skein algebras, usually it is relatively easy to find a set of relations, but a major difficult problem is to show that all relations are generated by them. We overcome the difficulty by a procedure called โlocalizationโ.
We separate the study into two parts, according to whether q + q โ 1 ๐ superscript ๐ 1 q+q^{-1} italic_q + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT to be invertible in R ๐
R italic_R or not. When q + q โ 1 ๐ superscript ๐ 1 q+q^{-1} italic_q + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is invertible, which as we shall see is a reasonable assumption, a generating set for ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is given in Theorem 3.9 , and the ideal of defining relations is determined in Theorem 4.1 . In [7 ] , we will give an explicit presentation for ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , and manifest it as a โquantizationโ of a well-known presentation for โ โข [ ๐ณ SL โข ( 2 , โ ) โข ( F n ) ] โ delimited-[] subscript ๐ณ SL 2 โ subscript ๐น ๐ \mathbb{C}[\mathcal{X}_{{\rm SL}(2,\mathbb{C})}(F_{n})] blackboard_C [ caligraphic_X start_POSTSUBSCRIPT roman_SL ( 2 , blackboard_C ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ) ] . When q + q โ 1 ๐ superscript ๐ 1 q+q^{-1} italic_q + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is not assumed to be invertible, a generating set and the ideal of defining relations are given in Theorem 5.3 . Thus, the structure of ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is in principle can be determined. A full implementation for the case n = 4 ๐ 4 n=4 italic_n = 4 is given in [6 ] .
The content is organized as follows. In Section 2 we introduce necessary notations and conventions. In Section 3, assuming that q + q โ 1 ๐ superscript ๐ 1 q+q^{-1} italic_q + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is invertible, we find a set of generators and in Theorem 4.1 , we show that any relation among them can be โlocalizedโ, in the sense that it belongs to an ideal โ n subscript โ ๐ \mathcal{I}_{n} caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT generated by relations which have degree at most 6 6 6 6 and hold in ๐ฎ โข ( ฮฃ โฒ ; R ) ๐ฎ superscript ฮฃ โฒ ๐
\mathcal{S}(\Sigma^{\prime};R) caligraphic_S ( roman_ฮฃ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ; italic_R ) for some subsurface ฮฃ โฒ โ ฮฃ 0 , n + 1 superscript ฮฃ โฒ subscript ฮฃ 0 ๐ 1
\Sigma^{\prime}\subseteq\Sigma_{0,n+1} roman_ฮฃ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT homeomorphic to ฮฃ 0 , k + 1 subscript ฮฃ 0 ๐ 1
\Sigma_{0,k+1} roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT with k โค 6 ๐ 6 k\leq 6 italic_k โค 6 . In Section 4, without the invertibility assumption, we extend and relax the localization procedure, to establish a weaker result, Theorem 4.1 .
2 Set up
Throughout the paper, let R ๐
R italic_R be any commutative ring containing q ยฑ 1 2 superscript ๐ plus-or-minus 1 2 q^{\pm\frac{1}{2}} italic_q start_POSTSUPERSCRIPT ยฑ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT such that ฮฑ := q + q โ 1 assign ๐ผ ๐ superscript ๐ 1 \alpha:=q+q^{-1} italic_ฮฑ := italic_q + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is invertible.
Denote q โ 1 superscript ๐ 1 q^{-1} italic_q start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT as q ยฏ ยฏ ๐ \overline{q} overยฏ start_ARG italic_q end_ARG (and also denote q โ 1 2 superscript ๐ 1 2 q^{-\frac{1}{2}} italic_q start_POSTSUPERSCRIPT - divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT as q ยฏ 1 2 superscript ยฏ ๐ 1 2 \overline{q}^{\frac{1}{2}} overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT , etc).
Let ฮฃ = ฮฃ 0 , n + 1 ฮฃ subscript ฮฃ 0 ๐ 1
\Sigma=\Sigma_{0,n+1} roman_ฮฃ = roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT , and let ๐ฎ n = ๐ฎ โข ( ฮฃ ; R ) subscript ๐ฎ ๐ ๐ฎ ฮฃ ๐
\mathcal{S}_{n}=\mathcal{S}(\Sigma;R) caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = caligraphic_S ( roman_ฮฃ ; italic_R ) .
As a convention, when speaking of a relation which is equivalent to ๐ฃ = 0 ๐ฃ 0 \mathfrak{f}=0 fraktur_f = 0 , we also mean the polynomial ๐ฃ ๐ฃ \mathfrak{f} fraktur_f .
Display ฮฃ ฮฃ \Sigma roman_ฮฃ as a sufficiently large disk lying in โ 2 superscript โ 2 \mathbb{R}^{2} blackboard_R start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , with ๐ k = ( k , 0 ) subscript ๐ ๐ ๐ 0 \mathsf{p}_{k}=(k,0) sansserif_p start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_k , 0 ) punctured, k = 1 , โฆ , n ๐ 1 โฆ ๐
k=1,\ldots,n italic_k = 1 , โฆ , italic_n ; see Figure 1 .
Let ฮณ = โ k = 1 n ฮณ k ๐พ superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐พ ๐ \gamma=\bigcup_{k=1}^{n}\gamma_{k} italic_ฮณ = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฮณ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , with ฮณ k = { ( k , y ) โ ฮฃ : y > 0 } subscript ๐พ ๐ conditional-set ๐ ๐ฆ ฮฃ ๐ฆ 0 \gamma_{k}=\{(k,y)\in\Sigma\colon y>0\} italic_ฮณ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = { ( italic_k , italic_y ) โ roman_ฮฃ : italic_y > 0 } . The simply connectedness of ฮฃ โ ฮณ ฮฃ ๐พ \Sigma\setminus\gamma roman_ฮฃ โ italic_ฮณ will play a key role.
Let ฯ : ฮฃ ร [ 0 , 1 ] โ ฮฃ : ๐ โ ฮฃ 0 1 ฮฃ \pi:\Sigma\times[0,1]\to\Sigma italic_ฯ : roman_ฮฃ ร [ 0 , 1 ] โ roman_ฮฃ denote the projection to the first factor. Let ฮ = โ k = 1 n ฮ k ฮ superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ฮ ๐ \Gamma=\bigcup_{k=1}^{n}\Gamma_{k} roman_ฮ = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT , with ฮ k = ฮณ k ร [ 0 , 1 ] subscript ฮ ๐ subscript ๐พ ๐ 0 1 \Gamma_{k}=\gamma_{k}\times[0,1] roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฮณ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ร [ 0 , 1 ] .
Figure 1: The surface ฮฃ = ฮฃ 0 , n + 1 ฮฃ subscript ฮฃ 0 ๐ 1
\Sigma=\Sigma_{0,n+1} roman_ฮฃ = roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT .
For 1 โค i 1 < โฏ < i r โค n 1 subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ 1\leq i_{1}<\cdots<i_{r}\leq n 1 โค italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < โฏ < italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โค italic_n , fix a subsurface ฮฃ โข ( i 1 , โฆ , i r ) โ ฮฃ ฮฃ subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ ๐ ฮฃ \Sigma(i_{1},\ldots,i_{r})\subset\Sigma roman_ฮฃ ( italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) โ roman_ฮฃ homeomorphic to ฮฃ 0 , r + 1 subscript ฮฃ 0 ๐ 1
\Sigma_{0,r+1} roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_r + 1 end_POSTSUBSCRIPT , punctured at ๐ i 1 , โฆ , ๐ i r subscript ๐ subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ subscript ๐ ๐
\mathsf{p}_{i_{1}},\ldots,\mathsf{p}_{i_{r}} sansserif_p start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , sansserif_p start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , and intersecting ฮณ k subscript ๐พ ๐ \gamma_{k} italic_ฮณ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT for k โ { i 1 , โฆ , i r } ๐ subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ ๐ k\in\{i_{1},\ldots,i_{r}\} italic_k โ { italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT } .
For a set Y ๐ Y italic_Y , let # โข Y # ๐ \#Y # italic_Y denote its cardinality.
A 1 1 1 1 -submanifold X โ ฮฃ ร ( 0 , 1 ) ๐ ฮฃ 0 1 X\subset\Sigma\times(0,1) italic_X โ roman_ฮฃ ร ( 0 , 1 ) is always assumed to be compact and in generic position, in the sense that up to diffeomorphism, ฯ โข ( X ) ๐ ๐ \pi(X) italic_ฯ ( italic_X ) is stable under small perturbations. In particular, the following conditions must hold: X ๐ X italic_X intersects ฮ ฮ \Gamma roman_ฮ transversely; โ X โฉ ฮ = โ
๐ ฮ \partial X\cap\Gamma=\emptyset โ italic_X โฉ roman_ฮ = โ
; # โข ฯ โ 1 โข ( ๐บ ) = 1 # superscript ๐ 1 ๐บ 1 \#\pi^{-1}(\mathsf{a})=1 # italic_ฯ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_a ) = 1 for all ๐บ โ ฯ โข ( X ) โ Cr โข ( X ) ๐บ ๐ ๐ Cr ๐ \mathsf{a}\in\pi(X)\setminus{\rm Cr}(X) sansserif_a โ italic_ฯ ( italic_X ) โ roman_Cr ( italic_X ) , where Cr โข ( X ) โ ฮฃ โ ( ฮณ โช ฯ โข ( โ X ) ) Cr ๐ ฮฃ ๐พ ๐ ๐ {\rm Cr}(X)\subset\Sigma\setminus(\gamma\cup\pi(\partial X)) roman_Cr ( italic_X ) โ roman_ฮฃ โ ( italic_ฮณ โช italic_ฯ ( โ italic_X ) ) is a finite set such that each element ๐ผ ๐ผ \mathsf{c} sansserif_c satisfies # โข ฯ โ 1 โข ( ๐ผ ) = 2 # superscript ๐ 1 ๐ผ 2 \#\pi^{-1}(\mathsf{c})=2 # italic_ฯ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) = 2 and is identified with a crossing of X ๐ X italic_X .
Furthermore, we always assume that each connected component of X ๐ X italic_X diffeomorphic to [ 0 , 1 ] 0 1 [0,1] [ 0 , 1 ] is oriented.
For ๐ผ โ Cr โข ( X ) ๐ผ Cr ๐ \mathsf{c}\in{\rm Cr}(X) sansserif_c โ roman_Cr ( italic_X ) , let over โข ( ๐ผ ) , under โข ( ๐ผ ) over ๐ผ under ๐ผ
{\rm over}(\mathsf{c}),{\rm under}(\mathsf{c}) roman_over ( sansserif_c ) , roman_under ( sansserif_c ) respectively denote the upper and lower point that constitute ฯ โ 1 โข ( ๐ผ ) superscript ๐ 1 ๐ผ \pi^{-1}(\mathsf{c}) italic_ฯ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) .
Define md X : { 1 , โฆ , n } โ โ : subscript md ๐ โ 1 โฆ ๐ โ {\rm md}_{X}:\{1,\ldots,n\}\to\mathbb{N} roman_md start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT : { 1 , โฆ , italic_n } โ blackboard_N by md X โข ( v ) = # โข ( X โฉ ฮ v ) subscript md ๐ ๐ฃ # ๐ subscript ฮ ๐ฃ {\rm md}_{X}(v)=\#(X\cap\Gamma_{v}) roman_md start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) = # ( italic_X โฉ roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT italic_v end_POSTSUBSCRIPT ) . Let supp โข ( X ) = { v : md X โข ( v ) > 0 } supp ๐ conditional-set ๐ฃ subscript md ๐ ๐ฃ 0 {\rm supp}(X)=\{v\colon{\rm md}_{X}(v)>0\} roman_supp ( italic_X ) = { italic_v : roman_md start_POSTSUBSCRIPT italic_X end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) > 0 } .
Call | X | := # โข ( X โฉ ฮ ) assign ๐ # ๐ ฮ |X|:=\#(X\cap\Gamma) | italic_X | := # ( italic_X โฉ roman_ฮ ) the degree of X ๐ X italic_X , and let cn โข ( X ) = # โข Cr โข ( X ) cn ๐ # Cr ๐ {\rm cn}(X)=\#{\rm Cr}(X) roman_cn ( italic_X ) = # roman_Cr ( italic_X ) . Call X ๐ X italic_X simple if cn โข ( X ) = 0 cn ๐ 0 {\rm cn}(X)=0 roman_cn ( italic_X ) = 0 .
Define ฮป โข ( X ) = ( | X | , cn โข ( X ) ) ๐ ๐ ๐ cn ๐ \lambda(X)=(|X|,{\rm cn}(X)) italic_ฮป ( italic_X ) = ( | italic_X | , roman_cn ( italic_X ) ) .
Introduce a linear order โชฏ precedes-or-equals \preceq โชฏ on โ 2 superscript โ 2 \mathbb{N}^{2} blackboard_N start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT , by declaring ( m โฒ , c โฒ ) โชฏ ( m , c ) precedes-or-equals superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (m^{\prime},c^{\prime})\preceq(m,c) ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โชฏ ( italic_m , italic_c ) if either m โฒ < m superscript ๐ โฒ ๐ m^{\prime}<m italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT < italic_m , or m โฒ = m superscript ๐ โฒ ๐ m^{\prime}=m italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_m , c โฒ โค c superscript ๐ โฒ ๐ c^{\prime}\leq c italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โค italic_c . Denote ( m โฒ , c โฒ ) โบ ( m , c ) precedes superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (m^{\prime},c^{\prime})\prec(m,c) ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โบ ( italic_m , italic_c ) if ( m โฒ , c โฒ ) โชฏ ( m , c ) precedes-or-equals superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (m^{\prime},c^{\prime})\preceq(m,c) ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โชฏ ( italic_m , italic_c ) and ( m โฒ , c โฒ ) โ ( m , c ) superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (m^{\prime},c^{\prime})\neq(m,c) ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โ ( italic_m , italic_c ) . If ฮป โข ( X ) โบ ฮป โข ( X โฒ ) precedes ๐ ๐ ๐ superscript ๐ โฒ \lambda(X)\prec\lambda(X^{\prime}) italic_ฮป ( italic_X ) โบ italic_ฮป ( italic_X start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) , then we say that X ๐ X italic_X is simpler than X ๐ X italic_X .
A fine isotopy is a family of diffeomorphisms ฯ t : ฮฃ ร [ 0 , 1 ] โ ฮฃ ร [ 0 , 1 ] : subscript ๐ ๐ก โ ฮฃ 0 1 ฮฃ 0 1 \varphi_{t}:\Sigma\times[0,1]\to\Sigma\times[0,1] italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT : roman_ฮฃ ร [ 0 , 1 ] โ roman_ฮฃ ร [ 0 , 1 ] , 0 โค t โค 1 0 ๐ก 1 0\leq t\leq 1 0 โค italic_t โค 1 , such that ฯ 0 = id subscript ๐ 0 id \varphi_{0}={\rm id} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = roman_id , ฯ โข ( ฯ t โข ( ๐บ , z ) ) = ฯ โข ( ฯ t โข ( ๐บ , 0 ) ) ๐ subscript ๐ ๐ก ๐บ ๐ง ๐ subscript ๐ ๐ก ๐บ 0 \pi(\varphi_{t}(\mathsf{a},z))=\pi(\varphi_{t}(\mathsf{a},0)) italic_ฯ ( italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_a , italic_z ) ) = italic_ฯ ( italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_a , 0 ) ) for all ( ๐บ , z ) โ ฮฃ ร [ 0 , 1 ] ๐บ ๐ง ฮฃ 0 1 (\mathsf{a},z)\in\Sigma\times[0,1] ( sansserif_a , italic_z ) โ roman_ฮฃ ร [ 0 , 1 ] , and ฯ t โข ( ฮ k ) = ฮ k subscript ๐ ๐ก subscript ฮ ๐ subscript ฮ ๐ \varphi_{t}(\Gamma_{k})=\Gamma_{k} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ( roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT for all t , k ๐ก ๐
t,k italic_t , italic_k . This notion is introduced for keeping track of information on crossings.
Given 1 1 1 1 -submanifolds X , X โฒ โ ฮฃ ร ( 0 , 1 ) ๐ superscript ๐ โฒ
ฮฃ 0 1 X,X^{\prime}\subset\Sigma\times(0,1) italic_X , italic_X start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ roman_ฮฃ ร ( 0 , 1 ) , call them finely isotopic and denote X โ X โฒ ๐ superscript ๐ โฒ X\approx X^{\prime} italic_X โ italic_X start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , if there exists a fine isotopy ฯ t subscript ๐ ๐ก \varphi_{t} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT with ฯ 1 โข ( X ) = X โฒ subscript ๐ 1 ๐ superscript ๐ โฒ \varphi_{1}(X)=X^{\prime} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) = italic_X start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ; in this case, ฮป โข ( X ) = ฮป โข ( X โฒ ) ๐ ๐ ๐ superscript ๐ โฒ \lambda(X)=\lambda(X^{\prime}) italic_ฮป ( italic_X ) = italic_ฮป ( italic_X start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
As usual, we present links via diagrams in ฮฃ ฮฃ \Sigma roman_ฮฃ . Draw L 1 subscript ๐ฟ 1 L_{1} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT above L 2 subscript ๐ฟ 2 L_{2} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT when defining L 1 โข L 2 subscript ๐ฟ 1 subscript ๐ฟ 2 L_{1}L_{2} italic_L start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT (in ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ).
Let [ L ] delimited-[] ๐ฟ [L] [ italic_L ] denote the (ordinary) isotopy class containing L ๐ฟ L italic_L .
A stacked link is a union L = K 1 โ โฏ โ K r ๐ฟ square-union subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ L=K_{1}\sqcup\cdots\sqcup K_{r} italic_L = italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โ โฏ โ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT such that there exist z 0 , โฆ , z r subscript ๐ง 0 โฆ subscript ๐ง ๐
z_{0},\ldots,z_{r} italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_z start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT with 0 = z 0 < โฏ < z r = 1 0 subscript ๐ง 0 โฏ subscript ๐ง ๐ 1 0=z_{0}<\cdots<z_{r}=1 0 = italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT < โฏ < italic_z start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT = 1 , and K i subscript ๐พ ๐ K_{i} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a knot in ฮฃ ร ( z i โ 1 , z i ) ฮฃ subscript ๐ง ๐ 1 subscript ๐ง ๐ \Sigma\times(z_{i-1},z_{i}) roman_ฮฃ ร ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT italic_i - 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_z start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) . Define an equivalence relation โผ similar-to \sim โผ on the set of stacked links as follows: given L = K 1 โ โฏ โ K r ๐ฟ square-union subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ L=K_{1}\sqcup\cdots\sqcup K_{r} italic_L = italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โ โฏ โ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT and L โฒ = K 1 โฒ โ โฏ โ K r โฒ superscript ๐ฟ โฒ square-union subscript superscript ๐พ โฒ 1 โฏ subscript superscript ๐พ โฒ ๐ L^{\prime}=K^{\prime}_{1}\sqcup\cdots\sqcup K^{\prime}_{r} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โ โฏ โ italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT , declare L โผ L โฒ similar-to ๐ฟ superscript ๐ฟ โฒ L\sim L^{\prime} italic_L โผ italic_L start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT if either K i โ K i โฒ subscript ๐พ ๐ subscript superscript ๐พ โฒ ๐ K_{i}\approx K^{\prime}_{i} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT for all i ๐ i italic_i , or there exists a diffeomorphism ฯ : [ 0 , 1 ] โ [ 0 , 1 ] : ๐ โ 0 1 0 1 \rho:[0,1]\to[0,1] italic_ฯ : [ 0 , 1 ] โ [ 0 , 1 ] with ( id ฮฃ ร ฯ ) โข ( L ) = L โฒ subscript id ฮฃ ๐ ๐ฟ superscript ๐ฟ โฒ ({\rm id}_{\Sigma}\times\rho)(L)=L^{\prime} ( roman_id start_POSTSUBSCRIPT roman_ฮฃ end_POSTSUBSCRIPT ร italic_ฯ ) ( italic_L ) = italic_L start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT .
Given knots K 1 , โฆ , K r subscript ๐พ 1 โฆ subscript ๐พ ๐
K_{1},\ldots,K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT , the stacked link K 1 โข โฏ โข K r subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ K_{1}\cdots K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT is well-defined up to โผ similar-to \sim โผ , as long as the genericness condition is fulfilled.
Let โฑ n subscript โฑ ๐ \mathcal{F}_{n} caligraphic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denote the free R ๐
R italic_R -module generated by equivalence classes of stacked links, which is a R ๐
R italic_R -algebra whose multiplication is defined via stacking.
Let ฮธ ~ n : โฑ n โ ๐ฎ n : subscript ~ ๐ ๐ โ subscript โฑ ๐ subscript ๐ฎ ๐ \tilde{\theta}_{n}:\mathcal{F}_{n}\to\mathcal{S}_{n} over~ start_ARG italic_ฮธ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT : caligraphic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denote the canonical map. For ๐ฒ 1 , ๐ฒ 2 โ โฑ n subscript ๐ฒ 1 subscript ๐ฒ 2
subscript โฑ ๐ \mathfrak{u}_{1},\mathfrak{u}_{2}\in\mathcal{F}_{n} fraktur_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , fraktur_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , we say โ๐ฒ 1 = ๐ฒ 2 subscript ๐ฒ 1 subscript ๐ฒ 2 \mathfrak{u}_{1}=\mathfrak{u}_{2} fraktur_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = fraktur_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT in ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT โ if ฮธ ~ n โข ( ๐ฒ 1 ) = ฮธ ~ n โข ( ๐ฒ 2 ) subscript ~ ๐ ๐ subscript ๐ฒ 1 subscript ~ ๐ ๐ subscript ๐ฒ 2 \tilde{\theta}_{n}(\mathfrak{u}_{1})=\tilde{\theta}_{n}(\mathfrak{u}_{2}) over~ start_ARG italic_ฮธ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_u start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = over~ start_ARG italic_ฮธ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_u start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Recall that a multi-curve is regarded as a link in ฮฃ ร ( 0 , 1 ) ฮฃ 0 1 \Sigma\times(0,1) roman_ฮฃ ร ( 0 , 1 ) .
Let ๐ฑ n subscript ๐ฑ ๐ \mathcal{V}_{n} caligraphic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denote the free R ๐
R italic_R -module generated by isotopy classes of multi-curves,
which is the same as the free R ๐
R italic_R -module generated by fine isotopy classes of reduced multi-curves.
Given a link L ๐ฟ L italic_L and ๐ผ โ Cr โข ( L ) ๐ผ Cr ๐ฟ \mathsf{c}\in{\rm Cr}(L) sansserif_c โ roman_Cr ( italic_L ) , let L โ ๐ผ , L 0 ๐ผ subscript superscript ๐ฟ ๐ผ subscript superscript ๐ฟ ๐ผ 0
L^{\mathsf{c}}_{\infty},L^{\mathsf{c}}_{0} italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT denote the links obtained by resolving ๐ผ ๐ผ \mathsf{c} sansserif_c such that L = q 1 2 โข L โ ๐ผ + q ยฏ 1 2 โข L 0 ๐ผ ๐ฟ superscript ๐ 1 2 subscript superscript ๐ฟ ๐ผ superscript ยฏ ๐ 1 2 subscript superscript ๐ฟ ๐ผ 0 L=q^{\frac{1}{2}}L^{\mathsf{c}}_{\infty}+\overline{q}^{\frac{1}{2}}L^{\mathsf{%
c}}_{0} italic_L = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT in ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
A skein triple is a triple of links ( L ร , L โ , L 0 ) = ( L , L โ ๐ผ , L 0 ๐ผ ) subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ 0 ๐ฟ subscript superscript ๐ฟ ๐ผ subscript superscript ๐ฟ ๐ผ 0 (L_{\times},L_{\infty},L_{0})=(L,L^{\mathsf{c}}_{\infty},L^{\mathsf{c}}_{0}) ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = ( italic_L , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) for some link L ๐ฟ L italic_L and some ๐ผ โ Cr โข ( L ) ๐ผ Cr ๐ฟ \mathsf{c}\in{\rm Cr}(L) sansserif_c โ roman_Cr ( italic_L ) .
For a link L ๐ฟ L italic_L , let ฮ โข ( L ) โ ๐ฑ n ฮ ๐ฟ subscript ๐ฑ ๐ \Theta(L)\in\mathcal{V}_{n} roman_ฮ ( italic_L ) โ caligraphic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denote the linear combination of fine isotopy classes of reduced multi-curves obtained by resolving all crossings of L ๐ฟ L italic_L and shrinking degree 2 2 2 2 arcs. By definition,
ฮ โข ( L ร ) = q 1 2 โข ฮ โข ( L โ ) + q ยฏ 1 2 โข ฮ โข ( L 0 ) ฮ subscript ๐ฟ superscript ๐ 1 2 ฮ subscript ๐ฟ superscript ยฏ ๐ 1 2 ฮ subscript ๐ฟ 0 \Theta(L_{\times})=q^{\frac{1}{2}}\Theta(L_{\infty})+\overline{q}^{\frac{1}{2}%
}\Theta(L_{0}) roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT ) + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT )
for each skein triple ( L ร , L โ , L 0 ) subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ 0 (L_{\times},L_{\infty},L_{0}) ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) , so it descends to a map ฮ : ๐ฎ n โ ๐ฑ n : ฮ โ subscript ๐ฎ ๐ subscript ๐ฑ ๐ \Theta:\mathcal{S}_{n}\to\mathcal{V}_{n} roman_ฮ : caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT (the notation abused), which by [19 ] Corollary 4.1 is an isomorphism of R ๐
R italic_R -modules.
Given an arc F ๐น F italic_F , write โ F = { โ โ F , โ + F } ๐น subscript ๐น subscript ๐น \partial F=\{\partial_{-}F,\partial_{+}F\} โ italic_F = { โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_F , โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_F } so that F ๐น F italic_F is oriented from โ โ F subscript ๐น \partial_{-}F โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_F to โ + F subscript ๐น \partial_{+}F โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_F . Let F ยฏ ยฏ ๐น \overline{F} overยฏ start_ARG italic_F end_ARG denote the arc obtained from F ๐น F italic_F by reversing its orientation.
Let W โข ( F ) ๐ ๐น W(F) italic_W ( italic_F ) denote the unreduced word in ๐ฑ 1 ยฑ 1 , โฆ , ๐ฑ n ยฑ 1 superscript subscript ๐ฑ 1 plus-or-minus 1 โฆ superscript subscript ๐ฑ ๐ plus-or-minus 1
\mathbf{x}_{1}^{\pm 1},\ldots,\mathbf{x}_{n}^{\pm 1} bold_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ยฑ 1 end_POSTSUPERSCRIPT , โฆ , bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ยฑ 1 end_POSTSUPERSCRIPT determined as follows: walk along F ๐น F italic_F guided by the orientation of F ๐น F italic_F , record ๐ฑ i subscript ๐ฑ ๐ \mathbf{x}_{i} bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT (resp. ๐ฑ i โ 1 superscript subscript ๐ฑ ๐ 1 \mathbf{x}_{i}^{-1} bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) whenever passing through ฮ i subscript ฮ ๐ \Gamma_{i} roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT from left to right (resp. from right to left), and multiply all the recorded ๐ฑ i ยฑ 1 superscript subscript ๐ฑ ๐ plus-or-minus 1 \mathbf{x}_{i}^{\pm 1} bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT ยฑ 1 end_POSTSUPERSCRIPT โs together.
When C โ ฮฃ ๐ถ ฮฃ C\subset\Sigma italic_C โ roman_ฮฃ is a simple arc such that W โข ( C ) = ๐ฑ i 1 ฯต 1 โข โฏ โข ๐ฑ i m ฯต m ๐ ๐ถ superscript subscript ๐ฑ subscript ๐ 1 subscript italic-ฯต 1 โฏ superscript subscript ๐ฑ subscript ๐ ๐ subscript italic-ฯต ๐ W(C)=\mathbf{x}_{i_{1}}^{\epsilon_{1}}\cdots\mathbf{x}_{i_{m}}^{\epsilon_{m}} italic_W ( italic_C ) = bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT โฏ bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT , with ฯต s โ { ยฑ 1 } subscript italic-ฯต ๐ plus-or-minus 1 \epsilon_{s}\in\{\pm 1\} italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT โ { ยฑ 1 } , sometimes we use ๐ฑ i 1 โฒ โข โฏ โข i m โฒ subscript ๐ฑ subscript superscript ๐ โฒ 1 โฏ subscript superscript ๐ โฒ ๐ \mathbf{x}_{i^{\prime}_{1}\cdots i^{\prime}_{m}} bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_i start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT to stand for C ๐ถ C italic_C , regardless of the positions of โ ยฑ C subscript plus-or-minus ๐ถ \partial_{\pm}C โ start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT italic_C , and let t i 1 โฒ โข โฏ โข i m โฒ subscript ๐ก subscript superscript ๐ โฒ 1 โฏ subscript superscript ๐ โฒ ๐ t_{i^{\prime}_{1}\cdots i^{\prime}_{m}} italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_i start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT denote the simple curve obtained by connecting โ + C subscript ๐ถ \partial_{+}C โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_C to โ โ C subscript ๐ถ \partial_{-}C โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_C via a degree 0 0 arc.
Here i s โฒ = i s subscript superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ i^{\prime}_{s}=i_{s} italic_i start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT (resp. i s โฒ = i s ยฏ subscript superscript ๐ โฒ ๐ ยฏ subscript ๐ ๐ i^{\prime}_{s}=\overline{i_{s}} italic_i start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = overยฏ start_ARG italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) if ฯต s = 1 subscript italic-ฯต ๐ 1 \epsilon_{s}=1 italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = 1 (resp. ฯต s = โ 1 subscript italic-ฯต ๐ 1 \epsilon_{s}=-1 italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = - 1 ).
Given 1 1 1 1 -submanifolds X 1 , X 2 โ ฮฃ ร ( 0 , 1 ) subscript ๐ 1 subscript ๐ 2
ฮฃ 0 1 X_{1},X_{2}\subset\Sigma\times(0,1) italic_X start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_X start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร ( 0 , 1 ) with X 1 โฉ X 2 โ โ X 1 โช โ X 2 subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 X_{1}\cap X_{2}\subseteq\partial X_{1}\cup\partial X_{2} italic_X start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฉ italic_X start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โ โ italic_X start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โช โ italic_X start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , let
Cr โข ( X 1 / X 2 ) = { ๐ผ โ Cr โข ( X 1 โช X 2 ) : over โข ( ๐ผ ) โ X 1 , under โข ( ๐ผ ) โ X 2 } . Cr subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 conditional-set ๐ผ Cr subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 formulae-sequence over ๐ผ subscript ๐ 1 under ๐ผ subscript ๐ 2 {\rm Cr}(X_{1}/X_{2})=\big{\{}\mathsf{c}\in{\rm Cr}(X_{1}\cup X_{2})\colon{\rm
over%
}(\mathsf{c})\in X_{1},\ {\rm under}(\mathsf{c})\in X_{2}\big{\}}. roman_Cr ( italic_X start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / italic_X start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = { sansserif_c โ roman_Cr ( italic_X start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โช italic_X start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) : roman_over ( sansserif_c ) โ italic_X start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , roman_under ( sansserif_c ) โ italic_X start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } .
When Cr โข ( X 1 / X 2 ) โ โ
Cr subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 {\rm Cr}(X_{1}/X_{2})\neq\emptyset roman_Cr ( italic_X start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / italic_X start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) โ โ
, we say that X 2 subscript ๐ 2 X_{2} italic_X start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT is blocked by X 1 subscript ๐ 1 X_{1} italic_X start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT from above , and X 1 subscript ๐ 1 X_{1} italic_X start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is blocked by X 2 subscript ๐ 2 X_{2} italic_X start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT from below .
When A , B ๐ด ๐ต
A,B italic_A , italic_B are arcs with โ + A = โ โ B subscript ๐ด subscript ๐ต \partial_{+}A=\partial_{-}B โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_A = โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_B and โ โ A โ โ + B subscript ๐ด subscript ๐ต \partial_{-}A\neq\partial_{+}B โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_A โ โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_B , let A โ B โ ๐ด ๐ต A\ast B italic_A โ italic_B denote the arc obtained by identifying โ + A subscript ๐ด \partial_{+}A โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_A with โ โ B subscript ๐ต \partial_{-}B โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_B , i.e. A โ B = A โช B โ ๐ด ๐ต ๐ด ๐ต A\ast B=A\cup B italic_A โ italic_B = italic_A โช italic_B ; when โ + A = โ โ B subscript ๐ด subscript ๐ต \partial_{+}A=\partial_{-}B โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_A = โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_B and โ โ A = โ + B subscript ๐ด subscript ๐ต \partial_{-}A=\partial_{+}B โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_A = โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_B , denote tr โข ( A โ B ) tr โ ๐ด ๐ต {\rm tr}(A\ast B) roman_tr ( italic_A โ italic_B ) for A โช B ๐ด ๐ต A\cup B italic_A โช italic_B , which is a knot. In the construction of such kind, we may perturb A ๐ด A italic_A or B ๐ต B italic_B if necessary, to ensure A โช B ๐ด ๐ต A\cup B italic_A โช italic_B to be generic. This convention will be always adopted.
If F ๐น F italic_F is an arc such that โ + F , โ โ F subscript ๐น subscript ๐น
\partial_{+}F,\partial_{-}F โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_F , โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_F belong to the closure of some connected component U ๐ U italic_U of ฮฃ โ ( ฯ โข ( F ) โช ฮณ ) ฮฃ ๐ ๐น ๐พ \Sigma\setminus(\pi(F)\cup\gamma) roman_ฮฃ โ ( italic_ฯ ( italic_F ) โช italic_ฮณ ) , then we can construct a knot tr โข ( F ) = tr โข ( F โ E ) tr ๐น tr โ ๐น ๐ธ {\rm tr}(F)={\rm tr}(F\ast E) roman_tr ( italic_F ) = roman_tr ( italic_F โ italic_E ) , where E โ U ๐ธ ๐ E\subset U italic_E โ italic_U is a simple arc with โ ยฑ E = โ โ F subscript plus-or-minus ๐ธ subscript minus-or-plus ๐น \partial_{\pm}E=\partial_{\mp}F โ start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT italic_E = โ start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT italic_F . The fine isotopy class of tr โข ( F ) tr ๐น {\rm tr}(F) roman_tr ( italic_F ) is independent of the choice of E ๐ธ E italic_E .
Suppose X ๐ X italic_X is a knot or an arc. When F ๐น F italic_F is an arc with F โ X ๐น ๐ F\subset X italic_F โ italic_X and ฯ โข ( โ F ) โฉ Cr โข ( X ) = โ
๐ ๐น Cr ๐ \pi(\partial F)\cap{\rm Cr}(X)=\emptyset italic_ฯ ( โ italic_F ) โฉ roman_Cr ( italic_X ) = โ
, we call F ๐น F italic_F an arc of X ๐ X italic_X , and let โจ X | F โฉ inner-product ๐ ๐น \langle X|F\rangle โจ italic_X | italic_F โฉ denote the closure of X โ F ๐ ๐น X\setminus F italic_X โ italic_F . Given another arc F โฒ superscript ๐น โฒ F^{\prime} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT with F โฒ โฉ X = โ F โฒ superscript ๐น โฒ ๐ superscript ๐น โฒ F^{\prime}\cap X=\partial F^{\prime} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โฉ italic_X = โ italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT and โ ยฑ F โฒ = โ ยฑ F subscript plus-or-minus superscript ๐น โฒ subscript plus-or-minus ๐น \partial_{\pm}F^{\prime}=\partial_{\pm}F โ start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = โ start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT italic_F , let ( X โข | F | โข F โฒ ) ๐ ๐น superscript ๐น โฒ (X|F|F^{\prime}) ( italic_X | italic_F | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) denote the 1 1 1 1 -submanifold obtained from X ๐ X italic_X by replacing F ๐น F italic_F with F โฒ superscript ๐น โฒ F^{\prime} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT .
Let ๐ d โข ( X ) subscript ๐ ๐ ๐ \mathfrak{A}_{d}(X) fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) denote the set of degree d ๐ d italic_d arcs of X ๐ X italic_X .
Remark 2.1 .
If an arc F ๐น F italic_F of K ๐พ K italic_K is not blocked by โจ K | F โฉ inner-product ๐พ ๐น \langle K|F\rangle โจ italic_K | italic_F โฉ from above, then we may take a fine isotopy to transform K ๐พ K italic_K , F ๐น F italic_F respectively into K โฒ superscript ๐พ โฒ K^{\prime} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , F โฒ superscript ๐น โฒ F^{\prime} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT such that F โฒ โ ฮฃ ร [ 1 2 , 1 ] superscript ๐น โฒ ฮฃ 1 2 1 F^{\prime}\subset\Sigma\times[\frac{1}{2},1] italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ roman_ฮฃ ร [ divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG , 1 ] , โจ K โฒ | F โฒ โฉ โ ฮฃ ร [ 0 , 1 2 ] inner-product superscript ๐พ โฒ superscript ๐น โฒ ฮฃ 0 1 2 \langle K^{\prime}|F^{\prime}\rangle\subset\Sigma\times[0,\frac{1}{2}] โจ italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โฉ โ roman_ฮฃ ร [ 0 , divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ] , and K โฒ โฉ ( ฮฃ ร { 1 2 } ) = โ F โฒ superscript ๐พ โฒ ฮฃ 1 2 superscript ๐น โฒ K^{\prime}\cap(\Sigma\times\{\frac{1}{2}\})=\partial F^{\prime} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โฉ ( roman_ฮฃ ร { divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG } ) = โ italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT . The situation is similar when F ๐น F italic_F is not blocked by โจ K | F โฉ inner-product ๐พ ๐น \langle K|F\rangle โจ italic_K | italic_F โฉ from below.
We shall understand that most constructions based on F โฒ superscript ๐น โฒ F^{\prime} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT will also work for F ๐น F italic_F .
