License: arXiv.org perpetual non-exclusive license
arXiv:2106.01462v3 [math.LO] 29 Dec 2023

Huge Reflection

Joan Bagaria ICREA (Institució Catalana de Recerca i Estudis Avançats) and
Departament de Matemàtiques i Informàtica, Universitat de Barcelona. Gran Via de les Corts Catalanes, 585, 08007 Barcelona, Catalonia.
joan.bagaria@icrea.cat
 and  Philipp Lücke Fachbereich Mathematik, Universität Hamburg, Bundesstraße 55, Hamburg, 20146, Germany philipp.luecke@uni-hamburg.de
(Date: December 29, 2023)
Abstract.

We study Structural Reflection beyond Vopěnka’s Principle, at the level of almost-huge cardinals and higher, up to rank-into-rank embeddings. We identify and classify new large cardinal notions in that region that correspond to some form of what we call Exact Structural Reflection (ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR). Namely, given cardinals κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ and a class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures of the same type, the corresponding instance of ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR asserts that for every structure A𝐴Aitalic_A in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ, there is a structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of rank κ𝜅\kappaitalic_κ and an elementary embedding of B𝐵Bitalic_B into A𝐴Aitalic_A. Inspired by the statement of Chang’s Conjecture, we also introduce and study sequential forms of ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR, which, in the case of sequences of length ω𝜔\omegaitalic_ω, turn out to be very strong. Indeed, when restricted to Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable classes of structures they follow from the existence of I1𝐼1I1italic_I 1-embeddings, while for more complicated classes of structures, e.g., Σ2subscriptΣ2\Sigma_{2}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT, they are not known to be consistent. Thus, these principles unveil a new class of large cardinals that go beyond I1𝐼1I1italic_I 1-embeddings, yet they may not fall into Kunen’s Inconsistency.

2010 Mathematics Subject Classification:
03E55, 03E65, 18A10, 18A15
This is an update of the published version of the paper (Ann. Pure Appl. Logic 174, No.1, Paper No. 103171, 2023) that corrects a problem in the definition of weakly exact cardinals (see Definition 1.6 below). This problem was brought to our attention by Nai-Chung Hou, a student of the first author. It can be fixed by replacing the notion of Πn(Vκ)subscriptnormal-Π𝑛subscript𝑉𝜅\Pi_{n}(V_{\kappa})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-correctness with the weaker concept of Πn(Vκ)subscriptnormal-Π𝑛subscript𝑉𝜅\Pi_{n}(V_{\kappa})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correctness. Through this modification, the proofs of all of the main theorems of the paper hold as before, and only three minor results (Propositions 5.6 and 7.2, and Corollary 6.5 of the published version) cannot be saved. The authors would like to thank Nai-Chung Hou for pointing out this problem. Part of this research was supported by the Generalitat de Catalunya (Catalan Government) under grant SGR 270-2017, and by the Spanish Government under grant MTM2017-86777-P. In addition, this project has received funding from the European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme under the Marie Skłodowska-Curie grant agreement No 842082 (Project SAIFIA: Strong Axioms of Infinity – Frameworks, Interactions and Applications).

1. Introduction

Given a class111We work in ZFC. So, proper classes are always definable, with set parameters. 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures222Throughout this paper, the term structure refers to structures for countable first-order languages. The cardinality (respectively, the rank) of a structure is defined as the cardinality (respectively, the rank) of its domain. of the same type and a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ, the principle of Structural Reflection333A detailed discussion of this principle can be found in [2]. SRnormal-SR\mathrm{SR}roman_SR holds at κ𝜅\kappaitalic_κ for 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C if for every structure A𝐴Aitalic_A in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C, there exists some B𝒞Vκ𝐵𝒞subscript𝑉𝜅B\in{\mathcal{C}}\cap V_{\kappa}italic_B ∈ caligraphic_C ∩ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and an elementary embedding of B𝐵Bitalic_B into A𝐴Aitalic_A. Different forms of SRSR\mathrm{SR}roman_SR have been investigated in [1, 2, 3, 4, 5, 12], yielding canonical characterizations of large cardinals in different regions of the large cardinal hierarchy. For example, results in [1] and [3] use Magidor’s classical characterization of supercompact cardinals from [13] to show that the existence of such a cardinal is equivalent to the validity of the principle SRSR\mathrm{SR}roman_SR for all classes of structures definable by Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-formulas without parameters.

The principles of structural reflection considered so far correspond to large cardinals up to Vopěnka’s Principle, stating that every proper class of structures of the same type contains a structure that is elementary embeddable into another structure in the given class. The validity of this principle can be shown to be equivalent to the existence of cardinals witnessing SRSR\mathrm{SR}roman_SR for every class of structures (see [1]). In this paper, we shall study principles of structural reflection that correspond to large cardinal notions stronger than Vopěnka’s Principle, up to rank-into-rank embeddings, and beyond. These principles are given by variations of the following exact form of SRSR\mathrm{SR}roman_SR:

Definition 1.1 (Exact Structural Reflection).

Given infinite cardinals κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ and a class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures of the same type, we let ESR𝒞(κ,λ)subscriptnormal-ESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{C}}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) denote the assertion that for every A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ, there exists some B𝒞𝐵𝒞B\in{\mathcal{C}}italic_B ∈ caligraphic_C of rank κ𝜅\kappaitalic_κ and an elementary embedding from B𝐵Bitalic_B into A𝐴Aitalic_A.

Given a definability class ΓΓ\Gammaroman_Γ (i.e., one of ΣnsubscriptΣ𝑛\Sigma_{n}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT or ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT, for some n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω) and a class P𝑃Pitalic_P, we introduce the following variations of the above definition that will allow us to formulate our results in a compact way:

  1. (i)

    We let Γ(P)Γ𝑃\Gamma(P)roman_Γ ( italic_P )-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) denote the statement that ESR𝒞(κ,λ)subscriptESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{C}}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) holds for every class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures of the same type that is ΓΓ\Gammaroman_Γ-definable with parameters in P𝑃Pitalic_P.

  2. (ii)

    We let Γ(P)Γ𝑃\Gamma(P)roman_Γ ( italic_P )-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) denote the statement that Γ(P)Γ𝑃\Gamma(P)roman_Γ ( italic_P )-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for some cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ.

  3. (iii)

    We let Γ(P)icΓsuperscript𝑃𝑖𝑐\Gamma(P)^{ic}roman_Γ ( italic_P ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) and Γ(P)icΓsuperscript𝑃𝑖𝑐\Gamma(P)^{ic}roman_Γ ( italic_P ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) denote the restrictions of the respective principles to classes of structures that are ΓΓ\Gammaroman_Γ-definable with parameters in P𝑃Pitalic_P and are closed under isomorphic copies.

Using the Downward Löwenheim–Skolem Theorem, it is easy to see that ESR𝒞(κ,λ)subscriptESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{C}}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) holds for every countable first-order language \mathcal{L}caligraphic_L, every elementary class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of \mathcal{L}caligraphic_L-structures and all uncountable cardinals κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ with cof(κ)cof(λ)cof𝜅cof𝜆{{\rm{cof}}(\kappa)}\leq{{\rm{cof}}(\lambda)}roman_cof ( italic_κ ) ≤ roman_cof ( italic_λ ) (see Proposition 2.1 below). In contrast, we shall see that the above principles for externally defined classes are quite strong, for they correspond to large cardinals in the region between supercompact and rank-into-rank embeddings, and beyond. Below is a summary of the main results.

First, we discuss our results for classes of structures closed under isomorphic copies. While an easy application of Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-absoluteness shows that the principle Σ1(Vκ)icsubscriptΣ1superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Sigma_{1}(V_{\kappa})^{ic}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for all uncountable cardinals κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ with cof(κ)cof(λ)cof𝜅cof𝜆{{\rm{cof}}(\kappa)}\leq{{\rm{cof}}(\lambda)}roman_cof ( italic_κ ) ≤ roman_cof ( italic_λ ) (Proposition 3.1), we prove that the principle Π1icsuperscriptsubscriptΠ1𝑖𝑐\Pi_{1}^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) already implies the existence of a <λabsent𝜆{<}\lambda< italic_λ-supercompact cardinal less than or equal to κ𝜅\kappaitalic_κ (Lemma 4.9). Moreover, for singular cardinals κ𝜅\kappaitalic_κ, our results show that the validity of principles of the form Π1(Vκ)icsubscriptΠ1superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Pi_{1}(V_{\kappa})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) is equivalent to the existence of cardinals below κ𝜅\kappaitalic_κ possessing certain degrees of supercompactness. In particular, it turns out that singular limits of supercompact cardinals can be characterized through exact structural reflection for Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable classes closed under isomorphic copies. Namely, we have the following equivalences:

Theorem 1.2.

The following statements are equivalent for every singular cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ:

  1. (i)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of supercompact cardinals.

  2. (ii)

    Π1(κ)icsubscriptΠ1superscript𝜅𝑖𝑐\Pi_{1}(\kappa)^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ.

  3. (iii)

    Σ2(Vκ)icsubscriptΣ2superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Sigma_{2}(V_{\kappa})^{ic}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ.

In order to state an analogous result for more complicated classes of structures, we have to introduce a weak form of the notion of C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendibility from [1]. Recall that a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is λ𝜆\lambdaitalic_λ-extendible for some ordinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ if there is an ordinal η𝜂\etaitalic_η and an elementary embedding j:VλVη:𝑗subscript𝑉𝜆subscript𝑉𝜂j:V_{\lambda}\to V_{\eta}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT with crit(j)=κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ and j(κ)>λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)>\lambdaitalic_j ( italic_κ ) > italic_λ. Following [1], for every n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω, we let C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT denote the ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable closed unbounded class of all of ordinals α𝛼\alphaitalic_α such that Vαsubscript𝑉𝛼V_{\alpha}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_α end_POSTSUBSCRIPT is a ΣnsubscriptΣ𝑛\Sigma_{n}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-elementary substructure of V𝑉Vitalic_V. Given cardinals κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ and n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω, the cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is λ𝜆\lambdaitalic_λ-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible if there is an elementary embedding j:VλVν:𝑗subscript𝑉𝜆subscript𝑉𝜈j:V_{\lambda}\to V_{\nu}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT for some cardinal ν𝜈\nuitalic_ν with crit(j)=κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ, j(κ)>λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)>\lambdaitalic_j ( italic_κ ) > italic_λ and j(κ)C(n)𝑗𝜅superscript𝐶𝑛j(\kappa)\in C^{(n)}italic_j ( italic_κ ) ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT. In addition, we say that κ𝜅\kappaitalic_κ is C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible if it is λ𝜆\lambdaitalic_λ-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible for all (equivalently, for a proper class of) λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ (see [1, Section 3]).

The following weaker form of C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendibility will allow us to prove a version of Theorem 1.2 for classes of structures of complexity greater than Σ2subscriptΣ2\Sigma_{2}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT.

Definition 1.3.

Given ordinals μ<λ𝜇𝜆\mu<\lambdaitalic_μ < italic_λ and a natural number n𝑛nitalic_n, a cardinal κμ𝜅𝜇\kappa\leq\muitalic_κ ≤ italic_μ is [μ,λ)𝜇𝜆[\mu,\lambda)[ italic_μ , italic_λ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible if there exist νC(n+1)[μ,λ)𝜈superscript𝐶𝑛1𝜇𝜆\nu\in C^{(n+1)}\cap[\mu,\lambda)italic_ν ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_μ , italic_λ ) and an elementary embedding j:VλVηnormal-:𝑗normal-→subscript𝑉𝜆subscript𝑉𝜂j:V_{\lambda}\to V_{\eta}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT, for some η𝜂\etaitalic_η, with crit(j)=κnormal-crit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ, j(μ)λ𝑗𝜇𝜆j(\mu)\geq\lambdaitalic_j ( italic_μ ) ≥ italic_λ and j(ν)C(n)𝑗𝜈superscript𝐶𝑛j(\nu)\in C^{(n)}italic_j ( italic_ν ) ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT. In addition, we say that κ𝜅\kappaitalic_κ is [μ,)𝜇[\mu,\infty)[ italic_μ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible if it is [μ,λ)𝜇𝜆[\mu,\lambda)[ italic_μ , italic_λ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible for a proper class of ordinals λ𝜆\lambdaitalic_λ.

It is easy to see that extendible cardinals κ𝜅\kappaitalic_κ are [μ,)𝜇[\mu,\infty)[ italic_μ , ∞ )-C(1)superscript𝐶1C^{(1)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible for all μκ𝜇𝜅\mu\geq\kappaitalic_μ ≥ italic_κ. Using the fact that the requirement ”j(κ)>λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)>\lambdaitalic_j ( italic_κ ) > italic_λ” can be omitted in the definition of extendibility (see [11, Proposition 23.15]), we can also see that a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is extendible if and only if it is [μ,)𝜇[\mu,\infty)[ italic_μ , ∞ )-C(1)superscript𝐶1C^{(1)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible for some μκ𝜇𝜅\mu\geq\kappaitalic_μ ≥ italic_κ. We will later show that every C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinal is [μ,)𝜇[\mu,\infty)[ italic_μ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible, for every μκ𝜇𝜅\mu\geq\kappaitalic_μ ≥ italic_κ (Proposition 4.4).

Using this notion, the above characterization of singular limits of supercompact cardinals now generalizes in the following way:

Theorem 1.4.

For every n>0𝑛0n>0italic_n > 0, the following statements are equivalent for every singular cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ:

  1. (i)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of [κ,)𝜅[\kappa,\infty)[ italic_κ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals.

  2. (ii)

    Πn+1(κ)icsubscriptΠ𝑛1superscript𝜅𝑖𝑐\Pi_{n+1}(\kappa)^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ.

  3. (iii)

    Σn+2(Vκ)icsubscriptΣ𝑛2superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Sigma_{n+2}(V_{\kappa})^{ic}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ.

In particular, Theorem 1.4 shows that a singular cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of extendible cardinals if and only if Π2(κ)icsubscriptΠ2superscript𝜅𝑖𝑐\Pi_{2}(\kappa)^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ.

In combination with results from [1] and [3], the methods developed in the proof of Theorem 1.4 also allow us to conclude that exact structural reflection for classes of structures closed under isomorphisms holding at singular cardinals does not imply the existence of large cardinals stronger than Vopěnka’s Principle. In fact, Vopěnka’s Principle can be characterized through the validity of principles of the form Πn(Vκ)icsubscriptΠ𝑛superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Pi_{n}(V_{\kappa})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ).

Theorem 1.5.

Over the theory ZFC, the following schemes of sentences imply each other:

  1. (i)

    Vopěnka’s Principle.

  2. (ii)

    For every class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures of the same type that is closed under isomorphic images, there is a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ with the property that ESR𝒞(κ,λ)subscriptESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{C}}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) holds for all λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ.

  3. (iii)

    For every natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, there exists a proper class of cardinals κ𝜅\kappaitalic_κ with the property that Πn(Vκ)icsubscriptΠ𝑛superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Pi_{n}(V_{\kappa})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for all λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ.

In contrast to the above results, both the validity of the principle Π1icsuperscriptsubscriptΠ1𝑖𝑐\Pi_{1}^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR at a regular cardinal and the validity of the principle Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR at some cardinal turn out to imply the existence of large cardinals stronger than Vopěnka’s Principle, e.g. almost huge cardinals. The large cardinal properties introduced below will allow us to capture the strength of these forms of exact structural reflection. Their definition is motivated by results in [12] that provide a characterization of shrewd cardinals (introduced by Rathjen in [14]) through a variation of Magidor’s classical characterization of supercompactness in [13] and similar characterizations of n𝑛nitalic_n-hugeness in [9, Section 6]. In the following, we will say that a set M𝑀Mitalic_M is Πn(P)subscriptnormal-Π𝑛𝑃\Pi_{n}(P)roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_P )-upwards correct for some natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0 and a class P𝑃Pitalic_P if all ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formulas with parameters in MP𝑀𝑃M\cap Pitalic_M ∩ italic_P that hold in M𝑀Mitalic_M also hold in V𝑉Vitalic_V.

Definition 1.6.

Given a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, an infinite cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly n𝑛nitalic_n-exact for a cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ if for every AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, there exists a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptnormal-Π𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, a cardinal λC(n1)superscript𝜆normal-′superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n-1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λsubscriptnormal-ℶ𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and an elementary embedding j:MHλnormal-:𝑗normal-→𝑀subscript𝐻superscript𝜆normal-′j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and Aran(j)𝐴normal-ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ). If we further require that j(crit(j))=κ𝑗normal-crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ, then we say that κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ.

Observe that if κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically 1111-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ, then κ𝜅\kappaitalic_κ and λ𝜆\lambdaitalic_λ are both inaccessible. The following result shows how weakly n𝑛nitalic_n-exact cardinals are connected to principles of exact structural reflection for ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable classes of structures.

Theorem 1.7.

The following statements are equivalent for all cardinals κ𝜅\kappaitalic_κ and all natural numbers n>0𝑛0n>0italic_n > 0:

  1. (i)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least regular cardinal such that ΠnicsuperscriptsubscriptΠ𝑛𝑖𝑐\Pi_{n}^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) holds.

  2. (ii)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal such that ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) holds.

  3. (iii)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal such that Πn(Vκ)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅\Pi_{n}(V_{\kappa})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) holds.

  4. (iv)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal that is weakly n𝑛nitalic_n-exact for some λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ.

  5. (v)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal that is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ.

In the case of Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable classes of structures, the large cardinal principles corresponding to the different forms of exact structural reflection are the following:

Definition 1.8.

Given a natural number n𝑛nitalic_n, an infinite cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is n𝑛nitalic_n-exact for some cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ if for every AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, there exists a cardinal κC(n)superscript𝜅normal-′superscript𝐶𝑛\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than κsubscriptnormal-ℶ𝜅\beth_{\kappa}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, a cardinal λC(n+1)superscript𝜆normal-′superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λ𝜆\lambdaitalic_λ, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅normal-′H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vκ{κ}Xsubscript𝑉𝜅𝜅𝑋V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_X, and an elementary embedding j:XHλnormal-:𝑗normal-→𝑋subscript𝐻superscript𝜆normal-′j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and Aran(j)𝐴normal-ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ). If we further require that j(crit(j))=κ𝑗normal-crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ holds,444Even though X𝑋Xitalic_X need not be transitive, we still define crit(j)normal-crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) as the least ordinal moved by j𝑗jitalic_j, which exists since j𝑗jitalic_j is not the identity on the ordinals as j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ. then we say that κ𝜅\kappaitalic_κ is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ.

Note that, if mn<ω𝑚𝑛𝜔m\leq n<\omegaitalic_m ≤ italic_n < italic_ω and κ𝜅\kappaitalic_κ is (parametrically) n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ, then κ𝜅\kappaitalic_κ is also (parametrically) m𝑚mitalic_m-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ. Moreover, standard arguments show that, if κ𝜅\kappaitalic_κ is parametrically 00-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ, then both κ𝜅\kappaitalic_κ and λ𝜆\lambdaitalic_λ are inaccessible cardinals. In addition, it is easily seen that, given 0<n<ω0𝑛𝜔0<n<\omega0 < italic_n < italic_ω, if κ𝜅\kappaitalic_κ is (parametrically) n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ, then it is also weakly (parametrically) n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ.

The equivalence of the existence of n𝑛nitalic_n-exact cardinals with ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR principles for ΣnsubscriptΣ𝑛\Sigma_{n}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable classes of structures is given in the following theorem.

Theorem 1.9.

The following statements are equivalent for all cardinals κ𝜅\kappaitalic_κ and all natural numbers n>0𝑛0n>0italic_n > 0:

  1. (i)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal such that Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) holds.

  2. (ii)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal such that Σn+1(Vκ)subscriptΣ𝑛1subscript𝑉𝜅\Sigma_{n+1}(V_{\kappa})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) holds.

  3. (iii)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal that is n𝑛nitalic_n-exact for some λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ.

  4. (iv)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal that is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ.

The above results allow us to compare the large cardinal properties introduced in Definitions 1.6 and 1.8. More specifically, if κ𝜅\kappaitalic_κ is a cardinal satisfying the equivalent statements of Theorem 1.9 for some 0<n<ω0𝑛𝜔0<n<\omega0 < italic_n < italic_ω, then there exists a cardinal μ<κ𝜇𝜅\mu<\kappaitalic_μ < italic_κ satisfying the equivalent statements of Theorem 1.7 for the same natural number n𝑛nitalic_n (Lemma 7.1). This implication should be compared with the corresponding statements for the principle SRSR\mathrm{SR}roman_SR, showing that SRSR\mathrm{SR}roman_SR for ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable classes of structures is equivalent to SRSR\mathrm{SR}roman_SR for Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable classes ([1, Section 4]).

Exact cardinals are very strong, consistency-wise. In Section 8 we give lower and upper bounds for their consistency strength, and we also prove they imply the existence of well-known large cardinals in the upper ranges of the large-cardinal hierarchy. Recall that a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is almost huge (see [11]) if it is the critical point of an elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M, with M𝑀Mitalic_M transitive and closed under sequences of length less than j(κ)𝑗𝜅j(\kappa)italic_j ( italic_κ ). Given such an embedding j𝑗jitalic_j, we then say that κ𝜅\kappaitalic_κ is almost huge with target j(κ)𝑗𝜅j(\kappa)italic_j ( italic_κ ). If κ𝜅\kappaitalic_κ is either parametrically 00-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ, or weakly parametrically 1111-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ, then many cardinals smaller than κ𝜅\kappaitalic_κ are almost huge with target κ𝜅\kappaitalic_κ (Corollary 8.2). As for upper bounds, while every huge cardinal (with target some λ𝜆\lambdaitalic_λ) is weakly parametrically 1111-exact (for the same λ𝜆\lambdaitalic_λ), the least huge cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is not 1111-exact for any λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ (Propositions 8.4 and 8.6). A strong consistency upper bound is provided by an I3𝐼3I3italic_I 3-embedding (see [11, §24]), for if j:VδVδ:𝑗subscript𝑉𝛿subscript𝑉𝛿j:V_{\delta}\to V_{\delta}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT is such an embedding, then in Vδsubscript𝑉𝛿V_{\delta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT a proper class of cardinals are parametrically n𝑛nitalic_n-exact for unboundedly-many λ𝜆\lambdaitalic_λ, for every n𝑛nitalic_n (Proposition 8.7). A much lower upper bound, namely an almost 2222-huge cardinal, is given in Proposition 8.9 for the consistency of weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact cardinals, all n>0𝑛0n>0italic_n > 0.

Finally, in Section 9, we show how the principle ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) can be strengthened to encompass increasing sequences of cardinals of length at most ω𝜔\omegaitalic_ω, instead of a single cardinal λ𝜆\lambdaitalic_λ, in order to obtain principles of structural reflection that are much stronger, implying the existence of many-times huge cardinals or even I3𝐼3I3italic_I 3-embeddings. The formulation of these stronger sequential ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR principles is motivated by the observation that the principle Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) directly implies the instance

(λ,κ)(κ,<κ)(\lambda,\kappa)~{}\twoheadrightarrow~{}(\kappa,{<}\kappa)( italic_λ , italic_κ ) ↠ ( italic_κ , < italic_κ )

of Chang’s Conjecture, i.e. every structure A𝐴Aitalic_A in a countable language with domain λ𝜆\lambdaitalic_λ has an elementary substructure B𝐵Bitalic_B of cardinality κ𝜅\kappaitalic_κ with |Bκ|<κ𝐵𝜅𝜅|{B\cap\kappa}|<\kappa| italic_B ∩ italic_κ | < italic_κ. The definition of our sequential ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR principles will then directly imply that higher versions of Chang’s Conjecture hold for the respective cardinals.

We then also strengthen, accordingly, the notions of weakly exact and exact cardinals to obtain large cardinal properties that correspond to the new sequential ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR principles and show that much of the theory developed for ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) can be generalized to this stronger context. In particular, we obtain exact equivalences for the least cardinals witnessing the sequential forms of ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR and the corresponding sequential forms of weakly exact and exact cardinals (Theorems 9.8 and 9.11). As for determining the position of these large cardinals in the large cardinal hierarchy, we show, on the one hand, that the existence of a weakly 1111-exact or a 00-exact cardinal for a sequence of cardinals of length n+1𝑛1n+1italic_n + 1 implies the existence of smaller n𝑛nitalic_n-huge cardinals. On the other hand, every n𝑛nitalic_n-huge cardinal is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some sequence of cardinals of length n𝑛nitalic_n (Proposition 9.3). Also, if κ𝜅\kappaitalic_κ is the critical point of an I1𝐼1I1italic_I 1-embedding (see [11, §24]), then it is weakly parametrically 1111-exact for a sequence of cardinals of length ω𝜔\omegaitalic_ω.

Many questions remain, and some of them are addressed in the last section of the article. Most interesting is the problem of determining the exact strength of the sequential forms of ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR. We know that these principles, in the case of sequences of length ω𝜔\omegaitalic_ω, are very strong, so much so that even when restricted to Σ2subscriptΣ2\Sigma_{2}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT-definable classes of structures we don’t know them to be consistent. This makes the study of such principles both challenging and exciting, for they appear to constitute a new class of large-cardinal principles that go beyond I1𝐼1I1italic_I 1-embeddings, yet they may not fall into Kunen’s Inconsistency.

2. Isomorphism-Closed classes

We start by studying instances of the principle ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR for classes of structures closed under isomorphic copies. Notice that if a class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures of the same type is ΣnsubscriptΣ𝑛\Sigma_{n}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable (with or without parameters) for some n>0𝑛0n>0italic_n > 0, then the closure of 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C under isomorphic copies is also ΣnsubscriptΣ𝑛\Sigma_{n}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable (with the same parameters, if any).

Proposition 2.1.

Given uncountable cardinals κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ, the following statements are equivalent for every class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures of the same type that is closed under isomorphic copies:

  1. (i)

    ESR𝒞(κ,λ)subscriptESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{{\mathcal{C}}}{(\kappa,\lambda)}roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ).

  2. (ii)

    For every structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C whose cardinality is contained in the interval [cof(λ),λ]cof𝜆subscript𝜆[{{\rm{cof}}(\lambda)},\beth_{\lambda}][ roman_cof ( italic_λ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ], there exists an elementary embedding of a structure A𝐴Aitalic_A in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C into B𝐵Bitalic_B such that the cardinality of A𝐴Aitalic_A is contained in the interval [cof(κ),κ]cof𝜅subscript𝜅[{{\rm{cof}}(\kappa)},\beth_{\kappa}][ roman_cof ( italic_κ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ].

Proof.

Assume that (i) holds and fix a structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C whose cardinality is contained in the interval [cof(λ),λ]cof𝜆subscript𝜆[{{\rm{cof}}(\lambda)},\beth_{\lambda}][ roman_cof ( italic_λ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ]. Then we can pick an injection i𝑖iitalic_i from the domain of B𝐵Bitalic_B into Vλsubscript𝑉𝜆V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT such that the set

{γ<λ|ran(i)(Vγ+1Vγ)}𝛾bra𝜆ran𝑖subscript𝑉𝛾1subscript𝑉𝛾\{{\gamma<\lambda}~{}|~{}{{{\rm{ran}}(i)}\cap(V_{\gamma+1}\setminus V_{\gamma}% )\neq\varnothing}\}{ italic_γ < italic_λ | roman_ran ( italic_i ) ∩ ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_γ + 1 end_POSTSUBSCRIPT ∖ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ) ≠ ∅ }

is unbounded in λ𝜆\lambdaitalic_λ. Let B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT denote the isomorphic copy of B𝐵Bitalic_B induced by i𝑖iitalic_i. Then B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is a structure in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ and our assumptions yield an elementary embedding of a structure A𝐴Aitalic_A in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of rank κ𝜅\kappaitalic_κ into B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT. But this allows us to conclude that the cardinality of A𝐴Aitalic_A is contained in the interval [cof(κ),κ]cof𝜅subscript𝜅[{{\rm{cof}}(\kappa)},\beth_{\kappa}][ roman_cof ( italic_κ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ], and there exists an elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B.

Now, assume that (ii) holds and fix a structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ. Then the cardinality of B𝐵Bitalic_B is contained in the interval [cof(λ),λ]cof𝜆subscript𝜆[{{\rm{cof}}(\lambda)},\beth_{\lambda}][ roman_cof ( italic_λ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ] and our assumption yields an elementary embedding of a structure A𝐴Aitalic_A in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C into B𝐵Bitalic_B whose cardinality is contained in the interval [cof(κ),κ]cof𝜅subscript𝜅[{{\rm{cof}}(\kappa)},\beth_{\kappa}][ roman_cof ( italic_κ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ]. Pick an injection i𝑖iitalic_i from the domain of A𝐴Aitalic_A into Vκsubscript𝑉𝜅V_{\kappa}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT with the property that the set

{α<κ|ran(i)(Vα+1Vα)}𝛼bra𝜅ran𝑖subscript𝑉𝛼1subscript𝑉𝛼\{{\alpha<\kappa}~{}|~{}{{{\rm{ran}}(i)}\cap(V_{\alpha+1}\setminus V_{\alpha})% \neq\varnothing}\}{ italic_α < italic_κ | roman_ran ( italic_i ) ∩ ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 1 end_POSTSUBSCRIPT ∖ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_α end_POSTSUBSCRIPT ) ≠ ∅ }

is unbounded in κ𝜅\kappaitalic_κ, and let A0subscript𝐴0A_{0}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT denote the isomorphic copy of A𝐴Aitalic_A induced by i𝑖iitalic_i. Then A0subscript𝐴0A_{0}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is a structure in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of rank κ𝜅\kappaitalic_κ and there exists an elementary embedding of A0subscript𝐴0A_{0}italic_A start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT into B𝐵Bitalic_B. ∎

Corollary 2.2.

Let κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ be inaccessible cardinals and let 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C be a class of structures of the same type that is closed under isomorphic copies. Then ESR𝒞(κ,λ)subscriptnormal-ESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{{\mathcal{C}}}{(\kappa,\lambda)}roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) holds if and only if for every structure B𝒞𝐵𝒞B\in{\mathcal{C}}italic_B ∈ caligraphic_C of cardinality λ𝜆\lambdaitalic_λ, there exists an elementary embedding of a structure A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C of cardinality κ𝜅\kappaitalic_κ into B𝐵Bitalic_B. ∎

Corollary 2.3.

Let 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C be a class of structures of the same type that is closed under isomorphic copies and let κ<μ<λ𝜅𝜇𝜆\kappa<\mu<\lambdaitalic_κ < italic_μ < italic_λ be infinite cardinals with the property that ESR𝒞(κ,λ)subscriptnormal-ESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{{\mathcal{C}}}{(\kappa,\lambda)}roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) holds.

  1. (i)

    If cof(μ)cof(κ)cof𝜇cof𝜅{{\rm{cof}}(\mu)}\leq{{\rm{cof}}(\kappa)}roman_cof ( italic_μ ) ≤ roman_cof ( italic_κ ), then ESR𝒞(μ,λ)subscriptESR𝒞𝜇𝜆\mathrm{ESR}_{{\mathcal{C}}}{(\mu,\lambda)}roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_μ , italic_λ ) holds.

  2. (ii)

    If cof(μ)cof(λ)cof𝜇cof𝜆{{\rm{cof}}(\mu)}\geq{{\rm{cof}}(\lambda)}roman_cof ( italic_μ ) ≥ roman_cof ( italic_λ ), then ESR𝒞(κ,μ)subscriptESR𝒞𝜅𝜇\mathrm{ESR}_{{\mathcal{C}}}{(\kappa,\mu)}roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_μ ) holds.

Proof.

Since cof(μ)cof(κ)cof𝜇cof𝜅{{\rm{cof}}(\mu)}\leq{{\rm{cof}}(\kappa)}roman_cof ( italic_μ ) ≤ roman_cof ( italic_κ ) implies [cof(κ),κ][cof(μ),μ]cof𝜅subscript𝜅cof𝜇subscript𝜇[{{\rm{cof}}(\kappa)},\beth_{\kappa}]\subseteq[{{\rm{cof}}(\mu)},\beth_{\mu}][ roman_cof ( italic_κ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ] ⊆ [ roman_cof ( italic_μ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ] and cof(μ)cof(λ)cof𝜇cof𝜆{{\rm{cof}}(\mu)}\geq{{\rm{cof}}(\lambda)}roman_cof ( italic_μ ) ≥ roman_cof ( italic_λ ) implies [cof(μ),μ][cof(λ),λ]cof𝜇subscript𝜇cof𝜆subscript𝜆[{{\rm{cof}}(\mu)},\beth_{\mu}]\subseteq[{{\rm{cof}}(\lambda)},\beth_{\lambda}][ roman_cof ( italic_μ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ] ⊆ [ roman_cof ( italic_λ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ], both statements follow directly from Proposition 2.1. ∎

3. Low complexities

In this section, we study exact structural reflection for Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable classes of structures. In the case of classes closed under isomorphic copies, these principles are provable in ZFC.

Proposition 3.1.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is an uncountable cardinal, then the principle Σ1(Vκ)icsubscriptnormal-Σ1superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Sigma_{1}(V_{\kappa})^{ic}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)normal-ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for every cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ with cof(κ)cof(λ)normal-cof𝜅normal-cof𝜆{{\rm{cof}}(\kappa)}\leq{{\rm{cof}}(\lambda)}roman_cof ( italic_κ ) ≤ roman_cof ( italic_λ ).

Proof.