3 Admissible expressions
For ฮฉ = โ i a i โข X i ฮฉ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \Omega=\sum_{i}a_{i}X_{i} roman_ฮฉ = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , where 0 โ a i โ R 0 subscript ๐ ๐ ๐
0\neq a_{i}\in R 0 โ italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ italic_R and X i subscript ๐ ๐ X_{i} italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a 1 1 1 1 -submanifold, define
md ฮฉ : { 1 , โฆ , n } โ โ , v โฆ max i โก md X i โข ( v ) . : subscript md ฮฉ formulae-sequence โ 1 โฆ ๐ โ maps-to ๐ฃ subscript ๐ subscript md subscript ๐ ๐ ๐ฃ {\rm md}_{\Omega}:\{1,\ldots,n\}\to\mathbb{N},\qquad v\mapsto{\max}_{i}{\rm md%
}_{X_{i}}(v). roman_md start_POSTSUBSCRIPT roman_ฮฉ end_POSTSUBSCRIPT : { 1 , โฆ , italic_n } โ blackboard_N , italic_v โฆ roman_max start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT roman_md start_POSTSUBSCRIPT italic_X start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) .
For 1 โค i 1 < โฏ < i r โค n 1 subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ 1\leq i_{1}<\cdots<i_{r}\leq n 1 โค italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < โฏ < italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โค italic_n , let t i 1 โข โฏ โข i r โ โฑ n subscript ๐ก subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ subscript โฑ ๐ t_{i_{1}\cdots i_{r}}\in\mathcal{F}_{n} italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT be the element represented by the outer boundary of ฮฃ โข ( i 1 , โฆ , i r ) ฮฃ subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ ๐ \Sigma(i_{1},\ldots,i_{r}) roman_ฮฃ ( italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Let
๐ n = { t i : 1 โค i โค n } โช { t i โข j : 1 โค i < j โค n } โช { t i โข j โข k : 1 โค i < j < k โค n } . subscript ๐ ๐ conditional-set subscript ๐ก ๐ 1 ๐ ๐ conditional-set subscript ๐ก ๐ ๐ 1 ๐ ๐ ๐ conditional-set subscript ๐ก ๐ ๐ ๐ 1 ๐ ๐ ๐ ๐ \mathfrak{T}_{n}=\{t_{i}\colon 1\leq i\leq n\}\cup\{t_{ij}\colon 1\leq i<j\leq
n%
\}\cup\{t_{ijk}\colon 1\leq i<j<k\leq n\}. fraktur_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = { italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT : 1 โค italic_i โค italic_n } โช { italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT : 1 โค italic_i < italic_j โค italic_n } โช { italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT : 1 โค italic_i < italic_j < italic_k โค italic_n } .
Call a product of elements of ๐ n subscript ๐ ๐ \mathfrak{T}_{n} fraktur_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT a monomial .
Let ๐ฏ n โ โฑ n subscript ๐ฏ ๐ subscript โฑ ๐ \mathcal{T}_{n}\subset\mathcal{F}_{n} caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denote the subalgebra generated by ๐ n subscript ๐ ๐ \mathfrak{T}_{n} fraktur_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT . Let ฮธ n = ฮธ ~ n | ๐ฏ n subscript ๐ ๐ evaluated-at subscript ~ ๐ ๐ subscript ๐ฏ ๐ \theta_{n}=\tilde{\theta}_{n}|_{\mathcal{T}_{n}} italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = over~ start_ARG italic_ฮธ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT | start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .
For ๐ โ ๐ฏ n ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{a}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_a โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , sometimes we also denote ๐ ๐ \mathfrak{a} fraktur_a for ฮธ n โข ( ๐ ) โ ๐ฎ n subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฎ ๐ \theta_{n}(\mathfrak{a})\in\mathcal{S}_{n} italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_a ) โ caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
Given ๐ ยฑ โ ฮฃ ร { z } subscript ๐ plus-or-minus ฮฃ ๐ง \mathsf{x}_{\pm}\in\Sigma\times\{z\} sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร { italic_z } with z โ { 0 , 1 } ๐ง 0 1 z\in\{0,1\} italic_z โ { 0 , 1 } , let โ z โข ( ๐ โ , ๐ + ) subscript โ ๐ง subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{H}_{z}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) denote the set of 1 1 1 1 -submanifolds
H = C โช L โ ฮฃ ร [ 0 , 1 ] ๐ป ๐ถ ๐ฟ ฮฃ 0 1 H=C\cup L\subset\Sigma\times[0,1] italic_H = italic_C โช italic_L โ roman_ฮฃ ร [ 0 , 1 ] , where L ๐ฟ L italic_L is a link and C ๐ถ C italic_C is an arc with โ ยฑ C = ๐ ยฑ subscript plus-or-minus ๐ถ subscript ๐ plus-or-minus \partial_{\pm}C=\mathsf{x}_{\pm} โ start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT italic_C = sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT .
Let ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) denote the R ๐
R italic_R -module generated by relative isotopy classes of elements of โ z โข ( ๐ โ , ๐ + ) subscript โ ๐ง subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{H}_{z}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) , modulo skein relations. Here a relative isotopy means an isotopy ฯ t subscript ๐ ๐ก \varphi_{t} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT of ฮฃ ร [ 0 , 1 ] ฮฃ 0 1 \Sigma\times[0,1] roman_ฮฃ ร [ 0 , 1 ] with ฯ t โข ( ๐ ยฑ ) = ๐ ยฑ subscript ๐ ๐ก subscript ๐ plus-or-minus subscript ๐ plus-or-minus \varphi_{t}(\mathsf{x}_{\pm})=\mathsf{x}_{\pm} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT ) = sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT for all t ๐ก t italic_t . Let [ H ] โ ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) delimited-[] ๐ป ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ [H]\in\mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) [ italic_H ] โ caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) denote the element represented by H ๐ป H italic_H .
When z = 0 ๐ง 0 z=0 italic_z = 0 (resp. z = 1 ๐ง 1 z=1 italic_z = 1 ), ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) is a left (resp. right) ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT -module.
Let โณ โณ \mathcal{M} caligraphic_M be the subset of โ z โข ( ๐ โ , ๐ + ) subscript โ ๐ง subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{H}_{z}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_z end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) consisting of simple arcs of degree at most 2 2 2 2 .
Lemma 3.1 .
(i) Suppose ๐ ยฑ โ ฮฃ ร { 0 } subscript ๐ plus-or-minus normal-ฮฃ 0 \mathsf{x}_{\pm}\in\Sigma\times\{0\} sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร { 0 } . For each degree 3 3 3 3 arc F โ โ 0 โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐น subscript โ 0 subscript ๐ subscript ๐ F\in\mathcal{H}_{0}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) italic_F โ caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) , there exists
๐ s โ ๐ฏ n subscript ๐ ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{a}_{s}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , C s โ โณ subscript ๐ถ ๐ โณ C_{s}\in\mathcal{M} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_M such that [ F ] = ๐ฐ u โข ( F ) := โ s ๐ s โข [ C s ] delimited-[] ๐น subscript ๐ฐ ๐ข ๐น assign subscript ๐ subscript ๐ ๐ delimited-[] subscript ๐ถ ๐ [F]=\mathfrak{s}_{u}(F):=\sum_{s}\mathfrak{a}_{s}[C_{s}] [ italic_F ] = fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) := โ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT [ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ] in ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) .
(ii) Suppose ๐ ยฑ โ ฮฃ ร { 1 } subscript ๐ plus-or-minus normal-ฮฃ 1 \mathsf{x}_{\pm}\in\Sigma\times\{1\} sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร { 1 } . For each degree 3 3 3 3 arc F โ โ 1 โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐น subscript โ 1 subscript ๐ subscript ๐ F\in\mathcal{H}_{1}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) italic_F โ caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) , there exists
๐ t โ ๐ฏ n subscript ๐ ๐ก subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{b}_{t}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , D t โ โณ subscript ๐ท ๐ก โณ D_{t}\in\mathcal{M} italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_M such that [ F ] = ๐ฐ u โข ( F ) := โ t ๐ t โข [ C t ] delimited-[] ๐น subscript ๐ฐ ๐ข ๐น assign subscript ๐ก subscript ๐ ๐ก delimited-[] subscript ๐ถ ๐ก [F]=\mathfrak{s}_{u}(F):=\sum_{t}\mathfrak{b}_{t}[C_{t}] [ italic_F ] = fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) := โ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT [ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ] in ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) .
Proof.
We only prove (i). The proof for (ii) is parallel.
Figure 2: From left to right: ๐ต 1 subscript ๐ต 1 \mathfrak{x}_{1} fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , ๐ต 2 subscript ๐ต 2 \mathfrak{x}_{2} fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , ๐ต 3 subscript ๐ต 3 \mathfrak{x}_{3} fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , ๐ต 4 subscript ๐ต 4 \mathfrak{x}_{4} fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT .
We first assume F ๐น F italic_F is simple and tight , meaning that it is not relatively isotopic to any arc with smaller degree.
Then # โข supp โข ( F ) โ { 2 , 3 } # supp ๐น 2 3 \#{\rm supp}(F)\in\{2,3\} # roman_supp ( italic_F ) โ { 2 , 3 } .
Figure 3: These are obtained using skein relations.
Figure 4: From left to right, first row: ๐ถ 1 subscript ๐ถ 1 \mathfrak{y}_{1} fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , ๐ถ 2 subscript ๐ถ 2 \mathfrak{y}_{2} fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , ๐ถ 3 subscript ๐ถ 3 \mathfrak{y}_{3} fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ;
second row: ๐ท 1 subscript ๐ท 1 \mathfrak{z}_{1} fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , ๐ท 2 subscript ๐ท 2 \mathfrak{z}_{2} fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , ๐ท 3 subscript ๐ท 3 \mathfrak{z}_{3} fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , ๐ท 4 subscript ๐ท 4 \mathfrak{z}_{4} fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT .
Figure 5: This is obtained using skein relations.
Figure 6: The portion near ๐ i 1 , ๐ i 2 subscript ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ subscript ๐ 2
\mathsf{p}_{i_{1}},\mathsf{p}_{i_{2}} sansserif_p start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_p start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT takes the form in the rightmost of first or second row.
1.
When # โข supp โข ( F ) = 3 # supp ๐น 3 \#{\rm supp}(F)=3 # roman_supp ( italic_F ) = 3 , suppose supp โข ( F ) = { i 1 , i 2 , i 3 } supp ๐น subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 3 {\rm supp}(F)=\{i_{1},i_{2},i_{3}\} roman_supp ( italic_F ) = { italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_i start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT } with 1 โค i 1 < i 2 < i 3 โค n 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 3 ๐ 1\leq i_{1}<i_{2}<i_{3}\leq n 1 โค italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT < italic_i start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT โค italic_n .
Take ฮฃ F โฒ โ ฮฃ subscript superscript ฮฃ โฒ ๐น ฮฃ \Sigma^{\prime}_{F}\subset\Sigma roman_ฮฃ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ such that F โ ฮฃ F โฒ ๐น subscript superscript ฮฃ โฒ ๐น F\subset\Sigma^{\prime}_{F} italic_F โ roman_ฮฃ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT and ฮฃ F โฒ โฉ ฮณ j = โ
subscript superscript ฮฃ โฒ ๐น subscript ๐พ ๐ \Sigma^{\prime}_{F}\cap\gamma_{j}=\emptyset roman_ฮฃ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT โฉ italic_ฮณ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = โ
for j โ i 1 , i 2 , i 3 ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 3
j\neq i_{1},i_{2},i_{3} italic_j โ italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_i start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT .
For each r โ { 1 , 2 , 3 } ๐ 1 2 3 r\in\{1,2,3\} italic_r โ { 1 , 2 , 3 } , take a sufficiently small subarc A r โ F subscript ๐ด ๐ ๐น A_{r}\subset F italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โ italic_F oriented from left to right such that A r โฉ ฮณ i r = F โฉ ฮณ i r subscript ๐ด ๐ subscript ๐พ subscript ๐ ๐ ๐น subscript ๐พ subscript ๐ ๐ A_{r}\cap\gamma_{i_{r}}=F\cap\gamma_{i_{r}} italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โฉ italic_ฮณ start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_F โฉ italic_ฮณ start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT . Using arcs in ฮฃ F โฒ subscript superscript ฮฃ โฒ ๐น \Sigma^{\prime}_{F} roman_ฮฃ start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT to connect โ + A 1 subscript subscript ๐ด 1 \partial_{+}A_{1} โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โ + A 2 subscript subscript ๐ด 2 \partial_{+}A_{2} โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , โ + A 3 subscript subscript ๐ด 3 \partial_{+}A_{3} โ start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT to โ โ A 2 subscript subscript ๐ด 2 \partial_{-}A_{2} โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , โ โ A 3 subscript subscript ๐ด 3 \partial_{-}A_{3} โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , โ โ A 1 subscript subscript ๐ด 1 \partial_{-}A_{1} โ start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT respectively, to cut out a surface ฮฃ F subscript ฮฃ ๐น \Sigma_{F} roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT homeomorphic to ฮฃ 0 , 4 subscript ฮฃ 0 4
\Sigma_{0,4} roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , 4 end_POSTSUBSCRIPT . See Figure 7 for a possible situation.
As is not difficult to figure out, the embedding F โช ฮฃ F โช ๐น subscript ฮฃ ๐น F\hookrightarrow\Sigma_{F} italic_F โช roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT takes one of the forms in Figure 2 .
With the notations introduced in Figure 4 , the equations in Figure 3 read
( q q ยฏ 0 0 q ยฏ q q 0 q ยฏ ) โข ( ๐ต 1 ๐ต 2 ๐ต 3 ) = ( ๐ถ 1 โ ๐ท 1 โ ๐ท 2 ๐ถ 2 โ ๐ท 2 โ ๐ท 3 ๐ถ 3 โ ๐ท 2 โ ๐ท 4 ) . ๐ ยฏ ๐ 0 0 ยฏ ๐ ๐ ๐ 0 ยฏ ๐ subscript ๐ต 1 missing-subexpression missing-subexpression subscript ๐ต 2 missing-subexpression missing-subexpression subscript ๐ต 3 missing-subexpression missing-subexpression subscript ๐ถ 1 subscript ๐ท 1 subscript ๐ท 2 missing-subexpression missing-subexpression subscript ๐ถ 2 subscript ๐ท 2 subscript ๐ท 3 missing-subexpression missing-subexpression subscript ๐ถ 3 subscript ๐ท 2 subscript ๐ท 4 missing-subexpression missing-subexpression \left(\begin{array}[]{ccc}q&\overline{q}&0\\
0&\overline{q}&q\\
q&0&\overline{q}\end{array}\right)\left(\begin{array}[]{ccc}\mathfrak{x}_{1}\\
\mathfrak{x}_{2}\\
\mathfrak{x}_{3}\end{array}\right)=\left(\begin{array}[]{ccc}\mathfrak{y}_{1}-%
\mathfrak{z}_{1}-\mathfrak{z}_{2}\\
\mathfrak{y}_{2}-\mathfrak{z}_{2}-\mathfrak{z}_{3}\\
\mathfrak{y}_{3}-\mathfrak{z}_{2}-\mathfrak{z}_{4}\end{array}\right). ( start_ARRAY start_ROW start_CELL italic_q end_CELL start_CELL overยฏ start_ARG italic_q end_ARG end_CELL start_CELL 0 end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL 0 end_CELL start_CELL overยฏ start_ARG italic_q end_ARG end_CELL start_CELL italic_q end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_q end_CELL start_CELL 0 end_CELL start_CELL overยฏ start_ARG italic_q end_ARG end_CELL end_ROW end_ARRAY ) ( start_ARRAY start_ROW start_CELL fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW end_ARRAY ) = ( start_ARRAY start_ROW start_CELL fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW end_ARRAY ) .
The solution is
( ๐ต 1 ๐ต 2 ๐ต 3 ) = ฮฑ โ 1 โข ( q ยฏ 2 โข ๐ถ 1 โ q ยฏ 2 โข ๐ถ 2 + ๐ถ 3 โ q ยฏ 2 โข ๐ท 1 โ ๐ท 2 + q ยฏ 2 โข ๐ท 3 โ ๐ท 4 q 2 โข ๐ถ 1 + ๐ถ 2 โ q 2 โข ๐ถ 3 โ q 2 โข ๐ท 1 โ ๐ท 2 โ ๐ท 3 + q 2 โข ๐ท 4 โ ๐ถ 1 + ๐ถ 2 + ๐ถ 3 + ๐ท 1 โ ๐ท 2 โ ๐ท 3 โ ๐ท 4 ) . subscript ๐ต 1 missing-subexpression missing-subexpression subscript ๐ต 2 missing-subexpression missing-subexpression subscript ๐ต 3 missing-subexpression missing-subexpression superscript ๐ผ 1 superscript ยฏ ๐ 2 subscript ๐ถ 1 superscript ยฏ ๐ 2 subscript ๐ถ 2 subscript ๐ถ 3 superscript ยฏ ๐ 2 subscript ๐ท 1 subscript ๐ท 2 superscript ยฏ ๐ 2 subscript ๐ท 3 subscript ๐ท 4 missing-subexpression missing-subexpression superscript ๐ 2 subscript ๐ถ 1 subscript ๐ถ 2 superscript ๐ 2 subscript ๐ถ 3 superscript ๐ 2 subscript ๐ท 1 subscript ๐ท 2 subscript ๐ท 3 superscript ๐ 2 subscript ๐ท 4 missing-subexpression missing-subexpression subscript ๐ถ 1 subscript ๐ถ 2 subscript ๐ถ 3 subscript ๐ท 1 subscript ๐ท 2 subscript ๐ท 3 subscript ๐ท 4 missing-subexpression missing-subexpression \displaystyle\left(\begin{array}[]{ccc}\mathfrak{x}_{1}\\
\mathfrak{x}_{2}\\
\mathfrak{x}_{3}\end{array}\right)=\alpha^{-1}\left(\begin{array}[]{ccc}%
\overline{q}^{2}\mathfrak{y}_{1}-\overline{q}^{2}\mathfrak{y}_{2}+\mathfrak{y}%
_{3}-\overline{q}^{2}\mathfrak{z}_{1}-\mathfrak{z}_{2}+\overline{q}^{2}%
\mathfrak{z}_{3}-\mathfrak{z}_{4}\\
q^{2}\mathfrak{y}_{1}+\mathfrak{y}_{2}-q^{2}\mathfrak{y}_{3}-q^{2}\mathfrak{z}%
_{1}-\mathfrak{z}_{2}-\mathfrak{z}_{3}+q^{2}\mathfrak{z}_{4}\\
-\mathfrak{y}_{1}+\mathfrak{y}_{2}+\mathfrak{y}_{3}+\mathfrak{z}_{1}-\mathfrak%
{z}_{2}-\mathfrak{z}_{3}-\mathfrak{z}_{4}\end{array}\right). ( start_ARRAY start_ROW start_CELL fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW end_ARRAY ) = italic_ฮฑ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( start_ARRAY start_ROW start_CELL overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT + fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT + fraktur_y start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_z start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT end_CELL start_CELL end_CELL start_CELL end_CELL end_ROW end_ARRAY ) .
(7)
Thus, in ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) , each of [ ๐ต 1 ] delimited-[] subscript ๐ต 1 [\mathfrak{x}_{1}] [ fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ] , [ ๐ต 2 ] delimited-[] subscript ๐ต 2 [\mathfrak{x}_{2}] [ fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ] , [ ๐ต 3 ] delimited-[] subscript ๐ต 3 [\mathfrak{x}_{3}] [ fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ] equals a R ๐
R italic_R -linear combination of terms in the form ๐ โข [ C ] ๐ delimited-[] ๐ถ \mathfrak{a}[C] fraktur_a [ italic_C ] , with ๐ โ ๐ฏ n ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{a}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_a โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT and | C | โค 2 ๐ถ 2 |C|\leq 2 | italic_C | โค 2 . From Figure 5 we see that ๐ต 4 subscript ๐ต 4 \mathfrak{x}_{4} fraktur_x start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT also equals a linear combination of such kind.
2.
When # โข supp โข ( F ) = 2 # supp ๐น 2 \#{\rm supp}(F)=2 # roman_supp ( italic_F ) = 2 , we can assume that F ๐น F italic_F is contained in a subsurface ฮฃ F subscript ฮฃ ๐น \Sigma_{F} roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT homeomorphic to ฮฃ 0 , 3 subscript ฮฃ 0 3
\Sigma_{0,3} roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , 3 end_POSTSUBSCRIPT
containing ๐ j subscript ๐ ๐ \mathsf{p}_{j} sansserif_p start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT for exactly j โ { i 1 , i 2 } ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 j\in\{i_{1},i_{2}\} italic_j โ { italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT } with i 1 < i 2 subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 i_{1}<i_{2} italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT . Then the embedding F โช ฮฃ F โช ๐น subscript ฮฃ ๐น F\hookrightarrow\Sigma_{F} italic_F โช roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT takes one of the forms appearing in the rightmost of Figure 6 . From the formulas it is easily seen that [ F ] = ๐ฐ u โข ( F ) delimited-[] ๐น subscript ๐ฐ ๐ข ๐น [F]=\mathfrak{s}_{u}(F) [ italic_F ] = fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) in ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) for some ๐ฐ u โข ( F ) โ ๐ฏ n โข โณ subscript ๐ฐ ๐ข ๐น subscript ๐ฏ ๐ โณ \mathfrak{s}_{u}(F)\in\mathcal{T}_{n}\mathcal{M} fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_M .
In general case, use skein relations to resolve the crossings of F ๐น F italic_F to obtain a linear combination โ r ๐ r โข F r subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐น ๐ \sum_{r}\mathfrak{c}_{r}F_{r} โ start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT , where each F r subscript ๐น ๐ F_{r} italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT is a tight simple arc of degree at most 3 3 3 3 . Just put ๐ฐ u โข ( F ) = โ r ๐ r โข ๐ฐ u โข ( F i ) subscript ๐ฐ ๐ข ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ฐ ๐ข subscript ๐น ๐ \mathfrak{s}_{u}(F)=\sum_{r}\mathfrak{c}_{r}\mathfrak{s}_{u}(F_{i}) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) , where ๐ฐ u โข ( F r ) = [ F r ] subscript ๐ฐ ๐ข subscript ๐น ๐ delimited-[] subscript ๐น ๐ \mathfrak{s}_{u}(F_{r})=[F_{r}] fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = [ italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ] if | F r | โค 2 subscript ๐น ๐ 2 |F_{r}|\leq 2 | italic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT | โค 2 .
โ
Figure 7: Without loss of generality we may just assume i 1 = 1 subscript ๐ 1 1 i_{1}=1 italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 1 , i 2 = 2 subscript ๐ 2 2 i_{2}=2 italic_i start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = 2 , i 3 = 3 subscript ๐ 3 3 i_{3}=3 italic_i start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = 3 .
Figure 8: Three of the seven shorter arcs close to the arc in Figure 7 .
Remark 3.2 .
Suppose F ๐น F italic_F is simple arc of degree 3 3 3 3 .
โข
If # โข supp โข ( F ) = 3 # supp ๐น 3 \#{\rm supp}(F)=3 # roman_supp ( italic_F ) = 3 , then we can associate seven shorter arcs close to F ๐น F italic_F , namely, those obtained from F ๐น F italic_F by pushing A r subscript ๐ด ๐ A_{r} italic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT downwards across ๐ญ i r subscript ๐ญ subscript ๐ ๐ \mathfrak{p}_{i_{r}} fraktur_p start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,
for at least one r โ { 1 , 2 , 3 } ๐ 1 2 3 r\in\{1,2,3\} italic_r โ { 1 , 2 , 3 } . See Figure 8 . Each C i subscript ๐ถ ๐ C_{i} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT can be chosen to have one of these forms.
โข
If F ๐น F italic_F is tight and # โข supp โข ( F ) = 2 # supp ๐น 2 \#{\rm supp}(F)=2 # roman_supp ( italic_F ) = 2 , then we define โarcs close to F ๐น F italic_F in a straight way, according to Figure 6 .
โข
If F ๐น F italic_F is not tight and # โข supp โข ( F ) = 2 # supp ๐น 2 \#{\rm supp}(F)=2 # roman_supp ( italic_F ) = 2 , then we define
When F ๐น F italic_F is an arc of K ๐พ K italic_K which is not blocked by โจ K | F โฉ inner-product ๐พ ๐น \langle K|F\rangle โจ italic_K | italic_F โฉ from above, such a construction will guarantee ( K โข | F | โข C i ) ๐พ ๐น subscript ๐ถ ๐ (K|F|C_{i}) ( italic_K | italic_F | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) to be unique up to fine isotopy.
Furthermore, it is easy to see that ฮฉ = โ s ๐ s โข C s ฮฉ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ถ ๐ \Omega=\sum_{s}\mathfrak{a}_{s}C_{s} roman_ฮฉ = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT satisfies md ฮฉ โข ( v ) โค md F โข ( v ) subscript md ฮฉ ๐ฃ subscript md ๐น ๐ฃ {\rm md}_{\Omega}(v)\leq{\rm md}_{F}(v) roman_md start_POSTSUBSCRIPT roman_ฮฉ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) โค roman_md start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) for all v ๐ฃ v italic_v ;
similarly for ๐ฐ d โข ( F ) subscript ๐ฐ ๐ ๐น \mathfrak{s}_{d}(F) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) .
Figure 9: This is a special case of the formula in Figure 5 .
Example 3.3 .
Fix ๐ ยฑ โ ฮฃ ร { 0 } subscript ๐ plus-or-minus ฮฃ 0 \mathsf{x}_{\pm}\in\Sigma\times\{0\} sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร { 0 } . Let ๐ โ โ 0 โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ subscript โ 0 subscript ๐ subscript ๐ \mathbf{e}\in\mathcal{H}_{0}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) bold_e โ caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) be a simple arc of degree 0 0 .
As an equation in ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) , the formula in Figure 9 reads
t i โข k โข ๐ฑ j = subscript ๐ก ๐ ๐ subscript ๐ฑ ๐ absent \displaystyle t_{ik}\mathbf{x}_{j}=\ italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_k end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT =
ฮฑ โข ๐ฑ i โข j โข k + t i โข ๐ฑ j โข k + t j โข ๐ฑ i โข k + t k โข ๐ฑ i โข j + ( q ยฏ 2 โข t j โข k + q ยฏ โข t j โข t k ) โข ๐ฑ i + ( q 2 โข t i โข j + q โข t i โข t j ) โข ๐ฑ k ๐ผ subscript ๐ฑ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ฑ ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ฑ ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ฑ ๐ ๐ superscript ยฏ ๐ 2 subscript ๐ก ๐ ๐ ยฏ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ฑ ๐ superscript ๐ 2 subscript ๐ก ๐ ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ฑ ๐ \displaystyle\alpha\mathbf{x}_{ijk}+t_{i}\mathbf{x}_{jk}+t_{j}\mathbf{x}_{ik}+%
t_{k}\mathbf{x}_{ij}+(\overline{q}^{2}t_{jk}+\overline{q}t_{j}t_{k})\mathbf{x}%
_{i}+(q^{2}t_{ij}+qt_{i}t_{j})\mathbf{x}_{k} italic_ฮฑ bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_k end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT + ( overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT
+ ( t i โข j โข k + q โข t i โข j โข t k + q ยฏ โข t i โข t j โข k + t i โข t j โข t k ) โข ๐ , subscript ๐ก ๐ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ ยฏ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ก ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ก ๐ ๐ \displaystyle+(t_{ijk}+qt_{ij}t_{k}+\overline{q}t_{i}t_{jk}+t_{i}t_{j}t_{k})%
\mathbf{e}, + ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) bold_e ,
so ๐ฑ i โข j โข k = ๐ฐ u โข ( ๐ฑ i โข j โข k ) subscript ๐ฑ ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฐ ๐ข subscript ๐ฑ ๐ ๐ ๐ \mathbf{x}_{ijk}=\mathfrak{s}_{u}(\mathbf{x}_{ijk}) bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT = fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) , with
๐ฐ u ( ๐ฑ i โข j โข k ) = โ ฮฑ โ 1 ( \displaystyle\mathfrak{s}_{u}(\mathbf{x}_{ijk})=-\alpha^{-1}\big{(} fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) = - italic_ฮฑ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT (
t i โข ๐ฑ j โข k + t j โข ๐ฑ i โข k + t k โข ๐ฑ i โข j + ( q ยฏ 2 โข t j โข k + q ยฏ โข t j โข t k ) โข ๐ฑ i โ t i โข k โข ๐ฑ j subscript ๐ก ๐ subscript ๐ฑ ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ฑ ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ฑ ๐ ๐ superscript ยฏ ๐ 2 subscript ๐ก ๐ ๐ ยฏ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ฑ ๐ subscript ๐ก ๐ ๐ subscript ๐ฑ ๐ \displaystyle t_{i}\mathbf{x}_{jk}+t_{j}\mathbf{x}_{ik}+t_{k}\mathbf{x}_{ij}+(%
\overline{q}^{2}t_{jk}+\overline{q}t_{j}t_{k})\mathbf{x}_{i}-t_{ik}\mathbf{x}_%
{j} italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_k end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT + ( overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_k end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT
+ ( q 2 t i โข j + q t i t j ) ๐ฑ k + ( t i โข j โข k + q t i โข j t k + q ยฏ t i t j โข k + t i t j t k ) ๐ ) . \displaystyle+(q^{2}t_{ij}+qt_{i}t_{j})\mathbf{x}_{k}+(t_{ijk}+qt_{ij}t_{k}+%
\overline{q}t_{i}t_{jk}+t_{i}t_{j}t_{k})\mathbf{e}\big{)}. + ( italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j italic_k end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) bold_e ) .
(8)
The formulas in Figure 6 imply
๐ฑ i โข j โข i ยฏ subscript ๐ฑ ๐ ๐ ยฏ ๐ \displaystyle\mathbf{x}_{ij\overline{i}} bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j overยฏ start_ARG italic_i end_ARG end_POSTSUBSCRIPT
= โ q ( t i ๐ฑ i โข j โ t i โข j ๐ฑ i + q ๐ฑ j + t j ๐ ) = : ๐ฐ u ( ๐ฑ i โข j โข i ยฏ ) , \displaystyle=-q(t_{i}\mathbf{x}_{ij}-t_{ij}\mathbf{x}_{i}+q\mathbf{x}_{j}+t_{%
j}\mathbf{e})=:\mathfrak{s}_{u}(\mathbf{x}_{ij\overline{i}}), = - italic_q ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_q bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT bold_e ) = : fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j overยฏ start_ARG italic_i end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ) ,
(9)
๐ฑ j ยฏ โข i โข j subscript ๐ฑ ยฏ ๐ ๐ ๐ \displaystyle\mathbf{x}_{\overline{j}ij} bold_x start_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG italic_j end_ARG italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT
= โ q ยฏ ( t j ๐ฑ i โข j โ t i โข j ๐ฑ j + q ยฏ ๐ฑ i + t i ๐ ) = : ๐ฐ u ( ๐ฑ j ยฏ โข i โข j ) . \displaystyle=-\overline{q}(t_{j}\mathbf{x}_{ij}-t_{ij}\mathbf{x}_{j}+%
\overline{q}\mathbf{x}_{i}+t_{i}\mathbf{e})=:\mathfrak{s}_{u}(\mathbf{x}_{%
\overline{j}ij}). = - overยฏ start_ARG italic_q end_ARG ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT bold_e ) = : fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG italic_j end_ARG italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) .
Given a knot K ๐พ K italic_K and a crossing ๐ผ ๐ผ \mathsf{c} sansserif_c , let K โ โข ( ๐ผ ) superscript ๐พ โ ๐ผ K^{\star}(\mathsf{c}) italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) be the knot resulting from changing the type of ๐ผ ๐ผ \mathsf{c} sansserif_c .
Clearly, one of K โ ๐ผ , K 0 ๐ผ subscript superscript ๐พ ๐ผ subscript superscript ๐พ ๐ผ 0
K^{\mathsf{c}}_{\infty},K^{\mathsf{c}}_{0} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is a knot, and the other is a two-component link; let K โ โข ( ๐ผ ) superscript ๐พ โ ๐ผ K^{\dagger}(\mathsf{c}) italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) denote the knot.
Put
ฯต โข ( ๐ผ ) = { 1 , K โ โข ( ๐ผ ) = K 0 ๐ผ , โ 1 , K โ โข ( ๐ผ ) = K โ ๐ผ ; ฮด โข ( ๐ผ ) = q ยฏ 1 2 โข ฯต โข ( ๐ผ ) โ q 3 2 โข ฯต โข ( ๐ผ ) . formulae-sequence italic-ฯต ๐ผ cases 1 superscript ๐พ โ ๐ผ subscript superscript ๐พ ๐ผ 0 1 superscript ๐พ โ ๐ผ subscript superscript ๐พ ๐ผ ๐ฟ ๐ผ superscript ยฏ ๐ 1 2 italic-ฯต ๐ผ superscript ๐ 3 2 italic-ฯต ๐ผ \epsilon(\mathsf{c})=\begin{cases}1,&K^{\dagger}(\mathsf{c})=K^{\mathsf{c}}_{0%
},\\
-1,&K^{\dagger}(\mathsf{c})=K^{\mathsf{c}}_{\infty};\end{cases}\qquad\delta(%
\mathsf{c})=\overline{q}^{\frac{1}{2}\epsilon(\mathsf{c})}-q^{\frac{3}{2}%
\epsilon(\mathsf{c})}. italic_ฯต ( sansserif_c ) = { start_ROW start_CELL 1 , end_CELL start_CELL italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) = italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , end_CELL end_ROW start_ROW start_CELL - 1 , end_CELL start_CELL italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) = italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT ; end_CELL end_ROW italic_ฮด ( sansserif_c ) = overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_ฯต ( sansserif_c ) end_POSTSUPERSCRIPT - italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 3 end_ARG start_ARG 2 end_ARG italic_ฯต ( sansserif_c ) end_POSTSUPERSCRIPT .
In ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , since
K = q 1 2 โข K โ ๐ผ + q ยฏ 1 2 โข K 0 ๐ผ ๐พ superscript ๐ 1 2 subscript superscript ๐พ ๐ผ superscript ยฏ ๐ 1 2 subscript superscript ๐พ ๐ผ 0 K=q^{\frac{1}{2}}K^{\mathsf{c}}_{\infty}+\overline{q}^{\frac{1}{2}}K^{\mathsf{%
c}}_{0} italic_K = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and K โ โข ( ๐ผ ) = q ยฏ 1 2 โข K โ ๐ผ + q 1 2 โข K 0 ๐ผ superscript ๐พ โ ๐ผ superscript ยฏ ๐ 1 2 subscript superscript ๐พ ๐ผ superscript ๐ 1 2 subscript superscript ๐พ ๐ผ 0 K^{\star}(\mathsf{c})=\overline{q}^{\frac{1}{2}}K^{\mathsf{c}}_{\infty}+q^{%
\frac{1}{2}}K^{\mathsf{c}}_{0} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) = overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ,
we have
K = q ฯต โข ( ๐ผ ) โข K โ โข ( ๐ผ ) + ฮด โข ( ๐ผ ) โข K โ โข ( ๐ผ ) . ๐พ superscript ๐ italic-ฯต ๐ผ superscript ๐พ โ ๐ผ ๐ฟ ๐ผ superscript ๐พ โ ๐ผ \displaystyle K=q^{\epsilon(\mathsf{c})}K^{\star}(\mathsf{c})+\delta(\mathsf{c%
})K^{\dagger}(\mathsf{c}). italic_K = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต ( sansserif_c ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) + italic_ฮด ( sansserif_c ) italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) .
(10)
Remark 3.4 .
It should be emphasized that ฯ โข ( K โ โข ( ๐ผ ) ) ๐ superscript ๐พ โ ๐ผ \pi(K^{\dagger}(\mathsf{c})) italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) ) depends only on ฯ โข ( K ) ๐ ๐พ \pi(K) italic_ฯ ( italic_K ) and the type of ๐ผ ๐ผ \mathsf{c} sansserif_c ; so does ฯต โข ( ๐ผ ) italic-ฯต ๐ผ \epsilon(\mathsf{c}) italic_ฯต ( sansserif_c ) .
Let F ๐น F italic_F be an arc of K ๐พ K italic_K . Suppose
Cr โข ( โจ K | F โฉ / F ) = { ๐ผ 1 , โฆ , ๐ผ k } , Cr โข ( F / โจ K | F โฉ ) = { ๐ผ 1 , โฆ , ๐ผ โ } , formulae-sequence Cr inner-product ๐พ ๐น ๐น superscript ๐ผ 1 โฆ superscript ๐ผ ๐ Cr ๐น inner-product ๐พ ๐น subscript ๐ผ 1 โฆ subscript ๐ผ โ \displaystyle{\rm Cr}(\langle K|F\rangle/F)=\{\mathsf{c}^{1},\ldots,\mathsf{c}%
^{k}\},\qquad{\rm Cr}(F/\langle K|F\rangle)=\{\mathsf{c}_{1},\ldots,\mathsf{c}%
_{\ell}\}, roman_Cr ( โจ italic_K | italic_F โฉ / italic_F ) = { sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT , โฆ , sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT } , roman_Cr ( italic_F / โจ italic_K | italic_F โฉ ) = { sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT roman_โ end_POSTSUBSCRIPT } ,
(11)
both listed according to the orientation of F ๐น F italic_F ; note that crossings ๐ผ ๐ผ \mathsf{c} sansserif_c with over โข ( ๐ผ ) over ๐ผ {\rm over}(\mathsf{c}) roman_over ( sansserif_c ) , under โข ( ๐ผ ) under ๐ผ {\rm under}(\mathsf{c}) roman_under ( sansserif_c ) both in F ๐น F italic_F are not included.