Fix a Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) and zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT such that 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } is a class of structures of the same type and pick a structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C whose cardinality is contained in the interval [cof(λ),λ]cof𝜆subscript𝜆[{{\rm{cof}}(\lambda)},\beth_{\lambda}][ roman_cof ( italic_λ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ]. Let B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT be an isomorphic copy of B𝐵Bitalic_B in Hλ+subscript𝐻superscriptsubscript𝜆H_{\beth_{\lambda}^{+}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and pick an elementary substructure X𝑋Xitalic_X of Hλ+subscript𝐻superscriptsubscript𝜆H_{\beth_{\lambda}^{+}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT of cardinality κsubscript𝜅\beth_{\kappa}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT with Vκ{κ,B0}Xsubscript𝑉𝜅𝜅subscript𝐵0𝑋V_{\kappa}\cup\{\kappa,B_{0}\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ , italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT } ⊆ italic_X. Let π:XM:𝜋𝑋𝑀\pi:X\to Mitalic_π : italic_X → italic_M denote the induced transitive collapse. Since π(z)=z𝜋𝑧𝑧\pi(z)=zitalic_π ( italic_z ) = italic_z, Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-absoluteness now implies that φ(π(B0),z)𝜑𝜋subscript𝐵0𝑧\varphi(\pi(B_{0}),z)italic_φ ( italic_π ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_z ) holds and hence π(B0)𝜋subscript𝐵0\pi(B_{0})italic_π ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) is an element of 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C. Moreover, our construction ensures that π(B0)𝜋subscript𝐵0\pi(B_{0})italic_π ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) has cardinality at most κsubscript𝜅\beth_{\kappa}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and, since B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT has cardinality at least cof(λ)cof(κ)cof𝜆cof𝜅{{\rm{cof}}(\lambda)}\geq{{\rm{cof}}(\kappa)}roman_cof ( italic_λ ) ≥ roman_cof ( italic_κ ) and π(cof(κ))=cof(κ)𝜋cof𝜅cof𝜅\pi({{\rm{cof}}(\kappa)})={{\rm{cof}}(\kappa)}italic_π ( roman_cof ( italic_κ ) ) = roman_cof ( italic_κ ), we know that π(B0)𝜋subscript𝐵0\pi(B_{0})italic_π ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) has cardinality at least cof(κ)cof𝜅{{\rm{cof}}(\kappa)}roman_cof ( italic_κ ). Finally, using the inverse collapse π1superscript𝜋1\pi^{{-}1}italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT, it is easy to see that there exists an elementary embedding of π(B0)𝜋subscript𝐵0\pi(B_{0})italic_π ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) into B𝐵Bitalic_B. By Proposition 2.1, the above computations yield the desired conclusion. ∎

In contrast with the previous Proposition, the principle ESR𝒞(κ,λ)subscriptESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{{\mathcal{C}}}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) for some κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ and all Σ0subscriptΣ0\Sigma_{0}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT-definable (without parameters) classes 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures of the same type (so, no closure under isomorphic copies required), has considerable large-cardinal strength and fails in Gödel’s constructible universe LL{\rm{L}}roman_L.

Lemma 3.2.

If Σ0subscriptnormal-Σ0\Sigma_{0}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ)normal-ESR𝜅\mathrm{ESR}{(\kappa)}roman_ESR ( italic_κ ) holds for some uncountable cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ, then a#superscript𝑎normal-#a^{\#}italic_a start_POSTSUPERSCRIPT # end_POSTSUPERSCRIPT exists for every real a𝑎aitalic_a.

Proof.

Let \mathcal{L}caligraphic_L denote the first-order language that extends the language subscript\mathcal{L}_{\in}caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT ∈ end_POSTSUBSCRIPT of set theory by a binary predicate symbol E˙˙𝐸\dot{E}over˙ start_ARG italic_E end_ARG, a constant symbol c˙˙𝑐\dot{c}over˙ start_ARG italic_c end_ARG and a unary function symbol f˙˙𝑓\dot{f}over˙ start_ARG italic_f end_ARG. Define 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C to be the class of all \mathcal{L}caligraphic_L-structures of the form ν,,E,α,f𝜈𝐸𝛼𝑓\langle\nu,\in,E,\alpha,f\rangle⟨ italic_ν , ∈ , italic_E , italic_α , italic_f ⟩ with the property that ν𝜈\nuitalic_ν is an ordinal and f:ν,ran(f),E:𝑓𝜈ran𝑓𝐸f:\langle\nu,\in\rangle\to\langle{{\rm{ran}}(f)},E\rangleitalic_f : ⟨ italic_ν , ∈ ⟩ → ⟨ roman_ran ( italic_f ) , italic_E ⟩ is an order-isomorphism. Then it is easy to see that 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C is definable by a Σ0subscriptΣ0\Sigma_{0}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT-formula without parameters.

Now, fix a real a𝑎aitalic_a and a cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ such that ESR𝒞(κ,λ)subscriptESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{C}}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) holds. Pick a bijection b:Lλ[a]λ:𝑏subscriptL𝜆delimited-[]𝑎𝜆b:{\rm{L}}_{\lambda}[a]\to\lambdaitalic_b : roman_L start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT [ italic_a ] → italic_λ and set

E={b(x),b(y)|xyLλ[a]}.𝐸conditional-set𝑏𝑥𝑏𝑦𝑥𝑦subscriptL𝜆delimited-[]𝑎E~{}=~{}\{{\langle b(x),b(y)\rangle}~{}|~{}{x\in y\in{\rm{L}}_{\lambda}[a]}\}.italic_E = { ⟨ italic_b ( italic_x ) , italic_b ( italic_y ) ⟩ | italic_x ∈ italic_y ∈ roman_L start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT [ italic_a ] } .

Then

B=λ,,E,b(κ),bλ𝐵delimited-⟨⟩𝜆𝐸𝑏𝜅𝑏𝜆B~{}=~{}\langle\lambda,\in,E,b(\kappa),{b\restriction\lambda}\rangleitalic_B = ⟨ italic_λ , ∈ , italic_E , italic_b ( italic_κ ) , italic_b ↾ italic_λ ⟩

is an \mathcal{L}caligraphic_L-structure of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C. By our assumption, there exists a binary relation R𝑅Ritalic_R on κ𝜅\kappaitalic_κ, a function f:κκ:𝑓𝜅𝜅f:\kappa\to\kappaitalic_f : italic_κ → italic_κ and α<κ𝛼𝜅\alpha<\kappaitalic_α < italic_κ such that

A=κ,,R,α,f𝐴𝜅𝑅𝛼𝑓A~{}=~{}\langle\kappa,\in,R,\alpha,f\rangleitalic_A = ⟨ italic_κ , ∈ , italic_R , italic_α , italic_f ⟩

is a structure in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C with the property that there exists an elementary embedding i𝑖iitalic_i of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. Since our construction ensures that λ,E𝜆𝐸\langle\lambda,E\rangle⟨ italic_λ , italic_E ⟩ is well-founded and κ,R𝜅𝑅\langle\kappa,R\rangle⟨ italic_κ , italic_R ⟩ embeds into λ,E𝜆𝐸\langle\lambda,E\rangle⟨ italic_λ , italic_E ⟩, it follows that κ,R𝜅𝑅\langle\kappa,R\rangle⟨ italic_κ , italic_R ⟩ is well-founded too. Moreover, elementarity implies that κ,R𝜅𝑅\langle\kappa,R\rangle⟨ italic_κ , italic_R ⟩ is extensional. Let π:κ,RM,:𝜋𝜅𝑅𝑀\pi:\langle\kappa,R\rangle\to\langle M,\in\rangleitalic_π : ⟨ italic_κ , italic_R ⟩ → ⟨ italic_M , ∈ ⟩ denote the corresponding transitive collapse and set

j=b1iπ1:MLλ[a].:𝑗superscript𝑏1𝑖superscript𝜋1𝑀subscriptL𝜆delimited-[]𝑎j~{}=~{}b^{{-}1}\circ i\circ\pi^{{-}1}:M\to{\rm{L}}_{\lambda}[a].italic_j = italic_b start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∘ italic_i ∘ italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_M → roman_L start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT [ italic_a ] .

Then j𝑗jitalic_j is an elementary embedding of transitive structures.

Now, note that elementarity implies that ran(f)=π1[MOrd]ran𝑓superscript𝜋1delimited-[]𝑀Ord{{\rm{ran}}(f)}=\pi^{{-}1}[M\cap{\rm{Ord}}]roman_ran ( italic_f ) = italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT [ italic_M ∩ roman_Ord ] and

πran(f):ran(f),RMOrd,:𝜋ran𝑓ran𝑓𝑅𝑀Ord\pi\restriction{{\rm{ran}}(f)}:\langle{{\rm{ran}}(f)},R\rangle\to\langle M\cap% {\rm{Ord}},\in\rangleitalic_π ↾ roman_ran ( italic_f ) : ⟨ roman_ran ( italic_f ) , italic_R ⟩ → ⟨ italic_M ∩ roman_Ord , ∈ ⟩

is an order-isomorphism. But this shows that

πf:κ,MOrd,:𝜋𝑓𝜅𝑀Ord\pi\circ f:\langle\kappa,\in\rangle\to\langle M\cap{\rm{Ord}},\in\rangleitalic_π ∘ italic_f : ⟨ italic_κ , ∈ ⟩ → ⟨ italic_M ∩ roman_Ord , ∈ ⟩

is also an order-isomorphism and hence we can conclude that MOrd=κ𝑀Ord𝜅M\cap{\rm{Ord}}=\kappaitalic_M ∩ roman_Ord = italic_κ. In particular, elementarity implies that M=Lκ[a]𝑀subscriptL𝜅delimited-[]𝑎M={\rm{L}}_{\kappa}[a]italic_M = roman_L start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT [ italic_a ].

Finally, since j(π(α))=κ>π(α)𝑗𝜋𝛼𝜅𝜋𝛼j(\pi(\alpha))=\kappa>\pi(\alpha)italic_j ( italic_π ( italic_α ) ) = italic_κ > italic_π ( italic_α ), we know that j:Lκ[a]Lλ[a]:𝑗subscriptL𝜅delimited-[]𝑎subscriptL𝜆delimited-[]𝑎j:{\rm{L}}_{\kappa}[a]\to{\rm{L}}_{\lambda}[a]italic_j : roman_L start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT [ italic_a ] → roman_L start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT [ italic_a ] is a non-trivial elementary embedding. But then |crit(j)|<κcrit𝑗𝜅|{{{\rm{crit}}({j})}}|<\kappa| roman_crit ( italic_j ) | < italic_κ and the proof of [10, Theorem 18.27] shows that a#superscript𝑎#a^{\#}italic_a start_POSTSUPERSCRIPT # end_POSTSUPERSCRIPT exists. ∎

The next result provides an upper bound for the consistency strength of the assumption of Lemma 3.2. In particular, it shows that this assumption does not imply the existence of an inner model with a measurable cardinal. Its proof is based on arguments contained in the proof of [16, Theorem 2.3].

Lemma 3.3.

If δ𝛿\deltaitalic_δ is a Ramsey cardinal, then the set of inaccessible cardinals κ<δ𝜅𝛿\kappa<\deltaitalic_κ < italic_δ with the property that Σ1(Vκ)subscriptnormal-Σ1subscript𝑉𝜅\Sigma_{1}(V_{\kappa})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(κ)normal-ESR𝜅\mathrm{ESR}{(\kappa)}roman_ESR ( italic_κ ) holds in Vδsubscript𝑉𝛿V_{\delta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT is unbounded in δ𝛿\deltaitalic_δ.

Proof.

Fix ξ<δ𝜉𝛿\xi<\deltaitalic_ξ < italic_δ and pick Aδ𝐴𝛿A\subseteq\deltaitalic_A ⊆ italic_δ such that Vδ=Lδ[A]subscript𝑉𝛿subscriptL𝛿delimited-[]𝐴V_{\delta}={\rm{L}}_{\delta}[A]italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT = roman_L start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT [ italic_A ]. By our assumption, there exists a good set I𝐼Iitalic_I of indiscernibles for the structure Lδ[A],,AsubscriptL𝛿delimited-[]𝐴𝐴\langle{\rm{L}}_{\delta}[A],\in,A\rangle⟨ roman_L start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT [ italic_A ] , ∈ , italic_A ⟩ (see [6, Section 1]) that is unbounded in δ𝛿\deltaitalic_δ and satisfies min(I)>ξ𝐼𝜉\min(I)>\xiroman_min ( italic_I ) > italic_ξ. Set

X=HullLδ[A],,A(min(I)(I{min(I)}))𝑋subscriptHullsubscriptL𝛿delimited-[]𝐴𝐴𝐼𝐼𝐼X~{}=~{}\mathrm{Hull}_{\langle{\rm{L}}_{\delta}[A],\in,A\rangle}(\min(I)\cup(I% \setminus\{\min(I)\}))italic_X = roman_Hull start_POSTSUBSCRIPT ⟨ roman_L start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT [ italic_A ] , ∈ , italic_A ⟩ end_POSTSUBSCRIPT ( roman_min ( italic_I ) ∪ ( italic_I ∖ { roman_min ( italic_I ) } ) )

and let π:XM:𝜋𝑋𝑀\pi:X\to Mitalic_π : italic_X → italic_M denote the corresponding transitive collapse. Since I𝐼Iitalic_I is unbounded in δ𝛿\deltaitalic_δ, we know that MOrd=δ𝑀Ord𝛿M\cap{\rm{Ord}}=\deltaitalic_M ∩ roman_Ord = italic_δ. Moreover, indiscernibility ensures that min(I)X𝐼𝑋\min(I)\notin Xroman_min ( italic_I ) ∉ italic_X and hence π1:MVδ:superscript𝜋1𝑀subscript𝑉𝛿\pi^{{-}1}:M\to V_{\delta}italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_M → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT is a non-trivial elementary embedding with critical point min(I)𝐼\min(I)roman_min ( italic_I ). Set κ=π1(min(I))M𝜅superscript𝜋1𝐼𝑀\kappa=\pi^{{-}1}(\min(I))\in Mitalic_κ = italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( roman_min ( italic_I ) ) ∈ italic_M and λ=π1(κ)M𝜆superscript𝜋1𝜅𝑀\lambda=\pi^{{-1}}(\kappa)\in Mitalic_λ = italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) ∈ italic_M. Then κ𝜅\kappaitalic_κ and λ𝜆\lambdaitalic_λ are both inaccessible cardinals greater than ξ𝜉\xiitalic_ξ.

Claim.

In Vδsubscript𝑉𝛿V_{\delta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT, the principle ESR𝒞(κ,λ)subscriptnormal-ESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{C}}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) holds for every class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures of the same type that is definable by a Σ1subscriptnormal-Σ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula with parameters in Vκsubscript𝑉𝜅V_{\kappa}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT.

Proof of the Claim.

Assume, towards a contradiction, that there exists a Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) with the property that for some zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, the class 𝒞={AVδ|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴subscript𝑉𝛿𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A\in V_{\delta}}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } consists of structures of the same type and there exists B𝒞𝐵𝒞B\in{\mathcal{C}}italic_B ∈ caligraphic_C of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ such that for all A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C of rank κ𝜅\kappaitalic_κ, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. Using elementarity, we now know that, in M𝑀Mitalic_M, there exist z0Vmin(I)subscript𝑧0subscript𝑉𝐼z_{0}\in V_{\min(I)}italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_min ( italic_I ) end_POSTSUBSCRIPT and B0Vκ+1Vκsubscript𝐵0subscript𝑉𝜅1subscript𝑉𝜅B_{0}\in V_{\kappa+1}\setminus V_{\kappa}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT ∖ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT with the property that the class 𝒞0={AM|φ(A,z0)}subscript𝒞0conditional-set𝐴𝑀𝜑𝐴subscript𝑧0{\mathcal{C}}_{0}=\{{A\in M}~{}|~{}{\varphi(A,z_{0})}\}caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = { italic_A ∈ italic_M | italic_φ ( italic_A , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) } consists of structures of the same type, B0𝒞0subscript𝐵0subscript𝒞0B_{0}\in{\mathcal{C}}_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and for all A𝒞0𝐴subscript𝒞0A\in{\mathcal{C}}_{0}italic_A ∈ caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT of rank min(I)𝐼\min(I)roman_min ( italic_I ), there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT. Since we have

π1Vmin(I)M=idVmin(I)M,superscript𝜋1superscriptsubscript𝑉𝐼𝑀subscriptidsuperscriptsubscript𝑉𝐼𝑀\pi^{{-}1}\restriction V_{\min(I)}^{M}~{}=~{}{\rm{id}}_{V_{\min(I)}^{M}},italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ↾ italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_min ( italic_I ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_min ( italic_I ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,

the elementarity of π1superscript𝜋1\pi^{{-}1}italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT implies that 𝒞*={AVδ|φ(A,z0)}subscript𝒞conditional-set𝐴subscript𝑉𝛿𝜑𝐴subscript𝑧0{\mathcal{C}}_{*}=\{{A\in V_{\delta}}~{}|~{}{\varphi(A,z_{0})}\}caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT * end_POSTSUBSCRIPT = { italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT | italic_φ ( italic_A , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) } consists of structures of the same type, π1(B0)𝒞*superscript𝜋1subscript𝐵0subscript𝒞\pi^{{-}1}(B_{0})\in{\mathcal{C}}_{*}italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ∈ caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT * end_POSTSUBSCRIPT and for all A𝒞*𝐴subscript𝒞A\in{\mathcal{C}}_{*}italic_A ∈ caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT * end_POSTSUBSCRIPT of rank κ𝜅\kappaitalic_κ, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into π1(B0)superscript𝜋1subscript𝐵0\pi^{{-}1}(B_{0})italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ). But this yields a contradiction, because the upwards absoluteness of Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-formulas implies that B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is a structure in 𝒞*subscript𝒞{\mathcal{C}}_{*}caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT * end_POSTSUBSCRIPT of rank κ𝜅\kappaitalic_κ and π1superscript𝜋1\pi^{{-}1}italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT induces an elementary embedding of B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT into π1(B0)superscript𝜋1subscript𝐵0\pi^{{-}1}(B_{0})italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ). ∎

The above claim completes the proof of the lemma. ∎

4. The ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-case for isomorphism-closed classes

We now show that the structural reflection principles introduced in Definition 1.1 become very strong when they hold for more complex classes of structures. In particular, the validity of these principles for Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable classes 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures closed under isomorphic copies at singular cardinals already implies non-trivial fragments of supercompactness, and the corresponding principles for a regular cardinal will turn out to imply the existence of many almost huge cardinals.

Recall that a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is λ𝜆\lambdaitalic_λ-supercompact if there is a transitive class M𝑀Mitalic_M closed under λ𝜆\lambdaitalic_λ-sequences and an elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M with crit(j)=κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ and j(κ)>λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)>\lambdaitalic_j ( italic_κ ) > italic_λ.

Lemma 4.1.

Let κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ be infinite cardinals such that κ𝜅\kappaitalic_κ is singular and cof(κ)cof(λ)normal-cof𝜅normal-cof𝜆{{\rm{cof}}(\kappa)}\leq{{\rm{cof}}(\lambda)}roman_cof ( italic_κ ) ≤ roman_cof ( italic_λ ). If the interval (cof(κ),κ)normal-cof𝜅𝜅({{\rm{cof}}(\kappa)},\kappa)( roman_cof ( italic_κ ) , italic_κ ) contains a λsubscriptnormal-ℶ𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT-supercompact cardinal μ𝜇\muitalic_μ, then Π1(Vμ)icsubscriptnormal-Π1superscriptsubscript𝑉𝜇𝑖𝑐\Pi_{1}(V_{\mu})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)normal-ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}{(\kappa,\lambda)}roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds.

Proof.

Fix a Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) and an element z𝑧zitalic_z of Vμsubscript𝑉𝜇V_{\mu}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT such that 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } is a class of structures of the same type that is closed under isomorphic copies. Pick a structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C whose cardinality is contained in the interval [cof(λ),λ]cof𝜆subscript𝜆[{{\rm{cof}}(\lambda)},\beth_{\lambda}][ roman_cof ( italic_λ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ] and whose domain is a subset of λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. Now, fix an elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M with crit(j)=μcrit𝑗𝜇{{\rm{crit}}({j})}=\muroman_crit ( italic_j ) = italic_μ, j(μ)>λ𝑗𝜇subscript𝜆j(\mu)>\beth_{\lambda}italic_j ( italic_μ ) > roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and MλMsuperscript𝑀subscript𝜆𝑀{}^{\beth_{\lambda}}M\subseteq Mstart_FLOATSUPERSCRIPT roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT end_FLOATSUPERSCRIPT italic_M ⊆ italic_M. Then the closure properties of M𝑀Mitalic_M ensure that B𝐵Bitalic_B is an element of M𝑀Mitalic_M and the elementary embedding of B𝐵Bitalic_B into j(B)𝑗𝐵j(B)italic_j ( italic_B ) induced by j𝑗jitalic_j is also contained in M𝑀Mitalic_M. Moreover, Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-downwards absoluteness for transitive classes implies that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) holds in M𝑀Mitalic_M. Thus, M𝑀Mitalic_M satisfies that there exists a structure A𝐴Aitalic_A whose cardinality is contained in the interval [cof(κ),j(μ))cof𝜅𝑗𝜇[{{\rm{cof}}(\kappa)},j(\mu))[ roman_cof ( italic_κ ) , italic_j ( italic_μ ) ) such that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds, and there exists an elementary embedding e:Aj(B):𝑒𝐴𝑗𝐵e:A\to j(B)italic_e : italic_A → italic_j ( italic_B ), as this is witnessed by B𝐵Bitalic_B and jB:Bj(B):𝑗𝐵𝐵𝑗𝐵j\restriction B:B\to j(B)italic_j ↾ italic_B : italic_B → italic_j ( italic_B ). Since j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z and j(cof(κ))=cof(κ)𝑗cof𝜅cof𝜅j({{\rm{cof}}(\kappa)})={{\rm{cof}}(\kappa)}italic_j ( roman_cof ( italic_κ ) ) = roman_cof ( italic_κ ), the elementarity of j𝑗jitalic_j yields an elementary embedding of a structure A𝐴Aitalic_A of the given type into B𝐵Bitalic_B such that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds and the cardinality of A𝐴Aitalic_A is contained in the interval [cof(κ),μ)cof𝜅𝜇[{{\rm{cof}}(\kappa)},\mu)[ roman_cof ( italic_κ ) , italic_μ ). This shows that there is an elementary embedding of a structure in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C whose cardinality is contained in the interval [cof(κ),κ]cof𝜅subscript𝜅[{{\rm{cof}}(\kappa)},\beth_{\kappa}][ roman_cof ( italic_κ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ] into B𝐵Bitalic_B. By Proposition 2.1, this proves the lemma. ∎

Corollary 4.2.

If κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ are cardinals such that cof(κ)cof(λ)normal-cof𝜅normal-cof𝜆{{\rm{cof}}(\kappa)}\leq{{\rm{cof}}(\lambda)}roman_cof ( italic_κ ) ≤ roman_cof ( italic_λ ) and κ𝜅\kappaitalic_κ is a singular limit of λsubscriptnormal-ℶ𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT-supercompact cardinals, then Π1(Vκ)icsubscriptnormal-Π1superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Pi_{1}(V_{\kappa})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)normal-ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}{(\kappa,\lambda)}roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds. Hence, if κ𝜅\kappaitalic_κ is a singular limit of supercompact cardinals, then Π1(Vκ)icsubscriptnormal-Π1superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Pi_{1}(V_{\kappa})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)normal-ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}{(\kappa,\lambda)}roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ. ∎

We continue by showing that, for all n>1𝑛1n>1italic_n > 1, analogous statements hold for ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable classes and [κ,λ+1)subscript𝜅subscript𝜆1[\beth_{\kappa},\beth_{\lambda}+1)[ roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + 1 )-C(n1)superscript𝐶𝑛1C^{(n-1)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals.

Lemma 4.3.

Let n>0𝑛0n>0italic_n > 0 be a natural number and let κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ be infinite cardinals such that κ𝜅\kappaitalic_κ is singular and cof(κ)cof(λ)normal-cof𝜅normal-cof𝜆{{\rm{cof}}(\kappa)}\leq{{\rm{cof}}(\lambda)}roman_cof ( italic_κ ) ≤ roman_cof ( italic_λ ) holds. If the interval (cof(κ),κ)normal-cof𝜅𝜅({{\rm{cof}}(\kappa)},\kappa)( roman_cof ( italic_κ ) , italic_κ ) contains a cardinal δ𝛿\deltaitalic_δ that is [μ,λ+1)𝜇subscriptnormal-ℶ𝜆1[\mu,\beth_{\lambda}+1)[ italic_μ , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + 1 )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible for some ordinal δμκ𝛿𝜇subscriptnormal-ℶ𝜅\delta\leq\mu\leq\beth_{\kappa}italic_δ ≤ italic_μ ≤ roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, then Πn+1(Vδ)icsubscriptnormal-Π𝑛1superscriptsubscript𝑉𝛿𝑖𝑐\Pi_{n+1}(V_{\delta})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)normal-ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}{(\kappa,\lambda)}roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds.

Proof.

Fix a Πn+1subscriptΠ𝑛1\Pi_{n+1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) and an element z𝑧zitalic_z of Vδsubscript𝑉𝛿V_{\delta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT such that 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } is a class of structures of the same type that is closed under isomorphic copies. Pick a structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C whose cardinality is contained in the interval [cof(λ),λ]cof𝜆subscript𝜆[{{\rm{cof}}(\lambda)},\beth_{\lambda}][ roman_cof ( italic_λ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ] and whose domain is a subset of λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. Let νC(n+1)[μ,λ+1)𝜈superscript𝐶𝑛1𝜇subscript𝜆1\nu\in C^{(n+1)}\cap[\mu,\beth_{\lambda}+1)italic_ν ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_μ , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) and let j:Vλ+1Vη:𝑗subscript𝑉subscript𝜆1subscript𝑉𝜂j:V_{\beth_{\lambda}+1}\to V_{\eta}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + 1 end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT be an elementary embedding with crit(j)=δcrit𝑗𝛿{{\rm{crit}}({j})}=\deltaroman_crit ( italic_j ) = italic_δ, j(μ)λ+1𝑗𝜇subscript𝜆1j(\mu)\geq\beth_{\lambda}+1italic_j ( italic_μ ) ≥ roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + 1, and j(ν)C(n)𝑗𝜈superscript𝐶𝑛j(\nu)\in C^{(n)}italic_j ( italic_ν ) ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT. Then the fact that λ<j(μ)j(ν)subscript𝜆𝑗𝜇𝑗𝜈\beth_{\lambda}<j(\mu)\leq j(\nu)roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT < italic_j ( italic_μ ) ≤ italic_j ( italic_ν ) implies that B𝐵Bitalic_B is an element of Vj(ν)subscript𝑉𝑗𝜈V_{j(\nu)}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_ν ) end_POSTSUBSCRIPT and the elementary embedding of B𝐵Bitalic_B into j(B)𝑗𝐵j(B)italic_j ( italic_B ) induced by j𝑗jitalic_j is contained in Vηsubscript𝑉𝜂V_{\eta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT. Moreover, since j(ν)C(n)𝑗𝜈superscript𝐶𝑛j(\nu)\in C^{(n)}italic_j ( italic_ν ) ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, by Πn+1subscriptΠ𝑛1\Pi_{n+1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-downwards absoluteness for Vj(ν)subscript𝑉𝑗𝜈V_{j(\nu)}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_ν ) end_POSTSUBSCRIPT, we have that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) holds in Vj(ν)subscript𝑉𝑗𝜈V_{j(\nu)}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_ν ) end_POSTSUBSCRIPT. Thus, Vηsubscript𝑉𝜂V_{\eta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT satisfies that there exists a structure A𝐴Aitalic_A whose cardinality is contained in the interval [cof(κ),j(μ))cof𝜅𝑗𝜇[{{\rm{cof}}(\kappa)},j(\mu))[ roman_cof ( italic_κ ) , italic_j ( italic_μ ) ) such that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds in Vj(ν)subscript𝑉𝑗𝜈V_{j(\nu)}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_ν ) end_POSTSUBSCRIPT, and there exists an elementary embedding e:Aj(B):𝑒𝐴𝑗𝐵e:A\to j(B)italic_e : italic_A → italic_j ( italic_B ), as this is witnessed by B𝐵Bitalic_B and jB:Bj(B):𝑗𝐵𝐵𝑗𝐵{j\restriction B}:B\to j(B)italic_j ↾ italic_B : italic_B → italic_j ( italic_B ). Since j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z and j(cof(κ))=cof(κ)𝑗cof𝜅cof𝜅j({{\rm{cof}}(\kappa)})={{\rm{cof}}(\kappa)}italic_j ( roman_cof ( italic_κ ) ) = roman_cof ( italic_κ ), the elementarity of j𝑗jitalic_j yields an elementary embedding of a structure A𝐴Aitalic_A of the given type into B𝐵Bitalic_B such that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds in Vνsubscript𝑉𝜈V_{\nu}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT and the cardinality of A𝐴Aitalic_A is contained in the interval [cof(κ),μ)cof𝜅𝜇[{{\rm{cof}}(\kappa)},\mu)[ roman_cof ( italic_κ ) , italic_μ ). But since νC(n+1)𝜈superscript𝐶𝑛1\nu\in C^{(n+1)}italic_ν ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, we know that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) also holds in V𝑉Vitalic_V. This shows that there is an elementary embedding of a structure in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C whose cardinality is contained in the interval [cof(κ),κ]cof𝜅subscript𝜅[{{\rm{cof}}(\kappa)},\beth_{\kappa}][ roman_cof ( italic_κ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ] into B𝐵Bitalic_B. By Proposition 2.1, this proves the lemma. ∎

The following observation shows that C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT- extendible cardinals provide natural examples of [μ,)𝜇[\mu,\infty)[ italic_μ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals.

Proposition 4.4.

  1. (i)

    If κ𝜅\kappaitalic_κ is a λ𝜆\lambdaitalic_λ-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinal and C(n+1)[κ,λ)superscript𝐶𝑛1𝜅𝜆C^{(n+1)}\cap[\kappa,\lambda)\neq\varnothingitalic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_κ , italic_λ ) ≠ ∅, then κ𝜅\kappaitalic_κ is [κ,λ)𝜅𝜆[\kappa,\lambda)[ italic_κ , italic_λ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible.

  2. (ii)

    Every C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is [μ,)𝜇[\mu,\infty)[ italic_μ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible, for every μκ𝜇𝜅\mu\geq\kappaitalic_μ ≥ italic_κ.

Proof.

(i): Assume κ𝜅\kappaitalic_κ is λ𝜆\lambdaitalic_λ-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible and νC(n+1)[κ,λ)𝜈superscript𝐶𝑛1𝜅𝜆\nu\in C^{(n+1)}\cap[\kappa,\lambda)italic_ν ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_κ , italic_λ ). Since κC(n)𝜅superscript𝐶𝑛\kappa\in C^{(n)}italic_κ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, and since every true Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT statement, with parameters in Vκsubscript𝑉𝜅V_{\kappa}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT is true in Vνsubscript𝑉𝜈V_{\nu}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT, the assumption that κ𝜅\kappaitalic_κ is λ𝜆\lambdaitalic_λ-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible easily yields that κC(n+1)𝜅superscript𝐶𝑛1\kappa\in C^{(n+1)}italic_κ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT. Then κ𝜅\kappaitalic_κ itself witnesses the [κ,λ)𝜅𝜆[\kappa,\lambda)[ italic_κ , italic_λ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendibility of κ𝜅\kappaitalic_κ.

(ii): As shown in [15], a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible if and only if it is C(n)+superscriptsuperscript𝐶𝑛{C^{(n)}}^{+}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT-extendible, i.e., for a proper class of λC(n)𝜆superscript𝐶𝑛\lambda\in C^{(n)}italic_λ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT there exists an elementary embedding j:VλVη:𝑗subscript𝑉𝜆subscript𝑉𝜂j:V_{\lambda}\to V_{\eta}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT for some ηC(n)𝜂superscript𝐶𝑛\eta\in C^{(n)}italic_η ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, with crit(j)=κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ, j(κ)>λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)>\lambdaitalic_j ( italic_κ ) > italic_λ and j(κ)C(n)𝑗𝜅superscript𝐶𝑛j(\kappa)\in C^{(n)}italic_j ( italic_κ ) ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT. Thus, if κ𝜅\kappaitalic_κ is C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible, then it is [μ,λ)𝜇𝜆[\mu,\lambda)[ italic_μ , italic_λ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible, for every μκ𝜇𝜅\mu\geq\kappaitalic_μ ≥ italic_κ and every λC(n)𝜆superscript𝐶𝑛\lambda\in C^{(n)}italic_λ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT such that C(n+1)[μ,λ)superscript𝐶𝑛1𝜇𝜆C^{(n+1)}\cap[\mu,\lambda)\neq\varnothingitalic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_μ , italic_λ ) ≠ ∅. In particular, every C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is [μ,)𝜇[\mu,\infty)[ italic_μ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible for every μκ𝜇𝜅\mu\geq\kappaitalic_μ ≥ italic_κ. ∎

Corollary 4.5.

Let n>0𝑛0n>0italic_n > 0 be a natural number, let κ𝜅\kappaitalic_κ be a singular cardinal and let λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ be a cardinal with cof(κ)cof(λ)normal-cof𝜅normal-cof𝜆{{\rm{cof}}(\kappa)}\leq{{\rm{cof}}(\lambda)}roman_cof ( italic_κ ) ≤ roman_cof ( italic_λ ).

  1. (i)

    If κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of cardinals δ𝛿\deltaitalic_δ that are [μ,λ+1)𝜇subscript𝜆1[\mu,{\beth_{\lambda}+1})[ italic_μ , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + 1 )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible for some δμκ𝛿𝜇𝜅\delta\leq\mu\leq\kappaitalic_δ ≤ italic_μ ≤ italic_κ, then Πn+1(Vκ)icsubscriptΠ𝑛1superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Pi_{n+1}(V_{\kappa})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}{(\kappa,\lambda)}roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds.

  2. (ii)

    If κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit point of C(n+1)superscript𝐶𝑛1C^{(n+1)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT and a limit of (λ+1)subscript𝜆1(\beth_{\lambda}+1)( roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + 1 )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals, then Πn+1(Vκ)icsubscriptΠ𝑛1superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Pi_{n+1}(V_{\kappa})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}{(\kappa,\lambda)}roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds.

  3. (iii)

    If κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals, then Πn+1(Vκ)icsubscriptΠ𝑛1superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Pi_{n+1}(V_{\kappa})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}{(\kappa,\lambda)}roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds

Proof.

The first statement follows directly from Lemma 4.3. For the second statement, notice that our assumption implies that κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of (λ+1)subscript𝜆1(\beth_{\lambda}+1)( roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + 1 )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals δ𝛿\deltaitalic_δ with the property that C(n+1)(δ,κ)superscript𝐶𝑛1𝛿𝜅C^{(n+1)}\cap(\delta,\kappa)\neq\varnothingitalic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ ( italic_δ , italic_κ ) ≠ ∅. By Proposition 4.4, this implies that κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of cardinals δ𝛿\deltaitalic_δ that are [δ,λ+1)𝛿subscript𝜆1[\delta,{\beth_{\lambda}+1})[ italic_δ , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + 1 )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible and therefore we can use the first part to derive the desired conclusion. Finally, since [1, Proposition 3.4] shows that all C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals are elements of C(n+2)superscript𝐶𝑛2C^{(n+2)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 2 ) end_POSTSUPERSCRIPT, we can apply the second part of the corollary to prove the third statement. ∎

We are now ready to show that Vopěnka’s Principle can be characterized through principles of exact structural reflection.