Put K ( 0 ) = K ( 0 ) = K superscript ๐พ 0 subscript ๐พ 0 ๐พ K^{(0)}=K_{(0)}=K italic_K start_POSTSUPERSCRIPT ( 0 ) end_POSTSUPERSCRIPT = italic_K start_POSTSUBSCRIPT ( 0 ) end_POSTSUBSCRIPT = italic_K ; recursively put K ( i ) = ( K ( i โ 1 ) ) โ โข ( ๐ผ i ) superscript ๐พ ๐ superscript superscript ๐พ ๐ 1 โ superscript ๐ผ ๐ K^{(i)}=(K^{(i-1)})^{\star}(\mathsf{c}^{i}) italic_K start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) for 1 โค i โค k 1 ๐ ๐ 1\leq i\leq k 1 โค italic_i โค italic_k , and K ( i ) = ( K ( i โ 1 ) ) โ โข ( ๐ผ i ) subscript ๐พ ๐ superscript subscript ๐พ ๐ 1 โ subscript ๐ผ ๐ K_{(i)}=(K_{(i-1)})^{\star}(\mathsf{c}_{i}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT ( italic_i - 1 ) end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) for 1 โค i โค โ 1 ๐ โ 1\leq i\leq\ell 1 โค italic_i โค roman_โ . In other words, K ( i ) superscript ๐พ ๐ K^{(i)} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT (resp. K ( i ) subscript ๐พ ๐ K_{(i)} italic_K start_POSTSUBSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUBSCRIPT ) is the knot obtained from K ๐พ K italic_K by changing the types of ๐ผ 1 , โฆ , ๐ผ i superscript ๐ผ 1 โฆ superscript ๐ผ ๐
\mathsf{c}^{1},\ldots,\mathsf{c}^{i} sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT , โฆ , sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT (resp. ๐ผ 1 , โฆ , ๐ผ i subscript ๐ผ 1 โฆ subscript ๐ผ ๐
\mathsf{c}_{1},\ldots,\mathsf{c}_{i} sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ).
By (10 ), in ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ,
K ( i โ 1 ) superscript ๐พ ๐ 1 \displaystyle K^{(i-1)} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT
= q ฯต โข ( ๐ผ i ) โข K ( i ) + ฮด โข ( ๐ผ i ) โข ( K ( i โ 1 ) ) โ โข ( ๐ผ i ) , absent superscript ๐ italic-ฯต superscript ๐ผ ๐ superscript ๐พ ๐ ๐ฟ superscript ๐ผ ๐ superscript superscript ๐พ ๐ 1 โ superscript ๐ผ ๐ \displaystyle=q^{\epsilon(\mathsf{c}^{i})}K^{(i)}+\delta(\mathsf{c}^{i})(K^{(i%
-1)})^{\dagger}(\mathsf{c}^{i}), = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต ( sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUPERSCRIPT + italic_ฮด ( sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) ,
K ( i โ 1 ) subscript ๐พ ๐ 1 \displaystyle K_{(i-1)} italic_K start_POSTSUBSCRIPT ( italic_i - 1 ) end_POSTSUBSCRIPT
= q ฯต โข ( ๐ผ i ) โข K ( i ) + ฮด โข ( ๐ผ i ) โข ( K ( i โ 1 ) ) โ โข ( ๐ผ i ) . absent superscript ๐ italic-ฯต subscript ๐ผ ๐ subscript ๐พ ๐ ๐ฟ subscript ๐ผ ๐ superscript subscript ๐พ ๐ 1 โ subscript ๐ผ ๐ \displaystyle=q^{\epsilon(\mathsf{c}_{i})}K_{(i)}+\delta(\mathsf{c}_{i})(K_{(i%
-1)})^{\dagger}(\mathsf{c}_{i}). = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต ( sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT ( italic_i ) end_POSTSUBSCRIPT + italic_ฮด ( sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT ( italic_i - 1 ) end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) .
Hence
K = q ฯต ^ โข ( K , F ) โข K F + U โข ( K , F ) = q ฯต ห โข ( K , F ) โข K F + D โข ( K , F ) in โข ๐ฎ n , formulae-sequence ๐พ superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐พ ๐น superscript ๐พ ๐น ๐ ๐พ ๐น superscript ๐ ห italic-ฯต ๐พ ๐น subscript ๐พ ๐น ๐ท ๐พ ๐น in subscript ๐ฎ ๐ \displaystyle K=q^{\hat{\epsilon}(K,F)}K^{F}+U(K,F)=q^{\check{\epsilon}(K,F)}K%
_{F}+D(K,F)\qquad\text{in}\ \mathcal{S}_{n}, italic_K = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT + italic_U ( italic_K , italic_F ) = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT + italic_D ( italic_K , italic_F ) in caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ,
(12)
where ฯต ^ โข ( K , F ) = โ i = 1 k ฯต โข ( ๐ผ i ) ^ italic-ฯต ๐พ ๐น superscript subscript ๐ 1 ๐ italic-ฯต superscript ๐ผ ๐ \hat{\epsilon}(K,F)={\sum}_{i=1}^{k}\epsilon(\mathsf{c}^{i}) over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต ( sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) , K F = K ( k ) superscript ๐พ ๐น superscript ๐พ ๐ K^{F}=K^{(k)} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT = italic_K start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_k ) end_POSTSUPERSCRIPT , ฯต ห โข ( K , F ) = โ i = 1 โ ฯต โข ( ๐ผ i ) ห italic-ฯต ๐พ ๐น superscript subscript ๐ 1 โ italic-ฯต subscript ๐ผ ๐ \check{\epsilon}(K,F)={\sum}_{i=1}^{\ell}\epsilon(\mathsf{c}_{i}) overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_โ end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต ( sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) , K F = K ( โ ) subscript ๐พ ๐น subscript ๐พ โ K_{F}=K_{(\ell)} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT = italic_K start_POSTSUBSCRIPT ( roman_โ ) end_POSTSUBSCRIPT ,
U โข ( K , F ) ๐ ๐พ ๐น \displaystyle U(K,F) italic_U ( italic_K , italic_F )
= โ i = 1 k q โ t = 1 i โ 1 ฯต โข ( ๐ผ t ) โข ฮด โข ( ๐ผ i ) โข ( K ( i โ 1 ) ) โ โข ( ๐ผ i ) , absent superscript subscript ๐ 1 ๐ superscript ๐ superscript subscript ๐ก 1 ๐ 1 italic-ฯต superscript ๐ผ ๐ก ๐ฟ superscript ๐ผ ๐ superscript superscript ๐พ ๐ 1 โ superscript ๐ผ ๐ \displaystyle={\sum}_{i=1}^{k}q^{\sum_{t=1}^{i-1}\epsilon(\mathsf{c}^{t})}%
\delta(\mathsf{c}^{i})(K^{(i-1)})^{\dagger}(\mathsf{c}^{i}), = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT italic_q start_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_t = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_i - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต ( sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_t end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฮด ( sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_i - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ) ,
D โข ( K , F ) ๐ท ๐พ ๐น \displaystyle D(K,F) italic_D ( italic_K , italic_F )
= โ i = 1 โ q โ t = 1 i โ 1 ฯต โข ( ๐ผ t ) โข ฮด โข ( ๐ผ i ) โข ( K ( i โ 1 ) ) โ โข ( ๐ผ i ) . absent superscript subscript ๐ 1 โ superscript ๐ superscript subscript ๐ก 1 ๐ 1 italic-ฯต subscript ๐ผ ๐ก ๐ฟ subscript ๐ผ ๐ superscript subscript ๐พ ๐ 1 โ subscript ๐ผ ๐ \displaystyle={\sum}_{i=1}^{\ell}q^{\sum_{t=1}^{i-1}\epsilon(\mathsf{c}_{t})}%
\delta(\mathsf{c}_{i})(K_{(i-1)})^{\dagger}(\mathsf{c}_{i}). = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_โ end_POSTSUPERSCRIPT italic_q start_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_t = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_i - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต ( sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฮด ( sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT ( italic_i - 1 ) end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) .
Note that K F superscript ๐พ ๐น K^{F} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT (resp. K F subscript ๐พ ๐น K_{F} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ) is obtained from K ๐พ K italic_K by pulling F ๐น F italic_F up to the top (resp. pushing F ๐น F italic_F down to the bottom) through crossing-changes, and ฮป โข ( K F ) = ฮป โข ( K F ) = ฮป โข ( K ) ๐ superscript ๐พ ๐น ๐ subscript ๐พ ๐น ๐ ๐พ \lambda(K^{F})=\lambda(K_{F})=\lambda(K) italic_ฮป ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_ฮป ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮป ( italic_K ) .
Let F โฏ โ K F superscript ๐น โฏ superscript ๐พ ๐น F^{\sharp}\subset K^{F} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT โ italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT (resp. F โญ โ K F subscript ๐น โญ subscript ๐พ ๐น F_{\flat}\subset K_{F} italic_F start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT โ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT ) denote the resulting arc.
When | F | = 3 ๐น 3 |F|=3 | italic_F | = 3 , writing ๐ฐ u โข ( F โฏ ) = โ i ๐ s โข [ C h ] subscript ๐ฐ ๐ข superscript ๐น โฏ subscript ๐ subscript ๐ ๐ delimited-[] subscript ๐ถ โ \mathfrak{s}_{u}(F^{\sharp})=\sum_{i}\mathfrak{a}_{s}[C_{h}] fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT [ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_h end_POSTSUBSCRIPT ] with C s subscript ๐ถ ๐ C_{s} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT close to F ๐น F italic_F , put
๐ฐ โฏ โข ( K , F ) = U โข ( K , F ) + q ฯต ^ โข ( K , F ) โข โ s ๐ s โข ( K F โข | F โฏ | โข C s ) โ โฑ n , superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น ๐ ๐พ ๐น superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐พ ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐พ ๐น superscript ๐น โฏ subscript ๐ถ ๐ subscript โฑ ๐ \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)=U(K,F)+q^{\hat{\epsilon}(K,F)}{\sum}_{s}\mathfrak{a%
}_{s}(K^{F}|F^{\sharp}|C_{s})\in\mathcal{F}_{n}, fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = italic_U ( italic_K , italic_F ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) โ caligraphic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ,
similarly, writing ๐ฐ d โข ( F โญ ) = โ t [ D t ] โข ๐ t subscript ๐ฐ ๐ subscript ๐น โญ subscript ๐ก delimited-[] subscript ๐ท ๐ก subscript ๐ ๐ก \mathfrak{s}_{d}(F_{\flat})=\sum_{t}[D_{t}]\mathfrak{b}_{t} fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT [ italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ] fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT with D t subscript ๐ท ๐ก D_{t} italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT close to F ๐น F italic_F , put
๐ฐ โญ โข ( K , F ) = D โข ( K , F ) + q ฯต ห โข ( K , F ) โข โ t ( K F โข | F โญ | โข D t ) โข ๐ t โ โฑ n . subscript ๐ฐ โญ ๐พ ๐น ๐ท ๐พ ๐น superscript ๐ ห italic-ฯต ๐พ ๐น subscript ๐ก subscript ๐พ ๐น subscript ๐น โญ subscript ๐ท ๐ก subscript ๐ ๐ก subscript โฑ ๐ \mathfrak{s}_{\flat}(K,F)=D(K,F)+q^{\check{\epsilon}(K,F)}{\sum}_{t}(K_{F}|F_{%
\flat}|D_{t})\mathfrak{b}_{t}\in\mathcal{F}_{n}. fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = italic_D ( italic_K , italic_F ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT | italic_F start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT | italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_F start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
Some explanations are in order.
1.
The meanings of ๐ฐ u โข ( F โฏ ) subscript ๐ฐ ๐ข superscript ๐น โฏ \mathfrak{s}_{u}(F^{\sharp}) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ) and ๐ฐ d โข ( F โญ ) subscript ๐ฐ ๐ subscript ๐น โญ \mathfrak{s}_{d}(F_{\flat}) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ) are self-evident, in the sprit of Remark 2.1 .
In ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F) fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) , the C s subscript ๐ถ ๐ C_{s} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT โs are required not to be blocked by โจ K F | F โฏ โฉ inner-product superscript ๐พ ๐น superscript ๐น โฏ \langle K^{F}|F^{\sharp}\rangle โจ italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT โฉ from above, and in ๐ฐ โญ โข ( K , F ) subscript ๐ฐ โญ ๐พ ๐น \mathfrak{s}_{\flat}(K,F) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) , the D t subscript ๐ท ๐ก D_{t} italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT โs are required not to be blocked by โจ K F | F โญ โฉ inner-product subscript ๐พ ๐น subscript ๐น โญ \langle K_{F}|F_{\flat}\rangle โจ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT | italic_F start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT โฉ from below. As a more important point, ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) = ๐ฐ โญ โข ( K , F ) = K superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น subscript ๐ฐ โญ ๐พ ๐น ๐พ \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)=\mathfrak{s}_{\flat}(K,F)=K fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = italic_K in ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
2.
As notified in Remark 3.2 , to ensure ( K F โข | F โฏ | โข C s ) superscript ๐พ ๐น superscript ๐น โฏ subscript ๐ถ ๐ (K^{F}|F^{\sharp}|C_{s}) ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) to be well-defined up to fine isotopy, we choose C s subscript ๐ถ ๐ C_{s} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT to be close
to F ๐น F italic_F ; however, we are still allowed to modify C s subscript ๐ถ ๐ C_{s} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT , to such an extent that the fine isotopy class of ( K F โข | F โฏ | โข C s ) superscript ๐พ ๐น superscript ๐น โฏ subscript ๐ถ ๐ (K^{F}|F^{\sharp}|C_{s}) ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) is fixed. Similar conventions are also adopted for D t subscript ๐ท ๐ก D_{t} italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT .
3.
Call the ( K F โข | F โฏ | โข C s ) superscript ๐พ ๐น superscript ๐น โฏ subscript ๐ถ ๐ (K^{F}|F^{\sharp}|C_{s}) ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) โs, ( K F โข | F โญ | โข D t ) subscript ๐พ ๐น subscript ๐น โญ subscript ๐ท ๐ก (K_{F}|F_{\flat}|D_{t}) ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT | italic_F start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT | italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ) โs and the knots appearing in U โข ( K , F ) ๐ ๐พ ๐น U(K,F) italic_U ( italic_K , italic_F ) , D โข ( K , F ) ๐ท ๐พ ๐น D(K,F) italic_D ( italic_K , italic_F ) the
knots subsequent to K ๐พ K italic_K .
For convenience, we often write ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) = โ i ๐ i โข M i superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)=\sum_{i}\mathfrak{c}_{i}M_{i} fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , and ๐ฐ โญ โข ( K , F ) = โ j N j โข ๐ก j subscript ๐ฐ โญ ๐พ ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ \mathfrak{s}_{\flat}(K,F)=\sum_{j}N_{j}\mathfrak{d}_{j} fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT fraktur_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , where ๐ i , ๐ก j โ ๐ฏ n subscript ๐ ๐ subscript ๐ก ๐
subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{c}_{i},\mathfrak{d}_{j}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , fraktur_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT with | ๐ i | , | ๐ก j | โค 3 subscript ๐ ๐ subscript ๐ก ๐
3 |\mathfrak{c}_{i}|,|\mathfrak{d}_{j}|\leq 3 | fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | , | fraktur_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT | โค 3 , and M i subscript ๐ ๐ M_{i} italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โs, N j subscript ๐ ๐ N_{j} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โs are knots subsequent to K ๐พ K italic_K . Actually, ๐ i โ R subscript ๐ ๐ ๐
\mathfrak{c}_{i}\in R fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ italic_R if M i subscript ๐ ๐ M_{i} italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT comes from U โข ( K , F ) ๐ ๐พ ๐น U(K,F) italic_U ( italic_K , italic_F ) , and ๐ก j โ R subscript ๐ก ๐ ๐
\mathfrak{d}_{j}\in R fraktur_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โ italic_R if N j subscript ๐ ๐ N_{j} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT comes from D โข ( K , F ) ๐ท ๐พ ๐น D(K,F) italic_D ( italic_K , italic_F ) .
4.
It is worthwhile to highlight that each subsequent knot is simpler than K ๐พ K italic_K . The precise formulas of
U โข ( K , F ) ๐ ๐พ ๐น U(K,F) italic_U ( italic_K , italic_F ) , D โข ( K , F ) ๐ท ๐พ ๐น D(K,F) italic_D ( italic_K , italic_F ) are not very important.
Figure 10: The expression for ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F) fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) is given in the second to fourth rows.
Example 3.5 .
A degree 7 7 7 7 knot K ๐พ K italic_K is given in the upper-left of Figure 10 . The degree 3 3 3 3 arc between the two bullet points is chosen as F ๐น F italic_F . Using the formula given in Figure 7 for ๐ฐ u โข ( F โฏ ) subscript ๐ฐ ๐ข superscript ๐น โฏ \mathfrak{s}_{u}(F^{\sharp}) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ) , we obtain ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F) fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) . Each arc in ๐ฐ u โข ( F โฏ ) subscript ๐ฐ ๐ข superscript ๐น โฏ \mathfrak{s}_{u}(F^{\sharp}) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ) of degree at most 2 2 2 2 has been chosen to be close to F ๐น F italic_F (as in Figure 8 ) and then modified.
For each knot K ๐พ K italic_K , we recursively define a set ๐ โข ( K ) โ ฮธ n โ 1 โข ( [ K ] ) โ ๐ฏ n ๐ ๐พ superscript subscript ๐ ๐ 1 delimited-[] ๐พ subscript ๐ฏ ๐ \mathcal{A}(K)\subseteq\theta_{n}^{-1}([K])\subset\mathcal{T}_{n} caligraphic_A ( italic_K ) โ italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( [ italic_K ] ) โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , whose elements are called admissible expressions of K ๐พ K italic_K , and are identified with elements of ๐ โข ( K โฒ ) ๐ superscript ๐พ โฒ \mathcal{A}(K^{\prime}) caligraphic_A ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) for any K โฒ โ K superscript ๐พ โฒ ๐พ K^{\prime}\approx K italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ italic_K .
When | K | โค 4 ๐พ 4 |K|\leq 4 | italic_K | โค 4 , put
๐ โข ( K ) = { ๐ฒ โ ๐ฏ n : ฮธ n โข ( ๐ฒ ) = [ K ] , md ๐ฒ โข ( v ) โค md K โข ( v ) โข forย allย โข v } ; ๐ ๐พ conditional-set ๐ฒ subscript ๐ฏ ๐ formulae-sequence subscript ๐ ๐ ๐ฒ delimited-[] ๐พ subscript md ๐ฒ ๐ฃ subscript md ๐พ ๐ฃ forย allย ๐ฃ \mathcal{A}(K)=\big{\{}\mathfrak{u}\in\mathcal{T}_{n}\colon\theta_{n}(%
\mathfrak{u})=[K],\ {\rm md}_{\mathfrak{u}}(v)\leq{\rm md}_{K}(v)\ \text{for\ %
all\ }v\big{\}}; caligraphic_A ( italic_K ) = { fraktur_u โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT : italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_u ) = [ italic_K ] , roman_md start_POSTSUBSCRIPT fraktur_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) โค roman_md start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) for all italic_v } ;
the condition md ๐ฒ โข ( v ) โค md K โข ( v ) subscript md ๐ฒ ๐ฃ subscript md ๐พ ๐ฃ {\rm md}_{\mathfrak{u}}(v)\leq{\rm md}_{K}(v) roman_md start_POSTSUBSCRIPT fraktur_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) โค roman_md start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) is imposed to rule out uninteresting elements of ฮธ n โ 1 โข ( [ K ] ) superscript subscript ๐ ๐ 1 delimited-[] ๐พ \theta_{n}^{-1}([K]) italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( [ italic_K ] ) .
Suppose | K | > 4 ๐พ 4 |K|>4 | italic_K | > 4 and that ๐ โข ( J ) ๐ ๐ฝ \mathcal{A}(J) caligraphic_A ( italic_J ) has been defined for each knot J ๐ฝ J italic_J simpler than K ๐พ K italic_K . Take F โ ๐ 3 โข ( K ) ๐น subscript ๐ 3 ๐พ F\in\mathfrak{A}_{3}(K) italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , write ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) = โ i ๐ i โข M i superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)=\sum_{i}\mathfrak{c}_{i}M_{i} fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT and ๐ฐ โญ โข ( K , F ) = โ j N j โข ๐ก j subscript ๐ฐ โญ ๐พ ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ \mathfrak{s}_{\flat}(K,F)=\sum_{j}N_{j}\mathfrak{d}_{j} fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT fraktur_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , with M i subscript ๐ ๐ M_{i} italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , N j subscript ๐ ๐ N_{j} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT subsequent to K ๐พ K italic_K , then put
๐ u โข ( K , F ) subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น \displaystyle\mathcal{A}_{u}(K,F) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F )
= { โ i ๐ i โข ๐ค i : ๐ค i โ ๐ โข ( M i ) } , absent conditional-set subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ค ๐ subscript ๐ค ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \displaystyle=\Big{\{}{\sum}_{i}\mathfrak{c}_{i}\mathfrak{g}_{i}\colon%
\mathfrak{g}_{i}\in\mathcal{A}(M_{i})\Big{\}}, = { โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) } ,
(13)
๐ d โข ( K , F ) subscript ๐ ๐ ๐พ ๐น \displaystyle\mathcal{A}_{d}(K,F) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F )
= { โ j ๐ฅ j โข ๐ก j : ๐ฅ j โ ๐ โข ( N j ) } . absent conditional-set subscript ๐ subscript ๐ฅ ๐ subscript ๐ก ๐ subscript ๐ฅ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \displaystyle=\Big{\{}{\sum}_{j}\mathfrak{h}_{j}\mathfrak{d}_{j}\colon%
\mathfrak{h}_{j}\in\mathcal{A}(N_{j})\Big{\}}. = { โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT fraktur_h start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT fraktur_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_h start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) } .
(14)
Set
๐ โข ( K ) = โ F โ ๐ 3 โข ( K ) ( ๐ u โข ( K , F ) โช ๐ d โข ( K , F ) ) . ๐ ๐พ subscript ๐น subscript ๐ 3 ๐พ subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น subscript ๐ ๐ ๐พ ๐น \mathcal{A}(K)={\bigcup}_{F\in\mathfrak{A}_{3}(K)}\big{(}\mathcal{A}_{u}(K,F)%
\cup\mathcal{A}_{d}(K,F)\big{)}. caligraphic_A ( italic_K ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) โช caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) ) .
Remark 3.6 .
Suppose K โฒ โ K superscript ๐พ โฒ ๐พ K^{\prime}\approx K italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ italic_K , say K โฒ = ฯ 1 โข ( K ) superscript ๐พ โฒ subscript ๐ 1 ๐พ K^{\prime}=\varphi_{1}(K) italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) for some fine isotopy ฯ t subscript ๐ ๐ก \varphi_{t} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT . Then for each F โ ๐ 3 โข ( K ) ๐น subscript ๐ 3 ๐พ F\in\mathfrak{A}_{3}(K) italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , we have F โฒ := ฯ 1 โข ( F ) โ ๐ 3 โข ( K โฒ ) assign superscript ๐น โฒ subscript ๐ 1 ๐น subscript ๐ 3 superscript ๐พ โฒ F^{\prime}:=\varphi_{1}(F)\in\mathfrak{A}_{3}(K^{\prime}) italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT := italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) , and ๐ฐ โฏ โข ( K โฒ , F โฒ ) = โ i ๐ i โข ฯ 1 โข ( M i ) superscript ๐ฐ โฏ superscript ๐พ โฒ superscript ๐น โฒ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ \mathfrak{s}^{\sharp}(K^{\prime},F^{\prime})=\sum_{i}\mathfrak{c}_{i}\varphi_{%
1}(M_{i}) fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) , ๐ฐ โญ โข ( K โฒ , F โฒ ) = โ j ฯ 1 โข ( N j ) โข ๐ก j subscript ๐ฐ โญ superscript ๐พ โฒ superscript ๐น โฒ subscript ๐ subscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ \mathfrak{s}_{\flat}(K^{\prime},F^{\prime})=\sum_{j}\varphi_{1}(N_{j})%
\mathfrak{d}_{j} fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) fraktur_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT . Thus, recursively, elements of ๐ โข ( K โฒ ) ๐ superscript ๐พ โฒ \mathcal{A}(K^{\prime}) caligraphic_A ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) identify with those of ๐ โข ( K ) ๐ ๐พ \mathcal{A}(K) caligraphic_A ( italic_K ) through ฯ 1 subscript ๐ 1 \varphi_{1} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT .
In contrast, when ฯ t subscript ๐ ๐ก \varphi_{t} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT is merely an ordinary isotopy, in general there is no manner to identify U โข ( K โฒ , F โฒ ) ๐ superscript ๐พ โฒ superscript ๐น โฒ U(K^{\prime},F^{\prime}) italic_U ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) with U โข ( K , F ) ๐ ๐พ ๐น U(K,F) italic_U ( italic_K , italic_F ) . This is the reason for that in Figure 10 , we do not shrink some loose arcs.
For an arc A โ โ 0 โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ด subscript โ 0 subscript ๐ subscript ๐ A\in\mathcal{H}_{0}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) italic_A โ caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) with ๐ ยฑ โ ฮฃ ร { 0 } subscript ๐ plus-or-minus ฮฃ 0 \mathsf{x}_{\pm}\in\Sigma\times\{0\} sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร { 0 } , recursively define the set
๐ pu โข ( A ) โ ๐ฏ n โข ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) subscript ๐ pu ๐ด subscript ๐ฏ ๐ ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{A}_{\rm pu}(A)\subset\mathcal{T}_{n}\mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},%
\mathsf{x}_{+}) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) of purely upward admissible expressions . Put ๐ pu โข ( A ) = { [ A ] } subscript ๐ pu ๐ด delimited-[] ๐ด \mathcal{A}_{\rm pu}(A)=\{[A]\} caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) = { [ italic_A ] } if | A | โค 2 ๐ด 2 |A|\leq 2 | italic_A | โค 2 ; put ๐ pu โข ( A ) = { ๐ฐ u โข ( A ) } subscript ๐ pu ๐ด subscript ๐ฐ ๐ข ๐ด \mathcal{A}_{\rm pu}(A)=\{\mathfrak{s}_{u}(A)\} caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) = { fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) } if | A | = 3 ๐ด 3 |A|=3 | italic_A | = 3 . Suppose | A | > 3 ๐ด 3 |A|>3 | italic_A | > 3 and that ๐ pu โข ( B ) subscript ๐ pu ๐ต \mathcal{A}_{\rm pu}(B) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) has been defined for each arc B ๐ต B italic_B simpler than A ๐ด A italic_A . Take F โ ๐ 3 โข ( A ) ๐น subscript ๐ 3 ๐ด F\in\mathfrak{A}_{3}(A) italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) , and define A F superscript ๐ด ๐น A^{F} italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT , U โข ( A , F ) ๐ ๐ด ๐น U(A,F) italic_U ( italic_A , italic_F ) , โarcs subsequent to A ๐ด A italic_A โ, and so forth, similarly as above.
Assume ๐ฐ u โข ( F โฏ ) = โ s ๐ s โข C s subscript ๐ฐ ๐ข superscript ๐น โฏ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ถ ๐ \mathfrak{s}_{u}(F^{\sharp})=\sum_{s}\mathfrak{a}_{s}C_{s} fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT .
Writing
s โฏ โข ( A , F ) := U โข ( A , F ) + q ฯต ^ โข ( A , F ) โข โ s ๐ s โข ( A F โข | F โฏ | โข C s ) assign superscript ๐ โฏ ๐ด ๐น ๐ ๐ด ๐น superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐ด ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐ด ๐น superscript ๐น โฏ subscript ๐ถ ๐ \displaystyle s^{\sharp}(A,F):=U(A,F)+q^{\hat{\epsilon}(A,F)}{\sum}_{s}%
\mathfrak{a}_{s}(A^{F}|F^{\sharp}|C_{s}) italic_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_A , italic_F ) := italic_U ( italic_A , italic_F ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_A , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT )
as โ i ๐ i โข G i subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐บ ๐ {\sum}_{i}\mathfrak{c}_{i}G_{i} โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , where ( A F โข | F โฏ | โข C s ) superscript ๐ด ๐น superscript ๐น โฏ subscript ๐ถ ๐ (A^{F}|F^{\sharp}|C_{s}) ( italic_A start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) has similar meaning as above, and the G i subscript ๐บ ๐ G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โs are arcs subsequent to A ๐ด A italic_A , put
๐ u โข ( A , F ) = { โ i ๐ i โข ๐ค i : ๐ค i โ ๐ pu โข ( G i ) } . subscript ๐ ๐ข ๐ด ๐น conditional-set subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ค ๐ subscript ๐ค ๐ subscript ๐ pu subscript ๐บ ๐ \displaystyle\mathcal{A}_{u}(A,F)=\Big{\{}{\sum}_{i}\mathfrak{c}_{i}\mathfrak{%
g}_{i}\colon\mathfrak{g}_{i}\in\mathcal{A}_{\rm pu}(G_{i})\Big{\}}. caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A , italic_F ) = { โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) } .
Set
๐ pu โข ( A ) = โ F โ ๐ 3 โข ( A ) ๐ u โข ( A , F ) . subscript ๐ pu ๐ด subscript ๐น subscript ๐ 3 ๐ด subscript ๐ ๐ข ๐ด ๐น \mathcal{A}_{\rm pu}(A)={\bigcup}_{F\in\mathfrak{A}_{3}(A)}\mathcal{A}_{u}(A,F). caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A , italic_F ) .
For an arc A โ โ 1 โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ด subscript โ 1 subscript ๐ subscript ๐ A\in\mathcal{H}_{1}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) italic_A โ caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) with ๐ ยฑ โ ฮฃ ร { 1 } subscript ๐ plus-or-minus ฮฃ 1 \mathsf{x}_{\pm}\in\Sigma\times\{1\} sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร { 1 } , define the set
๐ pd โข ( A ) โ ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) โข ๐ฏ n subscript ๐ pd ๐ด ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathcal{A}_{\rm pd}(A)\subset\mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+})%
\mathcal{T}_{n} caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pd end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) โ caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of purely downward admissible expressions in a parallel way.
We can write an element of ๐ pu โข ( A ) subscript ๐ pu ๐ด \mathcal{A}_{\rm pu}(A) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) as โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ \sum_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathbf{c} โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c , where ๐ ๐ \mathbf{c} bold_c ranges over relative isotopy classes of tight simple arcs C ๐ถ C italic_C with โ ยฑ C = โ ยฑ A subscript plus-or-minus ๐ถ subscript plus-or-minus ๐ด \partial_{\pm}C=\partial_{\pm}A โ start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT italic_C = โ start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT italic_A , | C | โค 2 ๐ถ 2 |C|\leq 2 | italic_C | โค 2 , and ๐ ๐ โ ๐ฏ n subscript ๐ ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is the โcoefficientโ of ๐ ๐ \mathbf{c} bold_c . Similarly, we can write an element of ๐ pd โข ( A ) subscript ๐ pd ๐ด \mathcal{A}_{\rm pd}(A) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pd end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) as โ ๐ ๐ โข ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \sum_{\mathbf{d}}\mathbf{d}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}} โ start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT bold_d fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT .
Lemma 3.7 .
Suppose K = tr โข ( A โ B ) ๐พ normal-tr normal-โ ๐ด ๐ต K={\rm tr}(A\ast B) italic_K = roman_tr ( italic_A โ italic_B ) , where A , B ๐ด ๐ต
A,B italic_A , italic_B are arcs with Cr โข ( B / A ) = โ
normal-Cr ๐ต ๐ด {\rm Cr}(B/A)=\emptyset roman_Cr ( italic_B / italic_A ) = โ
.
If โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ โ ๐ pu โข ( A ) subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ normal-pu ๐ด \sum_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathbf{c}\in\mathcal{A}_{\rm pu}(A) โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) , โ ๐ ๐ โข ๐ ๐ โ ๐ pd โข ( B ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ normal-pd ๐ต \sum_{\mathbf{d}}\mathbf{d}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in\mathcal{A}_{\rm pd}(B) โ start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT bold_d fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pd end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) , and ๐ฃ ๐ , ๐ โ ๐ โข ( tr โข ( C โ D ) ) subscript ๐ฃ ๐ ๐
๐ normal-tr normal-โ ๐ถ ๐ท \mathfrak{f}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}\in\mathcal{A}({\rm tr}(C\ast D)) fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( roman_tr ( italic_C โ italic_D ) ) for all ๐ , ๐ ๐ ๐
\mathbf{c},\mathbf{d} bold_c , bold_d , and C , D ๐ถ ๐ท
C,D italic_C , italic_D with [ C ] = ๐ delimited-[] ๐ถ ๐ [C]=\mathbf{c} [ italic_C ] = bold_c , [ D ] = ๐ delimited-[] ๐ท ๐ [D]=\mathbf{d} [ italic_D ] = bold_d , then
โ ๐ , ๐ ๐ ๐ โข ๐ฃ ๐ , ๐ โข ๐ ๐ โ ๐ โข ( K ) . subscript ๐ ๐
subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐
subscript ๐ ๐ ๐ ๐พ {\sum}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathfrak{f}_{\mathbf{c%
},\mathbf{d}}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in\mathcal{A}(K). โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_K ) .
Proof.
Use induction on | K | ๐พ |K| | italic_K | to prove the assertion, which is trivial when | K | โค 4 ๐พ 4 |K|\leq 4 | italic_K | โค 4 . Suppose | K | > 4 ๐พ 4 |K|>4 | italic_K | > 4 and that the assertion holds for any K โฒ superscript ๐พ โฒ K^{\prime} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT with | K โฒ | < | K | superscript ๐พ โฒ ๐พ |K^{\prime}|<|K| | italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT | < | italic_K | . Then either | A | > 2 ๐ด 2 |A|>2 | italic_A | > 2 or | B | > 2 ๐ต 2 |B|>2 | italic_B | > 2 . Without loss of generality, assume | A | > 2 ๐ด 2 |A|>2 | italic_A | > 2 .
By definition, โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ โ ๐ u โข ( A , F ) subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ข ๐ด ๐น \sum_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathbf{c}\in\mathcal{A}_{u}(A,F) โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A , italic_F ) for some F โ ๐ 3 โข ( A ) ๐น subscript ๐ 3 ๐ด F\in\mathfrak{A}_{3}(A) italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) ; this also can be said when | A | = 3 ๐ด 3 |A|=3 | italic_A | = 3 , in which case F = A ๐น ๐ด F=A italic_F = italic_A .
Suppose ๐ฐ โฏ โข ( A , F ) = โ i ๐ i โข G i superscript ๐ฐ โฏ ๐ด ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐บ ๐ \mathfrak{s}^{\sharp}(A,F)=\sum_{i}\mathfrak{c}_{i}G_{i} fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_A , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT with G i subscript ๐บ ๐ G_{i} italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT subsequent to A ๐ด A italic_A , then โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ = โ i ๐ i โข ๐ค i subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ค ๐ \sum_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathbf{c}=\sum_{i}\mathfrak{c}_{i}%
\mathfrak{g}_{i} โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT for some ๐ค i โ ๐ pu โข ( G i ) subscript ๐ค ๐ subscript ๐ pu subscript ๐บ ๐ \mathfrak{g}_{i}\in\mathcal{A}_{\rm pu}(G_{i}) fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) . For each i ๐ i italic_i , write ๐ค i = โ ๐ ๐ i , ๐ โข ๐ subscript ๐ค ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐
๐ \mathfrak{g}_{i}=\sum_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{i,\mathbf{c}}\mathbf{c} fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i , bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c .
Then
โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ = โ i ๐ i โข โ ๐ ๐ i , ๐ โข ๐ = โ ๐ ( โ i ๐ i โข ๐ i , ๐ ) โข ๐ , subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐
๐ subscript ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐
๐ {\sum}_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathbf{c}={\sum}_{i}\mathfrak{c}_%
{i}{\sum}_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{i,\mathbf{c}}\mathbf{c}={\sum}_{\mathbf{c}%
}\Big{(}{\sum}_{i}\mathfrak{c}_{i}\mathfrak{a}_{i,\mathbf{c}}\Big{)}\mathbf{c}, โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i , bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c = โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT ( โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i , bold_c end_POSTSUBSCRIPT ) bold_c ,
implying ๐ c = โ i ๐ i โข ๐ i , ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐
\mathfrak{a}_{c}=\sum_{i}\mathfrak{c}_{i}\mathfrak{a}_{i,\mathbf{c}} fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_c end_POSTSUBSCRIPT = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i , bold_c end_POSTSUBSCRIPT for each ๐ ๐ \mathbf{c} bold_c .
For each i ๐ i italic_i , by the inductive hypothesis, โ ๐ , ๐ ๐ i , ๐ โข ๐ฃ ๐ , ๐ โข ๐ ๐ โ ๐ โข ( tr โข ( G i โ B ) ) subscript ๐ ๐
subscript ๐ ๐ ๐
subscript ๐ฃ ๐ ๐
subscript ๐ ๐ ๐ tr โ subscript ๐บ ๐ ๐ต {\sum}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}\mathfrak{a}_{i,\mathbf{c}}\mathfrak{f}_{\mathbf%
{c},\mathbf{d}}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in\mathcal{A}({\rm tr}(G_{i}\ast B)) โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i , bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( roman_tr ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ italic_B ) ) .
Observe that ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) = โ i ๐ i โข tr โข ( G i โ B ) superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ tr โ subscript ๐บ ๐ ๐ต \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)=\sum_{i}\mathfrak{c}_{i}{\rm tr}(G_{i}\ast B) fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT roman_tr ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ italic_B ) .
Thus
โ ๐ , ๐ ๐ ๐ โข ๐ฃ ๐ , ๐ โข ๐ ๐ = โ i ๐ i โข โ ๐ , ๐ ๐ i , ๐ โข ๐ฃ ๐ , ๐ โข ๐ ๐ โ ๐ u โข ( K , F ) โ ๐ โข ( K ) . subscript ๐ ๐
subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐
subscript ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐
subscript ๐ ๐ ๐
subscript ๐ฃ ๐ ๐
subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น ๐ ๐พ {\sum}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathfrak{f}_{\mathbf{c%
},\mathbf{d}}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}={\sum}_{i}\mathfrak{c}_{i}{\sum}_{%
\mathbf{c},\mathbf{d}}\mathfrak{a}_{i,\mathbf{c}}\mathfrak{f}_{\mathbf{c},%
\mathbf{d}}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in\mathcal{A}_{u}(K,F)\subset\mathcal{A}(%
K). โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i , bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) โ caligraphic_A ( italic_K ) .