Proof of Theorem 1.5.

First, assume that (i) holds and fix a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0. Since [3, Corollary 6.9] shows that our assumption implies the existence of a proper class of C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals, there exists a proper class of cardinals κ𝜅\kappaitalic_κ of countable cofinality that are limits of C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals. The third part of Corollary 4.5 now implies that for every such cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ and every λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ, the principle Πn+1(Vκ)icsubscriptΠ𝑛1superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Pi_{n+1}(V_{\kappa})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds. This shows that (iii) holds in this case.

Now, assume that (ii) holds and let 𝒞0subscript𝒞0{\mathcal{C}}_{0}caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT be a proper class of structures of the same type. Let 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C denote the class of all structures of the given type that are isomorphic to a structure in 𝒞0subscript𝒞0{\mathcal{C}}_{0}caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and define C={|A||A𝒞}𝐶conditional𝐴𝐴𝒞C=\{{|{A}|}~{}|~{}{A\in{\mathcal{C}}}\}italic_C = { | italic_A | | italic_A ∈ caligraphic_C }. By our assumptions, there exists a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ with the property that ESR𝒞(κ,λ)subscriptESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{C}}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) holds for all λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ. If C𝐶Citalic_C is a proper class, then there exists a structure B𝒞0𝐵subscript𝒞0B\in{\mathcal{C}}_{0}italic_B ∈ caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT of cardinality greater than κsubscript𝜅\beth_{\kappa}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and, since the principle ESR𝒞(κ,|B|)subscriptESR𝒞𝜅𝐵\mathrm{ESR}_{\mathcal{C}}(\kappa,|B|)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , | italic_B | ) holds, we can use Proposition 2.1 to find a structure A𝒞0𝐴subscript𝒞0A\in{\mathcal{C}}_{0}italic_A ∈ caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT of cardinality at most κsubscript𝜅\beth_{\kappa}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and an elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. In particular, we know that Vopěnka’s Principle for 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C holds in this case. In the other case, namely if C𝐶Citalic_C is a set, then we can find distinct A,B𝒞0𝐴𝐵subscript𝒞0A,B\in{\mathcal{C}}_{0}italic_A , italic_B ∈ caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT that are isomorphic and hence Vopěnka’s Principle for 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C also holds in this case. This allows us to conclude that (i) holds.

This concludes the proof of the theorem, because (iii) obviously implies (ii). ∎

Similar results hold also for Σn(Vκ)subscriptΣ𝑛subscript𝑉𝜅\Sigma_{n}(V_{\kappa})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-definable classes closed under isomorphic copies, assuming κ𝜅\kappaitalic_κ is a singular limit of supercompact cardinals, in the case n=2𝑛2n=2italic_n = 2, or a singular limit of [κ,)𝜅[\kappa,\infty)[ italic_κ , ∞ )-C(n2)superscript𝐶𝑛2C^{(n-2)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 2 ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals, in the case n>2𝑛2n>2italic_n > 2.

Corollary 4.6.

Let κ𝜅\kappaitalic_κ be a singular cardinal and let λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ be a cardinal with cof(κ)cof(λ)normal-cof𝜅normal-cof𝜆{{\rm{cof}}(\kappa)}\leq{{\rm{cof}}(\lambda)}roman_cof ( italic_κ ) ≤ roman_cof ( italic_λ ).

  1. (i)

    If κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of supercompact cardinals, then Σ2(Vκ)icsubscriptΣ2superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Sigma_{2}(V_{\kappa})^{ic}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds.

  2. (ii)

    If n>0𝑛0n>0italic_n > 0 and κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of [κ,)𝜅[\kappa,\infty)[ italic_κ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals, then Σn+2(Vκ)icsubscriptΣ𝑛2superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Sigma_{n+2}(V_{\kappa})^{ic}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds.

Proof.

(i) Assume that κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of supercompact cardinals and fix zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT. Let φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) be a Σ2subscriptΣ2\Sigma_{2}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT-formula such that 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } is a class of structures of the same type that is closed under isomorphic copies. Pick a structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C whose cardinality is contained in the interval [cof(λ),λ]cof𝜆subscript𝜆[{{\rm{cof}}(\lambda)},\beth_{\lambda}][ roman_cof ( italic_λ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ]. We can use our assumption to find cardinals μ<κ𝜇𝜅\mu<\kappaitalic_μ < italic_κ and θλ𝜃subscript𝜆\theta\geq\beth_{\lambda}italic_θ ≥ roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT such that zVμ𝑧subscript𝑉𝜇z\in V_{\mu}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT and there exists a transitive class M𝑀Mitalic_M containing B𝐵Bitalic_B and closed under θ𝜃\thetaitalic_θ-sequences, and an elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M with crit(j)=μcrit𝑗𝜇{{\rm{crit}}({j})}=\muroman_crit ( italic_j ) = italic_μ, j(μ)>θ𝑗𝜇𝜃j(\mu)>\thetaitalic_j ( italic_μ ) > italic_θ and the property that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) holds in M𝑀Mitalic_M. In this situation, we can repeat the proof of Lemma 4.1 to find a structure A𝐴Aitalic_A in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C whose cardinality is contained in the interval [cof(κ),κ]cof𝜅subscript𝜅[{{\rm{cof}}(\kappa)},\beth_{\kappa}][ roman_cof ( italic_κ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ] and an elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B.

(ii) Now, assume that κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of [κ,)𝜅[\kappa,\infty)[ italic_κ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals. Fix a Σn+2subscriptΣ𝑛2\Sigma_{n+2}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 2 end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) and zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT that define a class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures of the same type closed under isomorphic copies. If we now pick a structure B𝒞𝐵𝒞B\in{\mathcal{C}}italic_B ∈ caligraphic_C whose cardinality is contained in the interval [cof(λ),λ]cof𝜆subscript𝜆[{{\rm{cof}}(\lambda)},\beth_{\lambda}][ roman_cof ( italic_λ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ], then there is a cardinal λ<θC(n+2)subscript𝜆𝜃superscript𝐶𝑛2\beth_{\lambda}<\theta\in C^{(n+2)}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT < italic_θ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 2 ) end_POSTSUPERSCRIPT, a cardinal νC(n+1)[κ,θ)𝜈superscript𝐶𝑛1𝜅𝜃\nu\in C^{(n+1)}\cap[\kappa,\theta)italic_ν ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_κ , italic_θ ) and an elementary embedding j:VθVη:𝑗subscript𝑉𝜃subscript𝑉𝜂j:V_{\theta}\to V_{\eta}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_θ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT for some η𝜂\etaitalic_η such that zVcrit(j)𝑧subscript𝑉crit𝑗z\in V_{{{\rm{crit}}({j})}}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_crit ( italic_j ) end_POSTSUBSCRIPT, j(κ)θ𝑗𝜅𝜃j(\kappa)\geq\thetaitalic_j ( italic_κ ) ≥ italic_θ and j(ν)C(n)𝑗𝜈superscript𝐶𝑛j(\nu)\in C^{(n)}italic_j ( italic_ν ) ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT. Using the fact that θC(n+2)𝜃superscript𝐶𝑛2\theta\in C^{(n+2)}italic_θ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 2 ) end_POSTSUPERSCRIPT, we can now continue as in the proof of Lemma 4.3 to obtain the desired elementary embedding. ∎

We shall next prove several results that will allow us to derive high lower bounds for the consistency strength of the principle Π1icsuperscriptsubscriptΠ1𝑖𝑐\Pi_{1}^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR. In particular, these results will show that passing from Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable to Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable classes of structures drastically increases the strength of the principle ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR.

Given a set z𝑧zitalic_z and a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, we let 𝒲n(z)subscript𝒲𝑛𝑧\mathcal{W}_{n}(z)caligraphic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) denote the class of all structures (in the language subscript\mathcal{L}_{\in}caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT ∈ end_POSTSUBSCRIPT of set theory extended by five constant symbols and two unary function symbols) of the form D,E,a,b,c,d,e,f,g𝐷𝐸𝑎𝑏𝑐𝑑𝑒𝑓𝑔\langle D,E,a,b,c,d,e,f,g\rangle⟨ italic_D , italic_E , italic_a , italic_b , italic_c , italic_d , italic_e , italic_f , italic_g ⟩ with the property that the relation E𝐸Eitalic_E is well-founded and extensional, and, if π:D,EM,:𝜋𝐷𝐸𝑀\pi:\langle D,E\rangle\to\langle M,\in\rangleitalic_π : ⟨ italic_D , italic_E ⟩ → ⟨ italic_M , ∈ ⟩ denotes the corresponding transitive collapse, then the following statements hold:

  1. (i)

    π(a),π(b),π(c),π(d)MOrd𝜋𝑎𝜋𝑏𝜋𝑐𝜋𝑑𝑀Ord\pi(a),\pi(b),\pi(c),\pi(d)\in M\cap{\rm{Ord}}italic_π ( italic_a ) , italic_π ( italic_b ) , italic_π ( italic_c ) , italic_π ( italic_d ) ∈ italic_M ∩ roman_Ord, and Vπ(c)Msubscript𝑉𝜋𝑐𝑀V_{\pi(c)}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_π ( italic_c ) end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_M.

  2. (ii)

    If π(b)>0𝜋𝑏0\pi(b)>0italic_π ( italic_b ) > 0, then π(b)C(n)𝜋𝑏superscript𝐶𝑛\pi(b)\in C^{(n)}italic_π ( italic_b ) ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT.

  3. (iii)

    π(e)=zVπ(a)𝜋𝑒𝑧subscript𝑉𝜋𝑎\pi(e)=z\in V_{\pi(a)}italic_π ( italic_e ) = italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_π ( italic_a ) end_POSTSUBSCRIPT.

  4. (iv)

    M𝑀Mitalic_M is Πn(Vπ(c)+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜋𝑐1\Pi_{n}(V_{\pi(c)+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_π ( italic_c ) + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct.

  5. (v)

    The map πfπ1𝜋𝑓superscript𝜋1\pi\circ f\circ\pi^{{-}1}italic_π ∘ italic_f ∘ italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT induces a bijection between Vπ(c)subscript𝑉𝜋𝑐V_{\pi(c)}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_π ( italic_c ) end_POSTSUBSCRIPT and π(d)𝜋𝑑\pi(d)italic_π ( italic_d ).

  6. (vi)

    The map gπ1𝑔superscript𝜋1g\circ\pi^{{-}1}italic_g ∘ italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT restricts to a bijection between π(d)𝜋𝑑\pi(d)italic_π ( italic_d ) and D𝐷Ditalic_D.

Then it is easy to see that the class 𝒲n(z)subscript𝒲𝑛𝑧\mathcal{W}_{n}(z)caligraphic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) is closed under isomorphic copies and is definable by a ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula with parameter z𝑧zitalic_z.

Lemma 4.7.

Let μ<λ𝜇𝜆\mu<\lambdaitalic_μ < italic_λ be cardinals such that ESR𝒲n(z)(μ,λ)subscriptnormal-ESRsubscript𝒲𝑛𝑧𝜇𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{W}_{n}(z)}(\mu,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_μ , italic_λ ) holds for some element z𝑧zitalic_z of Vμsubscript𝑉𝜇V_{\mu}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT and some natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0. Given a cardinal λC(n)superscript𝜆normal-′superscript𝐶𝑛\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λsubscriptnormal-ℶ𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT, there exist

  • a cardinal κμ𝜅𝜇\kappa\leq\muitalic_κ ≤ italic_μ with zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and cof(μ)κcof𝜇subscript𝜅{{\rm{cof}}(\mu)}\leq\beth_{\kappa}roman_cof ( italic_μ ) ≤ roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT,

  • a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅subscript𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\beth_{\kappa}\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT } ⊆ italic_M, and

  • an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with crit(j)<κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}<\kapparoman_crit ( italic_j ) < italic_κ, j(crit(j))μ𝑗crit𝑗𝜇j({{\rm{crit}}({j})})\leq\muitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≤ italic_μ, j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z, μran(j)𝜇ran𝑗\mu\in{{\rm{ran}}(j)}italic_μ ∈ roman_ran ( italic_j ) and j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ.

In addition, for every νC(n)[μ,λ)𝜈superscript𝐶𝑛𝜇𝜆\nu\in C^{(n)}\cap[\mu,\lambda)italic_ν ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_μ , italic_λ ), we can find objects satisfying the above statements such that j(ζ)=ν𝑗𝜁𝜈j(\zeta)=\nuitalic_j ( italic_ζ ) = italic_ν holds for some ζC(n)κ𝜁superscript𝐶𝑛𝜅\zeta\in C^{(n)}\cap\kappaitalic_ζ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ italic_κ.

Proof.

Pick an elementary substructure X𝑋Xitalic_X of Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT with Vλ(λ+1)Xsubscript𝑉𝜆subscript𝜆1𝑋V_{\lambda}\cup(\beth_{\lambda}+1)\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ ( roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT + 1 ) ⊆ italic_X, a map h0:XX:subscript0𝑋𝑋h_{0}:X\to Xitalic_h start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT : italic_X → italic_X that extends a bijection between Vλsubscript𝑉𝜆V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT, and a map h1:XX:subscript1𝑋𝑋h_{1}:X\to Xitalic_h start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT : italic_X → italic_X that extends a bijection between λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and X𝑋Xitalic_X. Fix an ordinal ν𝜈\nuitalic_ν such that either ν=0𝜈0\nu=0italic_ν = 0 or νC(n)[μ,λ)𝜈superscript𝐶𝑛𝜇𝜆\nu\in C^{(n)}\cap[\mu,\lambda)italic_ν ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_μ , italic_λ ). Since Vλ+1Xsubscript𝑉𝜆1𝑋V_{\lambda+1}\cap Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_X is contained in the transitive part of X𝑋Xitalic_X, it follows that the transitive collapse of X𝑋Xitalic_X is Πn(Vλ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜆1\Pi_{n}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct and hence

X,,μ,ν,λ,λ,z,h0,h1𝑋𝜇𝜈𝜆subscript𝜆𝑧subscript0subscript1\langle X,\in,\mu,\nu,\lambda,\beth_{\lambda},z,h_{0},h_{1}\rangle⟨ italic_X , ∈ , italic_μ , italic_ν , italic_λ , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_z , italic_h start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_h start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ⟩

is a structure in 𝒲n(z)subscript𝒲𝑛𝑧\mathcal{W}_{n}(z)caligraphic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) of cardinality λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. By Proposition 2.1, our assumptions allow us to find a structure D,E,a,b,c,d,e,f,g𝐷𝐸𝑎𝑏𝑐𝑑𝑒𝑓𝑔\langle D,E,a,b,c,d,e,f,g\rangle⟨ italic_D , italic_E , italic_a , italic_b , italic_c , italic_d , italic_e , italic_f , italic_g ⟩ in 𝒲n(z)subscript𝒲𝑛𝑧\mathcal{W}_{n}(z)caligraphic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) whose cardinality is contained in the interval [cof(μ),μ]cof𝜇subscript𝜇[{{\rm{cof}}(\mu)},\beth_{\mu}][ roman_cof ( italic_μ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ] and an elementary embedding

i:D,E,a,b,c,d,e,f,gX,,μ,ν,λ,λ,z,h0,h1.:𝑖𝐷𝐸𝑎𝑏𝑐𝑑𝑒𝑓𝑔𝑋𝜇𝜈𝜆subscript𝜆𝑧subscript0subscript1i:\langle D,E,a,b,c,d,e,f,g\rangle\to\langle X,\in,\mu,\nu,\lambda,\beth_{% \lambda},z,h_{0},h_{1}\rangle.italic_i : ⟨ italic_D , italic_E , italic_a , italic_b , italic_c , italic_d , italic_e , italic_f , italic_g ⟩ → ⟨ italic_X , ∈ , italic_μ , italic_ν , italic_λ , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_z , italic_h start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_h start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ⟩ .

Let π:D,EM,:𝜋𝐷𝐸𝑀\pi:\langle D,E\rangle\to\langle M,\in\rangleitalic_π : ⟨ italic_D , italic_E ⟩ → ⟨ italic_M , ∈ ⟩ denote the corresponding transitive collapse. Set θ=π(a)𝜃𝜋𝑎\theta=\pi(a)italic_θ = italic_π ( italic_a ), ζ=π(b)𝜁𝜋𝑏\zeta=\pi(b)italic_ζ = italic_π ( italic_b ), and κ=π(c)𝜅𝜋𝑐\kappa=\pi(c)italic_κ = italic_π ( italic_c ). Then we have π(e)=zVθVκM𝜋𝑒𝑧subscript𝑉𝜃subscript𝑉𝜅𝑀\pi(e)=z\in V_{\theta}\subseteq V_{\kappa}\subseteq Mitalic_π ( italic_e ) = italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_θ end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_M,

κ=|Vκ|=|M|[cof(μ),μ]subscript𝜅subscript𝑉𝜅𝑀cof𝜇subscript𝜇\beth_{\kappa}~{}=~{}|V_{\kappa}|~{}=~{}|M|~{}\in~{}[{{\rm{cof}}(\mu)},\beth_{% \mu}]roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT = | italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT | = | italic_M | ∈ [ roman_cof ( italic_μ ) , roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ]

and therefore rnk(z)<θ<κμrnk𝑧𝜃𝜅𝜇{\rm{rnk}}({z})<\theta<\kappa\leq\muroman_rnk ( italic_z ) < italic_θ < italic_κ ≤ italic_μ. Moreover, since the ordinal π(d)𝜋𝑑\pi(d)italic_π ( italic_d ) has cardinality κsubscript𝜅\beth_{\kappa}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, our setup ensures that κMsubscript𝜅𝑀\beth_{\kappa}\in Mroman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_M. The definition of the class 𝒲n(z)subscript𝒲𝑛𝑧\mathcal{W}_{n}(z)caligraphic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) also ensures that M𝑀Mitalic_M is Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct. Define

j=iπ1:MHλ.:𝑗𝑖superscript𝜋1𝑀subscript𝐻superscript𝜆j~{}=~{}i\circ\pi^{{-}1}:M\to H_{\lambda^{\prime}}.italic_j = italic_i ∘ italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .

Then j𝑗jitalic_j is an elementary embedding satisfying j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z, j(θ)=μκ>θ𝑗𝜃𝜇𝜅𝜃j(\theta)=\mu\geq\kappa>\thetaitalic_j ( italic_θ ) = italic_μ ≥ italic_κ > italic_θ, and j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ. In particular, we know that crit(j)θ<κcrit𝑗𝜃𝜅{{\rm{crit}}({j})}\leq\theta<\kapparoman_crit ( italic_j ) ≤ italic_θ < italic_κ and j(crit(j))j(θ)=μ𝑗crit𝑗𝑗𝜃𝜇j({{\rm{crit}}({j})})\leq j(\theta)=\muitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≤ italic_j ( italic_θ ) = italic_μ. Finally, if we have νC(n)[μ,λ)𝜈superscript𝐶𝑛𝜇𝜆\nu\in C^{(n)}\cap[\mu,\lambda)italic_ν ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_μ , italic_λ ), then elementarity implies that ζ>0𝜁0\zeta>0italic_ζ > 0 and this allows us to conclude that ζ𝜁\zetaitalic_ζ is an element of C(n)κsuperscript𝐶𝑛𝜅C^{(n)}\cap\kappaitalic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ italic_κ with j(ζ)=ν𝑗𝜁𝜈j(\zeta)=\nuitalic_j ( italic_ζ ) = italic_ν. ∎

The following direct consequence of the Kunen Inconsistency (see [11, Corollary 23.14]) will be used in our subsequent arguments:

Proposition 4.8.

Given cardinals κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ and an ordinal α<κ𝛼𝜅\alpha<\kappaitalic_α < italic_κ, if j:VκVλnormal-:𝑗normal-→subscript𝑉𝜅subscript𝑉𝜆j:V_{\kappa}\to V_{\lambda}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT is a non-trivial elementary embedding with j(α)=α𝑗𝛼𝛼j(\alpha)=\alphaitalic_j ( italic_α ) = italic_α, then crit(j)>αnormal-crit𝑗𝛼{{\rm{crit}}({j})}>\alpharoman_crit ( italic_j ) > italic_α.

Proof.

Assume, towards a contradiction, that crit(j)<αcrit𝑗𝛼{{\rm{crit}}({j})}<\alpharoman_crit ( italic_j ) < italic_α holds. Then jn(crit(j))<α<κsuperscript𝑗𝑛crit𝑗𝛼𝜅j^{n}({{\rm{crit}}({j})})<\alpha<\kappaitalic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ( roman_crit ( italic_j ) ) < italic_α < italic_κ holds for all n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω and hence we can conclude that ρ=supn<ωjn(crit(j))α<κ𝜌subscriptsupremum𝑛𝜔superscript𝑗𝑛crit𝑗𝛼𝜅\rho=\sup_{n<\omega}j^{n}({{\rm{crit}}({j})})\leq\alpha<\kappaitalic_ρ = roman_sup start_POSTSUBSCRIPT italic_n < italic_ω end_POSTSUBSCRIPT italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ( roman_crit ( italic_j ) ) ≤ italic_α < italic_κ. Since j(ρ)=ρ𝑗𝜌𝜌j(\rho)=\rhoitalic_j ( italic_ρ ) = italic_ρ and Vρ+2Vα+2Vκsubscript𝑉𝜌2subscript𝑉𝛼2subscript𝑉𝜅V_{\rho+2}\subseteq V_{\alpha+2}\subseteq V_{\kappa}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 2 end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_α + 2 end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, we know that jVρ+2:Vρ+2Vρ+2:𝑗subscript𝑉𝜌2subscript𝑉𝜌2subscript𝑉𝜌2j\restriction V_{\rho+2}:V_{\rho+2}\to V_{\rho+2}italic_j ↾ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 2 end_POSTSUBSCRIPT : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 2 end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 2 end_POSTSUBSCRIPT is a non-trivial elementary embedding. This contradicts the Kunen Inconsistency. ∎

The next results show that the assumptions of Corollary 4.2 are close to optimal.

Lemma 4.9.

Let μ<λ𝜇𝜆\mu<\lambdaitalic_μ < italic_λ be cardinals and let α<μ𝛼𝜇\alpha<\muitalic_α < italic_μ be an ordinal.

  1. (i)

    If Π1({α})icsubscriptΠ1superscript𝛼𝑖𝑐\Pi_{1}(\{\alpha\})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( { italic_α } ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(μ,λ)ESR𝜇𝜆\mathrm{ESR}(\mu,\lambda)roman_ESR ( italic_μ , italic_λ ) holds, then the interval (α,μ]𝛼𝜇(\alpha,\mu]( italic_α , italic_μ ] contains a <λabsent𝜆{<}\lambda< italic_λ-supercompact cardinal.

  2. (ii)

    Given a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, if C(n+1)[μ,λ)superscript𝐶𝑛1𝜇𝜆C^{(n+1)}\cap[\mu,\lambda)\neq\varnothingitalic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_μ , italic_λ ) ≠ ∅ and Πn+1({α})icsubscriptΠ𝑛1superscript𝛼𝑖𝑐\Pi_{n+1}(\{\alpha\})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( { italic_α } ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(μ,λ)ESR𝜇𝜆\mathrm{ESR}(\mu,\lambda)roman_ESR ( italic_μ , italic_λ ) holds, then the interval (α,μ]𝛼𝜇(\alpha,\mu]( italic_α , italic_μ ] contains a [μ,λ)𝜇𝜆[\mu,\lambda)[ italic_μ , italic_λ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinal.

Proof.

(i) Pick a cardinal λ>λsuperscript𝜆subscript𝜆\lambda^{\prime}>\beth_{\lambda}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT with the property that Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is sufficiently elementary in V𝑉Vitalic_V. Since ESR𝒲1(α)(μ,λ)subscriptESRsubscript𝒲1𝛼𝜇𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{W}_{1}(\alpha)}(\mu,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_W start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_α ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_μ , italic_λ ) holds, an application of Lemma 4.7 shows that there is a cardinal α<κμ𝛼𝜅𝜇\alpha<\kappa\leq\muitalic_α < italic_κ ≤ italic_μ, a transitive set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with crit(j)<κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}<\kapparoman_crit ( italic_j ) < italic_κ, j(crit(j))μ𝑗crit𝑗𝜇j({{\rm{crit}}({j})})\leq\muitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≤ italic_μ, j(α)=α𝑗𝛼𝛼j(\alpha)=\alphaitalic_j ( italic_α ) = italic_α and j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ. In this situation, Proposition 4.8 shows that crit(j)>αcrit𝑗𝛼{{\rm{crit}}({j})}>\alpharoman_crit ( italic_j ) > italic_α. By [13, Lemma 2], the fact that VκMsubscript𝑉𝜅𝑀V_{\kappa}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_M implies that crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) is <κabsent𝜅{<}\kappa< italic_κ-supercompact. Since all ultrafilters witnessing this property are contained in VκMsubscript𝑉𝜅𝑀V_{\kappa}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_M, it follows that crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) is <κabsent𝜅{<}\kappa< italic_κ-supercompact in M𝑀Mitalic_M and hence j(crit(j))(α,μ]𝑗crit𝑗𝛼𝜇j({{\rm{crit}}({j})})\in(\alpha,\mu]italic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ∈ ( italic_α , italic_μ ] is <λabsent𝜆{<}\lambda< italic_λ-supercompact in both Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and V𝑉Vitalic_V.

(ii) Pick some νC(n+1)[μ,λ)𝜈superscript𝐶𝑛1𝜇𝜆\nu\in C^{(n+1)}\cap[\mu,\lambda)italic_ν ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ [ italic_μ , italic_λ ) and λC(n+1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. Since ESR𝒲n+1(α)(μ,λ)subscriptESRsubscript𝒲𝑛1𝛼𝜇𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{W}_{n+1}(\alpha)}(\mu,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_W start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_α ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_μ , italic_λ ) holds, Lemma 4.7 allows us to find a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ with α<κμ𝛼𝜅𝜇\alpha<\kappa\leq\muitalic_α < italic_κ ≤ italic_μ, a cardinal ζC(n+1)κ𝜁superscript𝐶𝑛1𝜅\zeta\in C^{(n+1)}\cap\kappaitalic_ζ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ∩ italic_κ, a cardinal θζ𝜃𝜁\theta\leq\zetaitalic_θ ≤ italic_ζ, a Πn+1(Vκ+1)subscriptΠ𝑛1subscript𝑉𝜅1\Pi_{n+1}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct transitive set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with crit(j)θcrit𝑗𝜃{{\rm{crit}}({j})}\leq\thetaroman_crit ( italic_j ) ≤ italic_θ, j(α)=α𝑗𝛼𝛼j(\alpha)=\alphaitalic_j ( italic_α ) = italic_α, j(θ)=μ𝑗𝜃𝜇j(\theta)=\muitalic_j ( italic_θ ) = italic_μ, j(ζ)=ν𝑗𝜁𝜈j(\zeta)=\nuitalic_j ( italic_ζ ) = italic_ν and j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ. By Proposition 4.8, we have crit(j)>αcrit𝑗𝛼{{\rm{crit}}({j})}>\alpharoman_crit ( italic_j ) > italic_α. Now, notice that λ𝜆\lambdaitalic_λ and jVκ𝑗subscript𝑉𝜅j\restriction V_{\kappa}italic_j ↾ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT witness that there exists an ordinal η𝜂\etaitalic_η and an elementary embedding i:VκVη:𝑖subscript𝑉𝜅subscript𝑉𝜂i:V_{\kappa}\to V_{\eta}italic_i : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT with crit(i)(α,θ]crit𝑖𝛼𝜃{{\rm{crit}}({i})}\in(\alpha,\theta]roman_crit ( italic_i ) ∈ ( italic_α , italic_θ ], i(θ)κ𝑖𝜃𝜅i(\theta)\geq\kappaitalic_i ( italic_θ ) ≥ italic_κ and i(ζ)C(n)𝑖𝜁superscript𝐶𝑛i(\zeta)\in C^{(n)}italic_i ( italic_ζ ) ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, and this statement can be expressed by a Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula with parameters α𝛼\alphaitalic_α, κ𝜅\kappaitalic_κ, θ𝜃\thetaitalic_θ and ζ𝜁\zetaitalic_ζ. Moreover, since κ+1M𝜅1𝑀\kappa+1\subseteq Mitalic_κ + 1 ⊆ italic_M and M𝑀Mitalic_M is Πn+1(Vκ+1)subscriptΠ𝑛1subscript𝑉𝜅1\Pi_{n+1}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct, this statement holds in M𝑀Mitalic_M. By the elementarity of j𝑗jitalic_j and the fact that λC(n+1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, we now know that, in V𝑉Vitalic_V, there exists an ordinal η𝜂\etaitalic_η and an elementary embedding i:VλVη:𝑖subscript𝑉𝜆subscript𝑉𝜂i:V_{\lambda}\to V_{\eta}italic_i : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT with crit(i)(α,μ]crit𝑖𝛼𝜇{{\rm{crit}}({i})}\in(\alpha,\mu]roman_crit ( italic_i ) ∈ ( italic_α , italic_μ ], i(μ)λ𝑖𝜇𝜆i(\mu)\geq\lambdaitalic_i ( italic_μ ) ≥ italic_λ and i(ν)C(n)𝑖𝜈superscript𝐶𝑛i(\nu)\in C^{(n)}italic_i ( italic_ν ) ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT. This shows that crit(i)(α,μ]crit𝑖𝛼𝜇{{\rm{crit}}({i})}\in(\alpha,\mu]roman_crit ( italic_i ) ∈ ( italic_α , italic_μ ] is a [μ,λ)𝜇𝜆[\mu,\lambda)[ italic_μ , italic_λ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinal. ∎

Corollary 4.10.

Let κ𝜅\kappaitalic_κ be a cardinal and let α<κ𝛼𝜅\alpha<\kappaitalic_α < italic_κ be an ordinal.

  1. (i)

    If Π1({α})icsubscriptΠ1superscript𝛼𝑖𝑐\Pi_{1}(\{\alpha\})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( { italic_α } ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ, then the interval (α,κ]𝛼𝜅(\alpha,\kappa]( italic_α , italic_κ ] contains a supercompact cardinal.

  2. (ii)

    For each natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, if Πn+1({α})icsubscriptΠ𝑛1superscript𝛼𝑖𝑐\Pi_{n+1}(\{\alpha\})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( { italic_α } ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ, then the interval (α,κ]𝛼𝜅(\alpha,\kappa]( italic_α , italic_κ ] contains a [κ,)𝜅[\kappa,\infty)[ italic_κ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinal. ∎

A combination of the above results now yield short proofs of Theorems 1.2 and 1.4 stated in the Introduction.

Proof of Theorem 1.2.

Let κ𝜅\kappaitalic_κ be a singular cardinal. If κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of supercompact cardinals, then Corollary 4.6 shows that Σ2(Vκ)icsubscriptΣ2superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Sigma_{2}(V_{\kappa})^{ic}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ. In the other direction, if Π1(κ)icsubscriptΠ1superscript𝜅𝑖𝑐\Pi_{1}(\kappa)^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ, then we can apply Corollary 4.10 to show that κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of supercompact cardinals. ∎

Proof of Theorem 1.4.

Let κ𝜅\kappaitalic_κ be a singular cardinal and let n>0𝑛0n>0italic_n > 0 be a natural number. If κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of [κ,)𝜅[\kappa,\infty)[ italic_κ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals, then Corollary 4.6 shows that Σn+2(Vκ)icsubscriptΣ𝑛2superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Sigma_{n+2}(V_{\kappa})^{ic}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 2 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ. For the other direction, if Πn+1(Vκ)icsubscriptΠ𝑛1superscriptsubscript𝑉𝜅𝑖𝑐\Pi_{n+1}(V_{\kappa})^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ, then Corollary 4.10 allows us to conclude that κ𝜅\kappaitalic_κ is a limit of [κ,)𝜅[\kappa,\infty)[ italic_κ , ∞ )-C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals. ∎

We will eventually show that the strength of the principle Π1icsuperscriptsubscriptΠ1𝑖𝑐\Pi_{1}^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) further increases significantly if κ𝜅\kappaitalic_κ is a regular cardinal. More specifically, we will show (see Corollary 8.2 below and Theorem 1.7 stated in the Introduction) that this assumption implies the existence of an almost huge cardinal. The next lemma is the starting point of this analysis. It will allow us to show that the least regular cardinal μ𝜇\muitalic_μ satisfying ΠnicsuperscriptsubscriptΠ𝑛𝑖𝑐\Pi_{n}^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(μ)ESR𝜇\mathrm{ESR}(\mu)roman_ESR ( italic_μ ) coincides with the least cardinal ν𝜈\nuitalic_ν satisfying Πn(Vν)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜈\Pi_{n}(V_{\nu})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(ν)ESR𝜈\mathrm{ESR}(\nu)roman_ESR ( italic_ν ).

Lemma 4.11.

Given a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, assume that

  • κ<λ<λ𝜅𝜆superscript𝜆\kappa<\lambda<\lambda^{\prime}italic_κ < italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT are cardinals with λ<λC(n)subscript𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛\beth_{\lambda}<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT,

  • M𝑀Mitalic_M is a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, and

  • j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is an elementary embedding with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ.

Then the following statements hold:

  1. (i)

    If μran(j)(crit(j),κ]𝜇ran𝑗crit𝑗𝜅\mu\in{{\rm{ran}}(j)}\cap({{\rm{crit}}({j})},\kappa]italic_μ ∈ roman_ran ( italic_j ) ∩ ( roman_crit ( italic_j ) , italic_κ ] and zM𝑧𝑀z\in Mitalic_z ∈ italic_M with j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z, then j(μ)>μ𝑗𝜇𝜇j(\mu)>\muitalic_j ( italic_μ ) > italic_μ and Πn({z})subscriptΠ𝑛𝑧\Pi_{n}(\{z\})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( { italic_z } )-ESR(μ,j(μ))ESR𝜇𝑗𝜇\mathrm{ESR}(\mu,j(\mu))roman_ESR ( italic_μ , italic_j ( italic_μ ) ) holds.

  2. (ii)

    If μ=j(crit(j))𝜇𝑗crit𝑗\mu=j({{\rm{crit}}({j})})italic_μ = italic_j ( roman_crit ( italic_j ) ), then μκ𝜇𝜅\mu\leq\kappaitalic_μ ≤ italic_κ implies that Πn(Vμ)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜇\Pi_{n}(V_{\mu})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(μ,j(μ))ESR𝜇𝑗𝜇\mathrm{ESR}(\mu,j(\mu))roman_ESR ( italic_μ , italic_j ( italic_μ ) ) holds.

Proof.

(i) Pick θM𝜃𝑀\theta\in Mitalic_θ ∈ italic_M with j(θ)=μ𝑗𝜃𝜇j(\theta)=\muitalic_j ( italic_θ ) = italic_μ and set ν=j(μ)λ𝜈𝑗𝜇𝜆\nu=j(\mu)\leq\lambdaitalic_ν = italic_j ( italic_μ ) ≤ italic_λ. Since j(κ)=λ>κμ>crit(j)𝑗𝜅𝜆𝜅𝜇crit𝑗j(\kappa)=\lambda>\kappa\geq\mu>{{\rm{crit}}({j})}italic_j ( italic_κ ) = italic_λ > italic_κ ≥ italic_μ > roman_crit ( italic_j ), we know that crit(j)θcrit𝑗𝜃{{\rm{crit}}({j})}\leq\thetaroman_crit ( italic_j ) ≤ italic_θ and this allows us to apply Proposition 4.8 to show that θ<μ<ν𝜃𝜇𝜈\theta<\mu<\nuitalic_θ < italic_μ < italic_ν. Fix a ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) with the property that the class 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } consists of structures of the same type. Assume, towards a contradiction, that there exists B𝒞𝐵𝒞B\in{\mathcal{C}}italic_B ∈ caligraphic_C of rank ν𝜈\nuitalic_ν with the property that for all A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C of rank μ𝜇\muitalic_μ, there exists no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. Since νλ<λsubscript𝜈subscript𝜆superscript𝜆\beth_{\nu}\leq\beth_{\lambda}<\lambda^{\prime}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_ν end_POSTSUBSCRIPT ≤ roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT, we know that BHλ𝐵subscript𝐻superscript𝜆B\in H_{\lambda^{\prime}}italic_B ∈ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and the fact that λC(n)superscript𝜆superscript𝐶𝑛\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT implies that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) holds in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and for every structure A𝐴Aitalic_A of the given type and rank μ𝜇\muitalic_μ, either φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) fails in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT or Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT contains no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. The elementarity of j𝑗jitalic_j then yields a structure B0Msubscript𝐵0𝑀B_{0}\in Mitalic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_M of the given type and rank μ𝜇\muitalic_μ such that φ(B0,z)𝜑subscript𝐵0𝑧\varphi(B_{0},z)italic_φ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_z ) holds in M𝑀Mitalic_M and for every structure A𝐴Aitalic_A of the given type and rank θ𝜃\thetaitalic_θ, either φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) fails in M𝑀Mitalic_M or M𝑀Mitalic_M contains no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT. Our setup then ensures that B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is an element of 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of rank μ𝜇\muitalic_μ and the embedding j𝑗jitalic_j gives rise to an elementary embedding i𝑖iitalic_i of B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT into j(B0)𝑗subscript𝐵0j(B_{0})italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ). But this yields a contradiction to the elementarity of j𝑗jitalic_j, because B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and i𝑖iitalic_i are both contained in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, and the fact that M𝑀Mitalic_M is correct about the sentence φ(B0,z)𝜑subscript𝐵0𝑧\varphi(B_{0},z)italic_φ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_z ), and λC(n)superscript𝜆superscript𝐶𝑛\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, implies that φ(B0,u)𝜑subscript𝐵0𝑢\varphi(B_{0},u)italic_φ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_u ) holds in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT.

(ii) Set ν=j(μ)>μ𝜈𝑗𝜇𝜇\nu=j(\mu)>\muitalic_ν = italic_j ( italic_μ ) > italic_μ and fix a ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ). Assume, towards a contradiction, that there exists zVμ𝑧subscript𝑉𝜇z\in V_{\mu}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT with the property that 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } is a class of structures of the same type and there exists B𝒞𝐵𝒞B\in{\mathcal{C}}italic_B ∈ caligraphic_C of rank ν𝜈\nuitalic_ν such that for all A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C of rank μ𝜇\muitalic_μ, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. Then the fact that νλλ<λC(n)𝜈𝜆subscript𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛\nu\leq\lambda\leq\beth_{\lambda}<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_ν ≤ italic_λ ≤ roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT implies that this statement also holds in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, and hence, in M𝑀Mitalic_M, there exists z0Vcrit(j)subscript𝑧0subscript𝑉crit𝑗z_{0}\in V_{{{\rm{crit}}({j})}}italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_crit ( italic_j ) end_POSTSUBSCRIPT with the property that 𝒞0={A|φ(A,z0)}subscript𝒞0conditional-set𝐴𝜑𝐴subscript𝑧0{\mathcal{C}}_{0}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z_{0})}\}caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) } is a class of structures of the same type and there exists B𝒞0𝐵subscript𝒞0B\in{\mathcal{C}}_{0}italic_B ∈ caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT of rank μ𝜇\muitalic_μ such that for all A𝒞0𝐴subscript𝒞0A\in{\mathcal{C}}_{0}italic_A ∈ caligraphic_C start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT of rank crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ), there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. Since M𝑀Mitalic_M is Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct, λC(n)superscript𝜆superscript𝐶𝑛\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT and j(z0)=z0𝑗subscript𝑧0subscript𝑧0j(z_{0})=z_{0}italic_j ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT, we know that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) and φ(j(B),z0)𝜑𝑗𝐵subscript𝑧0\varphi(j(B),z_{0})italic_φ ( italic_j ( italic_B ) , italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) hold in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. So, since μ(crit(j),κ]𝜇crit𝑗𝜅\mu\in({{\rm{crit}}({j})},\kappa]italic_μ ∈ ( roman_crit ( italic_j ) , italic_κ ], we can now proceed as in the proof of (i) to derive a contradiction. ∎

Lemma 4.12.

Given a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, let μ𝜇\muitalic_μ be a regular cardinal with the property that Πnicsuperscriptsubscriptnormal-Π𝑛𝑖𝑐\Pi_{n}^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(μ,λ)normal-ESR𝜇𝜆\mathrm{ESR}(\mu,\lambda)roman_ESR ( italic_μ , italic_λ ) holds for some cardinal λ>μ𝜆𝜇\lambda>\muitalic_λ > italic_μ. Then there exists an inaccessible cardinal δμ𝛿𝜇\delta\leq\muitalic_δ ≤ italic_μ with the property that Πn(Vδ)subscriptnormal-Π𝑛subscript𝑉𝛿\Pi_{n}(V_{\delta})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(δ,ρ)normal-ESR𝛿𝜌\mathrm{ESR}(\delta,\rho)roman_ESR ( italic_δ , italic_ρ ) holds for an inaccessible cardinal ρ𝜌\rhoitalic_ρ with δ<ρλ𝛿𝜌𝜆\delta<\rho\leq\lambdaitalic_δ < italic_ρ ≤ italic_λ.

Proof.

Pick λC(n)superscript𝜆superscript𝐶𝑛\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and use Lemma 4.7 to find a cardinal κμ𝜅𝜇\kappa\leq\muitalic_κ ≤ italic_μ with μ=cof(μ)κ𝜇cof𝜇subscript𝜅\mu={{\rm{cof}}(\mu)}\leq\beth_{\kappa}italic_μ = roman_cof ( italic_μ ) ≤ roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅subscript𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\beth_{\kappa}\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT } ⊆ italic_M and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with crit(j)<κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}<\kapparoman_crit ( italic_j ) < italic_κ, j(crit(j))μ𝑗crit𝑗𝜇j({{\rm{crit}}({j})})\leq\muitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≤ italic_μ, μran(j)𝜇ran𝑗\mu\in{{\rm{ran}}(j)}italic_μ ∈ roman_ran ( italic_j ) and j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ. Since VκMsubscript𝑉𝜅𝑀V_{\kappa}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_M, we have that crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) is an inaccessible cardinal.

Claim.

j(crit(j))κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})\leq\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≤ italic_κ.

Proof of the Claim.

Let ε𝜀\varepsilonitalic_ε be minimal with εμsubscript𝜀𝜇\beth_{\varepsilon}\geq\muroman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT ≥ italic_μ. Note that εκ𝜀𝜅\varepsilon\leq\kappaitalic_ε ≤ italic_κ. Since μ𝜇\muitalic_μ is an element of ran(j)ran𝑗{{\rm{ran}}(j)}roman_ran ( italic_j ), and ε𝜀\varepsilonitalic_ε is definable from μ𝜇\muitalic_μ, we can find ζM𝜁𝑀\zeta\in Mitalic_ζ ∈ italic_M with j(ζ)=ε𝑗𝜁𝜀j(\zeta)=\varepsilonitalic_j ( italic_ζ ) = italic_ε. Moreover, since crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) is an inaccessible cardinal smaller than εsubscript𝜀\beth_{\varepsilon}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_ε end_POSTSUBSCRIPT, we know that ζcrit(j)𝜁crit𝑗\zeta\geq{{\rm{crit}}({j})}italic_ζ ≥ roman_crit ( italic_j ). But this allows us to conclude that j(crit(j))j(ζ)=εκ𝑗crit𝑗𝑗𝜁𝜀𝜅j({{\rm{crit}}({j})})\leq j(\zeta)=\varepsilon\leq\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≤ italic_j ( italic_ζ ) = italic_ε ≤ italic_κ. ∎

Define δ=j(crit(j))M𝛿𝑗crit𝑗𝑀\delta=j({{\rm{crit}}({j})})\in Mitalic_δ = italic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ∈ italic_M and ρ=j(δ)𝜌𝑗𝛿\rho=j(\delta)italic_ρ = italic_j ( italic_δ ). Then elementarity implies that δ𝛿\deltaitalic_δ and ρ𝜌\rhoitalic_ρ are also inaccessible cardinals. Moreover, an application of the second part of Lemma 4.11 directly shows that Πn(Vδ)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝛿\Pi_{n}(V_{\delta})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(δ,ρ)ESR𝛿𝜌\mathrm{ESR}(\delta,\rho)roman_ESR ( italic_δ , italic_ρ ) holds. ∎

5. The ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-case for arbitrary classes

In order to study principles of exact structural reflection for ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable classes of structures that are not necessarily closed under isomorphic copies, we analyse connections between the validity of these principles and the existence of weakly n𝑛nitalic_n-exact cardinals. The following variation of Definition 1.6 will allow us to state our results more precisely:

Definition 5.1.

Given cardinals κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ, a set zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, we say that κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ and z𝑧zitalic_z if for every AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, there exists a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptnormal-Π𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, a cardinal λC(n1)superscript𝜆normal-′superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n-1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λsubscriptnormal-ℶ𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and an elementary embedding j:MHλnormal-:𝑗normal-→𝑀subscript𝐻superscript𝜆normal-′j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ, j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z and Aran(j)𝐴normal-ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ).

Proposition 5.2.

If a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some cardinal λ𝜆\lambdaitalic_λ, then κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ and all zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT.

Proof.

Given zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, our assumptions yield a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, a cardinal λC(n1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n-1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ, j(crit(j))=κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ and A,zran(j)𝐴𝑧ran𝑗A,z\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A , italic_z ∈ roman_ran ( italic_j ). Pick z0Msubscript𝑧0𝑀z_{0}\in Mitalic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_M with j(z0)=z𝑗subscript𝑧0𝑧j(z_{0})=zitalic_j ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_z. Since we have j(rnk(z0))=rnk(z)<κ=j(crit(j))𝑗rnksubscript𝑧0rnk𝑧𝜅𝑗crit𝑗j({\rm{rnk}}({z_{0}}))={\rm{rnk}}({z})<\kappa=j({{\rm{crit}}({j})})italic_j ( roman_rnk ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) = roman_rnk ( italic_z ) < italic_κ = italic_j ( roman_crit ( italic_j ) ), it follows that z0MVcrit(j)subscript𝑧0𝑀subscript𝑉crit𝑗z_{0}\in M\cap V_{{{\rm{crit}}({j})}}italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_M ∩ italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_crit ( italic_j ) end_POSTSUBSCRIPT and hence z0=j(z0)=zsubscript𝑧0𝑗subscript𝑧0𝑧z_{0}=j(z_{0})=zitalic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_j ( italic_z start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_z. ∎

Proposition 5.3.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ and z𝑧zitalic_z, then Πn({z})subscriptnormal-Π𝑛𝑧\Pi_{n}(\{z\})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( { italic_z } )-ESR(κ,λ)normal-ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds. In particular, if κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ, then Πn(Vκ)subscriptnormal-Π𝑛subscript𝑉𝜅\Pi_{n}(V_{\kappa})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(κ,λ)normal-ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds.

Proof.

Fix a ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) with the property that the class 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } consists of structures of the same type and B𝒞𝐵𝒞B\in{\mathcal{C}}italic_B ∈ caligraphic_C of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ. By our assumptions, there exists a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, a cardinal λC(n1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n-1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ, j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z and Bran(j)𝐵ran𝑗B\in{{\rm{ran}}(j)}italic_B ∈ roman_ran ( italic_j ). Pick AM𝐴𝑀A\in Mitalic_A ∈ italic_M with j(A)=B𝑗𝐴𝐵j(A)=Bitalic_j ( italic_A ) = italic_B. Since all ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formulas with parameters in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT are downwards absolute from V𝑉Vitalic_V to Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, we know that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) holds in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and the structure B𝐵Bitalic_B has rank λ𝜆\lambdaitalic_λ in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. But this means that, in M𝑀Mitalic_M, the statement φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds and A𝐴Aitalic_A has rank κ𝜅\kappaitalic_κ. The fact that M𝑀Mitalic_M is Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct implies that the statement φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds in V𝑉Vitalic_V and hence we can conclude that A𝐴Aitalic_A is a structure in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of rank κ𝜅\kappaitalic_κ. Moreover, we know that the embedding j𝑗jitalic_j induces an elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. The second part of the proposition follows directly from Proposition 5.2. ∎

For each natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0 and every set z𝑧zitalic_z, let n(z)subscript𝑛𝑧\mathcal{E}_{n}(z)caligraphic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) denote the class of structures D,E,a,b,c𝐷𝐸𝑎𝑏𝑐\langle D,E,a,b,c\rangle⟨ italic_D , italic_E , italic_a , italic_b , italic_c ⟩ (in the language of set theory with three additional constant symbols) with the property that rnk(D)Drnk𝐷𝐷{\rm{rnk}}({D})\subseteq Droman_rnk ( italic_D ) ⊆ italic_D, E𝐸Eitalic_E is a well-founded and extensional relation on D𝐷Ditalic_D and, if π:D,EM,:𝜋𝐷𝐸𝑀\pi:\langle D,E\rangle\to\langle M,\in\rangleitalic_π : ⟨ italic_D , italic_E ⟩ → ⟨ italic_M , ∈ ⟩ is the corresponding transitive collapse, then Vrnk(D){rnk(D)}Msubscript𝑉rnk𝐷rnk𝐷𝑀V_{{\rm{rnk}}({D})}\cup\{{\rm{rnk}}({D})\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_rnk ( italic_D ) end_POSTSUBSCRIPT ∪ { roman_rnk ( italic_D ) } ⊆ italic_M, M𝑀Mitalic_M is Πn(Vrnk(D)+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉rnk𝐷1\Pi_{n}(V_{{\rm{rnk}}({D})+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_rnk ( italic_D ) + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct, π(b)=rnk(D)𝜋𝑏rnk𝐷\pi(b)={\rm{rnk}}({D})italic_π ( italic_b ) = roman_rnk ( italic_D ), π(c)=z𝜋𝑐𝑧\pi(c)=zitalic_π ( italic_c ) = italic_z and π1rnk(D)=idrnk(D)superscript𝜋1rnk𝐷subscriptidrnk𝐷\pi^{{-}1}\restriction{\rm{rnk}}({D})={\rm{id}}_{{\rm{rnk}}({D})}italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ↾ roman_rnk ( italic_D ) = roman_id start_POSTSUBSCRIPT roman_rnk ( italic_D ) end_POSTSUBSCRIPT. Note that the class n(z)subscript𝑛𝑧\mathcal{E}_{n}(z)caligraphic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) is definable by a ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula with parameter z𝑧zitalic_z.

Lemma 5.4.

Let κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ be cardinals, let zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and let n>0𝑛0n>0italic_n > 0 be a natural number with the property that ESRn(z)(κ,λ)subscriptnormal-ESRsubscript𝑛𝑧𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{E}_{n}(z)}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) holds. Given BVλ+1𝐵subscript𝑉𝜆1B\in V_{\lambda+1}italic_B ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT and a cardinal λC(n)superscript𝜆normal-′superscript𝐶𝑛\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λ,𝜆\lambda,italic_λ ,555Since the class C(1)superscript𝐶1C^{(1)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT consists of all cardinals μ𝜇\muitalic_μ with the property that Hμ=Vμsubscript𝐻𝜇subscript𝑉𝜇H_{\mu}=V_{\mu}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT = italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT, the given assumption ensures that λsuperscript𝜆normal-′\lambda^{\prime}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT is greater than λsubscriptnormal-ℶ𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. there exists a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptnormal-Π𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M and an elementary embedding j:MHλnormal-:𝑗normal-→𝑀subscript𝐻superscript𝜆normal-′j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ, j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z and Bran(j)𝐵normal-ran𝑗B\in{{\rm{ran}}(j)}italic_B ∈ roman_ran ( italic_j ). In particular, the cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ and z𝑧zitalic_z.

Proof.

Let X𝑋Xitalic_X be an elementary submodel of Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT with Vλ{λ,B}Ysubscript𝑉𝜆𝜆𝐵𝑌V_{\lambda}\cup\{\lambda,B\}\subseteq Yitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_λ , italic_B } ⊆ italic_Y. Pick a bijection f:XVλ:𝑓𝑋subscript𝑉𝜆f:X\to V_{\lambda}italic_f : italic_X → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT with fλ=idλ𝑓𝜆subscriptid𝜆f\restriction\lambda={\rm{id}}_{\lambda}italic_f ↾ italic_λ = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and let R𝑅Ritalic_R be the induced binary relation on Vλsubscript𝑉𝜆V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. Since the transitive collapse of Vλ,Rsubscript𝑉𝜆𝑅\langle V_{\lambda},R\rangle⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R ⟩ is the composition of f1superscript𝑓1f^{{-}1}italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT and the transitive collapse of X,𝑋\langle X,\in\rangle⟨ italic_X , ∈ ⟩ and all ΣnsubscriptΣ𝑛\Sigma_{n}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formulas using parameters from the transitive part of X𝑋Xitalic_X are absolute between V𝑉Vitalic_V and the transitive collapse of X𝑋Xitalic_X, it follows that the structure Vλ,R,f(B),f(λ),f(z)subscript𝑉𝜆𝑅𝑓𝐵𝑓𝜆𝑓𝑧\langle V_{\lambda},R,f(B),f(\lambda),f(z)\rangle⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R , italic_f ( italic_B ) , italic_f ( italic_λ ) , italic_f ( italic_z ) ⟩ is an element of n(z)subscript𝑛𝑧\mathcal{E}_{n}(z)caligraphic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ.

By our assumptions, we can find a structure D,E,a,b,c𝐷𝐸𝑎𝑏𝑐\langle D,E,a,b,c\rangle⟨ italic_D , italic_E , italic_a , italic_b , italic_c ⟩ of rank κ𝜅\kappaitalic_κ in n(z)subscript𝑛𝑧\mathcal{E}_{n}(z)caligraphic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) such that there exists an elementary embedding

i:D,E,a,b,cVλ,R,f(B),f(λ),f(z).:𝑖𝐷𝐸𝑎𝑏𝑐subscript𝑉𝜆𝑅𝑓𝐵𝑓𝜆𝑓𝑧i:\langle D,E,a,b,c\rangle\to\langle V_{\lambda},R,f(B),f(\lambda),f(z)\rangle.italic_i : ⟨ italic_D , italic_E , italic_a , italic_b , italic_c ⟩ → ⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R , italic_f ( italic_B ) , italic_f ( italic_λ ) , italic_f ( italic_z ) ⟩ .

Let π:D,EM,:𝜋𝐷𝐸𝑀\pi:\langle D,E\rangle\to\langle M,\in\rangleitalic_π : ⟨ italic_D , italic_E ⟩ → ⟨ italic_M , ∈ ⟩ denote the corresponding transitive collapse. Set A=π(a)𝐴𝜋𝑎A=\pi(a)italic_A = italic_π ( italic_a ) and

j=f1iπ1:MHλ.:𝑗superscript𝑓1𝑖superscript𝜋1𝑀subscript𝐻superscript𝜆j~{}=~{}f^{{-}1}\circ i\circ\pi^{{-}1}:M\to H_{\lambda^{\prime}}.italic_j = italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∘ italic_i ∘ italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .

Then M𝑀Mitalic_M is a transitive set with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, AMVκ+1𝐴𝑀subscript𝑉𝜅1A\in M\cap V_{\kappa+1}italic_A ∈ italic_M ∩ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT with the property that M𝑀Mitalic_M is Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct and j𝑗jitalic_j is an elementary embedding with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ, j(A)=B𝑗𝐴𝐵j(A)=Bitalic_j ( italic_A ) = italic_B and j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z. ∎

A combination of Proposition 5.3 and Lemma 5.4 now yields the following equivalence:

Corollary 5.5.

The following statements are equivalent for all natural numbers n>0𝑛0n>0italic_n > 0, all cardinals κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ and all zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT:

  1. (i)

    Πn({z})subscriptΠ𝑛𝑧\Pi_{n}(\{z\})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( { italic_z } )-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ).

  2. (ii)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ and z𝑧zitalic_z.

  3. (iii)

    For all AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT and λ<λC(n)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, there exists a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT satisfying j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ, j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z and Aran(j)𝐴ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ). ∎

Arguments contained in the proofs of the above results also allow us to prove the following parametrical version of Corollary 5.5 that will be needed later on.

Lemma 5.6.

Let n>0𝑛0n>0italic_n > 0 be a natural number, and let κ𝜅\kappaitalic_κ be weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ. If λ<λC(n)𝜆superscript𝜆normal-′superscript𝐶𝑛\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT and BVλ+1𝐵subscript𝑉𝜆1B\in V_{\lambda+1}italic_B ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, then there exists a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptnormal-Π𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M and an elementary embedding j:MHλnormal-:𝑗normal-→𝑀subscript𝐻superscript𝜆normal-′j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT satisfying j(crit(j))=κ𝑗normal-crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ, j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and Bran(j)𝐵normal-ran𝑗B\in{{\rm{ran}}(j)}italic_B ∈ roman_ran ( italic_j ).

Proof.

Pick an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λ𝜆\lambdaitalic_λ with Vλ{λ,B}Xsubscript𝑉𝜆𝜆𝐵𝑋V_{\lambda}\cup\{\lambda,B\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_λ , italic_B } ⊆ italic_X and a bijection f:XVλ:𝑓𝑋subscript𝑉𝜆f:X\to V_{\lambda}italic_f : italic_X → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT with fλ=idλ𝑓𝜆subscriptid𝜆f\restriction\lambda={\rm{id}}_{\lambda}italic_f ↾ italic_λ = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. Let Vλ,R,f(B),f(λ),subscript𝑉𝜆𝑅𝑓𝐵𝑓𝜆\langle V_{\lambda},R,f(B),f(\lambda),\varnothing\rangle⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R , italic_f ( italic_B ) , italic_f ( italic_λ ) , ∅ ⟩ denote the corresponding structure in n()subscript𝑛\mathcal{E}_{n}(\varnothing)caligraphic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( ∅ ) of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ constructed in the proof of Lemma 5.4. By our assumptions, we can find a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set N𝑁Nitalic_N with Vκ{κ}Nsubscript𝑉𝜅𝜅𝑁V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Nitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_N, a cardinal λ<ηC(n1)subscript𝜆𝜂superscript𝐶𝑛1\beth_{\lambda}<\eta\in C^{(n-1)}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT < italic_η ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT and an elementary embedding i:NHη:𝑖𝑁subscript𝐻𝜂i:N\to H_{\eta}italic_i : italic_N → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT with i(crit(i))=κ𝑖crit𝑖𝜅i({{\rm{crit}}({i})})=\kappaitalic_i ( roman_crit ( italic_i ) ) = italic_κ, i(κ)=λ𝑖𝜅𝜆i(\kappa)=\lambdaitalic_i ( italic_κ ) = italic_λ and R,f(B),f(λ)ran(i)𝑅𝑓𝐵𝑓𝜆ran𝑖R,f(B),f(\lambda)\in{{\rm{ran}}(i)}italic_R , italic_f ( italic_B ) , italic_f ( italic_λ ) ∈ roman_ran ( italic_i ). Pick R0,a0,b0Nsubscript𝑅0subscript𝑎0subscript𝑏0𝑁R_{0},a_{0},b_{0}\in Nitalic_R start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_a start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_N with i(R0)=R𝑖subscript𝑅0𝑅i(R_{0})=Ritalic_i ( italic_R start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_R, i(a0)=f(B)𝑖subscript𝑎0𝑓𝐵i(a_{0})=f(B)italic_i ( italic_a start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_f ( italic_B ) and i(b0)=f(λ)𝑖subscript𝑏0𝑓𝜆i(b_{0})=f(\lambda)italic_i ( italic_b start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_f ( italic_λ ). Then the elementarity of i𝑖iitalic_i, the Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correctness of N𝑁Nitalic_N and the fact that Vλsubscript𝑉𝜆V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT is contained in Hηsubscript𝐻𝜂H_{\eta}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT ensure that Vκ,R0,a0,b0,subscript𝑉𝜅subscript𝑅0subscript𝑎0subscript𝑏0\langle V_{\kappa},R_{0},a_{0},b_{0},\varnothing\rangle⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_a start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , ∅ ⟩ is a structure in n()subscript𝑛\mathcal{E}_{n}(\varnothing)caligraphic_E start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( ∅ ) of rank κ𝜅\kappaitalic_κ and

iVκ:Vκ,R0,a0,b0,Vλ,R,f(B),f(λ),:𝑖subscript𝑉𝜅subscript𝑉𝜅subscript𝑅0subscript𝑎0subscript𝑏0subscript𝑉𝜆𝑅𝑓𝐵𝑓𝜆i\restriction V_{\kappa}:\langle V_{\kappa},R_{0},a_{0},b_{0},\varnothing% \rangle\to\langle V_{\lambda},R,f(B),f(\lambda),\varnothing\rangleitalic_i ↾ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT : ⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_a start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_b start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , ∅ ⟩ → ⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R , italic_f ( italic_B ) , italic_f ( italic_λ ) , ∅ ⟩

is an elementary embedding. Let π:Vκ,R0M,:𝜋subscript𝑉𝜅subscript𝑅0𝑀\pi:\langle V_{\kappa},R_{0}\rangle\to\langle M,\in\rangleitalic_π : ⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ⟩ → ⟨ italic_M , ∈ ⟩ denote the corresponding transitive collapse. Then M𝑀Mitalic_M is a Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, π1κ=idκsuperscript𝜋1𝜅subscriptid𝜅\pi^{{-}1}\restriction\kappa={\rm{id}}_{\kappa}italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ↾ italic_κ = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and π(b0)=κ𝜋subscript𝑏0𝜅\pi(b_{0})=\kappaitalic_π ( italic_b start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_κ. If we now define

j=f1iπ1:MHλ,:𝑗superscript𝑓1𝑖superscript𝜋1𝑀subscript𝐻superscript𝜆j~{}=~{}f^{{-}1}\circ i\circ\pi^{{-}1}:M\to H_{\lambda^{\prime}},italic_j = italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∘ italic_i ∘ italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,

then j𝑗jitalic_j is a non-trivial elementary embedding between transitive structures with jcrit(i)=idcrit(i)𝑗crit𝑖subscriptidcrit𝑖j\restriction{{\rm{crit}}({i})}={\rm{id}}_{{{\rm{crit}}({i})}}italic_j ↾ roman_crit ( italic_i ) = roman_id start_POSTSUBSCRIPT roman_crit ( italic_i ) end_POSTSUBSCRIPT, j(crit(i))=κ>crit(i)=crit(j)𝑗crit𝑖𝜅crit𝑖crit𝑗j({{\rm{crit}}({i})})=\kappa>{{\rm{crit}}({i})}={{\rm{crit}}({j})}italic_j ( roman_crit ( italic_i ) ) = italic_κ > roman_crit ( italic_i ) = roman_crit ( italic_j ), j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and Bran(j)𝐵ran𝑗B\in{{\rm{ran}}(j)}italic_B ∈ roman_ran ( italic_j ). ∎

In the remainder of this section, we prove that for all natural numbers n>0𝑛0n>0italic_n > 0, exact structural reflection for ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable classes at cardinals in C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT is strictly stronger than exact structural reflection for ΣnsubscriptΣ𝑛\Sigma_{n}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable classes at such cardinals. This will follow from Corollary 5.5 and the next Lemma.

Lemma 5.7.

Let n>0𝑛0n>0italic_n > 0 be a natural number and let κC(n)𝜅superscript𝐶𝑛\kappa\in C^{(n)}italic_κ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT be weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ. Then the set of cardinals μ<κ𝜇𝜅\mu<\kappaitalic_μ < italic_κ such that Σn(Vμ)subscriptnormal-Σ𝑛subscript𝑉𝜇\Sigma_{n}(V_{\mu})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(μ,κ)normal-ESR𝜇𝜅\mathrm{ESR}(\mu,\kappa)roman_ESR ( italic_μ , italic_κ ) holds is stationary in κ𝜅\kappaitalic_κ.

Proof.

Fix a closed unbounded subset K𝐾Kitalic_K of κ𝜅\kappaitalic_κ. By Lemma 5.6, there exists a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, cardinals κ<λ<λC(n)𝜅𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛\kappa<\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ < italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(crit(j))=κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ, j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and Kran(j)𝐾ran𝑗K\in{{\rm{ran}}(j)}italic_K ∈ roman_ran ( italic_j ). Then crit(j)Kcrit𝑗𝐾{{\rm{crit}}({j})}\in Kroman_crit ( italic_j ) ∈ italic_K. Assume, towards a contradiction, that Σn(Vcrit(j))subscriptΣ𝑛subscript𝑉crit𝑗\Sigma_{n}(V_{{{\rm{crit}}({j})}})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_crit ( italic_j ) end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(crit(j),κ)ESRcrit𝑗𝜅\mathrm{ESR}({{\rm{crit}}({j})},\kappa)roman_ESR ( roman_crit ( italic_j ) , italic_κ ) fails. Then there exists a ΣnsubscriptΣ𝑛\Sigma_{n}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ), zVcrit(j)𝑧subscript𝑉crit𝑗z\in V_{{{\rm{crit}}({j})}}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_crit ( italic_j ) end_POSTSUBSCRIPT and a structure B𝐵Bitalic_B of rank κ𝜅\kappaitalic_κ with the property that the class 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } consists of structures of the same type, φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) holds and for all A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C of rank crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ), there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. Since κ𝜅\kappaitalic_κ is inaccessible and therefore every elementary embedding of a structure of rank less than κ𝜅\kappaitalic_κ into a structure of rank κ𝜅\kappaitalic_κ is an element of Vκsubscript𝑉𝜅V_{\kappa}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, and moreover κC(n)𝜅superscript𝐶𝑛\kappa\in C^{(n)}italic_κ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, there is a ΣnsubscriptΣ𝑛\Sigma_{n}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula with parameters in Vκ{Vκ}subscript𝑉𝜅subscript𝑉𝜅V_{\kappa}\cup\{V_{\kappa}\}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT } that states that there exists a structure B𝐵Bitalic_B of rank κ𝜅\kappaitalic_κ with the property that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) holds and for every structure AVκ𝐴subscript𝑉𝜅A\in V_{\kappa}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT of rank crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) such that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds in Vκsubscript𝑉𝜅V_{\kappa}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, there is no elementary embedding from A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B in Vκsubscript𝑉𝜅V_{\kappa}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT. Since M𝑀Mitalic_M is Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct and Vκ{Vκ}Msubscript𝑉𝜅subscript𝑉𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{V_{\kappa}\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT } ⊆ italic_M, this yields a structure B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT of rank κ𝜅\kappaitalic_κ in M𝑀Mitalic_M with the property that φ(B0,z)𝜑subscript𝐵0𝑧\varphi(B_{0},z)italic_φ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_z ) holds in M𝑀Mitalic_M and for every structure A𝐴Aitalic_A of rank crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) such that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds in Vκsubscript𝑉𝜅V_{\kappa}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT in Vκsubscript𝑉𝜅V_{\kappa}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT. Moreover, since M𝑀Mitalic_M is Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct and κ𝜅\kappaitalic_κ is an inaccessible cardinal in C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, it follows that for every structure A𝐴Aitalic_A of rank crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) such that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds in M𝑀Mitalic_M, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT in M𝑀Mitalic_M. Then, in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, for every structure A𝐴Aitalic_A of rank κ𝜅\kappaitalic_κ such that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into j(B0)𝑗subscript𝐵0j(B_{0})italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) in Vλsubscript𝑉𝜆V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. Since κ<λ<λC(n)𝜅𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛\kappa<\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ < italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, it now follows that φ(B0,z)𝜑subscript𝐵0𝑧\varphi(B_{0},z)italic_φ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_z ) holds in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and the map jB0:B0j(B0):𝑗subscript𝐵0subscript𝐵0𝑗subscript𝐵0j\restriction B_{0}:B_{0}\to j(B_{0})italic_j ↾ italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT : italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT → italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) is an element of Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. But this yields a contradiction, because jB0𝑗subscript𝐵0j\restriction B_{0}italic_j ↾ italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is an elementary embedding of B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT into j(B0)𝑗subscript𝐵0j(B_{0})italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. ∎

6. The Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-case

Analogously to the theory developed in the previous section, we now analyse the relationship between the principle Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESRESR\mathrm{ESR}roman_ESR and n𝑛nitalic_n-exact cardinals. First, let us consider the following variation of Definition 1.8.

Definition 6.1.