โ
Example 3.8 .
We illustrate how to practically obtain admissible expressions, through two knots of degree 4 4 4 4 .
Consider t 123 โข 2 ยฏ = tr โข ( G โ ๐ฑ 23 โข 2 ยฏ ) subscript ๐ก 123 ยฏ 2 tr โ ๐บ subscript ๐ฑ 23 ยฏ 2 t_{123\overline{2}}={\rm tr}(G\ast\mathbf{x}_{23\overline{2}}) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_G โ bold_x start_POSTSUBSCRIPT 23 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ) , shown in the upper row of Figure 14 . Take ๐ฑ 23 โข 2 ยฏ subscript ๐ฑ 23 ยฏ 2 \mathbf{x}_{23\overline{2}} bold_x start_POSTSUBSCRIPT 23 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT as a degree 3 3 3 3 arc, substitute it with ๐ฐ u โข ( ๐ฑ 23 โข 2 ยฏ ) subscript ๐ฐ ๐ข subscript ๐ฑ 23 ยฏ 2 \mathfrak{s}_{u}(\mathbf{x}_{23\overline{2}}) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT 23 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ) as given by (9 ), so as to get ๐ฐ โฏ โข ( t 123 โข 2 ยฏ , ๐ฑ 23 โข 2 ยฏ ) superscript ๐ฐ โฏ subscript ๐ก 123 ยฏ 2 subscript ๐ฑ 23 ยฏ 2 \mathfrak{s}^{\sharp}(t_{123\overline{2}},\mathbf{x}_{23\overline{2}}) fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT , bold_x start_POSTSUBSCRIPT 23 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ) , shown in the lower row. Then
โ q โข ( t 2 โข t 123 โ t 23 โข t 12 + q โข t 13 + t 1 โข t 3 ) โ ๐ โข ( t 123 โข 2 ยฏ ) . ๐ subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 123 subscript ๐ก 23 subscript ๐ก 12 ๐ subscript ๐ก 13 subscript ๐ก 1 subscript ๐ก 3 ๐ subscript ๐ก 123 ยฏ 2 -q(t_{2}t_{123}-t_{23}t_{12}+qt_{13}+t_{1}t_{3})\in\mathcal{A}(t_{123\overline%
{2}}). - italic_q ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) โ caligraphic_A ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ) .
In this way we deduce the following identity in ๐ฎ 3 subscript ๐ฎ 3 \mathcal{S}_{3} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT :
t 123 โข 2 ยฏ = โ q โข ( t 2 โข t 123 โ t 23 โข t 12 + q โข t 13 + t 1 โข t 3 ) . subscript ๐ก 123 ยฏ 2 ๐ subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 123 subscript ๐ก 23 subscript ๐ก 12 ๐ subscript ๐ก 13 subscript ๐ก 1 subscript ๐ก 3 \displaystyle t_{123\overline{2}}=-q(t_{2}t_{123}-t_{23}t_{12}+qt_{13}+t_{1}t_%
{3}). italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = - italic_q ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) .
(15)
Figure 11: First row: t 123 โข 2 ยฏ = tr โข ( G โ ๐ฑ 23 โข 2 ยฏ ) subscript ๐ก 123 ยฏ 2 tr โ ๐บ subscript ๐ฑ 23 ยฏ 2 t_{123\overline{2}}={\rm tr}(G\ast\mathbf{x}_{23\overline{2}}) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_G โ bold_x start_POSTSUBSCRIPT 23 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ) . Second row: ๐ฐ โฏ โข ( t 123 โข 2 ยฏ , ๐ฑ 23 โข 2 ยฏ ) superscript ๐ฐ โฏ subscript ๐ก 123 ยฏ 2 subscript ๐ฑ 23 ยฏ 2 \mathfrak{s}^{\sharp}(t_{123\overline{2}},\mathbf{x}_{23\overline{2}}) fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT , bold_x start_POSTSUBSCRIPT 23 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ) .
For t 1234 = tr โข ( G โ ๐ฑ 234 ) subscript ๐ก 1234 tr โ ๐บ subscript ๐ฑ 234 t_{1234}={\rm tr}(G\ast\mathbf{x}_{234}) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1234 end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_G โ bold_x start_POSTSUBSCRIPT 234 end_POSTSUBSCRIPT ) , substitute ๐ฑ 234 subscript ๐ฑ 234 \mathbf{x}_{234} bold_x start_POSTSUBSCRIPT 234 end_POSTSUBSCRIPT with ๐ฐ u โข ( ๐ฑ 234 ) subscript ๐ฐ ๐ข subscript ๐ฑ 234 \mathfrak{s}_{u}(\mathbf{x}_{234}) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT 234 end_POSTSUBSCRIPT ) as given by (8 ), so as to get ๐ฐ โฏ โข ( t 1234 , ๐ฑ 234 ) superscript ๐ฐ โฏ subscript ๐ก 1234 subscript ๐ฑ 234 \mathfrak{s}^{\sharp}(t_{1234},\mathbf{x}_{234}) fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1234 end_POSTSUBSCRIPT , bold_x start_POSTSUBSCRIPT 234 end_POSTSUBSCRIPT ) . The following identity in ๐ฎ 4 subscript ๐ฎ 4 \mathcal{S}_{4} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT is deduced:
t 1234 = โ ฮฑ โ 1 ( \displaystyle t_{1234}=-\alpha^{-1}\big{(} italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1234 end_POSTSUBSCRIPT = - italic_ฮฑ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT (
t 2 โข t 134 + t 3 โข t 124 + t 4 โข t 123 + ( q ยฏ 2 โข t 34 + q ยฏ โข t 3 โข t 4 ) โข t 12 โ t 24 โข t 13 subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 134 subscript ๐ก 3 subscript ๐ก 124 subscript ๐ก 4 subscript ๐ก 123 superscript ยฏ ๐ 2 subscript ๐ก 34 ยฏ ๐ subscript ๐ก 3 subscript ๐ก 4 subscript ๐ก 12 subscript ๐ก 24 subscript ๐ก 13 \displaystyle t_{2}t_{134}+t_{3}t_{124}+t_{4}t_{123}+(\overline{q}^{2}t_{34}+%
\overline{q}t_{3}t_{4})t_{12}-t_{24}t_{13} italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 134 end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 124 end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT + ( overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 34 end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT 24 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT
+ ( q 2 t 23 + q t 2 t 3 ) t 14 + ( t 234 + q t 23 t 4 + q ยฏ t 2 t 34 + t 2 t 3 t 4 ) t 1 ) . \displaystyle+(q^{2}t_{23}+qt_{2}t_{3})t_{14}+(t_{234}+qt_{23}t_{4}+\overline{%
q}t_{2}t_{34}+t_{2}t_{3}t_{4})t_{1}\big{)}. + ( italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 14 end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 234 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 34 end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) .
For a stacked link L = K 1 โข โฏ โข K r ๐ฟ subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ L=K_{1}\cdots K_{r} italic_L = italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT , put
๐ โข ( L ) = { ๐ข 1 โข โฏ โข ๐ข r : ๐ข 1 โ ๐ โข ( K 1 ) , โฆ , ๐ข r โ ๐ โข ( K r ) } . ๐ ๐ฟ conditional-set subscript ๐ข 1 โฏ subscript ๐ข ๐ formulae-sequence subscript ๐ข 1 ๐ subscript ๐พ 1 โฆ
subscript ๐ข ๐ ๐ subscript ๐พ ๐ \mathcal{A}(L)=\big{\{}\mathfrak{e}_{1}\cdots\mathfrak{e}_{r}\colon\mathfrak{e%
}_{1}\in\mathcal{A}(K_{1}),\ldots,\mathfrak{e}_{r}\in\mathcal{A}(K_{r})\big{\}}. caligraphic_A ( italic_L ) = { fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , โฆ , fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) } .
Suppose M = S 1 โ โฏ โ S r ๐ square-union subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ M=S_{1}\sqcup\cdots\sqcup S_{r} italic_M = italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โ โฏ โ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT is a multi-curve, and let Sym โข ( r ) Sym ๐ {\rm Sym}(r) roman_Sym ( italic_r ) denote the group of permutations on { 1 , โฆ , r } 1 โฆ ๐ \{1,\ldots,r\} { 1 , โฆ , italic_r } . Be careful that whenever ฯ โ Sym โข ( r ) ๐ Sym ๐ \sigma\in{\rm Sym}(r) italic_ฯ โ roman_Sym ( italic_r ) is nontrivial, S ฯ โข ( 1 ) โข โฏ โข S ฯ โข ( r ) โ S 1 โข โฏ โข S r not-similar-to subscript ๐ ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ S_{\sigma(1)}\cdots S_{\sigma(r)}\nsim S_{1}\cdots S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( 1 ) end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_r ) end_POSTSUBSCRIPT โ italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT as stacked links.
Put
๐ โข ( M ) = โ ฯ โ Sym โข ( r ) ๐ โข ( S ฯ โข ( 1 ) โข โฏ โข S ฯ โข ( r ) ) . ๐ ๐ subscript ๐ Sym ๐ ๐ subscript ๐ ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ \displaystyle\mathcal{A}(M)={\bigcup}_{\sigma\in{\rm Sym}(r)}\mathcal{A}(S_{%
\sigma(1)}\cdots S_{\sigma(r)}). caligraphic_A ( italic_M ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ โ roman_Sym ( italic_r ) end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_A ( italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( 1 ) end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_r ) end_POSTSUBSCRIPT ) .
(16)
Theorem 3.9 .
The skein algebra ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is generated by ๐ n subscript ๐ ๐ \mathfrak{T}_{n} fraktur_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , i.e. ฮธ n subscript ๐ ๐ \theta_{n} italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is surjective.
Proof.
By construction, ๐ โข ( K ) โ โ
๐ ๐พ \mathcal{A}(K)\neq\emptyset caligraphic_A ( italic_K ) โ โ
for any knot K ๐พ K italic_K . Hence ๐ โข ( M ) โ โ
๐ ๐ \mathcal{A}(M)\neq\emptyset caligraphic_A ( italic_M ) โ โ
for any multi-curve M ๐ M italic_M . Evidently, each element of ๐ โข ( M ) ๐ ๐ \mathcal{A}(M) caligraphic_A ( italic_M ) is sent to [ M ] delimited-[] ๐ [M] [ italic_M ] by ฮธ n subscript ๐ ๐ \theta_{n} italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT . Since ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is spanned by isotopy classes of multi-curves, ฮธ n subscript ๐ ๐ \theta_{n} italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is surjective.
โ
4 Relations in the skein algebra can be localized
For a 1 1 1 1 -submanifold X โ ฮฃ ร ( 0 , 1 ) ๐ ฮฃ 0 1 X\subset\Sigma\times(0,1) italic_X โ roman_ฮฃ ร ( 0 , 1 ) , let ฮฃ โข ( X ) = ฮฃ โข ( v 1 , โฆ , v r ) ฮฃ ๐ ฮฃ subscript ๐ฃ 1 โฆ subscript ๐ฃ ๐ \Sigma(X)=\Sigma(v_{1},\ldots,v_{r}) roman_ฮฃ ( italic_X ) = roman_ฮฃ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) if supp โข ( X ) = { v 1 , โฆ , v r } supp ๐ subscript ๐ฃ 1 โฆ subscript ๐ฃ ๐ {\rm supp}(X)=\{v_{1},\ldots,v_{r}\} roman_supp ( italic_X ) = { italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT } .
For ๐ฒ = โ i a i โข ๐ค i โ ๐ฏ n ๐ฒ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ค ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{u}={\sum}_{i}a_{i}\mathfrak{g}_{i}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_u = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , where 0 โ a i โ R 0 subscript ๐ ๐ ๐
0\neq a_{i}\in R 0 โ italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ italic_R and ๐ค i subscript ๐ค ๐ \mathfrak{g}_{i} fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a monomial, put
supp โข ( ๐ฒ ) = โช i supp โข ( ๐ค i ) supp ๐ฒ subscript ๐ supp subscript ๐ค ๐ {\rm supp}(\mathfrak{u})=\cup_{i}{\rm supp}(\mathfrak{g}_{i}) roman_supp ( fraktur_u ) = โช start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT roman_supp ( fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) , | ๐ฒ | = โ v = 1 n md ๐ฒ โข ( v ) ๐ฒ superscript subscript ๐ฃ 1 ๐ subscript md ๐ฒ ๐ฃ |\mathfrak{u}|={\sum}_{v=1}^{n}{\rm md}_{\mathfrak{u}}(v) | fraktur_u | = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_v = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT roman_md start_POSTSUBSCRIPT fraktur_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) .
For k โ { 3 , 4 , 5 , 6 } ๐ 3 4 5 6 k\in\{3,4,5,6\} italic_k โ { 3 , 4 , 5 , 6 } , let
ฮ k subscript ฮ ๐ \displaystyle\Lambda_{k} roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT
= { v โ = ( v 1 , โฆ , v k ) : 1 โค v 1 < โฏ < v k โค n } , absent conditional-set โ ๐ฃ subscript ๐ฃ 1 โฆ subscript ๐ฃ ๐ 1 subscript ๐ฃ 1 โฏ subscript ๐ฃ ๐ ๐ \displaystyle=\{\vec{v}=(v_{1},\ldots,v_{k})\colon 1\leq v_{1}<\cdots<v_{k}%
\leq n\}, = { overโ start_ARG italic_v end_ARG = ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) : 1 โค italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < โฏ < italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT โค italic_n } ,
๐ต k subscript ๐ต ๐ \displaystyle\mathcal{Z}_{k} caligraphic_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT
= { ๐ฒ โ ker โก ฮธ k : | ๐ฒ | โค 6 , supp โข ( ๐ฒ ) = { 1 , โฆ , k } } . absent conditional-set ๐ฒ kernel subscript ๐ ๐ formulae-sequence ๐ฒ 6 supp ๐ฒ 1 โฆ ๐ \displaystyle=\big{\{}\mathfrak{u}\in\ker\theta_{k}\colon|\mathfrak{u}|\leq 6,%
\ {\rm supp}(\mathfrak{u})=\{1,\ldots,k\}\big{\}}. = { fraktur_u โ roman_ker italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT : | fraktur_u | โค 6 , roman_supp ( fraktur_u ) = { 1 , โฆ , italic_k } } .
We do not consider k โค 2 ๐ 2 k\leq 2 italic_k โค 2 , since ๐ฎ 1 subscript ๐ฎ 1 \mathcal{S}_{1} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , ๐ฎ 2 subscript ๐ฎ 2 \mathcal{S}_{2} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT are free, i.e. ker โก ฮธ 1 = ker โก ฮธ 2 = 0 kernel subscript ๐ 1 kernel subscript ๐ 2 0 \ker\theta_{1}=\ker\theta_{2}=0 roman_ker italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = roman_ker italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = 0 .
Let โ n subscript โ ๐ \mathcal{I}_{n} caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denote the two-sided ideal of ๐ฏ n subscript ๐ฏ ๐ \mathcal{T}_{n} caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT generated by
โ k = 3 min โก { 6 , n } โ v โ โ ฮ k f v โ โข ( ๐ต k ) , superscript subscript ๐ 3 6 ๐ subscript โ ๐ฃ subscript ฮ ๐ subscript ๐ โ ๐ฃ subscript ๐ต ๐ \displaystyle{\bigcup}_{k=3}^{\min\{6,n\}}{\bigcup}_{\vec{v}\in\Lambda_{k}}f_{%
\vec{v}}(\mathcal{Z}_{k}), โ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_min { 6 , italic_n } end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT overโ start_ARG italic_v end_ARG โ roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT overโ start_ARG italic_v end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) ,
(17)
where f v โ : ๐ฏ k โ ๐ฏ n : subscript ๐ โ ๐ฃ โ subscript ๐ฏ ๐ subscript ๐ฏ ๐ f_{\vec{v}}:\mathcal{T}_{k}\to\mathcal{T}_{n} italic_f start_POSTSUBSCRIPT overโ start_ARG italic_v end_ARG end_POSTSUBSCRIPT : caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denotes the map induced by ฮฃ 0 , k + 1 โ
ฮฃ โข ( v 1 , โฆ , v k ) โช ฮฃ subscript ฮฃ 0 ๐ 1
ฮฃ subscript ๐ฃ 1 โฆ subscript ๐ฃ ๐ โช ฮฃ \Sigma_{0,k+1}\cong\Sigma(v_{1},\ldots,v_{k})\hookrightarrow\Sigma roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT โ
roman_ฮฃ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) โช roman_ฮฃ . For ๐ฒ โ f v โ โข ( ๐ต k ) ๐ฒ subscript ๐ โ ๐ฃ subscript ๐ต ๐ \mathfrak{u}\in f_{\vec{v}}(\mathcal{Z}_{k}) fraktur_u โ italic_f start_POSTSUBSCRIPT overโ start_ARG italic_v end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) , we say that the relation ๐ฒ = 0 ๐ฒ 0 \mathfrak{u}=0 fraktur_u = 0 is supported by ฮฃ โข ( v 1 , โฆ , v k ) ฮฃ subscript ๐ฃ 1 โฆ subscript ๐ฃ ๐ \Sigma(v_{1},\ldots,v_{k}) roman_ฮฃ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) .
Our goal is to show the following, which justifies the section title.
Theorem 4.1 .
The ideal โ n subscript โ ๐ \mathcal{I}_{n} caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT consists of all relations of ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , i.e., โ n = ker โก ฮธ n subscript โ ๐ kernel subscript ๐ ๐ \mathcal{I}_{n}=\ker\theta_{n} caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = roman_ker italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
Let ฮถ : ๐ฏ n โ ๐ฏ n / โ n : ๐ โ subscript ๐ฏ ๐ subscript ๐ฏ ๐ subscript โ ๐ \zeta:\mathcal{T}_{n}\twoheadrightarrow\mathcal{T}_{n}/\mathcal{I}_{n} italic_ฮถ : caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT / caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denote the quotient map.
For ๐ข , ๐ข โฒ โ ๐ฏ n ๐ข superscript ๐ข โฒ
subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{e},\mathfrak{e}^{\prime}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_e , fraktur_e start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , we say that ๐ข ๐ข \mathfrak{e} fraktur_e is congruent to ๐ข โฒ superscript ๐ข โฒ \mathfrak{e}^{\prime} fraktur_e start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT and denote ๐ข โก ๐ข โฒ ๐ข superscript ๐ข โฒ \mathfrak{e}\equiv\mathfrak{e}^{\prime} fraktur_e โก fraktur_e start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , if ๐ข โ ๐ข โฒ โ โ n ๐ข superscript ๐ข โฒ subscript โ ๐ \mathfrak{e}-\mathfrak{e}^{\prime}\in\mathcal{I}_{n} fraktur_e - fraktur_e start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , or equivalently, ฮถ โข ( ๐ข ) = ฮถ โข ( ๐ข โฒ ) ๐ ๐ข ๐ superscript ๐ข โฒ \zeta(\mathfrak{e})=\zeta(\mathfrak{e}^{\prime}) italic_ฮถ ( fraktur_e ) = italic_ฮถ ( fraktur_e start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
For a knot K ๐พ K italic_K , if any two elements of ๐ โข ( K ) ๐ ๐พ \mathcal{A}(K) caligraphic_A ( italic_K ) are congruent, or equivalently, # โข ฮถ โข ( ๐ โข ( K ) ) = 1 # ๐ ๐ ๐พ 1 \#\zeta(\mathcal{A}(K))=1 # italic_ฮถ ( caligraphic_A ( italic_K ) ) = 1 , then we denote ๐ ห โข ( K ) โ ๐ฏ n / โ n ห ๐ ๐พ subscript ๐ฏ ๐ subscript โ ๐ \check{\mathfrak{a}}(K)\in\mathcal{T}_{n}/\mathcal{I}_{n} overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K ) โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT / caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT for the unique element of ฮถ โข ( ๐ โข ( K ) ) ๐ ๐ ๐พ \zeta(\mathcal{A}(K)) italic_ฮถ ( caligraphic_A ( italic_K ) ) and say that
๐ ห โข ( K ) ห ๐ ๐พ \check{\mathfrak{a}}(K) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K ) is well-defined .
When | K | โค 6 ๐พ 6 |K|\leq 6 | italic_K | โค 6 , any ๐ข 1 , ๐ข 2 โ ๐ โข ( K ) subscript ๐ข 1 subscript ๐ข 2
๐ ๐พ \mathfrak{e}_{1},\mathfrak{e}_{2}\in\mathcal{A}(K) fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_K ) are automatically congruent, since | ๐ข 1 | , | ๐ข 2 | โค 6 subscript ๐ข 1 subscript ๐ข 2
6 |\mathfrak{e}_{1}|,|\mathfrak{e}_{2}|\leq 6 | fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | , | fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | โค 6 and ๐ข 1 โ ๐ข 2 = 0 subscript ๐ข 1 subscript ๐ข 2 0 \mathfrak{e}_{1}-\mathfrak{e}_{2}=0 fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = 0 is a relation supported by ฮฃ โข ( K ) ฮฃ ๐พ \Sigma(K) roman_ฮฃ ( italic_K ) , so ๐ ห โข ( K ) ห ๐ ๐พ \check{\mathfrak{a}}(K) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K ) is well-defined.
For a linear combination ฮฉ = โ i a i โข N i ฮฉ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \Omega=\sum_{i}a_{i}N_{i} roman_ฮฉ = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , where a i โ R subscript ๐ ๐ ๐
a_{i}\in R italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ italic_R and N i subscript ๐ ๐ N_{i} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a stacked link (probably a knot) or a multi-curve, let ๐ โข ( ฮฉ ) = { โ i a i โข ๐ข i : ๐ข i โ ๐ โข ( N i ) } ๐ ฮฉ conditional-set subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ข ๐ subscript ๐ข ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \mathcal{A}(\Omega)=\{\sum_{i}a_{i}\mathfrak{e}_{i}\colon\mathfrak{e}_{i}\in%
\mathcal{A}(N_{i})\} caligraphic_A ( roman_ฮฉ ) = { โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) } . For two such linear combinations ฮฉ 1 , ฮฉ 2 subscript ฮฉ 1 subscript ฮฉ 2
\Omega_{1},\Omega_{2} roman_ฮฉ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , roman_ฮฉ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , denote ฮฉ 1 โก ฮฉ 2 subscript ฮฉ 1 subscript ฮฉ 2 \Omega_{1}\equiv\Omega_{2} roman_ฮฉ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮฉ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT if ๐ข 1 โก ๐ข 2 subscript ๐ข 1 subscript ๐ข 2 \mathfrak{e}_{1}\equiv\mathfrak{e}_{2} fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โก fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT for all ๐ข j โ ๐ โข ( ฮฉ j ) subscript ๐ข ๐ ๐ subscript ฮฉ ๐ \mathfrak{e}_{j}\in\mathcal{A}(\Omega_{j}) fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( roman_ฮฉ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) .
For m โฅ 6 ๐ 6 m\geq 6 italic_m โฅ 6 and c โฅ 0 ๐ 0 c\geq 0 italic_c โฅ 0 , let ฯ m , c subscript italic-ฯ ๐ ๐
\phi_{m,c} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT stand for the statement that ๐ ห โข ( K ) ห ๐ ๐พ \check{\mathfrak{a}}(K) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K ) is well-defined for each knot K ๐พ K italic_K with ฮป โข ( K ) = ( m , c ) ๐ ๐พ ๐ ๐ \lambda(K)=(m,c) italic_ฮป ( italic_K ) = ( italic_m , italic_c ) ; let ฮฆ m , c subscript ฮฆ ๐ ๐
\Phi_{m,c} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT stand for the statement that ฯ m โฒ , c โฒ subscript italic-ฯ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ
\phi_{m^{\prime},c^{\prime}} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT holds for all ( m โฒ , c โฒ ) โชฏ ( m , c ) precedes-or-equals superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (m^{\prime},c^{\prime})\preceq(m,c) ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โชฏ ( italic_m , italic_c ) .
Lemma 4.2 .
Suppose ฮฆ m , c subscript normal-ฮฆ ๐ ๐
\Phi_{m,c} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT holds, and K ๐พ K italic_K is a knot with ฮป โข ( K ) = ( m , c ) ๐ ๐พ ๐ ๐ \lambda(K)=(m,c) italic_ฮป ( italic_K ) = ( italic_m , italic_c ) .
Then for any arc F โ K ๐น ๐พ F\subset K italic_F โ italic_K ,
K โก q ฯต ^ โข ( K , F ) โข K F + U โข ( K , F ) โก q ฯต ห โข ( K , F ) โข K F + D โข ( K , F ) . ๐พ superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐พ ๐น superscript ๐พ ๐น ๐ ๐พ ๐น superscript ๐ ห italic-ฯต ๐พ ๐น subscript ๐พ ๐น ๐ท ๐พ ๐น K\equiv q^{\hat{\epsilon}(K,F)}K^{F}+U(K,F)\equiv q^{\check{\epsilon}(K,F)}K_{%
F}+D(K,F). italic_K โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT + italic_U ( italic_K , italic_F ) โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT + italic_D ( italic_K , italic_F ) .
Moreover, if | F | = 3 ๐น 3 |F|=3 | italic_F | = 3 , then K โก ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) โก ๐ฐ โญ โข ( K , F ) ๐พ superscript ๐ฐ normal-โฏ ๐พ ๐น subscript ๐ฐ normal-โญ ๐พ ๐น K\equiv\mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)\equiv\mathfrak{s}_{\flat}(K,F) italic_K โก fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) โก fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) .
Proof.
We first show: for each ๐ผ โ Cr โข ( K ) ๐ผ Cr ๐พ \mathsf{c}\in{\rm Cr}(K) sansserif_c โ roman_Cr ( italic_K ) ,
K โก q ฯต โข ( ๐ผ ) โข K โ โข ( ๐ผ ) + ฮด โข ( ๐ผ ) โข K โ โข ( ๐ผ ) . ๐พ superscript ๐ italic-ฯต ๐ผ superscript ๐พ โ ๐ผ ๐ฟ ๐ผ superscript ๐พ โ ๐ผ \displaystyle K\equiv q^{\epsilon(\mathsf{c})}K^{\star}(\mathsf{c})+\delta(%
\mathsf{c})K^{\dagger}(\mathsf{c}). italic_K โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต ( sansserif_c ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) + italic_ฮด ( sansserif_c ) italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) .
(18)
To this end, take G โ ๐ 3 โข ( K ) ๐บ subscript ๐ 3 ๐พ G\in\mathfrak{A}_{3}(K) italic_G โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) such that ๐ผ = ๐ผ 1 ๐ผ superscript ๐ผ 1 \mathsf{c}=\mathsf{c}^{1} sansserif_c = sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT in the notation of (11 ).
Let ฯต = ฯต โข ( ๐ผ ) italic-ฯต italic-ฯต ๐ผ \epsilon=\epsilon(\mathsf{c}) italic_ฯต = italic_ฯต ( sansserif_c ) , ฮด = ฮด โข ( ๐ผ ) ๐ฟ ๐ฟ ๐ผ \delta=\delta(\mathsf{c}) italic_ฮด = italic_ฮด ( sansserif_c ) ;
let G ๐ผ โ K โ โข ( ๐ผ ) subscript ๐บ ๐ผ superscript ๐พ โ ๐ผ G_{\mathsf{c}}\subset K^{\star}(\mathsf{c}) italic_G start_POSTSUBSCRIPT sansserif_c end_POSTSUBSCRIPT โ italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) be the arc corresponding to G ๐บ G italic_G . Then K G superscript ๐พ ๐บ K^{G} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_G end_POSTSUPERSCRIPT can be identified with K โ โข ( ๐ผ ) G ๐ผ superscript ๐พ โ superscript ๐ผ subscript ๐บ ๐ผ K^{\star}(\mathsf{c})^{G_{\mathsf{c}}} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT sansserif_c end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT , through which G # superscript ๐บ # G^{\#} italic_G start_POSTSUPERSCRIPT # end_POSTSUPERSCRIPT is identified with G ๐ผ # superscript subscript ๐บ ๐ผ # G_{\mathsf{c}}^{\#} italic_G start_POSTSUBSCRIPT sansserif_c end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT # end_POSTSUPERSCRIPT , and
U โข ( K , G ) = ฮด โข K โ โข ( ๐ผ ) + q ฯต โข U โข ( K โ โข ( ๐ผ ) , G ๐ผ ) . ๐ ๐พ ๐บ ๐ฟ superscript ๐พ โ ๐ผ superscript ๐ italic-ฯต ๐ superscript ๐พ โ ๐ผ subscript ๐บ ๐ผ U(K,G)=\delta K^{\dagger}(\mathsf{c})+q^{\epsilon}U(K^{\star}(\mathsf{c}),G_{%
\mathsf{c}}). italic_U ( italic_K , italic_G ) = italic_ฮด italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต end_POSTSUPERSCRIPT italic_U ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) , italic_G start_POSTSUBSCRIPT sansserif_c end_POSTSUBSCRIPT ) .
It follows that
๐ฐ โฏ โข ( K , G ) = q ฯต โข ๐ฐ โฏ โข ( K โ โข ( ๐ผ ) , G ๐ผ ) + ฮด โข K โ โข ( ๐ผ ) . superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐บ superscript ๐ italic-ฯต superscript ๐ฐ โฏ superscript ๐พ โ ๐ผ subscript ๐บ ๐ผ ๐ฟ superscript ๐พ โ ๐ผ \mathfrak{s}^{\sharp}(K,G)=q^{\epsilon}\mathfrak{s}^{\sharp}(K^{\star}(\mathsf%
{c}),G_{\mathsf{c}})+\delta K^{\dagger}(\mathsf{c}). fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_G ) = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) , italic_G start_POSTSUBSCRIPT sansserif_c end_POSTSUBSCRIPT ) + italic_ฮด italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) .
Take ๐ข โ ๐ u โข ( K โ โข ( ๐ผ ) , G ) ๐ข subscript ๐ ๐ข superscript ๐พ โ ๐ผ ๐บ \mathfrak{e}\in\mathcal{A}_{u}(K^{\star}(\mathsf{c}),G) fraktur_e โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) , italic_G ) , ๐ฃ โ ๐ u โข ( K โ โข ( ๐ผ ) ) ๐ฃ subscript ๐ ๐ข superscript ๐พ โ ๐ผ \mathfrak{f}\in\mathcal{A}_{u}(K^{\dagger}(\mathsf{c})) fraktur_f โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) ) .
From the definition of ๐ u โข ( K , G ) subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐บ \mathcal{A}_{u}(K,G) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_G ) we see
q ฯต โข ๐ข + ฮด โข ๐ฃ โ ๐ u โข ( K , G ) โ ๐ โข ( K ) . superscript ๐ italic-ฯต ๐ข ๐ฟ ๐ฃ subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐บ ๐ ๐พ q^{\epsilon}\mathfrak{e}+\delta\mathfrak{f}\in\mathcal{A}_{u}(K,G)\subset%
\mathcal{A}(K). italic_q start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_e + italic_ฮด fraktur_f โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_G ) โ caligraphic_A ( italic_K ) .
Then (18 ) is established by
๐ ห โข ( K ) = ฮถ โข ( q ฯต โข ๐ข + ฮด โข ๐ฃ ) = q ฯต โข ฮถ โข ( ๐ข ) + ฮด โข ฮถ โข ( ๐ฃ ) = q ฯต โข ๐ ห โข ( K โ โข ( ๐ผ ) ) + ฮด โข ๐ ห โข ( K โ โข ( ๐ผ ) ) . ห ๐ ๐พ ๐ superscript ๐ italic-ฯต ๐ข ๐ฟ ๐ฃ superscript ๐ italic-ฯต ๐ ๐ข ๐ฟ ๐ ๐ฃ superscript ๐ italic-ฯต ห ๐ superscript ๐พ โ ๐ผ ๐ฟ ห ๐ superscript ๐พ โ ๐ผ \check{\mathfrak{a}}(K)=\zeta\big{(}q^{\epsilon}\mathfrak{e}+\delta\mathfrak{f%
}\big{)}=q^{\epsilon}\zeta(\mathfrak{e})+\delta\zeta(\mathfrak{f})=q^{\epsilon%
}\check{\mathfrak{a}}(K^{\star}(\mathsf{c}))+\delta\check{\mathfrak{a}}(K^{%
\dagger}(\mathsf{c})). overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K ) = italic_ฮถ ( italic_q start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_e + italic_ฮด fraktur_f ) = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฮถ ( fraktur_e ) + italic_ฮด italic_ฮถ ( fraktur_f ) = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต end_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) ) + italic_ฮด overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ( sansserif_c ) ) .
An repeated application of (18 ) yields K โก q ฯต ^ โข ( K , F ) โข K F + U โข ( K , F ) ๐พ superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐พ ๐น superscript ๐พ ๐น ๐ ๐พ ๐น K\equiv q^{\hat{\epsilon}(K,F)}K^{F}+U(K,F) italic_K โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT + italic_U ( italic_K , italic_F ) .
Write ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) = โ i ๐ i โข M i superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)=\sum_{i}\mathfrak{c}_{i}M_{i} fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , with M i subscript ๐ ๐ M_{i} italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT subsequent to K ๐พ K italic_K . Then ๐ ห โข ( M i ) ห ๐ subscript ๐ ๐ \check{\mathfrak{a}}(M_{i}) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) is well-defined for each i ๐ i italic_i , so is ๐ ห โข ( ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) ) ห ๐ superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น \check{\mathfrak{a}}(\mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) ) .
Arbitrarily take ๐ข โ ๐ u โข ( K , F ) ๐ข subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น \mathfrak{e}\in\mathcal{A}_{u}(K,F) fraktur_e โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) . By definition, ๐ข โ ๐ โข ( ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) ) ๐ข ๐ superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น \mathfrak{e}\in\mathcal{A}(\mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)) fraktur_e โ caligraphic_A ( fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) ) ; on the other hand, ๐ข โ ๐ โข ( K ) ๐ข ๐ ๐พ \mathfrak{e}\in\mathcal{A}(K) fraktur_e โ caligraphic_A ( italic_K ) , hence
๐ ห โข ( K ) = ฮถ โข ( ๐ข ) = ๐ ห โข ( ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) ) . ห ๐ ๐พ ๐ ๐ข ห ๐ superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น \check{\mathfrak{a}}(K)=\zeta(\mathfrak{e})=\check{\mathfrak{a}}(\mathfrak{s}^%
{\sharp}(K,F)). overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K ) = italic_ฮถ ( fraktur_e ) = overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) ) .
The proofs for K โก q ฯต ห โข ( K , F ) โข K F + D โข ( K , F ) ๐พ superscript ๐ ห italic-ฯต ๐พ ๐น subscript ๐พ ๐น ๐ท ๐พ ๐น K\equiv q^{\check{\epsilon}(K,F)}K_{F}+D(K,F) italic_K โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT + italic_D ( italic_K , italic_F ) and K โก ๐ฐ โญ โข ( K , F ) ๐พ subscript ๐ฐ โญ ๐พ ๐น K\equiv\mathfrak{s}_{\flat}(K,F) italic_K โก fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) are parallel.
โ
Figure 12: First row (from left to right): the EP ( A , B ) ๐ด ๐ต (A,B) ( italic_A , italic_B ) ; L ร = tr โข ( A ) โข tr โข ( B ) subscript ๐ฟ tr ๐ด tr ๐ต L_{\times}={\rm tr}(A){\rm tr}(B) italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A ) roman_tr ( italic_B ) , L โ = tr โข ( A โข B ) subscript ๐ฟ tr ๐ด ๐ต L_{\infty}={\rm tr}(AB) italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A italic_B ) , L 0 = tr โข ( A โข B ยฏ ) subscript ๐ฟ 0 tr ๐ด ยฏ ๐ต L_{0}={\rm tr}(A\overline{B}) italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ) .
Second row: the EP ( A , B ) ๐ด ๐ต (A,B) ( italic_A , italic_B ) ; L ร = tr โข ( A โข B ) subscript ๐ฟ tr ๐ด ๐ต L_{\times}={\rm tr}(AB) italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A italic_B ) , L โ = tr โข ( A ) โข tr โข ( B ) subscript ๐ฟ tr ๐ด tr ๐ต L_{\infty}={\rm tr}(A){\rm tr}(B) italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A ) roman_tr ( italic_B ) , L 0 = tr โข ( A โข B ยฏ ) subscript ๐ฟ 0 tr ๐ด ยฏ ๐ต L_{0}={\rm tr}(A\overline{B}) italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ) .
Third row: the EP ( A , B ) ๐ด ๐ต (A,B) ( italic_A , italic_B ) ; L ร = tr โข ( A โข B ) subscript ๐ฟ tr ๐ด ๐ต L_{\times}={\rm tr}(AB) italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A italic_B ) , L โ = tr โข ( A โข B ยฏ ) subscript ๐ฟ tr ๐ด ยฏ ๐ต L_{\infty}={\rm tr}(A\overline{B}) italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ) , L 0 = tr โข ( A ) โข tr โข ( B ) subscript ๐ฟ 0 tr ๐ด tr ๐ต L_{0}={\rm tr}(A){\rm tr}(B) italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A ) roman_tr ( italic_B ) .
In each case, the region bounded by the (non-existent) thin circle should avoid ฮณ ๐พ \gamma italic_ฮณ , and the dotted lines represent the outside parts that are irrelevant.
By elementary pair (EP) we mean an ordered pair of arcs ( A , B ) ๐ด ๐ต (A,B) ( italic_A , italic_B ) such that A โ ฮฃ ร ( z , 1 ) ๐ด ฮฃ ๐ง 1 A\subset\Sigma\times(z,1) italic_A โ roman_ฮฃ ร ( italic_z , 1 ) , B โ ฮฃ ร ( 0 , z ) ๐ต ฮฃ 0 ๐ง B\subset\Sigma\times(0,z) italic_B โ roman_ฮฃ ร ( 0 , italic_z ) for some z โ ( 0 , 1 ) ๐ง 0 1 z\in(0,1) italic_z โ ( 0 , 1 ) , and ฯ โข ( A โช B ) ๐ ๐ด ๐ต \pi(A\cup B) italic_ฯ ( italic_A โช italic_B ) looks like one of the three images in the leftmost part of Figure 12 . There, tr โข ( A โข B ) tr ๐ด ๐ต {\rm tr}(AB) roman_tr ( italic_A italic_B ) (resp. tr โข ( A โข B ยฏ ) tr ๐ด ยฏ ๐ต {\rm tr}(A\overline{B}) roman_tr ( italic_A overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ) ) stands for the knot obtained by connecting โ ยฑ A subscript plus-or-minus ๐ด \partial_{\pm}A โ start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT italic_A to โ โ B subscript minus-or-plus ๐ต \partial_{\mp}B โ start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT italic_B (resp. โ ยฑ B subscript plus-or-minus ๐ต \partial_{\pm}B โ start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT italic_B ) via arcs C ยฑ subscript ๐ถ plus-or-minus C_{\pm} italic_C start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT with Cr โข ( C โ / C + ) = โ
Cr subscript ๐ถ subscript ๐ถ {\rm Cr}(C_{-}/C_{+})=\emptyset roman_Cr ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT / italic_C start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) = โ
, so that
tr ( A B ) = tr ( ( A โ C + ) โ ( B โ C โ ) {\rm tr}(AB)={\rm tr}((A\ast C_{+})\ast(B\ast C_{-}) roman_tr ( italic_A italic_B ) = roman_tr ( ( italic_A โ italic_C start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) โ ( italic_B โ italic_C start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT ) (resp. tr ( A B ยฏ ) = tr ( ( A โ C + ) โ ( B ยฏ โ C โ ) {\rm tr}(A\overline{B})={\rm tr}((A\ast C_{+})\ast(\overline{B}\ast C_{-}) roman_tr ( italic_A overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ) = roman_tr ( ( italic_A โ italic_C start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) โ ( overยฏ start_ARG italic_B end_ARG โ italic_C start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT ) ).
In the three cases, respectively denote
( i ) i \displaystyle{\rm(i)} ( roman_i )
L ร = tr โข ( A ) โข tr โข ( B ) , subscript ๐ฟ tr ๐ด tr ๐ต \displaystyle L_{\times}={\rm tr}(A){\rm tr}(B), italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A ) roman_tr ( italic_B ) ,
L โ = tr โข ( A โข B ) , subscript ๐ฟ tr ๐ด ๐ต \displaystyle L_{\infty}={\rm tr}(AB), italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A italic_B ) ,
L 0 = tr โข ( A โข B ยฏ ) ; subscript ๐ฟ 0 tr ๐ด ยฏ ๐ต \displaystyle L_{0}={\rm tr}(A\overline{B}); italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ) ;
( ii ) ii \displaystyle{\rm(ii)} ( roman_ii )
L ร = tr โข ( A โข B ) , subscript ๐ฟ tr ๐ด ๐ต \displaystyle L_{\times}={\rm tr}(AB), italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A italic_B ) ,
L โ = tr โข ( A ) โข tr โข ( B ) , subscript ๐ฟ tr ๐ด tr ๐ต \displaystyle L_{\infty}={\rm tr}(A){\rm tr}(B), italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A ) roman_tr ( italic_B ) ,
L 0 = tr โข ( A โข B ยฏ ) ; subscript ๐ฟ 0 tr ๐ด ยฏ ๐ต \displaystyle L_{0}={\rm tr}(A\overline{B}); italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ) ;
( iii ) iii \displaystyle{\rm(iii)} ( roman_iii )
L ร = tr โข ( A โข B ) , subscript ๐ฟ tr ๐ด ๐ต \displaystyle L_{\times}={\rm tr}(AB), italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A italic_B ) ,
L โ = tr โข ( A โข B ยฏ ) , subscript ๐ฟ tr ๐ด ยฏ ๐ต \displaystyle L_{\infty}={\rm tr}(A\overline{B}), italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ) ,
L 0 = tr โข ( A ) โข tr โข ( B ) . subscript ๐ฟ 0 tr ๐ด tr ๐ต \displaystyle L_{0}={\rm tr}(A){\rm tr}(B). italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A ) roman_tr ( italic_B ) .
In each case, call ( L ร , L โ , L 0 ) subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ 0 (L_{\times},L_{\infty},L_{0}) ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) an elementary skein triple (EST), and call ( A , B ) ๐ด ๐ต (A,B) ( italic_A , italic_B ) an EP for this EST.
Remark 4.3 .
For a link L ๐ฟ L italic_L involved in an EST, we can unambiguously define the crossing number, so as to associate ฮป โข ( L ) ๐ ๐ฟ \lambda(L) italic_ฮป ( italic_L ) .
Given ๐ฎ = โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ โ ๐ pu โข ( A ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ pu ๐ด \mathbf{u}=\sum_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathbf{c}\in\mathcal{A}_%
{\rm pu}(A) bold_u = โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) and
๐ฏ = โ ๐ ๐ โข ๐ ๐ โ ๐ pd โข ( B ) ๐ฏ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ pd ๐ต \mathbf{v}=\sum_{\mathbf{d}}\mathbf{d}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in\mathcal{A}_%
{\rm pd}(B) bold_v = โ start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT bold_d fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pd end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) , set
tr โข ( ๐ฎ ) = โ ๐ ๐ ๐ โข tr โข ( ๐ ) , tr โข ( ๐ฏ ) = โ ๐ tr โข ( ๐ ) โข ๐ ๐ . formulae-sequence tr ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ ๐ tr ๐ tr ๐ฏ subscript ๐ tr ๐ subscript ๐ ๐ {\rm tr}(\mathbf{u})={\sum}_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}{\rm tr}(%
\mathbf{c}),\qquad{\rm tr}(\mathbf{v})={\sum}_{\mathbf{d}}{\rm tr}(\mathbf{d})%
\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}. roman_tr ( bold_u ) = โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT roman_tr ( bold_c ) , roman_tr ( bold_v ) = โ start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT roman_tr ( bold_d ) fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT .
Notice that ( ๐ , ๐ ) ๐ ๐ (\mathbf{c},\mathbf{d}) ( bold_c , bold_d ) is an EP, for all ๐ , ๐ ๐ ๐
\mathbf{c},\mathbf{d} bold_c , bold_d .
By Lemma 3.7 ,
tr โข ( ๐ฎ ) โ ๐ โข ( tr โข ( A ) ) tr ๐ฎ ๐ tr ๐ด {\rm tr}(\mathbf{u})\in\mathcal{A}({\rm tr}(A)) roman_tr ( bold_u ) โ caligraphic_A ( roman_tr ( italic_A ) ) , and tr โข ( ๐ฏ ) โ ๐ โข ( tr โข ( B ) ) tr ๐ฏ ๐ tr ๐ต {\rm tr}(\mathbf{v})\in\mathcal{A}({\rm tr}(B)) roman_tr ( bold_v ) โ caligraphic_A ( roman_tr ( italic_B ) ) .
Lemma 4.4 .
Suppose ฮฆ m , c subscript normal-ฮฆ ๐ ๐
\Phi_{m,c} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT holds. Then
(a)
L ร โก q 1 2 โข L โ + q ยฏ 1 2 โข L 0 subscript ๐ฟ superscript ๐ 1 2 subscript ๐ฟ superscript ยฏ ๐ 1 2 subscript ๐ฟ 0 L_{\times}\equiv q^{\frac{1}{2}}L_{\infty}+\overline{q}^{\frac{1}{2}}L_{0} italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT
for each EST ( L ร , L โ , L 0 ) subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ 0 (L_{\times},L_{\infty},L_{0}) ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) with ฮป โข ( L ร ) โชฏ ( m , c ) precedes-or-equals ๐ subscript ๐ฟ ๐ ๐ \lambda(L_{\times})\preceq(m,c) italic_ฮป ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT ) โชฏ ( italic_m , italic_c ) ;
(b)
K 1 โข K 2 โก K 2 โข K 1 subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 subscript ๐พ 2 subscript ๐พ 1 K_{1}K_{2}\equiv K_{2}K_{1} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โก italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT for any disjoint knots K 1 , K 2 subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2
K_{1},K_{2} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT (i.e. ฯ โข ( K 1 ) โฉ ฯ โข ( K 2 ) = โ
๐ subscript ๐พ 1 ๐ subscript ๐พ 2 \pi(K_{1})\cap\pi(K_{2})=\emptyset italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) โฉ italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = โ
)
such that ฮป โข ( K 1 โข K 2 ) โบ ( m , c ) precedes ๐ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 ๐ ๐ \lambda(K_{1}K_{2})\prec(m,c) italic_ฮป ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) โบ ( italic_m , italic_c ) .
Proof.
(a) Let ( A , B ) ๐ด ๐ต (A,B) ( italic_A , italic_B ) be an EP for ( L ร , L โ , L 0 ) subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ 0 (L_{\times},L_{\infty},L_{0}) ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) .
We focus on Case (i), so that L ร = tr โข ( A ) โข tr โข ( B ) subscript ๐ฟ tr ๐ด tr ๐ต L_{\times}={\rm tr}(A){\rm tr}(B) italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A ) roman_tr ( italic_B ) , L โ = tr โข ( A โข B ) subscript ๐ฟ tr ๐ด ๐ต L_{\infty}={\rm tr}(AB) italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A italic_B ) , L 0 = tr โข ( A โข B ยฏ ) subscript ๐ฟ 0 tr ๐ด ยฏ ๐ต L_{0}={\rm tr}(A\overline{B}) italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A overยฏ start_ARG italic_B end_ARG ) .
The proofs for Case (ii) and Case (iii) are similar.
Take
๐ฎ = โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ โ ๐ pu โข ( A ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ pu ๐ด \mathbf{u}={\sum}_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathbf{c}\in\mathcal{A%
}_{\rm pu}(A) bold_u = โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) ,
๐ฏ = โ ๐ ๐ โข ๐ ๐ โ ๐ pd โข ( B ) ๐ฏ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ pd ๐ต \mathbf{v}={\sum}_{\mathbf{d}}\mathbf{d}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in\mathcal{A%
}_{\rm pd}(B) bold_v = โ start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT bold_d fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pd end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) .
For each pair ( ๐ , ๐ ) ๐ ๐ (\mathbf{c},\mathbf{d}) ( bold_c , bold_d ) , choose ๐ฃ ๐ , ๐ โ ๐ โข ( tr โข ( ๐๐ ) ) subscript ๐ฃ ๐ ๐
๐ tr ๐๐ \mathfrak{f}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}\in\mathcal{A}({\rm tr}(\mathbf{c}\mathbf{%
d})) fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( roman_tr ( bold_cd ) ) and
๐ฃ ๐ , ๐ ยฏ โ ๐ โข ( tr โข ( ๐ โข ๐ ยฏ ) ) subscript ๐ฃ ๐ ยฏ ๐
๐ tr ๐ ยฏ ๐ \mathfrak{f}_{\mathbf{c},\overline{\mathbf{d}}}\in\mathcal{A}({\rm tr}(\mathbf%
{c}\overline{\mathbf{d}})) fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , overยฏ start_ARG bold_d end_ARG end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( roman_tr ( bold_c overยฏ start_ARG bold_d end_ARG ) ) .
In the construction of L โ = tr โข ( A โข B ) subscript ๐ฟ tr ๐ด ๐ต L_{\infty}={\rm tr}(AB) italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_A italic_B ) , clearly, A โฒ := A โ C + โ A assign superscript ๐ด โฒ โ ๐ด subscript ๐ถ ๐ด A^{\prime}:=A\ast C_{+}\approx A italic_A start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT := italic_A โ italic_C start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT โ italic_A and B โฒ := B โ C โ โ B assign superscript ๐ต โฒ โ ๐ต subscript ๐ถ ๐ต B^{\prime}:=B\ast C_{-}\approx B italic_B start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT := italic_B โ italic_C start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT โ italic_B , so ๐ โข ( A ) ๐ ๐ด \mathcal{A}(A) caligraphic_A ( italic_A ) identifies with ๐ โข ( A โฒ ) ๐ superscript ๐ด โฒ \mathcal{A}(A^{\prime}) caligraphic_A ( italic_A start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) , and ๐ โข ( B ) ๐ ๐ต \mathcal{A}(B) caligraphic_A ( italic_B ) identifies with ๐ โข ( B โฒ ) ๐ superscript ๐ต โฒ \mathcal{A}(B^{\prime}) caligraphic_A ( italic_B start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Hence by Lemma 3.7 ,
tr โข ( ๐ฎ๐ฏ ) := โ ๐ , ๐ ๐ ๐ โข ๐ฃ ๐ , ๐ โข ๐ ๐ โ ๐ โข ( tr โข ( A โฒ โ B โฒ ) ) = ๐ โข ( L โ ) . assign tr ๐ฎ๐ฏ subscript ๐ ๐
subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐
subscript ๐ ๐ ๐ tr โ superscript ๐ด โฒ superscript ๐ต โฒ ๐ subscript ๐ฟ {\rm tr}(\mathbf{u}\mathbf{v}):={\sum}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}\mathfrak{a}_{%
\mathbf{c}}\mathfrak{f}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in%
\mathcal{A}({\rm tr}(A^{\prime}\ast B^{\prime}))=\mathcal{A}(L_{\infty}). roman_tr ( bold_uv ) := โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( roman_tr ( italic_A start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ italic_B start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) ) = caligraphic_A ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT ) .
Similarly,
tr โข ( ๐ฎ โข ๐ฏ ยฏ ) := โ ๐ , ๐ ๐ ๐ โข ๐ฃ ๐ , ๐ ยฏ โข ๐ ๐ โ ๐ โข ( L 0 ) . assign tr ๐ฎ ยฏ ๐ฏ subscript ๐ ๐
subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ ยฏ ๐
subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฟ 0 {\rm tr}(\mathbf{u}\overline{\mathbf{v}}):={\sum}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}%
\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathfrak{f}_{\mathbf{c},\overline{\mathbf{d}}}%
\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in\mathcal{A}(L_{0}). roman_tr ( bold_u overยฏ start_ARG bold_v end_ARG ) := โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , overยฏ start_ARG bold_d end_ARG end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) .
For all ๐ , ๐ ๐ ๐
\mathbf{c},\mathbf{d} bold_c , bold_d ,
tr โข ( ๐ ) โข tr โข ( ๐ ) โ q 1 2 โข ๐ฃ ๐ , ๐ โ q ยฏ 1 2 โข ๐ฃ ๐ , ๐ ยฏ = 0 tr ๐ tr ๐ superscript ๐ 1 2 subscript ๐ฃ ๐ ๐
superscript ยฏ ๐ 1 2 subscript ๐ฃ ๐ ยฏ ๐
0 {\rm tr}(\mathbf{c}){\rm tr}(\mathbf{d})-q^{\frac{1}{2}}\mathfrak{f}_{\mathbf{%
c},\mathbf{d}}-\overline{q}^{\frac{1}{2}}\mathfrak{f}_{\mathbf{c},\overline{%
\mathbf{d}}}=0 roman_tr ( bold_c ) roman_tr ( bold_d ) - italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT - overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , overยฏ start_ARG bold_d end_ARG end_POSTSUBSCRIPT = 0
is a relation supported by ฮฃ โข ( ๐ โช ๐ ) ฮฃ ๐ ๐ \Sigma(\mathbf{c}\cup\mathbf{d}) roman_ฮฃ ( bold_c โช bold_d ) , and | ๐ | + | ๐ | โค 4 ๐ ๐ 4 |\mathbf{c}|+|\mathbf{d}|\leq 4 | bold_c | + | bold_d | โค 4 .
Hence
tr โข ( ๐ฎ ) โข tr โข ( ๐ฏ ) โ q 1 2 โข tr โข ( ๐ฎ๐ฏ ) โ q ยฏ 1 2 โข tr โข ( ๐ฎ โข ๐ฏ ยฏ ) tr ๐ฎ tr ๐ฏ superscript ๐ 1 2 tr ๐ฎ๐ฏ superscript ยฏ ๐ 1 2 tr ๐ฎ ยฏ ๐ฏ \displaystyle{\rm tr}(\mathbf{u}){\rm tr}(\mathbf{v})-q^{\frac{1}{2}}{\rm tr}(%
\mathbf{u}\mathbf{v})-\overline{q}^{\frac{1}{2}}{\rm tr}(\mathbf{u}\overline{%
\mathbf{v}}) roman_tr ( bold_u ) roman_tr ( bold_v ) - italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_tr ( bold_uv ) - overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_tr ( bold_u overยฏ start_ARG bold_v end_ARG )
= \displaystyle=\ =
โ ๐ , ๐ ๐ ๐ โข ( tr โข ( ๐ ) โข tr โข ( ๐ ) โ q 1 2 โข tr โข ( ๐๐ ) โ q ยฏ 1 2 โข tr โข ( ๐ โข ๐ ยฏ ) ) โข ๐ ๐ โ โ n . subscript ๐ ๐
subscript ๐ ๐ tr ๐ tr ๐ superscript ๐ 1 2 tr ๐๐ superscript ยฏ ๐ 1 2 tr ๐ ยฏ ๐ subscript ๐ ๐ subscript โ ๐ \displaystyle{\sum}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\big{(}{%
\rm tr}(\mathbf{c}){\rm tr}(\mathbf{d})-q^{\frac{1}{2}}{\rm tr}(\mathbf{c}%
\mathbf{d})-\overline{q}^{\frac{1}{2}}{\rm tr}(\mathbf{c}\overline{\mathbf{d}}%
)\big{)}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in\mathcal{I}_{n}. โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT ( roman_tr ( bold_c ) roman_tr ( bold_d ) - italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_tr ( bold_cd ) - overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_tr ( bold_c overยฏ start_ARG bold_d end_ARG ) ) fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
Since ฮป โข ( J ) โบ ( m , c ) precedes ๐ ๐ฝ ๐ ๐ \lambda(J)\prec(m,c) italic_ฮป ( italic_J ) โบ ( italic_m , italic_c ) for J โ { tr โข ( A ) , tr โข ( B ) , L โ , L 0 } ๐ฝ tr ๐ด tr ๐ต subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ 0 J\in\{{\rm tr}(A),{\rm tr}(B),L_{\infty},L_{0}\} italic_J โ { roman_tr ( italic_A ) , roman_tr ( italic_B ) , italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT } , we have
๐ ห โข ( tr โข ( A ) ) ห ๐ tr ๐ด \displaystyle\check{\mathfrak{a}}({\rm tr}(A)) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( roman_tr ( italic_A ) )
= ฮถ โข ( tr โข ( ๐ฎ ) ) , absent ๐ tr ๐ฎ \displaystyle=\zeta({\rm tr}(\mathbf{u})),\qquad = italic_ฮถ ( roman_tr ( bold_u ) ) ,
๐ ห โข ( tr โข ( B ) ) ห ๐ tr ๐ต \displaystyle\check{\mathfrak{a}}({\rm tr}(B)) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( roman_tr ( italic_B ) )
= ฮถ โข ( tr โข ( ๐ฏ ) ) , absent ๐ tr ๐ฏ \displaystyle=\zeta({\rm tr}(\mathbf{v})), = italic_ฮถ ( roman_tr ( bold_v ) ) ,
๐ ห โข ( L โ ) ห ๐ subscript ๐ฟ \displaystyle\check{\mathfrak{a}}(L_{\infty}) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT )
= ฮถ โข ( tr โข ( ๐ฎ๐ฏ ) ) , absent ๐ tr ๐ฎ๐ฏ \displaystyle=\zeta({\rm tr}(\mathbf{u}\mathbf{v})), = italic_ฮถ ( roman_tr ( bold_uv ) ) ,
๐ ห โข ( L 0 ) ห ๐ subscript ๐ฟ 0 \displaystyle\check{\mathfrak{a}}(L_{0}) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT )
= ฮถ โข ( tr โข ( ๐ฎ โข ๐ฏ ยฏ ) ) . absent ๐ tr ๐ฎ ยฏ ๐ฏ \displaystyle=\zeta({\rm tr}(\mathbf{u}\overline{\mathbf{v}})). = italic_ฮถ ( roman_tr ( bold_u overยฏ start_ARG bold_v end_ARG ) ) .
Thus,
๐ ห โข ( L ร ) = ฮถ โข ( tr โข ( ๐ฎ ) โข tr โข ( ๐ฏ ) ) = q 1 2 โข ฮถ โข ( tr โข ( ๐ฎ๐ฏ ) ) + q ยฏ 1 2 โข ฮถ โข ( tr โข ( ๐ฎ โข ๐ฏ ยฏ ) ) = q 1 2 โข ๐ ห โข ( L โ ) + q ยฏ 1 2 โข ๐ ห โข ( L 0 ) . ห ๐ subscript ๐ฟ ๐ tr ๐ฎ tr ๐ฏ superscript ๐ 1 2 ๐ tr ๐ฎ๐ฏ superscript ยฏ ๐ 1 2 ๐ tr ๐ฎ ยฏ ๐ฏ superscript ๐ 1 2 ห ๐ subscript ๐ฟ superscript ยฏ ๐ 1 2 ห ๐ subscript ๐ฟ 0 \check{\mathfrak{a}}(L_{\times})=\zeta({\rm tr}(\mathbf{u}){\rm tr}(\mathbf{v}%
))=q^{\frac{1}{2}}\zeta({\rm tr}(\mathbf{u}\mathbf{v}))+\overline{q}^{\frac{1}%
{2}}\zeta({\rm tr}(\mathbf{u}\overline{\mathbf{v}}))=q^{\frac{1}{2}}\check{%
\mathfrak{a}}(L_{\infty})+\overline{q}^{\frac{1}{2}}\check{\mathfrak{a}}(L_{0}). overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮถ ( roman_tr ( bold_u ) roman_tr ( bold_v ) ) = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฮถ ( roman_tr ( bold_uv ) ) + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฮถ ( roman_tr ( bold_u overยฏ start_ARG bold_v end_ARG ) ) = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT ) + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) .
(b) Evidently, there exists a connected component U ๐ U italic_U of ฮฃ โ ( ฮณ โช ฯ โข ( K 1 โช K 2 ) ) ฮฃ ๐พ ๐ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 \Sigma\setminus(\gamma\cup\pi(K_{1}\cup K_{2})) roman_ฮฃ โ ( italic_ฮณ โช italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โช italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ) such that โ U โฉ ฯ โข ( K i ) โ โ
๐ ๐ subscript ๐พ ๐ \partial U\cap\pi(K_{i})\neq\emptyset โ italic_U โฉ italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) โ โ
for i = 1 , 2 ๐ 1 2
i=1,2 italic_i = 1 , 2 .
Take an arc C ๐ถ C italic_C whose interior lies in U ๐ U italic_U , to connect a point on ฯ โข ( K 1 ) ๐ subscript ๐พ 1 \pi(K_{1}) italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) and one on ฯ โข ( K 2 ) ๐ subscript ๐พ 2 \pi(K_{2}) italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Let V ๐ V italic_V be a sufficiently small tubular neighborhood of C ๐ถ C italic_C ; let K i โ = K i โ V ร [ 0 , 1 ] superscript subscript ๐พ ๐ subscript ๐พ ๐ ๐ 0 1 K_{i}^{\circ}=K_{i}\setminus V\times[0,1] italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT = italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ italic_V ร [ 0 , 1 ] .
Figure 13: First row (from left to right): the EP ( A 1 , B 1 ) subscript ๐ด 1 subscript ๐ต 1 (A_{1},B_{1}) ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ; tr โข ( A 1 โข B 1 ) tr subscript ๐ด 1 subscript ๐ต 1 {\rm tr}(A_{1}B_{1}) roman_tr ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ; tr โข ( A 1 โข B 1 ยฏ ) tr subscript ๐ด 1 ยฏ subscript ๐ต 1 {\rm tr}(A_{1}\overline{B_{1}}) roman_tr ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ; tr โข ( A 1 ) โข tr โข ( B 1 ) tr subscript ๐ด 1 tr subscript ๐ต 1 {\rm tr}(A_{1}){\rm tr}(B_{1}) roman_tr ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) roman_tr ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Second row: the EP ( B 2 , A 2 ) subscript ๐ต 2 subscript ๐ด 2 (B_{2},A_{2}) ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ; tr โข ( B 2 โข A 2 ) tr subscript ๐ต 2 subscript ๐ด 2 {\rm tr}(B_{2}A_{2}) roman_tr ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ; tr โข ( B 2 โข A 2 ยฏ ) tr subscript ๐ต 2 ยฏ subscript ๐ด 2 {\rm tr}(B_{2}\overline{A_{2}}) roman_tr ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) ;
tr โข ( B 2 ) โข tr โข ( A 2 ) tr subscript ๐ต 2 tr subscript ๐ด 2 {\rm tr}(B_{2}){\rm tr}(A_{2}) roman_tr ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) roman_tr ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Let A 1 โ ฮฃ ร ( 1 2 , 1 ) subscript ๐ด 1 ฮฃ 1 2 1 A_{1}\subset\Sigma\times(\frac{1}{2},1) italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG , 1 ) be a copy of K 1 โ superscript subscript ๐พ 1 K_{1}^{\circ} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT , and B 1 โ ฮฃ ร ( 0 , 1 2 ) subscript ๐ต 1 ฮฃ 0 1 2 B_{1}\subset\Sigma\times(0,\frac{1}{2}) italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร ( 0 , divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) be a copy of K 2 โ superscript subscript ๐พ 2 K_{2}^{\circ} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ;
choose orientations to build ( tr โข ( A 1 โข B 1 ) , tr โข ( A 1 โข B 1 ยฏ ) , tr โข ( A 1 ) โข tr โข ( B 1 ) ) tr subscript ๐ด 1 subscript ๐ต 1 tr subscript ๐ด 1 ยฏ subscript ๐ต 1 tr subscript ๐ด 1 tr subscript ๐ต 1 \big{(}{\rm tr}(A_{1}B_{1}),{\rm tr}(A_{1}\overline{B_{1}}),{\rm tr}(A_{1}){%
\rm tr}(B_{1})\big{)} ( roman_tr ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , roman_tr ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) , roman_tr ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) roman_tr ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ) into an EST.
Let A 2 โ ฮฃ ร ( 0 , 1 2 ) subscript ๐ด 2 ฮฃ 0 1 2 A_{2}\subset\Sigma\times(0,\frac{1}{2}) italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร ( 0 , divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG ) be a copy of K 1 โ superscript subscript ๐พ 1 K_{1}^{\circ} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT , and B 2 โ ฮฃ ร ( 1 2 , 1 ) subscript ๐ต 2 ฮฃ 1 2 1 B_{2}\subset\Sigma\times(\frac{1}{2},1) italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร ( divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG , 1 ) be a copy of K 2 โ superscript subscript ๐พ 2 K_{2}^{\circ} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โ end_POSTSUPERSCRIPT ;
choose orientations to build ( tr โข ( B 2 โข A 2 ) , tr โข ( B 2 โข A 2 ยฏ ) , tr โข ( B 2 ) โข tr โข ( A 2 ) ) tr subscript ๐ต 2 subscript ๐ด 2 tr subscript ๐ต 2 ยฏ subscript ๐ด 2 tr subscript ๐ต 2 tr subscript ๐ด 2 \big{(}{\rm tr}(B_{2}A_{2}),{\rm tr}(B_{2}\overline{A_{2}}),{\rm tr}(B_{2}){%
\rm tr}(A_{2})\big{)} ( roman_tr ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) , roman_tr ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) , roman_tr ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) roman_tr ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ) into an EST.
See Figure 13 for illustration.
Take ๐ฌ โ ๐ pu โข ( A 1 ) ๐ฌ subscript ๐ pu subscript ๐ด 1 \mathbf{s}\in\mathcal{A}_{\rm pu}(A_{1}) bold_s โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , ๐ญ โ ๐ pd โข ( B 1 ) ๐ญ subscript ๐ pd subscript ๐ต 1 \mathbf{t}\in\mathcal{A}_{\rm pd}(B_{1}) bold_t โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pd end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) , ๐ฏ โ ๐ pu โข ( B 2 ) ๐ฏ subscript ๐ pu subscript ๐ต 2 \mathbf{v}\in\mathcal{A}_{\rm pu}(B_{2}) bold_v โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) , ๐ฎ โ ๐ pd โข ( A 2 ) ๐ฎ subscript ๐ pd subscript ๐ด 2 \mathbf{u}\in\mathcal{A}_{\rm pd}(A_{2}) bold_u โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pd end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) . By (a),
tr โข ( ๐ฌ๐ญ ) tr ๐ฌ๐ญ \displaystyle{\rm tr}(\mathbf{s}\mathbf{t}) roman_tr ( bold_st )
โก q 1 2 โข tr โข ( ๐ฌ โข ๐ญ ยฏ ) + q ยฏ 1 2 โข tr โข ( ๐ฌ ) โข tr โข ( ๐ญ ) , absent superscript ๐ 1 2 tr ๐ฌ ยฏ ๐ญ superscript ยฏ ๐ 1 2 tr ๐ฌ tr ๐ญ \displaystyle\equiv q^{\frac{1}{2}}{\rm tr}(\mathbf{s}\overline{\mathbf{t}})+%
\overline{q}^{\frac{1}{2}}{\rm tr}(\mathbf{s}){\rm tr}(\mathbf{t}), โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_tr ( bold_s overยฏ start_ARG bold_t end_ARG ) + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_tr ( bold_s ) roman_tr ( bold_t ) ,
tr โข ( ๐ฏ๐ฎ ) tr ๐ฏ๐ฎ \displaystyle{\rm tr}(\mathbf{v}\mathbf{u}) roman_tr ( bold_vu )
โก q 1 2 โข tr โข ( ๐ฏ โข ๐ฎ ยฏ ) + q ยฏ 1 2 โข tr โข ( ๐ฏ ) โข tr โข ( ๐ฎ ) . absent superscript ๐ 1 2 tr ๐ฏ ยฏ ๐ฎ superscript ยฏ ๐ 1 2 tr ๐ฏ tr ๐ฎ \displaystyle\equiv q^{\frac{1}{2}}{\rm tr}(\mathbf{v}\overline{\mathbf{u}})+%
\overline{q}^{\frac{1}{2}}{\rm tr}(\mathbf{v}){\rm tr}(\mathbf{u}). โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_tr ( bold_v overยฏ start_ARG bold_u end_ARG ) + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_tr ( bold_v ) roman_tr ( bold_u ) .
Obviously, tr โข ( A 1 โข B 1 ) โ tr โข ( B 2 โข A 2 ) tr subscript ๐ด 1 subscript ๐ต 1 tr subscript ๐ต 2 subscript ๐ด 2 {\rm tr}(A_{1}B_{1})\approx{\rm tr}(B_{2}A_{2}) roman_tr ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) โ roman_tr ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) , and tr โข ( A 1 โข B 1 ยฏ ) โ tr โข ( B 2 โข A 2 ยฏ ) tr subscript ๐ด 1 ยฏ subscript ๐ต 1 tr subscript ๐ต 2 ยฏ subscript ๐ด 2 {\rm tr}(A_{1}\overline{B_{1}})\approx{\rm tr}(B_{2}\overline{A_{2}}) roman_tr ( italic_A start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG italic_B start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) โ roman_tr ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG italic_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG ) .
By ฮฆ m , c subscript ฮฆ ๐ ๐
\Phi_{m,c} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT , we have tr โข ( ๐ฌ๐ญ ) โก tr โข ( ๐ฏ๐ฎ ) tr ๐ฌ๐ญ tr ๐ฏ๐ฎ {\rm tr}(\mathbf{s}\mathbf{t})\equiv{\rm tr}(\mathbf{v}\mathbf{u}) roman_tr ( bold_st ) โก roman_tr ( bold_vu ) ,
tr โข ( ๐ฌ โข ๐ญ ยฏ ) โก tr โข ( ๐ฏ โข ๐ฎ ยฏ ) tr ๐ฌ ยฏ ๐ญ tr ๐ฏ ยฏ ๐ฎ {\rm tr}(\mathbf{s}\overline{\mathbf{t}})\equiv{\rm tr}(\mathbf{v}\overline{%
\mathbf{u}}) roman_tr ( bold_s overยฏ start_ARG bold_t end_ARG ) โก roman_tr ( bold_v overยฏ start_ARG bold_u end_ARG ) ,
hence
๐ ห โข ( K 1 ) โข ๐ ห โข ( K 2 ) = ฮถ โข ( tr โข ( ๐ฌ ) โข tr โข ( ๐ญ ) ) = ฮถ โข ( tr โข ( ๐ฏ ) โข tr โข ( ๐ฎ ) ) = ๐ ห โข ( K 2 ) โข ๐ ห โข ( K 1 ) . ห ๐ subscript ๐พ 1 ห ๐ subscript ๐พ 2 ๐ tr ๐ฌ tr ๐ญ ๐ tr ๐ฏ tr ๐ฎ ห ๐ subscript ๐พ 2 ห ๐ subscript ๐พ 1 \check{\mathfrak{a}}(K_{1})\check{\mathfrak{a}}(K_{2})=\zeta({\rm tr}(\mathbf{%
s}){\rm tr}(\mathbf{t}))=\zeta({\rm tr}(\mathbf{v}){\rm tr}(\mathbf{u}))=%
\check{\mathfrak{a}}(K_{2})\check{\mathfrak{a}}(K_{1}). overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_ฮถ ( roman_tr ( bold_s ) roman_tr ( bold_t ) ) = italic_ฮถ ( roman_tr ( bold_v ) roman_tr ( bold_u ) ) = overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) .
Lemma 4.5 .
Suppose ฮฆ m , 0 subscript normal-ฮฆ ๐ 0
\Phi_{m,0} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , 0 end_POSTSUBSCRIPT holds. Let S , S โฒ ๐ superscript ๐ normal-โฒ
S,S^{\prime} italic_S , italic_S start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT be simple curves such that | S | โค m ๐ ๐ |S|\leq m | italic_S | โค italic_m and S โฒ superscript ๐ normal-โฒ S^{\prime} italic_S start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT results from shrinking a degree 2 2 2 2 arc of S ๐ S italic_S ,
i.e. S โฒ = ( S โข | F | โข F โฒ ) superscript ๐ normal-โฒ ๐ ๐น superscript ๐น normal-โฒ S^{\prime}=(S|F|F^{\prime}) italic_S start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_S | italic_F | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) for some F โ ๐ 2 โข ( S ) ๐น subscript ๐ 2 ๐ F\in\mathfrak{A}_{2}(S) italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_S ) , F โฒ โ ๐ 0 โข ( S ) superscript ๐น normal-โฒ subscript ๐ 0 ๐ F^{\prime}\in\mathfrak{A}_{0}(S) italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_S ) such that F ๐น F italic_F is relatively isotopic to F โฒ superscript ๐น normal-โฒ F^{\prime} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT . Then S โก S โฒ ๐ superscript ๐ normal-โฒ S\equiv S^{\prime} italic_S โก italic_S start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT .
Proof.
Take โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ โ ๐ pu โข ( โจ S | F โฉ ) subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ pu inner-product ๐ ๐น \sum_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathbf{c}\in\mathcal{A}_{\rm pu}(%
\langle S|F\rangle) โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( โจ italic_S | italic_F โฉ ) .
For each ๐ ๐ \mathbf{c} bold_c , choose ๐ฃ ๐ โ ๐ โข ( tr โข ( ๐ โ F ) ) subscript ๐ฃ ๐ ๐ tr โ ๐ ๐น \mathfrak{f}_{\mathbf{c}}\in\mathcal{A}({\rm tr}(\mathbf{c}\ast F)) fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( roman_tr ( bold_c โ italic_F ) ) and
๐ฃ ๐ โฒ โ ๐ โข ( tr โข ( ๐ โ F โฒ ) ) subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ ๐ tr โ ๐ superscript ๐น โฒ \mathfrak{f}^{\prime}_{\mathbf{c}}\in\mathcal{A}({\rm tr}(\mathbf{c}\ast F^{%
\prime})) fraktur_f start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( roman_tr ( bold_c โ italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) ) .
By Lemma 3.7 , โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ฃ ๐ โ ๐ โข ( S ) subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐ ๐ \sum_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathfrak{f}_{\mathbf{c}}\in\mathcal%
{A}(S) โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_S ) , and โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ฃ ๐ โฒ โ ๐ โข ( S โฒ ) subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ ๐ superscript ๐ โฒ \sum_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathfrak{f}^{\prime}_{\mathbf{c}}%
\in\mathcal{A}(S^{\prime}) โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_S start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Since ๐ฃ ๐ = ๐ฃ ๐ โฒ subscript ๐ฃ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ \mathfrak{f}_{\mathbf{c}}=\mathfrak{f}^{\prime}_{\mathbf{c}} fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT = fraktur_f start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT is a relation supported by ฮฃ โข ( ๐ โ F ) ฮฃ โ ๐ ๐น \Sigma(\mathbf{c}\ast F) roman_ฮฃ ( bold_c โ italic_F )
for each ๐ ๐ \mathbf{c} bold_c , we have
๐ ห โข ( S ) โ ๐ ห โข ( S โฒ ) = ฮถ โข ( โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ฃ ๐ ) โ ฮถ โข ( โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ฃ ๐ โฒ ) = โ ๐ ๐ ๐ โข ฮถ โข ( ๐ฃ ๐ โ ๐ฃ ๐ โฒ ) = 0 . ห ๐ ๐ ห ๐ superscript ๐ โฒ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ subscript superscript ๐ฃ โฒ ๐ 0 \check{\mathfrak{a}}(S)-\check{\mathfrak{a}}(S^{\prime})=\zeta\big{(}{\sum}_{%
\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathfrak{f}_{\mathbf{c}}\big{)}-\zeta\big%
{(}{\sum}_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathfrak{f}^{\prime}_{\mathbf{%
c}}\big{)}={\sum}_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\zeta(\mathfrak{f}_{%
\mathbf{c}}-\mathfrak{f}^{\prime}_{\mathbf{c}})=0. overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_S ) - overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_S start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_ฮถ ( โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT ) - italic_ฮถ ( โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT ) = โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT italic_ฮถ ( fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_f start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 .