Given cardinals κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ, a set zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω, the cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ and z𝑧zitalic_z if for every AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, there exists a cardinal κC(n)superscript𝜅normal-′superscript𝐶𝑛\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than κsubscriptnormal-ℶ𝜅\beth_{\kappa}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, a cardinal λC(n+1)superscript𝜆normal-′superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λ𝜆\lambdaitalic_λ, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅normal-′H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vκ{κ}Xsubscript𝑉𝜅𝜅𝑋V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_X, and an elementary embedding j:XHλnormal-:𝑗normal-→𝑋subscript𝐻superscript𝜆normal-′j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ, j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z and Aran(j)𝐴normal-ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ).

Proposition 6.2.

If a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some cardinal λ𝜆\lambdaitalic_λ (see Definition 1.8), then κ𝜅\kappaitalic_κ is n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ and all zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT. ∎

Proposition 6.3.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ and z𝑧zitalic_z, then Σn+1({z})subscriptnormal-Σ𝑛1𝑧\Sigma_{n+1}(\{z\})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( { italic_z } )-ESR(κ,λ)normal-ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds. In particular, if κ𝜅\kappaitalic_κ is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ, then Σn+1(Vκ)subscriptnormal-Σ𝑛1subscript𝑉𝜅\Sigma_{n+1}(V_{\kappa})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(κ,λ)normal-ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds.

Proof.

Pick a Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) with the property that the class 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } consists of structures of the same type and fix B𝒞𝐵𝒞B\in{\mathcal{C}}italic_B ∈ caligraphic_C of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ. By our assumptions, there exists a cardinal κ<κC(n)subscript𝜅superscript𝜅superscript𝐶𝑛\beth_{\kappa}<\kappa^{\prime}\in C^{(n)}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT < italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, a cardinal λ<λC(n+1)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vκ{κ}Xsubscript𝑉𝜅𝜅𝑋V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_X and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ, j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z and Bran(j)𝐵ran𝑗B\in{{\rm{ran}}(j)}italic_B ∈ roman_ran ( italic_j ). Pick AX𝐴𝑋A\in Xitalic_A ∈ italic_X with j(A)=B𝑗𝐴𝐵j(A)=Bitalic_j ( italic_A ) = italic_B. Then our setup ensures that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds and hence A𝐴Aitalic_A is a structure in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of rank κ𝜅\kappaitalic_κ. Moreover, the map j𝑗jitalic_j induces an elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. These computations yield the first part of the proposition. The second part follows directly from a combination of the first part and Proposition 6.2. ∎

For each natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0 and every set z𝑧zitalic_z, we let 𝒟n(z)subscript𝒟𝑛𝑧{\mathcal{D}}_{n}(z)caligraphic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) denote the class of structures D,E,a,b,c𝐷𝐸𝑎𝑏𝑐\langle D,E,a,b,c\rangle⟨ italic_D , italic_E , italic_a , italic_b , italic_c ⟩ (in the language of set theory with three additional constant symbols) with the property that for some cardinal θC(n)𝜃superscript𝐶𝑛\theta\in C^{(n)}italic_θ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than rnk(D)subscriptrnk𝐷\beth_{{\rm{rnk}}({D})}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT roman_rnk ( italic_D ) end_POSTSUBSCRIPT, there exists an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hθsubscript𝐻𝜃H_{\theta}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_θ end_POSTSUBSCRIPT with Vrnk(D){rnk(D)}Xsubscript𝑉rnk𝐷rnk𝐷𝑋V_{{\rm{rnk}}({D})}\cup\{{\rm{rnk}}({D})\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_rnk ( italic_D ) end_POSTSUBSCRIPT ∪ { roman_rnk ( italic_D ) } ⊆ italic_X and an isomorphism π:D,EX,:𝜋𝐷𝐸𝑋\pi:\langle D,E\rangle\to\langle X,\in\rangleitalic_π : ⟨ italic_D , italic_E ⟩ → ⟨ italic_X , ∈ ⟩ with π(b)=z𝜋𝑏𝑧\pi(b)=zitalic_π ( italic_b ) = italic_z and π(c)=rnk(D)𝜋𝑐rnk𝐷\pi(c)={\rm{rnk}}({D})italic_π ( italic_c ) = roman_rnk ( italic_D ). Note that the class 𝒟n(z)subscript𝒟𝑛𝑧{\mathcal{D}}_{n}(z)caligraphic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) is definable by a Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula with parameter z𝑧zitalic_z.

Lemma 6.4.

Let κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ be cardinals, let zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT and let n>0𝑛0n>0italic_n > 0 be a natural number with the property that ESR𝒟n(z)(κ,λ)subscriptnormal-ESRsubscript𝒟𝑛𝑧𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{{\mathcal{D}}_{n}(z)}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) holds. Then κ𝜅\kappaitalic_κ is n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ and z𝑧zitalic_z.

Proof.

Fix AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, λC(n+1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λ𝜆\lambdaitalic_λ and an elementary submodel Y𝑌Yitalic_Y of Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT with Vλ{A,λ}Ysubscript𝑉𝜆𝐴𝜆𝑌V_{\lambda}\cup\{A,\lambda\}\subseteq Yitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_A , italic_λ } ⊆ italic_Y. Pick a bijection f:YVλ:𝑓𝑌subscript𝑉𝜆f:Y\to V_{\lambda}italic_f : italic_Y → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and let R𝑅Ritalic_R be the binary relation on Vλsubscript𝑉𝜆V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT induced by f𝑓fitalic_f and \in. Then λsuperscript𝜆\lambda^{\prime}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT and f1superscript𝑓1f^{{-}1}italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT witness that Vλ,R,f(A),f(z),f(λ)subscript𝑉𝜆𝑅𝑓𝐴𝑓𝑧𝑓𝜆\langle V_{\lambda},R,f(A),f(z),f(\lambda)\rangle⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R , italic_f ( italic_A ) , italic_f ( italic_z ) , italic_f ( italic_λ ) ⟩ is a structure of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ in 𝒟n(z)subscript𝒟𝑛𝑧{\mathcal{D}}_{n}(z)caligraphic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ). By our assumptions, there exists a structure D,E,a,b,c𝐷𝐸𝑎𝑏𝑐\langle D,E,a,b,c\rangle⟨ italic_D , italic_E , italic_a , italic_b , italic_c ⟩ of rank κ𝜅\kappaitalic_κ in 𝒟n(z)subscript𝒟𝑛𝑧{\mathcal{D}}_{n}(z)caligraphic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ) and an elementary embedding

i:D,E,a,b,cVλ,R,f(A),f(z),f(λ).:𝑖𝐷𝐸𝑎𝑏𝑐subscript𝑉𝜆𝑅𝑓𝐴𝑓𝑧𝑓𝜆i:\langle D,E,a,b,c\rangle\to\langle V_{\lambda},R,f(A),f(z),f(\lambda)\rangle.italic_i : ⟨ italic_D , italic_E , italic_a , italic_b , italic_c ⟩ → ⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R , italic_f ( italic_A ) , italic_f ( italic_z ) , italic_f ( italic_λ ) ⟩ .

Pick a cardinal κC(n)superscript𝜅superscript𝐶𝑛\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and an isomorphism π:D,EX,:𝜋𝐷𝐸𝑋\pi:\langle D,E\rangle\to\langle X,\in\rangleitalic_π : ⟨ italic_D , italic_E ⟩ → ⟨ italic_X , ∈ ⟩ witnessing that D,E,a,b,c𝐷𝐸𝑎𝑏𝑐\langle D,E,a,b,c\rangle⟨ italic_D , italic_E , italic_a , italic_b , italic_c ⟩ is an element of 𝒟n(z)subscript𝒟𝑛𝑧{\mathcal{D}}_{n}(z)caligraphic_D start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_z ). Then π(b)=z𝜋𝑏𝑧\pi(b)=zitalic_π ( italic_b ) = italic_z, π(c)=κ𝜋𝑐𝜅\pi(c)=\kappaitalic_π ( italic_c ) = italic_κ, κ<κsubscript𝜅superscript𝜅\beth_{\kappa}<\kappa^{\prime}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT < italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT and Vκ{κ}Xsubscript𝑉𝜅𝜅𝑋V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_X. Define

j=f1iπ1:XHλ.:𝑗superscript𝑓1𝑖superscript𝜋1𝑋subscript𝐻superscript𝜆j~{}=~{}f^{{-}1}\circ i\circ\pi^{{-}1}:X\to H_{\lambda^{\prime}}.italic_j = italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∘ italic_i ∘ italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .

Then j𝑗jitalic_j is an elementary embedding with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ, j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z and A=j(π(a))ran(j)𝐴𝑗𝜋𝑎ran𝑗A=j(\pi(a))\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A = italic_j ( italic_π ( italic_a ) ) ∈ roman_ran ( italic_j ). ∎

7. Proofs of the main theorems

We shall now give a proof of Theorems 1.7 and 1.9.

Proof of Theorem 1.7.

Fix a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ and a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0.

The next two claims, together with Proposition 5.3 and Corollary 5.5, will allow us to conclude that all statements (i)-(v) listed in the theorem are equivalent.

Claim.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is the least regular cardinal with the property that Πnicsuperscriptsubscriptnormal-Π𝑛𝑖𝑐\Pi_{n}^{ic}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_i italic_c end_POSTSUPERSCRIPT-ESR(κ)normal-ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) holds, then κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ.

Proof of the Claim.

By Lemma 4.12 and the minimality of κ𝜅\kappaitalic_κ, we know that κ𝜅\kappaitalic_κ is an inaccessible cardinal with the property that the principle Πn(Vκ)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅\Pi_{n}(V_{\kappa})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for some inaccessible cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ. Assume, towards a contradiction, that κ𝜅\kappaitalic_κ is not weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ. Then there exists AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT with the property that j(crit(j))κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})\neq\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≠ italic_κ holds whenever M𝑀Mitalic_M is a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, λC(n1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n-1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT is a cardinal greater than λ𝜆\lambdaitalic_λ and j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is an elementary embedding with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and Aran(j)𝐴ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ). An application of Lemma 5.4 now allows us to find a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M, a cardinal λsuperscript𝜆\lambda^{\prime}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT with λ<λC(n)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and A,κran(j)𝐴𝜅ran𝑗A,\kappa\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A , italic_κ ∈ roman_ran ( italic_j ). Then j(crit(j))κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})\leq\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≤ italic_κ and hence j(crit(j))<κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})<\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) < italic_κ. Set μ=j(crit(j))Mκ𝜇𝑗crit𝑗𝑀𝜅\mu=j({{\rm{crit}}({j})})\in M\cap\kappaitalic_μ = italic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ∈ italic_M ∩ italic_κ and ν=j(μ)𝜈𝑗𝜇\nu=j(\mu)italic_ν = italic_j ( italic_μ ). We can now apply Lemma 4.11 to conclude that Πn(Vμ)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜇\Pi_{n}(V_{\mu})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(μ,ν)ESR𝜇𝜈\mathrm{ESR}(\mu,\nu)roman_ESR ( italic_μ , italic_ν ) holds, contradicting the minimality of κ𝜅\kappaitalic_κ. ∎

Claim.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal that is weakly n𝑛nitalic_n-exact for some cardinal λ𝜆\lambdaitalic_λ, then κ𝜅\kappaitalic_κ is regular.

Proof of the Claim.

Assume, towards a contradiction, that κ𝜅\kappaitalic_κ is singular. Then Proposition 5.3 yields a cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ with the property that ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds. In this situation, we can apply Lemma 5.4 to find a cardinal λsuperscript𝜆\lambda^{\prime}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT with λ<λC(n)subscript𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛\beth_{\lambda}<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, a transitive, Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vκ{κ}Msubscript𝑉𝜅𝜅𝑀V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_M and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and κran(j)𝜅ran𝑗\kappa\in{{\rm{ran}}(j)}italic_κ ∈ roman_ran ( italic_j ). Set μ=j(crit(j))𝜇𝑗crit𝑗\mu=j({{\rm{crit}}({j})})italic_μ = italic_j ( roman_crit ( italic_j ) ). Then elementarity implies that μ𝜇\muitalic_μ is regular and, since the fact that κj(κ)ran(j)𝜅𝑗𝜅ran𝑗\kappa\in j(\kappa)\cap{{\rm{ran}}(j)}italic_κ ∈ italic_j ( italic_κ ) ∩ roman_ran ( italic_j ) ensures that μκ𝜇𝜅\mu\leq\kappaitalic_μ ≤ italic_κ, we know that μ<κ𝜇𝜅\mu<\kappaitalic_μ < italic_κ. In this situation, the second part of Lemma 4.11 implies that ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(μ,j(μ))ESR𝜇𝑗𝜇\mathrm{ESR}(\mu,j(\mu))roman_ESR ( italic_μ , italic_j ( italic_μ ) ) holds and this allows us to apply Corollary 5.5 to conclude that μ𝜇\muitalic_μ is weakly n𝑛nitalic_n-exact for j(μ)𝑗𝜇j(\mu)italic_j ( italic_μ ), contradicting the minimality of κ𝜅\kappaitalic_κ. ∎

By the first claim above, the cardinal that satisfies (i) of the Theorem is greater than or equal to the cardinal that satisfies (v), which, by Proposition 5.3, is greater than or equal to the cardinal that satisfies (iii). Moreover, the cardinal satisfying (iii) is obviously greater than or equal to the cardinal that satisfies (ii), and an application of Corollary 5.5 then shows that the cardinal satisfying (ii) is greater than or equal to the cardinal that satisfies (iv). Our second claim then shows that the cardinal satisfying (iv) is regular and this allows us to use Corollary 5.5 again to conclude that it is greater than or equal to the cardinal satisfying (i). This shows that all of these cardinals are equal. ∎

Proof of Theorem 1.9.

Fix a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ and a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0.

The next two claims, together with Proposition 6.3, will allow us to conclude that all statements (i)-(iv) listed in the theorem are equivalent.

Claim.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal with the property that Σn+1subscriptnormal-Σ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ)normal-ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) holds, then κ𝜅\kappaitalic_κ is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ.

Proof of the Claim.

Fix DVλ+1𝐷subscript𝑉𝜆1D\in V_{\lambda+1}italic_D ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT. Using Lemma 6.4, we find a cardinal κ<κC(n)subscript𝜅superscript𝜅superscript𝐶𝑛\beth_{\kappa}<\kappa^{\prime}\in C^{(n)}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT < italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, cardinals κ<λ<λC(n+1)𝜅𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\kappa<\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_κ < italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vκ{κ}Xsubscript𝑉𝜅𝜅𝑋V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_X and an elementary embedding j:XVλ:𝑗𝑋subscript𝑉superscript𝜆j:X\to V_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and D,κran(j)𝐷𝜅ran𝑗D,\kappa\in{{\rm{ran}}(j)}italic_D , italic_κ ∈ roman_ran ( italic_j ). Set μ=j(crit(j))κX𝜇𝑗crit𝑗𝜅𝑋\mu=j({{\rm{crit}}({j})})\leq\kappa\in Xitalic_μ = italic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≤ italic_κ ∈ italic_X and ν=j(μ)𝜈𝑗𝜇\nu=j(\mu)italic_ν = italic_j ( italic_μ ). Assume, towards a contradiction, that Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(μ,ν)ESR𝜇𝜈\mathrm{ESR}(\mu,\nu)roman_ESR ( italic_μ , italic_ν ) fails. Then we can find a Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula φ𝜑\varphiitalic_φ with the property that the class 𝒞={A|φ(A)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A ) } consists of structures of the same type and B𝒞𝐵𝒞B\in{\mathcal{C}}italic_B ∈ caligraphic_C of rank ν𝜈\nuitalic_ν with the property that for all A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C of rank μ𝜇\muitalic_μ, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. Since λC(n+1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, this statement also holds in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and therefore the elementarity of j𝑗jitalic_j allows us to find B0Xsubscript𝐵0𝑋B_{0}\in Xitalic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_X of rank μ𝜇\muitalic_μ with the property that φ(j(B0))𝜑𝑗subscript𝐵0\varphi(j(B_{0}))italic_φ ( italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) holds in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and for all AVμ+1Vμ𝐴subscript𝑉𝜇1subscript𝑉𝜇A\in V_{\mu+1}\setminus V_{\mu}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ + 1 end_POSTSUBSCRIPT ∖ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT such that φ(A)𝜑𝐴\varphi(A)italic_φ ( italic_A ) holds, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into j(B0)𝑗subscript𝐵0j(B_{0})italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. But this yields a contradiction, because our setup ensures that φ(B0)𝜑subscript𝐵0\varphi(B_{0})italic_φ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) holds in V𝑉Vitalic_V and the fact that VκXsubscript𝑉𝜅𝑋V_{\kappa}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_X implies that j𝑗jitalic_j induces an elementary embedding of B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT into j(B0)𝑗subscript𝐵0j(B_{0})italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) that is an element of Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. In this situation, the minimality of κ𝜅\kappaitalic_κ implies that κ=μ𝜅𝜇\kappa=\muitalic_κ = italic_μ and ν=λ𝜈𝜆\nu=\lambdaitalic_ν = italic_λ. In particular, we can conclude that κ𝜅\kappaitalic_κ is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ. ∎

Since Proposition 6.3 shows that Σn+1(Vκ)subscriptΣ𝑛1subscript𝑉𝜅\Sigma_{n+1}(V_{\kappa})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) holds whenever κ𝜅\kappaitalic_κ is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ and therefore all statements listed in the theorem imply that Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) holds, the above claim allows us to conclude that all of the listed statements are equivalent. ∎

In the remainder of this section, we show that, for all n>0𝑛0n>0italic_n > 0, exact structural reflection for Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable classes is strictly stronger than exact structural reflection for ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable classes. In combination with the equivalences provided by Theorems 1.7 and 1.9, the following lemma shows that, in general, the principle Πn(Vκ)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅\Pi_{n}(V_{\kappa})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ) does not imply the principle Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ)ESR𝜅\mathrm{ESR}(\kappa)roman_ESR ( italic_κ ). This statement should be compared with the results of [1, Section 4], showing that the validity of the principle SRSR\mathrm{SR}roman_SR for ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-definable classes of structures is equivalent to the validity of this principle for Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable classes.

Lemma 7.1.

Let n>0𝑛0n>0italic_n > 0 be a natural number and let κ𝜅\kappaitalic_κ be parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ. Then the set of cardinals μ<κ𝜇𝜅\mu<\kappaitalic_μ < italic_κ with the property that Πn(Vμ)subscriptnormal-Π𝑛subscript𝑉𝜇\Pi_{n}(V_{\mu})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(μ,κ)normal-ESR𝜇𝜅\mathrm{ESR}(\mu,\kappa)roman_ESR ( italic_μ , italic_κ ) holds is stationary in κ𝜅\kappaitalic_κ. In particular, there exists a cardinal μ<κ𝜇𝜅\mu<\kappaitalic_μ < italic_κ that is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some cardinal ν>μ𝜈𝜇\nu>\muitalic_ν > italic_μ.

Proof.

Fix a closed unbounded subset K𝐾Kitalic_K of κ𝜅\kappaitalic_κ. Using our assumptions, we can find a cardinal κ<κC(n)𝜅superscript𝜅superscript𝐶𝑛\kappa<\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ < italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, a cardinal λ<λC(n+1)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vκ{κ}Xsubscript𝑉𝜅𝜅𝑋V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_X and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ, j(crit(j))=κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ and Kran(j)𝐾ran𝑗K\in{{\rm{ran}}(j)}italic_K ∈ roman_ran ( italic_j ). Then crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) is an element of K𝐾Kitalic_K.

Now, assume towards a contradiction, that there is a ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) and zVcrit(j)𝑧subscript𝑉crit𝑗z\in V_{{\rm{crit}}({j})}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_crit ( italic_j ) end_POSTSUBSCRIPT such that the class 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } consists of structures of the same type and there exists B𝒞𝐵𝒞B\in{\mathcal{C}}italic_B ∈ caligraphic_C of rank κ𝜅\kappaitalic_κ such that for all A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C of rank crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ), there is no elementary embedding from A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. Since κ<κC(n)𝜅superscript𝜅superscript𝐶𝑛\kappa<\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ < italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, these statements hold in Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and we can find B𝒞X𝐵𝒞𝑋B\in{\mathcal{C}}\cap Xitalic_B ∈ caligraphic_C ∩ italic_X of rank κ𝜅\kappaitalic_κ with the property that for every A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C of rank crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ), there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. In this situation, since λ<λC(n+1)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, elementarity implies that j(B)𝑗𝐵j(B)italic_j ( italic_B ) is an element of 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C and for every A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C of rank κ𝜅\kappaitalic_κ, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into j(B)𝑗𝐵j(B)italic_j ( italic_B ). But this yields a contradiction, because the fact that Vκsubscript𝑉𝜅V_{\kappa}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT is a subset of X𝑋Xitalic_X implies that j𝑗jitalic_j induces an elementary embedding of B𝐵Bitalic_B into j(B)𝑗𝐵j(B)italic_j ( italic_B ).

The above computations yield the first part of the lemma. The second part follows directly from a combination of the first part with Theorem 1.7. ∎

8. The strength of exact cardinals

In this section, we measure the strength of the principles of exact structural reflection introduced above by positioning exact and weakly exact cardinals in the hierarchy of large cardinals. We start by deriving lower bounds for their consistency strength by showing that the existence of such cardinals implies the existence of many almost huge cardinals below them.

Recall that a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is almost huge if there exists a transitive class M𝑀Mitalic_M and a non-trivial elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M with crit(j)=κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ and M<j(κ)Msuperscript𝑀absent𝑗𝜅𝑀{}^{{<}j(\kappa)}M\subseteq Mstart_FLOATSUPERSCRIPT < italic_j ( italic_κ ) end_FLOATSUPERSCRIPT italic_M ⊆ italic_M. We then say that a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is almost huge with target λ𝜆\lambdaitalic_λ if there exists an embedding j𝑗jitalic_j witnessing the hugeness of κ𝜅\kappaitalic_κ with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ.

The following standard argument will allow us to prove these implications:

Lemma 8.1.

Let κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ be cardinals with the property that there exists a non-trivial elementary embedding j:VκVλnormal-:𝑗normal-→subscript𝑉𝜅subscript𝑉𝜆j:V_{\kappa}\to V_{\lambda}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT with j(crit(j))=κ𝑗normal-crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ. Then crit(j)normal-crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) is almost huge with target κ𝜅\kappaitalic_κ.

Proof.

Set μ=crit(j)𝜇crit𝑗\mu={{\rm{crit}}({j})}italic_μ = roman_crit ( italic_j ). Given μγ<κ𝜇𝛾𝜅\mu\leq\gamma<\kappaitalic_μ ≤ italic_γ < italic_κ, define

Uγ={A𝒫μ(γ)|j[γ]j(A)}.subscript𝑈𝛾conditional-set𝐴subscript𝒫𝜇𝛾𝑗delimited-[]𝛾𝑗𝐴U_{\gamma}~{}=~{}\{{A\subseteq\mathcal{P}_{\mu}(\gamma)}~{}|~{}{j[\gamma]\in j% (A)}\}.italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT = { italic_A ⊆ caligraphic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_γ ) | italic_j [ italic_γ ] ∈ italic_j ( italic_A ) } .

Then it is easy to see that for every μγ<κ𝜇𝛾𝜅\mu\leq\gamma<\kappaitalic_μ ≤ italic_γ < italic_κ, the collection Uγsubscript𝑈𝛾U_{\gamma}italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT is a normal ultrafilter over 𝒫μ(γ)subscript𝒫𝜇𝛾\mathcal{P}_{\mu}(\gamma)caligraphic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_γ ). Moreover, this definition directly ensures that

Uγ={{aγ|aA}|AUδ}subscript𝑈𝛾conditional-setconditional-set𝑎𝛾𝑎𝐴𝐴subscript𝑈𝛿U_{\gamma}~{}=~{}\{{\{{a\cap\gamma}~{}|~{}{a\in A}\}}~{}|~{}{A\in U_{\delta}}\}italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT = { { italic_a ∩ italic_γ | italic_a ∈ italic_A } | italic_A ∈ italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT }

holds for all μγδ<κ𝜇𝛾𝛿𝜅\mu\leq\gamma\leq\delta<\kappaitalic_μ ≤ italic_γ ≤ italic_δ < italic_κ.

Now, given μγ<κ𝜇𝛾𝜅\mu\leq\gamma<\kappaitalic_μ ≤ italic_γ < italic_κ, we let iγ:VMγ:subscript𝑖𝛾𝑉subscript𝑀𝛾i_{\gamma}:V\to M_{\gamma}italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT : italic_V → italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT denote the ultrapower embedding induced by Uγsubscript𝑈𝛾U_{\gamma}italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT. In addition, for all μγδ<κ𝜇𝛾𝛿𝜅\mu\leq\gamma\leq\delta<\kappaitalic_μ ≤ italic_γ ≤ italic_δ < italic_κ, we let kγ,δ:MγMδ:subscript𝑘𝛾𝛿subscript𝑀𝛾subscript𝑀𝛿k_{\gamma,\delta}:M_{\gamma}\to M_{\delta}italic_k start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_δ end_POSTSUBSCRIPT : italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT → italic_M start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT denote the canonical embedding satisfying iδ=kγ,δiγsubscript𝑖𝛿subscript𝑘𝛾𝛿subscript𝑖𝛾i_{\delta}=k_{\gamma,\delta}\circ i_{\gamma}italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT = italic_k start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_δ end_POSTSUBSCRIPT ∘ italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT (see [11, p. 333]).

Claim.

If μγ<κ𝜇𝛾𝜅\mu\leq\gamma<\kappaitalic_μ ≤ italic_γ < italic_κ and γα<iγ(μ)𝛾𝛼subscript𝑖𝛾𝜇\gamma\leq\alpha<i_{\gamma}(\mu)italic_γ ≤ italic_α < italic_i start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_μ ), then there exists γδ<κ𝛾𝛿𝜅\gamma\leq\delta<\kappaitalic_γ ≤ italic_δ < italic_κ with kγ,δ(α)=δsubscript𝑘𝛾𝛿𝛼𝛿k_{\gamma,\delta}(\alpha)=\deltaitalic_k start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_δ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_α ) = italic_δ.

Proof of the Claim.

Pick a function f:𝒫μ(γ)μ:𝑓subscript𝒫𝜇𝛾𝜇f:\mathcal{P}_{\mu}(\gamma)\to\muitalic_f : caligraphic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_γ ) → italic_μ with [f]Uγ=αsubscriptdelimited-[]𝑓subscript𝑈𝛾𝛼[f]_{U_{\gamma}}=\alpha[ italic_f ] start_POSTSUBSCRIPT italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_α and define

δ=j(f)(j[γ])<κ.𝛿𝑗𝑓𝑗delimited-[]𝛾𝜅\delta~{}=~{}j(f)(j[\gamma])~{}<~{}\kappa.italic_δ = italic_j ( italic_f ) ( italic_j [ italic_γ ] ) < italic_κ .

Since normality allows us to conclude that [aot(a)]Uγ=γsubscriptdelimited-[]maps-to𝑎ot𝑎subscript𝑈𝛾𝛾[a\mapsto{\rm ot}(a)]_{U_{\gamma}}=\gamma[ italic_a ↦ roman_ot ( italic_a ) ] start_POSTSUBSCRIPT italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_γ, we know that

{a𝒫μ(γ)|ot(a)f(a)}Uγconditional-set𝑎subscript𝒫𝜇𝛾ot𝑎𝑓𝑎subscript𝑈𝛾\{{a\in\mathcal{P}_{\mu}(\gamma)}~{}|~{}{{\rm ot}(a)\leq f(a)}\}~{}\in~{}U_{\gamma}{ italic_a ∈ caligraphic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_γ ) | roman_ot ( italic_a ) ≤ italic_f ( italic_a ) } ∈ italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT

and hence

γ=ot(j[γ])j(f)(j[γ])=δ.𝛾ot𝑗delimited-[]𝛾𝑗𝑓𝑗delimited-[]𝛾𝛿\gamma~{}=~{}{\rm ot}(j[\gamma])~{}\leq~{}j(f)(j[\gamma])~{}=~{}\delta.italic_γ = roman_ot ( italic_j [ italic_γ ] ) ≤ italic_j ( italic_f ) ( italic_j [ italic_γ ] ) = italic_δ .

Moreover, we have

j(f)(j(γ)j[δ])=j(f)(j[γ])=δ=ot(j[δ])𝑗𝑓𝑗𝛾𝑗delimited-[]𝛿𝑗𝑓𝑗delimited-[]𝛾𝛿ot𝑗delimited-[]𝛿j(f)(j(\gamma)\cap j[\delta])~{}=~{}j(f)(j[\gamma])~{}=~{}\delta~{}=~{}{\rm ot% }(j[\delta])italic_j ( italic_f ) ( italic_j ( italic_γ ) ∩ italic_j [ italic_δ ] ) = italic_j ( italic_f ) ( italic_j [ italic_γ ] ) = italic_δ = roman_ot ( italic_j [ italic_δ ] )

and hence {a𝒫μ(γ)|f(aγ)=ot(a)}Uδconditional-set𝑎subscript𝒫𝜇𝛾𝑓𝑎𝛾ot𝑎subscript𝑈𝛿\{{a\in\mathcal{P}_{\mu}(\gamma)}~{}|~{}{f(a\cap\gamma)={\rm ot}(a)}\}\in U_{\delta}{ italic_a ∈ caligraphic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_μ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_γ ) | italic_f ( italic_a ∩ italic_γ ) = roman_ot ( italic_a ) } ∈ italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT. But then

kγ,δ(α)=kγ,δ([f]Uγ)=[af(aγ)]Uδ=[aot(a)]Uδ=δ.subscript𝑘𝛾𝛿𝛼subscript𝑘𝛾𝛿subscriptdelimited-[]𝑓subscript𝑈𝛾subscriptdelimited-[]maps-to𝑎𝑓𝑎𝛾subscript𝑈𝛿subscriptdelimited-[]maps-to𝑎ot𝑎subscript𝑈𝛿𝛿k_{\gamma,\delta}(\alpha)~{}=~{}k_{\gamma,\delta}([f]_{U_{\gamma}})~{}=~{}[a% \mapsto f(a\cap\gamma)]_{U_{\delta}}~{}=~{}[a\mapsto{\rm ot}(a)]_{U_{\delta}}~% {}=~{}\delta.\qeditalic_k start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_δ end_POSTSUBSCRIPT ( italic_α ) = italic_k start_POSTSUBSCRIPT italic_γ , italic_δ end_POSTSUBSCRIPT ( [ italic_f ] start_POSTSUBSCRIPT italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_γ end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ) = [ italic_a ↦ italic_f ( italic_a ∩ italic_γ ) ] start_POSTSUBSCRIPT italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = [ italic_a ↦ roman_ot ( italic_a ) ] start_POSTSUBSCRIPT italic_U start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_δ . italic_∎

By [11, Theorem 24.11], this shows that μ𝜇\muitalic_μ is almost huge with target κ𝜅\kappaitalic_κ. ∎

Corollary 8.2.

Let κ<λ𝜅𝜆\kappa<\lambdaitalic_κ < italic_λ be cardinals with the property that κ𝜅\kappaitalic_κ is either parametrically 00-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ or weakly parametrically 1111-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ. Then the set of cardinals μ<κ𝜇𝜅\mu<\kappaitalic_μ < italic_κ with the property that μ𝜇\muitalic_μ is almost huge with target κ𝜅\kappaitalic_κ is stationary in κ𝜅\kappaitalic_κ.

Proof.

Let C𝐶Citalic_C be a closed unbounded subset of κ𝜅\kappaitalic_κ. By definition, both of the listed assumption imply the existence of a non-trivial elementary embedding j:VκVλ:𝑗subscript𝑉𝜅subscript𝑉𝜆j:V_{\kappa}\to V_{\lambda}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT with j(crit(j))=κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ and Cran(j)𝐶ran𝑗C\in{{\rm{ran}}(j)}italic_C ∈ roman_ran ( italic_j ). Then crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) is an element of C𝐶Citalic_C and Lemma 8.1 shows that crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) is almost huge with target κ𝜅\kappaitalic_κ. ∎

Corollary 8.3.

Let κ𝜅\kappaitalic_κ be a cardinal that is parametrically 00-exact for some cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ. Then κ𝜅\kappaitalic_κ is almost huge with target λ𝜆\lambdaitalic_λ.

Proof.

By definition, there exist a cardinal κ>κsuperscript𝜅𝜅\kappa^{\prime}>\kappaitalic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_κ, a cardinal λ<λC(1)𝜆superscript𝜆superscript𝐶1\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(1)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vκ{κ}Xsubscript𝑉𝜅𝜅𝑋V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_X and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and j(crit(j))=κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ. Then Lemma 8.1 implies that crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ) is almost huge with target κ𝜅\kappaitalic_κ. Since the system of filters witnessing this statement is contained in Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, the model X𝑋Xitalic_X also contains such a system. But then the elementarity of j𝑗jitalic_j implies that, in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, there is a system of ultrafilters witnessing that κ𝜅\kappaitalic_κ is almost huge with target λ𝜆\lambdaitalic_λ. Since λ<λC(1)𝜆superscript𝜆superscript𝐶1\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(1)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, this statement also holds in V𝑉Vitalic_V. ∎

Recall that a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is huge if there exists a transitive class M𝑀Mitalic_M and a non-trivial elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M with crit(j)=κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ and Mj(κ)Msuperscript𝑀𝑗𝜅𝑀{}^{j(\kappa)}M\subseteq Mstart_FLOATSUPERSCRIPT italic_j ( italic_κ ) end_FLOATSUPERSCRIPT italic_M ⊆ italic_M. We then say that a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is huge with target λ𝜆\lambdaitalic_λ if there exists an embedding j𝑗jitalic_j witnessing the hugeness of κ𝜅\kappaitalic_κ with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ. It is well-known that κ𝜅\kappaitalic_κ is huge with target λ𝜆\lambdaitalic_λ if and only if there exists a κ𝜅\kappaitalic_κ-complete normal ultrafilter 𝒰𝒰\mathcal{U}caligraphic_U over 𝒫(λ)𝒫𝜆\mathcal{P}(\lambda)caligraphic_P ( italic_λ ) such that {x𝒫(λ)|otp(x)=κ}𝒰conditional-set𝑥𝒫𝜆otp𝑥𝜅𝒰\{{x\in\mathcal{P}(\lambda)}~{}|~{}{{{\rm{otp}}\left(x\right)}=\kappa}\}\in% \mathcal{U}{ italic_x ∈ caligraphic_P ( italic_λ ) | roman_otp ( italic_x ) = italic_κ } ∈ caligraphic_U (see [11, Theorem 24.8]).

Proposition 8.4.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is huge with target λ𝜆\lambdaitalic_λ, then κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically 1111-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ.