โ
Remark 4.6 .
The lemma is formulated only for simple curves. When K = tr โข ( G โ F ) ๐พ tr โ ๐บ ๐น K={\rm tr}(G\ast F) italic_K = roman_tr ( italic_G โ italic_F ) is a general knot, probably F ๐น F italic_F is sandwiched by G ๐บ G italic_G , and it will be unclear how to get an admissible expression for K ๐พ K italic_K from one for G ๐บ G italic_G .
Example 4.7 .
Figure 14: From left to right: ๐ฑ 123 subscript ๐ฑ 123 \mathbf{x}_{123} bold_x start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT ; ๐ฑ 3 ยฏ โข 2 ยฏ โข 1 ยฏ โฒ subscript superscript ๐ฑ โฒ ยฏ 3 ยฏ 2 ยฏ 1 \mathbf{x}^{\prime}_{\overline{3}\overline{2}\overline{1}} bold_x start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG 3 end_ARG overยฏ start_ARG 2 end_ARG overยฏ start_ARG 1 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ;
S = tr โข ( ๐ฑ 123 โ ๐ฑ 3 ยฏ โข 2 ยฏ โข 1 ยฏ โฒ ) ๐ tr โ subscript ๐ฑ 123 subscript superscript ๐ฑ โฒ ยฏ 3 ยฏ 2 ยฏ 1 S={\rm tr}(\mathbf{x}_{123}\ast\mathbf{x}^{\prime}_{\overline{3}\overline{2}%
\overline{1}}) italic_S = roman_tr ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT โ bold_x start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG 3 end_ARG overยฏ start_ARG 2 end_ARG overยฏ start_ARG 1 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ) .
Consider the simple curve S = tr โข ( ๐ฑ 123 โ ๐ฑ 3 ยฏ โข 2 ยฏ โข 1 ยฏ โฒ ) ๐ tr โ subscript ๐ฑ 123 subscript superscript ๐ฑ โฒ ยฏ 3 ยฏ 2 ยฏ 1 S={\rm tr}(\mathbf{x}_{123}\ast\mathbf{x}^{\prime}_{\overline{3}\overline{2}%
\overline{1}}) italic_S = roman_tr ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT โ bold_x start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG 3 end_ARG overยฏ start_ARG 2 end_ARG overยฏ start_ARG 1 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ) in ฮฃ 0 , 4 subscript ฮฃ 0 4
\Sigma_{0,4} roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , 4 end_POSTSUBSCRIPT as shown Figure 14 . Shrinking degree 2 2 2 2 arcs thrice can transform S ๐ S italic_S into an unknot of degree 0 0 , so S = โ ฮฑ โข ร ๐ ๐ผ italic-ร S=-\alpha\O italic_S = - italic_ฮฑ italic_ร in ๐ฎ 3 subscript ๐ฎ 3 \mathcal{S}_{3} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT . Consequently,
ฮฑ 2 = superscript ๐ผ 2 absent \displaystyle\alpha^{2}=\ italic_ฮฑ start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT =
โ ฮฑ โ
tr โข ( ๐ฑ 123 โ ๐ฑ 3 ยฏ โข 2 ยฏ โข 1 ยฏ โฒ ) = โ ฮฑ โ
tr โข ( ๐ฐ u โข ( ๐ฑ 123 ) โ ๐ฑ 3 ยฏ โข 2 ยฏ โข 1 ยฏ โฒ ) โ
๐ผ tr โ subscript ๐ฑ 123 subscript superscript ๐ฑ โฒ ยฏ 3 ยฏ 2 ยฏ 1 โ
๐ผ tr โ subscript ๐ฐ ๐ข subscript ๐ฑ 123 subscript superscript ๐ฑ โฒ ยฏ 3 ยฏ 2 ยฏ 1 \displaystyle-\alpha\cdot{\rm tr}\big{(}\mathbf{x}_{123}\ast\mathbf{x}^{\prime%
}_{\overline{3}\overline{2}\overline{1}}\big{)}=-\alpha\cdot{\rm tr}\big{(}%
\mathfrak{s}_{u}(\mathbf{x}_{123})\ast\mathbf{x}^{\prime}_{\overline{3}%
\overline{2}\overline{1}}\big{)} - italic_ฮฑ โ
roman_tr ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT โ bold_x start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG 3 end_ARG overยฏ start_ARG 2 end_ARG overยฏ start_ARG 1 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ) = - italic_ฮฑ โ
roman_tr ( fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT ) โ bold_x start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT overยฏ start_ARG 3 end_ARG overยฏ start_ARG 2 end_ARG overยฏ start_ARG 1 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT )
= \displaystyle=\ =
t 1 2 + t 2 2 + t 3 2 + ( q ยฏ 2 โข t 23 + q ยฏ โข t 2 โข t 3 ) โข t 23 โ t 13 โข t 123 โข 2 ยฏ + ( q 2 โข t 12 + q โข t 1 โข t 2 ) โข t 12 superscript subscript ๐ก 1 2 superscript subscript ๐ก 2 2 superscript subscript ๐ก 3 2 superscript ยฏ ๐ 2 subscript ๐ก 23 ยฏ ๐ subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 3 subscript ๐ก 23 subscript ๐ก 13 subscript ๐ก 123 ยฏ 2 superscript ๐ 2 subscript ๐ก 12 ๐ subscript ๐ก 1 subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 12 \displaystyle t_{1}^{2}+t_{2}^{2}+t_{3}^{2}+(\overline{q}^{2}t_{23}+\overline{%
q}t_{2}t_{3})t_{23}-t_{13}t_{123\overline{2}}+(q^{2}t_{12}+qt_{1}t_{2})t_{12} italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT + ( italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT
+ ( t 123 + q โข t 12 โข t 3 + q ยฏ โข t 1 โข t 23 + t 1 โข t 2 โข t 3 ) โข t 123 subscript ๐ก 123 ๐ subscript ๐ก 12 subscript ๐ก 3 ยฏ ๐ subscript ๐ก 1 subscript ๐ก 23 subscript ๐ก 1 subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 3 subscript ๐ก 123 \displaystyle+(t_{123}+qt_{12}t_{3}+\overline{q}t_{1}t_{23}+t_{1}t_{2}t_{3})t_%
{123} + ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT
= \displaystyle=\ =
t 123 2 + ( t 1 โข t 2 โข t 3 + q ยฏ โข t 1 โข t 23 + q โข t 2 โข t 13 + q โข t 3 โข t 12 ) โข t 123 + t 1 2 + t 2 2 + t 3 2 superscript subscript ๐ก 123 2 subscript ๐ก 1 subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 3 ยฏ ๐ subscript ๐ก 1 subscript ๐ก 23 ๐ subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 13 ๐ subscript ๐ก 3 subscript ๐ก 12 subscript ๐ก 123 superscript subscript ๐ก 1 2 superscript subscript ๐ก 2 2 superscript subscript ๐ก 3 2 \displaystyle t_{123}^{2}+(t_{1}t_{2}t_{3}+\overline{q}t_{1}t_{23}+qt_{2}t_{13%
}+qt_{3}t_{12})t_{123}+t_{1}^{2}+t_{2}^{2}+t_{3}^{2} italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT
+ q ยฏ 2 โข t 23 2 + q 2 โข t 13 2 + q 2 โข t 12 2 + q ยฏ โข t 2 โข t 3 โข t 23 + q โข t 1 โข t 3 โข t 13 + q โข t 1 โข t 2 โข t 12 โ q โข t 12 โข t 23 โข t 13 ; superscript ยฏ ๐ 2 superscript subscript ๐ก 23 2 superscript ๐ 2 superscript subscript ๐ก 13 2 superscript ๐ 2 superscript subscript ๐ก 12 2 ยฏ ๐ subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 3 subscript ๐ก 23 ๐ subscript ๐ก 1 subscript ๐ก 3 subscript ๐ก 13 ๐ subscript ๐ก 1 subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 12 ๐ subscript ๐ก 12 subscript ๐ก 23 subscript ๐ก 13 \displaystyle+\overline{q}^{2}t_{23}^{2}+q^{2}t_{13}^{2}+q^{2}t_{12}^{2}+%
\overline{q}t_{2}t_{3}t_{23}+qt_{1}t_{3}t_{13}+qt_{1}t_{2}t_{12}-qt_{12}t_{23}%
t_{13}; + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT - italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT ;
in the second line, (8 ) is used to substitute ๐ฐ u โข ( ๐ฑ 123 ) subscript ๐ฐ ๐ข subscript ๐ฑ 123 \mathfrak{s}_{u}(\mathbf{x}_{123}) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( bold_x start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT ) , and in the last line, (15 ) is used to substitute t 123 โข 2 ยฏ subscript ๐ก 123 ยฏ 2 t_{123\overline{2}} italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT . This recovers Equation (4) of [4 ] , with a 1 = t 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ก 1 a_{1}=t_{1} italic_a start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , a 2 = t 3 subscript ๐ 2 subscript ๐ก 3 a_{2}=t_{3} italic_a start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_t start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT , a 3 = t 2 subscript ๐ 3 subscript ๐ก 2 a_{3}=t_{2} italic_a start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , a 4 = t 123 subscript ๐ 4 subscript ๐ก 123 a_{4}=t_{123} italic_a start_POSTSUBSCRIPT 4 end_POSTSUBSCRIPT = italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT , x 1 = t 13 subscript ๐ฅ 1 subscript ๐ก 13 x_{1}=t_{13} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT , x 2 = t 23 subscript ๐ฅ 2 subscript ๐ก 23 x_{2}=t_{23} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT , x 3 = t 12 subscript ๐ฅ 3 subscript ๐ก 12 x_{3}=t_{12} italic_x start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT = italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT .
Such an easy example already illustrates that shrinking an arc may concern nontrivial relations in ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
Lemma 4.8 .
Suppose ฮฆ m , 1 subscript normal-ฮฆ ๐ 1
\Phi_{m,1} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , 1 end_POSTSUBSCRIPT holds.
(a)
If S 1 , โฆ , S r subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ ๐
S_{1},\ldots,S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT are disjoint simple curves with | S 1 | + โฏ + | S r | โค m subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ |S_{1}|+\cdots+|S_{r}|\leq m | italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + โฏ + | italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT | โค italic_m , then
S ฯ โข ( 1 ) โข โฏ โข S ฯ โข ( r ) โก S 1 โข โฏ โข S r subscript ๐ ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ S_{\sigma(1)}\cdots S_{\sigma(r)}\equiv S_{1}\cdots S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( 1 ) end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_r ) end_POSTSUBSCRIPT โก italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT for each ฯ โ Sym โข ( r ) ๐ Sym ๐ \sigma\in{\rm Sym}(r) italic_ฯ โ roman_Sym ( italic_r ) .
Consequently, elements of ๐ โข ( S 1 โ โฏ โ S r ) ๐ square-union subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ \mathcal{A}(S_{1}\sqcup\cdots\sqcup S_{r}) caligraphic_A ( italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โ โฏ โ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) are congruent to each other.
(b)
If M , M โฒ ๐ superscript ๐ โฒ
M,M^{\prime} italic_M , italic_M start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT are isotopic multi-curves of degree at most m ๐ m italic_m , then M โก M โฒ ๐ superscript ๐ โฒ M\equiv M^{\prime} italic_M โก italic_M start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT .
Proof.
(a) It suffices to consider the case r = 2 ๐ 2 r=2 italic_r = 2 , because as long as the statement for r = 2 ๐ 2 r=2 italic_r = 2 is true, it will imply that
S ฯ โข ( 1 ) โข โฏ โข S ฯ โข ( k ) โข S ฯ โข ( k + 1 ) โข โฏ โข S ฯ โข ( r ) โก S ฯ โข ( 1 ) โข โฏ โข S ฯ โข ( k + 1 ) โข S ฯ โข ( k ) โข โฏ โข S ฯ โข ( r ) subscript ๐ ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ 1 subscript ๐ ๐ ๐ โฏ subscript ๐ ๐ ๐ S_{\sigma(1)}\cdots S_{\sigma(k)}S_{\sigma(k+1)}\cdots S_{\sigma(r)}\equiv S_{%
\sigma(1)}\cdots S_{\sigma(k+1)}S_{\sigma(k)}\cdots S_{\sigma(r)} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( 1 ) end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_k ) end_POSTSUBSCRIPT italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_k + 1 ) end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_r ) end_POSTSUBSCRIPT โก italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( 1 ) end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_k + 1 ) end_POSTSUBSCRIPT italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_k ) end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_r ) end_POSTSUBSCRIPT
for each k ๐ k italic_k , so actually S ฯ โข ( 1 ) โข โฏ โข S ฯ โข ( r ) โก S 1 โข โฏ โข S r subscript ๐ ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ S_{\sigma(1)}\cdots S_{\sigma(r)}\equiv S_{1}\cdots S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( 1 ) end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_r ) end_POSTSUBSCRIPT โก italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT .
However, the case r = 2 ๐ 2 r=2 italic_r = 2 is just a special case of Lemma 4.4 (b).
(b) This follows immediately from (a) and Lemma 4.5 .
Remark 4.9 .
The upshot is: if ฮฆ m , 1 subscript ฮฆ ๐ 1
\Phi_{m,1} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , 1 end_POSTSUBSCRIPT holds, then ๐ ห โข ( [ M ] ) ห ๐ delimited-[] ๐ \check{\mathfrak{a}}([M]) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( [ italic_M ] ) can be defined for multi-curves M ๐ M italic_M with | M | โค m ๐ ๐ |M|\leq m | italic_M | โค italic_m ; in particular, for a stacked link L ๐ฟ L italic_L with | L | โค m ๐ฟ ๐ |L|\leq m | italic_L | โค italic_m , we can define ๐ ห โข ( ฮ โข ( L ) ) ห ๐ ฮ ๐ฟ \check{\mathfrak{a}}(\Theta(L)) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( roman_ฮ ( italic_L ) ) and formulate L โก ฮ โข ( L ) ๐ฟ ฮ ๐ฟ L\equiv\Theta(L) italic_L โก roman_ฮ ( italic_L ) .
By Lemma 4.5 , when L ๐ฟ L italic_L is a simple knot, actually ฮฆ m , 0 subscript ฮฆ ๐ 0
\Phi_{m,0} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , 0 end_POSTSUBSCRIPT is sufficient to formulate L โก ฮ โข ( L ) ๐ฟ ฮ ๐ฟ L\equiv\Theta(L) italic_L โก roman_ฮ ( italic_L ) .
From now on, if โ i a i โข N i โก โ j b j โข M j subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \sum_{i}a_{i}N_{i}\equiv\sum_{j}b_{j}M_{j} โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โก โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , where a i , b j โ R subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐
๐
a_{i},b_{j}\in R italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โ italic_R , N i subscript ๐ ๐ N_{i} italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a stacked link or a multi-curve, and M j subscript ๐ ๐ M_{j} italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT is a multi-curve, then we also write โ i a i โข N i โก โ j b j โข [ M j ] subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ delimited-[] subscript ๐ ๐ \sum_{i}a_{i}N_{i}\equiv\sum_{j}b_{j}[M_{j}] โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โก โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT [ italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] .
Example 4.10 .
Let S 1 = t 123 โข 2 ยฏ subscript ๐ 1 subscript ๐ก 123 ยฏ 2 S_{1}=t_{123\overline{2}} italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 overยฏ start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUBSCRIPT , S 2 = t 245 subscript ๐ 2 subscript ๐ก 245 S_{2}=t_{245} italic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_t start_POSTSUBSCRIPT 245 end_POSTSUBSCRIPT , which are disjoint simple curves.
From (15 ) we see that the equation S 1 โข S 2 = S 2 โข S 1 subscript ๐ 1 subscript ๐ 2 subscript ๐ 2 subscript ๐ 1 S_{1}S_{2}=S_{2}S_{1} italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_S start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is equivalent to
( t 2 โข t 123 โ t 23 โข t 12 + q โข t 13 ) โข t 245 = t 245 โข ( t 2 โข t 123 โ t 23 โข t 12 + q โข t 13 ) , subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 123 subscript ๐ก 23 subscript ๐ก 12 ๐ subscript ๐ก 13 subscript ๐ก 245 subscript ๐ก 245 subscript ๐ก 2 subscript ๐ก 123 subscript ๐ก 23 subscript ๐ก 12 ๐ subscript ๐ก 13 (t_{2}t_{123}-t_{23}t_{12}+qt_{13})t_{245}=t_{245}(t_{2}t_{123}-t_{23}t_{12}+%
qt_{13}), ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT ) italic_t start_POSTSUBSCRIPT 245 end_POSTSUBSCRIPT = italic_t start_POSTSUBSCRIPT 245 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_t start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 123 end_POSTSUBSCRIPT - italic_t start_POSTSUBSCRIPT 23 end_POSTSUBSCRIPT italic_t start_POSTSUBSCRIPT 12 end_POSTSUBSCRIPT + italic_q italic_t start_POSTSUBSCRIPT 13 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
which is really nontrivial.
Lemma 4.11 .
Suppose ฮฆ m , c subscript normal-ฮฆ ๐ ๐
\Phi_{m,c} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT holds. Then the following statements are true.
(a)
K โก ฮ โข ( K ) ๐พ ฮ ๐พ K\equiv\Theta(K) italic_K โก roman_ฮ ( italic_K ) for any knot K ๐พ K italic_K with ฮป โข ( K ) = ( m , c ) ๐ ๐พ ๐ ๐ \lambda(K)=(m,c) italic_ฮป ( italic_K ) = ( italic_m , italic_c ) .
(b)
K 1 โข K 2 โก ฮ โข ( K 1 โข K 2 ) subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 ฮ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 K_{1}K_{2}\equiv\Theta(K_{1}K_{2}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) for any knots K 1 , K 2 subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2
K_{1},K_{2} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT with ฮป โข ( K 1 โข K 2 ) โชฏ ( m , c ) precedes-or-equals ๐ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 ๐ ๐ \lambda(K_{1}K_{2})\preceq(m,c) italic_ฮป ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) โชฏ ( italic_m , italic_c ) .
(c)
If โ j a j โข K j = 0 subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐พ ๐ 0 \sum_{j}a_{j}K_{j}=0 โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = 0 in ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , where each K j subscript ๐พ ๐ K_{j} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT is a knot with ฮป โข ( K j ) โชฏ ( m , c ) precedes-or-equals ๐ subscript ๐พ ๐ ๐ ๐ \lambda(K_{j})\preceq(m,c) italic_ฮป ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) โชฏ ( italic_m , italic_c ) , then โ j a j โข K j โก 0 subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐พ ๐ 0 \sum_{j}a_{j}K_{j}\equiv 0 โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โก 0 .
Proof.
Observe that (b) follows from (a) and Lemma 4.4 : if ฯ โข ( K 1 ) โฉ ฯ โข ( K 2 ) = โ
๐ subscript ๐พ 1 ๐ subscript ๐พ 2 \pi(K_{1})\cap\pi(K_{2})=\emptyset italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) โฉ italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = โ
, then K 1 โข K 2 โก ฮ โข ( K 1 ) โข ฮ โข ( K 2 ) = ฮ โข ( K 1 โข K 2 ) subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 ฮ subscript ๐พ 1 ฮ subscript ๐พ 2 ฮ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 K_{1}K_{2}\equiv\Theta(K_{1})\Theta(K_{2})=\Theta(K_{1}K_{2}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ; otherwise, take ๐ผ โ Cr โข ( K 1 / K 2 ) ๐ผ Cr subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 \mathsf{c}\in{\rm Cr}(K_{1}/K_{2}) sansserif_c โ roman_Cr ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) to construct an EST ( L , L โ ๐ผ , L 0 ๐ผ ) ๐ฟ subscript superscript ๐ฟ ๐ผ subscript superscript ๐ฟ ๐ผ 0 (L,L^{\mathsf{c}}_{\infty},L^{\mathsf{c}}_{0}) ( italic_L , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) with L = K 1 โข K 2 ๐ฟ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 L=K_{1}K_{2} italic_L = italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , then by (a), L โ ๐ผ โก ฮ โข ( L โ ๐ผ ) subscript superscript ๐ฟ ๐ผ ฮ subscript superscript ๐ฟ ๐ผ L^{\mathsf{c}}_{\infty}\equiv\Theta(L^{\mathsf{c}}_{\infty}) italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT ) and L 0 ๐ผ โก ฮ โข ( L 0 ๐ผ ) subscript superscript ๐ฟ ๐ผ 0 ฮ subscript superscript ๐ฟ ๐ผ 0 L^{\mathsf{c}}_{0}\equiv\Theta(L^{\mathsf{c}}_{0}) italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) , hence by Lemma 4.4 (a),
K 1 โข K 2 โก q 1 2 โข L โ ๐ผ + q ยฏ 1 2 โข L 0 ๐ผ โก q 1 2 โข ฮ โข ( L โ ๐ผ ) + q ยฏ 1 2 โข ฮ โข ( L 0 ๐ผ ) = ฮ โข ( K 1 โข K 2 ) . subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 superscript ๐ 1 2 subscript superscript ๐ฟ ๐ผ superscript ยฏ ๐ 1 2 subscript superscript ๐ฟ ๐ผ 0 superscript ๐ 1 2 ฮ subscript superscript ๐ฟ ๐ผ superscript ยฏ ๐ 1 2 ฮ subscript superscript ๐ฟ ๐ผ 0 ฮ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 K_{1}K_{2}\equiv q^{\frac{1}{2}}L^{\mathsf{c}}_{\infty}+\overline{q}^{\frac{1}%
{2}}L^{\mathsf{c}}_{0}\equiv q^{\frac{1}{2}}\Theta(L^{\mathsf{c}}_{\infty})+%
\overline{q}^{\frac{1}{2}}\Theta(L^{\mathsf{c}}_{0})=\Theta(K_{1}K_{2}). italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT ) + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) .
We use induction on ฮป โข ( K ) ๐ ๐พ \lambda(K) italic_ฮป ( italic_K ) to prove (a), which holds trivially if | K | โค 6 ๐พ 6 |K|\leq 6 | italic_K | โค 6 . Suppose | K | > 6 ๐พ 6 |K|>6 | italic_K | > 6 and that K โฒ โก ฮ โข ( K โฒ ) superscript ๐พ โฒ ฮ superscript ๐พ โฒ K^{\prime}\equiv\Theta(K^{\prime}) italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) has been established for any knot K โฒ superscript ๐พ โฒ K^{\prime} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT simpler than K ๐พ K italic_K .
Just assume c = cn โข ( K ) โฅ 1 ๐ cn ๐พ 1 c={\rm cn}(K)\geq 1 italic_c = roman_cn ( italic_K ) โฅ 1 ; otherwise ฮ โข ( K ) = [ K ] ฮ ๐พ delimited-[] ๐พ \Theta(K)=[K] roman_ฮ ( italic_K ) = [ italic_K ] already, and by Remark 4.9 , K โก ฮ โข ( K ) ๐พ ฮ ๐พ K\equiv\Theta(K) italic_K โก roman_ฮ ( italic_K ) is meaningful.
If there exists a convenient arc F โ K ๐น ๐พ F\subset K italic_F โ italic_K , by which we mean Cr โข ( โจ K | F โฉ / F ) = โ
Cr inner-product ๐พ ๐น ๐น {\rm Cr}(\langle K|F\rangle/F)=\emptyset roman_Cr ( โจ italic_K | italic_F โฉ / italic_F ) = โ
and
# โข Cr โข ( F ) = 1 # Cr ๐น 1 \#{\rm Cr}(F)=1 # roman_Cr ( italic_F ) = 1 , say Cr โข ( F ) = { ๐ผ 0 } Cr ๐น subscript ๐ผ 0 {\rm Cr}(F)=\{\mathsf{c}_{0}\} roman_Cr ( italic_F ) = { sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT } , then ( K , K โ ๐ผ 0 , K 0 ๐ผ 0 ) ๐พ subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 0 \big{(}K,K^{\mathsf{c}_{0}}_{\infty},K^{\mathsf{c}_{0}}_{0}\big{)} ( italic_K , italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) is an EST.
Note that one of K โ ๐ผ 0 , K 0 ๐ผ 0 subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 0
K^{\mathsf{c}_{0}}_{\infty},K^{\mathsf{c}_{0}}_{0} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is a knot and the other is a stacked link. Since K โ ๐ผ 0 , K 0 ๐ผ 0 subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 0
K^{\mathsf{c}_{0}}_{\infty},K^{\mathsf{c}_{0}}_{0} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT are simpler than K ๐พ K italic_K , by the inductive hypothesis together with the argument in the first paragraph which allows us to apply (b), we have
K โ ๐ผ 0 โก ฮ โข ( K โ ๐ผ 0 ) subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 ฮ subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 K^{\mathsf{c}_{0}}_{\infty}\equiv\Theta(K^{\mathsf{c}_{0}}_{\infty}) italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT ) and K 0 ๐ผ 0 โก ฮ โข ( K 0 ๐ผ 0 ) subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 0 ฮ subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 0 K^{\mathsf{c}_{0}}_{0}\equiv\Theta(K^{\mathsf{c}_{0}}_{0}) italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) .
By Lemma 4.4 (a), K โก q 1 2 โข K โ ๐ผ 0 + q ยฏ 1 2 โข K 0 ๐ผ 0 ๐พ superscript ๐ 1 2 subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 superscript ยฏ ๐ 1 2 subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 0 K\equiv q^{\frac{1}{2}}K^{\mathsf{c}_{0}}_{\infty}+\overline{q}^{\frac{1}{2}}K%
^{\mathsf{c}_{0}}_{0} italic_K โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
Hence
K โก q 1 2 โข ฮ โข ( K โ ๐ผ 0 ) + q ยฏ 1 2 โข ฮ โข ( K 0 ๐ผ 0 ) = ฮ โข ( K ) . ๐พ superscript ๐ 1 2 ฮ subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 superscript ยฏ ๐ 1 2 ฮ subscript superscript ๐พ subscript ๐ผ 0 0 ฮ ๐พ \displaystyle K\equiv q^{\frac{1}{2}}\Theta\big{(}K^{\mathsf{c}_{0}}_{\infty}%
\big{)}+\overline{q}^{\frac{1}{2}}\Theta\big{(}K^{\mathsf{c}_{0}}_{0}\big{)}=%
\Theta(K). italic_K โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT ) + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_ฮ ( italic_K ) .
(19)
In general, there may not exist a convenient arc.
However, we can always take an arc F โ K ๐น ๐พ F\subset K italic_F โ italic_K such that ฯ โข ( F ) ๐ ๐น \pi(F) italic_ฯ ( italic_F ) has exactly one self-intersection, then F โฏ โ K F superscript ๐น โฏ superscript ๐พ ๐น F^{\sharp}\subset K^{F} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT โ italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT is convenient.
By the above assertion, K F โก ฮ โข ( K F ) superscript ๐พ ๐น ฮ superscript ๐พ ๐น K^{F}\equiv\Theta(K^{F}) italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Now that each knot appearing in U โข ( K , F ) ๐ ๐พ ๐น U(K,F) italic_U ( italic_K , italic_F ) is simpler than K ๐พ K italic_K , by the inductive hypothesis we have U โข ( K , F ) โก ฮ โข ( U โข ( K , F ) ) ๐ ๐พ ๐น ฮ ๐ ๐พ ๐น U(K,F)\equiv\Theta(U(K,F)) italic_U ( italic_K , italic_F ) โก roman_ฮ ( italic_U ( italic_K , italic_F ) ) .
By Lemma 4.14 , K โก q ฯต ^ โข ( K , F ) โข K F + U โข ( K , F ) ๐พ superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐พ ๐น superscript ๐พ ๐น ๐ ๐พ ๐น K\equiv q^{\hat{\epsilon}(K,F)}K^{F}+U(K,F) italic_K โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT + italic_U ( italic_K , italic_F ) .
Hence
K โก q ฯต ^ โข ( K , F ) โข ฮ โข ( K F ) + ฮ โข ( U โข ( K , F ) ) = ฮ โข ( q ฯต ^ โข ( K , F ) โข K F + U โข ( K , F ) ) = ฮ โข ( K ) , ๐พ superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐พ ๐น ฮ superscript ๐พ ๐น ฮ ๐ ๐พ ๐น ฮ superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐พ ๐น superscript ๐พ ๐น ๐ ๐พ ๐น ฮ ๐พ K\equiv q^{\hat{\epsilon}(K,F)}\Theta(K^{F})+\Theta(U(K,F))=\Theta\big{(}q^{%
\hat{\epsilon}(K,F)}K^{F}+U(K,F)\big{)}=\Theta(K), italic_K โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT ) + roman_ฮ ( italic_U ( italic_K , italic_F ) ) = roman_ฮ ( italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT + italic_U ( italic_K , italic_F ) ) = roman_ฮ ( italic_K ) ,
completing the proof.
(c) By (a), K j โก ฮ โข ( K j ) subscript ๐พ ๐ ฮ subscript ๐พ ๐ K_{j}\equiv\Theta(K_{j}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) for each j ๐ j italic_j . Hence
โ i a j โข K j โก โ j a j โข ฮ โข ( K j ) = ฮ โข ( โ j a j โข K j ) = 0 . subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐พ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ ฮ subscript ๐พ ๐ ฮ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐พ ๐ 0 {\sum}_{i}a_{j}K_{j}\equiv{\sum}_{j}a_{j}\Theta(K_{j})=\Theta\Big{(}{\sum}_{j}%
a_{j}K_{j}\Big{)}=0. โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โก โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_ฮ ( โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) = 0 .
โ
Remark 4.12 .
In some circumstances that (c) is applicable, the information โโ j a j โข K j = 0 subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐พ ๐ 0 \sum_{j}a_{j}K_{j}=0 โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = 0 in ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT โ probably comes from knowledge on knots K ๐พ K italic_K with ฮป โข ( K j ) โบ ฮป โข ( K ) precedes ๐ subscript ๐พ ๐ ๐ ๐พ \lambda(K_{j})\prec\lambda(K) italic_ฮป ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) โบ italic_ฮป ( italic_K ) , but it does ensure that the a j โข ฮ โข ( K j ) subscript ๐ ๐ ฮ subscript ๐พ ๐ a_{j}\Theta(K_{j}) italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) โs will ultimately cancel out.
This may be recalled when reading the last but one paragraph of Step 1 and the last paragraph of Step 2 in the proof of Lemma 4.14 .
Figure 15: First row: pull the arc F โ K ๐น ๐พ F\subset K italic_F โ italic_K up to the top, then F โฏ superscript ๐น โฏ F^{\sharp} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT is a convenient arc of K F superscript ๐พ ๐น K^{F} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT .
Second row: ( K F ) โ ๐ผ 0 subscript superscript superscript ๐พ ๐น subscript ๐ผ 0 (K^{F})^{\mathsf{c}_{0}}_{\infty} ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , ( K F ) 0 ๐ผ 0 subscript superscript superscript ๐พ ๐น subscript ๐ผ 0 0 (K^{F})^{\mathsf{c}_{0}}_{0} ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , obtained by resolving the unique crossing of F โฏ superscript ๐น โฏ F^{\sharp} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT .
Example 4.13 .
The knot given in the upper-left of Figure 15 has no convenient arc. The arc F ๐น F italic_F shown in the upper-right satisfies that ฯ โข ( F ) ๐ ๐น \pi(F) italic_ฯ ( italic_F ) has exactly one self-intersection. Pull F ๐น F italic_F up to the top, then F โฏ superscript ๐น โฏ F^{\sharp} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT is a convenient arc of K F superscript ๐พ ๐น K^{F} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT .
Let ๐ผ 0 subscript ๐ผ 0 \mathsf{c}_{0} sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT denote the unique crossing of F โฏ superscript ๐น โฏ F^{\sharp} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT . Then ( K F , ( K F ) โ ๐ผ 0 , ( K F ) 0 ๐ผ 0 ) superscript ๐พ ๐น subscript superscript superscript ๐พ ๐น subscript ๐ผ 0 subscript superscript superscript ๐พ ๐น subscript ๐ผ 0 0 \big{(}K^{F},(K^{F})^{\mathsf{c}_{0}}_{\infty},(K^{F})^{\mathsf{c}_{0}}_{0}%
\big{)} ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT , ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT sansserif_c start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) is an EST.
Lemma 4.14 .
ฯ m , c subscript italic-ฯ ๐ ๐
\phi_{m,c} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT holds for all m โฅ 6 ๐ 6 m\geq 6 italic_m โฅ 6 and all c ๐ c italic_c .
Proof.
We prove ฯ m , c subscript italic-ฯ ๐ ๐
\phi_{m,c} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT by induction on ( m , c ) ๐ ๐ (m,c) ( italic_m , italic_c ) . It holds tautologically for m = 6 ๐ 6 m=6 italic_m = 6 . Suppose m โฅ 7 ๐ 7 m\geq 7 italic_m โฅ 7 and suppose ฯ m โฒ , c โฒ subscript italic-ฯ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ
\phi_{m^{\prime},c^{\prime}} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT has been established for all ( m โฒ , c โฒ ) โบ ( m , c ) precedes superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (m^{\prime},c^{\prime})\prec(m,c) ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โบ ( italic_m , italic_c ) .
Let K ๐พ K italic_K be an arbitrary knot with ฮป โข ( K ) = ( m , c ) ๐ ๐พ ๐ ๐ \lambda(K)=(m,c) italic_ฮป ( italic_K ) = ( italic_m , italic_c ) .
Step 1 . Let F โ ๐ 3 โข ( K ) ๐น subscript ๐ 3 ๐พ F\in\mathfrak{A}_{3}(K) italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) .
Write ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) = โ i ๐ i โข M i superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)=\sum_{i}\mathfrak{c}_{i}M_{i} fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT with ๐ i โ ๐ฏ n subscript ๐ ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{c}_{i}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT and M i subscript ๐ ๐ M_{i} italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT simpler than K ๐พ K italic_K .
By the inductive hypothesis, elements of ๐ โข ( M i ) ๐ subscript ๐ ๐ \mathcal{A}(M_{i}) caligraphic_A ( italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) are congruent to each other; by definition, elements of ๐ u โข ( K , F ) subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น \mathcal{A}_{u}(K,F) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) have the form โ i ๐ i โข ๐ค i subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ค ๐ \sum_{i}\mathfrak{c}_{i}\mathfrak{g}_{i} โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT with ๐ค i โ ๐ โข ( M i ) subscript ๐ค ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \mathfrak{g}_{i}\in\mathcal{A}(M_{i}) fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) , so they are congruent to each other. Similarly for ๐ d โข ( K , F ) subscript ๐ ๐ ๐พ ๐น \mathcal{A}_{d}(K,F) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) .
From now on, for a linear combination ฮฉ ฮฉ \Omega roman_ฮฉ of stacked links, we use ๐ u โข ( K , F ) โก ฮฉ subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น ฮฉ \mathcal{A}_{u}(K,F)\equiv\Omega caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) โก roman_ฮฉ to indicate that ๐ข โก ๐ฃ ๐ข ๐ฃ \mathfrak{e}\equiv\mathfrak{f} fraktur_e โก fraktur_f for any ๐ข โ ๐ u โข ( K , F ) ๐ข subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น \mathfrak{e}\in\mathcal{A}_{u}(K,F) fraktur_e โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) and any ๐ฃ โ ๐ โข ( ฮฉ ) ๐ฃ ๐ ฮฉ \mathfrak{f}\in\mathcal{A}(\Omega) fraktur_f โ caligraphic_A ( roman_ฮฉ ) ; other notations of such kind are understood similarly.
Observe that ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) โ ๐ฐ โฏ โข ( K , F ยฏ ) = U โข ( K , F ) โ U โข ( K , F ยฏ ) superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ยฏ ๐น ๐ ๐พ ๐น ๐ ๐พ ยฏ ๐น \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)-\mathfrak{s}^{\sharp}(K,\overline{F})=U(K,F)-U(K,%
\overline{F}) fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) - fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , overยฏ start_ARG italic_F end_ARG ) = italic_U ( italic_K , italic_F ) - italic_U ( italic_K , overยฏ start_ARG italic_F end_ARG ) .
Since each knot appearing in U โข ( K , F ) โ U โข ( K , F ยฏ ) ๐ ๐พ ๐น ๐ ๐พ ยฏ ๐น U(K,F)-U(K,\overline{F}) italic_U ( italic_K , italic_F ) - italic_U ( italic_K , overยฏ start_ARG italic_F end_ARG ) is simpler than K ๐พ K italic_K , and according to (12 ),
U โข ( K , F ) โ U โข ( K , F ยฏ ) = ( K โ q ฯต ^ โข ( K , F ) โข K F ) โ ( K โ q ฯต ^ โข ( K , F ยฏ ) โข K F ยฏ ) = 0 inย โข ๐ฎ n , formulae-sequence ๐ ๐พ ๐น ๐ ๐พ ยฏ ๐น ๐พ superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐พ ๐น superscript ๐พ ๐น ๐พ superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐พ ยฏ ๐น superscript ๐พ ยฏ ๐น 0 inย subscript ๐ฎ ๐ U(K,F)-U(K,\overline{F})=(K-q^{\hat{\epsilon}(K,F)}K^{F})-(K-q^{\hat{\epsilon}%
(K,\overline{F})}K^{\overline{F}})=0\quad\text{in\ }\mathcal{S}_{n}, italic_U ( italic_K , italic_F ) - italic_U ( italic_K , overยฏ start_ARG italic_F end_ARG ) = ( italic_K - italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT ) - ( italic_K - italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , overยฏ start_ARG italic_F end_ARG ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT overยฏ start_ARG italic_F end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT ) = 0 in caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ,
by the inductive hypothesis and Lemma 4.11 (c), we have U โข ( K , F ) โก U โข ( K , F ยฏ ) ๐ ๐พ ๐น ๐ ๐พ ยฏ ๐น U(K,F)\equiv U(K,\overline{F}) italic_U ( italic_K , italic_F ) โก italic_U ( italic_K , overยฏ start_ARG italic_F end_ARG ) .
Thus, ๐ u โข ( K , F ) โก ๐ u โข ( K , F ยฏ ) subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น subscript ๐ ๐ข ๐พ ยฏ ๐น \mathcal{A}_{u}(K,F)\equiv\mathcal{A}_{u}(K,\overline{F}) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , overยฏ start_ARG italic_F end_ARG ) .
Similarly, ๐ d โข ( K , F ) โก ๐ d โข ( K , F ยฏ ) subscript ๐ ๐ ๐พ ๐น subscript ๐ ๐ ๐พ ยฏ ๐น \mathcal{A}_{d}(K,F)\equiv\mathcal{A}_{d}(K,\overline{F}) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , overยฏ start_ARG italic_F end_ARG ) .
Step 2 . Suppose F , F โฒ โ ๐ 3 โข ( K ) ๐น superscript ๐น โฒ
subscript ๐ 3 ๐พ F,F^{\prime}\in\mathfrak{A}_{3}(K) italic_F , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) such that F โฉ F โฒ = โ
๐น superscript ๐น โฒ F\cap F^{\prime}=\emptyset italic_F โฉ italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = โ
and their orientations are consistent (in an obvious sense).
Denote the arc of K F โฒ subscript ๐พ superscript ๐น โฒ K_{F^{\prime}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT (resp. K F superscript ๐พ ๐น K^{F} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT ) inherited from F ๐น F italic_F (resp. F โฒ superscript ๐น โฒ F^{\prime} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) also by F ๐น F italic_F (resp. F โฒ superscript ๐น โฒ F^{\prime} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ).
Observe that ( K F โฒ ) F = ( K F ) F โฒ superscript subscript ๐พ superscript ๐น โฒ ๐น subscript superscript ๐พ ๐น superscript ๐น โฒ (K_{F^{\prime}})^{F}=(K^{F})_{F^{\prime}} ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT = ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ; write it as tr โข ( F โฏ โ H โ F โญ โฒ โ H โฒ ) tr โ superscript ๐น โฏ ๐ป subscript superscript ๐น โฒ โญ superscript ๐ป โฒ {\rm tr}(F^{\sharp}\ast H\ast F^{\prime}_{\flat}\ast H^{\prime}) roman_tr ( italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT โ italic_H โ italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT โ italic_H start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) for some arcs H , H โฒ ๐ป superscript ๐ป โฒ
H,H^{\prime} italic_H , italic_H start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT .
Suppose ๐ฐ u โข ( F โฏ ) = โ i ๐ i โข [ C i ] subscript ๐ฐ ๐ข superscript ๐น โฏ subscript ๐ subscript ๐ ๐ delimited-[] subscript ๐ถ ๐ \mathfrak{s}_{u}(F^{\sharp})=\sum_{i}\mathfrak{a}_{i}[C_{i}] fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT [ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ] , ๐ฐ d โข ( F โญ ) = โ j [ D j ] โข ๐ j subscript ๐ฐ ๐ subscript ๐น โญ subscript ๐ delimited-[] subscript ๐ท ๐ subscript ๐ ๐ \mathfrak{s}_{d}(F_{\flat})=\sum_{j}[D_{j}]\mathfrak{b}_{j} fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT [ italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ] fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT .
Let J i = ( K F โข | F โฏ | โข C i ) subscript ๐ฝ ๐ superscript ๐พ ๐น superscript ๐น โฏ subscript ๐ถ ๐ J_{i}=(K^{F}|F^{\sharp}|C_{i}) italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) , J j โฒ = ( K F โฒ โข | F โญ โฒ | โข D j ) subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ subscript ๐พ superscript ๐น โฒ subscript superscript ๐น โฒ โญ subscript ๐ท ๐ J^{\prime}_{j}=(K_{F^{\prime}}|F^{\prime}_{\flat}|D_{j}) italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT | italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) , and N i โข j = tr โข ( C i โ H โ D j โ H โฒ ) subscript ๐ ๐ ๐ tr โ subscript ๐ถ ๐ ๐ป subscript ๐ท ๐ superscript ๐ป โฒ N_{ij}={\rm tr}(C_{i}\ast H\ast D_{j}\ast H^{\prime}) italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT = roman_tr ( italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ italic_H โ italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โ italic_H start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Clearly,
( ( J i ) F โฒ โข | F โญ โฒ | โข D j ) โ ( ( J j โฒ ) F โข | F โฏ | โข C i ) โ N i โข j . subscript subscript ๐ฝ ๐ superscript ๐น โฒ subscript superscript ๐น โฒ โญ subscript ๐ท ๐ superscript subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ ๐น superscript ๐น โฏ subscript ๐ถ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ \big{(}(J_{i})_{F^{\prime}}|F^{\prime}_{\flat}|D_{j}\big{)}\approx\big{(}(J^{%
\prime}_{j})^{F}|F^{\sharp}|C_{i}\big{)}\approx N_{ij}. ( ( italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT | italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) โ ( ( italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) โ italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT .
Let ฯต ^ = ฯต ^ โข ( K , F ) ^ italic-ฯต ^ italic-ฯต ๐พ ๐น \hat{\epsilon}=\hat{\epsilon}(K,F) over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG = over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) , ฮฝ ^ = ฯต ^ โข ( K F โฒ , F ) ^ ๐ ^ italic-ฯต subscript ๐พ superscript ๐น โฒ ๐น \hat{\nu}=\hat{\epsilon}(K_{F^{\prime}},F) over^ start_ARG italic_ฮฝ end_ARG = over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT , italic_F ) , ฯต ห = ฯต ห โข ( K , F โฒ ) ห italic-ฯต ห italic-ฯต ๐พ superscript ๐น โฒ \check{\epsilon}=\check{\epsilon}(K,F^{\prime}) overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG = overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) , ฮฝ ห = ฯต ห โข ( K F , F โฒ ) ห ๐ ห italic-ฯต superscript ๐พ ๐น superscript ๐น โฒ \check{\nu}=\check{\epsilon}(K^{F},F^{\prime}) overroman_ห start_ARG italic_ฮฝ end_ARG = overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Then
ฯต ^ + ฮฝ ห = ฯต ^ + ฯต ห โ โ ๐ผ โ Cr โข ( F โฒ / F ) ฯต โข ( ๐ผ ) = ฯต ห + ฮฝ ^ . ^ italic-ฯต ห ๐ ^ italic-ฯต ห italic-ฯต subscript ๐ผ Cr superscript ๐น โฒ ๐น italic-ฯต ๐ผ ห italic-ฯต ^ ๐ \hat{\epsilon}+\check{\nu}=\hat{\epsilon}+\check{\epsilon}-{\sum}_{\mathsf{c}%
\in{\rm Cr}(F^{\prime}/F)}\epsilon(\mathsf{c})=\check{\epsilon}+\hat{\nu}. over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG + overroman_ห start_ARG italic_ฮฝ end_ARG = over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG + overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG - โ start_POSTSUBSCRIPT sansserif_c โ roman_Cr ( italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT / italic_F ) end_POSTSUBSCRIPT italic_ฯต ( sansserif_c ) = overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG + over^ start_ARG italic_ฮฝ end_ARG .
Since ฮป โข ( J i ) โบ ฮป โข ( K ) precedes ๐ subscript ๐ฝ ๐ ๐ ๐พ \lambda(J_{i})\prec\lambda(K) italic_ฮป ( italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) โบ italic_ฮป ( italic_K ) , by Lemma 4.14 , J i โก D โข ( J i , F โฒ ) + q ฮฝ ห โข โ j N i โข j โข ๐ j subscript ๐ฝ ๐ ๐ท subscript ๐ฝ ๐ superscript ๐น โฒ superscript ๐ ห ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ J_{i}\equiv D(J_{i},F^{\prime})+q^{\check{\nu}}{\sum}_{j}N_{ij}\mathfrak{b}_{j} italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โก italic_D ( italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG italic_ฮฝ end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ;
similarly, J j โฒ โก U โข ( J j โฒ , F ) + q ฮฝ ^ โข โ i ๐ i โข N i โข j subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ ๐ subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ ๐น superscript ๐ ^ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ J^{\prime}_{j}\equiv U(J^{\prime}_{j},F)+q^{\hat{\nu}}{\sum}_{i}\mathfrak{a}_{%
i}N_{ij} italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โก italic_U ( italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_F ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฮฝ end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT .
Hence
๐ u โข ( K , F ) subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น \displaystyle\mathcal{A}_{u}(K,F) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F )
โก U โข ( K , F ) + q ฯต ^ โข โ i ๐ i โข J i absent ๐ ๐พ ๐น superscript ๐ ^ italic-ฯต subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ฝ ๐ \displaystyle\equiv U(K,F)+q^{\hat{\epsilon}}{\sum}_{i}\mathfrak{a}_{i}J_{i} โก italic_U ( italic_K , italic_F ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT
โก U โข ( K , F ) + q ฯต ^ โข โ i ๐ i โข ( D โข ( J i , F โฒ ) + q ฮฝ ห โข โ j N i โข j โข ๐ j ) , absent ๐ ๐พ ๐น superscript ๐ ^ italic-ฯต subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ท subscript ๐ฝ ๐ superscript ๐น โฒ superscript ๐ ห ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \displaystyle\equiv U(K,F)+q^{\hat{\epsilon}}{\sum}_{i}\mathfrak{a}_{i}\Big{(}%
D(J_{i},F^{\prime})+q^{\check{\nu}}{\sum}_{j}N_{ij}\mathfrak{b}_{j}\Big{)}, โก italic_U ( italic_K , italic_F ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ( italic_D ( italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG italic_ฮฝ end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) ,
(20)
๐ d โข ( K , F โฒ ) subscript ๐ ๐ ๐พ superscript ๐น โฒ \displaystyle\mathcal{A}_{d}(K,F^{\prime}) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT )
โก D โข ( K , F โฒ ) + q ฯต ห โข โ j J j โฒ โข ๐ j absent ๐ท ๐พ superscript ๐น โฒ superscript ๐ ห italic-ฯต subscript ๐ subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ subscript ๐ ๐ \displaystyle\equiv D(K,F^{\prime})+q^{\check{\epsilon}}{\sum}_{j}J^{\prime}_{%
j}\mathfrak{b}_{j} โก italic_D ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT
โก D โข ( K , F โฒ ) + q ฯต ห โข โ j ( U โข ( J j โฒ , F ) + q ฮฝ ^ โข โ i ๐ i โข N i โข j ) โข ๐ j . absent ๐ท ๐พ superscript ๐น โฒ superscript ๐ ห italic-ฯต subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ ๐น superscript ๐ ^ ๐ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \displaystyle\equiv D(K,F^{\prime})+q^{\check{\epsilon}}{\sum}_{j}\Big{(}U(J^{%
\prime}_{j},F)+q^{\hat{\nu}}{\sum}_{i}\mathfrak{a}_{i}N_{ij}\Big{)}\mathfrak{b%
}_{j}. โก italic_D ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( italic_U ( italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_F ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฮฝ end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_i italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT .
(21)
We aim to show ฮ โก 0 ฮ 0 \Delta\equiv 0 roman_ฮ โก 0 , where
ฮ = U โข ( K , F ) + q ฯต ^ โข โ i ๐ i โข D โข ( J i , F โฒ ) โ ( D โข ( K , F โฒ ) + q ฯต ห โข โ j U โข ( J j โฒ , F ) โข ๐ j ) . ฮ ๐ ๐พ ๐น superscript ๐ ^ italic-ฯต subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ท subscript ๐ฝ ๐ superscript ๐น โฒ ๐ท ๐พ superscript ๐น โฒ superscript ๐ ห italic-ฯต subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ ๐น subscript ๐ ๐ \Delta=U(K,F)+q^{\hat{\epsilon}}{\sum}_{i}\mathfrak{a}_{i}D(J_{i},F^{\prime})-%
\Big{(}D(K,F^{\prime})+q^{\check{\epsilon}}{\sum}_{j}U(J^{\prime}_{j},F)%
\mathfrak{b}_{j}\Big{)}. roman_ฮ = italic_U ( italic_K , italic_F ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_D ( italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) - ( italic_D ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_U ( italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_F ) fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) .
Suppose Cr โข ( โจ K F โฒ | F โฉ / F ) = { ๐ผ 1 , โฆ , ๐ผ k } Cr inner-product subscript ๐พ superscript ๐น โฒ ๐น ๐น superscript ๐ผ 1 โฆ superscript ๐ผ ๐ {\rm Cr}(\langle K_{F^{\prime}}|F\rangle/F)=\{\mathsf{c}^{1},\ldots,\mathsf{c}%
^{k}\} roman_Cr ( โจ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT | italic_F โฉ / italic_F ) = { sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT , โฆ , sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT } , listed according to the orientation of F ๐น F italic_F .
Let K F โฒ [ s ] superscript subscript ๐พ superscript ๐น โฒ delimited-[] ๐ K_{F^{\prime}}^{[s]} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT [ italic_s ] end_POSTSUPERSCRIPT denote the knot obtained from K F โฒ subscript ๐พ superscript ๐น โฒ K_{F^{\prime}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT by changing the types of ๐ผ 1 , โฆ , ๐ผ s โ 1 superscript ๐ผ 1 โฆ superscript ๐ผ ๐ 1
\mathsf{c}^{1},\ldots,\mathsf{c}^{s-1} sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT , โฆ , sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_s - 1 end_POSTSUPERSCRIPT and resolving ๐ผ s superscript ๐ผ ๐ \mathsf{c}^{s} sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT ; let F s โฒ โ K F โฒ [ s ] subscript superscript ๐น โฒ ๐ superscript subscript ๐พ superscript ๐น โฒ delimited-[] ๐ F^{\prime}_{s}\subset K_{F^{\prime}}^{[s]} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT โ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT [ italic_s ] end_POSTSUPERSCRIPT denote the arc resulting from F โญ โฒ subscript superscript ๐น โฒ โญ F^{\prime}_{\flat} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT . See Figure 16 for illustration.
Observe that F s โฒ subscript superscript ๐น โฒ ๐ F^{\prime}_{s} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT identifies with F โญ โฒ subscript superscript ๐น โฒ โญ F^{\prime}_{\flat} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT , through which ๐ฐ d โข ( F s โฒ ) subscript ๐ฐ ๐ subscript superscript ๐น โฒ ๐ \mathfrak{s}_{d}(F^{\prime}_{s}) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ) identifies with ๐ฐ d โข ( F โญ โฒ ) subscript ๐ฐ ๐ subscript superscript ๐น โฒ โญ \mathfrak{s}_{d}(F^{\prime}_{\flat}) fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ) .
For each j ๐ j italic_j , also Cr โข ( โจ J j โฒ | F โฉ / F ) = { ๐ผ 1 , โฆ , ๐ผ k } Cr inner-product subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ ๐น ๐น superscript ๐ผ 1 โฆ superscript ๐ผ ๐ {\rm Cr}(\langle J^{\prime}_{j}|F\rangle/F)=\{\mathsf{c}^{1},\ldots,\mathsf{c}%
^{k}\} roman_Cr ( โจ italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT | italic_F โฉ / italic_F ) = { sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT , โฆ , sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT } , since when constructing J j โฒ subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ J^{\prime}_{j} italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , only F โญ โฒ โ K F โฒ subscript superscript ๐น โฒ โญ subscript ๐พ superscript ๐น โฒ F^{\prime}_{\flat}\subset K_{F^{\prime}} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT โ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is affected.
Let ( J j โฒ ) [ s ] superscript subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ delimited-[] ๐ (J^{\prime}_{j})^{[s]} ( italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT [ italic_s ] end_POSTSUPERSCRIPT denote the knot obtained from J j โฒ subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ J^{\prime}_{j} italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT by changing the types of ๐ผ 1 , โฆ , ๐ผ s โ 1 superscript ๐ผ 1 โฆ superscript ๐ผ ๐ 1
\mathsf{c}^{1},\ldots,\mathsf{c}^{s-1} sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT , โฆ , sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_s - 1 end_POSTSUPERSCRIPT and resolving ๐ผ s superscript ๐ผ ๐ \mathsf{c}^{s} sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT .
Then
U โข ( J j โฒ , F ) = โ s = 1 k b s โ
( J j โฒ ) [ s ] , b s = q โ r = 1 s โ 1 ฯต โข ( ๐ผ r ) โข ฮด โข ( ๐ผ s ) . formulae-sequence ๐ subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ ๐น superscript subscript ๐ 1 ๐ โ
subscript ๐ ๐ superscript subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ delimited-[] ๐ subscript ๐ ๐ superscript ๐ superscript subscript ๐ 1 ๐ 1 italic-ฯต superscript ๐ผ ๐ ๐ฟ superscript ๐ผ ๐ U(J^{\prime}_{j},F)={\sum}_{s=1}^{k}b_{s}\cdot(J^{\prime}_{j})^{[s]},\qquad b_%
{s}=q^{\sum_{r=1}^{s-1}\epsilon(\mathsf{c}^{r})}\delta(\mathsf{c}^{s}). italic_U ( italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_s = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT โ
( italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT [ italic_s ] end_POSTSUPERSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT = italic_q start_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_r = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_s - 1 end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต ( sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_r end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_ฮด ( sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT italic_s end_POSTSUPERSCRIPT ) .
For each s ๐ s italic_s , since ฮป โข ( K F โฒ [ s ] ) โบ ฮป โข ( K ) precedes ๐ superscript subscript ๐พ superscript ๐น โฒ delimited-[] ๐ ๐ ๐พ \lambda(K_{F^{\prime}}^{[s]})\prec\lambda(K) italic_ฮป ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT [ italic_s ] end_POSTSUPERSCRIPT ) โบ italic_ฮป ( italic_K ) , by Lemma 4.14 , K F โฒ [ s ] โก โ j ( J j โฒ ) [ s ] โข ๐ j superscript subscript ๐พ superscript ๐น โฒ delimited-[] ๐ subscript ๐ superscript subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ delimited-[] ๐ subscript ๐ ๐ K_{F^{\prime}}^{[s]}\equiv\sum_{j}(J^{\prime}_{j})^{[s]}\mathfrak{b}_{j} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT [ italic_s ] end_POSTSUPERSCRIPT โก โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT [ italic_s ] end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT .
Thus,
โ j U โข ( J j โฒ , F ) โข ๐ j = โ s = 1 k b s โข โ j ( J j โฒ ) [ s ] โข ๐ j โก โ s = 1 k b s โข K F โฒ [ s ] . subscript ๐ ๐ subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ ๐น subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ superscript subscript superscript ๐ฝ โฒ ๐ delimited-[] ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐พ superscript ๐น โฒ delimited-[] ๐ \displaystyle{\sum}_{j}U(J^{\prime}_{j},F)\mathfrak{b}_{j}={\sum}_{s=1}^{k}b_{%
s}{\sum}_{j}(J^{\prime}_{j})^{[s]}\mathfrak{b}_{j}\equiv{\sum}_{s=1}^{k}b_{s}K%
_{F^{\prime}}^{[s]}. โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_U ( italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , italic_F ) fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_s = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ( italic_J start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT [ italic_s ] end_POSTSUPERSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โก โ start_POSTSUBSCRIPT italic_s = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT [ italic_s ] end_POSTSUPERSCRIPT .
Figure 16: A typical situation for K ๐พ K italic_K is shown in the upper-left, where the horizontal line presents F ๐น F italic_F , the solid curve presents F โฒ superscript ๐น โฒ F^{\prime} italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , and the dotted arcs stand for the remaining part of K ๐พ K italic_K . Abusing the notation, denote the arc of K F โฒ subscript ๐พ superscript ๐น โฒ K_{F^{\prime}} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT resulting from F โ K ๐น ๐พ F\subset K italic_F โ italic_K also by F ๐น F italic_F .
In this example, Cr โข ( โจ K F โฒ | F โฉ / F ) = { ๐ผ 1 , ๐ผ 2 } Cr inner-product superscript subscript ๐พ ๐น โฒ ๐น ๐น superscript ๐ผ 1 superscript ๐ผ 2 {\rm Cr}(\langle K_{F}^{\prime}|F\rangle/F)=\{\mathsf{c}^{1},\mathsf{c}^{2}\} roman_Cr ( โจ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT | italic_F โฉ / italic_F ) = { sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT , sansserif_c start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT } .
Similarly, we can deduce
โ i ๐ i โข D โข ( J i , F โฒ ) โก โ t = 1 โ a t โข K [ t ] F , subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ท subscript ๐ฝ ๐ superscript ๐น โฒ superscript subscript ๐ก 1 โ subscript ๐ ๐ก subscript superscript ๐พ ๐น delimited-[] ๐ก {\sum}_{i}\mathfrak{a}_{i}D(J_{i},F^{\prime})\equiv{\sum}_{t=1}^{\ell}a_{t}K^{%
F}_{[t]}, โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_D ( italic_J start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โก โ start_POSTSUBSCRIPT italic_t = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_โ end_POSTSUPERSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT [ italic_t ] end_POSTSUBSCRIPT ,
for some a t โ R subscript ๐ ๐ก ๐
a_{t}\in R italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT โ italic_R , and some knots K [ t ] F subscript superscript ๐พ ๐น delimited-[] ๐ก K^{F}_{[t]} italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT [ italic_t ] end_POSTSUBSCRIPT simpler than K ๐พ K italic_K .
Thus, ๐ u โข ( K , F ) โ ๐ d โข ( K , F โฒ ) โก ฮ โก ฮ 1 subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น subscript ๐ ๐ ๐พ superscript ๐น โฒ ฮ subscript ฮ 1 \mathcal{A}_{u}(K,F)-\mathcal{A}_{d}(K,F^{\prime})\equiv\Delta\equiv\Delta_{1} caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) - caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โก roman_ฮ โก roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , with
ฮ 1 = ( U โข ( K , F ) + โ s = 1 k b s โข K F โฒ [ s ] ) โ ( D โข ( K , F โฒ ) + โ t = 1 โ a t โข K [ t ] F ) . subscript ฮ 1 ๐ ๐พ ๐น superscript subscript ๐ 1 ๐ subscript ๐ ๐ superscript subscript ๐พ superscript ๐น โฒ delimited-[] ๐ ๐ท ๐พ superscript ๐น โฒ superscript subscript ๐ก 1 โ subscript ๐ ๐ก subscript superscript ๐พ ๐น delimited-[] ๐ก \Delta_{1}=\Big{(}U(K,F)+{\sum}_{s=1}^{k}b_{s}K_{F^{\prime}}^{[s]}\Big{)}-\Big%
{(}D(K,F^{\prime})+{\sum}_{t=1}^{\ell}a_{t}K^{F}_{[t]}\Big{)}. roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = ( italic_U ( italic_K , italic_F ) + โ start_POSTSUBSCRIPT italic_s = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT italic_b start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT [ italic_s ] end_POSTSUPERSCRIPT ) - ( italic_D ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) + โ start_POSTSUBSCRIPT italic_t = 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT roman_โ end_POSTSUPERSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT [ italic_t ] end_POSTSUBSCRIPT ) .
In ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , the right-hand-sides of (20 ) and (21 ) both equal K ๐พ K italic_K , so that ฮ 1 = ฮ = 0 subscript ฮ 1 ฮ 0 \Delta_{1}=\Delta=0 roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = roman_ฮ = 0 .
Since ฮ 1 subscript ฮ 1 \Delta_{1} roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT is a linear combination of knots simpler than K ๐พ K italic_K , by the inductive hypothesis and Lemma 4.11 (c), ฮ 1 โก 0 subscript ฮ 1 0 \Delta_{1}\equiv 0 roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โก 0 . Therefore, ๐ u โข ( K , F ) โก ๐ d โข ( K , F โฒ ) subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น subscript ๐ ๐ ๐พ superscript ๐น โฒ \mathcal{A}_{u}(K,F)\equiv\mathcal{A}_{d}(K,F^{\prime}) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) .
Step 3 . Let ( F 1 , F 2 ) subscript ๐น 1 subscript ๐น 2 (F_{1},F_{2}) ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) be a successive pair , meaning that F 1 = C 1 โ E subscript ๐น 1 โ subscript ๐ถ 1 ๐ธ F_{1}=C_{1}\ast E italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โ italic_E and F 2 = E โ C 2 subscript ๐น 2 โ ๐ธ subscript ๐ถ 2 F_{2}=E\ast C_{2} italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_E โ italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT for some arcs C 1 , E , C 2 subscript ๐ถ 1 ๐ธ subscript ๐ถ 2
C_{1},E,C_{2} italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_E , italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT such that either
| C 1 | = | C 2 | = 1 subscript ๐ถ 1 subscript ๐ถ 2 1 |C_{1}|=|C_{2}|=1 | italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | = 1 , | E | = 2 ๐ธ 2 |E|=2 | italic_E | = 2 , or | C 1 | = | C 2 | = 0 subscript ๐ถ 1 subscript ๐ถ 2 0 |C_{1}|=|C_{2}|=0 | italic_C start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_C start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | = 0 , | E | = 3 ๐ธ 3 |E|=3 | italic_E | = 3 . Since | K | โฅ 7 ๐พ 7 |K|\geq 7 | italic_K | โฅ 7 , there exists an arc F โฒ โ K superscript ๐น โฒ ๐พ F^{\prime}\subset K italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ italic_K with | F โฒ | = 3 superscript ๐น โฒ 3 |F^{\prime}|=3 | italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT | = 3 and F โฒ โฉ ( F 1 โช F 2 ) = โ
superscript ๐น โฒ subscript ๐น 1 subscript ๐น 2 F^{\prime}\cap(F_{1}\cup F_{2})=\emptyset italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โฉ ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โช italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = โ
.
By Step 2,
๐ u โข ( K , F 1 ) subscript ๐ ๐ข ๐พ subscript ๐น 1 \displaystyle\mathcal{A}_{u}(K,F_{1}) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT )
โก ๐ d โข ( K , F โฒ ) โก ๐ u โข ( K , F 2 ) , absent subscript ๐ ๐ ๐พ superscript ๐น โฒ subscript ๐ ๐ข ๐พ subscript ๐น 2 \displaystyle\equiv\mathcal{A}_{d}(K,F^{\prime})\equiv\mathcal{A}_{u}(K,F_{2}), โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) ,
๐ d โข ( K , F 1 ) subscript ๐ ๐ ๐พ subscript ๐น 1 \displaystyle\mathcal{A}_{d}(K,F_{1}) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT )
โก ๐ u โข ( K , F โฒ ) โก ๐ d โข ( K , F 2 ) . absent subscript ๐ ๐ข ๐พ superscript ๐น โฒ subscript ๐ ๐ ๐พ subscript ๐น 2 \displaystyle\equiv\mathcal{A}_{u}(K,F^{\prime})\equiv\mathcal{A}_{d}(K,F_{2}). โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) .
For general F 1 , F 2 โ ๐ 3 โข ( K ) subscript ๐น 1 subscript ๐น 2
subscript ๐ 3 ๐พ F_{1},F_{2}\in\mathfrak{A}_{3}(K) italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , either F 1 , F 2 subscript ๐น 1 subscript ๐น 2
F_{1},F_{2} italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT or F 1 , F 2 ยฏ subscript ๐น 1 ยฏ subscript ๐น 2
F_{1},\overline{F_{2}} italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , overยฏ start_ARG italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG can be related via a string of successive pairs,
so ๐ u โข ( K , F 1 ) โก ๐ u โข ( K , F 2 ) subscript ๐ ๐ข ๐พ subscript ๐น 1 subscript ๐ ๐ข ๐พ subscript ๐น 2 \mathcal{A}_{u}(K,F_{1})\equiv\mathcal{A}_{u}(K,F_{2}) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) , ๐ d โข ( K , F 1 ) โก ๐ d โข ( K , F 2 ) subscript ๐ ๐ ๐พ subscript ๐น 1 subscript ๐ ๐ ๐พ subscript ๐น 2 \mathcal{A}_{d}(K,F_{1})\equiv\mathcal{A}_{d}(K,F_{2}) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) .
For any F โ ๐ 3 โข ( K ) ๐น subscript ๐ 3 ๐พ F\in\mathfrak{A}_{3}(K) italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , take F โฒ โ ๐ 3 โข ( K ) superscript ๐น โฒ subscript ๐ 3 ๐พ F^{\prime}\in\mathfrak{A}_{3}(K) italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) with F โฉ F โฒ = โ
๐น superscript ๐น โฒ F\cap F^{\prime}=\emptyset italic_F โฉ italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT = โ
. By above arguments,
๐ u โข ( K , F ) โก ๐ d โข ( K , F โฒ ) โก ๐ d โข ( K , F ) subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น subscript ๐ ๐ ๐พ superscript ๐น โฒ subscript ๐ ๐ ๐พ ๐น \mathcal{A}_{u}(K,F)\equiv\mathcal{A}_{d}(K,F^{\prime})\equiv\mathcal{A}_{d}(K%
,F) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โก caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) .
All these together show that elements of ๐ โข ( K ) ๐ ๐พ \mathcal{A}(K) caligraphic_A ( italic_K ) are congruent to each other.
Therefore, ฯ m , c subscript italic-ฯ ๐ ๐
\phi_{m,c} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT is true.
โ
Now the statements in the previous lemmas hold without assuming ฮฆ m , c subscript ฮฆ ๐ ๐
\Phi_{m,c} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT . It is worthwhile to highlight that, for any disjoint knots K 1 , K 2 subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2
K_{1},K_{2} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT , the relation K 1 โข K 2 = K 2 โข K 1 subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 subscript ๐พ 2 subscript ๐พ 1 K_{1}K_{2}=K_{2}K_{1} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT belongs to โ n subscript โ ๐ \mathcal{I}_{n} caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
In particular, t 1 โข โฏ โข n subscript ๐ก 1 โฏ ๐ t_{1\cdots n} italic_t start_POSTSUBSCRIPT 1 โฏ italic_n end_POSTSUBSCRIPT , which could have been denoted by t n + 1 subscript ๐ก ๐ 1 t_{n+1} italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT to represent โthe loop encircling the ( n + 1 ) ๐ 1 (n+1) ( italic_n + 1 ) -th punctureโ, commutes with any knot (actually any link), but this does not hold for free; instead, it is a consequence of the relations in (17 ).
Lemma 4.15 .
K 1 โข โฏ โข K r โก ฮ โข ( K 1 โข โฏ โข K r ) subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ ฮ subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ K_{1}\cdots K_{r}\equiv\Theta(K_{1}\cdots K_{r}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) , for any knots K 1 , โฆ , K r subscript ๐พ 1 normal-โฆ subscript ๐พ ๐
K_{1},\ldots,K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT .
Proof.
Use induction on r ๐ r italic_r . By Lemma 4.11 (a), (b), the assertion is true when r โค 2 ๐ 2 r\leq 2 italic_r โค 2 . Suppose r > 2 ๐ 2 r>2 italic_r > 2 and that the assertion has been proved for smaller r ๐ r italic_r .
If the K i subscript ๐พ ๐ K_{i} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โs are pairwise disjoint, then ฮ โข ( K 1 โข โฏ โข K r ) = ฮ โข ( K 1 ) โข โฏ โข ฮ โข ( K r ) ฮ subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ ฮ subscript ๐พ 1 โฏ ฮ subscript ๐พ ๐ \Theta(K_{1}\cdots K_{r})=\Theta(K_{1})\cdots\Theta(K_{r}) roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) โฏ roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) , hence
K 1 โข โฏ โข K r โก ฮ โข ( K 1 ) โข โฏ โข ฮ โข ( K r ) = ฮ โข ( K 1 โข โฏ โข K r ) subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ ฮ subscript ๐พ 1 โฏ ฮ subscript ๐พ ๐ ฮ subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ K_{1}\cdots K_{r}\equiv\Theta(K_{1})\cdots\Theta(K_{r})=\Theta(K_{1}\cdots K_{%
r}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) โฏ roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Otherwise, suppose ฯ โข ( K i ) โฉ ฯ โข ( K j ) โ โ
๐ subscript ๐พ ๐ ๐ subscript ๐พ ๐ \pi(K_{i})\cap\pi(K_{j})\neq\emptyset italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) โฉ italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) โ โ
for some i , j ๐ ๐
i,j italic_i , italic_j . By Lemma 4.4 (b), up to congruence we may switch two disjoint knots, so without loss of generality, we may just assume ฯ โข ( K 1 ) โฉ ฯ โข ( K 2 ) โ โ
๐ subscript ๐พ 1 ๐ subscript ๐พ 2 \pi(K_{1})\cap\pi(K_{2})\neq\emptyset italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) โฉ italic_ฯ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) โ โ
. Take ๐ผ โ Cr โข ( K 1 / K 2 ) ๐ผ Cr subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 \mathsf{c}\in{\rm Cr}(K_{1}/K_{2}) sansserif_c โ roman_Cr ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT / italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) , and resolve it to construct an EST ( L ร , L โ , L 0 ) subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ 0 (L_{\times},L_{\infty},L_{0}) ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) such that L ร = K 1 โข K 2 subscript ๐ฟ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 L_{\times}=K_{1}K_{2} italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT = italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT and L โ , L 0 subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ 0
L_{\infty},L_{0} italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT are knots. By Lemma 4.4 (a), K 1 โข K 2 โก q 1 2 โข L โ + q ยฏ 1 2 โข L 0 subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 superscript ๐ 1 2 subscript ๐ฟ superscript ยฏ ๐ 1 2 subscript ๐ฟ 0 K_{1}K_{2}\equiv q^{\frac{1}{2}}L_{\infty}+\overline{q}^{\frac{1}{2}}L_{0} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT .
By the inductive hypothesis, L โ โข K 3 โข โฏ โข K r โก ฮ โข ( L โ โข K 3 โข โฏ โข K r ) subscript ๐ฟ subscript ๐พ 3 โฏ subscript ๐พ ๐ ฮ subscript ๐ฟ subscript ๐พ 3 โฏ subscript ๐พ ๐ L_{\infty}K_{3}\cdots K_{r}\equiv\Theta(L_{\infty}K_{3}\cdots K_{r}) italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) and L 0 โข K 3 โข โฏ โข K r โก ฮ โข ( L 0 โข K 3 โข โฏ โข K r ) subscript ๐ฟ 0 subscript ๐พ 3 โฏ subscript ๐พ ๐ ฮ subscript ๐ฟ 0 subscript ๐พ 3 โฏ subscript ๐พ ๐ L_{0}K_{3}\cdots K_{r}\equiv\Theta(L_{0}K_{3}\cdots K_{r}) italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
Hence
K 1 โข โฏ โข K r subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ \displaystyle K_{1}\cdots K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT
โก q 1 2 โข L โ โข K 3 โข โฏ โข K r + q ยฏ 1 2 โข L 0 โข K 3 โข โฏ โข K r absent superscript ๐ 1 2 subscript ๐ฟ subscript ๐พ 3 โฏ subscript ๐พ ๐ superscript ยฏ ๐ 1 2 subscript ๐ฟ 0 subscript ๐พ 3 โฏ subscript ๐พ ๐ \displaystyle\equiv q^{\frac{1}{2}}L_{\infty}K_{3}\cdots K_{r}+\overline{q}^{%
\frac{1}{2}}L_{0}K_{3}\cdots K_{r} โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT
โก q 1 2 โข ฮ โข ( L โ โข K 3 โข โฏ โข K r ) + q ยฏ 1 2 โข ฮ โข ( L 0 โข K 3 โข โฏ โข K r ) = ฮ โข ( K 1 โข โฏ โข K r ) . absent superscript ๐ 1 2 ฮ subscript ๐ฟ subscript ๐พ 3 โฏ subscript ๐พ ๐ superscript ยฏ ๐ 1 2 ฮ subscript ๐ฟ 0 subscript ๐พ 3 โฏ subscript ๐พ ๐ ฮ subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ \displaystyle\equiv q^{\frac{1}{2}}\Theta(L_{\infty}K_{3}\cdots K_{r})+%
\overline{q}^{\frac{1}{2}}\Theta(L_{0}K_{3}\cdots K_{r})=\Theta(K_{1}\cdots K_%
{r}). โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT roman_ฮ ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 3 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) .
โ
Proof of Theorem 4.1 .
Suppose ๐ฃ = โ i a i โข ๐ค i = 0 ๐ฃ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ค ๐ 0 \mathfrak{f}=\sum_{i}a_{i}\mathfrak{g}_{i}=0 fraktur_f = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = 0 in ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , where a i โ R subscript ๐ ๐ ๐
a_{i}\in R italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ italic_R and ๐ค i subscript ๐ค ๐ \mathfrak{g}_{i} fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT is a monomial. Since each ๐ค i subscript ๐ค ๐ \mathfrak{g}_{i} fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT itself is a stacked link, by Lemma 4.15 , ๐ค i โก ฮ โข ( ๐ค i ) subscript ๐ค ๐ ฮ subscript ๐ค ๐ \mathfrak{g}_{i}\equiv\Theta(\mathfrak{g}_{i}) fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) .
Hence
๐ฃ โก โ i a i โข ฮ โข ( ๐ค i ) = ฮ โข ( ๐ฃ ) = 0 . ๐ฃ subscript ๐ subscript ๐ ๐ ฮ subscript ๐ค ๐ ฮ ๐ฃ 0 \mathfrak{f}\equiv{\sum}_{i}a_{i}\Theta(\mathfrak{g}_{i})=\Theta(\mathfrak{f})%
=0. fraktur_f โก โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT roman_ฮ ( fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_ฮ ( fraktur_f ) = 0 .
โ
5 When q + q โ 1 ๐ superscript ๐ 1 q+q^{-1} italic_q + italic_q start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT is not invertible
Let
๐ n = { t i 1 โข โฏ โข i r : 1 โค i 1 < โฏ < i r โค n , 1 โค r โค n } . subscript ๐ ๐ conditional-set subscript ๐ก subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ formulae-sequence 1 subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ 1 ๐ ๐ \mathfrak{T}_{n}=\{t_{i_{1}\cdots i_{r}}\colon 1\leq i_{1}<\cdots<i_{r}\leq n,%
\ 1\leq r\leq n\}. fraktur_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT = { italic_t start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT : 1 โค italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < โฏ < italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โค italic_n , 1 โค italic_r โค italic_n } .