Proof.

Let M𝑀Mitalic_M be an inner model with MλMsuperscript𝑀𝜆𝑀{}^{\lambda}M\subseteq Mstart_FLOATSUPERSCRIPT italic_λ end_FLOATSUPERSCRIPT italic_M ⊆ italic_M and let j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M be an elementary embedding with crit(j)=κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ and j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ. Fix AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT and let N𝑁Nitalic_N be an elementary submodel of Hλ+subscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{+}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λ𝜆\lambdaitalic_λ with Vλ{A,λ}Nsubscript𝑉𝜆𝐴𝜆𝑁V_{\lambda}\cup\{A,\lambda\}\subseteq Nitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_A , italic_λ } ⊆ italic_N. We then have NM𝑁𝑀N\in Mitalic_N ∈ italic_M and, since Hλ+=Hλ+Msubscript𝐻superscript𝜆superscriptsubscript𝐻superscript𝜆𝑀H_{\lambda^{+}}=H_{\lambda^{+}}^{M}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT = italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT, Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-absoluteness implies that N𝑁Nitalic_N is Π1(Vλ+1)subscriptΠ1subscript𝑉𝜆1\Pi_{1}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct in M𝑀Mitalic_M. Set j0=jN:NHj(λ)+M:subscript𝑗0𝑗𝑁𝑁superscriptsubscript𝐻𝑗superscript𝜆𝑀j_{0}=j\restriction N:N\to H_{j(\lambda)^{+}}^{M}italic_j start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_j ↾ italic_N : italic_N → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT. Then j0subscript𝑗0j_{0}italic_j start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is an elementary embedding that is an element of M𝑀Mitalic_M. Thus, in M𝑀Mitalic_M, there exists a transitive, Π1(Vj(κ)+1)subscriptΠ1subscript𝑉𝑗𝜅1\Pi_{1}(V_{j(\kappa)+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_κ ) + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set K𝐾Kitalic_K with Vj(κ){j(κ)}Ksubscript𝑉𝑗𝜅𝑗𝜅𝐾V_{j(\kappa)}\cup\{j(\kappa)\}\subseteq Kitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_κ ) end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_j ( italic_κ ) } ⊆ italic_K (namely N) and an elementary embedding k:KHj(λ+):𝑘𝐾subscript𝐻𝑗superscript𝜆k:K\to H_{j(\lambda^{+})}italic_k : italic_K → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT with k(crit(k))=j(κ)𝑘crit𝑘𝑗𝜅k({{\rm{crit}}({k})})=j(\kappa)italic_k ( roman_crit ( italic_k ) ) = italic_j ( italic_κ ), k(j(κ))=j(λ)𝑘𝑗𝜅𝑗𝜆k(j(\kappa))=j(\lambda)italic_k ( italic_j ( italic_κ ) ) = italic_j ( italic_λ ) and j(A)ran(k)𝑗𝐴ran𝑘j(A)\in{{\rm{ran}}(k)}italic_j ( italic_A ) ∈ roman_ran ( italic_k ) (namely j0subscript𝑗0j_{0}italic_j start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT). Hence, the elementarity of j𝑗jitalic_j implies that, in V𝑉Vitalic_V, there exists a transitive, Π1(Vκ+1)subscriptΠ1subscript𝑉𝜅1\Pi_{1}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set K𝐾Kitalic_K with Vκ{κ}Ksubscript𝑉𝜅𝜅𝐾V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Kitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_K and an elementary embedding k:KHλ+:𝑘𝐾subscript𝐻superscript𝜆k:K\to H_{\lambda^{+}}italic_k : italic_K → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with k(crit(k))=κ𝑘crit𝑘𝜅k({{\rm{crit}}({k})})=\kappaitalic_k ( roman_crit ( italic_k ) ) = italic_κ, k(κ)=λ𝑘𝜅𝜆k(\kappa)=\lambdaitalic_k ( italic_κ ) = italic_λ and Aran(k)𝐴ran𝑘A\in{{\rm{ran}}(k)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_k ). ∎

This result also allows us to show that the consistency strength of huge cardinals is strictly larger than the consistency strength of weakly 1111-exact cardinals.

Corollary 8.5.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is huge with target λ𝜆\lambdaitalic_λ, then there is an inaccessible cardinal ρ<κ𝜌𝜅\rho<\kappaitalic_ρ < italic_κ such that Π1(Vρ)subscriptnormal-Π1subscript𝑉𝜌\Pi_{1}(V_{\rho})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(ρ,κ)normal-ESR𝜌𝜅\mathrm{ESR}(\rho,\kappa)roman_ESR ( italic_ρ , italic_κ ) holds in Vλsubscript𝑉𝜆V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT.

Proof.

Let j:VN:𝑗𝑉𝑁j:V\to Nitalic_j : italic_V → italic_N be an elementary embedding with critical point κ𝜅\kappaitalic_κ such that j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ and N𝑁Nitalic_N is closed under λ𝜆\lambdaitalic_λ-sequences. Note that Hλ+Vj(λ)Nsubscript𝐻superscript𝜆superscriptsubscript𝑉𝑗𝜆𝑁H_{\lambda^{+}}\in V_{j(\lambda)}^{N}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT. Fix a Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) and zVκ𝑧subscript𝑉𝜅z\in V_{\kappa}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT with the property that, in Vj(λ)Nsuperscriptsubscript𝑉𝑗𝜆𝑁V_{j(\lambda)}^{N}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT, the class {A|φ(A,z)}conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}{ italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } consists of structures of the same type. Pick a structure B𝐵Bitalic_B of rank λ𝜆\lambdaitalic_λ with the property that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) holds in Vj(λ)Nsuperscriptsubscript𝑉𝑗𝜆𝑁V_{j(\lambda)}^{N}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT. Since Hλ+Vj(λ)Nsubscript𝐻superscript𝜆superscriptsubscript𝑉𝑗𝜆𝑁H_{\lambda^{+}}\subseteq V_{j(\lambda)}^{N}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT, Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-absoluteness implies that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) also holds in V𝑉Vitalic_V. By our assumptions, we can now apply Proposition 8.4 to find a structure A𝐴Aitalic_A of rank κ𝜅\kappaitalic_κ with the property that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds in V𝑉Vitalic_V and an elementary embedding i𝑖iitalic_i of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. But then A𝐴Aitalic_A is contained in Vj(λ)Nsuperscriptsubscript𝑉𝑗𝜆𝑁V_{j(\lambda)}^{N}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT, φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds in Vj(λ)Nsuperscriptsubscript𝑉𝑗𝜆𝑁V_{j(\lambda)}^{N}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT and the map i𝑖iitalic_i is an element of Vj(λ)Nsuperscriptsubscript𝑉𝑗𝜆𝑁V_{j(\lambda)}^{N}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT.

These computations show that the principle Π1(Vκ)subscriptΠ1subscript𝑉𝜅\Pi_{1}(V_{\kappa})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds in Vj(λ)Nsuperscriptsubscript𝑉𝑗𝜆𝑁V_{j(\lambda)}^{N}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_N end_POSTSUPERSCRIPT. Using the elementarity of j𝑗jitalic_j, we can now conclude that, in Vλsubscript𝑉𝜆V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT, there is an inaccessible cardinal ρ<κ𝜌𝜅\rho<\kappaitalic_ρ < italic_κ with the property that Π1(Vρ)subscriptΠ1subscript𝑉𝜌\Pi_{1}(V_{\rho})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(ρ,κ)ESR𝜌𝜅\mathrm{ESR}(\rho,\kappa)roman_ESR ( italic_ρ , italic_κ ) holds . ∎

We now show that the implication given by Proposition 8.4 is optimal.

Proposition 8.6.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is the least huge cardinal, then κ𝜅\kappaitalic_κ is not 1111-exact for any cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ.

Proof.

Assume, towards a contradiction, that there exists a cardinal κ<κC(1)𝜅superscript𝜅superscript𝐶1\kappa<\kappa^{\prime}\in C^{(1)}italic_κ < italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, cardinals λ<λC(2)𝜆superscript𝜆superscript𝐶2\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(2)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( 2 ) end_POSTSUPERSCRIPT, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vκ{κ}Xsubscript𝑉𝜅𝜅𝑋V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_X and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(κ)=λ𝑗𝜅𝜆j(\kappa)=\lambdaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ. Note that the statement “There exists a huge cardinal smaller than λ𝜆\lambdaitalic_λ” can be formulated by a Σ2subscriptΣ2\Sigma_{2}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT-formula with parameter λ𝜆\lambdaitalic_λ and, since λ<λC(2)𝜆superscript𝜆superscript𝐶2\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(2)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( 2 ) end_POSTSUPERSCRIPT, this statement holds in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. But then the elementarity of j𝑗jitalic_j and the fact that κC(1)superscript𝜅superscript𝐶1\kappa^{\prime}\in C^{(1)}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT allow us to conclude that there exists a huge cardinal smaller than κ𝜅\kappaitalic_κ, a contradiction. ∎

The next proposition gives a consistency upper bound for the existence of a parametrically exact cardinal. Recall that an I1𝐼1I1italic_I 1-embedding is a non-trivial elementary embedding j:Vδ+1Vδ+1:𝑗subscript𝑉𝛿1subscript𝑉𝛿1j:V_{\delta+1}\to V_{\delta+1}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ + 1 end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ + 1 end_POSTSUBSCRIPT for some limit ordinal δ𝛿\deltaitalic_δ. Also, an I2𝐼2I2italic_I 2-embedding is an elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M for some transitive class M𝑀Mitalic_M such that VδMsubscript𝑉𝛿𝑀V_{\delta}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_M for some limit ordinal δ>crit(j)𝛿crit𝑗\delta>{{\rm{crit}}({j})}italic_δ > roman_crit ( italic_j ) satisfying j(δ)=δ𝑗𝛿𝛿j(\delta)=\deltaitalic_j ( italic_δ ) = italic_δ. Finally, an I3𝐼3I3italic_I 3-embedding is a non-trivial elementary embedding j:VδVδ:𝑗subscript𝑉𝛿subscript𝑉𝛿j:V_{\delta}\to V_{\delta}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT, for some limit ordinal δ𝛿\deltaitalic_δ (see [11, §24]). Note that, if j:VδVδ:𝑗subscript𝑉𝛿subscript𝑉𝛿j:V_{\delta}\to V_{\delta}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT is an I3𝐼3I3italic_I 3-embedding with critical point κ𝜅\kappaitalic_κ, then Vδsubscript𝑉𝛿V_{\delta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT is a model of ZFC and the sequence jm(κ)|m<ωbrasuperscript𝑗𝑚𝜅𝑚delimited-<⟩𝜔\langle{j^{m}(\kappa)}~{}|~{}{m<\omega}\rangle⟨ italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) | italic_m < italic_ω ⟩ is cofinal in δ𝛿\deltaitalic_δ.

Proposition 8.7.

Assume that κ𝜅\kappaitalic_κ is the critical point of an I3𝐼3I3italic_I 3-embedding j:VδVδnormal-:𝑗normal-→subscript𝑉𝛿subscript𝑉𝛿j:V_{\delta}\to V_{\delta}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT. If l,m,n<ω𝑙𝑚𝑛𝜔l,m,n<\omegaitalic_l , italic_m , italic_n < italic_ω, then, in Vδsubscript𝑉𝛿V_{\delta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT, the cardinal jl(κ)superscript𝑗𝑙𝜅j^{l}(\kappa)italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_l end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for jl+m+1(κ)superscript𝑗𝑙𝑚1𝜅j^{l+m+1}(\kappa)italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_l + italic_m + 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ).

Proof.

Given 0<m<ω0𝑚𝜔0<m<\omega0 < italic_m < italic_ω, set κm=jm(κ)subscript𝜅𝑚superscript𝑗𝑚𝜅\kappa_{m}=j^{m}(\kappa)italic_κ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ). Then, in Vδsubscript𝑉𝛿V_{\delta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT, every κmsubscript𝜅𝑚\kappa_{m}italic_κ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT is inaccessible and belongs to C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, for all n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω. Pick 0<m<ω0𝑚𝜔0<m<\omega0 < italic_m < italic_ω, set λ=κm𝜆subscript𝜅𝑚\lambda=\kappa_{m}italic_λ = italic_κ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT and fix AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT. Then, in Vδsubscript𝑉𝛿V_{\delta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT, the map jmHκm+1:Hκm+1Hκ2m+1:superscript𝑗𝑚subscript𝐻subscript𝜅𝑚1subscript𝐻subscript𝜅𝑚1subscript𝐻subscript𝜅2𝑚1j^{m}\restriction H_{\kappa_{m+1}}:H_{\kappa_{m+1}}\to H_{\kappa_{2m+1}}italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ↾ italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUBSCRIPT italic_m + 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT : italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUBSCRIPT italic_m + 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUBSCRIPT 2 italic_m + 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT witnesses that there exists an elementary embedding i:Hjm(κ1)Hjm(κm+1):𝑖subscript𝐻superscript𝑗𝑚subscript𝜅1subscript𝐻superscript𝑗𝑚subscript𝜅𝑚1i:H_{j^{m}(\kappa_{1})}\to H_{j^{m}(\kappa_{m+1})}italic_i : italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ start_POSTSUBSCRIPT italic_m + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) end_POSTSUBSCRIPT with jm(A)ran(i)superscript𝑗𝑚𝐴ran𝑖j^{m}(A)\in{{\rm{ran}}(i)}italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_A ) ∈ roman_ran ( italic_i ), i(jm(κ))=jm(λ)𝑖superscript𝑗𝑚𝜅superscript𝑗𝑚𝜆i(j^{m}(\kappa))=j^{m}(\lambda)italic_i ( italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) ) = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_λ ) and i(crit(i))=jm(κ)𝑖crit𝑖superscript𝑗𝑚𝜅i({{\rm{crit}}({i})})=j^{m}(\kappa)italic_i ( roman_crit ( italic_i ) ) = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ). But then the elementarity of jm:VδVδ:superscript𝑗𝑚subscript𝑉𝛿subscript𝑉𝛿j^{m}:V_{\delta}\to V_{\delta}italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT implies that, in Vδsubscript𝑉𝛿V_{\delta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT, there exists an elementary embedding i:Hκ1Hκm+1:𝑖subscript𝐻subscript𝜅1subscript𝐻subscript𝜅𝑚1i:H_{\kappa_{1}}\to H_{\kappa_{m+1}}italic_i : italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUBSCRIPT italic_m + 1 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Aran(i)𝐴ran𝑖A\in{{\rm{ran}}(i)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_i ), i(κ)=λ𝑖𝜅𝜆i(\kappa)=\lambdaitalic_i ( italic_κ ) = italic_λ and i(crit(i))=κ𝑖crit𝑖𝜅i({{\rm{crit}}({i})})=\kappaitalic_i ( roman_crit ( italic_i ) ) = italic_κ. Since κ<κ1(C(n))Vδ𝜅subscript𝜅1superscriptsuperscript𝐶𝑛subscript𝑉𝛿\kappa<\kappa_{1}\in(C^{(n)})^{V_{\delta}}italic_κ < italic_κ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ ( italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT and λ<κm+1(C(n))Vδ𝜆subscript𝜅𝑚1superscriptsuperscript𝐶𝑛subscript𝑉𝛿\lambda<\kappa_{m+1}\in(C^{(n)})^{V_{\delta}}italic_λ < italic_κ start_POSTSUBSCRIPT italic_m + 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ ( italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT ) start_POSTSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUPERSCRIPT for all n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω, these computations show that, in Vδsubscript𝑉𝛿V_{\delta}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_δ end_POSTSUBSCRIPT, the cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ for all n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω. By elementarity of the iterated embedding jlsuperscript𝑗𝑙j^{l}italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_l end_POSTSUPERSCRIPT, this yields the statement of the proposition. ∎

In the following, we will derive a much lower upper bound for the consistency strength of the existence of a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ that is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some cardinal λ𝜆\lambdaitalic_λ for all n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω.

Definition 8.8.

Given a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is n𝑛nitalic_n-superstrong if there exists a transitive class M𝑀Mitalic_M and an elementary embedding j:VMnormal-:𝑗normal-→𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M with crit(j)=κnormal-crit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ and Vjn(κ)Msubscript𝑉superscript𝑗𝑛𝜅𝑀V_{j^{n}(\kappa)}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_M. If, moreover, Vjn(κ)j(κ)Msuperscriptsubscript𝑉superscript𝑗𝑛𝜅𝑗𝜅𝑀{}^{j(\kappa)}V_{j^{n}(\kappa)}\subseteq Mstart_FLOATSUPERSCRIPT italic_j ( italic_κ ) end_FLOATSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_M, then we say that κ𝜅\kappaitalic_κ is hugely n𝑛nitalic_n-superstrong.

Notice that, given an elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M and a natural number n>1𝑛1n>1italic_n > 1, the embedding j𝑗jitalic_j witnesses that κ𝜅\kappaitalic_κ is hugely n𝑛nitalic_n-superstrong if and only if it witnesses that κ𝜅\kappaitalic_κ is n𝑛nitalic_n-superstrong and cof(jn(κ))>j(κ)cofsuperscript𝑗𝑛𝜅𝑗𝜅{{\rm{cof}}(j^{n}(\kappa))}>j(\kappa)roman_cof ( italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) ) > italic_j ( italic_κ ). Also note that every huge cardinal is hugely 1111-superstrong and, for n>1𝑛1n>1italic_n > 1, every almost n𝑛nitalic_n-huge cardinal666Recall that κ𝜅\kappaitalic_κ is almost n𝑛nitalic_n-huge if there exists an elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M, with crit(j)=κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ, and with M𝑀Mitalic_M transitive and closed under <jn(κ)absentsuperscript𝑗𝑛𝜅{<}j^{n}(\kappa)< italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ )-sequences. is hugely n𝑛nitalic_n-superstrong.

Proposition 8.9.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is a hugely 2222-superstrong cardinal, then there exists an inaccessible cardinal λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ and a cardinal ρ>λ𝜌𝜆\rho>\lambdaitalic_ρ > italic_λ such that Vρsubscript𝑉𝜌V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT is a model of ZFC and, in Vρsubscript𝑉𝜌V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT, the cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\lambdaitalic_λ for all natural numbers n>0𝑛0n>0italic_n > 0.

Proof.

Let j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M with be an elementary embedding with M𝑀Mitalic_M transitive, crit(j)=κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ, Vj2(κ)Msubscript𝑉superscript𝑗2𝜅𝑀V_{j^{2}(\kappa)}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_M, and Vj2(κ)j(κ)Msuperscriptsubscript𝑉superscript𝑗2𝜅𝑗𝜅𝑀{}^{j(\kappa)}V_{j^{2}(\kappa)}\subseteq Mstart_FLOATSUPERSCRIPT italic_j ( italic_κ ) end_FLOATSUPERSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) end_POSTSUBSCRIPT ⊆ italic_M. Set λ=j(κ)𝜆𝑗𝜅\lambda=j(\kappa)italic_λ = italic_j ( italic_κ ) and ρ=j2(κ)𝜌superscript𝑗2𝜅\rho=j^{2}(\kappa)italic_ρ = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ). Then our assumptions ensure that λ𝜆\lambdaitalic_λ is an inaccessible cardinal and ρ𝜌\rhoitalic_ρ is a cardinal with the property that Vρsubscript𝑉𝜌V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT is a model of ZFC. Notice that, since VκVj(κ)=Vλprecedes-or-equalssubscript𝑉𝜅subscript𝑉𝑗𝜅subscript𝑉𝜆V_{\kappa}\preceq V_{j(\kappa)}=V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ⪯ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_κ ) end_POSTSUBSCRIPT = italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT, elementarity implies that Vλ=Vj(κ)Vj(λ)=Vρsubscript𝑉𝜆subscript𝑉𝑗𝜅precedes-or-equalssubscript𝑉𝑗𝜆subscript𝑉𝜌V_{\lambda}=V_{j(\kappa)}\preceq V_{j(\lambda)}=V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT = italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_κ ) end_POSTSUBSCRIPT ⪯ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) end_POSTSUBSCRIPT = italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT and therefore also Vρ=Vj(λ)Vj(ρ)Msubscript𝑉𝜌subscript𝑉𝑗𝜆precedes-or-equalssubscriptsuperscript𝑉𝑀𝑗𝜌V_{\rho}=V_{j(\lambda)}\preceq V^{M}_{j(\rho)}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT = italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) end_POSTSUBSCRIPT ⪯ italic_V start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_ρ ) end_POSTSUBSCRIPT.

Now, fix AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT and, in M𝑀Mitalic_M, pick an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Vρsubscript𝑉𝜌V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λ𝜆\lambdaitalic_λ with Vλ{A,λ}Xsubscript𝑉𝜆𝐴𝜆𝑋V_{\lambda}\cup\{A,\lambda\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_A , italic_λ } ⊆ italic_X. Let π:XN:𝜋𝑋𝑁\pi:X\to Nitalic_π : italic_X → italic_N denote the corresponding transitive collapse. Then Vλ{A,λ}Nsubscript𝑉𝜆𝐴𝜆𝑁V_{\lambda}\cup\{A,\lambda\}\subseteq Nitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_A , italic_λ } ⊆ italic_N. Moreover, since π(Vλ+1X)=idVλ+1X𝜋subscript𝑉𝜆1𝑋subscriptidsubscript𝑉𝜆1𝑋\pi\restriction(V_{\lambda+1}\cap X)={\rm{id}}_{V_{\lambda+1}\cap X}italic_π ↾ ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_X ) = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT ∩ italic_X end_POSTSUBSCRIPT, it follows that N𝑁Nitalic_N is Πn(Vλ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜆1\Pi_{n}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct in Vρsubscript𝑉𝜌V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT for all n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω. But since VρVj(ρ)Mprecedes-or-equalssubscript𝑉𝜌subscriptsuperscript𝑉𝑀𝑗𝜌V_{\rho}\preceq V^{M}_{j(\rho)}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ⪯ italic_V start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_ρ ) end_POSTSUBSCRIPT, the set N𝑁Nitalic_N is also Πn(Vλ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜆1\Pi_{n}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct in Vj(ρ)Msubscriptsuperscript𝑉𝑀𝑗𝜌V^{M}_{j(\rho)}italic_V start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_ρ ) end_POSTSUBSCRIPT for all n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω. Finally, pick a bijection b:Xλ:𝑏𝑋𝜆b:X\to\lambdaitalic_b : italic_X → italic_λ with b(λ)=0𝑏𝜆0b(\lambda)=0italic_b ( italic_λ ) = 0 and b(γ)=ω(1+γ)𝑏𝛾𝜔1𝛾b(\gamma)=\omega\cdot(1+\gamma)italic_b ( italic_γ ) = italic_ω ⋅ ( 1 + italic_γ ) for all γ<λ𝛾𝜆\gamma<\lambdaitalic_γ < italic_λ. Set

E={b(x0),b(x1)|x0,x1X,x0x1}M.𝐸conditional-set𝑏subscript𝑥0𝑏subscript𝑥1formulae-sequencesubscript𝑥0subscript𝑥1𝑋subscript𝑥0subscript𝑥1𝑀E~{}=~{}\{{\langle b(x_{0}),b(x_{1})\rangle}~{}|~{}{x_{0},x_{1}\in X,~{}x_{0}% \in x_{1}}\}~{}\in~{}M.italic_E = { ⟨ italic_b ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) , italic_b ( italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) ⟩ | italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_X , italic_x start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ∈ italic_x start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT } ∈ italic_M .

Then the map jλ:λ,Eρ,j(E):𝑗𝜆𝜆𝐸𝜌𝑗𝐸j\restriction\lambda:\langle\lambda,E\rangle\to\langle\rho,j(E)\rangleitalic_j ↾ italic_λ : ⟨ italic_λ , italic_E ⟩ → ⟨ italic_ρ , italic_j ( italic_E ) ⟩ is an elementary embedding of subscript\mathcal{L}_{\in}caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT ∈ end_POSTSUBSCRIPT-structures and, since it is a subset of Vρsubscript𝑉𝜌V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λ𝜆\lambdaitalic_λ, the closure properties of M𝑀Mitalic_M ensure that this map is an element of M𝑀Mitalic_M.

We now have that, in M𝑀Mitalic_M, the map

i=j(b1)(jλ)bπ1:NVj(ρ)M:𝑖𝑗superscript𝑏1𝑗𝜆𝑏superscript𝜋1𝑁subscriptsuperscript𝑉𝑀𝑗𝜌i~{}=~{}j(b^{{-1}})\circ({j\restriction\lambda})\circ b\circ\pi^{{-}1}:N% \longrightarrow V^{M}_{j(\rho)}italic_i = italic_j ( italic_b start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ) ∘ ( italic_j ↾ italic_λ ) ∘ italic_b ∘ italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_N ⟶ italic_V start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_ρ ) end_POSTSUBSCRIPT

is an elementary embedding with iκ=idκ𝑖𝜅subscriptid𝜅i\restriction\kappa={\rm{id}}_{\kappa}italic_i ↾ italic_κ = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT, i(κ)=j(κ)=λ𝑖𝜅𝑗𝜅𝜆i(\kappa)=j(\kappa)=\lambdaitalic_i ( italic_κ ) = italic_j ( italic_κ ) = italic_λ, i(λ)=j(λ)=ρ𝑖𝜆𝑗𝜆𝜌i(\lambda)=j(\lambda)=\rhoitalic_i ( italic_λ ) = italic_j ( italic_λ ) = italic_ρ and j(A)ran(i)𝑗𝐴ran𝑖j(A)\in{{\rm{ran}}(i)}italic_j ( italic_A ) ∈ roman_ran ( italic_i ). Finally, we know that NVρ𝑁subscript𝑉𝜌N\in V_{\rho}italic_N ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT, because N𝑁Nitalic_N is a subset of Vρsubscript𝑉𝜌V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λ𝜆\lambdaitalic_λ in M𝑀Mitalic_M and ρ𝜌\rhoitalic_ρ is inaccessible in M𝑀Mitalic_M. Since the closure properties of M𝑀Mitalic_M imply that ρ𝜌\rhoitalic_ρ is a limit cardinal of cofinality greater than λ𝜆\lambdaitalic_λ in V𝑉Vitalic_V, we can find an M𝑀Mitalic_M-cardinal ρ<η<j(ρ)𝜌𝜂𝑗𝜌\rho<\eta<j(\rho)italic_ρ < italic_η < italic_j ( italic_ρ ) with j(N)HηMVj(ρ)M𝑗𝑁subscriptsuperscript𝐻𝑀𝜂precedessubscriptsuperscript𝑉𝑀𝑗𝜌j(N)\subseteq H^{M}_{\eta}\prec V^{M}_{j(\rho)}italic_j ( italic_N ) ⊆ italic_H start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT ≺ italic_V start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_ρ ) end_POSTSUBSCRIPT.

Fix 0<n<ω0𝑛𝜔0<n<\omega0 < italic_n < italic_ω. The above computations now show that, in Vj(ρ)Msuperscriptsubscript𝑉𝑗𝜌𝑀V_{j(\rho)}^{M}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_ρ ) end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT, there exists a cardinal ρ<ηC(n)𝜌𝜂superscript𝐶𝑛\rho<\eta\in C^{(n)}italic_ρ < italic_η ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, a transitive Πn(Vλ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜆1\Pi_{n}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set N𝑁Nitalic_N with Vλ{λ}Nsubscript𝑉𝜆𝜆𝑁V_{\lambda}\cup\{\lambda\}\subseteq Nitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_λ } ⊆ italic_N and a non-trivial elementary embedding i:NHη:𝑖𝑁subscript𝐻𝜂i:N\to H_{\eta}italic_i : italic_N → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT with i(crit(i))=λ𝑖crit𝑖𝜆i({{\rm{crit}}({i})})=\lambdaitalic_i ( roman_crit ( italic_i ) ) = italic_λ, i(λ)=ρ𝑖𝜆𝜌i(\lambda)=\rhoitalic_i ( italic_λ ) = italic_ρ and j(A)ran(i)𝑗𝐴ran𝑖j(A)\in{{\rm{ran}}(i)}italic_j ( italic_A ) ∈ roman_ran ( italic_i ). In this situation, the elementarity of j𝑗jitalic_j implies that, in Vρsubscript𝑉𝜌V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT, there exists a cardinal λ<λC(n)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, a transitive Πn(Vκ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅1\Pi_{n}(V_{\kappa+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set N0subscript𝑁0N_{0}italic_N start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT with Vκ{κ}N0subscript𝑉𝜅𝜅subscript𝑁0V_{\kappa}\cup\{\kappa\}\subseteq N_{0}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_κ } ⊆ italic_N start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and a non-trivial elementary embedding i0:N0Hλ:subscript𝑖0subscript𝑁0subscript𝐻superscript𝜆i_{0}:N_{0}\to H_{\lambda^{\prime}}italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT : italic_N start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with i0(crit(i0))=κsubscript𝑖0critsubscript𝑖0𝜅i_{0}({{\rm{crit}}({i_{0}})})=\kappaitalic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( roman_crit ( italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) = italic_κ, i0(κ)=λsubscript𝑖0𝜅𝜆i_{0}(\kappa)=\lambdaitalic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ ) = italic_λ and Aran(i0)𝐴ransubscript𝑖0A\in{{\rm{ran}}(i_{0})}italic_A ∈ roman_ran ( italic_i start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ). ∎

9. Beyond huge reflection

In this section, we introduce a generalization of the principle ESR𝒞(κ,λ)subscriptESR𝒞𝜅𝜆\mathrm{ESR}_{{\mathcal{C}}}(\kappa,\lambda)roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( italic_κ , italic_λ ) to sequences of cardinals in order to obtain principles of structural reflection that imply the existence of even stronger large cardinals. The following definition is motivated by the formulation of Chang’s Conjecture.

Definition 9.1.

Let 0<ηω0𝜂𝜔0<\eta\leq\omega0 < italic_η ≤ italic_ω and let \mathcal{L}caligraphic_L be a first-order language containing unary predicate symbols P=P˙i|i<ηnormal-→𝑃brasubscriptnormal-˙𝑃𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\vec{P}=\langle{\dot{P}_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangleover→ start_ARG italic_P end_ARG = ⟨ over˙ start_ARG italic_P end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩.

  1. (i)

    Given a sequence μ=μi|i<η𝜇brasubscript𝜇𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\vec{\mu}=\langle{\mu_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangleover→ start_ARG italic_μ end_ARG = ⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ of cardinals with supremum μ𝜇\muitalic_μ, an \mathcal{L}caligraphic_L-structure A𝐴Aitalic_A has type μ𝜇\vec{\mu}over→ start_ARG italic_μ end_ARG (with respect to P𝑃\vec{P}over→ start_ARG italic_P end_ARG) if the universe of A𝐴Aitalic_A has rank μ𝜇\muitalic_μ and rnk(P˙iA)=μirnksuperscriptsubscript˙𝑃𝑖𝐴subscript𝜇𝑖{\rm{rnk}}({\dot{P}_{i}^{A}})=\mu_{i}roman_rnk ( over˙ start_ARG italic_P end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_A end_POSTSUPERSCRIPT ) = italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η.

  2. (ii)

    Given a class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of \mathcal{L}caligraphic_L-structures and a strictly increasing sequence λ=λi|i<1+η𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩1𝜂\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<1+\eta}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < 1 + italic_η ⟩ of cardinals, we let ESR𝒞(λ)subscriptESR𝒞𝜆\mathrm{ESR}_{{\mathcal{C}}}(\vec{\lambda})roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) denote the statement that for every structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of type λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩, there exists an elementary embedding of a structure A𝐴Aitalic_A in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of type λi|i<ηbrasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ into B𝐵Bitalic_B.

  3. (iii)

    Given a definability class ΓΓ\Gammaroman_Γ and a class P𝑃Pitalic_P, we let Γ(P)Γ𝑃\Gamma(P)roman_Γ ( italic_P )-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) denote the statement that ESR𝒞(λ)subscriptESR𝒞𝜆\mathrm{ESR}_{\mathcal{C}}(\vec{\lambda})roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds for every class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of structures of the same type that is ΓΓ\Gammaroman_Γ-definable with parameters in P𝑃Pitalic_P.

In order to determine the large cardinal strength of the above principles, we consider the following sequential versions of n𝑛nitalic_n-exact and weakly n𝑛nitalic_n-exact cardinals:

Definition 9.2.

Let 0<ηω0𝜂𝜔0<\eta\leq\omega0 < italic_η ≤ italic_ω and let λ=λm|m<ηnormal-→𝜆brasubscript𝜆𝑚𝑚delimited-<⟩𝜂\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{m}}~{}|~{}{m<\eta}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT | italic_m < italic_η ⟩ be a strictly increasing sequence of cardinals with supremum λ𝜆\lambdaitalic_λ.

  1. (i)

    Given n<ω𝑛𝜔n<\omegaitalic_n < italic_ω, a cardinal κ<λ0𝜅subscript𝜆0\kappa<\lambda_{0}italic_κ < italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG if for every AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, there exists a cardinal ρ𝜌\rhoitalic_ρ,777Note that, in both parts of this definition, the listed requirements ensure that there is a unique cardinal ρ𝜌\rhoitalic_ρ with these properties. If η=1𝜂1\eta=1italic_η = 1, then λ=λ0𝜆subscript𝜆0\lambda=\lambda_{0}italic_λ = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and ρ=κ𝜌𝜅\rho=\kappaitalic_ρ = italic_κ. Next, if 1<η<ω1𝜂𝜔1<\eta<\omega1 < italic_η < italic_ω, then λ=λη1𝜆subscript𝜆𝜂1\lambda=\lambda_{\eta-1}italic_λ = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_η - 1 end_POSTSUBSCRIPT and ρ=λη2𝜌subscript𝜆𝜂2\rho=\lambda_{\eta-2}italic_ρ = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_η - 2 end_POSTSUBSCRIPT. Finally, if η=ω𝜂𝜔\eta=\omegaitalic_η = italic_ω, then λ=ρ𝜆𝜌\lambda=\rhoitalic_λ = italic_ρ. a cardinal κC(n)superscript𝜅superscript𝐶𝑛\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than ρsubscript𝜌\beth_{\rho}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT, a cardinal λC(n+1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λ𝜆\lambdaitalic_λ, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vρ{ρ}Xsubscript𝑉𝜌𝜌𝑋V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_X, and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Aran(j)𝐴ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ), j(ρ)=λ𝑗𝜌𝜆j(\rho)=\lambdaitalic_j ( italic_ρ ) = italic_λ, j(κ)=λ0𝑗𝜅subscript𝜆0j(\kappa)=\lambda_{0}italic_j ( italic_κ ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and j(λm1)=λm𝑗subscript𝜆𝑚1subscript𝜆𝑚j(\lambda_{m-1})=\lambda_{m}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m - 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT for all 0<m<η0𝑚𝜂0<m<\eta0 < italic_m < italic_η. If we further require that j(crit(j))=κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ, then we say that κ𝜅\kappaitalic_κ is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG.