Let ๐ฏ n subscript ๐ฏ ๐ \mathcal{T}_{n} caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT be the free R ๐
R italic_R -algebra generated by ๐ n subscript ๐ ๐ \mathfrak{T}_{n} fraktur_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT . Call a product of elements of ๐ n subscript ๐ ๐ \mathfrak{T}_{n} fraktur_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT a monomial .
Let ฮธ n : ๐ฏ n โ ๐ฎ n : subscript ๐ ๐ โ subscript ๐ฏ ๐ subscript ๐ฎ ๐ \theta_{n}:\mathcal{T}_{n}\to\mathcal{S}_{n} italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT : caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denote the canonical map.
For ๐ฒ = โ i a i โข ๐ค i โ ๐ฏ n ๐ฒ subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ค ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{u}={\sum}_{i}a_{i}\mathfrak{g}_{i}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_u = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , define supp โข ( ๐ฒ ) supp ๐ฒ {\rm supp}(\mathfrak{u}) roman_supp ( fraktur_u ) and | ๐ฒ | ๐ฒ |\mathfrak{u}| | fraktur_u | in the same way as before.
For an arc F ๐น F italic_F with W โข ( F ) = ๐ฑ i 1 ฯต 1 โข โฏ โข ๐ฑ i m ฯต m ๐ ๐น superscript subscript ๐ฑ subscript ๐ 1 subscript italic-ฯต 1 โฏ superscript subscript ๐ฑ subscript ๐ ๐ subscript italic-ฯต ๐ W(F)=\mathbf{x}_{i_{1}}^{\epsilon_{1}}\cdots\mathbf{x}_{i_{m}}^{\epsilon_{m}} italic_W ( italic_F ) = bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT โฏ bold_x start_POSTSUBSCRIPT italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT , call F ๐น F italic_F shortenable if i k โ i โ subscript ๐ ๐ subscript ๐ โ i_{k}\neq i_{\ell} italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT โ italic_i start_POSTSUBSCRIPT roman_โ end_POSTSUBSCRIPT for some k โ โ ๐ โ k\neq\ell italic_k โ roman_โ ; call F ๐น F italic_F minimal shortenable if i 1 = i m subscript ๐ 1 subscript ๐ ๐ i_{1}=i_{m} italic_i start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT and i k โ i โ subscript ๐ ๐ subscript ๐ โ i_{k}\neq i_{\ell} italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT โ italic_i start_POSTSUBSCRIPT roman_โ end_POSTSUBSCRIPT for any other distinct k , โ ๐ โ
k,\ell italic_k , roman_โ . Note that | F | โค n + 1 ๐น ๐ 1 |F|\leq n+1 | italic_F | โค italic_n + 1 if F ๐น F italic_F is minimal shortenable. On the other hand, each degree n + 1 ๐ 1 n+1 italic_n + 1 arc is shortenable.
Figure 17: Each minimal shortenable arc F ๐น F italic_F can be replaced by a linear combination โ i ๐ i โข C i subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ถ ๐ \sum_{i}\mathfrak{a}_{i}C_{i} โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , with ๐ i โ ๐ฏ n subscript ๐ ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{a}_{i}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT and C i subscript ๐ถ ๐ C_{i} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT unshortenable. Moreover, each C i subscript ๐ถ ๐ C_{i} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT can be chosen to be โclose to F ๐น F italic_F โ.
Lemma 5.1 .
(i) Suppose ๐ ยฑ โ ฮฃ ร { 0 } subscript ๐ plus-or-minus normal-ฮฃ 0 \mathsf{x}_{\pm}\in\Sigma\times\{0\} sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร { 0 } . For each minimal shortenable F โ โ 0 โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐น subscript โ 0 subscript ๐ subscript ๐ F\in\mathcal{H}_{0}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) italic_F โ caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) , there exist ๐ s โ ๐ฏ n subscript ๐ ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{a}_{s}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT and unshortenable arcs C s subscript ๐ถ ๐ C_{s} italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT such that [ F ] = ๐ฐ u โข ( F ) delimited-[] ๐น subscript ๐ฐ ๐ข ๐น [F]=\mathfrak{s}_{u}(F) [ italic_F ] = fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) in ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) , where ๐ฐ u โข ( F ) = โ s ๐ s โข [ C s ] subscript ๐ฐ ๐ข ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ delimited-[] subscript ๐ถ ๐ \mathfrak{s}_{u}(F)=\sum_{s}\mathfrak{a}_{s}[C_{s}] fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT [ italic_C start_POSTSUBSCRIPT italic_s end_POSTSUBSCRIPT ] .
(ii) Suppose ๐ ยฑ โ ฮฃ ร { 1 } subscript ๐ plus-or-minus normal-ฮฃ 1 \mathsf{x}_{\pm}\in\Sigma\times\{1\} sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร { 1 } . For each minimal shortenable F โ โ 1 โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐น subscript โ 1 subscript ๐ subscript ๐ F\in\mathcal{H}_{1}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) italic_F โ caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) , there exist ๐ t โ ๐ฏ n subscript ๐ ๐ก subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{b}_{t}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT and unshortenable arcs D t subscript ๐ท ๐ก D_{t} italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT such that [ F ] = ๐ฐ d โข ( F ) delimited-[] ๐น subscript ๐ฐ ๐ ๐น [F]=\mathfrak{s}_{d}(F) [ italic_F ] = fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) in ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) , where
๐ฐ d โข ( F ) = โ t [ D t ] โข ๐ t subscript ๐ฐ ๐ ๐น subscript ๐ก delimited-[] subscript ๐ท ๐ก subscript ๐ ๐ก \mathfrak{s}_{d}(F)=\sum_{t}[D_{t}]\mathfrak{b}_{t} fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT [ italic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT ] fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT italic_t end_POSTSUBSCRIPT .
Proof.
We only prove (i); the proof for (ii) is similar.
Clearly m โค n ๐ ๐ m\leq n italic_m โค italic_n . The assertion is trivial if m โค 2 ๐ 2 m\leq 2 italic_m โค 2 . Assume 3 โค m โค n 3 ๐ ๐ 3\leq m\leq n 3 โค italic_m โค italic_n .
When ฯต 1 = 1 = โ ฯต m subscript italic-ฯต 1 1 subscript italic-ฯต ๐ \epsilon_{1}=1=-\epsilon_{m} italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 1 = - italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT , the assertion follows from the equation given by the first row in Figure 17 ;
note that if K ๐พ K italic_K is a knot with md K โข ( v ) โค 1 subscript md ๐พ ๐ฃ 1 {\rm md}_{K}(v)\leq 1 roman_md start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) โค 1 for all v ๐ฃ v italic_v , then ฮ โข ( K ) ฮ ๐พ \Theta(K) roman_ฮ ( italic_K ) can be represented by an element of ๐ฏ n subscript ๐ฏ ๐ \mathcal{T}_{n} caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
When ฯต 1 = ฯต m = 1 subscript italic-ฯต 1 subscript italic-ฯต ๐ 1 \epsilon_{1}=\epsilon_{m}=1 italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT = 1 , the assertion is clear from the second row in Figure 17 .
The other two cases when ฯต 1 = ฯต m = โ 1 subscript italic-ฯต 1 subscript italic-ฯต ๐ 1 \epsilon_{1}=\epsilon_{m}=-1 italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT = - 1 and โ ฯต 1 = 1 = ฯต m subscript italic-ฯต 1 1 subscript italic-ฯต ๐ -\epsilon_{1}=1=\epsilon_{m} - italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT = 1 = italic_ฯต start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT are similar.
โ
All arguments in the previous section are still working, when โdegree 3 3 3 3 arcโ in any place is replaced by โminimal shortenable arcโ.
When X ๐ X italic_X is a knot or an arc, let ๐ ms โข ( X ) subscript ๐ ms ๐ \mathfrak{A}_{\rm ms}(X) fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT roman_ms end_POSTSUBSCRIPT ( italic_X ) denote the set of minimal shortenable arcs of X ๐ X italic_X .
For each knot K ๐พ K italic_K , we can recursively define the set ๐ โข ( K ) ๐ ๐พ \mathcal{A}(K) caligraphic_A ( italic_K ) of admissible expressions.
When | K | โค 2 โข n ๐พ 2 ๐ |K|\leq 2n | italic_K | โค 2 italic_n , put
๐ โข ( K ) = { ๐ฒ โ ๐ฏ n : ฮธ n โข ( ๐ฒ ) = [ K ] , md ๐ฒ โข ( v ) โค md K โข ( v ) โข forย allย โข v } . ๐ ๐พ conditional-set ๐ฒ subscript ๐ฏ ๐ formulae-sequence subscript ๐ ๐ ๐ฒ delimited-[] ๐พ subscript md ๐ฒ ๐ฃ subscript md ๐พ ๐ฃ forย allย ๐ฃ \mathcal{A}(K)=\big{\{}\mathfrak{u}\in\mathcal{T}_{n}\colon\theta_{n}(%
\mathfrak{u})=[K],\ {\rm md}_{\mathfrak{u}}(v)\leq{\rm md}_{K}(v)\ \text{for\ %
all\ }v\big{\}}. caligraphic_A ( italic_K ) = { fraktur_u โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT : italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( fraktur_u ) = [ italic_K ] , roman_md start_POSTSUBSCRIPT fraktur_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) โค roman_md start_POSTSUBSCRIPT italic_K end_POSTSUBSCRIPT ( italic_v ) for all italic_v } .
Suppose | K | > 2 โข n ๐พ 2 ๐ |K|>2n | italic_K | > 2 italic_n and that ๐ โข ( J ) ๐ ๐ฝ \mathcal{A}(J) caligraphic_A ( italic_J ) has been defined for each knot J ๐ฝ J italic_J simpler than K ๐พ K italic_K . Take F โ ๐ ms โข ( K ) ๐น subscript ๐ ms ๐พ F\in\mathfrak{A}_{\rm ms}(K) italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT roman_ms end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , write ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) = โ i ๐ i โข M i superscript ๐ฐ โฏ ๐พ ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ \mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)=\sum_{i}\mathfrak{c}_{i}M_{i} fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , ๐ฐ โญ โข ( K , F ) = โ j N j โข ๐ก j subscript ๐ฐ โญ ๐พ ๐น subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ก ๐ \mathfrak{s}_{\flat}(K,F)=\sum_{j}N_{j}\mathfrak{d}_{j} fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT fraktur_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT , with ๐ i , ๐ก j โ ๐ฏ n subscript ๐ ๐ subscript ๐ก ๐
subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{c}_{i},\mathfrak{d}_{j}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , fraktur_d start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT and M i , N j subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐
M_{i},N_{j} italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , italic_N start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT being knots subsequent to K ๐พ K italic_K ; put ๐ u โข ( K , F ) subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น \mathcal{A}_{u}(K,F) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) and ๐ d โข ( K , F ) subscript ๐ ๐ ๐พ ๐น \mathcal{A}_{d}(K,F) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) the same way as (13 ), (14 ), respectively.
Set
๐ โข ( K ) = โ F โ ๐ ms โข ( K ) ( ๐ u โข ( K , F ) โช ๐ d โข ( K , F ) ) . ๐ ๐พ subscript ๐น subscript ๐ ms ๐พ subscript ๐ ๐ข ๐พ ๐น subscript ๐ ๐ ๐พ ๐น \mathcal{A}(K)={\bigcup}_{F\in\mathfrak{A}_{\rm ms}(K)}\big{(}\mathcal{A}_{u}(%
K,F)\cup\mathcal{A}_{d}(K,F)\big{)}. caligraphic_A ( italic_K ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT roman_ms end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) โช caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_d end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) ) .
For A โ โ 0 โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ด subscript โ 0 subscript ๐ subscript ๐ A\in\mathcal{H}_{0}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) italic_A โ caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) with ๐ ยฑ โ ฮฃ ร { 0 } subscript ๐ plus-or-minus ฮฃ 0 \mathsf{x}_{\pm}\in\Sigma\times\{0\} sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร { 0 } , recursively define the set
๐ pu โข ( A ) โ ๐ฏ n โข ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) subscript ๐ pu ๐ด subscript ๐ฏ ๐ ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ \mathcal{A}_{\rm pu}(A)\subset\mathcal{T}_{n}\mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},%
\mathsf{x}_{+}) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) of purely upward admissible expressions. When A ๐ด A italic_A is unshortenable, put ๐ pu โข ( A ) = { [ A ] } subscript ๐ pu ๐ด delimited-[] ๐ด \mathcal{A}_{\rm pu}(A)=\{[A]\} caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) = { [ italic_A ] } .
Suppose A ๐ด A italic_A is shortenable and suppose that ๐ pu โข ( B ) subscript ๐ pu ๐ต \mathcal{A}_{\rm pu}(B) caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) has been defined for B ๐ต B italic_B simpler than A ๐ด A italic_A . Take F โ ๐ ms โข ( A ) ๐น subscript ๐ ms ๐ด F\in\mathfrak{A}_{\rm ms}(A) italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT roman_ms end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) , write ๐ฐ โฏ โข ( A , F ) superscript ๐ฐ โฏ ๐ด ๐น \mathfrak{s}^{\sharp}(A,F) fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_A , italic_F ) as โ i ๐ i โข G i subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐บ ๐ \sum_{i}\mathfrak{c}_{i}G_{i} โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT , and put
๐ u โข ( A , F ) = { โ i ๐ i โข ๐ค i : ๐ค i โ ๐ pu โข ( G i ) } . subscript ๐ ๐ข ๐ด ๐น conditional-set subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ค ๐ subscript ๐ค ๐ subscript ๐ pu subscript ๐บ ๐ \mathcal{A}_{u}(A,F)=\big{\{}{\sum}_{i}\mathfrak{c}_{i}\mathfrak{g}_{i}\colon%
\mathfrak{g}_{i}\in\mathcal{A}_{\rm pu}(G_{i})\big{\}}. caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A , italic_F ) = { โ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_c start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT : fraktur_g start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_G start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) } .
Set
๐ pu โข ( A ) = โ F โ ๐ ms โข ( A ) ๐ u โข ( A , F ) . subscript ๐ pu ๐ด subscript ๐น subscript ๐ ms ๐ด subscript ๐ ๐ข ๐ด ๐น \mathcal{A}_{\rm pu}(A)={\bigcup}_{F\in\mathfrak{A}_{\rm ms}(A)}\mathcal{A}_{u%
}(A,F). caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) = โ start_POSTSUBSCRIPT italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT roman_ms end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) end_POSTSUBSCRIPT caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT italic_u end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A , italic_F ) .
For A โ โ 1 โข ( ๐ โ , ๐ + ) ๐ด subscript โ 1 subscript ๐ subscript ๐ A\in\mathcal{H}_{1}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+}) italic_A โ caligraphic_H start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) with ๐ ยฑ โ ฮฃ ร { 1 } subscript ๐ plus-or-minus ฮฃ 1 \mathsf{x}_{\pm}\in\Sigma\times\{1\} sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT ยฑ end_POSTSUBSCRIPT โ roman_ฮฃ ร { 1 } , define the set
๐ pd โข ( A ) โ ๐ฎ โข ( ๐ โ , ๐ + ) โข ๐ฏ n subscript ๐ pd ๐ด ๐ฎ subscript ๐ subscript ๐ subscript ๐ฏ ๐ \mathcal{A}_{\rm pd}(A)\subset\mathcal{S}(\mathsf{x}_{-},\mathsf{x}_{+})%
\mathcal{T}_{n} caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pd end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) โ caligraphic_S ( sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT - end_POSTSUBSCRIPT , sansserif_x start_POSTSUBSCRIPT + end_POSTSUBSCRIPT ) caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT of purely downward admissible expressions in a parallel way.
Lemma 5.2 .
Suppose K = tr โข ( A โ B ) ๐พ normal-tr normal-โ ๐ด ๐ต K={\rm tr}(A\ast B) italic_K = roman_tr ( italic_A โ italic_B ) , where A , B ๐ด ๐ต
A,B italic_A , italic_B are arcs with Cr โข ( B / A ) = โ
normal-Cr ๐ต ๐ด {\rm Cr}(B/A)=\emptyset roman_Cr ( italic_B / italic_A ) = โ
.
If โ ๐ ๐ ๐ โข ๐ โ ๐ pu โข ( A ) subscript ๐ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ normal-pu ๐ด \sum_{\mathbf{c}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathbf{c}\in\mathcal{A}_{\rm pu}(A) โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT bold_c โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pu end_POSTSUBSCRIPT ( italic_A ) , โ ๐ ๐ โข ๐ ๐ โ ๐ pd โข ( B ) subscript ๐ ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐ normal-pd ๐ต \sum_{\mathbf{d}}\mathbf{d}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in\mathcal{A}_{\rm pd}(B) โ start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT bold_d fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A start_POSTSUBSCRIPT roman_pd end_POSTSUBSCRIPT ( italic_B ) , and ๐ฃ ๐ , ๐ โ ๐ โข ( tr โข ( C โ D ) ) subscript ๐ฃ ๐ ๐
๐ normal-tr normal-โ ๐ถ ๐ท \mathfrak{f}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}\in\mathcal{A}({\rm tr}(C\ast D)) fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( roman_tr ( italic_C โ italic_D ) ) for all ๐ , ๐ ๐ ๐
\mathbf{c},\mathbf{d} bold_c , bold_d , and C , D ๐ถ ๐ท
C,D italic_C , italic_D with [ C ] = ๐ delimited-[] ๐ถ ๐ [C]=\mathbf{c} [ italic_C ] = bold_c , [ D ] = ๐ delimited-[] ๐ท ๐ [D]=\mathbf{d} [ italic_D ] = bold_d , then
โ ๐ , ๐ ๐ ๐ โข ๐ฃ ๐ , ๐ โข ๐ ๐ โ ๐ โข ( K ) . subscript ๐ ๐
subscript ๐ ๐ subscript ๐ฃ ๐ ๐
subscript ๐ ๐ ๐ ๐พ {\sum}_{\mathbf{c},\mathbf{d}}\mathfrak{a}_{\mathbf{c}}\mathfrak{f}_{\mathbf{c%
},\mathbf{d}}\mathfrak{b}_{\mathbf{d}}\in\mathcal{A}(K). โ start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_a start_POSTSUBSCRIPT bold_c end_POSTSUBSCRIPT fraktur_f start_POSTSUBSCRIPT bold_c , bold_d end_POSTSUBSCRIPT fraktur_b start_POSTSUBSCRIPT bold_d end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_K ) .
For a multi-curve M ๐ M italic_M , define ๐ โข ( M ) ๐ ๐ \mathcal{A}(M) caligraphic_A ( italic_M ) the same way as (16 ).
By construction, ๐ โข ( K ) โ โ
๐ ๐พ \mathcal{A}(K)\neq\emptyset caligraphic_A ( italic_K ) โ โ
for any knot K ๐พ K italic_K . Hence ๐ โข ( M ) โ โ
๐ ๐ \mathcal{A}(M)\neq\emptyset caligraphic_A ( italic_M ) โ โ
for any multi-curve M ๐ M italic_M , implying the surjectivity of ฮธ n subscript ๐ ๐ \theta_{n} italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT . This recovers [3 ] Theorem 1 in the genus 0 0 case.
For 3 โค k โค n 3 ๐ ๐ 3\leq k\leq n 3 โค italic_k โค italic_n , let
ฮ k subscript ฮ ๐ \displaystyle\Lambda_{k} roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT
= { v โ = ( v 1 , โฆ , v k ) : 1 โค v 1 < โฏ < v k โค n } , absent conditional-set โ ๐ฃ subscript ๐ฃ 1 โฆ subscript ๐ฃ ๐ 1 subscript ๐ฃ 1 โฏ subscript ๐ฃ ๐ ๐ \displaystyle=\{\vec{v}=(v_{1},\ldots,v_{k})\colon 1\leq v_{1}<\cdots<v_{k}%
\leq n\}, = { overโ start_ARG italic_v end_ARG = ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) : 1 โค italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < โฏ < italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT โค italic_n } ,
๐ต k subscript ๐ต ๐ \displaystyle\mathcal{Z}_{k} caligraphic_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT
= { ๐ฒ โ ker โก ฮธ k : | ๐ฒ | โค 2 โข k + 2 , supp โข ( ๐ฒ ) = { 1 , โฆ , k } } . absent conditional-set ๐ฒ kernel subscript ๐ ๐ formulae-sequence ๐ฒ 2 ๐ 2 supp ๐ฒ 1 โฆ ๐ \displaystyle=\big{\{}\mathfrak{u}\in\ker\theta_{k}\colon|\mathfrak{u}|\leq 2k%
+2,\ {\rm supp}(\mathfrak{u})=\{1,\ldots,k\}\big{\}}. = { fraktur_u โ roman_ker italic_ฮธ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT : | fraktur_u | โค 2 italic_k + 2 , roman_supp ( fraktur_u ) = { 1 , โฆ , italic_k } } .
Let โ n subscript โ ๐ \mathcal{I}_{n} caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denote the two-sided ideal of ๐ฏ n subscript ๐ฏ ๐ \mathcal{T}_{n} caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT generated by
โ k = 3 n โ v โ โ ฮ k f v โ โข ( ๐ต k ) , superscript subscript ๐ 3 ๐ subscript โ ๐ฃ subscript ฮ ๐ subscript ๐ โ ๐ฃ subscript ๐ต ๐ \displaystyle{\bigcup}_{k=3}^{n}{\bigcup}_{\vec{v}\in\Lambda_{k}}f_{\vec{v}}(%
\mathcal{Z}_{k}), โ start_POSTSUBSCRIPT italic_k = 3 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT โ start_POSTSUBSCRIPT overโ start_ARG italic_v end_ARG โ roman_ฮ start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT italic_f start_POSTSUBSCRIPT overโ start_ARG italic_v end_ARG end_POSTSUBSCRIPT ( caligraphic_Z start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) ,
where f v โ : ๐ฏ k โ ๐ฏ n : subscript ๐ โ ๐ฃ โ subscript ๐ฏ ๐ subscript ๐ฏ ๐ f_{\vec{v}}:\mathcal{T}_{k}\to\mathcal{T}_{n} italic_f start_POSTSUBSCRIPT overโ start_ARG italic_v end_ARG end_POSTSUBSCRIPT : caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT denotes the map induced by ฮฃ 0 , k + 1 โ
ฮฃ โข ( v 1 , โฆ , v k ) โช ฮฃ subscript ฮฃ 0 ๐ 1
ฮฃ subscript ๐ฃ 1 โฆ subscript ๐ฃ ๐ โช ฮฃ \Sigma_{0,k+1}\cong\Sigma(v_{1},\ldots,v_{k})\hookrightarrow\Sigma roman_ฮฃ start_POSTSUBSCRIPT 0 , italic_k + 1 end_POSTSUBSCRIPT โ
roman_ฮฃ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_v start_POSTSUBSCRIPT italic_k end_POSTSUBSCRIPT ) โช roman_ฮฃ .
Theorem 5.3 .
The skein algebra ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT is generated by ๐ n subscript ๐ ๐ \mathfrak{T}_{n} fraktur_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , and the ideal of defining relations is โ n subscript โ ๐ \mathcal{I}_{n} caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
The process of proving this is parallel to that of proving Theorem 4.1 . We list the necessary lemmas without proofs.
Given ๐ข , ๐ข โฒ โ ๐ฏ n ๐ข superscript ๐ข โฒ
subscript ๐ฏ ๐ \mathfrak{e},\mathfrak{e}^{\prime}\in\mathcal{T}_{n} fraktur_e , fraktur_e start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ caligraphic_T start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , call them congruent and denote ๐ข โก ๐ข โฒ ๐ข superscript ๐ข โฒ \mathfrak{e}\equiv\mathfrak{e}^{\prime} fraktur_e โก fraktur_e start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT if ๐ข โ ๐ข โฒ โ โ n ๐ข superscript ๐ข โฒ subscript โ ๐ \mathfrak{e}-\mathfrak{e}^{\prime}\in\mathcal{I}_{n} fraktur_e - fraktur_e start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ caligraphic_I start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT .
When | K | โค 2 โข n + 2 ๐พ 2 ๐ 2 |K|\leq 2n+2 | italic_K | โค 2 italic_n + 2 , any ๐ข 1 , ๐ข 2 โ ๐ โข ( K ) subscript ๐ข 1 subscript ๐ข 2
๐ ๐พ \mathfrak{e}_{1},\mathfrak{e}_{2}\in\mathcal{A}(K) fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โ caligraphic_A ( italic_K ) are automatically congruent, since | ๐ข 1 | , | ๐ข 2 | โค 2 โข n + 2 subscript ๐ข 1 subscript ๐ข 2
2 ๐ 2 |\mathfrak{e}_{1}|,|\mathfrak{e}_{2}|\leq 2n+2 | fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | , | fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | โค 2 italic_n + 2 and ๐ข 1 โ ๐ข 2 = 0 subscript ๐ข 1 subscript ๐ข 2 0 \mathfrak{e}_{1}-\mathfrak{e}_{2}=0 fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT - fraktur_e start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT = 0 is a relation supported by ฮฃ โข ( K ) ฮฃ ๐พ \Sigma(K) roman_ฮฃ ( italic_K ) . Thus, ๐ ห โข ( K ) ห ๐ ๐พ \check{\mathfrak{a}}(K) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K ) is well-defined.
For m โฅ 2 โข n + 2 ๐ 2 ๐ 2 m\geq 2n+2 italic_m โฅ 2 italic_n + 2 and c โฅ 0 ๐ 0 c\geq 0 italic_c โฅ 0 , let ฯ m , c subscript italic-ฯ ๐ ๐
\phi_{m,c} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT stand for the statement that ๐ ห โข ( K ) ห ๐ ๐พ \check{\mathfrak{a}}(K) overroman_ห start_ARG fraktur_a end_ARG ( italic_K ) is well-defined for each knot K ๐พ K italic_K with ฮป โข ( K ) = ( m , c ) ๐ ๐พ ๐ ๐ \lambda(K)=(m,c) italic_ฮป ( italic_K ) = ( italic_m , italic_c ) ; let ฮฆ m , c subscript ฮฆ ๐ ๐
\Phi_{m,c} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT stand for the statement that ฯ m โฒ , c โฒ subscript italic-ฯ superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ
\phi_{m^{\prime},c^{\prime}} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT holds for all ( m โฒ , c โฒ ) โชฏ ( m , c ) precedes-or-equals superscript ๐ โฒ superscript ๐ โฒ ๐ ๐ (m^{\prime},c^{\prime})\preceq(m,c) ( italic_m start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT , italic_c start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT ) โชฏ ( italic_m , italic_c ) .
Lemma 5.4 .
Suppose ฮฆ m , c subscript normal-ฮฆ ๐ ๐
\Phi_{m,c} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT holds, and K ๐พ K italic_K is a knot with ฮป โข ( K ) = ( m , c ) ๐ ๐พ ๐ ๐ \lambda(K)=(m,c) italic_ฮป ( italic_K ) = ( italic_m , italic_c ) .
Then for any arc F โ K ๐น ๐พ F\subset K italic_F โ italic_K ,
K โก q ฯต ^ โข ( K , F ) โข K F + U โข ( K , F ) โก q ฯต ห โข ( K , F ) โข K F + D โข ( K , F ) . ๐พ superscript ๐ ^ italic-ฯต ๐พ ๐น superscript ๐พ ๐น ๐ ๐พ ๐น superscript ๐ ห italic-ฯต ๐พ ๐น subscript ๐พ ๐น ๐ท ๐พ ๐น K\equiv q^{\hat{\epsilon}(K,F)}K^{F}+U(K,F)\equiv q^{\check{\epsilon}(K,F)}K_{%
F}+D(K,F). italic_K โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT over^ start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUPERSCRIPT italic_F end_POSTSUPERSCRIPT + italic_U ( italic_K , italic_F ) โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT overroman_ห start_ARG italic_ฯต end_ARG ( italic_K , italic_F ) end_POSTSUPERSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_F end_POSTSUBSCRIPT + italic_D ( italic_K , italic_F ) .
Moreover, if F โ ๐ ms โข ( K ) ๐น subscript ๐ normal-ms ๐พ F\in\mathfrak{A}_{\rm ms}(K) italic_F โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT roman_ms end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , then K โก ๐ฐ โฏ โข ( K , F ) โก ๐ฐ โญ โข ( K , F ) ๐พ superscript ๐ฐ normal-โฏ ๐พ ๐น subscript ๐ฐ normal-โญ ๐พ ๐น K\equiv\mathfrak{s}^{\sharp}(K,F)\equiv\mathfrak{s}_{\flat}(K,F) italic_K โก fraktur_s start_POSTSUPERSCRIPT โฏ end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_K , italic_F ) โก fraktur_s start_POSTSUBSCRIPT โญ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K , italic_F ) .
Lemma 5.5 .
Suppose ฮฆ m , c subscript normal-ฮฆ ๐ ๐
\Phi_{m,c} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT holds. Then
(a)
L ร โก q 1 2 โข L โ + q ยฏ 1 2 โข L 0 subscript ๐ฟ superscript ๐ 1 2 subscript ๐ฟ superscript ยฏ ๐ 1 2 subscript ๐ฟ 0 L_{\times}\equiv q^{\frac{1}{2}}L_{\infty}+\overline{q}^{\frac{1}{2}}L_{0} italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT โก italic_q start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT + overยฏ start_ARG italic_q end_ARG start_POSTSUPERSCRIPT divide start_ARG 1 end_ARG start_ARG 2 end_ARG end_POSTSUPERSCRIPT italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT
for each EST ( L ร , L โ , L 0 ) subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ subscript ๐ฟ 0 (L_{\times},L_{\infty},L_{0}) ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT โ end_POSTSUBSCRIPT , italic_L start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) with ฮป โข ( L ร ) โชฏ ( m , c ) precedes-or-equals ๐ subscript ๐ฟ ๐ ๐ \lambda(L_{\times})\preceq(m,c) italic_ฮป ( italic_L start_POSTSUBSCRIPT ร end_POSTSUBSCRIPT ) โชฏ ( italic_m , italic_c ) ;
(b)
K 1 โข K 2 โก K 2 โข K 1 subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 subscript ๐พ 2 subscript ๐พ 1 K_{1}K_{2}\equiv K_{2}K_{1} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โก italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT for any disjoint knots K 1 , K 2 subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2
K_{1},K_{2} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT such that ฮป โข ( K 1 โข K 2 ) โบ ( m , c ) precedes ๐ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 ๐ ๐ \lambda(K_{1}K_{2})\prec(m,c) italic_ฮป ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) โบ ( italic_m , italic_c ) .
Lemma 5.6 .
Suppose ฮฆ m , 0 subscript normal-ฮฆ ๐ 0
\Phi_{m,0} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , 0 end_POSTSUBSCRIPT holds. Let S , S โฒ ๐ superscript ๐ normal-โฒ
S,S^{\prime} italic_S , italic_S start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT be simple curves such that | S | โค m ๐ ๐ |S|\leq m | italic_S | โค italic_m and S โฒ superscript ๐ normal-โฒ S^{\prime} italic_S start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT results from shrinking a degree 2 2 2 2 arc of S ๐ S italic_S .
Then S โก S โฒ ๐ superscript ๐ normal-โฒ S\equiv S^{\prime} italic_S โก italic_S start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT .
Lemma 5.7 .
Suppose ฮฆ m , 1 subscript normal-ฮฆ ๐ 1
\Phi_{m,1} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , 1 end_POSTSUBSCRIPT holds.
(a)
If S 1 , โฆ , S r subscript ๐ 1 โฆ subscript ๐ ๐
S_{1},\ldots,S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT are disjoint simple curves with | S 1 | + โฏ + | S r | โค m subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ |S_{1}|+\cdots+|S_{r}|\leq m | italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT | + โฏ + | italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT | โค italic_m , then
S ฯ โข ( 1 ) โข โฏ โข S ฯ โข ( r ) โก S 1 โข โฏ โข S r subscript ๐ ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ ๐ subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ S_{\sigma(1)}\cdots S_{\sigma(r)}\equiv S_{1}\cdots S_{r} italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( 1 ) end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_ฯ ( italic_r ) end_POSTSUBSCRIPT โก italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT for each ฯ โ Sym โข ( r ) ๐ Sym ๐ \sigma\in{\rm Sym}(r) italic_ฯ โ roman_Sym ( italic_r ) .
Consequently, elements of ๐ โข ( S 1 โ โฏ โ S r ) ๐ square-union subscript ๐ 1 โฏ subscript ๐ ๐ \mathcal{A}(S_{1}\sqcup\cdots\sqcup S_{r}) caligraphic_A ( italic_S start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โ โฏ โ italic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) are congruent to each other.
(b)
If M , M โฒ ๐ superscript ๐ โฒ
M,M^{\prime} italic_M , italic_M start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT are isotopic multi-curves of degree at most m ๐ m italic_m , then M โก M โฒ ๐ superscript ๐ โฒ M\equiv M^{\prime} italic_M โก italic_M start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT .
Lemma 5.8 .
Suppose ฮฆ m , c subscript normal-ฮฆ ๐ ๐
\Phi_{m,c} roman_ฮฆ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT holds. Then the following statements are true.
(a)
K โก ฮ โข ( K ) ๐พ ฮ ๐พ K\equiv\Theta(K) italic_K โก roman_ฮ ( italic_K ) for any knot K ๐พ K italic_K with ฮป โข ( K ) = ( m , c ) ๐ ๐พ ๐ ๐ \lambda(K)=(m,c) italic_ฮป ( italic_K ) = ( italic_m , italic_c ) .
(b)
K 1 โข K 2 โก ฮ โข ( K 1 โข K 2 ) subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 ฮ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 K_{1}K_{2}\equiv\Theta(K_{1}K_{2}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) for any knots K 1 , K 2 subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2
K_{1},K_{2} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT with ฮป โข ( K 1 โข K 2 ) โชฏ ( m , c ) precedes-or-equals ๐ subscript ๐พ 1 subscript ๐พ 2 ๐ ๐ \lambda(K_{1}K_{2})\preceq(m,c) italic_ฮป ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) โชฏ ( italic_m , italic_c ) .
(c)
If โ j a j โข K j = 0 subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐พ ๐ 0 \sum_{j}a_{j}K_{j}=0 โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT = 0 in ๐ฎ n subscript ๐ฎ ๐ \mathcal{S}_{n} caligraphic_S start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , where each K j subscript ๐พ ๐ K_{j} italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT is a knot with ฮป โข ( K j ) โชฏ ( m , c ) precedes-or-equals ๐ subscript ๐พ ๐ ๐ ๐ \lambda(K_{j})\preceq(m,c) italic_ฮป ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT ) โชฏ ( italic_m , italic_c ) , then โ j a j โข K j โก 0 subscript ๐ subscript ๐ ๐ subscript ๐พ ๐ 0 \sum_{j}a_{j}K_{j}\equiv 0 โ start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_a start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_j end_POSTSUBSCRIPT โก 0 .
Lemma 5.9 .
ฯ m , c subscript italic-ฯ ๐ ๐
\phi_{m,c} italic_ฯ start_POSTSUBSCRIPT italic_m , italic_c end_POSTSUBSCRIPT holds for all m โฅ 2 โข n + 2 ๐ 2 ๐ 2 m\geq 2n+2 italic_m โฅ 2 italic_n + 2 and all c ๐ c italic_c .
Step 3 in the proof needs two ingredients:
1.
If F 1 , F 2 โ ๐ ms โข ( K ) subscript ๐น 1 subscript ๐น 2
subscript ๐ ms ๐พ F_{1},F_{2}\in\mathfrak{A}_{\rm ms}(K) italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT roman_ms end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) are consecutive, then | F 1 โช F 2 | โค n + 2 subscript ๐น 1 subscript ๐น 2 ๐ 2 |F_{1}\cup F_{2}|\leq n+2 | italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โช italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT | โค italic_n + 2 . Hence when | K | > 2 โข n + 2 ๐พ 2 ๐ 2 |K|>2n+2 | italic_K | > 2 italic_n + 2 , one can find
another F โฒ โ ๐ ms โข ( K ) superscript ๐น โฒ subscript ๐ ms ๐พ F^{\prime}\in\mathfrak{A}_{\rm ms}(K) italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT roman_ms end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) with F โฒ โฉ ( F 1 โช F 2 ) = โ
superscript ๐น โฒ subscript ๐น 1 subscript ๐น 2 F^{\prime}\cap(F_{1}\cup F_{2})=\emptyset italic_F start_POSTSUPERSCRIPT โฒ end_POSTSUPERSCRIPT โฉ ( italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โช italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ) = โ
.
2.
For any F 1 , F 2 โ ๐ ms โข ( K ) subscript ๐น 1 subscript ๐น 2
subscript ๐ ms ๐พ F_{1},F_{2}\in\mathfrak{A}_{\rm ms}(K) italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT โ fraktur_A start_POSTSUBSCRIPT roman_ms end_POSTSUBSCRIPT ( italic_K ) , either F 1 , F 2 subscript ๐น 1 subscript ๐น 2
F_{1},F_{2} italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT or F 1 , F 2 ยฏ subscript ๐น 1 ยฏ subscript ๐น 2
F_{1},\overline{F_{2}} italic_F start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , overยฏ start_ARG italic_F start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT end_ARG can be related by a string of consecutive pair
of minimal shortenable arcs.
Lemma 5.10 .
K 1 โข โฏ โข K r โก ฮ โข ( K 1 โข โฏ โข K r ) subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ ฮ subscript ๐พ 1 โฏ subscript ๐พ ๐ K_{1}\cdots K_{r}\equiv\Theta(K_{1}\cdots K_{r}) italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT โก roman_ฮ ( italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT โฏ italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT ) , for any knots K 1 , โฆ , K r subscript ๐พ 1 normal-โฆ subscript ๐พ ๐
K_{1},\ldots,K_{r} italic_K start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , โฆ , italic_K start_POSTSUBSCRIPT italic_r end_POSTSUBSCRIPT .