  2. (ii)

    Given 0<n<ω0𝑛𝜔0<n<\omega0 < italic_n < italic_ω, a cardinal κ<λ0𝜅subscript𝜆0\kappa<\lambda_{0}italic_κ < italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is weakly n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG if for every AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, there exists a cardinal ρ𝜌\rhoitalic_ρ, a transitive, Πn(Vρ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜌1\Pi_{n}(V_{\rho+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vρ{ρ}Msubscript𝑉𝜌𝜌𝑀V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_M, a cardinal λC(n1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n-1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Aran(j)𝐴ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ), j(ρ)=λ𝑗𝜌𝜆j(\rho)=\lambdaitalic_j ( italic_ρ ) = italic_λ, j(κ)=λ0𝑗𝜅subscript𝜆0j(\kappa)=\lambda_{0}italic_j ( italic_κ ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and j(λm1)=λm𝑗subscript𝜆𝑚1subscript𝜆𝑚j(\lambda_{m-1})=\lambda_{m}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m - 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT for all 0<m<η0𝑚𝜂0<m<\eta0 < italic_m < italic_η. If we further require that j(crit(j))=κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ, then we say that κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG.

Note that, if n>0𝑛0n>0italic_n > 0 is a natural number and λi|ininner-productsubscript𝜆𝑖𝑖𝑛\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i\leq n}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i ≤ italic_n ⟩ is a strictly increasing sequence of cardinals such that λ0subscript𝜆0\lambda_{0}italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is weakly 1111-exact for λi+1|i<nbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝑛\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<n}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_n ⟩, then the instance

(λn,,λ1,λ0)(λn1,,λ0,<λ0)(\lambda_{n},\ldots,\lambda_{1},\lambda_{0})~{}\twoheadrightarrow~{}(\lambda_{% n-1},\ldots,\lambda_{0},{<}\lambda_{0})( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT , italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ↠ ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT , … , italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , < italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT )

of Chang’s Conjecture (see, for example, [8, p. 914]) holds true. Analogous implications hold true for sequences of cardinals of length ω𝜔\omegaitalic_ω.

We show next that the large cardinal notions introduced above are located in the uppermost regions of the large cardinal hierarchy. Recall that, given a natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is n𝑛nitalic_n-huge if there exists a transitive class M𝑀Mitalic_M and an elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M with crit(j)=κcrit𝑗𝜅{{\rm{crit}}({j})}=\kapparoman_crit ( italic_j ) = italic_κ and Mjn(κ)Msuperscript𝑀superscript𝑗𝑛𝜅𝑀{}^{j^{n}(\kappa)}M\subseteq Mstart_FLOATSUPERSCRIPT italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) end_FLOATSUPERSCRIPT italic_M ⊆ italic_M.

Proposition 9.3.

Let n>0𝑛0n>0italic_n > 0 be a natural number.

  1. (i)

    If κ𝜅\kappaitalic_κ is an n𝑛nitalic_n-huge cardinal, witnessed by an elementary embedding j:VM:𝑗𝑉𝑀j:V\to Mitalic_j : italic_V → italic_M, then κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically 1111-exact for the sequence jm+1(κ)|m<nbrasuperscript𝑗𝑚1𝜅𝑚delimited-<⟩𝑛\langle{j^{m+1}(\kappa)}~{}|~{}{m<n}\rangle⟨ italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m + 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) | italic_m < italic_n ⟩.

  2. (ii)

    If κ𝜅\kappaitalic_κ is a cardinal and λ=λm|mn𝜆inner-productsubscript𝜆𝑚𝑚𝑛\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{m}}~{}|~{}{m\leq n}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT | italic_m ≤ italic_n ⟩ is a sequence of cardinals such that κ𝜅\kappaitalic_κ is either weakly 1111-exact for λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG or 00-exact for λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG, then some cardinal less than κ𝜅\kappaitalic_κ is n𝑛nitalic_n-huge.

Proof.

(i)𝑖(i)( italic_i ) Set ρ=jn1(κ)𝜌superscript𝑗𝑛1𝜅\rho=j^{n-1}(\kappa)italic_ρ = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) and λ=jn(κ)𝜆superscript𝑗𝑛𝜅\lambda=j^{n}(\kappa)italic_λ = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ). Fix AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT. Let N𝑁Nitalic_N be an elementary submodel of Hλ+subscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{+}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT of size λ𝜆\lambdaitalic_λ with Vλ{λ,A}Nsubscript𝑉𝜆𝜆𝐴𝑁V_{\lambda}\cup\{\lambda,A\}\subseteq Nitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_λ , italic_A } ⊆ italic_N. Then N𝑁Nitalic_N is an element of M𝑀Mitalic_M and N𝑁Nitalic_N is Π1(Vλ+1)subscriptΠ1subscript𝑉𝜆1\Pi_{1}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct in M𝑀Mitalic_M. Since the map jN:NHj(λ)+M:𝑗𝑁𝑁superscriptsubscript𝐻𝑗superscript𝜆𝑀j\restriction N:N\to H_{j(\lambda)^{+}}^{M}italic_j ↾ italic_N : italic_N → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_j ( italic_λ ) start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT start_POSTSUPERSCRIPT italic_M end_POSTSUPERSCRIPT is also contained in M𝑀Mitalic_M, elementarity allows us to conclude that, in V𝑉Vitalic_V, there exists a transitive, Π1(Vρ+1)subscriptΠ1subscript𝑉𝜌1\Pi_{1}(V_{\rho+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set K𝐾Kitalic_K with Vρ{ρ}Ksubscript𝑉𝜌𝜌𝐾V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Kitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_K and an elementary embedding k:KHλ+:𝑘𝐾subscript𝐻superscript𝜆k:K\to H_{\lambda^{+}}italic_k : italic_K → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Aran(k)𝐴ran𝑘A\in{{\rm{ran}}(k)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_k ), k(ρ)=λ𝑘𝜌𝜆k(\rho)=\lambdaitalic_k ( italic_ρ ) = italic_λ, k(crit(k))=κ𝑘crit𝑘𝜅k({{\rm{crit}}({k})})=\kappaitalic_k ( roman_crit ( italic_k ) ) = italic_κ and k(jm(κ))=jm+1(κ)𝑘superscript𝑗𝑚𝜅superscript𝑗𝑚1𝜅k(j^{m}(\kappa))=j^{m+1}(\kappa)italic_k ( italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) ) = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m + 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) for all m<n𝑚𝑛m<nitalic_m < italic_n.

(ii) Set λ=λn𝜆subscript𝜆𝑛\lambda=\lambda_{n}italic_λ = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT and ρ=λn1𝜌subscript𝜆𝑛1\rho=\lambda_{n-1}italic_ρ = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_n - 1 end_POSTSUBSCRIPT. Both of our assumptions then yield a cardinal λ>λsuperscript𝜆𝜆\lambda^{\prime}>\lambdaitalic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_λ, a set X𝑋Xitalic_X with Vρ{ρ}Xsubscript𝑉𝜌𝜌𝑋V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_X and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with κran(j)𝜅ran𝑗\kappa\in{{\rm{ran}}(j)}italic_κ ∈ roman_ran ( italic_j ), j(κ)=λ0𝑗𝜅subscript𝜆0j(\kappa)=\lambda_{0}italic_j ( italic_κ ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT and j(λm1)=λm𝑗subscript𝜆𝑚1subscript𝜆𝑚j(\lambda_{m-1})=\lambda_{m}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m - 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT for all 0<mn0𝑚𝑛0<m\leq n0 < italic_m ≤ italic_n. Set μ=crit(j)<κ𝜇crit𝑗𝜅\mu={{\rm{crit}}({j})}<\kappaitalic_μ = roman_crit ( italic_j ) < italic_κ. An easy induction then shows that jm+2(μ)λmsuperscript𝑗𝑚2𝜇subscript𝜆𝑚j^{m+2}(\mu)\leq\lambda_{m}italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_m + 2 end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_μ ) ≤ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT holds for all mn𝑚𝑛m\leq nitalic_m ≤ italic_n. In particular, we have jn(μ)<ρsuperscript𝑗𝑛𝜇𝜌j^{n}(\mu)<\rhoitalic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_μ ) < italic_ρ and therefore i=jVρ:VρVλ:𝑖𝑗subscript𝑉𝜌subscript𝑉𝜌subscript𝑉𝜆i=j\restriction V_{\rho}:V_{\rho}\to V_{\lambda}italic_i = italic_j ↾ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT is an elementary embedding with crit(i)=μcrit𝑖𝜇{{\rm{crit}}({i})}=\muroman_crit ( italic_i ) = italic_μ and in(μ)<ρsuperscript𝑖𝑛𝜇𝜌i^{n}(\mu)<\rhoitalic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_n end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_μ ) < italic_ρ. Using results of Kanamori (see [11, Theorem 24.8]), we can now conclude that μ𝜇\muitalic_μ is n𝑛nitalic_n-huge. ∎

Proposition 9.4.

Let λ=λm|m<ωnormal-→𝜆brasubscript𝜆𝑚𝑚delimited-<⟩𝜔\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{m}}~{}|~{}{m<\omega}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT | italic_m < italic_ω ⟩ be a strictly increasing sequence of cardinals with supremum λ𝜆\lambdaitalic_λ and let κ<λ0𝜅subscript𝜆0\kappa<\lambda_{0}italic_κ < italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT be a cardinal.

  1. (i)

    If κ𝜅\kappaitalic_κ is either weakly 1111-exact for λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG or 00-exact for λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG, then there exists an I3𝐼3I3italic_I 3-embedding j:VλVλ:𝑗subscript𝑉𝜆subscript𝑉𝜆j:V_{\lambda}\to V_{\lambda}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT.

  2. (ii)

    If κ𝜅\kappaitalic_κ is either weakly parametrically 1111-exact for λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG or parametrically 00-exact for λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG, then the set of critical points of I3𝐼3I3italic_I 3-embeddings is stationary in κ𝜅\kappaitalic_κ.

Proof.

(i) Both of our assumptions ensure that there exists a cardinal λ>λsuperscript𝜆𝜆\lambda^{\prime}>\lambdaitalic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_λ, a set X𝑋Xitalic_X with Vλ{λ}Xsubscript𝑉𝜆𝜆𝑋V_{\lambda}\cup\{\lambda\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_λ } ⊆ italic_X and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(λ)=λ𝑗𝜆𝜆j(\lambda)=\lambdaitalic_j ( italic_λ ) = italic_λ and j(λm1)=λm𝑗subscript𝜆𝑚1subscript𝜆𝑚j(\lambda_{m-1})=\lambda_{m}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m - 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT for all 0<m<ω0𝑚𝜔0<m<\omega0 < italic_m < italic_ω. Then jVλ𝑗subscript𝑉𝜆j\restriction V_{\lambda}italic_j ↾ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT is an I3𝐼3I3italic_I 3-embedding.

(ii) Fix a closed unbounded subset C𝐶Citalic_C of κ𝜅\kappaitalic_κ. By our assumptions, there exists a cardinal λ>λsuperscript𝜆𝜆\lambda^{\prime}>\lambdaitalic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_λ, a set X𝑋Xitalic_X with Vλ{λ}Xsubscript𝑉𝜆𝜆𝑋V_{\lambda}\cup\{\lambda\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_λ } ⊆ italic_X and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Cran(j)𝐶ran𝑗C\in{{\rm{ran}}(j)}italic_C ∈ roman_ran ( italic_j ), j(crit(j))=κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})=\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) = italic_κ, j(λ)=λ𝑗𝜆𝜆j(\lambda)=\lambdaitalic_j ( italic_λ ) = italic_λ and j(λm1)=λm𝑗subscript𝜆𝑚1subscript𝜆𝑚j(\lambda_{m-1})=\lambda_{m}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m - 1 end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_m end_POSTSUBSCRIPT for all 0<m<ω0𝑚𝜔0<m<\omega0 < italic_m < italic_ω. Then crit(j)Ccrit𝑗𝐶{{\rm{crit}}({j})}\in Croman_crit ( italic_j ) ∈ italic_C and the map jVλ:VλVλ:𝑗subscript𝑉𝜆subscript𝑉𝜆subscript𝑉𝜆j\restriction V_{\lambda}:V_{\lambda}\to V_{\lambda}italic_j ↾ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT is an I3𝐼3I3italic_I 3-embedding with critical point crit(j)crit𝑗{{\rm{crit}}({j})}roman_crit ( italic_j ). ∎

Proposition 9.5.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is the critical point of an I1-embedding j:Vλ+1Vλ+1normal-:𝑗normal-→subscript𝑉𝜆1subscript𝑉𝜆1j:V_{\lambda+1}\to V_{\lambda+1}italic_j : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT and k>0𝑘0k>0italic_k > 0 is a natural number, then κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically 1111-exact for jk(m+1)(κ)|m<ωbrasuperscript𝑗𝑘𝑚1𝜅𝑚delimited-<⟩𝜔\langle{j^{k(m+1)}(\kappa)}~{}|~{}{m<\omega}\rangle⟨ italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_k ( italic_m + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) | italic_m < italic_ω ⟩.

Proof.

By standard coding arguments, our assumptions yields an elementary embedding i:Hλ+Hλ+:𝑖subscript𝐻superscript𝜆subscript𝐻superscript𝜆i:H_{\lambda^{+}}\to H_{\lambda^{+}}italic_i : italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with iVλ=jVλ𝑖subscript𝑉𝜆𝑗subscript𝑉𝜆i\restriction V_{\lambda}=j\restriction V_{\lambda}italic_i ↾ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT = italic_j ↾ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and therefore iVκ=idVκ𝑖subscript𝑉𝜅subscriptidsubscript𝑉𝜅i\restriction V_{\kappa}={\rm{id}}_{V_{\kappa}}italic_i ↾ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT = roman_id start_POSTSUBSCRIPT italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. Fix AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT and pick an elementary submodel N𝑁Nitalic_N of Hλ+subscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{+}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λ𝜆\lambdaitalic_λ with λ{A,λ}N𝜆𝐴𝜆𝑁\lambda\cup\{A,\lambda\}\subseteq Nitalic_λ ∪ { italic_A , italic_λ } ⊆ italic_N. Then Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-absoluteness implies that N𝑁Nitalic_N is Π1(Vλ+1)subscriptΠ1subscript𝑉𝜆1\Pi_{1}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct. In this situation, the set N𝑁Nitalic_N and the map ikN:Nik(N):superscript𝑖𝑘𝑁𝑁superscript𝑖𝑘𝑁i^{k}\restriction N:N\to i^{k}(N)italic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ↾ italic_N : italic_N → italic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_N ) witness that, in Hλ+subscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{+}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, there exists a transitive, Π1(Vλ+1)subscriptΠ1subscript𝑉𝜆1\Pi_{1}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vλ{λ}Msubscript𝑉𝜆𝜆𝑀V_{\lambda}\cup\{\lambda\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_λ } ⊆ italic_M and an elementary embedding l:Mik(N):𝑙𝑀superscript𝑖𝑘𝑁l:M\to i^{k}(N)italic_l : italic_M → italic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_N ) with ik(A)ran(l)superscript𝑖𝑘𝐴ran𝑙i^{k}(A)\in{{\rm{ran}}(l)}italic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_A ) ∈ roman_ran ( italic_l ), l(crit(l))=ik(κ)𝑙crit𝑙superscript𝑖𝑘𝜅l({{\rm{crit}}({l})})=i^{k}(\kappa)italic_l ( roman_crit ( italic_l ) ) = italic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ), l(ik(κ))=ik(jk(κ))𝑙superscript𝑖𝑘𝜅superscript𝑖𝑘superscript𝑗𝑘𝜅l(i^{k}(\kappa))=i^{k}(j^{k}(\kappa))italic_l ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) ) = italic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) ) and l(ik(jkm(κ)))=ik(jk(m+1)(κ))𝑙superscript𝑖𝑘superscript𝑗𝑘𝑚𝜅superscript𝑖𝑘superscript𝑗𝑘𝑚1𝜅l(i^{k}(j^{km}(\kappa)))=i^{k}(j^{k(m+1)}(\kappa))italic_l ( italic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_k italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) ) ) = italic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_k ( italic_m + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) ) for all 0<m<ω0𝑚𝜔0<m<\omega0 < italic_m < italic_ω. Using the elementarity of ik:Vλ+1Vλ+1:superscript𝑖𝑘subscript𝑉𝜆1subscript𝑉𝜆1i^{k}:V_{\lambda+1}\to V_{\lambda+1}italic_i start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT : italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, Σ1subscriptΣ1\Sigma_{1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-absoluteness and the fact that N𝑁Nitalic_N is an elementary submodel of Hλ+subscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{+}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, we can now conclude that there exists a transitive, Π1(Vλ+1)subscriptΠ1subscript𝑉𝜆1\Pi_{1}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vλ{λ}Msubscript𝑉𝜆𝜆𝑀V_{\lambda}\cup\{\lambda\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_λ } ⊆ italic_M and an elementary embedding l:MHλ+:𝑙𝑀subscript𝐻superscript𝜆l:M\to H_{\lambda^{+}}italic_l : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT + end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Aran(l)𝐴ran𝑙A\in{{\rm{ran}}(l)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_l ), l(crit(l))=κ𝑙crit𝑙𝜅l({{\rm{crit}}({l})})=\kappaitalic_l ( roman_crit ( italic_l ) ) = italic_κ, l(κ)=jk(κ)𝑙𝜅superscript𝑗𝑘𝜅l(\kappa)=j^{k}(\kappa)italic_l ( italic_κ ) = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_k end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) and l(jkm(κ))=jk(m+1)(κ)𝑙superscript𝑗𝑘𝑚𝜅superscript𝑗𝑘𝑚1𝜅l(j^{km}(\kappa))=j^{k(m+1)}(\kappa)italic_l ( italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_k italic_m end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) ) = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_k ( italic_m + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT ( italic_κ ) for all 0<m<ω0𝑚𝜔0<m<\omega0 < italic_m < italic_ω. ∎

In the remainder of this section, we show how the validity of the principle ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) is connected to the existence of cardinals that are exact or weakly exact for certain sequences of cardinals.

Lemma 9.6.

The following statements are equivalent for every natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, every ordinal 0<ηω0𝜂𝜔0<\eta\leq\omega0 < italic_η ≤ italic_ω, every strictly increasing sequence λ=λi|i<1+ηnormal-→𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩1𝜂\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<1+\eta}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < 1 + italic_η ⟩ of uncountable cardinals with supremum λ𝜆\lambdaitalic_λ, and all zVλ0𝑧subscript𝑉subscript𝜆0z\in V_{\lambda_{0}}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT:

  1. (i)

    Πn({z})subscriptΠ𝑛𝑧\Pi_{n}(\{z\})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( { italic_z } )-ESR𝒞(λ)subscriptESR𝒞𝜆\mathrm{ESR}_{{\mathcal{C}}}(\vec{\lambda})roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ).

  2. (ii)

    For every AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, there exists a cardinal ρ𝜌\rhoitalic_ρ, a transitive, Πn(Vρ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜌1\Pi_{n}(V_{\rho+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vρ{ρ}Msubscript𝑉𝜌𝜌𝑀V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_M, a cardinal λ<λC(n1)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n-1)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT such that Aran(j)𝐴ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ), j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z, j(ρ)=λ𝑗𝜌𝜆j(\rho)=\lambdaitalic_j ( italic_ρ ) = italic_λ and j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η.

  3. (iii)

    For all cardinals λ<λC(n)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT and every AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, there exists a cardinal ρ𝜌\rhoitalic_ρ, a transitive, Πn(Vρ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜌1\Pi_{n}(V_{\rho+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vρ{ρ}Msubscript𝑉𝜌𝜌𝑀V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_M and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT such that Aran(j)𝐴ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ), j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z, j(ρ)=λ𝑗𝜌𝜆j(\rho)=\lambdaitalic_j ( italic_ρ ) = italic_λ and j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η.

Proof.

First, assume that (ii) holds. Fix a ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) with the property that 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } is a suitable class of structures and pick a structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of type λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩. Since BVλ+1𝐵subscript𝑉𝜆1B\in V_{\lambda+1}italic_B ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, we can find a cardinal ρ𝜌\rhoitalic_ρ, a transitive, Πn(Vρ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜌1\Pi_{n}(V_{\rho+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vλ{λ}Msubscript𝑉𝜆𝜆𝑀V_{\lambda}\cup\{\lambda\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_λ } ⊆ italic_M, a cardinal λ<λC(n1)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n-1)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT and an elementary embedding j:MHλ:𝑗𝑀subscript𝐻superscript𝜆j:M\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT such that A,λran(j)𝐴𝜆ran𝑗A,\vec{\lambda}\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A , over→ start_ARG italic_λ end_ARG ∈ roman_ran ( italic_j ), j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z, j(ρ)=λ𝑗𝜌𝜆j(\rho)=\lambdaitalic_j ( italic_ρ ) = italic_λ and j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η. Elementarity then implies that ρ𝜌\rhoitalic_ρ is the supremum of the sequence λi|i<ηbrasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩. Moreover, the fact that λC(n1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n-1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n - 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT implies that ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-statements are downwards absolute from V𝑉Vitalic_V to Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, and this allows us to conclude that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) holds in Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. Pick AMVρ+1𝐴𝑀subscript𝑉𝜌1A\in M\cap V_{\rho+1}italic_A ∈ italic_M ∩ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 1 end_POSTSUBSCRIPT with j(A)=B𝑗𝐴𝐵j(A)=Bitalic_j ( italic_A ) = italic_B. In this situation, the elementarity of j𝑗jitalic_j and the fact that j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT holds for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η cause φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) to hold in M𝑀Mitalic_M and, by the Πn(Vρ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜌1\Pi_{n}(V_{\rho+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correctness of M𝑀Mitalic_M, this shows that A𝐴Aitalic_A is a structure of type λi|i<ηbrasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C. Finally, since A𝐴Aitalic_A has rank ρ𝜌\rhoitalic_ρ and Vρsubscript𝑉𝜌V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT is a subset of M𝑀Mitalic_M, the map j𝑗jitalic_j induces an elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. This shows that (i) holds in this case.

Next, assume that (i) holds and we shall prove (iii). So fix a cardinal λ<λC(n)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT and AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT. Define \mathcal{L}caligraphic_L to be the first-order language extending subscript\mathcal{L}_{\in}caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT ∈ end_POSTSUBSCRIPT by predicate symbols P=P˙i|i<η𝑃brasubscript˙𝑃𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\vec{P}=\langle{\dot{P}_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangleover→ start_ARG italic_P end_ARG = ⟨ over˙ start_ARG italic_P end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ and constant symbols A˙˙𝐴\dot{A}over˙ start_ARG italic_A end_ARG, λ˙˙𝜆\dot{\lambda}over˙ start_ARG italic_λ end_ARG, z˙˙𝑧\dot{z}over˙ start_ARG italic_z end_ARG and λ˙i|i<ηbrasubscript˙𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\dot{\lambda}_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ over˙ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩. Define 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C to be the class of all \mathcal{L}caligraphic_L-structures D,E,P,a,b,c,d𝐷𝐸𝑃𝑎𝑏𝑐𝑑\langle D,E,\vec{P},a,b,c,\vec{d}\rangle⟨ italic_D , italic_E , over→ start_ARG italic_P end_ARG , italic_a , italic_b , italic_c , over→ start_ARG italic_d end_ARG ⟩ with the property that E𝐸Eitalic_E is a well-founded and extensional relation on D𝐷Ditalic_D and, if P=Pi|i<η𝑃brasubscript𝑃𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\vec{P}=\langle{P_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangleover→ start_ARG italic_P end_ARG = ⟨ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩, d=di|i<η𝑑brasubscript𝑑𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\vec{d}=\langle{d_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangleover→ start_ARG italic_d end_ARG = ⟨ italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ and π:D,EM,:𝜋𝐷𝐸𝑀\pi:\langle D,E\rangle\to\langle M,\in\rangleitalic_π : ⟨ italic_D , italic_E ⟩ → ⟨ italic_M , ∈ ⟩ is the induced transitive collapse, then the following statements hold:

  • rnk(D)rnk𝐷{\rm{rnk}}({D})roman_rnk ( italic_D ) is a cardinal and Vrnk(D){rnk(D)}Msubscript𝑉rnk𝐷rnk𝐷𝑀V_{{\rm{rnk}}({D})}\cup\{{\rm{rnk}}({D})\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_rnk ( italic_D ) end_POSTSUBSCRIPT ∪ { roman_rnk ( italic_D ) } ⊆ italic_M.

  • M𝑀Mitalic_M is Πn(Vrnk(D)+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉rnk𝐷1\Pi_{n}(V_{{\rm{rnk}}({D})+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_rnk ( italic_D ) + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct.

  • π(b)=rnk(D)𝜋𝑏rnk𝐷\pi(b)={\rm{rnk}}({D})italic_π ( italic_b ) = roman_rnk ( italic_D ), π(c)=z𝜋𝑐𝑧\pi(c)=zitalic_π ( italic_c ) = italic_z and π(di)=rnk(Pi)𝜋subscript𝑑𝑖rnksubscript𝑃𝑖\pi(d_{i})={\rm{rnk}}({P_{i}})italic_π ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_rnk ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η.

  • rnk(Pi)|i<ηbrarnksubscript𝑃𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{{\rm{rnk}}({P_{i}})}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ roman_rnk ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) | italic_i < italic_η ⟩ is a strictly increasing sequence of cardinals with supremum rnk(D)rnk𝐷{\rm{rnk}}({D})roman_rnk ( italic_D ).

Then 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C is definable by a ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula with parameter z𝑧zitalic_z.

Now, let X𝑋Xitalic_X be an elementary substructure of Vλsubscript𝑉superscript𝜆V_{\lambda^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT with Vλ{A,λ}Xsubscript𝑉𝜆𝐴𝜆𝑋V_{\lambda}\cup\{A,\lambda\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_A , italic_λ } ⊆ italic_X. Pick a bijection f:XVλ:𝑓𝑋subscript𝑉𝜆f:X\to V_{\lambda}italic_f : italic_X → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT and let R𝑅Ritalic_R denote the induced binary relation on Vλsubscript𝑉𝜆V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. These choices ensure that the transitive collapse of Vλ,Rsubscript𝑉𝜆𝑅\langle V_{\lambda},R\rangle⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R ⟩ is Πn(Vλ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜆1\Pi_{n}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct and this allows us to conclude that

Vλ,R,λi+1|i<η,f(A),f(λ),f(z),f(λi+1)|i<ηsubscript𝑉𝜆𝑅delimited-⟨⟩conditionalsubscript𝜆𝑖1𝑖𝜂𝑓𝐴𝑓𝜆𝑓𝑧delimited-⟨⟩conditional𝑓subscript𝜆𝑖1𝑖𝜂\langle V_{\lambda},R,\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle,f(A),f(% \lambda),f(z),\langle{f(\lambda_{i+1})}~{}|~{}{i<\eta}\rangle\rangle⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R , ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ , italic_f ( italic_A ) , italic_f ( italic_λ ) , italic_f ( italic_z ) , ⟨ italic_f ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) | italic_i < italic_η ⟩ ⟩

is a structure in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of type λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩. By our assumptions, there exists an elementary embedding i𝑖iitalic_i of a structure

D,E,Pi|i<η,a,b,c,di|i<η𝐷𝐸delimited-⟨⟩conditionalsubscript𝑃𝑖𝑖𝜂𝑎𝑏𝑐delimited-⟨⟩conditionalsubscript𝑑𝑖𝑖𝜂\langle D,E,\langle{P_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle,a,b,c,\langle{d_{i}}~{}|~{}{i% <\eta}\rangle\rangle⟨ italic_D , italic_E , ⟨ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ , italic_a , italic_b , italic_c , ⟨ italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ ⟩

of type λi|i<ηbrasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C into the above structure. Let π:D,EM,:𝜋𝐷𝐸𝑀\pi:\langle D,E\rangle\to\langle M,\in\rangleitalic_π : ⟨ italic_D , italic_E ⟩ → ⟨ italic_M , ∈ ⟩ denote the corresponding transitive collapse and set

j=f1iπ1:MHλ.:𝑗superscript𝑓1𝑖superscript𝜋1𝑀subscript𝐻superscript𝜆j~{}=~{}f^{{-}1}\circ i\circ\pi^{{-}1}:M\to H_{\lambda^{\prime}}.italic_j = italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∘ italic_i ∘ italic_π start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_M → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT .

Set ρ=π(b)=rnk(D)=supi<ηλi𝜌𝜋𝑏rnk𝐷subscriptsupremum𝑖𝜂subscript𝜆𝑖\rho=\pi(b)={\rm{rnk}}({D})=\sup_{i<\eta}\lambda_{i}italic_ρ = italic_π ( italic_b ) = roman_rnk ( italic_D ) = roman_sup start_POSTSUBSCRIPT italic_i < italic_η end_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT. Then M𝑀Mitalic_M is a Πn(Vρ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜌1\Pi_{n}(V_{\rho+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set with Vρ{ρ}Msubscript𝑉𝜌𝜌𝑀V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_M and j𝑗jitalic_j is an elementary embedding with j(ρ)=λ𝑗𝜌𝜆j(\rho)=\lambdaitalic_j ( italic_ρ ) = italic_λ, j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z and Aran(j)𝐴ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ). Moreover, given i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η, we now have λi=rnk(Pi)=π(di)subscript𝜆𝑖rnksubscript𝑃𝑖𝜋subscript𝑑𝑖\lambda_{i}={\rm{rnk}}({P_{i}})=\pi(d_{i})italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = roman_rnk ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_π ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) and this allows us to conclude that

j(λi)=(f1i)(di)=λi+1.𝑗subscript𝜆𝑖superscript𝑓1𝑖subscript𝑑𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})~{}=~{}(f^{{-}1}\circ i)(d_{i})~{}=~{}\lambda_{i+1}.italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = ( italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∘ italic_i ) ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT .

This shows that (iii) holds in this case.

Since (iii) obviously implies (ii), this concludes the proof of the lemma. ∎

Corollary 9.7.

Let 0<n<ω0𝑛𝜔0<n<\omega0 < italic_n < italic_ω, let 0<ηω0𝜂𝜔0<\eta\leq\omega0 < italic_η ≤ italic_ω and let λ=λi|i<1+ηnormal-→𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩1𝜂\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<1+\eta}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < 1 + italic_η ⟩ be a strictly increasing sequence of cardinals.

  1. (i)

    The cardinal λ0subscript𝜆0\lambda_{0}italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is weakly n𝑛nitalic_n-exact for λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ if and only if ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds.

  2. (ii)

    If λ0subscript𝜆0\lambda_{0}italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩, then Πn(Vλ0)subscriptΠ𝑛subscript𝑉subscript𝜆0\Pi_{n}(V_{\lambda_{0}})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds. ∎

In the case of sequences of finite length, we can now generalize Theorem 1.7 to principles of the form ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ).

Theorem 9.8.

The following statements are equivalent for every cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ and all natural numbers n,η>0𝑛𝜂0n,\eta>0italic_n , italic_η > 0:

  1. (i)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal such that there exists a strictly increasing sequence λ¯=λi|i<η+1¯𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂1\bar{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta+1}\rangleover¯ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η + 1 ⟩ of cardinals with λ0=κsubscript𝜆0𝜅\lambda_{0}=\kappaitalic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_κ and the property that ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds.

  2. (ii)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal such that there exists a strictly increasing sequence λ¯=λi|i<η+1¯𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂1\bar{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta+1}\rangleover¯ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η + 1 ⟩ of cardinals with λ0=κsubscript𝜆0𝜅\lambda_{0}=\kappaitalic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_κ and the property that Πn(Vκ)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜅\Pi_{n}(V_{\kappa})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds.

  3. (iii)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal that is weakly n𝑛nitalic_n-exact for some strictly increasing sequence of cardinals greater than κ𝜅\kappaitalic_κ of length η𝜂\etaitalic_η.

  4. (iv)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal that is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some strictly increasing sequence of cardinals greater than κ𝜅\kappaitalic_κ of length η𝜂\etaitalic_η.

Proof.

Let κ𝜅\kappaitalic_κ be the least cardinal such that there exists a strictly increasing sequence λ=λi|i<η+1𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂1\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta+1}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η + 1 ⟩ of cardinals with λ0=κsubscript𝜆0𝜅\lambda_{0}=\kappaitalic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_κ and the property that ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds. Set λ=λη𝜆subscript𝜆𝜂\lambda=\lambda_{\eta}italic_λ = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT and ρ=λη1𝜌subscript𝜆𝜂1\rho=\lambda_{\eta-1}italic_ρ = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_η - 1 end_POSTSUBSCRIPT. Pick λ>λsuperscript𝜆𝜆\lambda^{\prime}>\lambdaitalic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_λ with the property that Vλsubscript𝑉superscript𝜆V_{\lambda^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is sufficiently elementary in V𝑉Vitalic_V.

Claim.

κ𝜅\kappaitalic_κ is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩.

Proof of the Claim.

Assume, towards a contradiction, that AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT witnesses that κ𝜅\kappaitalic_κ is not weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩. Using Lemma 9.6, we can find a transitive, Πn(Vρ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜌1\Pi_{n}(V_{\rho+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vρ{ρ}Msubscript𝑉𝜌𝜌𝑀V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_M and an elementary embedding j:MVλ:𝑗𝑀subscript𝑉superscript𝜆j:M\to V_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with A,κran(j)𝐴𝜅ran𝑗A,\kappa\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A , italic_κ ∈ roman_ran ( italic_j ) and j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η. Our setup then ensures that j(crit(j))κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})\neq\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≠ italic_κ and, since κran(j)𝜅ran𝑗\kappa\in{{\rm{ran}}(j)}italic_κ ∈ roman_ran ( italic_j ) and j(κ)=λ1>κ𝑗𝜅subscript𝜆1𝜅j(\kappa)=\lambda_{1}>\kappaitalic_j ( italic_κ ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT > italic_κ, this implies that j(crit(j))<κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})<\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) < italic_κ. Given i<η+2𝑖𝜂2i<\eta+2italic_i < italic_η + 2, set μi=ji(crit(j))subscript𝜇𝑖superscript𝑗𝑖crit𝑗\mu_{i}=j^{i}({{\rm{crit}}({j})})italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ( roman_crit ( italic_j ) ). Then μi+1λisubscript𝜇𝑖1subscript𝜆𝑖\mu_{i+1}\leq\lambda_{i}italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT ≤ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT for all i<η+1𝑖𝜂1i<\eta+1italic_i < italic_η + 1. Since μ1<κsubscript𝜇1𝜅\mu_{1}<\kappaitalic_μ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_κ, the minimality of κ𝜅\kappaitalic_κ yields a ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v)𝜑𝑣\varphi(v)italic_φ ( italic_v ) with the property that the class 𝒞={A|φ(A)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A ) } consists of structures of the same type and there exists a structure B𝐵Bitalic_B of type μi+2|i<ηbrasubscript𝜇𝑖2𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i+2}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 2 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C such that for every structure A𝐴Aitalic_A of type μi+1|i<ηbrasubscript𝜇𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C, there exists no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. By the choice of λsuperscript𝜆\lambda^{\prime}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT, these statements are absolute between V𝑉Vitalic_V and Vλsubscript𝑉superscript𝜆V_{\lambda^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. Elementarity now implies that, in M𝑀Mitalic_M, there exists a structure B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT of type μi+1|i<ηbrasubscript𝜇𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ with the property that φ(B0)𝜑subscript𝐵0\varphi(B_{0})italic_φ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) holds and for every structure A𝐴Aitalic_A of type μi|i<ηbrasubscript𝜇𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ such that φ(A)𝜑𝐴\varphi(A)italic_φ ( italic_A ) holds, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT. Since M𝑀Mitalic_M is Πn(Vρ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜌1\Pi_{n}(V_{\rho+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct and Vλsubscript𝑉superscript𝜆V_{\lambda^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is sufficiently elementary in V𝑉Vitalic_V, it follows that both φ(B0)𝜑subscript𝐵0\varphi(B_{0})italic_φ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) and φ(j(B0))𝜑𝑗subscript𝐵0\varphi(j(B_{0}))italic_φ ( italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) hold in Vλsubscript𝑉superscript𝜆V_{\lambda^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. But we can now use the elementarity of j𝑗jitalic_j to derive a contradiction, because j(B0)𝑗subscript𝐵0j(B_{0})italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) is a structure of type μi+2|i<ηbrasubscript𝜇𝑖2𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i+2}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 2 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩, B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is a structure of type μi+1|i<ηbrasubscript𝜇𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ and the map j𝑗jitalic_j induces an elementary embedding of B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT into j(B0)𝑗subscript𝐵0j(B_{0})italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) that is an element of Vλsubscript𝑉superscript𝜆V_{\lambda^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. ∎

With the help of the above claim, we can apply Lemma 9.6 and Corollary 9.7 to conclude that all statements listed in the theorem are equivalent. ∎

Note that the above proof cannot be directly generalized to sequences of cardinals of length ω𝜔\omegaitalic_ω, because, if κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal with the property that ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds for some strictly increasing sequence λ=λi|i<ω𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜔\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\omega}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_ω ⟩ of cardinals with λ0=κsubscript𝜆0𝜅\lambda_{0}=\kappaitalic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_κ and supremum λ𝜆\lambdaitalic_λ, we assume that κ𝜅\kappaitalic_κ is not weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λi+1|i<ωbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜔\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\omega}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_ω ⟩ and we repeat the above construction to obtain a transitive, Πn(Vλ+1)subscriptΠ𝑛subscript𝑉𝜆1\Pi_{n}(V_{\lambda+1})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT )-upwards correct set M𝑀Mitalic_M with Vλ{λ}Msubscript𝑉𝜆𝜆𝑀V_{\lambda}\cup\{\lambda\}\subseteq Mitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_λ } ⊆ italic_M and an elementary embedding j:MVλ:𝑗𝑀subscript𝑉superscript𝜆j:M\to V_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_M → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with j(crit(j))<κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})<\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) < italic_κ and j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT for all i<ω𝑖𝜔i<\omegaitalic_i < italic_ω, then we do not know wheter the sequence ji+1(crit(j))|i<ωbrasuperscript𝑗𝑖1crit𝑗𝑖delimited-<⟩𝜔\langle{j^{i+1}({{\rm{crit}}({j})})}~{}|~{}{i<\omega}\rangle⟨ italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUPERSCRIPT ( roman_crit ( italic_j ) ) | italic_i < italic_ω ⟩ is contained in the range of j𝑗jitalic_j and this stops us from repeating the above minimality argument.

Analogously to the above results, the statement of Theorem 1.9 can be generalized to the context of this section.

Lemma 9.9.

The following statements are equivalent for every natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, every ordinal 0<ηω0𝜂𝜔0<\eta\leq\omega0 < italic_η ≤ italic_ω, every strictly increasing sequence λ=λi|i<1+ηnormal-→𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩1𝜂\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<1+\eta}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < 1 + italic_η ⟩ of uncountable cardinals with supremum λ𝜆\lambdaitalic_λ, and all zVλ0𝑧subscript𝑉subscript𝜆0z\in V_{\lambda_{0}}italic_z ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT:

  1. (i)

    Σn+1({z})subscriptΣ𝑛1𝑧\Sigma_{n+1}(\{z\})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( { italic_z } )-ESR𝒞(λ)subscriptESR𝒞𝜆\mathrm{ESR}_{{\mathcal{C}}}(\vec{\lambda})roman_ESR start_POSTSUBSCRIPT caligraphic_C end_POSTSUBSCRIPT ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ).

  2. (ii)

    For every AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, there exists a cardinal ρ𝜌\rhoitalic_ρ, a cardinal κC(n)superscript𝜅superscript𝐶𝑛\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than ρ𝜌\rhoitalic_ρ, a cardinal λC(n+1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT greater than λ𝜆\lambdaitalic_λ, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vρ{ρ}Xsubscript𝑉𝜌𝜌𝑋V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_X, and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Aran(j)𝐴ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ), j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z, j(ρ)=λ𝑗𝜌𝜆j(\rho)=\lambdaitalic_j ( italic_ρ ) = italic_λ and j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η.

Proof.

Assume that (ii) holds. Pick a Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v0,v1)𝜑subscript𝑣0subscript𝑣1\varphi(v_{0},v_{1})italic_φ ( italic_v start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT , italic_v start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT ) with the property that the class 𝒞={A|φ(A,z)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴𝑧{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A,z)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A , italic_z ) } consists of suitable structures and fix a structure B𝐵Bitalic_B in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of type λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩. Since BVλ+1𝐵subscript𝑉𝜆1B\in V_{\lambda+1}italic_B ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT, there exists a cardinal ρ𝜌\rhoitalic_ρ, a cardinal κsuperscript𝜅\kappa^{\prime}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT with ρ<κC(n)𝜌superscript𝜅superscript𝐶𝑛\rho<\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_ρ < italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, a cardinal λsuperscript𝜆\lambda^{\prime}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT with λ<λC(n+1)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Vκsubscript𝑉superscript𝜅V_{\kappa^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vρ{ρ}Xsubscript𝑉𝜌𝜌𝑋V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_X, and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Bran(j)𝐵ran𝑗B\in{{\rm{ran}}(j)}italic_B ∈ roman_ran ( italic_j ), j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z, j(ρ)=λ𝑗𝜌𝜆j(\rho)=\lambdaitalic_j ( italic_ρ ) = italic_λ and j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η. Pick AX𝐴𝑋A\in Xitalic_A ∈ italic_X such that j(A)=B𝑗𝐴𝐵j(A)=Bitalic_j ( italic_A ) = italic_B. Since λC(n+1)superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, we know that φ(B,z)𝜑𝐵𝑧\varphi(B,z)italic_φ ( italic_B , italic_z ) holds in Vλsubscript𝑉superscript𝜆V_{\lambda^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. The elementarity of j𝑗jitalic_j then implies that φ(A,z)𝜑𝐴𝑧\varphi(A,z)italic_φ ( italic_A , italic_z ) holds in Vκsubscript𝑉superscript𝜅V_{\kappa^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and, since κC(n)superscript𝜅superscript𝐶𝑛\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, we may then conclude that A𝒞𝐴𝒞A\in{\mathcal{C}}italic_A ∈ caligraphic_C. Moreover, since j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT holds for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η, elementarity allows us to conclude that A𝐴Aitalic_A has type λi|i<ηbrasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩. Finally, elementarity also implies that A𝐴Aitalic_A has rank ρ𝜌\rhoitalic_ρ and, since Vρsubscript𝑉𝜌V_{\rho}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT is a subset of X𝑋Xitalic_X, the map j𝑗jitalic_j induces an elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B.

Next, assume that (i) holds and fix AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT. Let \mathcal{L}caligraphic_L be the first-order language extending subscript\mathcal{L}_{\in}caligraphic_L start_POSTSUBSCRIPT ∈ end_POSTSUBSCRIPT by predicate symbols P=P˙i|i<η𝑃brasubscript˙𝑃𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\vec{P}=\langle{\dot{P}_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangleover→ start_ARG italic_P end_ARG = ⟨ over˙ start_ARG italic_P end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ and constant symbols A˙˙𝐴\dot{A}over˙ start_ARG italic_A end_ARG, λ˙˙𝜆\dot{\lambda}over˙ start_ARG italic_λ end_ARG, z˙˙𝑧\dot{z}over˙ start_ARG italic_z end_ARG and λ˙i|i<ηbrasubscript˙𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\dot{\lambda}_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ over˙ start_ARG italic_λ end_ARG start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩. Define 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C to be the class of all \mathcal{L}caligraphic_L-structures D,E,P,a,b,c,d𝐷𝐸𝑃𝑎𝑏𝑐𝑑\langle D,E,\vec{P},a,b,c,\vec{d}\rangle⟨ italic_D , italic_E , over→ start_ARG italic_P end_ARG , italic_a , italic_b , italic_c , over→ start_ARG italic_d end_ARG ⟩ for which there exists θC(n)𝜃superscript𝐶𝑛\theta\in C^{(n)}italic_θ ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT and an isomorphism τ𝜏\tauitalic_τ between D,E𝐷𝐸\langle D,E\rangle⟨ italic_D , italic_E ⟩ and an elementary substructure X𝑋Xitalic_X of Hθsubscript𝐻𝜃H_{\theta}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_θ end_POSTSUBSCRIPT with the property that, if P=Pi|i<η𝑃brasubscript𝑃𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\vec{P}=\langle{P_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangleover→ start_ARG italic_P end_ARG = ⟨ italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ and d=di|i<η𝑑brasubscript𝑑𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\vec{d}=\langle{d_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangleover→ start_ARG italic_d end_ARG = ⟨ italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩, then the following statements hold:

  • rnk(D)rnk𝐷{\rm{rnk}}({D})roman_rnk ( italic_D ) is a cardinal and Vrnk(D){rnk(D)}Xsubscript𝑉rnk𝐷rnk𝐷𝑋V_{{\rm{rnk}}({D})}\cup\{{\rm{rnk}}({D})\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT roman_rnk ( italic_D ) end_POSTSUBSCRIPT ∪ { roman_rnk ( italic_D ) } ⊆ italic_X.

  • τ(b)=rnk(D)𝜏𝑏rnk𝐷\tau(b)={\rm{rnk}}({D})italic_τ ( italic_b ) = roman_rnk ( italic_D ), τ(c)=z𝜏𝑐𝑧\tau(c)=zitalic_τ ( italic_c ) = italic_z and τ(di)=rnk(Pi)𝜏subscript𝑑𝑖rnksubscript𝑃𝑖\tau(d_{i})={\rm{rnk}}({P_{i}})italic_τ ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = roman_rnk ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η.

  • rnk(Pi)|i<ηbrarnksubscript𝑃𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{{\rm{rnk}}({P_{i}})}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ roman_rnk ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) | italic_i < italic_η ⟩ is a strictly increasing sequence of cardinals with supremum rnk(D)rnk𝐷{\rm{rnk}}({D})roman_rnk ( italic_D ).

Then the class 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C is then Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-definable with parameter z𝑧zitalic_z.

Pick λ<λC(n+1)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, an elementary substructure Y𝑌Yitalic_Y of Hλsubscript𝐻superscript𝜆H_{\lambda^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT of cardinality λsubscript𝜆\beth_{\lambda}roman_ℶ start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT with Vλ{A,λ}Ysubscript𝑉𝜆𝐴𝜆𝑌V_{\lambda}\cup\{A,\lambda\}\subseteq Yitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_A , italic_λ } ⊆ italic_Y and a bijection f:YVλ:𝑓𝑌subscript𝑉𝜆f:Y\to V_{\lambda}italic_f : italic_Y → italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT. If we now let R𝑅Ritalic_R denote the binary relation on Vλsubscript𝑉𝜆V_{\lambda}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT induced by f𝑓fitalic_f, then the resulting \mathcal{L}caligraphic_L-structure

Vλ,R,λi+1|i<ω,f(A),f(λ),f(z),f(λi+1)|i<ηsubscript𝑉𝜆𝑅delimited-⟨⟩conditionalsubscript𝜆𝑖1𝑖𝜔𝑓𝐴𝑓𝜆𝑓𝑧delimited-⟨⟩conditional𝑓subscript𝜆𝑖1𝑖𝜂\langle V_{\lambda},R,\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\omega}\rangle,f(A),f(% \lambda),f(z),\langle{f(\lambda_{i+1})}~{}|~{}{i<\eta}\rangle\rangle⟨ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ end_POSTSUBSCRIPT , italic_R , ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_ω ⟩ , italic_f ( italic_A ) , italic_f ( italic_λ ) , italic_f ( italic_z ) , ⟨ italic_f ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT ) | italic_i < italic_η ⟩ ⟩

is an element of 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C of type λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩. Set ρ=supi<ηλi𝜌subscriptsupremum𝑖𝜂subscript𝜆𝑖\rho=\sup_{i<\eta}\lambda_{i}italic_ρ = roman_sup start_POSTSUBSCRIPT italic_i < italic_η end_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT. By our assumptions, there exists an elementary embedding i𝑖iitalic_i of a structure D,E,P,a,b,c,d𝐷𝐸𝑃𝑎𝑏𝑐𝑑\langle D,E,\vec{P},a,b,c,\vec{d}\rangle⟨ italic_D , italic_E , over→ start_ARG italic_P end_ARG , italic_a , italic_b , italic_c , over→ start_ARG italic_d end_ARG ⟩ of type λi|i<ηbrasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C into the above structure. Pick a cardinal κC(n)superscript𝜅superscript𝐶𝑛\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT and an isomorphism τ:D,EX,:𝜏𝐷𝐸𝑋\tau:\langle D,E\rangle\to\langle X,\in\rangleitalic_τ : ⟨ italic_D , italic_E ⟩ → ⟨ italic_X , ∈ ⟩ witnessing that the given structure is contained in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C. Then ρ𝜌\rhoitalic_ρ is a cardinal with τ(b)=ρ=rnk(D)𝜏𝑏𝜌rnk𝐷\tau(b)=\rho={\rm{rnk}}({D})italic_τ ( italic_b ) = italic_ρ = roman_rnk ( italic_D ) and Vρ{ρ}Xsubscript𝑉𝜌𝜌𝑋V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_X. Moreover, we have τ(c)=z𝜏𝑐𝑧\tau(c)=zitalic_τ ( italic_c ) = italic_z and λi=rnk(Pi)=τ(di)subscript𝜆𝑖rnksubscript𝑃𝑖𝜏subscript𝑑𝑖\lambda_{i}={\rm{rnk}}({P_{i}})=\tau(d_{i})italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = roman_rnk ( italic_P start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_τ ( italic_d start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η. If we now define

j=f1iτ1:XHλ,:𝑗superscript𝑓1𝑖superscript𝜏1𝑋subscript𝐻superscript𝜆j~{}=~{}f^{{-}1}\circ i\circ\tau^{{-}1}:X\to H_{\lambda^{\prime}},italic_j = italic_f start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT ∘ italic_i ∘ italic_τ start_POSTSUPERSCRIPT - 1 end_POSTSUPERSCRIPT : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT ,

then j𝑗jitalic_j is an elementary embedding with Aran(j)𝐴ran𝑗A\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A ∈ roman_ran ( italic_j ), j(z)=z𝑗𝑧𝑧j(z)=zitalic_j ( italic_z ) = italic_z, j(ρ)=λ𝑗𝜌𝜆j(\rho)=\lambdaitalic_j ( italic_ρ ) = italic_λ and j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η. ∎

Corollary 9.10.

Let 0<n<ω0𝑛𝜔0<n<\omega0 < italic_n < italic_ω, let 0<ηω0𝜂𝜔0<\eta\leq\omega0 < italic_η ≤ italic_ω and let λ=λi|i<1+ηnormal-→𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩1𝜂\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<1+\eta}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < 1 + italic_η ⟩ be a strictly increasing sequence of cardinals.

  1. (i)

    The cardinal λ0subscript𝜆0\lambda_{0}italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is n𝑛nitalic_n-exact for λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ if and only if Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds.

  2. (ii)

    If λ0subscript𝜆0\lambda_{0}italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩, then Σn+1(Vλ0)subscriptΣ𝑛1subscript𝑉subscript𝜆0\Sigma_{n+1}(V_{\lambda_{0}})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds. ∎

As above, we can now generalize Theorem 1.9 to the principle Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) for finite sequences of cardinals λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG.

Theorem 9.11.

The following statements are equivalent for every cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ and all natural numbers n,η>0𝑛𝜂0n,\eta>0italic_n , italic_η > 0:

  1. (i)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal such that there exists a strictly increasing sequence λ¯=λi|i<η+1¯𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂1\bar{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta+1}\rangleover¯ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η + 1 ⟩ of cardinals with λ0=κsubscript𝜆0𝜅\lambda_{0}=\kappaitalic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_κ and the property that Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds.

  2. (ii)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal such that there exists a strictly increasing sequence λ¯=λi|i<η+1¯𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂1\bar{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta+1}\rangleover¯ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η + 1 ⟩ of cardinals with λ0=κsubscript𝜆0𝜅\lambda_{0}=\kappaitalic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_κ and the property that Σn+1(Vκ)subscriptΣ𝑛1subscript𝑉𝜅\Sigma_{n+1}(V_{\kappa})roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_κ end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds.

  3. (iii)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal that is n𝑛nitalic_n-exact for some strictly increasing sequence of cardinals greater than κ𝜅\kappaitalic_κ of length η𝜂\etaitalic_η.

  4. (iv)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal that is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some strictly increasing sequence of cardinals greater than κ𝜅\kappaitalic_κ of length η𝜂\etaitalic_η.

Proof.

Assume that κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal such that Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds for some strictly increasing sequence λ=λi|i<η+1𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂1\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\eta+1}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η + 1 ⟩ of cardinals with λ0=κsubscript𝜆0𝜅\lambda_{0}=\kappaitalic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT = italic_κ. Set λ=λη𝜆subscript𝜆𝜂\lambda=\lambda_{\eta}italic_λ = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_η end_POSTSUBSCRIPT and ρ=λη1𝜌subscript𝜆𝜂1\rho=\lambda_{\eta-1}italic_ρ = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_η - 1 end_POSTSUBSCRIPT. Pick λ>λsuperscript𝜆𝜆\lambda^{\prime}>\lambdaitalic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT > italic_λ with the property that Vλsubscript𝑉superscript𝜆V_{\lambda^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT is sufficiently elementary in V𝑉Vitalic_V.

Claim.

κ𝜅\kappaitalic_κ is parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩.

Proof of the Claim.

Assume, towards a contradiction, that AVλ+1𝐴subscript𝑉𝜆1A\in V_{\lambda+1}italic_A ∈ italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ + 1 end_POSTSUBSCRIPT witnesses that κ𝜅\kappaitalic_κ is not parametrically n𝑛nitalic_n-exact for λi+1|i<ηbrasubscript𝜆𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\lambda_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩. By Lemma 9.9, a cardinal κsuperscript𝜅\kappa^{\prime}italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT with ρ<κC(n)𝜌superscript𝜅superscript𝐶𝑛\rho<\kappa^{\prime}\in C^{(n)}italic_ρ < italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT, a cardinal λsuperscript𝜆\lambda^{\prime}italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT with λ<λC(n+1)𝜆superscript𝜆superscript𝐶𝑛1\lambda<\lambda^{\prime}\in C^{(n+1)}italic_λ < italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT ∈ italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n + 1 ) end_POSTSUPERSCRIPT, an elementary submodel X𝑋Xitalic_X of Hκsubscript𝐻superscript𝜅H_{\kappa^{\prime}}italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_κ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with Vρ{ρ}Xsubscript𝑉𝜌𝜌𝑋V_{\rho}\cup\{\rho\}\subseteq Xitalic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_ρ end_POSTSUBSCRIPT ∪ { italic_ρ } ⊆ italic_X and an elementary embedding j:XHλ:𝑗𝑋subscript𝐻superscript𝜆j:X\to H_{\lambda^{\prime}}italic_j : italic_X → italic_H start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT with A,κran(j)𝐴𝜅ran𝑗A,\kappa\in{{\rm{ran}}(j)}italic_A , italic_κ ∈ roman_ran ( italic_j ) and j(λi)=λi+1𝑗subscript𝜆𝑖subscript𝜆𝑖1j(\lambda_{i})=\lambda_{i+1}italic_j ( italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT ) = italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT for all i<η𝑖𝜂i<\etaitalic_i < italic_η. We then know that j(crit(j))κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})\neq\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) ≠ italic_κ and, since κran(j)𝜅ran𝑗\kappa\in{{\rm{ran}}(j)}italic_κ ∈ roman_ran ( italic_j ) and j(κ)>κ𝑗𝜅𝜅j(\kappa)>\kappaitalic_j ( italic_κ ) > italic_κ, this allows us to conclude j(crit(j))<κ𝑗crit𝑗𝜅j({{\rm{crit}}({j})})<\kappaitalic_j ( roman_crit ( italic_j ) ) < italic_κ. Given i<η+2𝑖𝜂2i<\eta+2italic_i < italic_η + 2, set μi=ji(crit(j))subscript𝜇𝑖superscript𝑗𝑖crit𝑗\mu_{i}=j^{i}({{\rm{crit}}({j})})italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ( roman_crit ( italic_j ) ). Since μ1<κsubscript𝜇1𝜅\mu_{1}<\kappaitalic_μ start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT < italic_κ, the minimality of κ𝜅\kappaitalic_κ yields a Σn+1subscriptΣ𝑛1\Sigma_{n+1}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n + 1 end_POSTSUBSCRIPT-formula φ(v)𝜑𝑣\varphi(v)italic_φ ( italic_v ) with the property that the class 𝒞={A|φ(A)}𝒞conditional-set𝐴𝜑𝐴{\mathcal{C}}=\{{A}~{}|~{}{\varphi(A)}\}caligraphic_C = { italic_A | italic_φ ( italic_A ) } consists of structures of the same type and there exists a structure B𝐵Bitalic_B of type μi+2|i<ηbrasubscript𝜇𝑖2𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i+2}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 2 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C such that for every structure A𝐴Aitalic_A of type μi+1|i<ηbrasubscript𝜇𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ in 𝒞𝒞{\mathcal{C}}caligraphic_C, there exists no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B𝐵Bitalic_B. Our set up now ensures that, in X𝑋Xitalic_X, there exists a structure B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT of type μi+1|i<ηbrasubscript𝜇𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ with the property that φ(B0)𝜑subscript𝐵0\varphi(B_{0})italic_φ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) holds and for every structure A𝐴Aitalic_A of type μi|i<ηbrasubscript𝜇𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ such that φ(A)𝜑𝐴\varphi(A)italic_φ ( italic_A ) holds, there is no elementary embedding of A𝐴Aitalic_A into B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT. Then both φ(B0)𝜑subscript𝐵0\varphi(B_{0})italic_φ ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) and φ(j(B0))𝜑𝑗subscript𝐵0\varphi(j(B_{0}))italic_φ ( italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) ) hold in Vλsubscript𝑉superscript𝜆V_{\lambda^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT, and j𝑗jitalic_j induces an elementary embedding of B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT into j(B0)𝑗subscript𝐵0j(B_{0})italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) that is an element of Vλsubscript𝑉superscript𝜆V_{\lambda^{\prime}}italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUPERSCRIPT ′ end_POSTSUPERSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT. Since B0subscript𝐵0B_{0}italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT has type μi+1|i<η=j(μi|i<η)brasubscript𝜇𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂𝑗brasubscript𝜇𝑖𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle=j(\langle{\mu_{i}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle)⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ = italic_j ( ⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ ) and j(B0)𝑗subscript𝐵0j(B_{0})italic_j ( italic_B start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT ) has type μi+2|i<η=j(μi+1|i<η)brasubscript𝜇𝑖2𝑖delimited-<⟩𝜂𝑗brasubscript𝜇𝑖1𝑖delimited-<⟩𝜂\langle{\mu_{i+2}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle=j(\langle{\mu_{i+1}}~{}|~{}{i<\eta}\rangle)⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 2 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ = italic_j ( ⟨ italic_μ start_POSTSUBSCRIPT italic_i + 1 end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_η ⟩ ), we can now use the elementarity of j𝑗jitalic_j to derive a contradiction. ∎

A combination of this claim and Corollary 9.10 now yields the desired equivalences. ∎

10. Open questions and concluding remarks

We close this paper by discussing some questions raised by the above results.

First, recall that a cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ is superhuge if there is a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ with the property that κ𝜅\kappaitalic_κ is huge with target λ𝜆\lambdaitalic_λ. In order to study principles of structural reflection related to superhugeness, Proposition 8.4 suggests to study cardinals κ𝜅\kappaitalic_κ that are weakly 1111-exact for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ. By Corollary 5.5, this property is equivalent to the assumption that the principle Π1subscriptΠ1\Pi_{1}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT 1 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ. Therefore, it is natural to ask whether a variation of Theorem 1.7 can be proven for these cardinals.

Question 10.1.

Are the following statements equivalent for every cardinal κ𝜅\kappaitalic_κ and every natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0?

  1. (i)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal that is weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ.

  2. (ii)

    κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal with the property that ΠnsubscriptΠ𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) holds for a proper class of cardinals λ𝜆\lambdaitalic_λ.

Our next question deals with the exact position of n𝑛nitalic_n-exact and weakly n𝑛nitalic_n-exact cardinals in the large cardinal hierarchy. By Corollary 8.2 and Proposition 8.9, these notions are properly contained in the interval given by almost hugeness and almost 2222-hugeness. Moreover, Corollary 8.5 shows that hugeness is strictly stronger than weak 1111-exactness. Finally, Proposition 8.6 implies that, if κ𝜅\kappaitalic_κ is the least huge cardinal, then Σ2subscriptΣ2\Sigma_{2}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(κ,λ)ESR𝜅𝜆\mathrm{ESR}(\kappa,\lambda)roman_ESR ( italic_κ , italic_λ ) fails for all λ>κ𝜆𝜅\lambda>\kappaitalic_λ > italic_κ. These results leave open the precise relationship between hugeness and exactness, and motivate the following question:

Question 10.2.

Does the consistency of the theory 𝑍𝐹𝐶+``there exists a huge cardinal"𝑍𝐹𝐶normal-`normal-`there exists a huge cardinalnormal-"\textrm{ZFC}+``\textit{there exists a huge cardinal}"ZFC + ` ` there exists a huge cardinal " imply the consistency of the theory ZFC+``Σ2-ESR(κ) holds for some cardinal κ"normal-ZFCnormal-`normal-`Σ2-ESR(κ) holds for some cardinal κnormal-"\mathrm{ZFC}+``\textit{$\Sigma_{2}$-$\mathrm{ESR}(\kappa)$ holds for some % cardinal $\kappa$}"roman_ZFC + ` ` roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT - roman_ESR ( italic_κ ) holds for some cardinal italic_κ "?

The results of [7, Section 2.2.1] might provide tools to derive a negative answer to this question.

We finally discuss some questions left open about the infinite sequential versions of exact structural reflection principles introduced in Section 9. In the light of Proposition 9.5, it is natural to ask whether the consistency of principles of the form ΣnsubscriptΣ𝑛\Sigma_{n}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) for infinite sequences λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG of cardinals and natural numbers n>1𝑛1n>1italic_n > 1 can be established from some very strong large cardinal assumption (like ZFC+"There exists an I0-cardinal "ZFC"There exists an I0-cardinal "\mathrm{ZFC}+"\textit{There exists an $I0$-cardinal\hskip 1.7pt}"roman_ZFC + " There exists an italic_I 0 -cardinal "), or whether these principles are outright inconsistent with ZFC.

Question 10.3.

Does ZFC prove that the principle Σ2subscriptΣ2\Sigma_{2}roman_Σ start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) fails for every strictly increasing sequence λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG of cardinals of length ω𝜔\omegaitalic_ω?

However, if we only assume ZF and κ𝜅\kappaitalic_κ is a Reinhardt cardinal, witnessed by an elementary embedding j:VV:𝑗𝑉𝑉j:V\to Vitalic_j : italic_V → italic_V, then for every natural number n>0𝑛0n>0italic_n > 0, the critical sequence λ=λi|i<ω𝜆brasubscript𝜆𝑖𝑖delimited-<⟩𝜔\vec{\lambda}=\langle{\lambda_{i}}~{}|~{}{i<\omega}\rangleover→ start_ARG italic_λ end_ARG = ⟨ italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT | italic_i < italic_ω ⟩, given by λi=ji(crit(j))subscript𝜆𝑖superscript𝑗𝑖crit𝑗\lambda_{i}=j^{i}({{\rm{crit}}({j})})italic_λ start_POSTSUBSCRIPT italic_i end_POSTSUBSCRIPT = italic_j start_POSTSUPERSCRIPT italic_i end_POSTSUPERSCRIPT ( roman_crit ( italic_j ) ), witnesses that the principle Πn(Vλ0)subscriptΠ𝑛subscript𝑉subscript𝜆0\Pi_{n}(V_{\lambda_{0}})roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT ( italic_V start_POSTSUBSCRIPT italic_λ start_POSTSUBSCRIPT 0 end_POSTSUBSCRIPT end_POSTSUBSCRIPT )-ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds.

Finally, as noted in the discussion following Theorem 9.8, our techniques do not allow us to generalize Theorem 1.7 to principles of the form ESR(λ)ESR𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) for infinite sequences λ𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG. This motivates the following question:

Question 10.4.

If κ𝜅\kappaitalic_κ is the least cardinal with the property that Πnsubscriptnormal-Π𝑛\Pi_{n}roman_Π start_POSTSUBSCRIPT italic_n end_POSTSUBSCRIPT-ESR(λ)normal-ESRnormal-→𝜆\mathrm{ESR}(\vec{\lambda})roman_ESR ( over→ start_ARG italic_λ end_ARG ) holds for some strictly increasing sequence λnormal-→𝜆\vec{\lambda}over→ start_ARG italic_λ end_ARG of cardinals of length ω𝜔\omegaitalic_ω with minimum κ𝜅\kappaitalic_κ, is κ𝜅\kappaitalic_κ weakly parametrically n𝑛nitalic_n-exact for some strictly increasing sequence of cardinals greater than κ𝜅\kappaitalic_κ of length ω𝜔\omegaitalic_ω?

References

  • [1] Joan Bagaria. C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-cardinals. Archive for Mathematical Logic, 51:213–240, 2012.
  • [2] Joan Bagaria. Large cardinals as principles of structural reflection. Bull. Symb. Log., 29(1):19–70, 2023.
  • [3] Joan Bagaria, Carles Casacuberta, A. R. D. Mathias, and Jiří Rosický. Definable orthogonality classes in accessible categories are small. Journal of the European Mathematical Society, 17(3):549–589, 2015.
  • [4] Joan Bagaria and Jouko Väänänen. On the symbiosis between model-theoretic and set-theoretic properties of large cardinals. The Journal of Symbolic Logic, 81(02):584–604, June 2016.
  • [5] Joan Bagaria and Trevor M. Wilson. The weak Vopěnka principle for definable classes of structures. J. Symb. Log., 88(1):145–168, 2023.
  • [6] Hans-Dieter Donder, Ronald B. Jensen, and Bernd J. Koppelberg. Some applications of the core model. In Set theory and model theory (Bonn, 1979), volume 872 of Lecture Notes in Math., pages 55–97. Springer, Berlin-New York, 1981.
  • [7] Matthew Foreman. Smoke and mirrors: combinatorial properties of small cardinals equiconsistent with huge cardinals. Adv. Math., 222(2):565–595, 2009.
  • [8] Matthew Foreman. Ideals and generic elementary embeddings. In Handbook of set theory. Vols. 1, 2, 3, pages 885–1147. Springer, Dordrecht, 2010.
  • [9] Peter Holy, Philipp Lücke, and Ana Njegomir. Small embedding characterizations for large cardinals. Ann. Pure Appl. Logic, 170(2):251–271, 2019.
  • [10] Thomas Jech. Set theory. The Third Millenium Edition, Revised and Expanded. Springer Monographs in Mathematics. Springer, 2002.
  • [11] Akihiro Kanamori. The Higher Infinite. Springer, 2nd edition, 2003.
  • [12] Philipp Lücke. Structural reflection, shrewd cardinals and the size of the continuum. J. Math. Log., 22(2):Paper No. 2250007, 43, 2022.
  • [13] M. Magidor. On the role of supercompact and extendible cardinals in logic. Israel Journal of Mathematics, 10(2):147–157, Jun 1971.
  • [14] Michael Rathjen. Recent advances in ordinal analysis: Π21subscriptsuperscriptΠ12\Pi^{1}_{2}roman_Π start_POSTSUPERSCRIPT 1 end_POSTSUPERSCRIPT start_POSTSUBSCRIPT 2 end_POSTSUBSCRIPT-CACA{\rm CA}roman_CA and related systems. Bull. Symbolic Logic, 1(4):468–485, 1995.
  • [15] Konstantinos Tsaprounis. On C(n)superscript𝐶𝑛C^{(n)}italic_C start_POSTSUPERSCRIPT ( italic_n ) end_POSTSUPERSCRIPT-extendible cardinals. The Journal of Symbolic Logic, 83(3):1112–1131, 2018.
  • [16] J. Vickers and P. D. Welch. On elementary embeddings from an inner model to the universe. The Journal of Symbolic Logic, 66(3):1090–1116, 2001.